ACTA APOSTOLICAE SEDIS - Libr@rsi

ACTA APOSTOLICAE SEDIS - Libr@rsi ACTA APOSTOLICAE SEDIS - Libr@rsi

librarsi.comune.palermo.it
from librarsi.comune.palermo.it More from this publisher
12.07.2015 Views

ACTAAPOSTOLICAE SEDISCOMMENTARIUMOFFICIALEAN. ET VOL, LXVTYPIS POLYGLOTTIS VATICANISM-DCCCC-LXXIII

<strong>ACTA</strong><strong>APOSTOLICAE</strong> <strong>SEDIS</strong>COMMENTARIUMOFFICIALEAN. ET VOL, LXVTYPIS POLYGLOTTIS VATICANISM-DCCCC-LXXIII


An. ei^vol. LXy 30 Ianuam 1973_ N. 1<strong>ACTA</strong> <strong>APOSTOLICAE</strong> <strong>SEDIS</strong>COMMENTARIUMOFFICIALEDirectio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana<strong>ACTA</strong> PAULI PP. VICONSTITUTIO APOSTOLICADe Sacramento Unctionis InfirmorumPAULUS EPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMSACRAM UNCTIONEM INFIRMORUM unum esse e septem SacramentisNovi Testamenti profitetur et docet Ecclesia Catholica,a Christo Domino nostro institutum, « apud Marcum quideminsinuatum (Me 6, 13), per Iacobum autem Apostolum ac Dominifratrem fidelibus commendatum ac promulgatum. Infirmatur,inquit, quis in vobis? Inducat presbyteros Ecclesiae,et orent super eum, ungentes eum oleo in nomine Domini; etoratio fidei salvabit infirmum, et alleviabit eum Dominus; etsi in peccatis sit, dimittentur ei (lac 5, 14-15) n. 1Unctionis infirmorum iam ab antiquis temporibus habenturtestimonia in Traditione Ecclesiae, praesertim liturgica, tum inOriente tum in Occidente. Specialiter sunt memorandae Epi-1Conc. Trid., Sess. XIV, De extr. unct., cap. I (cf. ibid. can. 1): OT VII, 1,355-356; Denz.-Schön. 1965, 1716.


6 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialestula, quam Innocentius I, Decessor Noster, ad DecentiumEpiscopum Eugubinum conscripsit, 2necnon venerabilis illaoratio ad benedicendum Oleum infirmorum adhibita: «Emitte,Domine, Spiritum Sanctum tuum Paraclitum », in PrecemEucharisticam inserta 3et hucusque in Pontificali Romanoservata. 4Decursu autem saeculorum in Traditione liturgica pressiusdefiniebantur, vario quidem modo, eae partes corporis infirmi,quae sacro Oleo essent ungendae, adiectis pluribus formulis adunctiones oratione comitandas, quae in libris ritualibus variarumEcclesiarum continentur. In Ecclesia autem Romanamedio aevo consuetudo invaluit ungendi infirmos in locis sensuum,adhibita formula : « Per istam sanctam Unctionem, etsuam piissimam misericordiam, indulgeat tibi Dominus quidquiddeliquisti », unicuique sensui aptata. 5Praeterea doctrina de Sacra Unctione exponitur in documentisConciliorum Oecumenicorum, Florentini scilicet, Tridentinipraesertim et Vaticani II.Postquam Concilium Florentinum descripsit elementa essentialiaUnctionis infirmorum, 6Concilium Tridentinum divinameiusdem institutionem declaravit et ea quae de SacraUnctione in Epistula Beati Iacobi traduntur enucleavit, praesertimquoad rem et effectus sacramenti : « Res etenim haec2Epist. Si Instituta Ecclesiastica, cap. 8: PL 20, 559-561; Denz.-Schön. 216.3Liber Sacramentorum Romanae Aeclesiae Ordinis Anni Circuli, ed. L. C. Moniberg(Berum Ecclesiasticarum Documenta, Fontes, IV), Roma 1960, p. 61: Le SacramentaireGrégorien, ed. J. Deshusses (Spicilegium Friburgense, 16), Fribourg 1971, p. 172; cf. LaTradition Apostolique de Saint-Hippolyte, ed. B. Botte (Liturgiewissenschaftliche Quellenund Forschungen, 39), Münster in W. 1963, pp. 18-19; Le Grand Euchologe du MonastèreBlanc, ed. E. Lanne (Patrologia Orientalis XXVIII, 2), Paris 1958, pp. 392-395.4Cf. Pontificale Romanum: Ordo benedicendi Oleum Catechumenorum et Infirmorumet conficiendi Chrisma, Città del Vaticano 1971, pp. 11-12.5Cf. M. Andrieu, Le Pontifical Romain au Moyen-Age, t. 1, Le Pontifical Romaindu XII esiècle (Studi e Testi, 86), Citta del Vaticano 1938, pp. 267-268; t. 2, Le Pontificalde la Curie Romaine au XIII e siècle (Studi e Testi, 87), Città del Vaticano 1940,pp. 491-492.6Decr. pro Armeniis, G. Hofmann, Conc. Florent., I-II, p. 130; Denz-Schön. 1324 s.


Acta Pauli Pp. VI 7gratia est Spiritus Sancti, cuius unctio delicta, si quae sintadhuc expianda, ac peccati reliquias abstergit, et aegroti animamalleviat et confirmat, magnam in eo divinae misericordiaefiduciam excitando, qua infirmus sublevatus et morbi incommodaac labores levius fert, et tentationibus daemonis calcaneoinsidiantis (Gn 3, 15) facilius resistit, et sanitatem corporisinterdum, ubi saluti animae expedierit, consequitur ». 7Pronuntiavitinsuper Sancta Synodus illis verbis Apostoli haud obscureedici (( hanc unctionem infirmis adhibendam, illis veropraesertim, qui tam periculose decumbunt, ut in exitu vitaeconstituti videantur, unde et sacramentum exeuntium nuncupatur)). 8Denique ad proprium ministrum quod attinet, declaraviteum esse presbyterum. 9Concilium vero Vaticanum II haec ulterius habet: «"ExtremaUnctio ", quae etiam et melius " Unctio infirmorum " vocaripotest, non est Sacramentum eorum tantum qui in extremovitae discrimine versantur. Proinde tempus opportunumeam recipiendi iam certe habetur cum fidelis incipit esse inpericulo mortis propter infirmitatem vel senium ». 1 0Ad sollicitudinemautem totius Ecclesiae usum huius Sacramenti pertinerehis verbis ostenditur : « Sacra infirmorum unctioneatque oratione presbyterorum Ecclesia tota aegrotantes Dominopatienti et glorificato commendat, ut eos alleviet et salvet(cf. I ac 5, 14-16), immo eos hortatur ut sese Christi passioni etmorti libere sociantes (cf. Rom 8, 17; Col 1, 24; 2 Tim 2,11-12; 1 P t 4, 13), ad bonum Populi Dei conferant ». u7Conc. Trid., Sess. XIV, De extr. unct., cap. II: CT VII, 1, 356; Denz.-Sehön. 1696.8Ibid., cap. III: CT, ibid.; Denz-Sehön. 1698.9Ibid., cap. III, can. 4: CT, ibid.; Denz.-Schön. 1697, 1719.10Conc. Vat. II, Const. de S. Liturgia Sacrosanctum Concilium, 73: A.A.S. 56 (1964),pp. 118-119.11Ibid., Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, 11: A.A.S. 57 (1965), p. 15.


8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale«XA. .AA. AL.VV" J 7V- "7VQuae omnia prae oculis habenda erant in ritu Sacrae Unctionisita recognoscendo, ut quae essent mutationibus obnoxia, adnostrae aetatis condiciones melius accommodarentur. 12Formulam sacramentalem ita mutare censuimus ut, verbisIacobi relatis, effectus sacramentales satius exprimerentur.Cum autem oleum olivarum, quod hucusque ad valoremSacramenti conficiendi praescribebatur, in nonnullis regionibusdeficiat vel difficile comparetur, decrevimus, petentibuspluribus Episcopis, ut, pro opportunitate, etiam aliud oleumin posterum adhiberi possit, quod tamen e plantis sit expressum,utpote oleo ex oliva similius.Ad numerum unctionum et ad membra ungenda quod attinet,opportunum visum est ritum simpliciorem reddere.«A> ^ -ii-*7C* WQuapropter, cum haec recognitio in quibusdam rebus ipsuuetiam ritum sacramentalem tangat, Auctoritate Nostra Apostolicaconstituimus, ut ea, quae sequuntur, in Ritu Latinoin posterum serventur:SACRAMENTUM UNCTIONIS INFIRMORUM CONFERTUR INFIRMISPERICULOSE AEGROTANTIBUS, EOS LINIENDO IN FRONTE ET IN MANIBUSOLEO OLIVARUM AUT, PRO OPPORTUNITATE, ALIO OLEO E PLANTIS,RITE BENEDICTO, HAEC VERBA, UNA TANTUM VICE, PROFERENDO :« PER ISTAM SANCTAM UNCTIONEM ET SUAM PIISSIMAM MISERI­CORDIAM ADIUVET TE DOMINUS GRATIA SPIRITUS SANCTI, UT APECCATIS LIBERATUM TE SALVET ATQUE PROPITIUS ALLEVET».In casu tamen necessitatis, sufficit, ut peragatur unicaunctio in fronte vel, propter peculiarem infirmi condicionem,in alia parte corporis aptiore, integra formula prolata.12Cf. Conc. Vat. II, Const. de S. Liturgia Sacrosanctum Concilium, 1: A.A.S- 56(1964), p. 97.


Acta, Pauli Pp. VI 9Hac Sacramentum iterari potest, si infirmus, post susceptamUnctionem, convaluerit et rursus in morbum inciderit,aut si, eadem infirmitate perdurante, discrimen graviusfiat.His de essentiali Sacramenti Unctionis infirmorum ritustatutis ac declaratis, Ordinem etiam Unctionis infirmorumeorumque pastoralis curae, a Sacra Congregatione pro CultuDivino recognitum, Nos Apostolica Nostra Auctoritate approbamus,simul, si casus fert, derogando praescriptis CodicisIuris Canonici aliisve legibus hucusque vigentibus, vel illaabrogando, ceteris vero praescriptis et legibus, quae eodemOrdine nec abrogantur nec mutantur, validis ac firmis manentibus.Cuius Ordinis, novam formam continentis, editioLatina, statim ac prodierit, editiones vero vulgares, a ConferentiisEpiscopalibus apparatae et ab Apostolica Sede confirmatae,die quae a singulis eiusmodi Conferentiis statuetur,vigere incipient; vetus autem Ordo usque ad 31 diem mensisDecembris anni 1973 poterit adhiberi. A die tamen 1 Ianuarii1974 novo tantum Ordine omnibus, ad quos pertinet, eritutendum.Nostra haec statuta et praescripta in Ritu Latino firma etefficacia esse et fore volumus, non obstantibus, quatenus opussit, Constitutionibus et Ordinationibus Apostolicis a DecessoribusNostris editis, ceterisque praescriptionibus etiam peculiarimentione dignis.Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die xxx mensis Novembrisanno MCMLXXII, Pontificatus Nostri decimo.PAULUS PP. VI


10 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeEPISTULAEIExc.mo P. D. Stanislao Lokuang, Archiepiscopo Taipehensi, ob EucharisticumConventum e tota Formosa insula Taipehae celebrandum.Nuntius sane iucundissima allatus est Nobis, nempe Taipehae,in urbe nobilissima, sub exitum vertentis huius anni, EucharisticumConventum e tota Formosa insula celebratum iri. Ad quem apparandumcum iam diu studiosa impendatur diligentia, aemula certationein id annitentibus clero populoque sub ductu et auspicio sacrorumAntistitum, laeta affulget spes fore, ut huiusmodi sollemnia Eucharisticamagnopere ad Dei gloriam conferant et Ecclesiae utilitatesafferant nec paucas nec leves.Tam pia et salutifera celebratio in honorem augusti SacramentiEucharistiae Nos vehementer movet, ut aliquo modo per has Litteraseiusdem partem capiamus, hoc quidem consilio, ut in coetu fidelium,altare Domini circumstantium, etiam Vicarii Christi vox exsonet,quae vos in fide sancta et susceptis propositis confirmet.Minime Nos fugit magnum huius celebrationis momentum, in quaagnoscere placet testimonium luculentissimum non modo catholicaefidei florescentis in hac insula, quam habemus carissimam et ad christianaevitae incrementa alacriter progredi videmus, sed sollertis etiamsollicitudinis sacrorum Pastorum, qui, Eucharisticum cultum promoventes,praeclarum in modum in christianam illam incumbunt renovationem,quae a Concilio Oecumenico Vaticano Secundo initium ductumquesuscepit ; siquidem « ex Eucharistia, ut e fonte, gratia in nosderivatur et maxima cum efficacia obtinetur illa in Christo hominumsanctificatio et Dei glorificatio, ad quam, ut ad finem, omnia aliaEcclesiae opera contendunt». 1In hoc autem mirabile Sanctissimae Eucharistiae mysterium mentemintendentes, fideles vestrae curae concrediti habent profecto, curmagis magisque perpendant inaestimabilem huiusmodi caelestium gratiarumthesaurum, ac propterea ad altitudinem divini consilii circagenus humanum et ad infinitae caritatis plenitudinem admirandamsalutariter incitentur.1Const. de S. Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 10.


Acta Pauli Pp. VI 11Deus, enim, qui ob inenarrabilem caritatem suam homines secumiungere voluit vitaeque divinae participes reddere, nihil fructuosius,excelsius nihil invenire potuit Eucharistiae Sacramento, quo non solumactio Christi animas salubriter attingit, sed sanctitatis Auctor recipitur ;quo non modo gratiae donum praebetur, sed ipse fons gratiae communicatur,ad enutriendam perficiendamque vitam divinam, sive in singulischristifidelibus sive in mystico Corpore Christi universo.Non solum autem SS.ma Eucharistia Sacramentum est, et quidem omniumpraestantissimum, sed etiam verum et perfectum sacrificium, in quo(( idem ille Christus, continetur et incruente immolatur, qui in ara crucissemel se ipsum cruente obtulit ». 2Certa fide credimus id evenire pergeminam consecrationem panis et vini, qua fit conversio totius substantiaepanis in substantiam corporis Christi et totius substantiae vini insanguinem eius. 3Ex quo consequitur, ut post mirabilem illam et singularemconversionem, non amplius panis et vinum, sed horum tantumspecies habeantur, sitque totus Christus cum natura sua divina ethumana sub utraque specie (( vere, realiter et substantialiter » praesens,donec utraque perdurat, 4panis scilicet vitae, qui de caelo descendit,sub eucharisticis velamentis dignus prorsus divini cultusreverentia et adorationis obsequio.Meminisse quoque iuvabit caelesti hoc munere unitatem interchristifideles mirandum in modum effici, secundum illud S. Pauli :(( unus panis, unum corpus multi sumus, omnes, qui de uno pane participamus)). 5Quo fit, ut SS.ma Eucharistia valde conferat ad instaurandamfraternam illam sinceramque inter homines necessitudinem,quam aetate nostra homines bona voluntate praediti expetunt, cuiusvero praecipui effectores christifideles esse debent, utpote quibus datumsit divino hoc pabulo vesci.Hoc igitur caritatis mysterium, hunc fontem praecipuum gratiae etpacis, hoc salutis ineffabile pignus incensis animis recolatis velimus.Plena et decora sit laus vestra in augustum altaris Sacramentum eademquelate resonet per istas immensas extremi Orientis oras, ubi innumeraehominum multitudines adhuc sunt Evangelii luminis expertes. IncensissimisNostris in optatis est, ut per istum Conventum catholicafides, quae inter vos tam laeta cepit incrementa, eucharistica magis2345Conc. Trid. Sess. XXII, 2.Cf. ib., Sess. XIII, 4.Cf. ib., 8.1 Cor. 10, 17.


12 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialemagisque exardescente pietate, novam lucem istic effundat hominesquevehementius trahat ad Christum.Interea, dum mentem cogitationemque ad urbem Taipeham amanterconvertimus, Christum Dominum « panem vivum et vitalem » supplicibusrogamus precibus, ut piis vestris benignus afflet inceptis, atquelumen et robur suum large diffundat.Quae ut feliciter eveniant, tibi, Venerabilis Frater, ApostolicamBenedictionem ex animo impertimus, quam pertinere etiam volumusad ceteros sacrorum Antistites, ad civiles potestates, ad sacerdotes etfideles universos, qui celebrando Conventui intererunt.Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die xv mensis Decembris,anno MCMLXXII, Pontificatus Nostri decimo.PAULUS PP. VIIIAd Exc.mum P. D. Ioannem Badé, Baiocensem et Lexoviensem episcopum,prima centenaria redeunte memoria ab ortu Sanctae Theresiae a IesuInfante.En cette année 1973, le centenaire de la naissance sur terre deThérèse Martin s'offre comme une lumière providentielle. Que saproximité de Dieu, la simplicité de sa prière, entraînent les cœurs àrechercher l'essentiel! Que son espérance ouvre la voie à ceux quidoutent de Dieu ou souffrent de leurs limites ! Que le réalisme de sonamour soulève nos tâches quotidiennes, transfigure nos relations, dansun climat de confiance en l'Eglise ! Et du haut du Ciel, Nous n'endoutons pas, sainte Thérèse de l'Enfant-Jésus elle-même ne cesserapas, en cette année jubilaire, de réaliser sur terre le bien qu'ellea promis.A notre époque, l'intimité avec Dieu demeure comme un objectifcapital mais difficile. On a en effet jeté le soupçon sur Dieu ; on a qualifiéd'aliénation toute recherche de Dieu pour lui-même; un mondelargement sécularisé tend à couper de leur source et de leur finalitédivines l'existence et l'action des hommes. Et pourtant la nécessitéd'une prière contemplative, désintéressée, gratuite, se fait de plus enplus sentir. L'apostolat lui-même, à tous ses niveaux, doit s'enracinerdans la prière, rejoindre le Cœur du Christ, sous peine de se dissoudre


Acta Pauli Pp. VI 13dans une activité qui ne conserverait d'évangélique que le nom. Faceà cette situation, Thérèse demeure avant tout celle qui a cru passionnémenten l'Amour de Dieu, qui a vécu sous son regard les moindresdétails quotidiens, marchant en sa présence, qui a fait de toute sa vieun colloque avec le Bien-Aimé, et qui a trouvé là, non seulement uneaventure spirituelle extraordinaire, mais le lieu où elle rejoignait leshorizons les plus vastes et communiait intimement aux soucis et auxbesoins missionnaires de l'Eglise. Tous ceux qui sont aujourd'hui enquête de l'essentiel, qui pressentent la dimension intérieure de lapersonne humaine, qui recherchent le Souffle capable de susciter unevraie prière et de donner une valeur théologale à toute leur vie, Nousles invitons, qu'ils soient contemplatifs ou apôtres, à se tourner versla carmélite de Lisieux : au-delà d'un langage nécessairement marquépar son époque, elle constitue un guide incomparable sur les cheminsde l'oraison.De même aujourd'hui, il importe de raviver l'espérance. Beaucoupéprouvent durement les limites de leurs forces physiques et morales.Ils se sentent impuissants devant les immenses problèmes du mondedont ils s'estiment à juste titre solidaires. Le travail quotidien leursemble écrasant, obscur, inutile. Bien plus, parfois, la maladie les condamneà l'inaction, la persécution étend sur eux un voile étouffant.Les plus lucides ressentent davantage encore leur propre faiblesse, leurlâcheté, leur petitesse. Le sens de la vie peut ne plus apparaître clairement,le silence de Dieu, comme on dit, peut se faire oppressant. Certainsse résignent avec passivité; d'autres se referment sur leurégoïsme ou sur la jouissance immédiate; d'autres se durcissent ou serévoltent; d'autres enfin désespèrent. Aux uns et aux autres, Thérèse« de l'Enfant-Jésus et de la Sainte Face » apprend à ne pas compter sursoi-même, qu'il s'agisse de vertu ou de limite, mais sur l'Amourmystérieux du Christ qui est plus grand que notre cœur et nous associeà l'offrande de sa Passion et au dynamisme de sa Vie. Puisse-t-elleenseigner à tous la (( petite voie royale )) de l'esprit d'enfance, quiest aux antipodes de la puérilité, de la passivité, de la tristesse! Decruelles épreuves de famille, des scrupules, des peurs, d'autres difficultésencore semblaient bien de nature à perturber son épanouissement; la maladie n'a pas épargné sa jeunesse ; bien plus, elle a expérimentéprofondément la nuit de la foi. Et Dieu lui a fait trouver, ausein même de cette nuit, l'abandon confiant et le courage, la patienceet la joie, en un mot la vraie liberté. Nous invitons tous les hommes


