დედამიწიდან მთვარემდე

რეიზესა და რენიოს ჟანგბადის აპარატი უზუსტესად მუშაობდა. ყუმბარაშიჰაერი სუფთა იყო. ნახშიროჟანგის ვერც ერთი მოლეკულა მწვავე ნატრიუმს ვერუძლებდა. ჟანგბადი კი, ნიკოლის თქმით, "უმაღლესი ხარისხისა" ჰქონდათ. ჰაერშიარეული წყლის ოთქლის მცირე რაოდენობა სიმშრალეს ანეიტრალებდა ყუმბარაში.პარიზის, ლონდონის, ნიუ-იორკის რამდენ თეატრალურ დარბაზში ინატრებდნენასეთ სუფთა ჰაერს.აპარატს რომ ზუსტად ემუშავა, საჭირო იყო გულისხმიერი მოვლა. ამიტომცმიშელი ყოველ დილით რეგულატორებს ათვალიერბდა, ონკანებს სინჯავდა დაგაზის ტემპერატურას თვალყურს ადევნებდა. აქამდე ყველაფერი კარგად მიდიოდა.მგზავრები პატივცემულ ჯ. ტ. მასტონივით ჩასუქდნენ. საკმარისი იყო, რამდენიმეთვე კიდე გაეტარბინათ თავიანთ "საპყრობილეში", რომ იქიდან მთლად შეცვლილნიგამოვიდნენ. ერთი სიტყვით, გალიაში გამომწყვდეული წიწილებივით დღითი-დღესუქდებოდნენ.ბარბიკენმა ფანჯარაში ძაღლის მძორთან ერთად სხვა საგნებიც დაინახა,რომლებიც კვალდაკვალ მოსდევდათ. დიანა ნაღვლიანად აწკმუვლდებოდა ხოლმესატელიტის ნეშტის დანახვისას. სივრცეში გაფანტული მთელი ეს ხარახურა ისეუძრავი ჩანდა, თითქოს მიწაზე ალაგიაო.- იცით, მეგობრებო, -თქვა არდანმა, - ერთ-ერთ ჩვენთაგანს მაინც რომ არგანეცადა აფრენის პირველი ბიძგი, ძნელი იქნებოდა მისი ნეშტის "მიწისათვისმიბარება", ე.ი. "ეთერში მიბარება", რომელიც აქ მიწის მაგივრობას გვიწევს. შეხედეთსატელიტს, როგორ სინდისის ქენჯნასავით გვსდევს თან.- დიახ, სასიამოვნო არ იქნებოდა, - უპასხუა ნიკოლმა.- ჰო, - შესძახა მიშელმა, - ვწუხვარ, რომ აქ გასეირნება არ შემიძლია! როგორიგანცხრომით ვილივლივებდი ამ შუქმფინარ ეთერში, შევცურავდი მზისმაცოცხლებელ სხივებში. ბარბიკენი რომ მიმხდვდარიყო და სკაფანდრები და ჰაერისტუმბო წამოეღო, აქედან გასვლას გავბედავდი და "ქიმერასავით", ანდა"ჰიპოგრაფივით" მოვაჯდებოდი ყუმბარას.- გამოუსწორებელო მეოცნებევ, - გაიცინა ბარბიკენმა. - დამიჯერეთ, რომდიდხანს ვერ იკოხტავებდი იქ ჰიპოგარფივით, ვინაიდან, სკაფანდრის მიუხედავად,შენივე ორგნიზმის ჰაერი ისე გაგბერავდა, ან ყუმბარასავით გასკდებოდი, ან იმსაჰაერო ბუშტივით, ძალიან მაღლა რომ ავიდა ცაში. დაანებე სინანულს თავი დადამიმახსოვრე: სანამ ამ ჩახუთულ სიცარიელეში ვართ, ყუმბარის მიღმა ყოველგვარისენტიმენტალური გასეირნებები აკრძალულია.მიშელი უგულოდ დაეთანხმა ამხანაგის რჩევას. დაეთანხმა, რომ მისი ოცნებებიძნელი შესასრულებელიად, მაგრამ შეუძლებელი არაფერია. ასე რომ სიტყვა"შეუძლებელი" მის ლექსიკონში არ არსებობდა.ხან ამაზე ილაპარაკეს, ხან იმაზე, საუბარი წუთით არ შეწყვეტილა. მეგობრებიდარწმუნებულები იყვნენ, რომ სამივეს თავში ნაირ-ნაირი იდეები მოსდიოდათ,თანაც ისე ჩქარ-ჩქარა, როგორც ნორჩი ყლორტი იშლება გაზაფხულის პირველსხივებქვეშ. ისინი აღსავსენი იყვნენ "იდეებით".იმ დილით ბევრი ითათბირეს, მაგრამ ნიკოლის მიერ წამოჭრილმა ერთმასაკითხა ყველა დააფიქრა.- იცით, რაშია საქმე, - თქვა კაპიტანმა, - რა თქმა უნდა, მთვარეზე დაფრენასაინტერესოა, მაგრამ იქიდან როგორღა დავბრუნდებით?