12.07.2015 Views

historiarum libriix. - Notes du mont Royal

historiarum libriix. - Notes du mont Royal

historiarum libriix. - Notes du mont Royal

SHOW MORE
SHOW LESS
  • No tags were found...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

<strong>Notes</strong> <strong>du</strong> <strong>mont</strong> <strong>Royal</strong>www.notes<strong>du</strong><strong>mont</strong>royal.comCeci est une œuvre tombéedans le domaine public, ethébergée sur « <strong>Notes</strong> <strong>du</strong> <strong>mont</strong><strong>Royal</strong> » dans le cadre d’un exposégratuit sur la littérature.Source des imagesGoogle Livres


MERODOTIHISTORIARUM LIBRI IX.GRAECE ET LATINE.TOMUS V.Adnotationes ad lib. I — IV.


ARGENTORATITYPIS 1'UILII'I'I IACOAI 1) JLB B B.VC H.


HERODOTIM U S AESIVEHISTORIARUM LIBRIIX.AD VETERUM CODICUM FIDEMDENUO RECENSUITLECTIONIS VARIETATECONTINUA INTERPRETATIONE LATINAADNOTATIONIBUSWESSELINGII ET VALCKENARIIALIORUMQUE ET SUISILLUSTRAVITIOHANNES SCHWEIGHAEUSER1N ACAD. ARCEKT. ET SEM. FBOT. LITEBAB. CBAEC. PROF.ACADEMIAE BEC. IXSCRIPT. ET HUM. LITEBAB. ADSCB.TOMUS QUINTUS.4A.RGENTORATI ET PARISIIS-APVD TREUTTEL ET WURTZ, BIBLIOPOIAS.MDCCCXVI.


«£ 3o37^>


UJJJJJJJJJJJJJJJJJJJJJJJMJJJJ3JJJJJADNOTATIONESADHERODOTI LIBRUM PRIMUM.JTROOEM. Lin. l. 'HeoeVrov ' AlnutfnKrriof) JbittoUlUaetate [in nonnulliscerte Historiarum Herodoti apographis]'HfoSo'rov ©oKftov S$* irreeitit ocVo'S:$i( legebatur, Rhetor. lib. III.9. [aliis cap. 5. sect. 1. sic in ed. Oxon.] neque deinceps,defuerunt, qui, in<strong>du</strong>cto *AXixeievec«-«7&>f titulo, ov(iov malueruntapud Plutarchum de Exil. p. 604. et de Malign. Herodotip. 868. Addiderat se Herodotus colonis, qui Thu->rios in magnam Graeciam abierant: qua in urbe cum hocopus absolverit, 0oveio? nominare se potuit, sicuti haudjpauci adpellarunt, Strabone teste lib. XIV. p. 970. [p. 656.ed. Casaub. ] In his Imp. luUanus, cuius XOVOTOIO'» Woveiox,[i. e. Historiarum Scriptorem Thurium] Oratorem Thuriuncum inprudenter Bourdelotius explicuissct, poeMS docti*viris dedit ad Lucian. Quom. Scrib. Histor. o. 29. Scriptilibri, quorum quidein notitia est , Halicaraasseum summaconsensione vocaat, ancipites tame» in vocabuli seriptione.'AXIXKPWO-O';, 'AXixaeuwo'f> 'Ah*x*fwrtv{, 'AX


4 ADNOTATIONESxavit, reiectisque Vallae et Stephani opinionibus, rerumeuriote obttrvatarum specimen hoe est, vertit Est sane lrro~f/u rerum inquisitio. 'irrtfiriri Qcttuwi tiiireu «•«»' oturev Mn/-Atu, adfirmantes inquirendo tete ex Menelao intellexitte lib. II.118. Et 119. ninn ii roi /*t» Irrtfiriri t0otrxt nirretrteu, Estelirt%^n ieym operum, quae absoluta fuerunt, speeimen lib.II. 101. et 148. *Asro'2t$


AD HERODOT. I. i .edere. Quam fere in sententiam iam olim Laur. Vallalocum hunc interpretatus erat, Herodoti Halicarnassei historiaeexplicatio haee est. Et H. Stephanus in ora suaeeditionis iatino - graecae : Historia ab Herodoto Halicarnatseoedita, haee est. Caeterum ronsuluisse iuvabit quaein bunc locum erudite, ut solet, Wyttenbachiut commentatusest in Selectis Principum Historicor. pag. 338seqq. S.L 2.


eADNOTATIONESquod mihi viium erat, ad prima illa 'HfeJVrou 'AJox. »«•»>*.j?*5 «Vo'St{»f ih, ut haec sit scriptoris sententia : quum retifi/a,quae de rebus inter homines gestis, ac praesertim.de bellis inter Graecos


'AD HERO DOT. L L.J•rovf \iywf Plutarehum hic olim legiste menuit, id veroforet simile, si liber de Herodoti Malignit. [in cuius cap.10. locum hunc excussit, T. XII. ed. Hutt pag. »90 seq.. Edit Wechel. p. 856.] semper bonae fidei esset, quod longesecus habet. Legerit tamen; vulgatum valide adseruntPtoUmaeut Hephaett. in Codie. Photii CXC. p. 478. [lib. III.p. 314. ed. Gal.] Pollux lib. II. 122. et Thomat Magitter.Ol Htfritnr quoque XvyuLruni et /uaXJorct Xtyitmem his inlibris frequentes. Vid. Ioe. Gronov. in lib. II. 3. et adnotationesmeas ad Diodori SieuU lib. II. 4. Alia vir doctusin MiteelL Obterv. VoL II. p. i5a. WESS.I. 2 teq. tttri T-K; 'EfvifSt tu&Jtttitnf docXoco-nic ete.) De Phoenicibusa Rubro mari in Palaestinam transgrettis iterum lib.VII. 89. et Dionytiut Ferieges. vs. 906. Herodoti, ut saepe,vestigia legens. WESS.— Eamdem rem ex aliis auctoribusTrogut Pompeiut acoepisse videtur; «x quo Iuttinutlib. XVIII. c. 3. haec habet: Tyriorum gent eondita aPhoenieibutfuit, qui terrae motu vexati, reUeto patrio tolo,Assyrium ttagnum primo, mox mari proximum Uttut ineoUterunt.Conf. MiehaiUt Spicilegium Geographiae Hebraeorumexterae. (Gtttt. 1769.) pag. 168. et quae ad Hetyeh.voc 2


8 ADNOTATIONESL i$. 'Iov» r»'» 'liolxov) Vide quae dixi ad seciindnnlApoliodori. Vide.et Parthenium cap. 1. Sed Iasi filiamfuisse veri - est similius. Vide Strabonem lib. 14. et 16.T H. G A L E. — Scripsisse videtur Herodotus, *Iov»: sciolu»adiecisse postea, r« 'l»a'xov. Iasi fuerit, an Inachi filia ,nihil huc faciebat: Regis Argivi filiam fuisse noverantTltftiui 01 Xoyioi, (Polluci quoque memorati II. 123. woWrrofitMoeridi, et Thomae:) ad Phoenicum naves venissenarrantes, praeter ceteras, rov B*ti>Juc ^vyxrioK' ri U tievtojxx iltxi ( xara roJvro' rs XM "EXXW; xfyovo-i) 'Ioi"» •- addinon potuit ab Herodoto r>i» 'hxxov. Similiter ex eorumdemnarratione memorat cap. seq. rov /Sao-iXiuf nir dvyscrioa.Evteum», et rov BuepJut r»» Svyotrioct Mnhlx*. Europamrapuisse dicebant 'Euiira» rnolc' ov yxo t%ov*i (sic scribitHerod.) rov»o/uc aVnyifo-ao-tfai. VALCKENAR. — 'ioi"» r 11»'l»«%ov vidit htc Plutarehut de Malign. Herod. p. 856. D.et Libanius T.I. p. 307. A. WESS. — Pluribus argumentisLarcherus in Chronol. Herod. cap. 10. sect, 2. probaturaivit, non fuisse Io Inaehi filiam , sed Iasi, unius ex Inachiposteris. Verumtamen vulgo a Graecis, atque etiam atragicis poStis, InachiJUiam dictam fuisse satis notum estcf. ApoUodor. II. 1, 3. Quidquid vero sit, non satis idoneacaussa fuit, cur<strong>du</strong>overba, quae Herodotei libri et hodieomnes agnoscunt, et iam olim agnoverunt, a recentioribusEditoribus eiicerentur. Miram vero huius loci scripturamnuper Creuzerus noster (in Praepar. ad Plotin. dePulcro, p. LXXXII. ) ex Hortis Adon. excitavit; ubi memoratur,Herodianum Grammaticum ni» 'lyayfivi htc scriptumlegisse, tamquam a recto casu >f'Ivoi%


AD HERODOT. I. a. 9cap. 5, Tltfcnu n KOU eivixi? x/yown. De Graecis nihil; nequenecesse erat in re tota gentis regione decantatissima.Haud equidem ignoro, Pausaniam a Th. Galeo patronumreceptae lestioni advocari, cuius si lib. II. 16. evolveris,in alia omnia ibis. Sed suum cuique iudicium. 'EXXXVOKsedibus evertere nolui; neque enim omnia Herodoti editorilicent. WESS.— Ex Pausaniae verbis , II. 16. quidh. I. Herodotus scripserit, in neutram partem certo definiripotest. Recte vero H. Stephanus scripturam "fxxwc;,in quam cum Valla meliores omnes codices consentitfnt,in contextum recepit, altera ad oram reiecta. Dixeratmodo Scriptor, in nomine eum Graeeis Persas consensisse;nunc ilLos in reliqua narratione ab eisdem dissentireait. In aprico res est; quo magis miror in diversaabiisse doctos viros. S.7. iru *(ic iru c0i) Fortasse non satis consulto unis ex*membranis haec mutata fuerunt, indigna tamen, cumplures sufiragentur, quae turbas cierent. Rever. Pet. HorreusObservat. Herodot. eap. 1. verborum ordinem conmutatumindignatur. Saepe tamen numero, ut Gronovius maluit,seu metro postulante, seu scribentium arbitrio,huiuscemodi structura placuit. Herodotus IX. 48. "rotirtoc;invf ecfiini* /ufXicoftiSu. Sophocles Antig. vs. 146. r«%Kmf£m »fo'f irovf. et Philoct. vs. 695. «XX' itos it iroi; ojvvlf. MittoLycophronem Alex. vs. 13o2. haec Herodotea imitatum.WESS.[11. aWxotro) Monuerat Reiskius, Animadv. ad GraecosAuctores Tom. III. p. 81. aut servan<strong>du</strong>m vulgare aV/xovr»,aut ottrix/are scriben<strong>du</strong>m pro uQiynivoi tnrttr. At aVix/xro estionica forma aoristi aut imperfecti, idcm valens ac «Tixerro.I. i5,5. i52, 1. 169, 3. «'orixaro autem est ipsum plusquamperf.cui hic proprius locus erat. cf. IV. 140, 17/VII. i55, l.ibique Var. Lect. VII. 157, 1. VIII. 46,13. 5.]i3. ro» Ko'x%o») Profiteor, non alienum me a probandafuturum lectione, quam Archiep. et Vindobon. habent,xliu^ttrru & ro'r KoX^o» ic rrl» 'EXXoe&x, si comitesalii accederenL Adsolet r*'v AuJov, ro'v 'AfolBm, rc'v TUfnv lib. I. 80. III. 7. VII. 117. [et frequenter alibi.] Lydorum,Arabum, Persarumque rtgem adpellitare. Txc Sixutri( olfTKySt hine sumtas explicat Eustathius in Homer. p.


joA D NOT ATIONES415, 43. WESS. — EuMtalh. Iliad. pag. 35i, 31. ed. BaJ.Vocab. /Sao-iXiict ad ro> Ko'x%ov ex glossa olim accessisse, «wmxnodo reliquus Herodoti usus, sed h. 1. etiam lectionisvarietas et idem vocab. pauca ante verba suo loco recfe.positum evincit. S.CAP.III. 7. Toi)f dl, wftJrxtfi**» TXVTX, wftQiftn) H.Stephanowfitrxtfinn inputatur, [in GronoriiNotis,] sed invtto:•rfoirxfitutovt margini adlevit, adsentientibus msttis,quamquam paucis, ipso quoque EutUUhio p. 406, 18. {p.307, 16. ed.Bas.] ut docti viri significarunt. Vulgatumitaud male post Gronovium tuetur Rev. Horreus, inplicatius,quam vellem, conmentatus, Obtervat. Herodot. c. 1.fhilottratum addo, quantumvis haud parili verborum selie,u; i T«JV MtrnitUn xwiKtylx nxrot Ifryynwtn tmtTm^ ro»'AtJ^cnifti Wfiirxoniiu* xtti ro» ixtbtv $o'j3e*. de Vit. Soph. II.15. W E S S. — Tales xtxxtiavtixt in sermonis structura, ac,praesertim in participiorum usu , non modo non repudiavitHerodotus, verum etiam amasse videtur. Simillimumhuic exemplum Gronoviut ex III. 31,1S. citavit, EI;OMIMV ovrTIS KtmBvrtu, vwtxflttm ttvr$. Cf. I. 90, 4 seqq. IX. 51, 14.58, 14. etc. Similiter h. I. in proxime sequentibus txitmcttircuriom» ait, ubi ex latini sermonis norma xwxtritvri,in tertio casu, dicen<strong>du</strong>m erat. Quo et pertinet I. 91, 8.et 10. ex codicum Areh. et Vind. scriptura, quam haudpraeter rationem ibi secuti sunt Schaef. et Borh. S.CAP. IV. 9. tlii.ii XVTXI tStvxtotro) Mallem «Jni,•ipsae, cum Berglero. [ Vide Var. Lect.] Plutarchut non sinequadam loligine haec tra<strong>du</strong>cit de Tdalign. Herod. p. 856.Nolentibus Leuctri filiabus et Cassandrae vim oblatamait. Quis negat? Raptas plerumque rapi gestiisse, in <strong>du</strong>-Jrio non est. Nostra certe aetas plures vidit, quae 11 M*XVTOU iHovhiotro, ovx xv iyxaZpno. Valet in hoc genere, infraudem licet sanctissimarum legum, Euripideum,'£«£» ifSrxv


AD HEROBOT.T. 3-«. ntenenl maluit Gronoviut. Aliud voluit: reJruv y*(


i» ADtfOTATIONESet alterum quidem ab oriente decurrentem, alterum rero a.meridie, post Danviltium monuit Larcher ad h. 1. DeSyris siveSyriis, qui hfc memorantur, conf. I. 72. ubi ipse docet Herodotus,eosdem esse qui alias Cappadoces nominantur. S.[4. {$/11) Scil. ixvrot, vel potius,r* (iv/uut, usitata inhoc verbo ellipsi. S.]11. TO yde Kintxtfiui rrfuTtvfut) Strabo lib. I. p. 12. etIII. p. 222. [p. 6. et p. 149. ed. Casaub. ] multo priorem,et circa Homeri aetatem , aut citius paullo, Cimmericumhunc incursum facit. Potior Herodoti sententia, quippe?antiquioris et expeditionem ealn suis temporibus accuratissimedividentis atque adligantis , I. i5. IV. 12. etcMecum sentit Amplissimus Bouherius Dissert. Herodot. c. 5.p. 55. WESS.CAP. VII. 5 seqq. "hyfm nh yd( i NiW ete.) VereHenr. Valesius ad Nicol. Damaseenum p. 68. et Gronovius exMedieeo, cui tot mssti cum suppetias ferant, [vide Var.Leet.] quis obluctabitur P Si tamen, quod vix opinor; auxiliooccurret Pollux IX. 12. opportune a Berglero inAetis Lipsiens. MDCCXVI. p. 417. excitatus, nec minus defensurus,(quibus citra caussam IU. Scaliger [ Can. Isag.lib. III. p. 327.] offensus fuit, et librariorum nonnulli.)Agronis patrem avumque, origine Heraclidas, sed tx itv-Xxi 'lufixmi ex Iardani amciUa, non Omphale, eius siveuxore seu filia potius, proseminatos. Abeunt ab ea Herodotisententia, quod Palmerius principio Exercitat. in Gr.Auetor. conmonefecit, recentiorum plures, quibus curille concedere debeat, caussa defit: Herculi, Omphalaeservienti, ex ancilla natum filium fuisse, adgnoscit Diodoruslib. IV. 32. nec negat Hellanicus, etsi in filii nomine,quemadmo<strong>du</strong>m et Diodorus , discors, in Stephani'Axfrjf. Optime omnium Dio Chrysostomus, qui Berglerumnon fugit, Orat. XV. p. 236. de Hercule, regii generisinter Lydos auctore, $t evii TJ 'Ixeixvev Soiix» wyynMeu*»»?»WEV, t'£ jff iyitcvTo el XapJ/wv Bauri^tTf. Nati ergo ex Ia»dani ancilla reges sunt, qui Sardibus deinde imperarunt,neque adeo opus erit, ut aut cum Tan. Fabro lib. I.Epist. i3. tx 'OnQxkti; riTf 'Ixfixtov, aut tx Av&i; ri riif'l*ploinvcum amico corrigamus. WESS.[14. hii %it rt xot! lin.ovi ymxt xvi(Sn) Loco <strong>du</strong>arum et


AD HERODOT. L 7. 8. i3wiginti generationu/n, quas libri omnes praeferunt, praeterius et fas, quum nulla satis idonea corrigendi caussasubesset, circumspectior alioqui Larcherus non nisi quindecimposuit; castigatus eo nomine a Volneyo, in ChronoLdfHerodote, Paris i8o8.'p. 76 seqq. «S. ]CAP. VIII. [-4. h vxf »1 etc. Vide Adnot. ad. I.34,17.5.]8- Xt*'V


*4 ADNOTATIONESX. ad Graee. p. i5i. parcior in Herodote, taxaado fuisset»in cultu sane religioso suum auribus est officium , luumquoque oculis, Iobo indice c. XLII. 5. WESS. — Dicto.isto Herodoti usum etiam esse Lueianum, de SaltaL c. 78,monuit ad h. I. Gronovius. S.i3. i ll fiUy* xp&uraf codicum consensu tutum est etScholiastae Hermogenis p. 407. cui Aeolicae videtur monetae.WESS. — Cf. III. 38, 30. VII. 18, 3. II. 121, 71. 5".15. Sftx li mluti ix&voftitu ete.) Spectavit haec Ctanens Alex.Paedag. II. 10. III. 5. neque Graecoseius Scholiastas latuit:tetigit etiam Theodoretus Or. ad Graec. IX. p. 13o. memoria*tamen peccato lapsus. Si Plutarchum audis T. II. p. 139. ctvx iftus 'Hfs&sref u*a, STI i yvti etfut ry i^Tutt ixivtrxi nairiiv atiti' Tovtotrrtot yctg i eu^fut dmtivtrou rit aiiu. Cuiquidem de casta et modesta femina nullam fortasse litemHerodotus movebit,de procace merito, similibusque aliis.Bene Ennius, etsi de maribus,Flagiti principium est nudare inter civis eorpora,in Ciceronis Quaest. Tusc. IV. 33. Melius idem Plutarchutp. 37. c Porro


AD HERODOT. I. g> 10.t»r, praebuit, Kuttero hand iniuria indignante in To. QerieiBibl. Vet. et Ree. T. V. p. 388. Non dissimile negligentiaeindicium erit VIL 214. Nunc inspice hoc Sophoclit Oedip.Cblon. vs. 1407."Qrr it ia/uuri nlvi rtif VTnrt» r otyuv,triru J" Ifuarrii. ———llox i{ xoirov servavi. Noti sunt 0* «ri rou xovec sivecubiculi praefecti ex Arriatu Diss. Epict. IV. 7. et Artabanustiraxftk u'c re'v xoiraivej apud Diodorum XI. 69. At iliudHerodotut maluit VII. 17. Tale et Parthenii Erotie. c. 8. e*& te jcoirov »0« ittrtiirtn. WES S. — Verbo ctyaytn, quod.hic desideraverat Valcienariut, nil erat opus. S.i3. metv Si etero TOU S-foW ertix") Haud repugno membranis.«Tfcp Medie. defendi alio debuit modo, ac factuma Gronovio est: a mxiv non venit, nec formari potest.Solent ortixovroit et «Tfcevretc amanuenses conmutare III. 76.IX. 11. Legitimum praeterea est, indice Dionytio, /ui 01«tytreu. Quo de genere argutam et uberem disputationemdabit Horreus Observat. Herod. cap. 3. WESS.jCyiP. X. 2. j)v irorjuoc) Quia nihil interserit Herodotels,praeter dialectum ovih oltoa *tt*tya*iitxitt, hic quoquelegisse videtur Dionytiut «roi)*ec i* rntUn rotvrot, vel saltein,roiitu nr troijuec. Verbum sic collocatum a praecedenti fadliuspotuit absorberi. Nuspiam apud Herodotum St trotjtoc«impliciter invenietur; semper itoiiin vel simile quid adietum.Gronovii, quam sequor, Editio praebebit exempla:>. 16, 26. [I. 42, 8.] TOUUJ tl/ii htmet Totvrx. p. 190, 31.f III. 75, 1.] tpa/tinv t« rafrot irutMii dtou miitn. Simillimap. 328,37.428,22.538, l.VALCK. — At nude t«cv rroi-/u< habes I. 70, 4. tntnu (Vevreti, V. 3i, 20. et simillimaalibi. S.6. svWre) iSmrr» in itmho mutat Medieeut: ego non muto,ubi mutare non opus. dwfeu, ^tcctieiai est iaSuida; inHerodoto lib. IV. 85. i$pun{ ihSn ro'v «ro'vrov. quod nonnego expulsum esse; sed quo iure? ©»nmff est in fragmentoPerictionae apudStoi. Serm. LXXXIII. p. 488. VideJib. III. 24. WESS. — At IV. 85, 6. ilmtn, tamquam »themate Shionuu, optimi quique praeferunt libri; in eamdemqueverbi formam I. 68, 4. etVII. 56, 2. ad unttmomnet consentiunt: quo et pertinent ihavrr», et$B«ik«»«»i5


i6ADNOTATIONESct similia coniugata. Nec obstat locus III. 42, a. ad quenVir doctus prorocavit: nam itmretm, quod ibi Iegitnr,quemadmo<strong>du</strong>m etiam nomen 9**nie, ab eodem themafe^Mofuti legitime formatur. conf. mox c. 11, 14. Inaaemautem falsamque Suidae subtilitatem , docentis Srnurteu va- 'lere S-xv/uix&Sxi, Shtrtxivero Shueitrllxi, ignorat Herodotus. S.12. i( xirxvnit fuydxxt 0((ti) Haud refert addatur anauferatur praepositio. Adstruxit eandem virdoctissimus[Gronw.] lib. III. 133. ex membranis Florentinis, ubi aliaerut %r* airxvttit irri Qieotrct. [conferri iussit Gron. I. 120, 12.et IX. 33, 14. quae tamen nobnihil difierunt.] Tale So->phoelis Trachin. vs. 65. rs AUI orvtirtou itoZ Vn», uitxvvxtQttti. Tale Plalonis Sympos. p. 184. e. fcri reif «XXo«f »ete-i - -xa) T$ H-xTtXTWfutai xlrxvnv 0((ti. Quod vero Vindob. et Arehiep.significarunt, omnibus barbaris, si mares nudarentur,turpe visum,in eo nimii fuerunt: de plerisqueverum fuit.Recte Plato Politic. lib. V. p. 452. c haud multum, inquit,temporis praeteriit, i% ov rei; "EXXnsw Hoxti otlrxtol xx\ ytXeitot ,£irt( »u» rolf «-oXXef; rur Ba(Boi(ut, yvfitovi xvltxi; ogxriou.AdiungePhilostrati lib. I. Icon. c. 3o. p. 818. W £ S S.CAP. XI. [11. evru, sie. Videtur digito monstrassesatellites, ad obtruncan<strong>du</strong>m, si conditionem recusaret,paratos. S.]. 16. olmtolvtAotey) Invitus cum Cl. GronoAo dissentio: sedparen<strong>du</strong>m codicum imperio est, tum certe, si nihil asermonis ingenio alienum prae se ferunt. Nolo $mtui$uret Srufiu, si illi conspirent, in exilium mittere; nec alteri,pari lege, bellum indicere. Saepe illud, quod pristinamsedem reciperavit, recurret. Tuetur et LucianiDea Syria, et verissimum istud Eusebii philosophi oi fuiretnsrSt xvSfvxnv rove fuyxXx xt*P Mr * t%orrxi; - - rifuSri ri xxi•ntmvtuixari in Stobaei Serm. IV. p. 58. WESS. — Tttmvftoixatiabsque punctis diaereticis apud Stobaeum scribitur,sicut equidem adsuevi: sic et 3-mvfta et Smvfumt apudLucian. Caeterum passim in scquentibus Saifix et &*>tui£otsimplici vocali edidi, ubi plures, quorum notitiam habui,codices praeiverunt. S.[20. aitiirxi otirof nttttiteu.) Nisi supra elxx' «; uea legatur,h. 1. saltem coniunctivam particulam exspectasses,tufitrou iv. Sed amat subinde ita ettvtUrmt ioqui Scriptoraoster. Videadc5g, 14. S.}


AD HERODOT. I. 11.13. 17CAP. XII. 1 seq. ov yxg ntfitro 0 Tvyvt) Solae, etsine fulcro, schedae Mediceae.- nam intTiifo c. 114. quod proscribunt,auxilio esse non potest Memini pulcre, in huiusverbi formationibus varium videri Herodotum; nec tutumtamen existimo, uni libro, nisi sermonis indoles expostulet,ita se addicere, ut ceteri tanquam umbrae volitent.Vide quae Cl. Abresch conmentatur Dilucid. Thucyd.p. 666. Id quaerere libet, vero-ne simile sit, quod de Gyge,regjnae artibus post mariti necem, ad regnum evecto perscriptumest: non enim constat inter veteres. Plato lib. II.de Rep. p. 259. si pastoralem Gygis conditionem (quamquamCroesus in Xenophontis Cyropaed. lib. VII. p. 183. c.servilem agnoscit) et fabulosum annulum, ut oportet,secernas, in Candaulis nece conspirare poterit. Longiusabeunt Plutarchi Quaest. Graecae p. 3o2. de civili bello,copiis auxiliaribus Arselis regis, interemtoque armorumiure Candaule memorantes : quae quidem cum sine iocupletetestimonio tradantur, Herodoto priores non nego,in Lydiae vicinia nato. Consistit pro eiusdem partibus.Abbas Sevinus in Conment. Acad. Inscript. T. VII. p. 400.•VVESS.9 seq. TOV xoii 'Af%/to%o; etc.) Omnia haec de Archilochoin rationes librarii transscribo. Herodotus huiusmodi scri-.ptorum testimoniis uti recusavit. Constat praeterea atquejegregie inter se apta oratio est, his amotis. Augent opinionemmembranae Venetae, eorum plura negligentes.Sint tamen Herodoti; minime propter ea reprehendi debuerat,uti taxatus est ad Eusebii Chron. p. Sj.Ed. Opt.abillustri viro, ac si futili argumento coniecisset, Archi-Jochum floruisse sub Gyge, quia in trimetris suis eiusregis meminisset. Nihil simile in his scriptoris verbis.Archilochi trimetra nota sunt, et leguntur ibidem. WESS.— De Archilochi aetate consuli possunt quaeadh. 1. Ldrcheruscongessit testimonia veterum. Cur vero w&tixs damnaremhaec, quae de hoc poe*ta obiter hic memorantur,caussam equidem nullam prorsus vidi. Qui Homeri, Hetiodi,aliorum poetarum testimonia passim refert Scriptornoster, (vide II. 53. II. 116. III. 38. IV. 29. IV. 35.VI. 5a, 1. VII. 6. VIII.77.etc.) cur idem dedignetur ^rchilochumtestem advocare? Sed ne testem quidem illumHerodot. T. V.B


18 A D N O T A T I O N E Sadvocat: nil ait aliud, nisi Gygem, de quo hfc agitur,eumdem etse cuiut Arehiloehut in tuit stnariit mentionem Jie~cit. Pari certe ratione idem Noster, lib. V. c. 102. postquamin Eualcidae mentionem incidit, monet esse hunceum quem Simonidet carmine illustravit: et V. 113. mentionePhilocypri facta, Solensium regis, monet hunc essequem versibus suis Solon celebravit. Senarium Archilochi,Ov M*> TOI Tvytot rot» •xo\v%fvnv fiiXti,habes in Analect. Brunchii, T. I. p. 42. n. x. ad quemconf. quae notavit Iacobt, Animadv. T. I. p. 155. Caeterumimprudenti mihi, quum Var. Leet. ad h. 1. conscriberem,accidit, ut cum Reizio (Praef. p. xx.) adnotationemistam, quae Wettelingii est, Valchenario tribuerem.Nempe alioqui Valckenariut iserat, qui multas Scriptorisnostri pericopas, haud satis idonea semper ratione usus,in nhixc suspicionem conatus est ad<strong>du</strong>cere. S.CAP.XIII. 4. xa) t* oifKtin Srxv) Optime hoc instauratumest. Heliodorus lib. IX. p. 428. xxt yvitxu* roi); bonhoic XWXVCJV «Svvarovrrw»: ubi itidem rov? JveVxov; mst. Palatinutet Xylandri. Simile est Sophocleum Oedip. Tyr. S-jo.TOT ovv 0 i/.oimc ovre; r,i tv rp rtjijvji. Mitto «ixeiv IV TOIC e*Xoif ,apud Procopium aliosque frequens: potius erit addere, &Umasiummultis ante T. Fabrum lib. I. Ep. 39. annis Iungermanno,TOV Tvyov rrotriurxi scriptum olim fuisse, probasse,idemque Paiatino Codice stabiliri, ad Pollucem lib. VIII.i53. illo teste. WESS.10. i'( TOV T/M*TOV xiriyowi) Croesum, ut lib. I. 91.WESS.CAP. XlP". 3 seq. orx nh orXtTrrx) ErrantemVallam comiter vir clarissimus [Gronov.] in viam re<strong>du</strong>xit.Nihil dictione tritius. Lucius in Asino c. 21. xeju/£bvri? rxtvn•jrXtTtrx orx xfvra x«i xtyvtx. Quo de genere docte Ritterthu'sias in Oppiani Halieut. IV. 191. WESS.9. ov Kttiytim rov inmoo-iov) Strabo de opibus templiDeJphici, oSihovri S* o7rt dwotveo}, oSc xxl hHnoi xou WnxmutacTtrxtBxron. lib. IX. p. 641. [p. 419. ed. Cas.] Pravum-neergo KociMair rov Svi/uov? [vide Var. Lcct.] Equidem non.adseveraverb.: praesertim Herodoto in usu posterioris sibiquodammodo piacente. Nec moveo tamen receptum. Tangiteandemhanc Txm.Plutarch.ut in Sapient. Convw. p. 168.


AD«ERODOT. L i3-i6. t 9Ceterum KWUKKOV, quod scripti saepe dabnnt, [cf. c. 20.et 23.] <strong>du</strong><strong>du</strong>m proscripserunt viri praeclari, Casaubunuset Menagius ad Diogen. Laert. I. 94. WESS.12. ittrx MISRV ro» Togiuu) Fortasse Midas est, quemEusebius Olymp. X. 4. Phrygiae regnum obtinuisse adfirxnat.Vidit ea regio plures Midas et Gordios, quos praeterHenr. Dodwellum de Cyclis p. 909. certiore serie descripsitAmpi. Bouherius Diss. Herodot. c. 8. Primum autem barbarorumGygem Delphis dona aurea et argentea dedicasse,agnoscit Athenaeus: ante eum regem pauper Pythius erat,•ive xixiyvooc xetl axfwttt lib. VI. p. s3i. WESS. — Athen.T. II. p. 390. nostrae edit S.17. xo&itTW TvyxSxc) Illustravit P. Leopar<strong>du</strong>s lib. XIII.Emendat. c. 9. ex Pollucis III. 87. et VII. 98. Himerius inExcerpt. p. 63. Edit. Steph. 0 $1 iniTtooc KXOVTOC, ov xpttic rtcTvyxSxc » AvSioc: quorum <strong>du</strong>o postrema, nisi Scholionsint, quod opinor, re<strong>du</strong>ndanti Rhetoris orationi tribuendaerunt. WESS.31. Svu* Stotrx) Non praeopto Suidae Svon, quamtumvisliber Archiep. suflragetur. Herodotus I. 94. I* trtxSvSrSlmrx tiMTi. IV. 89. xvuitXtio-xc — Svuy oVffton 5TXo'o». AddeGronovium, lib. III. 131. W ESS. — Nempe etiam III. 131,9. SvSt dabant meliores libri, et IV. 1, 8. quem locumibi Gronov. citavit. S.CAP. X.V. 4. Kinnifai i'5 «ffa» - - i^xtxmimc ete.) DeCimmeriis gemina Arrianus, forte in Bithynicis, apud Eustath.in Homer. p. 1671, 26. [Odyss. p. 416, 14. ed. Bas.] haecHerodotea non oblitum. Strabo testimonio Callisthenis,Sardes primum a Cimmeriis, deinde a Treribus, genteCimmerica, occupatasdocet, Iib. XIII. p. g3o. [p. 627. etdein p. 647 seq. ed. Cas.] sequente vero libro p. 958. illisnon dissimilia ex Archilocho etCallino; qui cum paeneparcs fuerint et Gygi aequales , meminisse, videre etiampotuerunt provectiore aetate, Sardes a Cimmeriis interceptas:ut necesse haud videatur, inpressionem Cimmericaenationis, contra ac Herodoto placet, multo antiquioremperhibere. De Callino vise CUmentem Alex. StromaLlib.I. p.398. WESS.CAP. XVI. 4. Ov«y Si Kvx&n etc.) Vide I. 74.Aetas conpctit. Phraortes, Cyaxaria pater, Ardyis, aviB 2


aoADNOTATIONESAlyattae, tempore in Media regno praefuit apud PautaniamI. 24. WESS.6. r>!» airo KeXe$&ivef xrirttTrut) Clariss. Rdskius, rn» ccr*>KoXetpuvoc;, quod Herodoto Halicarnasseo Smyrna ultra Co-4ophonem Boream versus posita fuerit: id si displiceat,atque aVo aut vW bene habeat, Colophonem non urbis,sed viri, et conditoris quidem , nomen videri. Par Cam.dcPauw opinio. Melius Palmerius, finita, qua tenebatur,haesifationeEstercit. p. 3. Si tamen scriptit Herdotus KoXo$c*-vof, intellexit eredo, Colophonem fuisse Smyrnae metropolin,et urbem ipsam pro. incolis posuit sjrneedochice. Iustum profectoest oiW KoXo0uvof. Colophonii Smyrnam colonis suis,exactis Aeolensibus , occuparunt, ut est I. i5o. et inStrabone XIV. p. 940. [ p. 634. Cas.] Nec morari consenaensumpoterit xr


AD HERODOT. I. 17. 18. 11libris Herodoti negari: at habent eiuscemodi Artlaeu»Cappadox, Lucianus atque alii, qui Herodoteam, sive Ionicamdialectum, probarunt. Putabimus-ne, tot exempUcasu in unum conspiratum ivisse, indoctosque, ut pleriqueadprime erant, librarios Ionicum istud hic deposuisse?Mihi quidem vero non fit simile: reliqui tamen ex Medi~eeo et Suida derivatum, criminationem de mutandi prurituveritus. Id adiungo, dare Al<strong>du</strong>m c 76. similis monetaebruettn — Mttrisutcu, ubi alii omnes ccxurrolvcu:et Pausaniam, ut saepenumero solet, Herodotea haec culteaemulatum fuisse in simili Spartanorum negotio lib.IV.7. WESS. — In Gronovii honorem multa passim tenuitWess. quae alioqui mutaturus fuerat. Nos et hic etcap. 76, i3. priscam formam, quam ibi cum Aldo quatuoretiam e nostris msstis servarunt, auctori restituimus.Quod paulo ante legitur, svrc Stvfcts ativxx, conf.III. l5q, 3. S.GAP.XVIII. 3. hn Ai/umitV) Large Celeb. Gronot/iuspro Mediceo ?» n t» Aifisnify disputavit, sed locis haudprofecto adsimilibus, ut bene Rev. Horreus Observ. Herod.c 4. Differunt usu sermonis t» $i etttrt: illud absoluteet sine casu locari solet, non item hoc. Noster lib. III.38. »oXXe


2» ADNOTATIONESvalere ac hxj/umip, nt ixxifitniitv intelligatur fuisse loeiaomen , (sive proprium, »ive commune) ubi pugnata illapugna est; quam ia cogitationem ante me, Reittium videoincidisse, Animadv. ad Graecos auctores T. III. p. 82. S.CAP. XIX. 4. 'Ainrxinc, tVixXao-iv'AOTHITIW ) Laudat,ut Th. Gale admonuit, Stephanus in 'Amroi. In Polyaenolib. VI. 47. optimo iure docti viri Minervae titulum restituerunt.Haud vero decerno, viri-ne an oppidi nomen sit inisto Alexandri Aeloli, 'Avrmrov &UIXW ixtvrtreu txyoroc 'Aritve ,inter Erotic. Parthenii c. 14. [p. 372. in Galei Historiaepoeticae Scriptorib.] WESS.9. xati XVT$ tJoe? iritt.il/xiTot ete.) Confer Gronov. inlib. IV. 81. [ubi ille ad IV. 81, 22. de hoc structurae genere,Nostro familiari, monuit] Supra lib. I. 3. TOW-I»"EXXwi Jofou, wfvnt •xliviixrrxc olyyixcvc xirxtnur. ApolloniutRhod. I. 440. 'TjtuV fii» Si! tuiitx Siur Xt"


AD HERODOT. I. 19-23.a3exierat, Spartam pervenit. Tum deAristagora V. 38. itvrtfec«vro; i; Auxtiaufinu Ttmeii oiiroVroXo; iyinro : quo quidemloco navigando eum Lacedaemonem delatum, docemur:de Alyattae nuncio eiusque itinere maritimo, quod Gronoviutopinatus fuit, nihil hic simile. Scio ro> otroVroXo»ie clatse. TO uirofToXn de navi poni, idque alibi opportunumvideri. Confer ejegantea Ruhnkenii adnotationes inTimaei Lexic. p. 3i.WESS. — In constanti librorum consensulubrica res est, talia (quale istud jn>) ire mutatum.Recte utiqueYalckenariut fecit, quod <strong>du</strong>bitationem suarain Adnotatione significavit-• an idem vir doctissimus, siHerodotum edidisset, refragantibus codicibus omnibus,coniecturam in contextum fuerit recepturus, etiam atqueetiam <strong>du</strong>bito. Caeterum viden<strong>du</strong>m, ne i; h. 1. idem ac i»valeat; quemadmo<strong>du</strong>m IX. 6, 5. pro i» rf Hoiuriti thui, pluresiique probati codices i; rtj» BotwriV praeferuat: et omnes III.80,12. o-roirroc iV ren/m» JTI» otf%>j»» P ro " "nJrji 17 eifxf '• similiaquealia. Ruknkenii adnotatio, quam laudavit Wett.,Jegitur p. /«3. edit. sec. nec tamen ad hunc Herodoti locumspectat. S.10. xuny xftWou) Sequor libros, Ionicum hoc amplexos.Noster I. 187. Tfn *rvX»i« rxvTfirt nntii XRIHSHXI. EUS*-bius Philosophus in Stobaei Serm. XVI. p. i5/). sfr; n iti»owrotf xfifs-tVu. Esse in Plutareho ixfutro xoifioif xx) irxnvxisiT. II. p. 77. E. vere adscripsit St. Berglerus. Non addo, nequeenim obscurum est, de Biante et Prieneis paria fermea Diogene Laertio tradi lib. I. 83. WESS.CAP.XXII. 7. o5; tyo) annloiioncu, iV ejlii» «XXo efo.)Luxata haec et egregie prava doctissimo Reiskio, in cuiusad me litteris oviU /uotxxo» iyittro i SMXXOOD'. Namque Herodotumvellc, tunc temporis quidem et protinus pacem interAlyatten et Milesios haud coiisse; nihilo tamenmagis animorumreconciliationem deinde contigisse. Contra ea Fr.L. Abresckio Dilue. Thucjrd. p. 672. copula deficere videtur,xx) u( inndoiiofuti, ut in Vallae Latinis, aut 5; n iyoivtvtiovniuu. Sic certe mollius oratio labetur, nisi tu maluerismaiore inciso ab anterioribus haec avellere. WESS.— No<strong>du</strong>m in scirpo quaesiverunt doctissimi viri. Inplano sunt omnia; nec ulJa mutatione est opus. &';o x*,t>$ oisoixjf i; r«; Xa'f$


MADNOTATIONESXayji «3; iyii m/ttxtttuu. In<strong>du</strong>cias solummodo in tempusaliquod pacisci Alyattes voluerat, nempe exactis in<strong>du</strong>ciitbellum instauraturus: nunc vero, postquam nuncius,quae Mileti viderat, ei renunciavit, illam ipsam obcaussam amieitiam etiam et societatem cum Thrasybulo contraxit.S.CAP. XXI/I. [i. Tli(ixtieei) De Periandro plura imfra,III. 48 seqq. et V. 92. Nunc paulloante (cap. 20.) eotantum consiiio mentionem eius iniecisse Scriptor nostervidetur, quo sibi aditum pararetad hanc de Arione fabulam,antiquitus celebratam, narrandam; cui fabulae etiammonumentum aliquod, quod Herodoti adhuc aetatevisebatur, (cap. 24 extr.) fidem in vulgus faciebat. S.]5. 'Atitttx rit MtivM.ta.Tet ete.) Cui non dictut Hylas, inlerdelphinas Arion? [Virg. Ecl. VIII. 56^ et Georg. III. 6.]Id monuisse satis erit, Dionem Chrysostomum Or. XXXVII.p. 4&5. haec Herodoti planissime expressisse; nec de dithyrambo,quod Galei editioni adpositum, [scil. ab Arioneinventum esse,] dissentire Criticos veteres ad Pindari Olympion.XIII. 2 5. WESS. — De dithyrambo et poe'tis dithyrambicis,praeter viros doctos qui ex professo de Poesiveterum scripsere, consuli possunt quae ad hunc locuma Larehero disputata sunt. De Arione, Detphini dorso permare transvecto, confer A. Gellium XVI. 19. aliosque quoslaudavit Har<strong>du</strong>inus ad Plin. IX. 8, 8 extr. quibus addePlutarch. in Sept. Sap. Conviv. p. 160. et aeq. S.[9. SiSafavra) Sicut dicunt itxfut liiunuut, VI. 21,11.Jabulam docere, id est, agere, peragere, exsequi. S.]CAP. XXIV. 9. TO» $&, rvtitrx TOVTO) Nihil novantCodices. Alibi rvtiitrx VI. 2. vvtmtx 1.2o5. ex Medic, rutiticV.92, 7. et wtiitxi V. 80. e Florentino. At tvtttrt; V. 92, 3. etcvtiif eiusdem lib. cap. 19. quamquam ibi mss. tvtuis. Pardiscordia apud alios. Equidem rvtiirrx melius opinor. VideJo. Davisium ad Iustin. Mart. Apol. I. p. 441. WESS. —Ego vero, cur praesentis temporis participium aoristonunc maxime praeferrem, nullam potui caussam exputare.S.12. u; *» TXQZS it v? rvxf) Salebrosa haee atque intellectudifficilia viro docto [ Reiskio] in MiseelL Lips. Nov. vol,VII, p. 612. mihi satis expedita. Spem nautae Arioni,


A D H E R O D O T. I. 23. 34- »5si ipse sibi manus conscisceret, sepulturae fecerunt: hocverba prae se ferunt. Non dissimiha Fr. L. Abreseh Dilue.Thucyd. p.43o.WESS.i6et 21. raxrra i v roiV/ iiuxleivi) Animi pendeo, Herodotus-necouxwi, an ioWow-i dederit, ut Aetehylut vir.c. Theb. 461. Coeph. 69. tum Euripid. Helen. 1587. Sopho~cles Aiae. 1295. atque alii de hac officina; quorum quidemauctoritate scriptorumque numero librorum stan<strong>du</strong>msi fuerit, id proferto maluit: ham singulare quiddamatque exquisitius in altero spectasse, unde noverimus?Favet («M


a6ADNOTATIONESsentiebat, (Obserr. ad Homer.) quod y»( in eiusmodilocutionibus tantumdem ac M-U, ti, et similia, valerecensuit Denique, quid ad explican<strong>du</strong>m Herodoteum istudet Homericum structurae genus valeat Platonica formular/ yel}j cum qua illud Wyttenbaehius contulit, (Annot. adHerodot. I. 121, 3. in Selectis princip. Historicor, p. 352.)haud adparet Quanto fuerat simplicius, cum Dion. Lon~fino rifi"Tip. sect. 22. et cum Eustathio ad Iliad. 8'. 8o3.p. 264, 36. ed. Bas. p. 394. ed. Rom.) particulae yoi( ineiusmodi locutionibus propriam notionem eaussalem vindicare;et hyperbaton, ut grammatici vocant, id est traieetionemagnoscere; nempe caussam enunciatam, ante remcuius redditur ratio. Ita nempe fit, ut in huiusmodi sermonisconstructione particuia yd( eamdem vim ac 1-zAvel iiruiti, quum, quia, quoniam, habeat: de quo praeterEustath. 1. c uterque etiam Poetae Scholiastes a Villoison»editus monuit. Possis vero etiam usitatissimam voculaeyx( vim, nam, namque, tencre; et id quidem <strong>du</strong>obus modis.Primo, si cogitando permutes inter se <strong>du</strong>arum propositionumsedes; quod ex professo Longinus 1. c. in exemploex Herodoti lib. VI. c. 11,4 seqq. petito ostendit Alteromodo, si eam propositionem, quae caussam continetparticula yal( indicatam, tamquam in parenthesi positameogites: qua ratione subinde Editores, adpositis parenlheseossignis, difficultatem omnem, quae videri poteratorationiinesse,sustulerunt. Nos promiscue, vel parentheseossignis adpositis, vel idoneo loco nonnisi commate incisaoratione, lcvavimus difficultatem. Valckenarium quidemnon praeterierat structurae huius ratio; cuius vide Adnot.ad Nostri lib. VIII. 137, 9. De eadeinque commode monuitDomm,'in Lexico graeco etymologico p. 316. necneglexit eam Aug. Matthiae in uberiore Grammaticagraeca, Lipsiae 1807. edita, p. 906. Hoc loco, in quoversamur, magis usitata sermonis structura haec foret,xat TOvrevs ataxuujrivxi tx TS( 7fvMMi;> wodiiv y*( aurtif tlSbniretc. Sed, verum si quaerimus, naturae convenientioremeam structuram reperiemus qua usus est Scriptor noster,quoniam per rerum naturam caussa praecedit etfectum. S.\29. u; il £(d irxfitvxi XVTOV;) Vir doctiss. [fleisliuj] u; Ssifx, quum autem videret, aut a; Sl iv(t, quum autem conpe-


A D H E R O D O T. I. 34- »1risset, offensus fortasse infinitivo, quo capitur delectaturqueHerodotus. [nempein oratione obliqua quaevocatur.]Sic II. i3g. u; y^ufot o\%trSxi T»\ AWIOHX \% Aiyvrrov, tttAethiops ex Aegyplo abiit. et VIII. 94. «f $1 *f* $«uyorr«%ylnriou xesrot ro' iee». Mitto lib. I. 86. WESS.3o. imfitrSxi 1» TI xtyutv) 'Irrofiuv frequentanti Hero~doto nuspiam alibi fuit adhibitum iVrooiWai: fortasse nehic quidem, ubi, si quis Codex antiquus faveret coniecturae,praeoptarem tlfvrhrSxi, verbum rerte Herodoteum,obvium VI. 3. et lib. II. c. 32. tifurtoinUovt, ti TI txfivri »x/o»ydytn irtfl TSI ifti/nait TJT; AiBvm, Qxixi. qua structura hocin loco posuisset: u; il xfx ^xftitou, «JroiJ; tiKttU*rx( «'(writrixi,tt TI xfyom irtfi 'Ap/e»o;. Gellio, scribenti XVI. c. ig.navttas re^uisiio» — distimulanter interrogasse, ecquid audissent— «uper Arione, verbxim tifontvtrSxi videri possetobversatum; nisi sua quaedam reliquis etiam Herodoteisimmiscuisset : jiihil iuvat, ubi hac etiam in historiaHerodoti vestigia premit, Dion Chrys. Or. XXXVII.p. 455. c. Sed Gellii paraphrasin. felicior-forte coniectorutiliter comparabit ad ista, quae supra leguntur [(.17.huius cap.] x«i TOITI IrtxSut y%( »'eW>, vitii suspccta Ti.Hemslerhusio ad Lucian. p. 43a. VALCK. —^ Verbum IOT»-oltrSxi activa notione usurpatum nusquam utique, necapud Nostrum, nec apud alium Scriptorem reperirl arbitror.Sed quidni, quemadmo<strong>du</strong>m tSfurUrtxi in locis aViro docto citatis, sic et h. 1. irrofitrSsu passiva notioneaccipi possit? Nihil certe, quod impediat, adparet: necadiecto pronomine ocJreJ; erat opus. Passivum rol lorcfifttiru,paullo quidem diversa notione, hahesll. 44,19. Deista loquendi forma , xxi roin ce-fX&i» yolf »'ee»if», paulioante suo loco dictum est. S.35 seq. olrxStifut xotXxfo» ov /ityuetc.) Meminerunt donariiPausan, Lacon. c. 2 5. Aelianus Nat. Anim. XII. 45. sednihil de eius magnitudine, quam Codicum quidam, deletanegatione, adaugent: non item Dio Chrysostom. Or.XXXVII. p. 455. \Afi'


38 ADNOTATIONESAfoevotr&iv TOfiTxTrn 'Af/ovoe, KvxXovec wo'v,tx 2/wXcv «riXayob; swfy oxnf» re'8f. WESS. — VlcteAelian. 1. c. et Analecta Brunchii, Vol. III. p. 328. num. 2.Carmen, quod cecinisse fingitur ipse Arion, ex.AeUa.ni Iococit. exhibet idem Brunck T. III. p. 327. de quo conf. lacobtxAnimadv. Vol. I. P. I. p. 179 seqq. Pro scriptura piyot,absque negatione, stat utique plurium probatorum codicumconsensus: facile tamen patiar, si cui probabiliusridetur, temere ab his omissam esse negantem particulam,qnam ab aliis adiectam. S.CAP,XXV. 5. viroKftrnifiiiov r&ifeot) Sic Hegetanderapud Athen. lib. V. i3. [T. II. nostr. ed, p. 3og.] ex Herodoto,et Philostratus VI. Vit. Apoll. c. 11. p. 2 4 7. In PLutarchoDefect. Orae. p. 436. nunc itrixootrtiiIXJOV, sed olim, ut inHerodoto, teste Turnebiano libro. Tft-oxfoer>f;oW'xx»rov opus, est gemmisdistinetum; %oue-oxo'xx»rov, auro (adglutinato) dislinatum,


A D H E R O D O T. I. a5 - 27. 29auro eoelatum. Istud autem vtrcxcimiiiior sua adhttc aetateDelphis exstitisse, ait Athenaeus 1. c. vere dignum spectatupropter coelatas in eo varias animantium Jiguras, et alias inseetorumplantarumque. S.CAP.XXVI. 6 seq. Urt Si MM-«& -- - iwrtl rrcliiei)T. Fabri coniecturam \te-ri $} re iur«%v legen<strong>du</strong>m suspicantis]Iac. Gronovius valereiussit; iwrctirciiiot, ut oratioconstet, refingens: stabit eadem, si iirru «TO&UC cum St. Bergleromalueris; neque incondita erit, si t'm l\ reperiatur.Noster VI. 36. tlri ii evroi milioi t% rt xoti rfiixotru rev ittwv.Tum, de ipso hoc templi ab Epheso intervallo, Xenoph.Ephes. I. p. 3. iiti ri( *oXsut hi ro liton rrdSici & tlrit itrrouItaque optio est De belli huius occasione atque eventuAelian. V. H. III. 26. et Polyaen. Strateg. V. 5o. W ESS. —Nil opus erat constantem sollicitare librorum scripturam:satis sibi oratio constat, subintellecto nomine re haimifia,quod menti Seriptoris obversabatur. S.11. etvTtut) Nullum sine patrocinio vitium, in re diversigeneris Seneca ait Avrlut, rovriut etc. Ionum sunt, huiusdialecti scriptoribus frequentata. Jensium vide in LucianiAstrol. c. 1. Mediceae membranae in horum usu variae:modo probant, modo inprobant, ut I. i35. 143. 143. etcquae mihi mobilitas non adridet. Suum Herodoto reddam,quoties occasio feret WESS. — Nempe uvrut h. 1. Gronoriussuoe codice, quem ipsius Herodoti genuinam repraesentarescripturam putaverat, adscivit. Noster cod. F. inntasc. et neutr. gen. tantum non constantissime uvrut etrtvnn, in foem. vero uvriut, revriut praefert. Herodotumipsum in masc. et neutro gen. constanter uvriut, revriut,scripsisse nec negare equidem nec adfirmare ausim. Illudprofiteor, saepe mihi obortam esse suspicionem, a virodocto qui Aldinae praefuit editioni, multis locis invectastsse ionicas verborum formas, quas nullus codex mstuitxhibebat: quibus in locis ex silentio eorum hominum,qui in gratiam Editorum alios codices conferunt, et multasaepe, quae ipsis minutiae esse videntur, negligere solent,non continuo colligi potcst, codices illos cum Aldina scripturaconsentire. S.CAP.XXVII. i5. UY.iT* tW$U) Siclib. V. 10. VII.J.etc Medicei ietxirot melius non est: adplauderem si 0 ix0-


3oADNOTATIONEST* foret, quod 1.157.155. etc. rectissime edit CL Reithugante haec existimat deesse, »« fa&tw iitneyiy^ ainic:modo tamen certum sit, Herodotum lsocrateo more colasibi aequalia et respondentia voluisse fingere, quod egocertum esse minime mihi persuadeo. "WESS. —VideVar. Leet. Scripturam oixora, quae in nostris excerptisParisiensibus non nisi ex uno Pb. enotata est, perinde incodd. Pa. Pb. et Pd. reperiri docuit Lareher in Notisad h. 1. S.17. XxBth oLouixtx 01 AvoW «'» SaXowvji) Quod Steph.vulgavit, Xa&ii* dtfotriou AvoWr, id Codd. auctoritatem secutusfecit: tueri quoque factum potest,quod dea/um lenemorationem nonnihil turbent Quare tollen<strong>du</strong>m^otteto-tfouCor. de Pauw decrevit Reidciut revocan<strong>du</strong>m censuit, autin otfxfarou, [?]quod Ionum oreidem,verten<strong>du</strong>m. Equidemconsensui tot msstorum non obnitar. Vide Gronovium.WESS. — Monuerat Gron. speciosum esse Stephani it£rSou,sed obluctari msstis. Iam compertum quidem habemus,sic scriptum in codd. nonnullis: sed utique speciemhoc habet correctionis ex coniectura docti cuiusdam hominisprofectae, qui corruptum esse intellexisset, iotLtu-»01, quod in vetustis codd. hic legebatur. Blandiri egregieposset, ni a librorum scriptura nimis recederet, ingeniosaToupii (Epist. Crit. p. 64 seq. ed. Lips. p. 79. ed. Lond.)coniectura aiuofojulvou;, qua lepide opposita forent ista<strong>du</strong>o, isra-fuo/uEvoti? XxBtTv h NTIIO^, et XttBih otiufto/tinvt h Sw-Xolftni. conf. Herod. VL 116, 6. Quam coniecturam secutus,sed simul a veteris scripturae vestigiis minus discedensWerferut in ActisPhiloiogor. Monac. T. I. p. 74. oticofeuVtvoicorrigit, intelligens insulanos scientia navaliaiuttvfiitov; (id est elatos, confidentet, coll. VIII. 100, 7.)superaturos se sperasse imperitos adversarios. Equidemsuspicatus sum , xnedfittoi scripsisse Herodotum, (coll.VIII. 56, 5. 94, 3. et I. 165, 20. 170, 6.) quod primumin olfolnnet, ac dein in eiooi/utoi fuissct mutatum. Reitkiuteleolfum ea notione coniectaverat, qua XotSth oloitum diciturille qui medium sublatum, sublimem gerens, tenet,eumque ad solum adfligere minatur. Ne quem vero turbetpermutatio casus, iutiiunoi, quod ad praecedcns ttmojrottreferri debebat; opportune Werferus 1. c. simillimas otromo-


AD HERODOT. I. 27-So. 3iXovtfiac adnotavit apud Nostrum occurrentes, I. 56, a seq.IV.i 5, 8-10. IV. 137, 7 seq. Eiusdem generisest I. 63, i 3. S.CAP.XXVIII. 5. AwSoJ,* f wf etc.) Lydorum'minimeopportuna hic ponitur mentio, siquidem eos non domuit,sed a maioribus accepit, imperio subditos: reliquasnationes Lydis rex addidit, tt-foo-ta-ixrai/u/vov KSOJTOV AvJsiiri,uti sequitur. Vidit et hoc Corn. de Pauw. Thraces EuropaeosCroesus non subegit, sed Asiae incolas, Thynos et Bithynos,ex Thracia progressos. Bene Qaudianus II. in Eutrop.vs. 247.Thyni Thracet erant, quae nunc Bithynia ferlur.Adde infra VII. 75. WESS. — Lydorum nomen, quod a<strong>du</strong>num omnes libri hlc praeferunt, delere equidem nonsum ausus. Lydos non xarfo-rfcil/otro quidem Croesus, sed eostamen vV iecvru ti%f, nempea maioribus accepto imperio:qtiare hos ante caeteros nominavit Scriptor. S.CAP. XXIX. 3 seqq. olte.01« 01 Toivrte cx rticetc.) Cur,obsecro, 01 ircirrtc TOQIOTM? aptius» equidem hac in sedeiudicarem cVi^cmtc: ut Sardes isto tempore venisse dicerenturaXXu n fVi$av/fc iV rvTc 'EXXoiSoc o-o^irrati, x») X»}xa) £. VALCK. — Membranae coniecturae robur negant.Videtur Herodotus illos, qui uno tempore et habitiet vocati Sapientes sunt, innuere. Nihil sane erat, curPlut. de Malign. Herod. p. 837. F. «^isretc eos nuncupariindignaretur, cum Solonem Isocrates, Thcmistius atque alii,quibus testimonium Io. Meursius in Solone c. 4. denuntiavit,non alio ornarint titulo, nec in contemtum tamen, utineque Herodotus, cui Pythagoras troQirrn IV. 95. et o-c®i$foriuv rotic ifTci TOQITTCI; trcorf/fxxt;\byu Sii rov$ o-o$evc. Demostlienes, (nisi Androtion fuerit, dequo Aristides,") in Erotic. p. 757. de Solone, tV ov&v) /uaXXo»(WovSarcv, t) r«J» iitr* TO$IT.TU* oV-ovc yinrou. [Demosth. ed.Reisk. Vol. II. p. 1416.] Verum ea turbato animo Plutarchus;pacatior Chilonem rov ro^io-rriv T. II. p. 96. et reliquosde hoc numero roQiTrolt salutavit. WESS.CAP. XXX. 1 et seqq. Avruv W oit rovVai» x«i riic Stojf iVcetc.) Adsentitur in decennali peregrinatione, Crocsiqtie etSolonis congressu Plut. in Solon. p. 92. non infitiatus fuisse


3aA D N O T A T I O N E Squi eum nv %OO'M


AO HERODOT. L 3o. 33«rauctorltate probe munitum, KUsterus i» der. BiW. IV. etV. T. V. p. 38g., WOrvilius ad Chariton. lib. II. pag. 160.[pag. 297. ed. Lips. ] Abbas Geinox, Conment. 'Acad. Inscript.T. XVI. p. 58. et Reiskius. Ipse Herodotus, quod se»<strong>du</strong>litatem Gronovii haud latuit, IV. 76. eW rr »•*» oroXXr!»&tft>««Vi» Tosepn. e. Apion. I. 19. et Kaf/a; n)» sroXXii» NosterV. io3. At ni» *roXX»i», nullo regionis adposito vocabulo,quisplunmommundipartemiureexplicuerit? WESS.19. T/xXfi, rowro «tt > rH< 7-0X1»; ete. ) Demiratus saepeaum, neminileve. quod haec occupaverat vitium [videVar. Leot.] suboluisse, praesertim sequentibus id manifestoprodentibus. Medieti quidem ope U revro ii aliam faciemin<strong>du</strong>it, nec speciosam tamen: meliorem putabat CLReiskius ovru U. Mihi scripsisse semper visus, quod editumcum maxime est Auctorem opinionis S. Remigii codicemhabeo, ipsumque Herodotum, rovro /uJ» et rovre Htoties totiesque iterantem : exemplorum aifatim est inPorti Lex., nec Herodoti studiosum fugere possunt. Quemautem T/xxo» adpellat, is TiXXwf Tiettae Chil. I. 3o. etVIII. 197. Vide T. Hemsterhusii, longo mihi usu iunctissimi,adnotationes in Luciani Contemplant. cap. 1 o. WESS.— Quod fVyttenbachius malit, (Select. princ. Historic.pag. 346.) r»; sroXiet iJ »ixo»rj, potuerat utique sicscribereHerodotus : at tunc sententia haec foret, felicemfuitte TeUum quod ad civitatem spectat, scil. hanc ei felicitatemcontigisse ut patria fuerit Atheniensis. Nunc conaentientibuslibris omnibus, iisque etiam vetustissimis,mixun iv ixovrns ait, quum prosper et Jlorens esset civitatisstatus; quae nimirum haud minima pars felicitatiaboni civis est, si ad vitae usque finem constanter florentemvidet suam civitatem. Neque caussam video, cur tvSHM (quod idem fere ac tv t%u* significat) non possitahsoJute ponij quitm praesertim genitivus casus, si quisHerodot.T.V.C


34 A D N O T A T I O N E Sadiicitur, (veluti iv Sxw» rsv /3/ov) non a verbo tv Sxwvgatur, sed a subintellecta praepositione "HXX. S.CAP. XXXI. 1. 'flf & T» XOtTOl T/XX«» HfUTfHrttn) M»-tavit vir doctissimus [Reitk.] Miscell. Lips. VoL VII. p. 61 3.ultimum in a-oortro/tf/otro, neque aliud in scripto ad me,nisi itfttTiifrtvttu esse aliquem ad se convertere, attentum sibifaeere: itaque, nam cetera consulto omitto, verborumsententiam videri: postquam dixisset res Telii valde beatas,eoque attentum et animi suspensum fecisset Croesum Solon.Quin credidisse olim se, ro>; xxrol Ttxxo» praestare. Quoquidem molimine, adiumentis eodicum deserto, non opuserit, modo ex consequenti ad sententiam cum Cl. AbresehioDilue. Thucyd. p. 332. adsciscatur «rooire/tj/oiro brtfarr«t, incitavit ad porro interrogan<strong>du</strong>m. In Parthenii Erotic.cap. 1. ixiiVe; on/ro 1 » vVoot%oVt»o; «V *o\vi eiVo» oroetro/ij/en-o, illehospitio exeeptum multo vino.provocavit. Herodoti mentemValla bene adsecutus, est WESS. — Mihi haecvisa eratsententia fuisse Herodoti, dietis illis admonitum Croesumvoluisse Solonem, ut de beatitudine hominis rectius iudicare diseeret.Quod Reishus roi"; xoroi T/xx. maluerat, idem ferevalet roi xxrol T/*Xe». S.4. Kx/ofl/» rt xa) B/ronw) Creberrima utriusque mentio;sed, quemadmo<strong>du</strong>m Arehiep. Kx/061» adpellitant priorem.[cf. Var. Lect.] Opportune monuit Hemsterhusius, metrinecessitate hunc scribendi mo<strong>du</strong>m Epigramma probare inStobaei Serm. CXIX. p. 6o3. Oi% B/r*i» KA/oj8tf r «rt rtimxrtrsixi/oto-i ZtvyXar $v$anviot etc. Sic ergo praestat. Adde /o.Alb. Fabricium ad Sexti Hjrpotyp. lib. III. 24. p. 186. ubipars haec Musae Herodoteae xoyoy msl rw 'Atytixf kftlxf, etJo. Davisium ad Cicer. Tuic. Ditp. I, 47., recte Stobaei junrfoV«vr«3» JiSse/u/wit corrigentem: quod tamen non Stobaei,sed Gesneri videtur peccatum: nam in Veneta editione tifceninis vulgatum primitus fuit W ES S. — Epigrammaistudin Cleobin et Bitonem latinis versibus reddidit Grotius, Floril.pag. 494. Graecum habes ibid. p. 495. et in BrunciiiAnalectis T. III. in Lectionib. et Emend. p. 974. T. IV. p.ia3. ed. Lips. S.9. 1J11 iroirruf riiv sunifx xvrut ^tvytt xtntviHrat) lunonisArgivae sacerdotio fungebatur, nec sacris per legeni abes- ,se poterat De ea, praeter Aesehih. Socrat. DiaL III. 10.


AD HERODOT. I. 3i. 35Choricium Or. in Procop. Gazaeum c. 33. Palaephat. Incrcdih. cap. ult. Servius ad Georgic. III. 532. Herodoti Historiamprimam laudans. "W E S S. — Ut hic Argivae, sic etAthenienses mulieres ad celebranda magna Eleusinia curribusvehi solitas esse docet SchoL. ad Aristoph. Plut.1015. S.n. ixxfjiii/uioi) De iisdem Gcero, Tusc. I. 47. Juvenethi, - - - veste posita corpora oleo perunxerunt, ad iugum aecesserunt.-ita sacerdos advecta in fanum. Gceronem in Heradotolegisse suspicor: ixivinmi & (veste posita) rf &(* etrtnriiu, »VA'm( aurti vxi «i» $vy\nr, «Axcv nf» «/««{«». Atqueillud ixivlntiot antepono lectionibus vulgatis, ceterisque,quas ad istum Gceronis locum excogitavit Ampliss.Bouhierii sollertia. VALCK. — Liberior Gceronis narrationeminem morari debet; quum praesertim ipse nonunius Herodoti, sed plurium etiam aliorum auctorum invocettestimonium. Bene Valla, ad verbum , tempore exelusi;nempe, urgente tempore prohibiti exspectare iumentorumadventum, coactique ad templum properare.Simillimi formula, in re quidem diversa , PoVybius ususCSt, XVII. 8,2. BcvtiifttMS ixxXtirat ru xtttfS r»j» xarryofixv.Conf. Epietet. Diss. III. 22, 70. et Indicem nostrum Graecitatisin Epictet. p. 3o6. S.19. ruy KWUV niv pwn*i) In msstorum dissensu eligendiarbitrium est: ego ytufot» praeferreiu. Iuvenum pu-/ux» supra adtigerat, fuitque in Bitone sane quam eximia:i B/nur viri l«Ma; TC xeu iv%vtf rxvfa* «p«M£»Cf ittyxi in Poutaniaelib. II. 29. At pium hoc iuvenum in matrem studiumsupra omne corporis robur conspectius erat et laudabilius.Imaginem, de qua mox, vidit et Argis Pausanias,an huic plane similem non dixero. Refert huc vetusmarmor L. Begerus Spicileg. Antiq. p. 146. WESS. —Numeri testium si ratio habenda, utique praeferri debebatscripturay KJM»», quam ct Larcher et Pfyttenbach anieeprobarunt, et Schaefer revocavit. Mihi vero hoc ipsumy»«W bono quidem consilio olim a probo quodam virohuc invectum, funn autem visum erat ab Herodoto pro*fectum; qui haud obscure innuere videtur, aliud quidpiamArgivos, aliud Argivas laudasse. Iam Argivae, matrcmbeatam praedicantes quod tales filios haberet, quidC 2


S6ADNOTATIONESaliud sptctarunt, nisi filiorum n|» ynifuit, pium in matremanimum ? At viri rit funxi laudarunt, robur iuvenam.Nec obstat, quod robur eorum supra (/. 6. et 12-14.)iam significaverat Scriptor; quin potius id, quod hicait,ad ipsum istud quod supra dixerat, manifeste referri mihividebatur. S.CAP. XXXII. 6. ri SIIOM «•«» iit Qtontor rt HX) ete.)Similia his Amasis ad Polycratem III. 40. et Artabanus adXerxem VII. 46. Verius et de summo numine honestiusPlato, i 0tirofifc rov $ttov X'(0" «mnu, quodeiusex Phaedrodictum merito praedicant Phito Iud. Q. Omn. Prob.Lib. Tom. II. p. 447. et Maximut Tyr. Dittert. XLI. S. Haudaegre itaque fero Plutarehi castigationem Herodotcam deMalign. p. 857. F. Scio, Homeri exemplo, modo inpia inDeum male dicta excusationem admittant, excusari abEustath. p. 444, 38. 946, 44. [p. 338, i5. et 922, 5a. ed.Bas.] Alios praeterea de Deo nihilo prudentius ac revcrentiusopinatos, quos Olearius dabit ad* Philostrat. Vit.Soph. lib. II. pag. 575.; neque ab hac labe inmunes Christianorumesse plures , quorum inprudentiam magnusCasaubonut haud dissimulavit in Gregorii Nysseni Epitt.ad Eustath. p. 70. Praeciarius Plutarehus de Deo Opt Max.T.II. p. 1102. D. 'Ayati(yti( Irrt, xyaSS ft *it\ ttOnif hyyttmttQtitof, ovrt 0iBo(, ovn otyi i /tirtt. Alia pro Herodoto inApoLogia adversus Plutarehi criminationes Abbas Getnor,Conment. Acad. Inscript. T. XIX. p. 117. etc. sed quibnsnon utor.WESS.— Multamulti Viri docti hucspectantiadisputarunt, quae cum fructu consuli poterunt. Lectoribusharum Adnotationum, instar omnium esse queant-quae ad Nostri lib. III. c. 40, 8. Valekenariut commentatusest. Adiiciamus, quod inter alia ad h. I. Lareherutadnotavit, sententiam hanc, quam hic Solonem dicentemin<strong>du</strong>cit Noster, eamdem esse, quam idem Scriptor VII.10, 58. Artabani persona, postquara dixit MmrQt i fhifQtotiirxf etc. his verbis declarat, cv yxt if 0fo*iut »Jyx i $iif«Me»* imrii • et ibid. paulloante dixerat, Qtxiu yx\ i Shifr« vmfixoTx •xxtrx vtiKtvtu. Scilicet, solere Deum immissisgravibus calamitatibus arrogantiam castigare eorum, qui obfelicitatem, quam Ipsius benignitati debent, altos sibi spiritussumunt et insolenter de sese gloriantur. Conf. c. 34 ,1 - 3.


AD HERODOT. I. 3a. S 711 et seqq. nxfix>rrou inl(»t iaoutlttf ete.) Constat ratio,si annus fuerit dierum CCCLX. et menses tricenarii sive r^«-*niiitui*i. Sequetur tamen, ut, facta alternis intercalatione,xv. dies anno adcesserint, atque ita evaserit annusdierumCCCLXXV. , denis auctior, quam annuo cursu sol absolvit:sequetur praeterea, ut brevi temporum lapsu aestas inautumnum, hiems in ver incurrerit, et prorsus annixno<strong>du</strong>s fuerit conturbatus* Atqui intercalabatur alternisannis, 7»* $ii ou oifui tv/jtBettmci TxeaynituiM i( re iitt: iifanni lempettates opportune reeurrerent tibique retponderent.Hoc vero quid aliud erit, quam vineta sua caedere, et ipsoremedio malum adaugere. Ioteph. Scaliger eiusmodi id H*se scribit, ut no» solum propter abturditatem exploden<strong>du</strong>msit, ted etiam tanquam temere pronunciatum praetereun<strong>du</strong>m,extremo lib. I. de Emend. Tempor. Vehementer id displieuit,cui raro Scaligerana placent, D. Petavio lib. I. Doctr.Temp. cap. 38. Nec probare se potuit L. AUatio de Mens.temp. c. i5. Ethic quidem veteres, <strong>du</strong>m hac intercaJationecursum solis exaequare studerent, mirum quantum abeo exorbitasse agnoscit: qua quidem confessione id, quodin ScaUgero damnabat, admittit ultro. Ille veroauctiori perintercalationem anno dierum aliquot exemtione atque omltsionefortatse intercalarium, ut ad metas suas revocctur,succurrit. At nihil de dierum exemtione Herodotut; quaquoque recepta, quod neglectum demiror, summa dierumin annis LXX. et intercalaribus xxxv. mensibus minimecongruet. Durant proinde anni huius inconmoda,quibus mederi conatur Vignolius, Chronolog. lib. VI. 5. p.838. sed manu minime leni et Herodoto noxia. Salubriutauxilium paravit Stanitl. Grtepsiut de Multipl. Siolo etc inFatciculo tecundo Rotterodam. p. 45a.; annum, quodeagitur,dierum fuisse ait CCCL., cuialternis intercalationibusdies xv. adiecti fuerint, ut cursui solis adconmodaretur,sic aeqiiasse dies CCCLXV. Paria Iuliut Pontedera, Rom. et •Graee. Antiq. Epitt. xv. p. 176. Sed valide refragatur utriqueadgregata dierum summa: neque negant docti viri,utramque a sciolo et harum rerum inperito, cnm solamCCCLX. dierum anni formam recordaretur, inmutafamvideri et corruptam : fuisse olim i/u!*t «fmcxtr/a;tuu TtTfcaurxfl&n tuii oWwr>'*C 1 vig'i*ti quatuor mtilia et quingeu-


38 ADNOTATIONEStot dies ex annis LXX. ; tum additis intercalariis, nvniiurntxtii mtTcatorim xoi imnour%i)dm xxi iirfiv(iuv, viginti quinquemillium, quingentorum et quinquaginta. Quae, si Lydis annidierum CCCL. ratio probata fucrit, et Solon, posthabitissuae civitatis moribus, eam spectarit, haud mala erunt.Vellem tamen liquidius conprobatum, talem anni habitumin Lydorum fuisse usu. Herodolus nonnisi dierumCCCLX. memorat lib. III. 90. Vellem quoquealiquidexmsstispraesidii; quamquam de eo facile transigerem, si priusplanissime liqueret: salva tum Herodoti, quem enormiterin re satis obvia aberrasse, ad creden<strong>du</strong>m difficileest, fides. WESS. — Quod ad firmandam sententiam sibiprobatam desideraverat IVesselingiut, id non modo ipsum,sed aliquanto etiam amplius et magis ad rem pertinens,repertum hodie confectumque haberemus, si in planoistud esset quod haud ita pridem a nescio quo Viro doctoin Novellis Literariis Halensibus monitum Iegere memini;nempe, ex Plutorclit libello oe Animae procreatione quaein Timaeo Platonis describitur intelligi, prisco aevo ex ipsorumetiam Graecorum ratione annum nonnisi CCCL. dierumfuisse; eamdemque rationem firmari quoque Ovidii versibusillis, Iupiter antiqui contraxit tempora veris, ete. Metamorph.I. 116 seqq. Mihi vero, quamquam non<strong>du</strong>mcontigit vel apud Plut. vel apud Ovidium id quod ibi Virdoctus vidit, liquido reperire, tamen etiam nunc nullaprobabilior ratio solvendae Herodotei huius Ioci difficultatisoccurrit, quam ea ipsa quae fVestelingio se probaverat:nisi plane statuere velimus, crassiore quadam rationehaec Solonem Lydo Croeso dicentem in<strong>du</strong>ci ab Herodoto.Nec enim Wyttenhacnii probare possum rationem;qui, tenens id quod in vulgata huius loci scriptura primumponitur, nempe ucx. annos conficere dies xxrtt. cc.intelligensque adeo singulos annos CCCLX. dierum, deindein sequentium numerorum notatione suspicatur multipliceserrores esse invectos. Igitur, ne funditus turbenturtempestatum rationes, quarum conservandarum cautsa in~ventos etse mentet intercalaret significat Herodotus, vulgatamscripturam ex ipsius Herodoti mentesic corrigendamVir doctissimus censet, ut mox pro revTtftt TVI WU»,(L i3.) rovxTt» rut Iriw legatur, id est, textum quemque


AD HERODOT. I. 3a. 39annum, tum nt loco intcrealarium mensiumxxxr, ponanturxi. cum^, nempe SU&XM $«WO; rpir»MOfiou : porro, loco dierumm,dies CCCL; denique, in universa summa, loco dierumxxritt.ccL, dies xxru.oL. Quae quidem ratio, quantumviset erudita et ingeniosa, Larcheri etiam suffragiocomprobata, fieri tamen non potest quin nimis violentadebeat videri. Taceo, quod, quemadmo<strong>du</strong>m hoc loco, sicet lib. II. 4, 6. diserte Scriptor noster docet, Graeeos tertioquoque anno mensem interealarem adiecisse. S.32. »«» im «vtffoKTef ro/u$ofii.) Si *•«; malueris, quo modoAldinum emendavit Chytraeus in Adnotat. Herodoteis,et Codicum nonnulli cum Qemente AUx. et Theone legcrunt,nihil est, quod offendat: omnis utiquehomoaerumnosusest. Tale Alexandrinorum Interpretum Iobi xxv.6. »a; «»Sf4«ro{ rxv(ia. et Scythae cuiusdam *•«; y»( idrarxi*tlfii in Aeliani Var. VII. 6. tum Democriti in HippocratisEpist. ad Damagetum p. 229. Ed. Ald. eX»; avfyawro* Ix ytnrStvowo; trrU. At plures cum Stobaeo mssti *•«» trri ot*6(vxoi» contra scriptoris morem easumputo. Gaudemus mortales prospero saepe rerum successu;at quot non incurrunt, quae felicitati isti fraena iniiciunt,manifestantque, nV«; ovolv oVo; «xxo «rX»)» EiSW,oVoivit £«7M*»> j? xevfcii» nudt, ut in Sophoel. Aiac. 12 5. Siveergo universum Gronovii, sive totum Kilsteri praetuleris,ad summam res eodem deveniet. Mihi tamen, nedicam dolo, aequius meliusque videtur, omnino homo eorlamitas est, sive calamitosus , uti Valla.'O /3i'of aXr,i£f ov /3fe;, aXXot rvftQtfx'


40 ADNOTATIONESalia in re Euripid.Aleest. 8oa. WESS. — In istem senteatiamealamitalem mortalium deplorat apud Nostrum Artabanus,VII. 46,11 seqq. et ipse Iupiter apud PoCtam, Iliad.('. 445. Sed hoc quidem loco, si connexionem spectes disputationis,videtur utique o-vyu$««ii in eam sententiam intelligenda,quam in latina versione expressi. Quod si constanterin malam partem acceptum vocab. rvM$«fw posuisset Herodotus,non opus fuerat adiecto epitheto «x^ct


AD HERODOT. L32. 33. 41ca io Latinis neglectui habuit: perperam profecto. Natumuirtiftt est ex soni adfinitate, quae in Aldino c. 196.tftnniftf ex ttunfof progenuit: Reitbiut admonuit, itntttmembris omnibus integrum dixisse Gregor. Hytten. Epist. adEustath. p. 1 o; vocarunt et alii. Naevus plane similis vi*tiavit haec Libanii T.II. p. 665. D. t ya( evSir tyiynrt «», J)tu/u&S rmt ivofiS/mT», avrti cvJi iiriifx. Senfentia oratofispostulat &*» t ct. WESS.49. «I Bctvdav ) Difficiles habere explicatus uc BxnXtvc etlongearcessitos, doctissimorum Virorum Gronovti et Horreidefensiones osten<strong>du</strong>nt. Si ex Stoa Solon loqueretur,pui dives, qill sapiens est, Et sutor bonus,, et solus formosuwet est Rsx, non abnuerem. Planissima Stephani est pluriumquealiorum coniectatio, quam Stobaei patrocinioprotectam, non repudiavi. Ipse plus vice simplici in haeoratione, & BanXtv. In celeberrimo, quod consequitur,dicto [


4* A D N O T A T I O N E Sliora a populari suo Geinozio edoctus, vel latum unguemdiscessit. Iam pridem vero Io. Matth. Gesnerus (in Chrestom.Graeca p. 9.) perspecte viderat, longe commodioxemhuic loco inesse sententiam huiusmodi: Haee eum dieeretCroeso Solon, neque benigne illum tractavit Croesus, nequeullo eum loeo habens a se dimisil, vehementer inseilumhominem ratus, etc. Iamque olim in eamdem sententiamlocum hunc Aem. Portus ip Lrxic. Ion. voce Aoyot? iuterpretatuserat. Nempe hi ambo So'S


ADHERODOT. I. 33-36. 43Rom.) prisco sermone graeco xuQir mutum intelligi, recentioresur<strong>du</strong>m. conf. Nostrum I. 47, 14. et Adnot ad c38 , 10. Hippoerati xu$oi omnino dicuntur 01 otptxvpti ucddttttut (hebtlet et debiles) interprete Galeno in Glossar. S.11. xotnp^oiiwotf) Semper Herodotus xotTupfuiiraf etxotrotppvirio-cct: quod et hic olim fuisse existimo. In LucianiDeaSyr. c. 19. 21. etc. Wuiilin et c. 39. oppuiin, quae nisilibrariis accepta referantur, Nostri Ionismus proscribet."WESS. — Nempe, quod in Var. Lect. adnotare neglexi.,scripturam xocropfui. cum superioribus edd. tenuerat Wettelingius,praeter librorum auctoritatem non ausus ionicamformam auctori restituere. xotTctppui. primus edidit Reix.eamque scripturam nostri codd. Pa. Pc. firmant. S.CAP.XXXV. .6. iVn ii traoonrXnWii i xottutrifetc.) VidedelustrandiconsceleratosGraecorumritu Euripid. Orest..511. et Ipbig.Taur. 950. et Schol. ad Iliad. Q. 480. W ESS.1 o. hrtt-rut lnti iyino) Scholiastes Apollon. Rhod. i$imor,«rl T$ irrtu $mt, recte: IV. 747. Supplex est, ad focumpro more adsidens. Vide Des. Heral<strong>du</strong>m in TertuUian. Apolog.I. Digression. 26. pag. 252. Iterum Apollon. IV. 703.pV£i $vwro>Jnv, *"n r' ot*t\vputbtirrui "NaXiiiiV ixrreu, er' t$/o*rio


44 A D N O T A T I O N E Statur Athenaeus in leone, quem Imp. Adrianus conferat, iiiyot Xfjf/uix Srrx xxi *sXx£ xf'*¥ xetrxntuetirTot •xarx* T*r*Aiflux» Hb. VIII. p. 677. E. et Schol. Homeri Iliad. i. 5a5.Haud vero scio an adscribenda sint Heliodori loca, satiscognita, quae St. Berglerus male conversa animadvertit.Aethiop. lib. VIII. p. 364. ubi BxrtUitv xv\Z( praeoptafr.lib. V. p. a33. et p. 246. de Chariclea, imycit n xtnff*reQurxTor, xxi xn/fev hxiirtxt icxrrifitc- est enim sapientissima,et sollers ad uten<strong>du</strong>m oeeasione. Copulam de suo , necmale, addidit. Copiose et erudite de hoc genere VaUkenariusad Euripid. Phoeniss. p. 71. WES S. — Notum illudXenophontis, Cyrop. 1, 4 ; 8. de cervo, xoXov n xi*M* *ttistiya. S.lS.jcti/Tot ei wr nitoi) Proxime praecessere, myetfiie rtydi «crt. Phidippidem lib. VI. c. io5. dicit iiutoboliixn resuii TOVTO MfXeruvrx. Nonnihil hinc distant in Luciani Prom.[c. 5.] T. I. p. 189. jmTue irri, xxi rol TOIXVTX OV irxeiiyotttuiukirtiTxt xvrf: quaeque dantur similia. VALCK..—TXVTX , sc. rol rev yeinov. S.CAP. X.JLXVII. 7. vuv Xl olnQtrrievt fit Ttvrm tinostXniruc.i%u() Vallae exelusum me tenes necessarium negatBergUrus : satis fuisse exclusisti me, ut in Aristophan. EceUs.355. olxfelf rt( ryxXtirxr i%it rx ririx, pyrum quoddam silvestreinciusit in alvo eibum. Atticos sic solere, praeterqueceteros SophoeUm. Quod verissimum. Exempla olim dediObserv. Var. I. 34. Nec multum referet tamen, Laurerstium-nesequaris,an BergUrum. WESS.— Necvero prorsusperinde est. Periphrasflco tali praeterito (cuius gcnerisplura ex Herodoto exempla Portus in Lexic. ion. voce"E%u collegit) maiorem quamdam, quam simplici, viminesse, facile intelligitur. Vide modo ex.gr. I. 27, 19. 41,4. 73, 7. *c. S.8. tvrt TIDOI JHXIV» /*•' **piS«» eftr.) His Herodoteis respondetquodam modo Sophocleum, Oedip. Tyr. 544. itt-X/«v D nueix» iitiv Wv' t» imei, TXVT iQovhtvru irouh; Conferlib. I. 108. et Paull. Leopar<strong>du</strong>m Emend.Vll. 11. WESS. •9. vvv ri Ttoirt /** xt* Sft-futri ete.) Scriben<strong>du</strong>m puto: rvvTOI Ttoirl nt xt* ent>Mrt ---0xi*tr)xt; Te (patrem) quibus meocvlis oportet intueri ? SophocUs Aiac. 462. K«i itetoi i/utet •xxrftSnXuVu$«CK); TtixftSti; Plurima huiusgeneris ad Oieeron.


AD HERODOT. I. 3j. 38. 45Or. pro Rabir.subfinem congessit Nie.Abramut. VALCK.Jbid. nt rt ritio-i ete.) Sic [proeo, quod olim scribebatur]Portmt, Berglerus, Raskius, quibus auscultavi. NosterII. 83. rUm irnvpmi ex Florentino, hoc est rtri, quibus? etIV. 155. Wy ivtelfui, xe/ii x"fl> jua eopia? quave manu?Homerus Iliad. Q.. 38j. riuti V f£ im rexiju»; qui te genuereparenUs? WESS.CAP. XXXVIII. 7. M nl wttfiikKii&cuinn*) Nonmale Laurentius, ad ea quae suseipiuntur, sive quae Mysi urgent,ut te <strong>du</strong>ce in manus sumantur et peragantur. Coniecturaedoctorum virorum mtfocBcOAofunt, *xft/i8t0iX»M*~»Jv otxojj» adscripserat lector aliquis, no-„tare sibi volens quonam sensus vitio Croesi filius labo-„ rasset: qui lector, cum esset recordatus illum dici ab„HerodotoI. 84, 7. x&t$o'», id vocabulum ea significationc„acceperat, non qua id scriptores antiquiores adhibue-„runt, sed qua recentiores." Eodem argumento in<strong>du</strong>ctusLarcherus verba ista^e gallica Herodoti versione exsulareiussit. Et speciosa utique ratio est, quae <strong>du</strong>bitationemquidem gravem poterat iniicere: nec tamen ita certa , utspreto librorum omnium communi consensu prorsus eliminariverba ista debuerint. Denique nihil impedit, quominus credamus utroque vitio laborasse hunc iuvenem;et quoniam sur<strong>du</strong>m, idcirco mutum fuisse; nec .tamenprorsus aurium usu caruisse. aut successu temporis ita


46 A D N O T A TIONES"levatum fuisse iterquam quod mutus puer fuerit, caeterum sennt* eanesintegros habuisse: nam vocab. fcrmxiif, quo e. W, 2. utitur,haud <strong>du</strong>bie non ad corporis facmltmtes, sed ad inge*nium et nd mores refertur. S.\CAP.XXXIX. 4. MXKK x/xiifc'« Ti iiti(ty) Offenditet lcgentem moratur r» «wieo» hoc quidem loco: si abesset,revocandi nulla foret caussa gravis; vix certe locumtuebitar, nisi adscita ad sententiam vocula xarouMecuai senlit Corn. de Pauw opinio, coniectantis insuperT»f> eriifov, necdissidet Reitkiut.WESS. — In ri Sm-(n consentiunt libri omnes; nec adparet quid in<strong>du</strong>cerequempiam olim potuisset, ut ista verba, si abfuisscntlibris, adiiceret. Potcst vero aut xxroc' ro cwipo» intelligi,aut (quod mihi magis adridct) xou xar« ro (i. e. x*f S)xfonoV « ro o»£/pe». S.[8. v*i e'So'»ro? roi titrt. Foe<strong>du</strong>m erratum h. 1. graeca anobis edita invasisse video, quod nescio an omnia huiuseditionis exempla occuparit: tl%t, pro tfct, S.]CAP. XL. /,. imiioii H ti liwu ) Galeus ftirmu ex Cod.Arch.vero propiusait: mihi in exccrptis eius libri, quaeadcuratissima inter manus sunt, nihil simile obfertur.Fuerit tamen; genio sermonis non congruit; clarum errantislibrarii specimen. Nam mxxcc; u%' ix»/cWj tarirtrSxtsx)dttXocom», V. 35. quo vir eximius male descripto nititur,praesidio non est. Id enim legitimum , /unirmiaufutile, WESS.CAP. XLl. 3. hyu«rvfiQxfri imnayfiivi X%X(ITI, rm•m oilx etc.) Aldinum x%afi ri roi 0Jx inili&t ixdSrifx, ego teprocul obprobriit amarit luttravi, mutatum noluerunt Berglerus,in Act. Lips. MDCCXVI. pag. 419., Horreut, Reitfcttts,alii; quibus quo minus calculum addam, consensuschedarum msstorum inpedior. Pleraeque omnes rwt^ofjTS%x(i, T»I» roi ovx sMi^u: et si quae df%of»*r>i» e<strong>du</strong>nt; geminotono, ut secandam innuant in <strong>du</strong>as vocem, ornant.Ita Paris. B. fors quoque Mediceus. Namque xxxfi-rm eanotione, quam viri doctissimi [Gronovii] voluntate ade-


AD HERODOT. I. 39-41. 47ptum est vocabulum, haberi posse, vereor ut inpetretur.Quid ergo? Abbas Gtinoz T. XVI. Acad. Imaript. p. 61.deschedarum lectione nihil demutat, tv/tQotji •xt*\rryn. eo casu Ionum ore usurparetur. Malui,uti mos fert, ovnQofri irtirx. dxolfirit secutus ex parte quadamAl<strong>du</strong>nu Qua quidem in re audacior si videar, nondeerit venia. £t>/u$of>) «x«f rmi &x*W recurrent VII. 36.et 190. Obportune Euripides Alcest. 855.'Of M* -*U iinov< liiZatr, ouS* orV»!x*M,rudmt Bagiioi irvnQiifx TPrXuxuivc».Per vero humaniter, atque uti oportet, addit rex m'v re*»7i


48 A D N O T A T I O N E Stjitoxe M trarr) iniHe}». Demotthenet c. Androt. p. 397. §•108. [ed. Dion. Lambini.] rolc Qiotc tvn$o(ilc inibi&n xi)«-eo$ieur ixo/e-ry: quod homine indignum facinus meritoiudicabat in Or. pro Cor. p. 182. §. 431. hyo) J" oX&»«- MCT,emf ecdeanro^


AD HERODOT. I. 41-45. 498. rov eWeov r»!» $tj/u>iv) Euttathias in Homer. p. 196$,6a. [immo p. 1956. ed. Rom. et p. 828, 38. ed. Bas.] c»)< r£, %*X£»»iv 9KM'V i«jfl, ( Ody«. Q. 200.) 9ot»tp*7; «' 0>7-/KJ; to-rlv 'lw»/x«f, xaldc xcti «XXaxov. Confer in ftuui. pag.799 , 10. [p. 716, 38. ed. Bas.] Cuius decreto si obtemperamus,nihil verius Arch.rov e'»n';ev nj» $>7yu'». IdemIII. 153. *-fo; rotvni* r»'» asperner.Sed et communi cpifiwi uti licuit Herodoto, sicut V.72 , 14.