14 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialede bonne volonté, particulièrement les petits et les humiliés, à méditerce paradoxe d'espérance.Enfin, l'insertion réaliste dans la communauté chrétienne où l'onest appelé à vivre dans l'instant présent Nous apparaît comme unegrâce éminemment souhaitable pour notre temps. Beaucoup de chrétiensvoient mal comment concilier concrètement l'épanouissementpersonnel et les exigences de l'obéissance religieuse ou de la vie encommun : la liberté et l'autorité ; la sainteté et l'institution ; la véritédes rapports et la charité; la diversité des charismes et l'unité; leréalisme quotidien et la contestation «prophétique» du présent...Sainte Thérèse s'est trouvée constamment confrontée à de tels problèmes.Il serait vain, certes, de chercher chez elle une formulationmoderne de ces questions, encore moins des solutions systématiques.Mais on ne peut nier les intuitions lumineuses qui ont présidé à sesrapports journaliers avec ses Sœurs — notamment les novices quifurent ses compagnes — et à son insertion dans le cadre étroit de savie conventuelle. Avec la finesse de sa sensibilité, la lucidité de sonjugement, son désir de simplification, son attachement à l'essentiel,on peut dire qu'elle a suivi l'Esprit, frayé une voie originale, épanouisa propre personnalité spirituelle, et permis à bien des âmes de prendreun essor nouveau et adapté à chacune d'elles. Mais pour ce faire,elle ne s'est pas éloignée de l'obéissance; elle a su utiliser avec réalismeles humbles moyens que lui offrait sa communauté et que l'Eglisemettait à sa disposition. Elle n'a point attendu, pour commencer àagir, un mode de vie idéal, un entourage plus parfait; disons plutôtqu'elle a contribué à les changer du dedans. L'humilité est l'espacede l'amour. La valeur des actes se mesure à leur charge d'amour. Saquête de l'Absolu et la transcendance de sa charité lui ont permis defranchir les obstacles, ou plutôt de transfigurer ces limites. C'est avecconfiance qu'elle a rejoint d'emblée l'essentiel de l'Eglise, son Cœur,qu'elle n'a point séparé du Cœur de Jésus. Puisse-t-elle obtenir aujourd'hui,à tous ses frères et sœurs catholiques, cet amour de l'Eglisenotre Mère!Oui, de son exemple, de son intercession, Nous espérons de grandesgrâces. Que les laïcs y puisent le goût de la vie intérieure, le dynamismed'une charité sans faille, sans jamais disjoindre leur œuvreterrestre de la réalité du Ciel. Que les religieux et les religieuses sesentent raffermis dans leur donation totale au Seigneur. Que lesprêtres, pour lesquels elle a tant prié, comprennent la beauté de leur


Acta Pauli Pp. VI 15ministère au service de l'Amour divin. Et que les jeunes dont la générositéou la foi hésite aujourd'hui devant la perspective d'une consécrationabsolue et définitive, découvrent la possibilité et le prix horspair d'une telle vocation, près de celle qui tenait, dès avant quinzeans, à renoncer à tout ce qui n'était pas Dieu, pour mieux vouer savie à « aimer Jésus et à le faire aimer ». Elle ne s'est pas repentie,a-t-elle dit sur son lit de mort, de (( s'être livrée à l'Amour ». Dieu lePère est fidèle; l'amour de Jésus ne trompe pas; l'Esprit-Saint vientau secours de notre faiblesse. Et l'Eglise a besoin, avant tout, desainteté.En formulant ces vœux d'un cœur ardent, Nous vous encourageonsdonc, cher Frère dans l'épiscopat, à tout mettre en œuvre pour quele message de la sainte de Lisieux soit à nouveau proposé, médité,approfondi, en correspondance avec les besoins spirituels de notretemps. Nous vous félicitons de l'accueil que votre diocèse prépare auxpèlerins, dans l'atmosphère de joie, de simplicité et de recueillementqui sied à cet événement religieux. Nous exhortons les prêtres, leséducateurs, les prédicateurs, à en faire le thème de leurs homélies, deleur catéchèse, de leurs retraites, de leurs pèlerinages, et aussi lesthéologiens à scruter la doctrine spirituelle de Sainte Thérèse del'Enfant-Jésus. C'est une joie pour Nous d'apprendre que des publicationsnombreuses et de qualité contribuent à mettre davantageencore en lumière cette âme sainte, à donner un écho profond à sonaventure spirituelle, dans le respect nécessaire de l'authenticité desfaits et du rôle mystérieux de la grâce. Nous invitons aussi les pèlerinsd'Alençon et de Lisieux à prier pour notre ministère de Pasteuruniversel. Et à vous-même, à tous ceux qui s'efforceront d'entrer plusavant dans la voie ouverte par sainte Thérèse de l'Enfant-Jésus, etsurtout aux chères religieuses carmélites, Nous adressons, avec nospaternels encouragements notre Bénédiction Apostolique.Du Vatican, le 2 Janvier 1973.PAULUS PP. VI


16 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeNUNTII GRATULATOMIIAd E.mum P. D. Laurentium Iosephum S. R. E. Cardinalem Shehan,Baltimorensem Archiepiscopum, quinquagesimo exacto anno ex quosacerdotio est auctus.Auditu quidem fuit Nobis iucundum fore, ut hoc Decembri mensetibi, Venerabilis Frater Noster, translaticio more celebrandus sollemnisanniversarius recurrat dies : decem enim complebuntur lustra, exquo ordinatus fuisti sacerdos. Grato animo et religioso mentis obsequiofas est tibi recolere sacratissimo ritu accepta beneficia caelestia.Etenim, ad singularia consilia in regno Dei socia pacis, amoris,iustitiae praeparatus, tunc ipse abunde unctus es illo oleo, de quoIsaias, mansuetudinem divini Redemptoris prospiciens, dixit : « SpiritusDomini super me, eo quod unxerit Dominus me, ad annuntiandummansuetis misit me, ut mederer contritis corde »/Amantis curae studio moti, qua continenter volumus Romana purpurahonestatorum adiutorum Nostrorum laeta maestave participare,temperare Nobis non possumus, quin in auctum gaudii sancti festae tuaecommemorationi Nos quoque quodam modo adsimus. Accipe igiturhasce Litteras Nostras, testes et nuntias bene ominantis animi sensus,quo impulsi ab omnium bonorum Principio et Fonte quidquid estsincerum, faustum, salutare, felix, tibi percupimus.Neque gratulationibus praeconium laudis deesse oportet. EnimveroNos minime latent diligenter et naviter a te collocati labores in, catholiconomine perillustri, Baltimorensi Archidioecesi moderanda, etiamaspera inter discrimina rerum, quibus viriliter obluctatus es. Praeteralia ob oculos habemus ecclesialem compagem iuxta placita OecumeniciConcilii Vaticani secundi a te concinnatam, complures sacras aedes necminore numero collegia scholasque exstructa, tria sacrorum alumnorum,qui sint melioris spei Ecclesiae haud defuturum auspicium, Seminariae solo excitata, sacri ministerii adiumenta singulis in populi coetibus,etiam — idque attentiore studio — Nigritis impensa. Haud exigui indematuruerunt fructus, quibus gratia Christi curas et vigilias tuas fecitesse fecundas; quin etiam hisce ampliores in posterum editum iri, si1Is. 61, 1.


Acta Pauli Pp. VI 17concordiae validae supererant vires ac integerrimae fidei sacra iura sempera te defensa tectaque erunt, haud fallaci exspectatione portenditur.Hanc ob rem magnis precibus tibi Spiritus Sancti septemplex donuminvocamus, ut semper eius consolatione et caelestium rerum gustufruaris, sapientiae haustu magis magisque ditatus, ita ut possint adte referri perfecti hominis Dei lineamenta pulcherrima : (( Aqua profundaverba ex ore vivi, et torrens redundans fons sapientiae ». 2Enixe denique orantes, ut Dominus misereatur tui et benedicat tibi,illuminet vultum tuum super te et misereatur tui 3ac tribuat invocantinomen suum sine perturbatione evangelicae divitias pacis, auspice BeatissimaVirgine Maria, Begina pacis, matre sanctae spei et pulchraedilectionis, Apostolicam denique Benedictionem tibi, Venerabilis FraterNoster, perlibenter et peramanter impertimus ; hancque volumus AntistitibusAuxiliaribus tuis et cuncto gregi, moderationi tuae commisso,atque universis sacro anniversario tuo interfuturis concedi.Ex Aedibus Vaticanis, die ix mensis Decembris, anno MCMLXXII,Pontificatus Nostri decimo.PAULUS PP. VIIIAd E.mum P. D. Patricium Aloisium S. R. E. Cardinalem O'Boyle,Vashingtonensem Archiepiscopum, quinque condentem lustra a susceptaordinatione episcopali.In fastis operosae vitae tuae candida gemma signatus, fugacis temporiscursu revectus mox redibit dies, tibi semper iucundus, paulosubinde iucundiore celebrandus recordatione : quinque enim implebunturlustra, ex quo ipse, Venerabilis Frater Noster, Divinae Providentiaenutu ad maiora in Ecclesia obeunda officia natus, ordinationemepiscopalem suscepistisAd festo ritu, ut communis mos est, huiusmodi recolendam anniversariammemoriam, plane iusteque cogitas convocandum esse populum,quem sacri iuris potestate regis. Quapropter probe ad te convenire potestvibratilis magnificusque hortatus Davidicae vocis : (( Confitebor tibi in23Prov. 18, 4.Cf. Ps. 66, 2.


18 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeecclesia magna, in populo gravi laudabo te)). 1Patri scilicet misericordiarumet Deo totius consolationis, ex quo omnis paternitas incaelis et in terris nominatur 2consona gratiarum actione adscribendaesunt salus, felicitas, vita, quibus conlata tibi dignitas in gloriam vertitomnium bonorum Auctoris et Datoris, aeque atque in evangelicumprofectum populi curis tuis commissi, ut sub tuo magisterio fieretecclesia magis conspicua adeuntium frequentia, et in exercendarumvirtutum aemulo studio praestantior.Laetitiae autem sanctae, qua haec praeteriti eventus primordiarecensebis, benevolentia et bona existimatione permoti, quibus Noserga te afficimur, libenter volumus esse participes.Ob id Nostram in te impensam voluntatem manifesta faciant diligentiaeplena vota, quae tibi, Episcopo de catholico nomine egregiemerito, cuncta salutaria, prospera, profutura orant et poscunt.Dulce sane tibi erit in praesens recolere evigilata consilia, arduoslabores, quibus, officii tui retinentissimus, illustris Archidioecesistuae moderationi creditae maiori emolumento cum veteris disciplinaevigore prospexisti. Opera in re religiosa, civili, sociali excitata, tuaacerrima integrae fidei et legis moralis tuitio, divini cultus exornatio,complurium catholicarum scholarum extructio, curvae senectuti actot auxiliis indigenti puerili aetati exquisita adhibita sollicitudo diligentiamtuam patris, pastoris, magistri ostendunt, in discriminibusrerum impavidam, ac merito sunt causa, cur tuum nomen perenniterin laude et exemplo sit.In hisce tuis aestimatoribus Nos quoque cum simus adlecti, eorumsalutaribus precationibus quasi cumulum imponere studemus, atqueadeo enixas pro te fundimus Deo supplices preces, ut, perpetua eicaritate coniunctus, diu felix vivas in terris, semper in caelis.Quare ut perfectus homo Dei die noctuque legem Altissimi facmediteris; fac immurmuret ori tuo illud sacri Psaltae hortativumeffatum: «Paratum cor meum...; cantabo et psalmum dicam», 3adomnia facienda quae supernae voluntati placeant, ad omnia tolerandaquae maiori Ecclesiae et patriae bono sunt conducibilia, praepara cortuum tamquam in Sancto sanctorum propitiatorium, quod offunditurnube divinae praesentiae et a duobus Cherubim sustentatur. 41234Ps. 34, 18.Cf. 2 Cor. 1, 3; Eph. 3, 15.Ps. 56, 8.Cf. Ex. 25, 17; Rom. 3, 25.


Acta Pauli Pp. VI 19Haec fiagrantibus ominatis vocibus, hoc Nobis postremum manetut tibi, Venerabilis Frater Noster, sollertibus Antistitibus Auxiliaribustuis et iis omnibus, qui sacris anniversariis sollemnibus tuisutcumque intererunt, Apostolicam Benedictionem, caritatis Nostraepignus et auspicem, libentissime impertiamus.Ex Aedibus Vaticanis, die xvm mensis Decembris, anno MCMLXXII,Pontificatus Nostri decimo.PAULUS PP. VIALLOCUTIONESIAd E.mos Patres Cardinales, ad Romanae Curiae Pontificalisque DomusPraelatos, per E.mum Sacri Collegii Decanum Summo Pontifici feliciaac fausta ominatos, Nativitatis Domini nostri Iesu Christi festo recurrente.*Accogliamo con commossa riconoscenza, Signor Cardinale, i votiche la prossima festività del santo Natale ispira al suo animo cortesee pio, e che vogliono interpretare anche quelli del Sacro Collegio, checi onora ancora una volta in questa ricorrente felice occasione, propiziaalla effusione di quei sentimenti che rendono solidale, valida ereligiosa la collaborazione, fiduciosa la comune fatica. Ringraziamodi cuore di cotesto prezioso attestato di spirituale comunione, e loricambiamo di cuore col nostro : quante volte noi, pensando al lorolavoro, che le presenti condizioni della Chiesa e del mondo, rendonopiù intenso e più grave, vorremmo subito manifestare la nostra gratitudinee confortare la loro operosità, mentre la pressione degli impegninon ce ne concede il tempo necessario, né la congrua tranquillità,e affidiamo all'interiore colloquio col Signore la parola delcuore, dovuta a così generoso servizio. Giunge pertanto opportuno unmomento di confidenziale colloquio, come questo, per assicurare cotestoSacro Collegio, e quanti sono a lui cooperatori nei Dicasteri e negliunici della Curia Romana, del nostro alto apprezzamento dell'animo edell'opera, con cui è sostenuta la nostra ardua ed umile missione abenefìcio della santa Chiesa, non che dell'umanità in cui siamo inseriti.E favorevole il presente momento sarebbe per aprire l'animo a qualcheconsiderazione sulle condizioni presenti della Chiesa e sull'andamento* Die 22 mensis decembris a. 1972.


20 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialegenerale delle cose, viste da questo osservatorio vaticano, come giàaltra volta, in questa ricorrenza, ci sembrò doveroso di fare, ma oggi,pervasi come siamo da un soverchiante pensiero, quello della pace, aquesto soltanto si limita il nostro discorso, e, come intorno a puntofocale, raggruppa e condensa alcune osservazioni, che ci pare convenienteesporre a loro, Signori Cardinali, e a quanti può giungere laeco della nostra voce ; sì, intorno a questo dominante tema, la pace, che,da un lato, il Natale ancora diffonde nel mondo e nei cuori, comemessaggio celeste, e, dall'altro, il nostro ufficio apostolico rende diemergente ed urgente attualità.La pace sia dunque, innanzi tutto, il nostro augurio cordiale pergli animi vostri, per gli animi di quanti, fratelli e figli, celebrano confede amorosa la santa festività del Natale, che con la gloria a Dioporta l'annuncio della pace all'umanità. Questo sacro carisma dellapace, frutto del ristabilito rapporto vitale fra noi e Dio, secondo unsoprannaturale disegno di misericordia e di bontà, 1emanazione interioredello Spirito, 2 esperienza che sorpassa ogni intendimento, 3 noilo possiamo sperare come privilegiato tesoro, se davvero seguaci di Cristonoi lasciamo ch'Egli lo faccia esultare nei nostri cuori. 4Vi è, cidicono e noi stessi ne abbiamo documenti, qua e là, una rinascita divita contemplativa religiosa nella Chiesa, ed anche vicino a lei : questoè già segno del regno della pace, che si conferma e si diffonde dentro ed'intorno al mistico cenacolo di Cristo, eh'è la Chiesa orante e vivente :salutiamo con gioia e con augurio il consolante fenomeno.Ma un altro ben diverso fenomeno si è pronunciato in questi ultimianni in seno alla Chiesa, come tutti sappiamo : quello della contestazione.Non è questo il momento di farne l'analisi. Basti dire che esso,a quanto a noi pare, è innanzi tutto un fenomeno proveniente da unprocesso contagioso della insoddisfazione generale e patologica, cheha invaso la presente generazione. Sempre un fenomeno analogo avvienestoricamente, come fatto naturale dei cicli pedagogici e mentali dellediverse età, che si succedono Puna all'altra : l'età nuova si staccadalla precedente mediante contestazione e mediante avanzata versonuove forme di pensiero e di costume.Tale fenomeno ha causato tante situazioni spirituali e pratiche1234Cf. Eph. 2, .4-7.Gal. 5, 22.Phil. 4, 7.Cf. Col. S, 15.


Acta Pauli Pp. VI 21nell'ordinamento ecclesiastico tutt'altro che pacifiche, e per lo piùriducibili ad un'unica e generica classifica : crisi di obbedienza. Laformula, tanto cara al nostro venerato predecessore, Papa GiovanniXXIII : « oboedientia et pax », in non pochi casi e in diverse misure,si è spezzata, con pregiudizio non solo del primo termine, l'obbedienza,ma altresì del secondo, la pace.Ma ci sostengono, a questo proposito, l'ammirazione ed il confortodi vederlo tuttora realizzato questo binomio dell'obbedienza e dellapace dalla grande, ed oggi più cosciente, maggioranza degli ecclesiastici,dei religiosi e dei fedeli, ai quali l'obbedienza, imbevuta dallospirito pastorale scaturito in nuova abbondanza dal Concilio, restituisce,con quel senso di comunione, che la fede e la carità fannocoincidere col supremo desiderio di Cristo, l'unità, il gaudio dellapace. 5Questa unità e questa pace nel supremo desiderio di Cristo, purvolto direttamente e principalmente al mondo trascendente dello spirito,debbono essere altresì un bene e una conquista dei membri dell'umanafamiglia nella loro terrena esistenza di fratelli, figli dellostesso Padre che sta nei cieli, partecipi della stessa naturale e sovrannaturalevocazione, pellegrinanti con pari diritti e con pari doveri dimutuo aiuto verso la comune casa paterna.La missione, la passione di pace della Chiesa trabocca così dai suoiconfini e si protende, per quasi spontaneo e necessario movimento, allasocietà civile, nelle singole Nazioni e nei rapporti fra di esse.Passione di pace, dicevamo; passione soprattutto, nel senso piùproprio della parola, laddove la pace, sospiro dei popoli, è ferita epericolante: talvolta per obiettive gravi situazioni di conflitto, e talvolta,in parte almeno, per insufficienza d'impegno — Dio non vogliaper mancanza di buona e sincera volontà — da parte di quanti nehanno la responsabilità.A chi conservi il ricordo di conflagrazioni non lontane, che ancoraoggi lasciano impresse nelle carni dei popoli le cicatrici, dolorose tuttora,delle loro conseguenze, parrà risultato già sufficientemente preziosoche l'umanità o interi Continenti siano stati preservati, per unperiodo ormai notevole di anni, dal ripetersi di analoghe immanitragedie.Considerazione non trascurabile, certo. Ma chi non si rende contosCol. 3, 15.


