r - Notes du mont Royal

236 ANTHOLOGI/E GU/EC/E APPENDICIS"Qp* , 21 sept. 1877, v. cl. Joannes Romanus, cujussunt supplementa; repetitum est sub titulo eiSijo-si; inTIS Hapvaaau) (30 sept. 1877), p. 716 sq. Ex litterarumforma arguitur esse epigramma astatis Macedonicse.— Vs. 1. verborum TIXEIOTOXIOV iviauTiliv haudsatis patet sensus; fortasse intelligendum perfectorumannorum, nisi potius legas TeXeioTpovtov, orbem,seu cursum perflcientium; nullo, fateor, simili exemploprobatum. — Vs. 7. 'AyYJ; s. 'HYVJ; nomeu propriumusque adhuc ignotum.CLXXXV. In Theree vico Epanachori. — Rossiusin Inscriptt. ined. 118. Emendavit Keil. IahniiAnnal. LX, p. 282, alii etiam tractaverunt, interquos G. Kaibelius, 193. — Vs. 3. lapis servare videturOHKHS; «exspectares AHBHZ; at in titulomutilo judicare difficile est. » — MouaoTeyya;, doricepro u.ouaoTeYvr,;, lexicis abest.CLXXXVI. Apud Cedren. llist.compend. ed. Paris.p. 314 : ...dva!(7)TouvTojv Ttvuiv TO au>u.a TOU paaiXeui;(OudXevTo;) eupeOv) 4v i> expuTcTiTo OIXT)U.XTI, T*po; dpyaiouTIVO; eniYeYpau.u.evo; OUTUJ; - 'EvTauOa x. M. M.CLXXXVII. Apud Eremopolin Cretie. Edidit SprattusItin. Cret. II, 420 coll. tab. Selwynis anglivs. 1-4, G. Kaibelii 3-6 supplcmenta sunt. Cf. infr.638-639 duorum Nicaeensium epigrammatum initia :Tdv Opaauv ev aTaSioi; eaopd; ue vexuv, TcxpoStTa.CLXXXVIII.a. Peraamirepertummarmoran.1874,missum est Berolinum; primo minusculis literiseditum est Smyrni, eod. ann. in 'Ou/opu>, p. 383,sept. 1874, cum hac nota : i%\ u.apudpou TiTeiyraufvouevci TIVO; xprjvv); TT); xaTa TV)V iodv Kivtxiou, Bvtep ex6a-Xdiv d Tepu-avd; Xouuav drceaxeuXev el; BepoXTvov, TOUdvtoiou dvTiypapov aapjyu>pf,8ri TU> £UXXQYU>- Novissimee lapide ipso repetiit Carol. Curtius et edidit simulepigraphicis et vulgaribus litteris, cum satis amplocommentario in ktonatsbericht der kdniglich PreussischenAkademie der Wissenschaften zu Berlin.Jun. 1876. — Vs. 2. 'Opr.p. ufa;, sed in lapide nullumesse potest litterse £ vestigium. — Vs. 4. rXuxuwet 4>iXd6eXpo; ejus pater et in arte medeudi magister,cum Panthea, Glyconis conjuge, e familia medicorumsunt, cujus fortasse monumentum habes in Antipatr.Thessal. epigr. Anth. pal. VII, 692, ubi Glyconquidam dicitur T4 nepYaurivdv 'Aai8i xXe'o; (sedGlycon iste athleta erat et idem forsan atque illeGlycon cujus merabra laudat Horatius, Epist. I, 1.29) et certius quidem in Bruti Epist. ad Cic. ubidefenditur suspicione in quam venerat de mortePansae, atque apud Sueton. in Oct. August. XI.— Vs. 5. Imitatur poeta Homerum, lliad. FT, 856,X, 362, cf. C. i. gr. 6208, in nostra hac Anthol. Append.n. 529, 'Avepe; oixep.CLXXXIX b. Pergami in eodem lapide in quo prioret posterior inscriptiones, ab iisdem htec edita est etiisdem modis. — Vs. 2. Marmor : OION AE¥-TTN QC ,quod cum ex TOU 'Opnjpou apographo supplevissemsic : Olbv 8e uvtviiouaiv, idem et nunc opinor;tamen cum Curtio et Kaibelio recepi UJCVUJOVTO;. —Vs. 5. Conjicit etiam Curtius vuv a[e vjpu»:]. —Vs. 7. legebatur in TU> 'Ou.f,pu> aXX', male, quippe inlapide satis apparent htec vestigia AAA.CXC. c. Pergami repertum 1874, in eodem lapideac duo priora epigrainmata; vid. annotat. — Vs. 3.iapis habet TOIH Z¥I"IHNIAEN, ubiDuYiviv ad aXoypv pertinere videtur.