r - Notes du mont Royal

260 ANTHOLOGI.E GR/ECLE APPEXDICIShabebat pro noraine populi : quum autem nullum nisiparentum et propinquorum nomina habeat titulus.(if.Tpwi;, recte scripsisse mihi videor, cui respondetpdpqiat, amilx. optime a Boeckhio positum proE A ET E M A M M E, quod habere debuit majusculislitteris lapis; Kaib. (ifJTptove;. — Vs. 6, sq. Omniahsec confusa, unde tamen satis facile versiculom etsequentis finem elicere potuimus, reposita per assimilationemet crasin TTIYYOVOV vocabulo pro rr,vIYYOVOV. — Cetera sic legebantur : C|iev rjv ovitoxefptTctoa Ttuf,v. Quibus addita sunt sine metro hsecverba : ETOU; cfi u.r,vd; Atou. « Annus igitur est epocJvesnllana; 299, mensis prirous, i. e. ab U. C.1021, vel 1022, p. Chr. 268 vel 269. » Bckh.CDLXIV. Romse. Ediderunt multi, inter quos Montefalcon.Diar. ital. p. 273, Brunck. Anal. III, p. 309,n. 725; vid. Jacobs. Animadvv. III, Part. II, p. 311;id. Anth. pat. Append. n. 237, Franz. Corp. inscr. gr.n. 6259, Kaibel. 692. — Vs. 3. Marmor Al NOTO-KU)N6C0N ap. Montefalc. qui tamen vertit infelieibusparentibus. Correctio est Jac. Gronov. ad Herodot.\, 38, 5, approbante Dorvillio. — 4>66vo;fjpr:aac,de deorum invidia, vid. Anth. lat. t. II, p. 83, not.et p. 84, ep. cxnx, Rufini et Rufinillse : « Amboperinvidiam crudeli funere rapli, » etc. — Vs. 4. « 'OXTWposteriorem svllabam correptam habet, more Latinorum.» Hagenbuch. (Epist. ad Blaurer. p. 41 sq.)u 8v xa9op. ad Menophili imaginem refertur, quamcippus exhibebat. » Jac.CDLXV. Romse. G. Kaibel.610,post alios (Welcker.,Franz .Corp. inscr. gr. 6306). Meretricis epitaphiumhabes. — Vs. 2. Welck. rtoXXot; 8' ETdpotaiv, — Vs. 3.id. xai |iev dY 0UTTOV sxoittupiqv xXtaptti xcpiypuaci),Franz. xai (itTa TO>V (i. e. iTapoiv) ptiv x. T. X. — Vs. 5.Welck. iaOqpaat ypcotiaat 0., quod barbare dictummihi videtur ubi ia0r,p.dTo>v exspectares; conjici poteratet ev ydpptaat, iv xaiyu.aai, et alia similia.CDLXVI. Campigliani, in agro Mutinensi. ExMuratorii apographo Welcker. Sgllog. n. 90;inde G. Kaibel. op. laud. n. 672. — Vs. 1. pro hisquse traduntur KA I ZflM ATOSOYTOZO-TYMBON, Kaibel. sibi visus est recte restituisseex epigr. Gregorii (Anth. pal. VIII, 230), xal avuVra-TO; OJTO; 6 TUUSWV, et irnsit Welckerum qui posuitxal atouaTo; OUTO; 6 TUUSO;, fv' rj pvfjjir, pou x. T. X.— Vs. 2. Nulla Cere littera in his quse habemus exapographo mutata, scripsimus priorem versum, utWelcker., et alterum ita ut solennem in epitaphiissententiam referat, efvtxa uv^ur);, s. pvfpi); x*P lv >quod, opinor, signiticat et (if| uvf)ua, nisi memoriasit, gloria nihil est, nisi sepulcrum in quo cum eareconditus sit. Conjiciebat Kaibel. oux f,u.r,v, ioopcCwv XXEO; 4aTi Ta»o;, dum vivo non vivebam, sed vivam;nam mortui sepulcrum est vivum monumentum.CDLXVII. Thebis.Corp.inscr.gr. 1654;meliusKeil,Sijll.inscr. bceot.,p. 180;unde Georg. Kaibel. Epigr.gr. etc. n. 498. — Vs. I. 