boek - Sint-Kristoffel

ond de Driekoningenstraat. Zo hielp aalmoezenier
Jan De Decker sommige arme kinderen met de
aankoop van hun uniform en maakten Betty en Elza
de welpenpetjes zelf. Sint-Kristo�el zou starten als
een parochiale volksgroep, niet als elitegroep. Dit
in tegenstelling tot de scouts uit het centrum van
de stad, die eerder uit de rijkere klasse kwamen. Zo
lag onze scoutsgroep op de boerenbuiten van Sint-
Niklaas. De bebouwing ten noorden van de Zwaluwenlaan
en de Heistraat was onbestaande. Wel was
de Christus Koningkerk in volle aanbouw en werd
de parochie opgericht. Het is in de kelders van die
kerk dat de welpen hun eerste lokaal kregen, tussen
de achterkant van de kerk en de plaats waar nu
ongeveer zaal Oase is. Pastoor De Vos gaf hiervoor
zijn zegen, maar met niet al te veel enthousiasme.
Een ander verschil was dat Sint-Kristo�el ook
pionier was met de welpentak: de andere scoutsgroepen
waren, met hun uitsluitend mannelijke
leiding, toen vooral gefocust op verkenners.
Een welpenlokaal en verkenners (1937)
Het speelterrein achter de kerk was heel klein. Er
was enkel een klein stukje gras tussen de dreef naar
het schooltje en de tuin van de pastoor. De welpentak
bleef groeien tot een tiental welpen. Hierdoor werd
het lokaal onder de kerk in opbouw te klein. Dat
verplichtte Betty om naar een ander lokaal te zoeken.
14
Oud bouwmateriaal werd verzameld en op het
buitengoed ‘Rode Poort’, ook wel ‘het Bakkersbos’
genoemd, werd een nieuw welpenhol gebouwd door
de leiding. Het lokaal bevond zich in de bocht van de
Bekelstraat, aan de kant van de stad.
Welpenlokaal in Bekelstraat (1937)
Dat Betty er zo vlot een lokaal mocht bouwen, komt
waarschijnlijk doordat master Bruyninckx directeur
was van het Sint-Joze�nstituut, de eigenaar van de
grond. De andere scouts speelden toen vooral op
Hoge Kouter of op Puitvoet.
In 1937 werd de broer van Betty, Jan De Decker,
onderpastoor van de Christus Koningkerk. Het
plan was oorspronkelijk om de scouts rustig te laten
doorgroeien en pas binnen drie à vier jaar een
verkennertak op te richten. (Vanaf elf jaar waren
de leden toen al verkenner.) Aangezien Jan reeds
ervaring had als leider van ‘Het Vakantieplein’,
richtte hij de verkenners onmiddellijk op.