ááááááá¬áááá ááááá áááá
ááááááá¬áááá ááááá áááá ááááááá¬áááá ááááá áááá
მივიღებთ ცნობებს და ჩვენც ჩვენსას გავუგზავნით. მე ვიცნობ მათ, ისინი რაიმესმოისაზრებენ. მათ თან წაიღეს ხელოვნების, მეცნიერებისა და ტექნიკის მთელისიმდიდრე. ხოლო ასეთი საუნჯის მფლობელნი ყველაფერს მიაღწევენ ამქვეყნად!დაიხსომეთ ჩემი სიტყვა: ისინი იპოვნიან საშუალებას, თუ როგორ დააღწიონ თავიმძიმე მდგომარეობას და დაბრუნდებიან დედამიწაზე!მთვარის გარშემოფრანგულიდან თარგმნანიმა ანთელავამ დაცირა ზაზაშვილმაშესავალი თავიაჯამებს პირველ ნაწილს და მეორე ნაწილის შესავალია
186 .. წელს მსოფლიო განცვიფრა სამეცნიერო გამოკვლევათა ისტორიაშიჩატარებულმა ერთმა გაბედულმა ცდამ. ამერიკის სამოქალაქო ომის შემდეგბალტიმორის არტილერისტების მიერ დაარსებული "საზარბაზნე კლუბის" წევრებმამთვარესთან კავშირის დამყარება განიზრახა. დიახ, დიახ, სწორედ მთვარესთან.მასზე ყუმბარა უნდა გაეგზავნათ. კლუბის პრზიდენტმა და პროექტის ავტორმაბარბიკენმა, რომელსაც კემბრიჯის ობსერვატორიის ასტრონომებისგან რჩევა-დარიგება ჰქონდა მირებული, ამ არნახული ცდის ჩასატარებლად ყველაფერიმოამზადა. მით უმეტეს, საქმეში ჩახედულებს ამგვარი ცდის განხორციელებასრულიად შესაძლებლად მიაჩნდათ. ბარბიკენმა საყოველთაო ხელმოწერა ჩაატარაფულის შესაგროვებლად და როცა ოცდაათი მილიონი ფრანკი უკვე ხელთ ჰქონდა,გრანდიოზული სამუშაოების შესრულებას შეუდგა.ობსერვატორიის ასტრონომების მიერ შედგენილი მოხსენებითი ბარათისმიხედვით, ქვემეხი, რომლიდანაც ყუმბარას გაისვრიდნენ, ჩრდილოეთის ანსამხრეთის განედების 0° და 28° შორის დაიდგმებოდ დ მთვარის ზენიტში იქნებოდამიმართული. ყუმბარის თავდაპირველი სიჩქარე წამში 12 ათასი იარდი უნდაყოფილიყო. პირველი დეკემბრის საღამოს ათ საათსა, 46 წუთსა და 40 წამზეგაშვებულ ყუმბარას მთვარისათვის ოთხი დღის შემდეგ, ანუ ხუთი დეკემბერსშუაღამისას უნდა მიეღწია, მაშინ, როცა მთვარე პერიგეაში, დედამიწიდან ყველაზეუახლოეს წერტილში იქნებოდა, ე.ი. 86 ათას 410 ლიე დააშორებდა დედამიწას."საზარბაზნე კლუბის" გავლენიანმა წევრებმა, პრეზიდენტმა ბარბიკენმა,მაიორმა ელფისტონმა, მდივანმა ჯ. ტ. მასტონმა და სხვა მეცნიერებმა თათბირიგამართეს და განიხილეს საკითხები: როგორი უნდა ყოფილიყო ყუმბარის ფორმა დაშემადგენლობა, რა სახის ქვემეხიდან რა მდგომარეობაში უნდა გაესროლათ, რარაოდენობისა და ხარისხის დენთი იქნებოდა საჭირო, დაადგინეს: ჯერ ერთი, 19250ფუტიან ბურტისებურ ყუმბარას 108 დიუმი დიამეტრი და 12 დიუმის სისქის გარსიექნებოდა. მეორე, 900 ფუტის სიგრძის კოლუმბიადის ტიპის თუჯის ქვემეხიპირდაპირ მიწაში უნდა ჩამოსხმულიყო შვეულად. ისიც დააზუსტეს, რომ ყუმბარისგასასროლად საჭირო იქნებოდა 400 ათსი ფუტი ჰიდროქსილინი, რომელიცაფეთქების დროს ექვს მილიარდ ლიტრ აირს გამოყოფდა, ეს კი სრულიადსაკმარისია ყუმბარის ღამის მნათობის მიმართულებით გასატყორცნად.