იმ დროს, როდესაც მოგზაურები საპლანეტათშორისო სივრცის ღრმა წყვდიადსგაჰყურებდნენ, მათ წინაშე ვარსკვლავთა თაიგული გადმოიშალა. ატმოსფეროსწინააღმდეგობით აელვარებულმა ასობით ბოლიდმა და ღამის წყვდიადი მოკაშკაშეცეცხლოვანი წვიმით გაარღვია და დედამიწის ბნელი ნაწილი გამოკვეთეს. ამ დროსდედამიწა პერიგეაში იყო, დეკემბერი კი ცნობილია ვარსკვლავების ცვენით -ასტრონომები საათში ოცდახუთ ათასს ითვლიან. მაგრამ მიშელ არდენი არაფრადაგდებდა ამ მეცნიერულ განმარტებებს და ამჯობინებდა ეფიქრა, დედამიწა თავის სამშვილს სახიფათო გზაზე შუშხუნებით აცილებსო.აი, ყოველივე ის, რაც მეგობრებმა დაინახეს სიბნელეში ჩაძირულ მზის სისტემისყველაზე პატარა პლანეტებზე, რომელიც ყველა დიდი პლანეტის მსგავსად,ყოველდღიურად ამოდის და ჩადის. დედამიწა ახლა სივრცეში მკვრთალადღამოჩანდა, მერე ნამგლის გამოსახულებაც გაქრა. სულ ეს იყო, რაც მეგობრებმადაინახეს იმ პლანეტისაგან, სადაც მათი სული და გული დარჩენილიყო.დიდხანს გასცქეროდნენ მეგობრები სივრცეს ჩუმად, გარინდებულნი, სამივესერთი და იგივე გრძნობა აღელვებდა. ამასობაში კი ყუმბარა შენელებული სიჩქარიტთანდათან სცილდებოდა დედამიწას. მოგზაურებს ძილი მოერიათ. ფიზიკურიდაღლის ბრალი იყო თუ სულიერი დაცემულობისა? ბუნებრივია, დედამიწაზე ბოლოერთი საათის ნერვიულობამ თავისი კვალი დატოვა.- რას ვიზამთ, რაკი გვეძინება, დავიძინოთ, - თქვა მიშელმა.მეგობრები ლეიბებზე დაწვნენ და მალე სამივენი ღრმა ძილს მიეცნენ.45წუთის დაძინებულებიც არ იქნებოდნენ, რომ ბარბიკენი წამოხტა დაამხანაგების გაღვიძებას შეუდგა.- მივხვდი! მივხვდი! - ყვიროდა ის.- რას მიხვდი, რას? - წამოხტა არდანი.- მივხვდი, რატომაც ვერ გავიგონეთ კოლუმბიადის გასროლის ხმა.- რატომ? - იკითხა ნიკოლმა.- იმიტომ, რომ ჩვენი ყუმბარა ზებგერითი სიჩქარით მიდის და გასროლის ხმასგაასწრო.მესამე თავიახალმოსახლეობაასეთი გასაოცარი, მაგრამ სრულიად მართებული ახსნა-განმარტების შემდეგმეგობრებმა ისევ ძილს მისცეს თავი. უკეთეს დასასვენებელ ადგილს სად ნახავდნენ.ქვემოთ, დედამიწაზე, ქალაქში იქნება თუ სოფელში, ხმაურს ვერ ასცდები. გემიგამუდმებით ირწევა ტალღებზე, ჰაერის ფენების სხვადასხვა სიმკვრივის გამოაეროსტატი ირხევა. მხოლოდ სიჩუმესა და სიცარიელეში მოძრავ ყუმბარაშისიმყუდროვეა.მათშეიძლება უსასრულოდ ეძინათ, რომ ორი დეკემბერს, გაფრენიდან რვასაათის შემდეგ, უცაბედად ხმაურს არ გაეღვიძებინათ.ძაღლი ყეფდა.- ძაღლის ხმა! - წამოიძახა მიშელ არდენმა და წამოხტა - ო, ო, ესენი ხომ ჩვენიძაღლები არიან!- საწყლებს, ალბათ მოშივდათ, - თქვა ნიკოლმა.- დალახვროს ეშმაკმა! მათი არსებობა სულ დაგვავიწყდა.
