akadémiai doktori értekezés svpplementvm ad lexicon ... - REAL-d

funista, -ae m. faber funes conficiens – kötélverő:
Hanczo super Petrum funistam II flor. (sc. debet iurare): 1396 Acta Cassov. p.107.
funta, -ae f. ut mensura ponderis: libra – font:
Quod prefatus Philippus ... rectori ... altaris ... unam funtam cere, puta munde et colate ... dare
... debeat: 1425 Mon.episc.Zagr. VI p.193. Item per tempora precedencia ad parandas cutes
emi an Andrys aluminis funtas quatuor: 1481 Mon.civ.Zagr. XI p.269.
furcifer, -i m. qui furcam i.e. signum punitionis gestat, latro – gazember:
Importunus denuo furcifer, nondum abis? BART.PANN. Gryllus 76. Quam blanditur furcifer:
BART.PANN. Gryllus 82. Quae te mala crux agitat furcifer?: BART.PANN. Gryllus 126.
furenter adv. furiose, dementer – dühösen, eszeveszetten:
Ne inpetu furenter turbe popularis rei desiderate et obtente aliquantisper turbaretur exitus.
Transl.Pauli p.6 r .
furenter lege furentis
Ne impetu urenter (editio altera [AASS p.609] rectius: furentis) turbe popularis rei desiderate
et obtente aliquatisper turbaretur exitus: Transl.Pauli p.6 r .
furtus, -us m. idem ac furtum (A 1) – lopás, tolvajlás: (Sc. qui) scolarem quendam … in
causa criminali coram illis, foro seculari crimine furtus accusans … captivari mancipavit:
c.1523-1524 TT 1911 p.87; etiam s.v. 'furtum' saepe inveniuntur formae 'furtu' in casu
ablativo, quae autem huc pertinere videntur.
fusia vide frisia
dc_145_10
futuarius, -a, -um ad coitum spectans – közösülést illető:
Precipue ... mei observandissimum Colemicium strennuumque fututorem, primum in re
futuaria ... volo ... nomine meo salutassis: BART.PANN. Epist. 1,2.
G
galealis, -e formam cassidis monstrans – sisak-:
Eidem … in signum specialis dilectionis pro signo et titulo insignii galealis formam angustarii
vulgariter cimer dictam continentem perpetuo duximus conferendam: 1332 Lex.Hung. p.106 =
Áldásy, Címereslevelek I p.4 = Turul 1887 p.158.
gallicantus, -us m. locus, ubi gallus cecinit – a kakasszó helye:
Et statim gallus cantavit. Et egressus foras (sc. Petrus apostolus) flevit amare, in quadam
fovea se abscondens, quae ’Gallicantus’ vocatur: Bárczi p.89 (OD 47.v6v).
gallicinium, -ii n. cum gallus canit, diluculum – kakasszó, hajnal:
Cum in sabbato sub gallicinio ad divi Dionysii basilicam egrederetur, ecce funale prelatum
extinguitur: BONF. I,5,127.
gallinaceus, -a, -um (gallinacius)
Cuius Atila humanitate victus per mediam urbem exercitum tanta modestia duxit, ut ne
pullum quidem gallinaceum leserit: BONF. I,4,234. Horum (sc. idolorum) beneficio lactis
202