Bestand (1.7 MB) - VVOG
Bestand (1.7 MB) - VVOG Bestand (1.7 MB) - VVOG
Tabel 1: Voorstel voor een tijdschema voor opsporing van onregelmatige agglutinines bij zwangere niet-allogeïmmuniseerde vrouwen in 2008. Visites 1e 4e 6e 7e Maand 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Zwangerschapsweek 28 RhD-negatief ↑ ↑ ↑ daarna (-7 d) RhIg RhD-positief ↑ ↑ (↑) primipara (-7 d) RhD-positief ↑ ↑ (↑) met transfusieaccidenten (-7 d) of 2e zwangerschap RhD-negatief ↑ ↑ ↑ ↑ ↑(↑) ↑(↑) ↑↑ ↑↑ ↑↑ anti-D-foetus RhD+ of + of + of + RhD-negatief ↑ ↑ (↑) anti-D-foetus RhD- (-7 d) Bij de bevalling en voor injectie van RhIg: – advies van de AABB: OOA vereist voor injectie van RhIg en bij de bevalling; – advies van het ACOG ( American College of Obstetricians and Gynecologists): de beslissing wordt overgelaten aan de verloskundige. Eenmalige opsporing van onregelmatige agglutinines bij een resuspositieve patiënte stoelt op twee studies. Rothemberg heeft een studie uitgevoerd bij 9.348 patiënten die in het 1e trimester geen onregelmatige antistoffen hadden. In het 3e trimester hadden 6 vrouwen (0,06%) een klinisch significante alloantistof ontwikkeld (27). De tweede studie werd uitgevoerd bij 17.468 patiënten, van wie er 58 (0,24%) voor het eerst een alloantistof hadden vertoond bij de bevalling (28). Bij geen enkele van de gevolgde 26.816 patiënten hadden alloantistoffen die voor het eerst werden ontdekt bij de bevalling, significante gevolgen voor de pasgeborene. Het British Committee for Standards in Haematology (BCSH) raadt aan een tweede keer onregelmatige agglutinines op te sporen bij D+ patiënten, hoewel er aanwijzingen zijn dat antistoffen die alleen tijdens het 3e trimester van de zwangerschap worden gedetecteerd, geen significante HZPF veroorzaken (29). De bevindingen van een zeer recente Nederlandse studie uitgevoerd bij 305.000 zwangerschappen zetten die aanbeveling kracht bij. Er werd immers aangetoond dat de gevoeligheid van screening tijdens het 1e trimester maar 75% was voor andere dan anti-D-alloantistoffen die een ernstige HZPF kunnen veroorzaken en vooral dan anti-K- en anti-c-antistoffen (4). De auteurs van die studie besluiten dan ook dat het gewettigd is onregelmatige antistoffen op te sporen na ongeveer 30 weken zwangerschap. In geval van een vroegere traumatische bevalling of erytrocytentransfusie is iedereen het erover eens dat extra bepalingen van de onregelmatige antistoffen verantwoord zijn, ongeacht het RhDfenotype van de patiënte. OOA blijft noodzakelijk als een transfusie moet worden gegeven. Nieuwe voorstellen De experts van het Collège National des Obstétriciens Gynécologues Français zeggen dat “als er systematisch een profylaxe wordt 151 GUNAIKEIA - Vol 14 nr 5 - 2009 gegeven, er geen nieuwe OOA dient te gebeuren om anti-D-immunisatie op te sporen en dat tot de bevalling” (30). Dat advies sluit aan bij de Britse richtlijnen (BCSH), die werden geschreven voor het tijdperk van de RAADP: “All pregnant women should be ABO and D typed and screened for the presence of red cell antibodies early in pregnancy and at 28 weeks gestation – No further blood grouping or antibody screening is necessary after 28 weeks” (29). Als er geen sensibiliserend evenement en/of klinisch suggestief teken is, hoeft de OOA dus niet te worden herhaald na 8 en 9 maanden, als er na 28 weken stelselmatig een profylaxe wordt gegeven, voorafgegaan door een screening-OOA. L. Mannessier preciseert dat een bepaling van onregelmatige agglutinines tijdens de negende maand en zo dicht mogelijk tegen