Bestand (1.7 MB) - VVOG

- In een studie waarin de toediening van alendronaat 10mg/
dag werd vergeleken met de toediening van teriparatide 20µg/
dag bij patiënten met corticogeïnduceerde osteoporose stelde
Jean-Pierre Devogelaer (UCL) vast dat teriparatide de MBD
significant sterker verhoogde. Dat maakt een duidelijk en
significant hogere reductie mogelijk van de incidentie van radiografische
wervelfracturen (1,7% vs. 7,7%; p = 0,007) (9).
- Voor diezelfde indicatie presenteerde Christian Roux (Hôp. Cochin,
Parijs) de resultaten van een studie waarin het effect van zoledronzuur
5mg IV werd vergeleken met dat van risedronaat 5mg/dag op
de lumbale MBD. Alle vooraf gedefinieerde subgroepen vertoonden
een significant hogere stijging onder zoledronzuur (10).
- Diezelfde Christian Roux onderzocht de evolutie van vrouwen
onder alendronaat (gedurende ten minste 6 maanden),
die vervolgens overschakelden op denosumab of de behandeling
met alendronaat voortzetten. Uit deze studie (STAND),
eveneens een studie van fase III, kwam een significant hogere
verbetering van de turn-over en de MBD na overschakeling
op denosumab naar voren; in de groep die verder alendronaat
Er is een verband tussen een tekort aan
vitamine D en een afname van de loopsnelheid.
Dat verband kan worden verklaard door de
effecten van hypovitaminose D op de spieren
en de motorische coördinatie van de onderste
ledematen; die effecten veroorzaken een
stijging van het risico op vallen maar ook een
daling van de mechanische weerstand van het
skelet (Annweiler C et al. Poster P185). Het
lijkt stilaan vast te staan dat vitamine D in het
algemeen en alfacalcidol in het bijzonder het
effect van alendronaat versterken, ook in de
subgroep van postmenopauzale vrouwen met
osteoporose (Böck O, et al. Poster P234).
De werkzaamheid tegen wervelfracturen is ook
duidelijk aanwezig ter hoogte van de perifere
botten, waarvan alle botparameters (densiteit,
corticale oppervlak en botweerstand)
significant worden verbeterd als men vitamine
D combineert met alendronaat (Felsenberg D,
et al. Poster P112).
De nieuwe criteria van de fDA bevelen bij
osteoporose een concentratie 25-hydroxyvitamine
D (25(OH)D) > 60nmol/l vóór
randomisering in klinische studies aan. Maar
hoe kunnen we die concentratie snel bereiken?
Om het antwoord daarop te vinden, analyseerde
Hans Hoeck, van de afdeling endocrinologie van
het ziekenhuis van Aalborg (Denemarken), de
gegevens van 433 niet-geïnstitutionaliseerde
vrouwen in de menopauze, van gemiddeld
68,5 jaar oud, die niet waren opgenomen
in een ziekenhuis en die deelnamen aan
een klinische studie naar osteoporose. Ze
moesten daarvoor een in DXA aangetoonde
osteoporose hebben met een T-score ≤ -2,5
145
GUNAIKEIA - Vol 14 nr 5 - 2009
innam, was dat niet het geval. Bovendien treedt die winst zeer
vroeg op (vanaf de 6e maand voor de MBD en vanaf de 5e dag
voor de turn-overparameters) en op alle plaatsen (11).
- Olivier Bruyère (ULg) analyseerde de gegevens van jaar 6 tot 8
onder behandeling met strontiumranelaat en stelde niet alleen
vast dat het effect van strontium op de minerale botdensiteit
behouden bleef, maar ook dat er een duidelijk verband was
tussen de stijging van de MBD en de daling van de incidentie
van nieuwe wervelfracturen (12).
- Raloxifeen werd onderzocht in verscheidene klinische studies
(MORE, CORE, RUTH), waarvan de gegevens werden samengebracht
door Deborah Grady (Pittsburgh). Zo wist zij aan te
tonen dat dit SERM een reductie van 10% mogelijk maakt van
de mortaliteit voor alle oorzaken samen (p = 0,053), voornamelijk
door een daling van de niet-cardiovasculaire (p = 0,007)
en niet-oncologische mortaliteit (p = 0,011) (13).
- René Rizzoli (Genève) onderzocht de microarchitectuur van
de botten in een vergelijkende analyse van alendronaat/
strontiumranelaat en stelde op één jaar vast dat strontium-
Besparen op vitamine- en calciumsupplementen is geen goed idee
SD of een score tussen -1, 0 en -2,5 SD in
combinatie met een eerdere fractuur. Zonder
in detail te treden over de cijfers kunnen we
vaststellen dat een behandeling van 10 dagen
met vitamine D3 in verschillende doseringen
het mogelijk maakt om de concentratie 25(OH)
D significant en volstrekt veilig te verhogen.
Kennis van de kinetiek van de 25-hydroxylasen
in de lever zou het mogelijk kunnen maken om
nauwkeurigere aanbevelingen te formuleren
om concentraties 25(OH)D > 60 nmol/l te
bereiken tijdens de screeningperiode van een
klinische studie. Hoe dan ook zou de duur van
de behandeling om deze streefconcentraties
te bereiken, kunnen worden verlengd tot meer
dan 10 dagen (in plaats van nadien de dosis
vitamine D3 te moeten verhogen) (Poster
P186).