5oADNOTATIONESiavror xxrlrfrtlitt. Plutarchut de Stratone Narrat. Amat.p. 773. i Si QxntSf ixixxrlrQxlitt ixvror ry •xxtiiry, WESS.31. ir •xlrhi /ayxXtp xxiirro) Citasse haec Eustalhiummoauit Portut. Tristitiae indicium, et apud aliospoenitentiae,habitus iste erat. Iotephut Ant. Iud. XIX. 8, 3. i xX*.iv( xvrixx — itl roixxov xxitrittrx ri •xxroiu tinu rit SiirixLrtvtr. Verum hoc illi nationi Syrisque paene sollemne.Male certe mutat Arch. cum Vind. WESS. — Nusquamhunc Herodoti locum citavit Euttathiut; nec hoc Portutait. Sed respexerat Portus (in Lex. Ion. voce Kxinm) eaquae de hoc verbo Eustathiut disputavit ad Uiad. «'. 56g.p. 113. ed. Bas. et quae idem Euttath. ad Iliad. S'. 412.p. 374, i3. adnotavit, ubi ir» ait idem valere ac iiccyt xui/rfn. Scripturam XXTHTTO, quam et h. I. cum Schaef.et III. 83, 14. cum eodem et cum Reizio adoptavi, commendaveratWess. ad c. 43, 5. iterumque ad III. 83, 14.Vereor autem, ne cauti Wesselingu potius, quam audaciorumaliorum doctorum viroruin, sequi vestigia debuerim.Nam in xdrtirou quidem per r scriptum 111. i34, 5.consentiunt libri omnes, itemque in xxTniurtf VIII. 90,19.IX. 56,4. et alibi. At in xxSrjrrt scrupulum iniicere debebat,quod et h. 1. et III. 83, 14. ne unus quidem ex omnibuscodicibus, qui adhuc excussi sunt, xarifrro praeferat,communi consensu omnes scripturata per 6 teneant,,Nam quod in Var. Leet. ad III. 83. scripturam xuSZrro itaadposui, ut videri possit solum cod. F. illam exhibere,obiitus eram ibi diserte adiicere F. cum aliis msstis omnilutet edd.ante Reiz. Quare, ut quidem nunc stat sententia,sicut veterem scripturam in contextu mutare Wesselingiutnon consultum <strong>du</strong>xit, sic et ego utroque locoxxiHrro rescriptum velim. Nam, quodin Var.Lect.sA h. 1.de scriptura dixi, quam cod. F. lib.III. c. 83. exhibeat, idincauto exciderat. Deleta ibi (p. 43. 1. 5.) velim ista:„Sed quoniam III. 83." et quae sequuntur; eorumqueloco adscripta haec; „Adhibui tamen cum Schaef. formam„verbi, quae reliquo Herodoti usui consentanea videba-„tur. Sed vide Adnolat. ad h. 1." S.CAP. XJLVI. 1. 'ArTvtiytot) Melius fortasse'Arrveiytu, quo modo Archiep. plerumque seniper, rariusAsh. et Vindob. semel Al<strong>du</strong>t I. m. quod ex Mediceo 'ArrvtU


AD HERODOT. L. 4S-.47. 81yttt constanter edente, mutatum fuit Ego Ionum consuetudini,cui Kva^oioiu, KXHSVTK» et huius formae plunt debentur,adscribo. WESS.5. XUTUXXBUH) Male Gronoviut audit ob Medicei jutnt-%o£ciy probatum, quod tamen aliae schedae ratum habentatque obportunum est. Non<strong>du</strong>m id animo rex versabat,ut gliscentem Persarum potentiam obprimeret ac prorsuseverteret: accisam et coercitam desiderabat. Itaque legatisjut sciscitarentur, iniunxit, 11 trrfanvwrai fcr« Uifrott xxi uTitct rrfocrit otibtm •xoosUono, a» in Persas expeditionem *«-eiperet et aiiquem virorum exereitum adseiseeret; c. 53. Quo<strong>du</strong>tique omnibus in more est, qui ex aucto vicinorum etmagis crescente imperio rebus suis formidant, ut beneS. Pufendorfius VIII. 6, 5. Iur. Nat. et Gent. Ut vero intellexitexoraculo, in fatis sibi esse /uyoixm otixn* WWWXWWH,tum demum cupido incessit et spes evertendi PersarumCyrique regni, xxraXvrt» rjj» Kvttv /3owiX*iV Haec Nosterclarissime. KotrahuBM coircendi et conpescendi notionemnon recusat. Suidas, xxrihxffn' hrihuSt», iirirxt rSt iftuifiadditis Herodoti verbis V. 21. quibus respondent III.36. et 52. VII. 9. ne alia adnumerem. Conf. Abresch. Diluc,Thucyd. p. 5og. WESS.CAP. X.Lf r II. 4- ixotTtrrif Hnlff XfMfi rcJri %tnrmfivri) H. Stephanus vulgatae lectionis (fxxrrm rp ) faberest, parens schedis suis. Offenditeum, neque inmerito,ixxrrot hac vocum in serie: ixettrov maluit; nec quidquamde vitio suspicatus, reiectis prioris interpretis Latinis,vertit, tinguli eodem die oraculum consulerent, rf ifup) interpretatusac si esset rf «t/rif vel ravrf itV/fir. Placuit hocdoctis viris, Horreo Obs.Herodot. c. la. ElsneroSchcdiasuuCritic. c. 6. et aiiis. At finitus a rege dies fuit, xvtm ral»i/uoion, c. 48. quo legati omnes, postquam Sardibusprofecti erant, ontcula sciscitarentur. Itaque, clanculuma Croeso illis dictum constitutumque fuisse, ne ad oraculorumpraesides eius notitia manaret, Elsnerus adseverat,tametsi finitionis eius in scriptore et re ipsa vestigiumnullum, vola nuifa. Cui enim bono clandestinaista diei determinatio? Satis utique regi erat, nenuncii,illive, ad quos amandabantur, rei, quam animo agitabat,scientiam haberent. A Stephani opinione nonnihil defle-D 2


52 ADNOTATIONESctit D.Heintius, fxoa-ro» if nWfti, id est, eoiem die, corrtgens,monente lungermanno ad Polluc. I. 67. Verum , quaesupra posita sunt de constituto ab rege consultationis signatoquedie,et hanc suspicionem urguent, sicuti quoqueGeorg. Arnaldi Animadv. in Herodol. c. 29. /*!$ nWf»/. Nonaddo, /»!» usurpasse Herodotum nusquam, atque ab eiusloquendi more discrepare. Longius abit Cl. Reiskii ixxmnx;ftrrf nW(f > quasi singulis statutus consulendi dies fuerit;non, quorsum Nostri oratio pertinet, omnibus unusatque idem. 'Pimj» »Wp*» sive xvpfo» fuisse adgnosco, nequeinprobo Scboliasten Lueiani lov. Trag. cf 3o. {»&» avrttffnnj» iWf*» Mfra rs otQtxirtcu. Sed quotus ille fuerit, incontroversia manet. GronoWui ex Medic. ixxrro; ry «WfjXfHeiai, quique ista die oraculis uterentur. Qua quaesoP Eane,qua legati Sardibus proficiscebanturP Id quidem, sinuneiis alas aptasset Croesus, inpetrari haud potuit. Soloecumpraeterea, ut lenissime dicam, ituft>tyivnv( - - -fxctmt - - - lini(vT»nT«i, cui similem bonae notae scriptoresstructuram ignorant. Habet, nec me fugit, vir eximiusgemina, uti opinatur, exempla, quae, si se<strong>du</strong>loexcusseris, aliena adparebunt. Abstineo cum maxime abea opera, quod otium mihi fecerit KUsteri diligentia inClerici Biblioth. Vet. et Rec. T. V. p. 396. KUsterus ipse,Stephani versionem sententiamque collaudans, excidisseconiicit notam numeralem K'. vel A'. aut aliam quamvis,qua Herodotus n!» xvfitit rui iiftifitn designaverit: cui faeile«dstipulor in numerato die et clare a rege expresso: mirortamen , neque eum , nec quemquam , quod sciam ,praeter St. BergUrum in Herodoteis illum animadvertisse.Aldi, Medie. Paris. C. \xourn% TJ *Wf*i yjfivixt signant adnumeratumdiem liquidissime, modo una omissa literahacnrrf ifiiff centesima die reponatur. Haec xvfiti rut »Wfiut,qua legati deorum ingrederentur templa, Croesusculinam. 'Exarcrr»!» dixisse et statuisse videtur, quodeorum alii in Graeciae ultimos tines, alii in intimasLibyae arenas oractilorum caussa penetrare deberent. Utut illud fuit, gloriam instaurati feliciterque sanati lociSteph. Berglerus aufert. Vide Aet. Lipsiens. anni MDCCXVI.p. 421. WESS. j.14. xcti «v Qvitvirts ctxovu) Docta Grammatic\»rum


AD HERODOT. I. 47. 53natio nno fere ore xot) ov XaXfevro; otxovw, Ammoniut,Suidat, Euttalhiut, atque alii, a Valkenario laudati ad EraniumPhilon. [cum Ammonio editum,] p. 170. ConsentitApolloniui in Glossis Herodoti apud Etymolog.[v. Ka>$o';.]f. 55a, 7. tum Arittidet, Oenomaut in Eutebii Praep.Evang.V. 39.] et Porphyriut Vit. Plolini c. 33. [item Lucian. deSalt, c. 6a.] Scripti codices in vulgato adquiescunt, necnon et lapidis monumentum, Delphis a Cyriaco Aneonitanovisum, Intcript. p. 3 8. Neque ego obluctor. GrammaticorumoJ Xotx/orro; ex interpretamento venit.WESS.i5. 'OoV» xeoerouo/»oto jeiXai»»; J 7 »*» Vigerii [ad £u«ei.Praep. Evang. liJ>. V. c. ai.] et Gronovii praesidio munitaaatis est. Testudo oraculi xfccTouonio;, ex <strong>du</strong>riore testa, XioVf.fj»ot Empedocli est in Plutarchi Sympot. I. p. 618. de quo eiuatitulo docte Piertonui Verotimil. lib. 11. a. Id dissimularenefas, inclementius H.Stephanum [a Gronovio] exagitari.Auctor non fuit spretae scripturae xfccrfto»' oTct %tX«-»»;. Dedit quod in Codice repererat, et in marmoreCyriaei legitur. Adde Muratorium Thetaur. T. 11. p. 587,3.sed memoriae peccato errantem. WESS. — Kfotrt f »»o»o,quod nullis machinis tuearis, relictum fuit in Sehol. adLucian. 11. p. 676. [ad Iov. Trag. c 3o. ] licet et in eisdemScholiit p. 637. [ad Iov. confut. c. 14.] alterum genuinumlegeretur. Quod alibi reperitur 'Ovu.ti S* i; tytuc; «fXioV ntv,positum a tali videtur, cui fuit ignota vetus et Homericaloquendi ratio, Alcaeo restituenda apud Athen.Ul. p. 85.v. ietitoi n Q(itot( d S-oXowta Xnroi;. Aetchyl. Pers. 161. xot/ fuxotfoW ocVvVro Qforrlf. Suppl. 384. QoBof /u.' tx"


54 A D N O T A T I O N E SCAP. XLVIII 5. rai» «tl»oM evS}» vrforitro wt) Latina[Gronofii], quorum quidem nullum admittebat eum, non intelligo:quanto clarius prior interpres, quorum quidem nullumprobavit, Positum est xxf vtra^Xxyiii. Vulgus dixissetrut /tit J>) ov%> avric irforim, uti Portui admonuit. SicAristophants Equit. 358. tt S" ov *(oritTxl /u rmt Tfxytixrtn,Quod bis subditur, • fc - - - xvrixx •xfortvxtTO rt xxi irftrtii^aro,Reiskio olim vitii reum fuit ac mutan<strong>du</strong>m: nuncminime, ob c 6o. irtortixfiiTo «j» uttotnrot. Esse enim idematque tvXrya irfic avro tlirt, praeclara et honorifiea de eo dicebat.Non opinor. Uterque Nostri locus adorationem poniUCrotfus, turpi superstitionedementatus, oraculi responsum,nt vidit, adoravit, prorsus ac Ciliciae praefectus acceptooraculo: o V iytnut ixttto i%fxXxyn tuu trfortxvrtm, in Plu~tarcho de Defect. Oraeul. p. 434. E. WESS.CAP. XLIX. 6. tuariiot ot^tv&is ixrHrSxi) Eustath.inHomer. p. 759, 41. [Uiad. p. 662, 39.] re 1 ixririai 'Arrixotirrt xxi avro , xxi 'latixot ii, xtroSxnSin-oc rev rvntydiov ntavkrio-tax;. Itaque non repudio. Florentinus liber inconstantialaborat; mutat bic et cap. i5S. 170. retinet III. 100.IV. 190. etc Proxime [/. 5.] ov* yxt Stt ovil revre Xrytrat,reponit vir doctus ovii TOVTOV vel ovti «f! rovtov. Non sequor.Aiytn utraque in forma id locutionis genus nonrenuit. WESS.CAP. L. 3. xrtrtx *«'»r»j Tfirxitox) Gronoviumvide. Qui veri fidem hunc victimarum numerum excederedecernunt, non recordantur liberalissimae Salomonis pietatisin templi Hierosolymitani dedicatione 1. Reg. vm.63. nec Graecanicae superstitionis, qua saepe, uti Theodoretusait Orat. VII. ad Graee. p. 104. xxi ixxroitiSac xai%IXIO'MJSOI{ xxrlivoty xx\ •Koift.iix xxrirQaTTOt xxi SovxoXut. GenioCroesi prodigum id non fuit. WESS. — Post Is. Casaubonumdocuerat Gronov. ad h. 1. iritra idem valere ac txdrrovyiiovc, de quoque genere. Conf. PVess. et Valek. ad Nostrilib. IV. c. 88, 3. S.5. tiirxcmifni /uyhw) Fui inambiguo, refingerem-nevnirxc ex S. Remigii schedis -, sed praestat parco esse. Tltfirmfrxibis obvium est II. 107. Apollonius Rhod. III. io33.avriZ Tvpuuil» tv tmrxc, et vs. 1207. titin rxifcc. Adde Eustath.Homer. p. 741,59. [Iliad. p. 638,10 seqq. ed. Bas.] Quod


AD HERODOT. I. 4«-5o. 55additur de Lydis [l. 7.] W«» - - J « (x°> ixamx, victima»ntique spectat atque ad sententiam verborum requirit, utintelligas Tituvra.ni, ut Reitliut, sive &uri/m, ut ego malo.Quis enim putet, imperatum fuisse, ut quidquid haberent,inmolarent? WESS. — Quod adiicitur roiirp, facileintelligitur rotlru ru $i£. Sed et, si abesset rovrp,per se intelligebatur, sacra istaDelphico deo fieri voluisseCroesum. Mori autem Scriptoris nostri convenire videturid quod noster cod F. praefert, rovrc % n ete. quod viden<strong>du</strong>mne et alii dent libri, neglectum ab his qui illosexcusserunt. ValXam certe in suo exemplari vocem rotlrynon reperisse, ex illius versione colligitur. S.[ 9. i/jtnrXirSmete.) Diodorut Sieul. XVI. 56. aliique auctores,qui ab Hemtterhutio ad Luciani Contempl. c is. nominantur,•x/Jtiovf, lateret vocant, quos Noster dimidiatot •lateret, isuwxitiut: quasi latine temilateret vel temilateriadicas. Nempe illi latiore quadam notione voe. irxltSot acceperunt;Herodotut vero, quum TXivhi plerumque intelligerenturlateres formam exacte quadratam et quatuorlatera aequalia habentes, satis declarat cur ipse HtMxXlySianominet; mode rationem illius recte interpreteris. Nam,quod ait M f.h rol iuai(»rtoa, iroitut i^onretXanTot, ete. idqui (ut vulgo ab interpretibus factum video) sic interpretantur,ut aliot lateret fuisse longioret intelligant,aliot breviores; hi profecto egregie falluntur. Lateres siveaemilateres, quos dicit Scriptor, pari figura mensuraqucomnes fuere, nempe forma non usquequaque quadrata,sed oblonga; et quidem in longiorem partem , M rol /ta*(ortpot,(scilicet M/O»; sicut in illis dictionibus M roiit, MSrolriea, M $t$iol, «V atimtoi) tex palmat metiebantur, inbreviorem tret palmat; ita ut <strong>du</strong>o talia HnrxXivSia, alterumiuxta alterum posita, unius integrae vx/rJov figuramreferrent. Praeclare etiam olim (ut ex Lareheri ad h. 1.adnotatione discimus) illustris Itinerum minorit AnaehartiditAuctor viderat, de triplici dimensione, in longum,latum, et profun<strong>du</strong>m, quod aiunt, hlc agi: sed idem,difficultate ea impeditus, de qua mox dicam, in Larcherialiorumque interpretum sententiam concedens, longioraalia inrxtiviia, alia breviora, statuit; longiora nempe ea,quae ex albido auro confecta fuisse Herodotus ait; breviora


56 ADNOTATIONESquatuor illa, quae ex auro perpurgato. Vide Voyage dmjeune Anacharsis, T. II. p. 43 i. ed. in form. oct. S,]10. i^xiroiXMtTx) Habuiste Nostrum ex doctrina , "relmore patriae, aut alia consuetudine, i%car«*ttmt., Ttttrehtattrxetc. fallax [Gronofii] suspicio est. T«» -xolut nh scribitipse II. 149« rir»xvxXuitToit limn, TOV Si mlxfotl£uxa,xxl(TTt,v, nulla Codicum discordia. Minime trctXetrriivdamno. Phrynichus, [p. i3o ed. Nunnesii,] TxXaorrizo nireot xou dnXvxu; XiyiTxi xou xnv TOV I. Neque nescio cnticorumveterum contentiones de Homerico ro» Si •xxksto-riveurxOdyss. A. a52. Sed amo, haberi si possit, scriptioniain Herodoto consensionem. WESS. — Monuit Schneiderusin Lexico critico Linguae graecae, etiam in Chandleri Inscript.Attic. p. 2. n. i. plu&-semel troiKoumit absque iotascribi. Suspicari vero licitum erit, scripturam istam nonnisivulgari usu, brevitatiscaussa, obtinuisse: nam quodapud Phrynichum legitur, homines indoctos «rotXorair cumiota scribere, id quidem vel ipsius Grammatici culpa,vel librariorum, turbatum videtur. S.12. oeo««Vo'« Si, iirrxxxiSixu xju fxorov) In «rXi»4an> sive Sf/IU-•xXiviiut numero Diodorum Sicul. ab Hcrodoto discrepare notares est: adnumerat cxx. lib. XVI. 53. [immo cap. 56.]ubi in Adnotationibus plura. WESS. — Nempe rotundonumero usus estDiodorus; qui nec ita subtiliter, ut Noster,materiae et ponderis diversitatem memoravit S.[i3. £iriQ$ov xfiwou) Consentiunt interpretes omnes,purissimum aurum hoc nomine intelligi : sed in explicandanominis ratione in partes abeunt contrarias. Larcheruscum Salmasio (Exercit. Plin. p. m. 762 etygi. cuietiam Niclassuffragatur in Notis ad Aristot. Mirab. Auscult. p. 88.)qttrtJiSov aurum idem intelligit quod alias xirviot vocatur,scilicet quod absque coctione statim perfectum et purumreperitur. At hanc interpretationem nec usus sermonisnec analogia admittit. amQht enim aurum Graeci dixerer» sroXAaxif iltSiv, Srrs ytvitiou xBovgov, saepius escoctum, quoJiat obryzum; ut perspicue SuiiUs cum vetere ThucydidisJnterprete ad II. i3. docet. Quflms Etymologus adsentitur,loco a Wess. in Var. Lcct. citato, monens x*tQSot aurumab Herodoto dici fere ut ab Hesiodo *rot»f$Je», «wo TOZ iipio;.Nempe non est hic ro a o-rcfnrixe»: sed ex x*i et i


A D H E R O D O T. I. 5o. S 7positum vocabuium elirtQtot, decoetus, percoetus; quemadmo<strong>du</strong>metiam a verbis ?4*i et hlAu fiunt composita x$bl+>et dtptifAai. Itaque recte faciunt qui cutn Laur. Valla £irt0ivtXfwov aurum intelligunt excoetum, id est,igne bene purgatum:quodevocab. in eamdem sententiam diligenter ^tm.Porfu*in Lexic. Ion. disputavit. conf. Pollucis Interpp. ad III. 87.Pari rationein^/erid/jversiculoapud^then.Iil. 122.f. aquadecocta, quae crudae opponitur, Zlaf chrtQto* vocatur.Iam ab excocto illo purioreque auro mox (I. 14.) distinguiturXfuxe; xfwo;, id est, eandi<strong>du</strong>m sive (ut commodeValla reddidit) albi<strong>du</strong>m aurum; nempe, quod minusfuerit perpurgatum, multumque argenti babuerit iramixtum:nam omni auro (ut Plinius ait, veteres auctores secutus,lib.XXXI. sect. 23.) inest argentum variopondere. Etapud nullum quidem alium scriptorem XtvxeV jtfue-o'» (hocipso nomine) memoratum legimus : sed, quoniam decxvii. hemiplinthiis nonnisi quatuor ex puriore auro confectaait Noster, reliqua oinnia ex albido auro, consentaneumest ut albi<strong>du</strong>m aurum rainus purum intelligamus,quum praesertim nonnisi baseos vice fungi debuerintista iftnrhitSm, cui basi leo ex purissimo auro conflatusinsisteret.At quod de pondere hcmiplinthiorum utriusque generisvulgo apud Nostrum adiicitur, olirt$6ov yyiutov ririrxfot, relotifjnTtiXotiTtt Jtutrrn EXxovroc* rot li aWvx - - - oraeVo'» iiroUXotrrct, id quidem, si verum illud est quod de pari omniumhemiplinthiorum mensura paullo ante diximus, mirumutique et absurd.um debet videri; pon<strong>du</strong>s hemiplinthiorumex puro auro faclorum quarta parle minus fuisse quameorum quae argentum auro mixtum habuerunt! Nam rttot MAU-Toixotrrot non, quod Valla in versione expresslt, <strong>du</strong>o laUntatum dimidio significat, sed unum cum dimidio. (conf. Polluc,IX. 55. et Lexic. nostrum Polybianum, voc. i!*u*fXiov, exPolyb. VI. 23, 11. tum voc. iiwxilm, et HtumHin.') Nequeignorasse Herodotum putabimus, gravius aurum esse argento.Quam difficultatem non aliter levari posse viridoctissimi existimarunt, nisi statuerent hemiplinthia expuro auro facta multo breviora fuisse reliquis. At hocquoniam non modo gratis sumitur, sed etiam superioribu»Herodoti verbis manifeste repugnat, alia quaerenda


58 ADNOTATIONESmedela erat Intelligi par erat, non r»i* iiurolxetmt h. I.scripsisseHerodotum, sed id ipsum quod Valla sive ex feliciconiectura hic expressit, sive in suo graeco exempUri repererat;nempe ro/rov «MirocXocvrov, quod <strong>du</strong>o talentaeumdimidio significat, prorsus sicut apud enmdem NostrumiBiono* il/iurocXocvrov sunt sex talenta cum dimidio, et r/rotorv*«'AuraXocrrov, tria talenta cum dimidio. Atque haec pluribusabhinc annis ita in commeatariis meis scripseram , quumeamdem huius loci emcndationem a viro de bonis literispraeclare merito Fr. Chr. Matlhiae propositam vidi inProgrammate, Francofurti ad Moenum anno 1810. vernaculosermone edito. Eamdem vero, quam auctori restituimus,scripturam haud <strong>du</strong>bie olim in suis Herodoti codicibusveteres Grammatici repererant. Certe, quum PoUlux IX. 54. ait, priscos auctores rpirov wtrdXctrro* et i/S&osternViroixavrov ea quam dixi notione usurpasse, utique videridebet Herodoti hunc locum et paulo inferiorem (l. 20.)in animo habuisse: quodque idem adiicit irinTrrot ti/urx-Xotvrov, fortasse memoriae lapsu sic scripsit pro eo quodest rrocorov apud Nottrum, Paria Etymologut habet p. 744.et Didymus apud Priscian. p. i35o. et p. 1347. diserte auctoremHerodotum citans. Adnotare obiter liceat, (quod etPriscUnus et Didymus locis citatis monuerunt) exsimillimaloquendi formula derivatum esse latinum npmenSestertiut, quod idem valet ac semis tertius, scil. assis, idCSt, <strong>du</strong>o asses cum dimidio. S. ][i5. Xcovro? tixova) Forsan in leonis illius memoriam,de quo Nostcr infra, cap. 84. Conf. Creuzeri Historicor.Graec. Fragm. p. io3 seq. Aliam huius donarii rationemPignorius, (inxerat ad Tab. Isiac. p. 33. referente Gronovio•d h. 1. S.]17. xctTtxxitro i iv AtXQoTtri vno'5.) De templo DelphicoPisistratidarum tempore deflagrante, II. 180. WESS.19 seq. iXxur o-rx$/*.or iBionot »!«


AD RERODOT. I. 5o. Si. 59•ee rera omnia sunt, sed vitio temporum turbafa. LegeConmentar. ad Marm. Sandvicense Clar. Io. Taylor. p. 3 2.WESS. — De ista loquendi formula paullo ante dixi.Quod vero htc Wessdingw* ait, Quae apud Priscianum ad<strong>du</strong>ntur,nihil ad Nostrum, etc. in eo memoriam fefellissedoctissimum virum observavit nuper (de quo me per literasBoissona<strong>du</strong>* meus monuit) alius Vir doctus in Diariodassico, quod in Britannia editur. (Classical Iournal, N°. 10.Vol. 5. p. 334.) Scilicet post verba F/SJOMOV tjsurob&rrot arVesseU relata, haec vulgo leguntur: xal rovc rirrafac iifurvnlrxfic, «rf/urm» ifumiiafiyiy, xaioiirtf tinrh 'Hfo'«oro; srpeMf rih&txurovc. 'lotin ir rf Ti(l Movo-txHc. 'Emtpift! rflnt inrroiity.Quae utique nonnihil corrupta sunt: nempe irifuimti I!M


60 ADNOTATIONEStas, IV. 81. "WESS. — Quod ait M rov wooniiov ri( ywlv,•ic rurstts VIII. 123, 7. Nescio vero cur rS( yutlts adiectoarticiilo dicat, nec tamen adiiciat ad dextram-ne, an adsinistram. S.1 o. 0fg$a»iWO Dum scriberentur qui supersunt codice»Herodotei, notissima fuerunt @toQeLttuc Festum Delphicumhoc velut proprio nomine dictum fuisse, baud opinor.Fortasse acripseral Herodotus ®to^ntem. Delphis &t»l£ivutcelebrata, quod Castellanus et Mearsiut ignorarunt, aestimarelicet e Plutareho T. II. p. 557. F. et Polemone apudAthen. IX. p. 373. A. Utrobique narratis congruit grandisille Croesi *(trrtlf, quo Delphos hoc die fesfo scribit usosHerodotus.VA LCK.16. AAKEAAIMONIGN, Qxidn» theu xixitiitx) Optimedistinxit Gronovius. Frior interpres male verterat, dederatqueoccasionem I. Corn. de Pauw negligentiae istius corripiendae.Quod statim consequitur de hdmine, Delphisoriundo, qui gratificatus Lacedaemoniis fuerit, PtolemaemtHephaestio adripuit, ut nugaretur, in Photii Biblioth, Cod.CXC. p. 481. [p. 3ai. ed.Gal.l WESS.[22. xvxSivMTx ovx tirirtinx) Latinum interpretem secutusLareherus , minoris pretii donaria intelligebat. Sanesimulaerum aureum tricubitale, quod mox memoratur, nonadeo vilis erat pretii. 5.]a5. ri AtX$oi TS( cifrottixov iJyovri) Habet binc Plularehus,addita dedicationis caussa, T. II. p. 401. E. [scil.quod per mulieris illius fidem servatus fuisset, quum venenatopane interfectum voluisset noverca.] Dedit etCroesus TX x*i r*; hitft, sive monilia, eollo uxoris detraeta,ne quid Apollini negasse videretur: avarus enimille et hominum cre<strong>du</strong>litati illudens hoc genus donacaptabat. Menelao anxio et sciscitantiHavxnvtn 0i(t xirfiot iXaJ» «i« rSt KXO%Min(i(,propterea apud Athen. VI. p. 2 3a. Eadem Eustath. Homer.p. 1697,44. [Od. p. 453, a3. ed. Bas.] monente Berglero.WESS.CAP. LII. 4. ri %vrrii rSri \oyx)n io» »'/»•/«* Xt"~«u») Ex Mediceo lure instauratum belleque explicitum est,A»'>%»hastae spiculum est. Noster VII. 69. xlxn*( u%o*, htl


A D H E R O D O T. I. 5i - 53. 61&MfOf SofxoV &»•»» eft), mnai/titot TfimtXeyxiC- **cap» 77»•&e»--'«i%/*orc r/"*(oi(, Xoyx*' & few»» /ttyetXeu. Quae hisferme gemina sunt. Mitto itaque Bacehylidae tyxtet Xerfcwrolex Stobaei Serm. LIII. p. 367. Sfra&oiusque olxitriot XtXoyx*-tdm rAlif*/ /juxfy lib. III. p. 2 5 5. B. [p. 16 8. A. ed. Cas. Vocab.fyrrit ex b. 1. citavit Ammoniut p. 100. nec vero absquemacula, de qua vide Valek. ibid. et in Animadv. p. 170.Conf. infra et II. 71, 7.] Potius erit inquirere, iure-ne CBarlhiut, ad Papinii Statii Theb. I. 399. p. 137. reposuerit[L 5.] xtlfttta b Svxjn QnBoUur t» TU nu TOU 'iriwltv 'kxix-Xmf. Habet ex Stephani margine $jjx>i«-i, opinatus, uti arbitror,rotf Sifxaf thesauros rerumque sacrarum esse favis-«as: binc copula exulare quoquedebuit. Non laudo. Aliudveteribus STJXJJ. Chrysothemis patris Agamemnonis loculnmbustumqde iJSrxx» «rotrfof in Sophoelis Eieet. vs. 899.aemorat: frequens Nottro 9-a'iJ/ai r» tffn Swuio-i II. 67. 69.Dabit etiam n!» STIXH»TOW 'Otimu I. 67. quam o-ofev loculuminterpretatur. Cultius Reiskii xxi ®i0io>i, etsi nondistrictenecessarium: passim scribentium audientiumque peceatoBtSctlanreceptum, ubi€fetj3iu» veriusfuerat. Videll. 9.WESS. — De confusione literarum /3 et x saepius olimad Pofyb. et nuper ad Athenaeum monui, quum alibi, tumAnimadv. T. II. p. 395 seq. S.CAP. LIII. 9. r£» iJfiffnMotru» ) Exputare non valeo,quamobrem [Gronovio iudice] plebeium nimis sit, c$nff**ucninventainterpretari.Croesusutoraculi viresetdivinationernpericlitaretur, ea conmentus erat, quae inventu aceognitu per erant difficilia , fermxVa; ra JI» olnixxtot effvfit»n XM imfifdo-ixirSxi, cap. 48. Invenit personatus Apollo atqueexplicuit, quod fieri posse rex ambigebat. Sed noloin re clara operam abuti. Valla* abesse deinde mentiodebebit. Defuerunt eius libroeadem omnia, quibus msstosplures defectos esse indicavi. WESS. — De Vaila videmox extremam Adnot. ad cap. 54, 7. S.14. tuyuXxt olfxit lt.it XOCTCOSJTCU ) Potuisset xaraAtlo-fi» sedemtueri, sicuti c. 91. ni Codicibus placuisset aliud ; neoueillitamen hoc in genere sibi constant, saepissime in<strong>du</strong>bium vocantes, quid scriptor ipsemet voluerit. Haecvero eeleberrima illa sors est,Croetus Halym penetrant, magnam peryertet opum vim.


63 A D N O T A T I O N E SQua de Geero de Dirin. II. 56. et Davisius ibidem. WESS.CAP. Liy. 4. *tW*{ avTif i( Tluifi, AfX$«vf Suf&r» )Diwante Gronovium, interpretis prioru lapsu damnato,loeum expedivit Cl. Lamb. Bot, Obs. Critie. c. a. Bene inIliad. i, 4o5. Iltifa, Wx«c femiSsc, K; 01 oi'x>ir»fif AtXQoi, CriticiGraeci. VVESS. — Perperam olim neglexerant intercidereorationem inter voces nM et Aix$et!f. 5.7. irftfLctmiim tuc) ariXtia») Ionice scripserat itftiun-TTA» x*i otriXj»»», prouti recte legitur lib. III. c. 67. a'n-Xi/» TI »MO frfoi(if/>r iterum occurrit lib. IX. c. 73. Ista taliaeensercm equidem uno eodemque modo semper exaranda.VAL C K. — 'ArtXj»*» sermonis indoles postulat. DUputatur,utrumnam Vaiia «rixiiw siye «mx/«», quod H. &epkanusadseveravit, hic legerit, idque eius ex Latinis 00-gnosci queatP De Valla, ut significavi, cessare lis debet.Prioris interpretis , sive is Fet. Plioenix seu Conr. Heresbachiusfuerit, res enim liquida non est, Latina fuerunt:Delphi vicissim Croeso Lydisque donarunt primas in cbnsulendooraculo partet, primumque in sedendo locum, atque immunitatemet ius perpetuum euique ete. Quae «VtXii»», etsivocabulum sedem migraverit, vertisse eum clamant, atqueex coniectura quidem : nam de membranis apu<strong>du</strong>trumque silentium. Lectio ipsa <strong>du</strong>bio caret, demirorqueCorn. de Ptnm» a-po/uamii»» xoi a-fooyytX/»» reposuisse.Delphorum in hoc genere gratum erga bene de oraculomeritos animum testantur formulae conplures. Addo deacriptisa Gronovio ex lapidibus Cyriaei Aneonitani pag. 5o.AEA*OI EAQKAN"*IAinniii KAATMNlfii ATTOi KAI EK-TONOIE IIPOHENIAN IIPOMANTEIAN nPOEAPIAN IIPO-AIKIAN A2TAIAN ATEAEIAN IIANTflN. Aliam Cyriacutexcerpsit iT


A D H E R O D O T. I. 64. 55. 63nes. Quarum formarum nulla est, qua non uti potueritHerodotus.- neque enim adhuc mihi persuaserunt viridocti, eadem constanter forma idem verbum ab illo scriptumfuisse. Sin certum etiam exploratumque esset hancillum sibi legem scripsisse, tamen lubricum institutumforet Editoris, qui quoque in loco (quod Sehaefero, Musasedenti, initio constitutum fuerat) expulsis verborumJbrmis eommunibus , etiam tum eum codiees taeerent, Ionieassuffieere vellet. Sed, quod idem Vir doctissimus, abiectomox illo consilio, professus est in Praef. ad suum Herodotum,id et ego diligenti observatione mihi videor intellexisse:Plane cognovi, inquit ille, Herodotum perinde, aeeeteros Scriptares graecos, dialectum ad grammaticam axfi/Suo»non ea exegisse qua vulgo creditur eonstantia atque perpetuitate.Qua de re ut in Var. Lect. saepius a me monitum es.t, sic inAdnotationibus hisce semel monuissesufficiat. Caeterum facilecrediderim, variandi studio Herodotum h. 1. diversis<strong>du</strong>orum nominum terminationibus vftnttrniw et artXii'*»•cripsisse. De Valla quod inAdnot.ad h. 1. et ad 53, 9. Wesselingiusmonuit, errorem suum ipse in Addendis et-Emendandisprofessus est. ,. Quae de Valla et graeco eius codice„dixi, a vero abire serius deprehendi ,'nactus exemplar„ Venetum anni 1474. benevolentia amplissimi Meerman~„ni. In eo nuilus hic hiatus, qualis in cod. Arch. cuius„cum Valla in plerisque consensio errandi hanc caussam„praebuit. xnuitit Laurentius immunitatem vertiL"— Hocverbum immunitatem dein H. Stephanus, licet caeteroquinVallae versionem ubique sine mutatione exhibens, e versioneeiecit, in ora tamen monens ct-nxir.r legere Vallampro «yyjx/j|». Denique, quod et in eadem ad h. 1. Adnot.et in Dissert. Herod. c. 8. p. 77. idem Wcsselingius in <strong>du</strong>bitationemad<strong>du</strong>xerat, quisnam auctor esset veteris latinaeversionis in eis sectionibus huius primi libri, quae codiciVallae defuerant, etiam hunc errorem Vir egrcgiusingenue retractavit in Praef. p. v. interpretem istorum•upplementorum non alium, nisi Conr. Heresbachium, agno-•cens. S.CAP.LV. 7. AvSj »c$«£ft, m\inl,ti$i$x irxf'*Ef/ue») Hegychiox8(« Bxitwv est TfvQifoQic;, neque discrepat TeX*Gfo'f.Themistius recte Or. XIX. p. aaC. D. «Mii rfvipiis it tuu cCx


64 ADNOTATIONESeterrwf i woix3fi( hnnvmlx. Convenit etiam EuripideuraSytn aBfot *oix, Troad. 5o6. De tono vocis trtXv4^Qx dis»quirit Eustath, Hom. p. 26, 35. et 1473, 53. [iliad. pag.20, 25. Od ed. Bas. ] atque utrobique iroXv^i^ix[conf. Var. Lect.J *«»' if/m Qtvytit, quasi fuga ad naviumstationes eonmendaretur. Nihil simile mssti. Hermi quoqueobportuna mentio. Vid. c. 80. WESS. — De mttlo,quem dicit omculum, videc 91. S.CAP.LVI. 10. ro uit oviccfiH xu i%txtLfnre) Supra, tviccM»Btunxtirtn, ubi Galeus »iictu.i ex Areh. maluit, nullo•uccessu; utrumque promiscue ponitur. [ At tiicc/m numquamet neutiquam lignificat; tiixnX, nutquam, nullam iitpartan.^ Verum leve hoc. Inquiren<strong>du</strong>m est, qua de nationehaec praedicentur, Hellenica-ne, an Pelasgica? Cel.Gronovius ad Hellenicam transtulit, aUera vertens Pelatgica,altera Helleniea, quarum haee nunquam ex ilto solo ereessit,illa valde multumque est vagata; sed iniuria, praeterquescriptoris opinionem. Docet, Athenienses origini*esse Pelasgicae, Laeedaemonios HeUenieae: itlos sedibus sui*non migrasse; Dores, quo cum genere Spartani mixti fuerunt,muUum pervagatos et diufuisse. Omnia quae aubiunguntur,hanc sententiam expostulant; inprimis xxi ix r»c^fvtnrdoi ovraic «V HOvmirmm ixSot, Aufixot ixxifa, innuuntDoriensem et Heraclidarum in Peloponnesum introitum.Atque hi areXvsrAaWe*: neque fugit H.Stephanum, sine caussaspretum. Stephanus Byz. [voc. Aufievj clarissime - *Heo'Sortfhn d.*tfi rev Aufixov yitovc.0nri, xoXviry.uttiTOt otvro"xx\intuci iiixtvc evrai, additis Nostri verbis. Par de Hellenibus aliorumnarratio. Lesbonax Protrept. p. 175. [in Reiskii Oratorib.Graec. T. VIII. p. 22.J ei u.h aXAei »a\rf f'EXXnnc nril( rQmpuc xirut utTxrrxtrt% tixtvrn txotrrec xirSt, iclcXxrcetrtfmfovf xcti otvTti lc;tXxriirrtf v0'irifut. Athenienscsvero nfinquamsua regione migrasse, neque alios inde expulisse: ovrtycif iipiXuitiTt, addit, vWo" (eiW) rjf r0trifx(xirSt vV tiixpiSrolrtformn x. X. Ipsi de se Athenienses gloriose ad Gelonem,[apud Nostrum] VII. 161. otc%xioT»Tot uit tttoc. irxftxiputti,sttvtoi li iorrtf ti /uTcctxrrxi EXXxvwv. Non equidem nesciOPelasgorum vagationes, multifariain susceptas et absolutas:Straboni ea propter irtXux-Xxttt esse titoc xxi TX%V irfic,hnmtrroirtic lib. XIII. p. 922. £pag. 6*5. ed. Cas.J neque


AO HERODOT. I. 56. 67. 65dissimilia litteris mandasse Dionysiutn Ant. lib. I.pag. 14.At Herodotus de universa natione non loquitur, sed deAtheniensibus, Inde genus suum <strong>du</strong>centibus. Id porromemorabile accidit, doctam hanc de Pelasgis, Doribus,Atheniensibus, Spartanis, et Ionibus dissertationem, xm.ferme sectionibus inclusam, pluribus ex schedis exulare,absentiaeque eius caussam a doctissimo inter Italos viro[Assemanno; conf. IVess. Diss. Herod. p. 76. et Gerbr. Bruiningin Actis Soc. Traiect. T. II. p. 160.etT. III. p. 3io.]in teholio quaeri: neque enim Herodoti esse: antiquumscholiasten nimia se<strong>du</strong>litate adscripsisse suo exemplari;hinc illis abesse libris, his adesse. Non placet conmen'tum. Herodoto, ne longius evager, Dionjrtius, Straho, Plutarehus,Athenaeus, Stephanut Byz., ut Grammaticos praeteream,disquisitionem istam constanter adiudicant, estquedoctior multo qnam pro scholiastae ingenio. Neglectaa librariis videtur, ut suavissima rerum Croesi narratiolenissime decurreret atque inter se aptior cohaereretHabetur adfine lacunae exemplum c. i3i.WESS. —Plura ad hanc et ad proximas <strong>du</strong>as sectiones spectantiadabit Lareher: multaque praesertim huc facientia eruditedisputarunt Parisienses Aeademici in Actis Acad. Inscr. T.XIV. XVI. XXIII. et XXV. Atheniensium originem Pelasgieamrursus tangit Noster II. 5i. VII. 94. VIII. 44. Fuissevero Athenienses origine Pelasgos, praecise negat idemLarcher in Chronol. Herod. pag. a6a seqq. At nimirumcum priscis Ionibus Atticam incolentibus coaluerat olinanumerosa stirps Pelasgica, et linguam eorum moresqueadoptaverat, unumque cum illis populum confecerat:quod et ipse Herodotus c. S7. et seq. haud obscure significatConf. Heynt ad Iliad. N'. 62 5. p. 388. S.CAP. LVII. 1. *H» ma %\ yXurvccr Xtiruf ol thXBCtytietc.) Torsit haec Nostri disputatio doctissimorum virorumingenia. H. Stephani et Ph. Cluverii in arbitraria vocumtranspositione audaciam, cui inprudenter adstipulaturAmpi. Bouherius Diss. Herod. c ix. pag. 109., recte conpescueruntGronovius et Geinozius. Sunt quoque spectabileset temerariae Illust. Mqffei in Origin. Etruscis Histor. Diplomat.pag. 242. machinationes. Interpunctio loci turbaidedit; cuius, uti opinor, haec genuina sententia. De bar-Httod. T. V.E


66 ADNOTATIONESbaro Pelasgorum sermone coniecturam , si fas sit, sumiposse ex eorum reliquiis , Crestonem supra Tyrrhenos incolentibus,qui quondam Doribus, Thcssaliam tum temporishabitantibus, fuerant finitimi. Haec aperta cuivis.De Crtstone et Tyrrheni» <strong>du</strong>bitatur. Cl. Reiskio probabilenon fit; Pelasgos adeo fuisse evagatos, ut derepente exGraeciae oris in Etruriam transmiserint; ne<strong>du</strong>m Herodotumeam rem sic nude fuisse elocuturum: nusquam praetereatota Italia urbem Crestonem inveniri. Itaque, Tv;-rov&iv loco, TufTunm reponendam, supra quam Macedoniaeurbem Crestonica Thraciae regio fuit; cui quidem suspicioni,msstis nihil iuvantibus, tanquam nimiae, noaadsurgo. Mihi Creston et regio Crestonica visa olim fuitsatis hic obportuna. Tyrrheni, Pelasgicae gentis propago,Lemnum olim Imbrumque insederunt, occuparunt deinvaria Chersonesi atque ad Hellespontum loqa; tum ad<strong>mont</strong>em Atho, testibus Thucydide lib. IV. 109. et CononeXLI. Supra hos in Thraciae finibus natio fuit Crestonica,forsan et urbs Creston, Thucydidis aetate paene barbaraet X/ytoiwef, cuius et Noster VII. 124. VIII. 116. meminit.Quae cum bene habeant, possunt pro veris putari.Quoniam tamen Tyrrhenos Etruriae passim Herodotus memorat,non intercedam valde, si ex Dionysii auctoritate[cf. Var. Leet.] Corton seu Cortona Etruriae intelligatur,modone KJHOT«»« itixn moveant. WESS.7. tuurit nxax/x») Iungit haec artissime Corn. de Pau»praecedentibus, omnia ab oixtov ti usque in /urriSaXt parenthesiincludens: par Reithi sententia, sed post SxvXaWterminum parenthesi statuentis. Quo modo barbari Pelasgorumsermonis in Placianis nullum argumentum, quodsequentia manifesto postulant. Arbitror articulum decsse,adsciscen<strong>du</strong>m certe ad verborum structuram, xoi »> ni>JVMxint, et ex illis Pelasgorum, qui Placiam et Scylacem inHellesponto condiderunt, et quae alia Pelasgica oppida sunt,quae nomen mutarunt.- his interseritur, istos ex eo Pelasgorumnumero esse, qui Athcniensibus olim adfines fuerunt,de quibus VI. iZj., sicuti de oppidis istis ThucydidesIV. 109. Et haec plana videntur. Praetuli cum Corn,de PaufV tnutirrm. Caussam dabit Mela I. 16. [I. 19.3Pott, Plaeia et Scylace, parvae Pelasgorum coloniae, qui-


A D H E R O D O T. £ 5?. 58. 67%ut a tevgo iammet mons Olympus. Quid nunc facies IllusfriMaffeio, Placiam urbem ad Hellespontum Propontidemquenusquam fuisse adfirmanteP Nostri verba Scho-'lion aut redolere, quod fuerit xa. rvlv HXXTVW x*rot Zxv-iXecxa, et Pactyen secun<strong>du</strong>m Scylacem, scriptorem videlicetPeripli, aut in Placianis laterc Picenos. Praeclarius de Herodoteismeritus est doctissimus Abbas Geinoz, mihi inplerisque consentaneus, T. XVI. Conment. Acad. Inscript.p. 62. WESS.[9. oo-et «XXot UtXxiryixu etc.) In latina vers. scriptumoportebat, sive quae sunt alia Pelasgica oppida. S.]14 *«?• ou« 01 Ke»rruv»froci - - - tvrs ei IlXetx/woi.) Non•ollicitantur a me Kexe-ruvnirou, tametsi in Dionyiio Kferuviocrxi.Vulgavit Bouhtrius Diss. Herod. c. x. lapidis inscri»ptionem, Placiae, eius ex opinione, depositi, in qua rit;Mirfo; nxasxiervji f sive Cybeles memoria, barbari nihil. Fueruntfortasse inscripfi marmoris tempore Placiani, si tamenillorum ea hrrytafyit, ut Pelasgicae gentis lapsu temporisplures, SiyXawo-oi. At non est. Venit Cyzico, quaevicini oppidi matrem Placianam honoris cultu dignata fuit.Vide Comitis Caylus Antiq. T. II. p. 198. WESS.CAP.LVIII. 6. xa! «xx&i» jMw SctfSdfuv) Delendamtfvtuv vocem Cbrn. efe Pauw censuit: sine caussa. Passim ?6W/Sote&cfoc in hoc scriptore. Vocabuli iterationi punctionesuccursum est. WESS. — Nempe ante ed. Gronov. post«rxitoV et post avr£ comma intersertum erat, non pesto-oXXuv. Sed et, ut nunc distinguitur. scabra et vix sanaoratio videri debet. Denique prope absum ut existimemrecte olim distinctam fuisse orationem, hac sententia:Hcllenica gens, quamdiu discreta fuit a Pelasgica, infirmafuerat.- postquam vero maior pars Pelasgicorum populorum,et multi alii populi barbari, cum illa coaluerunt, in magnitudinemcrevit: contra illi ex Pelasgis, qui manserunt barbari,nulla incrementa fecerunt. S.7. &!?$>) u v o*o/ tt Scxffi w%\ - - - ctvlpiDiitiu ) Reiskius trje'fuv S»' aut srfo; S4 u*, a quibus nempe mihi videtur. Tu Gronoviumadi. WESS. — Istam notulam Rciskiuj, cum multisaliis, privatim per fVesselingium miserat.Deinde vero ineditis ad h. 1. Notis idem REISKICS haec posuit: „Aut„


68 A D N # 0 TATIONES„tJf Sn «», id quod ego malim." Nempe facilitate quiderosua blanditurKriptura irtit, quam suo ecodice (cui etiamaiii suflragantur) adscivit Gron. aliique nost eum Editorestenuerunt. Sed vulgatam olim scripturam, quaedifficilioremvidcri poterat explicatum habere, tuetur Scriptorisnostri usus. Est autem elliptica locutio, in qua subintelligiturrepetitum verbum ioxiti. Simillima exempla habesI. 65, ao. IV. 5, i. VI. i37, i3. ubi repetitum intelligiturverbum >iyovri. IV. 76, 24. ubi Hxovrx repeten<strong>du</strong>m.II. 8, 8 seq. repeten<strong>du</strong>m i*v*ieai/un" Quod loquendigenus minus commode expedivit subtilissimus alioquinHermaniuis, Not. 177. ad Viger. p. 737. et seq. S.CAP. LIX. 2. xxl iunrxrpUvo* ) H. Stephanut, in Prolegomenis,in xxi itnrorvtituror mutatum voluit. Satisaudacter. Airrccwof, itnrorvrn Graecorum usu valent; atquis itnrorvrtrtxi dixit adhibuitque? Rectum est xxrtx»-Mttor TI xxl iunrotrirfror. Namque et Pisistrati dominationeoontinebantur premebanturque Athenienses, et divulti inpartet erant, Alcmaeonidis, etquotquot eiusdem erantfactionis,domo profugis, ut docetur cap. 64. et V. 62.WESS.8. X/Xuv) Ex Florentino, cui consentit Al<strong>du</strong>t, X/Xv* receptusest. Alibi ex eodem Xi/xt» VII. 2 3 5., tum X/x«vVI. 65. Memini Pautaniae ac Plutarcho X/Xuvtx probari,Xf/Xwv« Diogeni Laert. In uno eodemque scriptore talis discordiacessare deberet. WESS.— In scribendo proprio•omine constare sibi Scriptor iitique debet Nos cum fV"ett.ubique X/Xuv restituimus. Pro vocali 1, ubi pro<strong>du</strong>citur,frequenter u poni a librariis nota res est. S.9. o-wnSovXtvi) Verum hoc. In cod. Med. rvnBovXu lenitasIonica frustra invenitur. Mox c. 71. rvttB»vXrvrt Kjc/-r*i rttit. VIII. 101. »v» rt rv/t6ovXtvror-. quibus locis Medic.a scribendi peccato sibi cavit. Quam vero [/. 10.] ymwbutTtxwxoiir hic et V. 40. adpellat, ea aliis «•oiiWcicf et «-xvoyons, Euripidi princ. Andromachae, Aethylo vn. Theb. g55.Sophocli Eleet. 590. WESS.( i3 teq. ovxar, tive ovx «Jv, - - - mihrtxi B-(Ktir) IntelligeQxr), htytvri, vel tdytrxi. Sic et aiibi apud Nottrum,c. 86 , i5. ac deinde in eodem cap. saepius. Tum deindeytylrtxi w ex abrupto et per asyndeton dictum, cuius ge-


AD HERODOT.I. 5g. 69neris exemplum ad 1.11, 20. notavimus: simile habes c.72, i3. conf. Var. Lect. ad III. 12, 9. Exspectasses >>)jflirf» oi etc. aut mittricu S4xom TC 'iirxoxfaVfi' ytrlriou u*nirocvrx etc. 5. ]18. xar«$pov>i


foADNOTATIONESait, de regno eogitans, regntim meditans. Conf. Adnot. a


A D H E R O D O T. I. 59. 60. 7»uti scribit Pausaniat IV. 35.; Barbari nunquam. Novi patrociniumMedieeo quaesitum se<strong>du</strong>lo fuisse, verum debile,et, si consideretur, alienum. Geminati genitivi UirccXetnifovrov BecfBuftv ttnot, ambiguitatem quandam parientes,librarios, ut mutarent, permoverunt Mecum sentit Steph.Berglerus Aet. Lipt. MDCCXVI. p. 421. WESS.17. rf eSn/ut r,i #wi) Qua ostentata cives decepit Pitistr»tus, fuisse dicitur [/. 19.] tvuirif. Phylarchut Athenaei XIII.p. 609. c rijv xotriywmn Xtuvitrootroi M nj» rvfcmticc, tif 'Aftev»t trci"«oev iISo; txovroa, xcikii tptiri ytyontou. Insanabile Cataubonovulnus non attigit in Pisistr. c. iv. Meurtiut: meoquidem arbitratu conmode corrigi poterit, ut 'Ainvat «r«-TI(fK( u%( 7%otw*v. 'Af xvcce; TM; vurtlfott meminit Lycurgutc. Leocr. p. i5o, 5. [in Reitkii Or. Gr. VqJ. rv. p. 148.]Locum adhibuerunt Meurtiut in Cecrop. c. 27. et plus unavice Ei. Spanhemiut • eiusdem Minervae et alibi fit mentio,et in Antipatri epigr. quod vulgavit L. KUtter ad Suid. intvyoeV/uno;. Phya tum


7« A D N O T A T I O N E 5CAP. LXI. 4. feyW"» botyiur tltcu etc.) Tituli cau»-HD explanat Scriptor lib. V. c. 70. WESS.11. rotri trciruirxri) Vide PauU. Leopard. Emend. VII. 7.ubi Aldinum rrtttruirjiri prudenter corrigitur. E»t in Herodotiscriptis Codd. frequentata harum vocum confusio, efficitque[inter<strong>du</strong>m] ut electio in ambiguo sit. Sicl. 59.III. 144. V. 104. IX. 2. etc. WESS.14. 'hnrifai S) ytuitxt nxiramc) Opinor ex schedis &Remigii in marginem Stephani venisse ynituf • videor enimanimadvertisse, mirum harum membranarum inter etStepham excerpta consensum intercedere. Amplectuntur.Galeut, Paviut, Reitkiut, alii, eam Remig. lectionem, estqueconmoda satis. Avroc — Bouximtoc. xofvQciioc, tltcu, y»«5-tujrirt nxctt scribitur III. 82. Nec propterea tamen unicsvera. Ariitophan, Nub. 431. urrt TOXOITO» y - - - ti r£ Hnuytv/jictc ouSiif tixirti tXtiotecc x rv. Aesehinet in Ctesiph. p.63. itrotSSx irtfot ifjriQiriuc tixa AxiurSittic. : et p. 80. »» fih yttf£ ri •^ijiiriui ytcc


A D H E R O D O T. I. 61. 6a. 7»Mmthonis mentio reique series r*> x"f*> postulant. Similismenda vitiavit lib. IX. 69. alias detergenda. Id bene,quod OVT*> $j B«'») Vates atque id genus hominumferebat Acarnania et vicina Leucas. Qui sacros hosnercituam comites in primis studiosissimo commemorat,ab ingenio Thueydidis hac etiam in parte multum diver-IUS. Herodotus Mtyirrlm habet 'Axatnitx, VII. 231. et HippomachumAsmut%n thlf», IX. 37. Acarnani quoque, quodfaten<strong>du</strong>m est, non disconvenit Amphilyti nomen : KvW*«'» «dtsXvrev Acarnanis nominat Thueyd. II. cap. 103. Sedmulto tamen plures Attici nobis, necmirum, innotueruntxtnrfUXoyti. Quando itaque qui bene ominatus accescitPisistratum Amphilytus, Platonis Socrati dicitur inTheage p. 134. ». (quod Paull. Leopar<strong>du</strong>s iam animadvertitEm. VII. c 7.) •' imictwic 'AfiQbMTte -. 'Aft-Mcief autem CtenuAtex. Strom. I. p. 3g8, ai. ubi notat Hudtonut; his egoquidem testibua fidere malim. quam descriptoribus CodicumHerodoti; suspicatus Acharnensem fuisse Amphilytam,atque adeo dedisse Nostrum 'Anipixvne 0 'Ax*f»«vf»aat si quis illud ob morem praeferat Ionicum, i 'Ax«f->fi!(. Inventum Eustathio et Btilfaxoe trctfot rflont 'HfeeVrfi,ad Od. H*. p. 371, 46. [p. 1570. ed. Rom. 1 alia quaedamidem habet huius formae rarissima. 'Ax*f»a» et 'Ax*(nvt etalibi permutata sunt a librariis, et in Luciani 'Ertcif. AK«X,VU. T. UJ, p. 397. ubi conflatum e <strong>du</strong>plici lectione, quod


74 A D N O T A T I O N E 8libri praebent scripti, *Axc*fv«»cv; et 'Axxevxnv;. Bene monentiGuieto debuerat obtemperari: vera enim est procul<strong>du</strong>bio lectio, i ytueyi( i 'A%af»nJr, qui Acharnis a patremissus in urbem eW rwit» ei*u\)i


AD HERODOT. I. 6a-65. -jSnt oratio lenior curreret, mutavik In Parisino ixxsn* \ibrarius,supra scripto sigmate, idem fortasse atque ille arbitratus,aut certe scriptionis peccatum esse corrigen<strong>du</strong>m.Salva res erit, modo infinitivi, quae Gronovii opinio, imperantiumvicem fungantur. Saepissime hoc genus nosteramavit, lib. IV. 136. vi $t rrxf xa) ttxvtxnnoc irXairK i*A%t-«tsu: sic libri mssti et Euttathius, e quibus et VII. 1S9.


76 . ADNOTATIONES9. ^thein otir(irnami) Peregrinis intolerabiles Interpres."AMJXTOI, anirlfuxrei, ohteiviuxrei omnes illi , qui peregrinosiure eonmercii exclu<strong>du</strong>nt, eorumque contociationem atque aditumreeusant. De Britannia Diodoru* V. 31. ccvm ii re /*t»weAxiiy eltmmxTti ryirrrt ^ivotouc oSmituri. Hinc a/uxrei avtfetsre»Lucian. H. V. II. 37. et U/JLIXTX tivn xxi !htit&i PhiL Iud.Leg. ad Cai. p. 1013. c. homines gentesque, omne familiaritatisgenus detrectantes. Polybii ivnritu^ia rSv Utolv deneglecto conmercii usu et accessu Excerpt. p. ioa3. [lib.XVI. 39, 13. nostrae ed,] huc pertinet, sicuti hripu^in «r»«creii Ttytirxt infra c. 68. et 185. in aliam partem. WESS.— Conf. Lexic. Polyb. in 'Atutyx. S.14. Avxieeyt) Potuisset vir clariss. aliud robur Cod. Florentinoaddere ex Apollon. Rhod. I. 163. re'v /u/v \* »««!#Avxeetyet t*ti**v. et ex principe Poeta, a criticis veteribusibi laudato, Iliad. H'. 14/1. ac Z*. i3o. In oraculi versutertio. [t. 16.] $ MfiuTo* iustum est. Themistius sibi nonconstat, fortasse aliorum culpa. Tametsi Orat. xix. principio,nunc quidem »'} xtu ivtex scriptum inveniatur, insequentibus bis terve evx xv tiirrxrx, 1» Sto'c * xvitonrot »Tv.Fuit autem Pythiae id responsum multo celeberrimum,et, si Plutarclw ad». Colot. pag. 1116. F. fides, U rxte **-XXIOTXTXIC avxyixQxTe insertum apud Spartanos. W ESS.[ 30. i!tc V xvrei Axxti. elc. ) Vide Adn. ad c. 58, 7. S. ]31. XtrrtvnirxvTX Afu/Sunai) Laborant haec premnnturqueinsigni difficultate, etsi Pausanias, lib. III. 3. haudalitcr, ac nos cum maxime, legerit. Labotas, sive Leobotes,ex regia Eurystenidarum familia, fratris Lycurgi(quippe Proclidae, atque ex alia gente) filius non fuit: sisororis filium dixeris, oberit Labotae aetas, qua suae istutelae erat, cum hic nasceretur. Praeterea Charilli, siveCharilai, fratris Polydeclae filii, tutelam Lycurgus, magnoscriptorum consensu, administravit. Haec atque aliaIo. Meursius Herodoto, uti censet, manifeste erranti, obiicitRegn. Laeonici rap. 9. et Miscell. Lacon. II. 5. SequiturMeursium et amplius centum annis inter Labotae obitumet Lycurgi legislationem intercessisse contendit Bouherius,Dis*. Herodol. c i3. Cui equidem largiri debeo, si Apollodori,ClemerUit Alex*, Africani, Eusebii rationes constent,id verum videri. Ergo-ne Noster erravit? Fieri potnit:


A D H E R O D O T. I. 65. . 77quamqitam ai consideretur acourata utriusque regiae familiaerecensio, VII. 304. VIII. i3i. res ea ad creden<strong>du</strong>rafit diflicilis. An Xaf/xxeu cum viro Amplissimo refingen<strong>du</strong>m, culpaque in librarios, qui nimis scioli AtuBurtucorrexerint, est referenda ? Sic profecto in vado res erit,et Herodotus ab errore inmunis : vitium vero antiquissimumet Pautania prius; neque id miran<strong>du</strong>m, cum suoiam tempore Philemon apud Porphyrium Quaett. Hom. VIII.[ Vol. I. Homeri Barnes. pag. xcn.] de corruptis Herodoticxemplaribus querelam moverit. Marthamut Can. ChronoLp. 452. aliam, et forte planiorem , ingressus medelaeviam fuit: mutata vocum sede fuisse censct Avx. fcrirfw.aitXltiHev iih iuvrtv, BxriX. $2 EirufTitrriui AiuiSurfM, cum ettettmtorJUii fratrit tui, Leobotas autem Spartanorum rex. Suntsane huiuscemodi vocabulorum transpositiones non insolitae,neque oberit multum Leobotae Lycurgique aetas.Certum est,de tempore legum latarum vitaeque Lycurgivero principio antiquos scriptores discordiis distineri;id ne operosius ostendatur, otium Meursiut fecit. Constatpraeterea, Eunomum, legislatoris patrem , et fratrem Polydectembreve regni spatium habuisse: vixisse Leobotamdiutissime, Doryssum atque Agesilaum, filium nepotemque,exiguo intervallo, et rege Agesilao leges Spartanisperlatas ex Pautania III. 2. Quae utique constare posse videntur:opus enim minime est, ut Apollodori temporumrationibus Noster adsentiatur, neque ut scripsisse censeatur,rege Leobota conponendis legibus operam inpendisseLycurgum: ad eius regnum tutela pertinet, quam Creticumiter excepit deinde, quo de praeter alios Strabo.WESS. — Lareherut, in priore editione Herodoti in Gallicumsermonem conversi interpretationem Marshami secutus,in posteriore editione plane Charilli nomen inlocum Leobotae vel Labotae substituere non <strong>du</strong>bitavit:cuius consilii rationes in Cronol. Herod. cap. xvn. p.489.seqq» exposuit. S.•i 5. ituiwrixt tccu Tfiwdixt') Utrumque Glossae Herodoteaeexplanant; unde Suidat, sed non sine peccato, descripsit,ut ad Glossatorem suo tempore docebitur. [Conf.Kaen. ad Gregor. Dial. ion. §. 93.] fiene Poljyaenut de Lacedaemoniistuxrei xixwf rm fMit«i } iyuM-trlxt «" vvfviria


78 ADNOTATIONEStTfxrtmitvtmt Hb. II. 3, 11. Ephoros, a Lycurgo Spartanisfuisse inpositos, Marthamus infitiatus fuit inprudenter.Nottri patrocinium docte professus Clar. est Jac. Perizoniusante laudabilem Gronovii operam ad Aelian. V- H»III. 17. Ceterum farlmirt r* »oV'a wocVrot CW. A«nBg. si »0-JUCMC fuerint, cupide probarem: amres atque instituta indicant.Vide III. 99. et de Lyewrgi post obitum divinis honoribusNic. Damateenmm Exc p. 449. WESS.CAP. LXVI. 4. ocvoi u «Jfa/M» «vrfa) Sic VII. 156. «I% trafmirm' atW r' fStocjuov xeci tBXxrrov. Et Diodorus V. 12.r«jp) reij rf /Jiojf OIV&OOC/KOV xotl rotif So'$ouf «ucjjiaWav : qui eumin mo<strong>du</strong>m saepe alias, ut ibi ostensum fuit. Adde Paull.Ltopar<strong>du</strong>m Emend. VII. 7. W ESS.6. x*r*0ferir*rrtt 'Aoxo&v xoiVs-ovtf (ivou) Imitatur y4&^demude turris Babylonicae structoribus, xoci ttj B-tui M*T*-


A D HERODOT. I. 66. 67. 79CAP. LXVIJ. ii. iyiv/etro) Herodoteum hoc, e*Ionum more. Florentinus dialecti rationem non <strong>du</strong>xit, moxquoque rovricvv, ifltn aliaque inmutavit, quae tangendanon fuerant. Sustuli praeterea nfv, cui sedem inter airitk $tii concesserat. Nam turbat orationem , neque praesidiumaccipitexcap. 153. rn'v irfvriei iiveei, quippe planediverso.Reithiui, retineri si debeat, mavult frtiurov T>|V cevr«ri; S-toy, et TTOMTVIV ad structuram adsciscit: posset geminumvideri Sophocleum Trochiu. 665. sreiv j) rotvSt trfet ire'xiv e»»yrta,nisi discreparet recte expensum. WESS. — Ad rv!vU $te'v nullo incommodo o'$o'v intelligi poterit, sive nro/nsnivmalueris , nomen ex cognato verbo repetitum. Conf. quaead I. 109,3. monemus. S.15. Ttyin Xtvoy i») x^lV) Cl. Panw Try/x Xtv«£ iv) xoJf 0; :cui Reiikius consentit, Xivoa? tamen scribens. Aliter PoetaOdyss. H'. lai.riif crtoov niv S-IIXOTIOO» Xivfu f»! X^fVrifrrrxi W E S S.17. XJX) rvms eevrirwef ) Rixantur nimis quam fueratex usu Gronovius et Kiiiterus; in adnotationibus ille, hicOerici in Bibl. Vet. et Rec. T. V. p. 4o5. Cui bono? Scriptoripse [c. 68, 18.] rev eexMcvoe tutt vif«t, incudem et molleum,esse ro'v TVTOV xai TOV orvr/rvrov ait, quod malleus incudemferiat, et incus vicissim malleum repelJatnid fierisolere, ofiicinae ferrariae adspectu omnes et sono edocent;et utrumque H.Stephanuset Chytracus <strong>du</strong><strong>du</strong>m monuerunt.TeVof in oraculi ambagibus atque ex vi quadam originismaileum non male; etvr/rviro;, quia cius ictum rcpellit, incudemcxprimere aptus est: wiV i*' »i!Meeri, ferrum, quodmalleo super incude tunditur. Qua in explicatione ubHerodoti sententia non deflexit Pausanias IIJ. 3, p. 210,WESS.19. Tty/rr frirceVpctfof ttrf) Corn. de Pauw reponebat Tt»•A*( iVircc^eeV tlj, Tegeae auxiliatorem habebit tibi, de auxiliatore,cuius tamen notitia requirebatur, ipso tacens-.WESS. — Auxiliatorem Pavius Orestem intellcxcrit, Athunc non Tegeae, sed conlra Tegeam, auxiliatorem desUderabant Spartani. Itaque Aein. Portus in Lex. ion. vcrsionemVaUae secutus ait: ,,'Ea-iTowcJe; apud Herodot. non pronauxiliatore (ut passim apud Pogtam) accipitur, sed pro


8oADNOTATIONES„v£ctore." Nec ita male. Nempe verbum hnftettft, indequederivatum nomen ixifpdtt, eique geminum btnafitloe, mediamhabet significationem, eum ttrepitu aeeedere, adstr*-pere, ut in fragm. Sophoclia apud Athen. VII. 377. b. Itaque,fere ut dWiiV, de eo dicitur qui cum ttrepitu et impetu adesl,(ive ad opem ferendam amico, sive ad depeUen<strong>du</strong>m hostem;quemadmo<strong>du</strong>m et de eo qui vel adptaudit amieo, vel insultalhotti. Caeterum, quum et verbum istud, et nomen , cumdativo casu potius, quam cum genitivo construatur, rectiusfortasse Tiyijt scribetur: quo <strong>du</strong>cit scriptura codicisVossiani apud Steph. Byx. in Teyot. Nam oppidi huiu»nomen non solum in singulari numero efferebatur, verumetiam in plurali. Sic certe it Ttyictif ait Archettratut apudAthen. III. 11 a. b. «S.[ao. iireixtt rjft i^tvfirit; »vtb tXxett* ete.) Haec Gronov.•ic convertit, nihilo minut inventione abttinuerunt, absurdepronus: quam interpretationem miror a Wett. absquenotationeservatam esse. Recte ad sententiam Valla: nikilominut inventione fruttrabantur. Ad verbum H. Stephanut:nihilo minus ab inventione aberant. Lareherus vertit, quasiin Graecis esset, tn /ua&tor imlxttrt TS( ittvnK. >$.]31 teq. t; tv W Mw, TM iyxSotrySt) Proscribitur a Pavioet Reiskio l( »Z•• praestare aut t*x tv: aut i( i. Sic enimusu receptum esse. Contra veniunt schedae Florentinae IV.12. 160. et 166. ubi Groncv. tum reliquae omnes V. 51. Ellipsisdefectui mederi potest De Spartanorum Agathoergi»,Ruhnkenius ad Timaeum et doctorum alii ad Hesjrchium."WESS. — In i( »v ellipsin Aem. Portut statuit huiusmodi,i( IXXIIQI rit Xfim »v, ad illud temput quo. Quidni dicamus,i( in ista formula pro ?


A D H E R O D O T. I. 67. 68. 81CAP. LXVIII. 6. 0 %xK*.iv


SaXDNOTATIONESAtt homini ferrum Utale incudc nefandapro<strong>du</strong>xiae parum est. WESS.26. ifutftvTt •**( ovx txJ«So'»TOf) Reitkio, »i txWrai hicsignificet iocore pro certa mercede, negans particula visafuit supervacanea. Non accedo. Vetat enim PoUux, haeceadem citans I. yS. 'E/tto-Jovro, con<strong>du</strong>eere eupiebat et eonabatur.Quo modo saepe cultissimusquisque. Notter III. 53.« ph Tlt(l»ti(»s IOT/XXITO c; n|y Kffxvfot». et cap. 139. tWfJtliurrt"K x*ot»i8of, xou ocvni» «eooiXtW» tiritrt. Utrobique coaaiv* etvoluntas [pro ipsa acttone] indicatur, sicuti et cap. aeq.Xfvo-o'» cJ»tio»ro. [etc. i65, 2.] Vide Io. Taylor ad Ljsiamp. 146. Valkenarium in Euripid. Phoenitt. vs. 1406. et Pou/i.Lropar<strong>du</strong>mEmend. VII. 7. WESS.CAP. LXIX. 2. iitwirt i( Sxotfm» ete.) Hinc Mcsseniorumexprobratio in Lacedaemonios, a Croeso, GraecosAsiae incolas premente, donis illectos, et primos omnium,KfOiVcu « ccvro7f Saffot bricrtixam ,yttMtu ") Hoc de Laconicae <strong>mont</strong>e et Apolline Pythaeo,Croesique auro, Pausaniat III. 10. WESS.CAP. LXX. [5.


AD HERODOT. I. 69*72. 8116. U rc *Hf«ro») Verum est iustumque. [eonf. Var.JLect] Vide IV. 88. et i5a. ApuUius Florid. p. 35p. Eninvttero farutm Iunonis antiquitus famigeratum: id fanum stcandiimlitora, si recte reeordor, viginti haud ampliut stadiis oppidoabcst; ibi <strong>du</strong>narium deaeperquam opuUntum. Sic ilie dcSamiorum Heraeo. WESS.CAP.LXXI. 7. T Q faxnxtv) Minutae voces, Herodoteaetamen, forsan e codicibus, ex Athenaeo certe III. p. 78.s. restitui poterunt: 2 BxriXtv, rv ii itr' atifoif rmovrovfwrptrtvtrStu trotfetrxtvci^cu; Similiter llb. VII. c. 10. rv ii,u 8ctrt)a5, /xlXXtv; hr ct>$fsf rTfctrtvtrieu sreWii» osWiwa; i£xv*V; Nostro loco, rv fuerat elisum a proxime praecedentibusliteris. VALCK.11. x«if«»ix»»wf Tf»x«f«i») Fatentur Persae, rHiWf heri»luttt «XJVH» xou rttvrn» rpixittt, magis ex Ionum consuetudiae,lib. IX. 121. Qua etiam de caussa i'rarK ££mf «W«i» niV x&ita; Tfccxvnrra Xenophonii Cyropaed. VII. p. 197. s.Quod Athenaeus vero exscripsit srfej Si, »ii Ai\ ovx untxfh*-rcu, id illi privum est et relinquen<strong>du</strong>m. Variat et alia,atque adversos experitur Codd. omnes. Notter autem sibicontrarius non est, quando c. 133. oivy il xelfTx vrfcrxlareu,vino Persae addictiores sunt. Olim pauperes erant et tenuivictu contenti: Cyri et insecutorum principum victoriaepotentiam et divitias; opes, ut iit, luxum pepererunt.Lege Slrabonem XV. p. 1068. [p. 735. ed. Cas.] WESS.CAP.LXJi.II. 9. tvin uiv Xvfiovf Kcarrxiixotf ettrifyu)Sic Eustathius, msstis consentiens. Corn. tamen de Pattwaut Svf/ev; aut KomotSoxat erasos mallet Potuerat profectoalterutro Notter defungi, utc. 76. Nunc praegnansratio nulla delendi est Tractum illum, quem in Pontumdemergens Halys radit, 2tfi'a», 'Arrvfitc, Aivxervflon^aepeadpellitant^po/ion. Rhod. II. 947. 966. ubi docteCriticiGraeci, Diortyt. Perieg. vs. 733. Adi et Gronov. II. 104.[At ibi nibjl quod huc spectet reperitur.] Mox Keiskiutwevrrot Tn('ArtK TS( xciru. VVESS.13. trrl Sl ctvxxr ovrof rSt xvfK TctvriK clirolnt() Bene Jo. Fr.Grooovius [referente Iacobo tilio, in Nota ad h. l.J haec pa»renthesi includenda, aut maiore distinctionis nota ab insequentibusseiungenda, arbitratus fuit. Av%ir», eervix, angu*stus meatus Nostro cst, et terrae etiam angustior tractus,FJ


84 ADNOTATIONEScervicisque instar porrectus. De Bosporo Thracio IV. 85.11Sxofti rtS rritucrof, i enJ%ii», ri H BeWooo; xtKXjrreu. ConsimiliterIstri, antequam in ostia seinditur, tenor, r»S mruiuo«wXJiVibid.c.Sg. AlibiowxnctracXtorenirstiadpellatlstbmuniab urbe Cardia ad Pactyam protensum, lib. VI. 36. et r» tv-(VTKTCI rei* ecvxi*o!, Thermopylarum angustias, [VII. 223,9.]ubi paullo erant laxiores. Adderem Euripidit Eleot. 1288.quaeque inScholiis leguntur ad Sophoetit Oedip. Colon. 688.si in obscuro res maneret. Ruit certe doctissimi PValthericorrectio, qua citra necessitatem im ll xvxx* oveef m x*P*in Observat. Hittor. et Critie. refinxit Non agitur de terminoAsiaticaeeiusregionis,sedquo illa situsit, ubi raditurabamneHalye, etquam angustea Ciliciae finibus in Pontumextendatur. Idem Cl. Reitkiut pulcre vidit, stabiliturquehis Seymni Chii, Asiae ad Amisum Ponti urbem rfciJo» mn-'recro; ot/%11» irrit »'; ro'» 'irrnto'» xe>\»o» Jirlxw». [Quibus cunctisin locis graecum B*>'XJJ» commodissime latinum vocab./ai/rcei reddet.] Mox D. Heintiut Maxe; $1 ilev tv&tu etc. testelungermanno in Polluc. II. 214. haud absurdc quidem. Inipsa tractus longitudine, tametsi repctatur lib.II. 34. nonnihiladhaeresco: sive enim diurno itineri stadia cu udlib. V. 53. seu cc quemadmo<strong>du</strong>m IV. 101. contribueris,Asiae illa cervix in angustias, oppido arctas, concludetur.Neque latuit hoc Scymno Chio, qui vu. dierum itinereAsiae has angustias, sive Pontum ab ora Ciliciae maritimadisiungi ubi admonuerat, cbntinuo 'O $* 'Hee'eWo; tuxttuymtv, >Jyuf 'Ex r»7; K^Xattxf ttim Hmfuv o'£o'» ti; llirm.WESS. — Vide Seymni Chii Fragmenta cum HolsteniiNotis ad Steph. Byx. a Ryckio edita, p. 58o. extr. et 382.et in Hudsonii Geogr. Min. Vol. II. p. 54. Scylax quidemin Periplo maris mediterranei, cap. de Ciiicia, (p«97«ed. Gron.) Herodoto adsentitur: Eratoithenet vero, testeStrab. II. p. 68. ed. Cas. tria millia stadiorum numerabat;Pliniut lib. VI. c. 2. <strong>du</strong>centa M. P. Caeterum consuli possuntquae in huncHerodoti locum commentati sunt AcademiciParisienses, De la Barre, T. VIII. p. 352 seqq. etDe la Nauze, T. XXXVI. Hist. de lAcad. des Intcr. p. 65.Farticulam li, quam desideraverant viri docti, ignorantlibri. Vide ad c. 5g, 13 seq. notata. S.CAP. LXXIH. 8. ti-K% «»i)*7») Parum refert, «»*


A D H E R O D O T. t. 72. 73. 85praeoptes, an IX». In membranis perpetua est diseordia.£&* tamen, si originem consideres , vetustior. Dixf adDiodor. XVII. 33. dixerunt- et alii. In tttifHt vocabulo latereregis titulum, cuius obsequium fugitivi Scythae detrectaverint,Reiskius coniicit. Mihi tali nomine rex Scythaeognitus minime est. Scytharum ttfulhf £t$fi< non aliisunt ac »eju«&f{ lib. IV. 19. uti Mforwoi ttnuiitf Arriani Indie.c. 2 9. Recurret alias «»ijp «tW»; et xii( BotrtXivf etc. W ES S.— At equidem h. 1. rSt HjiuiSuy non tam cum cltSfSt,quam cum Xxviiut iunctum intelligam : nempe nXx ottifSt,quae tifut oltieSt fuit (oe) Xxvflut rSt tofiolion. S.i3. •xetTlotf vQi •xttfi&uxt) Ita vetus interpres ex coniectura,Galeus, Barbeyraeius Histor. Foed. Part. I. p. 46. Corn.de Pautv, Reithut et Abbas Geinoz T. XVI. Connu Aead. Inseript.p. 66. et merito: nam quae Noster [l. 21.] subiungit,plures postulant pueros. Indignor itaque, eoeeum inpetumillis [a Gronovio] inpactum, quibus puerorum multitudo,ipso scriptore viam monstrante, potior visa fuittMssti, quorum auctoritas desiderabatur, adsunt. WESS.17. »m;ri XlfO Sic decuit. Ktitol x^t-otrot, lib. IX. 84.et ximvf &p$tf(otf VII. 28. veteres schedae, postulanteaermonis usu, dabunt. WESS. — In nostra Vat. Leet.perperam excusum „ xttttiri nostri omnes:" pro eo quodoportebat, xtitf-t. S.18. ofynt ovx axfo;) Qui poterit hoc esse verumP Isifyit otxftf censetur, qui iracando animo est, sive in irampronior. De Sulla Appianus, i i\ xetrol rSt fuytrmt oltif St rttuii iroXiut uxftf ifyit yttifutof: tum de Sertorio, xoii ytyinmifyit rt xxpt ii' vitotolotf srMx/Xec;, Bell. Civil. lib. I. p. 692.et 700. [cap. 104 et 113. Alia loca, ubi idem Scriptor, Herodoteistyli aemulus, eadem fonnulA utitur, dabit Index•oster Graecitatis in Appian. voc. «xfo?.] Accedit Dio Cassiusex Ci. Reislii indicio, T. I. p. 5q. Edit. Noviss. Srvnovn itrX-ftjt-rat Strtf xoti «AXwf ifyit oixfti, fiirore suecensisunt, alioqui in iraeundiam etiam proni. Itaque ooyit tvxi*(*tt qui irae minime in<strong>du</strong>lget; qualis profecto, uti resdeclarat ipsa, Cyaxares non fuit. Memini geminum viderilib. V. 124. »» yotf eSi, if $Uit%t, 'AfiTTOtyiftif iff%iiv evx ixftfvertique, non erat eokpos mentis. At discrepat; nec Latinabene proce<strong>du</strong>nt. Aristagora» mentis quidem conpos erat,


86 ADNOTATIONESsed in agendis ttbunfbrti ac magno animo defectus, siveiiu%jj*#Jx «xf«;. Ne lpngum faciam, cum Cyaxares iram freniaconpescere haud valuerit, supervacanea videtur negansvox et tollenda. Mecum sentit Abbas Geinozius. WESS.— Negativae particulae, quam equidem cum Schaef.eiicere non <strong>du</strong>bitavi, patrocinium ( referente Larchero inNotis) snscepit doctissimus Coray, ieyt)t ut in AeschyliFrometh. 378. pro ij/vx»!» accipiens, hominemque pusillointelligens ingenio.• cui Wcrferus suffragatur in Actis Philol.Monac. Vol. I. p. 77. vocab. e'f*r>i apud Ionicos inprimisscriptores et poe'tas de ingenio et indole frequentari monens,pluribusque prolatis exemplis demonstrans. Schtwferus adGregor. Dialect p. 53a. in sua sententia, delendam essenegativam, perstans, ortam esse voculam ovx suspicature <strong>du</strong>abus literis ax a quibus incipit vocab. proxime sequens.Vir doctus in ActisSeminar. Philolog. Lips. Vol. II.P. II. p. 281. provocans ad V. 11 a, 2. e'fy»i» ovx ctxfoc interpretatur,iram non vincens, irae non temptrans. Id verograece foret ifyii; evx iyxoocrti;. S.20. l0»v\tvr»tT» rSt itxeo\ rQtn etc.) Restitui, quodcitra caussam inmutatum fuerat. Vid. VII. 11,4. [voluit,puto, VTI. 10, 45. seqq.] VIII. 101. NequedispIicuitKvafafiiiovteu Qittmt ex Parisino. Habebat cffootrx; quod illo verborumordine displicere poterat. WESS. — Usitatiusntique BovXtvtrtou dicitur, verbo medio, deliberandi notione:sed quoniam promiscue activo etiam verbo Herodotus utitur,conf. I. 120, 3. praesertim ea notione quae hfc obtinet,rt deiiberata deeernere, (veluti III. 84, 7.et 10. tumVI. 5a, 11. saepiusque alibi •) activae verbi formae primasdedi, nautiquam quidcm spernens alteram scripturam. S.CAP. LXXIT^. [5. i» tt, xeu ivxrofutxb*) " & scil.h rtii; «XXouf tuLx x 't> ve ''» & TOCVTOU; roii; ncixcti;. Quam verowKnfiaxlw dicit, ea ipsa pugnaest, de qua mox ubcriusverba facit. S.~\8 seq. cvrrrnmt TJ!» if/Mfx» l\ovxin; vvxra yttMeci etc.)Vulgi more satisque populariter Noster, quotics de solisreclipsibus sermo est. V! *iu/f>* »v| rytWo, VII. 37. 0* Sxio;«fHa*c«ft- h TZ «vfav&i, IX. 10. Moverunt ea H. Dodtrellum,ut Herodotv omnem sideralis scientia? notitiam detraheret;quod ferri «teanque, ctti sine iusta ratioae prepositum,


AD HERODOT. I..74. 87poterat: verum grassatur ulterius, Thaletique peritiamaatronomiae aufert, et, qucm praedixerat solis defectum,talem fuis&e infitiatur: tenebras subito obortas fuitse, quatThales e regionis tempestatisque exhalationibus olservatit praetlixerat,in Addend. ad Diss. de Cyclit p. 912. Qua re <strong>du</strong>mThaleti astronomiae usum et scientiam adimit, adaugeteiusdem cognitionem rerum naturalium adeo, ut neminemeo in genere parem habuerit, habeatve. Quis enimregionem aliquam ingressus conplures ante menses indicavit,indicabitve, quali vaporum exhalatione aeris coeliquehabitus obscuran<strong>du</strong>s obnubilan<strong>du</strong>sque stato die sitPIta porro Gdes Eudemo apud Clementem Stromat. lib. I.p. 3§4. [ed. Pott p. 221. ed. Sylb.] in Historia Astronoxniae,Ciceroni, Plinio , Diogeni Laertio, Apuleio, et aliispluribus, qui uno ore perhibent, Thaletem solis hanceclipsin multo ante significasse, quam contigit, ( ncgatur.Verum constet ea Herodoto ceterisque, uti oportet. Deanno, quodeliquium istud sol passus fuerit, maior contentioet controversia. Pliniut lib. II. Histor. Nat. c. 12. inannum Olymp. XLVIII. 4. refert: Clemens Alex. in Olymp.L. circiter, ex coniectura. Utriusque sententiae officitrex Cyaxares, qui vitam in illos Olympia<strong>du</strong>m annos nonprorogavit. Cicero I. Divinat c. 49. solis a Thalete praedictamdefectionem, Astyage regnante factam fuisse ait;idem alii dixerunt, contra Nostri descriptam rerum seriem,et liquidissimum Eudemi testimonium. Serioreaevo viri doctissimi Scaliger, CaUrisiut, Petaviut, Rieeiolut,Utseriut, Newtonut defectionis tempus et indagarunt etsuas secuti temporum rationes variis annis adligarunt.Examinavit dissidentes horum opiniones Vignoliut T. II.ChronoL p. 254. ete. accurate, diemque defectioni ex arbitratuconstituit. In alia abiit, Vignolii repudiafa, nequecitra caussam, opinione, Bouherius Diss. Herod. c. 4. Amplexusalia quoque est T. S. Baierut in Memor. Scythicis,insertis T. III. Conmentar. Aead. Petropolit. p. 3s8 ; cuiuseximii viri quaestionis huius examen, cum cura institutum,minime displicnit; animi tamen pendeo, ad quosme adiungam, in tanto conputantium dissensu, neque patituradnotationum brevitas uberiorem exeunum. "VV ESS.


88 A D N O T A T I O N E Sfectum cum Petavio, Har<strong>du</strong>ino, Marshamo, Buherio, etCorsino, ad Olymp. XLV. 4. id est, ad annum ante C. N.597. refert. Ad annum ante C. N. 585. retulif Reizu» insua Herodoti editione; ad annum 61 o. refert Franc. Baily inPhilosoph. Transact. MDCCCXI. p. 2 6qseqq. ut nuper ex Novellisliterar. Goetting. intellexi. Diligenter perpensis collatisquecunctis momentis, quae ad illorum temporumrationes ineundas con<strong>du</strong>centia ab Herodoto passim mcfflorantur,Vir multis nominibus illustris Volney in Chronologied'Herodote conforme a son texte p. 4 seqq. demo»-stratum ivit, agi hic de eo Solis defectu, qui in PihgrtiTabulis ad diem tertium mensis februar. anni ante C. N.6a5. refertur. S.16. SwvntTiV T£ i KtXiS, xcil AIXSVIXTK) Verum est, quodStanleius in Aetchyli Pers. 326. et T. Faber lib. I. Epist. 39.docuerunt, Cilicum reges Syennesis titulo omnes olim adpellatosfuisse. Vide V. 118. VII. 98. et ad Diodorum SiculumXIV. 20. Labyneli nomen in Babylonis regibus itidemfrequens, uti mox c. 77. et 118. Ille, qui pacis arbitcret sequester Mcdos inter et Lydos fuit, est Nabuchodonosorus,qui et Nebucadnezar: congruunt temporum rationes.TK/M» iirctXKotyni, uti mox,[/. 18.] de consociataadfinitate Iones probasse videntur. De Abderitiset DemocritoSimplicius de Coelo lib. III. pag. J 5o. nf» tv/i*\ox£r 0»'ASXxf/rai i*x\\ct!-i* , airsrtf xai i AnMsxpirOf. Iunge Cl. Albertischolia in Hesychii 'E*ato.K$«m;. WESS. - .24.


AD HERODOT. I. 74.75. 89T« OTMX;*/*;» bene redditur, neque attingunt haee tuperficiaruAd quexn mo<strong>du</strong>m si cum Rev. Horreo hrtrcifuvrreu itnt itu%fuite verteris i» summa cule, seu cutis superficie, utiequidem interpretan<strong>du</strong>m censeo, cessabit, si quae moratafuit, difiicultas. Tacitus simili in ritu Ann. XII. 47. leviietu eruorem elieiunt. Alia Vossius ad Melam, II. 1. [p. 668.]alia Gronovius, quae ipsis relinquo. WESS.— UtiqueGronovio et absurdam interpretationem, et rustira conviciain viros doctos h. 1. coniecta, relinquamus! S.CAP. LXXV. 5. 11 rxfttrtvnrcu M Tlifvctf) ilpnrltn ,quod his liberaliter adstructum fuit, recte abest. VideGronov. [immo Var. Lect. vide,] et Adnotat. ad Diodor.XIV. 111, WESS.[9. tvtrcl TU; iovrcte ytQvfct;) Pro eo quod in vcrsione po-»ui,pontibuseis qui ibi erant, rectius fuerat, qui ibisunt,vel, qui nune ibi sunt, ut Larch. et Wyttenb. ( Select. Historic.Graec. p. 35o.) intelligebant, collatis vicinis verbi»n ydf S» ttncu - - rat; ytQvfttc r« vrotc. S. ]10. ucii i xtUc'( xiyoc 'EM.inn') Etsi Noster Graecorumhunc rumorem spreverit, amplexi dein eum alii sunt,oti Apollodorus in Diogene Lairt. I. 38., Lucianus Hipp. c2. [T. III. pag. 68. ed. Amst. ] aliique, de quibus pro Herodotoad eum Samosatensis locum Cl. Gesnerus erudite."WESS.[ 15. i$ dfifTtfSit x"(»( U»rr* ) Scilicet adverso fluvio, quocommodiorem ad traiicien<strong>du</strong>m locum invenirent, littuslegentes, fluvium a laeva habuerunt. S.)[18. inutt 'ctt r» trfotriirtiat iif. XUTCI vurov xdBot, etc.)WjrtUnbachium secutus eram, qui commate post Sxwc interposito(quod ignorant alii) orationi consultum existima- (verat, hac sententia: utJUivius, si a tergo sumeret (i. e.pnetcrlaberetur) castra eodem loco manentia, (iSfvtiitct,)tacparte superiore (oltvftt) se convertens in fossam etc. DeKntentia equidem nihil repugno: sed de distinctione inttrtMif et a» interserta, nollem factum. Nusquam, quodmeminerim, particulam a> notione coniunctionis si usurpatNoster; quae illi tt, ti vcl iclt est Arcte iunctae particulaeixttc at, cum coniunctivo vel cum potentiali modotomtructae, ut I. 99, 9. etsaepius alibi, nude ut signifinnt:neque ad sententiam alia particula hic desideraba-


goA D N O T A T l O N E Stur. Structura enim orationis, abiecto post %%u$ commaU,in hunc mo<strong>du</strong>m procedens facile intelligitur, "ua. » ro-TUfiif, reivrw - - - ixTforxifutlf rx rSt ifxpdtn ftiifur, XeiBtt ri»Tf«r


AD HERODOT. I. 76-78. 91imtSr* *fcr$cur*n. "WESS. — MwQiiif non passiva autreciproca notibne dicitur, sed activa, ut III. i3, 16. VII.146, 8. Itaque h. 1. accusatiVum regit, ro rrficrimin: utaententia ad verbum haec sit, damnavit, improbavit exerci*tunt tuum propter paueitatem: id est, eonquettut ett de tuoexereitu, non quod minus fortiter pugnasset, sed quod nwmero longe inferior fuitiet hottibut. S.10. AaBvnmc) Regum Babyloniorum ultimus, Croesoad coSrcendam Cyri adaugescentem potentiant foedere iunctus,et belli huius fortasse occasio. Beroto apud IotephumNa£e'mreW lib. I. cont. Apion. c. 20. Par caussa Anuuin Aegyptium,has in partes ut transiret, inpulisse videtur.Lege Xenophontem VIII. Intt. Cyr. pag. i83. WESS.—Commode Larcherut monuit Labyneti nomen a Nabonnedononnisi literarum ( et n permutatione, alias etiam haudinfrequente, differre. Caetcrum cf. c. 74. et Xenoph. Cy-TOp. VI. 2,10.5.CAP. LXXVIII. 3. eWem-) Ut alibi saepius, hicetiam oblileravit Gronov. ionicam scribepdi rationem; etcap. 96. iQtfrttr e libro Flor. in iQttrur transiit; cum paulopost hrifririantt intactum relinquatur.; alibi imQeiritrncet ixtQwritifi. Hic vcro scribi malim : tl crni, /utn/vrt;rat; w/ulc ri/ittlja, icQorritVTtf (nempe TB «r»ooternev ) xurietio*.Verbum adhibuerunt Euripidet et Lytiat. VALCK.5. it rovt ibryrriuc TtXmm-im) Dubium est, praestet-neTit&ulmuc an TiXnttruc, cum sermo de his coniectoribusest. Cieero Divinat. I. 41. Telmettut in Caria ett, qua in urbeexeellit harutpieum diteipUna. Habet et Strabo TrtMiievta*,sive To^vrtim etxfotv lib. XIII. p. 935. [pag. 63o. ed. Cas.]Arriano, qui de hariolis ct roniectoribus his diligentissime,Tt>M«-fiibus in luce posuerunt Viri Cl. T. Hemtterhutiut et Ruhrt*keniut ad Timoei Ltxie. p. 81. [pag. 109. ed. sec] WESS.


oiA D N O T A T I O N E S— Prope me abesse, ut istud i; rSr I Jnynr/a»» probem,in Var. Lect. professus sum ; idque quum ob codicum luctoritatem,tum hoc ipso, quod paullo insolentius dictamvideri poterat. S.CAP. LXXJX. 4. tvf irxt erfSynet »i tlnu ) Ex mu tirtesse. Infra IV. 11. ol( unctXkoirrtrtcti ^fxyiut ttn. VII. ia.weiy%v tvfiritl ei ov trfiynx tirxi rrfetrtvtrtxi, eonperit prortttsihi consultum non esse Graeciae bellum inferre. Quae FJorentiniimperio mox vetere possessione evertuntur, defendinondebent. WESS.9 seq. tretfel eV(*» i tl( etvree xetrtiixtt) Dare quidempotuerat &( 01 tryf T» TftrynxTit ovx eif etvrie xetrtiixtt, proutalibi dedit ovx uc jffiXi. Sed ut hic, semel praeterea IoquiturVIII. 4. iwil avTouri nueci iiiea rei HfrrynetTct rSt 8*f-Botfttr ociriBourt n el( «vroi xotrtiixter. VALCK.i3. n ii ftdx* «•*


AD HERODOT. I. 79-83. 93BiHtconf. Strab. lib. XIII. p. 575. ed. Cas. et Apollon. Rhod.I. na5. S.19. MnJ* t* rvMitt/tffmoMttet u/ivttiriu') Nimia et paene superstitiosa,qua in Medic. erat vir clarissimus, reverentiais orationem Nostri verbum, toti Graeciae ignotum, a>wrTut invexit, citra <strong>du</strong>bitationem negligentia librarii prognatum.'Anvnttiu his libris frequens; nec aliubi, ne abipao quidem Florent. ad eam formam scribitur. L. KUsterum,acerbius hoc de genere Biblioth. Vet. et Nov. ClerieiT. V. p. 409. conquestum, missum facio. QuneH odoremet speeiem equum non ferre, sed reformidare, in praeliibuius enarratione Xenophon Instit. Cyr. lib. VII. [cap. 1 ,37.] pag. 176. E. eVPolyaenus Strateg. VII. 6, 6. non praeterieruntWESS.24> ?£ Jrf TI **i l*tT%t boMM.i$4t6ou i At/JfoV) Parum referthoc an S* re» praeoptes. [sed istud praetulerit Herodoiw.]'EnM ixxttM^- placitum olim, merito vir doctus[Reulc.] repudiavit ob c. 153. W ov( tirux' oTfuniKotriui.Addere potuisset VI. 96. iiii ravmv ^f&imv iiriTxo* tTTfontvtefau.Quae mihi quidem a navibus ad anchoras stantibus,iwtxtvmuf, repetita non videntur: multo conmodius ro'vMV> ad dictionis conplementum adsciscetur. Vide hoc Po-Ifbii Exo. Leg. pag. 1108. [lib. XVIII. 28, 11.] &»Xe;«v,JW%aiv 5rt(Xa< reif xarei rvlv Ev'fu*>iv •XfayvMTf- et 5. LucaeErang.e. xiv. 7. \fi%wt »«( T«? srpcnrcxXia-is; l%t>Ayorro. InEuripidis Heracl. vs. 846. aliud requiritur. Varius enimusus. Quod autem nonnulli praeferunt libri 0 «Jrof, manifestosex i AvSej natales habet, prorsus uti avXuv xo'f«cfragmenti Autocratis apud Aelian. de Animal. XIL 9. Av&vxiftu genuerunt invitae, monitore I. Rutgersio Var. Lect.II. 1. WESS. — Proprius Herodoto usus verbi M%u sequenteinfinitivo. S.CAP. LXXXI. 6. iiteiui Miut) Non probo &m-$xiW, tametsi Ionicae notae. Mox c. 83. hir*tto( KfoiVw Bor,-Mut *o)wfMM*ty. W E S S.CAP. JLXXXII» 5. »ffi x«f«v xoXf0M


94 A D N O T A T I O N E Sntmi explkXtoae munita satis est W ESS» — Pro nl K«Jdwpr,qaod proprium huius insulae nomen, I. io5. VII.«35. nunc Kvfafi» rjfre; dicere placuit Herodoto. S.20. 'AXjoiwwf n xot) Xfofuac ) Theseus in Stoi. VIJ. p. 93.IKKT» "OfyvotSn; /ura|t) r*7» ocrjffNMlw Acottiuifuriur, M-orof **f4-\tt09fic. 'Afytlan li Suo 'AXx»j»opo; xai Xfowtiov. Vitium perspexitGesnerus, in rorrigendo parum aberrans. Fuit, utihic, 'AXxjivuf xo) Xfo'tu»e> ['AyiiMwf xeu XfoVwc ex msstis ediditSchow pag. 201.] Plutarchi 'Ayituf Meursius <strong>du</strong><strong>du</strong>m reformavitDc Othryade praeclare Ti. Hemsterhusius ad Lucian.Contemplant. c. ult. WESS.a 5. «-xvXttio-src; revV 'Afytitn Mxfov; ) Frequentatur his in liftrisTutvJfrai, ubi de rogo rebusque temere congestis sermoest. Hic, tametsi ex msstis, adridere non debet. ValuitneOthryades, viribus ac sanguine defectus, in unum Argivorumcorpora coacervare? Belle Theseus in Stohensi,'Otffua'»»; n-oXXot); o-xvXtvo-a;, rii» oroXtpit» rtoVouo» trrnrt»Non disparia Chrysermus in PLutarchi ParaiUL T. II. p. 5o6.WESS.28. xfyom;, 01 Mrpi» a» wxirma*uiutx'M*"< etc - > n Phaedone p. 89. c. [ c. 38. ] W ESS.38. ov yap xo/uu»r>; wpo rovrov) Conturbare orationisseriem yt}( aon latuit Reiskii sollertiam. [ At neuliquam


AD HERODOT. I. ta-84. 9Sturbat, modo in parentbesi posita ista verba cogites. conf.adl. 24, i7.notata.] Non vidisse illud, saltem sprevisse,Euttathium argumento sunt, Aaxtiau/totiot &» >««ra>n; I'(JN*•» (ftrm voluit) tipot, ni xottoltrtt Tfann, ciwi rwrov xonft,ex Herodoto, in Homert p. 1G5, 19. [ pag. 12 5, 5. ed. Bas.]Comam-ne vero ab hac de Argivis victoria Spartani premiserint,<strong>du</strong>bia in scriptorum dissensu res est, Plutarchipraeter ceteros, Nottrum, scd clanculum, taxantis, Vit.Lytandri principio. Lege lo. Meurtii MiteelL Lacon. I. 16.atque adde ex Philottrati Vit. ApoUon. VIII. 6. p. 335. ubiLeonides xtnZt vjrif itiftiat, ut amicis venerabilis et hostibusmagis esset terribilis: tum TKVTX TU xui JI X**fm «r*nlry xoMp, fuMt ouih £ M \vxcvfy


96 ADNOTATIONEStem fabula, catulum leonit ex regis pelliee aatum ease. S.)12. TtX/uirrlur iixxrx trttt ) Non erant itxccrrcci, sedeoniectoret et interpretes portentorum; quae <strong>du</strong>o coniunguntura Cicerone de Divin. II. c. 28. qui lib. II. c. 5. Est, inquit,quidam Graecus vulgaris in hanc sententiamversus; Benequi coniiciet, vatem hunc perhibebo optimum • MaVrif y «f>rref, oVnf uW^i xxk£c. Theocritus, Eid. XXI. 82. *Of y*f«» cixoi^ xaree rs> »00», ourof xftrrit irri» ituftxfirctf. Tametsinon ignorcm, n/tudnn, xfittit, yiturxin, in talibus etiamadhiberi ab Herodoto; una tamen mutata litera hic libenterlegerim : TtX/uirrtut uxttrxrru*, *!c etc. Dio Chrys. Or.XXXIV. p. 414. c. r« M.U r*i» oitnw» iixx$it iu. Omnis dwinatioconiectura nititur, ultra quam progredi non potest •• G-eero de Div. I. cap. 14. Sunt mihi ad manum Ioca veterum,in quibus roif Sixaioif, tixxtx videantur substituenda.VALCK. — Insolens verbi usus originriu suspicionibuspraebet. Varias Reiskius oflert, MUcellan. Lipi. vol. VII.pag. 616. praeterque alias i&at-dtTut, docentibus , adprobatMihi expedita in hoc doctorum acumine omnia non suntAmpliabo, donec clarior e msstis lux. Leonem circumarcismuros gestatum spectavit Apolionius Tyan. Epist. LXXV.cum rixantibus Sardianis, ifuic H, inquit, iniu •xiimSimctfct Afori iroKtmot otWo»$o» ^fctrit; WESS. —• Verbumitxttfdmn tuentur libri omnes, ncc satis caussae video cursollicitetur. Haud dissimili certe verbo tyturxt in resimillimausus est Noster I. 7 8, 10. S.[16. xttrtiKiynrt retlrow) rovro malebat Reitk. coll. cap.144, 1 l.et III. 121, 6. Sed potuitcum utrolibet casu oonstruiid verbum , neque hic obstant sequentes accusativi,absolute positi. S.]18. 0' «I» $1! 'TfoioiSnf UVTO < 0 MotfXof) Melius 0 vr0; cuntPav«o et Reishio. Confer Xenophontem VII..[cap. 2.] Intt.Cyr. p. 180. ubi nonnulla diversitas. WESS. — Mireri»nullo e cod. msto oJYof citari. Sic sane solet Noster. rovrw0) ut rov "Atw, I. 33, 8. oirof o* i xctt*ftelc x I. 53 , 5. 0' H •**%cvVof 0' «fcowcf, I. 85, i5. et frequenter alias. Pronominiautem «tJrof non erat hic locus. S.18 seq. rur n»st Avoa») ro'» rmt Kviut prave Florentinoacribitur. [quem secutus est Gronop.] De Nostri moreabundetestabuntur exempla collata in cap. 85. ab [co-


AD HERODOT. I. 84. 85. 97ieta~\ Gronovio: accedent progressu operis ex msstis plnra.WESS. — Videc. 85, 11. 109, 17. 154, i7.etc. S.[2-2. xai xetr' aCrir aXKci) Blandiri poterat Vtr* avrctquod et Valla expressit, et post eum alii. Sed vetat librorumauctoritas. xosr' OHJTSV Gronov. interpretatus est ad eiutexemplum. Non repugno: sed videbatur mihi ita dictum,nt istud , puruiiaxu ii, - - - ettrernihxf Tfiiliti xccr otCrir, III.4,n.5.]CAP. LXXXV. [ 2. ra H&I «M.ot hruixns, dtfuwc %. )Videsupra ad I. 38, 10. notata. 5.]3. ir T>i wr 7r«ft)Jovrri tviroT) Alii codd. formam dantusitatam tCiTTot: inusitatam sui Codicis admirabatur Gronovius.Herodotcam hic fuisse suspicor tvrrvX, et in GlossarioHerod. primitus scriptum : ECIVTVT, ( pro Evtrn, i)tvxutiUc, ivtTtitta. Aioytnaric ctrtv nv r yetifyti : nempetvtrvi, quod habet Aratus Diosem. vs. 358. "Otyot r* ICITVXxatifi ircrriliyntnc, clnio. Sehol. rp tCmclct. Formas istiusmodinominum Iones adamarunt praesertim.' 'I


98 ADNOTATIONESJHKT. n' tveiot, 'EwJ ArchytaeStobaei Ecl. Phys. p. 81. vs. 8.*ij olminfuot CalUmacho apud Suidom 'Atnrrv. Ubi vulgaturin Herodott) IX. 84. rf «VMTM ra; fulxtt, olim legebatur,me iudice, dwtrni Hesychius: 'Airtnvt, »' olxexPf*"f' Formamin *!, quod commemini, nullam praebet Herodotus.Sedhaec, fateor, mo<strong>du</strong>m exce<strong>du</strong>nt, argutis istis Graecorumauctoruin emendatoribus breviloquis displicitura.VALCK. — it rf -- tvttTot) Sequor schedas Ask., aliasMediceis consentaneas. In Glossis Herodoti variatur. In scriptisKemig. tvtrrt), tvntuflot • aliae tvtrrlc, tvtrri : cui discordiaeconmodior dabitur locus. Non esse ab Ionum usu id,quod amplexus sum, alienum, Democriti apud Stobaeumverbis stabilire in animo fuerat. At illa persanata sunt.Clement Alex. Stromat. II. pag. 498. Axuexftref /uh t» nj xtfir»v Titovft ni» tiivstiea, «» xai tvtrru ttftrtiyiftvtn. Non-illi itaque idem atque aliis notavit: sua enim sibi Philosophusvocabula habuit. Nostro coogruit Aeschylus vn. cTheb. vSk 192.MxV it xaxoiin, /uiir It IVITTOI QlXn%vtenttt «»»• - - -nbi Critici tvieuM4t(*, tvtrnfi*. Quo usu et Maximus deElect vs. 534. WESS. — Maximi philosophi de Electionumauspiciis carmen, quod dieit virdoctus, editum exslatin Fabricii Biblioth. Gr. T. VIII. p. 415 seqq. Vocab.tvtrru apud Aesehylum iterum habes in Agamemn. 878. S.13. oixtoynlext KftHrtt) H. Steph. coniectando iustamhuiu» loci scriptionem adsecutus fuit in Voc. Herodotear.recentione p. 732. [ubi de verbo oltaymirxu agit: et iterumaliquanto post] et 739. Certam praestant mssti, ctHesych.'AXtoytuTxf, olytotirxt. Neque abit multum *>Aaytt*it in GaleniGloss. Hippocratis, quo de doctissimi Viri ad Hesych.et Foesius in Oeconom. neque, alia in conpositione, olxMpffyiut, ttXht&lrrut etc WESS.i5. 0 il *tiit tvrtt 0


AD HERODOT. I. 85. 86. 99edereP pnesertim nullo divino beneficio, verum M Utvf*d xecxov, uti scribit. Merito hoc reprehendit Corn. de Pauw.Habet Plinius N. Hist lib.XI. So. semestrem Croesi filium,in crepundiis locutum , quo prodigio totum Lydiae regnumconciderit. At alius is fuit, atque ab hoc diversut,ut belle Har<strong>du</strong>inut, nisi si tamen ifi portento describendointer veteres haud constiterit. "WESS. — Conf. ad I.38,1 o. notata. S.CAP. LXXXVL 7. 22; Ami AtJ£» - - - *«,**) Sicconsimilia Nic. Damascenus Excerpt p. 457. in hac pyratragoedians, sed culpam inhumanitatis a Cyro in Persasamoliens. Ctesiat nihil de rogo, admiscet tamen prodigiosamulta. Nihil quoque Xenophon. Quae mihi suspicionemtadaugcnt, ex vulgi, mira captantis, fabellis haecprofluxisse. 3*«J» o'ny2>i, quod sequitur, redden<strong>du</strong>m Abyienoapud Euteb. Fr. Eu. IX. 41. WESS.[14. xot/ortf » jMtxu iirrt rovretrrp) Incongrua sententiaest, in quam verba ista vulgo interpretantur: ettiia tanta ealamitate potito, tamen etc. Quasi vero mirumvideri deberet, quod in ea calamitate Croesus dictorumSolonis meminerit! Nihil profecto magis consentaneumerst, quam ut tunc maxime haec cogitatio animo miserioccurreret. Itaque, quum in tuti mt consentiant libri,videa<strong>du</strong>m est ne alia notione particula illa htc fueritaccipienda; v. gr. eum maxime tanta in calamitaU vertanti.5.116. unSha ttnu r*7v fcirrut o\8,o») Restihii, quod exiliotrsditum erat, J»ou, schedis iubentibus. Vide c 3a. etaoc Ptinii verissimum N. Hist. VII. 40. Si verum iudiciumfaeere volumus, ac repudiata omni fortunae ambitione deeerntre,mortalium nemo estfelix. WESS.17. uf Si otfcc tur *}irT>i**i TOVTO) Potuerat wttfturStcuiocum tueri, quem et illi Reiskius relictum voluit, nisimistorum concordia obnixa fuisset. Vide Gronovium.WESS. — Commode Gronov. citat I. 119, 24. ubi vulgitumoiim vooorocmc idem ac na^tarimc valet. Sic veroCt«oerroi;olim I. 129, 1. i. q. •xotfmrra;. Quibus <strong>du</strong>obus poiterioribusin locis sicut


IOOADNOTATIONESdedere. Construitur autem hoc verbum alias, ubi de corporeagitur, cum dativo casu : nunc, ubi de mente, cnmaccusativo. Intelligo autem, minus commode me ista ver- v"ba his latinis reddidisse, Hoc ergo sibi proponens. RectiusValla: Quod dictum ubi subiit Croeso. •$.]18. ix oroxx»; Hwxlii) Memoratam Stephano lectionem,quia dabat et Med. codex, recte restituit Gronovius: nitifuoque potuerat Eustathio, qui ad Od. 0'. p. 319, 33.p. 1604. ed. Rom.l 'HfoXoro;, inquit, fx-rXotyc); Si reiirewi»M xfovo» ctQloyyoc, »»> ft-iwt H rt xmtxfalt tfon. xoil o-erXir.dttnyxcl/uw rt xoil cctccrTticcZxrrcc ix o-oXX»; irvxJinf. Horumpriora leguntur I. 116. Quod hoc loco vulgabatur olim,xt loro-J/vx/»;, fluxit, opinor, ex interpretamento lectionisnon absurdae er\J/v%i'»;: censeri certe potuit Croesus antepassus animi deliquium, quam ad se redeuntem subieritSolonis dictum. »' XUTO-^VXIOC , locis a Foesio designatis,saepe dicta fuit ciSj


AD HERODOT..I..86.IOI27. aJf jxfc Kfxnv 0 ZoXaiv) Cl. Reishut i» notat oiim hic atque alibi. Vide II. 27.et Lud. Abresch Dilucid. Thucyd. p. 714. WESS.28 teq. oire9Xavfimi 01. cc Sii fiVec; riT ociirp •xxmt clxoBt-Bixn el rjTff efc.) In ef* si hae literae [01 et 0?] coalescerent,huius quidem loci mihi facilior videretur intellectusista ratione scripti: oioe $1) fiVoi;, ror eeJrp -XXTTX «Vo-(k&ioui rjrtf ixtiVo; fJVf. rp tantum in ret fuit mutatum :aed fortasse Codices hic vulgatis meisque coniecturis meliorasuppeditabunt. VALCK.Ibid. ccVoQXavfiVfit* oToe i* uirxc, ivrt ctvrf xxrrx aliroBt-Bixti 01, rjj>ff tjctiVo; f**f) Varie haec fuerunt tentata.Cl. Abretch sola distinctione veteri scripturae medetur,ante rfVff IKUVO; interpungens. ReiMut aut £ SH tvmtt, SmMvreiV e*f nxrrx etc. aut 0? $>j fiVct;, f^n, alf ooiry trecVroe «V.,rjVif etc Laudem merentur, etsi opera male cesserit, viriegregii. Premo msstorum vestigia cum Abbate Geinozio,[Hitt. de VAcod. des Inscr. T. XVI. p. 69.] cuius x\eBtBsmet tcum coniecturae [et ei quidem parum felici] debeatur,carebimus sine damno. Potius foret, si necessitas urgeret,Cod. Ash. wneBtBhm. Verum XVTZ, - - el per tmesin,ut alias, pro IUVTZ depositum fuit. Vide Abreteh dictoloco, et Gronovium. WESS. — Abreschii libro aegre careo.Quae autem Gronoviut pro.vindicanda scriptura aVo-BtBnxti e\ protulit exempla ex II. 175,2. VI. 68, 2. III. 55, 9.III.7a, 28. VII. ia5, 2. in eorujn <strong>du</strong>obus prioribus abundatquidem dativus pronominis 01, sed neb in his ipsis,nec in ullo ex reliquis, oeuru 01 idem ac iowrf valet Nempeh. 1. terminationi verbi vmBtBix» olim superne adscriptaeliterae 0» indicabant legi in aliis codicibus «Vofln8»'xei,quam scripturam equidem probavi. Nec vero sperno ocoro-BtBrixtf- pro quo non est cur xtroBiBnxt quispiam desideret.AmatNojter plusquamperfectum ponere,ubi per->fectum vel aoristum exspectasses: vide I. 84,22. 79,8.122. extr. etc Quare etiam I. 132, 2. vulgatum olim xoertcnjxateneri potuerat. Conf. Wcrfer A«t. Philol. Moriac.T. I. p. 239 seq. S.33. nedtttou TX •jrtfiirx.xTx) Obsecutus sum clarissimi virimonitis et cap. 101. lib. V. uti nunc editur. Moranturtamen et nonnihil retrahunt haec c 191. huiut libri, r«»


ioaADNOTATIONESirtfi TX irx*r» rSe *ikit{ Igtaixaira». Liberum itaque optendiarbitrium. WESS. — Male rel trtfl trxxtu olim edebatnr:quod et Gronov. incaute, ut ipae fatetur, tenuerat. Neevero retrahere nos debet alter locus 1.191, 28. ubi «I «i»Jrtt ttxetrtt elxiemt idem valet ac 01rct trtfiitxxret elxiomc. S.3g. XIXIVK tBtnvteu) H. Stephano insultare [quod aGron. factum ] recuso: vidit opinor cod. Rem. cui et paucialii consentiunt, maluitque leniter fluentem orationem?fortasse iniuria. Solet enim Noster in eo genere varietatemsectari,sicuti saepe numero alii. Conf. V. io3. etDavis.in Geeron. Tuteul. Ditp. I. 24. et Raphel. Obt. exHerodoUin Ep. ad GaUU. 2, 6. ubi tamen aliena quaedam. WESS.— Amat, novimus, Herodotut insolita et subita subindeconstructionis mutatione animum percellere lectoris : sed<strong>du</strong>rior haec utique et vix ferenda eltetxeXevtix, cuius nullun»simile exemplum mihi occurrit. Nam istud quidem,quod ex lib. V. cap. io3. citatur, commoda orationis diatinctionehaud parum mollitum videbimus. At enim,si orationis insolentiam merito miramur, haud minusmira nobis videri debuit optimorum quorumque codicum,ac tantum non ad unum omnium, in salebrosam istamscripturam, quae adeo facile caveri poterat, coniuratio. S.CAP. LXXXVII. 3. ivmfiinvf Si tittirt xxTx\a8ut)Portut xxrxRxUTt, ut in S. Remig. inest, corrigebat, citraurgentem caussam. Si qui tamen ita voluerint, non pugnabo.Facit scriptionis adfinitas, ut verborum saepe oriaturconfusio, de qua superius c. 46. Haud raro quoquevim patiuntur. Nic. Damaseenut Excerpt. p. 449. 0 $1 &*•feeruf M ret iefxet (&tfum) xxi xxrxhxBeit irxeieecrrt. Salmatiutad libri sui oram xxrxBxXoh, quo Nicolaus nec clariusdistinctiusve loquetur. Mitto alia. WESS. — At verboXXTXXXSIT*, inhibere, eoereere, quod alii omnes libri agno*scunt, proprius hic locus; et alienum foret xxrxBxXiTt.Conf. ad I. 46, 5. notata. S.4. u r/ d xtxxfirftitet J{ xirev iSverifa) Simile Arittophami,uti bene Berglerut, Pac. vs. 385. tt TI xtxxtivftitet x^t^"*elttx irx( imcZ xxTiinkxdc. Ambo imitantur Poe*tam, Iliad.A'« 39. Ceterum S. Remig. xtx«(W>rrxi pJacere posset, modoHerodotei commatis foret. Tritum usu est Arittotelis, Strcvtonit, atque aliorum, quemadmo<strong>du</strong>m ad Diodori lib. 1.15.adscriptaosten<strong>du</strong>nt. WESS.' t


AD HERODOT. I. 87-90.io3CAP. I.XXXVIIL 1. *«W « iyyii IwnZ) ScriptorFlorentiniit erroris reus est. Nusquam in his librissucrttin, tametsi verbi neque obscurus nec infrequens usus.Quae continuo succe<strong>du</strong>nt, i*ttt>n>M.ct$ n ition, Homeri exemplovenerunt 'Ix. &'. 699. Hfictfut S-ctvfutfr 'AxiXAftir tlroeioitetc WESS.12. xpiAaroc roi


104 ADNOTATIONESNam, ut x>t*Xoylfa$xt significat seeum repetere, seeiim reputareet reeensere; (vide, praeter exempla a Schneidero citata,Athen. IX. 382. d. tibi video in lat. vers. a me omissa esseverba ista: hic, iUe; omnes nominatim reeensui:) sic «vxXoyi^n,active, recensere, repetere, particulatim exponere; velut apudPhilonem, (de Mundo, p. 1169. ed. Francof.) ubi ait, revrbulvTW (u-viwv) Xfiv.ovt oitotXoyiroartf, si singularum fabularumtempora recenseamus: atque idem fere valebit compositumverbum iirxvxXoyi&v. Sed quidni perinde,alia verbi terminatione,iirxvxXcryii* eadem notione dicere Herodotus potnerit?Sic in ixxnikiyjm vocalis », in media voce, fueritgeminatum augmentum, ut in *«, «fcxo», ilvioinm, etsimilibus. Fortasse vero in praesenti etiam tempore t»ocmhayui,per vocalem » pro x, dixerit Noster; quemadmo<strong>du</strong>mxocrnXsyc» pro xotraXoytiv, III. 121, G, cuiusmodi usus vocajis» pro x etiam in communi Graecorum sermone inverbo xotniyofcu superest, ex x«r« et Ayotiu composito. Atqueita, nisi satis iirmatam, fercndam certc, neque temeremutandam, codicum h. 1. scripturam habemus. Nec veroscripturae huic Pollucis auctoritas, solummodo vulgataapud eum lectio, obstat: mssti codices firmant eam potius,quam evertunt, Nam quod cod. Iungerm. dabat, frreCX-X«XoV»i«, non difiert a nostra scriptura, nisi quod N perperamin AA sit mutatum; quod genus confnsionisBastttM,olim noster, adtigit ad Gregor. Dial. p. 931. Quod verooptimus alioqui cod. Falckenb. habebat, tTocmXoyjio-H, id exalia satis prona confusione natum erat, nempe ex H factumTI. Taceo, ne satis^uidem aptum huic loco foreverbum israXiXXsVwi. Hoc enim significaret iterum dixit,repetiit quae ante dixerat. (conf. I. 118, 5.) Atqui Herodotusquidem ista in superiori narratione exposuit; non veroCroesus eadem Cyro iam ante dixerat. S.34. ii ixotfimtvt ti/ioe iltou) Ineptiunt cum suo x%stfirrtivscribae veteres, obliti iteratissimae locutionis. Satishoc Thucydidis erit, VII. 35. oim otv aQtri 8ov\t/xinii utat itelri( rQui rov rrfxrot linu. Similia ex Tacito et Sallustio stipavitP. Leopar<strong>du</strong>s Emend. IV. 23. habet et huc pertinenaAbreteh Diluc. Thueyd. p. 749. Egregie Qemens Alex. Protrept.p. 38. u Kooiri, u%xfiTTo\ irrn, ov •xforttvttit, etplura hinc derivata. WESS.


