r - Notes du mont Royal

Animadv. t. III, P. II, p. 307), Jacobs. Anth. pal.Append. n. 171; nuper St. A. Cumanudes, T*TT".ixiyp. imTiJp6. p. 330, n. 2763 et G. Kaibel. n. 104.Duo esse epigrammata, alterum TS. 1-2; alterum 3-6haud sine causa putabat Ftetwood (Syll. p. 249 c).Dialogus hicvideturphilosophusesse. — Vs. 1. xaOnpuxupl ruTa xa6r)pa; dicitur utpote rogo crematus. (Vid.Jacobs.^mnuzdtic.l.c.) : hoc igne, non mystico Eleusinio,purgatus Diatogus ad Superos evolavit, relictopulvere cinerum. Nam si mysticum ignem cumBendts. (Marm. Mystic. Spec. I, p. 15 sqq.) intelliges,quomodo, quseso, dici potest IvOdoe xaOapusvpl YuTa xaOripa;, hoc est in loco sepulcri? — Vs. 4.rvjiva; a Schneidero (Lexic. gr. h. v.) refertur adsqq. cum Bonada (t. II, p. 529), et Fletwoodio, itaut Dialogus YVttva; dup' dperijv xai ooeiav dicatur,txercitatus circa virtutem et sapientiam : idem probantBendts. et Morgenstern. ad Richteri Inscriptt.p. 663, qui insuper pro xevOei j'ubet xetTai rescribi.Sed hse quamvis speciosa sint, tamen dixeris xevOei,cujus vestigia etiam Mustoxides servavit, non corruptumvideri, et Yvp.vd; esse Yvu.vdoiov recte docuitJacobs. Anthol. pal. t. III, p. 917. Prseterea enXeTos. CYCVCTO dpty' dperr)v etiam sine adjectivo est : de-Aitus erat virluti, evexelTo dperrj. Neque in repetitoxeuOei immorandum putaveris. Attamen quum consideroprius KEY0EI admodum incertum esse,adscitoque xeTrai et voce vvuvd; ad sqq. relata, universumepigramma multo elegantius fleri, lihensadseisco hanc conjecturam. Bckh. « Legendumputo 6o-Tex xeiTat, | yupva; 6; au,»' hptvhi en. x.oos. » Pice.CCLXIII. Damasci. Waddington. apud Lebas. III,part. VI, n. 2349. — Vs. 1. Lapis TvTevO' ubi videturpoeta evTavOa et ivTsvOev confudisse. — Vs. 4.C£MNIlC--YnH€T€IAIC;scripsitBflchelerustfitt. Rh. XXVII, 475, oejivat; OxnpeTeiai;, G. Kaibel.rectius oeuvvj;. — Vs. 5. AMCIC, copulatis duobusA, unde facile erui potuit AAA" EIS.CCLXIV. Bomx, quoundeet quomodoallatus fueritlapis ignoratur. Transcripsit Ursinus, edidit Gruterus,p. CCLXXXVIII, 5; repetierunt Grotius Anthol.grxc. cum adnotatione Hieronymi de Bosch, III,p. 397, Welckerus Syilog. epigr. p. 69, Meineke adBabrii fabulas yEsopeas a Lachmanno editas, Berol.18*5. p. 173, et postremo Franzius, Corp. inscr. gr„'• IV, p. 20, n. 6856.In hoc epitaphio •< celebratur Amazaspus, regisMithridatis frater, » cujus « mentionem fleri in rebusTiberii, Caii, Claudii, Neronis» (Tacit. Ann. VI,32, 33, XI, 8. 9, XII, 44, 45, 47; Dion. Cass. LVIII,26, LX, 8) annotavit Boschius, monuitque, cum illiimperatores ipsi in Parthiam profecti non sint, juiiioremquemdam Mithridaten intelligendum esse,ab illo genus ducentem, fortasse regem illum Iberormn,qui una cum aliis regibus a Trajano in fldemacceptus dicitur (Eutrop. VIII, 2). Certe Trajanusintelligi potest imperator ille, quem Amazaspussecutus contra Parlhos est. Constat enim et ipsumprofectum esse ad bellum Parthicum et ssepe versa->um in locis prope Nisibin s. Antiochiam Mygdoniffi,aSeleuco Nicatore conditam (Dion. Cass. LXVI,26, 30). — Vs. 3. « Kaoitioi; rtapd xXyi6poi; scripsiPro Kaortia; «apa xXr]8pa; et vs. 4. "I6r)paiv pro "ISr,-fu;; hoc quidem etiam Hermannus in litteris ad medatis. » Mein. Et nusquam quidem alibi invenitur'•dijfjpa s. xXr,6pa pro xXrj6pov s. xXeT6pov. — Vs. C.