het einde, noodzakelijk blijft in geval van transfusiebehoefte (31). Wat is de definitie van ‘transfusiebehoefte’ in de verloskunde? In veel centra worden onregelmatige agglutinines opgespoord voor elke dringende of geprogrammeerde keizersnede. In een studie van Larsen bij 4.434 gevallen van keizersnede vertoonden 10 vrouwen (0,23%) een alloantistof die tijdens het 1e trimester niet was gedetecteerd, en hadden er 147 (3,3%) een transfusie nodig (32). De kans dat een vrouw een alloantistof heeft die voordien niet is gedetecteerd en een transfusie nodig heeft, is dus 1/11.050. Hij besluit dan ook dat het niet nodig is om voor een transfusie systematisch onregelmatige agglutinines op te sporen, als men tijd genoeg heeft om die test uit te voeren en wetende dat slechts 13% van de bestelde erytrocytenconcentraten wordt toegediend tijdens of binnen 2 uur na de keizersnede. Die Deense studie werd uitgevoerd voor de invoering van RAADP. Maar sinds de invoering van RAADP is het misschien toch raadzaam om een OOA uit te voeren op het einde van de zwangerschap als er een transfusiebehoefte zou kunnen rijzen. Injectie van RhIg en zeker systematische injectie van RhIg na 28 weken, leidt immers vaak tot een positief resultaat bij opsporing van onregelmatige agglutinines doordat monsters die worden afgenomen na 28 weken zwangerschap, een passieve anti-D-antistof kunnen bevatten. Die monsters moeten dan worden getest op een panel van rode bloedcellen om andere alloantistoffen op te sporen, die voordien niet waren gedetecteerd. Als er een transfusie zou nodig zijn bij een verloskundige urgentie, zou een positieve OOA tot gevolg kunnen hebben dat het veel langer zal duren om geschikte bloedzakjes te leveren. Om die tijd te verkorten en om op een veilige manier
loed te kunnen leveren in geval van een verloskundige bloeding (die vaak plotseling en onverwacht optreedt), zou men kunnen aanraden om onregelmatige agglutinines op te sporen de laatste 7 dagen voor de bevalling om eventuele andere alloantistoffen dan een passieve anti-D-antistof op te sporen in het serum van de moeder (13). OOA enkele dagen voor de bevalling vergemakkelijkt ook de organisatie van de bloedbank. Die houding strookt volledig met de richtlijnen van het British Committee for Standards in Haematology, dat stipuleert: “It is recognized that there may be a problem obtaining samples from pregnant women, who, for example, are booked for elective caesarean section but may not arrive in the hospital until shortly before surgery. As immunization is more likely to occur during the last trimester of pregnancy, samples used for pretransfusion testing in these patients should never be more than 7 days old and must meet labelling requirements. Where possible, it is advisable that a sample taken immediately before transfusion be also made available for retrospective testing in the event of a transfusion reaction occurring” (34). In geval van klinisch relevante alloantistof moet een kruisproef worden uitgevoerd (31). De verschillende groepen volgen een vrij vergelijkbaar beleid wat de immunohematologische follow-up van een patiënte met een anti-D-allo-immunisatie betreft: identificatie en bepaling van de titer om de maand tot de 5e maand en daarna om de 2-4 weken tot de 28e week en vervolgens om de 2 weken of nog vaker tegen het einde van de bevalling. Dat tijdschema geldt voor moeders met een resuspositieve foetus. Als de foetus echter resusnegatief is, is de follow-up dezelfde als bij resuspositieve moeders. Conclusie Foetale RhD-genotypering