დედამიწიდან მთვარემდე

დედამიწისა და მთვარის მასების სხვადასხვაობის გამო, მთვარეზე დაცემის ძალაექვსჯერ ნაკლები იქნებოდა დედამიწაზე დაცემასთან შედარებით.ამრიგად, შემოწმებით ყველა კმაყოფილი დარჩა. შემდეგ ისევ გვერდითაილუმინატორებს მიუბრუნდნენ და საპლანეტათაშორისო სივრცის დაკვირვებაგანაგრძეს.სანახაობა იგივე დახვდათ. ცა ისეთი არაჩვეულებრივი სიკაშკაშისვარსკვლავებით და თანავარსკვლავებით იყო მოჭედილი, ყველა ასტრონომს რომგააოგნებდა. ერთ მხარეს ცის შავ ფონზე მზე ბრწყინავდა, უზარმაზარ,გავარვარებულ ღუმელის ხახას თუ თვალისმომჭრელ უსხივო დისკოს ჰგავდა. მეორემხრიდან მთვარე ირეკლავდა მზის სხივებს და ვარსკვლავებით გარშემორტყმულიმხილველს უძრავი ეჩვენებოდა.ქვემოთ, ცაზე ღრმა ჭასავით მოჩანდა შავი ლაქა, რომელსაც გარსვერცხლისფერი არშია შემოჰყვებოდა: ეს დედამიწა იყო. აქა-იქ ნისლები ჩანდა,როგორც ვარსკვლავური თოვლის უზარმაზარი გუნდი. ხოლო ზენიტიდანნადირამდე უთვალავი ვარსკვლავებისაგან უზარმაზარი წრე - ირმის ნახტომიიკვრებოდა, რომელშიაც მზეს თავისი სიდიდით მეოთხე ადგილი უჭირავს.მეგობრებმა დიდხანს თვალი ვერ მოწყვიტეს ამ ენითაუწერელ სიმშვენიერეს.რამდენი ახალი აზრი, ახალი გრძნობები აღუძრა სამყარომ მათ სულს. ცინცხალიშთაბეჭდილებით აღსავსე ბარბიკენმა შენიშვნების ჩაწერა გადაწყვიტა. ყველაშემთხვევას თანმიმდევრობით აღწერდა. დიდი, ლამის ოთხკუთხა ასოებითშესრულებული ეს მშრალი ჩანაწერები კომერციულ ანგარიშს წააგავდა.მათემატიკოსი ნიკოლი ამ დროს ტრაექტორიის გაანგარიშებებს ამოწმედა დამარჯვედ იყენებდა ასტრონომიულ ციფრებს. არდანი ხან ბარბიკენსგამოელაპარაკებოდა, მაგრამ ის არ პასუხობდა, ხან ნიკოლს, თუმცა არც ის უსმენდა,ბოლოს დიანას გაეხმიანებოდა, მაგრამ არც მას გაეგებოდა რამე მისი განსჯისა.ბოლოს თავის თავთან იწყებდა საუბარს, თავისსავე კითხვებს თვითონვეუპასუხებდა, დაწრიალებდა, ხან აქეთ, ხან იქით აწყდებოდა. ჩაცუცქულიიმზირებოდა ქვედა ილუმინატორიდან, მერე ზევით მიძვრებოდა ყუმბარისგუმბათისაკენ და თან გამუდმებით რაღაცას ღიღინებდა. ამ მიკროკოსმოსში იგიფრანგებისათვის ესოდენ დამახასიათბელი მოძრავი და ყოველგვარ პირობებთანშემგუებელი ადამიანის განსახიერება იყო. უნდა ითქვას, რომ ფრანგებს მისი სახითღირსეული წარმომადგენელი ჰყავდათ გაგზავნილი.დღე, ანუ, უფრო ზუსტად, თორმეტსაათიანი შუალედი, რაც დედამიწაზე დღესუდრიდა, გემრიელად მომზადებული ვახშმით დამთავრდა, აქამდე სამი მეგობრისუზრუნველი ცხოვრება არაფერს დაურღვევია, არც რწმენა შერყევიათ.იმედებით აღვსილებმა და წარმატებაში დარწმუნებულებმა ტკბილად დაიძინეს,ყუმბარა კი წარმოუდგენელი სიჩქარით მიქროდა შეუცნობელ სამყაროში.მეოთხე თავიცოტაოდენი რამ ალგებრის შესახებღამემ მშვიდად ჩაიარა, თუმცა, მართალი გითხრათ, სიტყვა "ღამე" ამჯერადშეუფერებელი სიტყვაა.ყუმბარას ოდნავაც არ შეუცვლია თავისი მდგომარეობა მზესთან შეფარდებით.ასტრონომიული დროის მიხედვით, ყუმბარის ქვედა ნაწილში დღე იყო, ზედა