დედამიწიდან მთვარემდე

- იმიტომ, რომ მთვარეზე არ არის წელიწადის დროები, რის გამოცმცენარეულთა სამყაროში არ არსებობს არც ის სეზონური ცვალებადობა, რაზედაცშენ ლაპარაკობ.ბარბიკენი არ ტყუოდა. მთვარის ღერძის უმნიშვნელო გადახრისას, მზეთითქმის ერთსა და იმავე სიმაღლეზე უცვლელად დგას ყველა განედზე.ეკვატორიდან ყოველთვის ზენიტშია, პოლარულ რაიონებში კი - ჰორიზონტის ხაზსარ ცილდება. ამრიგად, მთვარის ყოველ რაიონში მზესთან მიმართებაში მისიმდგომარეობის მიხედვით, მუმდივად ბატონობს წელიწადის რომელიმე დრო;ზამთარი, გაზაფხული, ზაფხული ან შემოდგომა. ასევე იუპიტერზეც,რომლისღერძიც აგრეთვე უმნიშვნელოდ იხრება ორბიტისაკენ.მაინც რით აიხსნება ამ ნაპრალთა წარმოშობა? ძნელია ამ კითხვაზე პასუხისგაცემა. ცხადია, მათი წარმოქმნა გაცილებით გვიან პერიოდს მიეკუთნება, ვიდრეცირკებისა და კრატერებისა, რადგან რგოლისმაგვარი მიწაყრილები ამ ხნულებითარის დასერილი. შესაძლებელია, ისინი უახლოეს გეოლოგიურ ეპოქაში, სტიქიონისდამანგრეველმა ზემოქმედებამ წარმოშვა.ამასობაში ყუმბარამ მთვარის მეოცე პარალელს მიაღწია და მისგან 800კილომეტრზე აღმოჩნდა. ჭოგრიტში კი ყველა საგანი ორ ლიეზე მოჩანდა. ამ დროსმათ ქვემოთ, ხუთას ხუთი მეტრის სიმაღლეზე აღიმართა ჰელიკონი, მარცხნივ კიგადაჭიმული დაბალი მთები გარს ერტყა წვიმების ზღვის ერთ ნაწილს, რომელსაცცისრტყელების ყურეს ეძახიან.დედამიწის ატმოსფერო ას სამოცდაათჯერ უფრო გამჭვირვალე უნდა იყოს, რომასტრონომებმა მთვარის ზედაპირის ზუსტი დაკვირვება აწარმოონ. მაგრამ უჰაეროსივრცეში, სადაც ყუმბარა მიფრინავდა, ორთქლის ნიშანწყალიც კი არსად იყო, რომდაკვირვებისათვის შეეშალა ხელი. გარდა ამისა, ბარბიკენი ისეახლოს იყომთვარესთან, რომ ამ მანძილს ვერ უჩვენებდა ვერც ჯონ როსისა და ვერც კლდოვანიმთების ობსერვატორიების ყველზე ზუსტი ტელესკოპები. ამრიგად, მას ყველაზეხელსაყრელი პირობები ჰქონდა შექმნილი, რომ გადაეწყვიტა საკითხი - არისსიცოცხლე მთვარეზე თუ არა. და მაინც მას არ შეეძლო ამ კითხვაზე პასუხი გაეცა.ბარბიკენის თვალწინ გადაშლილიყო უდაბური ველები, ჩრდილოეთითკიგასიშვლებული მთაგრეხილები. ადამიანის ხელი არაფერს შეხებოდა. არც ნანგრევებიიყო, რომ ოდესმე ადამიანის არსებობა დაედასტურებინა, არც კვალი ცხოველისა დაარც რაიმე მინიშნება თუნდაც განვითარების დაბალ საფეხურზე მდგომიორგანიზმის სიცოცხლისა. სრული უმოძრაობა სუფევდა. არც მცენარეულისნიშანწყალი შეიმჩნეოდა. დედამიწის სფეროს დასახლებული სამი სამყაროდანმთვარეზე მხოლოდ ერთი - მინერალური სამყარო შეინიშნებოდა.- ესეც შენ! - გააგრძელა იმედგაცრუებულმა მიშელ არდენმა. - ნუთუ მართლაარავინ ცხოვრობს იქ?- როგორც ჩანს, არავინ, - უპასუხა ნიკოლმა. - არც ადამიანი, არც პირუტყვი, არცმცენარე. თუმცა, თუ ატმოსფერო ნამდვილად ხეობებში, ცირკების სიღრმეში იყრისთავს, ანდა ჩვენს საპირისპირო ნახევარსფეროში, მაშინ დადებითად ვერაფრისმტკიცდბას ვერ შევძლებთ.- ცნობილია, - აღნიშნა ბარბიკენმა, - რომ ყველაზე მახვილ თვალსაც კი არშეუძლია ადამიანის გარჩევა შვიდ კილომეტრზე უფრო შორი მანძილიდან. ესე იგი,სელენიტების არსებობა რომ დაგვეშვა კიდეც, ისინი ჩვენს ყუმბარას დაინახავდნენ,ჩვენ კი მათ ვერა.