akadémiai doktori értekezés svpplementvm ad lexicon ... - REAL-d
akadémiai doktori értekezés svpplementvm ad lexicon ... - REAL-d akadémiai doktori értekezés svpplementvm ad lexicon ... - REAL-d
dc_145_10 demens, -entis [11] Rochezana ... pretiosissimum Christi sanguinem infantibus dementibusque propinat: BONF. III,4,115. Quid enim dementius et magis inconsultum dici potest, quam ... tantum commodi et non publici ... habere rationem: BONF. III,6,140. dementia, -ae f. [12] Maxima demencia esset illa, cum quis voluntarie et studiose dampnum suum proprium procuraret: 1506-1508 M.Sion 1866 p.298. demereor, -eri Volvebam in animo, quidnam potissimum foret, quo te, Maecenas amplissime, demereri possem: 1513 Teleki- Kovásznay, IAN.PANN. Dedic. dedicatio p.89. Eos, ut demerebuntur, puniri faciemus: 1525 Katona, Hist.crit. XIX p.497. demeto, -are ? Ut Albertus ... magnam partem silvarum et terrarum nostrarum demetavit et sibi ipsi occupavit: 1431 SzSzB Szle 2006 p.329. deminute [1] Qualiter vos ipsis frugum decimas suis temporibus non solum incomplete et diminute datis et assignatis, verum etiam sine ipsorum scitu ... de agris ... abducitis: 1419/1445 CD Hung. X/6 p.182. Cf. etiam Zsigm.oklt. VII,89. deminutivus, -a, -um n. Nam 'parvulus' nomen est diminutivum et rei minoracionem designat et humilitatem insinuat. ... Ideo et nomine diminutivo pronuncciatus est a propheta Is IX.: "Parvulus natus est nobis." (Is. 9,6): Serm.Quinqu. 12 (p.45). deminutus, -a, -um diminutus Item una cappa preciosa ... cum argaritis diminutis: 1421-1425 Mon.episc.Zagr. VI p.196. demolio, -ire Viribus dictorum nostrorum infidelium demolitis eosdem hereticos praefati nostri fideles in ore gladii usque ad muros ipsius civitatis sunt prosequuti: 1424 Katona, Hist.crit. XII p.430. demonium, -ii n. Sane Christus per digitum suum id est gratiam Spiritus Sancti in contritione datam eiicit demonia de cordibus penitentium. Nam quot mortalia peccata quis habet, tot demonia habet: OSU.LASKO Serm.dom. XXXVII,B. demordeo, -ere Nec negari valemus pungentis conscientie verme demorse (sc. regina): 1276 Veszpr.okl. i p.70. demoror, -ari *dimoror verb. depon. In qua (sc. domo) nunc Stephanus Orozlan demoraretur: 1486 Végh, Buda p.114. Nullus fratrum illic permittitur amplius dimorari: 1517 Epist.procer. I p.124. demortuus, -a, -um [4]/1 Avitum senatorem in demortui imperatoris locum sufficiunt: BONF. I,7,51. In demortui Trasemundi locum ... filius subrogatur: BONF. I,8,296. Quo interfecto in demortui locum Eutychius suffectus est: BONF. I,8,309. Carolus ... alium in demortui locum subrogavit: BONF. I,9,276. Eumigus in demortui Gotthofredi locum suffectus erat: BONF. I,9,329. In demortui locum Athaulphus ... suffectus est: BONF. I,2,266. Mulieres ... adiuvare viros, preterea hortari, ... ille plerunque virorum supplementum esse et in demortuorum loco se ultro sufficere: BONF. I,6,18. Supplementa prope semper habuit, que in demortuorum locum cito sufficeret (sc. exercitus Unnorum): BONF. I,3,99. Interim vero... in demortuorum quoque locum novi arbitri surrogabuntur: 1524 Acta Tom. VII p.81. demulceo, -ere *demulcire Quos (sc. afflictos) temporalium delectamenta consueverunt potissimum demulceri. [v. barbaros?]: 1276 Veszpr.okl. I p.70. Et ipse … episcopus … cum maxima difficultate … eosdem demulcire potuit: 1506-1508 M.Sion 1866 p.300. 344