სამივე ძებნას შეუდგა და მალე ერთი ძაღლი იპოვეს კიდეც. საცოდავიდივანქვეშ მოკრუნჩხულიყო. გაფრენის ბიძგს ისე შეეშინებინა, რომ უხმოდ იწვაკუთხეში, სანამ შიმშილმა არ აიძულა, დაეყეფა.ეს იყო საწყალი დიანა, რომელიც ჯერ მთლად გონზე ვერ მოსულიყო, მაგრამპატრონის დაძახებაზე მაინც გამოვიდა. არდანი მიეფერა.- დიახ, საყვარელო, მოდი ჩემტან, ჩემო გოგონა! - ეუბნებოდა ის. - მონადირეთაჟამთააღმწერელი ხოტბას შეგასხამს შენ. კერპთაყვანისმცემლები ანუბისის მეგობრადგამოგაცხადებენ. ქრისტიანები კი - წმინდა როხას თანამგზაგვრად. შენ ღირსი ხარ,ღმერთმა აიდამ ტყვიის ქანდაკება დაგიდგას, როგორც იმ ძაღლს, იუპიეტერმამხოლოდ ერთი კოცნისთვის მშვენიერ ევროპას რომ დაუთმო; შენი დიდებამონტარგისა და სენბერნარის მთის გმირების დიდებასაც გადააჭარბებს. შენ უკვესაპლანეტათაშორისო სამყაროში შეიჭერ და, ვინ იცის, იქნებ მთვარის ძაღლთამოდგმის ევაც გახდე. შენ იქ, მთვარეზე, გაამართლებ ტუსნელის გამოთქმას:"პირველად ღრმერთმა ადამიანი შექმნა და რა დაინახა, რომ იგი სუსტი იყო, მისცამას ძაღლი!"ვინ იცის, დიანა მართლა მოხიბლა თუ არა ამგვარმა ხოტბამ, ის კი ვიცით, რომიგი შესაბრალისი წკმუტუნიტ გამოხოხდა საწოლის ქვემოდან.- მაშ ასე. ევა ვიპოვეთ. სადღაა ადამი? - იკითხა ბარბიკენმა.- ადამი? - გაიმეორა არდანმა. - ადამიც სადმე აქვე იქნება.მაგრამ სატელიტი არსად ჩანდა. დიანა ისევ ისე წკმუტუნებდა. არისო, შემდეგკი მადისმომგვრელი ნამცხვრით გაუმასპინძლდნენ. დიანამაც მაშინვე შეწყვიტაგულისამაჩუყებელი წკმუტუნი. რაც შეეხება სატელიტს, იგი გაქრა. მხოლოდ დიდიხნის ძებნის შემდეგ იპოვეს ყუმბარის ზედა ნაწილში. თურმე პირველმა ბიძგმაშეაგდო იქ. საწყალი ძაღლი საცოდავად გამოიყურებოდა.- ეჰ, ესეც შენი აკლიმატიზაცია, - თქვა მიშელმა.უბედური ძაღლი ფრთხილად ჩამოიყვანეს დაბლა და ბალიშზე დააწვინეს. მასთაღისთვის მიერტყა თავი და გახეთქოდა. საეჭვო იყო, გადარჩებოდა თუ არა.- ნუ გეშინია, შე საწყალო, მოგივლით, - უთხრა ძაღლს მიშელ არდანმა. - ჩვენპასუხისმგებლები ვართ შენს სიცოცხლეზე. შენ დაკოჭლებას საკუთარი ხელისდაკარგვა მირჩევნია.მიშელმა დაჭრილს წყალი მიაწოდა. ძაღლი წყალს ხარბად დაეწაფა. შემდეგმოგზაურებმა ისევ მთვარეზე დაკვირვება განაგრძეს.ამჯერად დედამიწა ფერფლისფერ დისკოს ჰგავდა, რომელსაც ცალ მხარეზეადრინდელზე უფრო წვრილი ნამგალი შემოუყვებოდა. თუმცა მთვარესთანშედარებით, რომელიც თანდათანობიტ გამოიკვეთა, დედამიწის ნამგალიუშველებელი ჩანდა.