A D H E R O D O T. I. 90. gl.io5CAP. XCI. 5. itin.-xTov yotio() Praeclare MediceuuIdem ob sequentem articulum coniectando adsecutus fueratSteph. Berglerui; mirumque accidit, haesitasse in reobvia interpretes. Vide c. i3. et quae docte conmentaturGronovim. [Monuit Gron. ynix non modopafrem, sed etgeneratim progenitorem dici; quem idem Noster yttirofx,VIII. 157. 1.] Vellem is etiam moxSotoi -- hri«vomtto( scri*psisset, quod mssti certum praestant et sermonis indole*expostulat Homer. Od. r'. 215. iWsre/ww $»v oV^f- SophoelesElect. 973. a'xx' i lirinr*i rot; «ftot; jSovXitWft. Verumscripturae haec aberratio in aliis et Nostro saepe se obferet,uti c. io3. III. 14. 3i. 54. etc. WESS. — De progenitoribuscommode a Beltangero ad h. 1.- monitum Larcherusretulit, ex Graecorum more ita eos numerari, ut pafercenseatur secun<strong>du</strong>s, avus tertlus,quartus proavus, quintusabavus. Fuit autem Gyges abavus Croesi, hac successione:Gyges, Ardys, Sadyattes, Alyattes, Croesus. S.10. oJx e/ev Tt iyivtro) Nihii demuto; ovx otot, ovx t>Tx,cvx 010;, in simili re usus sunt frequentis. Supra c. 67.IV. i52. VI. i3o. Post pauca {/. 14.] Reistiut vrrtfo* rfio-iiTtti TOVTOKTI- quod Codices si praeberent, adtentionemmereretur; nunc edito inhaereo. WESS.2 3. ihrt rx tiirt AoJji'»;) Neminem ofienderent ista si solalegerentur: de PhoJ2oagens,7ouve-i, ait, ror H-OKVVI'EAXJIM;.II.49. Nostro tamen loco si prius thrt Codicibus abesset,ob sequentia ccnsercm adiectum, pristinamque scriptionemhanc fuisse: r« xoti ro' TtXtvraTot xpirn;ix£onitu (I. c. 55.)T« tiirt Ao^inf Ttfi imotov ovSt rovro ovrihaBt. Postremum Herodoteumest, ut et illud : evti rovro, rx tlirtt Sic I, 89.Kjlfy %\ hri/u>i( tyttrro, roe K>o»rof tlm : hoc, si bene memini,(nam librum inspicere hercle non vacat) corrigi vultReiskius lib. II. c. 5i. ifit ritx \iyoi irifi XVTOV iht%xt, ra?— hliKun-ui. VALCK.24. D* yolfH 0 Kvpc; ovre; inioto() Abydenus ex regis Babyloniioraculo de Cyro, rfyt Jlifnis ipio*o%, in Euseb. Pr. Eu.IX. 41. Explanatius, verum ex Nostro, Oenomaus, Apollinemvanitatis et mendacii arguens, 0' nh yd( »VIMM$O; *vm?rii9n( Kvfof, i 0 titrifoStt /si* ix Tvfxttixov, irxrfiSit tl t?Smrixov yirtv( nV/oro; ut f» r£ ultiyttxri, xaftftQxitti /tiit rjjv


\\o6 iDNDTATIORESdoted innui, Mutae iniecta mentio teatatur, quam hcrv&t»fumi plenam et intoleteentem invidiose taxat, in EiuidemPr. Euang. V. 21. Bene de se Apuleiut Apolog. p. 289. IV01»video quid mihi tit in ea re puden<strong>du</strong>m, haud minut quam Cjmmaiori, quod genere mixto fuit, Semime<strong>du</strong>t ae SemipertA.WESS. — Quod modo praecessit, ovil TOVTO rvtiXxBt,sic recte Tf i* &i\Q»iri) Laudatissime,verborum asperitatem si praetervideas, et verissimeIae. Gronoviut. Minervac protemplarit sive vettibularisinter Delphorum numina celebratissima est memoria,quamquam in titulo saepius peccatum. Memini quaedamadponere ad Diodorum XI. 14. plura Io. Taylor ad Demotthenemin Arittogitonem p. 517. [in Reisk. Appar. ad Demotth.Vol.I. p. 822 seqq.] WESS. — Conf. VIII. 37, 7.ibique not. S.6. TXVTX /i*l» xa) iri ete.) Cl. Rdikius r«v r* tth, racilisententiae decursu. Mirum illud oppido est, conconllnniCodicum [/. 8.] constare in Bfxyx^f rt rffi MIXHTI'*»»neque dissidere II. 15g. Locus uterque doctorum disputa—tionibus iam olim examinatus est, docente ex SymmictisPhilemonit Porphyrio, [ Quaettion. Homeric. c. 8. Vol. I.Homeri Barnes. p. xci seq.J nec negligente Gronovio. Vaticinataquondam illic mulier fuit, *! b hfccy%tt*>S Yi*iXfirfiyiot lambticho de Mytter. II. 11. p. 74. quae insolentiori[apud Nottrum] articulo nihil prodest. Iuvemus lamblichumapud Stob. Serm. LXXIX. p. / t 71. aSiX


AD HERODOT. I. oa& 107eeieauderet; postquam vero in eiusdem Herodoti libro II.(c. 159, 10.) simili ratione it Bfoy%/3ot; **f MtXnrltn scriptumreperisset, intellexisse se, Herodotum Ionum more(quemadmo<strong>du</strong>m illi * )Ji»t, »' x/«», i Motfol*!» dicunt)Jbeminino genere, pro masculino, in isto nomine usumesse." Sic ille. Cui opponere quispiam posset, apud eumdemtamen Nottrum I. 158, 2. codices omnes in r»vt B(uyicflcnconsentire, itemque cunctos I. 46, 11. ra; MAnr/iiftV Bfctyxfott dare: itaque verisimile esse, etiam h. 1. et II.159,10. r*; Mitarr/w acripsiueHerodotum, et librariorumculpa in utroque horum locorum revera corruptos codicesesse. Quod si qui» ita statuit; fuerint utique perantiquaeistae codicum corruptelae; nec tamen fuerint extanta vetastate repetendae, quanta si ViUoitonum audimua.Haic enim, nescio quo casu, excidit» ut PhiUmonem illum,e quo ista Porphyriut retulit, Alexandro Magno coaevumfaceret. (vide ViUoit. Anecd. Graec. T. II. p. 137. et Proleg.inHomer. p. xxxiv. itemque Indicem in Anecd. voce Philemon,et voc Herodot ) At ex ipsis verbis a Porphyrioprolatis abunde adparebat, aequalem illum fuisse autetiam paullo iuniorem AUxandro Cotyenti Grammatico,(de quo Fabrie. in Bibl. Gr. IV. p. 379-) adeoque secundopost C. N. seculo vixisse. De Branehidit multa Larcherut collegitad Noitri V. 36. et VI. 19. Ad id quod spectat dcquo h. 1. quaerebamus, ita se res habere videtur. Recteitrtvt Bf«y%i$!*c scribitur I. 158, 2. quatenus Branchidaefamilia fuere sacerdotum, qui templum et oraculum curabant,quod Didymit erat in agro Miletiorum. Recte veroetiam fortasse et h. 1. et II. 159,10. Bt


io?ADNOTATIONES14. xvTirrxrnirti( x«nmlxf() Iure Gronovyfs ita; in usu,tamen verbi, quod seTisu activo sumi posse putavit, ve.relapsus. L. Kiisterus, male dictorum non iomemor, paremilii gratiam reddidit in ClericiBibl. V.etRec. T.V. p.407.Taedet haec scribi potuisse. De Pantaleonte, Serinus inStob. Serm. XLV. p. 3i3. quaedam innuit. WESS.'20. nri xvxQovtxxm) Confidenter hoc suam in sedemreposui: auctores habeo Scholiasten Herodoti , qui xvxQof,uf codex mstus ostendit, hic invenit; Plutarchum, cuiushri vot$ev huc <strong>du</strong>cit; tum Hesych. et Suidam, hoc ex locoiir\ xvxev txxnv explicantes. [Suidam vide in Krtx$of, et'Esri xvocQov.] Non addo, xvattmiov, infullonit officinam, necrecte verti, nec loco satisfacere. Cur tandem interimen<strong>du</strong>min fulloniam ojjicinam traxitP Nullus-ne ad caedem locusconmodiorP fiene boc perspexit, Iocumque persanavitSteph. Berglerus AcL Lips. MDCCXVT. p. 4^3. tum T. Hemtterhutiutad Hesychii '%•*} xiocQo». Kvec$«;, car<strong>du</strong>ut sivetpina est, qua fullones radere vestimenta solent: praetereatormenti seu carnificinae genus, clavis aculeisque obpletum,ad miseros crudelissime enecandos: "Ogyoniv n, »xvxKu xivrfx t%ev, %i ov rov; Hxrxvi^ettivevc xrtivevri, Suidas etTimaeus. [in Lexic. Plat. p. 160.] Pertinet huc Platonit X. deRep. p. 762/ lic xnrx\xiuv xvxnirrevTfc, super tribulit lacerantet,ut viri egregii docuerunt. WESS.CJ4P. Ji.CHI. 8. xl ivtfyxii/juvxi JTOH&VX») Haec etseqq. respicitantiquus Sophista, qui Dissertationes aliquotEthicas conscripsit, inter Fragmenta Pythagor. vulgatasp. 714. AuiW; rx( xifx; •xefvtvitirxc xx) otfyvfiev ivtfyiirxrixi,xxi OVTU yoifucrtxi xxhit ioxtt ilfuv. Hinc etiam manifestumest, cur ad istam •xxiiirxiw mentionem narrationi suaequaedam de more Lydiaco intericcerit Herodptus; qui vocem,adiectam a Sophista, dfyvfiov, lectori subaudiendamrelinguit, quam in simiii loco adposuit lib. II. c. 126.eo Cheopa scribens devenisse pravitatis, ut filiam voluerittamquam prosedam itfnrrtrtxi xeyvfiet ixinv Xii TI. Corporequaettum facientet, mxfxrxevrxi r>jv Zfxv irxvrl T$ QtvMftiv»),Origeni c. Cels. V. p. 260. i*i furtu (xf»M«raiv Xenoph.Symp. p. 5^3 , 7.) r»)v ufxv OCTHJ.TU\OVTXI Eusebio Ilftx. IV.p. 162. B. Commodedicuntur ivtfyxfifuvw, id est, corporevel £> IxvrctT; ifyx^ifitvxi- aliter cepit Clar. Abretch, Dil-


A D H E R O D O T. I. g3. " 109Thucyd. p. 763. [Abresch quomodo ceperit nescio.- mihividebatur ii oixiiVoiri ifyx.%. coll. II. 121, 99. et 126. 3. ubiqnidem br cixjfMoiTOf.] 'Efyortfto-tfoe*, ifyxrit,' ifyxsix, ifyxrrHfiot,de eadem occurrunt opificina. Auctor Orat. c. Neaeram.p. 7^0, 44. trxifxr suam nolunt cfxt h Kofhtu ifyx$iu.fviiv,«JS* u»o «of»ejSo'o-xu outroi»* et p. 731, 57.. [Dtrmosfk. Jfeisfc.T. II. p. 1354, 22.] Quae venit ob istum quaestum inAegyptum, venisse dicitur Rhodopis xxr ifyxtrim Herod.II. 135. Secun<strong>du</strong>m.grammaticos et Eastathium ad 'Ix. ?'.p. 1453, 45. [p. i32g. ed. Rom.j Archilochus istiusgenerismulierem'Efyori»dixerat: sed abistis dissentitffcfnslerk. adHesyeh. in 'EfyeiVif. ro' a-eonio» est 'Efyao-nlfio» in Attica Legeapud Demosth. p. 736, io5. [p. 1367. ed.Reisk.] et in AlciphronisEpistola, quam vulgavit Abresch. in Addend. adAristaen. p. 115. «-a.cWxiio» dixitMciVw, Athen. X. p. 437.T. memorans etiam reJf tWotriotf *xi$isTta;. In Isaei Or. V.p. 58, i3. [p. 134. Reisk. Vol. VII.] Euctemonis dxiXivilfxhaaxXnfti o-unixixt h Tltifxut, orwreu xai irxtlio-xxt tr[tQt, meretriculasalebat conciliatrix: in Orat. c. Neaer. p. 728, 28.(p. i35i. Reisk.] Charisii liberta Nicarete hmt irx&irxxt *VpuxfSy «vuoVtu» txrjio-xro. VALCK. — Lydias, de quibusagitur, puellas non ex corporis quaestu pecuniam contulisse;sed praeter istum quaestum opus etiam mercedefecisse, quo maiorem sibi dotem compararent, monuitHeyne in Commentar. GBtting. T.XVI. p. 35. Similem istiLydorum morem apud Cyprios notavit Iustin. XVIII. 5,Conf. CUarchum apud Athen. libroXII. cap. 11. ubi viden<strong>du</strong>man pro r£» efoXtv», quod ibi , p. 316. /. 5. nostrae edit.legitur, rtu» $ov\u* cum Larchero (in Notis ad Herodot.)corrigendom sit. Caeterum apud Notlrum mox l. i3. {AwtttC» iHtiet non tam populus Lydorum, quam plebs, reddidebuerat; et sic in lat. vers. resrriptum velim. conf. I.196 extr. Et xyofxioi Mforxoi (Z. 8.) rectius circum/oraneihomines, quam forenses. cf. II. 141, 20. *S.16. xeu tWo vxftfet) Gronovio scriben<strong>du</strong>m videtur xx) SvoaXiifet ro' AtiTxof: neque enim latitudinis mentionem abesseposse, nec trxilfx de ambitu recte poni. Contra ea Georg.Arnal<strong>du</strong>s venit Animadv. c. 29. plethri mensuram altitudini,longitudini, et latitudini saepe admoveri conmonstrans: nullamquoque iustae proportionis in viri doctissimi emenda-


sioA D N O T A T I O N E Stione rationem haberi: quod sane vero convenit. Haud sciotamen, an sana hic omnia sint. De stagno Gygaeo Po£ta'IX. B'. 865. etStrabo, [XIII. p.6s6. B. et 627. B.J quo testeColoen postea cognominatum novimus. Referunt huc *«-fal Tvyeti n OTIM» in Nieandri Theriae. vs. 653. Critici veteres,forsanmale. WESS. — Nulla subest caussa, curdeintegritate huius loci <strong>du</strong>bitemus, si baseos figuram oblongamcogitemus: nempe TO tvfof nunc intelligit longiommlaterum mensuram. Altitudinem momimenti tantamfuisse ait CUarehus apud Athen. lib. IX. c 3i. ut ex quibuslibetLydiae partibus conspici potuerit. Nam, quod monumentuma Gjrge amasiae suae erectum Clearchus narrat,quodque Nieander etiam 1. r. spectasse videtur, illudnullum aliud esse recte Larcherus monuit, nisi hoc ipsumde quo hic Herodotus loquitur, etexeoStrafo 1. c. Cuiusmonumenti reliquias hodieque superesse, ex Chandleri Itijierarioidem Lareherus adnotavit. Conf. Hejrn. ad 'IX. ff.865. 5.CAP. XCiy* 3. ra S-ijxc* r/x»a x«r«ir»f>it»owi) Vitammeretrieiam agant erat in Latinis. Verius Thomas, iwi trss-4raav «7oWi, uti infra c. 196. «•«{ n; - - - xorrosrofm!» r« B-n-XIK Ttx¥su Numot a Lydis repertos Xenophanes in PollucisIX. 83. itidem prodidit. Adde Eustathium ad Dhnysiumvs. 840. "WESS.( 9. fcrJ *Arue;) Conf. c. 7, 9. et VII. 74. Adde Adnot. adIV. 45,16. DeMnneconf. Dionys.Hal.Anl. Rom.I. 27. 5.JIbid. nro&im> Irxvfir) Herodoti ciroeVW (sic recte scriptumlegitur supra, c. as.) or$of/o» xocoiru» interpretaturiTion^iius Halicarn. A. R. I. p. a 1, 33. ubi vs. 38. pro itxrtlfinmt!restituen<strong>du</strong>m videtur, iiunifutvTct*Arvr aa-orrar»»2MM» SixjT xX»(fovf Toiit Mo/fo»; t*i/3aXi?», ex Herodoto, tradenteTO» jSao-iX/a «Jr»7» (Atyn) ivc fitlfOf iuXorrx At£»7» •xoimiv xXiroo/rou.Herodotea se Dionysius enarrare profitetur; e rerumLydiacarum scriptore probabiliter, quae Galei suspicio est,derivata. VALCK.la. £u» llfavictt) Etsi non magnum videbitur operaepretinm, hoc ex msto elegi: non possum in animumin<strong>du</strong>cere, placuisse Nostro continuam scriptionis et soniin iifrteu et ilfyettu, nulla praesertim metri lege cogente,discordiam. Quod recepi, Homeri et Ionum est. Habet


AD HERODOT.• I. 94. 111Eailathiut in Odyss. p. 1774, 3i. [p. 564, 5o. ed. Bas.] li&-nti ex Herodoto, quod nunc II. 38. S/jlrrou. ConsentiuntGrammatico tamen Codices Atk. et Arch. Graviter et vereDemocritut, ii&nittiri TclyuSx /jiixtt *cttctyhrrcti, r« $1 xuxtiwi /tii li$tniyu


HaADNOTATIONESCAP. XCV- 6. xai T(i$*rimam Assyriae reginam, Nini uxorem, regni ronditoris;quo secum ipse concilietur Herodotus, statuit numcrumannoruru, qui h. I. <strong>du</strong>rationi regni Assyriaci tribuitur,per librariorum sive errorem sive temeritatem quadringentisannis auctum fuisse; scripsisse Herodotum irtu HAA, '^est, UKOTI xai Ixotro», annos cxx; inde ilios fecisse in»


AD HE RODOT. I. 95-97. 11}JHTAA, id est, annot ttxx. Cuius quidem inventi laudemaon invidemus auctori. S.CJ4P. XCVI. 4. suro? •' Anltiui; ) Deiocem non praeteriitPolyaenut Strateg. VII. 1. verum vestigiis alioruminsistens. Quaerunt docti viri idem-ne fuerit ac Arphaxa<strong>du</strong>s,cuius in ludithae historia c. 1. memoria <strong>du</strong>rat,an Phraortes potius, Conringiut, Montfauconiut, Prideaux:,de qua lite Schroeerut Orig. Attyr. sect. IV. 5. etc. et Leon.Offerhaus Spicileg. Hitt. Chronolog. p. 145. egregie. WESS.13. iivt rt xoci iixsuof »») Ecce tibi observationem doctiriri, Petri Fonlein, cui Theophrasti Characterum cultioremeditionem brevi debebimus. Quum de iudice termo tit,idtrn est ac, ihX* i$ixct$: eadem ratione Homerut, litttt, et,li uirtr ccM4>ori(o>ri, «$' iir etooryri, Sixafuv, Iliad. "&. 874. et680. &' vero animadverl %t, pro i)v; Atticot hoc sensu dixisteItos, vix <strong>du</strong>hium erit, quin Herodotus in mente habuerit illudSolonis, ro itet iri>j/xot ei iroiii, laudatum Plutarcho in eiutVit. pag. 85. D. Huc nimirum spectanl, quae, paullo ante,[l. 1 o. J de eodem Deioce, hahet, brirriiure; STI r£ itxetltj roaieut •so&iuo* irri: ex quibus tamen verbit vitium , quod iUUinhaeret, tolUn<strong>du</strong>m est. Quum enim Herodotus manifesto signi-Jieet, hunc oUxxrrit, probe gnarum cives, ab iniustis iudieibustexatos, iisdem reddi infensos, iustitiam observatte eum injmem, ne quis erga se, ad regnum adspirantem, odium conciperet;liquet, me quidem arbitro, iegen<strong>du</strong>m esse, on rjT otoWxT» oiixfoTuro' Toxifucv irn. Neque aliter, in argumento fereptui, Euripides, et ipse Solonis dicti haud immemor, Phoeniss.v.541. ro yote hor tomnot, vel potiut xoivov, ettttertrel;i$v' Tf «rX/ovi $' altl ire>ituei xottltrotTxi TovXotcret. Quinimo,huius sententiae ea ett cum Hislorici observatione, modo verbasicuti tcopus eius postulat Ugantur, similitudo, ut in alteraexemplar alterius tantum non agnoscas: cerU hoc, ru irXiovii «i'd *o*i*uo> xetSirrxrou TovXoirret, ipsum illud est Herodoti,rf OCSIXIX ro'


H4A D N O T A T I O N E Strfaxotrtfrt i$ixx$. et V. 26. Additur dixiise Deioeem, ev St~xai tn, te non ultra iudicaturum: non aliud enim ac &-xintt, quemadmo<strong>du</strong>m doctissimi viri Sylburgiut in Grammat.Qenardi p. 431. et H. Stephanus de Dialeet. pag. 140.monuerunt <strong>du</strong><strong>du</strong>m. In fragm. Philosophi Eusebii apud StobaeumSerm. XLIII. pag. 310. xotiVei *tf xf' «»eV»on fxtrx re»niXXerrx ittft/mv xetrxStxeJt, eri xod etc. perperam et sineratione Getnerus xxrxtixx&t corrigi iussit. Praeclare GloasaeSangermanenses: AJX«?», «Vri emecVti». 'H#e'eerec ei. ei QnriIxft ?«. WESS.13. rrirufitt tipfa» enlruy BxrtXix) Voculam itx suspicabarabsorptam a literis proximis, quam solet in taiibuaadhibere Herod. p. 169, 3a. [III. 25.] itx r$ivt etirSt. pag.192, 31. 194, 23. [III. 80. et 85.] Iti itx yintx iniut Bxrihixyrtirixi •. atque ita scripsisse hoc loco, rrirntut imikdm xvrut Bxnxix. V A L C K.CAP. XCVIII. 14- r« tZt 'AyBxrxtx xixXxrxi) Demirprdilectissimis membranis haud auscultasse Gronovium,quibus recte obsecutus fuit c. 110. et 153. minimevero III. 64. 92. Non placet id consilii incertum.Optime codex Florent. cui alias plures schedae consen-Uent. Medorum regiam hanc urbem veterum conplures ,in quis et Ctesias, 'AyBirxtx, teste Stephano Byt. adpellarunt.Nunc quidem in illius Persicis i oW Kvftf - - Bxfim,hyvc'\Xx0eeritiut: ipse dederat 'AyBxritut, sicuti in&efhaniBxfit* legitur. Opinor latere idem vocabulum inAetchyii Pers. vs. 927. nam quae de Agdabatis, gente Persica,a Criticii adscripta sunt, fide carent. Sam. Bocharlustituli originem in Arabum sermone invenit et eleganterillustravit Phaleg. III. 14. Culte vero de Aristotelisobscurioribus libris Themistius rthtiert enQfxyttittt tlr\ irtft-Bixetf, $ ra> it'HxBxriteic BetriXttx, Or. XXVI. pag. 319. D.WESS.18. xeXaitic tit) Videtur Diodorus II. 13. in urbis situdissentire, it «riiYy, in planitie structam scribens. Ambitumidem XVII. 110. stadiis CL. absolvit, et hac parte discors.Athenarum enim amplitudo atque ambitus stadi»cc aequabat, teste Dione Chrysostomo Or. VI. p. 87. c etilli tamen, ex Nostri finitione, Ecbatanorum magnitudoconvcniebat Quod editur XXTX T«» 'AtiteUen xvxhat, pravum


AD HERODOT. I. 98-101. n5«tt 'Afxrittv opdrtuerat; qui quidem naevus in his libriaAimis frequens. WESS.27. Stlo Si ei nXiwraroi, iir) ete.) Platoni, horum fortasse re-«ordato, tale aediiicia templaque variis coloribus distinguendigenus BetfSetfixiv i/Jcc est. Sic de Neptuni in Atlantidetemplo : IHK ii ri BttfBctftxit tx


n6ADNOTATIONESces ro rt M» ocXXcc rrfotnv»»'-/tutet tVi roO; Htfo-a; x. r. X. Fater Deioces, calli<strong>du</strong>s ille iustitiaesatelles, pacis amans, et soloi regere Medos contentus, simul atque iustitiae fruendae causa ( Cicero de Off.II. c. xii. init.) rex fuerat constitutut, locatim ditpenos civessuos adegit ?» WxtrMoc trooirarJcu, xed rovro ^foirr/xXorrcc; rv>«XXA». «»«» tinnbtvtau. Herod. p. 41, 5. et p. 42 , 3. [c. 96,6. etg8, 11.] Condidit itaque Ecbatana. His denarratissubiungit: Moxnf iUr tvt ro' MnoW» i"0>o; cvtitTfrfa. Hocaliis in re simillima sacpius dicitur


AD HERODOT.I. 101 - ib5. 117cfore eiindem Madyem regem Cimmeriorum fuisse adfirmat.'WESS. — Confer Nostrum cap. i5. et praesertim IV.11 seq. S.GAP. CIV. [ 1 - 3. "tZrrt %\ ior» rff Xlnnt T»( Meuu^rtiae i(KeKxotK rf ofxorroc >|*IU»/»JI> tC$ny »i»(.) Iusto maioryideri possit iste numerus triginta dierum; quum praeser-'tim eum terrae tractum, quo inferior Asia cum superioriinngitur, intra quinque dies ab homine' tv^t^i permeariposse supra dixerit, cap. 72 extr. At hfc non de ea parteMaeotidis paludis agitur quae Colchidi proxima est, sed deostio Maeotidis, et quidem de ulteriore ora illiusostii,ubi Cimmeriorum olim sedes fuerant. conf. IV. 11 seq. Caeterummeminerimus, ubi de eisdem regionibus agitur,quas Seythae dein habitarunt, diurnuin iter ab eodemKostro <strong>du</strong>centis stadiis aequiparari, IV. 101, 8. S.]8. h &£ ?rfo'e*u, TO \oivi*, T» trfarot, quaeemendatius utique scripta. Con<strong>du</strong>xit de genere hoc conplusculaIo. Wasse, addita in Dukeri praefationem Thucydidis.WESS.9. ireimn etf%euo'rarey «'("» ttc.) Pausanias I. 14. primosomnium mortalium Assyrios Venerem Coelestem colereingrcssos perhibet, ab illis Paphios in Cypro etPhoenices


JI8ADNOTATIONESin Palaestina religionem eius accepisse; hinc venisse adCytherios •- ab<strong>du</strong>xit doctissimum scriptorem avero VenusMylitta, quam ab Assyriis cultam ex Nostri I. 131. et 199.didicerat Nam quo pacto ab Assyriis, a mari remotissimis,ea superstitio ad Cyprios penetrare potuitP Vraniamistam Venerem Syri Dercetun vocitabant in Diodori U. 4.WESS.15. hlrxtnU n *»«V Wxnov rtvnr) Ita dederat, uti rei serieset Longinus testantur. Scio animose 0 &«; a Gronoviodefendi; quo modo, si qui velit, omnibus naevis patrociniumparabitur. 0»ixii


AD HERODOT. I. io5. 119ribus turpissimus. Atque haec senex divinus eodem fere,quo Herodotus, conmentatus est tempore; ut<strong>du</strong>bium non«it, quin eamdem uterque rem signaverit. Noster »etVo»&aXfion> vocat; ille, qui morbi cius feminei effectus, quaequeindoles fuerit, declarat. Herodotus iratae Veneri, sicutiScythae irae Deorum, morbi initia contribuit. Hippocratesex artis suae disciplina , superstitione dissipata omni,mali caussam vestigat et explanat Qui quidem dissensusferen<strong>du</strong>s et magni non est momenti. WESS. —Perspecte vir eximius. Flura si quis desiderat, dabunt nonnnllaLareherus ad h. 1. et Corayus ad Hippoer. 1. c. Exstatetiam singularis Heynii commentatio de Maribus inter Seythasmorbo effeminatis, quos ille cum herntaphroditis Floridaecontulit, in Commentationib. Societ Goetting. Vol. I.P. 3. p. 28 seqq. Sed, quod maxime ad rem facit, compertumest nostra aetate, morbum illum, quem muliebrem commodissimeHerodotus nominat, eodem prorsus modo, quoab Hippoerate descriptus est, in eisdem regionibus, quaeScytharum olim fuerant, hodieque(quamquam haudita frequenter)obtinere. Vide Reineggs topographisehe Besehreibungdes Caueasus, Goth. et Petersb. 1796. T. I. p. 269seq. Histoire primitive des Peuples de la Russie, par le ComteJean Po tocli,Petersb. 1801.p. 175. Klaproth, Reiteinden Caucatus etc. Halae et Berol. 1712. p. 2 83 seqq. In Var.Leet.ud h. I. adnotare oblitus eram, pro B-yiXiteit ad Io-.nismi normam Snxitit corrigen<strong>du</strong>m censuisse Koenium adGregor. Dial. ion. §.41. atque sic h. 1. edidisse Sehaeferum.Et sicalibi quidem brevi vocali 1 in medio.scribitur hocvocab. ut IU. 85, 16. et 20. sed simul per a in tenninationeprimi et qivirti casus : i $»'xi« JWoj-, III. 86, 5. r»vJhiteow tuliuikn, III. 102, 17.— Ista iam non modoscriptaame, sed typothetae etiam tradita erant, quum a Boissonadomeo, Viro clarissimo, qui incomparabili studio,quidquid ad ornan<strong>du</strong>m Herodotum nostrum valere videtur,id mecum communicare, aut de eo me monere consuevit,per literas transmissa Notula, ad id de quo htcagitur spectans, mihi traditur, his ipsis Verbis concepta-„IIaf»? li 'Hfoiorp, iiirxTii}," i S-»of ^n'Xfi«r »o're»,„ot»r) rov, ixtbmr uiSftyvwvf $ xartxyirut. Tiberius Rhetor,„De Figuris, cap. 35. de Periphrasi, incdito adhuc, breri„edendo." S.


iaoA D N O T-A.T I O N E S18. rtvf tuoJtvti 'Eixfix; 01 "Zxvtai) Ampl. Bouheriuttrxyiut, piaculo contaminatos, correxit. Factum non laudo.Obstant membranae. Repugnat scriptor ipse IV. 67. Contraetiam veniunt Scholiastae 'Etafttf, ei oVxireci: cuius explicatio,etsi siterronea, deceperitque G. Corinthum, vetatmutationem. Amplius robur Hippocrates adderet, modoscripsisset, ut Tollius ad Longinum habet, xccXeSmu Siw rtitvTtt *EwefIIC : verum ea Mercurialis est correctio speciosa:'A»a»Jf«K praeferunt veteres editi. Confer P. Leopar<strong>du</strong>mEmendat. VU. 10. WESS.— In vulgatum h. 1. 'E»ottlat,et in 'Efctfic; IV. 67 , 7. consentiunt fere libri: a quoparumabest oi»AfMi; , quod apud Hippocr. (teste Corayo in •Notis, p. 331 seq.) in cod. Keg. 2146. et in ed. Ald. legitur.Quod si, ut probabiliter tVesselingius iudicavit, (inNotis ad Glossas Herodoteas) Scythicum vcrbunTest, frustrasunt viri docti, qui illud ex graeci sermonis normavel interpretari vel corrigere conantur. S.CAP.CV^I. l\. TCfU Mf» V*l @o'fsi») Reisk. x u (U M«*yif, i f t» , et mox re"» Ixe/oreiri: au t , ( nam sic cum ms. F. pro ijrt/SaXXe» scriben<strong>du</strong>m,)et ad horum utrumque referatur verbum l*«*r»«».. Quare non magis x u S'( M-i' >, legivelim : cuius posterioris coniecturae idem Reiskius in Nofiseditis merito nullam fecit mentionem. S.10. xoci r»'» rt Niw» tiXe») Hieronymus in Chron. CjaxaresMe<strong>du</strong>s subvertit Ninum: ad quae Sealiger N". MCCCCLX. p.85. Fortasse in Graeco coneeptum fuit: Kva£oc'f»; 0 T&Sltt «i»Ni»o» eugu, capit, expugnat. Nam procul <strong>du</strong>bio non subvcrtit.Quisergo? Scribit Nostcr c. 178. Nivev oi»Krrec'rcv ymnina,Babylonem gentis regiam et metropolin fuisse: additur


AD HERODOT. I. 106-108. 1)1C : i83. erersam [ certe expugnatam] esse a Medis. Quae quidemin Cyaxarem melius congruunt, quam in Aslyagem^oti Bouherius voluit Dissert. Herodot. p. 240. [Quod uioxait, h irifoiri Xoyeio-i SMXUO-U,] Assyriorum historiam,AeVetf'Are-uefovr, conposuisse Herodotum, credibile fit. Meminiteorumc. 184. aitera vice. Perierunt cito. Nihil ind*servatum, nisi unum fortasse apud Aristotelem fragmentum,Hist. Anim. VIII. 1. Nam alia, quae inde arcessuntur,perperam in hunc censum vocantur. Perierunt autem,ut innumera alia, temporum iniurid. Qui socorditeratqueinepte digestos eos fuisse conmentarios, et proptereaneglectos, cum Vignolio Chronolog. IV. 4, 6. etc.adseverant, talia confidenter obtru<strong>du</strong>nt, quorum rationcsreddere nequeunt. Verum de his in nupera Dissert. Herodoteac.1. disputatum uberius fuit. WESS.CAP. CVII. 5. vToiimto; ti rw» nxyw* roiiri ete.)H. Slephanus [in Prolegom. de Herod. vocab. et Ioq. gen.]vxt($lt^tiof, quod c. 108., Ionge praefert; a cuius iudicionon dissideo. 'TmfiMxi hoc usu in Musis frequens, nonillud. Tovrw rf Tvyf xotJ r« tfrooixsiertfx reJ» wfnynxTan vxtfr&re,cum Gyge eonmunieabat, I. 8. tum V. 34. VII. 8,1.Statim tiit ante May&scw [l. 7.] in<strong>du</strong>xi, obsecutus membranis.WESS.ii. olxitit nh iirra. xyxSHs) eiWx; alibi recte legitur;aed hic ferri nequit, si vel in Codicibus bonis inveniretur.euua, famiUa, non potuit oixttin dici; semper Ionice scribiturotxin. Herodot. I. 90. iorrtt olxitif etl (JXaufoWfxf. Iib. IV.76. VI. 35. Lib. II. c. 173. Amasinprimum habebant despieatui, Strt $»! innoTW ro' •Xjh iirrx, xxi oixixf evx &ri$a»{'e;. EumdemHellanieus Atkenaei XV. pag. 680. B. antequam ad regnumperveniret, fuisse scribit ISIWTX» xxi TSI Tvxirrui.VALCK.CAP. CVIII. 7. ixinxx kSfxt) Revocavi quod Alr<strong>du</strong>s eumque secuti expresserant, idque licitum in msstorumdissensu putavi, praesertim ubi scriptor ipse viammonstravit cap. 111,4. Memini Damasaium apud Photiump. 561. novae scripturae auctoritatem conciliare videri,Ixiroxx tvrat ni» yxiuTtit evtvxiytt. Scd <strong>du</strong>bia et controversalectio est, et dcfendi, nisi metaplasmo declinationisin. subsidium vocato, nequit. Nihil simile hrinxct, quo


laaADNOTATIONESHippoerates pluresque alii fuerunt usi, requirit. Videdoctam T. Hemsterhusii adnotatlonem ad Thom. M. TOCC'£«'«5. WESS. »17. ro2 (uvrf «»nrtVjf) Dubium est, hoccine, an rilvu-T£ •nftir. adscisci debeat; quamquam ego non multum eodistrahor. Varie ppnere solent. Aeschin. de Legat. FaU. p.47. Ed. Ald. [p. 3i 1. ed. Reisk.] tJf iytl TOI< iiutvnv XOVOKortgmiimi. Io. Chrysoslomus T. V. p. 34. B. ecXX* 0' liZltf mvro;fosvrp •xifitrhm. et T. VII. pag. 831. c trxrrxjcov » »**'«?i«^f •xt^fjrimu. Par ratio prorsus est in /uaS«/*»>;, quodviro Cl. [/. i5.] tantopere plaruit, Ecquis enim mortalium,in ea schedarum discordia. Herodoteum illud essepraestabit? MnSxm habet cap. 68. III. 65. atque alias,sui&XMtl quoque. Mox [/. 18.] i; tuivrov servavi, non ignarusdefcndi veterum locis iuvrov posse, patronumque habercin MiseelL Obsery. T. III. p. 142. WESS. — Quodmodo praecessit, oifxxov; ixowtot, id commodc Wyttenh. Select.p. 351. confert cum illo Xenophontis, Hellen. III. 1, 2.Kvoo» osvr' ixthov i/pifum KTXI. S.yCJ4P. C/JC. [a. Zf ei wxitloS» ri «•ouS»'o» xtxortwnlit*rit txi Swosry) Valla ad verbum, quum ei puer traditas etsetornatus ad necem: ubi quum haud adpareret, quid hoeesset, ornatus ad necem; clarius H. Stephanus redden<strong>du</strong>mcensuit, quum ei puerulus cum ornatu traditus esset ad neeem• et in eamdem sententiam Gronov. quum ei puerulasornatus esset traditus ad necem; quam versionem et Wes~seling tenuit, et ljircherus his verbis suo idiomate reddidit,on remit 1'enfant couvcrt de riches ornemens entre Utmains d'Harpagus, afin qu'il Ufit mourir. Quae interpretatio( ut iam olim Aem. Portus inLex. ion. v. &ot>orr*f monuit)satis bene haberet, si xxftioSn M Sxtxru, non xotocyujf/ufWT»'f tV) &o»otVf>, legeretur. Nempe tradebatur Harpago pueruluseo cultu ornatus quo regios liberos mortis caussa (idest morluos, aut iam iamque morituros ) ornari moris erat.conf. c. 111, 16 seq. et 24 seq. rursusquc c. 112, 15 seq.et 113, 6. Itaque ad «i» articulum , cum eodem Porto, intelligen<strong>du</strong>m«TOX»)», sive potius xor/xnrit, scil. nomen excognato verbo, quod in proximo est, repeten<strong>du</strong>m. SicVII. 34, a. bytQvftt» - - rit fih - - rti» S* iricxt. scil. yiQvton.VII. 63, 1. r»v ottrn!» Tuvrtit (OToc\ui»M, sc. «TOXJI», id est


vttvii,AD HERODOT. I. 109.110. 123quo vocab. continuo dein utitur. VII. 84, 3. nk«vni» ( sc. rwvi!) ) itxtvetanim* Pro quo VII. 73,6. ait rtt»«vni» tx*rt{ • ubi, quoniam t%mt% eo loci idem ac lo-roA->U'MI aut irxtveurntw valet, pariter «TOXI!» aut «xfwj» intelligitur.In Arittoph. Ran. 193. Kvccti/uojpixf r»i» «#1 xtiHr,SC iuix*>- Sic xfirtrfai r*)» IJTJ fhcrani, scil. xfiVi» vel «7xa» ,et similia multa apud optimos quosque auctores. Sic verorursus apud Nostrum, quoniam Woo M Bvroir^ IX. 37, 6.sonat cincire mortit caussa, in vincula coniicere tupplicio dtatmatum,similiter etiam ilmrt ( vQittf) rrn M thxrdru (scil.&rit) habemus III. 119, 1 o. et rov- «XXevf xar/Wa» r»'» t*2&ot»ocry, nempe «¥«», V. 73, s3. Neque me fugit, ad r»J»articulum alias etiam subinde nomen olir intelligi; nempecum verbis praesertim quae mittere, <strong>du</strong>etre, aut profieiscisignificant: (conf. I. 67, 13.) sed non idcirco equidemdixerim, in verbis ex V. 73. modo citatis pratgnansesse verbum xccrloWa», intelligen<strong>du</strong>mque wnW» *W?o»-rKTjf» t\ri bxrctTii o'Jo», quod Viro docto excidit in utilissimolibello scholastico, quem Allica inscripsit, p. 341. ed.sec. 5.]3. i; r* clxltt) Vernm id est: ut %U U ri oix/ot cap.119. Saepe tamen operarum delicto depravatur, quemcd modnm principio eiusdem capitis Zit U r« 01x1««, ubiArch. etxiec. II. 139. thtu h riiri tlxxituri rlxw. III. 148. *fmiyisut if ri tlxxXa. Quae quidem et alia similis generis adeandem formam ex msstis redire debent Vide Gronov. II.66. WESS.— Nempe II. 66, 17. recte Gron. tlxiuri exms. Med. restituit, cui et alii iibri adsentiuntur. S.[11. rvyytm «


«4 A D N O T A TI O N E S 'r* ex Aldo recipere et bubulci sollertiam intelligere. Hesychius,'Etnm&iuf' tTijUiXwf. Vide II. i53. WESS.— Quidnipaseua intelligamus ad id, de quo nunc agebatur, maxinteidonea ? S. '8. Tij» yd( xvtct xuxitwi 2>axa M?&«) Eadem-ne Medorumet Persarum fuerit dialectus, non liquet. In reliquiisFersicae linguae nihil doctissimi viri G. Burtonuset Hadr. Rclan<strong>du</strong>s invencrunt congruum. Confer huiusDiss. de Vet. Ling. Pers. p. 24S. et illius Am|/. Ling. Pers.pag. 97. Iustinus I. 4. de caussa nominis Spaeo lepidas admetiturfabellas, ex Trogi libris derivatas. WESS.13. itci% 2ctrxii(ov) Credo Florentiae non aliter scriptum,ctsi super ea re silentium. Codex Aik. et Vallaidem obtulerunt. Za*Wfaiv Aldi et Editt., si littera detrahatur,Xx-rruca; dabit, quos Colchis confines, memorantOrpheus Argon. vs. 753. et Apollon. Rh. II. 397. atqueex illis Stephanus Byz. In Isostri Musis inodo Saffrtifo) III.94. modo XaVfiftf IV. 37. contra tabulas tamen. MeliusI. 104. VII. 79. WESS.20. i*t(fi -- heiTiTceyfuci iyti.) Nimium tribuitur Mcdieeo.Quia de militibus eorumque acie iutrccxfriou frequentatur,propterea-ne uni negabitur? Apostolus Paullus,tvru «» iiuTtTccyfuitc., Act. Ap. xx. 13. Servus iiroitm rol 3««-TcnxUira otvru Luc. Evang. xvn. 9. Haec sufiiciunt. Alii in'conposito amplius quam simjilici esse adfirmabunt, nequeillis pertinaciter obloquar. WESS. — De re, quaehfc agitur, conf. c. 112 , 6. 113, 11 seq. et 116, 2 3. S.CAP. CXI. 4« «Wrtf imfct •xcctrctv iixlt*i praveexplicatur quae per totam diem parturierat, pulcre monenteCl. Abresch Diluc. Thucydid. pag. 583. WESS. — Rectevero Vir doctus, cuius partus in dies exspectabatur.-et autsic, aut de die in diem, in lat. vers. repositumvelim. Sic VII. 2o3, 5. •xctcioxinoi •KO.T&I tlri iitifnr, quolidie(sive, in proximum quemque diem ) exspectantur: et plenadictione, circi iriVav wiew, VII. 198, 5. S.8. CTI tvx itituc o°ApTKyoc titrccxin^ct ITO) Recte postpauca [{. 10.] hunc in mo<strong>du</strong>m Gronovius; sequor exemplum,schedarum parens imperio. Est autem omnis haecoratio cultissima et rusticoe simplicitati mirabiliter apta.WESS.— Utrobique edd^ante Gron. ^n^/^aro dabant;


AD HERODOT. J. ijo-113. »25idque priori loco (/. 8.) tenuit Gron. ubi cum plerisquemsstis furoaritt^xrro primus Wess. edidit. Fosteriori loco,(i. 10.) de quo in Var. Lect. oblitus eram monere,idem Gronovius, suum codicem, utait, secutus, ntTcurii*>-4*urt primus edidit, idque tenuit Wess. ubi quidem ( utidem Wess. adnotavit) codd. Ask. Arch. et Paris. <strong>du</strong>o (no-•tri Pb. Pc. Pd. et cod. F.) in ftiTorin^xro cum vett. edd.consentiunt. S.9. i{«(Xsrrev lioZrx) Appianus Punip. p. 104. [c. 104, 3.]x«i xvrii ri rrfXTtx ixux&oSti litvrx i? xiXvrov. Similiter pag.117. [c. 116, i3.] Sophocles aliter Aiac. 727.^ aixvrai»tSxt ntrxnytarrn. Aeschyius quoque Suppl. 362. Hesjchii*E? aOisrritK hinc docti viri corrigunt, sed frustra., utibene in litteris ad me Cl. Alberti. Legen<strong>du</strong>m enim [% «ix-*TIV, quo Archilochus apud Heraelid. Pontic. p. 412. Ed.Gelei utitur. WESS.i3. tf Sfa-Toria? ,roi!f Hmtrlfov;) Cogor saepe minutavenari. Quid facias, ubi tiilem se silva dat? AbiguntFlorentiae hinc et c. 112. hnrirtxf, et retinuerunt ro» $EO-TCnac.11. Non sibi constant, fateor, in pro<strong>du</strong>ctione vocisdesariptores, sed culpa ipsorumest. i^nytrrixf vidimus oap.78. Manarunt eodem ex fonte 'Aftrrxyoetif, 'Afirrxyiita,'Afirrxyiftx: Kx/jt£v


«a6 ADNOTATIONESnaevo obsitum atque in TooxitvuifM vwtenuhim docuitKiihniut ad Diogen. Laert. Praefat. Ulcd movere non audeo.Accedit proxime oclytBtniSt vocabulum; sed metuo,ut rteft BovxoxJtuc bene convenidt. WESS.CAP.CXJV. 6. oixiat oixoit/iitit) Una mutata literaOIKOMM^» refingtt Cl. Pauev: neque enim eum, qui sibiloevQcftm atquc iQiccXfiit eligebat, tlxni/ievt omisisse: habuissepraeterca Persarum reges /uXfoWt!; rS* oixim III. 61;quibus aedium et rei domesticae cura erat. Hoc verum;notum quoque oixoio/xtn, cixdcnixr, et cixora/urfi permisceriapud thilon. lud. de Fortitud. p. 740. c et in Paullina adTimoth. priore c 1,4. et saepius alias. Neutrum tamenadigit, ut eam in sententiam eatur. Lu<strong>du</strong>s puerorum describitur,quorum esseAedificare catat, plottello adiungere muret,ludere par inpar,•monuit Horatiut II. Sat m. 247. et experientia testatur.WESS.8. ra; «yytxiat i


AD HERODOT. I. 114-116. 127iyi Si Hid*aXit - - - ovx ifiavru yi (fitiw rotvru olxott/mt, oixxdTf TitTflii: ita enim dederat, non oixeSoMii». WESS.[ 15. ZH m troiftifu.) Viden<strong>du</strong>m ne in aliis etiam codicibus,sicut in nostris, 0J1 rw scriptum reperiatur:quod galiice diceres, mtvoiei telqueje suis. >$.]CAP. CXVI. 1. rit 'Ao-rvetyiae hyu ) Ad eum mo<strong>du</strong>mVII. 46. itZ\9t yoif /a ktytrcifitnr: namque ita Io. Stohaatset scripti codices. Verum isto de genere uberrimedocti viri, T.Hemsterhusius ia Lueian. T. I. p. 26. et Valken.ad Euripid. Phoeniss. p. 464. Satis vero demirari non queoSronovii acumen, quo oTfttQifttfai 1$. if etvrovf [/. 3.] tantoparatu defenditur. Potest-ne hoc pertinere ad Cambysemet Mandanen? qui longe aberant, nec quorum ulla inCyri hac agnitione praevertit mentio. Bonus Astyages totocorporis 61o et vultus lineamentis sibi puerum respondereopinatus est. Qua quidem in re et Iustinus [I. 5,4.]adtentitur, et sibi senex quid dedit. Redeat ergo suam insedem, unde deiecta vetus est lectio. Mox [7. 4.] cumHtitkio mallem bvtviifioirifti, homine ingenuo magis quam seryodignior. Atque ita Portus quoque. WESS.9. utrto-t xot) re» Tuiltt etc.) Optime Gronorius ex Medie.eui solens paria facit Ask. Quam longe vero abs rectoillud tmnottt'. [/. i5.] Paene succenseo schedis Florent.quae inprudentem in haec praecipitia truserunt. Si quidnutan<strong>du</strong>m, luvtuSitT» Jrf ex eo libro et Arch. sumi leviauxilio poterit. WESS. — Immo, si quid mutan<strong>du</strong>m,n equidem, quam $n vel $i, mallem. S.i3. itwtittt rotSf) Nonnunquam <strong>du</strong>bites, serio-ne Gronoviusde membranis loquaturMed. an lectoribus illudat:sed nimis frequentia clarissimi viri peccata avitis meritissunt compensanda. Hoc quidem consideran<strong>du</strong>m non estjferri-ne possit /itmiitt •• nam nihil est absurdius cogitatu :verum illud, an forte scripserit Herod. non nowuiirr* rcih,verum, quia brevis estquaestio, novtuUm l» uvrit tiftrt i'ktntiynt, xoht XoiSoi rit irwftu xal T»; uti •nxptxlovs; VALCK. ,i 9. oiyiiuns U rolc oitoiyxotf) Diodorus TOO Ax/uutss u*uyt- -*nittn •xfif rit oitoiyxnt T. IJ. p. 555. [in Excerpt. Peiresc.p. 245.] ad supplicium. Tot; utuyxat, tormenta, quibus bubulroverum exprimcre constitutum erat, vocat Noster.Quo usu saepe Polybius, Philo Iud., Iosephus, et, ne aliosadiungam, Diodorus III. 14. ubi adnotata vide. WESS.


ia8ADNOTATIONES[ai. xariBant i$ X/rotfrf, tuil rvyyiiintif ittvrf xtXtvut (%*"avrcv.) Priusquam xcXivuSchaef. edidisset, similiter Wjttenb.(Select. p. 55i.) aut ixfXn*» rorrigen<strong>du</strong>m censuerat,aut xf&fw» tenen<strong>du</strong>m. „Recepto xfXftiu», inquit, antccedensrt xa) dclen<strong>du</strong>m, certe repudian<strong>du</strong>m." Xiroif n xojitiliuyac coniectaverat ReiiL Immerito. vero doctos viros offenditistud xiXfiia», in quod optimi quique codd. consentiunt.Verbum xxra&alru ista notione constanter cumparticipio construitur, I. 90,15. 118, 5. IX. 94, 5. Igiturrcpetitum inteliigen<strong>du</strong>m verbum , xai xxriBotnt xtXtvwr. S.]CAP. CX.VII.6. «V W M«'fy re % » 'r>to-e, sed infirmum. Non adsurgit ad vim atqueejegantiam vocis <strong>du</strong><strong>du</strong>m probatae, pluriutnque munitaeauctoritate, et statim [/. 25:] iteratae. In superroribusnonnulla auctum et mutatum ivit Cl. Reisiaus, quaepeti ex Miscell. Lips. T. VII. p. 618. poterunt. WESS.20. >?» /u») rciit tVirtXfoc «oMtVx) Non infrequens illud.Tale Hippocrateum in lureiurando, "Ofxer et% /ui reVSi hrtrfXcoccreiiom - - ct» naveariai xeu Bitv ctc. et Melissae isEpistol. ad Cleareten inter Pythagor. Fragnu p. 749. Galei,ocffVxf t» ru ocvrot; ocvSfi, iimOiac cnuvrat roef ituhu iriA»Viocf.Sunt in Procopio non dissimilia,quibus hunc locum nego.At abstinere haud queo ab his Pempeli apud Stob. Serm.LXXVII. p. 460. rioTj $t »o'e» tx«o» - - - SfoWro yo»f


AD HERODOT. I. 117-119. 129Gronovius. Si tamen verum amamus, dxoQiQrixtt, xix^fixtt,iytyint etc. nihil iuvant, quippe temporis alius. HortutAdonitL in irtrv^fi»: 01 "lnntf rw roi" vTffonsmXjxov 71 ilQtoyyotb Tffoy "xoonLm tl( u iiiAvovei. WESS. — Si proba estacriptura Inixju, fuerit olim rarior quaedam verbi formainxiv, idem valens ac bixu vel i»r%i»>. Similiter quidemet rvM&OJ<strong>du</strong> dixit Noster pro rvftSaXXu, et raiofuu prowinfuu, aliaque talia. S.9. ovx «'» i>jx0f£ ixeitvfDf) Areh. ika$fS( scholion est. DroCui. XXXIX. p. 114. Fompeius ovx b ixatyp ro tretfY/u*lnonirttTO : et LVIII. p. 7 14. o'Tw8rffi»f ovx «'» IXuQof TO •xoayfutbniiraro. Quod post pauca [(. 13.] ex Med. inculcatum estwdfiril fioi, non antecellit pristino. Rfjpqui tamen."WESS. — Mihi hoc praestare videbatur alteri. S.CAI*. CXIX. 12. tvrvKTot %\ *oi*rdfitn(, tlxt iroifut)Opinor in his croiM« abundare. Non me fugit ex lib. III.5 2 3. xoroioWotf Si r*f xdttaxa(, tlxt lrolfut(. Sed eius aliantio. Hic satis utique erat IVTVXTOU Suidom audiamus. Ev-•wvxret votfd'HfoioTU, drri rev fdiuc, troifia, tif/ocrfxba, xec-Xu\ xorrtrxtvarfiita. Quae ille mutua sumsit ex Nostri Scholiaste.Hcsjchius praeterea EvrvWe», fvrvxro» t%t, iroTfut:cui quidem illud adlubuit ipsum, quod ob oculos est,visumque est non aliud ac JroiVo». At quid multap remcertam praestat Codex Arch. suspectum vocabulum exiliodamnans. WESS. — Potuit scriba codicis Arch. (namsic etiam in nostra Var. Leet. scriptum oportuit, ubi nescioquo casu Pass. irrepsit) vocab, Iroijuet, quod abundarecenseret, omittere; potuit vero etiam fugitivo calamopraetervolare. Scholiastae vero idem vocab. ex hoc ipsolocoadscivisse videntur. Utut sit, exilio damnatum nolimvocabulum huic loco peraptum : in promtu, in parato ha~buit. Neque copia sermonis offendere nos in Herodoto debel:similiter c. 123, 11. ait, xuTticyurftinv il rovrov, xal iimt'troifuai. De accentu huius vocabuli, ex Ionum et veterumAtticorum usu, dictum est in Var.Lect. ad c. 10,2. Conf.Batt ad Gregor. Dial. p. 21. S.Ibid, brti rf iustum est. Gronovium vide ad II. 52. [ubiille ad II. 134, 16. etlll. 2 5, 9. et ad Porti Lexic. ion. provocavit:]et Eustath. in Homer. p. 1158,39. WESS. —Quem locum ex Euttathio citat vir doctus, (qui est exHerod.T.V.I


I3QA D N . O T A T I O N E Sp. iai5, 33.ed.Bas.) is huc nihil facit Nam ibi quidemmonetur, pro lirot et tiruT», quae deinde sonant, ionice ilrt».et imirn dici: at imi rt, quod huius loci est, per pleonasmumrt particulae, idem qued iirtl, pottquam, valet. VideGregor. Dial. ion. §. 26. ibique Koenium. S.15. reewrieJeH i*m*ieu ) Bene mssti; sicuti et stnUim xetuv.Solet certe Hippoeratet, quoties .ovillae carnis requiriturusus, non aliter loqui. Loca, si desiderentur, signabit FoetiiOeconomia. Ceterum inmanibus his et plane Thyesteis epulisex Herodoto locum dedit Theophilut ad Autolyc. lib. III.p. 282. Ed. Wolf. a Fello prudenter redintegratus. WESS., [24. ittomtirrts) Videad c. 86, 17. notata. S.\39. xoi oteejre^ ijveu T£I ete.) Quod adsentator apud Comicum,[Terent. Eun. II. 2, 20.] Quidquid dicunl laudo •• idrurtum si negant, laudo id quoque, illud habent aulae mores.Insigne in Harpago specimen: 0' Jl r>l» yiunni tvlapStnXKoiolitn rf $ia, a-oTv itf xx«f olftrrit vWe%uv etvrey re Soxevv ryQxtilii, Nostri vestigia premens, Choricius Or. in Procop.Gazaeum c. 3i. Quo quid miserabiliusP WESS.CAP. CX.X.. 12. if ri VM>> roevr» Qstinrcti Cl(tit)Non erit ex Rem. incongruum ix«v, neque destricte necessarium.Utrumque eodem tendit. Oraculum is rovr'A*-yi/evf i et if ovrovf i%ev permutantur VI. 19. Veniettempus, quando illi verbo conmodior locus, sicuti V. 81.VIII. 144. ex msstis. WESS. — Quod modo praecessit,eWetfaf tlxt, de eo loquendi genere, Nostro famiiiari,conf. notata ad I. 37, 7. S.17. xx) rei yt rwv itetfoirtn i%eVi>«) Qi/ae annexa tuntsomniit in Latinis Grorwvii, non bene capio. Tu mecumipsa insomnia intellige e\ scriptoris adsuetudine. De frugibusciboque, xotfirSt ixowc* I. 193, o*ir/uv ixitum III. 25.tum reuri ovn JCfveev i%OMfyo'v ieri oJXiv, ovrf oleyvfeii V. 49.et, quod notabilius, xai rei if iroXifut axfxrrx ojxfrieiv ix»'-*u»«, servi domesticique, VIII. 142. WESS. — Tet revVaivi%0Mcvet proprie sonat id quod latine dicimus et hitfinitima,id est, et hit similia, quae de hoc sunt genere. S.[18. nxiiwf ic olrtnlf tfxtTxi) "E(%ITXI nunc idem ferevalet ac i^ifxtrxi, quo verbo in simillimo argumento utiturNoster VI. 82, 6. et VI. 107 extr. pro quo mox h. 1.igiixHv. Eadem notione «c^emiji^etvrcf if QXxven ait infra,


AD HERODOT. I. no-m.i3i{. 34. Similiter /. 16. *«f« o-fu*}* xtxvfnxt, ubi *«p« ( utsaepe apud tiostrum') idem ac wfef vel J; valet. 5.]27. «f T«» jraiix T6ITO» Tifiicvrx) Vel absqueCodicibusfuisset hoc reponen<strong>du</strong>m. Herod. II. 1 20. tv AOIV oJSt JI Bsun->xn «'A>J?«»Sfo v **f'*i»*- Regnum vel imperium sic diciturin aliquem fl-ffuXJii». «-ffifcwf"«» ttfiiivai, Tifirixtiv, Herod.I. 187. et aio. III. 65. et 140. VI. 111. Xtnophonti K. n.IV. p. 67, 5. Iucio.no T. II. p. 55^. III. p. 38C. VALCK.' —Verissime Valckenarius. Futile vulgatum eral atque indolisermonis pugnans: succurrebat Reiskius, •xt^kvcx ex tu,pro quo tlfu deinde receptum, refingens. Melius scriptilibri, quibus obedientiam hic non detrectandam admonuitGeinozius Conment. Acad. Inscript. T. XVIII. p. i\6. Ed.Paris. WESS.[3o. < T( ravrr» alriur


i3» ADNOTATIONESvoculA interiecta legi posset: oof un rt Tximr odrUn Imxxfro';, nt W ot b T$ xiyu rx •xim i Kv?w. Ex Herodoteishoc accedit proximum e lib. III. 157. •xatrtf Zorxvfot tl%nit vrotutvi ctmotrtf. paulo post, iti.tr» \m, inquit, nr b rw;BetBvXurioiri ZuTvfOf. VALCK. — Utique placere hfc Sunon potest. Ut autem nihil expeditius, sic nihil certiusvidetur, quam ««-esse corrigen<strong>du</strong>m; quaverbi forma, procommuni »1, alibi etiam utitur Noster. Solennis veroeidem periphrasis eiusmodi, clfu cum participio. Sic praeterexemplum in Var. Leet. adlatum, habes it yni/ateifpro cyhom, 1.146 extr. i


AD HERODOT. I. ia3- ia5.i33gitur, nulla Herodoti, sed scribarum cuipa. Tulitid aegreH. Stephanus atque ubique instauran<strong>du</strong>m decrevit, de Dialeet.p. 148. Parebo doctori, et vetustis membranis. WESS.17. tvilr «VoriXaf) Vetus eeroruXa; ansam Gronovioaovae explicationis novique verbi [UTCTIKKU] fingendi praebuit.Cl. Ahreseh Animadv. in Aesehjrl. lib. I. c. 26. p. 184.damnato isthoc conatu, ovil «TorfiAaf vertit nee quidquamultra voee mandani, quasi ovxortikuc positum sit loco «Ve-#n»Xa{. [quod ipsum h. 1. habet noster cod. Pa.~\ Laudareid possem, nisi mstus aliud etmelius, me quidem arbitro,daret: idem Portus coniectando extuderat; nec eratdignus tamen , qui propterea alapas [a Gronovio] aufer-XtU Est III. 3 2. XuBovvoa B-fUoouc TX'V yvtoux» •xioeuKoti. Medio.•jnimiXxi, simili atque hic errdre, etiam alibi obvio. Nonaddo, TIXXUV, «TWIXXJIV in avibus et brutorum aliis, quibusplumae pili-ve evelluntur, usu teri. Harpagus leporisartificiosetractati ventrem scidit, nihilquepilorum vellens,prout erat, ita indidit libellum. Hoc Graeca volunt, utiquisque videt. Adi et Polyocnum VII. 7. W ESS..— Satisnotum est, pro vocali 1, ubi pro<strong>du</strong>citur, frequenter uponere librarios. S.CAP. CXXIV. 5. *ft -KOU KotftBvnu, ti yol t &toi ete.)Venit Cl. Reiskio in opinionem, post KctnBvnu aliquid excidisse,et quidem i /uaXXov Btut rtv- haud <strong>du</strong>bie ob ea,quae continuo sequuntur: in quibus, si yde tantumdemvalet ac ow» eerte, ut saepe valct, cadoca explendi ratioerit, uti bene Abreseh Dilue. Thueyd. p. 36. WESS. —Vide quaead I. 24, 17. monuimus. S.16. "Zrcotnsyoc oltriot riv) Adest patronus, quem quoqueBerglerus advocavit, Aldino et Arch. otrrHrou Homer. 'IX. »'.423. 'ArnrvAi yx{ iyu rovtf olAfoc. Verbi paullo rarior structuraturbas ciere ad mutan<strong>du</strong>m potuit. ov reottv twrkttncvtA tunm i nv avrav ctvni rvtrou;ic i /urol yivixtj; scribit Euttathius.Nihil tamen de recepto, satis utique elegante,detraho muto-ve: secus in sequentibus, ubi ro< suum exmsstis locum inpetravit. WESS.CAP. CXXV. 12. i£ uv 'wXXei noitTic olfrixrxtTlifrou) Herodoteum hoc est. Enumerat Persieae gentis nationessive tribus, et omnes ait ex Persis pendere, Pasargadas,Maraphios etc. [Dicamus potius: Enumerat Pcrsicac gentis


134 ADNOTATIONESnaliones sive tribus omnes; ac primum quidem ex illis ea$\quas Cyrus, a se convocatas ad deficien<strong>du</strong>m a Medis sollicitavit,scilicet Pasargadas, Maraphios et Maspios; a quibus reUquotPersas omnes ait pendere.] TLioo-xi universam gentem signant,non tribum: dorixrxi Ionum est, Graecorum ali's jjfrvtnxi.Loquendi genus consimile III. 19. xoci irx; ix •omx&i»Kf rxro 0 vocurmo; «Tfarof: tum VI. 109. rauroc UV •xxrrx t{« vvv rtivEi, xaJ £x o-fo xtrttrxi, sic mssti. Est et aliud V. 3i.quod*huc arcessi potest. [Adde IX. 68, 2.] Constat ita etrectissime procedit, antea horridior, scriptoris sermo. Aitcontra venit Stephanus [Byz.] in 'AgnotTui et MoWioi: ^rteatas,yivo% Ilifo-ixov hoc ex loco rccensens. Quid si falsusille fuerit, atque ex insolentiore verbi formatione gentilenomen formaverit? Herodotus crebro alias Persicaegentis nationes memorat, 'Afrearof nusquam, 'Aora/ot* quidemVII. 61. qua re Stephani culpa evadit manifestior.Mecum sentit, doctissime in his versatus, Abbas GeinoziutConment. Acad. Inscript. T. XVIII. p. 119. Ma«g'$ioi et MaWioiStephano restituti a Berkelio sunt, leviter in paucis lapso.Critici in 'Ix. y. 175. 'EXsntf xai MmXa'oi> waifcy Atcuitg xuiNofpxtpiaiv' oc$* ov ro' TUI Moppoclfiiuv yivot «v Hifrxit ex Porphjrrio:corrigit priore parte Mo#a'0io; Barnesius. Melius multoEuttathius p. 400, 32. [p. 3o3, 29 seq. ed. Bas.] Motfoc'$io?et MxoxQiu*. WESS.14. *«i'Axxi/uvftxi 11V1 $»>irp>f) Mirortam late propagari^/di errorem, [$r/ren] si tamen error sit, potuisse. Hesj'ehius Qxrexi , rvmiftx. Qxrfia, rirrxy/tM , riVrvAca. Hinc $ecroiaxai*J/j|£o0ofi'«i in Dionysii Haiicarnassei IX. p. 598. pluraquealia,quibus usus est CI. Reishius Miscell. Lips. T.VIII.p. 3oo. Malui membranas sequi, e\ de 0firrf)if voce quaecon<strong>du</strong>xit Eustath. in 'ix. 0. p. 239, 23. [p. 181, a3 seqq.ed. Bas.] missa facere, sicuti et Stephani in nationum Persicarumtitulis aberrationes. De Achaemenidis et vocis origineTh. Hyae Histor. Relig. Persar. p. 416. TtouAvioi nonalii censentur ac Kxf/ixvioi, sicuti Stephanus scribit. TribuitTtf/jiMvoTt Sextus Philosoph. III. Hypotyp. p. 178. cipfcv*-tid;ix{, quos cum his conponit fo. Alb. Fabricius, nescio anrecte. ld paullo inprudentius, quod Germanos nostros Per-(icae originis statuerunt nonnulli, quoniam in Persis Ttttnivm.Errantes comitcr in viam de<strong>du</strong>xerat Ph. Ctuveriut


AO HERODOT. I. iaS. ia6. i35Germ. Ant. lib. I. p. 3o. et supersunt, qui frugibus repertisglande vesci malunt WESS. — Nempe hi cognationemantestantur, quae Teutonicae linguae cum Persica,haud exigua ex parte, intercedere videtur. S.CAP. CXXVI. i o. itxituni ix'rx" iriwi. Mox Cl. Reisliut [in Notis msstis,Tion in editisj titrurtm uberrimit refingit, quemnonsequor. "WESS.30. BtvXouimti iu.it lfi.lt •xtittrtut) Rarum hoc structurnespecimen: alibi casum tertium adiungit I. 170. [et ptiulloante, c. 134, 13. item V. 39, 16.J Portus auxilio advocavitHvmeri *lx. x. 5j. xttnv ytif xt MCCXMTCC xtStlurtt forCtquerali<strong>du</strong>m profecto, modo illi scripturae concordia constaretUt ut est, htc [et quidem ter deinceps, namque iterumL 33. iterumque l. 34.] schedarum constantissima consensioest; cui, si hoc genus ferri nequeat, succurret praepositioinro intellecta. Sed servari potest et debet, monitore Cl.Abretch Dilucid. Thucyd. p. 728. cuius indicio Plato III.Rep. p. 391. A. ori cJS* oo-iov ruvru yt xurd "AjtiXXtuf Qxvca,xx) aXXwr Xtyitnn xtittttui. In u-xtitii* simile XenophontitIV. Inst. Cyr. p. 106. B. MSiti uxtvtxm; rtv xyyi\ov, ittyntxt,ctsrofovvrtf /uh *u(Xf* «t*Xovmf uxtttiJ* etc WESS.— At haec <strong>du</strong>o quidem ex Plat. etXenoph, adlata exemplaad id, de quo htc agitur, nihil faciunt. In his enim genitivi,ccXXaw yjytmu, et xccXovrro;, non a verbis •xtittttui etxxttlth reguntur; sed sunt genitifi participiorum absolutiex eo genere, cuius complura exempla ad I. 3, 7. adlatasunt. Nihilo vero minus in salvo res est: licet apud aliosscriptores vix reperias hanc constructionem, Herodotuscerte verbum •xtiitttxi non modo cum tertio, sed etiam cumsecundo casu construere amat. Praeterquam quod ter h. I.in scripturam itdt libri omnesconsentiunt, rursus eodemconsensu V. 33, 20. i>/o -xtittttui habemus : et VI. 12, ai.quinque probatissimi libri •xtitvntSu uvrt v , pro olim vulgatouvrf, dedere; et V. 29, 14. sex codices rovrw» •xtiltrtui,non rtvrtiti: eademque scriptura haud <strong>du</strong>foie in aliisetiam nonnullis codicibus, si recte excussi fuerint, reperietur.Quore etiam viden<strong>du</strong>m, ne Uiad. *'. ij. vera sit


»36 ADNOTATIONESscriptura, xthov-- mtofctn: quemadmo<strong>du</strong>m et ad Od. «'.414. pro olyyihhfs irt mito/uu, etiam in genit. sing. uyytxim(intelligendo v*i etyyoJnt) legi posse ait Euttath. p. 69.(p. 1427. ed. Rom.) Quamquam hoc quidem non urgeo,quqniam nusquam alibi apud Poe'tam cum isto casu constructumid verbum reperitur. Caeterum apud Nostrum,sicut in omnibus paene verbis quae cum genitivo caauconstruuntur, elliptica utique loquendi forma est: quamexpletam habemus apud Sophocl. Electr. 410. IXTOV Qtxurvrurttto-x. Rursus vero absque praepositione Euripides usurpavit,irtittrtxt yolt ttttrnxt rittr, Iphig. in Aul. 731.nisi cum Marklando ibi tittrit ix rittr legas, aut uttr/uu *xritir cum Portono. Sed ibidem in <strong>du</strong>bium vocari poterit,utrum plerisque in codicibus praepositio ix temere fueritomissa, an in nonnullis ex scholio in contextum invecta.Caeterum ex Porsoni Adversariis p. 2 53. (nam eiusderainstaurata editioneMarklandiana Iphigeniae careo) lubensintelligo, quod de exemplis a tVest. ex Platone et Xenpph.citatis supra dixi, similiter de eisdem Parsonum etiamiudicasse. S.28. «f iv ixirrur ubt) Recurrit «J; OVTU ixorrur VIII. 144-In Sophoclis Aiac. 915. tif uh TOVT SX**TO xtol^ur iroiix.At EUct. 1193. *U u«t ixi*T*>* : [?] quomodo Aiac. 996. atqueAesekylus Aganu 1401. "WESS.CAP. CXXVII. 10. «5t S* o't Mfat - - - Uiftyrt rvri-/uryor) 'Svrirfttyor, quod ex <strong>du</strong>obus Codd. enotatum, invenitGronovius Florentiae VII. 40. iocosamque professus fuitlitterarum transpositionem, quae ferri possit. Similis I.185. et VI. 14. in schedis Vind. atque Ask. an toleraripossit, non definio. Potius erit, quod ex Xenophonte adponam.Perhibuitis lib.VIII. Cyropaed. p. 228. A. [c. 5,19.]Cyaxarem Cyro filiam uxorem collocasse, insuper in dotemaddidisse JttHtxr rjv irxtxr, sive totum Mediae regnum;socero proinde sine bellorum tumultu Cyrus in Medorumprincipatu successit, nequedifiitenturXenophontii amici.Atqui idem ille lib. III. Exped. Cyri p. 3o8. de Larissa ad.Tigrim urbe tradit, obsessores Persas, cum Medorum imperiumacciperent, nullo eam modo expugnare valuisse:praeterea non longo intervallo oppi<strong>du</strong>m fuisse Mespila,,in quod regisMedorum coniux, Media nomine, fugerit,


AD HERODOT. I. 126-139.l3 7Frnis dominationem Medorum genti auferentibus, Quaeutique sine vi et armorum strepitu baud evenerunt.Non nescio, quid de auctore r« 'Aic*3t*


i38A D N O T A T I O N E Sconsilinm , nec interrogatio dispar, modo [pro vulgatotn) o, -rt, voce dissecta, lcgas. lile Demaratum , regnodeiectum, ob praefecturam, hic Astyagem, itidem eversumregno, de serviii conditione, aeque ac ille iniurius,interrogat, qualis illa prae regno videatur? Quae quidemacerbissima exprobatio, et verc SwuxXyii;, praesertim absadministri ore progressa. W ESS.CAP. CXXX.. i. trcx irirrt xcii rouixerra) Literae6 et 0 quia facillime potuerunt inter se commutari, proE', siveatm, corrigen<strong>du</strong>m arbitror ©', id est ittix. Paulopost Medi dicuntur imperium T?; atu 'AXuo; mrufteS'AT/K; perannos tcnuisse 128, ir«ft? $ eret 01 'ZxvSxi Sfxet.Scythae r»7; xtu 'Atitn »f(!«» trtx ivyt oHerrx Tfinxetrx, IV. i.et I. 106. Vel ex horum locorum priore manifestum est,desumma annorum 128. hos 28. detrahendos esse: firmatillud usus vocularum !» n etei. Reliqui itaquesunt anni <strong>du</strong>ntaxat 100, non imperii Medorum; (annienim esscnt i53) sed imperii Medorum rn% *.n> 'AvitK,sive r*; oVa/AXt»; ^tranev 'ATIIC. Flumen Halys MedorumLydorumque imperii fuit limes, Herod. I. 72. DistinguitHerod, T»;'AWnt r« xaVu, et ra «»w awr»7;, I. 71. et 177.Atqueita passim alii: Asiamaritima est i xclru 'Arix. QuodDion Chrysost. pag. 566. A. Agesilaum dicit xfarnVayr* -xxmTX{ xdru 'Ao-/«;, dixerat de eodem imperatore Isocratesp. 70. D. rti{ tVro';*AXM? xaipa; iitimt IxfaVwi. Croeso devicto,primus Cyrus ofrw irut-*{ rj; 'Ao-/»i; nf^t, Herod. I. 13o.Assyrii secun<strong>du</strong>m Herod. (I. 95.) per annos 5ao. imperiumtenuerunt r>7; «»»> 'Ao-/*;. Ab Assyriis primi defeceruntMedi, nec tamen hi successerunt in dominationemAssyriorum; ne Regem quidem nacti Deiocem. Hic, solaMedia contentus, de subiugandis Assyriis necogitavit quidem.Non itaque , hoc regnante, dici potuerunt Medi xftouTHC utt» 'Ar/n?: atque adeo anni 53., per quos regnasse diciturDeioces, hic mea quidem opinione prorsus in censumvenire nequeunt. Hoc constituto, facillimus erit annorum100. computus. Deiocis filius Phraortes, imperiopaterno non contentus, (I. 102.) primum Persas aggres-


i D HERODOT. I. i3o. i3gsus sibi subiecit; dcinceps xurtrrfttptro rxV 'Ao-tV, «V* «x-Xov iV «xxo i ?S»of. Itaque sub Phraorte dici potuere Medisuperioris Asiae obtinuisse imperium • regnavit is per annos33. Si anno imperii secundosibi subiecit Persas cetcrasquesupcrioris Asiaegcntes, exceptis Assyriis, Phraortisanni numerandi suntai.Cyaxares Assyrios etiam devicit, atque adco hicprimus est, s ri!» y AXt/ef troTot/m.ov a»u 'AJ7X* or£ron trurrrfldiiuvri, Herod. I. io3. Hoc vivente, per annos28. penes Scythas summa fuit imperii. Cyaxarcsmoritur (cap. 106.) QotviXivrott; rtrv{(axotTot trta,o-vtTOXTI ZXVtou tijfcon, /|0.Astyages nostris in exemplaribus per annos regnassedicitur 35.; si vera est coniectura supraproposita, anni fuerunt . . 39. 'Atqueadeoanni Medoruin istius imperii fuere . . 100.Si Scytharum anni 28. de 40. Cyaxaris fuissent detrahendi,dixisset, opinor, Herodotus [cap. 106 extr.] flao-iXiJtrx(Ttrttfotxovrx trta, h TO?TI XxvSoci tt^xv. Sic loquitur IT.128. TXVTX tf « xai Ixaro» Xsy/jWra/ trtx, h TOTTI etc. Alteruin,«TJ» TITTI, monstrare videtur, regnasse quidem Cyaxar?-nper annos 40. non ante tamcn mortuum, quam aScythis pcr tot annos occupatum recuperasset imperium.Tamdiu vitam protraxisse Cyaxarem nihil est cur miremur;siquidem avus Deioccs pcr annos regnaverit in Media53., quum regnum ipsi fuit delatum, iam aetatistnaturae, et ottio TOQO; -. I. 96. et 97. Reges /i«xfoii!ovj et recentiorhistoria praebet et vctus. VALCK.4. trtot rfiixorra xxl txaro* ivuv oHovra) Spectatissima exstateruditorum hominum ad hunc locum opera : vix ullus,qui antiqui temporis rationes iniit, atque Assyriorum,Medorum et Persarum imperii principia ac ainbitumfinivit, eum neglectui habuit; ut paene indigner,tanto silentlo in novissima editione fuisse triinsmissuin.Agam paucis: Herm. Conringio anni Medorum principntusa primordio his verbis terminantur: Crescunt i 111,additis xxvm. Scytharum dominationis, in numcrumCLVI. Cum vero Deioces regnavit annos mi., Phraortesxxii., Cyaxares XL. , Astynges xxxv., qui anni collecti tantumsunt CL., neccssum est, sex reliqui fuerint ol&atltev-


HoA D N O T A T I O N E Sm. Advers. Chronol. cap. 3. Elegans ea explicatio, et tantoconmodior, quod nullam vim Nostri inferat orationi; aqua alii sibi haud temperarunt, naevos in numerorumnotis vestigantes. lo. Har<strong>du</strong>inus annis xxvm., quibus ScythaeAsiae imperarunt, senos abscindit, Chronol. V. Test.p. 549., adplaudente Sehroeero Histor. Assyr. sect. iv. pag.247. Id vero vetat Herodotus et temeritatis damnat, illosxxvin. annos toties sine variatione repetens, I. 106. IV. 1.Vignolius, cui ista displicuit violentia, ut CLVI. anni rotundentur,Deiocis regni intervallum adauget, additisliberalitervi. annis, in Chronolog. lib. IV. 5. p. 2^7. PraesesBouherius, ne quid illi concederet, yitium scrutaturin spatio, quod Phraortes regnando absolvit c. 102. Scriptumibi fuisse, «f&*{ Irt» oxr&i rt xa) tixtrt: non, utiomnibus in membranis, trta. SJo n xoti tixori: Dissert. Herodot.c. 4. Tot turbas atque aestus cierunt anni sex ConringianiolSourlxtvroi; quos utique, si plausibilis ea fueritopinio, uti visa haud paucis est, non respuit a»afjy'a Medorumante Deiocem designatum regem. Ecce aliud : nec<strong>du</strong>menim hi fiuctus posuerunt. Rev. Kalinsly, ingeniosupra theologorum vulgus erectior, universum regni Medorumintervallum annis cxxvm., inclusis xxvm. Scytharumimperii, cireumscribit: Regi Deioci aufert annosxxii., resi<strong>du</strong>os xxxi. annis Phraortis xxn., Cyaxaris xu,et Astyagis xxxv., quo anni cxxvm. consummentur, adgregat:Conment. in Vaticinia Chabacuei et Nahumi cap. 5.p. 70. Quae quidem manifesta audacia est, tantoque damnosior,quod Nostri dictio sraft! jf OTOI exclusionem Scythicaepotentiae sibi expostulet. Exempla dedit Valekenarius,neque iterari dcbent. Hi fructus ex praeiudicatisopinionibus large succrescunt: ut hypothesi fiat satis,trahendi in partes inviti scriptores suntj si recusent, admovendafalx est. Mihi multis de cajissis Conringiana explanatiovidetur potior. Erudita sunt, quae in superioreadnotatione conspiciuntur: morantur tamen nonnulla adaensummeum, quibus alius forUsse locus erit. WESS.[In unam summam collatis numeris annorum, qui regnissingulorum e quatuor Medorum regibus in libris Herodoteistribuuntur, (c. 102 , 3. 102,14. 106, i3.et i3o, 1.)prodeunt utique anni i5o; a quibus si detrahas 28 an-


A D HERODOT. I. i3o. i3i. 141nos,quibus penes Scythas imperium fuit, (c. 106, i.etIV. 1,8.) manent anni 122 , quae summa utique 6 annisminor ea, quae hlc trnditur. Itaque, nisi statuerevelis, secum ipsas pugnare Herodoti rationes aut illorum,Persarum quos ille secutus est, <strong>du</strong>plex via iniri ad levandamhanc difficultatem potest. Aut enim cum Bouherio.cui Larcherus adsentitur, dicen<strong>du</strong>m est, lapsos esselibrarios, regnum unius ex illisquatuor regibus sex annisiusto brevius facientes; verbi caussa, in annis regniPhraortis (cap. 102, 14.) scripsisse 22, quum 26 debuisaent:aut cum Conringio et VVesselingio (quibus Volneyaccedit, in Chronol. d"Herodote p. n6seq.) statuen<strong>du</strong>m,initium imperii Medorum hic ab illo inde tempore repeti,quo ab Assyriis Medi defecerunt, et populari statu perterx. annos usi sunt priusquam Deiocem regem nominasaent.S.]8. xTf«$Aia-ar) Optime Medic. Amant Iones veteres-


143 ADNOTATIONES8. A/« ntOJtmt) Hesychius A»'«» legisse videtur, A/«» (ifYOCXJT» if ?»Ss?o»' TC» tifMtr Uifmti •• quorum ultima huc pertinereclarum est. Scio a Cl. Relando correctione adiuvariCrammaticum, Dissert. de Veter. Ling. Persar. pag. 175.qua carere possumus. Vide Cl. Alherti adnotationes. Quaeautem Gronovius in Jo. Clcricum asperius iecit, ab hoc repulsasunt Biblioth. Antiq. et Reeent. T. V. p. 416. WESS.13 seq. MvXirra' 'AfxBiti $i, 'Ax/rr*) Eruditissimi viri,Scaiiger, Seldenus, Bochartus, Vitringa, Millius, has vocescopiose, etsi camdem viam non ingressi semper, illustrarunt.Vide Hesychium roc. Mi/Xaroc, et quae ibi amicusmeus singularis /o. Alberti. Quod adnectitur, [l. i3.]n/fnti $&, Mirfa», id maleac per errorem scriptum quamplurimis visum fuit: SoUmenim Persisesse Mithram, nonVenerem. Unum nominabo Ph. a Turre, Monument. Vet.Antii p. 175. Nequit profecto Mithras Persis auferri, totveterum testimoniis et monumentis expressus; Herodotivero aut Cyri potius aetate, an eo titulo Sol cultus ab eadcmgcnte fuerit, <strong>du</strong>bium facitdisputatio doctissimi FrereliConment Inscript. T. XVI. p. 270. Equidem Mithraittillis relinquam, nec patiar Nostri fidem labefactari. AdsentiturAmbrosius lib. II. contra Symmachum p. 840. Coe-Uslem Afri, Mithram Persae, pUrique Venerem colant, prodiversilate nominis, non pro numinis varietate • quae MitramVenerem eandem in Persarum superstitione testantur.Praeterea Persarum prisco sermone mihr, mihir, amor indicatur,fatente T7i. Hyie, Hist. Rel. Pers. c. 4. pag. 107.Hinc MiVfa», Venerem CoeUstem, casti amoris auctorem etpraesidem, recte dixerunt et formarunt. Hoc amplius :differunt scriptura M/r;«, et WSfXi, quod Gronovius veremonuit: discrepant quoque genere; hicSol, illa Venus.lam si Vrania sive CoeUstis dea, non alia in veterum fuerittheologia ac Luna, MiVpa» utique Persae habere aequeac Mithram potuere. Coluerunt certe omnes, qui sacrisMithriacis initiabantur, uti ex inscriptis lapidibus apudAnton. van DaU, Dissert. ad Antiq. Marnu p. 16. et Ph. aTitrre, Monum. Vet. Antii pag. 160. adparet. Verum mysteriailla non urgeo, quippe recentioris aevi. Id mihi abundeest, constare Herodoto auctoritatem ct fidem. PluvaFreretus et Mothemius V. Cl. ad Rhad. Cudworthi SjstemaIntell. p. S 2 7. pro Herodoto. W ES S.


AD HERODOT. I. i3i. i3a. 143CAP. CXXXII. 5. »1! rr({Uj»n) Scripserat,opiaor, cv win/tari. Nam, ut ait Herodotus, [l. 7.] etiamPersa, <strong>du</strong>m sacra faciebat, erat irrt0xn»ni*»s To»r»a'f»» /nt>fnrj/juburrx: et suis victima corollis erat exornata. DePerais Strabo XV. p. io65. A. [pag. 732. ed. Cas.] S-tJown»,inquit, - - - a-apaonwaVw T»


*4+ ADNOTATIOIfESproderit coniectura Iegentis: Iwtdt Scaxi, (etXo'c alibi meminit:)funvXuc xttri fdtt* re 1 lenTot, iwiwie-f rel xtlx, iwtwirttewtitit tie iwctXMrirtit, - - - iwi TetvrtK /rW it wtlvrot ristttet •• postquom sole vietimoe in portes seetoe earnes eonspersit.vwtwirtte adiirmatur a Gronovio. TuXxt iwiwirrtmt Herodoteumest, IV. 173. oWocreer legitur lib. VI. c s5. CarnesceXri iutwtlmn dixit Comicui apud Athen. IX, pag. 399. F.Menondcr io 'EwtTfiwtvrn' 'twiwxr iwi r» riftxte xXtte. Ho~mereum turrviXin, a /u/w formatum, notat, i» mitutta eonciderc.VALCK.Ihid. iittftirTvXoee - - - siWc)i rce xffac) Mutavi SIOJMVrr/X«;ex schedis v4»k. non nescius controvenae apudgrammaticos scriptionis, qua de viri praeclari Exeeh.Spanhem. et Tib. Hemtterh. ad Comici Ptitt. vs. 626. Maiorismomenti res, quae memoratur, videtur. Quia Persaeovri jSowuevc wtuvtrtu, tvrt wvt diaautttvri sacris operaturi,qui convenit njofrji roe xtlx, carnet clixarit? Ansine foco accenso? Valckenarii coniectura supra depofitaest. Ante quem de la Barre, V. CU T. V. Hittor. Acad. Inscript.Ed, Amst. pag. 270. non dissimiii de caussa auti\J/)i ex txu maluit, et, ubi cames curaverit, explicuit, aut,si parum id adriserit, nriecr 4"i«y, ubi earnet ostibut detraxerit.Quibus de emendationibus placet tacere. Nisi egoaberro, salva res est. Non omnein sacris his ignem negatHerodotus, sed aris: hoc postulant verba ourr Sutuve wtuvtrxi,tvrt wve itetxetitvri. Caesam victimam et in partes minutatimsectam quin elixarent, nihil inpediebat. Videhaec de Scythis, IV. 59. ocyecAMecrec li xai £kiitov; xtu movctv ttfti{»vri wtufi •• quae Persarum moribus respondent planissime:tum de hostiae inmolandae more c. 60. evri wStiietxxvrxc, evrt xurttf^ifuite, evre iwirwiirtte, - - - reiwtrtuw(i;t4^r»- Quid ista aliud volunt, quam in altari nullumfuisse igriem, minime autem defuisse, ubi coquendaviclimae caro erat? Mox warrx ri xtix Reiskius quoque,me non invito. WESS. — Reiskitm, ait, etiam ro?«recvrtc corrigere, nempe sicut Valckenar. Scilicet (quod inVar. Lect. me praeterierat) in ed. IVess. et in superioribusomnibus nude wirrxxtix, legebatur; nec aliter, quoadequidem novi, in msstis. Primus Reizius, a Valek. et Reisk.monitus, interseruit ri articulum , quem tenui. S.