როგორც კი ეს საკითხები გადაწყვიტეს, თავმჯდომარე ბარბიკენმა ინჟინერმერჩისონის დახმარებით ფლორიდაში ამაღლებული ადგილი შეარჩია ჩრდილოეთისგანედის 27°7´ და დასავლეთის გრძედის 5°7´-ზე. აქვე დიდი მუშაობის შედეგადწარმატებით ჩამოასხეს კოლუმბიადა.ამგვარი იყო ვითარება, როცა მოულოდნელმა ამბავმა კიდევ უფრო გააძლიერაინტერესი ამ დიდებული წამოწყების მიმართ.ერთმა გამჭრიახმა და მამაცმა პარიზელმა ფრანგმა, რომელიც სულით ხელოვანიიყო და არც მოხერხებულობა აკლდა, სურვილი გამოთქვა, ამ ყუმბარითგაფრენილიყო მთვარეზე და გამოეკვლია დედამიწის თანამგზავრი. ამ უშიშარხიფათის მაძიებელს მიშელ არდანი ერქვა. ამერიკაში მას დიდი ენთუზიაზმიტშეხვდნენ. მიტინგზე სიტყვითაც გამოვიდა, საიდანაც ხელში აყვანილი ტრიუმფითგამოიყვანეს. მან აიძულა პრეზიდენტი ბარბიკენი, თავის დაუძინებელ მტერსნიკოლს შერიგებოდა. ის კი არა, დაითანხმა კიდეც, მასთან ერთად ისინიცგაფრენილიყვნენ.
- Page 61 and 62: საბედნიეროდ,
- Page 63 and 64: მაიორი ელფის
- Page 65 and 66: და მხოლოდ ერთ
- Page 67 and 68: ქვეყნის ამ ახ
- Page 69 and 70: საფრანგეთის
- Page 71 and 72: განზრახვაზე
- Page 73 and 74: მოგზაურობა მ
- Page 75 and 76: არსებებისათ
- Page 77 and 78: - ჩვენ აქ იმის
- Page 79 and 80: სხვებზე დაწვ
- Page 81 and 82: - მაგრამ, დავუ
- Page 83 and 84: თუ როგორ დადგ
- Page 85 and 86: მხოლოდ ფრინვ
- Page 87 and 88: - რა მიაგენი?-
- Page 89 and 90: - უცნაური მან
- Page 91 and 92: - შეიძლება ეს
- Page 93 and 94: - მეგობარო, შე
- Page 95 and 96: გარდა ამისა,
- Page 97 and 98: გამოსახულებ
- Page 99 and 100: აღმოსავლეთი
- Page 101 and 102: კოლუმბიადიდ
- Page 103 and 104: რომ იქ აუცილე
- Page 105 and 106: და იქვე ეცნობ
- Page 107 and 108: რამდენიმე წუ
- Page 109 and 110: გირვანქა პირ
- Page 111: ამის გამო წარ
- Page 115 and 116: დასასრულ, გამ
- Page 117 and 118: ოცდაექვსი წუ
- Page 119 and 120: - გეყოფა ხუმრ
- Page 121 and 122: - ვინ იცის იქნ
- Page 123 and 124: მიშელ არდანმ
- Page 125 and 126: მოგზაურებს დ
- Page 127 and 128: სამივე ძებნა
- Page 129 and 130: - რატომ?- იმიტო
- Page 131 and 132: დედამიწისა დ
- Page 133 and 134: - ეს ძალიან ად
- Page 135 and 136: - არ ვიცი, - შეე
- Page 137 and 138: - ყველაფერი ზ
- Page 139 and 140: - მაშ როგორ! - მ
- Page 141 and 142: აუცილებელია
- Page 143 and 144: მეცნიერების
- Page 145 and 146: - ამგვარად, მე
- Page 147 and 148: - რა შეუმჩნევ
- Page 149 and 150: საქმე იმაში ი
- Page 151 and 152: - გაოცებულებმ
- Page 153 and 154: მთვარეს დაპა
- Page 155 and 156: - დიახ, ქათმებ
- Page 157 and 158: - არა, ეს არ მო
- Page 159 and 160: მერე კი ვნახო
- Page 161 and 162: სხვაგვარი ყა
