ááááááá¬áááá ááááá áááá
ááááááá¬áááá ááááá áááá ááááááá¬áááá ááááá áááá
სიჩქარე თითქმის უცვლელი იყო. ესეც იმას ამტკიცებდა, რომ ყუმბარა შვეულად არჯდებოდა მთვარეზე.ყუმბარის საწყისი სიჩქარე ჯერ კიდევ სძლევდა მთვარის მიზიდულობის ძალას,თუმცა ყუმბარის ტრაექტორია უფრო უახლოვდებოდა მთვარის დისკოს დაშეიძლებოდა იმედი ჰქონოდათ, რომ უფრო ახლო მანძილზე მთვარის მიზიდულობაგადასძლევდა და ყუმბარა მთვარეზე დაეცემოდა.რაკი უფრო მნიშვნელოვანი საქმე არაფერი ჰქონდათ, მეგობრებმა კვლავდაკვირვება განაგრძეს. თუმცა მათ ჯერ კიდევ ნათლად ვერ გაერჩიათ დედამიწისთანამგზავრის ტოპოგრაფია. ყოველი კონტური მზის სხივებში ირეოდა.მეგობრები მთვარეს საღამოს რვა საათამდე აკვირდებოდნენ გერდითაილუმინატორებიდან. მთვარე თანდათან ისე გადადიოდა, რომ ცის თაღი ნახევრადდაფარა. ყუმბარა ცალი მხრიდან მზის სხივებით იყო გაჩახჩახებული, მეორდან კი -მთვარის სინათლით.ამ დროს ბარბიკენმა გამოიანგარიშა, რომ მთვარემდე მხოლოდ 700 ლიე იყოდარჩენილი, რომ ყუმბარა წამში 200 მეტრს გადიოდა, ე.ი. 170 ლიეს საათში.ყუმბარის ქვედა ნაწილი ცენტრისკენული ძალის მეშვეობით მთვარისაკენბრუნდებოდა, მაგრამ ცენტრიდანული ძალა ზემოთ სწევდა და ისეთიშთაბეჭდილება იქმნებოდა, თითქოს ყუმბარის ტრაექტორიაც ამოღუნული იყო,მაგრამ ამის ზუსტად გარკვევა ჯერ კიდევ არ შეიძლებოდა.ბარბიკენი ამ ამოუხსნელი ამოცანის გაგებას ცდილობდა. საათები გადიოდა.აშკარა იყო, რომ ყუმბარა მთვარეს უახლოვდებოდა, მაგრამ უკვე ისიც ნათელი იყო,რომ იგი მთვარეს არ შეეხებოდა. თუ რა მანძილზე აუვლიდა გვერდს, ესმიზიდულობისა და განზიდულობის ძალთა ურთიერთქმედებაზე იყოდამოკიდებული, რომელმაც ყუმბარის მოძრაობა განსაზღვრა.- მხოლოდ ერთი რამ მინდა, - იმეორებდა მიშელი, - რაც შეიძლება ახლოსმივიდეთ მთვარესთან, რათა მთელ მის საიდუმლოს ჩავწვდე!- დასწყევლოს ღმერთმა ის მიზეზი, რამაც ჩვენ გზიდან აგვაცდინა! - ბრაზობდანიკოლი.- დაწყევლილი იყოს... - შესძახა მიზეზის მიხედვით თავზარდაცემულმაბარბიკენმა. - დაწყევლილი იყოს ის ბოლიდი, რომელიც ჩვენ შეგვხვდა!- რა! - ჩაეძია არდენი.- ამით რა გინდათ, რომ თქვათ? - შესძახა ნიკოლმა.- ის, რომ - განაგრძო ბარბიკენმა, - ამ გადახრას მხოლოდ ამ მოხეტიალე ბოლიდსუნდა ვუმადლოდეტ.- მაგრამ ის ხომ არც კი შეგვხებია? - შენიშნა მიშელმა.- ეს არფერს არ ნიშნავს. ბოლიდის მასა გაცილებით დიდია ყუმბარის მასაზე დამისი მიზიდულობის ძალაც საკმარისი იყო, რომ ყუმბარის მიმართულებაზეემოქმედა.- როგორ, ასეთ უმნიშვნელო რამეს? - შეჰყვირა ნიკოლმა.- დედამიწიდან ორხმოცდაოთხი ათასი ლიეს დაშორებით საკმარისი იყო ასეთუბრალო რამ, რომ მთვარეს ავცდენოდით, - უპასუხა ბარბიკენმა.მეათე თავიმთვარეზე დაკვირვება