A D H E R O D O T. I. i3a - 134. 14$15. jrofcmt* ixtaftn Bioyotint) Vellicat haec TTi. HydeRelig. Pers. c. 3. p. 99. Scribere sibi contraria Herodotum.Supra dixisse, Persas existimare, deos ex hominibus genitosnon esse, et bivynirn tamen Graeco more gentis sacris admUcere.Sed non pugnant illa. Theogonia Graecorum,de qua II. 53., in censum hic venire non potest. Persae,ut plura variique generis numina profitebantur, videntureadem alia atque alia origine, etsi minime humana,statuisse. Cogita de Gnosticoruin Aeonibus et emanatiohibus, ex Zoroastri et Chaldaeorum Theologia arcessitis, etres in vado erit. Adiunge Hecataei testimonium in DiogenisPraefut. sect. 9. W ESS.CAP. CXXXIJI. 8. x«2 eu'x x\irt) Nihil hoc verius;et vidit Gronovius, sed serius. Hoc significat, Persasbeliariis uli quam plurimis, sed minime confertis. Inferebantvidelicet Persae in mcnsam cupedias et bcllaria multa,sed non confertim ouinia. 'AAii? toties in Musis repetitur;infr.i c. 196. IV. 184. atquealibi, locis a Porto signatis,ut maiime mirutn accidat, tam turpiter se dedisse librarios.Discimus hoc specimine, quid Herodoto hominumet temporum iniuria usu venerit. Addi his possent emendationesGeinozii et Reiskii, sed cui bono? Verum praestantmssti, quod suam in sedeni remigravit tandem.WESS.14. Tx


14« A D N O T A T I O N E SActis Seminar. Philol. Lips. Vol. II. P. n. p. a83. in accusativocasu , qui a verbo oWvefa regatur. Sed, ut omitxtamlibrorum omnium in terminatione vulgata consensum,familiaris Nostro est nominativus participii absolutepositns: et ne est quidem h. 1. absolute positus, sedcommodissime refertur ad id quod sequitur, il o/iv>l tlvi. S.[18. trfoiBttnt yx( $j re loVof


ADHERODOT. I. i35-i38. 147oonfidentemque Xerxem eiusque <strong>du</strong>ces saepius ille in hisHistoriis in<strong>du</strong>cit. S.5. thri mrrxiritf xfexmtt*) Plato haec paullo diversiusAlcikiad. I. p. lai. E. in regiorum liberorum c<strong>du</strong>catione.Strabo consenlit XV. p. 1066. B. [p. 733. D. ed. Cas. ] Nescioautem qui factum sit, ut xtjiSevtttxi Brissonius, hisusus Regn. Pers. II. 83. et io3. scripserit: si ex coniectura,prave. WESS.— Ad ximxino; intelligo a-suScif. Sic fre»quenter Noster a plurali numero ad singularem transit/etviceversa. S.10. /uiSt/iint xrnt) Fui in <strong>du</strong>bio, revocarem cltHSi, anGronovii exemplo expellerem. Vicit Med. et Ask. auctoritas."Aew librarius ^rcJi. et Kind. beneexplicat BkxBn* «'*§£.In CUmentis Alex. Paedag. III. 9. pro S


j 4 8ADNOTATIONES10. iroXX») l^tXxvtovci ix, r?f X^(*K) Sylburgius ad Brisson.R. Pers. II. 180. *-oXX»'v proponit, ut sit, proeul abigunta suaregione. Reishius el «roXXa/. Ruhnkenius elegante mutationewoufoi. Hli sunt, qui aliorsum alios de<strong>du</strong>cunt, supra I.121. [Vide nostram Var.Lcct.] Lepra vero etritiligine m-fectot, non Iudaei soli, sed plerique per orientis regionesvitabant studiose. MOCXMT* 01 SdfSxfti rotf nriXnnuot; TUH khrftttivrxtfuhtvrt, Plutarchus Symp. IV. p. 670. F. Tamen ArtaxerxesAtossam, filiam coniugemque, etsi vitiligo eiuscorpus depasceretur, «x$ev xnTxnutiJirrtf oevrif? ri vZiuut,aversatus non fuit, eodcm teste T. I. p. 1023. B. Verumilli, quod libuit, barbarico more, legitimum fuitvisum.WESS.CAP. CX.XX.IX. 5 seqq. rol tvyoAucroc o-$i rtX*erCrtwtirrct i( ruvro yfawtM etc.) Satis confidenter TXZTX iti*ctrftnltit ix» - "


AD HERODOT. I. i3g. 140. 149sigma detinentibus. Quod si ita est, eominus mirum videridebebit, quod ea res, ut ait idem Noster, latuerit Persas:quamquam alioqui haec verba, iXtiSi niorots, significarepoterant, Persas ad hoc animum non advertisse. Quod ad istaverba spectat, rol tvti/utToi s-0* iirret i/toTot rotn roi/ueri xotlTJ luyoOjmrotmW,, incertus aliquantisper haeseram, proprianefiomiruiro nomina dixerit, an omnino verba aut vocabulaPersici sermonis • tum ru/uartt ruv itovuiron quaesieraman fortasse opposuerit terminationi, (rf nXtvrii) ut corporavocabulorum (id est, vocabula ipsa, quatenus a terminationedistinguuntur) dixerit esse magnifica et grande sonantia.Sed eisdem verbis , i» ovtinarroi tuyuxorttiriiri, eam feresibi videri sententiam inesse professus cst idem doctissimusfVilkenius, quam hisce gallicis Larelierus reddidit:Leurs noms sont empruntis, ou des qualitds des corps,OB de la dignittf des personnes. Cacterum uberiorem etiamnunc lucem locus hic videtur desiderare. S.CAP. CXL. 5. ireh ay vor Ofvifo; $ xuveV i^KvriStai)Bene vetusti libri. Is. Vossius couiecerat, \nr etyi&os »' j-Ajim«Citotw&r, quam ab alite pupilla oculi extrahatur, advocato•d roorem liunc cognoscen<strong>du</strong>m Teixera, qui mihi ad manusnon est. [Ad oram sui olim Herodoti istam coniect.«dscripscrat Vossius. Vide Albertum ad Hesych. voc. Doira.]De ritu isto multa Th. Hjrde Rel. Pers. c 34. Emendationecessaria non est, nec latuit doctissimum virum; siquidemparia prorsus de 1'ersaruin sepultura Proeopius Bell,Pers. I. ia. et Agathias I. p. /|3. Ed. Venet. WESS. ^7. jucroxDf uram; ) Convertitur ab Heilmanno in xetronrirtmrurrtf,postquam cadaver membris mutilarunt. Vetat Citan>,his Nostri usus , Tuscul. Disp. I. 4&. Persae etiam ceracircumlitot eon<strong>du</strong>nl, ut quam maxime permaneant diulurnaeorpora. Vetat Strabo XV. pag. 1068. [p. y35. A. ed. Cas.]xtfy •xtenrljxrrorrtf r


i5oA D N O T A T I O N E Sapud Agathiam II. pag. 45. Confer Plutarchum in Isid. etOair. p. 36g. et Th. Hyde Rel. Pers. c. i-i. WESS.[ 15. eef%>iv, omnino, revera, verum si quaeris • gallico idiomateau fond vel dans le fondt diceres. Conf. II. 2 8 , 1. S. }CAP. CX.L.I. 2. xoerirr?IQXTO) Ionum est XOCTSccrfeetjeer», uti ttxiaro I. 166. Supra c. 27. u; fe otfctci "EXXuwf xetrioTforOoero. Itaque mutari non iniuriaposset, sicuti et mox mutatum est rot srfei»%evro. Sic solet,c. 164. III. 137. De piscibus, qui cantu illiciuntur, Aelianutde Anim. I. 39. WESS. — Ex Reiziano exemplo xocr-f-


AO HERODOT. I. 141. 142. i5iista tenuis coeli tribuitur ingcniis saluberrima temperies.Jn Timaeo Platonis p. 24. c. Atticam Minerva dicitur elegisse,ni» tvxfxtrixt rur aJfw» (sic recte corrigit vulgatamvocem o*f«J» H. Stephanus : ) t» xvrtu ( roj TO'»$J) xari4ot>r«,0ri $f O»IM«"T«'TOI>; xti(X( o?«i • Chaleidius: eUeto salubri subtiliumqueingeniorum et prudentiae feraci loco. Idem. argumentumin Critia latius persequutus Plato pag. 111. K. [T. X.ed. BiponL p. 45.] ubi memorat iiri( TH( yf,( &(x( HIT(IUTXro»xxxfaniruf. Eam in rem multn dixerat Aristophanes b"Sifxi(. vid. Athen. IX. p. 372. et Casaubon. Anim. IX. c. 3.fnobis cap. 14.] Euripidea, ex deperdito dramate petita ,dabit Plutarchus de Exilio p. 604. E. Insignis in eam rcmlbci sic feruntur ultima : *A Sl 'EXXa; '\trlx n Tfitpti xaXXitrrx, TS( yt iixtxf "xcm; trv*iti(tvt>i*t*. Grotius in Excerpt. p.435. participio ixtrrt( substituit irrxvtx. Corrige, sodes:"A V 'EXXst; *Ao-i'« ri xxXXio-roc rffafi, r?f TV,(h SeXiap i%om( ou&7)ptu'oM!». Singulapossent ut Euripideaadfirmari. VALCK.Non <strong>du</strong>bium est, quin recte docti viri, Chytraeus, Geinozius,Reiskius, Heilmanus a!f/«jv, rescripserint. Viam monstravitPiostcr c. 149. tum Pausanias VII. 5. "IOM-I ll t%u *cbtTtTxiticTXTx ufuv xfxtrtut; j? je&Soa. Frequens est confusio ifitnet u(t2v sive uf/u» et u(xim in schedis, de qua alias. Id perxnirum,coniurasse plerosque in ovfiu» vocabulo librarios."WESS.[9. rfo'*ot/f ritrtrt(X( sr«f«ywy/»i») Vaila: Linguautuntur non eadem, sed eius quatuor proprietates <strong>du</strong>cunt: incommodeet obscure. Gronovius : sed quatuor derivationummodis; quam interprctationem intactam reliquityVe&s. Mire vero Lareher: leurs mots ont quatre sortesde terminaisons. Multo commodius rectiusque H. Stephanus,..adverbum, inquit, sed quatuor modos de<strong>du</strong>clionumusurparet, id est, ea (lingua) utuntur in quatuor modoset proprietates de<strong>du</strong>cta." Agitur de quatuor diversis formis(x,x(xxrii(x{ vocat Noster in fine huius cap.) in quasprisca lingua abiit. Has divcrsas formas nunc irxfxyvyx(nominat, id est, deflexiones, mutationum genera, varietates;quatenus nrx(xyw significat a recta via ab<strong>du</strong>cere, se<strong>du</strong>cere,in diversum <strong>du</strong>cere , mutare: quemadmo<strong>du</strong>m I. 91 , 10. TTXfxyxyiivT«( /u>ifx( est in diversum flectere, mutarefata. Eadcmnotione•xxfXTfwtx\ dixit Iohannes Grammaticus, cuius


15* A D N O T A T I O N E Sverba Kotniui adposuit ad Gregor. Dial. ion. §.79. ubi inipsius Gregorii vcrbis, i ityjnioc 'lx; iurimrs irot(a\ rjj» rSrxcmixovrrur *-£firf»*>!», rectius fecisset Koenius, si veteremscripturam »afstrfw»!» tenuisset, Iohannis auctoritate firmatam;tum vero et apud Gregorium et apud ipsum Iohannem,pro xctrtixovmn haud <strong>du</strong>bie «iroixovrrti» fuerit legen<strong>du</strong>m:nempe, prisca, inquiunt, Ionica lingua (eademvetus Attica) mutataest, quum hi qui in eoUmias abierunt,variis atque variis modis eam inflexerunt detorseruntque. S.]11. Mvcv; n) Mjuntem Cariae itidem tribuit scholiastesThucyd. I. i3o. invito Brissonio de R. Per*. I. i5i., adquem Lederlinus recte adposuit, tempora esse distinguenda;primitus Cariae, deinceps Ioniae fuisse. Paria Dukerusin eum Scholiasten. In Epheso, Lydiae olim urbe,idem valet. Bene Ian. Rutgersius Var. Lect. II. 1. W E S S.18. 'Ef vitcu) Habet Stobaeus Serm. XXVIII. p. 197. veterisscriptoris fragmentum, forte Philosophi Eusebii, quodHerodoto nulla caussa adseritur, in quo Archetimus i%'sZ(v9(stirr, T>7? 'lolvut *o'wiMf. Quae libuit addcre, ut a Plutarchovis arceatur. Iunguntur 'E(vi(ccioi xcti SaVioi, arbitricapti in lite nobili Chalcidensium et Andriorum, Quaest.Graec. p. 298. B. Iubentur illi esse 'Eftrfisutii ex Euboea,quod Erythrati Boeotiae et Aetoliae longius essent remoti,in Histor. Foeder. Antiq. P. I. p. i5g. Non satis consulto.Iones intelliguntur. WESS.CAP. CXLIII. 1. >!«•«» 1» rtciirf rev H>i&ev ) Prior interpresmetus praetextu: nuperrime [in ed. Gron,.] ira obtegendometu. Vide usum locutionis. De Spartanis AristidesT. I. p. 47^. f» orximi weWijj' TOV •xchs.u.ov xoii rw» r(otynJrmr ilri.Magnum habent belli ac dijficultatum tegumentum, vertit Canterus:eumdem in mo<strong>du</strong>m Libanius T. I. p. 319. B. AmboNostri imitatione, VII. 315. et 172. Aelianus de Animal.VII. 6. u; 1» exiirf TCV xiv^vtov xct) i\tvtt(ict ynifttrei: tum IX.57. pisces intra saxorum angustias recepti i» e-xiirri TI TOVxfvov( - - wwxpivovri. Quae abunde osten<strong>du</strong>nt hic indicari,Milesios habuisse met)us tutamen in eo foedere, quo de agitur.WESS.1 a. foutrxvvto-fai TU ovro/ucri ) Sugillat haec solito sibimore Plutarchus , de Malign. p. 858. F. MOX Reishius [/.14.]lifvrurro, r£ i*i »


A D H E R O D O T. L 141 - 146.i53<strong>du</strong>m foret, modo ne verborum alius in msstis ordo esset.Malui scriptis obtemperare. Vide Rev. Horrei Obs. Herodot.p. 109. WESS.— Nulla prorsus mutandi caussasuberat. conf. c. 142 , 19 seq. S.CAP. CXLIV. 6. TW Tfiwr/ou 'AWxxwej) DissentitCriticus ad Theoeriti Idyll. XVII. 69. iytrou xetnj vito r«JvAotttw* olyvt iv T(tixiu NvV$«'?> ' A-roKKuyi, Tltni&Sii. Tu adiCl. Saimasium ad Inscript. Herodis Attic. p. 29. et 58., et detripodibus, in templis dedicatis, Io. Taylor in MarmorSandvicense p. 68. W E S S.1 o seq. rev vcMov xamKoytm ) Non displicet r«v VOMUV exFragm. Cod. Regii. [ In Fragm. Paris. haec prorsus non leguntur:codex Pa. ruv iiv.m habet. Conf. Var. Lect. etAdnot. ad I. 84, 16.] Certe simpiici oiKaytii casum secun<strong>du</strong>madstruere in more habet III. 12 5. VIII. 46. AliterProeopius, qui Bell. Vand. I. 3. Bov


i54ADNOTATIONES8. Mnvut Si 'Op%o/i£»i OIO-I oltcuMfux*Tou) Iverunt inpartes praeclari viri ad haec explicanda et constituenda.Palmerius Mttvcu St 'Op%o/ulv M«wn(, xai KxS/uToi x. X., ut invidiosum dtatufii-Xxrxi vitaretur; cuius ego in Adnotation. Cl. Alherti ad He-«ychii locum correctioni, quippe audaciori neque necessariae,non accedo. Reiskiut post 'AoxciStc [l. 10.] cxcidissexou, itemque post Auciiic, arbitratur. At fuerunt ylrcadetPelasgi, Pausania VIII. l. Apollodoro II. 1. StephanoByz. multisque aliis auctoribus. Epidaurii praeterea Doriensetin Nostri VIII. 46. Quare illa additamenta recuso.Ne longum faciam. Docet Herodotut „Iones [nempe illo»Iones, qui<strong>du</strong>odecim civitates foederatas habuerunt, et adPanionium congregari consueveruntj „non esse sinceriore„melioreque aliis nationibus origine: contra variorum„populorum accessione olim interpolatos; addidisse se„Abantes, admixtosque essc Minyas Orchomenios, Cad-„ meos, Dryopes, Phocenses ct plures alios." Hoc eius conciliumsi fuerit, ut sane fuit, belle procedit Palmerii sententia.Nam Minyas Orchomeniis inmixtos fuisse, nihilad hanc disquisitionem. Firmatur praeterea Ionicae migrationisnarratione. Pausanias ••"1W< l\ rov VTO\OV furxaxitrtcotSt 'EW.»i»


AD HERODOT. I. 146-148.i55txrpuf portio est, a multitudine avulsa; Abydenus Nflbuchotlonosoremait cc*t$xr /ugy xvrion (victarum gentium) i{ rxo\hx TOV riorrou xctnoUreu, in Eusebii Pr. Ev. IX. 41. XTtixrtuirw» Torfon dabit Agathias II. p. 35. et TMV AfX/uvtruv «'«'•iarno* III. p. 66. Semel xvo^(xr/jun rw» 0x(8x(on V. p. 166.vitiose. Theophylacti TSI 2af«x>rvfcv x-xilarnov, lib. VIII. 1.exscripsit Suiias in voce. Hinc lenissime fluunt x^t&xr/JMi,a reliquis divisi et divulsi. Primus D. Heinsius, Phocaeensestamen et Phocenses confundens, admonuit Epist. ad Iungerm.in huius ad Polluc. Conment. IV. 177. Abierunteamdem in sententiam Geinozius et Reiskius; nec <strong>du</strong>biares est, ob Pausaniae superius excerpta, 4a>xciV el «xxrw.*XiJir Aix^wv. Phocenses Coloniae Ionicae sese adiunxerunt,Delphis exceptis. Vere eapropter «VoSaVjtuo* *o«ftf. WESS.13. ino TOV n(vrxni'iov TOV *AJ>rvaia)v) Etymologus, in nfv-•rcrvsi», veterem in coloniis de<strong>du</strong>cendis consuetudinem explicuif.Sacra ex metropoli secum adportabant coloni,ignemqiie sacrum ex patriae pcnetrali depromtum et accensuni.Plura Henr. Volesius ad Excerpt. Polybii, p. 7. [T.VII. nostri Polybii, p. 90-92.] Plutarcho libuit et hnec admordcrede Malign. p. 858. F. sine profectu. lones Caricasmulieres,' quarum patres maritosque interemerant, sibi ma~trimonio iunxisse, faletur Pausanias VII. 2. p. 52 5. WESS.21. xv ryri rvnixtn') Iure Gronovius Aldinum restituit:idem Portus decreverat Lex. Jon. voce *E?riirt. Naevus est,operarum peccato Stephani edito adspersus, latiusque,quam oportuerat, dirlitus. Pro proximo iirti rt [quod ibitenuerat Wcss. ubi nos cirttnv posuimus, coll. Eustath.Iliad. pag. 1215, 35. ed. Bas. ] txtirx corrigit Reiskius.WESS.CAP. CXLVII. 2. rxaJxoa TOV 'l-xm-hlxov) De Glau-


i56ADNOTATIONEStionibus eomma adhaesit, quod delen<strong>du</strong>m. Sunt enim exmore Herodoti transiecta verba, quorum naturalis structurahaec crat, %£fes ifif sroo'; eejxro» Mi/naX*? TtTfxitnhnf. Quo»niam vero niox adiicit U m'» (scil. MuxaXn») «-.AXtyoVf»M ,intelligi debet, locuin hunc, cui Panionium nomcn, in ipsapro<strong>mont</strong>orii radice fuisse. »S.]3. IIorf


AD HERODOT. I. 149-153. 1S7enm oppido, prae caeteris, singulari; numero Arginusanominabatur. Vide Cellarii Geogr. Antiq. T. II. p. 18. Mox,quod AlyxXxi hic nominatur oppi<strong>du</strong>m, id aliis omnibusAlyxl sive Aiyai est. Vide Cellarium ib. p. 66. Quod AiyxixhabetF., similiter Aegaea, Valla. S.]7 seq. lifion il mtvfxi oux ofj-olu;) Vide C. 142. ufion tvjfxavra» Porlus [voc.«xti»] habet hoc ex loco. Intelligi id sanedebet: [nempe eJx o/noiu; ti•] namque ita mos fert. Suprac. 5o. T${ xohioc tv tixovrtif, ubi Is. Vossius, txovtin iniuriacorrigebat. Dio Cassius, XLIX. p. 472. de Pannoniis ovrtyxf ySt, ovrt difon tv movrr- et LlX. p. 755. xWw; ith tvXfn/ixTtjt ?x!» 'AeirSxt) Non aliter Stephan.Byz. in Cod. Perusino: 'Hfe'aeroc li xal iacja» 'AflrSxi xuteT, iiffurti: h. e. quamtumvis lonica dialecto ulens. Nam quae delazone scriptore adposita a Bcrkelio sunt, inprudenti exciderunt.Notavit docti viri lapsum St. Berglerus. WESS.6. i» TJJV» 'Exaro'» vvirom xaXte/KEvjo - ») Diodorus XIII. 77. ro'rtjih 1 nvXitin oreo? rivi vn 'Exaro> xxAev/ucybi». Aliis 'Exarou,qui inter Apollinis titulos, »«o-oiroi. Lege G»saubon. in Strab. XIII. p. 919. [ad p.618. ed. Cas.] W ESS.[7. AtrjSiWi /K/V »u» efe.) Commode ab his verbis factumforet initiuui novi capitis 162. Natn, post excursum deA6iaticis Graecorum coloniis, nunc continuatur narratio,inde ab extr. cap. 141. interrupta. S.]CAP. CUI. 1. aVixtaro) Solent scribae conmunioremverbi huius formam ainplecti. 'Eors/ TI ll 01 Ilaiowfanwaro, V. 98. et brevi post Ald. Med., at Vind. et Arch.Ionicaui notam detrahunt, prorstis uti hic Med. et Atk.Praestat, ut in possessione ne turbetur. W ESS. — Conf.Adnot. ad I. 2, 11. S.15. vaxitufiin) Priomn verbi partem Med. et Ask. benepingunt, non mediam. Aristophanis tnxfttieovftiin > Nub.


i58A D N O T A T I O N E S1066. et «eivret wvMtafiev VIII. 35. tum mx/iu(o{ Hippocratiset Nostri V. 92 47. [ubi vide Var. Lect.] (sic enim ibimssti Paris. etScboliastes, atque ex eo Suidas) verum patefaciunt;Photius insuper, ex Herodoti I. mxnu(itn in Lexicodeponens, ut Cl. Albtrti mihi testatus est. WESS.CAP. CZIII. 9. rtiiix trrxi ixxtrxx) Aversor strictumin tot viros, de Herodoto non male meritos, Gronoviistilum. Portus ixktrx* optime reposuit, eiusque vestigiaEd. Geneveasis pressit. Simillimae originis •x(ihtrx»t Aeschyli,Suppl. 208. Airxnnvrcl rt tuu xxtvtvrx xeOnt Perictione inStob. Serm. LXXXJII. p. 448. Sic enim scripserat: certeKirxnnxT» habet Hippocratis Epist. p. iu85. Xirxfti Hesychius."kteix* intensiore significatione sumebat Corn. dePauw, ut ct£vtet vhnt Homerus, adpositis aliis, quae omitto."WESS.18 seq. xoei rov; "iuva; iv oveivt hiyy trewatMive; r»iv •X(wmiivat.) Leviter ista dcpravata mirura in mo<strong>du</strong>m intcrprctantur,sic forte redintegranda: x-xi is-i "lutx; ivev&v^ XoywKutirxMmi r»iv iitxi vel niii, E~) — litxi et ixiitxiin hunc usum udhiberi solcnl: non nescio.tamen, qui colorvulgatis possit conciliari: sed nostro loco simillimus estIII. l34* •»< SxiieV; - - MEV rijv Tfwmr iiveu iWcv «i^/uei.fW< niv 'ExXxeg rr(xrtvtrtxi •• iu quibus iorev tantumdemfere valet ac b eti&vi Xeyp volnrxi. VA L C R.liiii. Graecum excmplar hic sine vitip non cerni, H.Slep\umus censuit. Subvenit Corn. de Pauw, cllipsi, ii oiiSfriXiyu vonriwnf riiv «ffovriea titxi •Xfutn», aut rviv u(w tttai «•».e( Ionas non dignos reputans, quibus primam curam inpenderet.Ita constaret oratio, modo dicendi genus constabilitumesset. T>iv Tfur»vsaepe ponunt. Hetiodorus IX. p. 409. txKKx/xi rviv •xfurnt ixcvri m; oturov; htxtipirx* ex Ms. Palalino.Libanius T. II. p. 1 10. D. xxi •xuyit rviv xeunrv, x/tuTxrTKTOt niv«:quorumtamen structura diversior. EgoNos*ri hacr sicordinabam, xeei rovVluvet; riiv xferrov tv ov*. x. xM/rx/ttvof litxi:et lonum nullam initio rationem habendam esse raius. Nuncmaxiuiopere blaaditur Valcktnarii coniectura. WESS. —>In frcquenti apud Nostrum usu dictionis it evStvi >.iytu -xoul.rixi, et huic similibus, nusquam alibi verbum utcu adiectumcernitur. Quia tamen nunc in rariorem scripturam,quae difficiliorem videatur explicatum haberc, consentiunt


AD HERODOT. I. i53. »55. 159lfbri; ratio suadet, ut, si quo modo defendi illa possit,pro vero habeatur. Igitur cum Aem. Porto (Lexic Ion. vocetinu) statuen<strong>du</strong>m videtur, ex usu alioquin satis familiariHerodoto abundare h. 1. verbum tlrxi. Cuius usus et aliamulta exempla Portus, et Hermannus ad Viger. Adnot. 177.kaec dno protulit: IV. 33, 1 5. TCC( o'rofui^cvri A>(>JO/ tivai*T«T}o'jpi» rt xau AOKSMUI»: tum II. 44, i3. 'HtaxXto; ivanv/unvrxtmstoariov tirxi. Nec desunt apud Thucyi. Plat. et Xenoph.similis abundantiae exempla. S.CAP. CLtf^. 5. o/Mltet yx» UAI rvr yt 0cdnncu etc.)CUmentem, qui Xenophonti memoriae vitio adscripsit, notaruntdocti viri, praeterque ceteros N. Abramus ad Cicer.proMilon. c. 3. Stasini, quod ex eo [ex Clem, Alex. Strom.Kb. VI. p. 451. ed. Sylb.j discimus, par opinio:Nitawj , S( •xxrlfx xrthur , -rouictf xxTcOaivu.Eadem Gabrietis Naudaei, inter dominationis arcana indamnosissimis, et Machiavello perniciosioribus, Conside-Tot. Politicis c 3. et4. WESS. — Haud <strong>du</strong>bie HerodotusTersiculum illum in animo habuerat, quem in proverbiumolim abiisse ex Aristot. Rhetor. I. 16. et II. 17. et exPoljrb. XXII. 8. intelligitur: quem versum Homero tribuensdoetissimus Editor Demetrii *


ifoADNOTATIONESnaxrv»; irri o «Wm (revm, scil. ro» TOCJSBXOT) TV


AD HERODOT. I. i56-i*o. 161ytnftinv ix irconint rj; KXfojitfVf»; U «S» IltWif»: opera Cteomenii*d Pjthiam re relata: verba valde vcxata hunc in sensumcapienda censeo: sed et ibi praeferrem, si darent Codices,'CtVeMTOv: nostroque loco, en/ttSovXSt iriei U &tot ctnTerai, veltnoinn. Eadem structura legitur lib. VII. c. 149. »ffi tthnrcAiv clnin 1» it roi); wXfvtuc, defoedere quidem ad populumse relaturot. Hoc alibi dicitur iftmxui t; ro» ex/xc»: quodsuo morePythia dicebat ic »oXv'$wiov, Herod. V. 79. 'Ayofij»aroXu$m/usy dixerat scilicet Homerus, quem vntei isti mereenariilibenter imitabantur. VALCK.— Poterit, puto,naud absurde statui, esse utSo-cu ex cltuoT


i€aADNOTATIONESavr«i rioiV» iVroif, tie tuis suppiicibus etc. eleganter clar.Reislius. "WESS. — Vulgatum reTo-i tencnt libri omnes,recte quidem. S.CAP. CLX. 3. i; MvriXj!»»-») Non dissentio a Medieto-,euill. 178. »' Mirt)X>i»«ii-», sicuti et aliis. Solent veteres inurbis nomine varii esse: «'*» Mvrlto-f aut Mvrorvef si titulus.venerit, uti est in &eph. Byz., quod Florentiae inveniebntur,legitimum erit, stabilitum cumulo MTTIAHNAIQNnumorum. Vossium vide ad Melam II. 7. WESS.12. rov Ji *Ar*p»


AD HERODOT. I. 160. i63- *63ttrmo, cui sine medela non deest cultus. Oixexitetf Homent,-xfvxynts Euripidet Iphig. Aulid. g55. et 1112. (quemHetychiut in voc. respexit.) nuncupare solet. Multa Eullatk.'Vu i. p. i3a. [p. IQO. ed. Bas.] WESS.CAP. CLJi.111. 4. (J rr(oyyi)qiTi nivo-2) Mos Ionumin schedis Atk. observatur, Sic w»! iSHttuixttrtt VI. 92. *2n ry»» nurl IX. 89. et mox c. 166. Mira ceteroqui discordiaisto in vocabulo: modo ni(, quibus primas in IoniaCarinthut dedit, [dial. ion. §. 19.] modo nii; his in Musis.Oe PentecoiUerii rotunditqve navibut praeter Baijfuim et Meibomium,ad Ptinii VII. Hist. N. c 56. Hor<strong>du</strong>inut. WESS. —In lot. vtrt. temere h. 1. praetermissa sunt verba: Novigobantautem non rotundit navibut, ted longis.8. iiW< x«i bueriv.) Errantes Lucianum et PhlegontemTrallian. in viam revocavit Cataubonut adStrabonem [lib. III.p. i5i.].clemcnter. Cicero de Senect. c. 19. Fuit enim, uttcriptum video, Arganthoniut quidam Gadibut, qui LXXX. regaavitannot, eentum et viginti vixit. Pro<strong>du</strong>ctior haec estaetas, nec prorsus insolita. AuctorDiaZ.de Orator.c 17.Ctntum tt viginti anni ab interitu Cieeronit i» hunc diem colligtnturuniut hominit aetat, horum fortasse recordatus. Pariafere TrebeU. Pollio in Claud. c. a. De Tictze <strong>du</strong>bium non est,Tufnmit - - »( 'Afycnttimc iBouriXevrt, $mt trn (K, £ Z> iB*-r&nrt *', ie


i*UADNOTATIONESquidem TO» MSin vehementer urgent, minime n!» Av&ith. e. Croesum, Ionum liberis civitatibus infestum olinte. 36. etc. Non addicunt mssti fateor; iniusta tamen medelaet suspicio non est. Habeo consentientem Corru 4ttPauw. WESSELING. — Tum IQEM in Addendit haeeadiicit: „Suspicatur, •xvtipnts re Mtjim, ret et potentiam„Mtdorum, olim hic fuisse, doctissimus A. Kluitims." —Fidenter Lareher in galtica Herodoti versione Croetum posuit;quem eo nomine reprehendit Voiney, (Chronol.d'Herod.p. 78.) Harpagum intelligens. At, Harpagum nuncdicere non potuisse Herodotum, satis luculenter et WesuetLarch. demonstrttrunt. Sed nihil magis in promtu erat,quam ut Me<strong>du</strong>t hic Cyrus intelligeretur, qui in MedorumSuccesscrat imperium. re» Mr/St» idem est ac ro» Mxttn Bxtrxiw, Medorum regem; atqui is nune Cyrrut erat. Videad I. 2, .13. notata, et conf. etiam c. 46, 3. Pautaniat-quidem X. 8.p.£ 17. videri possit Me<strong>du</strong>m hunc Harpagum intellexisse. «£.CAP. CLXIV. 6. wx» »IX»M


AD HERODOT. I. »64. i65.i6fsrpediendo hoc loco vires suas tentarunt, ipse etiam tem»prrantissimus alioqui Vir, et a vi inferenda abstinentissimus,ad corrigen<strong>du</strong>m confugit. Atqui recte paullo ante,interpretatus ipse eratHerodoti verha : nihildesiderabatur,aisi ut (quod perspecte Lareher vidit) Regi contecrandataedet intelligeret. Aldirwm tumitiSeai nil aliud est nisiipsum *ati(£vou, diphthongo i< loco vocaiis < pro<strong>du</strong>ctae posita;conf. Var. Leet. ad I. 1 a3,17.1. 73, 8. IX. 85,4. et 6.Qaidqnid ad Hegem pertinebat, id sacrum hahebatur:ideo xcmfSem, eonsterare dixit, pro dedicareRegi. S.i> 7- X*>tU » n ) Scribere solet in talibus x u lU * • » «*p. 39,41. p. 340, 49. p. 249, 1. [I. 94, 2. IV. 61, 6.et8a, 2.] Hic forte praestiterit posuisse: x*>f'< i ?> « X***>(a Xlitf i yf«*»i fTv. VALCK. — Utique » r


i66ADNOTATI0NE814. **' /wiSjpo» - - xttTtirorruTon) Hic narrata tangit Schtyliastesad Soph. Antig. 270. excitans Callimaehi, forsan exIbide,' versum, 4uxci'w> (immo tutuclvr ) titxw ** M^nr P&wsd» «xJ ,u.vJfOf. V A L C K.Jitd. Mu&fov iriJjJfEe» xxrororr.) Prior interpres [grandesaxum scribens] Latina formarat ad Horatianum Epod.XVI. a5.Sed iuremus m kaee: simul imis saxa renarintvadis levata, ne redire sit nefas.Res eadem, verba discrepant. Horatius nutftv massam tapideam,uti apud Strabonem saepius, inteliexit. Consimiliiurisiurandi additamento Aristides SOXITC p.h rci);"Exx>i»a7,xa) Xmortv vnio TSH 'AtnroUar, nvtiovf c/i&cXa!» bri Ttet; olfxiftle niw S-aXowa-a», in eius vita Plutarchus p. 334. A - lungeTurnebi Advers. XIV. 21. WES S.CAP. CLXVI. 3. x*i « v vo» vo\* W «1 «' c 0 Restituii» integrum , quod erat inmntatum. Homero utor auctore*lx. 0. 834* Ktifcj yap ayo» /uJ\txvo( S-KVOCTOIO. Supra C. 70.placuit idem, sicuti et deinceps. Memini poetam »ye»saepe ponere ob modtili rationem. In Nostro ea cessat.Reislius maluit xsu nvor yde olti xeci t&gcr, non ego. Quaeenim urguens necessitudoP Obportunius erit de foedertaddere, quod Carthaginienses inter et Etruscos coaluerat adTyrrheni maris et vicinarum insularum tutelam, in Ptn^dariPythlon. Od. I. i3g. WESS.9< Kci&ntin ri; rlxti TOTTI iomaiivri ryhtro) Explicant DiodoriEclog. T. II. p. 495. et XI. 12. WESS. — Conf. Suid. etParoemiographos. Cadmea scilicet vietoria dicitur, quiimplus incommodi accepit victor, quam intulit. Est igiturtristis utique, sed victoria tamen : atqui hfc quidem nullumvictoriae adparet vestigium; nisi cogites , quod' ipsoeliam vocabulo »/xn significat Scriptor, et ipsos hostes clademaccepise, et prius ex acie se recepfsse quam Phocaeenses.cOnf. c 82, 27 seqq. Non est autem (de quo commodeLarclierus ad h. 1. monuit) confundenda haec victoria cumea, quam Phocaeenses Massiliam condentes de Carthaginiensibusreportasse Thueydides I. i3. scribit. Conditam«nim a Phocaeensibus Massiliam esse sexagesimo fere annoante haec tempora de quibus nunc agitur, abunde idemdectus Herodoti interpres ex Eusebio, ex Scymno Chio, Ti-


AD HERODOT. I. 166. 167man testimonium invocante vs. 21 o seq. (T. II. Geogr. Mia.Huds.) ex Solino, c. 2. et ex Iuttino XLIII. 3. demonstravitin Adn. ad h. 1. et in Chronol. Herod. p. 437 seq. Quareflec mirum admo<strong>du</strong>m videri debet, quod coloniae Massi-Kam <strong>du</strong>ctae mentionem nullam Herodotus fecit, quipp*quae res ad illius institutum nunc non pertinebat. Neid quidem mirari debemus, quod Phocaeenses hi nonMassiliam ad cognatos suos et populares se contulerunt;quoniam arclis tinibus illi conclusi, et a continente barbarisferisque gentibus cincti erant. At tempora resquediversas utique Pausanias miscet lib. X. c. 8. p. 816 seq.ubi, Massiliae obiter mentionem faciens, diserte ait, PhoeaeensesMassiliam eondentes partem /uisse eorum, qui Me<strong>du</strong>mHarpagum fugientes, patriam reliquerunt; hosque, navalipraeliosuperatis Carthaginiensibus, terra ea politos esse, quaminie ab iUo tempore tenuerunt. Cui paria Ammianus MareelL .XV. 9. tradit, diserte scribens, Phocaeensium Harpagumfugientium alios Veliam in Lucanis, alios Massiliam condidiase.Atque eriam Seneca in Consol. ad Helv. c 8. deCorsica loquens: Graii, ait, qui nune MassUiam colunt, priusu» hac insula oonsederunt. Errori ansam praebere Thucydidespotuit, de Phocaeensibus Massiliam condentibtis itadisserens, ut videri potuerit originem huius coloniae inCyri aetatem ponere. Ac fieri sane potuit, ut Atheniensiummulti, quippe regionum ultra Italiam sitarum reratnqueibi gestarum parum gnari, <strong>du</strong>as Phocaeensiumetpeditiones in unam confunderent. Sic quidem etiamItocratet (in Afchidam. p. 68. T. II. ed. Auger.) ait: QmuuTcQtvyvms rnt BcwOuuf rtv fuyctXov hnrmia*, ixXmemc r>s» 'Arixtdc MwroX/a» dirkixnrut. Quod si tale quidpiam compertumhabuisset Herodotus, is quem omnia diligenter percunctatamaovimus, quique in cadem inferiorc Itaiia, in qua hiFhocaeenses dein consederunt, sedes suas habuit, haud<strong>du</strong>bie mentionem Massilicnsis coloniae h. 1. facturus erat.Cum Herodoto pulcre consentit vctustus Herum Italicarumstriptor Antiochus Syracusius, cuius testimonium -Strabotub initium libri VI. adposuit. Nam, quod ibi vulgo legiturtlc Ki/fM» xaiXctrruxixt, unicevera certaqueest Cataubonisententia, xa) 'AXaXia» (aut 'AAXoXia», utest apudSteph.Ryx.) scripsisse Antiochum. Atque ipsa haec simiiitu-


i«8 A.DNQT A T I, ONESdo nominum 'AXotXl* et Mxrrxxix fortasse confusioni illi fde qua supra ad c i65, 7. dixi, occasionem dedit. Caeterumde Massiliensis coloniae origine viden<strong>du</strong>s Aristottktapud Athnaeum lib. XIII. c. 36. et Iustinus XLIIJ. 3. quorumneuter primos colonos metu Medorum aut Persarum domoprofcctos memorat. S.11. xTii(rT(x(t>otTo male a dialecti legibus codex Med. avertit.Videsupra,c. 141. WESS.CAP.CL,X.VII. 1. TOtlf xvlfut, oi rt KafXt^otiai etc)Particulam « remque ipsam monstrare haec corrupta etlacunosa esse, CI. Reistii sententia est.- deesse enim, quidCarthaginienses cum suis captivis fecerint. De lacuna <strong>du</strong>bilo;censeoque, tXstxcv re (sive ll pothis) xvritut *»xxf•xMitvi, ad solos Tyrrhenos spectare, et comaiate a praecedentibusesse secernenda. Quae de Agyliensibus sub<strong>du</strong>ntur,opinionem adfirmanU Sorte plures acceperant captorumEtrusci; omnes eos, sicuti et suos Carthaginienses, lapidibuscooperueruntKarixtvo-av refertur ad utrosque. WESS.— Suffragari Viro doctissimo nullo pacto possum, ineadem \i\eu alterum verbum,


A» HERODOT. I. 167. 168. 169cxcmplaris aut 'OTEAIA, uti JXonytio Ant. Rom. I. p. 16.dicitur. Eiusdem Stephani Btfx» in voce 'Ex/a similes nataleshabuit. Lege Cluver. Ital. Ant. IV. p. 1259. WESS.[16. ,re'» K«!f »0» xrlrtci Sftiv icrra) Larehtrus ad h. 1.ait, tradi a Servio ad Virgil. Ecl. IX. 3o. Cyrnum, Herculisfilium, nomcn dedisse insulae. Mihi quidem nihil taleapud Servium reperire contigit: nec omnino, quis illeheros Cyrnut fuerit, mihi liquet: quem enim CyrnumDiodorut Sie. V. 60. memorat, is huc non pertinere videtnr.Mira vero locutio, xrlrcti - - Jf«», condere heroem, utvulgo interpretantur; nisi intelligas instituere lieroem, ettit talem eolere. Larcherus quidem monumentum Cyrno erigere.intellexit. Benedietus, in Actis Seminar. Philol. Lips. Vol. II.P. II. p. a83. suspicatur. ?Ao; iovrx scripsisse Herodolum;fuisseque fortasse paludibus illis, in quibus hi Phocaeentet(teste Dionytio Halie. Antiq. I. 20.) urbem 'TsXx», quae et*Exta, condiderunt, nomen 0 Ktlf»oc. Sed haec, ingeniosaqnidem et erndita , at merai tamen hariolatio est. S.\CAP. CLXVIII. [4. In T?; ©fxiiciii; nil mutantlibri. Intellige T»r ©fnixfof y*%\ nam Thraeia Graecis »50f«/xx, ionice &(nixn, ut IV. 99, 1. ubiquidem ©fitxiit codd.Arch,et Vind, S.]5. txTiTcc» TO'XI»"AJ&ntot ) Refer huc vulgare olim dictum,"ABinfct, xa\i Tnfuf inwdn, ex Slrabonit XIV. p. 953. [pag.644. ed.Cas.] ubi plura. WESS.7. iitXetSus) Non adstipulor Medieeo, vario in istoverbo. Retinet ifiXa&mf IV. 145. et i%tXx6t); V. 97. Paralionim, etsi prava, consuetudo: de Pausania testis SyUburgiut I. '11. n. 27. Lege quae ad Moerid, Attic. notavitCl. •Pierton. p. i3. WESS. — Non <strong>du</strong>bito cquidem, Atticinnauctorem ifcxxSt); scripturum fuisse, absque 0- ante i,quae vulgatissima etiam huius verbi formatio est: sed,Herodotum constanter ista forma in hoc verbo usum esse,«tiam atque etiam <strong>du</strong>bito. Utraiibet forma ei licitum eratpromiscue uti. Sin necesse esset, ut talibus in minutiisaibi sempcr constantem eum fuisse statueremus, crediderimego praelaturum fuisse istam paullo asperiorem formamquae


vjoADNOTATIONESQuam enim formam htc noanisi tres codices (quoad qvAdemnovimus) exhibent, in eamdem alibi, ut I. 173, 1:.III. 46, .1» 5i, 9. IV. 4, 5. V. 145, 4. et 6. pluresac tantumnon omnes codd. consentiunt. Similiter vero etiamtutrtrotMn (pro xatreraviti) habemus I. i3o, 3. et x*ramvvKnttVI. 71,1. et id genus alia. Conf. I. 186, 13. etnofata ad I. 13o, 8. S.CAP. CLXIX. [7. oJf jwrfsrpottfc» ete.) Vide cap.143. S.][9. r< Siwrtf9»'lattnietiovxam) Conf. c. 6. etcap. 38. S.lCAP. CLXX. 14« '• xtiKttSs* yhot iirrot Wvotof )Plutarehus, haec carpens, ro" uvixoth* habet, de Malign. pag.857. F. Nostro de Phoenicia Thaletis origine ex antiquissimisDemocritus, Duris, Leander; ex minus remotis DiogenesLaert. I. 12. Clemens Alex. Strom. I. p. 352., HyginutFoet. Astron. eap. 2. adstipulantur. Eusebius Pr. Ev. X. 4.rem in medio ponit, 0 OocXiTc, £f rm; lorofovri, •ww? Sw'•Jy $i rmj vTrMhnQxfi, AfiAtiow;. Utrumque verum; maio^resPhoenices fuerunt, ipse domicilii sedem Mileti fixit.Vide Vossium de Histor. Graec. III. p. 375. lam quod adGrammaticos Phrynichum, Herodianumque adtinet, negantestHtixecin de superiore tempore Attica consuetudine usurpari,non aegre fero: Thomam Af. inprudentiae accuso;falsum est, quod scripsit, »$' 'HfeooVetr •• e»rot$ iiontim.WESS.CAP. CLXXI. 2. x«i Ketwtovf) Non exputo, quidpraeter errantem Mtdic. ad Kecvxamsv; defendendos pro-'<strong>du</strong>ci queatP Gronovius tacet. Scio a principe poe*ta 'Ix. x'.429. Cares Paeonesque iungi, praetereaque addi, Kod A«->syt(t **J KavxiuMf, l7o! n TltXecryei: neque nescio, Criticosibi ex quorumdam sententia rotif \tyoidnvt Katvnev; explicare.At<strong>du</strong>bia res est, sicuti Straio XII. p. 817. [pag.642. ed. Cas. ] ostendet et Scholiastes ApoUon. Rhod. U.358. Ipse Herodotus Cauconios ignoravit, Caunios Lyciisarte iterum adiungens c. 176., ubi Florentiae nihil mutatur.[cf. cap. 172.] Praestat sane consensui tot msstoruntnon reluctari. WESS.5. xxUonmt Aixiyt; ) De Lelegibus anceps disputatio inPalmerii Gr.Ant. I. 10. Strabo INostri sententiam amplexaturet tuetur XIV. p. 976. [p. 661. ed. Cas.] nec de Caribusdiscors cst Conon Narr. 47. WESS.


AD HERODOT. L 1/69-172. 1711$. JUI) o%«va amVi) Nihil Aelianus de Animal. XII.3o. nec Straho dissentit, [ loco moHo cit.] usus etiam Altaeitestimonio et Anacreontis, cuius in fragmento Kottoto»tvtfyUf iypntv praestat, nisi qui maluerint xxfiotfyht cumEustathio ad Hom. p. 707. fin. [p. S92, i3. ed. Bas.] et Etymologomsto Bibliothecae Traiectinae voc. K«»o'»ar, qui suadebet scholiis in 'IX. f. 193. Post paura [{. 19.] Cl. Reis*lius aut Ttfimiu,(nc(, videlicet «WiSaf, aut mfouiuhti; repo*nit. Satis erit si otvrot; ad sententiam advoces. WESS.19 sef. /utrer S?, rovr Kaf«? eic.) Male haec et distinctaet Latina consuetudine fuerunt expressa. Non docetur,post Caras longo suceedente tempore, Dorienses atque Iones exinsatisfuitte egressos, et sie sedes in continenti posuisse; verumloago post tempore Dorienses et Iones Caras ex insuliseiecisse. Series orationis et res ipsa hanc requiruntsententiam, sicuti pulcre animadvertit Cl. Geinozius ctReiskius atque anfc eos Portus. Hoc vide, V. 1 4. imxxiutrtr,IZxrecrrZtou t| jfllon Tltttmtf- iubens sedibus suis Paeonaseterti. Decepit interpretem uirct ti, toties in his Musis ab-•olute positum, ut I. 128. etc. WESS.2.7. A10'? Kctflov) Neque haec Straio neglexit XIV. pag.974. [pag. 659. Cas. ] bencdistinguensinter lovem Carium,quetn Mysi pnriter ac Lydi, quasi Carum fratres, devenerabanturr et Iovem Stratium, de quo V. 119. Aelianusnnum eumdemque censuit, errans, de Animal. XII. 3o.WESS.CAP. CLXXII. 2. uvTii uh tti Ix Kfwrxs etc.) AdscribamStrabonis verba, ut manifestior Celeb. Viri evadatinprudentia , Koevxomovr invito scriptori toties obtrudcntis.De Cauniis ita lib. XIV. p. 964. A. [p. 652.ed.Cas.] **»•} i*xvnvf iy.cry\Jimv$ *ttv thtu roir Kotfiri», U0~x6ui Si ix Kfjtrxf,»«} xfvrtai rc'u»i( iiioif. Quae qiiidem ex Nostro esse repetita,monitu non eget. WESS.[ 3 seq. •xpmyjjiyirA.a.ii - - 17. scriberet, i h. I. intelligen<strong>du</strong>m esse juotxxo* t tl K»ft(,aoimum non adverterat ad id, quod continuo adiicit Notter,rtSri ytlf tv* t%t> irttxitn luatfimi. Illud etiam ibidemsive fugienti calamo longe doctissimi viri excidit,


17» .ADNOTATIONESsive typothetae culpa erratum est, ut tiee pro JltSoe seriptumsit. S.]12. nixt> eSftn TU» KaXv»eix»7i>) Vulgari debnerat: «4Jlne* u*jue CoZ)Tuieiui«m. Si <strong>mont</strong>es designarentur, ovflwesset scriben<strong>du</strong>m. Vallam tamen CeUarius et alii sequuntur,turpius errantem in istis pag. 83, 16. [I. 206. 6.]jiMiaf eltixtv «f/u* ctfxsvra;. Nostro loco populus insanus adsuae regionis fines usque Deos exigebat peregrinos; contraCicero in Verr. IV. c. 35. Segestanas, ait, matronat etvirgines eonvenitte, cum Diana exportaretur ex oppido,---thure odoribusque incentis utque ad agrijinet prosecutat este.Lecti Spartanorum Themistoclem dicuntur comitati mxfeSfen T£V Teyttmxuv Herod. VIII. 1:24. ad Tegeatieos utqweJinet. Suidas • Hufci 'Hfeiiru Ovf 01, 01 Ofoi, rel ifetiritt. Asperoplerumque scribuntur spiritu tam nomen quam verbumevfi^tn. Lib. V. 5a. legitur nixt' evftn rSt KJXIXMMI»Lib. III. 90. tV eSfotrt vulgavit Gronov. pro evfte-t: aimili*ter in loco vexatissimo III. c. 5. capien<strong>du</strong>m nixi' *Sf*n veleSfw. VALCK. — fnterpres errorem excusare non potest,nequc Editores negligentiam , qui Al<strong>du</strong>m et Hervo>gium <strong>du</strong>ces recusarunt. Nacvum deterserat Casaubonus adStrabon. XIV. p. g63. [ p. 651. ed. Cas.] eluit quoque L»-tinis emendatis Geinozius. WESS. — Vera Ionum scripturaevfe; et cvfi^ci» est, Ieui spiritu. S.CAP. CLXXiri. 8. ei $i MIXUOH, TOTI XOXUMOI) CL dePauw moratum cst illud roVt, quoniam Steph.Byt. MiXeai,»foVifo» ZO'XVMOI. Gemina Strabo XII. p. 858. [pag. 573. ed.Cas. ] imitatus Nostrum et nominatim .adpellans; quodilluiu tamen fugit. Mavult xori TeX. quondam Solymi airpcUabantur. Non adplaudo: rori liquido spectat ro' «•«xaie'»,etmanum medicam renuit. Adi inferius VII. 93. WESS.[12. fffX>$fi;) Vide ad cap. cxxviti. 7. notata. S.]17. eviutuiTri (tXXewi rvuQifovreu ete.~) Nollem tantopereaudasset pro Medic. vir Clarissimus: rvnfifetrei scribentiserror peperit. Vide lib. VI. 5g. Explicuit erudite hunclocum Iac. Perizonius, V. Cl. Triad. Dissert. I. p. 37., quetnstudiorum consortem et Academici operis collegam curGronovius nominarecontemserit, nuncnondico. Addo Orestaedictum ex Euripidis Elect, g35. xettuitovt rrvyoi Tevtirutixi, ITTIC rov /M» ifrttec a-otTfa"; Oux utituurxi, n»(if 7*"*


AD HERODOT. I. 173. 174. 178"*rtic «'» *i*u. Athenis, teste Varrone, statutum fuit, utnullus nascentium maternum nomen accipcret, sive nnreitn ad^pellaretur, apud Augustinum Civit. Dei XVIII. 9. Adplicaad haec Suidae T?( juirio'; «; a?f xaXiirai. WESS.18 seq. uAinri oeW r«» /pjrrff*» iuvrovc, xod ovxi ocsro TSItim'(w ) Quam Lyeiormn non sanequam absurdam memoratHeirod. consuetudinem, tradidit et Plutarch. T. II. p:248. D. nnot n* rei; SottSlotc /u») «arfoSf» orXX' oiW ftnrlfwv xt*~fam&tt. Alia quaedam isti mori congrua Nicolaus addiditDamascenus in 'EJ«c rvtaywy^ ( libello, cuius excerpta collegitH. Vales. p. 510. etc, hunc fuisse titulum e Sto&aetpag. 614. colligas:) apud Stobaeum p. 292, 23. Awuoi roc;yvwuxor; /KaXXo» j rou; cttliootc TI/JLSCI' xotiXOCXOVVTOH ntirfiitt,r«'f n xXnfOno/itia; T«K 9vyxT(xn Xiiorsw;», ou roi; uloi*;. HocAthenis atque alibi quia fuit inauditum, Demosthene*centra Bocotum p. 577. §. 11. [p. 997. ed. Rcisk.J xoci ri;,inquit, tixovct »«*•»«» » xotrot »0«» »o/uor vowxaoovyoaQotTdr (TO 1 rit; /xitrfo'; ow/uoc); Materno genere superbus Megaeles,i Kojcv»»;, audit Aristophani 'A%ocf»." vs. 614. Homeroptwrsns inusitata (quod monuit Heraelit. Allegor. Hotn.p. 417.) paiT(anfuxct. [Ab aliis] poe'tis adhibentur Anroi%i;,Aoncd*; » NittSfJw = r rwi»e;, numerus quaternarius, PylhagorieisMouoeJw dicebatur, utpote T»T; iW$e;> M«[>; dictae, fi-Uolus Etymol. M. p. 166. VALCK.31. tUovniuiTou) Ionicum flexum oc»oc»fjui ETOCI conservavitEd. Aldina; genuinum, si verum est quod scribitSmdat, 'Amtifwrfeu M TOU xoerocXrVn» positum ab Herodoto.txtotpri&w, KUstero probatum ad Suid., attiilit lo. Iae. fVetsteniusad Marci xiv. 72. sed cum millenis aliis rectiusemicisset. VALCK. — Speciosa erat H. Stephani emendatio,ovtotiaisTou, eommemorat. Sed mutari vulgatum vetatet librorum consensus et veterum Lexicographorum aueteritas.Cognatus quodammodo eiusdem verbi usus cumeo qui hic obtinet, ille est, quo «>ayiv«


»74 ADNOTATIONESUrbs, unde nomen, modo Bv&um*, tnodo BvSurro%. Vide»d Diodori V. 62. WESS.14. itric 81) Una <strong>du</strong>ntaxat litera mutata legerim:ixro'; tl •xurd r


AD HERODOT. L 174-176. »?5mus: Erat autem universa illorum ditio intra islhmum': namChidia Urra, id est, Cnidiorum ditio, ibi terminabalur uHisthmus ille peninsulam eontinenti iungebat. S.2\ et seqq. i ll HvSix r$i etc.) Senarios Apollinis Pythiiexagitat Oenomaus apud Eusebium Praep. Ev. V. pag. sao.VALCK..CAP. CLXXV. 3. ctuTcTri rt x«}) Primo adspectuscriben<strong>du</strong>m potius videretur, ctvToTti rt, jf xtti roiri -xttnUxnti, prouti cepit interpres: plura tamen tuentur vulgatam.Mirificum autem illud ostentum, quo malum imminensPedasensibus horumque vicinis portendebatur,bic suo loco commemoratur; infra lib. VIII. c 104. loco,utarbitror, satis alieno: atque adeo etiam attendenti videripoterunt ab aliena manu Herodoteis quae huc spectantillic interiecta. Verba Strabonis ad Herodoti loca iamcontulerat ante Casaubonum P. Leopar<strong>du</strong>s Em. VII. c. xi.p. 180. VALCK. — In lat. vers. adde: sive ipsis, «iVatorum vicinis. S.5. Tflt r$i rewro W»»ro) Dicetur VHI. 104. "VVESS. —-Strabonem conf. lib. XIII. p. 611. S.8. A*Jn) Mons Cariae, cui nomen Lide, mihi se, quodquidem recordor, alibi non obtulit. Prior intcrpres Lydeexpressit, cui congruit Ptolemaei Geogr. V. 3. oppi<strong>du</strong>mCariac AiiSoo: quod tamen nomen Geographi libri varie•cribunt; in Ulmensi versione anni 1486. Clyde; XvkuCoislin. in codice. WESS.CAP.CLXXVI.l\. BwiXivct*) Mihi quoquesincerumvidetur. Nisi tamen ista praecessissent proxima, x*>rukuttmt U ro ctrrv, difficulter constitui posset, utrum po*suisset Herodotus wiiihma, an tvnlxnton, vel vvniixas-aiv:siquidein ista tria reperiuntur in re simillima adhibita.Pheronem scribit Herod. II. 111. mulieres E; JU'W» srofe» - - -moOiIrotmt vxerxfiircit irctrotf TU> etvrf ry TCXI. Alterum, hicmerito repudiatum, legitur III. 4S. ubi civium liberos etuxores Polycrates i; rcvf uuniitovf o-muXritctf ttxt iWnteuf virc-Ttfivou. Recentioris aevi Xanthiorum simile huius facinuadenarrans O-UMXOCO-SU Philo praebet lud. pag. 883. E. Attigithanc historiam similesque commcmorat Casaubon. Anim.iu Athen. XII. c. vn. [ad p. 5ag.b.] VALCK.7. Tttutet Si •rotxTctmf etc.) Animosum hoc et triste in


175 ADUOTATIONESdefendenda libertate exemplum Xantkii Alexandri Magtriet Cassii Brntique per Asiam expeditionibus iterarunt,meriti Philonis lud. praeconia, Quod omnit Prok.Liber pag.883., et Appiani, in Harpagi nomine aliorum culpt vitiosi,Bell. Civ. IV. p. 1017. [cap. 80. T. II. nostrae ed.p. 633.] qui sua Plularcho debet in Bruto p. 998. WESS.— Plutarcho nihil debere Appianum, abunde alihi demonstravimus.S.CAP. CLXXflll. 4 scq* TS; Nr»oo «««trrstiw ytnfiinif')Vide supra, c. 106. Mirum vero accidit Arch. «'»*-tTUTiu. Scribae-ne in animo fuit secun<strong>du</strong>s casus viriliumKfoVf*, Bcirru), Hiw


AD HERODOT. I. 178. 179. 177»Vif rit Qurrtxir xat KOI*O'» TftTf oWniXtvf, prorsus ad Herodotimentem. Satis adparet, regium cubitum Persicum intelligi: Persarum eniin reges BMIXII; dici adsolebant Vulgariscubitus Asiaticus est et fortasse Samius, quem II.168. Aegyptio parem, et i&aroixoug-ro» sive sex palmorumesse in eadem Eutsrpe cap. 149. perhibet. Atque haec decnbiti mensura. Eccealiud animadverten<strong>du</strong>m. MuriBabylonicicrassitudinemetaltitudinem minime eamdem finieruntHerodoto recentiores. Plinii <strong>du</strong>centos celsitudinis pedes,hinc inconsiderate depromtos, examinavit Salmasiutin Solin. pag. 871. Examinavit eosdem, sicuti et Ctesiae,Diodori, Philostrati atque aliorum aberrationes, Oleariu»in Philostrati vit. Apoll. I. 25., quos consule. WESS. —Adde quae Larclierus ad h. 1. eontulit. S.CAP. CLXXIX. 5. JxwWmf Sl nxiriw) Nihil inestdictioni, quod ingratum sit nxirfovoye';» crXueWxe';, srXi»-dwXxn* sunt in Pollttce VII. 163. Latinis <strong>du</strong>cendi lateres,dtteti lateres, <strong>du</strong>eere lateres usu teruntur in Vitruvii II. 3.Plinii Hist. Nat. XXXV. 14., Graecorum exeinplo. IIAIN-©OTS EIPT2AN in Pyramide latericia regis Asychis II.l36., cui convenit Vatis Nahumi c. m. 14. fiove-e» a-XiVSo»,trake sive <strong>du</strong>e lateres. WESS.7. xul*$U Tfuixtvra $e'/ua>» a-Xnfov ele.) Salmasium et Fa-•hram, temere haec vellicantes, coercuit Gronov. benequeTfoixerra iifeve expedivit. Glossarium Sangermanense, Ae-•ttst , evx brl rS( 01x101;, esXX* 10' ov rvrifiuc Tami' 'Hoo'Sero; A.auuB., nimirum hoc loco et II. 137. [Conf. 1'olyb. X. 22 ^7. etquae ibi olim notavimus.] Id male, quod receo-ov; xatAtuutalasarundinum esse Vir Cl. iussit; cui quirlem decretovalide Grauimatici obnituntur, Seholiastes Herodoti,Hesyehius, Suidas, G. Corinthus, [Gregor. dial. ion. §. 107.ubi cf. Koen.] quamquam non eodem omnes pacto, crates,•3r*rr*utm, interpretati. Tum praeter ceteros Thucydides II.76. i» rotfcoic xofXcc/ucv triiXc» fWXom;: ubi Critici: iridyimttn,si*i nmXtiftsv nnwitNi;, rectissime: nam quae sequuntur,non panuculas arundinum, sed fexta et crafej requirunt.Iitre ergo Salmasius et Reiskius hoc probarunt. Quod autemerates eas in/er laterum ordines stiparint structores, non aliafortas?e eaussa inpulsi fecerunt, quam ut bitumini essentligamento; prorsus uti Syracusani tui IXOJ» xxXa/uo», arun-Herodot. T. V.M


i 7 8ADNOTATIONESdntem pmluttrem, adhibuerunt wtit tnt rvtitrn rit ttt<strong>du</strong>t, ttealx ligaretur magis, in Diodori XIII. n3. Quem qaoqnein usum Vitruviut tomicem conmendat ex sparto Hispairico,arundinem Graecam, et, sieius copia non sit, palastrem,de Architect. II. 3. Forte quoque non osnnes lttericiasconpages, sed imas trigiata, ita constiparunt, qvod«tructurae series, uti hic expingitur, videtur innuereicuius quidem instituti rationes habere potuerunt variss.Ut ut est, non laudo correctiones Corn, de Pattw, «W rjnrktrrxx)Jitm iinan rxfrov; xaXcl/ttf) iixtTu8el$rmc, quipp*violentas et veri colore defectas. Quis iinvt rxfnie de inumurorum parte accipiet? ut alia ne tangasn. WESS.—In Latinis nostris mutata hoc loco nonnulla relim. Primum,quod scripsi loco calcis, rectius fuerat toco luti. Tum,pro arundinum alit, intelligo debuisse ex Wettelingii obtttvationecratet vei craticulat arundineat poni. Deniqoe,quod istud, 8»a rfiiixovrx icnoit *>J*i*v, (ubi irXittn collectivedici adparet) de tricetimo quoque laterum ordine interpretatussuni: videri debuerant utique per se grseesverba eam in sententiam accipienda; in quam etiam aplerisque interpretibus (in his Wyttcnbachio, Select psg.353.) accepta video. Sed, siquidem (ut consentaneumesi) firmitati operis inservire debuit arundo cum bitumineinter laterum ordines interserta, exputari aegitpotest cur nonnisi trieesimo cuique ordini interposita fue*rit Quare cum Wettelingio, cui in hoc Salmasiut praeivit,( fyercit. Plinian. p. i2 3o.) triginta ordinibut latentm( nempe triginta imis ordinibus) interpositas fuisse illssarundineas crates crediderim, nec adsevernrim tamen.'Caeterum muri veteris descriptionem, in quo interserttinter laterum ordines strata arundinea erant, habes i>Tavernerii Itinerario, lib. II. c. 7. T. I. p. 295. ed. in 8. S.[11. tMnxTtc Mcuvox&iXa) Domunculat uniut contig**bt>nit reddiderat Valla, suifragante Aem. Porto. Domuticukauniut membri posuit Gronov. id est, uniu* conclavis, utideain Notis ait, probante Wyttehbachio, Selcct. pag. 354- **Schneidero in I*x. crit. voce JnWxuAo;: nec multum Lorcks*rus abiit, reddens det tourt qui navoient quune teule ckaitrbre, scil. turres ex Strabone adsciscens, qui tanien mols»in bac descriptione ab Herodoto disseotientia babet, i>0>


AD H£R.ODOT. I.179.180. 179XVT. p. 718. Et satis quidem commoda interpretatie istadebebat videri, si raodo usquam voc. *£kn iila notione.osurpatum reperiretur. Nain, quod iVostri verba JI. ia6cxtr. huc tsaxit Gronovius , quem etiam secutus SchncidtwLc unum quodque concltwe pyramidis inteiligit; id.quidemprorsus aiienum est, quum manifeste ibi IXMTOV XUA*»unumquodque latus signiiicet: cum quo ioco si eonferaaD. 124, 24. videbis ibi eadem notione vocab. nirutni • (fa~ciem, superfciem) poni. Neque aiia notione apud eumdentNostrum IV. 62 , 7. et IV. 108, 4. vocab. xuxov usurpatur.Quare /uotwoxuXx tlxi/ucrct iatelligenda putavL domunculat•unutn continuum latus, unam continuam superficiem qfferentes,idest, contiguat et uno tenore contirmatas. S.] .[ 11 seq. ri tiievi --- «fpfcj-srw mfdxcurn) In ea regioneubi olim urbs Babylon stetit, vidisse se adfirmat TavernierinItinerar. lib. II. c 8. pag. 397. muri reliquiag eaermwitudine, ut sex vebiculis una fronte currentibus spa»thim esset: iatcres igne cocti denorum pe<strong>du</strong>m in longitodinemet latitudinem erant, trium pe<strong>du</strong>ui altitudincS.]17. *I( xetl ru •xorau.y ro OVVOMX) Etymologut mstus, dequo supra, [ad c. 171 , i5.J *I? eycnoc itvrttiuni, ut tpntH•"H?c'S»ra? x*l TvKxt) 0' irrofinoV, atque alibi iterum. An Sxif-Xa% est? Eustathius in Iliad. p. 877, 16. [827 , 19. ed. Bas.]habet his consimilia, sed x» n% %\ $v*a£ iVrofijcoV, quemaon aaagis cognitum habeo. Adseverat S. Bochartus Phaleg.IV. 17. Arabibus illud flumen nunc Isa esse et dici,aon sine lapsu; aliud cst, adcurate descriptum a Golioin Alfergan. pag. ia5. Nonien etiam illi multo recentiusTenitabfja, Alisfilio, Aluiansoris Chalifae patruO; nequehoc insuper habuit Steph. le Moyne Var. Sacr. p. 156.*WE S S.CAP. CLXXX. 4. ^f \a P /««/a;») Supra c. 72. i§ V/itttkvtStttf, quod planissime expressit Dionys. Perieg. 989'.Verum quod hic scribitur, non djscrepat. Vide ProcopinmBeli. Pers. I. 17. et Salmat. in Solin. p. 407. WESS.7 seqq. TO" ii oviri rcvrov, oti ittauttatai etc.) Inpeditiornerborum ordo Cl. Poutv movit, "t T *f tttnatfrett irata. %.bt, mallet; Reitkium vero, ry


iloADNOTATIONESie qua Dutert. Herod. c. 5. [ Per epexegesin, sive adpe»aitionem quam vocant Grammatici, iuncta iata ene, «/httx*u*eil et «u/iuwii), monuerat Gron. citana rtiam aliudexemplum, ubi alterum nomen in plur. num. alterumin sing. positum, ex I. 2o5, 8 aeq. Caeterum in Nota adh. 1. idem Iae. Gronovius, pro sua et huaaanitate et comitete,diris omnibus devovit bonum KUtterum, qwod ilkad SuU. voc ainurui adnotare oblitus est, pro valgatoifxu$>i ibi £prt$» srriptum oportuisse. ] Mox eixUn ex Arek.Kfinxissem, scriptoris consuetudini inhaerens; niai thwcet eintuc parili uau depmuisaet I. 114. III. 5i. IV. 79. Excoaariautem non potest Dhnytiut Holie., quum Art Rhe»tor. C 1 , 3. &f •xtv xui 'Hfilons trttrtift&i tuu i%tLfe&ei Qwroiheu h B«SuX(w»


AD HERODOT. I. 180. 181. 181Av? idem valet ac xocTcmrmuiifctf f%u, quemadmo<strong>du</strong>mpaullo ante (L 7.) r» - - Tt>x*t ixattftt rtvt eiyxvtat k r»nramit tXxXoreu, i. e. ilxXauiinvf i%u. S.- [14. feijrw) torjtr*» cum ioto sub « ediderat Rcisim?priores M m absque iota 5.][10. Qifcvrou wc2 ovrtt) i; mrit rit •xtranit) Duo verbawd ccvra) si h. 1. abessent, nemo desideraret: qnae, utproraus inutilia, ac temere e superioribus repetita, abii»ejeada Werferut censuit, Act. Philol. Monac. T. I. p. 83seq. Agnoscunt ea tamen libri omnes, et tueri loeumpossunt: sicut viae transversae versus fluvium ten<strong>du</strong>nt,sic item hae portulae non moriOad fluvium ten<strong>du</strong>nt, sedad iptum fiuvium <strong>du</strong>eunt, sub ipsis his portulis praeterlabentem.o. 1CAP. CLXXXJ. 4 rd Beur. adiutabat doctissinmusGub. Koenius, it T$ ft.1t itl - - - tt ti r£ fatfy, ope-„ra minime spernenda." — Hiare utique quodammodovideri poterat oratio: et commodissimae praesto sunt virormmdoctorum emeadationes. Relegatum tamen nolim Homteriemmverbum in, quod tenent uno cod. F. excepto libriomnes; et ipsum dit, quod hic habet, haud <strong>du</strong>bie ex illocnrruptum est. Rarior quidem apud Nottrum haec verbifonaa; superest tamen etiam c. 196, 19. alibi fortasseslibrariis obliterata aut incrustata, ut c. 133 , 11. qua rationeforsan etiam c 180, 14. verum erat Mtsut, ab aliista Ara>» mutatum. Commode quidem tdt h. I. adiiceretur,aed necessaria non est particula.- saepe Notter omittereeeninnctivas particulas amat. Necessarium vero verbumpraeteriti temporis »% vel jf», cui opponitur quod mox deBeli templo ait, i; i/d rtSn rn lot. Verbum rm/%irre impemonaliteraceipien<strong>du</strong>m, munitum erat, i. e. mmitiones,munita loca exttrueta erant. h> rf idem. est ac jt r ifit) De Btli tempio censuli potest Caylm*


i»aADNOT. ATTONES"in Hist. deVAcad. des Inscr. T. XXXI. p. 43 seq. nbietianticon tabula aenea expressa: et Danville in Mcm. dt 1'Acad..T. XXXVIII. p. 255 seqq. Soiidae turris , qnae mox jnemoratur,rcliquias vidisse sibi visns est Tsiebuhr prope oppi»<strong>du</strong>m Hella : cuius vide Itinernr. T. II. p. 289 seq. S.]9. CTXSIOV xorl ri /unxo; xxi T£ tv?ot) Lapsum prioris interpretis,sive Heresbachii, in Latinis crassitudine sitmA etaUitudrne, merito reprehendit S. Bochartus Phaleg. I. i3.Nihil de altitudine. WESSi — Hoc caput (indea lin.3.) et <strong>du</strong>o proxiina eapita desunt versioni Valtae. Conf.Wess. ad c. 183, 11. S.11. >t«%p'C ov o*xra! trueytn) Reisl<strong>du</strong>s mavnit jutjgf xsio*xroJ, cttra riecessitatem. WESS.'— Herodoleus scribendimos non est obliteran<strong>du</strong>s. I.ib. II. 1 9. td%fi ou ovri; rfvniviT5V $--(iriwr. II. 53. Itixf w " - P'^>»« II. 173. MXf* f ***"^ovmc otyefH;. III. 104. Mtxf 1 * >v *Vop»7f JiaXvTioj. Ionismuset in his poscit ixixf- VALCK. — Et me hie M-ixt''malle, in Var. Lect. signiticavi. S.CAP. CJLX.XXII. .1. tfuii nh ot* irwTot XfVomr) It»prudenter [nuncquidem] et sine superstitiosa cre<strong>du</strong>litate.Turpissimaefraudes veteratorum fuerunt, quibus saepius,quam proditum litteris est, simplicitati matromrumet puellarum illuserunt. Quid.Paullinae, ImperanteTiberio, evencrit. notum ex Iosepho est, Ant Iud. XVIII.3, 4. Vide Io. Qericum in Hesiodi Theog. vs. 940. WESS.4. Quatuor verba, xafoi rsv eeiTrsr rpo'»o» in<strong>du</strong>cit Reishus,•ne bis idem dieatur. Ego, si quid mumn<strong>du</strong>m , x et! rov cciterrp. praeferrcm. WESS. — Verborum copiam, qnaefaiutilis redimdantia videri possit, non omnino respuitNostri stylns • at hic tamen rion prorsus otiosa videri debetrepetitio. Pro ionico xxrx-rtf (". 3.) est xorfoeVrp in Pa. S.5. xeijuorrw «V TS rou A


AD HERO D OT. I. i8a-i84.i83mitatm, dare responsa, unde Pataraeus Apollo dieitur, et sex~aettivit apud Delum. WESS.CAP. CLXXXfll. 4. TO Saiifo* rectissime Grono-WH vertit gra<strong>du</strong>m, exemplo Curtii; qui Diodori XVII. 66.ri xstti TS» Sfitot vitiBaSftt suo sermonc expressit. [ Iib. V.c. 3.] Vide Britsonium Regn. Pers. I. 76. p. 104. WESS.11. tjBeaurtv sc/Xi« Tu.xa.ir*) Vallae grandis dica inpiagitur[a Gronop. ] ob eentum millia taientorum, quae olimin Latinis: verum eius caussa melior est. Codex, quemaecutus est, haec omnia, sicuti Arch. Vind., praeteriit.[ Vide supra, ad c. 181,9.] Absunt etiam a P. Phoeniee,hiatus alioqui versionis Laurentianae sarciente. [In Phoenidseditione nullossuppleri VaUae hiatus, sero ipse West.agnovit.] Debetur peccatum Heresbaehio. Atque hoc vi-•um fuit verbo monere, ut criminatio cesset WESS.[14. frt T»\ xi«m ixtint ) Tempore Mo, quod mox defiaitScriptor, scii. Xerxis aetate. Quod mox addit, tytl tth/ut »m iHn, clare ostendit, ipsum Herodotum Babylonemvsdisse. conf. c. 181,6 seq. S. ]18. H£f?xf fe »' Aafi/*u) Re<strong>du</strong>x ex infelice in Graecos exacditiene,auctore Arria.no Exp. Alex. VIL 17. Iunge DiodorumII. 9. WESS.CAP. CLXJiXIV. [a. h -nm 'AovtfiWi Xe'ye«n)Conf. PVfss. ad c. 106, 10. S. ]• 5. r5f Zrttf» ytntiri •xim •rstrtfot ete.) Quinque hae gencrattont» annorum circiter-cuc. in varias angustias doctissi-HM cocgerunt viros. Jos. Sealiger, ut aliquis Ctesiam interet Herodotum consensus esset, nec Semiramidii aetasttm sera haberetur, siwt in fl-imixctra mutavit, in Notitad Fragmenta Vet. p. 43. Camp. vero Vitringa, magnus eteruditus Theologus, alia ex caussa yttt^n it sive lauexbvt,Conment. in Icsaiam c xm. p. 484., quae quoque conieeturaGalei Herodoto adscripta cernitur. Neutra opus est.Noa agitur de Semiramide, Nini coniuge: Ninum certeHerodotus in Musis uxoremque eius nusquam deposuit.Deacribitur regina Babylonis Semiramit, quae aggeribusobiectis restagnans flumen coercueriU Assyriam fuissc nonmeminit, nedtim Babylonem condidisse. Errat enim Stephan,Byiant. in BMJSVXMV, Nostro errorem exprobrans deSejoiramide, quam struxisse, illam urbem perhibuerit.


i*4' ADN O T A T I O N E S-Suetunt, uti significavit, Babyloniorum reges pluiass':testatur eorumdem memoriam et nomina Canon Astronomicussive Ptolemaei: sunt quoque in sacris nostris tabulis:horum uni centum et sexaginta annis ante NitocrimStmiramis haec enupsit, operaqueabsolvit, de quibus heicloci. Plures autem reginas in Asia olim fuisse, quihusSemiromidis fuerit tiiulus, aliunde constat. Vide Scaligerumad Chron. Eusebii A. DLXXXIII. et Bouherii Dissert. Herodot.c.a. WESS.CAP. CLXXXV. a. r? OU%.M* »» N/rw«f*) Vide II.\oo. Quaeritur cui regum Batyloniorum, quos cognito*aliunde habemus, Nitoerit uxor fuerit Viri multo eruditissimiSaaliger, N. Abramut, Vitringa, Bouheriut, atqueoJii, eam Nabuehodonosoro sive Nebucadneiari, elocarunt;fuisseqne adeo aviam ultimi Babyloniorum regiaLabyneti sive Nabonedi, h. e. Beltzasaris apud Danielem,Mihi, omnia perpeadenti, uxor fuisse Evilmerodachi,Nebucadnezaris filii, videtur; habeoque eius sententiae exaliqua parte adstipulatorem V. Cl. H. Venemam, longomihi amicitiae usu iunctissimum, in Dissert. in VaticiniaDanielis . p. 119. Atque hoc belle (si Beltxasar regusnfuerit Babyloniorum postremus, nec diversus a.Naionedo,uti equidem opinor) dicto Ieremiae c xxvu. 7., Nebueadnexarijjfilio,et nepoti, dictoaudientes, neque ultra subactasgentesfore, conveniet: concordabit praeterea Nostri cap.188., quod Nitoerim Labyneto , cegum Babyloniorum ul--timo, matrem, non aviam, quae N. Abrami et Vitringaesententia, contribuit. Neque obficit quidquam mentio[J. 7.] Nini a Medit oeeupatae; quippe revera a Medoruna.rege Cyaxare superioribus annis domitaeac pessumdatae ,uti narratum c. 106. Necesse enim non est, nec exiguntNostri verba, ut Nitocris reginae tempore subiugata urbscenseatur. Corruit proinde Bouherii suspicio et coniectura,Ninum bis in Medomm venisse ditionem et potestatem,primum Cyaxaris auspiciis, deinde Astyagis, Dittert. Herodot.cap. ai, 11. p. 2/ ( o. Ruit etiam elegans Cl. Paviiemendatio, t> il $* %*) rii» *Iwe, qua de urbe c 179. WES 9.[ii. T(k i{ reJ» n»« jMijufa» etc.~) Tractavit huncHerodoltlocum Heeren, in erudito opere cui tit. Ideen iiier die Potitik—- dtr aUen WeU, T. II. p. 775 seqq. Sinuosum istus*


AD HERODOT. I. 185. »85Euphratis flexum schemate depingere operae prCtivm.<strong>du</strong>*-xit Lareher in Notis ad h. 1. «S.]i3. 'AfiifMxa) Simili titulo urbs est VI. 119. verumalio situ. Scio 5. Bocharto aliter visum esse, et miror:haec ad Euphratem habuit sedem , illa in regione Cissiauls amnem Tigrim. De vocabuli origine quae disputanturPhaleg. IV. 16. erudita sunt, sed controversiis obnoxia,WESS.[14 seq. otxi T*O-«« rjf S-otXaWirc, a mari mediterraneo;(conf. c. i,3. ibique not.) id est, ab orit marit mediterranei,puta, e Ionia, Graecia, Italia • nam e mari mediterraneonavi intrari in Euphratem non posse vulgo notum. Sedistud perincommode dictum videtur, xotranrXiW*; i; Evtyoe-•at, quod significat in Euphratem naviganttu Satis adparet,boc dicere Herodotum, qui Euphrate Jiuvio Babylonem profidscmnlur•• at id graece sonat **/om; ZV9(UT*V , xecrpc Evtyocm»aut 8»* EvQftcTov, sive composiio verbo, x»r«»xicim?'xaraivQfa-nir, aut nude xoerom-Ai o»rif EjQfoim». Quare" praepositio i$ aut casu irrepsisse videtur ex praecedentisverbi terminatione temere repetita; aut ad imperito olimlibrario inferta, qui e mari mediterraneo in Euphratemfluvium navigari posse putassct. S. ]30. ifvrtt iXvrfn xl/ity) Si xtnttit malis, ipselV. 173.dabit iXvrfa r£r uearw», et Pausanias tXvrfo» xfiinif VII. 37.et II. 27. ex iusta Sylburgii correctione. Vide vero mihiSeiiam.Scholiastes ad hunc locum ,"EXvrfo», OT«ITJI, Uf/uc, etbene,etsi parum ad rem. Ille, posthabita voce quaeexplaaandafuerat, Xniinr »«f* 'HfeoVr^, 5TTXJI, o7f*u*. Non vidimagis. "VVESS. — At e-xiferx etiam apud Herodot. occurrit:vocem "EXvrf»» vero suo loco babet Suidas. Mireris vero abnuilo veterum Grannn&ticorum adnotatum esse significatum, quo et Herodolus et Pausanias hoc vocab. usurparunt,pro alveo vel receptaculo aquarum •• nec enim facit satis, qUodad voc "EAisrfOf apud Hesycli. inter alios significatus mry*)memorantur. Corifer vero Nottrum cap. 186, 8 seqq. S.3o. ix « r*7» irXea» ixoYx&rou etc.) Haec innucre videntur,absoluta flexuosa per varios fluvii anfractus navigatione,•entum tamdem fuisse in amplissimum lacum, et, eo eircumnavigato,Babylonem. Quod et praecedentia. et c 186.falsi arguunt. Prudcns regina <strong>du</strong>o meditata est et pcregit,


»86 A. D N O T A T I O N E Stam< ut fluviui esset cxcXief, tum ut ri otvytut »*» foretfxoj. (co«f. c. 186, 34. et 191, i/|.] Prius, ut inpetus fluviivariis flexuris frangeretur, et navigantes taTdius procederent:hoc, ut lacuna obiiceretur Medis aniplissima et ad•mnis aquos recipiendas rapacissima, Quae si vera sunt,titi mihi videntur, quid illud tx rt rut «Xo'uv ? Corn. dePauw, cuius animum eaedem difficultate» agitarunt, incorrectione remedium invenit, et quidem ?x n roh xXiowi»sive «Xfuviiv, ex pluribus, ex nimietate fluvii, ut aqua*Ucut exevperet ingens. QHO, qui volet, utatur: mihi nonbenesapit. Quid si t* rt ruv irxiuv tantumdem valeat ae?J«u rt r*7v TXOOJV, et praeter navigationet istas etc. ? Ita reginaeconsilio scriptoris oratio congruet. Sed viderintdo*etiores. WESS.— Toupius, per literas a Larchero consultns,intelligebat ht r£v


A D H E R O D O T. I. i8ft »87. 187Iveranf rn eam quoque sentehtiam docti viri, Rastyrs HAbresch. Non nego, quod oliin ad Diodorum Sieulum infitiabar, mtnuioftitv idem aliquando esse atque ux-otxcSentirstve aedifieando obstruere. Conlecta ab illo loca ad hancverbi notionem sunt in Conment. ad Constantin. de Caerimon.p. 352. et ab hoc Dilue. Thueyd. p. 356. et possuntadcessione augeri. Verum, hunc Herodoti sermonem idemrequirere, non arbitror. Regina, siceato fiuvii alvto, labrasive margines eiusdem lateritio opere muniit; tum quoque gra<strong>du</strong>s,quibus injlumen ex vicis deseensus erat per portulas, dequibus c. 180. simili lapi<strong>du</strong>m genere e<strong>du</strong>xit. De obstructioneant marginum autdescensus nihil hic, neque potuit refcrri,nisi absurde et contra matronae consilium. Addec. 191. et fatebere, rolt ai/>.£o;non opere caementitio fuisseobstructas, sed arbitrio et conmodo civium patere etciaudi solitas. WESS.23. TXVTX KTBJ tEITXO») Inprudenter littera verbo detractaest, uti et VII. 5. *oiiVx.-ro, quod VII. 119. scribiturrectius. iWcnu, QtBttvxt, et hoc de genere plura, in ususunt WESS. — Quod in Var. Leet. scripsi, verbumiiQouttn formA activa non esse in usu, memoria tunc mefefellerat. Fraestosunt, quamquam non ex Herodoto, tarmen ex probatissimis auctoribus, usus illius exempla.Itaque apud Nostrum olxoucitrKo* lubens reposuerim; inVar. Leet. autem ad h. 1. post illa»verba „et tenuere postrum alii;" detctis reliquis omnibus, non nisi haec adiectavelim : „ ciircti»tffw vytyirtt) Elegans estCl. de Pauw eorrectio, ri n otvxiiw Jiinti) frxiiitt rytyiw. ubiillud, quod effossum lacui erat, repletum ex Jlumine fuit. GeminuineAvrfo» XiVnt, superius bis usurpatum. W ESS. —At rorrectione, si quidvideo, non erat opus. Natnralisverborum series haec fuerit, ro ofvyjh iysyini iJfxm nxitK.Sic mox {.37. aitri ievxftv, fx»s yttiium. S.37. iZoiyotyt ob speciem ionicam praetuli. WESS.CAP. CLXXXVII. 10. Ow yuo Hfatny) Vetusformula, qua potissimum utebantur, si quid noxium atqueinntile fore, testarentur. Hesio<strong>du</strong>s Qper. vs. 748.Mxe^ i»' uxnirniri xa$i£kir, ot> ycif ocmuoi,MtSei iuttiauamn' - - -


WADNOTATIONESubi vide D. Heituium, et Iae. Periion. ad Aeliani Var. XTJL 5.Hottrum praeterea III. 71. et 83. WESS.19. airXnrroi n tctf) Retineri potuerat «*, utlll. 143.IV. 151. etc. Sed placet Med. Notter II. 19. wtitvntfii imToiit - - icvHtiou. Rdtkiiu superius [L 14.] cotrigit xcri mrfrTO» xft/ferr» iirixxXit/jtiim, medicina achitraria et superfiiuuWESS.CAP.CLXXXVHI.l. A«3un'rw) ScripsitA«0v»*-rtv, uti c. 74. et 77. Nomen sola pronuntiandi mutatiencdiscrepata titulo fiabonedi, ultimi regis Babyloniorum ,ut eruditi viri Vitringa, Venema atque aiii ostenderunt.Opinor autem etpatri, qui aliis Evilmerodachus, et avoNebucadnezari, honorarium hunc fuisse titulum, quaimin Medorum, Persarum, Babyloniorum et Aegypti regibusvarii.WESS. — Conf. ad c. 77,10. notata. «S.9. Z.H*£M -- i/uinuu) Constans haec Codd. scriptura, rilevem discrepantiam Vind. et Areh. praetervideas, Athenaeiet Euttathii consensu magis roborotur. Cl. tamen RtitkwaiuM>Jou reformat, qui eitrrut fuerint teteupli, sive dimidiotanto maiores ordinariis plaustris: mulos enim eise tardsvanimalia, neque plaustris apta. Oblitus est Homeri 'U.a'. 266.'Ex /ui» xujt^at uufoa ivr(o%or, *V


A D HERODOT. I. 188. 189. 189seriblt GronovtM.- flexus est Ionicus pro tx«uv»i: quem abIbjrci siveRheginorum norma scribendi distinguit HeraclidetEattathii ad Od. H 1 . p. 281 , 22. X«9>jud•V* roMtfnc •» "Ftryira» 11V1», «AX* 'l«»«». Mo<strong>du</strong>m indicatirumita scripsisse perhibetur Ibycut.- hinc 'I&ixuo» *%*/


jgoA D N OTA TIONESTlbiHli IV. 1. »41. et sua in editione Havereampus. Pati id-possum; sed caussae, quibus inpeiluntur viri doctissiini,nihil admo<strong>du</strong>m urgent. Equitem de equo Virgiluan ,• A,GelHum, Minutium Felie., Macrobium etEccIesiasticoru-a sciittonimpiures usurpasse, quis ignorat? Mox [I. 11.] Sjrtburgiusad Brisson. Reg. Pcrs. III. 98. legit retfre vGflrxm,qui istam ei feeerat iniuriam. W E S S. —- Syiburgii eruendationemauctoritate nostri codicis firmatain vidimus. S,19. jf»(re ttit « «pye») Optime Med. et Cromov. Idemdabunt schedae VIII. 71. Verbi usus olim tritiasima*.Lege, si lubet, Aeschyli ChoPphor. 797. ApoUon. Rh. II.496. III. 1339. et Pogtam 'ix. K'. a5i. quaeque ibi Eustn~thius. WESS. . •CAP. CX.C. 9. »f oira'|*vre ririct iriv» ete.) Vide Gro»novium. [qui ad sui cod. auctqritatem provocat.] Onsenti*XenopJuon, tx»*Tt; rol literihi* trxio» i tiWi ir«», cle BabyioniisaCyro obsessis, Instit. Cyr. VII. p. 190. [c, 5.] WESS.•— Conf. VIII. ao, 3. et I. 1 gfi, 6. S.CAP. CXCI. l3 seq. UTory«yiungitur, atque iterum exit. Ita Nitocris ro »*» levyiuu* fecitfxef supra c. 185. et X/MMI palus est Maeotis c. 104. tuaaIsmaris QC Bistonis, quibus fluvii miscentur, VII. 109.SreMaXiMv», quae ore marc excipit, in Strabone cnm noJ*nugni viri, iib. IV. p. 280. [p. 184. A. ed. Cas.] Neqnetamen, etsi faveat discrimini Heliodorus Aethiop. 1. p. 1 o.certum hoc et constitutum est. Noster ?xof receptui etiammagnorum fluminum dat I. 202. IV. 5i. Iunge Eustaik.'IX. T'. aao. WESS.21. euo" ofv irifJIWvrif) Demiror neglectui traditumfuiase Aldi et Hervagii e v M*»> cui novum ex Arch. roburadcessit. Adscripserat St. Berglerus ex PoSta 'Ix. A'. 5ia.Oti M«V eui* 'AxiXtv;: ubi scholia 01! M>!» »


A B H E R O D O T. I. 196 -* 193. 191tt Hesychius explicant. Adde Euripid. Phoen. 1613. et ibiVaiicenarium. Equidem parum absum ab eius in integrumtestitutione. "VVESS. — At, pro satis perspicua huiusloci sententia, necessario requiri *v particula videtur:particuU /uawero nusquam alibi utiturNoster. Caeterumyide Var. Leet. S.28 et seqq. ru> «f) rx ttxxrx rSt ««AJO; etc.~) Clarius expriminon possunt cursorum verba, oecupatam regi urbemnuntiantium, Jtremiae c. u. 3i. namque nJfpQ 1"M) [jK iromtikaxih] divini vatis huc tendit, et TX »»;} TX if%xn rntwiijtf uirtv describit. Defesto die, quo capta Babylon, nondiversus abit Xenophon; nimius vero AristoteUs est Politic.III. a. <strong>du</strong>m, capta iam tertium diem urbe, oJx alait-Hturi MSftf raV-sroAtaif conmemorat, notatus propterea saepe.WESS.33. »vrw rsrr «rtwre» ifxiftm) Videliceta Persis, quorumrex Darius secunda eam vice occupavit, lib. III. 159. 'Avalpro,quod in Edd. omnibus, ab hoc occupandi [capiendi,opngnandi,] usu adeo longe deflectit, ut mirer tam diutolerari potuisse. L. KUsterus ex schedis Parisinis belle iastanravitin Cleriei Biblioth. Vct. et Rec. T. V. p. 409,Ecce tibi ex Musa nona c. 101. «J?Sl aeti re' ruxn ifxiftim•t VII. 83. $ nwni «XXof anio xfxifim ex Med. Arch. Ash.qno quidem loco antea, ut hic, araiWo. De verbi formttionecoBsulto taeeo: qui Herodotum trivit, in ea non haesitabit"WESS. — Quod in Var.Leet. exWesselingiiA&r^endii retuli. „x(xiftm Pass. Medieeo consentiens;" voluelatfortasse Parisiensi consentiens. S.• CAP. CXCII. 8. »' 'Arfvfin x«p») Cum tot schedisexsulent » 'Auvvfui, et praccesserit i BajSvxW», suspicio deemblemate non iniusta nata est. WESS. — Vide Var.Ltet. ubi quod dixi terfam Assjrriaeam et Babylonuun pro•ynonymis uti Nostrum, id perspicuum fit ex cap. 178.et ex cap. 193, 1. coll. I. 7. Quo minus caussa fuit, cur sn*spectum h. 1. nomen 'Aaffa haberemus. S.11. TfiTocrrxixMri) Sic praestat ob Eustath. et VII. 8a. ubiValla et plures Codd. ad eum mo<strong>du</strong>m, et VII. iai. constntientibusomnibus atque i pso Medieeo. Si t-ne vero idemTritantaeehmes Artabani filius [ut scribitur VII. 8a. an Ar~tobasi, ut bic,] non audeo, etai confusio in 'Afra/SoiW ej


ioa A D N O T A T I O N E 8'kfr*6«&o tituli* frequens,decernere. De Artaba, [L i3.JPersarum mensura, ad Diodorum XX. 96. M/eWov Noster,sicuti alii, masculina nota ponit VII. 187. WESS.i5. »*f


A D HERODOT. I. 19^ 193Aldinum dxictrxi tuetur, Ohterv. in Herodot. p. 116. sedexemplis alienis. Si recordatus fuisset Aldini I. i5i. ivTiyQuhl ni* uxiuxou xo\ic, vidisset de praesente urbis situagi, non vero praeterito et olim florentc- verius tamenillic oix&nw. WESS.17. ifiitra airi iavrSt htixx) Per Ieve est, si tamenyile sit, quosuus veteri sermoni cultus integratur: xvrnmale edebatur. Noster c. 2o3. rp ivfvrdrn irri ocvri iuvrHc:et II. 149. Hippocrata Ae'r. Aq. et Loc. p. 284,37. rocvr«piv ccfitra. ctCrd Uivricw irri. Arrian. Ind. c. 1 o. MOC •xtc /uocxforixr»ctvr» ivvTnc £>urrxi. Alia sciens praetereo, et cupidosad Henr, Stephan. de Dialect. p. 41. amando. Strabo de treeentetimaefrugis incremento, quod ager Babylonius reddebatr iib. XVI. p. 1077. D. [ p. 742. D. ed. Cas.J xcti ydf reiectuvuOxt*>Jyovfi.[Tfntxoncix»*dedit nuperusEditorLipsiensis,T. VI. p. 269.] Voluit credo TCIXXCCIU, uti Herodatus; aut,quiain msstis Tfutxocdxox, routxwiovrdxow» quo usu hutTovrdxovtet SixxM-ttrrKxei» posuit superiore libro p. io63. c[p. 7 31. n. ] et reiocxevro&etiv VII. p. 47 8. f p. 311. B.] "W ES S.25. xafxcZv ixonnoc) Sic iubent membranae. et iustissime.Vid. I. 120. [ibique ad L 17. notata.] Novi haecvariemutari, qua opera in posterum superseden<strong>du</strong>m est. Statim[l. 25] (> r«3v mrd/tuv •Koitvvrxt qui volunt, auxiliatoremArch. allegare possunt Ego hoc patrono non utor.IWESS.. 38. >ioeceriveve-r t» rr u)Aoc) Hic voces istas roe rt ctKKctnon videtur.legisse Athenaeus XIV. p. 601. c. quae in ver»sum 32. reiecta suam mihi sedem viderentur recuperasse;ti legeretur: rec rt etXXoc, xai roc tlftintva xactui ixd/uvcti[Kon excerpsisse illa verba Athenaeum adparet; non legis*se, gratuita suspicio est.] Proxime sequentia hunc in mo<strong>du</strong>m,ex Athenaeo partim, restitucnda iudico: TUV yd»QVVLXMV , ret/c ifctvxc xctxiovci, rct!r&.v re'v xctfW» •rict$icwi tfvtBoOjtntltictuai TZV 0ei»ix*>v, ivoc ^TiTatirtt W etSi c ij/wv «1» BdxetvnirUvtn' xociM>i ditcifix i xotpxoc 0 rou Qotvixo;' i^Hvxc ydo %ii Qofiovcih Ttu xafxu 01 tfvivtc:, xocrawip 01 oXvvtoi. [Vide Kar.Lect.] Huc pertinent iSmt; in Gioss. Herodoteo, Hesychius,in voc. •rWcjVv, ammaicuAtom esse scribit, 0 wVSwroci cic revcixititvc TZV rvxuv, xoci •zexatvti aircvc. Vid. Suidas, in 'kvtfi-NCSTOC. Zenohius II. Prov. 23. f»


i 9 4I D N O T A T I O N E Stl( rwif ikMtuf i iW») ro 3*fi«W rrtftu rsvrovr xai mwatni.Idem verbum «miwi in eadem re Theophrattut adhibuerat,de Caus. Plant. II. c. ia. Ut.hic in Edd. sic et apndAthen. legitur [nempe olin» iegebaturj %m mmUntm, perperam:fructus alligabantur, 5V« o tftlt niv Bukmat iriumtnnruity, ad maturitatemper<strong>du</strong>eertl. VALC K. — Vide Athenaeumnostrum, iib. XIV. c. 65. et Animadv.T. VII. 0.699.^.Ibid. Shfitatiiivii T* rt uKKu, xul Qcit.) Haecartius inter seaptavi, quo orationi nexus rediret, secutus iudicium Soimatiiin Solin. p. 738., et qui eum exscripsit, Bod. a Stapdad TheophraUi Hist. Plant II. c. 9. p. 115. Idem Com. dePatttm,et Reitkio in opinibnem venit. Vide et haec^ quae Bod. •Stapel corrigenda cum Salmatio censuit, ucque abturde,me arbitro. Primo rovrut rev xxfirit, tum %iu*twulif ri wtyi iWv rtjt etc. Quarum mutationum utraque exigua est, etad sententiam necessaria. Et hactenus doctissimis viri»libens calculum addo. Quod vero uterque Polluctm et Hetychiumerroris postulant, quoniam ^j«»«(, xufwit r*w •>£•jittit Qttttxvt explicuerunt, vereor ut iusta sit actio. Theophylaetutcerte, illi si rei sint, in eodem luto haeret,EpisU XVIII. in amore palmarum secutus AchilUm Tatiumlib. I. de Clit. Amor. p. 57. neque omni a lapsu inmunem.Maius est, quod Herodoto inpingitur: de culice, qui emascula palma in feminae fructum intret, ut dactylumad maturitatem per<strong>du</strong>cat et is tenacius haereat, monstrosimile esse: quod in caprificatione usus intro<strong>du</strong>xerat, idHistoricnm transtulisse inprudenter ad palmas: audien<strong>du</strong>messe Theophrattum, doctum sua in arte hominem.Gravis accusatio. Ego vero Herodoto patronum dabo virumeruditum Iulium Pontederam, qui Bodaei a Stapel criminationesdoctissime dispulit, ostenditque palwis per orientisplagas fructiferis, ne palmulas ante maturitatem amittant,per hos culictt, sive revf ij


AD HERODOT. I. 193. 194. »$5runt. De sutUibas navibus culte Antiphilas Anthol. I. 5y.f. 116. [Analect. Branck. T. II. p. 176. n. 27.] WESS.13. tUnevs Qonaailovc xctrcly. ehov) Adstipulor doetis viris,qui cum Volla tomxnhv corrigunt. Frequens in orienteid vini genus. Xenophon Kvfov 'A»w3. I. p. 54. Ed. Hutchins.rfrw tx r?( j8*X«W •xtitciry.iwi rric axi rav Qohtxec adpellat.Noiter suo morc QomxiTor II. 86. III. 20. Supra [/. 11.]«nxn cur deterius, T£ u-xiutt Med. habitum fuerit, noncapio. Vide II. 86. WESS.18. Snc {aictnm) Sic,oportuit. Zdf Graecae dialectijbrmam non habet. Si r£c fuisset, servassem. Notter IV. 76.jrr rSe xm vyiic et^eterrivri: et saepe Attici scriptores, SophodesOed. Colon. 120S. Euripid. Hecub. 994. Plato Phaedon.p. 87. B. VideEiMtarfi. in Hom. p. 957. [p. 940. ed. Bas.] etThomam M. fn Su;. WESS. — Equidem ne ru: quidem.probaturus eram, quod profecto non erat huius loci. S.>i. «Tfvjx-Jf•/?gy) Quantillum erat litera transpositafcripsisse hrxnxicuf«»: insuper sub praecone vendebant.- postquamnetnpe liMoitroti rit Qooro», - - - rjiv xoCKx/j.nt irutevtimttxievZotv. A Gronovto vulgatum [nempeeMMvfHjffiifav, quodin K«r. Lect. adnotare oblituserom] cum ol*tu,vu>M* companbatClar. Alresch. Diluc. Tfcuc. p. 584. 'tyxnovrttit tamcnGraecum esse mecum, opinor, negaturus: Tiiucydidtumnrctvinro» e lib. VI. c. 60. ab Heye/iio et Suida enotntnm,ad nostrum illud aptiis respondet. Maxima vocententes saepe dicuntur olmeniitcti, oltuxxevrttit, oltinrtTt. Depraecone res vendendas proclamante utctxnevttut bis adhibnitHerod. I. 196. Nostro tamen loco si Codices conspirarentin ec


196 A D N O T A T I O N E SCAP. CXCV. [ i seq. xtSSn *e&. W^. Uneas vestesab Herodoto dici non modo quae ex lino, sed et quae exgossypio confectae erant, quum alii viri docti observarunt,tum Heeren in Ideen Uber die Politik - - der alten WtUT. I. p. 137. Caeterum simillimus Aegyptiorum vestitusapud Nostrum, lib. II. c. 81. S.]2. iifiMo* x<strong>du</strong>vx)' Bene Ask. Scriptor ipse VII. 91. x«llu&Svxs tlfivievc c»$c$uxo'rcf. Adde irixovc dfiviovc IV. 73. etH.81. Non adiungo, Strabonem omnia haec suo sermonerepraesentasse lib. XVI. p. 1082. A.; id monere debeo, restitutamin integrum Aldi et plurium schedarum scripturamesse. Quod Medic. dedit, hiulcum est, neque habetiXoW*of et t%uv suum sibi fulcrum. [immo verbumtW^uvft, fulcrum satis commo<strong>du</strong>m. Vide Var. Lect.] SoletHerodotus creberrime a plurali ad singularein numerumpergere et ad priorem reverti, uti c. 197. Mos idem aliis.Ecce ex Hesiodi Aspid. vs. 2 53 et seqq. de Parcis Sv ti »f«-TOV UJHXTOHV aV®< JUEV xvrto BaXA* cvv%xc wyxXwc' '"ai Si tyitxc etc. Quae huius loci structurae adcurate respondent.Poetae deest cxoWu, cuiusmodi vox et htc ad senteniiaeconplementum advocarida est, ac saepe alias. WESS.CAP. CXCVI. 4. «f