— Vs. 9. Yuvif) vcepeouaa... Inde apparet non solitam a mulieribus exercerimedicinam, etsi per leges id iis (ex quo tempore,quibus conditionibus, quibusve regionibus, incertum)licuerit, ut conjici potest ex nominibus tivpia, iaTpivTj,taTpi; Yuvq quse in communem usum venere, quorumprimo usus est Alexis comicus (ap. Eustath. p. 859,51), altero Alex. Aphrod. Probl. U, 64; tertium autemprseferebat /Elius Dionysius (Eust. ibid.). —— Vs. 12. G. Kaibel. xeiao|j' avto Y 9£u:evo;. Tertisehuic inscriptioni subjiciuntur nonnulla ex quibussensum eruere haud potuimus. haec : Af xe 6a... aoiixotviov v); xal wSe 8e xai (?) (uvv)v yatav epeaaapuxvo;,quse sic restituit Kaibel :af x[e] 8a[vtbv, ii; t\Sys) cot exotvww)a[a...tooe 6e xa[l E]uvr)v Y«tav epeaaduevo;.CXCI. Alexandriie Troadis. Bceckh. n. 3588. « MarmorChoiseulianum est in Catal. Dubois, n. 177, etin Catal. Claraci n. 671... integrum monumentumedidit Bouillon., Mus. t. III, cipp. et inscr. sep. tab. I,3. Tractavit Welckerus Syllog. epigr. gr. ed. sec.n. 31, p. 75 sq. et in libelio inscripto : Zu der SyllogeKpigrammatum grsec. p. 55. » Bckh. — Vs. 2.aopuv, G. K. — Vs. 4. Conjic. v. cl. Egger. vivnep 6Zeu; iXfaat... —Vs. 5. lapis AYXiTN, Kaibeliusalayiov ex Jacobsii conjectura. — Vs. 6. lapis IA £ 1ubi libentius IXEe pro elXEe legi quod propius ad traditaslitteras accedere videtur. De sensu quo ciaxodoXnaevaccipimus, conf. oiaxeuetv in Orphic. Argon.1295, de Sirenibus : avto 6e apea; 601^060; axpf,; | 'E;Buaaov 6iaxeuaav dXtppoOioio OaXdaav);.CXCII. Smyrnx. Ediderunt Paulus Lucas, Itiner. 1.1,p. 152; Pocock. Inscriptt. ant. p. 24; inde alii, interquos Brunck. Anal. t. III. p. 311, n. 735, Jacohs.(V. Animadvv. vol. III, P. II, p. 322), Append.n. 355, Bceckh. n. 3256; nunc est in Museo Britannico.Notandum cst ante versus scriptum esse hinc'0 Avjuo; Ai)u.oxXtT)v ArjuoxXeou;, illinc "O Avjtto;Av)u.oxXe'r,v 'AptptXoyou. — Vs. 3. Lucas vuyioto,Boeckh. id. ex lapide. — Vs. 8. id. AquoxXea, ut inmarmore (jam Lucas AovwxXea), antea Ar,u.oxXeo;.« Passim defuncli iis, qui prastereundo ipsos salutent,precantur ut viam sine offensa perflciant. » Jac.CXCIII. Chii, ev Tiatv epentioi; vtaXatou TtupYOu.BcBckh. Corp. 11. 2237. Antea ediderant Gruterusin Thesauro, p. MXXXVI, 9 ex schedis Sylburgii,unde Brunck. Anal. t. III, p. 311, Jacobs. Anthol.Lips. t. IV, p. 279 (Vid. Animadd. t. III, part. 2,p. 320. Cf. Letronn. Journ. des Sav. 1827, p. 475 sq.— Vs. 3. Gruter. apttaXa, quem secutus est Grotius;correxit Maffeius Xagndoa, quod receperunt omnes.Akerblad. qui titulum viditextra urbem Chium, « addomum Tepegi Bachi, » Xaurcd6a exscripsit, quod etse vidisse dixit Walpol. Afem. p. 471. —Vs.4.BoeckhexVidua (Inscr. Antt. tab. 41, 3) dedit ouxfxt 6eTv.— Vs. 5. id. ipvjSeiai; ex Vidun, Akerbl. et Walpol.CXCIV. Cleonis. Ex apogr. doctor. Bursian. ediditv. cl. Rhangabes, Antt. Hellen. t. II, p. 937,n. 2220 b. Suprascriptum est Nou.uma MeYaXorcoXT[Ti:]yaTpi. « Mulieris nomen inusitatum, quod videturesse e latino translatum (Numenia?) » Rhang. Deditet Keil., Melangcs grico-rom., t. II, p. 37 et EpigraphischeExcurse, p. 370, et inde v. cl. Foucart. Inscriptt.recueill., etc. Megarid. et Peloponn. n. 143 c.— Vss. 1-3. Rhangabis sunt supplementa, cetera nutemKeilii. — Vs. 3. Keil. aviv 6' dp.; Rhang. iit'alxv. Kaibel. damnat Evtaivo;, scribitque tTta[pxii;. —