ბარბიკენმა გადახრის ნამდვილ მიზეზს მიაგნო. როგორი უმნიშვნელოც არუნდა ყოფილიყო ეს მიზეზი, მხოლოდ მას შეეძლო ყუმბარისათვის მიმართულებაშეეცვალა. უაზრო შემთხვევითობამ გაბედული ცდა უშედეგოდ აქცია. თუ რაღაცახალი, მოულოდნელი რამ არ შეცვლიდა ამ მდგომარეობას, მათ მთვარეზე დაჯდომაარ ეწერათ.იმდენად მაინც თუ მიუახლოვდებიან დედამიწის თანამგზავრს, რომფიზიკისადა გეოლოგიის დღემდე უცნობი ზოგიერთი პრობლემა ამოხსნან? ამჯერადმათ მხოლოდ ესღა აფიქრებდათ. საკუთარ ბედზე ფიქრიც კი არ უნდოდათ. ჟანგბადიმალე გამოელევათ. უმისოდ კი რა უნდა ქნან უკიდეგანო სივრცეში? კიდევრამდენიმე დღე და ისინი შეუცნობელი ძალების მოქმედებით მოხეტიალე ყუმბარაშიგამოიგუდებიან. მაგრამ ეს რამდენიმე დღე საუკუნედ ეჩვენებოდათ. დაცდილობდნენ, ყოველი წუთი მხოლოდ მთვარეზე შორიდან დაკვირვებისათვისგამოეყენებინათ, პლანეტაზე მოხვედრის იმედი მათ უკვე აღარ ჰქონდათ.მანძილი ყუმბარასა და მთვარესშორის ამ დროს ორასი ლიე იყო. მთვარისდისკოს რელიეფს ისინი უფრო შორიდან ხედავდნენ, ვიდრე ძლიერი ტელესკოპითშეიარაღებული დედამიწის მცხოვრებლები.მართლაც, პარსონსტოუნში ჯერ როსის მიერ დადგმული ტელესკოპით,რომელიც 6500-ჯერ ადიდებს, მთვარე დედამიწას თექვსმეტი ლიეს მანძილზეუახლოვდება, ხოლო ლონგსპიკის მძლავრი ოკულარიდან, რომელიც 48000-ჯერადიდებს, თითქმის ორი ლიეს მანძილზე მოჩანს მთვარე. ამ მანძილზე კიყოველგვარი ათმეტრიანი დიამეტრის მქონე საგნის დაწვრილებით შესწავლაც კიშეიძლება.ამგვარად, ტელესკოპის გარეშე მთვარის ტოპოგრაფიის ასე თუ ისე ზუსტიშესწავლა ამ მანძილზე არ ხერხდბოდა. შეიძლებოდა მხოლოდ თვალი მოეკრათუზარმაზარი დაბლობების ბუნდოვანი კონტურებისათვის, რომლებიც "ზღვებს"უწოდებენ, მაგრამ რა სახის დაბოლოებები იყო, ვერ გაარჩევდნენ. ქედების რელიეფიკასკაშა მზის არეკლილ სინათლეში მიმქრალებულიყო. გამდნარი ვერცხლივითმოელვარე ამ თვალისმომჭრელ სხივებს ადამიანი უნებლიეთ თვალს ვერგაუსწორებდა.ამასობაში მთვარის ფორმა უკვე მკვეთრად გამოისახა, გაწელილ ბურთსდაემსგავსა. იგი გიგანტურ კვერცხს ჰგავდა, რომელსაც წაწვეტებული ბოლოდედამიწისაკენ ჰქონდა მიმარტული. შორეულ წარსულში, როდესაც მთვარე ის იყოყალიბდებოდა, თხევად თუ გაზისებრ მდგომარეობაში მყოფს ბურთისმაგვარი სწორიფორმა ჰქონდა. მაგრამ შემდეგ დედამიწის მიზიდულობის ძალამ იგი გაანელა. მასშემდეგ, რაც დედამიწის თანამგზავრი გახდა, თავისი თვისებები და სწორი ფორმადაკარგა: სიმძიმის ცენტრმა გეომეტრიულ ცენტრთან მიმართებაში გადაინაცვლა.