- რა დასანანია, რომ "სავსე დედამიწის" დროს არ გავფრინდით, ე.ი. მაშინ, როცადედამიწა მზის პირისპირ იყო, - ამოიოხრა არდანმა.- რატომ? - გაიკვირვა ნიკოლმა.- იმიტომ, რომ მაშინ მატერიკებსა და ზღვებს სულ სხვაგვარად დავინახავდით.მზის სხვადასხვა ხმელეთი ცისარტყელას ყველა ფერად იქნებოდა გასხივოსნებული,ზღვები კი მუქ ლურჯად გამოჩნდებოდა, როგორც გეოგრაფიულ რუკებზეა.სურვილი მქონდა, დედამიწის პოლუსი დამენახა, რომელსაც ჯერ ადამიანის მზერაარ მოხვედრია.- სრული სიმართლეა! - თქვა ბარბიკენმა. მაგრამ დედამიწა რომ "სავსე"ყოფილიყო, მაშინ მთვარე ახალ ფაზაში იქნებოდა და მზის სხივებში არ
- Page 1 and 2:
დედამიწიდან
- Page 3 and 4:
ცორდნორფთან
- Page 5 and 6:
- უნდა შევეცა
- Page 7 and 8:
მხატრული გემ
- Page 9 and 10:
- მთვარე დაწვ
- Page 11 and 12:
მესამე თავიე
- Page 13 and 14:
მხრიდან დააყ
- Page 15 and 16:
"რა დროს იქნე
- Page 17 and 18:
იგი დაინახავ
- Page 19 and 20:
უფრო გვიან და
- Page 21 and 22:
მთვარის ბრუნ
- Page 23 and 24:
ერთობ უმნიშვ
- Page 25 and 26:
ვოცნებობ იმ დ
- Page 27 and 28:
- მაგრამ, რას ვ
- Page 29 and 30:
და თანაც ისეთ
- Page 31 and 32:
- იმიტომ, რომ ჯ
- Page 33 and 34:
წარმოსადგენ
- Page 35 and 36:
- ამისდა მიუხ
- Page 37 and 38:
ყოველივე ეს კ
- Page 39 and 40:
მათემატიკურ
- Page 41 and 42:
- არც ერთ თქვე
- Page 43 and 44:
"კი, თქვენმა მ
- Page 45 and 46:
სავსებით იზი
- Page 47 and 48:
257 ფრანგი - ასე
- Page 49 and 50:
ბარბიკენს, რო
- Page 51 and 52:
- მე კიდევ მის
- Page 53 and 54:
თეთრები და ზა
- Page 55 and 56:
ექვსნახევარ
- Page 57 and 58:
გავიხსენოთ, რ
- Page 59 and 60:
ბარბიკენი და
- Page 61 and 62:
საბედნიეროდ,
- Page 63 and 64:
მაიორი ელფის
- Page 65 and 66:
და მხოლოდ ერთ
- Page 67 and 68:
ქვეყნის ამ ახ
- Page 69 and 70:
საფრანგეთის
- Page 71 and 72:
განზრახვაზე
- Page 73 and 74:
მოგზაურობა მ
- Page 75 and 76: არსებებისათ
- Page 77 and 78: - ჩვენ აქ იმის
- Page 79 and 80: სხვებზე დაწვ
- Page 81 and 82: - მაგრამ, დავუ
- Page 83 and 84: თუ როგორ დადგ
- Page 85 and 86: მხოლოდ ფრინვ
- Page 87 and 88: - რა მიაგენი?-
- Page 89 and 90: - უცნაური მან
- Page 91 and 92: - შეიძლება ეს
- Page 93 and 94: - მეგობარო, შე
- Page 95 and 96: გარდა ამისა,
- Page 97 and 98: გამოსახულებ
- Page 99 and 100: აღმოსავლეთი
