View/Open - Document Server@UHasselt

3 Data verwerking
3.1 Maxilim software
Maxilim V2.0.3 (Medicim, Mechelen, Belgium) is een virtuele omgeving gebaseerd op 3D CT
beelden voor het bestuderen van de anatomie van het hoofd en voor preoperatieve planning van
maxillofaciale chirurgie. Maxilim is een modulair software pakket bestaande uit een basispakket
met uitbreidingen.
Het basispakket is het kernproduct van Maxilim software waarmee, gebaseerd op CT beelden,
oppervlakte representaties van anatomische structuren zoals huid en bot worden weergegeven.
Samen met deze anatomie kunnen reslices doorheen het CT volume gevisualiseerd worden.
Hierdoor vindt inspectie van de anatomie plaats. Om belangrijke structuren te plaatsen bestaan er
technieken om punten en lijnen aan te duiden. Mede is het mogelijk om een contourlijn te trekken
om bijvoorbeeld structuren als tumoren af te lijnen. De meettechnieken staan ter beschikking in de
vorm van een liniaal, goniometer, en een vrije hand meting.
De creatim module creëert Maxilim data uit CT DICOM bestanden. Alle CT beelden worden
opgeslagen als DICOM 3.0 bestanden op een Windows 2000 werkstation (Pentium IV, 2.0 Ghz, 2GB
RAM, 21 inch TFT kleurenscherm, resolutie 1280x1024 pixel, NVIDIA Quadro 4550 XGL grafische
kaart). Met behulp van deze software is het mogelijk om per patiënt een analyse te maken van het
harde en zachte weefsel in drie dimensies. De analyse van het harde, zachte en textuur weefsel
wordt drievoudig uitgevoerd per patiënt.
Dankzij de extra techniek “texture-map 2D photos” bestaat de mogelijkheid om textuurinformatie
van 2D foto’s toe te voegen aan het 3D model van het zachte weefsel (cfr. 2.2 Kalibratie-en
patiëntenfoto’s)
3.1.1 3D cefalometrie
3.1.1.1 Gestandaardiseerde virtuele positionering van de schedel
Na het importeren van de 3D representaties van hard en zacht weefsel met behulp van de creatim
module in de virtuele scène wordt de schedel virtueel gepositioneerd op een gestandaardiseerde
manier. De schedel wordt gepositioneerd volgens het mediaan vlak. Hiervoor wordt gebruik
gemaakt van gepaarde midfaciale anatomische structuren (zoals de orbitae) in het frontaal zicht
van het 3D hard weefsel. Vervolgens wordt de schedel parallel gepositioneerd aan Frankfort
Horizontal (FH) in het rechterprofiel aanzicht van de 3D hard weefsel representatie. FH verbindt het
meest superieur gelegen van de externe akoestische meatus (porion) met het meest inferieure
punt van de infraorbitale rim (orbitale). Als er discrepantie is tussen linker en rechter FH wordt de
schedel steeds georiënteerd volgens de rechter FH. 29 Deze positionering is van belang bij het
streven naar de natuurlijke hoofdpositie van de patiënten op een gestandaardiseerde wijze.
22