აქედან გამომდინარე ზოგი მეცნიერი ამტკიცებდა, რომ მთვარის საპირისპირონახევარსფეროზე, რომელიც დედამიწიდან არასოდეს არ ჩანს, შეიძლებოდა წყალი დაჰაერი ყოფილიყო.მთვარის საერთო კონტრურზე დაკვირვება ჩვენს თანამგზავრებს მხოლოდრამდენიმე წუთს შეეძლოთ. მანძილი ყუმბარასა და მთვარეს შორის თანდათანმცირდებოდა, იგი ჩვენი რკინიგზის ექსპრესებზე 8-9- ჯერ ჩქარა მიდიოდა. ყუმბარისდახრილი მდგომარეობა მიშელ არდანს იმედის ნაპერწკალს უღვივებდა, რომშეიძლებოდა რაღაც წერტილში ყუმბარა მთვარეს შეხებოდა. იგი ვერ შეგუებოდა იმაზრს, რომ მთვარეზე ვერ მოხვდებოდნენ. გამუდმებით ამაზე ლაპარაკობდა. მაგრამ
- Page 111 and 112: ამის გამო წარ
- Page 113 and 114: 186 .. წელს მსოფლ
- Page 115 and 116: დასასრულ, გამ
- Page 117 and 118: ოცდაექვსი წუ
- Page 119 and 120: - გეყოფა ხუმრ
- Page 121 and 122: - ვინ იცის იქნ
- Page 123 and 124: მიშელ არდანმ
- Page 125 and 126: მოგზაურებს დ
- Page 127 and 128: სამივე ძებნა
- Page 129 and 130: - რატომ?- იმიტო
- Page 131 and 132: დედამიწისა დ
- Page 133 and 134: - ეს ძალიან ად
- Page 135 and 136: - არ ვიცი, - შეე
- Page 137 and 138: - ყველაფერი ზ
- Page 139 and 140: - მაშ როგორ! - მ
- Page 141 and 142: აუცილებელია
- Page 143 and 144: მეცნიერების
- Page 145 and 146: - ამგვარად, მე
- Page 147 and 148: - რა შეუმჩნევ
- Page 149 and 150: საქმე იმაში ი
- Page 151 and 152: - გაოცებულებმ
- Page 153 and 154: მთვარეს დაპა
- Page 155 and 156: - დიახ, ქათმებ
- Page 157 and 158: - არა, ეს არ მო
- Page 159 and 160: მერე კი ვნახო
- Page 161: სხვაგვარი ყა
- Page 165 and 166: მიწიერი სახე
- Page 167 and 168: ხილვა ნიუ-ბრა
- Page 169 and 170: სიმშვიდის ზღ
- Page 171 and 172: - ღრუბლების ზ
- Page 173 and 174: ტიხოს მთას თუ
- Page 175 and 176: ყუმბარიდან მ
- Page 177 and 178: - კარგი, ვთქვა
- Page 179 and 180: დილის ოთხი სა
- Page 181 and 182: იმდენად დიდი
- Page 183 and 184: უნდა იყოს. ეს
- Page 185 and 186: მკვეთრად დაე
- Page 187 and 188: იმყოფებოდნე
- Page 189 and 190: ფანჯრიდან და
- Page 191 and 192: ცეცხლისმფრქ
- Page 193 and 194: ზედაპირზე ირ
- Page 195 and 196: რომ ბოლოს და
- Page 197 and 198: ამ დროს ყუმბა
- Page 199 and 200: რასაკვირველ
- Page 201 and 202: მართალია, მოგ
- Page 203 and 204: - კარგი, - თქვა
- Page 205 and 206: - გეთანხმები, -
- Page 207 and 208: - რა მოგველის,
- Page 209 and 210: ზუსტად ასევე
- Page 211 and 212: დაცემულიყვნ