«mo!b]Xo; deest in Thesauro. — Vs. 7. In apographoIN CAPUT II ANNOTATIO. 2 4 3est ATHTOPI, « dupliciler corruptum, quod inlapide legi vix credibile est, » ait Meineke qui ipsi-T6XU.( suspicatur fuisse. — Vs. 10. KANOZCOPsubesse KAITOiCDI conjecit Hauptius, in quonihil aliud latere credidit Meinelteus. — « Vs. 11extr. Imtsu; supplevit Scaliger ad Gruter. p. cccvti.In flne epigrammatis nonnulla deesse nemo non videt.Hermanni supplementum xaXXet TS uopsii; valfptvwv yaXriveTri Meinekeus protulit; sed plura deessesponte patet. Exspectatur enim mortis Amazaspidescriptio. » Franz. — « At ipse vs. 12 docet hacde re nihil jam exspectandum esse. » G. K.CCLXV. Olim in Rhenea, ut epigr. docet ipsum,tum in Museo Veronensi. Subscriptum est anaglypho,in quo muliet- sedens, adstante viro, junctisdextris, sub fornice. Edidit Mafleus in Mus. Veron.LXI, 5; repetitura est a Jacobs. in Paralip. U, p. 803,et Boeckh. Corp. n. 2321. Tractavit Herman. Opusc.t. V, p. 178. (Cf. Anonym. Disserl. de Epigr. guibusdamgrxcis, Lips. p. 14.) — Vs. 1. Maff. fjvix' eitu.— Vs. 2. id. rXuxjpfiva, elxov 'EiteayaTiriv, Jaoobs.correxit emoxoitTriv, Herra. JxiaTaT(r|v et explicat«regnumsolis. »Bceckhium sequimur. —Vs.3. Maff.PH N E I H £ , Jacobs. male mutavit in vr)Xeu);, quodretinuere Boeckh. et Hermanu. — Vs. 4. mutilatumsic AiSeci) pap 0x6 ax. restituerunt Bceckh. etHermannus. — Vs. 5. ut removeatur heptametetomittit Hermannus cum Jacobsio ZTCUV et scribit oioxefxoai 6' olaav. Boeckh. pro 6' reposuit |T. — Vs. 6.Maff. rjpaTo;, Hermann. IJitaTo;, « scitote autem: mohepatis morbus tertiam pereuntem... » Legimus potius aluaTo;, tertiam ex progenie, ita ut duos liberosjam ante amiserit mater. Conjiciebat Jacobs. TptTdtpypaTo;, subaud. &pa. — Vs. 7. atuytpA hsec diciturut afflicta infesto fatoCCLXVI. In domo comitis Guilford., in marmore,quod ubi repertum sit, ignoratur. Edidit Franzius,Corp. inscr. gr. t. IV, p. 21, n. 6838. Lapis habetuno in versu EITITAfJxlONEYTYXOY. -Vs. 7. Cf. Julian. «Egypt. in Anthol. pal. VII, 361 :et 66 veo; Te6vr|xev, OxepTepa vriuaTa uoipri; pTpiceo.CCLXVU. Ronue ad portam Salarlam. EdideruntViscontus, H sepolcro del fanciullo Quinto SulpicioMassimo, Roma 1871, Henzon. Bullet. arch. 1871,p. 98 sqq. etQ.Kaibel.Epigr.gr. e lap. conlecta 618.Anaglypho exsculptus puer togatus sinistra manu volumentenens. Ad utrumque imaginis latus versusgrssci, iufra titulus latinus et epigrammata graecascripta sunt. — Deis Manibus sacrum. Q. SulpicioQ. F. Cla(udia) Maximo, domo Roma, vix(it) an-(nos) XI, m(enses) V, d(ies) XII. Hio tertio certaminislustro inter grsscos poetas duos et quinquagintaprofessus favorem quem ob teneram eetatem excitaveratin admirationem ingenio suo perduxit et cumhonore discessit. Versus extemporales eo subjectisunt, ne parent(es) adfectib(us) suis indulsisse videant(ur).Q. Sulpicius Eugramus et Licinia Januariaparent(es) infelicissim(i) f(i!io) piissim(o)fec(erunt) et sib(i) p(osterisque) s(uis).— « Annus est p. Chr. n. 94, coll. Censorino DeDie nat. 18 : rursus tamen annus magnus per Capitolinosagonas caiptus est diligentius servari, quarumagonum primus a Domitiano institutus fuit duodecimnems et Ser. Cornelii Dolobellse consulatu (an. 86);quod certamen cum, teste Suetonio (Dom. 4), quinquennaleesset tertium lustrum an. 94 condituin