op plasma van de moeder is een van de belangrijkste aanwinsten in de foetale geneeskunde en de verloskunde van de laatste jaren. Het foetale RhD-statuut kan zo goed worden voorspeld zodat foetale RhD-genotypering kan worden uitgevoerd in plaats van invasieve technieken en waardoor het onderzoek systematisch kan worden aangevraagd bij alle resusnegatieve vrouwen. Er worden zeer ernstige vragen gesteld bij de plaats van een vruchtwaterpunctie bij de evaluatie van het risico op hemolyse. Het is kennelijk beter om rechtstreeks de anemie te evalueren door meting van de maximale systolische snelheid in de arteria cerebri media. Het is nu tijd to put the needles away, om Moise te parafraseren, zowel bij de bepaling van het foetale RhD-statuut en de evaluatie van foetaal lijden, als bij de behandeling van resusnegatieve patiënten met een anti-D-allo-immunisatie (35). Foetale RhD-genotypering op plasma van de moeder is gewettigd bij de preventie van anti-D-allo-immunisatie met RhIg. Die laatste kan dan worden gereserveerd voor resusnegatieve patiënten met een resuspositieve foetus, zowel bij een gerichte profylaxe als bij een systematische profylaxe na 28 weken zwangerschap. Hopelijk kan deze studie bijdragen tot een multidisciplinaire consensus en tot een gelijkvormiger beleid in België op vlak van het beleid bij resusnegatieve zwangere vrouwen en profylaxe met RhIg. 152 GUNAIKEIA - Vol 14 nr 5 - 2009 Referenties 1. Bowman JM. Thirty-five years of Rh prophylaxis. Transfusion 2003;43:1661-6. 2. Daniels G. Blood group antibodies in haemolytic disease of the fetus and newborn, in Alloimmune disorders of pregnancy. A. Hadley and P. Soothill, Editors. 2002, Cambridge Unversity Press: Cambridge. p. 21-40. 3. Brossard Y, Parnet-Mathieu F, Larsen M. Incompatibilité foeto-maternelle érythrocytaires, in Transfusion sanguine: une approche sécuritaire, J. Lefrère and P. Rouger, Editors. 2000, John Libbey Eurotext: Montrouge. p. 294. 4. Koelewijn JM, et al. Effect of screening for red cell antibodies, other than anti-D, to detect hemolytic disease of the fetus and newborn: a population study in the Netherlands. Transfusion 2008;48(5):941- 52. 5. Minon JM., et al. Routine fetal RHD genotyping with maternal plasma: a four-year experience in Belgium. Transfusion 2008;48(2):373-81. 6. Geifman-Holtzman O, Grotegut CA, Gaughan JP. Diagnostic accuracy of noninvasive fetal Rh genotyping from maternal blood--a meta-analysis. Am J Obstet Gynecol 2006;195(4):1163-73. 7. Pereira JC, et al. Prenatal determination of the fetal RhD blood group by multiplex PCR: a 7-year Portuguese experience. Prenat Diagn 2007;27(7):633-7. 8. Goebel JC, et al. Prenatal diagnosis of the Rhesus D fetal blood type on amniotic fluid in daily practice. Arch Gynecol Obstet 2008;277(2):155-60. 9. Cortey A, et al. Prevention of fetomaternal rhesus-D allo-immunization. Perspectives. J Gynecol Obstet Biol Reprod (Paris) 2006;35(1 Suppl):1S119-1S22. 10. Segata M, Mari G. Fetal anemia: new technologies. Curr Opin Obstet Gynecol 2004;16(2):153-8. 11. AABB. Standards for Blood Banks and transfusion Services. 22nd ed. 2003, Bethesda, Maryland. 12. Mari G, et al. Noninvasive diagnosis by Doppler ultrasonography of fetal anemia due to maternal redcell alloimmunization. Collaborative Group for Doppler Assessment of the Blood Velocity in Anemic Fetuses. N Engl J Med 2000;342(1):9-14. 13. Delle Chiaie L, et al. Prediction of fetal anemia with Doppler measurement of the middle cerebral artery peak systolic velocity in pregnancies complicated by maternal blood group alloimmunization or parvovirus B19 infection. Ultrasound Obstet Gynecol 2001;18(3):232-6. 