22 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeche questa pace, poggiante in gran parte su un vero o presunto equilibriodi forze, ha troppo labile e pericolante fondamento? E chi nontrepida al pensiero che il prevalere di passioni o un errato calcolopossano imprevedibilmente mettere a disposizione dell'offesa il paurosoarsenale che ora si vuole accumulato a difesa?A questa trepidazione abbiamo dato voce ancor una volta nel nostrorecentissimo Messaggio per la prossima giornata mondiale della pace;Messaggio che, nella sua fondamentale ispirazione di positivo ottimismo,non poteva non rispecchiare la complessità di una realtà e diuna problematica ricca di troppi chiaroscuri, di drammatica e sanguinanteevidenza.Se, ciò nonostante, abbiamo voluto ricordare al mondo che la paceè pur sempre possibile, non è stato soltanto per illuminare d'una qualcheluce di speranza sofferenze in atto o angosce insorgenti, ma perrichiamare, insieme, tutti al senso delle loro responsabilità; perchénessuno sia tentato di ricercare in supposte ineluttabilità storiche unalibi morale, che scusi dalla ricerca volenterosa e instancabile delle vie,difficili ma non chiuse, della pace.Ed a questo riguardo ci piace, ed è per noi doveroso, rendere quirinnovata testimonianza a quanti, in posizione di guida nei rispettiviStati o nelle grandi Organizzazioni internazionali, stanno mettendo iloro sforzi, duri assai spesso, non sempre debitamente riconosciuti, nésempre coronati dagli auspicabili successi, al servizio della grandecausa della pace.Ad essi il nostro cordiale riconoscimento, il nostro incoraggiamento; per essi le nostre preghiere perché il Signore dia loro saggezzae fermezza sufficienti alla nobile ed ardua impresa.Limitazione e controllo degli armamenti, e specialmente dei mezzibellici più pericolosi e ripugnanti a quel senso d'umanità che nondovrebbe mancare neppure durante i più aspri conflitti; preparazionee progressiva attuazione di un vero e generale disarmo ; ricerca di nuoveforme, mondiali o regionali, per prevenire e comporre i dissidi che turbanola pace e la sicurezza dei popoli : tutti questi sforzi non possononon avere il plauso, l'appoggio e — nella misura consentita dalla loronatura e dalla nostra missione — la collaborazione della Chiesa e dellaSede Apostolica.Né crediamo sia lecito cedere al senso di sfiducia che ricorrentementepervade l'umanità quando, sfiorite le speranze di una stabilepace, che sorgono dopo la conclusione d'ogni grande conflitto, si


Acta Patiti Pp. VI 23assiste al graduale addensarsi di nuove rivalità e di nuove tensioni,foriere di più minacciosi pericoli.È dovere invece, di quanti ne hanno, in qualche pur modestamisura, responsabilità e mezzi, non lasciar mancare sforzo alcunoperché le situazioni di conflitto che a mano a mano si presentano,possano avere, mentre ancora sono circoscritte, una equa e sollecitasoluzione, nella considerazione e nel rispetto dei diritti e dei legittimiinteressi reciproci, ma avendo di mira, insieme, l'interesse comunee superiore della pace.E qui il nostro discorso deve soffermarsi, o meglio ritornare sualcune situazioni di tale genere, delle quali tante volte, in questiultimi anni, abbiamo dovuto fare parola e che giungono, anche perquesto, a dare l'impressione che non vi sia per esse una possibilità disoluzione all'infuori forse di quella, deprecabile e illusoria, dellaforza.Consapevoli delle difficoltà che si frappongono, e dando debitoriconoscimento alla somma degli sforzi che già sono stati compiuti,non vorremmo però che un senso pericoloso di scontento e d'impotenzafacesse venir meno, nelle parti interessate, l'animo e la volontà delricorso alle vie del negoziato leale e tenace.Se a qualche cosa può valere la nostra umile ma sincera ed appassionataparola, sia essa di incitamento e di incoraggiamento a tutticoloro sulle cui spalle, di fronte ai popoli e alla storia, grava il pesodi così difficili decisioni. L'attenzione e la comprensione degli uominidi buona volontà li spingono a non darsi per vinti nella nobile battagliadella pace.Questi sentimenti abbiamo ultimamente manifestati, quando l'attesadella sospirata sospensione delle ostilità nel Vietnam è andatadelusa, senza che apparissero sufficientemente palesi i motivi dellainterruzione del negoziato; ed abbiamo espresso il voto e la speranzache questo ritardo doloroso valga, non a mettere in pericolo il raggiungimentodella pace in quelle martoriate regioni, ma ad assicuraread essa un più stabile e solido fondamento.L'improvviso precipitare degli eventi ha poi aggravato nell'opinionedel mondo l'amarezza e la preoccupazione. Tanto più fervida sileva pertanto la nostra preghiera perché il duro conflitto possa avereal più presto equa e soddisfacente conclusione.Il prolungarsi di fatto della sospensione quasi completa di azionibelliche nel Medio Oriente va senza dubbio valutato come fatto positivo.


24 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeMa questo protrarsi dello stato di guerra, senza passi effettivi versola ricerca di soluzioni pacifiche, mentre immutato resta lo sforzodiretto ad aumentare il rispettivo potenziale bellico, costituisce unpermanente e grave pericolo, in una zona così sensibile e delicata,che minaccia, oltre la tranquillità e la sicurezza di quelle popolazioni,valori cari, per diversi motivi, a tanta parte dell'umanità.Senza dire che il progressivo affermarsi di situazioni prive d'unchiaro fondamento giuridico, internazionalmente riconosciuto e garantito,non potrà che rendere più difficoltosa poi, anziché facilitarla,una equa ed accettabile composizione, che tenga il dovuto conto deidiritti di tutti : pensiamo qui, in particolare, alla Città Santa, Gerusalemme,alla quale va con più intenso pensiero in questi giorni ilricordo dei seguaci di Cristo, e nella quale anch'essi debbono potersisentire pienamente « cittadini ».Rinnoviamo pertanto il nostro voto, la nostra fervida esortazionea uno sforzo sincero e volenteroso per una giusta e sollecita pace. Lochiedono con noi fra gli altri, ma con urgenza ancora maggiore e piùgiustificata, i figli del popolo palestinese che da tanti anni attendonoed invocano un equo riconoscimento delle loro aspirazioni, non incontrasto, ma nella necessaria armonia con i diritti di altri popoli.A un'altra regione, a noi non meno cara, si rivolge ora il nostropensiero, affettuoso e profondamente addolorato : l'Irlanda del Nord.Faccia il Signore che sentimenti di civile comprensione e di cristianacarità prevalgano finalmente in tutti — come già sappiamo che prevalgononella maggior parte di quelle laboriose e fedeli popolazioni —sopra risentimenti, pur giustificati, e sulle tentazioni del rancore edella vendetta. Superato ogni motivo di antiche rivalità, a tutti appariscacon chiarezza quali siano oggi le esigenze della giustizia — fondamentoinsostituibile d'ogni pace genuina — e di una rispettosa ecordiale convivenza.Altre situazioni purtroppo, nel vasto panorama della vita internazionale,si presentano a noi, che non sono di pace, anche se nonsembrano costituire imminente pericolo di più vasti conflitti; tuttedolorose, però, e deplorevoli, e perché causa di tanti lutti e sofferenze,e perché frutto per lo più di ingiustificabili condizioni di oppressione,di rivalità razziali, politiche, tribali o del mancato riconoscimento dilegittime aspirazioni degli individui o dei popoli.Ma insieme non vorremmo lasciare senza un accenno, almeno, isegni confortanti e promettenti che è dato qua e là rilevare, vòlti a


Acta Pauli Pp. VI 25risanare lacerazioni residue o a ricomporre i rapporti interrotti.Desideriamo ricordare, a titolo di esempì, i colloqui intrapresi nell'annoin corso fra le Croci Rosse delle due Coree, del Nord e del Sud,e i recenti scambi di prigionieri — di guerra o civili — fra il Pakistanda una parte e l'India e il Bangladesh dall'altra. Si tratta di gestilimitati, ancora, ma che dimostrano una buona volontà per la qualeesprimiamo la nostra soddisfazione. Voglia Iddio che essi preludanoa un pronto ritorno anche delle migliaia e migliaia di persone, cheancora rimangono forzatamente lontane dalle proprie terre! Sappiamoche il problema è complesso, ma confidiamo nella magnanimità e nellagenerosità di quei popoli, che geografia e tanti antichi legami consiglianodi avanzare insieme sulle vie del benessere e del progresso.Annunciatrice di pace, pronta sempre ad incoraggiare e a darela propria leale cooperazione alle opere di pace, la Chiesa può benchiedere pace anche per se stessa, da parte degli Stati nei cui territoriessa vive ed opera. Una pace che le assicuri non privilegi, ma ilrispetto dei suoi diritti nativi e di quelli che — anche in forza deiprincipi sanciti dal mondo civile in atti solenni, quale la DichiarazioneUniversale delle Nazioni Unite sui Diritti dell'Uomo — sono dariconoscersi ai cittadini che si proclamano suoi figli. Che le consentadi condurre serenamente e in legittima libertà la sua esistenza, insegnarela sua dottrina, esercitare le sue attività, indirizzate solo albene. Che la faccia considerare e trattare, non come una estranea euna nemica da osteggiare, o un pericolo da combattere, ma comeuna forza alleata in tutto ciò che è buono, e nobile, e bello.Per parte sua questa Sede Apostolica sta da tempo conducendoun'azione leale, paziente, fiduciosa nell'assistenza divina e nella forzadella verità e del diritto, per stabilire o ristabilire dappertutto — purtra le difficoltà create da particolari sistemi ideologici o di governo —un chiaro ed onesto rapporto, tale che alla Chiesa sia garantito, comesuol dirsi, il sufficiente spazio vitale.Non è nostra intenzione stabilire qui dei bilanci. Non possiamoperò tacere di qualche porzione della Chiesa di Cristo, alla quale sembraancor oggi riservata la pace, non della silenziosa sofferenza soltanto,ma — si direbbe — della tomba.Lasciateci aprire l'animo nostro sulla desolazione che ci procurail pensiero di una nazione, piccola di territorio, ma ricca di gloriosetradizioni, civili e religiose, vicina a noi per la posizione geografica,e ancor più per l'affetto rispettoso che le portiamo, ma tenuta da noi


26 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialelontana da barriere che la fanno apparire quasi separata dalla vastitàdi un oceano : l'Albania. Non ne avevamo mai fatto pubblicamente ilnome; non per oblìo, bensì — come avviene per altre analoghe situazioni— per un sentimento di amoroso riguardo, e per non aggravare,forse, condizioni di vita ivi già estremamente penose, per la ChiesaCattolica come del resto per altre confessioni religiose.Percossi i Pastori e disperso il gregge, non si vede quale umanasperanza rimanga là alla Chiesa. Ma noi vogliamo sperare ancora,anche « contra spem », mentre al popolo albanese, racchiuso nei confinidella sua terra o vivente fuori di essa, desideriamo esprimere ilrispetto, l'ammirazione, l'amicizia che la sua storia e le sue presentivicende ci dettano; ed assicurare che siamo sempre pronti ed ansiosidi poter riprendere anche con il loro Paese un buono ed amichevolerapporto.Vi sono poi altre immense regioni, dove la vita della Chiesa Cattolicaè praticamente soffocata, non solo perché essa vi sarebbe rappresentatada minoranze, statisticamente esigue, non certo però trascurabili,ma perché effettivamente impedita di esercitare la sua missionereligiosa e di comunicare con la sua propria comunione gerarchica.Ma preferiamo noi stessi ora tacere di queste situazioni cheparlano da sé, e che, anche queste, non spengono in noi la fiducia nellaprofonda ricchezza spirituale di quelle genti e nella loro immortalevocazione alla verità universale del cristianesimo.Di passione di pace abbiamo parlato. E a qualcuno potrà talvoltaapparire persino eccessiva l'insistenza con la quale ritorniamo su temiche, sembra, non hanno così diretta attinenza con l'oggetto e le responsabilitàdel nostro ufficio apostolico.Ma non è forse, questa, una essenziale manifestazione di quellaCarità di Cristo che, come già Paolo, ci sospinge e ci fa urgenza, enon ci lascia tranquilli ove qualcuno dei nostri fratelli — e Cristo inessi — soffra nello spirito o nel corpo? E non risponde essa alla volontàdel Signore, che con l'augurio della pace ha voluto segnare l'inizioe la conclusione della sua vita terrena?L'ossequio a una Volontà che è per noi legge ed esempio ci fainstancabili, come a parlare e ad operare per la pace, così a sperareche essa possa divenire realtà, superando gli ostacoli molteplici etenaci che incontra sul suo cammino.Tale speranza — paziente e fattiva — vogliamo dare alla Chiesa, almondo, in questa trepida vigilia natalizia. Con la Nostra Benedizione.


Acta Pauli Pp. VI 27IICuniculariis habita, nocte Nativitatis Domini, a Beatissimo Patre ad montisSoractis radices sacrum peragente.*Adesso la mia parola si rivolge principalmente a voi, uomini delcantiere, a voi lavoratori, minatori, operai, manovali, e a quanticon voi sono associati nell'ardua fatica, in quella fìsica specialmente,la quale impone alle membra del corpo sforzo, tensione, stanchezza, eintorpidisce il pensiero.Io voglio svegliare un momento la vostra attenzione, e rompere ilsonno a cui avreste ben diritto, per dirvi innanzi tutto perché io sonovenuto questa notte fra voi. Perché venuto? Perché ho una notizia daportare anche a voi. Vedete : io sono un messaggero ; diciamo la parolagiusta : sono un apostolo. Apostolo vuole appunto significare messaggero,cioè un uomo mandato, un portatore di notizie ; nel caso mio,un portatore d'un annunzio straordinario, inviato apposta per comunicarviuna buona notizia, in termine proprio si dice un « vangelo », unacomunicazione bellissima, che tutti ci riguarda, e riguarda anche voi.Io sento venire da voi due domande ; la prima : Chi ti manda? e dache parte vieni? Tu non sei il Papa, che sta a capo degli altri? chi puòcomandare al Papa, e mandarlo come un inviato qualunque? Ebbene,voi sapete come sono andate le cose: è stato Gesù Cristo, il Verbo diDio fatto uomo (del Quale parleremo subito), che ha scelto dodici suoiapostoli e li ha specializzati in una particolarissima funzione, quellaappunto d'essere i portatori della sua Parola e dei suoi ordini, e perciò li ha chiamati « apostoli »- 1Primo fra gli apostoli fu scelto Simone,a cui Gesù cambiò il nome : « Tu ti chiamerai Pietro ! », 2per significarela solidità e la perennità della funzione a lui affidata. Ebbene chi è ilsuccessore di Pietro? Voi lo sapete, è il Papa. Ebbene, ecco allora Chimi manda ; mi manda il Signore, Gesù Cristo, del quale, sì, sono l'apostoloe il vicario, ma sono nello stesso tempo il servitore, anzi, proprioin forza del ministero, cioè del servizio a me affidato, sono anche il servitoredi tutti, il vostro servitore. Un servitore, che non ha altro scopoche il bene di tutti, il vostro bene, in questo momento.E allora la vostra seconda domanda : Ebbene, quale notizia ci porti?* Die 25 mensis decembris a. 1972.1Lc. 6, 13.2Gì;. 1, 42; Mt. 16, 18.


28 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeNoi già la sappiamo : è la notizia che tutti sanno, la notizia che oggi èNatale. Vero, figli e fratelli carissimi : questa è la notizia, la grandenotizia che io vi porto ; ed è per essa che si fa festa. Ma è tale notiziach'è sempre nuova, perché non è mai capita abbastanza; anzi moltineppure ci pensano, e molti forse nemmeno vorrebbero ricordarla.Mentre invece essa riguarda un fatto talmente straordinario che sorpassain importanza tutti gli avvenimenti passati e futuri della storia ;e il fatto è questo : il Verbo di Dio, cioè il Pensiero di Dio, ch'è DioLui stesso, si è fatto uomo, uomo come noi, nostro simile, nostro fratello,nascendo da Maria, Vergine e Madre, e venendo al mondo,come oggi ricordiamo, in una stalla, povero come nascendo nessunolo fu, Lui padrone del mondo, umile, piccolo, debole, e subito disponibileper essere avvicinato dalla povera gente ... A pensarci, viene ilcapogiro, per la meraviglia, per la felicità, perché davvero è così; eperché, altro aspetto stupendo, Gesù (si chiamò così, Gesù, il Cristo,cioè il Messia), venne al mondo per salvare il mondo ; Gesù è il Salvatoredel mondo. Tutto gira intorno a Lui, tutto si concentra in Lui :Lui è il Signore, Lui il Maestro, Lui la vita ...Quanto, quanto vi sarebbe da dire ! Ma ora mi preme far presto,e rispondere ad un'altra domanda, che forse voi avete in testa : sì, sì,così sarà; ma questo è un fatto antico, avvenuto 1972 anni fa, in unPaese lontano, in mezzo ad altra gente ... noi, come c'entriamo? saràun avvenimento unico e grande, ma non ci riguarda; perché il Papa,l'apostolo di quel Signore Gesù, viene qua, da noi, a raccontarci questoavvenimento sperduto nei secoli. Noi che ne sappiamo? e infine qualeinteresse ne abbiamo noi?Ebbene, proprio questo a me preme di dirvi, di farvi in qualchemodo capire. Occorrerebbe un lungo discorso; ma voi comprendetesubito, se io vi ripeto le parole con cui l'Angelo annunziò ai Pastoriquella nascita prodigiosa; disse infatti questo splendido Essere apparsonell'oscurità di quella notte: «oggi è nato un Salvatore pervoi ...». 3Io ripeto qui : Gesù Cristo è nato per voi, per ciascuno divoi ... Come può essere? così è perché la venuta di Dio nella carneumana è un tale fatto che dobbiamo dire universale, tocca tutto ilgenere umano! E poi Lui, Gesù, entrando nella scena della storiaumana ha voluto incontrarsi di preferenza con gli uomini semplici,umili, poveri; e proprio con i lavoratori, perché poi, cresciuto, fu» Lo. 2, 11.


