24.02.2013 Views

JG 18 nr 1 - Reynaertgenootschap

JG 18 nr 1 - Reynaertgenootschap

JG 18 nr 1 - Reynaertgenootschap

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

favele, zoals de Dammenaar dat elders noemt, kletspraat en een leugenverhaal<br />

waar niemand wat aan had. 2 Volgens hem was er geen literair ge<strong>nr</strong>e erger dan dat.<br />

Veel onderzoekers hebben zich afgevraagd waar Utenhoves Bestiaris gebleven<br />

is. Volgens sommigen hoeven we niet ver te zoeken. Er is namelijk een boek dat<br />

erg op de bovenstaande beschrijving lijkt. Het is gebaseerd op een Frans voorbeeld<br />

en gaat, net als de Bestiaris, over dieren. En evenals de Bestiaris is het een Vlaams<br />

werk van rond het midden van de dertiende eeuw waarin dierlijke eigenschappen<br />

worden gebruikt om bepaalde menselijke karaktertrekken te illustreren. Van de<br />

schrijver is bekend dat hij Willem heette. En verder dat Maerlant er een verklaard<br />

tegenstander van was. 3<br />

We hebben het natuurlijk over Van den vos Reynaerde. Vanwege de overeenkomsten<br />

tussen beide werken heeft een aantal schrijvers, wetenschappers en amateur-historici<br />

gemeend dat Willem Utenhove de auteur van het Reynaertverhaal<br />

was. Aan de zojuist genoemde literair-historische overeenkomsten voegden zij nog<br />

allerlei taalkundige en historisch-geografische argumenten toe: het zou geschreven<br />

zijn in het West-Vlaams, verscheidene woorden zouden naar het dialect van<br />

Aardenburg en omgeving verwijzen, op bepaalde plaatsen in het werk zou gerefereerd<br />

worden aan plaatsen in de buurt van Aardenburg enzovoort.<br />

De kwestie is behoorlijk ingewikkeld en bestrijkt vele onderzoeksterreinen, zoals<br />

handschriftkunde, taalwetenschap en historische geografie. Het gaat er in deze bijdrage<br />

niet om of deze onderzoekers gelijk hebben of niet, maar alleen wie over<br />

Aardenburg als Reynaertstad geschreven hebben en er zich sterk voor hebben<br />

gemaakt. Tesamen vormen zij een respectabele, bijna twee eeuwen oude<br />

Reynaerttraditie.<br />

De grondlegger (<strong>18</strong>12/<strong>18</strong>13-<strong>18</strong>25)<br />

20<br />

De eerste die meende dat Willem Utenhove de schrijver van de Reynaert was<br />

(althans de eerste van wie we dat met zekerheid weten), was de schrijver-geleerde<br />

Willem Bilderdijk (1756-<strong>18</strong>31). Bilderdijk hoorde mogelijk voor het eerst over<br />

Utenhove in <strong>18</strong>00. In dat jaar verscheen Historische avondstonden van de<br />

Hollandse historicus en archivaris Hendrik van Wijn (1740-<strong>18</strong>31). Deze schreef over<br />

middeleeuwse steden en schrijvers onder meer:<br />

Aardenburg, weet gy, is eene, welêer beroemde Stad in<br />

Vlaanderen. My is van deezes UTENHOUF, of zyn Werk, niets<br />

meêrder bekend. Het oorspronglyke Fransche stuk was, misschien<br />

Li Bestiaires, gemaakt door GUILLAMES of GUILLAUMES, die in<br />

het begin der 13 de eeuwe bloeide. 4<br />

Bilderdijk kende Van Wijn persoonlijk en dus ook zijn werk, maar of beiden over de<br />

Aardenburgse schrijver gediscussieerd of gecorrespondeerd hebben is niet bekend.<br />

Waarschijnlijk zal Bilderdijk het eerste decennium van de negentiende eeuw weinig<br />

meer over Utenhove geweten hebben dan wat Van Wijn over hem geschreven had.<br />

Dat veranderde in <strong>18</strong>12-<strong>18</strong>13. De letterkundige afdeling (Tweede Klasse) van het<br />

door Lodewijk Napoleon opgerichte Koninklijk Instituut, de latere Koninklijke<br />

Nederlandsche Academie van Wetenschappen, beleefde toen een soort Maerlantrage.<br />

Bilderdijk was in die tijd bezig met de uitgave van een deel van Maerlants<br />

Tiecelijn, <strong>18</strong>, 2005

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!