r - Notes du mont Royal

256 ANTHOLOGLE GtLE&E AI^PENDIGISKaibel. n. 674. — Vs. 2. Spon. pou. — Vs. 3. « xevab imperito versificatore metri implendi gratia videturinsertum. » Jacobs. Melius credideris veram lectionemfuisse : Ijv 6" ix piv TtpoYovcov... IUYEVMJ T' irpe-Ttov. Picc. — Vs. 5. Spon. fflptia TE > Fabret. jrripeiai;.— Vs. 7. Hagenb. 8' dvtTXrjv, Jacobs. u-dX' BxXriv.« Arrios complures novimus consules, quorum quoquis recentior est, eo probabilius Publianse virumfuisse eiistimaveris; a. 20 i, M. Nonius Arrius Mucianus.» G. K.CDXXU.Aontx.PostalioscorrexitetediditFranzius,Conp. inscr. gr. n. 6256. — Vs. 1. De forma |idpr,6tvquam ut soloecam notavit Welckerus, vide Thesaur.ling. gr. s. v. Baptto. Kptiitl; hic significare videlurbasin altiorem monumenti sub qua, onere deposito,lassitudinem sedare jubetur viator. G. Kaibel. 710.Xupa.. itwToSdp-ii 8[;] 6x6 xpriTtlSfo;] ipiarj;. Prsescriptusest titulus hic sepulcraiis : Mdpxo; KXtoSto; 'Kitaop68iTo;exottt auTti xal TS> auu.6iu> TT} Y'*vxuTdTTj OupeivqMapuXtvq xai dneXeuOepot; xal dneXeuOeptav dneXeu-Oepol;. Cf. infr. n. CDLIH, not. Anthol. lat. IV, epigr.CCCILVII, not. inscriptionis fragm. quee inter marmoraOxoniensia est n. XCV :D.M.LVCIV]S.ABASCANTVS.ET.ANJNIA.RESTITVTA.FECERVNT.ET.SIBI.ET.SVIS ETLIBERTIS. LIBERTABVSQVE. SVIS.POSTERISQVE. EORVM.CDXXIII. Roma, in tabula marmorea. Gruter.Thesaur. p. CCCXXVHI, dehinc Brunck. Anal. III,p. 307, n. 720; Jacobs (V. Animad. vol. IU, P. II,p. 298), Append. n. 221; et Franz. Corp. tnscr. gr.n. 6231, unde Kaibel. 603. — Vs. 1-2. « Adumhratumesthoc distichon ex Simonitlis epigr. [Anth. pal.VII, 515]. » Br. — Vs. 3. « ad Parcam retulit hsecverba Dorvillius (ad Chariton. p. 150) secutus interpretationemGrotii, » qui legebat d>; pro 6;. — *0;6VT|TOI; burhy x. T. X. tjui movebat animos cantu, etquasi mortuis corporibus infundebat vitam. Satisbene vertit Bened. Egius Spoletinus cujus versionemhabes apud Muratorium :Sum prseco excelsi Felicis et urna choragicui vitam exiguam fata dedisse queror.Qui potuit revocare animas in corpora cantumellifiuo, tenuit non tamen ipse suam,Vs. 4. In lapide : THN AYTOY MEAEOS,unde Dorvillius tr]v8' aOTou u.eXeeoo', Boschius tf|vaUTou ueXeeotr'.CDXXIV. Romse. Garuccius Builet. archiol. 1861,p. 37. RepetiitG. Kaibel. Epigr. gr.elapid. conlect,p. XV, 646 a. « Litterse videntur CCCO fuisse. »G. K. - Idem vs. 2. pro ZHCOKKATfl reposuitsrjaot; xdTto. Ex vulgari pronuntiandi modo scripsitlapicida seu poeta ipse Ta?r,oee, EVI;, dvauie, 8iTivfio-e,Ttipdaa;, iqiot[zi.CDXXV. Neapoli, in museo regio, in sarcophago.