'IpiOou uto; (?). — Vs. 4.Uramer. et Kaibel. ^epTdTr). — Vs. II. « oaat; x. T. X... e. quibus quidem Cretensis origo est. » G. K. exvVilamowitzio. — Vs. 12. YUVU, Graefii supplemen-:um. quod recepit Kaibelius. Alii (Welckerus et Ulrirhsius)iOqxe Jtepi.CDLXVIII. Othi, in insula Carpathi. Mondry-Beaudouin, Bullet. de corresp. hellin., maio mense1880, p. 273. Litterse (j)EPZE(J)ONi\l.CDLXIX. In insula Paro. Bullet. de cdrresp.hellin., maio mense 1880, p. 285. Habet lapis anticamequi partem, pinum cui implicatus est serpens,et disci jaculatorem parvum athletam seexercentem. Vs. 4. Marmor xatSf.a;, TTAI AHAI;Vs. 7. TpeiezawETSTq, TPE ISKAI AEXETH . -Vs. 5. veov ipvo; homericum est. Od. Z, 163. — In arcain qua exstant anaglypha et epigramma quinquesunt aliat inscriptiones ad eamdem familiam pertinentes,quod satis declarant nomina KTr,otuivr,v llapusviiovo;,Mvqate'in)v KtTjatpufvou;, napucviaiva Mvr,aiixou,KaXXtvtxq Mvqatexou.CDLXX. In insula Paro. Bullet. de corresp.heUin. mense maio 1880. Cum aliquot notulis,quibus in sequenti fasciculo additss sunt ex novisectypis nonnulla? animadversiones. — Vs. 5. f, 8'6|i6).ExTpo; pro f 0' 6(t... ubi tamen libentius legifj8' 6pt6X. — Vs. 6. interpretatur Fontrier qui novaectypa misit Sostratos et son ipouse Archippe m^ontdonni le nom cfEparchis, quamvis in marmore sitXpytnTrr,! cum iota adscripto. Sed in aliis inscriptionibusin eadem insula Paro repertis videre est nominativocasui ter adscriptum iota, exempli causa f,ftauXfji, 0EOTi(ir,i 'AXe(dv8pou. — Vs. 7. prius legebatur[d] Muxovo;, pro quo restituendum est[iv] Mux.,cum duarum litterarum sit spatium.CDLXXI. Dhamasi, in valle Titaresii. Edidit v.cl. Heuzey, le Mont Olympe, p. 487, inde G. Kaibel,Epigr. gr. n. 508. — Vs. 2. Nomen mulieris Aristagorajam notum ex Atheneeo qui Hyperidis xavd'Apiavayopa; orationes memorat, xni, p. 586 A,587 C. D, 588 C, 590 C. D, et iv, 167 D. E. Aristagorammeretricem Corinthiam a Demetrio, DemetriiPhalerei filio, amatam esse narrat. Id nomen etiam inPhilostrati epistolis occurrit XL,p.931, LIVIII, p. 947.CDLXXII. « Romse. In muro S. Stephaui ad viamLatinam tabulam insertam esse ait Michaelis, quiedidit ex suo apographo in Buliet. archiol. 1858,p. 160. » G. autem Kaibelius qui ista refert, affirmatlapidem loco supra dicto frustra ab amicis suisfuisse quatsitam. — Vs. 1. sic restituerat editor epaucioribus litterarum vestigiis :HpaovdTou |i£v Ttatpo; Eptot, |ir(Tp6; St 9avouar];,quem si acciperes, necesse foret xdXat yEvETat; intelligiavis. — Cf. G. Kaibel. aliud pueri epitaphiumNV)7u6; elptt Tuytov, hic infr. n. 637.CDLXXIII. Romse. L. Renierus in Rev. archiol.1852, I, 197, unde G. Kaibelius, op. cit. n. 699.— Vs. 2. claudicat, ut qui male suo epigrammatiassuitur ab imperito poeta pro pentametro in quoc; Xuxd6avTa TptTov aut aliquid simile fuerit.CDLXXIV. Roms, in museo Capitolino. G. Kaibel.op. cit. n. 693. Sub disticho marmor habetAup(r]X(b>) KaXXtxpdTEt yXuxuTdTti) TEXVW. In eodemsarcophago legitur et altera hatc inscriptio quse nequaquamad priorem pertinere videtur. 6ioI; xavay9ovlot;.Bq).Xiq A(ouxtou) 9(uYatpt) Napx:aatav§, f,Tt;fCvjaev exr) e, )if)va; 7, VjiiEpav a BdXXto; Ndpxtaao; xat'louvta 'OXup.7tta;, Y°veii; 8uaTu]ye'aTaT0t ?Tcot'r)aav.CDLXXV. In oppido, quod nunc habitatur, Amorgo,ex Minoa;, ut creditur, parietinis. Rossius, Inscr. gr.inedd. p. 81, n. III, hinc Welcherus, Nov. Mus. Rhenan. 1841, p. 208. Repetiit Bceckh in Corp. inscr.gr. Addend. n. 2264 s, et G. Kaibel. n. 281.