Acta Pauli Pp. VI 29Lui stesso uomo di comune fatica : fu chiamato « figlio del fabbro » ; 4Giuseppe infatti, suo padre legale, putativo, faceva il falegname.Ogni uomo può dire : Cristo è venuto per me, proprio per me. 5Tantopiù ciascuno di voi lo può dire : Dio è venuto al mondo per me, perincontrarsi con me, per visitare me, per salvare me ... Forse non avetemai chiaramente riflesso a questo scopo diretto del Natale. Cioè quelloche io tento ora di farvi capire, di scolpire nella vostra memoria. Cristosi è fatto come uno di voi per rivelarvi un segreto che vi riguarda :voi siete amati da Lui ! voi siete l'oggetto, il punto d'arrivo della suavenuta dal cielo. Non siete gente qualsiasi; non siete dimenticati dalcuore di Cristo, non siete (( emarginati », non siete un semplice numerofra milioni d'altri numeri; siete l'Uomo, come Lui, siete la personacon cui Egli vuole trovarsi. Non dubitate : è così, è la verità. Nonabbiate paura : Egli vi conosce, vi vuole bene, vi chiama per nome ;Egli è venuto a cercarvi. E se voi foste poveri figli del mondo, chehanno smarrito il sentiero del bene, e non sanno come ritornare nellacasa di Dio, il Padre, Egli, se volete, vi prende per mano; anzi, comeè figurato nella parabola della pecora perduta, 6è pronto a prendervisulle sue spalle e a portarvi di peso nell'ovile della sua giustizia e dellasua felicità.Vorrei che voi aveste a comprendere la vostra dignità proprio derivantedal Natale di Cristo. « Egli è la luce che illumina ogni uomo cheviene a questo mondo ». 7Voi siete in prima fila. E comprendete alloraquale conforto, innanzi tutto, vi può nascere nel cuore pensando : qualcuno(ed è Cristo) mi ha voluto bene, qualcuno ha un ricordo affettuosoproprio per me, qualcuno ha stima di me, qualcuno (e sempre è Cristo)riconosce il rispetto, la giustizia, il diritto, che mi sono dovuti ... ÈCristo. È il Maestro, è il Liberatore, è il Salvatore; ed è mio!E potete allora comprendere come da questo rapporto fra voi eCristo, il rapporto che nasce dal suo amore, e che vi associa alla grandefamiglia umana amata e salvata da Lui, la Chiesa, può e deve nascereuna nuova maniera d'essere uomini : diventiamo tutti figli di Dio, tuttifratelli ... Non dev'esserci bisogno di fare ricorso all'odio, alla guerra,alla violenza, all'intrigo per instaurare un ordine migliore nella convivenzaumana, cioè nella società. Se davvero Cristo la penetra e la ce-4567Mr. 6, 3.Of. Gal. 2, 20.Le. 15, 5.Gv. 1, 9.


30 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialementa col suo amore, dobbiamo e possiamo sperare che un mondomigliore finalmente nascerà. Quando? come? non è facile, né questo è ilmomento di rispondere ; ma questo possiamo dire : oggi comincia, oggiricomincia.A voi lo diciamo, perché vi consideriamo i rappresentanti del mondodel lavoro, anzi del mondo di chi ha fame e sete di giustizia, di chi èpovero, di chi soffre, di chi piange, di chi spera, di chi crede e prega.A voi, a tutti, e specialmente a cotesto mondo avido di salvezza e di rinnovamento,di cui oggi in voi vogliamo vedere la presenza davanti a noi,sì, davanti al vicario di Cristo (un vicario, come vedete, anche luimisero uomo e bisognoso di misericordia e di amicizia), noi annunziamo: 8(( questo è il giorno che il Signore ha fatto : esultiamo e rallegriamoci)). 9 È il Natale !IIIIn Vaticana Basilica habita, in festo Epiphaniae Domini, cum e variislonginquis regionibus sacrorum alumni a Beatissimo Patre sacerdotio,sollemni ritu, initiati sunt.*Venerati Fratelli e Figli carissimi!Questa solenne e piissima cerimonia si iscrive in tre grandi disegni,i quali si aprono sopra di noi e d'intorno a noi, come sconfinatiorizzonti. Non possiamo restringere il nostro sguardo al rito, chestiamo compiendo, senza lasciare che da tali amplissimi disegni giunganoal nostro rito la luce, il significato, il mistero, di cui sono superioresorgente.Il primo disegno, da cui l'atto religioso in via di celebrazione,acquista il senso ed il valore suo proprio, è quello liturgico. Noicelebriamo la festa dell'Epifania. Tutti sappiamo la densità di motivicultuali, ai quali tale festa si riferisce. A noi ora basti considerarlinel loro significato sintetico, e cioè la manifestazione di Dio avvenutamediante l'Incarnazione : la teofania che si è compiuta umanamentee storicamente in Cristo Gesù : l'apparizione di Dio nel quadro temporalee sensibile della rivelazione cristiana.


Acta Pauli Pp. VI 31ai secoli e alle generazioni ora è stato rivelato ... y). 1Il problema spiritualedell'umanità, l'attesa profetica delle religioni vaganti sullaterra e nei tempi in cerca d'un incontro autentico e felice col Dioignoto, o soltanto conosciuto per via di processi logici negativi osuperlativi, per via di segni insufficienti, atti piuttosto a suscitare ildesiderio di Dio, che a conferire la gioia d'un vero e ineffabile incontrocon Lui, la questione religiosa nel suo contenuto reale e profondo, enella sua universale estensione, ha avuto la sua soluzione, la suachiave d'intelligenza e di possesso, ha avuto il suo punto focale dispiegazione e di ordinamento concreto. La vera religione ci è stataaperta ed offerta. 2Merita un tale avvenimento una riflessione senzafine. L'interpretazione globale della storia è resa possibile. L'umanitàha trovato il principio della sua fratellanza, della sua unificazione.La salvezza ha inaugurato il suo dramma meraviglioso e tremendo :(( è nato per noi un Salvatore », 3 e si chiama Gesù ; 4 Lui è l'immaginetrascendente e pur visibile e a noi familiare del Padre; 5Lui èl'(( Alpha e l'Omega, il principio e la fine ». 6A Lui gridiamo conTommaso : (( mio Signore e mio Dio »! 7Una tale visione del cielo liturgico odierno basterebbe per tenerciincantati in una indefinita contemplazione.Se non che è per noi dovere e piacere cogliere nell'immenso panoramadell'Epifania un disegno che ci tocca direttamente, quello missionario;quello cioè della diffusione della rivelazione avvenuta inCristo Signore. Gesù è venuto in silenzio ed in umiltà, ma non pernascondersi, non per circoscrivere l'irradiazione della sua presenzanel mondo; ma piuttosto per rendere accessibili a chi lo cerca, a chilo accoglie i sentieri più piani. 8Vi è un'intenzione missionaria nellemodalità stesse, con cui Gesù Cristo entrò nel mondo e svolse poi ilsuo disegno evangelico. Vi è un'economia storico-umana a cui certopresiede una guida divina circa la diffusione del Vangelo nel mondo.Ecco. La presenza dei Magi a Betlemme, commemorata in modoparticolare oggi dalla Chiesa, indica che subito Gesù, appena nato,1Col. 1, 26.2Cf. 1 Gv. 1, 1-4.3Le. 2, 11.4Mt. 1, 21.5Cf. Gv. 14, 9.6Apoc. 1, 8.7Gv. 20, 28.* Cf. Ign. Ant., Ad Eph. 18-19.


32 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeè disponibile per alcuni, quasi fosse per tutti ; anzi piuttosto, secondoun'economia particolare, la quale sembra riservare ai più lontani iprimi posti. Con la nascita di Gesù nel mondo è accesa una stella, èaccesa una vocazione luminosa; carovane di popoli si mettono incammino ; 9vie nuove si tracciano sulla terra ; vie che arrivano, e perciò stesso vie che partono. Cristo è il centro. Anzi Cristo è il cuore :una circolazione nuova per gli uomini è incominciata; essa non termineràmai più. Anzi essa è destinata a costituire un programmaessenziale per la Chiesa, cioè per la comunità degli uomini credenti inCristo e formanti corpo con Lui. Un programma, una necessità, unaurgenza, uno sforzo continuo, che ha la sua ragion d'essere nel fattoche Cristo è il Salvatore, Cristo è necessario, Cristo è potenzialmenteuniversale, e che Cristo vuole essere annunciato, predicato, diffusoda un ministero di fratelli, da un apostolato di uomini inviati appostada Lui per recare all'umanità il messaggio della verità, della fratellanza,della libertà, della pace. 10Ecco l'arco dello sforzo missionario delinearsi sopra questa cerimonia;essa è di per sé missionaria, ed una circostanza speciale nemette in gloriosa evidenza l'intenzione. Voi sapete che una datasignificativa, il trecentocinquantesimo anniversario dell'istituzionedell'organo specificamente missionario della santa Chiesa cattolica, ciricorda questa legge intrinseca della fede : la necessità della diffusionedel Vangelo e della fede, della Chiesa perciò ; e ci ricorda comestoricamente la Sacra Congregazione « de Propaganda Fide », oggidenominata « per l'Evangelizzazione dei Popoli », abbia sapientemente,coraggiosamente, tenacemente incarnato tale legge, dando alle Missionicattoliche impulso, direzione, sostegno, diffusione, senza piùtregua, né senza mai concludere l'opera ed attenuare lo sforzo; operae sforzo, che dopo tante esperienze, non poche rinomate per santità eillustrate da sacrifìci incalcolabili, perfino dalla testimonianza estremadel sangue, reclamano oggi nuova, anzi maggiore adesione. Le Missioni,si direbbe, sono sempre al principio ! Né le ragioni supreme dellaloro necessità, né i bisogni della loro attività né le difficoltà per laloro espansione sono venute meno. Crescono piuttosto, con l'evoluzionecivile dei Popoli ; la quale, mentre apre la loro recettività al messaggioevangelico, ovvero in alcuni luoghi piuttosto la rende più delicata910Cf. Is. 60, lss.Cf. Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad gentes divinitus.


Acta Pauli Pp. VI 33e difficile, aumenta il loro bisogno, diciamo pure il loro morale diritto,a ricevere, e il nostro comune dovere a far loro ricevere dal missionariol'annunzio evangelico.Temi di tanta importanza e di tale ampiezza, voi ben lo sapete,meritano studio adeguato, che non certo intendiamo svolgere inquesto momento, né in questa sede. Ma un atto ci sembra obbligatorioproprio in questo momento ed in questa sede : un atto d'impegno, unapromessa : quella di dare, di ridare il cuore alla causa delle Missioni.Ce ne fa obbligo, dicevamo, la natura di questa causa; è quella diCristo e dell'umanità; è quella del Vangelo, quella della salvezza cristianadi tanti uomini ancora privi della Fede ; è quella della civiltàumana abilitata a interpretare e a perseguire i destini autentici dellavita umana. Ce ne fa obbligo la recente tradizione missionaria, dellaquale si è nello scorso anno celebrata la storia eroica, più che mai degnae bisognosa d'essere continuata e promossa. Ce ne fa obbligo altresì lafelice circostanza di questa storica cerimonia, nella quale un terzodisegno provvidenziale distende le sue linee ammirabili; ed è quelloche presenta al nostro ministero apostolico questi alunni delle nostreScuole Missionarie Bomane, affinché noi conferiamo loro l'ordinazionesacerdotale !Oh ! momento sublime e decisivo, tipicamente missionario ! Oh !davvero come il nostro cuore sente la commozione per essere ora noistessi ministri d'un tanto sacramento ! Oh ! dove ne cercheremo noil'essenziale segreto, se non nelle parole stesse di Cristo, le quali nontanto echeggiano come lontano ricordo, ma risuonano con una loroidentica attualità nel ministero che stiamo compiendo : « Come il Padreha mandato me, anch'Io mando voi ... Ricevete lo Spirito Santo ...Qui è la sorgente vitale della missione evangelica. Cristo non affidasoltanto un semplice incarico apostolico; Egli trasfonde la potestà, lavirtù di compierlo; Egli così associa a Sé alcuni uomini da Lui sceltied eletti, da abilitarli ad agire per sua potestà ; li segna di Sé, così che,come altri Lui stesso, possano compiere con divina efficacia una determinatafunzione, quella sacerdotale, intermediaria tra Dio e gli uomini,quella propria di Cristo, unico Mediatore, la quade in loro si caratterizzaontologicamente in un modo peculiare e indelebile, rendendolipartecipi del suo unico ed eterno Sacerdozio.Oh ! prodigiosa estensione del mistero proprio di Cristo ! oh ! mo-11Gv. 20, 21-22.3 - A. A. S.


34 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialemento generatore d'ogni altra vitalità ecclesiale ! oh ! profilo dellabellezza della Chiesa, reso evidente dall'azione salvatrice di Dio operanteper via di strumenti umani, fatti veicoli della sua carità ! 12Oh ! Epifania, che ti prolunghi nei secoli e ti diffondi per tutte leregioni della terra ! Questa è un'ora tua, questa è un'ora nostra ! oradi luce, ora di vita, ora di speranza, ora di gaudio, che mentre celebril'universale vocazione dei Popoli all'unità della fede, tu trasformi lamissione, che ne reca il felicissimo annuncio, da forestiera e pellegrinain autoctona e permanente.Salutiamo con estremo interesse il fenomeno missionario, che sicompie, sulla tomba del primo Apostolo, il pescatore di Galilea trasformatoda Cristo in pescatore di uomini, 13l'entusiasta ma debolediscepolo, riscattato poi dall'amore a Cristo per essere dopo di Cristoed in sua vece, sostenuto lui stesso dal grave peso delle chiavi delregno messe nelle sue mani, il pastore buono e zelante del greggeevangelico, pronto egli pure a testimoniare di fronte alle avversitàimplacabili del mondo 14 quel nome di Gesù, nel quale solo è salvezza. 15Sacerdoti novelli di Paesi missionari, salute a voi ! Noi per primionoriamo il carisma sacramentale del Sacerdozio di Cristo, Sacerdozioche ora a voi trasmetteremo per virtù dello Spirito Santo ! Molte, troppecose noi vorremmo a voi dire in questo momento ! La vostra storia familiaree sociale ci è presente: vorremmo più a lungo discorrere dellaparentela spirituale, della comunione, che cotesta ordinazione stabiliscefra i vostri cari, la vostra gente e la Chiesa cattolica intera, e conquesta romana specialmente ! Vorremmo aver tempo per ringraziare ivostri maestri e quanti hanno spiritualmente ed economicamente contribuitoa fare di voi dei nuovi messaggeri del Vangelo ! Siano benedetti !Vorremmo parlarvi del mondo al quale siete destinati, e delle prospettiveaffascinanti e avventurose del vostro futuro ministero. Ma ad unaparola sola ora noi affideremo l'esuberanza dei nostri sentimenti, laparola tanto spesso ripetuta da Gesù ai suoi discepoli : « Non abbiatepaura! ». 1 6 La sproporzione delle forze umane e la grandezza della missionea voi affidata giustifica questa raccomandazione, valevole per chiunquedi noi abbia ricevuto l'investitura del sacerdozio ministeriale.1213141516Cf. S. TH., Suppl. III, 24, 1.Mt. 4, 19.Cf. Act. 5, 41.Cf. Act. 4, 12; 1 Pt. 4, 12 ss.Cf. Mt. 10, 28; Lc. 12, 7; 12, 32; Mr. 6, 50; Gv. 6, 20; ecc.


Acta, Pauli Pp. VI 35Oggi poi è venuto il momento di ripeterla con la più cordiale energia :non abbiate paura ! una tentazione caratteristica del nostro tempo èvenuta ad assalire il cuore del prete, la tentazione polimorfa del timore,dell'incertezza, del dubbio. Del dubbio sopra se stesso, pare strano!sopra la così detta identità propria, declinata in molte sottili questioni,che minacciano di abbattere la vittima, che le ha accolte come fondateentro il proprio spirito, quasi fosse infondato, anacronista, superfluoil sacerdozio cattolico, e senza scopo, senza fortuna la sua missione.Certamente voi tutti conoscete l'insidiosa fenomenologia di questa possibilecorrosione interiore della certezza soprannaturale, che l'ordinesacro infonde nel ministro fedele : sono Sacerdote di Cristo ! Cristo miha scelto e mi ha così posseduto da compiere attraverso di me la suaineffabile missione di salvezza, con la sua parola, con la sua azionesacramentale, con la santa Messa specialmente e l'assoluzione deipeccati, con il ministero pastorale, e, non foss'altro, con il semplice esingolare esempio d'un particolare stile di vita, la vita pura, sacrificata esanta del prete fedele.Non abbiate paura, vi ripeteremo, figli e fratelli carissimi ! abbiatesempre intatta ed insonne coscienza del vostro Sacerdozio; e la vostravita avrà la sua nuova e vera figura ; avrà la sua forza di resistenza edi azione; avrà la sua originalità e vivacità d'amore per ogni anima,per ogni comunità, per ogni attività ordinata al bene della Chiesa, conl'adesione appassionata alla vostra Chiesa locale, e con l'ampiezzasconfinata della carità per la Chiesa universale; avrà la sua perenneEpifania di ricerca, di possesso, di annunzio di Cristo ! e sempre,oramai, con la nostra Benedizione Apostolica.IVAd Excellentissimos Viros e Legatorum Coetu apud Sedem Apostolicamnovo ineunte anno Beatissimo Patri felicia ac fausta ominatos.*Nous sommes très touché, Monsieur l'Ambassadeur, de ce discoursque vous venez de tenir devant Nous, en votre nom et au nom de tousles membres du Corps diplomatique accrédité auprès du Saint-Siège.Il Nous plaît de Nous retrouver en cette assemblée, à l'image de la* Die 11 mensis ianuarii a. 1973.


36 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale idiversité du monde, réunie en ce moment pour Nous présenter lesvœux de Nouvel An.Vous avez évoqué ce qui caractérise, non seulement l'activité denotre pontificat, mais ces mobiles de l'esprit et du cœur qui déterminentnos attitudes journalières, donnent le ton à nos interventions,suscitent nos initiatives. Vous cherchez notre propre image, tellequ'elle se reflète, comme en un miroir, dans nos paroles et dans nosactes; vous scrutez le sens de la fonction que Nous cherchons à accomplirau milieu de vous tous, et à l'égard des peuples dont vousêtes ici les nobles représentants.Et de fait, chers Messieurs, cette fonction n'est pas comparableà celle dont vous avez pu être les témoins en d'autres postes diplomatiques.Votre présence Nous provoque en quelque sorte à définir ànouveau le système des rapports originaux entre l'Eglise et lesEtats, entre le Saint-Siège et le champ de l'activité internationale,constitué par les relations entre pays ou avec les plus hautes instancesuniverselles.A vrai dire, il n'y aurait point besoin, aujourd'hui, d'un longdiscours sur ce thème. L'an dernier, Nous avions longuement préciséle rôle particulier de l'Eglise, étrangère à l'action politique en tantque telle, et pourtant très présente à la recherche des hommes surles chemins de la justice, bien plus, travaillant au service des hommespour éduquer leurs consciences et collaborer, à sa manière, à lapromotion culturelle et sociale. Aujourd'hui, sa place tout à faitoriginale dans le concert des nations n'est plus à démontrer. Touthomme de bonne volonté comprend que Nous n'avons d'autre ligne deconduite que celle tracée par notre divin Fondateur : « Rendez à Césarce qui est à César et à Dieu ce qui est à Dieu )). xLes deux ordres sont vraiment distincts, et c'est une chance denotre époque d'avoir redéfini cette distinction capitale du pouvoirtemporel et du Royaume de Dieu que l'Eglise incarne, au-delà desvicissitudes et des nécessités de l'histoire qui ont pu amener les unsou les autres à certaines confusions. En ce sens, Nous n'avons pas,en tant que porte-parole de l'Evangile, à indiquer les voies politiques,les moyens concrets, que les citoyens, en telle conjoncture précise,doivent utiliser pour réaliser le progrès de leur propre pays.i)1Mt 22, 21.