- Page 101 and 102: კოლუმბიადიდ
- Page 103 and 104: რომ იქ აუცილე
- Page 105 and 106: და იქვე ეცნობ
- Page 107 and 108: რამდენიმე წუ
- Page 109 and 110: გირვანქა პირ
- Page 111 and 112: ამის გამო წარ
- Page 113 and 114: 186 .. წელს მსოფლ
- Page 115 and 116: დასასრულ, გამ
- Page 117 and 118: ოცდაექვსი წუ
- Page 119 and 120: - გეყოფა ხუმრ
- Page 121 and 122: - ვინ იცის იქნ
- Page 123 and 124: მიშელ არდანმ
- Page 125: მოგზაურებს დ
- Page 129 and 130: - რატომ?- იმიტო
- Page 131 and 132: დედამიწისა დ
- Page 133 and 134: - ეს ძალიან ად
- Page 135 and 136: - არ ვიცი, - შეე
- Page 137 and 138: - ყველაფერი ზ
- Page 139 and 140: - მაშ როგორ! - მ
- Page 141 and 142: აუცილებელია
- Page 143 and 144: მეცნიერების
- Page 145 and 146: - ამგვარად, მე
- Page 147 and 148: - რა შეუმჩნევ
- Page 149 and 150: საქმე იმაში ი
- Page 151 and 152: - გაოცებულებმ
- Page 153 and 154: მთვარეს დაპა
- Page 155 and 156: - დიახ, ქათმებ
- Page 157 and 158: - არა, ეს არ მო
- Page 159 and 160: მერე კი ვნახო
- Page 161 and 162: სხვაგვარი ყა
- Page 163 and 164: ბარბიკენმა გ
- Page 165 and 166: მიწიერი სახე
- Page 167 and 168: ხილვა ნიუ-ბრა
- Page 169 and 170: სიმშვიდის ზღ
- Page 171 and 172: - ღრუბლების ზ
- Page 173 and 174: ტიხოს მთას თუ
- Page 175 and 176: ყუმბარიდან მ
- Page 177 and 178:
- კარგი, ვთქვა
- Page 179 and 180:
დილის ოთხი სა
- Page 181 and 182:
იმდენად დიდი
- Page 183 and 184:
უნდა იყოს. ეს
- Page 185 and 186:
მკვეთრად დაე
- Page 187 and 188:
იმყოფებოდნე
- Page 189 and 190:
ფანჯრიდან და
- Page 191 and 192:
ცეცხლისმფრქ
- Page 193 and 194:
ზედაპირზე ირ
- Page 195 and 196:
რომ ბოლოს და
- Page 197 and 198:
ამ დროს ყუმბა
- Page 199 and 200:
რასაკვირველ
- Page 201 and 202:
მართალია, მოგ
- Page 203 and 204:
- კარგი, - თქვა
- Page 205 and 206:
- გეთანხმები, -
- Page 207 and 208:
- რა მოგველის,
- Page 209 and 210:
ზუსტად ასევე
- Page 211 and 212:
დაცემულიყვნ
- Page 213 and 214:
- მგონი, დასას
- Page 215 and 216:
- არა, არც დეპე
- Page 217 and 218:
ეს გადაწყვეტ
- Page 219 and 220:
დეპეშას კითხ
- Page 221 and 222:
ეს მანქანები
- Page 223 and 224:
გადართეს ჯალ
- Page 225 and 226:
- მერე ის, რომ
- Page 227 and 228:
საპატიო ვაგო
- Page 229 and 230:
ასტრონავტმა