14. Zimmerman R, et al. Longitudinal measurement of peak systolic velocity in the fetal middle cerebral artery for monitoring pregnancies complicated by red cell alloimmunisation: a prospective multicentre trial with intention-to-treat. BJOG 2002;109(7):746-52. 15. Detti L, Mari G. Noninvasive diagnosis of fetal anemia. Clin Obstet Gynecol 2003;46(4):923-30. 16. Mari G, et al. Middle cerebral artery peak systolic velocity: technique and variability. J Ultrasound Med 2005;24(4):425-30. 17. Oepkes D, et al. Doppler ultrasonography versus amniocentesis to predict fetal anemia. N Engl J Med 2006;355(2):156-64. 18. Carbonne B, et al. Use of peak systolic velocity of the middle cerebral artery in the management of fetal anemia due to fetomaternal erythrocyte alloimmunization. J Gynecol Obstet Biol Reprod (Paris) 2008;37(2):163-9. 19. Kumar S, Regan F. Management of pregnancies with RhD alloimmunisation. BMJ, 2005;330(7502):1255-8. 20. Ratsimbazagy V, Alba J, Cohen J. L’allo-immunisation foetomaternelle anti-D. Gynecol Obstet 2002;450:20-3. 21. Socol M, Porter T. ACOG practice bulletin. Number 4: Prevention of Rh D alloimmunization. Int J Gynecol Obstet, 1999;66:63-70. 22. Chilcott J, et al. Review of the clinical effectiveness and cost-effectiveness of routine anti-D prophylaxis for pregnant women who are rhesus-negative. Health Technol Assess 2003;7:1-72. 23. Carbonne B, et al. Non invasive fetal RhD genotyping: Time for use in all RhD negative pregnant women. Gynecol Obstet Fertil 2008;36(2):200-3. 24. van der Schoot CE, Hahn S, Chitty LS. Non-invasive prenatal diagnosis and determination of fetal Rh status. Semin Fetal Neonatal Med 2008;13(2):63-8. 25. Kumar S. Universal RHD genotyping in fetuses. BMJ 2008;336(7648):783-4. 26. Carbonne B, Marpeau L, Brossard Y. About: Prevention of fetomaternal anti-D alloimmunization: should should noninvasive fetal genotyping be instituted now? J Gynecol Obstet Biol Reprod, n 1-2006. J Gynecol Obstet Biol Reprod (Paris) 2006;35(2):200-1. 27. Rothenberg JM, et al. Is a third-trimester antibody screen in Rh+ women necessary? Am J Manag Care 1999;5(9):1145-50. 28. Heddle NM, et al. A retrospective study to determine the risk of red cell alloimmunization and transfusion during pregnancy. Transfusion 1993;33(3):217-20. 29. Gooch A, et al. Guideline for blood grouping and antibody testing in pregnancy. transfus Med 2007;17(4):252-62. 30. Cortey A, Brossard Y. Prevention of fetomaternal rhesus-D allo-immunization. Practical aspects. J Gynecol Obstet Biol Reprod (Paris) 2006;35(1 Suppl):1S123-1S30. 31. Mannessier L. Immunohematologic surveillance of the pregnant woman and the new prevention policy of anti-RH1 allo-immunization. Transfus Clin Biol 2007;14(1):112-9. 32. Larsen R, et al. Cesarean section: is pretransfusion testing for red cell alloantibodies necessary? Acta Obstet Gynecol Scand 2005;84(5):448-55. 33. Sherman SJ, et al. Obstetric hemorrhage and blood utilization. J Reprod Med 1993;38(12):929-34. 34. Chapman JF, et al. Guidelines for compatibility procedures in blood transfusion laboratories. Transfus Med 2004;14(1):59-73. 35. Moise KJ, Jr. Diagnosing hemolytic disease of the fetus--time to put the needles away? N Engl J Med 2006;355(2):192-4.
- Page 1: Verantwoordelijke uitgever: V. Lecl
- Page 5 and 6: GuNaïKeia Gunaikeia Oplage: 2.500
- Page 7 and 8: uiteinde van de clitorisstomp wordt
- Page 9 and 10: Plaats, datum .....................