Acta Pauli Pp. VI 37N'allez pas en conclure, chers Messieurs, que les deux ordresn'ont pas de rapports profonds à entretenir. Votre présence ici, fruitd'un désir commun de votre pays et du Saint-Siège, n'atteste-t-ellepas le contraire? C'est sur ce point que Nous voudrions aujourd'huiinsister. Même si votre fonction d'Ambassadeur près le Saint-Siègerevêt un caractère singulier, vous impose une forme d'activité particulière,c'est un rôle très important, dont l'utilité se révèle chaquejour plus féconde, et qui correspond bien à la situation moderne.Nous avons d'abord, bien entendu, à mieux tracer les frontièresde notre compétence respective. Vous pouvez aussi observer, en témoinsamicaux, les positions ou les lignes d'action du Saint-Siège,pour vous en faire l'écho auprès de vos gouvernements. Nous avonssurtout à collaborer ensemble au bien commun de chacune de vos patrieset de l'humanité entière. Telle est la perspective que Nous nouspermettons d'offrir à votre compréhension et à vos possibilitésd'action.En ce sens, vous le savez, Nous ne sommes pas neutre. Nous voulonsdire : l'Evangile Nous interdit d'être indifférent lorsque sont encause le bien de l'homme, sa santé physique, l'épanouissement de sonesprit, ses droits fondamentaux, sa vocation spirituelle; de mêmelorsque les conditions sociales subies par une population mettent cesbiens en péril, ou encore lorsqu'une Institution internationale abesoin d'être appuyée pour jouer le rôle humanitaire qu'on attendd'elle.Le Saint-Siège, comme témoin actif et organe central de la grandefamille catholique, accueille alors avec bienveillance les confidences,les souhaits, les projets, dont vous voulez bien lui faire part. Il voussait gré aussi de faire connaître à ceux que vous représentez ses propresvœux qui sont ceux de la conscience chrétienne, cependant qu'ilcontribue lui-même, par les divers moyens dont il dispose, y comprisceux des communications sociales, à éduquer, dans ce sens, le cœurdes hommes. Ces rapports, noués librement et au plus haut niveauentre l'Eglise et la société civile, apparaissent dès lors comme uneforme nouvelle de présence de l'Eglise au monde, dans la ligne de laConstitution conciliaire « Gaudium et spes ». Une telle présence exclutsubordination, concession, compromis ou confusion entre les deuxinstitutions. Les relations qui s'établissent ici avec le Saint-Siège gardentcomme but immédiat, bien sûr, le règlement des problèmes quipeuvent surgir entre l'Etat et la communauté chrétienne locale, même


38 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialesi cette communauté est très réduite. Mais on ne peut aujourd'hui enrester là. Il s'agit, dans le respect réciproque des compétences, d'assurerla conjonction des efforts visant à promouvoir les initiativeshumaines et les œuvres sociales bénéfiques à tous. Tel nous apparaîtl'un des buts actuels de la diplomatie pontificale.Vous voyez donc ce que vous pouvez attendre de ce centre del'Eglise. Il ne s'agit pas d'un marchandage d'intérêts, comme entredeux Etats dont les objectifs peuvent diverger ou s'opposer. Noustravaillons ici, vous et Nous, pour le bien spirituel et temporel desmêmes individus, de la même communauté. Et le Saint-Siège ne réclamera,vous le savez, aucun privilège, sinon les droits de la libertéreligieuse.Pratiquement, l'Eglise est engagée avec vous à rendre plus efficientsles principes capables d'éclairer et de guider au mieux la vie en sociétéde tous ces hommes dont le sort tient à cœur aux responsables des nationscomme à l'Eglise. Or les mutations de la vie moderne bouleversenttellement les mœurs qu'il nous faut, les uns et les autres, regarderhardiment les questions nouvelles, et surveiller à chaque pasle chemin que nous prenons, car il pèse lourd sur l'avenir.Comment, par exemple, garantir la liberté des individus et desgroupes, encourager les initiatives libératrices, et maintenir en mêmetemps les exigences du bien commun, ou plutôt donner le goût de cebien commun à promouvoir? Comment établir ou rétablir la justicepour toutes les catégories sociales, sans que certaines ne demeurentlésées, ou du moins dans la misère, face à la prospérité des autres?Comment favoriser l'expansion économique, et en même temps permettreaux hommes de la maîtriser, d'assurer un équilibre écologique,d'accorder son prix au progrès qualitatif des personnes, de leur esprit,de leur cœur, de leur âme? Comment adapter la législation aux légitimesaspirations du monde moderne et aux possibilités scientifiquesnouvelles, sans que l'homme lui-même, la qualité de l'amour, lerespect de la vie, la valeur de la famille, la responsabilité de laconscience humaine n'en fassent les frais, aujourd'hui ou demain?Tels sont, n'est-il pas vrai, les intérêts profonds que nous avons àgarantir ensemble. Ce siège Apostolique n'aspire qu'à y contribuer,et vous êtes, Messieurs les Ambassadeurs, au premier rang de ce dialogueentre lui et les gouvernements de votre pays.Vous pouvez, à côté de la recherche de ces principes communs,faire également ici l'expérience d'une fraternité appréciable, entre


Acta Pauli Pp. VI 39les divers pays du monde. Oertains de ces pays connaissent entre euxdes différends qui, certes, ne peuvent trouver leur solution au Vatican.Mais le niveau auquel se situent ici les relations avec l'Eglise,passionnée de paix et respectueuse de tous les droits, et plus encore lamise en présence du Mystère de la foi chrétienne, créent un climat quidevrait contribuer à rapprocher les cœurs, à les placer devant leurplus haute responsabilité, à préparer la paix.En plus de cette atmosphère de fraternité, le Saint-Siège, vous lesavez, est prêt à faire tout ce qui est en son pouvoir pour donner àla vie internationale une plus grande consistance organique. Il existeen effet un égoïsme international qui semble empêcher les Etats detraduire en action collective les bons sentiments de leurs peuples.Sur cette terre pourtant, le monde ne sera sauvé, c'est notre conviction,que par une solidarité croissante, au-delà des nationalismes ombrageux.Il f aura sans doute encore un long apprentissage pour apprendreaux nations à se respecter, à échanger dans la justice et dans la paix,à partager, à se tourner ensemble vers les objectifs prioritaires, voire àaccepter, s'il en est besoin, le contrôle d'une autorité internationale.L'Eglise catholique, de par sa vocation, est particulièrement sensibleà cette universalité. Si la concertation mondiale devait se ralentir ous'atrophier, laissant les grandes décisions effectives aux mains de deuxou trois puissances, ce serait à nos yeux un recul et une menace. LesInstitutions internationales, que l'humanité s'est enfin données, sontappelées, grâce à une représentation équitable de toutes les nationsparticipantes, à exprimer et à mettre en œuvre la raison, le droit, lajustice ; à réaliser, avec la coopération de tous ou du moins d'une quasiunanimité,une loi sévère et pacifique capable de régler les rapportsinternationaux. 2Elles représentent à nos yeux, Nous n'hésitons pas àle redire, « le chemin obligé de la civilisation moderne et de la paixmondiale )). 3Nous ne cesserons d'inviter les peuples à se hausser auniveau de ce bien commun universel qui correspond au dessein duCréateur du genre humain, et qui assurerait en définitive leur proprebien.Faut-il citer un exemple? Le monde entier commence à s'émouvoirde la recrudescence de la violence : Nous parlons du terrorisme international.C'est un problème grave et urgent, qu'il appartient à tous23Cf. Message pour la Journée de la Paix 1973. A.A.S. 64 (1972), p. 757.Discours aux Nations Unies, 4 octobre 1965, A.A.S. 57 (1965), p. 878.


40 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeles partenaires de résoudre ensemble, par une loyale approche, sansomettre d'attirer aussi l'attention sur les causes de ce phénomène,ses modes et ses mobiles. Mais qui oserait soutenir que la fin justifieles moyens, que la terreur peut être une arme pour les causes légitimes,que l'action violente contre les innocents sert valablement la causequ'on estime bonne? Nous espérons qu'on saura trouver les moyensadéquats de se faire entendre et de préparer des remèdes efficaces,dans une large concertation.Quant à l'Evangile, qui est la charte de l'Eglise, il contribue, c'estnotre convinction et notre expérience, à mettre les hommes, non seulementsur le chemin de Dieu, mais sur la voie d'un humanisme plénier.Les valeurs morales auxquelles il éduque apportent un puissant remèdeaux maux qui défigurent le visage de l'humanité et qui atteignent soncœur : elles s'appellent vérité, justice, liberté, pardon, paix. Ellesprennent leur source dans l'amour dont le dynamisme doit supplanterpartout celui de la haine. Et elles apportent avec elles la confiance,bien plus, une espérance inébranlable : avec le meilleur de l'hommeet le secours de Dieu, ce que nous souhaitons est possible. Pourquoialors s'arrêter aux désillusions inévitables, se laisser décourager parcertains faits, pourquoi attendre avant de reprendre patiemment leschemins de l'entente? Nous vous savons gré d'avoir rappelé cette espérancede notre ultime message : oui, la paix est possible.Telle est, chers Messieurs, au plan temporel, la signification de ceSiège Apostolique et du dialogue amical qu'il entretient avec vos gouvernements,par votre intermédiaire ; tel est aussi le sens de nosReprésentations pontificales qui font pendant à vos Ambassades : aiderle monde à ne faire qu'un, aplanir sans cesse les routes de son unité,de sa solidarité. Notre voix veut se faire l'écho de l'Evangile. Ellepeut paraître faible, Nous le savons, elle est démunie des moyens quisont entre les mains des Etats ; mais elle n'est pas seule : avec elles'élève celle de nos multiples Frères dans l'épiscopat, dont la mission— faut-il le rappeler? — est inséparable de la nôtre, et la voix aussi deceux qui partagent la foi, l'espérance et la charité chrétiennes, et quiœuvrent, à leur place, au même témoignage.A ce service de l'humanité, vous œuvrez, vous aussi, Messieurs lesAmbassadeurs, dans un rôle que Nous estimons, honorons et encourageons.A travers vos personnes, Nous saluons respectueusement chacunede vos nations : Nous formons pour elles des vœux de bonheuret de paix, et Nous nous réjouissons de ce qu'elles prennent leur place


Acta Pauli Pp. VI 41active dans cette marche vers une Communauté humaine de plus enplus élargie et de plus en plus solidaire. A vous-mêmes, chers Messieurs,à vos familles, Nous présentons nos souhaits cordiaux au seuil de l'AnNouveau, invoquant sur votre mission l'assistance divine, et sur vospersonnes les Bénédictions abondantes du Très-Haut.VAd Excellentissimum Virum Ato Abate Agede, Aethiopici Imperii apudSedem Apostolicam liberis cum mandatis Legatum, qui Summo PontificiLitteras commissi muneris testes tradidit.*Mr Ambassador,We are happy to welcome you and to receive the Letters of Credenteby which His Imperial Majesty Haile Selassie I accredits you asAmbassador Extraordinary and Plenipotentiary to the Holy See.We thank you for the gracious message of good wishes which youbring on this occasion from the Emperor and the people of Ethiopiaand for the kind words which you nave spoken in our regard.His Imperial Majesty is well known to us : we have met him herein Rome and in Geneva. We know how eminent he is among the leadersof Africa and how his wise counsel has oftentimes served the causeof peace on the continent. We are equally aware that in the internationalforum the Emperor is a dedicated promoter of the interestsand rights of developing nations, and we cherish a sincere regard andesteem for him.It is hardly necessary for us to speak of our own profound interestin the problems of development. The efforts of the Catholic Churchin Ethiopia, especially in the fields of éducation and medicai care,testify to the seriousness of that interest and concern. We wouldexpress here our gratitude for the benevolence with which His ImperialMajesty regards the work and institutions of the Catholic Church inhis country.It seems to us only natural that the friendliest of relations shouldexist between Ethiopia and the Holy See, by reason of the history ofEthiopia's Christian tradition. We admire that tradition, stretchingas it does into the distant past and discernible today in the great an-* Die 13 mensis ianuarii a. 1973.


42 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialecient monasteries that keep silent watch over the heights of the vastEthiopian mountains, guarding the secrets of centuries in their contemplationof the Word of God, in their beautiful liturgy, in theirtreasures of religious art and manuscripts enriched by the livingexpérience of Christianity.We appreciate too the spirit of understanding and ecumenismwhich this deep religious sense has fostered, and we look forward toa harvest of mutuai friendship and coopération between your countryand the Apostolic See.Finally, we pray that God will bless His Imperial Majesty, hisfamily and ali the beloved people of Ethiopia with every gift ofprosperity, peace and happiness.To you personally, Mr Ambassador, we extend our best wishesfor the happy accomplishment of your mission.NUNTIUS RADIOPHONICUSUniversis Christifidelibus, die festo Nativitatis Domini nostri Iesu Christi,antequam ex externo Basilicae Vaticanae podio Urbi et Orbi BeatissimusPater Apostolicam impertiit Benedictionem.*Figli di Roma e del mondo cattolico!Fratelli di tutta la terra!Buon Natale ! buon Natale !Voi non vi aspettate altro saluto oggi da noi, non altro messaggio.Buon Natale! L'avvenimento che noi commemoriamo e festeggiamo hain se stesso tale significato, tale virtù da valere per tutti come annunzioa tutti comprensibile, a tutti gradito. È l'annunzio che fa scaturire neicuori i sentimenti umani più semplici e primitivi, e al tempo stessopiù profondi e più ineffabili : i sentimenti della bontà, dell'amore,della felicità e della pace. Non mai come nel Natale l'uomo ha coscienzadi sé, della propria natura, della propria vita. È l'ora della veritàumana. Non per nulla il bambino, la madre, la famiglia hanno i primiposti in questa umanissima festa. La propria casa, la propria mensa,* Die 25 mensis decembris a. 1972.


Acta Pauli Pp. VI 43la propria terra, il proprio costume riempiono gli animi della lorodolce intimità. È un'ora di naturale contemplazione : il Natale, perchi ne sa gustare la sua autentica dolcezza, rivela il mondo interioredell'uomo, di solito assordato o assopito, lo risveglia e lo tenta ad osareun suo canto spontaneo, il quale — singolare e bellissimo fenomeno —concorda in commovente armonia il concento delle voci umili efamiliari con quelle cosmiche e lontane, che giungono a lui dal mondoesteriore. Lo spirito e la natura fanno coro insieme. È la celebrazionedell'umanesimo più vero e più bello, giunto alla espressione della suacosciente maturità.È questo, è proprio questo il Natale? l'incantesimo della vita umana,raggiunto finalmente nella sua realtà? Sì, godiamone tutti. Ma nonrifiutiamo di accogliere le istanze, anch'esse umane, che il dolce momentosollecita. Il Natale, anche gustato col palato naturalista, ponedubbi, domande, questioni, che spingono l'uomo sensibile e intelligentea riflessione più profonda che non sia il godimento naturale, ch'essoporta con sé.Chi mai ha idealizzato l'umanesimo natalizio in questo profilo checosì bene interpreta la realtà umana, chi lo ha presentato questo umanesimo,il quale, tanto nelle sue linee belle e autentiche, quanto inquelle deficienti ed inferme, ci parla di una sua duplice trascendenza,che sovrasta l'uomo ; trascendenza d'immagine e somiglianza di Dio,le prime; d'implorante e misteriosa presenza di Cristo, le seconde?Cristo, Cristo stesso, Fratelli ; Lui, Cristo Figlio di Dio, Lui, Figliodell'uomo; Lui, di cui oggi ancora celebriamo la nascita sulla nostraterra e inserito nella nostra storia ; Lui, alfa e omega, primo e ultimofra tutti, modello del vero umanesimo, « primogenito fra noi tuttifratelli » ; 1Lui, immagine misteriosa e irradiante della divinità, rivelatasiamorosa Paternità celeste ; 2Lui, non solo tipo, a cui riferirsie a cui guardare per avere la giusta misura d'imitazione e di confronto,il maestro cioè, la guida, ma altresì misterioso principio generatore esorgente in ognuno di noi d'un supplemento di vita; Lui pane di vita,trasfusore in chi lo accoglie di energie intellettuali, morali, sociali;capo insomma dell'umanità fatta suo mistico corpo.È così vicino questo nostro Messia e Salvatore, che tutti oggi loandiamo quasi obbligati cercando, non esclusi quelli che lo vogliono12Cf. Rom. 8, 29; e Col. 1, 15.Cf. Gv. 14, 9-11.


44 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialemorto e dimenticato, avidi ed illusi di poterlo sostituire e di potergenerare un umanesimo nuovo, senza la sua luce, senza il suo amore.L'umanesimo vero e completo non può essere che cristiano.Oh, uomini del buon volere, non temete oggi di dirvi cristiani ! Nonvi accorgete che, promovendo la giustizia e la pace, andate in cerca diLui, Cristo? non vedete che, aspirando alla liberazione, la quale nonsia nemica della libertà, voi lo sognate, voi lo invocate? non sentiteche, mentre voi forse studiate come evitarlo, e come sfuggirlo, Egli viinsegue? E dubitereste forse che, rivolgendo la vostra faccia verso diLui, lo scoprireste, oggi, corrucciato e nemico, e non piuttosto il buonPastore, fascinatore grave e soave, tale da riempire il vostro animo dipianti di gioia? e pronto ad assidersi di fianco a voi, con i vostri cari,vivi e defunti, per celebrare con voi il buon Natale?Oh ! questa candida ipotesi si faccia augurio, si faccia fiducia !In noi essa si fa preghiera, speranza, benedizione !Ed è così che noi abbiamo, in questo momento, voi, Romani, davantial nostro sguardo e nel nostro cuore ! Abbiamo, la Chiesa intera, abbiamoil mondo! Con l'occhio particolarmente rivolto là, dove ancoraè la guerra, e dovunque è fame e sofferenza e angustia, dovunque ancoraè atteso l'avvento della giustizia e della pace.A tutti coloro che ci ascoltano, di espressione italiana :Buon Natale, con l'augurio della pace e del gaudio di Cristo.Deinde Beatissimus Pater lingua gallica, anglica, hispanica, lusitana,germanica, datava, polona, slovacha, hungarica, dacica, russica, liburnica,graeca, sinensi et vietnamensi cunctis qui Eum audieoant, feliciaomina pronuntiavit.