dc_145_10 deni, -ae, -a [2]/2 Quibus (sc. centum et viginti navibus) ... Iadrenses et Istri nuperrime recuperati denas quoque naves longas Venetorum iussu adiecere: BONF. II,6,457. denigro, -are Potius ad sinum nostrae maiestatis convolare, et debitam, prout tenentur, nobis et sacrae nostrae coronae praestare obedientiam volentes, quam alicuius rebellionis contaminari menda aut infidelitatis nota qualibet denigrari iidem ... se ... nostri culminis ... ditioni ... subiecerunt: 1413 Katona, Hist.crit. XII p.158. Zsigm.oklt. IV,941. CD Hung. X/5 p.404. denixe (vide ius: de iure) Quoniam testamentarie … dispositioni maiestas regia … denixe (sic ed., Df 228099: de iure) patrocinari deberet: 1522 C. Tóth, Bátori p.117. denorassent lege devorassent Quomodo ... castellanus ... ac ... familiaris eiusdem ... portas ... curiarum et ortorum ac hostia domorum ... iobagionum ... desecassent quamplurimosque (sic) arbores fructiferas ortis in eisdem habitas succidissent fructusque et pepones in ipsis ortis seminatas et excrescendes (sic ed.) dilaniassent et corrodissent atque denorassent (sic, recte: devorassent): 1483 Horváth, Győr p.92. denotatio, -onis f. Quorum quidem armorum vera denotatio est, quod etc.: 1498 Borsa, Somogy p.57. denso, -are Hic mixti Gallis Itali densantur: IAN.PANN. Paneg. 3,2,100. denudatio, -onis f. Aliqua nominatim duximus exprimenda (sc. vitia), que sunt: ... lapsus carnis, preter somnialem illusionem, quovis vocabulo censeantur, ... denudacio confessionis, ... sunt peccata mortalia: GREG.GYÖNGY. Constit. p.105 (Rubr. LVII). depauperatio, -onis f. Alioquin ex hoc multa incommoda sequerentur, non solum in depauperationem illorum plebanorum, … sed etiam in desolationem totius illius patriae … hostili incursioni expositae: 1513 Urkb.Kisd. p.161. Katona, Hist.crit. XVIII p.666. depecto, -ere [2]/2 Qui per fusam aqua frondium canitiem depectunt: BONF. I,1,234. Sigismundus ... e Bohemia ... depexa coma et viridantes serto comptus in bone valetudinis pretextum egreditur: BONF. III,3,296. Cum Prage me iste languor incesserit, extemplo dissimulandi morbi gratia, ut mihi comam barbamque depexam et caput sertis bene comptum redderetis, admonui, ut vos tutius e perfida hereticorum gente educerem: BONF. III,3,300. deperdo, -ere Quem paulo ante mecum adduxi, hunc unicum deperdidi gnatum: BART.PANN. Gryllus 29. deplango, -ere [1] Ut die noctuque possis peccata tua deplangere: GREG.GYÖNGY. Vitae 52 (p.62). depono, -ere *despono ad B 7: Trincha ... acerrime desposita suorum charitate pugnavit: BONF. IV,8,135. depopulator, -oris m. Iure cavetur expresse, quod ... contra incendiarios, violatores ecclesiarum, raptores seu eciam invasores personarum et rerum ecclesiasticarum et alios publicos depopulatores ac latrones est taliter procedendum, ... quod etc.: 1422 Mon.episc.Zagr. VI p.73. depositum, -i n. Ne, posteaquam depositum reddidero naturale, super rebus et bonis meis ... qualiscunque discordia queat exurgere: 1517 M.Sion 1866 p.331. 345