186 .. წელს მსოფლიო განცვიფრა სამეცნიერო გამოკვლევათა ისტორიაშიჩატარებულმა ერთმა გაბედულმა ცდამ. ამერიკის სამოქალაქო ომის შემდეგბალტიმორის არტილერისტების მიერ დაარსებული "საზარბაზნე კლუბის" წევრებმამთვარესთან კავშირის დამყარება განიზრახა. დიახ, დიახ, სწორედ მთვარესთან.მასზე ყუმბარა უნდა გაეგზავნათ. კლუბის პრზიდენტმა და პროექტის ავტორმაბარბიკენმა, რომელსაც კემბრიჯის ობსერვატორიის ასტრონომებისგან რჩევა-დარიგება ჰქონდა მირებული, ამ არნახული ცდის ჩასატარებლად ყველაფერიმოამზადა. მით უმეტეს, საქმეში ჩახედულებს ამგვარი ცდის განხორციელებასრულიად შესაძლებლად მიაჩნდათ. ბარბიკენმა საყოველთაო ხელმოწერა ჩაატარაფულის შესაგროვებლად და როცა ოცდაათი მილიონი ფრანკი უკვე ხელთ ჰქონდა,გრანდიოზული სამუშაოების შესრულებას შეუდგა.ობსერვატორიის ასტრონომების მიერ შედგენილი მოხსენებითი ბარათისმიხედვით, ქვემეხი, რომლიდანაც ყუმბარას გაისვრიდნენ, ჩრდილოეთის ანსამხრეთის განედების 0° და 28° შორის დაიდგმებოდ დ მთვარის ზენიტში იქნებოდამიმართული. ყუმბარის თავდაპირველი სიჩქარე წამში 12 ათასი იარდი უნდაყოფილიყო. პირველი დეკემბრის საღამოს ათ საათსა, 46 წუთსა და 40 წამზეგაშვებულ ყუმბარას მთვარისათვის ოთხი დღის შემდეგ, ანუ ხუთი დეკემბერსშუაღამისას უნდა მიეღწია, მაშინ, როცა მთვარე პერიგეაში, დედამიწიდან ყველაზეუახლოეს წერტილში იქნებოდა, ე.ი. 86 ათას 410 ლიე დააშორებდა დედამიწას."საზარბაზნე კლუბის" გავლენიანმა წევრებმა, პრეზიდენტმა ბარბიკენმა,მაიორმა ელფისტონმა, მდივანმა ჯ. ტ. მასტონმა და სხვა მეცნიერებმა თათბირიგამართეს და განიხილეს საკითხები: როგორი უნდა ყოფილიყო ყუმბარის ფორმა დაშემადგენლობა, რა სახის ქვემეხიდან რა მდგომარეობაში უნდა გაესროლათ, რარაოდენობისა და ხარისხის დენთი იქნებოდა საჭირო, დაადგინეს: ჯერ ერთი, 19250ფუტიან ბურტისებურ ყუმბარას 108 დიუმი დიამეტრი და 12 დიუმის სისქის გარსიექნებოდა. მეორე, 900 ფუტის სიგრძის კოლუმბიადის ტიპის თუჯის ქვემეხიპირდაპირ მიწაში უნდა ჩამოსხმულიყო შვეულად. ისიც დააზუსტეს, რომ ყუმბარისგასასროლად საჭირო იქნებოდა 400 ათსი ფუტი ჰიდროქსილინი, რომელიცაფეთქების დროს ექვს მილიარდ ლიტრ აირს გამოყოფდა, ეს კი სრულიადსაკმარისია ყუმბარის ღამის მნათობის მიმართულებით გასატყორცნად.როგორც კი ეს საკითხები გადაწყვიტეს, თავმჯდომარე ბარბიკენმა ინჟინერმერჩისონის დახმარებით ფლორიდაში ამაღლებული ადგილი შეარჩია ჩრდილოეთისგანედის 27°7´ და დასავლეთის გრძედის 5°7´-ზე. აქვე დიდი მუშაობის შედეგადწარმატებით ჩამოასხეს კოლუმბიადა.ამგვარი იყო ვითარება, როცა მოულოდნელმა ამბავმა კიდევ უფრო გააძლიერაინტერესი ამ დიდებული წამოწყების მიმართ.ერთმა გამჭრიახმა და მამაცმა პარიზელმა ფრანგმა, რომელიც სულით ხელოვანიიყო და არც მოხერხებულობა აკლდა, სურვილი გამოთქვა, ამ ყუმბარითგაფრენილიყო მთვარეზე და გამოეკვლია დედამიწის თანამგზავრი. ამ უშიშარხიფათის მაძიებელს მიშელ არდანი ერქვა. ამერიკაში მას დიდი ენთუზიაზმიტშეხვდნენ. მიტინგზე სიტყვითაც გამოვიდა, საიდანაც ხელში აყვანილი ტრიუმფითგამოიყვანეს. მან აიძულა პრეზიდენტი ბარბიკენი, თავის დაუძინებელ მტერსნიკოლს შერიგებოდა. ის კი არა, დაითანხმა კიდეც, მასთან ერთად ისინიცგაფრენილიყვნენ.