Sacra Congregatio pro Episcopis 45<strong>ACTA</strong> SS. CONGREGATIONUMSACRA CONGREGATIO PRO EPISCOPISPROVISIO ECCLESIARUMSanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis, singulas quaesequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :die 27 Novembris 1972. — Titulari episcopali Ecclesiae Vassinassensipraefecit R. P. D. Leonem Dixneuf, Vicarium Generalem Nannetensem,quem deputavit Auxiliarem E.mi P. D. Pauli S. R. E. CardinalisGouyon, Archiepiscopi Rhedonensis.die 30 Novembris. — Cathedrali Ecclesiae Anagninae Exc. P. D.Victorium Ottaviani, Episcopum Alatrinum.die 22 Decembris. — Titulari pro hac vice Archiepiscopali EcclesiaeSalapinae Exc. P. D. Andream Collini, hactenus Episcopum Adiacensem,quem constituit Coadiutorem ei. s. Exc.mi P. D. Ioannis Guyot,Archiepiscopi Tolosani.die 23 Decembris. — Titulari Episcopali Ecclesiae Assavensi R. D.Maginum Torreblanca, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D.Francisci Ferreira Arreóla, Episcopi Texcocensis.die 9 Ianuarii 1973. — Metropolitanae Ecclesiae Salisburgensi R. P. D.Carolum Berg, Praelatum Honorarium Sanctitatis Suae, DecanumCapituli Metropolitani Salisburgensis.die 18 Ianuarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Rotariensi R. P. D.Rainardum Lettmann, Vicarium Generalem Monasteriensem, quemdeputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Henrici Tenhumberg, EpiscopiMonasteriensis.Titulari episcopali Ecclesiae Lugurensi R. P. D. Maximum Georgiumvon Twickel, Delegatum Episcopalem pro regione dioecesis Monasteriensisvulgo (( Oldenburg » nuncupatae, quem deputavit AuxiliaremExc.mi P. D. Henrici Tenhumberg, Episcopi Monasteriensis.Titulari episcopali Ecclesiae Thapsitanae R. D. Ludovicum Averkamp,sacerdotem dioecesis Monasteriensis, moderatorem Seminarii


46 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialedioecesani, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Henrici Tenhumberg,Episcopi Monasteriensis.— Cathedrali Ecclesiae Fori S. Annae Exc. P. D. Silverium deAlbuquerque, O. F. M., hactenus Episcopum Caëtitensem.die 20 Ianuarii. Cathedrali Ecclesiae Fororaphaëliensi R. D. LeonemKruk, Vicarium Generalem archidioecesis Corrientensis.die 25 Ianuarii. — Titulari Episcopali Ecclesiae Mevaniensi Exc.P. D. Iosephum de Jesu Tirado Pedraza, hactenus Episcopum CivitatisVictoriensis, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Alfonsi Espinoy Silva, Archiepiscopi Monterreyensis.— Cathedrali Ecclesiae Limoëirensi Rev.mum P. D. Pompeum BezerraBessa, Vicarium Capitularem eiusdem dioecesis Limoèirensis.die 2ß Ianuarii. Archiepiscopali Ecclesiae Caietanae Exc. P. D.Aloisium Carli, hactenus Episcopum Signinum.SACRA CONGREGATIOPRO GENTIUM EVANGELIZATIONESEU DE PROPAGANDA FIDEiPROVISIO ECCLESIARUMSanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,successivis decretis Sacrae Congregationis pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide, singulas quae sequuntur Ecclesias de novoPastore dignatus est providere, nimirum :die 15 Octobris 1971. — Titulari episcopali Ecclesiae Rucumensipraefecit R. D. Patricium Chakaipa, e clero saeculari autochthone,quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Francisci Villelmi Markall,Archiepiscopi S alisburiensis.die 4 Iulii 1972. — Metropolitanae Ecclesiae Arcis Gallicae et SanctiPetri R. P. D. Mauritium Marie-Sainte, hactenus Episcopum titularemSicilibbensem.die 19 Septembris. — Cathedrali Ecclesiae Kentunghensi R. P. D.Abraham Then, hactenus Episcopum titularem Tortibulanum.


Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizatione 47die lß Novembris. — Cathedrali Ecclesiae Arcis Portal Exc. P. D.Serapium Bwemi Magambo, hactenus Episcopum titularem Muzucensemin Proconsulari.— Cathedrali Ecclesiae de Louis Trichardt-Tzaneen, nuper evectaedioecesi, R. P. Ioannem Thomam Durkin, Missionariorum SacratissimiCordis Iesu sodalem, hactenus Praefectum Apostolicum eiusdem territorii.— Titulari episcopali Ecclesiae Fallabensi, R. P. D. RodulfumAkanlu, Vicarium Generalem Navrongensis dioeceseos, quem constituitCoadiutorem cum iure successionis Exc.mi P. D. Geraldi Bertrand,Episcopi Navrongensis.— Titulari episcopali Ecclesiae Zucchabaritanae R. P. D. IoannemAntonium Kelly, Vicarium Episcopalem pro clero archidioecesano,quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Iacobi Roberti Knox, ArchiepiscopiMelburnensis.— Titulari episcopali Ecclesiae Verronensi R. P. D. HenricumGerardum Perkins, Vicarium Episcopalem pro actione pastorali, quemdeputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Iacobi Roberti Knox, ArchiepiscopiMelburnensis.— Titulari episcopali Ecclesiae Temunianensi R. P. D. ThomamFranciscum Little, Vicarium Episcopalem, pro laicorum apostolatu,quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Iacobi Roberti Knox, ArchiepiscopiMelburnensis.— Titulari episcopali Ecclesiae Thunigabensi R. D. Iulium Adelakun,professorem in maiori Seminario Ibadanensi, quem deputavitAuxiliarem Exc.mi P. D. Eugenii McCoy, Episcopi Oyoënsis.die 21 Novembris. — Metropolitanae Ecclesiae Gruardensi-McLennanpolitanaeExc. P. D. Henricum Legaré, hactenus Episcopum Labradorensem- Seheff erpolitanum.die 18 Decembris. — Metropolitanae Ecclesiae Kuala Lumpurensi,nuper evectae Archidioecesi Metropolitanae, Exc. P. D. DominicumVendargon, hactenus Episcopum Kuala Lumpurensem.— Cathedrali Ecclesiae Badullanae noviter erectae dioecesi, Exc.P. D. Leonem Nanayakkara, hactenus Episcopum Kandiensem.— Cathedrali Ecclesiae Iaffnensi Exc. P. D. Iacobum BastiampillaiDeogupillai, hactenus Episcopum titularem Mozotcoritanum.— Cathedrali Ecclesiae Nahanae, noviter erectae dioecesi, R. P.Petrum Baptistam, in saeculo Tadamarum, Ishigami, Ordinis FratrumMinorum Capuccinorum sodalem, curionem paroeciae in Nago civitate.


48 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale— Cathedrali Ecclesiae Mtuaranae, nuper evectae dioecesi, iamNdandaënsi Abbatiae Nullius, R. D. Maurum Libaba, sacerdotemindigenam, hucusque Vicarium Generalem dictae Abbatiae NulliusNdandaënsis.— Cathedrali Ecclesiae Malacensi-Giohorensi, noviter erectae dioecesis,R. D. Iacobum Chan, e clero saeculari Pinangensis dioecesis.— Coadiutorem cum iure successionis Exc.mi P. D. Ignatii Glennie,Episcopi Trincomaliensis-Batticaloaënsis, Exc. P. D. Leonem RajendramAnthony, Episcopum titularem Fissianensem.— Titulari episcopali Ecclesiae Tatiltensi R. P. Ioannem, in saeculoDecimum Pellegrini, Ordinis Fratrum Minorum sodalem, quem constituitVicarium Apostolicum Cuevensem.— Titulari episcopali Ecclesiae Thibuzabetensi R. P. Eduardum,in saeculo Antonium Bösl, e Fratrum Minorum Ordine, quem constituitVicarium Apostolicum Niuflensem.— Titulari episcopali Ecclesiae Arsennaritanae R. D. NicolaumRavitarivao, sacerdotem dioecesis Miarinarivensis, quem deputavit AuxiliaremE.mi P. D. Hieronymi S. R. E. Cardinalis Rakotomalala, ArchiepiscopiTananarivensis.IINOMINATIONESDecretis ut infra datis, Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide ad suum beneplacitum renunciavit :die 17 Novembris 1972. — R. P. Crescentinum, in saeculo DominicumMarinozzi, Ordinis Fratrum Minorum Capuccinorum sodalem,Administratorem Apostolicum « ad nutum Sanctae Sedis » PraefecturaeApostolicae Hosannensis.die 12 Ianuarii 1973. — Exc. P. D. Antonium Hubertum Thijssen,Episcopum Larantukanum, Administratorem Apostolicum « ad nutumSanctae Sedis » dioecesis Denpasarensis.


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 49SACRA CONGREGATIOPRO CAUSIS SANCTORUMiCABACENSISBeatificationis et Canonizationis Servi Dei Iosephi Gregorii HernándezCisneros, viri laici professoris Athenaei Caracensis.SUPER DUBIOAn introducenda sit eius CausaInter maxime provida documenta, quibus Concilium Vaticanum IIdoctrinam Ecclesiae et eiusdem pastorale munus pro hoc nostro temporeillustravit et efficaciter promovit, proculdubio eminet declaratio,quae ad laicorum apostolicam actuositatem refertur, haec docens :(( Laici, muneris sacerdotalis, prophetici et regalis Christi participeseffecti, suas partes in missione totius populi Dei explent in Ecclesia etin mundo », duplici quidem ratione, tum « operositate ad evangelizationemac sanctificationem hominum », tum sollerti navitate (( ad rerumtemporalium ordinem spiritu evangelico perfundendum et perficiendum» (Decr. Apostolicam actuositatem, n. 2).Hoc vero caput doctrinae, iam ante litteram, perfecte in actumdeduxit tota sua vitae ratione egregius vir reipublicae Venetiolanae,in arte medica peritissimus, Iosephus Gregorius Hernández Cisneros,qui pietatem et caritatem christianam cum artis suae exercitione intimeconiungens, tum de Ecclesia tum de patria optime meritus est.Natus est Servus Dei die 26 Octobris a. 1864, in oppido illius dicioniscui nomen Isnotii, et die 30 Ianuarii a. 1865 vitae gratiae regenerata.In virtutibus christianis sedulo institutus est a pia matre,quam tamen praematura morte vix octennis amisit.Humanioribus litteris optime eruditus, patris consilio morem gerens,studiis disciplinae medicae incubuit in Universitate Caracarum,civitatis principis, in qua annos viginti quattuor natus doctoris gradummaxima laude consecutus est. Pro egregio merito ab ipso ReipublicaeVenetiolanae Praeside ad perficiendam suam medicae artis peritiamLutetiam Parisiorum missus est, unde post biennium in patriam4 - A. A. S.


50 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeest reversus. Mox cathedram in Universitate Caracensi nactus, disciplinasspeciales histologiae, psychologiae experimentalis ac bacteriologiaenon solum discipulos docuit sed etiam sagaci investigatione nonparum auxit, famam insignis magistri tum in patria tum extra patriamadeptus, libris etiam editis maxima laude ubique celebratus.Nec docendo tantum sed et medici artem in aegrotorum iuvamenexercendo, Servus Dei apud cives nomen optimum sibi promeruit :nam non solum assiduis curis infirmorum corporibus medebatur, sedet animarum saluti christiana caritate consulebat, ita ut passim dictussit artem suam quasi sacerdotium exercuisse. Pauperum vero curamnulla accepta pecunia suscipiebat, qua de causa medici pauperum nomineappellabatur. Ceterum a pecuniae possessione maxime abhorrebat,nihil illa periculosius esse dictitans pro christiana virtute. Quaproptereius artis emolumenta in caelestes thesauros manus deportaveruntpauperum.Porro huiusmodi liberalitas ac terrestrium bonorum contemptusaltius in Servi Dei animo velut in radice fundabatur : singularis nempeDei amor et assiduum orationis studium, quibus, rebus caelestibus continenterintentus, quidquid divinae caritati contrarium esset, sedulovitabat, solitus dicere se malle mortem obire quam Deum offendere.Divinae Eucharistiae amantissimus, pane caelesti summo mane, antequamproprii muneris officiis incumberet, reficiebatur; cultum veroin B. Mariam Virginem quotidiana Rosarii mariani recitatione fovebat.Castitatem maxime coluit, sensus vigilanti cura custodiens ; quavirtute sodalibus medicis maximae erat admirationi.Qui tamen, fama licet viri doctissimi et virtutum fulgore omnibuspraeeminens, sincera humilitate omnem honorem ad Deum referebat aquo omne datum optimum et omne donum perfectum descendere noverat.Fidem catholicam non solum exemplo vitae suae promovit, sed etverbo et scripto, omni humano timore seposito, invicte profitebatur,et quidem in talibus convictus socialis adiunctis, imprimis inter cultoresscientiae medicae, materialismi et agnosticismi erroribus tunctemporis plurimum indulgentes, ut vel hoc solo nomine ipse quasiexemplum viri vere catholici sit praedicandus.Hanc tamen assiduam christianae virtutis exercitionem minimesibi satis esse arbitratus, perfectioris vitae rationem amplecti bis conatusest. Anno 1908, iam annos natus quadraginta quattuor et famaviri doctissimi ubique gaudens, saecularibus rebus valedicens, inter


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 51Cartusienses religiosos in asceterio Farneta, iuxta Lucam in Italia, uthumilis novitius solitariam vitam aggressus est ; a qua tamen, postmenses octo, ob infirmam valetudinem, discedere coactus est.In civitatem Caracensem reversus et cathedram Facultatis medicaedenuo conscendens, post annos quinque, scil. anno 1913, CollegiumPium Latinum in Urbe pro sacerdotio capessendo petiit, sed paulopost, pulmonum morbo affectus, ab incepto invitus destitit.Post reditum in patriam, aegrotis curandis incensiore caritate, iisimprimis qui hispanica lue affecti erant, non sine propriae salutisdiscrimine se dedidit, donec die 29 Iunii a. 1919, cum ad puerum infirmumse conferret, in publica via derepente autocineto perculsus, sacramentisEcclesiae tempestive receptis, animam Christo Salvatori reddidit.Servi Dei funebria, plurimis adstantibus ecclesiasticis viris et civilispotestatis proceribus ac frequentis populi concursu, celebrata sunt.Fama viri sancti pro eximia omnium christianarum virtutum exercitioneadhuc vivens gavisus est. Quae sanctitatis fama post eiusobitum immensum crevit, plurimis continuo ex tota Venetiolana dicionead eius sepulcrum confluentibus, sive ad gratias a Deo eiusintercessione impetrandas, sive ob precationum suarum exauditionemad gratias Deo agendas.Hinc factum est ut plurimi huius insignis Dei Servi glorificationemab Ecclesia efflagitarent, missis etiam ad Sanctam Sedem Litteris Postulatoriis,quas episcopi Reipublicae Venetiolanae omnes etiam unasimul ad Summum Pontificem dederunt. Quare processus informativussuper fama sanctitatis vitae, virtutum et miraculorum in genere apudarchiepiscopalem Curiam Caracensem aa. 1957-1958 celebratus est, cuiaccessit anno 1961 processus additionalis, necnon processus rogatorialisa. 1957 in Curia episcopali S. Christophori in Venetiola instructus,quorum acta ad S. Rituum Congregationem delata sunt. Servatis itaqueomnibus de iure servandis, eadem S. Congregatio Rituum, scriptisServi Dei perpensis, ad ulteriora procedi posse edixit die 2 Aprilisanno 1964.Hinc, instante Rev. Domino Marcello Venturi, Causae huius legitimopostulatore, habitus est die 25 mensis Ianuarii a. 1972 Congressus PeculiarisS. Congregationis pro Causis Sanctorum, quem secuta est CongregatioPeculiaris Patrum Cardinalium die 11 Aprilis eodem anno,in qua Em.mus ac Rev.mus Cardinalis Carolus Confalonieri, CausaePonens seu Relator, dubium discutiendum proposuit : An introducenda


52 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialesit Causa beatificationis, in casu et ad effectum de quo agitur, dequeea rettulit. Et Patres Cardinales, omnibus mature deliberatis, affirmandoresponderunt de introducenda Causa, si Summo Pontifici placuisset.Quibus de rebus facta demum Summo Pontifici per subscriptumCardinalem relatione, Sanctitas Sua sententiam Sacrae Congregationisratam habuit et approbavit, die 4 mensis Maii anno 1972.L. ^ S.PAULUS Card. BBRTOLI, Praefectus£3 F. Antonelli, Archiep. tit. Idicren., a SecretisIINEAPOLITANABeatificationis et Canonizationis Servae Dei Mariae Christinae ab Immaculata(in saec. Adelaidis Brando) fundatricis Congregationis SororumVictimarum expiatricum a Sacramentato Iesu.SUPER DUBIOAn eius Causa introducenda sitEx augustissimo Eucharistiae mysterio, « ut ex fonte, gratia in nosderivatur et maxima cum efficacia obtinetur illa in Christo hominumsanctificatio et Dei glorificatio, ad quam, uti ad finem, omnia alia Ecclesiaeopera contendunt » (Const. Sacrosanctum Concilium, n. 10).Quam efficax validumque incitamentum sit hoc (( immensae divinaecaritatis memoriale perpetuum » (postcomm. olim d. 28 apr.), tum adcaritatis perfectionem erga Deum assequendam, tum etiam ad apostolatusfraternaeque caritatis opera inter christianum populum exercenda,plurium Servorum Dei exemplum, qui eximia virtutum laudepraeclarisque factis Ecclesiam exornarunt, luculenter demonstrat. Quorumnumero accensenda esse videtur humilis at fervens Dei Famula,quae recenti aetate in Neapolitana floruit Ecclesia : Maria Christina abImmaculata, Fundatrix Congregationis Sororum Victimarum Expiatricuma Iesu in Ss.mo Sacramento praesenti.Soror Maria Christina Neapoli, parentibus Ioanne Iosepho Brandoet Maria Concepta Brando, die 1 Maii 1856 nata est, in baptismo, quo


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 53ipso terreni ortus die ad gratiam filiorum Dei regenerata est, Adelaidisindito nomine. Infantula quinque vix dierum matre orbata, sed seduliscuris in paterna domo nutrita, pie religioseque educata est. Singularemad divina propensionem a teneris inde annis ostendit, cuius rei argumentumest quod, duodecimum aetatis annum vix assecuta, virginitatisvoto sese Deo obstrinxit. Eodem tempore de amplectendo religioso Institutocogitabat, eo praesertim consilio ut divinam Eucharistiam propensiusveneraretur hominumque offensas, protractis moris, reparareposset.Itaque a. 1871, variis superatis impedimentis, Neapolitanum S. Franciscimonasterium Olarissarum, quas Florentinas vocabant (Via ArcoMirelli), ingressa est : a quo tamen haud ita post, adversa obsistentevaletudine, semel atque iterum abscedere debuit. Nec meliorem exitumsortita est cum, paucis post annis, die 11 Aprilis 1875, ad Sorores,quas Perpetuas Adoratrices Iesu in Ss. Sacramento praesentis vocant,convolavit : nam, biennio religiosae vitae vix exacto, gravi iterumpraepedita morbo, ad saeculum redire cogitur.Nec tamen iteratae eiusmodi religiosae vitae experientiae vacuaeaut inutiles eidem Dei Famulae exstitisse dicendae sunt. Ex tunc enimmature cogitare coepit de religiosa condenda Sororum Congregatione,quarum id potissimum esset — quod ipsa inter Sorores « Sacramentinas» assequi non potuerat — sanctissimae Eucharistiae venerationemquam impense promovere, necnon divini Amoris offensas piacularibusactibus assidue reparare.In hunc finem initiale experimentum cum aliquibus sodalibus inoppido v. d. Torre del Greco primum, deinde in paterno domiciliovel privata quadam Neapolitanae urbis domo, permissu dumtaxatOrdinarii loci, aggressa est, perpetuae Eucharistiae adorationi puellarumhumilioris condicionis curam adiungere satagens. Tandem a.1884, in Casauriae oppidum se recipiens, novae religiosae Congregationis,ad duplicem praedictum finem sollerter persequendum, canonicafundamenta iecit, cuius adprobationem ab Ordinario Neapolitanoprimum, deinde a. 1903 a Sede Apostolica, sub titulo Sororum VictimarumExpiatricum a Sacramentato Iesu, impetravit.Institutum a se conditum ipsa Famula Dei religiosis domibus necnonapostolicis operibus auxit, atque ad diem usque 20 Ianuarii 1906sapienter gubernavit, quo nempe, brevi morbo patienter tolerato, ferequinquagenaria migravit ad Dominum.Inter praeclaras vero virtutes, quibus Famula Dei ornari visa est,


