გადმოტვირთვა PDF ფორმატში

გადმოტვირთვა PDF ფორმატში გადმოტვირთვა PDF ფორმატში

ijhei.files.wordpress.com
from ijhei.files.wordpress.com More from this publisher
20.01.2015 Views

თვის დიდი და თანაც შემოსავლიანი ადგილების გა- მოყოფა. იგივე ფაქტი ადასტურებს, რომ ისინი ბინადარი, მიწათმოქმედი საზოგადოებაა. ოსებისათვის მიცემული ხარაჯის წყარო, ბუნებრი- ვია, ის მიწა-წყალი უნდა ყოფილიყო, სადაც ისინი და- ასახლეს. ჟინვანში, დმანისსა და თბილისში (მიმდგომი ტერიტორიებითურთ) ოსების დასხდომა მხოლოდ საც- ხოვრისს კი არა, ამ ტერიტორიების ექსპლოატაციასაც გულისხმობდა. უეჭველია, საგანგებოდაც გამოყვეს მათ- თვის ასეთი მაღალი სასოფლო-სამეურნეო და სავაჭრო შემოსავლიანი ადგილები. შემთხვევითი არაა, რომ სამი- ვე ეს ობიექტი ქალაქია და ისიც სამეფო საკუთრება. ამ ადგილების სამონღოლო ხარაჯა (რომელიც სხვა ადგი- ლების ხარაჯასთან შედარებით სრული და არამცირე იქნებოდა) უნდა რეგულარულად მოეხმარათ ჩამოსახ- ლებულებს საყაენო სამხედრო სამსახურის სანუქფოდ. დასახლებული ადგილების ხელსაყრელი ბუნებრივი პი- რობები, რასაკვირველია, კარგად დააკმაყოფილებდა მათ სხვა სამეურნეო მოთხოვნილებებსაც. ამგვარად, ჟინვანში, დმანისსა და თბილისში მსხდომნი ოსები ამ მხარეებს თავისებურ მფლობელებად მოევლინენ, ამ მიწა-წყლის შემოსავლის მოზიარე შეიქნენ. ოსები მონღოლთა მხარდაჭერით აფართოებენ თავიანთ უფლებებს და სამფლობელო ტერიტორიებს, ცდილობენ სამუდამოდ გამოდევნონ ადგილობრივი მფლობელები (წვრილი და საშუალო მიწისმფლობელები) 53 . 53 saqarTvelos istoriis narkvevebi, t. III, Tb., 1979, gv. 581-582. 56

ამდენად, XIII საუკუნის 70-იან წლებში ოსთა გარ- კვეული ნაწილი საქართველოშია. მონღოლთა უშუალო ხელშეწყობით ოსები 1292 წელს გორს იკავებენ. ქართვე- ლი ხელისუფალნი მაშინვე ცდილობდნენ ოსთა თა- რეშის აღკვეთას, მაგრამ ფაქტობრივად ქართველთა ბრძოლა შედეგს არ იძლეოდა. ოსები სარგებლობდნენ მონღოლ მოლაშქრეთა სტატუსით, მათი მხარდაჭერით და წაქეზებით მოქმედებდნენ. შემთხვევითი არ იყო, რომ აჯანყებული დავით VIII-ის წინააღმდეგ მონღოლთა ლაშქარში მონაწილეობდნენ `ოსნი რომელი სხდეს გორს, ოსთა მთავარი ბაყათარ~ 54 . XIII საუკუნის მეორე ნახევარში და XIV საუკუნის პირველ მესამედში აღმოსავლეთ საქართველო მართა- ლია მონღოლთა (ჰულაგიდების) ბატონობის ქვეშ იყო, მაგრამ ამასთანავე გარკვეული შინაგანი ავტონომიით სარგებლობდა. ამის გამო, ემიგრირებულ ოსებს ქარ- თლში დახვდა ხელისუფლების ორი დამოუკიდებელი სისტემა: ერთი, ქართული ფეოდალური ორგანიზაცია მეფის მოთავეობით, მეორე, მონღოლთა სამხედრო გარ- ნიზონები და ნოინები, რომლებიც ილხანთა (ჰულაგი- დების) ბატონობის განმასახიერებელნი იყვნენ. ამ ორი პოლიტიკური ძალის დაპირისპირება იყო მთავარი პო- ლიტიკური წინააღმდეგობა იმ დროს ქართლში. ქ. გორის ოსთაგან განთავისუფლებისათვის ბრძო- ლის ხანგრძლივობა _ სამი წელი, განპირობებული იყო იმ სახელმწიფოებრივი სტრუქტურების ნგრევის სიძნე- 54 v. RunaSvili, qsnis saerisTavos politikuri istoria, Tb., 2007, gv. 54. 57

თვის დიდი და თანაც შემოსავლიანი ადგილების გა-<br />

მოყოფა. იგივე ფაქტი ადასტურებს, რომ ისინი ბინადარი,<br />

მიწათმოქმედი საზოგადოებაა.<br />

ოსებისათვის მიცემული ხარაჯის წყარო, ბუნებრი-<br />

ვია, ის მიწა-წყალი უნდა ყოფილიყო, სადაც ისინი და-<br />

ასახლეს. ჟინვანში, დმანისსა და თბილისში (მიმდგომი<br />

ტერიტორიებითურთ) ოსების დასხდომა მხოლოდ საც-<br />

ხოვრისს კი არა, ამ ტერიტორიების ექსპლოატაციასაც<br />

გულისხმობდა. უეჭველია, საგანგებოდაც გამოყვეს მათ-<br />

თვის ასეთი მაღალი სასოფლო-სამეურნეო და სავაჭრო<br />

შემოსავლიანი ადგილები. შემთხვევითი არაა, რომ სამი-<br />

ვე ეს ობიექტი ქალაქია და ისიც სამეფო საკუთრება. ამ<br />

ადგილების სამონღოლო ხარაჯა (რომელიც სხვა ადგი-<br />

ლების ხარაჯასთან შედარებით სრული და არამცირე<br />

იქნებოდა) უნდა რეგულარულად მოეხმარათ ჩამოსახ-<br />

ლებულებს საყაენო სამხედრო სამსახურის სანუქფოდ.<br />

დასახლებული ადგილების ხელსაყრელი ბუნებრივი პი-<br />

რობები, რასაკვირველია, კარგად დააკმაყოფილებდა მათ<br />

სხვა სამეურნეო მოთხოვნილებებსაც.<br />

ამგვარად, ჟინვანში, დმანისსა და თბილისში<br />

მსხდომნი ოსები ამ მხარეებს თავისებურ მფლობელებად<br />

მოევლინენ, ამ მიწა-წყლის შემოსავლის მოზიარე შეიქნენ.<br />

ოსები მონღოლთა მხარდაჭერით აფართოებენ თავიანთ<br />

უფლებებს და სამფლობელო ტერიტორიებს, ცდილობენ<br />

სამუდამოდ გამოდევნონ ადგილობრივი მფლობელები<br />

(წვრილი და საშუალო მიწისმფლობელები) 53 .<br />

53 saqarTvelos istoriis narkvevebi, t. III, Tb., 1979, gv. 581-582.<br />

56

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!