- Page 12 and 13: G1206N_2009 Van alle reumatische aa
- Page 14 and 15: Behandeling van osteoporose op lang
- Page 16 and 17: - In een studie waarin de toedienin
- Page 20 and 21: G1141N_2008 Jean-Marc Minon We besp
- Page 22 and 23: De klinische biologen moeten echter
- Page 28 and 29: GV151N_2009 V V O G K A T E R N Jan
- Page 30 and 31: Op 4 en 5 december 2008 werd de pos
- Page 32 and 33: GV155N_2009 Annelies Lust De lentev
- Page 34: figuur 2: Invasive diagnosis. Death
- Page 38 and 39: figuur 4: Running figure of eight.
- Page 40 and 41: tra en vier perifere centra met mee
- Page 42: Het UMC Sint-Pieter viert de inhuld
- Page 46: G1205N_2009 Uw mooiste beeld in Gun
- Page 50: Agenda XII e Journées liégeoises
loed te kunnen leveren in geval van een verloskundige bloeding<br />
(die vaak plotseling en onverwacht optreedt), zou men kunnen<br />
aanraden om onregelmatige agglutinines op te sporen de laatste<br />
7 dagen voor de bevalling om eventuele andere alloantistoffen<br />
dan een passieve anti-D-antistof op te sporen in het serum van de<br />
moeder (13). OOA enkele dagen voor de bevalling vergemakkelijkt<br />
ook de organisatie van de bloedbank. Die houding strookt volledig<br />
met de richtlijnen van het British Committee for Standards in<br />
Haematology, dat stipuleert: “It is recognized that there may be a<br />
problem obtaining samples from pregnant women, who, for example,<br />
are booked for elective caesarean section but may not arrive in<br />
the hospital until shortly before surgery. As immunization is more<br />
likely to occur during the last trimester of pregnancy, samples used<br />
for pretransfusion testing in these patients should never be more<br />
than 7 days old and must meet labelling requirements. Where possible,<br />
it is advisable that a sample taken immediately before transfusion<br />
be also made available for retrospective testing in the event<br />
of a transfusion reaction occurring” (34).<br />
In geval van klinisch relevante alloantistof moet een kruisproef<br />
worden uitgevoerd (31).<br />
De verschillende groepen volgen een vrij vergelijkbaar beleid wat<br />
de immunohematologische follow-up van een patiënte met een<br />
anti-D-allo-immunisatie betreft: identificatie en bepaling van de<br />
titer om de maand tot de 5e maand en daarna om de 2-4 weken<br />
tot de 28e week en vervolgens om de 2 weken of nog vaker tegen<br />
het einde van de bevalling. Dat tijdschema geldt voor moeders<br />
met een resuspositieve foetus. Als de foetus echter resusnegatief<br />
is, is de follow-up dezelfde als bij resuspositieve moeders.<br />
Conclusie<br />
Foetale RhD-genotypering op plasma van de moeder is een van de<br />
belangrijkste aanwinsten in de foetale geneeskunde en de verloskunde<br />
van de laatste jaren. Het foetale RhD-statuut kan zo goed<br />
worden voorspeld zodat foetale RhD-genotypering kan worden<br />
uitgevoerd in plaats van invasieve technieken en waardoor het<br />
onderzoek systematisch kan worden aangevraagd bij alle resusnegatieve<br />
vrouwen.<br />
Er worden zeer ernstige vragen gesteld bij de plaats van een<br />
vruchtwaterpunctie bij de evaluatie van het risico op hemolyse.<br />
Het is kennelijk beter om rechtstreeks de anemie te evalueren door<br />
meting van de maximale systolische snelheid in de arteria cerebri<br />
