Compendium diplomaticum sive tabularum veterum

Communi uti posse, quia erat sub terris imperii, prout ipsi de Vatario, et in comitatu Tiroli prout
ipsi de dicta villa Vatarii. Item bona stabilia in dicto Communi Vatarii emisse, et etiam velle
alia bona acquirere. Ideo posse uti in buschezando, et pasculando. Replicabant dicti homines
Vatarii, licet esset sub terris imperii, et in comitatu Tiroli, non tamen eum (sic) admitti deberet,
quia non senciebat, neque temporibus praeteritis sensit discommoda prout ipsi de Vatario
senserunt in solvendo collectas, et alia onera, et plura alia dicebantur, et allegabantur hinc inde.
Unde ex intercessione et intuitu magnifici domini Andreae de Regio iuris utriusque doctoris,
consiliarii, ac massarii reverendissimi cardinalis et principis nostri Tridenti dignissimi, nobilis
domini Bonaventurae Calepini patricii tridentini, ac mei notarii infrascripti, ad hanc
compositionem, et transactionem devenerunt praedictae partes. Considerantes ipsi homines de
Vatario, videlicet Gregorius de Bassis uti sindicus dicti Communis Vatarii, Dominicus a Costa,
et Valentinus de Ducato tanquam iurati, et Nicolaus a Costa, ac Andreas a Victore uti homines
dicti Communis magis utilius esse dicto Communi recipere dictum Christophorum in dicto
Communi ex quo erat de vicinis dicti Communis, et quod tot bona stabilia acquisiverat, quod
fere absque alia acceptatione... posset, et potuisset uti dicto Communi in pasculando, et
buschando, eo maxime, quod offerebat solvere certum quid, quam non accipere et recipere
dictum Christophorum, quia in brevi tempore tot bona acquisivisset, quod absque alia
acceptatione potuisset uti dicto Communi, et quod Communis erat adeo pauper, quod non
poterat solvere collectam rev.mi tunc impositam, videlicet quod dictus Christophorus, remota
omni exceptione iuris, et facti, solvere debeat ipsi Communi de Vatario rhenenses viginti in
ratione librarum quinque bonae monetae de Marano pro singulo rhenense: de quibus
rhenensibus ibidem ad praesentiam omnium suprascriptorum dedit, solvit, et numeravit
rhenenses duodecim in ratione praedicta praedicto Communi, quod Communis, vel praedicti
homines dederunt, et solverunt praefato domino massario pro collecta, et alios octo promisit
solvere sub poena familiae hinc ad unum annum pro alia collecta. Versa vice composuerunt
quod dicti homines Vatarii paciantur, quod dictus Christophorus possit, et valeat uti dicto
Communi prout ipsi de Vatario, videlicet prout unusquisque utitur dicto Communi, cum
commodis, et incommodis suis. Promittentes ad invicem dictae partes vicissim solemnibus
stipulationibus hinc inde intervenientibus, omni exceptione iuris, et facti ab eis remota, omnia,
et singula suprascripta perpetuo firma, rata, grata habere, tenere, observare. et adimplere, et ullo
iure unquam tempote contrafacere, vel venire per se, et suos successores, et haeredes aliqua
ratione, causa, modo, iure, vel ingenio, de iure, vel facto, sub poena rhenensium quinquaginta in
ratione librarum quinque bonae monetae de Marano pro singulo, stipulatione solemni promissa,
fischo applicanda, pro quo ego notarius stipulatus fuit. Qua tamen poena soluta, vel non,
nihilominus omnia, et singula suprascripta rata maneant, et firma perdurent. Item reficere, et
restituere omnia damna, expensas, et interesse litis, et extra: pro quibus omnibus et singulis
suprascriptis sic firmiter observandis, et plenius attendendis, mutuo se obligarunt omnia bona
sua praesentias, et futura, videlicet bona Communis, ipse Christophorus bona propria.
Ego Rochus de Iordanis notarius rogatus scripsi etc.
L.+S. Ego Maximilianus de Aprovinis filius quondam spectabilis iurisperiti domini Nicolai
de Aprovinis civis Tridenti, publicus imperiali auctoritate notarius, ex licentia, et auctoritate
mihi datis, et concessis per magnificum, ac clar.mum iuris utriusque doctorem Petrum
Foscherium mutinensem, Praetorem Tridenti honorandum, ut constat in rogationibus egregii
dominin Andrigeti Gaudenti notarii tridentini, relevandi et in publicam formam redigendi,
scriptuas publicas rogatas per quondam dominum Rochum de Iordanis alias notarium, et civem
Tridenti, suprascriptum instrumentum inventum in scripturis dicti domini Rochi, non viciatum,
neque cancellatum, ex commissione praetoria manu aliena, me aliis occupato negotiis, in hanc
publicam formam redactum, et trasnsumptum, a suo vero originali, et in nullo discordare
inventum, quod sensum mutet, vel variet, nisi forte sillabam, vel literam auschultatione
praemissa subscripsi, et auctenticavi cum signo, et nomine meis solitis.
Nota. Coepi describere die 26 iunii, ac desii die 30 eiusdem hoc anno 1805, rogatus ab
Iosepho filio Bartholomaei aetatis annorum 79 Perezzoli de Bosentino, cui eam restitui die
prima iulii una cum meo exemplo pagg. 15 et ultra in 4, L. 10.10.
153