akadémiai doktori értekezés svpplementvm ad lexicon ... - REAL-d

dc_145_10
1514 TAUR. Epist. 1 p.128. Quos fieri elingues saepe coegit amor: Anal.nova (Piso) p.415.
elisio, -onis f. [1]
In elisionem perniciosorum ipsius perfidi hostis et antiqui draconis sequacium et militum paganorum ... signum
seu effigiem draconis ... publice portandam et ferendam eligimus: 1408 CD Hung. X/4 p.684.
eloco, -are [1] *de iobagionibus: collocare, immigrare iubere – kihelyez, költöztet:
Quod … idem Andreas … quamplures iobbagiones ipsius exponentis … de domibus bonorum ipsorum per
castellanos … expelli in domosque huiusmodi iobbagyonum suorum expulsorum alios suos iobbagiones elocari
et condescendi fecisset: 1495/XVIII Dl 74473.
elocutio, -onis f. [1]
Venustas nanque forme, dexteritas ingenii cum apposita elocutione coniuncta ipsum … Socratem in amoris
estum coniecisset: BONF. IV,5,5.
eluceo, -ere verb.
HIC SVNT IN TVMBA PRAECLARI / PRAESVLIS OSSA / STEPHANI EMERICI [...] PROGENIE / NATI /
DVXITQVE [...] NOMINI [...] CVLMINE / ELVXIT / ANNO. m. CCCC.XIX. DIE. VIGESIMA. III. MENSIS.
MAII.: 1419 Entz, Gyulafehérvár p.171.
elumbis, -e
Numquam enim Turcae ullo virtutis genere … superiores fuere, homines quippe enervati et elumbes, ut Asiatici
omnes et ad servitutem ac ignominiam nati: 1521 Katona, Hist.crit. XIX p.257.
emanator, -oris m.
Iidem iurati assessores ... Andream litteratum de Iwankafalva post uxorem suam nobilem, emanatorem falsarum
litterarum et falsorum sigillorum conservatorem et sculptorem, ... Nicolaum dictum Tassol ignobilem furem
vagabundum ... pro publicis malefactoribus et nocivis hominibus nobis in eorum regesto assignarunt: 1424
Zsigm.oklt. XI,1303.
emancipo, -are
Quem ... a Syracusano quodam homine viginti minis emi, quas dum reddis, tuum tibi emancupo doque liberum
gnatum: BART.PANN. Gryllus 113.
emarcesco, -ere [3]
Ioanna … scribit … longe commodoriorem reipublice in Pannoniis … Lodovicum fore, quam in brevi Apulie
regno coniectum aut ingrato otio emarcescere aut Italicis factionibus implicitum nihil immortalitate dignum
agere: BONF. II,10,287.
emenda capitis expr. 1
... non ipso facto potentie et sententia capitali, sed in emenda capitum ipsorum ...: 1476 DRH III p.67.
emenda, -ae f. *emmenda ad 2:
Paratus sum … ad omnem emmendam. Melius quippe est mihi in manus hominum incidere, quam in manus Dei
viventis: GREG.GYÖNGY. Vite 257 (p.189).
emendatus, -a, -um [2]/1
Quos (sc. libros) propediem studiosae iuventuti emendatiores edere curabimus: 1522 Anal.nova p.487.
emendo, -are
Ut ... episcopus ... suraum ... possessionum ... tutor et protector ... sit, ... universosque familiares ipsius domine et
filii sui tam nobiles, quam ignobiles iuxta eorum merita tenere, conservare, corrigere et emendare valeat atque
possit: 1433 Fons 2005 p.367.
ementior, -iri [2]/1
Iuvenem … re vero subornatum diabolum sub professione monachi humilitatem ac innocentiam ementitum …
viri sanctitas plane detexit: BONF. I,5,165. Diabolus quadam nocte Martino Christi formam ementitus apparuit:
BONF. I,5,166. Fredericus … ad Albertum ducem repente scribit … Bohemos herede superstite … alium regem
creare non posse et creandi potestatem … ementitos esse: BONF. III,4,220.
369