სიჩქარე თითქმის უცვლელი იყო. ესეც იმას ამტკიცებდა, რომ ყუმბარა შვეულად არჯდებოდა მთვარეზე.ყუმბარის საწყისი სიჩქარე ჯერ კიდევ სძლევდა მთვარის მიზიდულობის ძალას,თუმცა ყუმბარის ტრაექტორია უფრო უახლოვდებოდა მთვარის დისკოს დაშეიძლებოდა იმედი ჰქონოდათ, რომ უფრო ახლო მანძილზე მთვარის მიზიდულობაგადასძლევდა და ყუმბარა მთვარეზე დაეცემოდა.რაკი უფრო მნიშვნელოვანი საქმე არაფერი ჰქონდათ, მეგობრებმა კვლავდაკვირვება განაგრძეს. თუმცა მათ ჯერ კიდევ ნათლად ვერ გაერჩიათ დედამიწისთანამგზავრის ტოპოგრაფია. ყოველი კონტური მზის სხივებში ირეოდა.მეგობრები მთვარეს საღამოს რვა საათამდე აკვირდებოდნენ გერდითაილუმინატორებიდან. მთვარე თანდათან ისე გადადიოდა, რომ ცის თაღი ნახევრადდაფარა. ყუმბარა ცალი მხრიდან მზის სხივებით იყო გაჩახჩახებული, მეორდან კი -მთვარის სინათლით.ამ დროს ბარბიკენმა გამოიანგარიშა, რომ მთვარემდე მხოლოდ 700 ლიე იყოდარჩენილი, რომ ყუმბარა წამში 200 მეტრს გადიოდა, ე.ი. 170 ლიეს საათში.ყუმბარის ქვედა ნაწილი ცენტრისკენული ძალის მეშვეობით მთვარისაკენბრუნდებოდა, მაგრამ ცენტრიდანული ძალა ზემოთ სწევდა და ისეთიშთაბეჭდილება იქმნებოდა, თითქოს ყუმბარის ტრაექტორიაც ამოღუნული იყო,მაგრამ ამის ზუსტად გარკვევა ჯერ კიდევ არ შეიძლებოდა.ბარბიკენი ამ ამოუხსნელი ამოცანის გაგებას ცდილობდა. საათები გადიოდა.აშკარა იყო, რომ ყუმბარა მთვარეს უახლოვდებოდა, მაგრამ უკვე ისიც ნათელი იყო,რომ იგი მთვარეს არ შეეხებოდა. თუ რა მანძილზე აუვლიდა გვერდს, ესმიზიდულობისა და განზიდულობის ძალთა ურთიერთქმედებაზე იყოდამოკიდებული, რომელმაც ყუმბარის მოძრაობა განსაზღვრა.- მხოლოდ ერთი რამ მინდა, - იმეორებდა მიშელი, - რაც შეიძლება ახლოსმივიდეთ მთვარესთან, რათა მთელ მის საიდუმლოს ჩავწვდე!- დასწყევლოს ღმერთმა ის მიზეზი, რამაც ჩვენ გზიდან აგვაცდინა! - ბრაზობდანიკოლი.- დაწყევლილი იყოს... - შესძახა მიზეზის მიხედვით თავზარდაცემულმაბარბიკენმა. - დაწყევლილი იყოს ის ბოლიდი, რომელიც ჩვენ შეგვხვდა!- რა! - ჩაეძია არდენი.- ამით რა გინდათ, რომ თქვათ? - შესძახა ნიკოლმა.- ის, რომ - განაგრძო ბარბიკენმა, - ამ გადახრას მხოლოდ ამ მოხეტიალე ბოლიდსუნდა ვუმადლოდეტ.- მაგრამ ის ხომ არც კი შეგვხებია? - შენიშნა მიშელმა.- ეს არფერს არ ნიშნავს. ბოლიდის მასა გაცილებით დიდია ყუმბარის მასაზე დამისი მიზიდულობის ძალაც საკმარისი იყო, რომ ყუმბარის მიმართულებაზეემოქმედა.- როგორ, ასეთ უმნიშვნელო რამეს? - შეჰყვირა ნიკოლმა.- დედამიწიდან ორხმოცდაოთხი ათასი ლიეს დაშორებით საკმარისი იყო ასეთუბრალო რამ, რომ მთვარეს ავცდენოდით, - უპასუხა ბარბიკენმა.მეათე თავიმთვარეზე დაკვირვება