დედამიწიდან მთვარემდე

მონაცვლეობა არ არბილებს; პეიზაჟისტი ყველგან მხოლოდ მელნის ლაქებსდაინახავდა თეთრ ფონზე.ეს სანახაობა მაშინაც კი არ შეცვლილა, როცა ყუმბარა მთვარიდან ასკილომეტრზე, ოთხმოც გრადუსზე დაეშვა; იგივე სურათი იყო დილის ხუთისაათისთვისაც, როდესაც ყუმბარამ ორმოცდაათ კილომეტრზე უფრო ნაკლებსიმაღლეზე გადაუფრინა ჯიას მთას. - ჭოგრიტმა კი ეს მანძილი ერთ მერვედ ლიემდეშეამცირა. კაცი თითქოს ხელით მიწვდებოდა მთვარეს. დაუჯერებელი იყო, რომყუმბარა არ შეეხებოდა მთვარის ზედაპირს ჩრდილოეთ პოლუსთან მაინც, რომლისმოელვარე თხები მკვეთრად გამოისახა მუქ ცაზე. მოუსვენარი მიშელი მზად იყოფანჯარა გაეღო და მთვარეზე გადამხტარიყო. გადამხტარიყო თორმეტი ლიესსიმაღლიდან! ეს მისთვის სულაც არ იყო ძნელი. თუმცა ასეთი ცდა რას მოუტანდა.თუკი ყუმბარას არ ეწერა რომელიმე წერტილში მაინც შეეებოდა მთვარეს, და ვერცყუმბარის მოძრაობით გატაცებული მიშელი ვერ მიაღწევდა მიზანს.ზუსტად ექვს საათზე მათ მთვარის პოლუსს გადაუფრინეს. ახლა მოგზურებიმთვარის დისკოს მკვეთრად განათებულ ნახევარს ხედავდნენ; მეორ ნახევარი კისიბნელეში ჩაძირულიყო. ყუმბარამ გადაუფრინა იმ საზღვარს, რომელიც განათებულნაწილს სრულიად ჩაბნელებული ნაწილისაგან გამოჰყოფდა და მაშინვე წყვდიადშიგაუჩინარდა.მეთოთხმეტე თავიღამე, რომელიც სამას ორმოცდამეთოთხმეტ-ნახევარ საათსგრძელდებოდასწორედ იმ წუთში, როცა ყუმბარა წყვდიადმა შთანთქა, მან ორმოცდაათკილომეტრზე გადაუფრინა მთვარის ჩრდილოეთ პოლუსს. რამდენიმე წამისაკმარისი აღმოჩნდა თვალისმომჭრელი სინათლიდან უკუნში გადასასლელად. ესცვლილება ისე სწრაფად და მოულოდნელად მოხდა, თითქოს მთვარე რაღაც ძლიერიდაბერვის შედეგად ჩაქრაო.- მთვარე გაუჩინარდა, აორთქლდა! - წამოიყვირა თავზარდაცემულმა არდანმა.მართლაც, - არც ანარეკლი, არც ჩრდილი არ დარჩენილა სულ ახლახან ასეთვალისმომჭრელად მოელვარე დისკოსაგან. ვარსკვლავების კაშკაში კიდევ უფროამძაფრებდა ღამის სიბნელეს.ასეთივე წყვდიადი ბატონობდა სამას ორმოცდაათოთხმეტ-ნახევარი საათსგანმავლობაში მთვარის ამ ნახევარსფეროს ყოველ წერტილში. ეს გრძელი გამეაიხსნება საკუთარი ღერძისა და დედამიწის გარშემო მთვარის წინსვლით დაბრუნვითი მოძრაობით. მთვარისაგან არეკლილი ჩრდილეის კონუსში მოხვედრილიყუმბარაზე, ისევე, როგორც მთვარის მთელ უხილავ ნაწილზ, ვეღარ მოქმედებდამზის სხივები.ყუმბარაში სრული წყვდიადი სუფევდა. მოგზაურები ერთმანეთს ვერხედავდნენ. ბარბიკენი ცდილობდა, რაც შეილებოდა ნაკლები რაოდენობით ეხმარათგაზის განსაზღვრული მარაგი, მაგრამ სურვილი, გაეფანტათ ეს უკუნი სიბნელე,