media. Het is nu tijd to put the needles away, om Moise te parafraseren,<br />
zowel bij de bepaling van het foetale RhD-statuut en de<br />
evaluatie van foetaal lijden, als bij de behandeling van resusnegatieve<br />
patiënten met een anti-D-allo-immunisatie (35).<br />
Foetale RhD-genotypering op plasma van de moeder is gewettigd<br />
bij de preventie van anti-D-allo-immunisatie met RhIg. Die laatste<br />
kan dan worden gereserveerd voor resusnegatieve patiënten met<br />
een resuspositieve foetus, zowel bij een gerichte profylaxe als bij<br />
een systematische profylaxe na 28 weken zwangerschap. Hopelijk<br />
kan deze studie bijdragen tot een multidisciplinaire consensus en<br />
tot een gelijkvormiger beleid in België op vlak van het beleid bij<br />
resusnegatieve zwangere vrouwen en profylaxe met RhIg.<br />
152<br />
GUNAIKEIA - Vol 14 nr 5 - 2009<br />
Referenties<br />
1. Bowman JM. Thirty-five years of Rh prophylaxis. Transfusion 2003;43:1661-6.<br />
2. Daniels G. Blood group antibodies in haemolytic disease of the fetus and newborn, in Alloimmune<br />
disorders of pregnancy. A. Hadley and P. Soothill, Editors. 2002, Cambridge Unversity Press: Cambridge.<br />
p. 21-40.<br />
3. Brossard Y, Parnet-Mathieu F, Larsen M. Incompatibilité foeto-maternelle érythrocytaires, in<br />
Transfusion sanguine: une approche sécuritaire, J. Lefrère and P. Rouger, Editors. 2000, John Libbey<br />
Eurotext: Montrouge. p. 294.<br />
4. Koelewijn JM, et al. Effect of screening for red cell antibodies, other than anti-D, to detect hemolytic<br />
disease of the fetus and newborn: a population study in the Netherlands. Transfusion 2008;48(5):941-<br />
52.<br />
5. Minon JM., et al. Routine fetal RHD genotyping with maternal plasma: a four-year experience in<br />
Belgium. Transfusion 2008;48(2):373-81.<br />
6. Geifman-Holtzman O, Grotegut CA, Gaughan JP. Diagnostic accuracy of noninvasive fetal Rh<br />
genotyping from maternal blood--a meta-analysis. Am J Obstet Gynecol 2006;195(4):1163-73.<br />
7. Pereira JC, et al. Prenatal determination of the fetal RhD blood group by multiplex PCR: a 7-year<br />
Portuguese experience. Prenat Diagn 2007;27(7):633-7.<br />
8. Goebel JC, et al. Prenatal diagnosis of the Rhesus D fetal blood type on amniotic fluid in daily practice.<br />
Arch Gynecol Obstet 2008;277(2):155-60.<br />
9. Cortey A, et al. Prevention of fetomaternal rhesus-D allo-immunization. Perspectives. J Gynecol Obstet<br />
Biol Reprod (Paris) 2006;35(1 Suppl):1S119-1S22.<br />
10. Segata M, Mari G. Fetal anemia: new technologies. Curr Opin Obstet Gynecol 2004;16(2):153-8.<br />
11. AABB. Standards for Blood Banks and transfusion Services. 22nd ed. 2003, Bethesda, Maryland.<br />
12. Mari G, et al. Noninvasive diagnosis by Doppler ultrasonography of fetal anemia due to maternal redcell<br />
alloimmunization. Collaborative Group for Doppler Assessment of the Blood Velocity in Anemic<br />
Fetuses. N Engl J Med 2000;342(1):9-14.<br />
13. Delle Chiaie L, et al. Prediction of fetal anemia with Doppler measurement of the middle cerebral<br />
artery peak systolic velocity in pregnancies complicated by maternal blood group alloimmunization or<br />
parvovirus B19 infection. Ultrasound Obstet Gynecol 2001;18(3):232-6.<br />
14. Zimmerman R, et al. Longitudinal measurement of peak systolic velocity in the fetal middle cerebral<br />