54 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialefervens praeprimis eluxit pietas erga augustissimum Eucharistiaemysterium, una cum sincero mortificationis et reparationis spiritu,necnon operosa erga proximum caritas, in pauperioribus praesertimpuellis adiuvandis religioseque instituendis.Quod quidem egregium exemplum, si pleniore resplendeat luce,validum providumque videtur exstiturum incitamentum tum ad Eucharisticimysterii venerationem et piacularis amoris flammam ergadivinam altaris Victimam in fidelium cordibus ferventius alendam,tum ad actuosam in pauperes caritatem, in quibus Ecclesia «imaginemFundatoris sui pauperis... agnoscit» (Const. Lumen Gentium,n. 8), impensius fovendam.Servae Dei obitum sanctitatis fama est subsecuta magis in dies,tum intra tum extra religiosi, quod ipsa condiderat, Instituti saepta,eamque supernis signis Deus visus est confirmare. Quapropter factumest ut Causa de Beatorum Caelitum honoribus eidem decernendis agicoepta sit. Instructus est itaque auctoritate ordinaria in Curia Neapolitanaannis 1927-1941 processus informativus super fama sanctitatisvitae, virtutum et miraculorum in genere Romamque transmissus.Plures interim ad Summum Pontificem pervenerunt litterae Cardinalium,Archiepiscoporum et Episcoporum, Religiosorum necnon Laicorumintroductionem Causae apud Apostolicam Sedem petentium.Servato iuris ordine, die 1 mensis Martii a. 1955 decretum prodiitS. Rituum Congregationis quo edixit ex parte scriptorum ServaeDei nihil obstare quominus ad ulteriora procederetur. Hinc, instanteRev. Domino Petro Naruszewicz, Causae legitimo Postulatore, habitusest die 22 mensis Decembris anno 1971 Congressus Peculiaris huiuspro Causis Sanctorum Congregationis, in quo Quiciales Praelati PatresqueConsultores Causam esse introducendam, si Summo Pontificiplacuisset, affirmaverunt. Quod responsum Patres Cardinales suasententia sanxerunt in Congregatione Peculiari diei 11 Aprilis anni1972, relatore Pericle Cardinali Felici.Referente denique de praemissis omnibus infrascripto Cardinali,Paulus Papa VI eam sententiam ratam habuit et confirmavit.Datum Romae, die 4 mensis Maii a. D. 1972.L. m s.PAULUS Card. BERTOLI, Praefectus£¡3 F. Antonelli, Archiep. tit. Idicren., a Secretis


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 55IIIMAIORICENSISBeatificationis et Canonizationis Servae Dei Caietanae Albertae Giménezfundatricis Congregationis Sororum a puritate B. M. Virginis.SUPER DUBIOAn eius Causa introducenda sitInter egregias mulieres, quae altera saeculi xix parte EcclesiamSanctam pietate navitateque sacra illustraverunt, numeratur ServaDei Oaietana Alberta Giménez. Femina fortis, at teneris simul sensibus,experimento variorum ditata vitae generum, eo tempore et locovixit quo socialis condicio mulierum funditus mutari coepta est atqueconverti. Verum, ubi ex rerum ipsa perturbatione aliarum pietas naufragiumfecit, Serva Dei vitam in Christo per sequebatur, ut clara eiusvirtutum existimatio ac fama non solum per totam insulam Maioricam,sed etiam omnem Hispaniae ac paeninsulam diffonderentur.In oppido Pollentiae nata insulae Maioricae die 6 Augusti anno 1837,postridie Christo Domino et Ecclesiae in fonte salutaris lavacri renataest. A piis parentibus Alberto et Apollonia optime instituta est etproinde iam puella manifesta pietatis signa prae se tulit. PostquamBarcinone cum parentibus consedit, diploma ludi magistrae obtinuit.Die autem 7 mensis Aprilis anni 1860 pientissimo viro Francisco Civeranupsit, qui et ipse magister litterarum erat; sic coniux uterque educationipuerorum in scholis operam dabat.Mox tamen domui Servae Dei caligo maeroris offusa est. Primumenim tres ex quattuor liberis tenerrima aetate mortui sunt; deindeanno 1869, nono nempe a matrimonio inito, vir quoque eius vita excessit,eamque viduam et filium duos annos natum divinae Providentiaecommendavit. Caietana vero, quae tunc trigesimum tertium annumagebat, impensius precationi et operi se dedebat; immo iam advitam religiosam amplectendam inclinabat, cum se plenius Deo consecrarecuperet. Attamen filii aetatula eam ne ingrederetur ordinemvel congregationem religiosam impediebat. Sed cum episcopus Maioricensisab ipsa petivisset, ut celebrem scholam puellarum a Puritateappellatam regeret, utpote quae tunc in magno discrimine versaretur,


56 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeServa Dei proprium et perpetuum vitae munus gradatim reperiebat,dum onus renovationis huius scholae in se recipiebat.Eius pietate permotae et operibus allectae, aliae similiter piae feminaecum ea sese consociaverunt, quibuscum ipsa anno 1874 fundamentaCongregationis Religiosarum a Puritate iecit, vita communirite instructa et habitu religioso induto. Die 14 Septembris anni 1878perpetua nuncupavit vota.Ab eo autem tempore vires omnes et studia in Congregatione firmandaac dilatanda necnon in ministerio educationis christianaeexplendo magnanima locavit et fixit. Decem itaque Congregationisdomus cum scholis inaedificatis condidit, ubi spiritum religiosum etapostolicum Sororibus instillavit. Inde factum est ut anno 1892 episcopusMaioricensis Constitutiones Congregationis approbaret ipsamqueServam Dei Moderatricem supremam destinaret, anno vero 1901Leo XIII decretum laudis Congregationis ederet. Serva Dei munus etofficium Antistitae Generalis viginti quattuor annos magno cum Sororumplausu obiit ad annum usque 1916, cum gravitate valetudinis etaetate confecta deposuit illud. Quod ad ministerium educationis christianaeattinet, ita eo exercendo de Ecclesia et patria bene merita est,ut scholae ad instituendas magistras Consilium Ministrorum Hispaniaeeam praefecerit et anno 1912 Gubernium ipsum cruce regis AlphonsiXII cohonestaverit. Postremis denique sex annis precatione,silentio et religiosa observantia ad mortem se paravit, quam placideet sedate die 21 Decembris 1922 occubuit octogesimum septimum annumagens.Percrebrescente virtutum eius laudatione, qua etiam viva circumdataerat, Processus Ordinarii super fama sanctitatis vitae, virtutum etmiraculorum in universum, super scriptis et super cultu liturgicoeidem Servae Dei non adhibito, annis 1960-1963 in Curia Maioricensiconstituti sunt, ad quos accessit Processus Rogatorialis in Curia Caesaraugustanaanno 1962 instructus. Quae inquisitiones canonicae adSacram Rituum Congregationem una cum Litteris Postulatoriis delataesunt. Sacra vero eadem Congregatio, scriptis Servae Dei diligenterexaminatis, ut ad ulteriora procedi posset die 15 mensis Iulii anni1965 permisit.Instante denique Rev. P. Theodoro Zamalloa, huius Causae Postulatore,habitus est die 16 Maii a. 1972 Congressus Peculiaris SacraeCongregationis pro Causis Sanctorum, quem secuta est CongregatioPeculiaris diei 11 Iulii eodem anno, in qua E.mus Cardinalis Arturus


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 57Araoz Tabera, huius Causae Ponens seu Relator, dubium proposuit :An introducenda sit causa beatificationis, in casu et ad effectum dequo agitur, et de ea rettulit. Patres autem Cardinales, omnibus matureperpensis, suffragium tulerunt affirmativum, nempe causam introducendamesse, si Summo Pontifici placuisset.Quibus de rebus facta relatione Summo Pontifici Paulo VI per infrascriptumCardinalem, die 7 Octobris 1972, Sanctitas Sua sententiamPatrum Cardinalium ratam habuit et confirmavit.Datum Romae, die 7 Octobris a. D. 1972.L. © S.PAULUS Card. BBRTOLI, Praefectus£ß F. Antonelli, Archiep. tit. Idicren., a Secretis


58 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officiale<strong>ACTA</strong> TRIBUNALIUMTRIBUNAL VICARIATUS URBISCitatio edictalisCALARITANA SEU ROMANANullitatis matrimonii (De Sole-North)Cum ignoretur locus actualis commorationis dominae Heather SusannaeNorth, in causa de qua supra conventae, eandem citamus ad comparendumcoram Tribunali Appellationis Vicariatus Urbis (PiazzaS. Giovanni in Laterano 6, Roma), aut per se, aut per procuratoremlegitime constitutum, in diem 8 martii 1973, hora 12, pro concordationesequentis dubii :An constet de matrimonii nullitate in casu.Ordinarii locorum, parochi, fideles quicumque notitiam habentesactualis commorationis praedictae dominae Heather Susannae North,curare debent ut ipsa de hac edictali citatione rite moneatur.*Philippus Giannini, V. OfficialisEx Aedibus Tribunalis Vicariatus Urbis, die 4 mensis Ianuariia. 1973.Franciscus Maggi, V. Cancellarius* Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de Mme Heather SuzanneNorth, défenderesse en cette cause, nous la citons à comparaître, par proprepersonne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunaldu Vicariat de Rome (Piazza S. Giovanni in Laterano, 6 - Roma) le 8 mars1973, à 12 heures, pour concorder le doute ci-dessous rapporté:Conste-t-il de la nullité du mariage, dans le cas?Les Ordinaires des lieux, les curés, les fidèles ayant connaissance dulieu de la résidence de ladite Heather Suzanne North, devront, dans lamesure du possible, l'avertir de la présente citation.


Pont. Commissio Decretis Concilii Vat. II interpretandis 59<strong>ACTA</strong> COMMISSIONUMPONTIFICIA COMMISSIODECRETIS CONCILII VATICANI IIINTERPRETANDISResponsum ad propositum dubium(de iure accusandi matrimonium)Patres Pontificiae Commissionis Decretis Concilii Vaticani II interpretandis,proposito in plenario coetu quod sequitur dubio, respondendumesse censuerunt ut infra :D. - Utrum, attentis decretis Concilii Oecumenici Vaticani II, atqueprae oculis habitis Constitutione Apostolica Regimini Ecclesiae Universae,diei 15 augusti 1967, et Litteris Apostolicis Causas Matrimoniales,diei 28 martii 1971, vigeat adhuc responsum S.S.C.S. Ofiiciidiei 27 ianuarii 1928, et art. 35, § 3 Instructionis S. Congregationis dedisciplina Sacramentorum Provida Mater, diei 15 augusti 1936, vi cuiusacatholici, sive baptizati sive non baptizati, actoris partes agere incausis matrimonialibus nequeunt, nisi de licentia S. Congregationispro Doctrina Fidei, singulis in casibus impetranda.R. - Negative, seu amplius non vigere.Ss.mus Dominus Noster Paulus Pp. VI in Audientia die 8 ianuarii1973 infrascripto impertita supradictam decisionem ratam habuit,adprobavit et publicari iussit.PERICLE Card. FELICI, Praeses


tiOActa Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeDIARIUM ROMANAE CURIAESabato, 13 Gennaio 1973, il Santo Padre Paolo VI ha ricevutoin solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Credenziali,Sua Eccellenza il signor ATO ABATE AGEDE, AmbasciatoreStraordinario e Plenipotenziario di Etiopia.SEGRETERIA DI STATONOMINEIl Santo Padre Paolo VI ha istituito un Comitato per la Famiglia, conl'incarico di studiare i problemi spirituali, morali e sociali della famiglia,in una visione pastorale.Del nuovo organismo, cui è stato fissato un primo periodo sperimentaledi tre anni, Sua Santità, in data 11 gennaio 1973, ha nominato :Presidente: S. E. R. il Sig. Cardinale Roy Maurice, Arcivescovo diQuébec (Canada)Primo Vice Presidente: S. E. R. Mons. Gagnon Edouard, già Vescovodi San Paolo dell'Alberta (Canada)Secondo Vice Presidente: Sig. Bachelet Vittorio (Italia)Assessore Teologo: R. P. Visser Jan, CssR. (Paesi Bassi)Assessore Giurista: Sig. Galichon Alain (Francia)Consigliere: Sig.ra Cavallaro Vedaldi Emma (Italia)Segretario: Sig. Dousse Michel (Svizzera)Membri :S. E. Mons. Ahr George, Vescovo di Trenton (Stati Uniti)Sig.ra Bahincinthie Eugenie (Costa d'Avorio)Sig. Chullikal Antony (India)Fr. Duffy Quentin, dei Fratelli Maristi (Australia)Sig. Keegan Patrick (Gran Bretagna)Sig. Lanctot Claude (Canada)Mons. Magnoni Antonio, Sottosegretario della S. Congregazione perla Disciplina dei SacramentiSig. Martino Carlo (Italia)


Diarium Romanae Curiae 61Sig.ra Bottiglieri Martino Romilda (Italia)S. E. Mons. Moreira Neves Luca, Vescovo tit. di Feradi Maggiore,Ausiliare di Säo Paulo (Brasile)Mons. Pavan Pietro (Italia)Sig. Piana Agostinetti Giuseppe, della S. Congregazione per l'EducazioneCattolicaSig. Rendu Charles (Francia)Sig.ra Rendu Elisabeth (Francia)Sig.na Sallé Lucienne (Francia)S. E. Mons. Tenhumberg Heinrich, Vescovo di MunsterMons. Tomko Jozef, della S. Congregazione per la Dottrina della FedeSig.ra Victory Carmen (Spagna)Consultori :Mons. Bodet Henri, della Segreteria di StatoMons. Mariani Goffredo, Sotto-Segretario della S. Congregazione peri VescoviMons. Fiorelli Leone, della S. Congregazione per le Chiese OrientaliMons. Bovone Alberto, della S. Congregazione per il CleroMons. Scalzotto Tiziano, della S. Congregazione per l'Evangelizzazionedei PopoliMons. Noè Virgilio, Sotto-Segretario della S. Congregazione per ilCulto DivinoMons. Pinto Gómez José Miguel, Prelato Uditore della Sacra RomanaRotaP. Theurer Wolfdieter, CssR, del Segretariato per l'Unione dei CristianiProf. Giacchi Orio, della Pont. Commissione per la revisione del Codicedi Diritto CanonicoP. de Riedmatten Henri, O.P., Segretario del Pontifìcio Consiglio «CorUnum ».Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI hanominato :19 gennaio 1973. Le LL. EE. Cirarda Lachiondo José Vescovo di Cordobae May John Lawrence, Vescovo di Mobile,Membri della Pontificia Commissione per leComunicazioni Sociali.» » » Il rev. Labelle Lucien, Presidente dell'O. C. I. C, Membrodella Pontificia Commissione per le ComunicazioniSociali «durante munere ».» » » L'avv. prof. Petroncelli Mario, Membro del Collegio degliAvvocati del Sacro Concistoro.


62 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeCon Brevi Apostolici il Santo Padre Paolo VI ha nominatoAssistenti al Soglio Pontificio:24 marzo 1972. S. E. Mons. Noser Adolfo Alessandro, Arcivescovo di Madang.12 maggio » S. E. Mons. Rosenthal Giovanni Battista, già Vescovodi Queenstown.2 luglio » S. E. Mons. Van Melckebeke Carlo, Vescovo di Ningsia.28 agosto » S. E. Mons. Démets Antonio, Vescovo tit. di Cadossia.10 ottobre » S. E. Mons. Margéot Giovanni, Vescovo di Port-Louis.21 novembre » S. E. Mons. Pizzoni Emilio, Vescovo tit. di Gunugo.28 » » S. E. Mons. Fraghì Sebastiano, Arcivescovo di Oristano.Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Paolo VI hanominato:Protonotari Apostolici soprannumerari:26 aprile 1972. Mons. Musaka Victor (Masaka).» » » Mons. Curtin Geremia (South wark).30 ottobre » Mons. Irizarry Raul (Ponce).10 novembre » Mons. Cain Giacomo (Stockton)15 gennaio 1973. Mons. Calvaresi Costantino (Ripatransone).11 aprile» »6 giugno» »» »26 »25 agosto9 settembre4 ottobre18 »» »»»19»»»»30Prelati d'onore di Sua Santità:1972. Mons. Downey Leo Vincenzo (Auckland).Mons. Mackey Giovanni (Auckland).Mons. Alozipan Giuseppe A. (Cebù).Mons. Caballa Felino (Cebú).Mons. Kriekenbeek Federico (Cebú).Mons. Kaminski Leo (Köln)Mons. Becker Giovanni Maria Uberto (Köln).Mons. Ermecke Gustavo (Paderborn).Mons. Engels Ermanno (Köln).Mons. Fiedler Hans (Bamberg).Mons. Heggelbacher Othmar (Bamberg).Mons. Reinwald Giorgio (Bamberg).Mons. Gergen Eugenio Vincenzo (Great-Falls).Mons. Werner Martino Edoardo (Great-Falls).Mons. Bierster Leo N. (Harrisburg).Mons. Leitch Tommaso (Harrisburg).Mons. Lentocha Giorgio V. (Harrisburg).Mons. Overbaugh Lorenzo (Harrisburg).Mons. Schraaf Carlo (Köln).Mons. Kenedo Angelo (Providence).


Diarium Romanae Curiae 6310 novembre 1972. Mons. Cloherty Giacomo Kevin (Stockton).» » » Mons. O' Rourke Bryan Tiernan (Stockton).» » » Mons. Stare Giacomo (Stockton).» » » Mons. Vieira-Alvernaz Emanuele (Stockton).21 » » Mons. Cunningham Antonio (Southwark).23 » » Mons. Hammerl Giuseppe (Innsbruck).» » » Mons. Schramm Hans Gioacchino (Innsbruck).24 » Mons. Glynn Patrizio (Galway).28 » » Mons. Tassini Francesco (Città della Pieve).30 » » Mons. Songy Donald Giuseppe (Baton Rouge).14 dicembre Mons. Armbruster Giovanni (Berlin).20 » » Mons. Duffy Francesco (Galloway).25 » » Mons. Peric Marco \Mostar).29 » » Mons. Chakiamury Giacobbe (Verapoly).21 gennaio 1973. Mons. Verzini Giuseppe (Cagli e Pergola).Cappellani di Sua Santità:31 gennaio 1971. Mons. Oaggiano Pietro (Pompei).» » » Mons. Rendina Giuseppe (Pompei).12 » 1972. Mons. Mahony Giovanni Patrizio (Liverpool).13 giugno » Mons. Festing Enrico (Paderborn).15 luglio » Mons. Grimm Francesco (Köln).» » Mons. Kilinski Giuliano (Köln).27 » » Mons. Hanslik Erardo (Paderborn).5 agosto » Mons. Gospos Pietro (Wroclaw).25 » Mons. Biith Luigi (Köln).4 ottobre » Mons. Kempem Emilio (Köln).9 » » Mons. Ceballos Daniele (Jaro).» » Mons. Chiù Raimondo (Jaro).» Mons. Parcon Policarpo (Jaro).» » » Mons. Perez Enrico (Jaro).» » » Mons. Piamonte Alberto (Jaro).19 » » Mons. Hävers Guglielmo (Köln).» » » Mons. Lessenich Pietro (Köln).» » Mons. Loosen Massimiliano Giuseppe (Köln).30 » » Mons. Zielinski Carlo (Chelmno).» » » Mons. Abramski Sigismondo (Warszawa).21 novembre » Mons. Callaman Francesco (Southwark).» » » Mons. Moran Giovanni (Southwark).24 » » Mons. Stonehill Terenzio (Arundell).» » » Mons. Albinger Giuseppe (Fulda).28 » Mons. Cicaloni Achille (Città della Pieve).» » » Mons. Vetuli Licurgo (Città della Pieve).1 dicembre » Mons. Celata Pier Luigi (Sovana-Pitigliano).2 » » Mons. Szelazek Sigismondo (Szczecin).14 » » Mons. Allendorff Giovanni (Berlin).» » » Mons. Krajewski Felice (Berlin).» » » Mons. Popan Flavio (Maramures).


