JG 18 nr 1 - Reynaertgenootschap

Velen nochtans onder hen
hebben voor de vos gestemd
en partij getrokken voor hem.
De das Grimbert was een van hen
die nooit verdragen kon de bere
en van Reynaert was de neve
en hem zeker niet zou verraden.
Die hem evenmin in de steek zou laten
was d’eekhoorn, die zeer moedig was,
die daar huppelde in de pas
en ook dame schildpad, de trage,
met de mol, Torte, haar mage,
met meester kaalkop, de rat,
die men allen genodigd had.
Ook egel en wezel waren aanwezig
en de mier die niet verlegen
maar openlijk en met trots
haar steun kwam brengen aan de vos.
Zij voegt zich bij hem zonder meer,
al was ze niet geconvoceerd.
Een zee van volk voor de zitting.
Meester Reynaert en zijn kring
en al wie voor hem gekozen had
waren talrijk in de stad
waar zou plaatsvinden het pleit.
Al klaar staat here Ysegrijn.
Hij en Reynaert hebben hun troepen
elk ingedeeld in drie groepen.
De wolf wachtte in ‘t open veld.
Rein had zich aan d’heuvel opgesteld.
Roönel krijgt de vos in ‘t oog
en houdt zich voortreffelijk voor dood
met slappe tong en gekromde nek
en beweegt niet van een el.
Hij wacht in een droge gracht
en in de lagen door hem bedacht
met de aangevoerde honden
die overal te wachten stonden
naast ‘t staketsel en de gracht.
Vier teven had hij meegebracht
en meer dan honderd hazewinden,
een elite die zou verslinden
Reynaert bij ‘t eerste signaal,
zo geprikkeld was hun haat.
Brichemer presideert de raad.
Hij werd eenparig aangewezen
om hun woordvoerder te wezen.
Hij staat dus ook als eerste recht,
richt zich tot Reynaert en zegt:
75
– Rein, ge moet u disculperen
tegenover Ysegrijn, uw compere.
Dit heeft de raad gedecideerd,
treed dus naar voren ende zweert.
Indien Ysegrijn had beloofd
u te geloven op uw woord,
zoudt gij toch nog moeten zweren
en Sint-Roönels tand vereren,
dat gij op geen enkele wijs
beduveld hebt here Ysegrijn,
dat men gehad heeft ongelijk
u niet te geloven voor dat feit.
Als de vos Reynaert dit hoort,
springt hij op en is vertoornd
en hij maakt zich meteen gereed
om af te leggen plechtig de eed.
De vos is van alle markten thuis.
Alle dieren, de herten incluis,
kunnen niet aan hem tippen
als het gaat om knepen en listen.
Hij geeft zich perfect rekenschap,
dat hij gelopen is in de val,
als hij ziet dat Roönel
daar ligt goed gezond en wel
en hij zijn flanken ziet bewegen
en zijn borstkas op en neder.
Hij wijkt van schrik achteruit.
– Wat gebeurt hier? roept Brichemer uit
als hij ziet dat Rein opzij springt.
Gij moet nu zonder aarzeling
raken met uw rechterhand
Roönels relikwietand.
– Baronnen, iets anders mij zegt
of het terecht is of onterecht;
ik vermoed dat ik hier heus
moet volgen de riten rigoureus
zonder maar iets te veranderen.
Maar wat ik zie is iets anders
dan wat hier hoorde te zijn
en gij niet merkt naar het schijnt;
ik zou u wel zeggen wat het is
als dat niet bracht ergernis.
Laten we dus de zaak vergeten
en alles in de doofpot steken.
Meester Das, Grimberts neve,
zag wel het verraderlijke ding
maar gaf deze verklaring:
– Mijn uitleg, mijn lieve neef,
en die ik u hierbij geef,
Tiecelijn, 18, 2005