AD HERODOT. I. 19^-197. 197-' 16. «it yif ln }tt%l\(lu i *ijv%) Vulgatum oJf y«f $»' 01«(exfgi » xijf«5 sraXlai» mihi certe non placet. VALCK.—ACUUJM corrigit sicut ante eum St. Berglerus, ojy yaf 8u{-iK.iti i x««v$:quosententia paullo sit expeditior. WESS.—• Et luculenta et necessaria haec nobis visa erat emendatio,Wyttenbachio etiam probata in Notis ad Selecta etc.p. 554. Particuiam Sij tamen cum Rtizio tenendam putavi,Potuerat dein scribi W TUV tvtHtirraTtit, qua structurantitur Notter III. 11, 13. sed perinde etiam cua accus.easu construi idem verbum potuit. S.27. cvrti itroiytrSai) Praeclare Medic. quamquam etsua venus est in lectione schedarum Ask. £t Sytviai, aqua non multum Al<strong>du</strong>s recedit. [Vide Var. Leet.] Tritumett wnt in sententiae consecutione. Noster II. 92. «'» xX*S«-if Su&ani «Yi&cvri;, ovru rotlyovtri: quibus usus est Georg.Raphelius ad Act. Apost. xx. 11. Alia con<strong>du</strong>xit Jo. Taylorin Demotthenis Midianam p. 193. [in Appar. Reisk. VoL I.p. 628.] WESS. — Sic Noster I. 94, 33. II. 100, 8. etfrequeater alibi. In Cebetit Tabula c. 19. nostrae ed. iungunturflrec ovrwj, sequente o?v particula, ut h. 1. S.3o. 0 //Ji »v» xoXXwro; tofno; etc.) H. Stephanus hic praeposterequaedam collocata in Graecis esse exemplaribus pu-.tavit; sensum esse: Et haec quidem apud illos honestissimaconsuetudo erat, ne iniuria illat afficerent, neque in aliam urhemab<strong>du</strong>cerent. Verum ad haec usque tempora non permansit.Cum quo non facio. Graeca beiie habent. Quae sedem illemigrasse opinatus est, sua statione everti non possunt.Scripserat, licuisse i\ ccXX»; (XJovrcc xu/uvj; TO'V SovXoVivov utit-*iw. Itaque aliorsum emtae ab<strong>du</strong>ci poterant, ac sic iniuriisadfici : praeterea occupata urbe ab inimicis, eius reiAmplior copia. Quare tenuiores xaroMrofKvHv ra {hiXioc rixvoc•maluerunt, prorsus uti Lydi I. 94. WESS.CAP. CXCril. 1. Aivwfo; &) Haec apta et nexaaunt cap. 196. init. i nlv TOQUTXTO; oet: quali periodo longioreet alibi utitur. Post pauca [l. 5.] Reiskius, u TI< $x«J Kvrif-- tira&t: nulla, gravi caussa. Plutarchus.eadem.in re, flf T» 5TfoV$ofOV l%oi nutwv uvrit n •xuSirru Shfxiiivrx;,,T. II. p. 1138. E. Adde Strabonem XVI. p. 1082. [p. 746..Cas.] Nostri aemulatorem. Rudia medicae artis primordinJtali ex veterum more haud pauci repetunt. Nomina.-


198 ADNOTATIONESvit nonnullos Almelovenius ad Strabonem, alios Damutu i»Max. Tyrii Diss. XII. p. 540. WESS.CAP. CXCJ^III. 3. wt(i ^MtVuc xarstyi^Htmir T$i)'Etsi *«f! xoroyi^jv II. 47. posuerit,certaesunt schedae veteres,et iusta Gronom opera. Alioqui locos Heinsianae coniecturae,qua iru(i &uui»«« voluit, obportunus esset. Dedit,eam lungermannus ad Pollue. I. 26. Adtigit et haec&ra&oXVI. p. 1081. [p. 745. ed. Cas.] Jo. autem Speneeru* hirne etiton dissimilem lustrationis in Hebraeorum iare ritum exAegypto arcessit, suo tamen arbitrio et sine teste, Leg. He*braeor. lib. I. 8. p. 257. Egregie Theano rogata, xtmu* yvti«*' avWj xaixftvii, «Vi filv rtv iilev, tlwt, wxfaxftlfici' tlwiii rov aXXorjfot/ evUwtrt, in Stobaei Serm. LXXII. p. 443» e*Diogen. Laert. VIII. 43. cum Menagii observatione. WESS.CAP. CXCIX. 8: «r/0«w - - - &Ww) «fr«»o M.*uyy« J* tertwrcu cxaVm, hoc ex Joco, XVI. p. 1081. c. Refir>runt huc, neque iniuria, exEpistola, quae leremioe tribuitur,versum 43. «I «fi yxnxTxt( wt(iiituteu wxtnttt h rttteo"Wc syxxStirrxi. Conveniuntegregie, et turpem hanimms>liercularnm morem describunt; uti copiose docuit Nie.Sondt V. C. in docta Dissert. ad eam Epistolam, quam mesuasore scripsit et <strong>du</strong>ce dcfendit. ®timyyi( sunt rxtnim.Quod Noster I. 36. de Ephesiis, urbem suam Dianae coasccrantibus,l^d^um; ix rtv nnv fxenin i; ri Tttx*t, id J*«Kijraeno VI. 5o. 8-uttiyyx; rvrx-^xi reX; xieri ttv Ueev rH( 'Atri*AuSey, pariterque Aeliano Var. Hist III. a6. WESS. —«•Vittam sive fasciam in funieuli mo<strong>du</strong>m tortam intelligebatHeyne in commentatione De Babyioniorum inttituto rett>gioso, ut nwlieres ad Veneris templum prostarent; interCommentationes Societ. Reg. Gtftting. T. XVI.11. iiiitiu weirrei r(i*ev i$£v ixevri) welrrtt rfiwtn IMCW-X»vri, i. e. itixawi, Ci. Reiskius, quem sua correctiooefrui patior. WESS.— Vocabulo rpe'»oc de direetione qua<strong>du</strong>eitur linea etiam alibi utitur Noster. Potest auteaconstructio istorum verbornm <strong>du</strong>plici modo inteUigi:sive, ut accusativi xdvrx w(t*tr pendeant a verbo f%evri,quemadmo<strong>du</strong>m IT. 108, i3. dictae videri poterant kafp*Xt( - - mortltvt r(iw»v( txwrtu: sive potius, ut verbumtx»vri absolute positum intelligatur, ten<strong>du</strong>nt, direeti sunt,<strong>du</strong>cti tunt tramitus; sicut c. 180, U. 181, ia. et saepe


AD BERODOT. I. 198. 199. 199aHbi; quo ita posito, consequens est, ut mirrct rfixtr infel*llgamus xotni •xirrcc rfixtr, quomodo c. 189, 17 seq. habevmus inifox»( - - - Ttrfamiiictf xArrtt, rfixtr. Vocab. iitji sihineabesset, nemo desideraturus erat: neque tamen opuiest ut ei hic locus invideatur. S.[16. Mtixirrx) Conf. cap. 131, 1 a. ibiqne notata. S.)2 3. treu nk rvr tiiiif rt ixufinircu tir)) Vertebatur, quot~quot forma et proceritatt potuerunt aliquos capere, ex iQcc* '•xmiuu: sedqui id fieri possit, fateor me ignorare: debuitsane Herodotus, hoe si voluit, alia verborum structuraaententiam declarare: praeterea VIII. 105. xcuitc ttitttrxxnturu, pueri santforma praediti, quaies et hae mulierculae.Laudo tamen Medie., quem levi auxilio iuvabamolim, •xrxctttticu legens. Sunt ti&o; xtxa/tircu, quae pulcritudinispossessionem, ut sic dicam, habent, sive formaelegante instructae. Hesychius xixa/tirtt, xixrWw;. Sicmxm/iirte rirtr, de aegro, Aetehylo Agam. 844. et Qfir-put•xturi ivrlitr.mxa/tirn, ChoSph. 189. In Philostrato, Vit.Apoil. VTO. a€. p. 307. deScythis, tlnictc rt ixi rSr «V«£«»«irrarrxi: scribi oportuerat xixotrrcu : quae enim adscri-'psit CL Olearius, aliena sunt. "krlftrxtr mh>xc; cixUc m-•xtttiirtr dabit Themistius Or. XXIV. p. 307. A. Neque suapicionidiversior nocebat casus: cui Pempeti succurrebaffragmentum in Stob. Serm. LXXVII. p. 460. vutrir yat rtrutl Stiocc. 0vr


?ooA D N O T A T I O N E SCAP. CC. 6. run hd riviovot) Incernunt per UrUanH,ut recte cepit P. Leopar<strong>du</strong>s, Eni. VII. c. xi. Huc respiciensEtymoiogus p. 710, 41. 'HfoJorof, inquit, rov


AD HERODOT. I. Joo-aoi. sot• PUtonem in Critia p. 119. fin. et agnosces Serranum emre."VVESS.16. 'O li 'A p«' { JI f a-ora/uoV H» A*i» ete. ) Carpit haecStrabo XI. p, 8o3. [p. 531. ed. Cas. ] quaedam Nostro adfingens,quorum ille auctoritatem defugit. [Sfroioiws ver-J» haec sunt: 0wi yeip (sc. Herodotui) i* Manaveu» auro» #o»-*w, f»j rfrrafotieovra *orot|Uot!c' tyjtyelM, nififyn ii Sxvfc; xa)BeenrtMiNot. Tum adiicit Strabo, CaUisthenemquidemia hit•secutum eue Herodoti rationem.] In Araxit fluvii ortu cre*dibile fit, Herodotum esse falsum. Si fontes fuerint inMatienis, oportet Mediae [aut Anneniae] flumen illuddetur. Longe vero extra Mediae fines Massagetae, IssedonesetScythae, quos eiusdem amnis accolas Diodorus II.43. statuit, habitarunt: praeterea in omni Media nullumeiusmodi flumen, quod tot ostiis Caspio mari iungatur.Congruunt pleraque omnia, si Matienot <strong>mont</strong>es excipias,iluvio Volgae, qui et amplissimus et diversis oribus inCaspium mare exoneratur. Ostia ad octoginta et amplius,quae insulas ingentes incingunt, memorat Ampl. Nio.fVitsenius in Tartariae Descriptione Belgica p. 700. Amnisolim Ros, Ras, Aras adpellabatur; unde Graecorum 'Af«-fa, quoetiam titulo plures orientis fluvii insignes sunt:de quibus, sicuti et de hoc Araxe sive Volga Ampl. Bowherius Diss. Herodot cap. 18. p. 190. et prior eo Th. Sig.Baierus in Origin. Scythic. Commentar. Petropolit. T. I.p. 3g3. Id mirum accidit, animadversum non esse verborum,in Aristotelis Meteorol. I. i3. [T. I. pag. 54S. ed.DuVal.] transpositionem, factumque adeo, utnuncibiAraxes, cuius partem perhibet Tanaim, deriveturex Indiae<strong>mont</strong>e Parapomiso, errore mirifico. Verum Philosophiverba, %a) } 'Apott;*;* rovrov i' i Ta'»«i'f a»oer%/«4T«i jtt/fo;«5» «'; njv MnuHm A/MW» collocata olim fuerant post Caucasi<strong>mont</strong>is mentionem et amnium inde devolventium,ante voces xo) 0' *aV


»o»ADNOTATIONESplena essc Mihi videtur ArutoteUs illum falso nomhMtanta Macedonibus Tanaim, quilaxartet erat, (dequoconf.quae olim ad Potyb. X. 48. notavimus ) cum vero Tanaieonfudisse miscuisseque. Ad Araxen fluviuui quod speetat,Nottro hic et alibi memoratum, diversissimas ittpartes viri docti abierunt. Libro IV. quidem cap. 11. ubiScythae Asiam olim incolentes, a Massagetis pulsi, traie»cto Araxe fluvio in iines Cimmeriorum abiisse memorantur;ibi Heerenio adsentior (Ideen iiier die Politit ete


A O tft R 0 & 0?. f. *outotSuMDu Boemge,( in Commentatione Examini critico ete»anctore de Ste-Ooix adnexa, p. 829.) aitque tecum tentir»eeleb. Rennei; cuius librum Geographica Herodoti illu*strantem mihi praesto non esse doieo. Quo magit mira»tas sum, quum Mannertum, virum de notitia prbis anti*qui praeclare meritum, vidi cum Parisienti olim Acade*mico De la Nauze facientem, contendentemquc et htc etalibi, ubicumque Araxen nnminat Herodotut, ArmeniotAraxen esse intelligen<strong>du</strong>m , T. IV. pag. 87. et 90. et T. V.fltrt. II. pag. 309 seqq. Qua quidem in tententia etiam do4ctitsimum De Ste-Croix fuisse, ex Loreheri ad h. 1. adnota*tione inteliexi. Quibus hoc unum aliquatenus favere vi»deri poterat, et ne id quidem magnopere, quod in Motienitorram capere Arasen ait Notlert qui tcilicet hac in rrArmenium Araxen cum altero illo, qui laxartetett, confnditsevidetur. Nam, quod ad aliam rationem spectatqna illi nituntur, quod apud cumdem Nottrum IV. 40, 6»i 'Afttfnf inTxnit dicitur }lut *fif Hl\ie* cc»iV%a»r», quod vul*go interpretantur eontra solem orientem fluit, quam et egovenionem imprudens secutns sum; potuerant quidem perte verba Scriptoris in istam accipi tententiam, quemadmo*-dom apnd cumdem v. gr. IV. 49, 3. et 1 o. et 13. fJrni;*fi%0>#ir» «tw/Ker dicuntnr fluvii vertus teptemtrionem decurren*tts: eaque interpretatione ad<strong>du</strong>cti etiam <strong>du</strong>o ex Parisien»tibut Academicis quo» supra nominavi, De Guignet et Danville,hactenus adsensi snnt collegae, ut isto loco, IV. 40.de Armenio Araxe loqui HerotLotum ccnserent. At res ipsadoeerepoterat, falsam ibiesse istam interpretationem, red*dendaque ibi graeca verba, his latinis debuisse, ad orientem(rive, ut latine rectius dicam, ab oriente) JUtens, nempcab oriente Caspii mnris. $ie sane ibid. IV. 40, 3. r« *eoyWKM) XVAJ*» JmriMw*, sunt regionet ad orientem («1»ptrtikut orientaUbut) titae: eademqne notione I. 301, 4. aitthtf Hnn/rfv* wfif »!« n xat) i)Jtv dmttXclf. Et c. 204 , l. et 3.htbes TO» /Kb vfif ieziftn rS( BetXartnf ravnif, et td ti *fif iSn Md SXJ»» dfetrlxxtmc, qua parte sedes sunt MattageUt»rvm, quos Araxet fl. a Cyri ditione separat. cf. c. 306, 11seq. Similiter Ih/ftrif fluvius, IV. 48 , 10. unus ex illitqainque qui e Scytbia decumntet (adeoque a septemtrio*ae) in btrum ianuunt, dicitur *fif *£ Umi, non qnod


3


A D H E R O DOT. I. aoa. 2o3. «06Wafou cemmodius intelligetur per loca ubi nuUum obstatimpedimentum. Conf. VII. 183, 6. et Aristoph. Eccl. 3JO. S.• 24. ij & Kxnri* S-xMtmx etc.) Verissime Noster, cui pariafacit Arittnteles Meteorol. II. 1. et Diodorus Sieul. XVIII.5. Ceteri fere omnes ex oceano septemtrionali Caspiummare influere tradiderunt, inprudenter horum <strong>du</strong>cumvestigia deserentes. Vid. Casaubon. in Strabon. XI. p. 773.'£ p. 5c7.j Votsium ad Melam Ul. 5, 16. IloVa» [/. 26.J revocaviinsuamsedem. WESS.CAP. CCIII. C. xai orXiiJrf ttiyirrot ) Gronoy. bene.Aristoteles de Caucaso : Meteorol. I. 13. 0' 32 Kat/xoo-of iu«V«-*ro» o»»f - - - xotlt\itti xal vilti: tum post pauca rou S)*X»!0iof (rn/ufii») er< ^oXXotf IJJU «Spaf, J» aft toVx xarotxwawXXa. Quem philosophi locum adscripserat et Bergierus.Nec convenit tamen omni ex parte. Aristoteles •jrxHSof retulitadincolentium multitudinem et sedes. Noster latis-•imam eius amplitudinem et vastitatem spectavit. Mox cap.J04.friSio»fx&xirai, a- xftfo f oVueo» if OJTOIJ/I»: et IV. 1 23. Statim[U 8.] rai jroXXa' «-oWa artissime iunxi, uti lib. IL35. WESS. — Nempe olim importune post »roXXoi com- •ma erat insertum. Poterant autem rx «oxxot TOHTB viderithtx dici, quomodo nos cum aliis accepimus: rectius ve-10 absolute etadverbialiter posita illa formula r« iroxx»!»a'»ra eccipietur, ut rot *oXXa idem valeat ac ut M x»Xt),plerumque, utplurimum, plurima ex parte, et adiecto vocab.«wrra/ tonge plurimum, longe plurima ex parle; scii. nuUAftre alia re vitam sustentant, niji fruetibus sylvestribus. Conf.Schaeferum ad Bowi Ellips. p. 427 seq. et qui ibi laudaturHemsterh. ad Luciani Dial. Mort. I. 2. Conf. Nostrum V.67, 6. S.11. {£>« t«t/roiVi if nt» MZTX tyyfxQtn') Herodoto, sicutiEustathius monuit in Ifiad. p. 626. (" p. 481, 6. ed. Bas.]£•« yoel*i» et yfotGwtei cx vetere inore est pingere, uti IV.88. Hocsi valeat, variis coloribns et picturis vestes infeceruntCaucasii. Strabo in eam sententiam verba transtulit,ni» $' irtirx TtixlKKourit imx(imi( 0x(iutxoi;, $Wt§i-T*XO» ixwrt ri xtitf, lib. XI. p. 781. f p. 513. ed. Cas. ] Sed<strong>du</strong>bito, an iure fecerit. WESS. — Ad Massagetas retu.-,lit Stra&o quae de Caucasiis hic tradit Noster. Caeterum^cur <strong>du</strong>bitarit VVesteling. recte-ne scntentiuin verborum


ftttfADNOTATIONE8Herodoti expreaterit, non video. {£« tyyfeapm pewpae 909verbo •xtatKKin potuit reddi. {ixjtgnf* dici et MM^MIC«cuiuscumque generit, tupra ad c 70, 5. monui. Priteusvocabuli utut etiam aequiore aetate in nomine ^oyrifttf,,pietor, tuperfuit. Apud Poljh. XXXI. 3, 10. $Mira) dicuaturvetUt piataei pariegatae. S.CAP. CCV.i.Tiu,v»lt ei «v ••"»«««) Patet ex Suid*,in reginae nominis principio tcripturae. constantiamnon fuisse. Lucianut Contempl. c i3. Ttlpvftt italm irri,ubi praeclare hac de regina ct nominis scriptionc T. HemtUrhutitt.Codices Herodoti nihil variant; in Iuttini, Frontiai,Valerii M. tchedit ditcordia viget, qua de Omdendorpiutad Frontin. II. 5, 5. Recte P. Burmannui Secun<strong>du</strong>tAnthOl. Latin. II. Epigr. 6. edidit, Quam Tomyrii turbat*walet, cognorit i» utre, nimirum Cyrut. WESS.8. bndtrt rr««r*/«fi') lta oportuit. KftSnt - - iwtdfr* rrt*rnim h KennmxW»» I. 71. Verum crebro librarii in-»prudentes mutatum iverunt, veluti III. 3. et 56. IV. 83.atque alibi, at contra tabnlas. W ESS.CAP. CCVJ. 6. ttiixtv ifitn «fxomtc) Si oifiv* etpaet, fors melius haberet. Docet Strabo Mattagetarum pluretloca <strong>mont</strong>ana habuisse, lib. XI. p. 780. Tomyrin praetereaCyro posuitse in <strong>mont</strong>ibus insidias Imtinui auctorest I. 8. Hoc amplius, ovf«;, terminut, Ionibus ii>i\oSrtu, tetteEuttathh ad lliad. p. 149, i5. Sed uolo contra nuttotniti. Mox [i. 9.] vt»Svu,itttioptime Parit.A.-, id postulatlinguae geoius ex irftfvnit/uu. Aldi operae dederant*}otvu.lxi errantes: cuius ibi tonus verbi innuit iascripto libro wfvtvuiuu fuitte. Ex Aldo error late ad omneteditot manavit, L. Kiistero in Cierici Bibl. Vet. etKov. T. V. peg. 407. bene monente. WESS.— Mireritquid aitquod in illa dictione A*i%tv itlmy deaideraritfVeuelingiui, quum praetertim iam c. 60, 11. timillimedictum videriwus »in dtixmu ieitjv. Sed et alibi opud Nottrumeadem prorsut formula occurrit, de qua vide Vaiehenar.ad iib. V. c. 19, i5. Neque vero probari posse id,quod de Aldina scriptura *f»6vu,ieu idem Vir longe doctittimutpronunciavit, intelligetur ex hit quae in Var.Ltct. a nobit adpotita sunt. S.9 et teqq. fiit, *.ixto /ui» - - - ifyij) Qmni* i«ta Rtif


AD HERODOT. L 208-207. tM>7stas suo depoait» loco negat: aedesa olim habuisse et oceu»pare ruraus defaere post ni roSvro' nm «WK , atque iiunequidem ad mo<strong>du</strong>m, $l;>, Hudtn Kiscx/ufHTtltrm - - • rii nwvr»nfn »(/«, MC'X


ao8ADNOTATIONES3., molna Artaheni verbis sect. 4. eiusdem capitis, tl ytifao) burrwtntal m Mxu. Fugerunt eumdem ista VII. 49. iudU TM tOnit itxrruv/tunv. Quae satis sunt ad conpositumretinen<strong>du</strong>m, pariterque natefaciunt, quanta cautione, ne«imilis peccati rei evadamus, et quanta in<strong>du</strong>lgentia, siquid ab aliis tali in re aberretur, uti, aequum sit {Caeterumvide Var. Leet. ad h. 1.] Quae haec antevertunt,[i. 31.] TVVTO ydf olmSirai, tangit versatque P. HorremsObs. Herod. c. 19. WESS.35. wrexuftrrei rif z»»p»if ) Amplector Mediceum. Non•ujn nescius, Horreum aniraose stetisse pro vetere r»; nA-X*t> Obs. Herod. c. 16. Verum , quod bene Gronov., nihilde pugna praecessit liquido, neque eam Cyro Croesussuadet: immo vero, ut in reginae Massagetarum finestranseat, et positis insidiis ad flumen Araxen ae recipiat.Obportunum est ad dictionis habitum Demotlhenis celebredictum pro Coron. p. 162., quo tamquam emblemate Dittdorusseriem scriptionis distinxit, XVI. 85. rirt iyw T£ Ilv-S-ain - - - CVK ii?a, evV vitt%(L^w*: neque alienus Luciani inTox. locus c. 36., de quo Abresehius recte Lect. Aristaen.lib. II. p. 186. Iam , si cum viro Reverendo [Horreo] moxiutQcttTx [l. 36.] instauratum velis, non contentiose obnitar.Certe Trtfiyittvioti servnri debuit. "WESS. —. Atnec spernen<strong>du</strong>s aoristus irtf tytvirSui. S.3i. riit Trft&ctTt»'* «0. ffvXXor) Iaurentius magna vi pecorummactata; cuius versio moveri non debuentt. Hfi&scrxolim araW T« mteline* dicebantur. Vide Schol. in 'Jx. 5'.134. Herodoti loca non adnumerabo; in quis saepe ovcsintelligunt, uti hic Gronov. De Hippocratis more multaGalenus in librum de Articul. p. 587., multa qnoque EM-Mtachius ad Erotian. p. 92. [p. 5o2 seq. ed. Franz.] et Foesiusin Oeconom. [voc. YlfoBitTx.] Haec tenuia videntur,nec recusnnt tamen adponi. WESS.CAP. CCf^III. 1. TVU/HKI /nlt tti/Txi rvtirTctrett)In medium venere in Latinis, ex Gronovii opinione. Paeneputo contrarias indicari, ut erant, sentenlias, Taies rvnrrtrsuiitu yvSftat VII. 143., dissentiente Porto. Tale IV. i5a.rvttmixit il rctv-ni rf yvdnti r ToSfvtu, in msstis. Tum VIII.79. rvttmmirut rwv rToxmyuv, contra se consistentibus <strong>du</strong>cibus.WESS. — Conf. I.214, 10. Haud maie Valla h. i.in discussionem venere. S.


AD HER OT) OT. I. 307 -4ii. v*• 6. *fa «f nj» faitiHsU* iilitv) Solebat rex Perssrom beL-*um ingressurus, ob incertum expeditionum successum,ex lege snccessorem designare, uti est VII. a. Neque hocaegJexit Brisson. Regn. Pers. I. 9. WESS.CAP. CCIX. 6. rf 'Aft-tiiute) Sic bene: vlde VIL11. et 224. In somnio Cyrus explicando nimiu» est. Va»nae artis consultissimus Artemidorut censet id genus *Xtvtdw; tuti rwV ftiyu ivtet/shti; »(X«( Tttenrtmi, Onirocrit. II. 72«nti Dario contigit. WESS.v [ z3 teq. rtitt, txu;, ivtoU - -- W» Zffuietc. Autixutaut «V abesse poterat: sed tfr post parenthesin ex abundantiaadiicitur, quasi latine dicas, «t, inquam, tnihi etc.Niai pro «"luif, «Sr* legas; qua tamen novatione nil opusest. S.)CAP. CCX. 2. Tuit i iaifu») Exquisitum illud et «!clioatum[r£ii ei i Sxlm. ] qnod ex Med. receptum erat, vixuHL adgnasciroi et sentiunt. Si T£ $1 aut riiit & cufai Rei»'hio et Valcken. malueris, constabit oratio: praecessit Kvtttttit. Porro [{.4.] uiuiBirsu 0»» restitui: neque enim similiin dictione casum tertium amant. WESS. •• 11. xfivttu VUT$ rtvru i, rietc.) Gelo in Aeliani Var.XIII. 27.x*J iOeiiu xt^tu • » j6ovX«r«'i. Scriptorum codicumrouro ?,« «••! jSovAim animum advertit. An plenissoaiadictionis structuram exhibere voluerr.nt P Mox cap.ai5. «wi* eleyveu xfiufTw otloV»: et II. 108. Tovry /nh rdisrxiivom. Lihanius Or. X. p. 288. D. xni xifi rov rf xpnVtreati.rii/ut rtv mXinfoxi extmvrrcu Ubi rf Ttu/Axri aiius malletfortasse. Sed lege Hutchinson. ad Xenophont. Agesil. p. 84.WESS.— Haud cunctanter recipi rovre debuit, intelligendoHstra rovre. Itaque rovro 0 r< idem valet ac ovr* ele. $,CAP. CCXI. [*5. xai Ilffrtanr Ttii xetiecetv areamS)Valla, eum expedita trianu. Gronoviu^, cum integra etfura exercitus parte, quod tenuit FVess. Mihi adiecturavocab. Utffitn, quod commode. abesse alioqui potera^, rn,-dicare videtur, eam intelligendam exeroitu* partem, qttaeex puru putis Persis maxime'composita erat. S. ]8. njuoVrTf; &ot/»v»ro) Verbi speciem Ionicam non lepudio:sic Poe*ta *IX. A'. 468. In Hesjrchio iaimirrt, «v*i%evVi», geminata, ut in Ask., littera. De Istris simili paeneia re cultissime Livius XLI. 2. Ibi quum omnium rerum ptuHerodot. T.V.O


31» A D N O T A T I O N E Sratam expositamque eopiam. - - invenitsent, rcgulu* aecxbtntepulari coepit: mox idem etttri omnes, armorum hostiumtpeoUiti, faeiunt •- et, ut quibus insuetus UberaUor vietus tsut,aridius vino eiboque eorpora onerant. Mitto Iustinum, el¥olyaeniabcrrationes lib. VIII. 38. WESS.CAP. CCXII. 7. i*«»«nrxf»i») Minus considerateIos. IVasse ad Thueyd. p. 427. [ad Thueyd. VI. 78.}quod forsan in Cod. scripto repererat, iiretteartiut hk legen<strong>du</strong>messe putabat. Codicibus antiquior Athenatus hatchabet ut Herodotea Iib. XIV. p. 613. B. tumittte r*v umlir re rStut, htcttcmi<strong>du</strong> tuaut tm* xu) tuutitttteu Eustatk. in'IA. £'. p. 1312, 13. oitctxXoiti iitta. tutntftini irtimn*'- bilalibi tangens illud dictum, babet cltcefKuti, in 'IA. #'. pag.i33o, 28. et in Od. T'. p. 685 , 16. Ionicum estet Hen>doteuni iircttturkutit. VALCK.Ibid. ixata-xXi tit vtiit iirtct xaxor) Laurentius, ad re-.ginae nlentem non absurde, improba a vobis verbafundantur:quaevir Celeb. correxit, ut vides, [ nempe, ut,--im~probis vos verbis impleamini, ] nescio quid spectans. 'AMH«r*i7» praeter alia dicuntur, quae in summa aqua jHuitant.Aelian. Anim. XI. ss. de delphino, ex fundo marisemergente,tuii etuitc tltymiiriiic rp tuivrti tltatrtJt Tcixif- tum d*sicca tussi, cum nihil egeritur, neque in ore fluitat,XIV.30. ctrctxkiu i' ctvrti tvii it: et mox oltenrHii ii oviir. IndicatTomyris, ebriis sursum tendere et quasi in ore rtatare inprob»vtrba. ' Non disparia Abresehius Diluc Tbucyd. pag. 363.'ErnxirXtliii Herodoti sermoni melius congruebat Vide-VI. 36. 33. 116. etc. "WESS.8. Hecte legitur Qettneixu $»xa!r«;. Galeo npn debueratin nicntem venire inxiirotc. %iXif«-


AD HERODOT. t. 313-114. ium, in extremo lib. X. Heliodori. Ncqne id mirum, cnmdiis omnibus tribuatur, uti Isthm. Pindari VI. 7. Eurip.Hippol. 88. Aristoph. Vesp. 870. Sed desino, nec tangosacras nostrns litteras. Tu vide Cuperum Harpocr. p. 113»et N. Heinsium in Ovidii Heroid. IV. la. WESS.14. i /utiy Ktlpov, inquit, vxi rit M»wf*Scf (vxi To/uv}i}o


1,4 A D N O T A T I O N E Sotsrorviovroe «Jrn, Tomyris, rou Kiiftv, 1; drxot lnBxU*ipi «WTO;. Nec morabitur quemquam Ionicae monetaeverbum. Suidat receptiore more, *Eva$itxB», W&tXs». "Int-$>ixocv rp Jfui «•0»Tvoe; f u; iicarcdn. WESS. — rfaud <strong>du</strong>bielenius et expeditius erat boesrSxt •• sed alterum manm(ab hocxxTrru, ion. pro JvotGotVrw) boc ipso, quod paulodifBciliorem habet explicatum, advertere animum debniteditoris. S.18. Zt! (th l/ti {Zvtti ete.) Egregie haec adserta et «•plicita sunt a cel. Gronovio. WESS. — Herodoteam rerbiformam £«evo-otv, quum noster codex ms. dederit, asper>nari non debui. S.22. !it'/toi i «rifcvttrotro; ) Paraliorum, Nostri tamenve*ttigia prementium , tragica exitus Cyri deploratio. Quamlonge vero ab ea Xenophon, Strabo, Lueianus, ut plurtsne adnumerem, deflectunt! Pro Ctesia eruditam observationemCl. Pelloutier Histor. Acad. Scient. Berolin.T.X.p. 5oa. inseruit. Nec desunt, quibus Xenophontit potiorvidetur narratio. Vide Camp. Vitringam in lesaiae c. xiv.2. Ego in tanta discordia arbitrium recuso. WESS.CAP. CCXV. 1. TJ txiAa^ «ofiou») Non plaoetRemig. rp n-fo-ixjT, multo minus magni viri rp Snfntj? ad•Strabon. XI. p. 781. [Casaub. ad p. 513. suae ed.] Habue-Tunt Scythae suum-sibi amiciendi mo<strong>du</strong>m, quo et aliaevicinarum gentinm sese ornaverunt. De Androphagis IV.106. itiir» $i Qookvri rf £xv0*xp oVc/x». WESS.6. aeitis xtxi «rayafn-) Scholiastes adleverat his,«f-&i;, 0otf


AD HERODOT. I. ai5. 216*.Ji|plnrali nominnm &fli( et wuyd(t( vide Var.Lcet.ad L 4. «S.CAtP. CCXP r I. 5 sef, ro'v $afirfj£v$•13. cu xuTetrtrlovrui ete.) Schedae veteres hoc sibiexpostulant Barbarum illum morem Massagetarum etDerbicum illustravit Io. Alb. Fabricius ad Sexti PhilosophiHypotyp. III. 24. p. 179. Cultissime Fragm. Pythagor. p.7i3. ed. Gal. Kuro-uyirui Si nS; yotittf xuroatttl/xms tucrMovn,tcu raQof Mobjurnf SCKST ifitv, sv TOK rixvot( rtiublut. WESS.18. wurruv rSv ShnrSv ro retjgirro») Laurentius t peeorihuomnibut pernicissimum, quasi xnvuv legisset, quae H.Stephani coniectura. In Arch. et Vind., quibus simillimasschedas Valla versavit, nihil eiusmodi. Eustathius in Iliad.pag. 36, 3o. [p. 27, 43. ed. Bas.1 ro i» roij wt{>7( roxsWro».et pag. 33g, 41- [ pag. 257, 15. j ro iv


IJJJJJJJJIJJJtJJJJJJJSJJJJtXJJJJJJJinJADNOTATIONESADHERODOTI LIBRUM* SECUNDUM.if\d CAP. II Lin. i. irpJ» MI» $ -fxnM-iiTixii »#«»jSxvitovrou) Suum Scriptor recepit. Sic IV. 147. «rei»ir$)rfwiIxhTv tx AaxioWjUOvof, et C. 167. wpl» Jl jf ocTOOTfiXoH rii rtt*.nriv. Afcdieei+awuiVizof [quod imprudenterreceperatGnm.]HeroJoteae facilitati et yXa®tieo'mr< pugnare, optime UOmlrlius monuit ad Chariton. I. 4. p. 52. [p. 331. ed. Lips.] Namquae P. Horreus utramque in partem disputat. nimisdoctaet arcessita sunt, Obs.Herod. c 21. ^ranittrixt* superiorelibro c. io5; vidimus: hoc vero *«MM»>V;of, •ewofnx»?»•^rcc/x/m.!rixti{ in membranis est. Par apud alios discrepanlia.[Vide nostram Var. Lect.~\ Mihi<strong>du</strong>bium nullum est, quineonstitutum quid in eo nomine scripfor habuerit. InclinoIn •*xM.nlrix»i. WESS.• 8. ITouoVa Suo »fo>»«) Pollux IT. 8. vtiynx reperisse vidcVtur: ifuivov $' xvnv ri *a»* 'HpoWrii »to'yo»o». otXXa? x«)rovro 'Iu»ixo'». Ubi doctissimus Heringa Ohs. c. 3. hoc exloco »ioy»o\ refingit; contra ea Cl. Piersonus Veris. II. 8.p. 284. vtvyivtp vindicem dat Euripid. Cycl. vs. ao5. et loa.vs. 1001. Hactenusbene: quod insuperaddit, scriptum hicfuisse olim •xaiSlx iee vtoyiXx, non ad<strong>du</strong>cor, ut credam.Gerte praeter statuentis arbitriunt non exputo caussam.Obstant et Codd. omnes. [in noyvot consentientes.] AfSoTlocumrecepit, quem Horreus in laboriosis ad huius libriprincipium disputationibus illi deferebat. WESS.11. n.ti$hx&rritr- -- 0uvtjv Uvxi) Mediceus cum sequaceAsh. aberravit. Nihil verius Aldino, tot schedarum patrocinioprotecto: taceo de cespitanteverborum ordine. Schol.ApoUon. Rh* IV. 263. hac ipsa in re, xixtiis-otvroe /uitib* tmtiv«vroK OjHyytrixi. Ostenrlit praeterea livxi Qaniv, quod


ADNOTAT. AD HERODOT. II. a. ai5etsi Portus 'ImmtilfxaAAltiuitSf, verso aspero in tenuem apiritum, putaverit dictum, praefero iivtti, ut consuetudofert. Habet Persen'EXXoci* yXurreniitra IX. »6. WESS.1 3. rrxyititn &


3i6AONOTiTtONESWrifK t\% a&fcr» niiK^iu •• quae ipsa iterat IV. 404. AUa hncde genere Georg.Herwartiit, Chronol. c. 241. in qufs haudpauca ««•oroWnirt*, optime I. Perizonu», quo me olim doetoreuaum gratus testificor, docente in Dusert. deAmgust.Orb. Deteript. §. 31. et meliora in medium collocante.Mox [&3.Z. 1.] «5 resecui. WESS.CAP. III. u. Aiyvxrttntlieu Xoyio>ra>r»


AD HERODOT. II. 3-5. 317iit Qtm Ba*Ouv*cu rSf Aiyiirr» Kaut. Ia regis nomin«jqni primua ex hominjbus, ut ea in regione perhibebant,princjpem egit, scribentium insignis diacrepantia estMittc magno mimero codices malunt, neque aliter »noin libro invenit Entebius Chron. p.,14. Nostrum nominatimtestem vocans. Mf/»of BnuaJute meminit Plut. Isid. etOsir. c 8. ubi nonnulla Sam. Sqire. In Catalogo Eratoaihenisapud SyneeUum MittK (, i iftumvmu AittHf,ubi Hvrnt et oiMucf ex indoje veteris Copticae dialectadoctecorrexit P. Ern. Iablonskiut adnptat. ad Catalog. istum,in T. II. Chronol. Vignolii p. 736. Quare hoc amplexua•axn, sicuti et [i. lg.JMc/f/o?. Vide ci3. etDiodor. I. 5uet&fauu. de Ann. Climact. p. S67. WESS.CAP. V. 4.' «wfov rti" •xerxfuS) Hoc, sive Heeotoei,•wre Herodoti dictum, adprime multis placuit: probataei opinio est de recente inferioris Aegypti origine ex con-rtinuis Nili incrementis. Hora^ixaimt propterea DiodoroI. 34. III. 3. a quo Aristotelei Meteorol. 1.14. non deflectit»Quae qnidem opinatio, adco olim recepta, ex earum esfcnumero, quae ppst accuratum examen laudantur ab his,eulpantur ab illis. Diligentissimus Sha Observ. Geograph.Syriae et Aegypti p. 18 3. Herodoti patroniciumprefitetur, Niloque vindicat illum regionis, cui Deltanomen est, tractum. Alia Cl. Freretut et egregie erudit*contra priscam istam suspicionem Conment Acad. Instript.T. XVI. p. 333. et XVIII. p. 188. quae, quin consensumauferant, nihil admo<strong>du</strong>m inpedit. Lege etiam& Boeharti Phai. IV. aS. p. 261. WESS. — In <strong>du</strong>bio.Wetselingiui reliquit, Herodoto-ne an Hecataeo tribnen.ditm illnd dictum sit, inferiorem Aegyptum Nili donumesse. Nempe ad utrumque horum Scriptorum idem dictumretulit Arridnut, de Exped. Alex. V. 6. sed ita, ut <strong>du</strong>bitaveritipse, sit-ne prisci Heeataei Miletii id opus, ubi idemdictum, sicut apud Herodotum legebatur. Quem loeumpro<strong>du</strong>cens Greaxerus (in Antiquiss. Historicor. Graec Fragmentis,p. 39.) existimat, ex ipsa Nottri narratione perqnamprobabile fieri, de re certe, de qua hic agitur,Heaitaeum Mileiium iam ante Herodotum in eadem fuigseaententis; quum praesertim etPorphyriut apud Eutebiumdicat, mnJla ex Hecatam ad verbum transseripsisse Hero-


tn8ADWOTATIO W* S•dotum. Sed id quidem utcumque sit, (de quo coa£ Vabeikenar.ad Nottrum, cap. 77,13. huiua libri) Sf roio certe«onstanter dictum illud ad uaum Herodotum aucttuemrefett, XII. $60. D. XV. 691. B. aliisque locis in Kar. Ltet.citatis. Denique iliud certum est: etiamai ab aliic quo-•que relatam hane sententiam audivit legitve Herodotus,attum tamen ille iudicium seeutus eamdem rationibushtc adpositis confirmavit. Et, recte iudicasse admirabiiemnostruin Scriptorem, extra <strong>du</strong>bitationem posuissevidetur Andreossi, Vir multis nominibus illustris,«n Detcription de 1'Egypte publieepar ordre deS. M. etc. Etattnoderne, Memoires T. I. p. 270 seq. merito laudatus abHeeren,in Ideen iiber die Politik elo. der alten Welt, T. II. p. 541teq. Eamdem • sententiam confirmat Geoffroy de Saint-• Hilaire in eodem splendido opere, Desoription de l'Egypteetc. Histoire Naturelle, T. I. p. 1 seq. Quae in contraria»partem disputata sunt, summatim ea exposuit Larcher inNotis ad h. 1. T. II. p. 159 seqq. S.CAP. VI. 4. i-xi nv nxninnnti XCXTCU) Veramerit nW»»Veu. Oppido nomen TTXnSlm, quod lacui Mareatico,cui vicinum erat, nomen nWmireu dedit. Seylax IIAiVinn MeKirn vocat, Peripli p. 106. ubj Vossiu» et HoUtenuts,ad Ethnicographi nWin videndi. Mox [L 5.] in possessioaiem,unde deiecerat Medicei auctoritas, rtlru rediit. Scriptorita voluit, nam III. 5. /t*Xt' &*&»&{ x<strong>du</strong>m;, *«*' s»TO KoJnov cce; rtlvtt U B-uXarirat. Et hae quidem in defeaaioneP. Horreo adsensum non nego Obs. Herod. c 4*.Qiiae vero Notter eodem loco adiungit, Aegypti initia cumSerbonide palude ex Syria properantibus fuisse, liquido ea'adfirmant,quae hic succe<strong>du</strong>nt, et Gronovii explicatiosem.WESS.[ 1 o seq. r%en>o( ixscrros - - - ifrixovr* rreiiut) Sehoenum Nesterfacit texaginta stadiorum. conf. 9, a seq. At, non eamdemin diversis Aegypti partibus, sed diversissimam habitamesse tchoeni mensuram, tradidit Artemidorus apudStrab. XVII. p. 804. fuisse enim schoenos alibi stadiorum40, alibi 3o, alibi 60, denique alibi etiam l.ao stadiorum.5.]13. o-ro$*o< t%oaurioi xcti rcM?pW) De discrepante in hacAegypti mensura stadioxum apud Diodorum et StraJbonem


AH HERODOT. TI. 6. 7. »9,twmero vir magnut in Strahon. XVII. p. 1136. [Catauh. adf. 786. snae ed.] De Paratanga, similia V. 53. et AgatHioiSehoLU. p. 43. o. ex Nottro. Aliorum disseosum noapraeteriit Straho XI. p. 788. A. [p. 518. med.J sicuti necri imtm ri; rxfihtv fUrfvi in diversis Aegypti locis XVII.p. 1156.B. [p. 8o3 extr. et seq.] W ESS. — De ttadii mepsuraquo usus est Herodotut, praeter Gosse/int uberrimamcommentationem de stadiis veterum Graecorum, quaeTomo primo gallicae versionis Straboms eontinetur, consulipossunt DarwilU et de laNaiae, in Comment Acad.Reg. Inscr. T. XXXV. p. 574 seq. et T. XXXVI. p 86 seqq.Denique <strong>du</strong> Bois-Aymi in Commentat. de priscis limitifcusMarisRubri, in Dttcription de FEgjrfte etc. Etat modtrnt,Memoiret, T. I. p. 188 seq. S.CAP. VII. 5. i|'AM») Quod aliquoties aucto-Titate libri Medicei posuit Gronovius, htc etiam debuerat\\ 'Attitiav, Athenit, vulgari: nimis ille frequenter votemperperam scriptam reliquit, nimirum faic vs. 49.p. 43,16. p. 373, 24. 38i,a4. 403.49. 409,21.490,33.497,49. 498,43. 5ii,n. 549, i5. [I. 98. VI. 137. VII. 6.ttSi. etijo. VIII. 100. et 118. et 120. IX. 7, 6. et IX. 106.]quibus in Jocis similiter'A0Wa»v scriben<strong>du</strong>m. QijBui Ioniceflectitur in ©*/&«», quod pro


aaoA D N O T A T I O N E S«ntf si cum Ahraekio formaveris»cessabunt Cbrinlnif Gre»gor. Diai. ion. §. 115. ubi vide quae Koeniui notavit.] etaliorum ineptiae.. Hic vero mepraperantem paulispermoratur.r»» e«Suv scriptio.. Toties. totiesque r»; o%v mentiorecurrit, speties lonica hic et III. 126. in sede mansit,Homerui Odyss. j. 196. fenui 9


AD HEROD OT. II. 7. 8.aatdirectione a septemtrione ad meridiem pergens, JltetitarM eom qmom dixi partetn; scilicet vertut Rubrum mare, (liti. 4. dixit) ihique evntinenter turtum tendit, iecun<strong>du</strong>m mareilhid (adeoque orientem versus, saltem versus orientemaestivum) pergens usque ad regionem thuriferam. S. ]11. To >i *fit AIBVK ete.) Verius erit *f Hi »f»j A. Pen-: dent enim ex superioribus rf plv yd( rHt 'Afa/S/n; «. x. cuiusquidem coniecturae suasore utor Cl. Pauw. [At ro 8} (nempeKsfr« 1-0) idem valet ac rjT %.] Quae vero consequuntur[l. is.J de saxeo <strong>mont</strong>e, in quo Pyramidet, turbata vehementerex Medic. sunt. Probare possum ^oi/my tutnaai/Ut» t uti4>*fulki tl\vmii» •sreWwf CWyss. 5*. 136. quamquam xaroA»-fdtn ex u'x*w non minus bonum. In Philottrati Heroic. c. 2.p.693. IupiterciXjnu/ro;x«'*fb, qui lixvnhcs Gregor. Nazianz.Stelit. I. p. 73. Ed. Montac. Q\cyt(t[ ilxtinita Xf*'? 7 - $0X07»>ta Niqattd. Tberiac. 754. Possum etiam , si qui xctm\xntiimmaluerit, uti P. Hofreut Obs. Herod. c. 44. pati. Atsegre exilii poenam fero, quam rtrxmiboy Medicei decretosustinuit: facit enim orationem. intricatiorem, etscriptorem sibi contrarium; hoc enim de <strong>mont</strong>e c. 13.xa) ^d/tfun fuvnv Alyvnrov ofej rovro ri v^rif KifjuQits /%or.Ssbulo itaque obsitus non fuit mons Arabiae praetentusetin Erythraeum mare tendens, cuius contrarium Medieeitactoritas viro doctissimo extorsit. Quae quidem discordisdesinet, ubi ex Codicum consensu tloini/uu tnnix,,flntiiun» rit etvr. TfoVo» xoci rov'A(«Bi*v x. X. redierit. In-Bnuntenim, <strong>mont</strong>em bunc porrectum in meridiem ver-•us fuisse, quod de Arabio <strong>mont</strong>e paullo superius deposuerat.WESS. — Non vero Tira/JLnitot, ut Wets. cum•iiis, sed rtruntvor, simplici M Iitera,. ut par erat, edihimme voluisse professus sum in Var. Leet. sed invitusrideo aliter visum esse typothetae nostro. S.• 16. cvxiri oroWot %v(iti) Hoc postulabat sermonisseries, et e<strong>du</strong>nt membranae: venerat etiam in coniectunmRtistui. Quae statim memorantur, de Aegypto in arcturaspatto navigationis iv. dierum constricta, deindevero laxiore, non placent Arittidi T. II. p. 343. esse enimcontra veri iidem; sese experiundo conperisse, in angustiastum magis et magis cogi: cui fere consentit B. MaHietDescript. Aegypti p. 44. WESS. — Recentiorum Iti-


aa*A D N O T A T I O N E Snerfltorum testimonio firmari Herodoti rationem adnotavilLarcher, provorans ad tabulfcm geographicam in NordeniItineribus, et o49{ irrict itufitn ettn.Vide ne iusto minor sit novenarius numerus. Quod si eniatatadia sunt 4860, adverso flumine naviganti quotidie 540stadia fuerint conficienda: quod, quamvis exiguam steotuasstadii mensuram, nimium videtur; quum praesertimadverso flumine, ut c. 96. tradit Noster, non aliter, nisinavi fune secun<strong>du</strong>m ripam tracta, navigare potuerint. 5.J8. nixfi 0n/3i«i«) Belle Aemig. schedae. Cl. Gronoviaaattigit haec ad Arrian. 'kixR. III. fi. p. 109., ex Medic. idemasserens Herodoto. Cur iilam rem hic taeitam habuerft»non cxputo. Libro III. 36. caute minus ®M9


AD HERODOT. II. 9-11. 933.effossa otiia cum non attenderetur, «onv&luit de septemanmis ostiis longe didita, et tot scriptis Codd. recepta,fama, quae utique firmior foret, raodo septemjluvii Esaiatyxk ) 5. Nilum eiusque rivos declararent. Tu magni Tlieologi,Camp. Vitringae, conmentarium consule et de Niliostii* observata; tum B. MailUt Descript. Aegypti pag. 49.Mox [1. 13.] luytihct bene Gronor. WESS.16. «J» 'Exivxiuv inn» ete.) Haec et sequentia videnturobversata Thuoydidi II. 102. «iV! r«» nVa* OA imitutrm' ihirleSi xai irclrtcf »Cx h ^TBXXOS rm ctr XfWV rovre erotjji»: ubi viriSocti non meminerunt huius loci. VALCK. — Conf.quae ad h. 1. ex Pausan. VIII. 34. p. 647. et ex PVoodii librade Ingenio et scriptis Homeri p. 7. Larcherus adnota->it. S.CAP. XI. 2. irix sx TS( 'EevftSt ete.) Ex coniecturaG. Rapheliut in priorem Petri c. 2, 6. itrxlui, sedminime fideli. Supra I. 193. cWx« & t'c «XAo» mruu.it UTW Ev'$firrMi. et II. 158. fW%ti Si i; r>i» 'E(vffn $' t» avri xxi otVrori; ) De aquarum isto in sinufluxu et refluxu non <strong>du</strong>bia est res. Neque ignota calumniaretus in Mosem et Iudaeos, Arabicum sinum transgressos.Scholiastes in Ptolemaei Tetrabibl. pag. 83. otVruriSec•yaif ytnfUnK Qvy*{ wetfjiAJf» o r£» 'UvixUtt y»iuiinK Muirnf.Docte et animose pro divino ludaeorum legislatore Vignclius,Cbronol. iib. III. 1. p. 663. etc WESS. — De insolitoprorsus et prodigioso maris illius refluxu, cuius exprisce aevo memoria apud accolas <strong>du</strong>ravit, vide Diodor.SictIII. ^oextr. et quae iai VVesseiing. adnotavit. S.


1914 ADNOTATIONES• ii. ix «?? Boinht&iiMvns) Bene Atk. posttrtantedial*cto. Sensit et ReiMui. Confer II. i58. i&g. IV. 37. 4».Ita vero mare meditcrraneum, et quae illi iunguntur, nna-Cupnt. NoW» 3«)^ est Erythraeum, cuiua par» Arabicuisinus. WESS. — BtpiiK cum ^jfc. agnoacit etiam norterF. pro quo ante fVess. /3o P «« hic legebatur; quodia V».Lect. adnotare neglexeram. 5. . . \i3. o%.W» /«» «'WoiXwci W y« « non cadet in <strong>du</strong>bitationem quin«.nuinum sit, suumque indat interrogationi vigoren».VALCK. Cur suspecta haberemus illa verba *»•*»«pcv - - yttidou, non satis equidem caussae vidi. Si * x* &+


A D H ERODOT. II. n - i3. JW5-disset vel unus liber, lubens accepturus eram. Iflterimxev yt $>), eadein notione atque TWC yt $ji, feren<strong>du</strong>m putavi.«ii y$ W legcn<strong>du</strong>m censct Benedictus in Actis Semin.philol. Lips. Vol. II. F. ii. pag. 285. Caeterum /xt&v iriTOVTOV, non cum Payioapud Wess. intclligen<strong>du</strong>s iinui hoa •Arabico maior; sed jioc Aegyptio, ut recte Larcherusaccepit; neinpeinuior hoc, quem Herodotut existiinat olimeam regionem occupasse, quae nunc Aegyptus est. S.CAP. XII. [ 3. rris ixwim yiit) 1« Lat. vers. pe.rpe-.ram positum regioaem utrique adiacentem, ubi utrimquescripseram. S.] . . .4. x8>%tJW Ti 0aivo/u.iyx) Res vera est, fulta testimonioPlut. Isid. et Osir. c. 40. p. 103., *ed aliunde derivanda.Altissiinos Europae, Asiae atque Ainericae <strong>mont</strong>ium verticesvaria conchyliorum gcnera insederunt; quae undeadvenisse putcs,. si generaiein inundationem, qualisNoachitempore, recuses. Non nescio, inter philosophos nec<strong>du</strong>msuper illo negotio cpnvenisse; neque id. dcmiror.Quae enim inter eos in t;:nto dissentiendi et disputandipruritu concordia? Adi S. Bocliartum Fhal. IV. 24. et FreretumConment. Acad. Inscript. T. XV. p. 342. WESS. —Nostra quidem aetate conscntiunt fcre eruditissimi quiqueviri, posse debereque conchjlia marina in <strong>mont</strong>ium visceribusreperiunda, salva iide Mosaicae narrationis, ex aevoderivari Noachica inundatione longe superiori. S.7. *t»t J!»,TJ x*W> «M* etc. ) Laborabant haec malapunctione : irfot li, praeterea, sicuti ad I. 1 56. adseriptumest. 1'endet sermo ex Ih*,*, cui superius suus locus. Vidithoc Reishus, brevi post [U 9.] cv /nti* corrigens. WESS.— Reulrii coniecturam veterum codicum auctoritate vidimustirmatam. »S.CAP. XII7. 4. ufitrxt Aiyiwsv) Medic. ex Ionumconsuetudine. Ahydenus in Eusebii Vr. Euang. IX. 41. vi-Xct$ iirirnmv, rdf olniynnt «fJuxov re sreXiV. Scripsietiam iiv«xo'


aafiADNOTATIONESiere obtineat ratio, monuit Rich. Pococke (Detcript. oftheEatt, Vol. I. pag. 2S1.) citatns a Larchero, opinione viderihactenus falsum esse Herodotum, quod sua aetaie tantomaiori incremento Nili ad irrigandam Aegyptum opusfuisse quam Moeridis regis aetate: octo enim i\\os cubitot,quos (i. 3.) ei dixerant sacerdotes,' intelligi debuissedexncremento supra consuetam per se fluvii altitudinem;adeoque non diflerre illam mensuram ab hac xn. cubitorum,quae intelligenda de fluvii altitudine ab imo indealveo. Caeterum cum Nostro conf. Strab. XVII. 788. cd.Cas. et Plin. lib. V. cap. ix. sect. 10. 5.]) 1. xaret >.iyn i*i$uloT l; SnJ-et ) Dum quis ista nobis pnbabiliterinterpretetur, suspicabor equidem ex interpretamentisnata, quae quis olim vicinis adposuerit. Ccrlrnihil impedit hoc in loco xotroi xiyo* per na.ro. ri OIMU* interpretari,et l; ttyoy, tl; xv^nrn. Mea saltem opinionenihil distarent xareJ.XoV» «V1S10W


AD HERODOT. II. i3. 337ne ac iariiihi significare possit. Illud video, ie XV&TIV posseeamdem in sententiam atque it v\f,o; accipi: iuncta moxutraque voce ie vrf.o; ai%xvtT$xi dicit Noster c. 14, 6. Sehaeferusquid spectarit, ex coniectura sic edens, xxi /irj rto/uiov olmit&T ic xvfyltt* xxTxx\i%orro( TOV itOTXfiov, prpfiteorine haud liquido percepisse. Ad verbum id fuerit, nequetantumdem reddit ad augen<strong>du</strong>m inundans flumen; quod adeam videtur interpretationem accedere, quam reliquaeversioui in parenthesi interieci. Sed quaero, quisnam reddit?nam nominativus, »' x^(x xvrn, qui praecedit, adverbum thrtl&ti, ista notione acceptum, referri vix potesi.Commo<strong>du</strong>m foret, xxi itn' i &to'f ro OIMIOV xiroiiiotetc. si modo vestigium aliquod scripturae huiusmodi velin uno libro superesset. S.21. viotrof oiit/uti uXkn olitotTQotyn ) Valla olirorrfotpviv inversione neglexerat, senlentia loci contentus. A Gronoviovenit, quibus nulla sit aversio aquae. Praestare aquae perftgium«ive femedium, Portus <strong>du</strong><strong>du</strong>m monuit. Noster VIII.109. ux - - - uxotrioQM ttw- pro quo xtrovrfoQtiv xxi XXTX-Qvyvv iX»* Plulareh. T. II. p. 491. E. Et *olnte xnoorfotpSftlfy/uivoe, cui perfugii et salutis via est interclusa, in Philostr.Vita Apol. VIII. 13., tum xxorrfotpiv ijrotovvro TOV 'A»Vvotion linov, de Vit. Soph. I. iv. p. 549., cuius praesidiumet patrocinium rogabant. Hoc amplius de dira pressis fameLiban. Declam.XIX. p. 509. B. nS.v yxo re i^vxov ixrttvt-TO - - - TOVTO iv xvrotf xnoo~rto$£ TOV xxxov. Quae quidem dedictionis usu abunde erunt. Addo, Iosephum Bell. Iud. II.11,4. «VwTfoiJ)}» eorrritiov dixisse, quae Thucydidi ajrooTfo-$» ramiftxe. Vide ^irescfiii Dilucid. Thucyd. p. 782. MsvW[l. 2 2.yParis. C. minime malum videtur. WESS.ai teq. OTI HT) ix rev A;o'j /uvvov) Non enim certe habenttqtiatn quae agros irriget, nisi pluviam <strong>du</strong>ntaxat. Valla dederat,nisi tantum a Iuee. Roiuani quidem augures , procoelo fulgente, tonante, dicere sueverant, love fulgente,tonante, dcero de N. D. II. c. a5. Coelum et Acthera Iovemnuncupabant. Rarius illud Comici Platonis, quod sororis~erat,marito tribiientis, apud Etymologum voc. Evitoe• 'A>!P,


aaBADNOTATIONEScritus Eid. IV. 43. X«J Zet!; ctXXexoe /ti» n-fxii nHfioe, efxXoxa *' .vti, e Theognidis versu 36. quem expressit etiam SoprWie» inPolyxenae fragm. ap. Stob. pag. 344, 4. Orpfceui rov oV&eevdixerat iuxfvx Aiic, teste Epigene ap. Cfein. ^itr. Strom. V..pag. 676, 3. Aquam pluviam Plato dixit rol *x A


AD HERODOT. II. 14. 339secun<strong>du</strong>m quem suum in segetes immissorum ungulis enpicis grana debuerunt.exteri: ita mihi capienda videnturista quae sequuntur, ohroiitir»f il rjiVi vri r«» CITO» ovru xelufrrai,suum ungulis excussum frumentum convehit. Quodaliis diceretur itttikticat, Herodoto dicitur intinirctf.Aream Telesilla $hn vocaverat: Athtn. XI. p. 467. F. TIA/-eiXAot %i i 'kfyiitt xoi nl» etX&i xateT Sivev: hinc Eustalh. 'IX. u.p. ia83,4. [p. 1207. ed. Rom. ] Aelianus <strong>du</strong>obus in locisrarissimo hoc usu forsan alibi non obviam vocem adhibuit.Vid. elegantissima Epist. Critica II. D. Ruhnkeniiy.43. VALCK.Ibid. icBiMti 1; «tirii» v( etc.) Adsentiuntur PlutarehutIV. Syinp. c. 5. et Eudoxus in Animal. Histor. Aeliani X.16., quosolim Galeo, non sues, sed boves intelligenti, opposuiad Diodorum. [lib. I. cap. 36.] Nec poenitet operae.T»{ enim v; boves* indicare, quibus testibus probabiturunquam? Creant tamen sues in illa sementis et trituraeeonsuetudine molestiam. Si verum est quod perhibetur,oportet diverso fuerint ingenio per Aegypti agros atquealibi locorum, rostrique usum rusticorum utilitati posthabuerint.At sus sui semper generis et indolis est, voraxpecus et gulae in<strong>du</strong>lgens. [„5ues immissae in semenlem,.,ait Galeus, haud <strong>du</strong>bie omne frumentum in veotfes„potius, quam in limum, recondent"] Aegyptii prae*terea boves, ut multae nationes, triturandis frugibus ad->hibuerint. Cyrillus in Esaiaec. 28. Aiyvnrlat /ut» •rotiitf cvnnnuartfc$ olytiv mi ri!» uhonot tfiysutToi, thx Btvf txoUPiiv-Ttf uinift xa) h xvxXu irtfixtAii&VTtf, xoerotXtirTviovci roiif x*-*eus T»U dcTtlxwt' Prudenter profecto: suntenim boves adid negotium porcis multo aptiores. Considera praeterea,«fuod Galeus non neglexit, sues ab Aegyptiis studiosissimefuissevitatos. [conf. c. 47.] Equidem, .ni mihi obstarentPUtarchus atque Eudoxus, venisse ex scriptoris calamo lc~BtMsi if etvriv Btvf etrfo-i Bovci TO cirifiut, tum «Vo£i»>iV«f& Tjri Bovc) arbitrarer. Quid enim, si menda utriusque ae-»tatem anteverterit ? Diodorus generali vocabulo Borxn^ronuti maluit, suibus fortasse hanc operam negans. Trituneautem illum in oriente atque alibi morem copiosepraeter alios exsequitur Christ. Schoeltgenius Antiq. Tritur.Sect. u. et Aegyptiorum Fr. Lud. Norden Itin. Aegypt


a3oA B N O T A T I O N E Sp. 58. WESS. — Plinius Hist. Nat. lib. XVin. cap.xvm. sect. 47. Vulgo credebatur , a JNili recessu serere toli»tot, mox tues impelUre vesligiis semina deprimentu in ms>dido solo : tt eredo antiquitus factitatum. Sic ( uno Diodanexcepto.; qui, dissimuians difficultatem, generale nomeaRtmiiutr» posuit) de semine per sues depresso consentiontomnes. Eodem vero animali ad exterenda e spicis matur*grana usos esse Aegyptios, nemo quod sciam dixit, neeper se credibile est: boum opera. ad hoc uti solitos esse populosversus orientem aestivum habitantes, satis constat.Quare scripturam istann inBxXKovvt - - 1%, et itnxv ti xccrttir.Ttiri Jr), ab Herodoti manu esse, in <strong>du</strong>biiun vocarinon debet: sed deinde scripsisse eumdem «.•xi&in&otc. h T?«Qtvrl perquam probahile debet videri. Larcher (suffragantelforn.in Appar. Crit. T. II. p. 8o3 seq.) utrimqne,pro T»7« iri,. TJTS-I iSowri corrigens, ne tamen prorsus hiacamandarentur sues, verba irlZxhXu i; XVTM* U;, ante istt,rxtifx; ixurrn etc. reponenda censuit: nempe ante sementemimmissas esse in agros sues, scilicet ad devonndasmdices plantarum aquatilium, quae sementi nocituraeerant. S.CJ4P. XV. 4. re irwpot &Akxtmu tivca uvrSt) N«»scrirsit alitcr. Agitur de regione Delta, cuius ad mai*tractum , cum ea sola Aegyptus haberetur, usque ad TaricheasFelusiacas eiusdem esse Iones censebant. Consimile,quod sequitur, ree fjtit AiBtmt, r. J, •


A D H E R O D O T. II. i5 -17. a3»17. riMC yXSvect» *(urw> xtrwNn) Posset Aldi axvrcvwipatronos advocare Euripid. Orest. 1253., Hecub. 155. Supplic.800. Sophocl. Aiac. 896. ut de Pindaro aliisque taceam.Verum membraqarum potior sententia, cui usucicspondet. Aeschylut vu. Theb. 871. «fceu mMcn irta«Xyec* Euripid. Med. 1176. tnai i^MKuyie iiiyxt xoixvre». Quodet in Sophocl. Aiac. 862. Apollon. Rhod. IV. 874. ixt S* otvni»rfufbeairn •. etc. WESS.


a3aA D N O T A T IO N ESet negabunt alii cum ipso Tatio; qui quidem ad hane-forte mo<strong>du</strong>m dederat: xa.1 im utxf»'» xa!» x&u*- Ktfxxnttt;ovojua rf xucoT srpoY r*< etc. Quae continuo subiunguatnrde maiore amne ad hunc pagum in tres scisso, in aniaoilli Herodotea fuisse, manifestant. Atque haec praeeiptMex parte viro doctissimo Steph. Berglero debentur. WESS.26. r£ M£v •XCUTIXQV ) Txtirixot corrigentes male aguat,neque a St.ahone XVII. p. 1154. [p. 802. ed. Cas.] adiuvantur:siquidem illius ra Txtmxot TTO/UUC, 0 nw; Taurahhivovfi, ex amne Bubastico sive Pelusio divergit: Herodolivero ex Sebennytico. Credo rivo huic, quia praefeetur»Saiticam radebat, nomen venisse. Addam Platonis ex Timaeopag. 31; E. verba, ad hanc rem opportuna : "IHTITKXXT Aiyinrrot it TU A(XTX , mfl t xctrol xofvQti* txf^trtti ro r»NfiAov psvux, XainxoY {VixocXoiifUtvo; vojue';' rovrtv Si rtv niu»•Htyim »o'x»f 2«ff: quibus non male nectentur rVoetodi»-putata.pag. 5o. Confer Cellarium Geogr. IV. 1. pag. *4»horum oblitum. WESS.27. xxi re BouxoXixov) Haud aliter Euttath. in Dionys.vs..226. Nostrum secutus. Apud alios de eo silentium. N»«-jnaie conponitur cum Phatnitico Diodori I. 33. XX. 76«prope quod videntur rot SOVXOXIK, famosa latronum domicilia, fuisse; descripta eleganter abs Heliodoro I. pag. 10.Achille Tatio IV. pag. 2 5o. tanquam loca palustria, adstruendas insidias et ad praedae receptacula coumodhwmeposita. Etiam aliunde cognitum est, ad Phatniticumostium pertinuisse rcgionem, cui a palustri situ 'E«*r*xJxf titulus, uti ad Hieroclis Synecdem. p. 726. significatumfuit. Quae quidem omnia persuadent, ostium BovxfX»xov et Phatniticum non discrepa-e , nominisque caussampatefaciunt. 'VVESS.CAP. XVIII. 4. re iyu rjTe-i tuM»mroi"y V&IM?" vtrtfov)Lenissima correctione sic ista mihi concinnanda videntur-.meam quoque firmat sententiam Ammonit oracuUa*:TO iyoi ril( iutoivnv ytotvttit vmfet rtf) Alyvtrrtv hrvSntf 1quod postea demum iniellexi, quam sic de Aegypto iudieare 1»animum in<strong>du</strong>xissem. Edixerat Ammon, Aiytnrm titeu rewrM»TJIV i NtiXof cViuv Sfhf. In eamdem ferme sententiam bb.II. c. 104.' Colchi, inquit, etse tridentur Aegyptii: tn****wfi-nfot mvrof » dxovme iiAmt liyu. Iam quod vulgafcir>


AD HERODOT. II. 17-19. a33ffri - - ynl&riti vrrttoi, prorsus esset insolens in Herodoto,• Smpsv iungente passim cnm rasu secundo. Praeterea, desua.solius ubicunque loquitur sententia, vicies minimumyw/uxv ponit numero singulari. VALCK. — Potiorem• emendafionis partem : rti( ln. ytufttit, tubens accepi.Potuerat deinde quidem *ici Alyiirnv dicere Noster, sedsnwere vulgatum ittft Aiyuorrov non erat opus. Sic enim et• alibi loquitur Noster: verbi gr. ifyaSrm irtt\ IlKicrt/ii* I. 158,- 3. idem est ac vtfi n«xrt!soi ibid. I. 11. S.8. r^ Ttfi T« ifa S-fnirxiJi) Maluissem, si mssti exemplo- praeivissent, S-frwWji. Quod Arch. hic et cap. 37. obtulit,- in locro putavi." Scholia a Iohnslono publicata in SophoelitElectr. 996. riif nt/Wfa? 'lolitf IOT} ro xiytiv riit «-fotttitfna»,»( 0 imittti' xai TTII tviirtixt, tvtiri« v, xsti TX TOIKVTU. MOXf /. n.jwd ovx oVoXsv/t-tv de sermone videtur intellexisse;ifuXtyiovn xara yXuccrxv ovilv in simili re, I. 142. WESS.CAP.XIX. \o seqq. «iXarix; $' i{ ro*v a(16/101 etc.)Medicei •xila; Plinii verbis munitur, non omnino congruis:In totum autem revocatur intra ripas in Libra, uttradit Herodotus, centesimo die. [lib. V. cap. ix. sect. 10.-p. 3 56. ed. Har<strong>du</strong>in. ] Quid enim hic de Libra et centesimodie, quo intra ripas cogitur iterum, tametsi *r/xa; probaveris?Haec et alia bene Salmasius in Solin. p. 310. Verum est,intra idem fermespatium temporis, quo increverat, amnemdescrescere. Culte AristitUsT. U. p. 338. ov roitvv ttiyotBvhTcti TotHTol i NfiXof, «XXoc xot) awoXxVw Tircty/u.itajc oViVu,taa t%tiiv oix tv IXOITTOVI xi°*V *ufimmu tif r» ff io%Z%, # t»ovu irfcia!» ic-iirhripiuTt. Diodorus praeterea I. 38. Utrum vejoidem Nosler indicaverit, caussa <strong>du</strong>bitandi adestin dissenrutot schedaTum : habet quoque nescio quid scabri wi-Xctf V iy TOV deiittov rovriuv r/uo., quod detractum vulgatocernitur. IliXaVaf paullo minus est ac a-Xxfwo-a;EV TO'V oloiSftitc.7. In Latinis nihil mutavi, <strong>du</strong>bius tamen de Laurentio,cuius membranae, quod mihi liquido constat, persimilesArch. et Vind. fuere. WESS. — Vallae latina haecerant: et prope totidem diebus retrocedat, relinquens Jluenta.Ex quo quidem non conficitur, Tixx; illum in suo exemplarilegisse; quae absurda scriptura est, ex veteris alicuiuslibrarii negligentia derivata: illud adparet, TCV tttiSfUtTovrinr Hfttfiav de aliis centum diebus, quibus decretcat


a34A D N O T A T I O N E SHUus, intellexisse hunc interpretem. Qudd in nostra Var.Lect. pro scriptura *lxa; testes citantur codd. Med. Ath.Arch., locoArch. poni Pass. debuerat. Quo pacto vero Ptintiverba scripturne *iiirv\ itriru eodem modo accipien<strong>du</strong>m,quamquam ibi ex praecedd. intelligen<strong>du</strong>m videripotuerat olirtXtlmi rott ctftvgut. Pro ecirtMiirtiv perinde etiamintei-xm potuerat dicere, sicut VII. 40, 3. (quainquamet ibi ottrihmt, pro 171X1*1, probati codd. dabant:) et III.108, 7. In verbi a-iXaVa; interpretatione dissentiuntinterpretes. Ut Vallam omittam, recte videtur fVesseling.dictionem «fXoVet; it riv xci9/u.o\ cum illa c. 7, 12. irhxfo' tcTS» u(i$/xiv Tovrot contulisse; ut sit paullo minus mXatttt,quam a-Xjipiiiea;. Larcherus vero «riXaW; de accessu i. e. deincremento fluvii accepit, cui opponatm- ri tiirlfxirttu, reeessuss. diminutio. At (ut taceam, inauditum esse illumverbi -xtXaZttv usum ) satis erat perspicuum, ehrifxfrioti h. I»opponi superiori xxri^xtriou, quemadmo<strong>du</strong>m dxofjltt» opponitursuperiori «•XaWwv. S.[ 18. otvfxt oi-roirvicvrxs} Commode h.l. Larcherus ex Scholiisad Sophoclis Aiac. 683. haec adposuit: AtuQittvrt «xxrf-Xeuv, ( uvfx xotl uviM-oc,)- ru /uiv rrlv av(uv M rcZv i? vyftv ixwveecvTOCTTtfSut' rev Si ocvi/uov, lir) TUV iv eU(t mtvfulrtn. S.jCAP. XX. [1. 'Exxiivwv mit rmt) Varias variorumAuctorum de Incremento Niti eiusque eaussis sententias, exPlutarcho de Placitis Philos. lib. IV. oap. 1. tum ex Inctrto


AD HERODOT. II. 19-2».a35OMctore, porro ex Theophylacto Simocalla, lib. VII. Histor.cap. ij. ex Diodor. Sic. iib. I. ex Aristidis oratione Aegyptiara,ex Strabonis lib. XVII. ex Xiphilini Epit. DionisCassii, ex Hetiodori Aetbiopicor. lib. ll.denique ex Theodo*reti Serm. IV. de Graecorum affect. curandis, collectasCodofr. Iungermanut suae Herodoti editioni, Adpendici*loco adiecit Eaedemque omnes eclogae, ex praedictis Scri*ptoribus excerptae, in Londinensi editione Herodoti, quacGalei nomen praefert, in editione Gronoviana, deniquein fVettelingiana, eodem modo repetitae sunt: qua accessioneaugere hanc nostram Herodoti editionem inutile iu*dicavimus. Caeterum quod ad Incerti, quem dixi, Scriptorisfragmentum spectat, consuli velim quae in breviPraefatione Eclogae ex Ctesiae Persicis praemissa (T. IV.Part. 1. huius edit. sub finem) monita sunt. Praesertimvero conferri cum Nostro merentur quae de eodem argumentoDiodorus Siculus lib. I. cap. 38-41. congessit; quorumquidem minima pars in eadem, quam dixi, IungermanianaAdpendice exhibetur. S.]l3. «vXAei MIV cv rf 'Svfix torit/Mi) Sunt quibus haec displicent:esse cnim quidem pluresin Syriajluriot; sedevolviin mare mediterraneum, eorumque in solem occidentcmostia tendere, non boream. Qui quidem si meminissent,etesias non magis e septemtrione quam occidentis plaga,sive cvUi ri fiuXXm UTTO TH( UCXTOV SSrtf T?; fWleoe; spirare,ut, post Aristotelem, Meteorol. II. 6. Diodorut observavitI. 39. in alia utique ivissenl. De etesiit autem, atque eorumin Nili, aestate exundantis, ostia vehemente flatu,quae veterum nonnulii tradiderunt, a vero non rece<strong>du</strong>nt.Philo, Aegypti incola, id fassus ultro est, Vit. Mos. I.p. 620. A. et nostra aetate, diu eadem in regione occupapatus,B. MaiUet Descript. Acgypti p. 55. Nequc ea tamenunica increscentis Nili caussa. WE$S.CjiP.XJi.II. 5 teq. cttro ruv ditftoraruv rimai \iuietc.) Tlwxt«rtft coniectura adsecutus Corn.de Pauw fuit.Adposite Aristides, T. II. p. 334. *}MMTCU M


336 ADNOT A T I O N E Sesse invectum; quo factum, ut ex eisdem codicibus, quihushocinfertiim,verumverbum jiuvexpelleretur. Quare,nisi prorsus eiicien<strong>du</strong>m vocab. riirm, cancellis saltem , utauspectum, fuerit circumdan<strong>du</strong>m. S.6 tt seq. ruv TU xcXXu i


AD HERODOT. II. 22-36. «7IV. 8. Homeri irtrxnoT» fitifot 'QMIKVOV Uiad. H'. 245. varieolim docti hominesagitarunt, quemadmo<strong>du</strong>m ex Strabonemtvimus lib. I. p. 9. [p. 4. ed. Cas.] Aegyptii autem, siquidemDiodoro I. 12. 36. et 96. adcredimus, Nilum suumpro Oetano censebant; alii ex mari Oceano amnis incrementa,quos Seneea in ordinem coegit, derivabant. ConferLibanium, in Basiiico p. 140. Herodotea haec amplexum.WESS.CAP. XXIV. 7. w yoif e!» otyxoroini x/ %»(«?) Inpenditqualemcumque his operam G. Raphelius ad Matth.tap. XII. 35. sed usus vetere Editione. Medieeo iiire meritoGronovius obsecutus est, repulsa T. Fabri lib. I. Ep. 7. correctione.0Eo';desole tritissimum. Appianus Praefat. oifxottinurt xai ivouivw TOV &tov. Quae autem Noster de Niliauctis per acstatem aquis et earum caussa , aliena- stint etsaepe explosa. Lege Aristidem T. II. p. 341. et DiodorumI. 58. WESS.CAP.XXV. 5. eJx loyrat dvi/nav ^vxfut) Postulatratio et rerum usus, ut calidae regionis calidi sint veriti,Propterea Pavius, [quumabesset olim negans particula]contraria contrariis adiuvanda et medicanda professus,Shf/xat, quo etiam modo Reisk. in litteris ad meaut ?nf«y,substituit. Scio eumdem Cl. virum, damnata superioresententia, nihil mutatum velle, et Jurpem errorem scriptoriinpingere. Mihi nulla hic aberratio placet, sed quodex Areh. provenit, et scriptor ipse adfirmat c. 22. Dedi etsuam sedem participioio'»re;, \l. 4.] quam amiserat. WESS.14.) obxd xeei viro>iiirto-t*i) Verius hoc. [scil. quam or'*o-Mfer.) Cui usui autem illa eirea solem relicta aqua? An utilli alimento, quae plusium olim persuasio, cederet?TtKtToi •xoimt, ortt TUV 3-fo'rifs» vwiXosBov TO» Stae» T({QI*4OU T£vy(£, graviter Philosophus, Meteorol. II. 2. Sequentia adexamenvocavitSaimasiiM in Solin. p. 3o3. WESS.CAP. XXVI. 1 *eq. OUTIOS x«) ro» Moof %»oov - -»»«i) Reiskius x«) TOVTOV riitx reponit. WESS. — Aliusscriptor articulum ibi non neglecturus erat: Herodoti stylushaud aegre illo caret. Sic c. 20, 6. rovt inviotf txvifjiovfthou alriovf ir)\ji6iut (non TOU irhnMuv) re"» irorotM.ii. Scilicetin huiusmodi dictionibus ad intinitivuin subintelligi debetit particula. S. -


a38A O N O T A T I O N E S3. iiaacutut rni $II'$O$OV ocvrov) In Adnofationibus Gronov.KOT$ Medieei sumitur ac si «vr£ sive lewvru foret MaloAldi et plurium schedarum, atque ad ae*rem, qui solistransitu excandescat, referre. WESS. — At «t-Yov quoquead solem fuerit referen<strong>du</strong>m, et pro lotvrvv accipien<strong>du</strong>m:sol exurit suum transitum, id est, omnia exurit quatransil. S.[5. x») rov ovoocvov ry ft.lv »v»e* BooitK e ' c -) Post TOV svoatrovcommate incisa erat oratio, parum commode: namcohaerent r>F rev ovfotvov, qua coeli parte. Maiore etiam incommodoolim aberat distinctio post uc/aiv, ut iuncUintelligerentur r«» ueiut xoc) nv ovfot»ev: quo posito, VigerutIdiotism. VIII. vn. 5. rj nlt nn pro xocl rp /th w» ponicensuerat, regulamque statuerat, apud Iones inter<strong>du</strong>m ««1subaudiri. Apta verborum interpunctione Reiziut planamreddidit orationem. 5.]CAP.XXVH. 3. ovx oixo; Itrn ovil» otW»I«i») Esteui ovx OCTOIXO'; IOTI aequius melius videtur. Repetita negafio,me arbitro, non nocet, uti neque VI. 87. [An voluitVI. 88, 2.P At id quidem paullo diversum. Caeterumsatis notum est, amare Graecos repetitas particulasnegantes; ac praesertim post negandi verba et similia,cuiusmodi est ovx oixo; fo-ri, negantes particulas adhibere,ubi nullus eis locus esse videri poterat. Vide ex. gr. II. 63extr. III. 66, 14. III. 99, 7.] Solus-ne Nilus nihil auraeexhalet, <strong>du</strong>bium est. Nostro adsentiuntur Diodor. SieuL I.38. Plinius N. H. V. 9. Aristides p. 361. atque alii. PrudentiorTheophrastus de Ventis p. 407. quem hanc ad remadvocavi t Brodaeus Miscell. III. 3o. WESS.CAP. XXVIII. 1. «3; otpxij» fyfWo) Non pugnabo,si qui TYit otfX'!» elegerint: usus neutrum proscribit Passimidem est ac prorsus, quomodo ex emendatione ViriCeleb. Latina. Melius Laurentianum ab initio. nexu orationispostulante. Quem quidem in mo<strong>du</strong>m AeschinetSocr., Isocrates, Arrianus, aliique plures: de quibus erudittviri ad Ioannis Ev. c. vui, 25. WESS. — Vide I. 86, 27.et 140, i5. ibique notata. S.[5. o' ye«M,«t*rioT>!; r«Jv ieawv x!*M-xrur r?; "ASXVSUV) Valla,scriba_sacrarum Minervae pecuniarum; rerum, loco pecuniarum,posuit Gronov. Verba ista Herodofi citans Pollux IV. »9.


AD HERODOT.IL 27. 38. 139nil aliud monet, nisi quod yfxn/utnrri; idem sit ac yi*ntucrtvf.Suntautem xtifutTx non modo pecumae, sed et respretiosae cuiusque generis, ut vasa, aliaque talia: VTI. 190,8. IX. 83, 3. et frequenter alias. Quam in partem Larcherin priore ed. versionisgallicae non male, me iudice, huncbominem' nqminaverat le garde des trisors sacris; provocansetiam ad PoVLuc. ibid. ubi yfxtifutrtioi ab Atticis diciait, 1» ifyiom iirixtiTo, et ad Harpocrat. voc. otgyvfoiwn.In posteriore vero editione idem vir doctus, praeeunteMichaeiis inComment. Soc. Goetting. T. I. p. 271. hieroglyphorum,i.e. sacrarum scripturarum interprctem hic dici censuit.Id vero si voluisset Herodotus, UfoyexfwxTtvf puto dixisset,aut fjnyjm); TUV iteS* yexixfiMTuv, non yexfnfMtrio-rr)t TUI' u f*'* XtVtttro» TJ; 'Attivxinf. «S.]11. TK; 76, 3l. 160,47. 169, 12. [I. 189,19. IIL 4, 7. III. 25,6.] Nostro quoque loco voculam %nexus necessariam monstrat. VALCK. — Vide iterumnostram Var. Lect. Sed, locum hunc'denuo expendens,intellexijverbisolim vulgatis nihil hicadiici, nihil detrahidebuisse; sana fuisse omnia, nonnisi prava interpunctio-


a^oADNOTATIONESne, inde ab edit. Gronov. ad hanc usque nortram, obscu-»-ratum fuisse orationis gressum. Nempe sic distinguiora- .tio debebat, quemadmo<strong>du</strong>m fere in editis anteGronovium.Ovru lJ.h W i yfXfjLiiMTiTri;, ti ifx TXVTX yt*o'/w>x tteyt, XTti&auM(wj iittl xxTxniut) iitx; ritxt rxinf iovrut irxvtxs xpu irxhtppoinr'ofx ll ip&xXKotros etc. ubi H particula, post oix, non adver--sativa notione, sed, ut frequentissime alibi, cpntinuativa.vel copulativa ponitur. S. -.CAP. XXIX. 6. TxvTf, uv li) TxvTtiww ^TIegit VeiLla;quod vel absque Codd. debuerat restitui. Eadem mendamultis in locis haeret. VALCK.11. roi/f ii7 TovTtj) r£ TOOTTU liiK-xXutxi etc.) Dionysius LonginusTrifi 'Ti^. Scct. 26. p. i52. narrationis Herodoteaeelegantiam et perspicuitatcm admiratus, o'fctf, inquit, wtrotiff,


A D H E R ODOT. II. 29: 3o. 34»heam, Steph. Byz: et plufium schedarum iudicium sequilibuit:fateor Stephanum non nihil discedere, sed ilii <strong>du</strong><strong>du</strong>tne Nostro medicinam Hartungus fecitCent. I. 3. p. 641.'Arxjx/t Medieei cum siniili Arabum vocabulo, sinistram,notante, contendit Reislcius, non neglectis Auxumitis et Aethiopumurbe Auxumi. Ex Hebraeorum sermone 'A«vu«jgarcessivit H. ReUtn<strong>du</strong>s Diss. de Coptica Ling. ad David. IVii^.kins p.97. Alii alia, quae in re, ancipiti admo<strong>du</strong>m, missalacio. Lege etDiodor. I. 67. WESS.10 seqq. sv Aa$v>i« rfti TlnKivtrifTi etc.) Vide c. 107. InAld. et aliis haec male interpuncta recte disposuit et ordinavildoctissimus Fr. Iunius ad Esaiae cap. xxx. 3. deleto,qnod vocem axx» excipit, ti, utique non necessario. [Atpercommode adiecta est haec particula: xeu «ta» il,atque item aliaJ] Daphnae, uti idem et Bocliartus, in sacritProphetarum Oraculis Taphnes, nec longe a Pelusio inliinerario Anton. p. 163. Ceterum pro Assyriis, contraquo»in Edd. praesidium ad Daphnas, fortasse consistent nonnulli;siquidem Psammetichus, Assyriorum potentianvdeiecturus, Azotum Syriae obsessuin c. 157. ivit. Verumea expeditione non inpedior, quo minus Arch. et Vallat• accedam , et Valckenarium laudem. WESS.11. 'Afx&lur tuci'AvTv((ut) Saepenumero quidem, quoda Relando, Spaniiemio, aiiisque ostensum, Syria et Assyria,Syri et Assyrii promiscue Veteribus commemorantur; sempertamen Herodotus Syrios [sive Syros] ab Assyriis distinguit;hic itaque corrigen<strong>du</strong>m Zuf/uv. [certe Zilfwv.]Agit enim de custodibus, quos ad Aegypti fines coilocaritPsammetichus: ad Orientem Aegypto sunt obiecti Arabeset Syrii Palaestini: TS!{ y»( 'AfwSixf rd •XKC-K bxXxcvcn Si/fiwTiMyrrcu lib. II. c. 12. ubi mox iungitriiv 'ApwSinv TS xctl Sufi»»:.tum c. 116. eiuvfiu »' 2ufi« Alyvitru. Conferri possent in reminime <strong>du</strong>bia lib. II. c. 158. III. 5. et 91. IV. 39. VIII. 89.VALCK. — Equidem, ut in Var.Lect. professus sum,'Af a&i*n rt xca 2tlf«u» editum volueram. Adiectam igiturin contextu rc particulam post 'Apa/3feiv velim. S.21. «Jx ta.) Vetabat, ValLa: Vetat lex, sive legislator,diciturque tvx


243 A D N O T A T I O N E »meticfaus adsequulus multis verbit obseerabat, Deosque Penatesdeserere dehortabatur '• iiirri TI (hoc intertero) [quae tamenparticula « non necessario requiritur] »oXXei xiV*»» xxir$f«( biovf wetrfytvt owroXiiniV ovx tot. Lib. V. c. o/>. atqueaiibi ter quaterve recurrit illud eodem semper molliorlsignificatu. Venuste Xenophon. Kvg. 'AMHS. VII. p. 240, 8.«rjifrre i Xtvbx ro"» mciSa, u tttdvtm xvrot arr) oauW, (roncootmt» o$»rl row i(*i/ni*cv) ovx tt» i nwt, otAX' 'uUnut/a*& frtowxarttxaiW: negabat puer ; obsecrabatque neutrum ut mterimfrtt. Lib. II. 'Exx. p. 367, 6. tametsi de Cyro dicatur, tvx«os totv/uutxf" > notat dehortabatur. Apiid Thneyd. VI. 7«.cladem passos Syracusanos suos Hermocratas Hsiftvri rr xaiovx u* rf ytymnivy itiiiototi. Lib. I. 28. et VII. 48« oJn uota*»itj>trttc praeopfcrtex vetere /x»>, pello • quod equidem Graecis non aufero;maio tamen, si quid novan<strong>du</strong>m, iithHmcc. Nam magna iuhis confusio; uti V. 63. III. S9. Verum mutandi nnllanecessitas. WESS. — Nullo pacto sollieitari l(dii'm«debuit. Vide I. io3, 13.1. i5g, 13. etc. Et aptua bnie locoerat aoristus, significatione praeteriti temporis: non enimipsi incolere regionem potuerunt, quin ilfos eiecissent. S.CAP* XXXI: 3. ovrei y«f o-vp&tXKimity M*»if) Inmensium numero, quos ab Elephantine Merofn versus etAutoinolos proficiscentes conterunt, dissentit Aristides Ont.Aegypt. p. 346« Cuius discordiae eaussa est, quod amboex aliorum narrationibus, saepe numero ambiguis-, acceperunt.Statim, auxilio Arch. et Vind. rorevrei yxfwft$.si volueris, haud erit pravum ; quae et Reitkii coniectura.WESS.CAP. XXXIJ. 1. 'AXXoi r* jul» JJKOVC») Si sensuinon possit satis/aeere, poni [hoc a Gron.] non debuerat:acrius consideranti Gronovio iatere videbatur >u' «rra. Stdhoc aeque sensum reUnqueret pendentenr, Atticis pro i


AD HERJODOT: II. Sb-3a. 343HM frequeatatum 1 non tamen Heredoto, semper lonnmmore Srr* scribenti. Sinoera mihi quidem videntur olimvulgaia: 'AJJMTOHI uh VK. Sed ha.ee qaidtm, quae nempedicturus sum, a Cyrenaeit intellexi. Paulio post [i. 3.] HonedotcaGronov. interpolavit, vocibus wsjl rov Niktu e msto[perpcranij.incuieatis. VALCK. •*- Quae hoc cap. deiumaamNatamon ymutinere per deserta Lihyae narrantur, interpretatusest iilustmvitque Heeren, in libro iam saepius« nobis iaudatn, Ideen ete. T. II. p. ai6 seqq. S.3. nmi HaMs ie xiyo*{ 'ETJ«'(W) Resecui inportunumMedicei gfasaema: quisque videt, nisi si amore membranarumnimio coecntiat, ex sequentibus in hanc viciniammigrasse, et optime ex plerisque omnibus Codd. abesse.Id quoque inmutevi, qnod paullo ante Fknrentia dederat,[sAAa r» nh ] opinorque suspicionem de lacuna, qua deMiteeU. Lipmtmtm., in spongiam abiisse. Natamonum in Lybia«edena IV. 18a. designat. W E S S.17. jj -nktvra r*V A«3m;) Male haec tinniunt. Scripserat'aut jf ruuvrai *5t A*8w* > quorsum teadit>4*L. aut p rixiw»ri rit, quae Reitkii sententia. fconf. Var. Leet.] Certumest, veterusn opinione pro<strong>mont</strong>orium Soloehta, quod et IV.43., Afrieae vertut oeeidentem $olem censitum fuisse terminvm.Mox [L ao.] r£t i«ri ^clxarrmt revocavi, seriptoris morietCodicum uuctoritati obsecundans. Adsolet sane Africaein medineraaneum mare vergentes nationes rev; M Sdkxrrmtwetwtmr**, tum vsrJf revro» et tnrlf ^oXMrm; eas adpel-Jare, qttae regionis interiora xai dnfuSk* habent. VidemodoIV. 171. et 181. et exempiorum abundeerit. WESS.. 34. 'E»


*44 A D N O T A T I O N* E Snotione particulae Imtrx, deinde, accipien<strong>du</strong>m eaw statuifcQuum vero satis constet, nusquam aiibi lnt\ ista notion*adhiberi, emendatione opus esse Reuiut cum Rdtkio cen*-suit, et ex coniectura ifcre», (scil. el NanwuJmf) in contextuposuit, ut in Var. Lect. a nobis dictum est; non tfan, urtin brevi notula sub contextu nostre perperam posituna.Hermannut in Adnot. 241. ad Vigerum, recta interpretawtione,- non emendatione, indigere hune locum monuit:notione caussaii, satis asitata, btc positam esse Ixt) parti*-culam, commode per nam reddendam: Teferri enim eanaad id quod proxime suis verbis Herodotut dikerat, regionemillam etse fsrit refertam, aqua carentem, detertam: haeciilum confirmaturum iis, qnae reliqua erant de Eteardtinarratione, pergere, nam iuvenet iilot talem, qualenmodo ipse dixerat, Ljrbiam invenitte. Quae quidem ratio« Viro et doctissimo et perapicaciasuao iaite, ut dicamquod sentio, mihi quidem ad expediendam huiua loei difficultatemhaud admo<strong>du</strong>m adcommodata videtur. Iterumiterumque totam istam #fe-iv reiegens intellexisse mih*videor, particulam fati recte htca tVettelingio ca aotionet,quae in narrationibus praesertim usitatissima est, acce*-ptam fuisse; apodosin autem periodi in illis *enbis inesseiuttxSimxs H - - - teV» in xert etc. itaque post cfane» L aft.loco maiorit •punoti, quod ibi posuimus, recte in supeviori»bus editionibus minori puneto distinctam fuisse oratioiiens.In apodoseos initio poni subinde particulam j), praesertina .quando in protasi eadem posita erat, aatis notum: quade genere ronf. Lexicon Polybian. p. 1 2 5. et vide Herodat.1. 116, 13 et 14. — Atque haec ita non modoa mescripta,verum etiam a typographo descripta erant, et prelo taaasubmittenda, quum mihi traditur teeunda Vigeri Hermannianaeditio, anno MDCCCXIII. in lucem emissa; ex quahaud mediocri cum voluptate cognovi, eumdem clarissimumVirum, mutata priore sententia, istum Herodoti locum,in quo versamur, eodem prorsus modo, quoa aobiafactum, expedien<strong>du</strong>m censere. S.33. &$fa{ /uxfev;, /turtiu» i&eievenf?) Pygmaei sunt, prudentius,quam poetarum in fabellis, hic desoripti; a quo»rum pictura non iongeabit Nonnosi, qui eos in Aethiopiaefinibus vidit, narratio. Sic Photius ex eo, Cod. III. Btbiioth»


Afi HERODOT. 11.33.33. 34$p. 8. i*rn%t yoif rm **•($»!» fiv xcii Hi»t txtvrn it&femltm,/8fo%vr«r«if ii r» piytfa, xa) fdxxri TW xt*°"i •»*• ^ rf«x«»itSecrvminif iiot «onro; rei" r&iutxoo. Itaque in fafoulis,ai illafide fulciuntur, putari non debent. Idem nempe, beneI*. Vostiut, efficiunt aestus et frigus intensissimum, quam-.vis diversa ratione: nam, qui nimio sole coquiintur, illibreves sunt et exiles, praesertim in siticulosis regionibus,ad Mtlam III. 8. quibus iungi possunt a lobo Ludolfo diapntataConment. in Histor. Aelhiop. p. 70. WESS.CAP.XXXIII. 8. ««2 Mfav r«V»*» A*8uV *) Authaec, autsuperior, quippe lenem orationis cursum turbans,in<strong>du</strong>cenda copula est. Mediam autem Africam permeareNilum, si districte adfirmetur, vero non erit simile..Quare Ampl. Bovheriut Dissert. Herod. c. 18. p. 190. confusionemamniuin, Nili, et eius cui Niger nomen, h^c invenit;fortasae citra ius. Haud sane aliter haec accipi pos-•unt, quam quae de Istro, v.(rni rxtfat rn» Evftintt • quaequidem si arte presseris, simili laborabunt difficultate,WESS. — AtHerodotiquidem haec fuit sententia, Nilummediam e transverso permeare Africam, htrumque mediamEuropam. Priorem %*) particulam, Westelingii monituntaeeutus abiecit Reiziu*: quam equidem, iubente codicumconsensu, restitui. Fluribus autem rationibus tueri illalocum suum potest: quarum rationum haec simplicissima,ut repetitum verbum \iu subintelligas: piu ix At&vnt,tuu (iitt) ftirn* rwiM» Ai&vt». 4$.12. nppi»Mc xoXio;) Nollem diaam Laurentio a Viro Cl.mpactam, ex non geminata canina littera: aecutus est suas*schedas, quibusaliae consentiunt, praeterque omnes^rtttoteUsMeteorol. 1.13. Isthic autem Philosopnus <strong>mont</strong>emaignavit, Notter urbem; quo titulo in Celtis cum nullasit, Guil. Stukius ad Peripl. Ponti Euxin. p, 164. JJvfiiriKSftvt sive Sftot, vel aliud quid huiusmodi, legen<strong>du</strong>m coniieitesae: cui paria non facio. Herodotut ex auditu hakcdeponit, in omnibus non fallente. Monuit Giareanut etStukiut ex eo, non longe ab Istri fontibus <strong>du</strong>o amnea Brygenaeu Pregen scaturire et cum eo miseeri, vicinamqueillia uegionem Preginam sive Pryginam adpellari: fieri potuisse,ut Huftim inde gigneretur. Gemina illis Daiteampiutad PHnium H. Nat. IV. 12.in eo repreheaden<strong>du</strong>s, quod rkf»yf»W yiAi*i Nottro obtrudat. WESS.


346 A D N O T A T I O N E S. J3. f£t\roi iin ??4J 'HjootXxii)» rrxxtav) -Corrigunt doens>simi viri Io. Clerieut et Bouherim Diss. Herodot. c. 19. tre'Hf. ornxiaiv, siquidem Celtae, sub quorum nomine Htspanicontinentur, extra colnmnas istas censeri nequeant Athaec vide. Ad Calpen fixae credebantur colnmnae; nndediversa ratione cis et nls columnns niulta considemri poterantOmnia extra Hercnlis fretum in Oceanum vem?5« mx&i 'HfecxXiiuv Straboni I. p. 8s. [p. 47- extr. ed.Cas.]cui et pars extima Lusitanide, sese vehemcnter porrigenfdc incurvans, ri ixr#V'Hf«x>Ji'(u» vrnXSi niyn>tut riff EJf«mfp. 113. [p. 64. Cas.] Praeterea irre;


AD HERODOT. II. 33. 34. 247VALCK. — Abiecta a Rttzio verba revocavi cum Sehaefero.Post^Isrfcf comma interposui, quod aberat vulgo. S.CAP. XXXIV. 6. i H Aiywtn, - - - xar«i) Haecalienissimo loco legi contendit T. Faber, atque in librumIV. re<strong>du</strong>cenda: Quid enim, inquit Epist. I. p. 29. ad eomparationemNili eum Danubio situs Aegypti, qua (Miciae mon-Jtaaa aspieit, faeere potest ? Mea senlentia lib. IV. prorsusista locum non invenirent; hic autem pernecessaria aplerespondent ad argumentationem Herodoti, haud sanequamcomparantis longitudinem Nili per Aegyptum eum cursu Darnubii per Europam fiuentis, quod putabat Faber -. nihil minus.Ostenderc nititur, r»v NtiW rfUxpf ix ruv ir^» ni-Tftn itttitvlai. (cap. 33, 10.) Tractum iiie <strong>du</strong>ntaxat cursumqueNili atque Istri comparat ab Oocidente versusOrientem fluentium. Ad quaestionem a Fabricio sibi politamaltius Herodotea retractare debuerat Faber. Nilussecun<strong>du</strong>m Herodotum (II. 22.) Libyam permeans et Aethiopiami*&£oT k AiyvTTov. Quousque supra Aegyptum Nilifontes peraequuti dicantur, narrat cap. 29. ct seqq. SupraAegyptum iluit ab Occidente, \iu ewro' tmii»; « xx)iiStv Sv*ni*n. (cap. 3i, 5.) Tum narrationem interserit,qua per Libyae deserta quam longissime progressi iuvenesNasamones flumen invenisse magnum dicuntur, tjitmSl (cap. 3a , 4°-) olwi foxitiii; ccvrit irei; Sxiov avar&Asvr*. Nilumfuisae coniicit Herodotut; tandcm* hunc Nili cursumxomparans cum cursu Danubii. Nilut ipsi dicitur ju/m(vnquruv Atthm • Ittcr iticnt vyf{o» ri» Evewrxr. Nilut fluit abOccidente Libyae-, Ister ab Occidentaii parte Europae.Itter TftevTf i( ^obnttvom r»v rov Evt-tinv itimv, rf 'lorpmrw-• «mievri: Nilus b&k"! it Aiywrrev. Aegyptus terminus estOrientalis, ad quem ab Occidente Libyam pervadens pertiagitNilus: hanc, cursu mutato, mediam secans effluiiin nwre. Iam vero monstran<strong>du</strong>m erat, Aegypto ebiectummpondere locum, quo se Danubiu» in Pontum exoneraretEukinum: Aegypto, inquit, opposita est Ciiida moatanaehinc rtcta via pergendo quinque diebus perveniri potest Sinopern,adfontutn Euxinum sitam: Sinope obiaeet Ittro, se in itludmtn exonerantL Tandem e dictis concludit: tim rii N11X0»imM,lui sr«J«K tii AiBun; (per totam Africam; utD&nubiu»ptr totam Europam:) iaiiirru, ifytwtSxi TU "IBTOU. VALCK.


