დედამიწიდან მთვარემდე

მოეკისა, არც მოწონება გამოუხატავს, არც დაწუნება. მაგრამ მას მხედველობიდანგამორჩა ის საყოველთაო მოუთმენლობა, რამაც ადამიანები შეიპყრო. ფანჯრის წინთავმოყრილი ხალხის დანახვა მისთვის ანაზდეული გამოდგა. მათ უკმაყოფილოდგადახედა, მაგრამ მალე ისეთი ყვრილი, ისეთი ხმაური ატეხა, რომ იძულებულიგახდა ფანჯარა გამოეღო. ბარბიკენს სხვა გზა არ ჰქონდა, უნდა დამორჩილებოდახვედრს სახელგანთქმული ადამიანისას ესოდენ მოსაწყენსა და უსიამოვნოს, მაგრამმოვალეობებთან დაკავშირებულს.მის გამოჩენაძე სიჩუმე ჩამოვარდა. შემდეგ ერთი მოქალაქე წინ წამოვიდა დაჯიქურ იკითხა.- მართალია, დეპეშაში ნახსენები პიროვნება მიშელ არდანი ამერიკაშიჩამოდისო? ჰო თუ არა?- ბატონებო! მე იმდენი ვიცი, რამდენიც თქვენ. - უპასუხა ბარბიკენმა.- მაგრამ აუციელბეია ამის დაზუსტება! - გაისმა აქეთ-იქიდან მოუთმენელიხმები.- მოვიცადოთ ვნახოთ! - ცივად მიუგო ბარბიკენმა:- როგორ შეიძლება მთელი ქვეყანა ასე დაძაბული იცდიდეს! - შეეპასუხაორატორი. - უკვე შეცვალეთ ყუმბარის ნახაზი, როგორც ის გთხოვთ დეპეშაში, თუარა?- ჯერ არ შემიცვლია, ბატოებო, მაგრამ თქვენ მართალი ბრძანდებით, უნდაგავარკვიოთ რა ხდება, ტელეგრაფმა ყველანი აგვაფორიაქა, დაე, ტელეგრაფმაგაგვცეს პასუხი.- ტელეგრაფისკენ! ტელეგრაფისკენ! - წამოიძახეს ყოველი მხრიდან.ბარბიკენი ქუჩაში გამოვიდა და ხალხის თანხლებით სატელეგრაფოსადგურისაკენ გაემართა.რამდენიმე წუთის შემდეგ ლივერპულში, ხომალდების მაკლერთასაზოგადოების თავმჯდომარის სახელზე გაიგზავნა დეპეშა. თავმჯდომარესსთხოვდნენ. შემდეგ კითხვებზე გაეცა პასუხი:"რა გემია ეს "ატლანტა"?როდის დატოვა ევროპა ამ გემმა?გემზე მართლა იმყოფება თუ არა ფრანგი მიშელ არდანი?"ორი საათის შემდეგ ბარბიკენმა მიიღო ოფიციალური ცნობა, რომელი არავითარეჭვს არ იწვევდა:- "გემი "ატლანტა" ლივერპულიდან ორ ოქტომბერს გამოვიდა. მიდის ტამპაში.გემზე იმყოფება ფრანგი, რომელიც მგზავრთა წიგნში ჩაწერილაი მიშელ არდანისსახელით".ამრიგად, პირველი დეპეშა დადასტურდა. ბარბიკენს თვალები აენთო, ხელებიმომუჭა, თავი ვერ შეიკავა და ბრაზიანად აჩურჩულდა:- მაშ ეს მართალია? მაშასადამე, ეს შეიძლება მოხდეს! ... მაშასადამე, ეს ფრანგიმართლა არსებობს! ორ კვირში აქ გაჩნდება. მაგრამ იგი ხომ გიჟია! გადარეული!არავითარ შემთხვევაში არ დავთანხმდები ასეთ სისულელეს!და მაინც, იმავე საღამოს ფირმა "ბრედვილ და კ°-ს" გაუგზავნა თხოვნა,შეეჩერებინათ განსაკუთრებულ განკარგულებამდე შეკვეთილი ყუმბარის ჩამოსხმა.ძნელია იმ მღელვარების აღწერა, მთელ ამერიკას რომ მოედო, სენსაციამდაჩრდილა ის ეფექტიც კი, რაც თავის დროზე ბარბიკენის ცნობამ მოახდინა.წარმოუდგენელია ყველაფრის გადმოცემა, თუ რა დაიწერა ამერიკულ გაზეთებში,როგორ მიიღეს მათ ეს ახალი ცნობა, როგორ ასხამდნენ ხოტბა-დიდებას ძველი