- Page 293 and 294: Vobis igitur rem hanc clareram (sic
- Page 295 and 296: dc_145_10 coadhaereo, -ere Ipse quo
- Page 297 and 298: perseveraret: 1269 Veszpr. okl. I p
- Page 299 and 300: dc_145_10 collectatio, -onis f. vid
- Page 301 and 302: dc_145_10 comicorum, calcaneum aemu
- Page 303 and 304: commigro, -are Cur enim hoc eximium
- Page 305 and 306: dc_145_10 comoediam, spectatores op
- Page 307 and 308: dc_145_10 comploro, -are [1] Persol
- Page 309 and 310: dc_145_10 p.162. ad 3*meton.: capul
- Page 311 and 312: Frater Stephanus ab olim meus veste
- Page 313 and 314: dc_145_10 confingo, -ere Quod nullu
- Page 315 and 316: dc_145_10 conicio, -ere ad 1 a: Qui
- Page 317 and 318: dc_145_10 Ut ipsi ad eorum artem le
- Page 319 and 320: dc_145_10 Dicit … prepositus exis
- Page 321 and 322: p.166. VALENT.HADN. Quaest. 19. con
- Page 323 and 324: contribulo, -are Unde paternitatis
- Page 325 and 326: dc_145_10 convocationalis, -e [1] P
- Page 327 and 328: dc_145_10 corpusculum, -i n. [9]/4*
- Page 329 and 330: crementum, -i n. Quibus ipse apud
- Page 331 and 332: dc_145_10 BONF. I,3,29. Quamvis Tur
- Page 333 and 334: dc_145_10 Ubi infans ipsius Michael
- Page 335 and 336: dc_145_10 curvo, -are [4] Ubi ipsa
- Page 337 and 338: dc_145_10 Que ad similes officiales
- Page 339 and 340: dc_145_10 declivitas, -atis f. Et i
- Page 341 and 342: defigo, -ere [6]/6 transl. Ad b: Qu
- Page 343: dc_145_10 delectacio sequitur secun
- Page 347 and 348: dc_145_10 Domini de capitulo ... ar
- Page 349 and 350: dc_145_10 detorqueo, -ere Quis Turc
- Page 351 and 352: dc_145_10 Scit etiam testis fuisse
- Page 353 and 354: XVI p.77. dc_145_10 dilato, -are ad
- Page 355 and 356: Quibus (sc. Scythis) mos est ... in
- Page 357 and 358: dc_145_10 disputatio, -onis f. [12]
- Page 359 and 360: dc_145_10 diutive adv. Temporibus n
- Page 361 and 362: dc_145_10 acervos frugum, bona puta
- Page 363 and 364: dc_145_10 socordia aut negligentia
- Page 365 and 366: dc_145_10 Morbi causam peponum argu
- Page 367 and 368: dc_145_10 effluxus, -us m. [1] *de
- Page 369 and 370: dc_145_10 1514 TAUR. Epist. 1 p.128
- Page 371 and 372: p.482. dc_145_10 emulcto, -are [2]
- Page 373 and 374: dc_145_10 epulor, -ari [2] ver. dep
- Page 375 and 376: dc_145_10 evacuo, -are Si quis cape
- Page 377 and 378: excisio, -onis f. [6]/2 Propter aqu
- Page 379 and 380: dc_145_10 Consideratio pietatis equ
- Page 381 and 382: dc_145_10 experimentaliter adv. [5]
- Page 383 and 384: dc_145_10 szétfeszülés, puffadá
- Page 385 and 386: dc_145_10 factitarunt: BONF. IV,9,6
- Page 387 and 388: BART.PANN. Gryllus 20. dc_145_10 fe
- Page 389 and 390: p.100. dc_145_10 filiolus, -i m. Si
- Page 391 and 392: dc_145_10 foetiditas, -atis f. [1]
- Page 393 and 394: framea, -ae f. Quis Turcicas framea
dc_145_10<br />
demens, -entis [11]<br />
Rochezana ... pretiosissimum Christi sanguinem infantibus dementibusque propinat: BONF. III,4,115. Quid<br />
enim dementius et magis inconsultum dici potest, quam ... tantum commodi et non publici ... habere rationem:<br />
BONF. III,6,140.<br />
dementia, -ae f. [12]<br />