9*8 ADNOTATfOffES10. «nmnufni) Gronootimi' Vrde,- nimis argutantern.[Putaverat ille, legi hic debereT£"l, haud satis W"


AD HERODOT. II. 35. 36. 249deau tttx videntnr maps esse cansuetadine» singuiorumfift», publici magis moret. Vide IV. g5, 9. 106, 3. VIII.144, 17. De morum Aegyptiorum et Graecorum discrepantialepidissimi exstant versiculi Anaxandridoe comici apudAtibenaeum lib. VII. c 55. p. 399 seq. S.IUd. eu u2* yvtemac iyeei^evri) Tractavit haec ill. Ez.Spaniiemiut ad Iulian. Or. I. p. 143. Sed iyeeiSfn hoc locoidem estatquein^ro agere etversari, sicuti III. 137. RecteNymphodorus in Schol. Oed. Colon. Sophocl. vs. 35o. «1At» >v»oow? it iyoea moaretTtvei tuH xwmXitiouo-i, de Aegyptiis;tum ci it ettietc xetri niv eix/o» vQotlvevri, at nihil ibide texendi more, quem clarissima luce Salmasius ad VopiteiAurelian. cap. 46. p. 564. et post eum Io. Braunius Vestit.Sacerdot. Hebr. lib. 1.16. p. 367. etc. circumfudit. WESS.[14. tv/Mftti. Sic scriben<strong>du</strong>m monuerat Koen. ad Gregor.Dialect. ion. §.119. S. ]CAP. XXXVI. 2. TJ uh «wu, nnkutt) Nihil muto.K»AtaWi Areh. (sic enim habet, non xoftoovri, uti Ga-Uus,) librario debetur, ad nptam ionicam offenso: indidem\vewrteu et %V(£*TXI venerunt, saivo meliore cap. 37.Non negavit his Cl. Salmasius operam, de Coma p. 543. ta-Jia derivans, quae sine controversia inde conftci non possunt,bene observante Cl. Dukero in Thucydid. 1.6. W ESS.4. reti; /HXXITTX ixriirou ) A poeftis omittitur inter<strong>du</strong>min taiibus praepositio; addit Herodotus; qui et hic scripsissevidetur: ic rw)j niKur* iKtitreu, nempe T» xSitc:qui quidem genere sint proximi, atque id. circo Txttmtc etraiitrreu. Iib. VI. C 57. hxifuv iteeroovxm notttinv trift, ie rorUAiTtu txfir. conf. c. 109. Ad aliquem venire dicitur peeuniavel haereditas. Solon: /u»i htireoinviit tlc 0» * etiei* ?fjtfrou rSr.SfQenSv TtU.vrmirr*n, apad Diqgen. Laert. I. 56. cui legiCharondae cohtrariam explanans Diedorus Sic XII. 1 h.. r«eiriue, inquit, tic ixtittvc xocSttxtvmc. Ii* esse adiuneta Saera,scribit Cieero de Legg. II. c 19. od quo* patris familiasmorte peeunia venerit. VALCK. — Ergo ic rtvc volueratYir doctus. Atsimiliter LX. 36, 34. i/uctc itaitrieu, proit inietc dixit Nosler. S.[j el teq. ouur*. De victu interpretatus est Lareher:Let autret peuples premtent Uur repat dans un endroit separide* betes, U* Egjptient mangent avec elUs. Qua. strictiore


aSoA D WO T A.T ION ESnotioae irequenter quidem epud alio» auctores usursarijtovinuis id vocahulum; nec vero apud ISottrum. VideL35 extr. I. 157, 10. II. 68, 18. coll. I. 4. etc


ADHERODOT. II. 96. 37. 15»ia Recueil iPAntiquMs T. I. p. 70., adsperaia praecurissimM)•bservationibus, quas utconsideres auctor suasorque sum."WESS.CAP. XXXVII. [4. iW« H */»i«


fiStADNOTATIONESC-.-77. usum Aegyptns eiie» ht xeieYwy sive vini ex fcord» lar»gitur, quoniam vites regioni deessent; quod quidem aadistricteverum sit, alias quaeremus. Plutarchus, posftFsammetichi aetatem, adttu Graecis intra regionempatefacto,vini potum regibus et sacerdotibus placuisse, deIsid. et Osir. c. 6., antea pestiferi qtiid illi adesse opinati»,innuit. Ut ut fuit, eiveu ei nh ov¥ ftwr, titi ihiytmt tytia*-to, Chaeremon in Porphyr. Abst. Anim. IV. 6. Confer AfosamIII. 5. Iablontli Panth. Aegypt. II. l. pag. i3i. et not»Salmasium, «fnriW de foliis, ttfnrlxm, in vino usurpariadservantem ad ^diiUem Tat. lib. II. p. 67. WESS.22. etfr* TfuyetM-i) Ct. Pou»»' corrigebat ~0ev'yove-i, fiigutU,•yulgatum vitii damnans, quoniam qui fabas eij/evrit X«-riorrou, eas reoijrevo-i, quod Noster infitiatur: passim* t if«e- et tyvytn contra se poni, neque Tfoiytn erudas edere indi-«are. Speciem ea habent, nihil amplius. Debuisset scriptor,si vero niterentur-, ovn tyvyem; ovrt ctf/emr dare. Atveritas deest. Tfoiytn de crudis olim placuit unice: -testanturreuxrer et Tfu^ifiu, quae al,u« hhi/wnt exponit GaUnus:avceditverbi in his libris usus,I. 71. II. 92. [IV. 177,3.]Bene, quamquam generalius, Plutarchus Symp. VIII. 8.•uri yotf o-mlfttt, evri eirtiaiui xvaim» Alyvxrtovt, erXX* ovitit£mtc ctnixtrtou $*9iy 0 'Hfoioroc. Egregio Medicei et Past.«nvriwrm alius erit locus. [ Vide Adn. ad c. 66, 8.] Nunenotemus eorumdem rw» efc itri &f%iifto>t ['• 2 *] siirgulareprorsus. Potuisset illi fideiussorem Vir Celeb. addereDioncm Cassium, cui i aty,iiftu(, r£ olfxiiftki, ro'v cifxiiff'sese probarunt. Lege Cl. Reimari observata in Dionis LIH.f»g. 712. WESS.CAP. XXXVIII. 2. xal rovrov iivcxec JexiAts'sWi on*-'rovc w£i) Non expedio hanc consecutionem : Boves mmretEpaphi cententur: Epaphus non alius ac Apis II. 133. IHi28. i propUrea hunc in mo<strong>du</strong>m bovcs explorant. Haeccine conr•equeas oratio? Saltem qualitatem aliquam aut coloniaut rei alius adiunxisset. Aegyptii rufof boves rovc irvfaAf0ov< tantummodo inmolabant,- usi prius examine pilornaisuperstitiosissimo, UOTC xav (UM I%M re/x* fitimro» t) •XsvxJHseeeWo* iysirtxi, ut si vel pilum unum nigrum atbumve haberet,maetari non posse arbitrarentur, testantibus Plutareh,- Isidt«tOsir. p.:563.B. et Diodoro I. 88. In Nostri animo,etii


AD HERODOT.II. ». 3o. 99»verbs nnnc non praeferant, versatum cunile quid Videstnr. Cl. Pauw planisstma fore censebat omnia, modo Beve**«c iftfututi nigrot bovet, refingeretur: hes enim Epaphi siveApidis, itidem nigricantis coloris, fuisse. Quod quidemtsi probetur, cur atros candidosque pilos tanta superati- •tisme bubus evulserunt, quibus ipse Apis insignis eratpmitto-vocem Herodoteam non videri. Ne longum faciam,adstipnlor Viro doctissimo, aut mend» turpatam, aut vocealiqua defectam esse orationem. Fac fuisse revc & xuSscetvcjBowr rntifiKf ete. et nexus erit sermoni; quam mihi•uapicionem stabilire sequentia videntur et quae priiicipistc.41. tum Porphyrius Abst. An. II. 55. Sed hoc doctiorcsperpendant. WESS. — At nihil est, quod hic magnoperedesideres. Non nisi eos boves immolare licitumfuisse, qni xtttstfei essentj per se intelligebatur: itaquestatim exponit auctor, quo . pacto, an xctietfit sit et immoiariEpapho bos possit, exploretur. S.4. isr«ovra»ex Areh, scripsissem, nisi Posudedisset conmodius, quod et in Ahreschii coniecturam Dilucid.Thucyd. p. 35o. venerat. Reitkio, post pauca ti xx-_dxtfi r«» etc [l. 7.] convertenti in ti xetreef *i r&i», numcenspiciat horum quidpiam, arbitrariam emendandi rationemlubens relinquo. YVESS. — Ad iSnrtw intellige expraeeedentibus • $ext/ui$uv, nempe r«i T


i64 A«"BT O T A t I O N ES >>fxrm.ii, nr*>Wr, ut eligendi sit faeultaa. Verum abuadna»tior ea est copia. Corn. P*uw innra et he avrtv visum fuit}H «Wfstkfeixav tdem esse, ac dein, pott hoc, ttatim. Equidempoitea, deinde Latinorum, et aiitt, av pulcre recordor,*V uvr$ itidem; de isto nunc quidem ad<strong>du</strong>bito, in ver»sione Gronoviana [avrtv ad Bani* referente] adquiesccaKRecepi praeterea [/. 6.] xxrattirtifum, libris et indeie ser*monis requireatibus. Coaseatit Plutarchut Isid. et Osirid.e. 3i. Quae dedevotione victimae piacularis, et manibuseapiti eius inpositis, exponuntur, in rem suam rertUSpeneerui, Leg. Hebraeor. Disscrt. VIII. p. 1466. WESS.CAP' JiJL. 5, 'E*it» •x(t*nrTivr


A D H E R O D O T. II. 40-40. »65ftjm hJc intelligamus, caussam equidem video nullam. S.\i5. tmtli S) ehreTv^titrxi) Obversabantur ista docto nugatori,cuius Ionicum de Syria Dea libellum inter Luciantaretuierunt, T. III. p. 454. ubi Adonin ab apro in-«emnptum in sua regione ferebant Bybiii, xk) xxrel (si«Jegerim ) nntun rtS ireUttf ruWonroe/ « ixotVrov irtcf, xoii $fxitwrC- - - fat in "irtc, ri gcvxtfut xyxijtit, riHlyvrnn, Antiochici p. 353. WESS.l5. jf xetl «V^eVlf» vmfixtrret) Potuisset lirtfi%tirxe, struoturavulgatiore. At Gronovium consule in cap. 66. huiuslibri. [ubi hanc dictionem cum illa confert, renrx yiytiptttx,c. 66, 15.1 Antigonus Caryst. Hist. Mirab. c. 23. deth Aiyvrty rit Bevt £t xxrtfvlfyc - - Zxrrt xvral rx xifxrx rXc ytitvneiXirt etc. WESS.CAP. XLIL 1. oo-oi niit H - - JJft/rroei) Fortasse scribcn<strong>du</strong>mitxie ttlt $jj &iie


aitfADNOTATIONES2. Hii( ©nflai/oj) Rediit Iovi solemnis titulus, quoI. 182. II. 54. IV. 181. superbit. "iSevrrw ifiv in VaUaela?tinis templum incolunt, verius sacrum sive aedem constUumly[potius constitutum habent.~\ ut c. 41. 44. et Diodor. Sie. Li5. Rediit quoque 'Orieio;, cui MetL Ionicam formain t bicinconsulte detractam, reddidit II. 157. WESS.14. 5Tfo/%iir0ai n rviv xc$iv) Pati hoc possum,si tameaopera levi iieret •jtfwyJMou, sequentibus inelius congruoret; quae et Cl. Reiskii opinatio. Notxef de arietis veilerJGrammatici recusant, merito rcprehensi a Sam. BochartoHierozoic. P. 1. c. 42. lib. II. De titulo Ammonis xfiurfoo-wn*nihiladdam, uisi recurrere IV. 181. et in Lueiani Astrol.c 8. et Proclo in Timaeum p. 3o. WESS.19. $u»iv - - »Mf£ovr{f) Adridere posset ^wvf, ob IV. 117.0


AD HERODOT. fl. 42.43. 25?qaa pltrribus sarcoj>hagis locus. Vide saltem III. 16, 38•eq. S.]CAP. XLHI. 8. f» ti S»i x«> rih) Haud seio an sithil W deterius. Lucian. Astrol. c. 4. i» tl KX) cCvitnxrx


158 ADNOTATIONESex oeto diit, qui <strong>du</strong>odeeim erant, uruim eise arHtrantur. Vo>lueratille, puto, debuerat oerte, ex <strong>du</strong>odeeim diis, qui oetofuerant. hyiwm cum Cronoyio exstiterunt reddidi, quod etWea. tenueratl Commodius H. Stepk. in ora versionULaurentianae: ex quo e diii oetofacti fuerunt <strong>du</strong>odeeim,quorum unum Hereulem eentent. Quam versionem proban»Jablomld in Proleg. Panthei Aegypt. pag. txiv. et LXXIII. utocto dii», quos initio coluerant Aegyptii, snocedente temporeadiecti fuerint quatuor alii. Lareherut, contra anctori»mentem: il ett <strong>du</strong> nombre de eet douze Dieux, quisontnis det huit Dieux. S.]CAP. XLIV. 6. % %\ t-p.ntuyliv} Non me fugit,quid patrocinii nd(xyi»s cx Athenaci III. 14. [pag. 94. b.jauferre queat, sed locuples esse <strong>du</strong>bito. Noster vulgatum,nullo msstorum dissensu, probavit III. 41. [Sic corrigein nostra Var. Leet. ubi perperam II. 41.] Stat et proeodem Cl. Wasse in Thueyd. IV. 13. Latinos Zmarag<strong>du</strong>mmaluisse, cognitissimum est, quo de Ian. Brouekhusius inPropert. II. i3, 43., et ab eo cumulatim citati. MfcatV,quod continuo [I. 7.] succedit, insolentius videtur: bin*T. Fabri /uydKuf, a Gronovio castigatum: indidem Reiskii/uiyxipSs, non magno utique molimine. Ego in LaurentHet Porti partes eo; nam Gronoviana explicatio mininw aeprobat. WESS. — Nempe adverbialiter pro /uyclxuf poaitumfiiyaiii Portus censuit: quod utique insolentius.Quod ad Reiskii spectat coniecturam, notabile tamen est,subinde et alibi a librariis permutatas reperiri • et © literas.Cuius confusionis in At)ienaeo exempla nonnullaobservare memini: nlia <strong>du</strong>o Schaeferus adnotavit, unumin Notis ad Gregor. Dialect pag. 5a5. alterum in Indic.Graec. in eumdem librum, p. 939. Vide etiam rVestelingiiAdnot. ad II. 48, 7. et Var. Leet. I. 58, 4. De smaragdina,quam Noster dicit, eolumna consuli possunt quaeLareherus ad h. 1. adnotavit. S.12. TfoixcVja xtu inyfhtx) Fuit Tyrus post Sidonem /wyirni T«J» *sm'x4i» xxl ifypuwiTn W*if, ' n Strabon, XVI. pag.1097. et, illo longe potiore, Esaia Propheta c. xxm. 7.Negari tamen baud potest, nimium priscam btc perhiheri;quod praeter alios egregius Vatis eius explanatorCamp. Vitringa condocefecit. Fieri potest, ut Nostrum, an-


AD HERODOT.II.44. s5»ttquitatis suae iactatores, sacerdotes Herculis circumscripserint.Quod enim Vignoliut Chronol. lib. IV. 1. p. 33.Tftmonct xcd xfiax rescripsit, id in coniectura, incerta elfkllace, deputnn<strong>du</strong>m est. Non addo, et ea ratiene Tyriinitia iusto antiquiora constitui. WES8.[i3. ixtnvnm f%e>rs; (darlov tli xi) De abundante ver*bo tltou videad I. t53, 19. notata. 5.]17. -*imym$ri) Ssxoc ytniivi corrigit Maussaeus ad Har*foer. p. 144. edoctus a Scaligero ad Euseb. p. 37. Mendaepatebit origo, si sic voces censeantur.olim- coilocatae: **JrotSrx H ymfn » ( id est Ssxet) •xeirtool i


aGoA D N O T A T I O N E Scherus, cuius et Adnotatio ad h. I. et uberior in hunc 1»-cum cpmmentatio in Chronol. Herodoti consuli potest,vulgatam scripturam trlrrt defendit. S.2 3.


A D H E R O D OT. II. 45. 46.a6tcuffl acuto accentu super vocali 1: calami <strong>du</strong>ctus qui superto conspicitur, quem olim pro accentu circumflexoacceperam, indicat postremam v literam, quae in reliquarumliterarum serie non expressa est. Vulgatum vevoCZi, ut Reiz et Schaefer, sic et Larcher tenuit, satis illudpraesidii invenire censens in his quae cap. 47, 9 - 11. leguntur.S.i3. NU; «v QVTOI dvfyuxwf S-vouv,) Legitima foret conclusio,ni aliunde de inpia hac gentis religione exploratumhaberemus. Adpellavi ad Diodori I. 88. Manethonem, Pluiarchum,Porphyrium testes ; adiungo Seleucum, cuius liberab Athcnaeo IV. ai. p. 172. •xtoi T« *KJ Aiyvxriovt '\v9gu-^roSvo-iot;, laudatur. Sustulit crudeles aras rex Amasis,humanarum victimarum loco placentis in usum vocatis.Quod cum diu ante Nostri aevum valuerit, inde illi hocargumenti genus. Alia Iablonskius Panth. III. 3. pag. 7 5.'Eovra, [ i. 14.] quo modo et mstus Baroccianus, testeWassc, ex Arch. locum inpetravit. WESS.17. Ivjusma tin) Voluit-ne Arch. et Vind. tv/atvia, uti tvmim*et alia hoc de genere? Heliodori similis formulaAeth. IX!. p. 424. TOVTO rt xui i/Mi tvnivtKt v.h ttx rutupiniwt, rei fjLvmxvnca 0! uwry mytj TITI/JIMOJ. WESS.CyfP' XLVI. 6. «VO>>M«T5TO(5I possessionein, undeMedic. opera exciderant, reciperarunt. VkvQnn et yixQm[i. 5.] artis sunt diversae; nec mcmini sub ifwyf«'ao/f quoscunqueopifices ad ejfigics parandas conprehendi. Ccteroquiin ordinatione verborum viro Cl. [Gronov.]accedo. WESS.9. ev /nei JfSiev irri hlytn) lonicam Herodoti forroam.loquendi aliquoties adhibuerunt Aelianus et veterum castigatissimusimitator Aristides. In huius T. I. p. 20. DJV dtutM>%»» ov% ifovi tM-ot yovi 7\tytn, S. Iebb. ov poihor scriben<strong>du</strong>msuspicabatur; ego contra ovx SSnv etiam reponen<strong>du</strong>m arbitrorT. I. p. 624. Quod habet p. 632. 1/u.oi /HLU ovx tvxttiri*mtiv I«TJ idytn, mutuatus etiam estab Herodoto, in cuiuslegitur proximo cap. 47. Io. Stobaeus egregiam praebet Heraciitiscntentiam, p. 48, i3. ohtyorKoi% yiytttSui oxivx B-ihovnvtovx a/juivov. Verum ovx ottunot, ov Xuov, ov %iij>ov, ov xd»tuov, multb magis frequentantur. VALCK.. 11 seq. xpii rouruv 01 «tVoXoi etc.) Si tnx» in auxiliuinvoces, uti oportet, nihil hfc inconcinni. Caprarios po-


»6a ADNOTATIONEStiore loco censebant, ob caprorum pracstantiam. Hoc fndicat.Verum, quae sub<strong>du</strong>ntur, ix & nvnn u; ftetXitT* ete.spectant-ne eumdem caprnrium? Id volunt docti interpretes;qui quidcm si considerasscnt hirci Mendesii venerationem,pacne incredibilem ista in natione, utique ix ftTcvra* ift non ad caprariiim, sed ad hircos rctulissent,eumque in primis, qui vujgo WMOI/IJ-W» rfoiVoc. [conf. Wie*r.ad Diodor. I. 84. n. 21. et Holsten. ad Stephan. Byz. voc.©MoCif.] Hoc mortuo, sicuti in Apidis decessu alibi, omnisMendesiorum tractus luctui in<strong>du</strong>lgebat, haud sane obitucaprarii. Notavithonc interpretum inconsiderantiam Cl.de Patnv. TS Mt»Jnr>'ai »SM£ [l. 14.] ex Arch. legitimumest, venitque in opinionein Gronovii. WESS.[Vallae versionem: Et inter Mendesios eaprarii praecipvohonore afficiuntur, et ex his urws marime, tcnuernt Gronoviat;quasi quae continuo dein de ingenti luctu memorantur, admortuum caprarium spectarent, non ad hircum qucm singularireligione Mendesii colcbant. Contra quos recte Wesselingiusmonuit. tV. $i TtvTut ad rot); alyus fuisse referen<strong>du</strong>m.Quod vero idcm vir praestantissimus in istis verbisx») Ttirwi 01 aiTo'xoi censuerit nvnn intelligi oportere ftnutnvrm, id equidcm ncc necessarium iudico, et omninapraepositioni fvixot in ista pr\ru non esse locum arbitror.Quidni vero rouru» ruv ulyut intelligeremus, quum plussemel «iToXof tuym Poeta dixerit? Odyss. »'. 247. et 369.alibique. Pleonasmum illum, si quis est, non magis Herodotus,quam Homerus, rccusaverit. In interpretandis eisdemverbis, xui nvrvv d UITOXOI TIH*( Mt&u; sxovri, <strong>du</strong>biusolim haeseram, utrum sententia sit, hos (scii. rov; tfrtva;)moiore in honore habent caprarii; an, horum (ncmpe r*7»ettyuv, caprarum hircorumque) pastores maiore sunt tn honore.Nunc, quamquam, sicut nvri/urv n»o'c i%in, et uctn txtit rnit,I. 4, 7. sic fortasse etiam dici possit nnit rwcr ?x»«» intelligotamen non ita loqui consuesse Nostrum : adhaec existimo,non fuisse alios caprarum pastores,alios hircorum.Quare eicctam e latina nostra versione priorcm illam interpretationem,et in graeco contextu l. 12. post verbuntixtvri, pro maiori puncto, punclum minus repositum vojim; utintel^igatur, ix ll nvrui (scil. r«7v ouyuv, etquidemix r*r» tfritur) tlf nu\itrrx rijuoe; ix"> et ex hoc genere HIMW


A D H E R O D O T. II. 46. 363maxime prae caeteris in honore habetur. Caeterum, quamviscum eo, quod ait, maiore in honore esse caprarios, benecongruat id quod cnp. seq. de subulcis scribit, veluti infamiaquadam notatis; noiim tamen dissimulare, in totaista pnnt haud satis expedite atque dilucide fluere orationem.Est in his haud obscura gradatio: Mendetii coluntQjnne genus caprirutm: magis autem colunt mares quam foeminas•- horam - - - maiore sunt in honore: ex his vero omniumtuaximc untis. Suspicari utique licebat, eo loco, ubi nuneel euTttei leguntur,'scriptum olim fuisse aliud vocabulum,quo indicabatur certum quoddam genus hireorum, quod maiorein honore fuisset quam retiqui hirci; et ex quo genere deniquedelectus fuisset ille unus, qui maxime omnium colebatur. Talequidpiam secutus esse videtur doctiss. Schaefer, quuntpro M ctlxeXoi (ex meraquidem coniectura, nam in vulgatumconsentiunt libri,) 01 xo'xo< non modo legen<strong>du</strong>mcensuit, sed fidenter etiam in Herodoti graecis posuit; inquo , ut in plurimis aliis, sequacem Borhechum habuitiquam novationem silentio praeterire in Var.Lcct. non debueram.Spectaverat, puto, coniecturae huius auctor (siveis Schaeferus ipse est, sive ab alio viro docto accepit) Theocritetimillud ex Eidyll. VIII. 5i. W u xoXt, xod *iyt tte.ubi graecus Scholiastes consentiente Hesjchio monuit, xo^Xs» dici hircum cornua non habentem; quod genus latinosermone similiter mutilum dicitur. Adiicit Scholiastes, ftuxf01: quod nimirum ille fortasse sic intellexerat: sedviden<strong>du</strong>m, ne fuatfiv scripserit, quomodo apud Hesych.legitur, KeXoy, frfycu/ Tfoiyn xlearoc ovx "•xfitrx- docuitqueetiam Eustath. ad Iliad. p. 917,16 et 18. (p. 942. ed. Rom.)xoXev a nonnullis subinde /ilym intelligi. Sed hoc utcumquesit;illud constat, in caprino genere mutilum (TO xo'xor)pluris olim aestimatum fuisse. Plinius lib. VIII. cap. So.sect. 76. Non omnibus (capris) cornua.— Mutilis lactismaioT ubertas. - - - Mutilum in utroque sexu utilius. Et de maribus,id est hircis, diserte Columetta, libvVTI. c. 3. Si (inea quam habitamus regione) clementior hiems, mutilum probalimusmarem. Est praeterea xoxoj etiam peculiare genusanimantis, de quo consuli possunt quae partim a Casaub. .partim a nobis, ad Athenaei lib. V. p. 200. f. notata sunt:(Animadv. in Athen. T. III. p. 113.) sed illud quidem no»


a6 4A D N O T A T I O N E Sindigeaum in Aegypto animal, u* de eo cogitari b. 1. noapossit. S. ]15. e n»v Aiyvxrirri, Miv&x?.) Sequuntur Nostrum pleriqueorunes. Qui Coptici sermoais usum habent, tnfitiantur,praeterque ceteros Iablonskius Panth. II. 7. p. 375.Vide vero njihi haec Plutarclti Is. et Osir. c. 73. tiev irrm"l£i( - - - xai eivre'; 0 A»i{ - eviw S» V*f r*v (• MeveWi rfs>«vxetXeuri. Sentis-ne scriptum fuisse x«» otvri; i Hvrf neqnffenim Apis et Pan idem, ne<strong>du</strong>m hircus Mendesius usquamApis. Unum adpello Herodotum. Nihil addo de turpissinioet detestabili hirri mulierum amore: dixi ad'Diodorum,et con<strong>du</strong>xit conplura vir excellenti eruditione S.Bochartus P. I. Hicrozoic. lib. II. 53. [et Iablonsk. loco cit.p. 277.] Ecce tamen istud CUmentis AUx. Protrept. p. 37.de libidinoso love: m^i/nvXaTO ytvt yvtaouZt, tvx trmt iotiyuv i M-ov'iTat Tfoeyte, in quo xlySt vox aliena est atqueex scholio. Hirci omnes in capras ruunt, non solus Men-rdesius: huius proprium fuit, uti Iovis, in foeininu insanire.W ESS.[17. Quid sit quod ait, rovro ic iniU^it xtfftixut ottrixSTt,haud satis in Iiquido. Vaiiae versionem, in ostentationemhominum pervenit, cum Gronovio tenuit Wess. Contra H.SUp]uuws monuit, esse qui ixilti%n pro ostento hic accipiant.Iablonski, Pantli. lib. I]. p. 278. sic convertit, huiusque re»videndae hominibus copiafacta esf. In eam sententiam, quamequidem expressi, praeivere Portus et Larcher. «S. ]CAP.Ji.LVII. 3. uvrttet imtTiotrt) Articulum eieci,msstis obsecun<strong>du</strong>ns. Euripides Suppl. 936. ©ici $**r ottx*.iroirxtnc - - - eiJroif. rtffiirrtic. SophocUs Aiac. 3 6. i$ta(nirttt- • cveirxoAuv - - uunTe ttintiuv inuiTXTouc. Noster III. 136.ttxtxTihotc ii AU», izoinvi ocJr£ iro-u. Retinetur tamen oontramorejn III. 45. Confer Davisium in Maximum Tjrr. Diss.VII. p, 530. Medicei Passioneiniie «V ut (jSectf/i egregie nitet.•WESS... 4. ei rv&arou, iimc) Non spernerem, si voculam tut)Codices praeberent interiectam: 01 O-VBZTOU, xtii iirrtc Al-yvwrittryytthc, tametsi sint indigenae, if igit ov&v ruv w A»Vv-ITT irifXfitrtu fMvtti troivntt. Saepius in talibus xod poniturpro xxtmf, et apud Herdd. VII. 46. «i ruM$e#o3 - - xxi Bftt-%l!» Urrot, futxfit itxlut ityeu *tuiti, Ttt &11. Inter aeptem


A D HERODOT. II. 47. 48. a65gmera Aegyptiorum memorantar et evBtrrxirJerodoto Hb. II.C i63. Suum greges quem in finem aluerint, [scil. eamob operam cuius Isoster meminit cap. 14 extr.] Eudoxuttradiditapud Aelian. de Nat. An. X. 16. VALCK.• 10. rot» ttvTtv xio'»»v, rti otvrti trsns-fXiivu etc.) EmendabatsequentiaTOV; itrtrott v; Cl. Reiskius, nulla, uti opinor,urgente caussa: rectius admonet, verba praescripta beneh&bere atque innuere, Lunae et Baccho eodem tempore, etleniiunio totius anni uno eodemque, sues inmolatos fuisse.{ Scil. in lat. vers. quam et Gfon. et Wess. tenuit, nudepositum erat per tempus, plenilunii.) Adiungere potuissetPlutarchi et Aeliani testimonia , quorum posterior de Animal.X. 16. &vovtn otvTf (Lunae) inttX TOV trov( uv: illeIsid. et Osir. c. 8. &verrt( a


a6< ADNOTATIONESraro omnino latinam vertionem adtingens. Mire vei»:Larcherut, a 1'heure <strong>du</strong> repas. Equidem, vespera quaefestumantecedit.- poteram, primo festi die, .quod eodem redtt,Vide Hesjrch. et Saidam in 'AtrocrulfMe: et confer ad AthemIV. 171. d. notata, Animadv. T. II. p. 613. Ubi, quoddixi canssam non fuisse cur a doctissimo Hesychii editorehsfkict in Ao'fTn« mutaretur,quandoquidem et metri ratioia Philyllii versiculo apud Athen. scripturam i»pri* poscit,etapud PoUuc. VI. 102. eodem modo scribitur, adiicietiam Herodoti hic locus debuerat. Denique, obiter hocloco liceat monere, vitiosam omnino videri scripturamH(*tuc, quae et apud Suidam et alio loco apud Hesych, occurrit:nam festorum quidem nomina, quae per continuoaaliquot dies utplurimum celebrabantur, pluralis numerisunt apud Graecos: singulorum vero dierum nomina singularinumero efferuntur. S.5. U-XJIV x»t*


A D H E R O D O T. II. 48. 49. »6?leetorum oeulis subieci. Quod autem ait [/. 4.] r#» aXA*»Strit, non sunt al.ia Aegyptiorum Dionysia, s*d reliqua.eiusdem festi solemnia, S-7.. xyxXntrct nvfinravni) Gemina fais Lueianea Dea Syr.C 16. xaXfsrnxi SE r«Se ttvfinrxtrx : quae quidem nerris cuntmoverenti/r, ea prbpter nvn [nutans] ri «utWe». Scio Corn. d%Pauw nZtt maluisse, Reishum ttvtrrtt re eui., quibus carer*licet. Gronovium cqnsule in huius Musae c. 66. [qui nout*vit illam verborum structuram, dyxX/uera - - ttSet r» atbier»ubi nvtnts rsu «ISCISV desiderare quispiam potuerat.] etPtutarchum Isid. et Osir. c. 36. Duravit phallorum turpissnperstitio in Athanasii acvum, quo protervus iuvenis, iasacram Christianoruin aedem ingressus, eorum ostents»fibne et iactatione usus traditur: xai frtftt $1 /ur£ Q*\~Xr» XJ»


a6&ADNOTATIONESfero conmutatam verborum expJanationem, ne<strong>du</strong>m Ss%{-Tf«fa. Recte dixeris istirft^» dyS(u-roiri Shifta, sicuti II. 66.quae una cum hominibus aluntur et victitant, sive i/u-tvT{ttpcntrct apud Xenophontem: de cerimoniis credam , ubiexempli fuerit copia. Aliud sectatus est CI. Reiskius, excidisseante haec sciscens, ovtl \x/Siw etvrei -*j|»a?: nplo quoque adseverare, ab Aegyptiis haee saera Graecosaccepisse ;• itioUTfnrx yoig «v »v. Quae mihi negare videntur,quod Herodotus saepissime insinuat, Graecos abAegyptiis sacrorum plures ritus sumsisse: tum oVtrfosrotleviter mutantur, quae sua scriptor agnoscjt: memorantcerte Athenienses nka. n inoT(c*x, quaecum reliquis Grae-. cis conmunia et consimilia in Sacris observabant VIII. 144.suntque oVoVfo*M in Theophratti Charact. c. 26. quorumiidem inores, idem vitae institutum. Ut paucis absolvam:negat Herodotus casu fortuito quadrasse Dionytia Aegyptiorumet Graecorum: tum enim in omnibus gemina gernuuta,quod secus erat, neque noviter in Graeciam invecta esse debuisse.Itaque aliunde advenisse, sed in paucis transmutata.WESS.^Graeca ista, Ou yap ii vvu,irttitii yt


AD HERODOT.II. 49.. 369ttaittre cause, ces cMmonies ne $e trouveroient pas si iloigniesdes moeurs et des usages des Grecs; et d"ailleurt elletn'auroient pas iti nouvellement intro<strong>du</strong>ites. Tum idem iniSotis ad h. 1. ingenue profitetur, se per literas ad viros doctissimos,Valckenarium, Brunckium, Wyttcnbachium, datasquaesisse quid illi de ista sua interpretatione huius locisentirent; horumque singulos, adprobantes eam , non tamendissimulasse, vel sic non<strong>du</strong>m satis expeditam videriauctoris sententiam, ad quam quidera clariori in luceponendam nihil ipsi in promtu haberent quod conferrepossent Mihi (utdicam quod sentio) illa verbi vvwrirititinterpretatio, casu fortuito quadrare vel congruere,ita ut hoc praesertim urgeaturdejforfuito casu (in quotxPVesselingii etLarcheri sententia vis argumenti maximeinest) non modo ad declarandam auctoris sententiam parumvalere,sed et per se gratuito sumta esse, et in sermonisusu nullum invenire patrocinium videtur. Poniturquidem nonnumquam verbum ruit^iimn, cum dativo casuconstructum, hac notione, quadrare, consentire, congruere,VI. 18,6. VII. i5i, 1. at neutiquam coniunctA casusfortuitinotiohe ; quam quidem hfc adsumendam inaximeqtiepremendam viri docti cxistimarunt, quum pulcre inteilexissent,non posse hoc loco Herodotum sinipliciter


3 7 o ADN0TATIONES«r«, reliquis morihis eonsentanea, tamen perquam probabilfcHiihi videtur, iu.iroo0x (ut oiim Acadeuiicus ParisienliaDe la Barre voluit, cum quo Corayut apud Larcherum conlsentit) scripsisse Herodotum; idque vocabulum a iibrariis»qui de moribut atque institutis htc ngi vidissent, temerein oM-orftxoc fuisse mutatum. Requirebatur hoc loco voca*bulum, cuius significatio et apta esset ad id quod praecedebat,trvnnttitn, et opposita esset ei quod sequitur, aM*•v nurri irorymhx: atqui talis est vis vocabuli eVe'rft$ec tnon illius oVoVfoirx. Quare in lat. nostra versione, locoillorum verborum, reliquit Graecorum moribut institutisquteonformia, rectius haec ponentur, origini gentit coaeva, aut•i qua sunt alia in eamdem sententiam commodiora. Deanimalibus dici eV°'rfe$oc posse consentit Wettelingiut, elqui ei sufiragatur Larchgrus; de caerimoniit dici posse noncre<strong>du</strong>nt, donec exempli fiut copia. Iam prorsus quidemadaequatum, quod adferam, exemplum in promtu mihinon est: sed, quemadmo<strong>du</strong>m e-vrrfo$oc; non modo de


A D H E R O D O T. II. 5o-5a.a 7 iel inprobiore natura KUhnium vide in Pausaniae lib. IV.'16. p. 5i8. [cf. Gc. Nat. Deor. III. 22.] Est autem Nottriplaasibilis suspicio, siquidem Hermetis Aegyptii pauliodiversior habitus et indoles in Panth. Iablonshi lib. V. 5.Jam cur ntn Tmautvrx [l. 7.] acrius multo quam ij rtttnusit, caussa nalla est, nisi ex deliciis MedictL Auctor ipwevaetAldinum modo, modo illud maluit, sicuti alii. InspiceI. 63. VI. 53. SophocUm Oed. Colon. vs. 436. PrewfiumB. Vandal. II. 4. WESS. — At differunt SSM *>' et•Ztn. Si H hic legas, significabitur desiisse deimle Alhenien*tes in Helknum numero censeri; quod fois-unt. Sin HOM Psignificabitur fuisse olim tempus quo non<strong>du</strong>m in Hcile*num numero sirit habiti; id quod ipse Scriptor noste*tradidit lib. I. c. 57. 5.12. TOI «» 'ASvrmcKTi) Hoc melius. Confer. I. 57. I*Samothracum mysteriis ex Pelasgorum sermone MercuriutKxrtti\tv titulo censehatur, quod scholiaad Apoll. Rh.h917. testantur. Mox [/. 17.] T« h yrfn I» X«M. idem cen-»len<strong>du</strong>m ac tuercl ra', sive «3j. WESS.CAP. LII. 6. SVi xoVju? S-i'»r«f rol trdrra) Putes haeeGenenti Attx. in mente fuisse, cum fine Stromat. primi,9i»; $> #*pai TJI» .Wa-iv fifxrou, x«i r«?i», xoi m'» SieexoVyuwii'!namque Protrept. p. 22. derivationem Platonis Cratyl.fi 397. amplectitur. Prisci iili &ot!; ex [&MI] &£, underftmi natalesaccepitjformarunt.


j 7 aADNOTATIONESrrnfia&m (l. 13.) particulam l-xii cum ista hrti« initio periodicohaerere; verbaautem intcriecta, ro yotf S>! nxrrnitr--- lutZwr, in parenthesi esse ponenda ; denique verbumiirvierre post vrrtfn sreXAp (f. 9.) ex librarii interpreta-»mento esse ortum ; verba tnim ista , inorvtov $) Smoe» *exx£,simul ex antecedente fcrttfovro pendere. S.]14. £i ar/xuvnu) Vereor ut se tueri queat: ad normamusitatam corrigi facile poterit: tl olrtKtrrre (sive, 11 oew-Wetro) r» OVVOHXTX roL elire rut BxeBotfar nxevrx num in usumreciperent sciscitantibus, responsuni fuitxftK-fai.Lib.VlJT.c. 49. (1 MKftfiWi» quod adoptavit Gronovius, ferri nequit.VALCK. — At hic quidem perinde et coniunctivomodo.et potentiali, sive optativo, quem vocant, locus crat.Vide I. 53, 4 scq. ibidemque rursus l. 1 o seq. tum I. 7 5, 5.Quod vero pro xfoco-fai, \l. i5.] xcM"' corrigit Valck. lubenshoc recepturus eram, si vel unus codex dedisset:sed in vulgatum fquoperinde uti licuil Herodoto) libriconsentiunt omnes. S.CAP. LIII. 3. fiixi' tv »re»{j|»-- olj tlmir XeVy)Recte dederat Valla: ignoratum est [rectius tamen hocGron. ignorarunt, scil. Gracci J nisi nuper atque heri, ul siedicam. Quodhis [ab eodem Gronov.] substitutum est, utpere dieam, congruit Thueydideo 1; re' olxttSif fiWr, lib. VI.c. 1 2. Ubi contra res minus accurate videtur iinienda, formulamadhibet Thucyd. elf tiwtir: idem est Herodoteum «5jt«rti» Aeyoj, et Luciani Timon. c- 8. ovroir) fth tiirtiv, quodquemulto frequentius occurrit, u( t»e? tlmiv, ut ita dicant. Hocquum in Epist. ad Hebr. VII. 9. legeretur, exemplorumcongesserunt afiatim. Utramque Herodoti formulam iunxitPlato de Legib. III. p. 677. D. U; faet tiW» %i\( xod «-«MT»ytyeiir*. Nuspiam in ista paene proverbiali formula, dequa Gataker. egit ad M. Anlonin. X. 7. reperietur irpi», quodhic perperam a Gronovio positum fVesseUngius Vir Clar.jam monuerat ad Diodor. T. I. p. 118. VALC K..Ibid. M'Xf' »" Toun» rt xetl x^) Magni facio Medie. etilli consentiineos: sed intra mo<strong>du</strong>m. Exemplum simili*locutionis, elsi Gronovii sollers fuerit opera , nusquam seobtulit. Contra receptissimum et proverbii instar «f»i*» rt*«' X$U, quod Athenagoras hic reperit et tot mssti rntunkhabent. JDedi ex Detnosthent et Diodoro ad eum scripto-


AO HERODOT. II. 53. 37»rem IJ. 5. quaedem; quibus adcumulo Iosephi adv. Apion.L 3. itatf* rik('EM»ri xwurrx tia, xx) %t\( xoi Wf


• *7*A D N O T A T I O N E Stia; indicant, primos versibus deseripsisse atque onutsse.Simile Diogenis Loert. Praef. §. 3. de Musaeo, •xwHttu &bteywxs tud rQauson trfurov. fa. e. scriptis versikus exposuisse.Memini magnum nostra aetate virum aliter Diogenem explicuisse,de quo AfisceU. Obs. Amstel. Vol. III- p.-346. Sedxvijrcu hoc significatu tritum. Tale Musae III. 38. xct) Stt&sfui in<strong>du</strong> IlivSafo? woiHrxi: nec diversum ambiguum istud SophoeUs,nrpixAi)? Ttuiv juiv i


A D HERODOT. II.. 53. 64. a 7 5qaae sub Orphei, Musaei, Lini, Eumolpi, aliisque nominibusferebantur; ut non tam illos homines post Homerumvixisse, quam carmina illis tribui solita seriuscondita censere vidcri debeat. Nec vero inde inferri autpotest aut debet, quasi Herodotut statuat, nullos omninoante Homerum ct Hesio<strong>du</strong>m fuisse pogtas, nulla fuissecannina; id quod omni rerum rationi adversatur: ficrlenim nullo modo potuit, ut in rudi et a nullo alio poe°tesubacto et tractato sermone carmina Homerica et Hetiodeaelaborarentur; et sunt infinita in iis ipsis, quae aotiquioracarmina partim testantur, partim arguunt. Atrerum summa contiqetur hoc, quod ea, quae antea pluribuscarminibus passim de singulis diis eorumque natalibus,formis, muneribus etc. exposita, aut narrationemaiorum ac fema diversis locis diverse sparsa ac disseminataerant, uno carmine Hesio<strong>du</strong>s comprehendit disertiusqueexposuit; Homerus autem mythos de diis vulgato»ad epicam rationem tra<strong>du</strong>xit, atque ita ornavit et ad certamrationem constituit, ut indc pro mo<strong>du</strong>lo ac regula fabulaehaberentur apud posteros." HEYNE in Comment.de Theogonia ab Hesiodo eondita, ad Herodoti lib. II. c. 52.inter Commentationes Soc. Reg. Goetting. per annumMBCCLXXIX. p. i3aet seq. — Credibile est autem*, nihilierealiud, nisi hoc ipsum, signiticare voluisse Herodotum,qnum primos Hesio<strong>du</strong>m et Homerum Theogoniam Graeaiteondiditse ait. S.[ 10 seqq. xa)TOC nh itfUTtt elc.) Frequeptes notarunt viridocti candi<strong>du</strong>m Scriptoris nostri ingenium et religiosum,veri tradendi studium; qui, quae vel ipse vidit, vel exhistorica fide pio exploratis aut maxime omnium probabilibushabuit, qualibet occasione diligenter ab his distinguit,quae vel pro sua sententia suoque iudicio interponit,vel quae e vulgari incertaque fama, aut a singulisquibnsdam hominibus relata, tradit. &]CAP. L.IV. 1. TOU n i» *EAM-« ) In praepositionjsabsentia singularis est Mediceus. [quem secutus Gronor.abiecit h ante y EAA-wi. ] Supra c. 5i. cum Aldo pauci T* itTWfi 2ct/Mf(*'(KQ nwrtifiuTi. Non nescio praepositionis, ubieam consuetudo requirebat, negiectum. Quo ex more 2-raftf(VMIM7 r£ ttxrfif bntmirf Euripid. Iph. Taur. 524. ctS a


376 A D N O T A T I O N E Svs. 538. «xxu? xferf' lytina Av'x/&i, quod utique tynfi iv Asx/$iconmo<strong>du</strong>m fuerat. Sopfcocfet Trachin. 176. «Jf xvlHrctlitvrt t\ai&£ti. Plato Menex. p. 245. r« T(i*um r» rt Mxfufuvixx) Sfoxotjui*' K«2 nxar«Mi(. Sunt ad manum consimilia,quae sicubi consensus conspiret msstorum, auxilioesse poterunt. Sed et saepe elisa videtur scribarum inconsiderantia.Sit Philostratus exemplo, Heroic. II. p. 694.quum de Ulysse ha0vyotrtt Xj etvrit r« hui trurn, OMTUXIr»otvr»7 Ituxti vrrtftt. Dederst h uvrf 'U. neque enim NeptunnsUlyssem una cum insula Ithaca, quae graecorumeorum sententia, sustulit: devofavit b praecedentis verbiterminatio. Hoc Herodoli loco vincunt schedae, citra quarumadstipulationem, re postulante, [


AD HERODOT. II. 55. 56. »7711. Auivttttnt ll eu Iftiuu) Haec et quae anteverterunt,sacris Dodonaeis feminas fuisse antistites, Iiquido conmonstrant.Strabo autem lib.VII. p. 5o6. [p. 3a8. ed.Cas.]primitus «vSpif nretv oi *eoQtrTtvo*rt( ait, deinde rftis yfoiiou,in mulierum numero consentiens. Unde sumserit maretistos prophetai, an ex vsro^irrw» Homeri voce, an aliunde,quaerunt docti viri, praeter ceteros Gronoviu* ExercitaLde Dodona p. a 3. WESS.12. Ilwufaia) Graece non dicitur *f»nun\f, sed *ftvMu»Euttathii patronum, non locupletem tamen, habet. WESS.— „Eustathium patronum" scribere puto voluerat: babetenim boc nomen Eustathiut in Odytt. p. 545, 14. In eamdemvero scripturam consentiunt libri omnes: quae cursollicitaretur non satis caussae fuisse videtur. Ut itfotvftiu,tTftntiSux ct similia dicuntur, sic non video cur Tlfofiituoi,praesertim tamquam proprium nomen, suspectum nobisessedebeat; licet adiectivum »foMtn);, unde illud derivatumfuerit, in reliquiis graeci sermonis hodie non reperiatur.S.CAP. LVI. 4. Soxhi itui »' ymi) Hoc praetuli;sunt ytunnt tyj» et Jcx/11 ifui eiusdem paene potestatis,necconcinne conponnntur. Scripti Codd. in verbi scripturapassim variant, adtentique Iectoris expostulant iudicium.Mecum facit ReisHus. Formulam eiusque usum illustrantReittiut ad Lucian. Astrolog. c. 9. et AbreschiutDiluc Tbucyd. p. 5. Quod sequitur [l. 5.] de parte Graeciae,olim Pelatgia, ratum ex Homero et certum pouitThucydidet I. 3. WESS. — At non partcm Graeciae aitolim Pelasgiam fuisse nominatam, sed universam Graeoiam;eiusque partem fuisse Thesprot.iam. S.7. Irtmc «touvW* ) Voce transposita hunc in mo<strong>du</strong>mista commode scribi posse suspicor, ut altera mulierumvideatur irfrfititxt i{ ®inr(urov< ievXivevvot' i»nr* avroltQfvvetrSeti vxi Qtryy iv •zivx.vir\ AIOJ ifoV Zc-ittf t\t oixet, oln-i-*eXtvrx


378 ADtfOTATIONESm templo Iovis fuisset ministra, qao pervenisset iUie eiw colerememoriam. VALCK. — Non niultiim refert, unQm-Uvovtm, an Aldinum, potius censeas; sapit tanien eius a«-tpi-roteSirctv non nihil ex lonia. Vidc adscripta DiodoroXVI. 70. WESS. — Commode utique u/j.>>ivTx-«•otv legeretur , quod cum Valckenario Reiskius etiamcommendaverat.Idem, non minns quain ille, simpliciter positoverbo KIQVXV&I offensus, ixtT vtifvx. Icgen<strong>du</strong>m coniectavit.Mihi, ut maxiiai facio sagaces eruditasque doctorumvirorum suspectis super locis'aut manifeste ineiidosisconiecturas, sic nuinquam placuit perpctuus novandipruritus. Reliquas partes huius traditionis allegoriceintclligendas esse prudens Herodotus censuit; qiiodde fago narrabatur, illa (inquit) vera et naturalis arborfuit. Hoc, ni me ratio fallit, vcrbo Tt$vxvAi significatur.Neque magis opus csse videtur, ut verba tirurx ethvyjvovrx transponantur: nec enim video quid impediat quominus credamus, mulicrem hanc etiam tunc servitutemservientem instituisse illud oraculuui. Exoptata sane rethero debuit csse, ancillam habere fatidicam ; cuius ex artehaud spernen<strong>du</strong>m ille capere quacstum potcrat. Caeterumde Dodonaeo oraculo consuluisse iuvabit quae commentatisunt De Brosses in Actis Acad. Reg. Inscr. Tom.XXXV. p. 89 seqq. et Hejrne in Excursu II. ad Iliadis lib.XVI. S.9. tvlx olxtxm) tv9x mutari haud debuernt. [quod aGron. inconsulte factum.] Aliud est b$a%, et hic incongruum.WESS.12. h AiBv» irtir(ri


A D H E R O D O T. II. 66; 57. S79de Periandro Diogenis Laert. T. 94. TOV ircuiot «Vtjoift/Jtv tkKtptvfar, quaeque dantur similia. VALCK. — Ut sae»pius «'; legitur,. ubi commodius tv videri poterat; sic etsubinde tV,-ubi tlc malles, apud probatissimos auctores.Sic quidem apud Thucyd. VIL 17. consentientibtis libriababes aVtoTtAovm; ixtiircts tv rf Xtxtxtp, et similiter idemalibi. Gonf. ad I. 21,4. notata. S.CAP. LVII. 1. IltXcjdSi; %i tt.u §oxiovr< xXxSHtxi«tc)'Quae fabulae origo, et unde antistitae DodonaeaeiriHuetbic nominatae sint, post doctissimorum virorum, Bo~charti, Groaovii, Triglandii, aliorumquesuspiriones etconiecturas,non<strong>du</strong>m in expedito versatur. Valehtnarium adiad Xragici Phoeniss. vs. 1475. WESS. — Quae obiter ibiValekenar. monuit, cum his conferenda sunt Scholia vet.ad Sophocl. Trachin. 175. (169. ed. Br.) ubi pro TOXIOVV,quod vulgo legebatur, ex Hesychio (in Xltteiovs) corrigen<strong>du</strong>messe «Xiiovf iam olim Sallier in Actis Acad. InscriptT. V. Hist. p. 35 seq. docuit, quod etiam a Brunckio receptume»t. A quibus parum abludit quod ad Virgilii Ecl.IX» 1 3. Servius adnotavit, Thessalica lingua peliades tteolunibas ct vaticinatrices mulieres dici. S.3. iiixtt* S« *•$< oM-otx ofvwj Qfiyytriou) Mira hominumstudia; quod uni ridet, aiteri accidit ingratum: si quidinnoves aut coneris, in promtu acriora iudicia ; quaeequidem uti nec valde metup, ita, prudentium ubi fuerint,non recuso. Hic allego novationis auctores Grammaticosac schedas veteres, nexumque sermonis. Non ne»tcio, quo fulcro t$o'xti niti queat: neque non intelligo,«V*tN; probum multis videri. Ostendit Cl. Hemsterhusiusutriusque usurpandi morem ad Luciani Somn. c 2., adseruitqueIonibus ojuew TCT; etc. Edidit Al<strong>du</strong>s III. 35. wtoib-j •rfsnufi • mutavit H. Stephanus; et sic tamen eiusdemMosaec. 8.et57« VII. 120. WESS. — i/m.o7*h. 1. lubentemme accepturum , in Var. LecL significavi. S.11. *EOT< til xctl T«V Ifiut »' /uMrrmi ete.) Sicex- Floren*tino vir Clariss., divinaadi per sacerdotes rationem intelligensicuius ezplicationi pugnat cap. 83., ubi oltisonrun fihov'«W •xevndirou £ rlxvis ' ve divinatio. Alii ifiiv sive itlw devictimarum eztis interpretantur, et ad haruspkinam referunt;l(iw non aliud esse ac i"fti'«v, sicutLxiirncet /Soia, de


aflq.AD NOTATIONE8anserum boumque carne, quae aKit x**»* > Bium:Corn. de Pauw et Reiskii opinio; qua ratione sacerdotamars, quam illis scriptor negat, maneret. Mihi TSI tf«tfuvriwi divinatio in templit, quae et responsis et signis absolvebatur,placet. WESS. — Vallae interpretationem ,dwinandi in. templis ratio, restituit fVett. quos et equidem,postquam incertus aliquamdiu haeseram , secutus sum.Attamen nec satis adparet cur hoc maxime adiectum voluissetScriptor, in templis ; et, hoc si voluisset, » upn dicturusfuisse videtur. Subiit igitur cogitatio, ufti hic intelligifortasse sacra, sacrosque ritus, cuiuslibet generit, ut hoc Herodotusdixerit, inpluribus aliis sacris ritibut divinatioaemetiam ex Aegypto in Graeciam esse derivatam. At rursus,hoc si in animo habuisset, non tam*Err« li, sed"Err< ur( vel Iri) x«« - - i Mmrncii dictnrus fuerat; quoniam , quaeadhuc de Dodonaeo oraculo dicta sunt, utique et ipsa ad>tunraait pertinent. Quod vero ait,"Err< Ji *«J TWV ifiJv ifixvnxii, perspicue significare videtur, nunc de alio quodam/UMVTIXHS genere agi. Atqui hoc aliud genus, est dtvtnandiratio per victimat. Et, quo graeca verba in hanc par-(em accipi possint, non opusest, ut cum Pavio Reiskioquescripturam l;ioii probemus, statuamusque ifia*» pro «««'•»vel itffiwv dici; quum praesertim nusquam alibi iftut velIfitx, sed constanter ififia dicat Herodotus. At nimirum «1ifd frequenter Nostro iAein, ac r* ifn'i'*, valcnt; suntquevictimae quae immolaniur. Sic Svtrxi r« ifoJ, I. St), 6. VIII.64 , 5. et alibi, e$t mactare viclimas. II. 40, 1. »' i^auffrtfrwv if£i, est exenleratio vietimarum, ubi conf. I. 14. et 16.-Ac praesertim ubi de exlispicio vel haruspicio agitur, legimuspropitia aut contra fuisse ta, ifx, V. 44 extr. IX.19,6. IX. 36 , 3. (ubi haruspex /uxmwrfai dicitur) item37, 2. etc. pro quo rx rQciyuc ait IX. 45, 10. DeniqueVIII. i34, 7. «fiiVj fcfnontfistjkc-Seu, est ex victimit retpontadei petere. Quibus inter se collatis consentaneum est, uth. 1. r£v «fuv (idem ac si dicas iix TUV lf£> ) riiv /uarruuir intelligamusdivinandi ralionem ex victimit; quam nimirumpariter, atque oraculerum. institutum,. ex Aegypto*d Graecot trantiitse statuit Herodotus. S.CAP. LVIII. 1. irf**uywy£t explicat Granoritu et>d Pauli Epist. ad Romaa. 5, 2.et Ephes. 3,18. docti in»


AD HERODOT. II. 57-60. 281terpretes. WESS. — Ohlationes intelligebat Gronov. provocaiMstd Ariitoph. Av. 854. et quae ibi a graeco interpretenotantur: in versione autem ad<strong>du</strong>ctiontt posuit, quastenuit West. Hesjrchio irtorayoiyi est ittortktvrii, recte: a6-tmsio , nempe ad deorum aras, tupplicalio. S.CAP. LIX.o. U BovBurri* »tAi») Stephan. Syz.BtvBttmf, *reAjf Aryvvrov, j?» "rXtiioToc Boi&xrrii 0w JioJn> T.' Quae Ethnicographi cum GronoWo non laterent, ricitMedieei spectatissima, uti fertur, fides, ut i; BovSttrrotobtrudi posset. Bubastis, exemplo Nostri II. 67. et 137.dieitur Pomp. Metae; aliis Bubastus, BovBotrrtc. Mox [L 6. Jex y * V Afora n °n omnino absur<strong>du</strong>m.Mirt» r» A/Xra scripsit supra c. 17. Ceterum lcmp/tIsidis , quod olim i» urbe Busiride, restant splendidissimaeninae, elegantissimis optimi marmoris columnis, cultisbominum animaliumque figuris ac litteris hieroglyphicisspeetabiles , descriptae cum cura a Sieardo, curioso ex Iesuitarumfamilia peregrinatorc, in NovisMemor. Legationunteius ad Orientem Societatis T. II. p. 118. WESS.CAP.LX. a. iVietv Honifcmn) Nihil habebat causaeear bic scribi mallet Galeus nuficlfrrrw, ignotum Herodotorerbum; apud quem, ut htc, frequenter alibi xouJ$rlainotat nave vehi vel ieferri, IV. 76. V. 43. VII. 49. QuaeGaleo obversabantur, Aegyptiorum xyuaWa; attigit virMagnus ad Diodor. Sie, T. I. p. 177. VALC K.&• hxftmil»**fs TM Boifii Tffy^) Placet Areh. kyxtH&rrtt,quem ille in mo<strong>du</strong>m III. 86. et Al<strong>du</strong>s IX. 98., nee tamenconstanter. Antiquissimi usus fuit xt"ma et ryxt^rruv,Xfitvmn recentioris: quae caussa perpetuaein Edd.etscriptisdiscordiae. In Sophoclii Elect. 901. M>! TOI/ T« innryjek fyjef««rr»! fyer»»»: at vs. 7a3. txfftr olii rvfryyx, ubimssti veterem sequuntur morem. Bacchylidet in Eclog.Tbyt.Stob. p. 11. otWk' briziixTU riQocuXXm, ubi schedae, testeGrotio, brtxtlpvxTu. Mitto alia, et harum cupediarum amatoresad Cl. Ruhnkenium in Timaei Lexic. p. 76. [pag. 104ttqq. ed. sec.} et Eaitachium ad Erotian. in hoc verbo amanio.WESS. — Conf. Var. Leet. ad III. 85, ao. etlX. 98,12. Apud Sophocl. video quidem in edit. Lond. ad Electr.904. tyxfi^rrf citatum ex ed. Ald. etad vs. 723. ryxfiVr' «oad. Baroe. ms. Sed utroque loco Brunctius id verbum in-


ataADROTATIOKES'serta fi litera edidit, nuila e msstis suis dissensione imNotis prolata. Apud Stobaeum, pro olim edito tgnjgf/*rci(HeerenT. I. P. i. p. 168. brtxfitwtrru ex msstis edidit, cuiusvide notam ad vs. 3. ibid. p. 167. 5.CAP* L.X.I. [2. iifxrai wftrtfo* juo») Vide cap. 40. «S.J5. ,TO» ii twrtmu) Quod in Athenag. Legat. prostat pag.114. TO* Si Tvwnrrui Tfimi mihi quoque sciolo videtur con--tribuen<strong>du</strong>m; qui Herodoteum, ro» Si n«rTo»rai, a Grono-*do egregic adfirmatum, minus iutellexerit, significans idipsum quorl usitatius Graecis diceretur r£ il rvtrrtrroutquemnam inflictis tibi verberibut lugeant. Scripti tamen Codicessi pleriquc praeferrent TU ii mrnnu, cui te verbe*rent, sive, in, cuiusnam Dei honorem; cum vicinis illudeonspiraret, t; Setiv sroXi» 17 'Afavxtti irxnr/vfifowi' i( 'HxWmx*»ru Mtu, similibusque. Herodoti Iocum IV. c. 34* adPausaniae I. p. 104. verba docte contulit Leopar<strong>du</strong>t X. Em.cap. 24. vnQxnvvtai rf'9if dixit Xenoph. 'EXX. IV. p. 3o4,a6. «SiXevyrou rw 9-if ylristid. T. I. p. 543. Achiliis roif jUfUteTlcn-fsxXai TftxSuTccf Philostr. Vit. Apoll. VII. c. 36. Vid. T~.Hemsterh. in Add. ad Luciani p. 85o. et F. L. Abresch inDiluc. Thucyd. p. 45s. VALCK.• liid. ro» $i ri«rr»»rcu ) Plena manu Gronovias; in patientrverbi potestate inprudentior: agentem, et formae quaemedia dici adsolet, requirit, indicante aVOrvillio ad CharitoruIII. p. 347. Codex Bodleianus, sicuti Cl. Watte testificaturin Indic. Thueydid. voc. "Oriot, rf hi TO> rvorrorepraeferebat, quorsum Vind. et Arch. scriptura <strong>du</strong>cere vi*detur: nec absona eius sententia. Bardesanet- in Praep.Euang. Eutebii p. 379. D. t» rf 2vpif - - - oi»i>co'«TO»r» mMjir$'Blx: in honorem Opit sibi virilia amputabant. Equidemin~vulgato adquiesco. WESS. — Ut vulgo niwrtrttti rnw»plangere aliquem; sic et rvWtroVu cum quarto casu con»struere Noster amat. conf. II. 42 , 27. et i3n , 7. De deo,tjuem nominore nefat <strong>du</strong>cit, conf. c. i3a , 8. et 170, 1. ibi ique not. S.CAP. LXII. s. xv'%»« **tov€i) Si Grammaticos,quo«[in Var. Lect. ]iidpellavi, consulueris, ndtatuin rol Xvx»tt,tanquam rarum et insigne, advertes. Glossae San-Germanenses:Xvx»es ovMftit' 'HpciWof B., llifarl%K Kontjnrt (vt\512.) Est ex Ionum «onsuetudine. Scfeol. ApolL Rhod. UU


AD HERODOT. H. «i-63. »831$7. 'Ictmxtif ei T* xvxXx, ityri r(t!f x-jxtovf, eJf Xt!%rae *xl Jf-Qfx: quibus non dissimilia Critici in Hicandri Theriacvs. 591. Kecurrunt ti Xt!%v« c. 133. et apud Themistiufaet Procopium, studiosos lVosfri, saepe. Mox [i. 4.J tturXra«riWe; [loco a'x«;] *«1 iWov, p/ciu» partim adipe, partim.0U0 coniecit fteiibui, quod *al ad lampades nihil fiiciat:cui non suhscribo. Frequentissimus olim Ln sacris usu»saiis aliud suadet; et quamquam vulgo sal crepitet magi*et exsiiiat in igne, quam luccat, satis erat si acetabulo»Tum fnn<strong>du</strong>m pcteret, oleo supernatante. Vide Plin. H. N»XXXI. 7. WESS.6. tiis/nu xiiTou *v%voxoii>;) Habuit haec ante oculos The>mistius principio Ornt. ad Constantium Imp. p. 49.; quodHemsterhusium, docto Oratop cgregie opitulantem, in PoWhtc. X. 115. minime fugit. Spectavit et has lucernaram acetnsioneslosephus, Apioni insultans ct aliis suae gentisosoribus, Xvyvci V«f ovibru iufdxurn, el rolt TWKVxutxeii m>.ixon>T«f >. VJJVOX osi'«f iJnriXoJvrif, contr. Apion,II. 9. p. 47&-? numero multitudiniselecto, quandoquidemet Deorum aliis hunc habebant honorem in Achitlis TatHAmorib. pag. 277. WESS.CAP. JL.Ji.III. 4* *ir «v oi yivrrtu xotra^ifrjf etc. )Rediit i) in pristinuin locu>n, praecedente /uh flagitante./5. Vossius, V. Cl., adscripserat codici suo »*rlf, nescioan motus Hesychii xotrupteiif, xotrw ®ifoV$.]9. ro' & SyaXfix, ie'» tv vntw tuxof $wX»v4> ) Unde Valla aoeeperit ligneum simulacrum, dicere non habeo. OptimeeumGronoytui in ordinem zevocavit; <strong>du</strong><strong>du</strong>m etiam ante G.


»8* ADNOTATHONESCuperut in Harpocrate p. 104. Multa istic vir Ionge doetissimusde hoc et similibus Aegyptiorum institutis exDiodoro I. 97. atque aliis. WESS.19. eu iiiv roi yt ei r c) Una de particulis orationi nocet,«ic tollenda, ut scribatur: «J fUtru o'iyt tuyinrrioi txruv.Hic etiam mos scribendi Herodoteus: pag. 19, 32. p. 5a,46. [I. 51, 21. 80, 28.] etl iiirnt «7yt Avio) SuXei tirxv. p. 118,6. 28. etc. [II. 81, 3. 83, 7.] atque isthoc ordine voculas istaa?assim collocat Thucydides. V A L C K. — Scilicet non modoou niv TOI yt, ut in Kar. Lecf. dixi, sed ov' uurrn yt »7 nAlyirrr. dabant Ald. et alii edd. Quum in id, quod West.cdidit, cumaliislibrisiietiamconsentiant,quisunt exeademcum Med. familia, videtur hoc loco, ut passim alibi,codicem suum haud.satis attente inspexisse Gronov. S.CAP. LXIV. 3. «VeVfe^e» ytvontvtv) Haec et vicinapervertit Valla, quae hunc vel similem in mo<strong>du</strong>m convertipotuerant Latine: Templum illud incoLuisse matrem•Martis; hunc e<strong>du</strong>catum alibi, quum ad viritem perveniuetaetatem, eolloqui eum matre voluisse; sed matris administros ,quem ante non viderant, haudingredi passos abegisse. In hisEditorum culpa perperam scribitur M*rsi et HXT(O(. 'AXOree$e*Hesychius recte reddidit futxfxv rdstx.ii.nAnv. De commerciofamiliari, sive colloquio, frequentatur e-v/u«u'!». ApudHerod. VIII. 79. Aristides adversarium Themistoclem i|sncoJtnStfXuv XVT£ ov aliudquid.isto captasse eolloquio: lixxiyvrSxi et o/u>tTv frequenterinserviunt istiusmodi lusibus : est et ubi sic adhibet.ur U>Jycvi bJih. Proptcr ea certe quae sequuntur, re' wi ttlrytvttttyvmJfy h iuurt, in istum equidem sensum oeperim r»ircxiiiv vel ixWv crxcx njv fnvrrit*, cum Gronovio, qui hancin rem valde collegit opportuna, et Hcrodotea quidemdiligentissime ad pag. i3o, 5. VALCK.Ibid. olxoT(c$ov ytvintvov) Plurima hic turbavit neglectussennonis habi tus~ 'AwVfotpoj non est nutrimentis depul-


AfiHEBODOT. II. 64;a85sas, quomodo Latina Cronovii; sed procuia parentibtis edtteatus,uti Portus bene. Hesychius 'A*e'rfo$e;, nxKtolv rtSfcc/cnins.Plutarcho propterea T. II. p.973. B. lusciniae, nidisereptae atque in caveis altae, ocflro'rfe$e< rwv lairieuv: Arittottli,quem Chaeronensis advocat, «v «VoVpo0« yinm-eu,de iisdem aviculis. Ad hoc, llixvbevntvef prave redditnr viriliterinpulsus , multoque peius ob Medic. abesse possedeccraitur. Suidas t&xvlfOVM-SVOS, TW «jAixia» ix M *U elvtfXyh. e. a<strong>du</strong>ltuu Denique rj nnrfi av/i./t(^xi coUoquium requiritmatris; coitum nunquam. De Xerxe, i$i\uv tZi nmtl^xi, desideranscum illis colloqui, VIII. 67. et Aristide c. 79. SiXatHVTS tvn4Ju\txi, coltoquium eius cupiens. Plura Valcienarius.Quibus quidem, uti aequum fuit, animadversis, sententiascriptoris elucescit; neque patitur, primitus fnisseycvoVnov aVaXXarTfo-foii, ntrol %i tfccv$o&W*ov etc. utiarbitremur:corrumpent enim additiones bene dicta. WESS.ii. tttSi aXoiirei*) Clemens Alex. I. Strom. pag. 361, 19.tuyvxriei, inquit, oreuroi - - -h ftpeiif niryitrSxi yvvx£lv ituu-Xwtc», /afi fi; iipa tlnivxi osW yweuxoV «Xeurotif honoSirnfxv.Attigit Marshamus Can. Chron. p. 222. Egregius Porphyrtiest locus in Euseb. Praep. V. pag. 197. ». venustissimusThtocriti Eid. V. 147. VALCK.[ 14 seq. idtyvnuu It Iselri) De avibus aliisque animalibusloquens,oxsvo/uvx, ait, iv rc roiW vnofo-i TOJV SicJv xoiiiv reiVi Ttitivtvi • de. hominibus vero, non h vxeiin , in ipsisieorum aedibus ait, sed nomine utitur latius patente, aIftiti.. Comprehendit autem ro' lseit et re'v wev et ro' W/uve;,agrum, Iucum, aedificia, quibus cingitur dei aedes. Attamen,vel sic, iusto gravior et prseter reliquum Herodotimorem iniquior videri possit ista criminatio, praesertimita nniverse in omnes paene homines, Aegyptiis ac Graecijexceptis,iactata. Certe, in ipsa etiam famosissima obVeneris obscoenum cultum Babylone, non modo non• inaede deae, sed omnino tf&> roii ieeu (ut refert idem Nofcr,I. 199, i5.) committebanturilla flagitia, quibus placarideampersuasum habcbant. 5.]16. vo/tu^evrt; olvSeorxevf thou yutriitte efc.) Diogenes Cynicussimilidisputatione ad foedas conmixtiones .probandasabntebatur, abutebatur et Chrysippus; perstricti ex meritoabs H. Grotio Iur. B. et Pac. II. 5 , 3. Ecce tibi Stoici


386 A D N O T A T I O N E Soostris ita'wspondentia verba, nt hoc fonte haustadiec-TCS: Jwi vi $«>l~vri, xol TfOtXfat» ezVe' X/^ouf i! Wrait|lfItfoV r «fXoywt &«£ft3x>inu* i»! r» $iiei'« «w) «to oiavSxc*»'tnm animantium mutorum exemplis liquere, re misri ••»»-yit i/iti», ttMTt yi»airR - - i» roif iffoif fiutlnn ro 9ti«>injPiulorcht Stoicor. Repugnant. p. 1044 seq. Quae homolocutuleius contentionis fervore et disputatrice virtute,si ea tamen virtus, atque ut alios premcret, iecisse dicen<strong>du</strong>scst. Sed honc rixosum relinquamus. Mox [L 18.]Sfriiw riXia [loco vulgati •yiuot] ex Codd. Britannicisadeo blandiuntur. ut a probandis non longe absim. Siqui interpretamentum putarint, Eattathium uti adcant,auctor sum, et considerent Wxo; et rtXfet in catervit sedenhabere VII. ai 1. 323. IX. 20. WESS. — Conf. I. io3, 4.jbique not. Apud Euttathium quidem, de diversis vocabaliWxec notionibus saepius disserentem, nihil quod magnopere huc faoiat reperire mihi contigit. Caeterum scriptu*xae isti, iirittn Wxtet, tam insignem veri speciem inestein»tclligo, ut et ego eam cum Schae/ero receptam veliin. &18. ifriiuY yivtu) TIXEOI, quod in Codd. scriptis invenereGaUus et Wasteus, ( vid. ad Thucyd. p. 151.) vixa correctoribus exspectan<strong>du</strong>m; si Codices etiam exhibeatalibi, [alii, puto, voluit] ubi vulgantur iftliut yinx, genuinumvideri poterit: r£xo; saepius periphrasi servit:mibi tamen nihil hruius occurrit simillimum. VALCK.CAP. 1-Ji.F. 4> omireu roi if ot) Non , pro tacrishahentur, ut vertit Valla, verum significarent ista, consecratasunt templa, quod hinc alienissimum est: vid. Ohserv.MitcetL 111. p. 94. Sententia poscit: r»j»«t 11W» a'«iV*irel B-Hfi* tl XCVOIMI: quibus autem de causis ferae sint comeeratae,ti dicerem. Herodotum tamen suo scribendi fliorededisse suspicor, omirai vel ttritrxi ifoi IIISI ti hiyttut,literasque nonnullas partim male repetitas, partim neglectas.thm saepe tanquam superfluuin adiiciturab Herodoto,crXforarMu» *M TafxXXnXievKu» studiosissimo. De re-.bus consecratis vel conseerandis satis vuigata sunt «MI»« velecMi»«j, et ei»


A D H E R O D O T. II. 65. 66. a8?lbii. artfrcu r« Jp«) Abundabh articulus, nisi uvri i(dfueriL Superstitiosac animalium consecrationes et in Graeciaet Romae notissimae fuerunt; exemplorum affatim inCasauboni netis ad Sueton. Caes. c. 81. Aegyptiorum ritusdaJrit Diodorut I. 83., Nostri vestigia premens. 'A»*yxeu>i,[i. 7.] quod conmutatum fuerat, formasua iterum splendet,uti II. 182. IV. 180. etc. WESS. — Quod ait T«\Ifd, incommodat utique articulus, quem abesse et equidemmaiim: nisi aut praecedens ivtxvrx non ita stricteaccipien<strong>du</strong>m luerit, sed a~x,t$oi xxxnx intelligatur, autrot Ifx intelligantur eae bestiae quae euique deo sacrae sunt raut quae apud quemque Aegypti populum sacrae habentur,coll. cap. C9, 1. et 71, 1. Caeterum post \(£ in graecis nostrisdelen<strong>du</strong>m comma, quo facilius intelligatur orattonisstructura. Tum illa, quae praece<strong>du</strong>nt, winrrii, rvtrfs$*etc.non tamquam absoluta per se tfnt accipienda,ut in nostra versione latina factum; sed ita haec cum superioribuseonnexa sunt, ut dicat auctor, sacrae habenturbestiae, non.eae modo quae inter homines vwunt, (utfetet,et eanes) sed.et quae libere vagantur. Caeterum cum hhtquae hoc capite et proxime sequentibus tra<strong>du</strong>ntur, conferen<strong>du</strong>somnino Diodor. Sic. lib. I. c. 83. et seq. S.3i. $t i' «» «8« i "tnxx etc.) Eadem Diodorus, sed vulturislocofelem nominans. Accipilrem seu vulturem Iones olimiifixa. sonabant, [ut nos ex msto edidimus,] quemadmo<strong>du</strong>msaepe poe*ta princeps. Eustalhius Iliad. N'. p. 920, 44.re & IffiE) 'itnixuf iJ/iXoirroe», ti xxi ri i£p«| hxrvnrxi. Neque<strong>du</strong>bito de Herodoto: scribae minuta huiuscemodi neglignnt,et qui msstos conparant, non semper acutum cernunt.Gcero I. Nat. D. cap. 29. IVe fando quidem auditumest, crocodilum, aut ibim, aut felem violatum ab Aegyptio:.quibus paria Quaest. Tuscul.V. 27. cum Davisii observalis.WESS.CAP. LXVI. 3. T»i)f «iiXeufou;) Praeclare Pats. etMedicetts. AiVxeufe; 'Aroxu;, «iXoufo; 'EXAnnxdf, Maeris. Ex>plicat eamdem vocem Etjemologus p. 3i. Non addo pliira.Otium fecit meditanti Io Piersonus in eruditoconmentaria»d Moeridem p. 36. WESS.. 7. xrihxmt /lirroi ov wxriotTxi) Haec olim alio pertinerevidehantur.; sed feliiun mares designari maaifestuin


a88ADNOTATIONESest ex Aetiano Nat, An. VI. c. 27. llctrlomu mutari nondebuerat: bis terve gustandi edendive significatu posuit Ionicumirarmtxi Herodotut, Hetyehio restitutum a T. Fabroet Berkelio. •AgathocUt Cyziccn. ap. Athen. XIV. p. 65o. A.de fructu quodam, ITII» , ait, avxttf, itmvrn i{ avrov «tAfvfa,xai itxriwrxi rxvrx: vulgatur itxriirti redditurque pedi&uscaicant.- [correctus locus in nupera edit. T. V. p.363.)lonice scribit Agathoclct; ignorant autem Iones Doricumistum verborum flexum, saepius obliteratum, etiam invEpistola Aritlippi, Socrat. IX. ubi moiG*£*omu transmutan-i<strong>du</strong>m est in juoidxiVom. VALCK. — Mire hunc locum interpretatusLarcheriijest: Ut let tuent sans cependant en reoeooiraucun dommage; id est, maret oeei<strong>du</strong>nt catulot, nec idcireolae<strong>du</strong>ntur (vel malo ullo adfieiuntur) afoeminit. Ait, Vatekenaruimolim in aiio nescio quoscripio, corrigen<strong>du</strong>m censuissexniWrtc AU'»T«I ov TI xritrrxt, atque hanc sibi uniceveram certamque visam esse scripturam. S.8. »v xxriorrxt) Male abiit in «WtWou, cuins in adtribuendoet divi<strong>du</strong>ndo potestas I. 216. Itaque rectissimeTlorentinut supra c. 37. oiif b^Htri! itxriimu, expulso inportunoiarierrxi. Iunge IV. 186. Heo/chius, adiutore Gneto,irxriirai, MUTCU. nxriovn, tytvtm. Feliiun autem hancindolem et $»Aonxw'«» describit Aelian. de Animal. VI. 37.•WESS.[11. btix xioiyiutr* xanxXaw3


AD HERODOT. II. 66-68. 189culi post C. N. XIII. (in Relation de VEgypte, tradaite parM. Sylvestre de Sacy, p. aoa seq.) celJas sese intrnsse ait,gnarum in aliis canum, in aliis felium, in aliis boumcadavtra ingenti numero condita fuere. S.[Ibid. h BtvOxtri W?u. De hac urbe supra dictum, adc 59,3. Bubattumvero Aegyptiorum Uagua/elem dici traditSteph.Byz. in voce. S.y6. rccf li DSif ic 'EfMi'41 *O'AJ») Scribarum aberrans oculusbaec praeterviderat. fiene vir Celeb. ex Med. et aliis iu-•tum illis locum dedit: suat enim, ne ratio iUdis nnllssit, opporttina et necessaria. Hermopolis parva-ne, an mafua,(his titulis <strong>du</strong>ae Mercurii in Aegypto urbes distinguebantur)intelligenda sit, certo constitui haud potest--forte posterior in Thebaide, prdpter lbii sive Ibiu mansionem,non longe ab urbe seiunctam. Itiner. Antonini p.i 57.Liquidiora videntnr, de ursis lupisque prodita, propterconsensum Prosp. Alpini Hist. Nat. Aegypti IV. 9. WESSi— De verbis itvvttt ittlc, quae nos interseruimus, vidcin Var. Lect. dfcla. Ut hic intelligimus ifx\ nv 'fynlu, sicet alibi ifie cum genit. casu illius dei construitur, cuiaiiquid s


9$o A D N O T A T I 0 N E SCtojfroy ex professo edidit Observations sur les hahitudes attribudespar Herodole aux Croeodiles <strong>du</strong>Nil; quae exstantin Annale* <strong>du</strong> Musie £ Hist. Nat. T. IX. p. 373. T. X.p. 167. T. XI. p.37. £.]• i3. ykutvcet $1 ftsvnv Sheit» otfx i$u«) Eadem Aristotek*;in expingendo crocodilo Herodotum, quod verbo monui, utiis Heealaeum, auctore Porphjrrio apud Euseb. Praep. Ev. X.p. 466: aemulatus: inspice Hist. Anim. I. 11. II. 1 o. V. 33.et post Philosophum plures Graecorum Latinorumque.Multa tanien in crocodili hac descriptione diligentissimisuperioris et nostrae aetatis naturalis speculatores historiaedesiderant, Rondeletius, Bellonius, Gesnerus, Bochartas,praeterque eeteros, Aristoteli paullo magis, quam oportebat,iratior 01. Borrichius, Hermet. Aegypt. c. 10. p. 270."WESS. — Praecipua quae huc spectant, collecta et excussavideas in Histoire des Animaux dlAristotc, tra<strong>du</strong>ite parM.Camus,T. II. art. Crocodile. Lingua non prorsus carere/crocodilum, porro inferiorem eius maxillam moveri, utin reliquis animantibus, non superiorem, diligentioresobservationes docuere. De Hecataeo apud Euseb. ex Porphyrio,conf. infra ad c. 77, i3. notata S.- [14. «Wi« na) rowro ntuw T«V Snfi&i») TOJTO pro Sia mnaccipiens Bastius, interpretatus erat idcirco: earodemquein sententiam corrigenda etiam esse graeca, et t


AD HERODOT. II. 68-71. 394a6. cvth thtrcu) To /uxSiv dhxHrat roV rtt/xfMt Aoy/ffira/ ofPLtrii*, Aelianut, enarrans Herodotea dc trochilo Nat. An.III. c. 11. et hanc partem [Historiarum Nottri] designanslib. VIII. c. 35. citat Herod. b rot( Alyvjrrioaate Xoj-oif. Sedquae narrat Herod. cap. seq. alio fonte derirata tractatidem Aelian. X. 31. VALCK.CAP. LXIX. 6. utrinotrti rt hliin* xvri) Sive hoe,seu y.iSurx malueris, yi»i et faetitii tapitli designantur:Reiskiut vitrum describi opinatur. Vitri, conditoriorumcipporumque i£ vcXov, mentio erit III. ui t . ad quod anadludat, non adfirmo. Faveret suspicioai Epimcut apudAthen. X. 9. [cap. 40. nupcrae edit.] p. 432. c.'EO-MO'» [sive NXTMOV] MiXiVfrne r?{ ocxao%o'Xev yXvxvvo-vyxufx«v>!


) 9 I A-l> N O. T A.TIOXE 3II. 7, Achillet Tat. IV, p. 220. bvV» #f*%••"»> quibuseumalii conspirant et peregrinatorum observata. WES.S. —^Merito h. 1. Larcherui commendat doctissimi viri SchneideriHistqriam criticam Hippopotami, subiectam ArttdiiSymxnymiae piscium , (Lips. 1789.) p. 347 seq. S.7. %vrrol •xoitiaiou olxitTi.ot) \vrtai txximat, ut rataehattiliavirgae latini potttae. ArisloteUt, urrt licdtrx muTrtut tfitvrtv. Conf. Sam. Bocharti Hieroz. P. II. lib. V. 14. WESS,— EvrroV apud Noitrum I. 5a, 4, hattile est, lignum hattaevel iocutt.- sed et universum iaeulum, hattamferro praefixam,significat, et a Lexicographis, Ammonio, Hetychio, Suida«Komev exponitur. Quae caussa puto fuit, cur vocab. olxitrutSchaeferui h. 1. tamquam e scholio invectum delevit.Reisho vero olximx htc adiectivum esse visum erat, utSvrto) axivtut idem esset ae $vrr*2 otxivro», hastilia iaculorum.At est potius olximn substantivum nomen, et t)vrrivproprie adiectivum fuerit; ut t-vrrit iaeulum signihcet, obsubintellectum alibi substant. oiximot, quod cum illo hicconiu.ngit Herodotut. Quare etiam pro eo, quod in lat. vers.iaeula rata Gronovius posuit, nosque polita iacula, satiafuerat simpliciter iacula ponere. S.CA.P. LXX.II. 3. ixjvutrit xaXfVjUirav JiwioWs») DeXnritWp confer Adnotationes Gronovii. WESS. — ReprehenditGronoviut Vallae versionem* piteium genut quod vocaturtquammotum; debuisse, ex piscibut eum qui tquammotutvoeatur. Commodius equidem teneri putavi proprium nomenquo hunc piscem Graeci insigniverunt. In Niloticorumpiscium numero, cum aliis multis, Upidotut etiamab Athenaeo recensetur, lib. VII. c. 88. Graecum vocabulum,originem si spectes, utique nihil aliud nisi tquammatumvel tquammotum signiticat: sed oportet in •aliis pisciumgeneribus squammis munitorum fuisse unum aiiquod, cuius squammae proprii atque praecipui quidpiumhabuerint, quam ob caussam ei id nomen prae caeterisfuerit impositum. Itaque viden<strong>du</strong>m, neNiloticut ille Lepidotutidem sit piscis, quem sub nomine PolypteriBickir,in Detcription de VEgypte etc. Hitt. Nat. T. I. p. 4 seqq. singularidiligentia Academicus Geofroy de Saint- HUaire descripsit.De cuius piscis squammis haec ilie observavit.-.Ltt bichir ett ooqrert d'dcailUt fortet et impinitrabUs, qui It


A& H EBOD OT. II. 71".78. 993"iifendent igalement de tout eontact funeste et de la ient detnnimaui qui seroient lentis de 1'attaquer. Celte soliditi provientd"une matiere osseuse qui double ehaque- icaille au des-*ous, et qui est si ipaisse et si compacte, que la plupart de noiinstrumms tranchans ne parviennent qu'avec peine i. 1'cntamer.Eiusdem piscis descriptio cum icone exstat etiam in Anr•nales <strong>du</strong> Musie d'Hitt. Nat. T. I. p. 5y seqq. S.CAP. LXXIII. 2. evx iKov, 11 M>! trn yf*9$) Tentari-non debefomt Euripidis ista in Hippol. vs. ioo5. Oux oliot7r(x\n ritit', srXii» liyy xXilew Tfx$*i ri tuvrtuy. Idem, Troflsi*58a. Tfaijj 5' iievrx xed xXvovr nriVroe/uat. Euripidea quoquelibenter imitatur Herodotus. VALCK.5. im tl, i« rf yoaQJi oraooVuof) Nullam status quae-Btionem vulgatis, cum tot doctissimi viri operam avi fabulosaeinsumserint, motam fuisse demiror. Negavit, etprudenter infitiatus est, phoenicem a se visum, et tameritm ti it Tg 'etc. Quae apta et hene iuncta non erant. :WESS. — Seilicet (quod in Var. Lect. nostra temerepraetcrmissum est) sic perperam olim vulgabatur, im $1Ir rf yfttQy •x*fiu,ms. Primus Wets. tl rf yfafni edidit,praeeuntibus codd. Rem. Vihd. et VaJla. Cum quibus conseatirevidentur nostri Pa.Pb. Pc. e quibus nihil varietatisadfertur: nec aliud debuerat Arch. in quo tm Si 01 rfyf«


394 A D N O T A T I O N E Sindoles respuit. Obstant praeterea scriptae memhranaeconplures. Confer L. Kiisterum in Clerici Bibl. N. et Vet.T. V. p. 404. Achilles Tat. eadem in re, $s'pu ri xxviut ywVo^»%u/juxri, ix) re» NiiXo» ovru; '{TTTXTXI ro" tfyo» 0i(ui, sed praveculpa librariorum : fuerat 0v'ffi TO x


AD HERODQT. II. 74-76.19Somnibus in libris, non exceptis Ash et Pass. Bene Criticiin Apollonimn Rh. IV. i5o. ra. rSi o$«»i» irrS axariai }Jytrtti.Amanuensis Mediceus in errore versabatur. WESS..— Scilicct, quod in nostro cod. F. moBStrose legi dixi,»MfW di no-aev rSv &t£i, id ipsum et codicem Med. hic praeferredocuit Gronov. in Adnotatt. ita quidem ut in oralibri notetur, pro B-tuv legen<strong>du</strong>m orrit», quod vulgatopraeferen<strong>du</strong>m Gronovius ccnsuit. Esse autem istud 3-cutperperam ex xxmUun detruncatum nemo non videt: sedex. eisdem codicibus articulum TW» ad dxatiiur utique adsciscidebuerat, hac sententia sunt autem harum (quas dixi)spinarum eatervae, aliae maiores etc. Typographicum sphalmain graecis nostris, l. 3. %«fi'«», pro %wfi'o», quamvisvisu ingrata sint talia, ipsi praesertim editori, neminemlamen morabitur. S.[11. *nfUTtv; i*Qis )» xj$«x>i») Sustuli articulum schedarum iussu:respicitur Sif lUn, ut bene Reiskius. Hanc autem StrabooXx» iu*aint* faeit; prudentior Herodotus, etsi non sine lapsu; nam pars eirca nates tota alba est; ri yif Tvyctioi ?*o»)4ww> tm, ai fidas Theoni. WESS.


£ 9 6 A D N O T A T I O N E SCAP. LXX.VII. a. M"(«u»«v>.' WESS. — Equidem non<strong>du</strong>mpersuadere mihi potui, MWIM»» h. I. ab Herodoto dicimemoriaa vim quam vulgo vocamus, nempe facultatemin mente retinendi ct quotiescumque lubet recordandi etnobiscumquc recolendi ea quae vei vidimus vel audivimu»vel semel cogitaviraus. De memoria rerum gettarum aut obser- .valarum agitur infulurum tempus et ad posteros propaganda :quod maxime fit, <strong>du</strong>m , quae vel a nobis ipsis ohgervat*.cunt, vel quae ab aliis tradita accepimus, ea toripto oonsignamus.Atquehoc ipsum in rebus, quae memoratu dignavisa erant, o^ligenter feciase, passim auetor noster sigoifi^


AD HKRODOT. II. 77. 397•tmt; vcfati e. 8a, 7. ct cap. 145,1 2. TJnde factnm, ut praeeaeteris bominibus, quibuscum conversatus est Herodotus,Aegyptii ei visi sint longe omnium Xoyturrxrsi, non disertissimi,ut Valckenar. interpretatur, nec universe prae caeterisexceUentes, ut h. 1. Wesseling. ait, sed doctiores, magiseruditi,et antiquitatit (patriae praescrtim) peritiores, ut identrVess. apud Diodor. II. 4. etad Herodot. 1.1, 1. intellexit.Quam in sententiam Hesychiut Aiyio;, 0 TH; Irroftxt «'*«-^«fo;, irBrouoWtfro;, interpretatur : et Atyttv; Moeris et ThoniuM. rev; sroXeiVrooof;. Neque patriarum solum antiquitatum,verum etiam externarum rerum ct institutorumgnaros Aegyptios fuisse passim et alibi et III. 3, 6. signiiicatNoster. 5.9. vyinfirnttti ircimn dtfyuxui) Non intercedo, quo minusvyitifirrxrti serventur: quo de genere alia I. 133. inmedium fuerunt collocata. Schcdarum mirus olim hicdissensus. Glotsator Sangermanensis , 'Tyincirurtt, 'Hf e'So-T»f B'. ad quem mo<strong>du</strong>m IV. 187. Plures vyiirrtfti cumEnstathio. Hippocrateum vero ror; /urr*/3eX*; ru> tifiw ^tx>>fr« rixnn wirov% egregie explicuit Galenus T. V. p. 2 5 3.et cum Nostro conparavit H. Mercurialis Var. Lect. II. 3.Iam si M Zfoa a periodo extrcnia abessent, sermonis cur-•IM lenius ^aberetur. Verum muiia sibi priva Scriptorhabet. WESS.i3. ttfTtQoeyiotm etc.) Quae htc leguntur, eadem propenio<strong>du</strong>mex Hecataeo Milesio bis tradidit Alhenaeus X.p. 447- c> 'EXOITOHOC iv iwrifx Tlifiwyiittut lliru* vcfi AiyvirritM,ut ctfTtQctyti «VI», fer


998 ADNOTATIONE8«r««i acerbe notanti lib. II. c. 143. et VI. 137. cuiusetiam.jnentionem facit V. 36. et 125. VALCK.- — Cpnf. supraad c. 68, i3. 71,2. et ad c. 5, 4. Praesertun vero ceosulen<strong>du</strong>sCreuzer in Historicor. antiquiss. Craecorum Fragmentisp. 19 seqq. S.14. rou; ixtim xvXtaVn; inuM^turi) Inspice Gronovii adno-.tationes. AdmonuitCl. Watst in Thucydidis I. 126. xvXXa-*TIC ex Cod. Lambethano melius videri, siquidem ita Htsychiu$.At obli tus est speciei Ionicae. Athenaeus X. p. 418. E.kiyvrrlm; S"Exotrotio< oifToJiolycvs Qtth tlmt xvXX»lcTi«; irtirn-Ttte, reic $1 ttfiSdc ci; »ere» xur«>aouiorr»c. [cf. Atben.III. p. 114.-€•] Quae quidem indicio sunt, ct hic Herodotum vestigiaHecataei pressisse: nam de potu cx hordeo clara eius vcrhi,qui WOUM «Varw» xtiiiu* Aretaeo I. Morb. Acut. c. 9. U xfJiiiydSv Aeschylo Suppl. 9O0. Diodoro ix xfittj* iri/iot, 0 xxXevciftifo; I. 34. Quod autem subiicitur, viles Aegypto decise,generatim si sumitur, cum verilate disconvenit. Mosisaevo in parte Aegypti .vites depangebantur, quodquerelacJsraglitarum Numer. xx. 5. significant abunde-. creveruntquoque laetissime in praefectura Heracleopolitana apudSlrabon. XVII. p. 1163. [p. 809. med.] Quae omnia opcro-•ius Cl. JabUmskius Dissert. deTerra Gosen, p. 28. "VVESS.19. r« TftJXfa T£* ifVk&ltm) Aristophanis v/uxfii «fW$10», Terentii pisciculi minuti, et minutae interrogatiuneulaeOratoris Latini, satis haec protegunt. 'Slu-x autem cirinrxiconooquere haud valuit CI. de Pauw ob ea, quae de piscibiispraescripta fuerunt, et quoniam succedit vtfovxfrffxroutrtc:neque enim aves, sale antea bene conditas, crudas,•W;» posse censeri. tQSoi elixas dedisse Herodotum, et eoesse nihil adcommodatius. Mihi de gustu Aegyptiorumdisputatio absona, at certa lectio censetur. Cur qusesoadditum voluit rot»; Xoitreu; itmve $ tQtovc ttriomu, reltquotpartim assos, parlim elixos come<strong>du</strong>nt, si nil dispar scnpsissetsuperius? W ESS.CAP. LXXVIII. 3. WW it r«M«xirr«) Estcui punujttifitlfoi praccedcntis giossa ccnsetur, cui non subscribo.Suadent aiiud pro<strong>du</strong>cta a Gronovio exempla, [exc. 86,4. 132, 4. 169, 23.] reique series. AddePlutarchumJsid. et Osir. c. 17. et doctos interpretes Petronii Satyr.c. 34. tum Tzelzae Chii. III. vs. 387. ubi satis absurde.


AD HER.ODOT. II. 77-79. 299e rvyyittltifvc 'HoeoWef 0 irotif s rsv 'OfuXotf.Voluit, debuitcerte, i TOU Atfou. WESS. — Est fn bibliothecapublica civitatis Argentoratensis, in Museo antiquarioSchoepfliniano simulacrum quale htc Herodotus de»scribit, ex sycomori ligno sculptum, cubitali longitudine,formi picturaque mumiae Aegyptiacae simillimum. S.[4. niyaios e«» « ira'»rii wjijcwotie» i JiVjfjjv») Quumantc Gron. lhx%v legeretur, ad jniyttScj relatum, haud incommodepost toyu paullo maior orationis distinctio ponebatur:nunc, ubi inncvxh* # ilwtrxvt ad roefo» refertur,rectius inter toyou et M.iyahe nonnisi levc ineisum interseretur.Turbavit me autem h. 1. vox irdmi, quae alias, ubide superficie vel mensura agitur, constanter apud Nostrutnquidem quaquaversum, omni ex parte, irt longitudinemet latitudinem significare videtur; ut I. 12C, 4. 181,7. H«168,4. IV. 101,2. cui notioni quum nullus hic locuacsse possit, cum superioribus interpretibus graecam vocemlatina omnino reddendam putavi. S.]CAP. LXXIX. 2 et teqq. roiW aXAa r» oroXXot hrx\iaetc.) In loco perdifficili, quem magis etiam obscuravitGronovius, ista vetus fuit Edd. lectio. Suspicor in his,t7ta.%a irri voWeos» vocem latere soli Herodoto frequentatnm,tt%ionnry>rrcTetTx, eommemoratu dignissima: tale quidpostulare sententiam attendenti facile patet, sensitqueReishius, corrigens: nTri ocXXoc « itnynritt a.\i» tvtm. Inproximis etiam, minus sinceris, nihil vetat periculumfecisse: Codicum quorumdam Galeo memoratis lectionibusinstruclus, integram hanc pericopam ista rationescribi posse iudico : Rccrcluri $i x("^f-"" lif-oun orXXov tviir»i-aixriutrai' nin aXXa Tf sroXXoc « f ia?r>iy»r oraTot tonxix,yuu %i *eu utir/ut t» irri Ai»o;, trittf (» n 4ei»fraf cie($i/*it irrixstJ t» Kvxtu, X»2 aXXw. Aegyptiorum Mav^pu» sive Meu/pomcattigerunt Pausan. IX. p. 7G6. et Plutarch. de Is. et Osir.§. 18, Proxima qnaedam Herodoli descripsit Eustath. adHom. 'Jx. 2 1 . p. 1225, 4. [p. 1164. ed.Rom.] legitque proutante Gronovium [l. 7 seq.] vulgabantur: i» ii S» xot) r»'v Afto»«xo'^!» £"xa/3» Tovniut. De Lino Graecorum non protrita legunturin Scholio ad Homer. inedito, [vide Scholia VenetaVilloisoni ad 'Ix. r. 570.] quae huius non sunt loci.VALCK.


*ow A D N 0 T A T I O N £ S \Ibid. roTri «XXoc n iW{ itn \iettifut, xa) Stf etc.) Qaoa unirjatur, id alii, in pari si caussa fuerit. sineiniuria negarinon potest. Postulant mssti loci quandam innovatienem.Quid vir celcberriinus ex Mediceo tentaverit, docebiripse. [vide Var. Lecl.] Coniecturis in<strong>du</strong>lgent alii,quali»Cl. Reishii in litteris ad me: «Wi», roc &n*\ rtfiim titufut,tut) J«i x«< «ii jt/mi. rtHri aXXa r« »oXXa inaivov £t)ui cW< > x*J$rf xsd Suriut inrti, operosa profecto et periculi plena.Mihi schedae viam planiorem, uti opinor, monstraruntNon hic agitur de legibut; quas nec Graecas neque aliarumnationum Acgyptios adscivisse unquam c. 91. perhibetdemum. Uymnot sive cantilenas, quod Galei animumoptime advertit, Scriptor specfcit; hos patriot habere, nullosqueillis percgrinos addere, et eam rem ex Manerote,qui Graecorum Linut, cognosci posse. Videt quisque aptissimamsermonis cohaerentiam , nec desiderabitur, uttinevt et 'fx«.\u* locis consimilibus adfirmem. NtVevf quieantiUnatesse <strong>du</strong>bitat, raruserit, et ablegan<strong>du</strong>s, si haesi->tet,ad Suetonii Neron. c. 20, doctasque Salmatii et Burmannianimadversiones. '&rxl;i»v voci locus VII. 96. dabitur.>[ubi ixelc\i»i wtttinf sunt notabilet, memoratu dtgru'.] Hactenus,nisi mihi blandior, bene habct. Quae scquuntur,variis modis turbata sunt Dicam ingenue, quid in mentemmulta agitanti venerit. Primo Ai"»«{ [vcl A/ra;,


AD HERODOT. II. 79-36tfausaniasque. Nam Ltpum notandorum angustiae nunc ex»dn<strong>du</strong>nt. WESS.[Ad L 1-8. Ad huius loci scripturam quod adtinet,his quae in Var. Lect. dixi, nihil ferequod adiiciam habco;nisi quod me, ad l. 8. scribentem „ex coniecturaprimi Editoris profectum esse illud tXtnSt, quod pro tk*-./3er dabat Aldina editio," praeterierit Eustathii locus aVale\. pro<strong>du</strong>ctus, ubi exefcv t\x3t rtvve/ix legitur, sicutin ed. Ald. et aliis ante Gron. Nec vero eo minus persuasumhabeo, rectea Wess. et Gron. receptum esse ixxBev,recteque eumdem Wejs. de abiiciendo vocab. nv»w utpotetemere huc invecto, monuiase. Nam de Lino ipse profiteturHerodotus, nomine hoc non usos esse Aegyptios,sed Maneron vocasse: itaque mirari non potuerat, undeLini nomen illi acceperint. At, cur i. 3. subsistere Afv«$baud possit, quod vir doctus contendit, id quidem nonvideo; quin potius percommode ibi nominatus videtur:. nam, quod dein Herodotus ait, tvfiQffircu $1 uvric. (siveVVTO( malis) tlrcu eta. id ipsum indicare videtur, iam inpmecedentibus nomen istud adpositum fuisse. Aegyptii,ait, cantiUnam habent Linum, qui Linus etiam in Phoenicia'et in Cypro alibique canitur: nam, quamquam diversis in regionibusdiversum nomen gerit, consmtit tamen ea cantilenaesan hae quam Graeei canunt Linumque adpellant. Jam , quodad illa verba Q. I.) spectat, XlctrcUic-i l\ xf'*W" 'OM-OKTI,pulcre quidem novimus, canticum subinde v«V»v graecedici; verumtamen (ut omittam, nusquam alibi apud Nottrumhac notione positum id vocab. reperiri) suffraguriiVesselingio non possum, istam notionem huic Ioco uniceaptam esse contendenti, et, pro eo quod instituta aut moresintellexerant Valla et Gronovius, primora huius capitisverba his latinis reddenti: Contenti vero hjmnis patriis,nullum alium iis adsciscunt. „Non hic agitur (aitidem Vir doctus) „de Ugibus, quas nec graecas, neque„alierum nationum, Aegyptios adscivisse unquam cap. oi.„perhibet demum. ik Nec vero ego, non magis quam superioresinterpretes, de Ugibus hic agi existimo; sed de institutismoribusque Aegyptiorum: et agitur quidem de hisinde a cap. 35. huiuslibri, usque in cap. 98. (Nnmet,quae de animalibiis disserit Scriptor, perinde ad instiluta.