artery for monitoring pregnancies complicated by red cell alloimmunisation: a prospective multicentre<br />
trial with intention-to-treat. BJOG 2002;109(7):746-52.<br />
15. Detti L, Mari G. Noninvasive diagnosis of fetal anemia. Clin Obstet Gynecol 2003;46(4):923-30.<br />
16. Mari G, et al. Middle cerebral artery peak systolic velocity: technique and variability. J Ultrasound Med<br />
2005;24(4):425-30.<br />
17. Oepkes D, et al. Doppler ultrasonography versus amniocentesis to predict fetal anemia. N Engl J Med<br />
2006;355(2):156-64.<br />
18. Carbonne B, et al. Use of peak systolic velocity of the middle cerebral artery in the management of<br />
fetal anemia due to fetomaternal erythrocyte alloimmunization. J Gynecol Obstet Biol Reprod (Paris)<br />
2008;37(2):163-9.<br />
19. Kumar S, Regan F. Management of pregnancies with RhD alloimmunisation. BMJ,<br />
2005;330(7502):1255-8.<br />
20. Ratsimbazagy V, Alba J, Cohen J. L’allo-immunisation foetomaternelle anti-D. Gynecol Obstet<br />
2002;450:20-3.<br />
21. Socol M, Porter T. ACOG practice bulletin. Number 4: Prevention of Rh D alloimmunization. Int J<br />
Gynecol Obstet, 1999;66:63-70.<br />
22. Chilcott J, et al. Review of the clinical effectiveness and cost-effectiveness of routine anti-D<br />
prophylaxis for pregnant women who are rhesus-negative. Health Technol Assess 2003;7:1-72.<br />
23. Carbonne B, et al. Non invasive fetal RhD genotyping: Time for use in all RhD negative pregnant<br />
women. Gynecol Obstet Fertil 2008;36(2):200-3.<br />
24. van der Schoot CE, Hahn S, Chitty LS. Non-invasive prenatal diagnosis and determination of fetal Rh<br />
status. Semin Fetal Neonatal Med 2008;13(2):63-8.<br />
25. Kumar S. Universal RHD genotyping in fetuses. BMJ 2008;336(7648):783-4.<br />
26. Carbonne B, Marpeau L, Brossard Y. About: Prevention of fetomaternal anti-D alloimmunization:<br />
should should noninvasive fetal genotyping be instituted now? J Gynecol Obstet Biol Reprod, n<br />
1-2006. J Gynecol Obstet Biol Reprod (Paris) 2006;35(2):200-1.<br />
27. Rothenberg JM, et al. Is a third-trimester antibody screen in Rh+ women necessary? Am J Manag Care<br />
1999;5(9):1145-50.<br />
28. Heddle NM, et al. A retrospective study to determine the risk of red cell alloimmunization and<br />
transfusion during pregnancy. Transfusion 1993;33(3):217-20.<br />
29. Gooch A, et al. Guideline for blood grouping and antibody testing in pregnancy. transfus Med<br />
2007;17(4):252-62.<br />
30. Cortey A, Brossard Y. Prevention of fetomaternal rhesus-D allo-immunization. Practical aspects. J<br />
Gynecol Obstet Biol Reprod (Paris) 2006;35(1 Suppl):1S123-1S30.<br />
31. Mannessier L. Immunohematologic surveillance of the pregnant woman and the new prevention<br />
policy of anti-RH1 allo-immunization. Transfus Clin Biol 2007;14(1):112-9.<br />
32. Larsen R, et al. Cesarean section: is pretransfusion testing for red cell alloantibodies necessary? Acta<br />
Obstet Gynecol Scand 2005;84(5):448-55.<br />
33. Sherman SJ, et al. Obstetric hemorrhage and blood utilization. J Reprod Med 1993;38(12):929-34.<br />
34. Chapman JF, et al. Guidelines for compatibility procedures in blood transfusion laboratories. Transfus<br />
Med 2004;14(1):59-73.<br />
35. Moise KJ, Jr. Diagnosing hemolytic disease of the fetus--time to put the needles away? N Engl J Med<br />
2006;355(2):192-4.
Change language