JG 18 nr 1 - Reynaertgenootschap

dat de klacht door de wolf neergelegd
door ons moet geëxamineerd,
geheel volgens onze rechtsleer.
Maar vooreerst zou hij toch moeten
andere getuigen oproepen
om te bewijzen zijn aanklacht
en bij te zetten meer kracht
op de dag hier gefixeerd.
Dus hebben wij ook gedecideerd
uit eerbied voor de wettelijkheid
hem te verbieden in zijn pleit
uit Hersindes getuigenis
– of het waarheid of leugen is –
te halen enig argument
om te staven zijn serment.
Bruin en Beaucent waren tegen,
maar zij die hem waren genegen,
hebben mijn raad ook gevolgd.
De zaak van Hersind en de wolf
is dan aan ‘t rollen gegaan
en iedereen werd recht gedaan.
Dan hebben we ook nagegaan
hoe vast te stellen de werkwijze
die zou toelaten contra Ysegrijne
de vos Reynaert om te pleiten,
nu zondag bij de morgenstond,
onder leiding van Roönel de hond.
We zouden Reynaert dan ontbieden
en hem zonder meer gebieden
in vrede te leven met de Heer
volgens zijn christelijke leer.
Nobel al lachend antwoordt hem:
– Bij de heiligen van Betlehem,
zelfs al had ik duizend boeken,
ik zou mij niet gelukkiger voelen
nu ik van een zaak ben verlost
die ons zoveel moeite heeft gekost.
Waarom er mij mee bezighouden?
‘k Zal er mij voortaan bij houden
om de eisers te berichten
dat ze vrede moeten stichten,
ten overstaan van Roönel
– hij is een fideel metgezel –
na ‘t einde van de zondagmis.
Reynaert zal hier dan gewis
kunnen weerleggen elke klacht
die tegen hem werd ingebracht.
Maar eerst moet hij gedagvaard.
Grimbeert zal naar hem toegaan
73
en hem gebieden in Nobels naam
dat hij als de omgang is uitgegaan
de wolf komt geven satisfactie,
maar hij mag maken geen obstructie
op wat hem zeggen zal Reynaert.
Nu zwegen de leden van de raad
en verlieten daarna de zaal
om naar huis terug te keren,
jong en oud en Bruin de bere,
baron en graaf, groot en klein
en Beaucent het everzwijn
en Brichemer die geen huis heeft
en leeft van wat men hem geeft.
Als de raad is uiteengegaan,
begaf Grimbeert zich op de baan
om naar vos Reynaert te dragen
Nobels brief en hem te dagen.
Gelukkig toeval: Rein was thuis
in zijn versterkt slot Malpertuis.
Grimbeert overhandigt hem de brief
en zegt dat het de vorst gelieft
dat Rein voor de raad zou treden
voor het behoud van peis en vrede.
Als rechter zal Roönel zetelen
omringd door de barons en edelen.
Rein moet er nu wel voor zorgen
dat hij op de vastgestelde morgen
voor Nobels raadkamer opdaagt.
Rein zegt dat hij niets anders vraagt
en zich zal hebben aangemeld
op de dag door ‘t hof gesteld.
Grimbeert vertrekt en Reynaert blijft,
maar ‘t past dat hij onverwijld
zal christelijker leven moeten.
Hij blijft toch altijd op zijn hoede
en ‘t stoort hem weinig wie hem haat
en hoe evolueren zal zijn zaak.
Maar Ysegrijn, zijn opponent,
is voor zijn zaak meer attent.
De dag voor het rechtsgeding
hij naar Roönel toeging
die voor zijn huis lag te lummelen
en in vers stro was aan ‘t slungelen.
Ysegrijn naderde en boog diep
en d’andere deed alsof hij sliep.
De wolf dan met een zachte stem:
– Heer Roönel, zegt hij tot hem,
ik ben gekomen om uw raad.
‘t Is krijg tussen mij en Reynaert,
Tiecelijn, 18, 2005