3oa1BN0TATIONE8Aegyptiorum spCctant, ut qui saera illa habebnnt.) E


ADHERODOT. II. 79. 80. 3o3oecisns perbibetur, parum vel in Aegyptium Maneron,qui «»«fo? mortuus esse ferebatur, vel in Adonidem conveniant;intelligi par est, eam de Lino traditionem spectasseHerodotum , quae Apollinis hunc filium , infansqhum esset, a canibus pastoritiis discerptum memorabat,ut e»t in Seholiii ad Iliad. «•'. $70. et apud Canonem, NarratvXIX. qui prae caeteris de Lino hoc conferen<strong>du</strong>s. S.CAP. LX.XX, 2. 'EAtoiFfcm ntvmrt ActxfoW/ucviW») Ad-Iudebat£u


304 , A . D N O T A T I O N E Snoveraift, aed facere nolebant Attici; et nuspiam senectutihonestius fuit domicilium quam Spartae. Quam CragiusCt Meursius vix attigerunt, Lycurgi legem humanissimamexhibet Aelianus de Nat. An. VI. /»i. tangunt idem Aelian.VH. i5. Aristides T. III. p. 5o5. (ubi XPLXOW; temere videturadiectum:) et Eustathius ad 'IA. i. p. 110. 36. [p. 146.e). Rom.] VALCK. — Vitiosumest, puto, quod apudEiistath. 'nravimxriai legitur, pro vfxvirrxrixi. S.CAP. LXXXL [ 1. mimst; xm/svf. Conf. 1.195,1 seq.et ibi notata. S.].. 2. $vrstnmvc) Hoc melius. ^vrc-ecvovt et B-vrrxttmvt metrimo<strong>du</strong>lo Poltae nonnunquam. Tu vide IV. 189. et Homerum'Ix. ?. 181. etc. Quae post pauca Medieei iudicioGronovius aliorsum relegavit, in exilio relinquo. WESS.— Vide Var. Leet. ad L 6 seq. 5.CAP. LXXXIL 1 seq. Mi/c « KOU HW?» iiuimi $»*»MVV IOT/. ) Verum est de mensibus et septimanae diebus, adgnoscitqueD10 GU«UJ XXXVII. [c 18.] p. 12 3. Planetarumautcm et dierum Aegyptia nomina, JXoni ex KirdteriProdromo cap. 5. adscripta a Cl. Reimaro, non esse(quod praeclari viri Speneerus et Vitringa suspicati fuerunt)bonae iidei, erudite cxposuit IablonsHus in RemphahAegypt. p. 36. WESS. — Ad ista, &£« Srtu irri,intellige tsi vel J»o'c. S.3. irioin iyttveiru) Expressit hunc locum imitandb scriptorEpistolar. Phalarid. 38. eVoif M/\XII JtwxeXoif ryxvfirtnirptti re'v 5io». Vcrbum Ionicum praeter Herodot. adhibuereDemoeritus, Eusebius Stobaei pag. 191, 18. Heraelitus ap.Clem. ^/tr. p. / ( 32, 27. emendatus GatoJbero ad M. ^reionin.p. 128. Archilochi nobilissimam nobis Aesehines Soer.servavit sententiam II. p. 66. [pag. 71. ed. Fisch. J Ketl Q>t*~nvrt roT ixoittf irxvfiunv itytutti: postremum praebet Stolaeusp. 5I-J, 5i. ityiutnt corrigen<strong>du</strong>m in isto trochaieomonuit meolim 'amicissimus T. Hemsterh. Praeterea legerim,Kce! Qtovtvri rot' e'xe/a>? hxvtiuriv ftrynxrx •• ut seusussit, x») refo 11V1 TO« ffynxrx, ene/ur tyewvn f^xvo/owi. Sententiamex Euripideis atque aliunde illuminare huius nonest loci. VALCK.. — Equidem in illo ^rchi/ochi dictonihil magnopere requirebam, euius haec plana est sententia: Ita sentiunt, (sive sapiunt, ) prout sunt res in quaeinciderint. S.


AD HERODOT. II. 8i-.85. 3o£[5. »i i> irciriftt ynonttoi. Ouod vulgo dicunt yiyvirioujtfof rt, vel Tfo'; r


3o6ADNOTATIONESIxi&i/jLivui et [I. 8.] fa-tjW/WMi» cx prisca linguae eonsuetudine,qua de Suidas in 2i


AD HERODOT. II. 86. 3o?i\pnd Euslathium hoc reperitur haud aspernan<strong>du</strong>m Heca~laei fragincntuin : »1 Bmtrfccu ttviet; movSxiirrttnt iyimr*.VALCK..[ 5 et $eq. rev OVK !tm •rtoitv/nsei re euvoiuct - - onux^ut)Ojiri» est quem dicit, indice Tatiano, in Legat. pro Cbristian.loco a Wess. in Kar. Lect. citato, p. m. 3a. ed. Paris.i635. Conf. Larcher ad h. 1. S.]10. i/nrS£ oVoXoynVOTrs;)/u«"» , 5» oVoXoy. JW*Kif#, <strong>du</strong>bitourgente-ne caussa. Vide tauien Themist. Or. XXIII. pag.a88. n. WESS. — .Fuerit futif intelligen<strong>du</strong>m, quaji Mturif dixisset: coll. I. 6o , i'o. S.[ 13. uh TX titovhuontni rafi%;i/'ovr


3o8ADNOTATIONEStVxoiXiuv fxetrnt •• paullo ante dixerat, txotrr» i^xioti a*i!r rs-•cpfSt xa) r?f xotp&ot;) nec tamen , quid illis dein factum sit,tradere. De quoquum sileant hi scriptores, videri poterunt«ignificare, postquam diligenter perpurgata fuissent intestina,rursus in cavitate ventris fuisse reposita. Atque idl•ita fieri solitum esse, intestina probe perluta mox iterum.intra ventrem recondita fuisse, Heynius etiam in SpieilegioAntiqvitatis Mumiarum, p. 84. refert, tamquam diserte etabHerodoto et a Diodoro traditum; quod mibi quidem apud.neutrum illorum reperire contigit.. Contra, Porphyrius(Larchero citatus) de Abst. An. IV. 9. purgationis quidemnulla mentione facta, intestina ait,arcae inclusa,sacrisqui-•busdam-precibus peractis, in fluviumesse proiecta: quemmorem item Plutarchus attigit in vn. Sapientum Convivio,p. 15g. B. et oe Carnium esu Orat. II. p. 996. E. Cum quibushactenus Sextus Empir. (Pyrrh. Hypotyp. lib. III. §.226.) consentit, ut dicat, Aegyptios, extractis intestinis,T« irrtf» «?»Xc'yr«f, condire cadavera. Iam satis quidem novimus,xoiVav inter<strong>du</strong>m intestina dici, et hac ipsa notioneid vocabulum a Porphyrio et Plutarcho locis citatis usurpari.Immo etiam vocab. n$vt, quod , sicut tj xoixict, proprieventrem et o/vumsignificat, apud ipsum Nostrum cap.87, 10. de stomacho et intestinis accipien<strong>du</strong>m videtur. AtJioc quidem loco, ad quem nunc haercmus, ubi rw t*\v*ait - - - irXtjrutrtt vvffatirrtvvi OVIVOJ, [/. 19-21.] <strong>du</strong>biura•esse nullum potest, r»!> vviSuv ventrem ipsum vel alvum dici,non intestina. Atqui in eadem hac narratione vocabulavnSv;, et XMX/D quam U 17. dicit, prorsus synooyma sunt.Nostro: nam pro eo, quod hic i% ut tiKit rit «OIXIHI,et rifv >nSi!» *X>i«-arr«; dixit, vicissim cap. 87, 4 seq.ixXtiTttt Ttjt xtiXin» ait, et i^tXotrt; nl» n$vi. Quare,quod h. 1. de expurgatione, elutione et extersione dicit,id non ad intestina, sed ad cavitatem ventris , e qua exemtaintestina et viscera erant, spectare consentaneum est. S.}ao. xxi ruv othXut S-vt>in drut) Hoc praefero. Non damno• ^vfutiiMiT», sicubi praesidio et consensu Codicum roborantur.Secus hjc habet, neque Herodotus suum difiitetur III.113. et supra c. 40. In Simonidis fragmento, xtXiiQoHnt /XVfticrixou Shu/utci, apud Athen. XV. 12. [p. 690. c. J muta-vitaut Clcmcns Altx. ipse, aut eius scribae tut) Bv/xiol-


A D H E R O D O T. II. 86.3og/fecm, Paedag. II. p. 307. [Sic nempe et hic in locum rariorisvocabuli aliud vulgatius a nonnullis substitutumest.]Adiunge his Cl. Trillerum ad Thom. M. Demyrrha,msia, aliisque aromatibus pretiosioribus, quibus cadaveracurata conditaque fuerint, <strong>du</strong>bia res medicis nostrae snperiorisqueaetatis est. Io. Nardius, qui diligentistimeMumias, quas adpeliant, ad Lucretium p. 636. excussitatqueexaminavit, regum et regiae familiae cadaveribusfunerationem aromaticam auferre non audet, vulgo negat:nihil certe se, post inpensissimum examen, praeterconcretas bituminis glebulas in ventre cadaverum et partecalvariae observasse. Non dissimilia Middletonus et lo..Cravius Pyramidogr. p. 49. Sed Mumiae, quae in aetatemnostram perseverant, pleraeque omnes Herodoto longe posterioresvidentur. WESS. — De veterum Aegyptiorumratione condiendi mortuos, sive medicata cadavera purandi, diligente plurium mumiarum instituto examine,erudite commentatus est Rouellus , in Actis Academiae regiaeScient, Parisiensis anni Moccr.. Exstat ctiam curatacadaveris eiusmodi descriptio in Sylvestri de Sacy Adnotationibusad Abd-Allatif (Relation de l'Egyptc) p. 268 seq.neminemque poenitcbit reliqua etiam perlegisse quae ineodem opere, vel ab ipso Arabico auctore, vel a doctissimoeius Interprete, de medicatis Aegyptiorum cadaverihusp. 198. et seqq. leguntur. Ut alios taeeam doctos viros, qui de medicatis Aegyptiorum cadaveribus commentatisunt: ad recte aestimandam universam hanc Herodotiexpositionem, eamdemque cum his conferendam quae et' ab aliis priscis auctoribus et a recentioribus nonnullissuper eodem argumento scripta exstant, inprimis valetillustris HeyniiSpicilegium Anliquitatis Mumiarum, inCommentationib. Soc. Reg. Goett. per annum MDCCLXXX,voi. m. p. 69 - 98. s.22. Txiixewvri yJTfu) Moeris: Xirtov 'Amxu;, yiVfo» *E\X>ryt*M%:hinc t{/fv$eXiYfe» in Comici Ranis apud Polluc. [VII. 39.}.et Eustath. Vide not. Piersoni. [ad ftfoer. p. 246.] Maleergo»tV(6» post pauca. Multa sibi, ut fert querela, librariiadrogarunt olim, quaeque non bene habebant cognita,aiiam in formam verterunt. Tale fortasse vVe%ffom; rjfXCHM.ISI. [/. 27. pro r


SioADNOTATIONESJLo/ifuii, i osrixjt, 'HfoJsroe/ B'. Commis Alexandrina eit isSeribonio Largo Conpos. 72. Habet Plinius Nat. Hist. XUJ.20. et sacpe quidem eo gcnere. Atpinaque eommii citatura Nonio: qua de P. Leopar<strong>du</strong>s Emend. XVHJ. 3o. Tamenxitifu irri, cap. 96. WESS.— Quod Xi'rf»v vcl »«Vfe»Graetidixerr, non essc hoc salis gcnus, quod nitrum vulgo velsal petrae vocamus, sed istud quod alcali minerale et natronrecentior aetas nominavit. satis intcr omnes constatQuod vcro (refercnte ad h. 1. Larchero) Rouellus Iococit.p. is3 scq. ait, inverso ordine rationem condicndorumcadaverum descripsisse Herodotum, natro enim priu» ssliriexsiccarique cadavera debuissc qunm aromatihus me>dicarentur; intercedit Vireruditus, Scholae Mcdicae inArgentoratensi Academia lumen, Thomas Lautk, patroei»nium Scriptoris nostri suscipiens in Historia Anatomiaepropediem in publicum emittenda . cap. 2. p. 20 seq. 5.2C. SiYttovo; Svrrlmi; rtXxntoJTi) Sic VII. 181. in vulnerumligamentis. Jnpendit his operam vir doctissimusShph.le Moyne, et errantem VaUam adiuvit Observ. ad PoljcarpiEpistol. p. 3oi. Contnlit quoque Valckenarius ad Euripii.Fhocniss.vs. i663. quae his adplicari queunt. Id alienumhaud erit ex Athanasio adiungerc, funerationis et nxpi%fvrtufhoc genus ipsns servasse Christianos, propteresque,quod supra significavi Mumias tantaeomnes vettistatis nonVideri, ac censentur passim. Oi Alyvnnot scribit T& ritTitevrutrui rmviottut


AD HERODOT. II. 16-90. 3uCroB.]alibi,opinor, legeretoixiuuc Wx«i»v,quod mihi oppidomirum videtur. Fac in antiqua membrana reperiri ouurtutTtouufi •, litera interserta legem ego quam vocant Criti-•uaaa migrarexn, atque ignotae notissimam vocem substi--iuendo legerem, h ouui/K«iri xotnu iVreem; i(Sii itfit roi%o» :jteque aliter legisse suo tempore suspicor Diodorum Sicu-Utm, euius cadem de re verba sunt lib. I. e. 92. xocivov wxnfuciriMvri xocror riv ioYav cixiotv, xa) * , po'; rc'v «V?«xi


SiaA D N O T A f IO n E Sinplicita <strong>du</strong>rarent; quorsum doctissimi viri obsemtiiporrigitur, Miscell. Lips. Vol. VII. p. 634. At id nec liquet,nec fit vero adsimile. Iosephi iusta defensio est, huepertinens, Nos asinis, ait, neque honorem - - damut, s\estAegyptii crocodilis et aspidibus.- quando eos, qui ab istis mardentur,et a crocodilis rapiuntur, upjrxxiirrtc. iiri xfmuStiitur,fdiees et deo dignos arbitrantur, contr. Apion. II. 7. p. 47$.WESS.CAP. XCL [ 1. 'EWkJfWxeiiri H nsu<strong>du</strong>ri etc.) Conf.quae ad c. 79, 1. notavimus. S.] ,4> Xs/n/iuf irituc. ) Hesychio KiViUi^, weXif Aiyvxrov* Eadem,quae n«»o; Graecis *c'x


AD HERODOT. II. 9,. 9 i.3i3Jes, dioen<strong>du</strong>m erat, ludos celebrant, qui per omne eertaminumgenut obtinent, locum habent; qui ad omnia certaminumgenera pertinent, omnia genera comprehen<strong>du</strong>nt. Alia ratioe*t locorum a Wess. citatorum, VI. 63 , i5. ubi it/Jsiunivmadiicitur, aut VIII. 37 , 12. ubi i\ut S-J-«T«. Similiter VIII. 69 , 5. «» trfciroiri rtnnnuJnit ^a •xarrutT«» ruMAtaxuv..Alibi saltem adverbium uAxitrr* adiicitur^nt in Dionis Chrys. loco cit. aut Zxumc, ut apud Nostrum.VIII. 142, 8. VAUV Sia trctrrat iurrx, voiif prae omnibutnunime. At hic quidem nihil tale comparet: ac per se.etiam multo commodior videri debuit ea sententia, quam.•ecuti sumus. S.CAP. XCII. [a. t>\ h rivi 1\tri. Conf. HemsUrh.ad Aristoph. Plut. p. 55 scqq.


3HA D N> O T A T I Q N E Sleam descripsit lul. Caes, Savigny in AnnalibusMusei HisUNat. T. I. pag. 366 seqq. De tribus quas dixi speciebus,post auctores qiios ad Athenaeum laudavi, inprimis con-•ulen<strong>du</strong>s Raffeneau-DelilU, in Observations sur U Lotutd'Egypte, eisdem in Annal. Hist. Nat. T. I. p. 373 seqq. etis cui commentationum istaram indicium debeo, Sylvestrede Saey in Adnott. ad Abd-AUatif p. 94 seq» S,]10. rjt mrntwt ilv imtifU) Atticorum et Ionum est * itj-«uv auctore Dionysio in Eustath. Conment. p. 1390, 5o.[Od. p. 19,38. ed. Bas.] Optime mox Salmasius eteius exemploBod. a Stapel ad Theophrasti Hist Plant. IV. 4. p. 447.«rrirccvri; irtuvrrxi, quomodo in msstis et Eustathius.Prius certe ottpinsere, quamponem eoquere; neque locumhic habet mos torrendi farris, priusquam panis ex eofiat WESS.[16. i xccfxitiv aXXji xx).vxi •xx(xtyni*itx Ix rff pt&t ytrtTcu)Ad verbum,/rueiuj in alio calyee (sic enim, non eaiiee,scribi in nostra versione debebat) inest, ex radiee adnato.Quibus verbig quid significare auctor voluerit, haudsane liquet. Putares, dixisse eum, elios loti flores masculinosesse, alios foemininos; quae si-eius fuit seritentia,opinione falsus est. Sed fieri potest, ut, quum in eademplanta simul vidisset partim apcrtos florcs, partim clausos,simulque in aliorum caulium capitibus involucrailia fructum complectentia, sive capsas seminales favi vesparuinspeciem referentcs, temere sibi persuaserit, aliisex eaulibus flores, ex aliis fructum enasci, Graccum vocab.xotXv£, a verbo xaXtJsrru originem <strong>du</strong>cens, frequenterquidem sigillatim de rosa usurpatur dausa adhuc, nec<strong>du</strong>mexpansa; (conf. Adnot ad AthenAV, 148. b.) aedproprie et generatim (prorsus ut latinum ealyx, Plinio frequentatum)involucrvm significat, quod vel florem tegit,•nlfructum ineludit. conf. Nostrum, III. 100, 5. Quod adiicitur,x*(lu rQttxair iSw inoiirxm: quemadmo<strong>du</strong>m egooVWroers; requisiveram, sic et Benedielus in Act Sem. philol.Lips. p. 298. legi maluerat. Sed nihfl novan<strong>du</strong>m : nonquidem adverbiatitcr (ut in Var. Lect. dixi) accipien<strong>du</strong>mfuerit illud intiirxm, sed more Graccis vulgatissimo pereilipsin vocabuli %f>V*, aut minutae voculae rJ, intelligen<strong>du</strong>m.Iconem capsulae seminalis loti, favi veaparum


AD HERODOT. II. ga. o3.3i5spcciem rererentis. cx Gusio repraesentavit Bodaeut a Stapelad Theophr. p. 446. florum et bulbi icones ex Prosp. Alpinoexhibentur ibid. p. 449, et 45o. S.~\[19. Tiir & (Mihtt, TI!» iiririiot ymnitwi) Hoc itadirtum cst, quasi significare Htrodotut voluisset, <strong>du</strong>asaut plures esse papyri species, quarum una Mrtitt sit,reliquae non iteni. Quodqualesit, videant doctiores: illudequidem moneo, repetitum istum articulum tenerelibros, quodsciam, oinnes. In nostro quidem cod. F. ca»su accidisse vidctur, ut ni» post Qi&^n accentu careat S.]24. t» xX«S


3i6ADNpTATIONES*£*X*fo» «!» $i$«o$o'fo» Meursium non videntur offendisse inPanathen. pag. 40. [Eodem verbo utitur Clearehus apudAthen. I. 6.a.] Si forte legeretur in, Cod. Herodoti Ssui riXOEOTOVOT xcci •? «Jroi> XWVXOHTOH, hoc vulgato non postponerem; quia de piscibus simplex ferme tantum XXTTUV adhibetur.In G/oii. Herod. vulgatur Ko«rromf, atroScxo/tcnoi.Kou|s» a-iVu», e P/irno, morsu bibere Casaub. interpretabaturAnim. in Athen. p. G69. [ad Athen. IX. 388. d.] Eximia notavitTii. Hemsterhusius ad Aristoph. Plut. p. 314. et seqq.Sophron Athen. VII. p. 286. D. et32 3. A. xiVrfeu Sortt xotarou-«w. In Eratosthenis CatasL c. 38. 0' juiyaf 'X^f» °* ***«r«i» - - - coeant literae male-distractae, 0» xiTrm XiyotwiTO" SS«f nff rou «Sfoxoou ix%i5«&jf: non aliter in suis repererelibris Theon et interpretes Latini : vid. SchoL in ylrotiPhaen. vs. 386. ubi pro KOC/UTTCI» recte xoVr.i» iam scribebatScaliger ad Manil. p. 62. Hygin. Poe"t. Astr. II. cap. 41.Hic videtur ore aquam excipere a signo aquarii. Schol. German.p. 154. Piscem dicunt aquarii urnae habere (1. bibere) effuiionem.VALCK.— Cf.Koeitad Gregor.Dial.ion.§. 117.ii".11. xotr' i>lyov% ru» xt'y%f«u») Putes hanc ad formam esseIV. 181. TfvViot XXTX %o'vSfov( /wycixouf. Certe minuta et paueagrana,quae mox pisculos interpretatur, femellas eructaredocetur. WESS. — Pro x*r' o\lyovf doctissimus Corayapud Larcherum xecrot Xo'y«» corrigit, adplaudente Creuzeroin Fragm. Hist. p. 63. interpretaturque magnitudinegranorum milii, coll. III. 100, 4. ubi 0V0» xiVxfof ri fuyxSos.Quibus sufiragari equidem non possum , persuasum habensnihil hic esse mutan<strong>du</strong>m. Non enim conferunturnunc ova piscium cum milii granis : sed, quemadmo<strong>du</strong>mverbi gr. apud Atheru XII. 52 5. d. memorantur vestes xsv-«•V xiyxfot( (aureis granis) distinctae, sic et hic «i xiyxftgeneraii quadam vocabuh notione, grana dicuntur; et r«»uuv 01 tUyxft' (pvorum grana) intelliguntur ipsa singulaova,vel ovula, si ita loq.ui fas est. Naturalis verborum structu»ra hunc in mo<strong>du</strong>m concipienda, «iroppai»owi r«» wi tucro\lyov; •• ea scntcntia quam in vers. lat. expressi. conf. supra/. 5. et uiox /. 12. et 14. Caeterum satis novimus, haudraro xotroi X0V0» et xat' e'x uvrioiv ccXwci etc.) Quod subditur de


AD HERODOT. II. g3. 94. 317piscibus in mare nantibus et renantibus, verum et in thynnis,Pontum versus pergentibus, quodammodo apud Athen.VII. pag. 3oi. E. ex Aristotele Hist. Anim. VIII. i3. MoxReiskius el S" «v [pro 01 S" xv] eViVu praefert. Ego vero fidentercum Valckenario hrxfirrtfoi ruv XI9MA/UV et TK fcih&olrecepi ex IV. 191. Nam tV etfirrt}* et fai $t!-ix, ut edebatur,hic non quadrat, et error est scribarum. Non dissimilisconfusio VI. 32. WESS. — Vide Var. Leet. etconf. I. 5i, /|. et 5. VI. 33, 2. et 3. Adde Lexic. nostrumPolyb. p. 2/ ( 3. col. b. S.26. iriirXuTcci irdrra) Probo Medic. cui plerique adsentiunturI. 212. et IV. 72. Solent alioqui in verbi scriptura, sicuti notum, discordes esse. [vide Var. Lect.] Depiscium subita, aquis Nili increscehtibus, origine alii aliter.Arch. 01 ix^vh, 01 TIXOWI; ud, [l. 29.] paene iustum et legitimumopinor. W ESS. — Nobis aliud libri nostri persuaserunt:parum commode post fcoVf; repetitur articulus; postM \%itits autem commode incidetur oratio : oi i%fo'i;» imn.iirtfetcpisces, postquam ova. in limo deposuerunt, etc. S.CAP. XCIf^. 3. xaXsiJo-i /uiv AIVUTTIOI xi xi ) Nimiaadmiratio Medic. eiusque T*XJ abstulit a tramite Gronovium.Ecquis TO' r>|xi memoravitP Mitto Codicum concordem,si Ask. et Pass. seponas, a Florent. dissensum : praetereomedicos, xixi et expressum inde oleum saepe numeroadhibentes: tum Diodorum, Plinium, etiam n»p }QtpoleumKik,et(Vp>p Hebraeorum; quae, a Scaligero , 5a{-masio atque aliis deposita in medium ,-si nihili <strong>du</strong>xit, utsane flocci fecit Vir Cl., morari eum debuerat omnibuscodicibus prior Strabo, illis, quae verissime de Aegypto"Noster prodidit, accensens xot) T» K/XI sive xi'xxi, xaf^o'; n;,verba eius sunt, o-wiifeVevo; h «'foJfai;, XVII. p. 1179. [p t824. A. ed. Cas. Adde Plin. XV. 7. et, quem ibi Har<strong>du</strong>in.laudat, Dioscorid. lib. IV. c. 164. ubi o-iXXixua-fisv i. q. v(rt\iKtla-fiov. ] Sed hoc habet. Incredibilis paene praeiudicatarumopinionum vis est; quae, nisi caute et consulto agas ,aciem ingenii et obfuscabit et obtundet. Sillicypria, siveSilicypria explicat Salmas. in Solin. pag. 704. Quod autemhabet Arch. [/. 5.] TK h tXin, considerationem merctur.Supra c. 92. h TUSI IASJ-I scribit Vind. h Teiiri "EAAHTI , prave


3tSADNOTATIONEScitra <strong>du</strong>bium. Alibi eadem scriptionis conversio, qua depluribus olim ad Hierodis Synecdem. pag. 726. WESS.— De kiki cf. Viros doctos ad Hesyeh. h. v. S.5» uirinacrx ttyom ) Apollonius PluUstrali p. 37. f. r$i*tui, tart, rol aytix xtti ttvrinaxx 7IMX


AD HERODOT. II. gj5. 96. 919$ inmaimu xs/rp, «rtfi «limi etc. Perspecte ille quidem:cui hactenus suffragatus est Gronov. in Notis, ut eodemmododistinguen<strong>du</strong>m locum censeret; caeterum, incommo*.dsm et ipse sentiens vulgatam scripturam, abesse quidemuuluerat <strong>du</strong>o verba m>r£ %(*nu, aed, quoniam ea cod,Med. cum aliis agnoscit, ita tenenda monnit ut XVTSXfSrm legeretur, tibi utitttr. Profiteor equidem, semperxm offensum fuisse vulgata huius loci scriptura et interpunctione: necsatisipsescio, qul factum sit, ut eumdemfocum in Var. Leet. absque notatione praetermiserim;qnum, sinihil aliud habuissem, saltem speciosissimae H.Stephoni emendationis mentionem facere debuissem. At,ecce! iam multo etiam gravioris negligentiae me ipse aceusarecogor. Nam nunc maxime, optimum nostrum codicemF. denuo evolvens, perspicue in eo scriptum video,quod ad hunc diem observationem meam effugerat, nfv $j«ntra, reiit avrZ %f«rou' 1» rp ete. quam scripturam (raif,i. q. xoral rtiit vel ovru: conf. saltem c. 108, 4.) nemo, quivel primis labiis Herodoti Musasattigit, <strong>du</strong>bitabit sinceramease manum auctoris. Quo loco iterum iterumque gratissiainmeumanimum illustri domino SCHEI.LER.SHE 5110procodicis huius usura ad hunc usquediem liberalissimemihi concessa, itemque Creuzero meo, quo intercedenu}ilie beneficio hoc me adficere digiiatus est, lubens meritopnblice testatum facio. Simul vero illud profiteor, fieriqaidem posse, ut unus hic codex sit ex omnibus, qui genuinamauctoris scripturam hoc loco servarit; sed fierietiam potuisse, ut, quod mihi ipsi accidit, novam Herodotieditionem ad fidcm veterum librorum emendatamparanti, qui in excutien<strong>du</strong>m hunc manuscriptum codieem(unum ex omnibus, quem meis usurpare oculis lieuit)praecipuam adhibere curam debueram, idem nonnullisetiam ex illis hominibus acciderit, qui aliorum ingratiamalios Musarum codiees contulerunt. Mox {.11. iVturi scribens noster codex, verba haec ad praecedens biuerefert, sed praemisso commate «V CCVTO xafeuSn iungit;quod fortaise non deterius vulgato wV avru. Quid sit veroqnod dicat Hcrodotus, per rete nc eonari quidem pungereeulices, non dixerim equidem. S.CAP. XCVI* [ 5. T*> K»f»!»«'«j xvrf. Haec est arbor


Sao A D N O T A T I O N E 5lotus, cuius supra in transcursu mentionem feci,adcap.9 a > 9* «&]6. yoM^ouf mxvet!;) Densos et longos stipites Interpres»Ego clavos censebam, quibus utique in navium conpagesuus usus. Notum Poetae Tonteirii $ xcx rtfv yt xal ctftta-\ifaii «f*f:v, Odyss. E'. 348. et Nonni XL. pag. 1044, 10.


A D HERODOT. II. 96 - 98.32iTc. 3o. et 37. cum Casaub. scholiis. Usu feruntur $•&,p*i;, quod giossator huic loco adscripsit, re \iiroi, ( undeHomeri et Nonni plmrt) et 0' ptires. At hinc abeo. © t!«»crates illa dicitur, qubniam eius figuram et formampraeferebat, quae Porti iusta opinio. "WESS. — Sic VIII.5t, 9. Srveeu sunt asseres, tabulae. Conf. Schneid. Lexic. Gr.hac voce. S.2i. TCfvn yx( ii OVVSM.% ITTI etc.) Grammaticorum natio 'Bolen Ionici eommatis censet. Phavorinus, Boiotif, roc; retve)Jywe~n 01 *IMW;. G. Corinthus consimiliter. Hinc BotfBeifoveBete&te Ejiripides Iphig. Aul. 297. Ionieas, quod gens illapro barbara putaretur, ridicule explicat Ios. Barnesius.Spectavit enim Aegyptios, Aeschyli exemplo, qui Suppl.TS. -880. Aiyvrr/av ii Boien ev% virtoioe^. WESS.CAP. XCVII. 2. rifo-i farf Alyettu/zerrw mVoio-i) Diodorus,'eneix yhtrott rai; KvxXeie-i vxVoi; I. 36. ubi plura. IIoVro?de mari Aegaeo recurret semel iterumque, quo de alias.Nunc considcranda quae de navigatione pro<strong>du</strong>ntur, [(. 8seqq.] tVri l\ evret, aXXee srapot elc. Sunt enim, si Latinainterpretis amplectaris, a vero alieniora. A Naucratiurbe conmoda navigatio, per eum alveum, qui Canobicuscap. 17., quocunque erat tempore Memphim versus:agris Nili inundatione mersis praeter ipsas Pyramides pergebaturcursu extraordinario. Itaque Reisk. JVri Si oj rf&evro;, ordinaria autem navigalio illuc nonfert, uti vertit;Painv vero, ?»n ll ovT ovroi, ctXhd xai etc. neque sola haecnayigatio est, verum etiam iuxta etc. ut fievrec, quae voxtali verborum ordine saepe defit, intelligatur. Res ipsaverissima est, conieeturarum arbitrium mihi nunc nonsumo. W ES S. — Latinam correxi versionem : in Graecisnil mutan<strong>du</strong>m. otlx oero; facile patet accipien<strong>du</strong>m h. 1. deconsuetu et ordinaria navigatione. S.CAP. XCVIII. 2. 1; vne%ii(tMTH llotiosre;) 'E&uoiru;,quod legitur apud Stephanum Byz. voc. "AvoV>A«, si Codicesexhiberent scripti, hoc uno forsan in loco videri possetvulgatae voci praeferen<strong>du</strong>m, ut data diceretur Anthylla.praeserti m in calceos rev otti BetriXtvenec hiyvirrev r»T yvvsuxl,uxoribus Regum Aegypti, qui sibi invicem succederent.[At nihil est quod in librorum constanti scriptura desiderea.]Formulae sunt usitatissimae, 01 «'{2 Botrihtverrtc : 01Herodot.T. V.X


3aarADNOTATIOWESMti lixmfyrts •• »1 itl £(Xfrrt(: in lapide Cretensi et 4ei) xcVfntrrtfmemorantur. [Cf.Lex. Polyb. p. 11.] Recte monuitQoXtut, apud Athen. I. p. 33. f. Anthyllam datam dici Reginisil( &**(•• quod sane legiturin talibus frequentius:vid. B. Briiton. de Regn. Pers. p. 100. et i53. et VVetteting.ad Diodor. T. I. p. 62. [lib. I. c. 62,] Quae Geltio sunt adscriptap. 428. et Xenophontit Kv(. 'A»«3. p. 40. ab Hutehiwsono, aliis debentur: usum istum praepositionis ttf attigitHtmtterhut. ad Aristoph. Plut. 1013. VALCK.Jiid. If .vmHftmr» ifciatref dYSereu) Persarnm istam moremexplicuit B» £ri«*oniifs Regn. Pers. I. 106. nen aegiectoAthemeo I. aS. [c 60. nostrae ed.] qui de AnthylU,sive, ut scribitur Antylla, i( nv( i(*v( d rirt /SOMYAJ.;?Ahumol n x«J ffifrcu, rwii yut*mu( iffitvm «V &bm(, nonexiguo, uti adparet, discrimine. [Nec vero ista ex Hcrodotocitantur apud Athtn.] Arehander autem [l. 6.] aepos-ne^lchacian filius sit haben<strong>du</strong>s, <strong>du</strong>bium videtur. VirCeleb. nepotem putat; Pantaniat filiura. "AexotvSter, scribitVII. 1. p. 5aa. 'A%e:


AD HERODOT. II. 99.3a3p&t i. 17 sef.] Maiordifficultasro umytQvfSrou urget; cuitollendae quid Gronoviu» inpenderit, notata patefaciunt.Pontes, quibus Memphim rex separaverit, non bene disputationinarrationique convcniunt. Quam ob rem Reitkiutex Medicei inserto xoJ deficere quaedam opinatus,TSWTO fih refingit thri rt ^vfHrui rit Tnxiu.it tuti xrlrut rj|»MtM$n, oggetta molc, velut foribut oppositis, fluvium cxclutisse,et Mtmphin condidisse. Vcrum copula illa sublestaefidei est, damnata a plerisque libris, et proptereain<strong>du</strong>cta. Hetychii aTtivftv/iuto^r uiroxtxXtivfitne, foributex<strong>du</strong>tum, quales in Comoediis saepe comissatores, indicat,et insolente translatione amni adcommodatur: mit-1o citra necessitatem et schedas addita alia, nec aegrefero doctam istam operam. Mihi ienior conmodiorque videbaturmedicina in ol*om*vyf£r«i. Doeuit Galenus inHippoerat. de Morb. Vulgar. p. 456. rrttvyfit Ionibus tantamdcmesse ac rrttit, et rrtwyfurai humorum vias occludereet arefacere, rvtuyttyth r£* vytSt rut $u$iitvs xa! ftifuitu rnec discrepat Erotiani iudicium; mtvyfSrou esse ait «Vctrtytvrxi xul mxtarut roirot ritu, h •» vyfxrlu irrl. Erit itaquexxcrrttvyfCrxi rit M/ eam sicciorem ab<strong>du</strong>eta, aquareddere, et in artum quodammodocogere. Quorum utrumqueabs Aegyptio rege inchoatum et absolutum fuisse,scriptor exponit. Venerat, ut sollicitis plura solent, efimruQftvrui rni MS'M$


3*4 ADNOTATIONESquo Memphit condita, opere hominum in sicco posUunrest, et quidem antiquissimis temporibus, sub primo regeMene, ut quidem sacerdotes Herodoto narrarunt. VerbumxToyt0v(So-xi idem Reiskiut, qui mutatum voluerat, haudmulto post eadem notione, quam nos probavimus, defendens:,,Hanc significationem, inquit, verbo inesse„posse, patet e simplici yfaupoc, quod non modo pontem,„sed etiam, ut Homero passim, intervallum inter binos-„quosque aciei ordines notat. Hoc sensu verbum ytQvftvr„simplex occurrit apud Eusebium in Chronico, ubi dc„Hadriano sic tradit: 'Aiftxvit ixttnoim »'; 'Aftifet;, /u.vxSiie„rd nvtrrifi», xeu ytQvftlrotc 'EXtwiva, xxTxxXvrhTrar vxi-„ Kn$


AD HERODOT. II. 99. 100.3a5stts, artis suae opus teterrimum primus auspicatus est, ut scribitValer. Max. IX. cap. 2. ext. 9. Caltimachus fragm. cxix.*(»rns txii ro'v rotvooi IXOJWEV. Ab Herodoto potuit xouveuv ineumdcm sensum adhiberi, scribique: •xcwxitiiwi yoio f*ouuiMot a-ifiVw"? Cxcyxiot xotivowv juiv Xoyp, »e'«u &} otAXet MX%9-rnrctfStu: quod fieri curaverat spatiosum conclave subterraneum,verbo quidem auspicatam, sed revera aiiafuisse meditalam.Alibi apud Herod. opponuntur •xfitxttut vh •xtniiuxts,ft h tiy y t%ui. Thucyd. VI. 76. vfxovnv 1; rjjv ZixtXiav, •xftQcieutdt, f •xvtiolttth, oWoist $1, tit trtcvrc; vxctoovntv • in quibusSiacieia proximum accedit ad Herodoteum voV In talibusubique permutantur ^(igsotrtf et Xeyof. Pervulgatae ,suntformulae, ut apud Latinos verfo et m-era, XoVp Mw siyeXiy&iv nh, BcvXcftinf .iyu. H. Slephani xfvovv[in ora positum] alienum prorsus videtur : alii aut iyxottti&tpraeferunt, aut xotiviVott /u-b xiyu, quem fere in mo-.<strong>du</strong>m Sophocles Trachin. 877. xeti rt tmtti^u trriyti. Edito patrocinaturScholiastes Passion. et Ai^tut Herodoti auctorvoce xotivou», adscribentes, ro' xtisousbou XoVy xeuvp, et exillis Suidas -. praetexuisse videlicet aedificio reginam noviquidpiam, ut Aegyptios videndi studio adliceret, quorsumetiam vergit Abreschii sententia, Diluc. Thucyd. pag.67. Fortasse invenietur, cui xaivov r$ X0V31, si color receptoconstare non poterit, probabitur. Vide flerglerumin Alciphron. I. 9. "VVESS. -r- Comma, quod ante wtiycuote superioribus editt. in nostram transiit, rectius delebitur.„K«ivovv, ait Reisk. 1. c. pag. 107. non satisfacit,„neque tamen reperio quod substituam." VioJentamToupii novationem (Emend. in Suid. P. III. p. 468. ed.JJps., pag. ig5.ed. Lond.) fovuvot tt.it XeVtu, ante Borh,adoptans Larcher, suo idiomate sic reddidit, qu'elle ddstinoiten apparence a des festins. Infinitivum verbi, noa


Sa6ADNOTATIONESaccusativum casum nominis substantivi, hoc loco posuisstf' Herodotum, ex universa orationis structura et ex sequentiverbo/un%*»aVtai intelligitur. Ego, vulgatam scripturam,satis et abunde firmatam videns, in eamdem interpretatussum sententiam, quam his verbis Valla expresserat,per caussam quidem novi operis. Sic fere Thueydidet III. 8 3.xxitourSxt T«{ hxttixc. dixit, nova in utum vocataetse inventa,novas exeogitatat rationes. Nempe regina illa, cameramistam subterraneam exstrui curans, nil aliud prac se ferebat,nisi se novum quoddam et insolitum opus moliri.Sed nunc, ubi animadverto ad istam sententiam oportuissetroiovuiw scribi in praesenti tempore, non roitivxtdtw inpraeterito, recorrlorque subterraneam cameram non admo<strong>du</strong>mnovum fuisse apud Aegyptios inventum , in eampartem magis inclino, ut interpretationem probem quamValckenar. in aniino habuisse videtur, quamque planiusSchneiderus in Lex. expressit: scilicet, prae te tulit regina,inaugurare et dedieare se velle illam cameram. Consentaneumenim videri debet, xunovt idem atque xamfn» valere.Simplex autem verbum xx»i$it vim habere compositi tytutttlt}n,(i. e. nxSoo-tivv, xaStt(ovt, coll. Pollue. I. 12.) testimoniisCdllimachi et Hesychii constat a Valch. citatis. S,16 seq. fi^fct U otxnnM rrethu ir>Jov ) Non dissimile Persarumsupplicium ex Ctesiae Pcrsic. c. 47. 5o. 5i. his admoveruntOtrn. Pauw etAbresch. [cf. Valer.Max. IX. a, 6.] Atillud, atrox admo<strong>du</strong>m et crudele, vitae finem adferebat:Regina in cineres insiliit, oxue xTmtietm! yimrtu, quo estetinpunita. An ut poenam, quae ab Aegyptiis inminebat,voluntaria morte vitaret? [Sic videtur.] an ut tese abderetPAlterutrum sane malim, quam cum Clar. Pauxc*V »J0M««> »» vehiculum cinere plenum, sufficerc. Redolet. enim recentius quidpiam. WESS. — Ad suppliciuntquod spectat apud Persas usitatum: de homine qui eiusmodisupplicio adficiebatur, Ctetias Persic. cap. 48. ait, uYniv rzt$»\ inBcbAtrou xxi xirohXvrxi •• rursusque cap. 5i. I'M-BXXXITXI u{ n!» vitolot: Ct cap. 52. 0 ti (BxrtXcvc. uvrot) II; njrtrxttiot ititixMi. Quod vero in anonymi auctoris libello tteMulieribus bellica virtute aut prudentia clarit, in Bibliothekder alten Literatur etc. GOttingae 1789. edito, p. i3 seq.deNitocri ita scribitur, Ixvritt 1S1 i»j oixmx r< nrolov trx»'f «f


AO HERODOT. II. roo-ioa.3ayhiBaXt, non idcirco sollicitanda constans librorum Herodoteorumscriptura, sed temere ibi **»i'fxc pro »*??«; positum.Caeterum conf. quee ad c. 140, 3. notamus. S.CAP. CI. a. xocr* oviii tfrxi Aa/wrptVxro;) PlatonisPohtic. pag. 188. F. 01 m(i TO\ «oXjraoc xocr* ovtti ymirxomtex parte convenit, non omnino. Tentabat Reiskius xoer ov%ii2»oo Xa/wrfirrrrxt» aut potius 'Kxiuroitrtrot i%ituiir r/. Qualequidem fulcrum si ad explendam structuram adscisceretur,non obluctarer. Potest certe dictio locum tueri, etsifarior, huiuscemodi praesidio. Lege Abreschii Diluc. Thu-Cyd. p. 6go. AVESS. — xar* ovtiva ovilr tlvxi /«/uwf»'-rxro? legen<strong>du</strong>m commode suspicatur Benedictus in Act. Sem.phil. Lips. II.389. Videtur tamen stare posse vulgatum.eJJb hM/urfiTKroty est nihil splendorit : xur owXJ», fere nihil,lantum quantum nihil; quod gallice diceres autant que rien,vel a peu-prit ritn. Sic xocroe comparationi inservit II. 10,I 1. IV. 23 , 11. IV. 181, 6. Rursus idem ac/ere, eireiter,valet II. 145, 14, 16 et 18. VI. 79,6 seq. Orationis struclurasimilis illa erat, c. g3, 11. oca»peW»ow< xotr e'wVot>;t£t xty%(tn: ubi quidem xecroe alia notione ponitur, acpossis ibi ad genitivum ru» x/y%fu» intelligere r


3?8 ADNOTATIONESab Hercule Alcmenae filio fere nongenti; consequitur hisex narratis inanifesto, Sesostrin ne integro quidem seculoante bellum Troianum vixisse, aequalem Herculi Alcme*nae filio, vel paullo inferiorem. Plura Iac.Perizonius Orig.Aegypt. cap. 16. W E S S. — Neque vero diserte Herodotutait, proximum Moeridit successorem Sesostrin fuisse.- nequecontinuam regni Aegyptiaci historiam scribere con-' stitutum illi erat, sed potiora solum quaedam momentaex illa commemorare. S.'9. CT(XTW iroKhi* TUM xaBtet) Aut e contextu TZI videtureiicien<strong>du</strong>m, aut in drrSt transmutan<strong>du</strong>m, quod malim.'Arroi, iyytritt etiam dicti et iyxS> rmtXctSuv , deditque ansam doctis viris varia machinandi; quorumego consilium laudare possum, opera. non uti. Insititiumvocabulum est et nulli usui, meritoque schedarumiudicio damnatum. Mox [(.11 seq.] &i»ai; y\rxwlvoin*t(i TH; iXcvJtei»; corrigitur a Reiskio /i.axe/dtoin, sicuti•mji ihtvitfint n.otxiriium I. 95.; neque enim y)lxirteu *tfinve; in sermonis usu versari. Atque hoc ego non nego: imovero riif tXit^ef/nf yXiyjuivoi sunt in msto Ask. VIII. 143.Nec verbum Umen muto, aut praepositionem detrabo:potest enim idem videri ac mfiyXixfrSou , et sunt aliorum,eiusdem notionis verborum, similes structurae, ab Abretehiocon<strong>du</strong>ctae ad Ph. Cattieri Method. pag. 86. et Diiuc.Thticyd. p. 723. WESS.11. y>ax»ninir') Tueri voluit in hac sede vir eruditioneclarus et humnhitate: mihi, quod ipsius pace dictum sit,<strong>du</strong><strong>du</strong>m placuit altera coniecturaruin Reiskii, genuinumquevidetur, Su»&>; fixxo/^imo-i mfi riT; iTavitftnt- quae concuetaHerodoto est aliisque scribendi ratio, verbo /utytrtxisimilibusque praepositionem trtfi hunc in sensum passimadiungentibus. De multis pauca ponam Htrodoti.- VII.


AD HERODOT. II. 103-104. 329135. d bjvStftgc miciicrouo, tvx J,uiV T(f)turSt fj.a.%io-iui, aXXa «u itoJixtti. V. 3. «vXftuv oiyotiut *t(\rSt i^svSteinf ynoiMvam r«uv Xlteu&iu*: optime Valla, pro.libertalestrenue pugnantes. Egregium de Graecis 1'ersa testimoniumdicit lib. VIII. cap. 26. oJ a-tfi jtfiutaraiv rov oiyuvx.mnvrrou, uhXol infl olttrtlf. Anaximenes, Jon certe, apudDioge». Laert. II. 5. niXKovtri W aV


33o: A D N O T A T I O N E SHaec ut ambigua adxno<strong>du</strong>m examinavit Theo, s*i ti ivhlac,srribena, tfc «r*f* 'HfoSerp «'» rjT »f wrj* «»Vi & auo AtyvWioiKoX^oi, varie abefrans. De tibro primo taceo; potest enimamannensis esse peccatnm. Magna culpa haeret in mutatovocabulorum ordine. "WESS.— Si tlAiywrru* praemis»articu lo scripsisset Theo, excusari nonposset; nuncverovacat fortasse culpa, nec dissentit admo<strong>du</strong>m a Nostro.- cuiusde Sesostri et de Colchis famam Apollonius etiam Hhodiutsecutus est, Argonaut. IV. 373 seqq. ubi in Scholiis nomiaatimetiam citatur Herodotus. S.(6 seq. vttu&i* Vfoetrx* ete. Inserenda h. 1. versioni nostrselatinae haec verba": Putare autem se, dixerunt Aegyptii, esteColchos de exercitu Sesostris. S.]12. *5iviwf Si xoi Xvfoi) Lege Gronovii doctam obsemtionemde discrimine r«» 2t!fo»> *ed Xvfiu». [2i!;itii quandoa fjyris distinguuntur, proprie Cappadoces dicebantur;2t!foi. Syriae inco)ae,.a mari mediterraneo usqueadEuphratem.Conf. Adn. ad I. 6, 3. et ad I. 72, 9. cum Var.Lect. ad I. 73, 9.] Iotephus, Zvfev; nvs b tlx*.currtvri popularessuos intelligens, criminandi occasionem multisobtulit.Nota sunt certamina Ramiresii de Prado , tfariham,Spencerique pro Aegyptiis eorumque circumcidendi raoreantiquissimo; et pro Iudaeis Th. Gatakeri, Herm. IVittii,Christ. Wormii de Corrupt. Antiq. Hebr. Vestigiis lib. D.10. p. 138. et P.Ern. Iablonslii Prolegom. Panth. Aegypt.Sect. VII. p. 13. Est sane IVormii disputatio in carpendoHerodoto nimia; neque ad redarguentium, si requiratur,difEcilis. Nec absolvo tamen Wostrum; quem Iudaeorumfamiliarem usum habuisse, expiscari non potui. PhooueesSyrosque Palaestinos non neglexit, eos innuens, quiloca regionis maritima habuerunt, quales Phitistaei • sthos genitalia circumcidisse, a veritate alienum videtur.Lege SamucL lib. I. c. xvni, a5. et 27. .juaeque ibi lo. CUrrieus. Hic vero strigilem criticam, asperrime Herodoha*radentem et lancinantem, Guil. Iamesoni ex Spicil. Antii*.Aegypt. c. 14. non posthabuissem; si modnm servassetFalii possunt scriptores atque in fraudem ab aliis in<strong>du</strong>i.Dolo malo qui agunt, et consulto, ut alios circumscnbant,mentiuntur, boni viri nqmine digni non sunt. Hrrodotum falsa narrantem et rumore deceptum cognovi,


A D H E R O D O T. II. 104- 10«. 331mendacem non<strong>du</strong>m. Eos ego non laudo,.quibus volupeest, mortuos rodere, criminationibusque partim ialsis,partim incertis, ut mendacii teneontur crimine, a<strong>du</strong>rgere.WESS. — Consuli, praeter alios, de eodem argu*mento possunt Miehaelit, in Mosaisch. Reeht, T. IV. §. 18S.et qui ab illo citantur aUctores. S.30. dfxcih» Wf X»! n &t(nrtti ii*.) Idem atque superinsi-x «fx*ti ak dntiquisiima aetate: quod verum esse constat*In Aethiopibus censebantur Troglodytae, qui omnes *•«(«-«fcw/aic TO7{ Alyvwrltie circumcidebantnr, teste Dtodoro III.32. Usi et Homeritae in Arabia eodem fuerunt ritu, exqnibns hodierni Aethiopes sive Habessini. Vide Iobi LudolfiHistor. Aethiop. lib. III. 1. et eiusdem Conmentarium.'Eirifu*yo'tu*i>t Alyvmy alii sunt, [nempe populi quos pauloante nominaverat:] non Aethiopes. WESS.CAP. CV. 3 seq. Juw» novtoi tvrol rt xai Aly.) MultaGronov. pro Herodoto. Si liqueret, Aegyptios in Uno elatorando,carminando, nendo, diversum qnid a eeterisnationibns observasse, uti in textura c. 35, argumentipon<strong>du</strong>s caussam magis premeret. Validius est, quod deconsimili vitae inttituto et sermone additnr. Nollem autem, [i. 3.J x«! xorrol retvroi xtd i £•'* nxtx xa) ete. vir Celeb.sublata distinctione, aptasset arte. Perit ita vis ratiociniiexlino; nec verum est, solos Aegyptios et Colchoslinum tractasse. WESS. — Vide Var.Leet. S.CAP. CVJ. 1. Tetf ti imiXaf, rol( Irret etc.) Sic prae-«tat ex scriptis. Mutarunt scribae, quod ordo verborunkinsolentior videretnr. Sic tamenV. io3. x*l >«f rj)»K«v-»1», «foTTfo» «u BtvXo/dniy, cv/ttutxhi* 1 --' rort rQi xai avrnTfonyirtro. Sophoelet Trachin. vs. 387.•* - - Tecrit S", ocmrtf iMvppf,Jf oXfi/anr a^iXo» tvfovrai /SiwXfiiftvri itfi% « - - -Plura- doctissimi viri I. Fr. Gronoviut in Seneeam de Benef.IV. 32. et lo.Davisiui ad Cicer.Disp%Tuscul. I. 24. WUSS.— Conf. Adnot. ad I. 86, S9. S.[9. fdytttof wtftnms ntitotnns) Valla, magnitudine qain&mpolmorum; quam interpretationem omnes Herodotieditores, absque animadversione repetierun^. FariterqueLarekernt, m homme de einq palmet. Atqni non videtnr


?3» ADNOTATIONESadeo pusillam effigiem significare voluisse Herodotus; cuiparum etiam conveniebat inscriptio per pectus porrecta:nec per.se credibile videri debebat, Sesottrem hunc (decuius ingenio conf. c. 110,2-S.) veluti nanum voluisseeflingi.. Nec vero id, quod dicentem Herodotum faciuntinterpretes, verba eius declarant: nam quinque palmi non• sunt •xifMrrx mtomi, sed srwn rmtx/utl. Ut brevi absolvam.rriJMui est dimidium cubiti.- itaque, quemadmo<strong>du</strong>m v. gr.-Tf/rov ipiTxkxym sunt <strong>du</strong>o talenta cum dimidio, et tS&vuij!/nir«'xavrov, sex talenta cum dimidio, sic «VTMI mixfii suntquatuor cubiti cum dimidio, sive cum una spithama. Atqueita hunc locum iam ante interpretutus eram, quam concordantemmecum animadvertissem Didjmi apud Priseia-,num interpretationem, de qua supra in Adnot ad I. 5o, 19seq. dixi. Conf. item ad I. 5o, i3. notata. S.13. ix li nv U/JLW i( rsv !rff»v) Corrigitur tx Sl rev (JuvuVevUMAV, me invito: moi quoque [/. i5.] OJTXMO-I riminoTo-i, ex Diodoro I. 55. a Galeo, Pawio, Reiskic. Tu videSophocleum hoc, Trachin. 1057. T & xtKkd li xtu Shsiul *»Xeyw x«x« K«! X'l*' **' V«JTCICI noxMroi( iyti. VertebatGcero liberius, Tuscul. Disp. II. 8. O multa dictu gravia,perpessu aspera, Quae corpore exantlata atque animo pcrtuli.JSam, 111 in Sophocle xai voWi noxSiroi!, quae Davitii conjectura,legerit, vix credo. Ecce aliud et propius quidemClaudiani, Bell. Gildon. vs. 115.Ast ego, quae terras humeris pontumque subegi.Quod idem est ac si lacertis dixisset. Non certe ex necessitateRubeniut et Gebhar<strong>du</strong>s scribebant numeris, neque iuvenis, utiBarthius. Tuitus Qaudianum est Nostri verbis, quae pogtaein animo fuerunt, yir magnus I. Fr. Gronovius Diatrib.in Papin. Statium c. 25. p. 128. Nunc video, Cl. P. Burmanmonon admo<strong>du</strong>m Gronoviana placere, nec muto dicta.WESS.18. MeVvovo; tixovst ilxaSbvc») Antiquissima haec et primastatuae Memnonis, Thebis erectae, mentio, qua de P. En.lablonskius singulari Syntagmate pererudite p. 3o. £amvero Sesostris Colossum esse, Pausanias auditu etiam acceperat,Atticor. c. 42. p. 101. Negat Noster, nec sine ratio^Jie. XloXv rtit clxtifaftn ol*t\ilxtrt*i, sive rev aXxfov;, hinc•habent Procopius Bel. Pers. I. 6. et Agathiat Sch. II. p. 39*.


AD HERODOT. II. 106-108. 333». Ftacuit et Lysiae Or; I. 5. Euripidique, Helen. vs. 1263*etc. WESS.CAP.CVII. 2. oroXsoif Mfbnttvi;) Tacitum haberenon debeo, nWotf, specimen Ionicae dialecti, Homero totiesfrequentatum , rediisse pristinam in possessionem.WESS.11. rot/f 8t!o 1*1 Tilf m/etjt fctrt/voevroi) Anilis haeo Aegyptiorumfabufa. Diodorus insidias regi ad Pelusium structas afratre insuper haud habuit; de regiis liberis,supra pyrantextensis, prudenter tacens I. 57. 'E?r' Uittut [l. 12.] ex indqleIonica Vind. et Ask. WESS. — Nempe (quod inVar.Lecl. praetermiseram) ante Wess. perperam i$' ixtttutedebatur, sphalmate typographico exed.Stcph. 2. derivato:scriptr nostri codices, puto item alii omnes, verum tenent.Paulo ante, pro xouo^atot, prave xiowtot est in Arch.et Vind. monente eodem Wess. in Var.Leck S.CAP.CVIII. 3. TWV rotf %oSfaf xcmoTf/Tj-ofro) Haec siabesstfnt, necetsaria non censerem. Glossam redoIent,exsuperiore capite huc invectam. Eadem Vawii suspicio. Mox[I. 4.] i{ roih hxpitxn Reiskius, quae praepositio in similiverbomm ordine saepe reticeri solet. WESS. — Conf. adII. g5, 9. notata. 5.3. rut roef ^ufoif xoMiorpfJ/otro) Totidem atque eadempaulo superius leguntur verba c. 107. qu.o Sesostrin dixeratcttayorrcK •xcxlcts oltScorJrovs TOJV ihiut, rut rorf %uox% xxrttTftytvro.Conf. Diodor. Sic. I. 55. V. 58. Hic prudentissimumRegem in vindictade fratre sumenda scribit usumru o.ulxu rot fanyoiyiTO • quae sane sufficiebant: mihiqueadeo multo videtur verisimilius, quae his prostant subiecta,Twv rotf x


834 ADNOTATIONESixixXttrv, rf ll %ft(* vyunit tuil 4*vzt>* : Subudtam aqwamverborum series et usus postulat. Namque H. Stephanum,frrix\arv corrupte legi atque vxixscxv esse debere opinantem,ratio fugit WESS.18. i> QftotT*» xftowtni) Ne hoc quidem, JxftWo ---^tiaifuivttt videtur Herodoteum, verum potius natum ecerrore praclivi describentis: ix tymrw ifviiimt vel ifvritunt,ex puUit haurvaUtt, forsitan scriptum fuerat olim.Dubinm est, quam verbi formam adhibuerit. lib. VI.€.119. vulgatur iftvmvroti V£ xvnv, nempe nv tyiotnt, ubiifvovrott, aut ifvnvrou scribi potuit Quid sint rX«ri!rit>>wifutra, vel vtovnt orKtTvrtoot, disci potest e Catauh. Anim.in Athen. II. c. 4. De Aegypto ioquens PUttareh. de Is. etOs. §. 40. xottat, inquit, xxyoii xa< Qfittrx xecmt - -- ihnvfii vitof xal xnuiv txovrn: memorat et Diodoritt t&m* - - -•xntcxf i\*ivf&ot /xemt Ytvrn lib. III. c. 3g. VALCK. —Ad Arislot. Meteorolog. lib. II. c. 3. T. I. p. 556. n. et E. ed.Duval. provocaverat Casaub. ad Athen. 1. c Vinvm verofo$oftiv, [lib. Lc. 55.] sed de Aegyptiorum aVsfccpj tacet Diodorut. UerodoteiCodices si variant, vix, opinof constitui poterit,utrum scriben<strong>du</strong>m sit ixtQofiv o\ rtxitn, an ixoQofjv vxtrt-X/«», an quod Mediceus praebct, ixoroJttn: quando singulareperiuntur in talibus. Huc pertinet in Glossar. Herod.'AxoQcftiv- quod hic tributum notat, re vxi rSv vxnxitnroTc Afxovrn vxorttoviuvov. Vox quidem Atticis satis est usitata;nam Athenis sic mercet dicebatur, quam herit praettabanttervi; quam in rem sufficiunt Valttio notata adHarvoer. Nunquam tamen, quantum recordor, scriptoribuiAtticis ixoQofi tributum illud vocatur, quod Atheniensiumreipublicae quotannis pendebant 01 8-tW**j£w,quos vocabant, sive xi xihut, vocabulo minus invidipto


A D HERODOT.il 108. «>a. 33fcdictum «om«|(f. Hoc quiim bominibus harum rerunt gnarissit notissimum, mirum est, apud Harpoerat. in voe*Svw»?* ab Aldo usque per editiones ista fnisse propagata:tkeyt & ixoforout; Qofovs tmr. quae prostant et apudSnidam: quum absque contrerersia hunc in mo<strong>du</strong>bt corrigidebuerant, iXryo» Si xerl roit $fffe»c 2urra^/f: atque itascriben<strong>du</strong>m etiam apud Eljrmologum. Sensit vitium Andr.Dounaeus, cuius vid. Praelect. in DenwwfTi.Philipp. de Pacep. 118. VALCK. — oi*orix/w» receperat Gron. iwtrfx/iir revoeavit Wess.conf. V. 49, 35.83,18. 84, 2 et 5. S.[9. xxroi kiyov Ttif TtTxyititiit umfojSif «X/01) Est qui ota*»^tfirrmalit: non ego. lnteliige /rffot «?»f» a "t simile quid scripsisset, rectum.fortasse tenuisset. Inventa enim /Wc an est, tempore, qvotiUut, plus aequo erescens, confudit terminos possessionum;ad quos innovandos adhibiti sunt Philosophi, qui lineis divi»lenmt.- inde Ceometria dieitur. Sic Servius in Eclog. VirgiliiHL40. WESS.11. »0X0» nlt yx( xxl yvujusru xal etc.) Non inprudenterhaec ursit Leo AUatius de Mensura Temp. cap. iv. 3t>ut Tvt


336' A D N O T A T I O N E SCAP. CX. 3. /unnuoVww & foftrrro) Ut donarium fo-''rent et monumentum vitati periculi c. 107. me<strong>mont</strong>i.Sic Diodvrut I. Sf. qui de Dark» et mota illi «Vo 1 rov JftofVulcani controversia non dissentit. Certe in Coisl. Diodoriet Mutinensi Cod. itftvV, in aliis otfxuotv;, frequentimutatione, neque iniusta, ut aliiii monitum. VVE.SS.[is. irrotroti. Commodius foret WaWvel m»o», ttare.Nunc ad activum Urxnu intelligen<strong>du</strong>m irrtiteu avrc» omtrV-Ma vel aV&fiaWor. S.]CAP. CXJ. 3. ro'» xctiix avrov 4f fu») Hoc an frfvracmalueris, parum refert. Eusebio dicitur •«?«« Chron.p. 7. Diodoro, Sesostris, [sive, ut ille scribit, Sesoosis,] titulopaterno. Si verum est, quod aliunde constat, •regom,Aegyptiorum conmune nomen fvntste ^\y\Q Pharao, uti inrHebraeo codice scribitur, sive •OTPO aut *EPO, quomodoCoptorum vetere sermone; nuncupari utique Pharao Sesottris.potuit, sicuti Pharao Neco, et Phnrao Hophra, quiiVecas et Apries hac in Musa c. 158. et 161. WfiSS.20, 'Eovff» &>Xc;) Habet hinc Steph. Byi. in voce. Diodoro'U(iBu\e; et X&MX, sive vicus , ipsius-ne an ltbrariiculpa, in <strong>du</strong>bio est. Minime vero ambiguum, suxnsisseomnem istam fabellam lib. I. S9. hoc ex loco. WESS.CAP. CXII. 4. rov'H$oumr&o)'Disputabant Grammatici*if» TW» TirutixHt, utrum 'H$OCI*TCIO» » an 'H0OII«TIO»T(quod in Ask.) melius esset: dignaque res visa Eugenio,aequali Imp; Anastasii, ut singulari conmentario illustrareturapud Suidam in voce. In Edd. ac scriptis Graecorum!libris discordia observatur insignis, modo Aio»v«io», nimeAiovtlno», et hoc de genere alia. Copiam ingentem congessttad Dionis Cassii lib. IV. p. 606. vir eruditissimus. Castraautem Tyriorum [l. 7.] non neglexit Grono?. quibus similialudaeorum castra in Augustamnica Aegypti provinciaNotit. Imp. Orient. p. 20/j. sive o-rfaroV($o> Uvixlwr, IosephiAntiq.XIV. 8, 2. Adde infra c. 1 5$. WESS.11. xa) $H xoti or< ?si'nic 'A$foo\ tTuvvfiici) Si foret Jri01 fylntt etc. uti Reiskius coniicit, brwiiuw protectius esset,idemque ac Immifua: alioqui tW»viw» ( de quo praeclareStarUeius in Aesch. vn. Theb. vs. 138. et Hemsterhusius adLuciani,Dial. Mort. IX. 1.) non moven<strong>du</strong>m. 1 oluiscet etiictiTtiSn se tueri, Ionum augmenta saepe spernentiunt


AD-HERODOT. II. no-n3. 33?adsnetudine. Cetera omnia servo, nihil demutans. Videuunen Mitcell. Lips. Vol. VII. p. 63g., WESS. — 'Vvonv.0M», i. q. t-Twyf/Kcv, scil. TO icfor. Etiam Pindarut hn/vi/uucfpro communi izcivv/xos usurpavit, OI. X. g5. et Pyth.I. 58. S.CAP. CXIII. 5. «t rs klyvitru» *fa*y»j) Emendatvir doctus oiwna »>» ©iJ»i{) Homero ®


338 A 1 > N O T A T I O N E Srege titulus fuerit. Multo rectiu», ut ego quidem e«Bseo,@tlmt patrius crit casus, et •\rttnaku €Uinoc arenowsThonidis praefecturae tractus. WESS. — Apud Diodor.Sio. 1.19. &uvi( est oppidi maritimi in Aegypto nomen. 6,CAP. CXIV. 12. %m tliSt r, xeri xtd xi&») Nolo totmembranis obniti. Alioqui 1»« i$w defendi pottiiaaet. [AttSai saltem scriptum oporteret.] Tale Sophoctis Oed. Coloa.


A » H EH O D O T. IL 114- n6. 33gConiectaram istaui, tientiquam necessariam, idem- JUis-*ra«-in AnimadveMS. editis silentio pressit. Quomnam Adnoutionetnnd superiorem libruin posilam htc spectnveritWestelingius haud scio, nisi iiia sit quae ad I. 37, 7.refertur. ubi de periphrastico praeterito agebatur, quoleillud est eferexxrtfcrar txtie, et simiUa oomplura. At hoeqaidem loco diversa ratio cst: nec enim tam iuncta iatelligidebent »50» x^i^ttf, quam tiyjn Ixv*, nempe «fcnuiX*i avrirV •• quemndnio<strong>du</strong>m tfxonoa t"x«u» est adfero; ct ««.et /|43. seateatia tamen translata. W ESS.CAP. CXVI. 1. 'Ktfmf nh r«»'r«» &xib» etc.) Syliabarepetita scriberem ruvrm nlv **•»§


340 A D N O T A T I O N E Sgium. Mihi xovrx ex Ionum et Nottri sermone non dhrersumaliudve ac xatx. Id si probes, non eget tali auxilioHerodotus; ne<strong>du</strong>m ut dictum iatelligas pro >cKra&t\e» hibninn etc. uti Abreschius Diluc.Thucyd. p. 794. suspicabatur.WESS. — Scilicet oiim post IXVTOV non inciaa eratoratio; recte vero conuna interposuit Wess. Equidem cumReizio, ut suaserat Reitkius, verba ista (wxi IUVTOV) parentbeseossignis inclusi: intelligoque etiam, commode mefacturum fuisse, si Xifxo» U' cum paulo maiore distinctiomescripsissem. Iam XXTX haud <strong>du</strong>bie ionica specie poniturpro eo quod communi lingua xctSol vel xaS 0% est, atqueidem fere ac


AD HERODOT. II. 116.117. 34»alium vel Nostri locum vel alius cuiuspiam scriptorisaut legere memini aut prolatum reperio, quo ista notioneusurpetur hoc verbum: et apud Nostrum quidemnon modo lib. V. cap. 93,102. longe diversa notione positumest, verum etiam hoc ipso loco Guil. Budaeus, a rVets,citatus, sic interpretatur „et nusquam alibi se ipsum revo*„eavit, id est, nusquam id iterum dixit. u Pariterque H. Sterphanus in Thes. T. III. p. 517. f. „se ipsum revocavit, pro,.iterum idem dixit." Schneiderus vero in Lexic. crit. alterumHerodoti locuin citans, hunc quidem silentio praetermi-»it Caeterum eamdem famam de Hetena in Aegypto retenta,non Troiam a Paride ab<strong>du</strong>cta, secutus est Euripiiesin cognomine fabula. Conf. Fabrie. ad Sext. Empir.VII. 180. S.10. t» A«M)»WA?*m/})) Auctoritate Codicum destitutonon requirerentur ista. Sunt subiecti versus ex Iliad. Z'.389. et seqq. AMMM&MI; dfiTrtlu vocabatur a GraramaticisIlias E 1 . in qua meminit in transcursu Poeta Alexaodri,navrumque architecti Pherecli: sed hoc nihil ad Herodo-(vm facit, Homerum etiam alibi commemorantem, nu*-piam tamen appellationes, quibus Homerei carminis diversasinsignivere partes Grammatici. Primus forte Platomeminit Htxvlxs Odysseae in Minoe* p. 319. D. Ceterum inAegypto permansisse Menelaum censuit Dion. Chrys. Or.XI. p. 188. c atque id ipsum obscurius indicatum ab J-Jorm«ro. VALCK. — Non patitur constructionis tenor, utabiiciantur ista verba. Iliadis librum quintum sequiorisaetatis Grammatici Aie/*»i$eitf 'Aiirrtlctr inscribentes, sextolibro alium titulum fecerunt. Intelligi autem par est,antiquitus cannen illud, quod Ai»nni»v( dfirrti* inscriptumerar, sextum etiam librum esse eomplexum. Conf. PVolfiiProleg. ad Homer. p. cvm. «t HeyniiObs. ad Iliad. %. 389.et ad 1'. princ. S.[1$. h 'OSwvtl*) Odyss. y. 237 seqq. et 35i seq. 5.]CAP. CXVH. 1. Ketrd rctvTtt ) Cum his non co*-haeret Jnxo". Lineola tantum adiecta scribi possei: Karo?Tctirtt - - J«Xo», tri ovx 'Otuifov rd Kvxfix tmx itrn; Exittit vtrtibu*, pottremo potissimum loeo, manifestum est: S»X«r•ervari poterit, si scribatur: Ka! rttvret Si TOL tmx f tutirilt r» x*if ( 'o». Sed nimi» forte suspiciosus in Herodoto


343 ADNOTATIONESmiror equidem ro -tfup/o*. Veterum loea qwae dicimua, •*•centiores inprimis Philologi Graeci non tantum ptcwt, etXfirtit, et nctprvfix dicebant, scd etiam %«»i'a, vel nmpSic saepe Sckoliastae et Euttalhiui: item Athen. XV. p. 671.». 'Api5To(fj;5f i^ryoutut»! ro' x«fi««. Laeiair. T. II. p. 17. [Quo*modo consrr. Hist. c. 13.] TO xuein TH; yfcctii;, Ubri, quemtcripierat, locum: in Act. Ap. Lucae vn. 32. t| tteioxi r»;yf«j>if, /OCJM est de istis, quac >f«jf> x t S. & /oe*Focantur in Epist. Ignaiio inscripta p. 99. ro'*o» habet etalibi Li/cas Eu. iv. 17. Scd neutrum hunc in usum adhibituminveni apud Scripteres, qui rebus Graerorum florentibusviguerunt, ubi Poetnrum excitant antiquorumJoca, praeterquam hic ap. Herod. et in uno loco Xenophontis'ATCMV. II. [c. 1, 20.] p. 429, 35. Illic F.picharmi trochaico: TOJ» vrottir TUXOVTIV nViv »«'«•« toiyxi' 01 $1*/: ( quOmodo scriben<strong>du</strong>m e Stobaeo p. 198,48.) subiiciuntur istatxa) h aAXou &i TO'IT«U 9»r/>* il «WJifJ , /u» rsc nx\otna. fimio, niroL vxXvf tXW- quae, nimium vexata, trochaicum ctiamoptimum efficiunt. Sed si qui Socrati» supersunt amatores,hoa rogo, Socrali-nc congruant ista vel Xenophonti, aarecentioris aevi Philologo, qui ad priora totam illam periochamxai 1» aXX^ S. r. «. Jl. «r. rctulerit!» VALC K. —Valekenarii coniecturnm secuti Reiz. et Borh. L 2. $H\nSn oCx 'O/uifav ediderunt; et ex Reitiano exemplo S»Xiv,me imprudente, in nostram transiit editioaem. Cuiu»novationis in Var. saltem Lect. mentionem faceiw


A» HERODOT. II. 117. 118. 343opportuae quidem praemisit Herodotus narrationi isti sacerdotumAegyptiorum, quam cap. 118. et seq. relaturuserat: nec vero ex cisdem versibus, prae reliquis quos anteadposuit, maxime cflicitur id, quod hoc cap. de Cypriorumcarminum auctore obiter ostendere vult. Itaque riot ri•xpfii*, si modo genuina Herodoti haec verba sunt, intelligidebet ille Poetae lacus, quem proxime Herodotus extremocapite superiore respexit, quem iterum paulo postdiserte indicat, nempe locus ex Iliade citatus, quo memoratur,.Alcxandrum oum Helena, per vastum mare oberrantem,ad Sidonem adpulisse. Sed , ut dicam quod sentio,etiam ego valde <strong>du</strong>bito, Herodotum %MJW'OV dixisse locumex auctore quodam citatum; nec vero idcirco cum Borheckiototum hoc cap. cxvn. suspectum habeo: sed scire .velim,an omnesveteres codices h. 1. <strong>du</strong>o ista verba ri %wfi'ov agnoacant:denique viden<strong>du</strong>m puto, ne ipsa hacc <strong>du</strong>o verbatemeie olim adsuta intrusaque fuerint; quae si cumScJuteferoabiicereinus, percommode flueret oratio: K«T« rctvra iirdiwtx xm r*$i tvx. «xrara, clt&ot /ubarra, l*tM, en evx 'OJUJ!- Iftt etc. £r eisdem versibu» etiam hoc maximc adparet, etc. S. U /5. tvxti ri nvtvfiari xfifitssm) Videtur poftae rm Wvxtiw /dictionem expressisse. Notissimum tst Sophoctis iucun<strong>du</strong>ra \illud, Philoct. vs. 823. "TW i$v*eif «&*>i(, vmt $' «Xytwv!» adridet, qu»


344 ADNOTATIONESmodo in Theophylaeto Simoe. lib. II. 16. nAegyptum, magna inter veteres discordia. Cum EuripideElect. vs. 1280. Herodotus quadam ex partefacit, JJfwiMfyoif fx ie/uct "HKII \nrovr Aiytwro»* ovd *xti T( 'Exiwj Eustathianae,rovrait tl% ut xxi 'Hfo'eWoc, in Iliad. I"'. p. 3g7, 45.[p. 3oi, 34. ed. Bas.] WESS.10. iiretui e$ta Mn) Plutarchus de Malign. im/uitiWii quod in Lexica translatum <strong>du</strong>rat: at error Plutarehiaut librariorum est. Simili Noster in re, atque utventi placarentur, VII. 191. TJ>.O; $1, tmful n •xcttvmf.Valia de haruspicina, quae exsectione fieret, accepit. £jtmultis sane in sacris im/uit ad sanguinem elicien<strong>du</strong>m,frequentabant superstitiosi veteratores. In Luciani Asin.c. 37. circumfbranei deae Syriae sacerdotes roif |i'


AD HERODOT. II. 119. 120. 346tnento; licet br\ cum casu secundo magis etiam in motufrequentet Herodolus, quam alterum ISv. VALCK.CAP. CX.X. 12. tJx tTTI ort ov $V0 , $ T(tT;) Cultiushoc: alioqui et prius evx subprimen<strong>du</strong>m, fatenteviro Celeb. Monuit etiam Reishus. Ceterum hanc Herodotidisputationem examini Ang. Maria Riceius submisit*modesto et placido, Diss. XL» in Homer. p. 217. Tom. II.Est in omni eo genere, eum prisci scriptores in partes abeunt,libera arbitrandi optio, atque id, quod unicuiquepmpius vero censetur, amplectendi. Habet Herodotus veternmhaud paucos consentaneos, in his maxima ex parte;utiobiter monitum , Euripidem; neque illi adsensum Li-'banius negavit Declam. I. p. 189. Secuti et alii fuerunt;ad testimonium a Io, Aib. Fabricio vocati in Sexli Empiricilib. VII. adv. Mathcm. p. 427. Plures Homeri amor et studiumin diversa conpulit. Controversia ipsa in ambiguofaaeret, incertis fulta coniecturis. De Chrysostomo Dionedico nihil: discrepat eius caussa. WESS.20. xa) tT(sr0vTtf0%, xal cevitf) Exsulant haec e Med. etAsV. quorum negligens silentium Gronovio persuasit, utpro subpositiciis ferrentur. Mea multum dissidet sententia:namque iuxa et hians erit oratio, ea si auferantur;vetant praeterea mssti, in quis Passionei Cardinatis codex,par Mediceo. Hectorem autem natu et virtute Alexandrofitisst priorem, qui Homerum novit,obliviscetur nunquam;aeque latuit crnditissimo viro, cupide nimis, quod inmores abierat, Schedis Florentinis faventi. WESS. '28. oxwf vonoikttfiif etc.) Deo minus indignam opinionemsuam Herodotus opposnit sententiae Poetae veterrimi,qtii eecinerat rd YLvitf«* • tirn, quemque supra (c. 117.)Homerum esse negabat. Istius PoStae Iupiter, nt terramiaoelarum onere praegravatam levaret, b trmnou^


3*6 A f l N O T A T I O R E SHomines lupiter isle tanti facielat, quanti Appii illiuscaeci tilia, quae, CelUo teste Noct. Att. X. 6. ulirum, inquit,revmscat fraler, aliamque classem in Siciliam <strong>du</strong>cat,alque istam multitudinem perditum eat, quae me male memiseram convexavit. VALCK. ,CAP. CXJil. 5. *ATI xsd tixtvi «riixw») Hoc «alui,non ignarus pocttarum usu, sed metri ob leges, u/xtncelebrari. Heeurret II. i3o. 134. 175. invitis Codicum tabulis.At hoc perquam leve. Pratei regis successor [quiRampsinitu» Nostro] Diodoro Remphit 1.62. audit; Rhamsts,si Marskami valeat opinio, Tacito Ann. II. 60. Verumquae de Hfaamse Tacitus et eius per Africam Asiamqueexpeditionibus ct ablatis inde manubiis, in Rampsinitumnon quadmnt. in Seiosinm optime, quem quoque in Ramselatere, Henr. Vaiesius et Iae. Perizonius Orig. Aegyptc. xvii. p. 348. coniecerunt. Duo autem illa Rhampsinitisimulacre et scriptoris orationem Grono*. praeclare illustravit.VVES5. — At, quod ad illustranda <strong>du</strong>o illatimidacrd spectet, nihil equidem in Gronovii Notis reperio,nisi quae dc codicis Medicei scriptura monuit, queaiille secutus est, et nos cum illo ct cum IVesselingio. Tumvero de formula a-fit Hoftu reonet, potuisse perinde »f#Vfiofin» scribi, quemadmo<strong>du</strong>m mox vfif nm in accus. cawilegitur. Sed auiat nempe Herodotus variare orationis straturam.conf. ad I. 202,16. notata, p. 204. Iamquod ad rempertinet: qui a scptemtrione stabat colossus, is meridien(puto) spectabat, ooque aestas salutabatur; qui a meridie•tabat, is septemtxionem spectabat, adeoque hyems voeabaturenon vice versa, ut a nonnullis video accipi. S.11. TW» vfrtftv i*irpctQivrut) Videlicet nj» otfxjj» autri rxairrfe», sicuti III. 142. Etsi autem egregii hoc in verbomstti sint Med. Ask. ct Past. maiorc in laude forent,ai iirtTfxtitlvrair obtulisserit, quemadmo<strong>du</strong>m 1« 7. Adsoletenim Noster, popularium suorum adsuetudine, in paasivishunc mo<strong>du</strong>lum , quamquam sono asperiorem, praeferre.Lege Eustath. in Homer. p. 519, 41. [Iliad. p. S9S.roed. ed. Bas.] WESS. — Recte quidem btni*zHj Recte veroitein h. 1. iir/rf«0sWu» (i. q. tViy*v


AD HERODOT. II. 121. 34716. TSI xUuv - - 1va t|au'frrs» , sive H-ctittriv) Hinc corrigifortasse poteri t Charax apud 5cW. ylrijtopJi. ad Nub. vs. 5o8.ubi Agamedet et Trophoniht in. Elide TUfutTov %f vrev xgenrxsvat-«•a* Avytia,


348 ADNOTATIONESnanias IX. 3y. p. 784. 1»rwes Miscell. p. 228. WESS.— Bcne et h. 1. «-poraToXtVfi, et dein l. 61. oxai; - - - x».tui?,in futtiro indicativi, quia subiunctivus futuro temporefcaret, sive illud simile habet indicativo. Recte vero itemC. 120, 2f). twn; -' itnitmri in aoristo. i5.47. r« &1 So'f;ai) r


AD HERODOT. II. lai. 349ro modo aliquem prehendert et lenere, i. e. asptre premere,aeriter instare, pressim urgere. S.70. ireit&ixi; otirov Xutiy ctVotju/t/vou; ) Inprudenter Ionicamspeciem ultimo detraxerunt Med. et Pass. Videl. 199.IV. 98., quae Gronqvii tamen acumen flectere haud valueruntnooWroc; oltxuv Valla verterat pedes. Sunt hic, etin oraculo quod regi Aegeo quondam redditum traditur,utrium petioli sive prominulae partes: S TOV oloxtv *(tix"vScholia in Euripid. Medeam vs. 679. explicant. ,At haecoccupavit eruditissimus PauLl. Leopar<strong>du</strong>s Emend. VII. i3.WESS.8a. brtiovnti otvTotri ruv oirxuv ivot) Bene memini olvd^iol9


35oADNOTATIONESI. p. 5o. seriben<strong>du</strong>m ptrto,


AD HERODOT. II. 121-123. 351Franequerae nuper divulgata de Pharaonibus; alea cumCerere ludere, eamque vincere, vel ab illa vinci, nihilaliud esse iudicans, quam Cererem almam et fautrieem , v vtlvieitti/n inimieam experiri. VALCK.4. xal nn «eix» imrAvha) Cum scripserit in praegressisrii Boto-tknu $»ii xwrw8i»wo xKTiu, quidni iccipimusexMttlit srebu» etiot axmMui? Mihi, ne redeat, inpedimentoAthenaeui est, vocem negligens: tacent efiam schedae aliae.Qnaevero post nonnulla [l. 9.) in Codd. tv mh tlys siveMTI, iix TXVTX ifr. mediis negleCtis, specimen sunt aberrantiumob iteratas easdem voees librarioruui, nequvmoreri Virum Cl. debuerant. WESS.l5. li it-iy Awuirfe;) Mox denuo ro ife» r»7j ArnnTfKtquod cupi<strong>du</strong>m non retrahet, quo minusex Vind. etAreh.is Aiturrftf recipiat. Specta laetitiam Gronom ob Medie. k'An&clfto VIII. 134. et hoc Comici Thesmoph. 2 31, i; ri•rmt SCUMTV &t£». Alia sciens praetereo. Id ex St. Bergltriindieio obportunum est: in Darsania, Indiae urbe. mulieresstamen vestis in iugali extendere, detexere et dese^eare uno die: Dionytiu* in Bassaricis, 'EvSolh vi-rXx ywenu;AvrStutf xfoxdWir, itf irrvri&air Ttavovvsu Avrtifutf 8" heinovro,xa! mitiiutf levtrttm: sic postrema , in Steph. Aafrevia manca,explevit Faikenburgius ad Nonnum eleganter: aliter Solmasiusin Capitolini Pertinac. c. 8. VVESS.Ci4P. CX.X.III. 6. u; oliiforxtv ^vx* oitittvxric im )Eodem Aegyptios honore Clemens Alex. mactat Strom. VII.pag. ^52. Cieeronem si audimus, Pherecydes Syrius primtimdixit animos esse hominum • sempiternos, Disput. Tuscul. I.16. quo de philosopho plane diversa, uti Ciceroni adscripsitDavitius, litteris Tatianus prodidit Orat. ad Graec. cap.41. Et nunccerteeius oratio illud praefert. Ego vero non<strong>du</strong>bito de transpositis, amanuensiuin errore, Tatiani verbis.Scripserat de Py thagora , Etfeefflot ytytiHriitl 0mn, nv+ifatidovq SiypMTQi xXtifOiofuc irrl' i il 'AfirroTfXx? r>7; "i*>%r.$hutBciiWii r>i» ciixreuria*. Liquida res est ex c. 5. ubi Pythagoraefrfrxviet? aive Pherecydii rr)i »«pJ ro l liy)j.x xXjifws.ut»»oontribuit, nusquam Aristoteli, ne quidcm apud alios.Atque haec Totiani caussa. W E S S.11. «i» fTffjjftowi» Si otvrj) etc.) OptimeMssti et Gronovius.ntfub&tts Edd. exprimere apta est nugas Iudaeorum reeen-


35aA D N O T A T I O N E Stioris aevi, plus quam poeticas, niQtM SljSj *' ve a.nimarumrotationet pcpque cavernas volutationet apud BuxtorfiumLex. Thalm. p. 439. et Windetum de Vita FunctorumStatu Scct. V. p. 80. quae nihil ad Graecos et Aegyptios,quod equidem seiam. Notabilius Ask. •xipvxwm praebebitspecimen, siquidem apud Stobaeum idem semct repericseet *rcfir


ADHERODOT. II. 124. 35316. riff M?» v*f M»»'C «'»' ctc.) Hoc verius arbitrbr. Superiuscap. 41. »ffin«Tfec & «vr?e ilo-/ rxoivoj «wfa: et I. 163.ilmfioiec evx «XIVOI ratW «fo-«: tum I. 93. IV. 85. etc. Omniaautem haec viam, qua lapides clivum versus trahebantur,signant. Bene memini, Diodorum aggeris eius vestigiaI. 64. nulla agnoscere, et Jo. Gravium opinioniseonsortem habere, Pyramidograph. p. 119. sed et hunc manifestierroris et negligentiae nuper culpam sustinuisse,inpactam a Fr. L. Norden Itin. Aegypt. p. 95., de Pyramidibusmultasolierter conmentato. At ea quaestio bucunice non pertinet. W E S S.19.-Totvrti $1 iti T* Hx» tTt» ytvMui) Aggeri sive viae:namque ad Pyramidem qui referunt, longe a vero de*flectunt. Quae his apta et nexa sunt, xxt ru> M re» xitovetc.in Laurentii Latinis turbata mire sunt: dederat,IlUedeeem annot fuisse etiam consumtos in subterraneii conekwibuiin cotle, tupra quem Pyramides ttant. Sed purgariista poterunt, modo cetera bene habeant. Hem paucis lu»stremus: docetur extremo cap. 12S. multum temporis incaedendis lapidibus, multum in trahendis fuisse contritom: • praeterea xctl ro" vW yvtv Zfvyftu Ifyolfym evx ixiyotXtfc*, sive cavernat tubterraneat haud exiguum temporis tpartixan abttnlitte. Consequens inde est, ut decem anni struendpaggeri- sint inpensi. Iam r> M rov Xo'$ov opera indicant,eius clrvi solo et superficiei admota , ut tantae molisPyramides solidius fundarentur et haererent: ad hoc,roi iW y*)v tlxiiMtra cavemae sive ronclavia sunt, destinataKgisCheopisconditoriOj c. 127. Quae quidem si veritati,ut mihi persuadeo, respondeant, manca haec narratio etdefecta videtur. Deest temporis intervallum, quod molitionesillae desiderabant. Id vero sine msstorum praesidioquisfinire ausitP Scriptor ipse his machinationibus•vx itiytv xfovov, constitutorum annorum forte ignarus,contribuit. Atque haec mihi satis sunt liquida. Malonunc, quid aliis in mentem vem-rit, interponere. Corn,de Pau» coniicit, xee) ralv M rov Xo'$cv xot» r»7v wti yH?oixnftocr»», reif - - - rov NtiXov Itrtxyotyw, trtot evx ihiyot.Sic orationem belle decurrere, et genitivos xoii TUV M etc.*ul r«J» vW etc. conmode, uti superius, Uxx /uh tn» rr,%*'iw, procedere. lo. Iac. Reiskii coniectura est; rocvr*) ii iiHerodot.T.V.Z


3*4 A D N O T A T I O N E Sr& Hxu irt* ytrirtett, %&>*positum dandi casum ratirvj velim. S.[a5. xoii Z4o; iVor. Si vera haec est scriptura, Herodotum, aequolem statuentem pyramidis huius altitudinem latitudinilaterum baseos, plurimum fefellit opinio. Mensuraenira altitudinis perpendicularis, adcuratissime hauditapridem inita, reperta-est 448 pe<strong>du</strong>m, 2 pollicum; lati*tudo vero baseos pe<strong>du</strong>m 738, teste Grobert, in Dtscri'ption des Pyramides de Gizih, pag. 57. et 5. S.]CAP. CXXV. 3. xfurrott) Al<strong>du</strong>tet scripti Codd.hunc in mo<strong>du</strong>m : Homero et Grammaticis xfirrtti. [Sicvero et nostri codicet Herodotei.] Fuerint-ne scake mura-


AD HERODOT. II. 124. «5. 355les, in urbium expugnationibus muris adponi solilae,apud poetam, magna rixa est. Vidc Hesychium in voce,Tzetun ad Ljrcophron. vs. 291. p. 38. et Eustath. in Iliad,p. 903. [p. 863. ed. fias.] Hic sunt Pyrami<strong>du</strong>m quaedameminentiae, gra<strong>du</strong>nm formam repraesentantes, sive uvxBxfaoijquod H. Stephani non fugit sollertiam, Thes. T. IV. pag.i3oo. Mox [l. 5.] X«MMSIT iustissimum est. Moeris: %t*ttd-Jtar 'Arrotw;, xanifat 'EAXwixu; : ubi docte vir praeclarus,huper tristi fato, florente aetate, raptus, Io. Piersonus pag.409., in PUitarchi Quaest. Gr. p. 296. E. x*t**i$t* ad eametiam normam refingens. WESS.[ 4- w»fe» ret); bn&ai-xw, xifov;) In altum tollebant reliquoslapides; scilicet politos illos lapides, quibus universa pynmidissuperficies ita obtecta erat, ut gra<strong>du</strong>s, quos mododicebatHerodotus, non amplius conspicerentur, sed utquacque pyramidis facies unuin continuum atque laeveplanum inclinatum referret. Caeterum de toto hoc mirabilimonumentorum genere utilia multa, quae vel adillustranda vel ad confirmanda ea quae ab Herodoto memoranturvalent, diligentissimus Larcher ex doctorumItineratoruin, Pobocie, Shaw, Nordcn, Savary, aliorumquecommeiitariis collegitj cum quibus interim, <strong>du</strong>mMagnae Descriptionis Aegypti, Napoleonis auspiciis edicoeptae, ea pars publici iuris fuerit facta quae hoc argumentumtractabit, confcrri merentur Abd-AUatif, inopere supra iam a nobis laudato, Relation de fEgyptecum Notis Sylvestri de Sacy, et quem paullo ante laudpviGrolert. Nobis in universa hac opera Herodoto dicata idnaxime ac fere unice fuit propositum, ut, quid illewripserit, quam diligentissime inquireremus, mentemqueet sententiam scriptoris quanta maxima possemusfide in terpreta rem u r. S. ]14* 'Ejnroi^n 5' MT« onairxTtt aJriif) Displicueruut hocordine scripta Corn. de Pauw .- maluit i£rxonl$n S' eJv r« hriytua,xm TX XXTUTXTU «vrijf ittHrti' IUTX ll.etc. non sineerrore. 'EKTSUI&I»" nostri Scriptoris ac alioruzn consuetudineperbibentur, quibus ornandis et absolvendis uliima manusiaponitur. Primum itaquc Pyramidis superiora, tumdescendentes reliqua perpoiiverunt. Anteal. 164.« /4» UW l\tirujfa. et II. 175. V. 6». Dio Cass. de StatilioZ 2


356 ADNOTATIONESTauro et eius amphitheatro lib. LI. pag. 527. x«) f?«ro/jr*TrtXi luvnv riUri. Philotlrat. Heroic. XIX. 4. pag. 732. xaio*Xiyn Xfo'n»artissimo nexu, ut quisquc videt. WESS.[26. «XAov ii, «J; iyu itxlu, - - - owx oVyo» %fo'vo» ) Intelligominus adcurate haec me interpretatum esse, necminutnwltum temporis; quum debuissem, aliudque haud exiguumtemput. Dixerat cap. 124, 20. deeem annot insumtos easemuniendae viac, transportandis lapidibus, et conficiendisaedificiis subterraneis: quare quaeri potest, cur nunc indefinitedicat tempus haud exiguum, et cur adiiciat, ut equidemputo. Nempe significat sese existimare, insuper etiamrationem habendam esse tcmporis caedendis lapidibus inlapicidinis ijuumti. 5.]CAP. CXXVI. 8. h roio-i ifyom) Suspieor h malerepetitum e syllaba praecedenti, scriben<strong>du</strong>mque: oxwf £renmT fvot xWe» rciVi ifyoin iufttiro, pro iU rx ifyu: quomodoloquitur etiam alibi. Nam neminem futurum puto, quiifyx nobis e quaestu mulieris voluerit interpretari ? rxkuiirufiiih TDT; Ifyoi; [Oiodor. I. 64.] eximie dicuntur, quiin pyramidibus exercebantur fabricandis. VALCK.CAP. CXXVII. 4. Xi*f?v«) Diodoro [l.c.jKe-9(it: addit, aliorum sententia non fratrem , sed ftliumfuisse, nomine XxBfvit, sive, ut mssti, XxBfvtiv, XxBftvttu-Quae mihi scriptionis discrcpantia, non longe ab Arch. etVini, recedens, digna animadversione est. Utra verior etmelior sit, dicere non possum, ut ncc Pcrizoniut valuitOrigin. Aegypt. c. 14. p. 270. W ES S.9. Zrxif i; T»iv Mfnt, \ltv


AD HEfl.ODOT.il. 135-137. «7rigatur, piovret $1 olxoltfitivUtov uvkitot tru WIM» m($lu,jluens per structum eanalem intrortum insulam circumftuit;cui favet emendationi Arch. et Valla, et c. 29. it rf litu*iftfiiti 0 NiiXof. Stat et hac a parte Reiskiut. Alio usus estremedio Pavius, qui quidem \lovo-m. hoixoiomntnv «V ottlfcev-»o{, invoy Tifi;p«'iiv: ut posterius finem indicet, in quem,canalis erat structus et aqua sub Pyramidem de<strong>du</strong>cta : siquis malit tamen li olxoiofuittitov «v\., huic obniti detrectat.Ego in supra depositis adquiesco. WESS.— CommodeStrothius Aegyptiacor. P. 1. p. 107. verba J7 eixeio->**i*ivov Xivxct parentheseossignis inclusit. Sed cum hisetiam praecedentia, inde ab illis ravrot yit m, in parenthesiposita intelljgi debcbunt. 5.[11. jjiov Aliioirtxov woixiXov ) Vide infra, ad c. 134, 3.5.]ia. rEo-e-ffetxevra we'e«f itroHctt, ti% triftit etc.) ParticipiainreSf/jua; et iirofioi( carent suo verbo; quod quidemaderit, ubi oixeJo/uxo-t formabitur ex olx»i»itit cumH.Stephano • haerebit tamen labes quaedam et macula inii( criftit. TUVTO fiiyotiot •• namque haec Chephrenis pyramishaud aequabat magnitudinem alterius siveCheopis, quodsupra scripsit clarissime. Elui mihi menda posse videbaturoiim, hoc modo: rio-o-tf. irtistt vxoBxt Tvit iriftit r«'


358 A D N O T A T I O N E Somnes, xt. pedes de alterius pyramidis altitudine remisit, XL.pedibus infra alteram substilit. Potuerat porro r» /xiyotSofscribere Herodotus: sed eamdem in sententiam pauto etiamsignificantius est rilvro ixiyuiet, quod ad eamdem (i. e. parem) magnitudinem spectat, non nisi XL. pedibus infra eamsubstitit. Iam vero fortassc ne iliud eixoefo/ttjff quidem,quod et ipsum communi consensu cxhibent codices, opusfuerat mutari. Nam, quod dcsideratur verbum, quo nominativivirciuftxt et vTeBd; refcrantur, potest illud nullo incommodoe superiori oratione (l. 5 seq.) intelligi, nempevneiwt. Praeccssit quidem oratio infinita, Tovret - - - *vf»-juiia irBitirai, cui ex lcgitimae structurae ratione nunc responderidebebant accusativi vtehinurra et vtroBarra •• sedjstiusmodi otvuxokoviiu, pluribus praescrtim interiectis verbis,ab optimorum auctorum et maxime ab Herodoti styloxninimc aliena cst. Ista, quam exposui, ratione eruditecommodissiineque locum hunc Strothius expedivit, Aegyptiac.P. I. pag. 107-109. Ad rem quod spectat, licet i%aestimanda per se altitudine prioris pyramidis (si itascripsit uti cap. 124, a5. vulgo lcgitur) plurimum crraveritHerodotus, tamen in confercnda inter r.e utriusquealtitudine non miiltum a vero abest. Dimcnsio diligentissimenupcr ins.tituta docuit, nonnisi quinquaginta fcrepedibus depressiorcm essc altera. conf. Grobert 1. c pag.94- S.CAP. CXXVIII. [ 6. r«f srufa/uiSaf xaXiWi *ei/ilnc• (X/riurof) De scriptura vide Var. Lect. De re conferZoegam, DC Obeliscis p. 389. et, qui eum laudat, Heereain Ideen Uberdie Politik etc. T. II. p. 576. et seqq. «S.jCAP. CXXIX. 5. TO» Xra!» «rfwt/»»») Scripsit lib. I.22. XXI To'» Xf«» TtTfVfSai %f T» tT%UTOV XOtXCt/, Ct hic CUT lttprobemus?Pro<strong>du</strong>xit Mattaire ex THonysii Ant. Rom. I. p.75, lC. TO» Xfo^, quo de ibi Sylburgius. TtTjvyitinr Arch.briginem habet ex Tfvx/u, nec altcro (etsi G. Corinthus,in quo vitiosc TtrfuyW»o», idem legerit) praestantius est.[Vide Gregor. Dialect. ion. §. 140. cum Koenii et SchaeferiNotis in nupera editione. ] In Polybio riTevmutet saepius,sed contra Codd., uti Boecleri excerpta ostcn<strong>du</strong>nt. Appia*nus simili passim in lulo haerct, qiiemadmo<strong>du</strong>m et alii.Diversa poetarum consuetudo*, metri legibus parens, hinc


AD HERODOT. II. ia8- iSa. 35 9TiTftifttttnt yoiiara ApoU. Rh. I. 1174. [Ut Brunckias Apollonio,sicnos Polybio et Appiano veram restituimus scripturam.]An vero rniintthn xvoQcfiai; mulicr in OeconomicisHieroelis ap. Slobatum Scrm. LXXXIII. p. 491. fuerit r*-.Tfvfiin, disputari poterit; certe Ttrfiftitint T* iv xuvnyiWoi;»«1 a-oXiyuoi; in Exccrpt. iVic. Damaseeni pag. 4»5. ab omniinnovandi periculo liber manet. WESS.9. r£ imt*en9e/ti*y ix -riis oYxxs ) Oi lafam senfenttam, vel,post iudicium. [Sic ix rot/Teu frequenter, non modopojf hoc,sed et oi noc; quod gallice dicimus en constquencc de cela.]Adscripscrat Abreschius oS; li tx r»; M«; vyinrs lib. T. 5o.,nonnihil discrepans. Diodorus Mycerinum I. 64. solitumait xotroi xci" MTlT M-^t ' n ,ure dicundo magnam vim pecuniaeinsumere, hionx ioiftdf TUV iTinxut TO"; SoxovViv iv rai; xfi'-mi jur! x*r«J rfowov ccVaXXarruv, Herodoli sermonem conmentans.WESS.CAP. CXXX. 3. iv oix>iMar; VJO-XWVOJ ) Recurrit ««-cra; nVxWm OTVXOJO-I II. 169. et Ilafiw fJStu «o-xii/ulva III. 57.Abydenus ap. Eusei. Fraepar. Eu. IX. 41. rin BxrtXxia S«V-SettcHrxnfi. Quae ornandi vim verbo insinuant, sicuti etCl. Reiizto observata nd Luciani Deam Syr. cap. 3i. Videnunc hoc PhilonisIud. de suae gentis pontifice, Leg. ad Cai.p. io33. D. mn OVXHOV» rf i'cf« o-roX>i', et mirare consiliumT%.Mangey, ivo-xcvao-fci» rcponentis. Idem tamen Iudaeusp. ioo3. B. de insano Imp. Caio, oSreri oto-xoiro 11; AIOO-XOVf«w;,et xal MJSOIVJV {!; Aiovwrov nVxeiro: ubi cautior vir doctuset merito. ./lescJyfuj Pers. vs. 182. «' juh or/vXcio-i Ilifa-ixei;rVxxMivx. Sed desino. WESS.CAP.CXXXI. 4« « «•«•


36oADNOTATIONESei -—' «r> ritvccfott i/ilfett H»;• .differunt ea in paucis, neetamen aliena videntur. Convenit optime tabula, bovemhanc repraesentans, a Io. Pricaeo ad Apuleii Apolog. pag.148. primum publicata, et Herodoteis bono consilio, ntapectaculo foret,a Gronovio adposita. WESS.— Defarmularvimrtxi Tita. vide II. 42, 27. et 61, 5. ibique not.De deo quem nomihare nefas<strong>du</strong>cit, conf. II. 170, 1. S. •CAP. CXXXIII. 5. «V^ca - - - r* $t$ ) Deofrerum,quod memini, Dei nullius fuit in urbe fiuto iitnm'ftv.Praeterea valde videbatur insolens, auiSirM* irrtpmt-$o'iiuvov. Si Dei cuiuspiam, Apollinis ex gr. cuias in eaurbe templum fuit, oraculum designaretur, scriberem:r«u &i$ oftibtiravn ntM^iiurn. Nunc censerem petius corrigen<strong>du</strong>m-. niix-^ai h T» lutrniier r jT &t$ emitteirfi itsnQiiustr*Dea erat Latona Graecis dicta, Apollinis Isidis filii nntrix,cuius maxime omnium nobilitatum erat in urbeButo oraculum •' riyt ttxXttTX h riMJT «ytrrxi voimn twiutrmfm > Airrou; fv Bevr»7 irihi tVn': Herod. II. cap. 83. Miaissecap. i5a. Psainmitichus dicitur legotos ie BattrtS* trt-~\ii t; T» %fK«~r*fMV riT; Anrov;, «rSoe Sir Aiyvtrrietti im iuo~ritfsi onJ/fv&Vrarov. De Dea eiusque oraculo Iablonskuts egitPanthei lib. III. c. 4. Hunc Herodoti locum respicit AeiianusVar. Hist. II. 41. VALClf. — Scripserit fortasseHerodotus rf &£: sed potuitetiam masattino uti genere,quum in eadem urbe Buto etiam magnum fuerit Apoliinistemplum, (conf. c. 155, 8. et 156, 8.) in quo et ipso «raculaedita fuisse videntur. Vocab. OMI&TMK cnr sollicitetur,nulla caussa subest: etiam Croeso liiruit r£ !hf im-*V«o, I. 90, ifi. S.10. «x & roi" xfmriip19» «Jr


AD HERODOT. II. i33. 134. 361ao. iit&nritus) In Leidensi Cod. Gregorii de Dialectis,vt Herodotea, prostant ista: tvot irvti. tltai rHs ittiBtrrn(m tmr.Scripserat Grammaticus, et, ut equidem puto, Herodotus,m trvtteltttr» thcei yii( tvuSnnfoioi fomiStoirxra: in quacunquepartc rtgionis secessus intelligeret esse iucundissimos. Jv« yic,*v yH(, et similia frequentat inprimis, Sophocles. Herod.I. 2i3. IIOC w xaxcv. Soph. Ai. 386. 1»' 11 xotxtv. Duo suflictentHerodoli loca, quae ad hunc locum apte respondetnt:lib. I. c. 98. Deioci aedificia exstruxerunt, "tx


SfiaADNOTATIONESWESS. — Difficultatem, qua premi videbatur hic locus,non magis Larcherus, quam qui eum praecesseruntdocti viri, potuit expedire. Postquam cnim graecaverba his gallicis reddidit, elle est beaucoup plus pctite quccelle de son pire, ayant vingt pieds de moint, et chacun deses cotis trois pldthfcs de large; monuit in Notis, vigintiquidem pedes illos haud <strong>du</strong>bie ad altiludinem spectare,quoniam latitudinis mox separalim mentionem faciat scriptor;manifeste autem corruptum csse hunc numerum,quoniam, si viginti tantum pedibus haec pyramis minorfuisset altera, profecto eam Herodotus non dixisset multominorem. Memorubili vcro exemplo hic locus est, qno meneamurquam minuta res quantum inter<strong>du</strong>m habeat momentum.Una lineola, unum leve incisum alieno locopositum, hasce citavit turbas: abiccto commate, quodpost KUTUHOVTX* in omnibus ad hunc diem editionibus(mirum dictu!) interpositum crat, omnia nunc planasunt, omnia recte se habent. Altitudinem huius pyramidisnon definit scriptor: multo minorem ait esse paterna, quuinillius latus quodquc in basi nonnisi tria putthra demtis vigintipedibus (i. e. 280 pcdes) metiatur. Atque haec mensuraexactissime congruitcum ea quae ab eodem, quemiam saepius laudavi, Groberl reperta est. Vide librumcitatum, p. 95 seq. aut, si magis in promtu cst, Langlitin <strong>Notes</strong> et Eclairissemens sur le Voyage de Norden, p. 2 88. S.[3. xiSov il ie ro r.iutv AISIOTIXO») Nigrum fuisse lapidemet pretiosum dicunt Diod.Sic 1. 64. itemque Strab.XVII. p. 808. ed. Cas., adiiciens valde esse <strong>du</strong>rum, utexeo mortaria conficiantur: quare etiam cultros ex hoc lapideconfcctos memorat Noster, II. 86, i5. In Cheopis pytamideprimum ordinem ex Aethiopico lapide variegato substructumvidimus c. 127, 11. Ac videtur lapis etiam huicpyramidi Mycerini adhibitus variegatus fuisse aut versicoior,nempe nigro colore in rubrum vergente aut rubrismacuiis distinctus, ac fortasse de illo Syenitae gencre,quem pyropoeeilon olim vocatum fuisse Plinius refert,XVI. vin. i3. Conf. omnino Abd-AUatif, p. 173. ibiqueSylv.de Sacy. p. 314 seq. Quare nulla caussa fuit, curhunc lapidem, de quo hic agitur, ab illo qui cap. 127.memoratur, diversum Larcherus stdtueret. De eodem lapidecf. Wcss. ad c. 176, 6. S.]


