Jaargang 24 - Juli 2008 - Museum Brigade en Garde Prinses Irene

In deze oefening stond het optreden in verstedelijkt
gebied op pelotons- en compagniesniveau
centraal. Met het oog op de uitzending in 2009
werden op pelotonsniveau tank-, genie-, geneeskundige-
en waarnemingseenheden toegevoegd.
Daarmee maakte de compagnie een flinke stap in
het optreden met Combined Arms Teams.
Daarnaast werden commandanten door een mix
van achtergebleven burgerbevolking, media en
vijandelijke ‘hardliners’ voortdurend geconfronteerd
met het moeten toepassen van proportioneel
geweld en de Rules of Engagement.
Duelsimulatoren
Door de oefening te ondersteunen met
Duelsimulatoren (MCTC van het Zweedse SAAB),
konden vanuit een commandopost op het oefenterrein
alle bewegingen en het schieten door militairen
en voertuigen exact gevolgd worden.
Handig ter lering en tijdens de dagelijkse After
Action Reviews.Tevens kon door deze MCTC-ondersteuning
ook de geneeskundige keten van
ZHKH’er en CLSér tot en met afvoer via Medevac
realistisch getraind worden. Geraakt worden door
een virtuele kogel en dus met aangeprikt infuus
afgevoerd moeten worden, geeft toch een andere
dimensie aan het gevecht.
Schietoefening in Bergen
22
Tekst: Fuselier Thomas van Erp
Op zondagavond 1 juni om 20:00 uur stond het
vertrek gepland naar de schietoefening
Bergen(SOB).Voor sommigen was het een kort
weekend maar anderen konden in één ruk door
na de Open Dagen van de Landmacht.
Maandagochtend vroeg om 02:00 uur kwamen we
aan op kamp Oerbke. Iedereen snel het mandje
in om nog even een paar uurtjes te pakken. Niet
veel later stond iedereen dan ook weer redelijk
vermoeid naast z’n ‘comfortabele’ bedje klaar om
naar de baan te gaan.
Behoorlijk zweten geblazen!
Het was buiten al redelijk warm, dus het was duidelijk
dat het een hete dag zou worden.Toen de
groepen niet veel later door de gpc-en de baan
over werden gejaagd, voor niveau 2 acties, was
Positief gevoel over eigen kunnen
Het overheersende gevoel na afloop van de acties
en de tweeweekse oefening is steeds positief; de
compagnie heeft een reuzenstap gezet in de goede
richting. Je merkt dat op alle niveaus het vertrouwen
in eigen en elkaars kwaliteiten enorm is
verstrekt.
Geraakt door een virtuele kogel
het dan ook behoorlijk zweten geblazen. De hele
week stond in het teken van niveau 2, dat betekende
af en toe veel wachten, maar als je dan aan de
beurt was werd er ook gevlamd. Soms letterlijk,
want de combinatie van tracers en de droogte bezorgde
de ‘Feuerwehr’ en de gelegenheidsbrandweerman
van de Zulu menig bluswerk. Het avondschieten
op dinsdagavond viel in het water vanwege
de heftige regen. Het kwam met bakken uit de
hemel en de baan was dan ook niet meer begaanbaar.
Sommige delen waren gewoon wit van de hagel
en RBS’en waren veranderd in kikvorsmannen
door het vele water dat er op lag. Fuseliers zijn
geen mariniers dus het avondprogramma werd afgeblazen.
De volgende dagen was het gewoon
weer droog en vooral warm. Er was duidelijk vooruitgang
te zien binnen de groepen en we gingen
dan ook oefenen met gewonden tijdens de gevechtsacties.
Dan komt er toch net even iets meer