akadémiai doktori értekezés svpplementvm ad lexicon ... - REAL-d

p.166. VALENT.HADN. Quaest. 19.
contemtibiliter adv.
In quibus nonnullis praelatis, baronibus et proceribus regni nostri ingratis et a nostra maiestate multa magnalitate
ditatis sinistro ... imbutis consilio se a nobis contemtibiliter avertentibus ... Stephanus de Debrö ... ad comitatum
Abauivariensem pervenisset: 1411 Katona, Hist.crit. XII p.63.
contemtus, -us m.
Qui dum neglectui contemtuique habentur, non mediocres tenebras Christianae luci obfuderunt: 1521 Katona,
Hist.crit. XIX p.254.
conteneo, -ere
Validum nostrum exercitum in Ytaliam ad contenendum, reprimendum ... rebellium (desideratur: potestatem?) ...
destinamus: 1412 Finke, Acta I p.100.
contentio, -onis f. *cententio
Oborta cententione (sic ed.), quando de rebus gravibus agebatur, ad convicia … perventum est: BONF. III,2,186.
concento, -are
In aliisque omnibus … aequaliter se mutuo concentarunt (recte: contentarunt): 1482 Zimmermann, Urkb. VII
p.326.
contento, -are = concento
dc_145_10
conterminus, -a, -um
Adhuc nefarium esset regna Christiana tam vicina, tam regnis m[aiestati] regiae contermina hoc modo permittere
per potentiam Turcorum caesaris destrui et desolari: 1496 Katona, Hist.crit. XVIII p.43.
contero, -ere
Regia maiestas … promissorum et datae fidei semper memor maluit etiam principibus Christianis … displicere
et obsistere, quam operam suam ad conterendam caesaris potentiam commodare: 1496 Katona, Hist.crit. XVIII
p.41.
contestatio, -onis f. [9]
Canonici ante litis contestationem sueu (sic) ingressum in tal formam devenissent: 1266 Veszpr.okl. I
p.47. Id se cum patrum auctoritate et aperta rei in senatu contestatione, tum eo iure facile tueri posse: BONF.
V,5,92.
contestis, -is m. f. subst.
Testis interrogatus respondit se audivisse a quodam conteste suo, … quod etc.: 1518 Erdélyi, Register p.72.
contestor, -ari ? verb. depon.
Ne sinant tenerum corpus gelida glacie intempeste noctis contestari. VALENT.HADN. Mir. 5 (p.70).
contexo, -ere
Quas (sc. copias) praedicti regnicolae in tanta rerum perturbatione modo premisso contexerant: 1490 Wenzel,
Dóczyak p.19.
contextura, -ae f.
Item duo lintiamina alba cum contexturis: 1442 Archiv 1873 p.356.
contextus, -us m. összefűzés (= kulcskarika)?
Ex quibus quidem clavibus nunquam aliquis canonicorum unico contextu duas teneat, sed distinctim tres
canonici habeant: 1521 M.Sion 1866 p.325.
conticesco, -ere [4]/4
Nunquam in talibus adherebit lingua palato, nunquam silencio hominum labia conticescent: 1422
Mon.episc.Zagr. VI p71. Conticuere leges et conculcata iudicia: BONF. III,4,287. Id defuncti caput repente
conticuit perpetueque quievit: BONF. III,3,158. Mox in lacrimas effusa conticuit (sc. regina): BONF. III,4,131.
321