AD HEROBGT. II. 134. 363[3. ntlwimn fcAia&f dva(i$M-rroi) Licet enim multo minordsabus aliis, multo tamen haec pyramis crat spectatioret ob lapidis e longinquo advecti praestantiam <strong>du</strong>ritiemquemulto maioribus impensis exstructa, consentientibusStrabone ct Diodoro locis cit. et Plinio, XXXVI. xn. 17. S.]12. r«S» ree; - - Xfxotrcov, »v *Pe$u7(;) Nihil his inesie,quod offendat, videtur: et tamen esse, codicum discorsscriptura declarat: alii «vfg/t/Sec; -- Xtironivuv y,v 'PoJ. fortassevoluerunt agcnte usu, ut xzrxXrxU&cci, ttveXnritrtui etXnrtrixi c. 147. alquc alibi saepius; alii \aromn, XIITOPUV*iv 'PoJ. poslerior trat Rhodopis; pari structura, quae in Diodoriproxime descriptis verbis, atque in Euripideis Orest.VI. 108 5. fi •xtv hixtrfai raJv l/jjjv BovMv/JLcinn. At tum, quodscripti mordicus retincnt, ZSTICOV in exilium ire debebit.Atquc hoc arfmonuisse satis est. [Vide Var. Lecl.] Ecee,aliud. Herodotus disputatione circumspecta meretriculaeRhodopidi pyrainidis acdificationem aufert: antiquum rumoremamplectunturDiwion/s, Slrabo, Plinius; conmentariiscerteinserunt. Hoc araplius, Rhodopidcm Aelian.Var.XIII. 35. elocat regi Psammcticho, qui Amaside, cuiusaetate feminam floruisse Noster adseverat, annis fermequinquaginta prior est. Unde erroris aut Herodolus autAeUanus culpa tenetur: neque ille ca liherabitur, si <strong>du</strong>asfuisse Rhodopides statucris , easque ab Herodoto, Straboneet Plinio confusas: altcrum proprie sic dictam, ex merctriceuxorem Psammctichi, et scpultam in Pyramide;alteram Aesopi conservam, etCharaxi, fratris Sapphus,amieam, qnae tempore Amasidis floruerit. Haec Celeb.lac. Perizonius ad stabiliendam Aeliani tidem; quae, sinegentur, inccrtissimae coniccturae, etsi olim alia fuiopinione, locum obtinebunt. Aelianus fabcllam exStraboneXVII. p. 1163. [p. 808. Cas.] aut aliunde, hausit. Geognphusregis nomen tacitum liabet; de suo Aelianus Psammetichititulum inpingit. Herodotus <strong>du</strong>as Rliodopides nonnovit, et Amasidis Aesopi illam contuhernalem temporeviguisse distiucte adfirmat Utri crcdemusp WESS.14. rtv 'H0e»rr*WJuc;) Adhaexescunt ad virile hoc nomendoctissimi viri. G. Cuperus Ob«. IV. 4. p. 58. haecse capere negat; nisi dicatur, latere hic nomen patris,Tel urbem eo nomine in Samo fuisse; vel Iadmonem, ori-


364 ADNOTATIONESgine Samium, Hephaestopoli in Aegypto habitasse, scribiquedebere rcv t* 'HiicirrowoXiOf. Gronovii similes suntfluctuationes ad Arriani 'AtaBxr. III. 5. p. 109. .quibus vehementeroffensus Corn. de Pauw correctnm volnit ro»'HtpaimxoXov, nova voce, sed, utcenset, pereleganfe, quaeVulcani ministrum denotet, et Iadmonis patrem, vei fabrumferrarium insignem , vel Vulcani potius sacerdotemfuisse doceat. Mihi, ut absolvam verbo, inventuninon placet. In propriis Graecorum nominibus mira mul-(a: ZwToAif est in Epigramm. XVIII. Caltimachi, 'AMttVrcXt»fcabet marmor a Buhcrio editum, feminam NIXOVOXI» dabitaliud , et numus Abdcritarum 'Avor&Wj»: neque ignoti'Aj-wiVcXjf et KfarweriVcXi; sunt. Quae 'H$ourre';roXw abundedefen<strong>du</strong>nt. Confer Comitis CajL Recueil d'Antiquit. T. li.p. 265. WESS.15. 'loetW»cf lyinn) Apud Dcmesthen. p. 729, 3o. [p.i35a.ed. Reisk.] N/ocif* Nixosfirw xv. Pscudolus Piauti II. 3,24.Quia tenonis me esse dixi: alibi dicitur Amphitrjronis Sosia;ut Pliereclis servulus Ly<strong>du</strong>s, Andocidi AvioV i QfftxXitvf,p. 3. 24. Lysias p. 2 56. hyinro i Ewtapii; txmc NixoxXioti; xx)'Avr/xXiot>;: recte cepit ista Marklan<strong>du</strong>s vir cl. sed nomenEtWfij; genuinum esse vel Theocritus monstrabit Eid. V.10. et 73. ni» £rfv/u$oifcti Qfocrro» Aristoph. 'A» 272. Qnodihox legitur, [i. 17 secj.] ?; /Sciixocro 5ro«»ii» rx; Aio-cusrov %!«%»(ctvfX/rlocc, Plutarchus intcrpretatur T. II. p. 557. A. riiBovXi-/tuvcv tlirjf AiVuorcv eVxii»XOCISEIV xocf' ottir&j» •- ubi tandem etiaraSamius venisse dicitur'IoccVuv (vulgatur v IcW>»:) ytw» pi»otJSi» Aitruirtfi Tf07)!xo»a!;. VALCK.CAP. CXKXV. 5. riff /UOVOWMOV) FmVii Urjtni «dCarm. illustrium Fcminar. p. 20. /KIXOXOIOV fallenti memo*riae debetur. Sappho novroxoiit, quemadmo<strong>du</strong>m Pindamsin Orat. p. 29. Dionis Chrysost. et Hipponax-Theocrifo Anthol.III. p. 3gj. [Artalect. Brunck. T. I. p. 382.] QuodAthenaeus autem [lib. XIII. c. 69. p. 596.] ignorantiae labemHerodoto adfricat, Charaxique amicam, non Rhodopin,scd Doricen sive Dorichen vero nomine fuiste oontendit,id sibi habeat. Nosse debuerat, non Doriches tantiim,sed et Rhodopidis cognomine meretriculam fuissecelebrem ex Strabone XVII. p. 116«. A. WESS.


AD HERODOT. II. 134. i35. 36$7. '"Pejwari») 'PoSurto; vicina paene videntur postulare.-jutWxot - - ej; 0?» i?»«< 'PoJwsrio;, opes magnas, ut Rhodopidisscilieet. Aelian. de Nat. An. IV. 54. »«Ii« oJeaio», eJ;


366 ADNOTATIONES


AD HERODOT. II. i35. i36.Wffguras insculptas, iyyrykvmitinve, sicuti Arch. et firfci. Haesitoin eleetione. Vulgatum videtur perconmo<strong>du</strong>m et singularius:Vallae scriptoris patrocinatur eonsuetudo, qua1L 124. x«i


mABNOTATIONKStbid. rur tuvTtS «sroyiti/tttn) Non exputo, cur AULptCamerarii hanc scripturam mutatum ierint, tutam codicumauctoritate. 'Aireyniiunt hoc non est looo progenitmt,sed fato functus, uti II. 85. IV. 4. et apud Thmcydidem,monitore Schol. ad Demotthen. Or. de Cherson» p. $9.Quod lcgcm adtinet, de qua agitur, ea et in Diodari 1.91.Quanto vero humanius lrap. lustinianus edixit, nmM e*$elicentiam corpora defunclorum debiti gratia detinere, amt inpedimentumfacere eorum tepulturac, Novell. CXV. 5. Porra\_L -JI.) xarovsTJf; Gronovii praefert editio; in adnotationexxrunritii esse ait in optimo codice; forsan errore openrum.Nam Pasiion. et Atk. prius e<strong>du</strong>nt, a quo aiienua nonsiim. Karo'»ovro riv "kiiarft Alyinrnoi inferius c 172. Vaiiae,vertentis eonpares, lapsum redarguit H. Stephaniu in Prolegom.Edit. secundae, ut mirer valde Corn.de Pamv xarovojTc»ex latinis istis formantem. WESS.21. M»' fu nKTo*ot6y; itfii r.) £x diversis hanc sineeramputo lectionem. Quando primum interpretabatur VaUa,ne me caeteris pyramidibut comparet; non ille quidem aliudhic verbum legit, sed minus dextre praegnanlem phrasinintellexit, significantem: ne me tic vilipendat, ut unam censea*ceterarum; sive, ignominiosa cum ceterit pyramidibui m-stiluta comparatione. Ionicum itirctriou, tutntinrttn , (Herod.II. 173.) notabat i*0Kv\trcu et xxTctiUti.4*uricu. Quid sitin proximis \l. 2/4.] vtroTvirrtii, monuit vir summus| Hemsterhusius] in nota L. Kiisteri ad Arittoph. Av. vs. 114$.VALCK. — Conf. Not. ad. III. i3o, 19. S.CAP. CXXXVII. 1. k\ 'AH^OC *OW) Hinc*Wfv A»t!rwt c. 166. verum contra tabulas. Non praeteriit nrbemStephanut Byzant. estque eius longe antiquior memoriain his Esaiae c. xxx. 4. )J)*J* OJTl VJJOQli '* Ugatieius Chanet (h. e. Anytin) adtigerint. Vocis apud Hebraeospronunciatio differt, urbs eadem. Nam quae Iunius et aliide Daphnis Pelusiis, sive Taphnet, minime congruunLTetigit verbo Thom. Pinedo ad Ethnicographum, uberiusvero et distinctius Celeb. Camp. Vitringa, Conment. in eumVatem p. 168. T. II. Reges Asyehin et Anytin non novitDiodorut, Bocchorin ante Sabacum Aegypto inponens,1.65. WESS.i5. xeti Mfuv rnfnfdnn') Levi opera •xarrttuiw, uti 6r


AD HERODOT. II. i36- i38.36gctam scio, refingi posset. Quo vero successu? irecWiiv, l/u^wxttut de inspcrsis, ornatus etium caussa, non refugitnsus. In urbibus, altius e<strong>du</strong>ctis, neutrum novi. Facit Codd.tamen discordia ambiguum, sit-ne rotroW»u» an yivojuivwvgenuinum: alterutrum sane [hnud <strong>du</strong>bie posterius] ex:glossa venit. Quae sequuntur, a Cl. Cronovio bene constitutaet docte explanata sunt. [Vide Var. Lect.] De Bubasti,quae Grtfecorum 'Afirui; sive Diana, nihil addo. RepetitHerodotus c. 156. quod hic professus fuit, et explicat copioselablonikius Panth. Acgypt. III. 3. Hoc adcedat, plaeuissemihi olim [l. 19.] Jiionii S* llMxi, bianditumque'Abrachio: movebar Nostri verbis !IT. 160. tl ii i/tut «Jion!nS xurci S-aKxnruv HytfMtivtn. Qui in vulgato adquiescunt,auxilium ex Car. Daubuz de Testim. Christi apud Ioseph.lib.II. 12. inpetrabunt. WESS. — jJSowTcum Aldo tenentedd. omnes, nec aliud e msstis citatur. In F. dcsideraturquidem iota subscriptum vel adscriptum, sed habet illetamen *%»? circumflexo accentu. Intelligen<strong>du</strong>m jittf liltttutuih /uo"XX*v «Jiaarayjtrov. S.19. JISOVJJ' 8* litrieu) Hic si Codices vulgatis concinunt,paulo tamen superius [l. 16.] dabunt, ut autumo, TOXIWV:qua in re tantilla Codicum non exspectassem consensum.Quicquid liuius fuerit, Herodotum scripsisse suspicor >&c»i' ISieixi ivSlt TCVTW /UOEXXOV, alibi suo morc scribentem «VIJmuaXXov, |UiiUt> ohB'UTi(C{, et xlftTungx /taXXov. »JO7MI; nx\-Xo» Chrysippui dixit apud Athen. IX. p. 373. A. ?5IOV - -MaXXe» forsan Isocrates in Aeginet. p. 3g3. D. U ?re/ot; ofyeixiot; iSiov viit i$f» «i/Vw xotrct rot); ti/ncvf sio-ToniWvret MotXXov,irxvTn;: in quihus, mutata tantum pronunciatione, «Smcorrigo pro 1S10» : nam 1S10» uov - — nWcwMvrst quis tandemdixerit?Comparativis iunctae vocis JUKXXO» pleonasmumexemplis adfirinarunt H. Stephanus, St. Berglerus,F. L. Abreschius, aliique. VALCK.. — Nil opus fuissesollicitare vulgatum , paullo ante.vidimus. S.CAP. CXXXVIH. [10. ttwrrit lm. Sic recte iamH. Steph. in ed. 1. posuerat: dein vero rursus mendosiim(»O*TJO'V IOTI habet ed. 2. Caeterum, quid sit quod dicatScriptor, quoniam exaltatum fuerit solum urbis , in temploautcm media in urbe sito nihil fuerit mutatum, idlierodot.T.V.A a


VjoADNOTATIONEScirco magis nndique conspicuum factum esse temptam,iateor mibi non liquere. S. ]18.


AT> HERODOT. II. 138*141. 371ttmate ortae, damnat Iae. Perizonius vir clar. Orig. Aegypt.cap. xi. pag. 302. Noilem factum. Fluunt ex abnndantioreScriptoris sermone; suntque frequentes huiusmodiiterationes, uti bene observavit Iac. Gronoviut.Quod addit autem, cetera Perixotiii se tangere dedignari,Afarm otwtror. Viam ille ostenderat ad turpem erroremhuic loco adimen<strong>du</strong>m, non sane cum dedecore spernendam.Rem vide. Dicit Herodotus, insulam, Anysis temporein paludibut aggestam, seplingentis atque amplius annis frustraab insecutis regibus ad Amyrtaeum usquefuisse quaesitam.Amyrtaeus, quod Thucydidis I. 110. tcstimonio novimus,eas in paludes, quum Persis Longimanus Artaxerxesimperaret et Herodotus floreret, secessit: ab utroquead Achazi aut Hiskiae, Principum Iudaeorum, aevum,in quod Anysis et Sabaco incurrunt, intervallum est annorumpaullo plus trecentorum. Hinc, ut Chronologiaeratio constaret, Periionius tnx iiti srx/a; J? Tfixxcnx, treeentiset amplius annis, coniectura plausibili. Mendam notae genueruntnutnerorum, perperam pictae,quem ad mo<strong>du</strong>mAmpl. Bouherius, eiusdem coniecturae patronus, Diss. Herod.c'VII. p. 71. conmonefecit praeclare. WESS. —Nempe, pro HHH olim temere JHJHH a librariis htc scriptumfuisse, Buherius censuerat. Aliam rationem secutusRcitius, TctTaxidia pro irrax. non modo legen<strong>du</strong>m statuit,sed etiam rccta in contextu ponere hunc numerum•non <strong>du</strong>bitavit. Cuius rationem et in versione sua adoptanshareherus, et in Chronologia Herodotea, quae Tomo VII,gallici Herodoti continetur, p. 108 seqq. uberius adstruens,auctorem huius inventi (ut multorum aliorum quae Reitiodebentur) BorhecVium celebrat; qui tamen diserte professuserat se Reizium <strong>du</strong>cem esse secutum. S.CAP. CXLI. 3. rw» /»«z»Vwv) Nec satis apte congruuntista cum wapvxjppuiuw J ncque phrasi h «Xtyitin¥%tn: nam nihil huc facit locus lib. IV. c. 159. Scribi potuitrS /j.xxinu, sive ro nxx>M-°*> ut corrigit AbreschiusDil. Thuc. p. 63. sive etiam rc rwv imuxty.m, ut Reiskius,nempe >-/»«;. InterAegyptiorum larot yiitu, -- ol f*-h ndxwxtxyJxrxi, Herod. II. 163. Diodoro commemorantur ro AU*X


37» ADNOTATIONESposse redigi supra Diodoro narrata p. 53, i. [volueratp. 33, I. scil. lib. I. c. 28.] Indorum collata, quam alibitradit, TjXiTf/a. Sed in Herodoteis mihi sane videtur insolensh a)^yifo-i •• horum vice si legeretur xXoyinv, in vicinisquidpiam novari nihil esset necesse. Scribi certecommode potuit: rev x\oyinv t%ui ^xfxxfwxfutn rSi ftor%i-/JUIV klyvxrtuv. Sic Herod. IV. 15o. otXoyinv tlxo* n " Zfwrnfioti»oraculi nullam habuerunl ralionem. Alibi scripsit h olxoyni TIiroiitrixr- et II. 172. Araasin t» oC.httiri Moifj /utyetXir tyn*Apud alios, pro despieatui habere, dicitur iv ovinihiyy 1%M,vel xyiiv, vel rtStfSxi. Stobaei Tyrtaeus p. 353. imbellem Ovxciv itMtia-ednm, OVTSV xiyu xiifx Tiitinv •• praeferrem Ttfaifiv* :quod habet Plato de Legib. I. p. 629. A. II. p. 660. E. ethinc Iamblich. in Protrcpt. p. 112. A Stobaeano diversuniexhibens animosum Tyrtaei carmen Lycurgus contr. Leocr.p. 162. de Laccdaemoniis vs. 2 5. [in ReisUi Or: Gr. Vol.IV. p. 212.] xai irtfi rovf «XAout •xoinTolt oCihx xiyor ffcotnfitit\ TOVTOV OVTU r®il(u ivnovbxttxtn. Scaliger et Io. Taylor-prifl TOVTOV recte corrigunt; vereor autem ut eruditissimiviri legerint alibi, a-tfi TIVX hiyov tx'». Corrige, sodes:xaiVtf rst/f aKXev; noixTolf Iv oCttv) >.oyu r"%o»rif, irift TOVTOI etcAb his parum distat illud Euripidis Androm.vs.20Q. rjf»ii "ZKV(OV ovlxttov rW»i?,.vel TIVJJ. Scriptor non inelegansII. Afacc. VII. 12. iv oC&vi hiitn. VALCK. — T» M«x«-M-ov TUV klytnrrtuv legit Schneider in Lex. sub voce Xlxfx-Xfxo/uti •• et accusativum re /uclxinov ad verbum •xotfxxfw.refcrt, conferens hunc lociim cum illo VIII. 20, 2. ubiirxfxxfno-ctmvoi TOV xcio-ftov mox ab ipso Scriptore per ovSi»rom intti xiwxvMoi explicatur. Vulgatam h. 1. scriptunimrommuni consensu tenent libri oinncs: ac fortasse ipseHerodotus, syntncticis legibus non nimis religiose adstrictus,iv oixoytri txt" cum genitivo casu construxit, quumcognatam dictionem xXoylnv ixtiv in animo habuisset. S.8. 'kfxSiuv n xai 'kttvfloiv 1 losephi codicem postremiscaruisse , significarunt Palmerius, Marshamus, Vitringa:quam tamen rem <strong>du</strong>biam relinquunl Iudaei scriptorisxnembranae. Quod si vere absentiam earuin vocum animadvertit,'kfxBtuv o-rfxToc, qui brevi sequetur, losephumquadamtenus iuvabit; nam et illi non adcenscntur Assyrii.Sed praestat, quod res et schedae omncs adprobant,


AO HERODOT. II. 141. 373defendere. Certe Senacheribo et Arabum, quibus trans Iordanemet in Petraea sedes, amplus numerus, et Assyrixdiqto audientes fuerunt. Quod autem vir eruditus Iostph*Ant. X. 1, 1. Senacheribum SotntJx niyav nominanti, adpasuit,Herodotum eumdem rit idytvv Zavaxetfi&r Rtttttiotnuncupasse, secus habet Mox [/. 10.] k «srcffav olmOwiwoportuera». Vidimus Arionem olituXnilvr» I; aVof/xr I. 34.et erunt deinceps alia. WESS. — Conf. VIII. 109, 8. etDC. 34,13. Sed nimirum h. 1. non modo cod. F. quem inVar.Lect. memoravi, verum etiom alii omneseted. Wttt.cum superioribns edd. in eimiXiinfdw consentiehant. S.ao. hrxviet «srixtju/rtv') Corn. de Pauw ttTixopUvov, autxirtxonivov, posita post Jvffuxovc maiore rriynv}. Prius etiamReiskiut. Nolo refragari: qui voluerit, patronum arcessetGronovium II. 66. WESS. — Vide nostram Var. Leet. adIL 66,15. Nempe recte ibi Gronoviut de nominativo participiipendente, ut aiunt Grammatici, sive absolute positomonuit, ubi alias genitivus absolutus locum habet: cuiusaroxoXonjVaf exempla quidem etiam in Notit nostris ad I.33,1. p. 43. adposuimus. Simillima vero ratione htc, utin oratione iniinita, loco nominativi participii accusativumabsolute positum habemus; quemadmo<strong>du</strong>m III. 99, 6.mvriy rnxoMivo», pro eo quod ad legitimam syntaxeos normamavrov rxxo/u/vev esse debebat. Mox ocycfOUM xvfyunoi , cir.cumjoranea hominum turba, ut I. 93, 8. S.31. ar


37* A D N O T A T I O N E SFart. p. 368. SvSfnmtt J* Zmrtf ra rufia -yvuvoe 'vr\uv, tZrti'x*l «XVM» TJ» ibvxnv tftifu;. Alia mitto. WESS. — AddeAelian. Var. Hist. XXX. Zy. quem locum Gronov. in Notiscitavit, licet absur<strong>du</strong>m OWTXJOV in contextu posuisset. 5.CAP. CXLII. 8.' >nnl yot» rftif «»$pft?» ixotro» ?«oitVri) Haud dissimilia CUmens AUs. Strom. I. p. 401. fp. 346.ed. Lugd. Bat 1615.] et Homerici scholiastae. [ad 'Ix. cc.2S0. ] Alii aut brevius aut amplius temporis spatium rfytrtf contribuunt, uti Theod. Ryckius Dissert. de Prim. Ital.Colon. c. 4. et Io. Alberti ad Hesychii Ttvta docuerunt. JVo-*Ur non semper sibi in annorum ytvtSt ambitu respondetet congruit, quod I. 7., si sana isthic omnia, testabitur.Alibi praeterea de singulit hominibut sive regibus sine ullafiniti temporis notatione vocem adhibet, veluti VI. 98.Conf. Iac. Perison. Orig. Aegypt. c. xi. p. 215. Scripsi exArch.et Vind. post pauca [/. i2.]xx) «rfo'{, rswxoriWi etc.,elegantius quam scribarum pro ingenio ratus. Dixi ad I.i56. quibus Euripid. Heracl. vs. 961. et Helen. 641. Isaeamde Hagn. Hered. p. 89. adstrue. WESS.16. Jlrftf/ii» r»» ?Xio» atomhju) Neque hoc debueraftentari. Alinm respicit locum Suidas, [scil. I. i5, 4.]quando 'Ef xUw interpretatur ix ru» nvviiuv riiruv •• huncTkomas M. 1$ itl»>v optime reddens t%t> rtlt Tvrvfitixc, in voce*£{. 'irriov, inquit, ?ri »i 'E| fo-rn Srt neu ttvr) rov t$*i rtlt*roti. [Sicin illa dictione, ix rou uJrtv xxrrrSxi, III. 83 , 14.TV. 118,9.] Ea saepenumero latet in rompositis vis, velutin ixitsrftt, txintet, fcoWo;, Hetixo;, shnilibnsque; in biSrtu,ixiTrfiiiMi, ifyixiiv. Apud Arittid. I. p. 175. i$oixt7r rittlxtvuhvit idem est ac ixrtTvxMou. Arittoph. Nub. 88. "Exrrp«-•^ittt tit Tolxirrx rovt ruvrov rftirtvt. In Thucyd. III. 55. ixxft'nirrtftv Schol. reddit fejoi rov *fimvTo;. VALCK.Ibid. TCV ifxio» xyxrtiKxi) Corrigunt MiscelL LipsUns. riv11X10» XVXTTXXXI, solem resiliisse e tedibus suis, velul pila inmurum illisa ec»o»rotXXci, resultat. [Nempesic Reiskius.] Noncredo, nec ea verbo potestas. Haud multum huic fabellaedissimilis Platonica, Politic p. 369. A. A* £fx, regis Atreiaetate, ohv fih ecVaWxXii »«», tij rouro» ro'rt roVo» iivtrt, avtrtXKty ix rtv ivxrrtov, in ortu solis et occasu aliorumquesiderum mutato. Soattger, Emend. Temp. pag. 198. (quod«t Galeus adscripsit) veri quandam umbram in Aegyptii»


AD HERODOT. II. 143. 143. 3-jihi« nugis quaesivit et invenit. W ESS.— Tum in Addeaiitbaec adiicit idem Vir doctissimus: „Inpendit huic locoDissertationem iy. T. III. p, 3 00. Edit. Paris. Origin.Ixg. et Art. eruditissimus Goguetus, multisque disputatiseum corruptum et ob defectum meliorum codicum prodcsperafo et insanabili babet: videri tamen Aegyptiotobscure indicasse mutatum solis cursum tempore Iosuaeimperatoris, et Hiskiae, Iudaeorum regis; de quo utroquein Iosuae libro cap. x, 12, i3. et II. Reg. cap. xx,g. Quae disputatio, uti elegans est, ita plane coniecturalisarcessitaque, atque in scriptas membranas aspen etiniqua. Aliam nuper meditando extudit [idem] vir doctjssimusin Memor. Trivultin. [Janvier 1762.] T. LXV.pag. 409. Edit. Amttel., maximopere urgens, t% Muv nonesse extra xedes, quae Gronovii Latina, verum ex tede eoretueta.Sententiam Aegyptiorum et Herodoti esse, solemquater inde ortum fuisse, unde oriri solet: et bis cursiimUlinc inchoasse, ubi Herodoti tempore occidebat, bis eundemfiniisse isthic, ubi eiusdem aetate oriebatur: ritfam hic soiem non innuere, sed solarem perio<strong>du</strong>m, quae•patio annorum undecim millium trecentorum et quajdragintarevoluta varios ortus occasusquc, sive initia etfines, habuerit. Huc, nisi aberro, tendit operosa eruditiviri explicatio, quam quidem laudibus ferre, probarenon queo. Namque et longius abit a Scriptoris verbis; etprodigium, cuius caussa adfertur, enervat. Quid istaeaim, si solaris perio<strong>du</strong>s significetur, xou evth rSt x*rAuyvrm vxi TXVTU ht(ou>>6Smi ? Et quis unquam nhicr aytt-•ruKtu et KUTuZvisu deperiodi soUais injtio et fine, ut aliane addam, posuitP Ipsam sollertissimi viri diatribam adi."Haecigitur WESS. — Porro idem Herodoti locus ingeniumdiligentiamque Academicorum Parisiensium, De la Nauze,Breqidgrty et Dupuis, haud admo<strong>du</strong>m prospero quidemsuccessu exercuit, quorum interpretationes rationesque TomoXXIX. Historiae et Comment. Acad. Reg. Inscript. p.64. et seqq. exponuntur. Scaligeri rationem secutus Reixius,in brevi argumento huius capitis scripsit, intra id Umpusinitiumvagi anni bis in aettatem, bis in hiemem.ineidisse. S.CAP. CJi-LIII. 7. ixasrt; uvriti IrTUTXt — - iJxex*(twrov) Suum defendere videtur IV. >o3. M giifcm tf-


Af6ADNOTATIO N E Sy»Xe« «»«T«/f«c iVrfe: etiam Demosthen. sreji 2w. pag. 100.[pag. 173. ed. Reisk. ] ful t\i, ov %sc&xst>c: «mcrorr, euV wrtf-.nyocVu». ^lfcipJiron. I. 3o. cuni animadversione Bergleri."WESS. — Dubitare videtur Vir doctissimus, reete-nefecerit Gronoi/iuj, quod Xrrxrxt loco olim vulgati Jrrtc reposuit.At proprius hic Iocus verbo medio erat, ubi agiturde statua, quam sibi ponit quisque, non alteri. S.9. Ad vulgatnm olim scripturam votrfif ixaaro» iuvrit.iirrtt, haec monuit VALCK. „iuurev scriben<strong>du</strong>m censeo,sui quemquc patris Jilium esse demonstrabant; e similitudinenimiruni imaginis rov atyxirr* dnotmirrof. Sed unusquisquetunc illorum «r*Tf» iotxuf Ilaif otyomrmt tytm, uVide Var. Leet. S.10 seq. iu^iivrtf iiol irurim ete.) Haec scripti libri suspectared<strong>du</strong>nt. Nec sunt, quod Gronoviut adposuit, ad sententiamadprime necessaria; sed Herodoteae tamen re<strong>du</strong>ndantiaeminime contraria. WESS.12. dvairiTotrri U iratosii. B-tov) U S-fo» xtuiXrxi [ittvriv] etoin&Srui riv mtTfiiv, [l. 3.] vulgo Graecis dicebatur ri yirtfiif Ste» alvxir jbrtis et Heros, Suppl. Lex. Coptcap. .7., sjve, ut JVo«fer, xtcta; xayx6i{. At certa nonest:namque illi in Prpdromo Copto. p. 395. ac alibi JIIPflMI


A» HERODOT. II.'143. 144. 377pir aut homo est, sine ullo boni -malive additamento. InspiceH. Rtlandi Dissert. de Copt. Ling. p. 108. et IablonshiProlegom. Panth. Aegypt. pag. 38. WESS. — Deos ethcroas sui generis auctores arroganter iactantibus Graeculissacerdotes Aegyptii suos quidem Reges, qui hominibusimperassent, omnes homines fuisse comprobabant exhominibus natos. Homo Aegyptiace nifwMK dicebatur; HerodotixxAo» xiyaSii lusum esse etymologicum monuit IablonskiusProleg. in Panth. p. 38. VALCK. — Ab Aegyptiacovocabulo Piromi Indicum Brama, quod alii Birumapronunciant, derivatum essc sibi persuaserat Lacroze;cuius vide, si lubet, Hist. <strong>du</strong> Christianisme des Indes, lib.VI. T. II. p. 224 seq. S.CA-P. CXLIT^. 4« «t/X io'»r«C SfiUCT9HTI ohifuntlVl)Qui hic nobiscum studia tractat literarum, vir ingeniosusJoann. leFebvre, corrigen<strong>du</strong>m suspicabatur tix^trx; S/utr. d, atque ita legisse Vallam, vertentem, una cum hominibushabitantes. VALCK. — Magnum Theologiae Aegyptiae,quamdocte digessit, praesidium lablonskius in hisxeperit, sed meo iudicio infirmum et haudquaquam lo-•cuples. Quidenim, M semper deorum unus Aegypti fueritdominator, si suos sibi successores habuerit, artes invenerit,formarit legibus et institutis civium mores, gesseritbella, vitaeque iincm et suum sibi sepulcrum habuerit,negan<strong>du</strong>s-ne erit cum hominibus egisse? Nulluraquidem fabularis illa doctrina S» oltSfontosiiix adgnovit,ncc vero sustulit eorum inter homines et cum mortalibusconmercia b UfSv £»&» juef$*K- Testes fero Diodoram I. 12.«t Plutarch. Is. et Osir. c. 18. Atque haec faciunt, ut verissimumputem , oixtovra? S/MC TOITI oliito/iroivi, habitantescum hominibus, quomodo Valla et schedae quaedam.Convenit egregie istiid fabulis gentis et scriptoris sententiae.Obstat, ncque diftiteor, Athenagoras, quem si dixero,codice emendatissimo caruisse, nihil ponetur, quoda vero abeat. Sed placet his in conmutationibus ro MHAEN'ArAN. WESS. — Sane, Ne quid nimis! Sed et, IVe minusiustol et, Suum cuique! De scripturae ratione apud Athenagoram,vide quae in Var. Lect. monuimus. S.7. revrov, yutToaravrun» TvtpStu, SotTiXtvo-oti etc. ) In Latiaisa VaiXa venerat poslquam exstinxit Tjphonem. Scio


»78 A D N O T A T I O N E Sbello superatum periisse Typhonem apud Diodorum I. 88.nec non , quae PLutarch. Is. et Osir. c. 19. litteri» mandavit,et Slephan, Byz. in voce 'H(tl. At Herodotut nihiltale. Signibcat regno, quod fratri per scelus eripuerat,dtieotum ab Horo fuisse. Simile eat rtvt rvfosntvt r«» 'lutwtnxrx-xavfat 0 M«f$o'»«f, VI. 43., quos ilie abdicare coegerat.VII. io5. ro» & i«re Aecpf/ov rrxHvrx tutrmrwintt- et II. 161.De Otiride, ceterisque Aegyptiorum diis et eortim ordinibusparco scribere. Cl. Iablonskii hic campus fuit, Prolegom.Panth. p, jS., in paucis ab Herodoli mente aberraniis.WESS.CAP. CXLV. [8. SfS«W«/ n-u * t Mt. Vide cap.43. huius libri. S.]14. XMTX it-xxovf* irtx xxl %/XJOI) In numeris lateterror.Ab Hercule ad Herodotum abierunt anni ferme nongenti:ergo, si in his nihil fuit admissum, a Dionyso,Cadmi nepote, ad eumdem anni circiter septingenti: ergoBacchum istuin inter et Herculem generationes (ytrtx})piusquam viginti. Atqui non plus quinque generationibusBacchuset Hercules disiuncti fuerunt, sicuti ex Apollodoro, Diodoro, et aliunde cognitum habemus. Quinquegenerationes, siquidem tres centum dederunt, quod cap.142. adseruit, centum fere et -sexaginta consummant annos.Unde consequens est, ut, XXTK i?ji'*o»ra irtet tuu %/-Xut, anniferme mitle et texaginta, reformetur. Vidit hoc acrecte ursit Th. Lydiatut in Oxon. Marm. p. a5., probavitetiam Bouherio, Diss. Herod. cap. xi. p. i5i. Animadvertearatmendam Palmerius quoque, Exercit. ad Graec. Auctp. la., finxeratque «VwoteV/a i %/*'» fixXitrx, nongenti autmille ad tummum; nimium a rei veritate et prisca loci lectionedesciscens. "WESS. — t£iixo»r« cum Reix. etBorfc.in veraione adoptavit Lareher. Quae quamvis et per seprobabilis et alioqui necessaria videatur emendatio; t«-men dici non potest, vulgatam huius loci scripturam(sicut illnm cnp. 140, 7. et passimalias) permutatis interse notis numericis admo<strong>du</strong>m inter se similibus ortumdebuisse. Multum enim differunt priscae numeri utriusquenolae-. nam 600 hac nota IHJH designantur, 60 venista IZi A. S.CAPiCXLVI.7. t$» xrrn tutt Ttvrovt aXKtvfetc.)


A D HERODOT. II. 14S. 146. 379MaUem nvt axxot>?. Hoc videtur voluisse: si Hercules,Dionysus et Pan, in Graecia nati et e<strong>du</strong>cti, priscorumDeorum nomina et titulos invaserint; etiam alios humanaeoriginis, pro diis superstitione Graecorum habitos,dici non iniuria posse, illud ipsum in semet expertos esse.Qnae sane suspicio ex earum est genere, quibus veritatitcharacter detrahi non debet. Unde enim tot loves, Apollines,Neptuni, et omnis fere ille tvftyris evfxtv ? DeMercurio Maiae filio, nv 'Ef/uet? aut Acgyptii Tboyth autSamothraeiae Cadmili titulos et officia occupante, testanturconplures: ret/f TwSaf/Sorr $t tyun «jv rdv Aierxotifvv Se'-%m vxthSiTr, *cl\iv ( immo sraXai, ut Hemsterhusius) vo/u£eftinirthxi &iriore capite prae caeteris nominaverat, instituit, et iahunc maxime mo<strong>du</strong>m ratiocinatur. Negari non potest,Herculem, Diorvyson atque Panem deos esse multo antiquio-TCS illa aetate qua nati in Graecia feruntur viri illornmcognomines, quos ut deorum choro adscriptos coluntGraeci.- adeoque constat, esse hos multo recentiores. lamti priscis temporibus noti fuissent Graecis Herculcs aliquistXDionysus et ?an, dii qui inter Graecos regnassent; turahi qui hos deos ex Graecia ipsa, non ex Aegypto, repe-


38oA D N O T A T I O N E Jtendos statuunt, dicere possent, recentiores hos, aUerum.Herculem, alterum Dionysum, alterum Panem, priscorum illorumnomina et honores occupasse. Atqui antiquiorapud GraecosHercu{e*,quam Amphitryoni* filius, nemininotus est: (silentio hic praeterit Scriptor id quod interomnes constabat, Herculem hunc, prius Aicaeum vel Alcidemnominatum, postea demum oraculi iussu HereulUnomen accepisse : conf. Sext. Empir. IX. 36. et ibi Fabric.)Dionysus vero et Pan, non modo prisci, Graecis ignoti;•ed ne recentiores quidem hi, quos colunt, satia illis notisunt, ac fere peregrini (nisi quod in Graecia nati putantur)ab illis habentur. Unde colligi par est, trium priscorumdeorum , Herculis , Dionjysi atque Paait nomina etcultum nonnisi eis fere temporibus primum innotuisseGraecis, quibus natos in Graecia esse hosoe recentioresiatorum cognomines constat. «S.11. xxi xHixf i( NuV«» ) Adtigit Aethiopiae hanc urbemIil. 97., Ntlo-x», non ut Edd. NiVra», adpellans: quod ethic sequor codicum imperio. Alii alibi locant et NuVrx»scribunt, de quibus ad Diodoril. i5. Nihil praeterea interest,utrum i'c Miffo'» hiffxil*m an i»a.^*ro optaveris. #«-•vJ/aVfvt; TU M»?£ eadem in fabula Aristidet princ. Laud.Dionysi T. I. pag. 39., itlfpsrU rf M*f£ Apollod. III. 4, 3.ft*i


AD HERODOT. II. 146-148. 38*talogo XII. regum satis inprudenter inserens, Can. Chron.pag. 538. WESS.CsiP. CXL.VIII. 3. VTJP T?; Xi',u»>r; rwc Moi'piefs; xxrelKpoxoJnXai» - - irihn) In Siephano Byz. quem huc respeitisseL. Holstenins aliique monuerunt, mendam reliqueruntintactam : Kpoxe&iXa» Wxif sita fuisse dicitur i» rjMoifA rj Xiiuwi I» AiVikrrai. corrigen<strong>du</strong>m sine <strong>du</strong>bio: c» rfMwp&t xifjtT): neque enim lacus iste nobilissimus Moeris,Mofyif, dicebatur, sed Moeridis: MOIJIO; yjfum semper Herodoto,Molfttot xinn Diodoro ceterisque. Herodotei non memineratloci Conr. Gesnerus, Maream vel Mareotida paludemdesignari suspicatus Aeliano de Nat. An. VI. 7. 'Ev TJkryvrry trtfi n!» yjft.ni* r>!» xaXoti/iuw MtipiSoc» JVoti Kpoxo3d'Xur*o'xi{: scribi praestat Mo/oiSoc, quod in Dioioro probavit etCl. ffesselingius, Duae sunt a se invicem longe dissitaepaludes, Alexandriae vicina Motpcioc, et iuxta quam Labyrinthuterat, inter nomon Arsinoiten et Memphiten , M01.f»io; Xinni. Veteres admiran<strong>du</strong>m lacum Regis Moeridis iussnxt't**»irrn fuisse consentiunt: vid. ffess. ad Diodor. I.[c. 5i.] p. 61. Contra testis oculatus AristidesMaream etlacum Moeridis, et paludes inferioris Aegypti, Nili xo'xroti;fuisseiudicabat, in Aegyptiaca T. III. p. 591. rrt yocp M01-(Hc( X/iKiTi, KX\ ai »po'; TO7( txiTi (sic egregie corrigit virsummus P. Pfesselingius ad Hierocl. Synecd. pag. ju6.) xsd» Mccccuc i| ccfxx;


381 A D N O T A T I O N E Srut ittfittrw tvtatfut (Jf rwt ImrSr Qtniti nmnttixKri. HaCiBre frequenter etiam pecearnnt Philo Bybiius et antiqui FoederisInterprete* Graeci. Ne nunc qnidem desnnt imitatoresistias historici, quem notat Lucianu* de Historia scribeadaT. II. p. 39. vid. Plutareh. de Fort Rom. p. 3aa. p.VALCK.[4. rov «y«o *$n iSov \iyev M) Quaenam »it h. 1. ri»particulae *$», velim doceri: videtur ad XoVev t


AO HERODOT. II. 148. 149. 383posai; conetaAa enim tlxt/umt sunt. Wyttenbaehiut veraSelector. pag. 356. «niW n xoti ariyxi scripsisse Herodotumcensuit; orifyctr autem teeta aedificia interpretatur, quumavJut) apertae sint S.]18. etvro/ re utfoMn) Ionum ore idem i(L> atque aliorumjtota» sonuisse G. Corinthus et hoc de grege monuerunt alii.Scriptis in libris mira variatio.- haud pauci Ionicam spe-«iem, utPatt.Ask. Vind., prorsus recusant. 'Off u/mtv Arch,natum ex ifiottn neglecti otvl&mt videtur, quod et II. 106.tervavit, et in Edd. occurritV. 40. Sic Heraelitus, JtaWsVivn, ixisu iytttime ifloivn, in Clement. Alex. Strom. III.p. 5ao. Par discordia ifitrrouj inter et igitnrae, quaznquankillius, uti aequum erat, frequentior usus. Sunt hae minutiorescurae, et res gestas vestigantibus fortasse t&edio-•ae, considerandae tamen Ionicum scriptorem versanti.[conf. Var. Lect. ad I. 99, 9. et i3.] Superbum autem Labyrinthiopus Mela I. 9. Plinius Hist. Nat XXXVI. 13. Strculo XVII. p. 1165. [p. 811 ed. Cas.] non praeterierunt, indescriptione non usquequaqueconcordes. WESS. — AddeDiodor.Sic. lib. I. c. 61. et 89. cum Wesselingii Notis. S.[ 34 seq. T?C ii ynahe TitovTwtro; ro» hotBvctvfov txtrxi wufot-/tiif) Istud rjjf yuiir; eamdcm mihi<strong>du</strong>bitationem movet,quam supra ad lib. I. c. 51, 9. iudicavi. In extremitate labyrinthiex stadii intervallo («rl T


384 ADNOTATJONES•^Ksynrin: superiore capite [c.48, i3.] *fi( Btfia ex Med.etaliis locum occupavit; *»•'( Bofiv, quod hic [l. 6.] se obfert,mutato. Possum id ferre et pati, siquidem &PI* con-'tractum ex Bofltot doeetur ab Euttath. in Homer. p. 994,37.[Uiad. p. 989, 3i. ed. Bas.] sicuti e»t,et repetitur !lf. 102.Quid itaque inpediet, quo minus *fe'f BofSr «t Arch. etViruL in sedem redeat? Habent Edd. I. 6. IIT. 97. VII.1.89. membranae creberrime. WESS. — Praepositionem•xfif, ista notione, promiscue mox cum secundo casti,'mox cum quarto, construi a Nostro, ohservavimus irtAdnot. ad ]. 302, 16. p. 204. et ad II. 121,5. De Moeridis,lacu, iiixta ea quae erudite, ut solet, collegit disputavitqueLareher, consuli merentur Savary, Lettres sur fEgypte,T. II. p. 5o seqq. Denon, Voyage dans VEgypte p. 8$.et instar omnium Jomard, in Memoire sur le Lac de Moeriscompari au Lae de Fayoum, T. I. magnae Deseriptionis Aegypti,Parte ad Antiquitates spectante, p. 79-114. S.5. !«-»&eJ» *fttixan n'c itirrtxuihxa xo» Toicts luiUTfitttinvs Sneotiai tuTfti.Alexandrini interpretes Levit. xix, 36. &yd iixxix **)frot$ni* iixxtot, et aliis saepe in locis. In illis autem [l. 18.}•uvSj-ec ydf iti eWJj, uiira se balbuties Corn. de ?


A D H E R O D O T. II. 149 -^51. 385germanenst Lareherus adnotavit: Htuuot nlrtot, ri ico».-'Hf e'eWo; 0. S.33. re &«nX>jrc») Regium fiscum, Valla: aulam rtgiamdesignat Herodotus, etiam ubi tbesauros commemorat.Fiscum Principis vel Imptratoris SotrtXtxit vocant: in DiogeneLaert. VII. 181. rectecepitMenagius. Frequentat hocsensuti Bar&jxot Diodorus Sic. lib. II. c. 40. TtrolfTnt 11; r« tixrOjxitrtXovrt. conf. ibid. c. 41. Lib. XI. c. 67. Damnatorumbona Hieron ti; re Sxr. avfXct/u&ui, infiscum referebat. XX. 4.Agathocles rei; oirla.% EI; ccvrit aVxct£f. Piene legjtur inEclogis p. S93, 89. £i; re' BurOjxit TotiuTbt rer; ovWce; dtikxBt.conf. H. Vales. in Exc. Peiresc. p. 96. Ceterum vectigalillud e piscibus lacus Moeridis Reginae datum scribit. Dioiorus•Xfi( /tvtoc tuil rit esXXov xaXXosa-urMc» , lib. I. c. 5a.VALCK.CAP. CL. 10. 2ap$


386 ADNOTATIONESEustathius ad'lx. x'. p. 8i5. VALCK. — Ex Eutlathid,quid scripserit Athenaeus vel non scripserit, nusquamcerto cognosci potest, quoniam nonnisi Epitome Athenaeiille usus est. In eo memoria fefellit Athenaeum, quod argenteasphialas pro aureis scripsit. S.7. •trxM.filTixes) Haesitavi in regis nomine. -ft^t/tgi-jxarex Codd. scripsissem, si semper conspirassent. Lege adMusam superiorem c. io5. et II. 2. Athenaeus, Herodoteahaec adtingens, multa admiscet aliena,et scriptoris sententiaecontraria, fortasse memoriae peccato, VI. 4. [c. 19.nosfraeed.] p. a3i. D. ; paullo prudentior Diodorut I. 66.•WESS. — Conf. superiorem adnotationem. S.18. ^/iKurayren rcc ^tKttrra TH; ivtpifuot) Convenit XenophontisKvf. wa/J.IV. [5 ,19.] p. io5. B. iinnirvi M roi); Misioue,tie i^iKiio-av avYoy, ut Cyrum potentia exueret; et DionisCassii XL. [c. 62.] p. 167. 1? nnV ixtin* ^'^oio-ciora;,ttvTOv rotif Svtu/Mtri - - - Ixiovvou, W ES S.CAP. CLII. 2. 0; 01 TOV !r*r/ja N»xa!» diriwnnt)Sic publicarat H. Stephanus; adscripto, si vulgatum ituh•equamur, verti posse, volens, i. e. non per inprudentiam,:occiderat: nec discrepat Paull. Leopar<strong>du</strong>s Emend. VII. 12.Quae quidem censura non placuit Pavio, txfi>y «Vtxrrafpraeferenti. Gronovius "EKUV ex Med. et aliis potius censuit,Nixwv non plane spernens. Equidem id retentum maluiaaem,


AD HERODOT.II. i5i-i54. 38?16. xotrot XrjiVv cxa-XaSvavr»;) Cares erant x»/«Tfixo2 et paslimMJTSOV orfarciWi; in Strabonis XIV. p. 978. A. [p. 6G2.». ed. Cas.] Par firaecorum olim et Ionum prava consuetudo,teste Thucjdide I. 5. Hinc in lege Solonis, a Gaio servataL. 4. D. de Colleg. 01 1V1 Xc/otv oi%»V!»i. sociati ut.praedatum eant. Vere enim doctissimi viri, Palmerius, Heral<strong>du</strong>s, Bynkershoekius, ita correxerunt, obliti verborumHerodoti, ad eam sententiam adprime utilium. WESS.'CAP. CLIII. 6. cWoWnrvjxEt;) Aldinum contemnihaud debuerat, quippe unice legitimum : vidit etReiskius;-Diodorus I. 67. consentit. Quod subditur [/.. 7.] i Si "kiri%tunra TJJV 'Exx. yx. to-ri "Eorot^e;, vereor, ut Herodoti sit. Conmodamsedem habet III. 37. et 28. hic fortasse additicium,minus certe nccessarium. De Epapho gemina Aelian. Hist.An. XI. 10. et Graecorum alii. WESS.CAP. CJLIJ*. 11. »fo; SwXeiWiiC, oVyov friffo Bot>#.)In Latinis erat prope exiguum maris, vulgato *fo; oX/yo»^«XaVoTi; respondens. Neutrum bene. Reiskius ex illo, o'x/-xv n(ito) 3-ocXoiVr»;, tanlillum remoti a mari. Veriora e<strong>du</strong>ntMssti; quibus Diodorus adstipulatur I. 67. Statim [/. 14.]idem Vir. Cl. xxrotxirt 1; MIMCIV, iustiore caussa, quam,Herodotut brevi adprobabit ipse. [Olim ibi X«J-OI'XIJ«, quodet Gron. tenuit. Veram scripturam servavitms. F. putoet Paris.] Mendae genus per est frequens. Tale in Strabo--nis X. p. 685. B. [p. 447. A. ed.Cas.} i nh r*)v 'Efirf/av ^xtirt:et p. 734* [p* 479- B.] jir"A;uouo! xcu Aotxuvi; rwuxnrctt. TaleMusi VI. 33. .VII. 170. Cares autem jnipo; r< TVT; Mf/u^iov;incoluisse, Kocfe/ui/u^/nx; adpellatos, est in Po/yaeno VII. 3.et Sleph. Byz. voce Kafixov. WESS.21. o*Xxoi r&r VEUV) Laurentius Vettigia navalium, etc. 159. H. Stephanus obscurius, canales quibus naves de<strong>du</strong>cebanlur.Malo navalia cum Porto. 'OXxot!; oVvotjLtc; PTwtoIud. Leg. ad Caium p. io3o. alibi o'xx


388 A D N O T A T I O N E SCAP. CLV. 7. [u? xa) a-fonpo» tvntUurrtU yuw) Videcap. 59,9. 83, 7. i33, 3. »$.][i3. Awwf vnc; i£ i»»C X/tov »Mr«W»ef) De atdibut monolithit,cuius generis aliam cap. 175. memorat Noster, praeterNorde» paulo post Wettelingio laudatum, consuli pos*sunt Caylut in Comment. Acad. Inscript. T. XXXI. p. 35.•eqq. Abd-Allatif p. 186. ibique Sjrlvettre de Saey p. 348.et quem is laudat Denon p. 140. et 246. ed. in 4to. et T»b faen. XLI. n.° 1 et a. Adde Detcription de VEgypU par ordreetc. Antiquilis, T. I. Pl. x. fig. 5. 6. et 7. Exstat etiam iaIndia ad hunc diem in ruderibus urbis Mavalipuram aedesmonolitha, xx. pedes in altitudinem,et profunditatem, xu.in latitudinem metiens. Vide Langlit Monument ancientet modernet de 1'Hin<strong>du</strong>ttan, Fascic. V. Paris. i8i3. tab. aen»xxin. S.][ x 5. nvriut trutrrii irri) Est qui txecrrct Im legen<strong>du</strong>atcenseat, quoniam «Sfcoc praecessiL At txoum* nvriit adV^K et,U?KO{ refertur. S.]17. r»i» Ta(oifo$ii» «Tf«Vii>jv») Pollux I. 81. re /uirafi! n»ifiytv %xlnv vrhovt, *•«?ufo$i;: cuius descriptio LatinUVallae non congruit. Nisi aberro, videtur prominentiamr*v xMnurrvyoiriutnt, sive quod irttfx re» efc©o» porrigebatur,indicare. Huiusmodi autem Ucta ex uno lapide, ftttitattttnon praeterita a Strabone XVII. p. 1165. [p. 8> 1. c ed.Cas.] neque Nottro II. 175. ostentant in hunc diem Aegyptiorumparietinae a Frid. Lud. Norden Itin. AegypLp. 187. cum cura descriptae. witut, trvv/utrrintn» cur receperim,dictum aliasfuit. "WESS.— Vide Adnot. ad I.11, 16. S.CAP. CLVI. 3. »?«; „' XIHHK xtOavfdn,) Euttarthii et Arch. 'E%IM'« probari a Tk. Galeo haud debuerat?nata est ex «Woyfa9ip. Mela I. 9. et Stephanut Bjrt., Nostrumcxcitans, Ckemmin tuentur, atque Hecataeut apudeumdem.[At Chembin nominaverat Heoataeut. conf. Creuxer Hiator.Fragm. p. a6 seq.] Nam quae c. 91. Chemmis, loagediver»sa urbs esU Intulat, quas [l. 7.] miratur Herodotuj ,JiuitanletAegypti, et ntyoikxt t9i$ta, dabit Theophrattut Histor.Plant. IV. i3. etiam prope Orchomenum Boeotiae; Italiaenonnullas Seneoa, Quaest. Nat. III. 35., iilures Plinius HistNat II. 95. quorsum Labeonit verba in L, 65. §. a. D. de


AD HERODOT. II. i56. »56. 389Adquir. A. Donu recte referunt. Conf. Sotionis Eclogarumfinem. WESS. — De Chemmi insula conf. quae notavitEt. Quatremire, in Mem. sur 1'Egypte T. I. p. aa6 *eq. S.10. lnwt$vx*ri ¥ b «vrf ) Homeri irif) J* anytifti *f$v«ri»Thomam Gale ad Arch, et Vind. i/u.m$v*&tit*t'•*>ua desum-«isse ex Herodoto merito videbatur Iablonskio Panth. III.e. 4. §. 4. Quae praece<strong>du</strong>nt Herodotea [{. 19-21.]' de Latona,liberorum Aiotvnv xxl "ins; Apollinis et Dianae nutrietae servatrice, prostant in Seholiis ad Gceron I. in Verr. c. 18.mendosissime scripta; nam voces, "ie-iej yJycvri, in "haa de»formatae sunt H2IOA02 AE TOT2EIN. Magis mirum,Axre*» in roSrn degenerasse: sed hunc locum video designatumGronovio; qui frustra AwroJ scribi maluit quam Aipnvr.Eustath. ad Od. /. p. 212 , 7. «!» KotXv\J*J xatl raV 'l«!,K«Xv\J/«v» xori 'Iev» ei »XWo»»f "itnrsf yfd0ovri: habet Ionicumxaxirrov» Hetyehius, tvtmvt scripsit Demoeritut. VALCK.36. hrobm yif'kfritut tltou etc.) Oculis et animo Pausaniaehaec obversata fuisse, ex VIII. 37. nemini non adparebit.Satis vero hic ambiguum, r»'»


3goA D N O T A T I O N E SCAP. CLVII. l. fetn/urixof ii t&ariXtvn Aryun»rirrtfa xcci •xtrrriv.orrx trt») Redit in memoriam acerba criminatio,qua Herodotam suo more perstrinxit G. lameton,Spicileg. Ant. Aegypt. c. vi. 6. Negat vera esse, quae dePsammeticho, Scythis, Cyaxare lib. I. io5. litteris proditasunt. Neque enim Psammetichum obriam ire Seythit potuiste,quia debitum naturae persolverat: namque xui. atauante Cyaxarem regnum inchoasse. Quid tum porro? Reguimunera per annos LIV. Psammetichus obiit; potuitergo,si verum foret annis XL. et <strong>du</strong>obus ante Cyaxarem regnuninchoasse, plurium spatio annorum isti Medorum regi,quod Herodotut, etStrabo XVTTI. p. n53. fp. 801. D. ed.Cas.j aliunde doctus, adfirmavit, aequalem habereaetttem.At hoc perpende: mortem cum vita conmutavitAmasis anno Periodi Iulianae 4187., a cuius obitu adPsammetiehi initia anni sunt, sicuti Iamesonus bene puttvit,centum circiter et quadraginta sex. Ergo principiaPsammetichi conveniunt anno Per. Iul. 4043. Cambyseisub annum regni quintum in Aegyptum arma vertit, hoeest, Per. Iul. 4188. anno. Hinc ad Cyaxaris regni e*or*dium reperiuntur anni ferme centum c( octo, non in£ciantedocto viro : quare regnare is anno eiusdem Periodi4079. coepit. Consequens inde est, ut Cyaxares et Psammetichusreges se ultra xv. annos videre et venerari potuerint.I nunc, et criminatori ausculta. Ego vero (/• 4-]i( ri, quod in i; 0 crebro abiit, non movi; atque ex sermonisindoie iroXiepxjuMt'»» \U 5.] et ihMrrttviiMotf [cap. > 58,6.] ex schedis recepi, Eustathii iudicium secutus. WESS.CAP.CLVIII. 4. Thrix,; mi, im) Benemssti.ob sequens U. Est de hac/ossa Ci. Mich. Rossalli schediaima,quo ex Aristotele I. Meteorol. c. 14. et Strabont eiusinitia, Sesostridi vindicantur. Verum Geographus XVILp. 1157. [p. 8o5. A. ed. Cas.] incertus haeret, HerodoftArislotelisque opinionem recensens; alibi, I. p. 65. [p^ 38.Jconfidentior, ubi Casaubonus doctissime. Nostro planissjmeaccedit Diodor. I. 33. plura de egregio islo opere, xnodo m-concussum mansisset, quam nlii, conmentatus. Hoc sddere,ferente occasione, debeo, Iosephum Bell. lud. V. 9-p. 347. Pharaoni, qui Abrahamo uxorem Saram tbiuxit,WiX&k cognomen indidisse: quod unde accepcrit, neKiie


AD HERODOT. II. 167. »58. 391me fateor; probe alioqui gnarus, eam Iudaei scriptori»perorationem mnlta stolidae iactantiae argumenta con»plecti. WESS. — Quod ait Scriptor «Xeec ipi(tu rivruftf, suspicatus eram iusto minorem esse numerum:'cuiusmodi<strong>du</strong>bitatio mihi ad c. 9,1. oborta erat. Sed conf.lib. IV. c. 86. 5.. 6. t*ttrr(tvtU*tit) Adfirmat etiam Euttath. ad 'Ix. «•'. p. 1 2 19,34. *Ori xctl fWi M«J» i\avtovdr


B92A D N O T A T I O N E Solim , sed correctius, conmodam sedem habuerat. Testia«rit Grammaticus Sangermanensis, cuius indicium Cl. A.Ruhnkenio acceptum fero , 'ATBJTI scribens *«;' 'Hp&ry tnludntT» »mi(Tirfih»>t XJXI ccxfifivf' «»o roi/rou tlrh rrciiiti jgiXtsinincfri n'( r«v'Afot&xcV KoA*ov. Valde autem mirum,itavocem hinc abiisse, ut ne vestigium quidem reliquerit.Noneam inconmodam, sed et Herodoteam, dirimus adlib. V. 53. WESSELLNG. in Addendis. — Distantiam intimirecessus sinus Arabici n Mediterraneo mari, merrorumfrancicorum 100,000, id est, t*ecenta fere pe<strong>du</strong>m millia,Aegyptius Academicus Dn Bois-Aymi reperit; quam menkuramait (in Commentatione supra a nobis ad csp. 6,12.laudata) exacteconvenire cum mille stodiit, quibos eamdemdistantiam Herodotus aestimavit: hunc enim scriptoremin rebus quidem Aegypti (quod iam a Darwillio alii*.que viris doctis monitum ) rion maiori stadio Olympicouti, sed minori quodam, nonnisi 3o6 ferc pedes continentc;quod ut ab illo supra cap. 6. et 7. huius libri, sicet hoc loco factum. Cui rationi quum maoifeste repu*.gnare videatur, quod in eisdem Aegypti rebus idem Scriptornoster, lib. II. c. 149. stadium diserte tradit ccnlumorgyas, id est, sexcentos pedes continere, tum quod lib. IV.c. 41. idem intervallum mille stadiorum, de quo hfc agitur,eentum millibus orgyarum, id est, sexeentis pedikus aequiparat;huic difficultati ita occurrunt viri docti, ut dicant,aut propriae rationis suae nonnumquam oblitum esseHe*rodotum, aut, pro ratione maioris niinorisve stadii,etiam orgyasmaiores verminores esse aestiinandas. Equidem,argumentumhoc leviter attigisse confentus, vereor ne non<strong>du</strong>msatis momenta ctincta, quoe ad quaestionem de aestimandadiversa stadii ratione apud veteres spectant, perpens*a viris doctissimis, qui in hoc genere laborarunt, et adliqui<strong>du</strong>m sint per<strong>du</strong>cta. S.CAP. CLIX. 3. {sri TJJ' iSofjtii» $*X«W>j ete.) Instruxittriremes, in septemtrionale, et in atistrale mare, sive OceanumOrientis, mittendas: eadcm 'Efvjf* hoc loco SWXOWM,ac wi», sicuti c. 158. tum IV.42. ubi memoran<strong>du</strong>m regishuius circa omnem Africam in Merculeum fretum et maremediterraneum, sive boreale, navigandi studium. Quodautem in <strong>du</strong>obus Codd.]ol ih*ol tln SSko», pro iusto pofestputari. WESS.


AB HERO D O T. II. i58. 1S9. 3g3-' 6. h MaySeX»» Myain) Hac de urbe quanti disputatiokiunaestus? Officii ratio, ne nihil moneatur, expostulat.Paucisdefungar. Sunt doctissimi homines, quibus Afagdolusea est, quam xn. M. P. Antonini Itinerar. p. 171. Pelusioseiungit. Convenit nomen, congruere et situs videtur.Ego verostudiosius consideratum vellem, urbem eaaex Herodoti finitione II. 6. et III. 5. Aegypti fuisse: iaquam Syros se, quicunque fuerint, hoc rege, adeo opibu»et militaribus copiis florente, penetrasse, creditu difficilefit: praesertim cum ora Syriae maritima, ad Azotum ultraque,eius fuerit in ditione, sicuti narratum c. 157.Adeo-ne supinos arbitrabimur Syros, qui, vitare cumpossent, in anceps discrimen et certam perniciem se mergerevolnerint ? Mihi, imperatorum artes et cauta consiliareplicanti, id quitlem probabile non accidit. Ubi ergoMagdolus ? Inventa ab eruditissimis viris est in urbe Manassitidis:tribus, Megiddo, cuius vicina in valle egregiusprinceps- Iosias proiligatus (Chronic. II. xxxv, 22. Reg. II.xxni, 29.) hoc abs rege fuit. Neque illis ego refragabor.Nominis discrepantia non moratur. Ex Megiddo, [quae Margeddo apud Iosephvm,] Aegyptii, unde haec Herodotus, su»ore Magdolum, ut in similibus accidit saepius, formarunt.£t, si moratur, adscisci poterit Magdiel, n6n longe hincdissitns vieus, apud Hieronymum in Onomast., unde Magdolusconmodo gignetur. Nec obficiunt Syri, suo vocabulo,sumto latius, Iudaeos, in Aegypto multimodis detesiabiles,conplexi.Mitto alia, quae H. Relandi Palaest. lib. IILp. 894. et Iac. Perizonii, etsi in quibusdam dissentientis,Origines Aegypt. c. a3. p. 471. subpeditabunt. WESS.7. K«'SVTI» *o*i» r*; Xup*»;) Recurrit urbs III. 5.; necdiversa, seu eius. amplitudinem sive situm examines, videtur.Herodotus aliam si voluisset, addita notae signifi»catione utique secrevisset. Qui Carcemischum, quorsumNecos victo losia Chronic. II. xxxv, 20. properavit, essepertendnnt, in qiiis Cl. viri, Simsonius et Galeus, ad idanimum non advcrterunt. Nam , cum opinantur KaSvrivpritno vocatam hanc urbcm, deinde Carchanischum a clade, eaprofitentur, quae ubi negaveris, in spongiam ultro abi>bunt.Idem de suspicione Cl. Pauw, quae Carcemischumprunis temporibus Kifiofwev et K/fmpvv nominat, atque


394 ADNOTATIONES• hinc Ktfxvrn et K/fxw/v, et tandem KoeoVn» negligentia scribarumformat, iudicium esto. Quibus enim indicibus, quoteste probatur? De Cadyti suo loco. [nempe ad III. 5.1•V.ESS.1 9. t;Bf«*%/&«? retf MIWOT) Porphyrii aetate idem exemplariapraeferebant, sicuti I. 92. ubi Gronovius bene, haectamen docti scriptoris adspernatus: xa! yttitmtt««•» Wx» rStAlyvxriy.xS; £i'/3Xov, vfri? ITTI itvrifx rjT ra?i/, tCftvHti aretX/»xarg rii» aiTixTixri* itr&m ti-xirr* ro"» 'Hfo'iWo», ,,att(tixt it„Bf «yfcioac; r«[ MIXWIW" 0JxtYi oJ» WM»' «Vafr>iM« «?»«' y»«-$ixo'v, 'iuvixo'» Js /uetxxev iSib/ua. Quae hunc locum occuparedebent, quo inportunam rou; MiX. corrigentium vim inposterum arceant. WESS. — Conf. ad I. 92, 6. notata. S.CAP. CLX. 22. 'HXt/w. %\ /ux&vi) Apud Diodor. Sic.lib. I. cap. 95. Eleorum legatis interrogantibus, *Zt £tyhurc cWWraro;; (0 'OXU/UTIXO; xytLv,) respondisse traditurAmasis, icc» nnhU *HXi/u» aymlfrrxi. Amasi, Regi Graecorumstudiosissimo, haud sane disconveniunt, quae subPsammi scribit evenisse Herod. quantumvis ab aevo iamPsammitichi, qui Psdmmi fuitavus, exercere commerciaeum Acgyptiis coeperint Graeci, postquam is in AegyptoIonibus et Caribus quibusdam sedes adsignasset. DefinitumHellanodicarum sorte lectorum numerum In<strong>du</strong>s culpabatIarchas, quo iudice a-oXXp o-c$»!«fo» Ityivovr ttt 'HXiib/,ifitnu nh «XXSTI etXXoi ovrff, iixocicntri iltl avroi: apud Ptolostr.Vit. Apoll. III. cap. 3o. Sibi quales hoc in certamineconstituendo viderentur Apollonius declarat IV. c. 29.ubi corrigen<strong>du</strong>m videtur, u; nn/uiXovyro ruv elytnm, proruv ctvrSr. Ne rebus quidem Graeciae prolapsis Eleorumin his ludis administrandis aequitatis desunt exempla;quale subministrat Dio» Chrys. in Rhod. p. 344. c Olimtamen etiam, ut sunt humana, nonnunquam ad gratiamet libidinem suam potius spectarunt, quam quid iu* etaequum postiilurent. VALCK. — Diodorus, Psamminsilentio tramittrns, Eleorum legatos ad Amasim <strong>du</strong>cit I.68. et 95. Plutarchus in Quaest. Platon. p. 1000. A. Aegyptiorumresponsum sophistarum uni tribuit, qui, si Elei*id inculcavit, istos dicti auctores habuit. WESS.CAP. CLXI. 9. i» T&ioi AiBvxoTr 1 xiyttri') Verosimile est, quod Bouherius Dissert. Herodot. cap. 1. et


AD HERODOT. II. 169-162. 3o5G. Raphelius Annot ex Herodoto ad S. Script. p. 96. coniecerunt,non indicnri singularem de rebus Libycis conmentarium,abs Historico digestum, sed eam Musae quartaepartem, res Africanas continentem. Habet ea c. 1S9.militum hanc rebellionem, et infelicem Apriae regis exitom:neque veterum ullus est, qui hiycvc Herodoti At/3v-KCI)?, ab isto distinctos libro, vel verbulo adtigerit. Obstareputes,quod minime /u^ovuc, sed prorsus fUTotut ettenuiter de Aprie illic agatur; cuius mutati instituti rationeshabere plures , nunc incognitas, potuit. [At, qua.oecasione Apries copias in Cyrenaicam miserit, id veroipsum, quemadmo<strong>du</strong>m hic promittit, ita-ibi enucleatiutexposuit. ] Res sane Africanas operose et tanta cura persecutusisthic est, ut ubcriorem et aliam illis operaminpendisse non videatur. WESS.11. Aryvxrici 0% TttvT» hintM.0if.noi) Interiectum articulumnon spernerem : AitrvWiei ll ei TUUTU fatfu/nQifutoi etwirroroev«V ctvrov. Primum cnim ab Aprie defecisse narranturqui redierant e clade Cyrenaica, eorumque qui perierantamici, cap. 162. dicti rwv Avyvmton ei dvimuTt;. Tandem,postquam <strong>du</strong>cem Aegyptium contumeliose tractassetAprics, 0» Xenrsi rw» AlyvxTiw, 01 «Vi r« ixttvcv iQtivm, olmerfcere(TJO; revc; miovs. cap. 16.2 extr. Quoniam non unafuit defectionis -**»usa, Herod. lib. IV. c. 159. ctvrl TOVTUV,inquit, Alyv-nrioi, ttdi XUTU reiavra (sic legerim) IWMIMQOlam'Airettf cttrirrnTut aV avrov. Infortunii originem pleniusenarrat isto loco Herodotus tractans Libyca vel Cyrenaica:atque hi sunt Aidvxei \iyoi Herodoti, hoc cap. 161. me<strong>mont</strong>i,quos viri doctissimi sibi periisse persuaserant: vidithoc monuitque primus G. Raphelius Annotat. in S. S. T. I.pag. 85. Libyca tractans Diodorus Siculus'lib. III. c. 62. suaeitatipsius AiVvrrigxcc. VALCK.CAP. CLJi.II. 2. 0 '»}, tTtti ri cliriKcntv'( etc.) Anomalamhorum structuram animadvertit G. RapheUus inEpist. Paulli adGalat. 11, 6.; estque notabilis, nec vero in-•oiita. Non repeto, quae vir doctus con<strong>du</strong>xit, De xw/gi,galea, nihil mirum, quippe regiae auctoritatis apud Aegyptios,ut deinde apud Graecos W&I/UK , insigne, c. 151.At quid facias Julio Ajricano, in hac Amasis ('A/uwrie;perperam pingit) ab Aprie defectione, Israelitarum, Mote


»9« ADNOTATIONES<strong>du</strong>ce, ab» Aegyptio rege diacessionem inveniente atqu*hoc ex loco extundcnte ? Fnllit protecto et faliitur bonusvir, apud Eusebium Pracp. Eu. X. 10. pag. 490. c Athenaacaussa discrepat. Hellanicum, a Nostro dissentientem, secuti,lib. XV.p. 680. B. WESS.15. rxueat «Vtjuarair») Hinc derivatum Phavorini in Sto*haei Serm. CXII. pag. 586. de sene, qui vxx. annis maiorcasu in thesaurum inciderat. ixdfctt ri ntKot unttutruSm,tublato crure pepedit. Eadem de re xomv laeruXt/movt Selemcutin Athen. III. 4. [pag. 76. f. cap. 11. nuperae edit nbi inlatina versione, pro mentis efficiat alienationem, poni de»bebatjlatus venbris cient. ] Quae eruditissimos viros P. Lm>par<strong>du</strong>m Einend. VII. 13. Ios. Scatigerum ad CatuUi Epigr. L.et It. Casaubonvm non latuerunt. WESS.2$. oviivu xiyw UVTU> iirru, MMM ) Male Laurentius. Scripseratuvrf, aut iavrf potius, nulla nempe regem rationetei Btum, sed ira percitum iussisse. Huc eb&d dncit, etconstans usus. De Cyro I. 309. s Kveot iffitv XsVat iWrfm(l rif »"J , '»f, de scmnio apud se prudtnter cogitabat. III. 3 5.SVTI Xsyot ittivrf itvt, neque seoum ratione inita. VIII. 86, 1.imuvTy Xoyevf iiiovt, apud me ipsum animo putant. SimileIV. 1.03« «I il Envtai Sivnt rQiri Xoyn, «!; ovx ete. ubi inLatinis aberratur, sicuti V. i38. Plutarchut Defect. Oracul.pag. 419. c. xai iiiirras iavroTf AoVo», tfrt waiSreu StXrinuti ete. VVESS. — Ut UVT$ a recentioribus Editoribus iniavTu mutaretur nulla urgebat necessitas. Valet enim eaoptimorum quorumque auctorum nsu, rariore illo qnidemapud Kostrum, avru idem ac avru 01 vel iaury: et frequenterquidem avrtv, «vrf, uvri* suo arbitratu posuereeditores, ubi recte avrtv, avru, avrii, notione reciproca,acripti libri dabant omnes. S.CAP. CJLXIII. 4. hrixovetvt r eir/u.ve/ei>? ) Nimiuminputatur schedis Medic; habet postrcmam vocem PattioueiCardinalis codex, Mediceo antiquitate et dignitate-par, leguntomnes alii , praeterque eos Diodorus I. 68. cuius consensuscum dispellitur, disputatio [in Gronovii Notis]nascitur iniqua et longe ab illis deflectens, quae ad StephaniKti/u/t9itadscripta fuerunt. Mox [1. 6.] M rtic Aiyv-rrlovtSO-UY Edd. plerique omnes: ifo-*» verum est. Grammaticusin Lexic. Coislin. p. 600. «< Si "Wif, >Trw> xcd jn»t


A D H E R 0 D O T. II. 162- 164. $97»6n sine vitio: voluit jfowt» xx) jj»w». Ecee alium, p. 234.•1 ytSt *l*mt itct \iyowi t xoil >?r«w»: et brevi post, 01 "luttetjtrtet xw) j«r». Sic I. 62. III. 77. IX. 5. WESS.7. ?» rx &i M&>JU/M$* U AiyvVrw'.Vox eadem, sed invitante pronuntiandi consuetudine varians,monstrante Hemsterhusio ad Comici Plutum vs. 729.Addit Stephanus, 01 uvrol xcil A«/3(*sfi;, quod , nusquamalibi lectum, Ampl. Cuperus in litteris ad JV. Heinsium',Syllog. Epist. T. II. p. 690. 0! «vroJ x«! KccXurtfttf corrigit.Erant utrique lx rut /nctx'l" MV , sed non iidem; neque iuyatIX. 3i., quippeibidem , sicuti hic, distincti. WESS.•— Ex diversis Aegyptiorum stirpibus oritindos fuisse suspitaturHeeren ib. png. 609: Utrorumque nomen a diversovestitus gencre tractum fuisse censet Hemsterh. 1. c. aucto*titate PoMueis VII. 71. S.


398 A D N.O T A t I OJfE SCAP. CLXV. [ 3. wrsf j| Hfhtwrvrit. Conf. cap. 41,17 seqq. et EUQuatnmirt Mtm. sur 1'Egypte, T. I. pag. 424seq. •$.]5. «rt fcr) «TXMVTOUC yttolaro) Revocavi Ionicum yaoixn,toties in Porti Lexico ex Mutis jlepositum : mallem tamen,si per msstos liceret, iyttiaro, quod brevi se dabit. W ESS.— At propria iustaque est particulae ort cum modo potentialiconstructio, ubi illa quando vel quoties significat:et Zrt -- lytvtotro cap. 166, 7. nonnisi variationis amorescripsit Herodotus. S.7. aVovrou) Verius fortasse oltimrou, ut olQtarrxu Sic H.Stephanus in Recensione vocum Herodotearum. Alioqui exatitfnat erit, quae Porti sententia. WESS.CAP. CLXVI. 3.'Avi!r


AD HERODOT. II. i65-i6a. 399KofriiovfyH %a*xw*omx , vasa Corinthia, Ttfiiftxrot o\rrp«xiva,tanta ambitione et studio a Romanis olim expetita, nonrecordatur? In urbe, mercatura celebri, opiiicum studiain pretio erant: 'Av^w> « xuaropnwv, Strabo scribit,aytciuv fif n rst WOJUTOU», xcci u; r«; rsjpra; ra; SwKWVfyHut;,lib. VIH. pag. 586. A. ubi Casaub. [ad pag. 362. suae ed. jWESS.CAP. CLXVIII. [7. KoXanf/ur fc/Xioi, «1 'Ef/Mrv-&iur i®«»w;, belle Petrus Apost.Epist. I. cap. V, 5. WESS.a5. i» Sj Tt!) Postet, in quibus urna sive loculusttt, Valla. Ego vero postes tanta crassitie et amplitudineBOn novi. Scribit III. 16. Amasim bri Tfiri S-vftnri evro; TZSstnrov 9-jjxw mortuum quemdam ad fores intra conditoriumtuum sepeliisse, semet vero collocari iv /tvxu r*7; S-IIXK W; M«-Xi


4ooA D N O T A T I O N E SIgitur _.|(J SvfoAuar» sunt geminatae fores, ianua bivalvit .- efh roTrt $V»UM


AD HERODOT. II. 170-173. 401inprimis «(orxyxyirSxt, variis artibus allicere et ad studiumsmiper<strong>du</strong>-tre •• attigit Andr. Dounaeus in Demosth. pag. 98.Dicuntu r- autem populum itoorxyoryirQxt hrotyyihlou? xWfu-fMti Suffai;*.. a'f (r ?>* eixry' imuxttp' iroxonrrt' ivtoytriou;: etiamcnrsnf -• ut Amasis Herodoti, o-e$/jf. Thucyd. III. 43. ixivf*oororytrtou ro *X»iJec, et III. 48. Lenitate et clementia irootteyxyiftaoirou; "EWnf»«5, hocrates in Plataica pag. 3o4. B.TiM*if tud iotftatf tri S* tWocy-rsX/ai; xeorxyontios, Diodor. Sic.XV. 8. cuius Sesosis, expeditiones suscepturus, ne quidabsente se rerum novarum molirentur, subditos orolrroveToTf o/tOJoue xai rf TOJ» Tfiiruv i-rtuxtix toonryoiytn, I. 54.Atque ob eamdem, quae movit Amasin , rationem DariusHystaspidis, quum ad imperium pervenisset, dicitur xfx'-nxri xxi oaietaif ro'» Ilrfrui» Siijuo» »forxyo/uvof, Platoni de Leg.UI. p. 6 9 5. D. VALCK.IWd. otix KV>wiueiri/»>i) Non reluctor tot Codicibus,putoque idem esse atque et?x «'vciiru;, et praecedens magisexplicare. Severitati locus non convenit, sed callidaesollertiae et astutiae, uti regii actus innuunt. Solet ScriptorolyyufMrvtm in inperitia et fastu frequentare VI. 10.IX. 3. Solent alii, Euripides Bacch. 884. Sophocles Trachin.1273. [ 1282. ed.,Iohns. 1267. ed. Br.] Neque absurdeSchol. Demosthenis Olynth. II. pag. 17. ovru; xytunoiuctxfrt explanat a»en'r&if : Harpocratio ,aXoyirrus xx) xBoihuc.•yVESS. — Equidem iroorxytr&xi h. I. intellexi ad officiumrtdigere, coll. lin. 22. Sic Plutarch. in Romulo, citante H.Stephano, etiam iroXenu iroorxytrtxi tfoti dixit. S.15. EX rou *eefa»raT>jfo; Teiyxh/ut) In Octavio Minucii Felic.eap. 23. Et deus aereus vel argenteus de inmundo vasculo, utsaepiut factum Aegyptio regi, conflatur. Quae, nisi scribentismemoriae error obrepserit, rectius procedcrent, si deusaitreus,et, ut accepimusfactum scriptum prostaret. Priusin mentem venit doctissimo Th. Gatakero , insuper ut legitnutvel tcimusfacium divinanti, Advers. Miscell. XIX.-pag. 37i.Pelvim, re» irobxvarrYtox Amasidis, personatusChilon prudente monitu tangit in Plutarchi Conviv. VII.Sapient. p. i5i. E. "WESS.CAP. CLXXIII. 2. iilyjt orov ir^niuonq a'yof« )Vulgatum irXnfovoTX xyofit doctissimi viri Casaubonus, He~ral<strong>du</strong>t, Duckerus, quos testes ad Diodor. XIII. 48. adpeliavi,Herodot. T.V. Cc • '


409 ADNOTATIONESea in luce pesuerunt, ut desideres nihil. Debueram et eg0in eo adquiescere, nisi cultius obtulissent mscti. Ionumest srXalafn in omni rerum abundaatiore copia. Eusebiut apudStobaeum Serm. X. p. i3o. verissime, re'» il ati hrdvftinrmFloexTrirarSai, xa) 3-XnSwfn» tujii Teri reioi/reu XawSenomt- —.*iW« xaxlu. Neque de iempore, quo forum conpietur, recusant:%fo'»o» brurxdr^ i$ ayofZf xeu fiotXtmt xXntftifn» «Tf»»»oSo» hctiiTo habet Auctor, suum adserens, Musa. VII. 333.WESS. — Ut frequenter apud Nostrum in tdxi' •»>(conf. JVess. ad T. 181, 11.) sic hic in /uxt' •«» abundatposterior particula; quod ex tacite mutato orationis tenorerepetit Hermann, Adnot a5i. ad Vigerum. S.5. ii» /AXTcuit rs xat Tatytii/tuv) Secun<strong>du</strong>m VaUam, mo~rionem agebat Amasis ac scurram. Postquam ille seria tractaverat,ut ahimum relaxaret, in vino petulantioribus in<strong>du</strong>lgebatioeis -. sic interpretor Herodotea. Quia compotoribusipsis lusus isti Regis persona minus viderentur digni,jMcreuc; fuisse dicituret Traryriiixur. Permutantur lucruifr»et XTXMIIWM • et fortasse solita sibi castimonia Herodotnturpe quid ambigua voce velavit, ut ne ab obscoenis quidemabstinuisse iocis significaretur. Deianiram - Nessuty^avti fnaTaiai; xifr)», in Soph. Trach. 574* Nam ro


A D H E R O D O T. II. i?3. 174. 403• • 10. *b* ittiftit *(irrtn) Non satis ad Aegyptiorum mentemcst interdiu: totum diem insumtum volebant. Bene I. 97.re«r< •xixxf h' iniftit iaui^tn, totum diem dirimendis litibusinpendere. VII. 210. fyirrro ii TVMJOOXX ii miftii, iterum inttrdiu,sed contra gestaerei seriem. Talia, hx rvxrig Aristophanit,recte ab Athenaeo acccptum VII. p. 376., ii' trtoesupra IL 32. $»* inxvrov, «'«-) nv iix cXev nv inotvrcv" Harpocratio.Mox [/. 12.] rv ctt ixevtt non debuerant truricareVind. et Arch. Fert repetitum «» sermonis usus. Iterantipsi IX. 27. geminatquc Euripid. Helen. g55. et 1017.Sophoclet Oedip. Tyr. 610. ct Oed. Colon. 1524.; alterum•er iniuria utrobique viro docto delente, Plato Alcib. II.p. 142. c. Iunge, si videbitur, Ios. Barnes. in Euripid. etDavis. ad Iustin. Martyr. p. 442. ed. Thirlb. WESS.- i5. fcrut» il yjjiromtu, txXvouri) Haec, etsi Med. et sequacesexemplum praebeant, auferre non audeo. VetantCodices alii, suntque et vera, neque inconmoda. Utrumautem scribarum ocu!?«s deceperint terminata iisdem lit*teris verba, quae crebcrrima omittendorum occasio, notthabeo dicere. Erasmus, hoc Amasidis neglecto, paroemiamdicto Dionysii Siculi ex Plutarchi de Sen. Rempubl. Administr.p. 792. c. illustravit, quem consule. WESS.CAP. CLXXIV. 2. cJ t ii ovTtf ifxrrifiic rt xxl Xiet» xmrirmviccrnitoc, dePhara praefecto. Quo probo atque elegante orationem etalibi distinxit. WESS.7. xxTK^icxiTo) Si vel in omnibus legatur Codicihus,leni medela corrigen<strong>du</strong>m est absque ulla controversia,xxi ixirxiro: adeo constans veterum usus Codicumauctoritati semper in talibus anteponi debet: nam quodin Lexicis xxTxXirxcuixi redditur convincor, boc unico nititurloco, infirmo sanequam tibicine. Scripserat Herodotus:xc>.\al fx.it il xxi ixtrxtro wW rut ntcmiim, mwd« x«i xvoQtvyirxt, saepe quidemab oraeulis etiamfurticonvincebatur, sed frequenter etiam aisolvebatur: postremumHerodotus, ut aiia millena, Pfetselingio debebit. [VideVtw. Leet. ] Imperium ingressus Amasis tempia DeorumC c a


404 ADNOTATIONESnegligcbat, qui quidcm ipsum olim oiWxvrocv /cui $«3f»i»voaJmagni contra faciebat illorum oracula, %


AD HERODOT. II. 174. 17S. 40$5. ettifirftyyetf) Huc spectare Hesychianum 'Afift^htfmonuit H. YaUtiut; et corrigen<strong>du</strong>m 'Atifir$iyyt( iam fuexatobservatuio in Miscell. Obs. VIII. pag. 170. Scripsistepraeterea videtur Hesychius • rMtret tu/uc i? elileit xot) 2


406 ADNOTATIONESalii apud Hemsterhusium in Luciani Dial. Mort. VII. 1.Vidit verbi istam insolentiam Cl. Abresch. [iyyiyOIOTI;utique me malle, in Var. Lect. significavi. Ferri forsanvulgatnm posset, si oroxxov abesset. ] Ego vero non cohibeor,quin [l. 24. ] xa) xxSo/xtvov ex Arch. ex structuraenexu et Hcrodoti more reformetur: 0 1} "AAUWJ ry Ivtx-Hu rut Xlsfniut «x^oVuvof III. I • ofoe »%tituiii Tt rp HcicirTOxroud(x? VI. 35. iunge GTOTWVH observata II. io3. WESS.— At nihil, quod huc faciat, observavit ibi Gronov. nisiquod HxSto-Sou dativo casui iungat Herodot. II. io3 , 1 2. etcap. 173, 5. Nulla autcm caussa fuit, cur sperncreturcompositum verbum XUTXXSCTSOU, quum praesertim h. I.in particula iui non modo vis nulla inesse possit, sod etStructura orationis magis respuat illam, quam requirat;iuncta enim intelligi debent ista, uvctortix%xi xorra;e$o7««»TU ttyu. Alia ratio est c. 174, 7. ubi x«) suo loco stabat,sibique ex usu Nostri respondebant <strong>du</strong>o orationis membra,xoXXcc fu)t $A xa) otXirxcro, ;roXX»' $1 xxi vm&vymi. S.2 5. itSvfurrot) Aut fallor, autaliunde non poteritadfirmari,nisi <strong>du</strong>bia Grammaticorum auctoritate. 'EtSv/xio-rovin Suidae Lex. redditur &ro*rev: ct Pollux [II. a3i.]legisse videtur in Thucydidis V. cap. 32. IrSvnitfwoi rx; itTCCT; nxxw ZVMQOOX;: ubi, quod Codices praebent et Edd.itSvncvtutoi, Polluci quoque restituen<strong>du</strong>m putabat Iungermannus.In ivJv/uov Herodotei Codices si conspirarent, egosane vulgataevocemanteferrem in talibus usitatam, etiamHerodoto VIII. cap. 54- firs xott ivSvnnt iyittn inTetirxm roi«o'v: de qua forma loquendi egerunt Aem. Portus Dict. Ion.Duker. in Tkucyd. VII. 18. et in Ind. Thucydid. Wasseus.Ammonio pag. 53. citatus Antiphon. it roi; $ewxo~;, M nvnoovTioxxlov vocem adhibuit p. 119 , 6. p. 125 , 2. p. 121,2.•ubi legi posset: uvru fiit oJx (tSvwot. VALCK. — Quumin usu fuerit verbum itSvitl^rtxi, (quod Suidas etiam exDione adnotavit: 'ZtSvfugonttoi, XeyiejoVf»') nulla subestcaussa cur verbale adiectivum itSv/urrot suspectum habeaxnus.S.CAP. CLXXVI. 6. KiSioitIY.0Z iimc XiJou) Spcctabiliushoc quam pro scribarum ingcnio. Qnid illi delapide AethiopicoP Marmoris eius iji Pyrami<strong>du</strong>m et Propylaeorumsubstructionibus frcquens in Aegypto usus.


AD HERODOT. II. 175-177. 407Mycerini Pyramis xSSov k ri H/urv Alimrouv fuit cap. 134.[ubi vide notata ad c. 134, 5.] Inler alias sptctatior Aethiopicislapidibus scribit Plinius N. Hist. XXXVI. 12. Lapidrcolor erat niger, aut varius, troix/xo; cap. 127., sed magna<strong>du</strong>rities laborem operi reddebat sumtuosiorem: iwtfyotcrej*oXvrtxjf ni» xeoeyiutTiioti irottlrxt in Strabon. XVII. pag.2161. D. [pag. 808. ed. Cas. ] avrov, quod est in aliis, ex"•cripturae conpendio restat. Mox [(. 8.] Laurentius, hineet hinc magno illi adsisttntts ex libri sui 0 $' ctStv rov ntydxov,i. e. colossi, supra descripti : cui scripturae, alioquinotabili, Codd. calculum negant. Cl. dt Pauw potio-*em censuit. WESS. — Et ego parum absum ut uniceverum putem ntyolxov. quoetiam refertur id, quod continuoadiicitur, XIJIK; trffoy rorovro;: ubi yJinoe indicarevidetur, alterum ex vulgari lapidt fuisseconfectum. SiCAP. CLXX.f r JI. 4- x*« »o'xif i'v «vrj? yttMou ttc.)Lege Diodorum I. 31. Aegypti felicitatem, Amasidis terapore,praedicatam tantopere, ex gentis sacerdotibus Nosteraccepit, multa dissimulantibus, et ultima eius regisnimium quantum augentibus. Certiora et longe diversioralertmiat et Ezechitlis oracula docent; de quibus docte Iac.Perizonius, V. Cl., Origin. AegypU cap. ult WESS.7. 081* RtBaiovTxi) Me quidem iudice ferri nequit:si plures dantCodices, scripsisse forsan videbitur, «a-oitixnvou?rie$ btotrrov ifat (isthoc anno nimirum) Bt-Bismu. vid. Cl. D^Orvitlius in Charit. pag. 190. Commodequoque cum Reiskio legi posset oStt 01 BKVTXI, sive th*BIOVTOII, quonam quatstu susttntarttur : u-rroiuxvvrrx %9a $jj,faabet de re eadem loquens AtUanus Var. Hist. IV. [c. 1.]Xoyot ianmt, itiStt ---lutfi, Diogen. Lflirf. VII. 168. aVo'rit*n txarroe TO(I$TUI rit Btot, Diodor. Sic. I. [c 77.] pug.88, 40. T


408 A D N O T A T I O N E Sostenderat Hie. Abramus ad Geeroh. Or. pro P. Sextio cap.48. Miror adeo quod scribit Aristides T. II. p. 157. nttoewuf vfiti (Athenienses adloquitur), eJf tyd vonifa, fiinitirriy, i yfaCotj wtTMuxoJf oloyiotf. VALCK..CAP. CLXXVIIl. 4- «Sc*f N«vxf*ri» «rrfXiv) EweliusChron. urbis initia inmani anachronismo in Olymp.vi. 4. refert, notatus ab ill. Sealigero Animadv. pag. 73.Straio vero XVII. p. 1153. [p. 801. extr. ed. Cas.] Milesii ,inquit, xoerKrav/uaXftrotm; "itaepow, •noXii exnrcn Notvxooerofr.[ Natmpom» recte ed. Lips. ] Inarus res Aegyptias conturbavit- Artaxerxis Longimani tempore. Sic multis annis Amasidisregno urbs erit posterior. Qui dissensus, si KTIVI; SavxfdrioeApollonii Rh. superesset, discuti posset commodius."EtWxt x»f ['• 6.J non utique inprobum ; [Cf. Var. Lect.]certe mutantis ratio praegnans non est. WESS.i3. irfomtTott TOV iu,iro(iov) Naucratitae inter civitatis rectoressuum sibi Tinavx" habuerunt apud Athen. IV. i3.ab his emporii praefectis, modo ne fallat Cl. Edm. Chishullconiectura Antiq. Asiat. p. 100, titulo tenus discrepantem.Ego <strong>du</strong>bito. Quam reipublicae partem Naucrati etetTeii Tittovxfi' Tvttvxfnmt curaverint, decerni non potest.TlfOfToiTUI TOV tfJLTCfiov (PHAF.FECTOS MERKATORUM CXReines. lapide Cl. V. i6..dicere liceat) conmuni pluriumcivitatium suffragio legebantur, ut negotiatorum rebusadtenderent, et arbitri esscnt litium; quales recentior aetasin portubus et emporiis, descriptos in Consolato delMare cap. 1. et seq., vidit et habet plures; fortassis etiansuperior. Fuit enim in Delo 2TTNOAOS TilN TTPIflN EMnOPflNKAI NATKAHPffN ap. Sponium Miscell. Erud. Antiq.p. 344. cui suus utique praefectus. Athenis decen»iiriyjXnrou nv iunroeiov quibus rebus curam inpenderint,docemur ab Aristotele apud Harpoerationem in voce 'ErifitX.•VVESS.CAP. CLXXX. 3. 0 yotf ^eirifoi iur .— xtmxct'*)Sustuli inutilem parentheseos, his circumdatam, notationem.Satis est iusta punctio. Coniiciunt statim doctiviri, Pavius, •xXarwfunl n 01 &tX0. Reiskius, 01 ii, ei A. DeDelphico fano, ab Alcmaeonidis instaurato, inferius V.63. Pausan. X. 5. et pererudite Dion. Petavius in ThemistHOr.IV. p. 391. WESS. — Cremati templi mentio facta


AD HERODOTV II. 178-181. 409L So, 17. In ed. Steph. et aliis ante Wess. parenthesi inclusaerant verba i yaio icfoTtto» xxrtxxr,, post irettucxsT*\ero minori puncto distinguebatur oratio: Wesselingius sublatisparentheseos signis minus punctum servavit, et sicq-uoque Reiz. et Borh. Nos cum Sehaef. post •xa(u«x t ~ v niaiu*punctum posuimus, quo finiretur ibi perio<strong>du</strong>s, cuius apodosis(ut frequenter alibi) particulam Sl ex protasi repeiitamhaberet.. Commodius factum foret, si omniaista,i yoit Tf«Vsfof - - 7rxf.xvxfT*, signis parentheseos circumdarentur,ut apodosis ab istis.srAonoWw ii incipere intelligeretur.S. .8. rTVTrrtiflxt TxfMtrei certa praestant codicum consensiones,quibus Medicei compendiosa iectio melior censerinon debuerat. Videad Diodori V. 10. WESS.CAP. CLXXXI. S. BaWi, 0»S" 'ApwiriWfti) Veriusputo BXTTIU TOV 'Afxtritetu, Batti Arcetilai F. quem in mo<strong>du</strong>mArch. Vind. VaU. Hes et tempus congruunt optime,siquidem Battus ille aequales habuit Aprien et Amasin,Nostro auctorc IV. i5g.: Batti filitim, Areetilaum, minoraetas excludit. Filiam Ladicen, Amasidis coniugem , Aoto-Sliair aut Aivlltw vir eruditus scriptam cupiebat. At »0-men idem est, tantum modo contractius. Habet Luc. HolsteniusLADICEON numum ad Stephan. Byz. [p. 188.] etAAAIKET2 TH2 IIP02 ATKON est in Gudii vetere lapide:urbem LAVDICIAM et LADICIAM pingunt mssti llinerariiAntonini. WESS.11. xxl tVr/ TOI ovhuix fitixxtn) Inconmo<strong>du</strong>m, quo Med."rn TI premebatur, cessat: neque amplius offendet CiroXaiiiui,quod olim operarum vitium opinabar, sed Mediceo,etsi tacitum habuerit vir Celeb., debetur. Iam yvtxnlmArch. si cui scabrum tinniat, %s\iuliui, /nvfixUtn, otvofs*»,et quae alia Portus stipavit, recordetur. 'Ev r£ n$ in re<strong>du</strong>bia nolui sollicitare, adposito paene, cuius se auctoremprofitetur Gronovius, cultissimo Epigrammate. WESS.21. £; i/ii h


410 ADNOTAT. AD HEfcODOT. II.migravit, statuam notabit vultu extra urhem verto, tivetpeetantem loea tuhurhana. Verum in talibus saepe anoepaelectio. WESS.iCAP, CXXXIL ll. rd{ wv AMMWV dvyxrifof) IpsiDanao dedicationem tribuit Callimachut apud Euteh. Pr.Euang. III. 8. in Epigrammate, quo de ad eius Poetaefragmenta A. Bentleiut Vir Cl. p. 357. — Vide Callim.Fragm. CV. p. 477. ed. Ernest. Mox L n. 2); vrfcci meinvito editum est, quum i$(irxrtxi voluissem, ut inVar. Leet. significavi. Conf. Adnot ad II. 4a , 1. S.i3. Ef*« Si KvVf») Cyprum, ab Amaside occupatam,non praeteriit Diodor. I. 68. Quod autem librum terminati(

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!