View/Open - Document Server@UHasselt

In een studie van Arnheiter et al (2006) 57 wordt gesteld dat hoewel diagnose een constante bron
van verwijzing zal blijven voor een Cone Beam technologisch gebaseerd onderzoek, de meer
gespecialiseerde applicaties zoals lasergestuurde model fabricatie en beeldgestuurde chirurgie een
uitbreidende indicatie vormen met betrekking tot verwijzing voor Cone Beam technologisch
gebaseerd onderzoek. In de toekomst wordt het de bedoeling om afdrukken, gipsmodellen en hun
verzendingen naar tandtechnische laboratoria overbodig te maken. Mede om rechtstreeks de
waefer uit de occlusie in 3D te maken via een 3D printer. Dit zal tijd voor zowel patiënt als
craniomaxillofaciale chirurg besparen. Fouten die mogelijk optreden bij het uitgieten van
gipsmodellen door het tandtechnisch labo worden op deze manier vermeden.
Het is van cruciaal belang dat bij het verwerven van beeldmateriaal van de patiënt, of het nu 2D
radiografieën, 3D (multi-slice of Cone Beam) CT scans of gipsmodellen betreft, de maximale
occlusie gerespecteerd wordt. Zowel de verpleging van MKA als MBV zijn over het belang van de
maximale occlusie ingelicht. 58
Wanneer de kaken vanuit de rustpositie geheel worden gesloten, zal er occlusie tussen de
elementen van boven-en onderkaak ontstaan in de zogenaamde maximale occlusie. In het ideale
geval zal nu de situatie kunnen ontstaan dat bij het sluiten van de kaken de maximale occlusie
overeenstemt met de centrale relatie. De centrale relatie is één van de belangrijkste posities die de
onderkaak ten opzichte van de schedel kan innemen. Onder centrale relatie verstaat men de relatie
van de mandibula ten opzichte van de schedel waarvan het Frankfurter vlak horizontaal loopt,
waarbij beide kaakkopjes zich in hun meest ongedwongen dorsale stand in de fossa articularis
bevinden en van waaruit laterale bewegingen met de onderkaak te maken zijn. Indien de maximale
occlusie tot stand komt in de centrale relatie spreekt men van centrale maximale occlusie. Deze
situatie doet zich in de praktijk zelden voor. 6
Het nemen van de wasbeet voor face-bow registratie gebeurt al liggend bij de patiënt die toebijt in
de centrale relatie. De patiënt zelf wordt geholpen om in de centrale relatie toe te bijten, deze
positie is niet evident te bereiken. Bij bimaxillaire ingrepen is de centrale relatie peroperatief de
enige juiste referentie. De patiënt ligt in horizontale positie en heeft spierverslappende middelen
toegediend gekregen. Om in de toekomst rechtstreeks vanuit de beeldvormingtechnieken een
waefer te construeren, is het tot op heden onmogelijk om gedurende multi-slice of Cone Beam CT
de patient in centrale relatie toe te laten bijten. 5
Als de centrale relatie en de maximale occlusie niet gerespecteerd worden, zijn de cefalometrische
gegevens van geen enkel belang. Niet bij 2D software, noch bij 3D software cefalometrische
analyses.
De intra-observer betrouwbaarheid van de 2D Onyx Ceph analyse heeft over het algemeen een
goede correlatiecoëfficiënt (gemiddelde correlatiecoëfficiënt per meting is niet lager als 0.70). Een
significant verschil wordt waargenomen betreffende de intra-observer variatie van het harde
weefsel bij een vergelijking tussen de analyses volgens Maxilim en Onyx Ceph. Een verklaring is
dat de analyse van Maxilim accuraat en exact uitvoerbaar is door een goede herkenning van
anatomische structuren op ware grootte, zowel links als rechts zonder superimpositie. Analyse van
een conventioneel radiografische cefalogram vertoont superimpositie, geen verificatie van de
middenpositie en een vergrotingsfactor (conventioneel lateraal cefalogram: 1.10).
53