View/Open - Document Server@UHasselt

malocclusie/hypoplasie mandibula). Indien verschillende orthognatische kaakheelkundige centra op
een gestandaardiseerde manier patiënteninformatie verzamelen en verwerken, heeft dit alleen
maar een gunstig effect op het volome van de database. Een voldoende grote database is
noodzakelijk om zich ooit te wagen aan uitspraken over de predictie van zachte weefsel
veranderingen.
De cefalometrische gegevens hebben geen enkele betekenis op zich. Ze moeten steeds
gecorreleerd worden aan klinische gegevens. Vaak zal men de indruk hebben dat de
cefalometrische waarden niet echt ondersteunend zijn bij een complex orthognatisch probleem.
Van belang zijn dan de inclinatie van het front in boven en onderkaak, en de beenderige evaluatie
van de kin. Een interessant citaat van Malcolm Harris geeft ook duidelijke deze boodschap weer: “If
the lines and angles are unhelpful, ignore them and use clinical judgement”. De facto blijft de
cefalometrische analyse slechts een hulpmiddel en één onderdeel van de diagnostische
oppuntstelling. 5,12
De relatie tussen hard en zacht weefsel veranderingen zijn complex omwille van de morfologie van
het zachte weefsel, dikte, postuur, spierkracht kan variëren van persoon tot persoon. De
correlaties tussen hard en zacht weefsel zijn het sterkst onmiddellijk na chirurgie en zwakker op
latere tijdstippen. Veranderingen in faciale esthetica na orthognatische chirurgie zijn afhankelijk
van de stabiliteit van de chirurgische procedure.
Mogelijke variabelen die een invloed kunnen hebben op de hoeveelheid veranderingen in het zachte
weefsel na beweging van het harde weefsel zijn bekend. Echter is niet geweten hoe groot de
invloed exact is van deze variabelen op de veranderingen van het zachte weefsel. Het gaat hier om
volgende variabelen zoals leeftijd van de patiënt, geslacht van de patiënt, gewicht van de patiënt,
dikte van bovenlip, dikte van onderlip, elasticiteit van zachte weefsel, hoeveelheid van de beweging
van het harde weefsel, richting beweging harde weefsel, behandeltype, orthodontische
voorbehandeling, peroperatieve complicaties, type fixatie en dikte van zachte weefsel. 5,12
Uit de literatuur kan besloten worden dat er enkele algemene regels bestaan.
De dikte van de bovenlip bepaalt de vrijheid van LeFort I advancement. De bovenlipdikte is
gemiddeld 13 mm (± 3mm). Hoe dikker de bovenlip is, hoe minder de lip naar voren komt bij een
LeFort I advancement. Indien men de maxilla 1cm naar voren brengt, komt subnasale (zacht
weefsel) slechts 20% van de harde weefsel verplaatsing mee naar voren, in dit geval 2mm.
Het lippenrood van de bovenlip volgt de beweging van de tanden voor 80%. Als het bovenincisief
10mm naar voren wordt gebracht, beweegt de bovenlip 8mm mee.
Het pogonion (zachte weefsel) volgt de beweging van het harde weefsel van de kin (Menton) ook
met een verhouding van 1:1. 5,12
55