View/Open - Document Server@UHasselt

Inleiding
1 Anatomie
Het gezicht is een anatomisch en functioneel complex deel van het menselijke lichaam. Het wordt
gevormd door drie groepen structuren. De eerste groep, de weke delen bestaat uit huid, spieren en
bindweefsel. Het harde weefsel opgebouwd uit de botstructuren vormt de tweede groep. Tenslotte
vormen de tanden de derde groep. 1 In onderstaande tekst wordt het anatomische substraat van de
schedel besproken.
1.1 Osteologie schedel
De schedel bestaat uit twee delen: het neurocranium, dat de hersenen omgeeft en het
viscerocranium of de aangezichtsschedel. De beenderen van de aangezichtsschedel omgeven de
oogkassen (orbitae), neus- en mondholten.
De botstukken van het neurocranium zijn het voorhoofdsbeen (os frontale), zeefbeen (os
ethmoidale), wiggebeen (os sphenoidale), achterhoofdsbeen (os occipitale), slaapbeen (os
temporale) en wandbeen (os parietale).
Het viscerocranium wordt gevormd door bovenkaak (maxilla), verhemeltebeen (os palatinum),
neusbeen (os nasale), traanbeen (os lacrimale), onderste neusschelp (concha nasalis inferior),
jukbeen (os zygomaticum), onderkaak (mandibula), ploegschaarbeen (vomer) en tongbeen (os
hyoideum).
De verbindingen tussen de schedelbeenderen zijn overwegend suturen. 2-4
Figuur 1: Frontaal en lateraal aanzicht schedel 1
1.2 Het hoofd
Per definitie is het gezicht het gedeelte van het hoofd dat zichtbaar is wanneer er frontaal naar een
persoon wordt gekeken (het gebied tussen de oren, de haarinplanting en de kin). Het bestuderen
van de gelaatsuitdrukking is een onderdeel van het klinische onderzoek, aangezien zij bij een
aantal aandoeningen een diagnostisch kenmerk is.
1