დედამიწიდან მთვარემდე

რაკი დაითანხმა, ყუმბარის მრგვალი ფორმაც, ცილინდრული კონუსისებრითუნდა შეცვლილიყო. ეს თავისებური საჰაერო ვაგონი ზამბარიანი ბურთებითა დაგამყოფი ტიხრებით აღჭურვეს, რათა გასროლის დროს ბიძგის სიძლიერეშეესუსტებინათ.მთელი წლის სამყოფ საჭმელთან ერთად რამდენიმე თვის სამყოფი წყალი დარამდენიმე დღის საკმაყრისი აირი მოიმარაგეს. განსაკუთრებული აპარატიავტომატურად გამოიმუშავებდა და მიაწოდებდა იმდენ ჟანგბადს, რამდენიც ამ სამმოგზაურს დასჭირდებოდა. ამავე დროს, "საზარბაზნე კლუბის" დავალებით,კლდოვანი მთის ყველაზე მაღალ მწვერვალზე აიგო გიგანტური ტელესკოპი, ციურსივრცეში ყუმბარის ფრენაზე თვალყურის სადევნებლად. ერთი სიტყვით,ყველაფერი მზად იყო.და აი, 1 დეკემბერს, დანიშნულ დროს, ზღვა ხალხის თვალწინ, სამმა ადამიანმაპირველად დატოვა დედამიწა და საპლანეტათშორისო სივრცეში გაფრინდნენ,ღრმად დარწმუნებულნი, რომ მიზანს მიაღწევდნენ. მამაც მკვლევარებს მიშელარდანს, პრეზიდენგ ბარბიკენს და კაპიტან ნიკოლს ფრენა 97 საათსა, 13 წუტსა და 20წამში უნდა დაემთავრებინათ, ე.ი. მთვარის ზედაპირზე ყუმბარა 5 დეკემბერს,შუაღამისას, სავსე მთვარის დროს უნდა დამჯდარიყო და არა 4 დეკემბერს, როგორცზოგიერთი ცუდად ინფორმირებული გაზეთი იუწყებოდა.მაგრამ მოხდა სრულიად გაუთვალისწინებელი ამბავი. კოლუმბიადისგასროლამ დეტონაცია - დედამიწის ატმოსფეროს რხევა და წყლის ორთქლის დიდირაოდენობითდაგროვება - გამოიწვია საზოგადოება აღშფოთდა - მთვარე დიდი ხნითდაფარა ღრუბლებმა და თვალთახედვას დაეკარგა.მოგზაურთა ყევლაზე ერთგულმა მეგობარმა, სახელოვანმა ჯ. ტ. მასტონმაკემბრიჯის ობსერვატორიის დირექტორთან, პატივცემულ ჯ. ბელფასტთან ერთადკლდოვანი მთებისაკენ გასწია და ავიდა ლონგსპიკზე, სადაც მძლავრი ტელესკოპიიდგა - იგი მთვარეს ორი ლიეს მანძილზე აახლოებდა. "საზარბაზნე კლუბის"ღირსეულ მდივანს სურდა პირადად ედევნებინა თვალყური მოგზაურებისათვის.დეკემბრის 5, 6, 7, 8, 9 და 10 რიცხვებში ატმოსფეროში ღრუბლების სიხშირისგამო შეუძლებელი გახდა დაკვირვება. იმასაც კი შიშობდნენ, ვაითუ მომავალი წლისსამ იანვრამდე ასე გაგრძელდესო, რადგან 11 დეკემბრიდან მთვარე თავისუკანასკნელ, მეოთხედ ფაზაში შევიდოდა და დაბნელდებოდა.მაგრამ მოხდა სასიხარულო ამბავი, 11 დეკემბერს, ღამით, ძლიერიმაქარიშხალმა ღრუბელი გაფანტა და ცის შავ ფონზე მთვარე აკაშკაშდა.იმ ღამესვე ლონგსპიკის სათვალთვალო პუნქტიდან მასტონმა და ბელფასტმადეპეშა აფრინეს კემბრიჯის ობსერვატორიაში.რას იუწყებოდნენ დეპეშით?იტყობინებოდნენ, რომ 11 დეკემბერს, საღამოს 8 საათსა და 47 წუთზე დაინახესსტონზჰილში კოლუმბიადიდან გასროლილი ყუმბარა, რომელიც გაურკვეველიმიზეზის გამო მთვარეს ასცდა, მაგრამ ისე ახლოს ჩაუარა, რომ მთვარისმიზიდულობის სფეროში მოხვდა. სწორხაზოვანი მოძრაობის ნაცვლად ყუმბრა უკვემრუდედ მოძრაობდა. ელიპტიკურ ორბიტაზე გავიდა და ღამის მნათობის ირგვლივმოძრაობა დაიწყო. იგი მთვარის თანამგზავრი გახდა.დეპეშა იმასაც იუწყებოდა, რომ ახალი ციური სხეულის თვისებები ჯერ კიდევშეუცნობელია და საბოლოო გამოსარკვევად მისი სხვადასხვა მდგომარეობაშიშესწავლააო საჭირო. მანძილი კი, - ნათქვამი იყო დეპეშაში, - ყუმბარსა და მთვარისზედაპირს შორის დაახლოებით 2.833 მილი, ე.ი. 4.500 ლიეაო.