— Franz. Corp. inscript. gr. n. 5820 b, unde Kaibel.600. — Vs. 1. Verba 4vf,p x. T. X. sumpsit poetaex Homer. //. XI, 514. — Vs. 2. Cf. Parrhas. epigr.ex Athen. XU, 62. Anth. pal. Append. Lips. n. 61.Brunck. Anai. T. U. p. 60 : TEXVTI; TEppaTa; Teptiat'fx XUTEI TOU xoau.ou. —Vs. 8. in lapide vitiosus est, ubi legitur Otta; t£ dOotv.,syllabis a; et i{ correptis. — Vs. 9. « Welckerusinterpunxit : TI 8' dvvov ; 5u.a>; 6vour,vri;, adnotans :« usitatissima in titulis sepulcralibus laus est dTvov« dici (Jacobsius Append. n. 282, 331 etalibi), quam« philosophus dum accipit, simul tamen pro modes-« tia sua addit, verum verbi sensum neminem mor-« talium explere. At certe tribui ei potest alterum,« quod fuerit xdo-t qtXriTo;; adversativa autem non« sine vi omissa est. Quid autem iUudest quod de me« prxdicare tamen possis in laudem inlegritatis,« postquam confessus sum me nihil affectare ex rebus« humanis? Nempe hoc est, quod fui Ttdot OIXTITO;. »Simplicior res est; intellige : T! 8' dv 6vou.d ttzcu.u>; dvoudosta; drvov 8v XexOfivai; quid autemilludest quod prsedicari de me tamen fas sit? » Fr. Simplicioremetiam nos sensum eruimus. — Vs. 10.Scripsit Kaibel 4>tXr,T6; duplici sensu.CDXXVII. In antiquario musei Bononiensis, inHerma; caput est virile, barba promissa... Tit. 1 estin collo, tit. 2 in pectore, tit. 3 in basi. Franz.Andruccius Deincertoquodam simulacro etc. Bonon.1710, deinde multi quos vide ap. Lebas. Inscr. gr. etlat. fasc. UI, 1837, p. 196, qui Welckeri lect. vs. 1.recepit (Syliog. epigr. 61, 62). Postremo Franz.Corp. n. 6745, unde Kaibel. 1117. Distichon elegiacumrepetierat Jacobs. Paral. II, n. 44, p. 798, Anth.palat. Append. n. 280. — Cf. Corp. 6309 b, 6205,6238, 6298, vol. 1, n. 1656. — Similia sunt in latinisinscriptionibus: Gruter. p. CMXXXVIII, 8 : non fui,fui, memini, non sum, non curo; id. DCCCXIX 4 :non fueram, non sum, nescio, non ad me pertinet.P. Burmann. in Anthol. lat. Addend. p. 680 : CamillusAchilles suo tumulo scribi jussit sic : non fui, deindefui, modo non sum. Lebas. miratur quod Mercuriisigno inscripta sit hsec Epicurea sententia, notatquesimulacrum non esse posse Epicuri, cujus satis innotuitfigura, inscriptionem non magis convenire cuniPythagora, melius autem quadrare si Democrito adscribas,cujus nullo adbuc monumento extat vultusVs. 5. «tuXdaaou u.f| oqaXfi; in usum proverbii cessissevidetur. Cf. Hor. Epist. I, 13, 19.CDXXVIU. In via ducente Corintho Megaram.Fr. Lenormant. Rev. archiol. T. IX, p. 283, sq. cumversione gallica et commentario; est etiam apud Lebas.et Waddington., Voyage etc. Inscriptt. etc. M6-garide, Crommyon, n. 85. Kaibel. 463. Minime essechristianam hancce inscriptionem, ut placebat Welckero,contendit v. cl. Waddington. lbiYttt e[ t fu.d;etc. stoicum est, a deo emanat anima, et ad deumreditura est, quod quidem a poetis vulgatum fuit.Vid. Virgil. Georg., IV, 220-227. — Vss. 4-5. Nihilminus Christianorum placitis, quam hoc defunctsevirginis desiderium quadrat. Cf. Sophocl. Antig. 917.CDXXIX. Ex Gruter. p. MCXXXVU, 2, in fineGrotius in Florii. gr. Mantiss. tert. p. 418 edit. HierBosch. — Vs. 1. rsvsTttpa. Non est quod sciam, al.terum hujusce nominis proprii exemplum; uardTtov-