Maxima demencia esset illa, cum quis voluntarie et studiose dampnum suum proprium procuraret: 1506-1508<br />
M.Sion 1866 p.298.<br />
demereor, -eri<br />
Volvebam in animo, quidnam potissimum foret, quo te, Maecenas amplissime, demereri possem: 1513 Teleki-<br />
Kovásznay, IAN.PANN. Dedic. dedicatio p.89. Eos, ut demerebuntur, puniri faciemus: 1525 Katona, Hist.crit.<br />
XIX p.497.<br />
demeto, -are ?<br />
Ut Albertus ... magnam partem silvarum et terrarum nostrarum demetavit et sibi ipsi occupavit: 1431 SzSzB Szle<br />
2006 p.329.<br />
deminute [1]<br />
Qualiter vos ipsis frugum decimas suis temporibus non solum incomplete et diminute datis et assignatis, verum<br />
etiam sine ipsorum scitu ... de agris ... abducitis: 1419/1445 CD Hung. X/6 p.182. Cf. etiam Zsigm.oklt. VII,89.<br />
deminutivus, -a, -um n.<br />
Nam 'parvulus' nomen est diminutivum et rei minoracionem designat et humilitatem insinuat. ... Ideo et nomine<br />
diminutivo pronuncciatus est a propheta Is IX.: "Parvulus natus est nobis." (Is. 9,6): Serm.Quinqu. 12<br />
(p.45).<br />
deminutus, -a, -um diminutus<br />
Item una cappa preciosa ... cum argaritis diminutis: 1421-1425 Mon.episc.Zagr. VI p.196.<br />
demolio, -ire<br />
Viribus dictorum nostrorum infidelium demolitis eosdem hereticos praefati nostri fideles in ore gl<strong>ad</strong>ii usque <strong>ad</strong><br />
muros ipsius civitatis sunt prosequuti: 1424 Katona, Hist.crit. XII p.430.<br />
demonium, -ii n.<br />
Sane Christus per digitum suum id est gratiam Spiritus Sancti in contritione datam eiicit demonia de cordibus<br />
penitentium. Nam quot mortalia peccata quis habet, tot demonia habet: OSU.LASKO Serm.dom. XXXVII,B.<br />
demordeo, -ere<br />
Nec negari valemus pungentis conscientie verme demorse (sc. regina): 1276 Veszpr.okl. i p.70.<br />
demoror, -ari *dimoror verb. depon.<br />
In qua (sc. domo) nunc Stephanus Orozlan demoraretur: 1486 Végh, Buda p.114. Nullus fratrum illic permittitur<br />
amplius dimorari: 1517 Epist.procer. I p.124.<br />
demortuus, -a, -um [4]/1<br />
Avitum senatorem in demortui imperatoris locum sufficiunt: BONF. I,7,51. In demortui Trasemundi locum ...<br />
filius subrogatur: BONF. I,8,296. Quo interfecto in demortui locum Eutychius suffectus est: BONF. I,8,309.<br />
Carolus ... alium in demortui locum subrogavit: BONF. I,9,276. Eumigus in demortui Gotthofredi locum<br />
suffectus erat: BONF. I,9,329. In demortui locum Athaulphus ... suffectus est: BONF. I,2,266. Mulieres ...<br />
<strong>ad</strong>iuvare viros, preterea hortari, ... ille plerunque virorum supplementum esse et in demortuorum loco se ultro<br />
sufficere: BONF. I,6,18. Supplementa prope semper habuit, que in demortuorum locum cito sufficeret (sc.<br />
exercitus Unnorum): BONF. I,3,99. Interim vero... in demortuorum quoque locum novi arbitri surrogabuntur:<br />
1524 Acta Tom. VII p.81.<br />
demulceo, -ere *demulcire<br />
Quos (sc. afflictos) temporalium delectamenta consueverunt potissimum demulceri. [v. barbaros?]: 1276<br />
Veszpr.okl. I p.70. Et ipse … episcopus … cum maxima difficultate … eosdem demulcire potuit: 1506-1508<br />
M.Sion 1866 p.300.<br />
344
Change language