64 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale20 dicembre 1972. Mons. Loria Giuseppe (Oppido Mamertina).29 » o Mons. Fernandez Francesco (Verapoly).» » » Mons. Kaniampurath Saverio (Verapoly).» » » Mons. Mavely Agostino (Verapoly).3 gennaio 1973. Mons. Maccio Martino (Genova).» » » Mons. Massa Amedeo (Genova).» » » Mons. Rebora Angelo (Genova).27 » » Mons. Imperati Giovanni (Amalfi).NECROLOGIO23 dicembre 1972. Mons. Mendonça Monteiro Antonio, Vescovo di Bonfim.24 » » Mons. Kovács Sândor, già Vescovo di Szombathely.31 » » Mons. O'Flanagan Dermot, già Vescovo di Juneau.2 gennaio 1973. Mons. Olalia Alejandro, Arcivescovo di Lipa.8 » » Mons. de Aguirre José Carlos, Vescovo di Sorocaba.12 » » Mons. Prosper Dodds, Vescovo di Saint Louis du Senegal.13 » » E.mo Signor Cardinale Cento Fernando, del titolo dellaChiesa Suburbicaria di Velletri.» » » Mons. Raballand Gustave André F., Vescovo tit. di Eguga.16 » » Mons. Solis Fernández Juan Vicente, Vescovo tit. di Tuecadi Numidia.20 » » Mons. Torrini Antonio, Arcivescovo di Lucca.22 » » Mons. Zucchetta Antonio Silvio, Vicario Apostolico diMogadiscio.27 » » Mons. Hasz Stefano, Vescovo tit. di Sura.29 » » Mons. Lanzo Egidio Luigi, Vescovo di Saluzzo.» » » Mons. Mignani Gaetano, Vescovo di Kí-an (Cina).


An. et vol. LXV 28 Februarii 1973 N. 2<strong>ACTA</strong> <strong>APOSTOLICAE</strong> <strong>SEDIS</strong>C O M M E N T A R I U M O F F I C I A L EDirectio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana<strong>ACTA</strong> PAULI PP. VIE P I S T U L A EIAd Exc.mum P. D. Aloisium Lorscheider, Angelopolitanum Episcopum,Conferentiae Episcoporum Brasiliae Praesidem, eiusdem Conferentiaecoacto Coetu.Apresta-se essa Conferencia Nacional dos Bispos do Brasil para maisurna Assembleia Geral. De per si, mais um encontró de procura,reflexâo e oraçâo em comum, a partir de fraterna permuta de pontosde vista e de experiencias atuadas e vividas, e do interesse com que osseus Membros acompanham no plano vital e doutrinal, a marcha doPovo de Deus no nósso tempo.Foi-nos grato tomar conhecimento do Programa Geral dos trabalhos.Nele perpassa a preocupacäo nítida de urna serena e fiel renovaçâo eatualizaçâo, ao ritmo do mundo atual. Com referencia ao II Conciliodo Vaticano, a dez anos da sua abertura, e na linha de antiquissimatradiçâo — segundo a quai os Bispos de todo o orbe sempre comunicaramentre si e com o Bispo de Roma, no vínculo da unidade, da caridade eda paz, e se reuniram para decidir em comum coisas importantes,depois de ponderada a decisäo pelo parecer de muitos 1— vai abrir-seal um diálogo, de grande interesse e alcance, tendo como tema central« a dimensâo comunitària da Igreja particular ».Unido na oraçâo, queremos também nos inserir-nos, de algum modo,1Cfr. Concilio Ecumènico II do Vaticano, Const. dogmática Lumen Gentium, n. 22.5 - A. A. S.


66 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialenêsse diálogo, começando por exprimir a nossa complacencia peloacerto na escolha dos assuntos a tratar e a estudar, e urna palavra estimulantea todos ós intervenientes, a dedicarem-lhes a sua habitual egenerosa atençâo. A isso os impelirá, sem dúvida, o zèlo apostólico eos propósitos de comunhâo eclesial que os animam, para tornar maisvisi vel e irradiante a sua unidade em Cristo, garantía e incentivo paraas comunidades de fé, de esperança e de amor, onde se desenrola a suaatividade pastoral, que, no desempenho do nosso supremo ministerioapostólico, bem conhecemos e apreciamos.A amplidào, profundidade e rapidez das transformaçôes no mundoem que vivemos e a repercussâo destas sobre os individuos e os gruposhumanos, conjuntamente com a facilidade e o evidente influxo dascomunicaçôes que — quase poderi amos dizer — tornam os homens,hoje, sempre presentes uns aos outros, seja quai for a latitude em quese achem, obrigam a aplicar-nos, constantemente, para, em Igreja, nossituar, aperceber e discernir os sinais dos tempos. E isso, levados porevangélico e sereno interèsse de urna presença a este mundo, atual,adaptada e operante, da mesma Igreja, multissecular « instituiçâo, sempreviva e coerente com as suas raízes, e, ao mesmo tempo, sempre receptivadaquilo que é susceptível de fazer desabrochar, em perene primavera,a linfa do Espirito Santo que sem cessar a percorre ». 2Dada a necessària solidariedade de intentos entre os Pastores — parasecundar esta continua e misteriosa açâo do Espirito Santo na Igreja,para conservar integro e vivo o Evangelho e fazer com que este respondaaos apelos peculiares das situaçôes concretas onde os homens transcorrema sua vida — no desempenho da sua tríplice funçâo de ensinar, santificare governar,


Acta Pauli Pp. VI 67seus colaboradores e para as instituiçôes católicas, em ordern a urnasempre crescente conjugaçâo de esforcos, na irradiaeäo atual, serena esimpática da Boa-Nova, que se processa, antes de tudo, na paz e naalegría de urna santidade cada vez maior, que é sempre, (( para todo ogènero humano, o mais firme germe de unidade, esperança e salvaçâo ». 3Nêste sentido, porque em tudo feitos modelos do rebanho do Senhore comprometidos, a título especial, na sequela do « Unico Mestre »,convém aos encontros entre Bispos o caráter de diálogo, com Cristo apresidir, porque entabulado em seu nome, e sob o alhar complacente doPai, porque prosseguido para a sua glorificaçâo. E assim, com asluzes do Espirito Santo, em clima de amor e de confìanca, assentes naaceitaçào e compreensâo recíprocas, brilhará a verdade aliada com acaridade, e a fortaleza com a humildade e mansidäo ; e, acima de tudo,se verá resplandecer a unidade do tao ardente anelo do Senhor, expressoem oraçâo interessada, num momento bem significativo na presença doColegio dos Doze, continuado no tempo pelo Colegio Episcopal : que((... também êles sejam um em nos, para que o mundo creia que tu meenviaste ». 4Certo de que é nêste tom de diálogo que vai desenrolar-se a AssembleiaPlenaria dos Veneráveis Irmâos Bispos do Brasil, queremos aproveitara ocasiâo para lhes testemunhar o nosso aprêço pelos esforços generososenvidados no campo da pastoral das vocaçôes e da formaçâo doclero; igualmente, pelo modo corno acompanham, assistem e tratamos sacerdotes, que já compartilham das suas funçôes e solicitude emprol do Reino de Deus. Que, com a graça do Senhor, possam continuare colher éxitos cada vez maiores nesta louvável aplicaçâo!Quanto aos sacerdotes, em particular, como « fìlhos e cooperadoresda Ordern Episcopal » e, ao mesmo tempo, « corno irmâos e amigos »,insidiados, por vezes, por nuvens que podem colhé-los desabrigados,em solidäo, com a perturbaçâo, o desalentó, ou a insatisfaçâo pessoal,que êles, encontrando no Presbitèrio estima e afeiçâo e um ambientede confiança fraterna, de amizade franca e de caridade firme, vejamsempre, no Bispo que o preside, alguém que tem muito a peito o bemdéles, quer material, quer sobretudo espiritual. 5Conhecemos ainda a preocupaçâo dos Membros dessa Conferencia,urgida, em nao poucos casos, por angustiante escassez de clero, por345Concilio Ecumènico II do Vaticano, Const. dogmática Lumen Gentium, n. 9.Io. 17, 20-21.Cfr. Concilio Ecumènico II do Vaticano, Decr. Presbyterorum Ordinis, n. 7.


68 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeinserir os leigos nas atividades eclesiais, dado o papel insubstituível,apesar de subsidiario do sacerdocio ministerial, que ai lhes cabe. Quecontinuem, assim, a atuar a exortaçâo do recente Concilio : (( apascentaros fiéis e reconhecer-lhes os serviços e carismas, de tal maneiraque todos, a seu modo, cooperem unánimemente na tarefa comum )). 6Salientamos, por firn, na agenda dos trabalhos da Assembleia, oestudo de urna melhor organizaçâo dos Tribunais Eclesiásticos, noterritòrio da sua competencia. Dado que a comunhâo na realidadeorgànica, que é a Igreja, nâo dispensa urna forma jurídica, do fácilacesso e bom funcionamento, sempre animado pela caridade, dosmesmos Tribunais, podem advir grandes vantagens pastorais e espirituais,para todos aqueles que deles precisam de servir-se.Na certeza do interèsse cornue constantemente acompanhamos asolicitude pastoral dos Veneráveis Irmâos Bispos desse dileto Pais, coma nossa caridade fraterna, concluímos com os votos pelos melhoresfrutos desta sua Assembleia Geral. Para isso, invocamos sobre todosas luzes do Espirito Santo, para que, guiados por Cristo-caminho,sintonizados com Cristo-verdade, e confortados em Cristo-vida, aifaçam resplandecer o rosto sem mácula da Igreja, Mae e Mestra : coma nossa Bencáo Apostólica, extensiva a todos os fiéis brasileiros !Vaticano, 20 de Janeiro de 1973.IIAd E.mum P. D. Laurentium Iosephum S. R. E. Cardinalem Shehan,Baltimorensem Archiepiscopum, quem mittit ad Eucharisticum Conventum,ex omnibus nationibus Melburni in Australia habendum, ut celebritatibuspraesideat.PAULUS PP. VIVenerabilis Frater Noster, salutem et Apostolicam Benedictionem.— Melburni, in urbe egregia Australiae — quae terra continens iterum,post Sydneyensem Congressionem, eiusmodi fruitur honore etdivincitur officio — mox, ut notum est, XL celebrabitur ConventusEucharisticus ex omnibus nationibus. Qui cura et studio VenerabilisFratris Iacobi Roberti Knox, istius sedis Archiepiscopi, peritorumopera sociata, ita paratur, praesertim renovatione pastorali, ut facile* Ibid.; Const. dogmática Lumen Gentium, n. 30.


Acta Pauli Pp. VI 69prospici possit eum fore religionis ardore insignem, decursu alacrem,prosperum exitu.Variae autem inceptiones per sacri huius coetus dies ad effectum deducentur,quibus hic, ut statutum est, peculiari quadam nota populariconspicuus, praestantior ac salubrior reddatur. Quas inter iuvat memorareeam, quae ad fideles pertinet, qui, stirpe, sermone, moribus diversi,in Australiani immigrarunt : hi enim suas habebunt liturgicascelebrationes et circa altare Domini una congregabuntur ; etiam reioecumenicae, ut accepimus, suus locus tribuetur.Quodsi apparatus rationem probamus, summo tamen praeconio dignumarbitramur argumentum praecipuum, huic Conventui propositum ;quod est mandatum novum, quo Salvator praecipit, (( ut diligatisinvicem, sicut dilexi vos w. 1Quod quidem aptissimum esse videtur adrem supernaturalem in animis hominum inculcandam, qui hac aetateob tot causas saepe inducuntur, ut naturalia potius ac temporalia respiciant.Haec autem res supernaturalis, id est caritatis nobilissima virtus,ab Eucharistia, quae est sacramentum ineffabilis amoris divini, ut efonte uberrimo manat. Ee quidem vera mente concipi nequit arctius etvalidius vinculum caritatis, quam convivium illud, quod Deus ut supremumet maximum dilectionis suae testimonium et pignus instituit.Hic unus panis, quo nutriuntur, et unus potus, quem bibunt, Christiasseclas ita coagmentant et coagmentare debent, ut unam veluti familiamefficiant, illud iterato spectaculum mundo praebentes, quod inActibus Apostolorum describitur : « Multitudinis autem credentium eratcor unum et anima una ». 2Sitiunt profecto hanc « caritatis unitatem », 3homines, qui saepe totdiscidiis, discriminibus, immo saevis dimicationibus confiictantur. Recteergo Ioannes Chrysostomus, lumen Ecclesiae orientalis, doctrinam Apostoliexplanans, secundum, quam unum corpus sumus, et membra excarne et ossibus eius, 4ait : « Ut ergo hoc simus non solum per dilectionem,sed etiam re ipsa, cum illa carne commisceamur ; id enim efficiturper cibum quem ille dedit, ut ostendat nobis quanto erga nos ferveatamore. Ideo se nobis commiscuit, et in unum corpus totum constituit,1234Io. 13, 34.4, 32.S. AUGUSTIN. Serm. 356; P.L. 39, 1577.Cfr. Eph. 5, 30.


70 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeut unum simus, quasi corpus iunctum capiti ». 5Quibus e verbis etiampatefit non agi de pio universalis cuiusdam amoris somnio, sed decaritate, quae factis seu operibus exerceatur. Valde igitur exoptamus,ut Eucharisticus hic Conventus — quemadmodum ii, qui illum apparant,sollerter conituntur — animos inflammet ad mutuum auxilium,ad magnanimam curam advenarum, ad fraternam relevationem indigentium,derelictorum.Itaque haec omnia auctoritate et quadam quasi praesentia Nostraconfirmare et corroborare volentes, te, Venerabilis Frater Noster, qui,Cardinalis dignitate spectabilis, Baltimorensi sedi es praepositus sedulumqueagis Praesidem Stabilis Consilii Eucharisticis InternationalibusConventibus provehendis, Legatum Nostrum eligimus et renuntiamus,ut, Nostram gerens personam, Melburnensi ex omnibus gentibusCongressioni Eucharisticae praesideat. Minime vero dubitamus,quin, pro impensa, qua ardes, pietate in mirabilis Sacramenti altarismysterium, in quo Christus Redemptor incruente se immolat, animaspascit, extra haec sub sacris speciebus vere, realiter et substantialiterpraesens adest, commissum tibi munus feliciter et frugifere sis impleturus.Nos denique Deum supplicibus precibus rogamus, ut proximus hicConventus reapse ferax sit fructuum spiritualium, qui exspectantur,et ut hi in profectum terrae Australianae, cuius suavis apud Nos vigetmemoria, et totius orbis bene vertant.Haec ex pectore ominati, tibi, Venerabilis Frater Noster, SacraeRomanae Ecclesiae Cardinalibus, Antistitibus, sacerdotibus, religiosisuniversisque fidelibus, qui eucharisticis istis celebritatibus intererunt,Benedictionem Apostolicam, caelestis gratiae et solacii auspicem, amantissimeimpertimus.Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die XXV mensis Ianuarii,anno MCMLXXIII, Pontificatus Nostri decimo.PAULUS PP. VI5In Ioannem Horn. 8; P.C 59, 259; iii. I. Rouet De Journel, Enchiridion Patristicum,n. 1166.


Acta Pauli Pp. VI 71NUNTIUS GRATULATORIUSAd E.mum P. D. Stephanum S. R. E. Cardinalem Sidarouss, CoptorumAlexandrinum Patriarcham, quinque condentem lustra ab episcopaliordinatione suscepta.Heu quam fugacibus annis labens temporis circulus mox tibi, VenerabilisFrater Noster, candido signandum lapillo revehet diem :quinque enim exacta decurrent lustra, ex quo ipse episcopalem ordinationemsuscepisti.Huic praeclarae occasioni consentanea, bene precantia ultro dicimusverba, quae quemadmodum Nobis ad proferendum grata, ita tibierunt in accipiendo iucunda. Decet sane, valde oportet, fas est, utsollemniter a te celebranda memoria, quae a sacrorum Antistitibussolet devotae mentis observantia recoli, votis approbatione dignis clarescat,atque adeo afferat caelestis gratiae uberiora dona tibi virodesideriorum 1ac tecum universis qui te norunt et diligunt, ut durabilisint profectui et oblectamento.Hanc ad rem hoc potissimum pertinet, ut vos omnes aemulo studio solidam,illibatam, integram fidem, quam Apostolorum Principes, duaeoli vae ad latera candelabri sancti coram dominatore universae terrae, 2Romae, in catholicis orbis capite, annuntiarunt et Evangelista Marcus,florentissimae Alexandriae inclita gloria sanguine suo sanxit, corde,ore, vita profiteamini.Quod quidem ut in Patriarchatus istius finibus et arduis laboribusfeliciore usque exitu eveniat, in te sitas et collocatas optimae spei rationesNos tenere persuasum prorsus habemus. Nam tu homo prisci moris,apertus et simplex, catholicae unitatis sensu eximie praeditus,dictis et factis ministerium tuum nobilitasti atque, iugi magisterioincumbens, constanti nisu id tibi praestituisti, ut agni gregis tui,imo Christi, omnes unanimes, compatientes, fraternitatis amatores,misericordes, modesti, humiles, non reddentes malum pro malo, benedictionempromissae hereditatis possideant. 3Haec vero quae ipse bonus pastor in populo docuisti et doces con-123Cfr. Dan. 10, 11.Cfr. Zach. 4, 12-14.Cfr. 1 Pe. 3, 8-9.


72 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialesono nitore morum confirmare persequere. Hac de causa, virtutumlaude crescens, aeternitati vive et hanc in aula, mentis, ubi sol solisLogos radios emittit, meditari perge assidue, ut eius inenarrandipraemii post fructuose actum terrestre iter feliciter sis compos, auspiceBeatissima Virgine Maria, decore praesidioque tuo, in qua gratiaomnis viae et veritatis. 4Haec ominatis, nihil Nobis reliquum est nisi, ut tibi, VenerabilisFrater Noster, et universo gregi, sollerti moderationi tuae commisso,Apostolicam Benedictionem, arrham abundantium caelestium munerum,impertiamus.Ex Aedibus Vaticanis, die xxx mensis Decembris, anno MCMLXXII,Pontificatus Nostri decimo.PAULUS PP. VIALLOCUTIONESIRomanae Civitatis Magistro et Administratorum Coetui, novo ineunte annoBeatissimo Patri fausta ominantibus.*Si rinnova oggi un incontro tradizionale, e sempre molto gradito,che offre a voi l'occasione di porgerci i vostri auguri per il Nuovoanno, e a noi di ricambiarli con tutto il cuore. Ringraziamo il SignorSindaco, per le parole che ha voluto rivolgerci anche a nome dei suoivalenti collaboratori ; e vi assicuriamo la nostra riconoscenza per tantacortesia. Gli auguri non sono certo una pura formalità ; nel caso odiernocorrispondono al desiderio, certamente reciproco — da parte sia delVescovo di Roma, responsabile della cura spirituale di questa Cittàunica al mondo, sia del Sindaco e della Giunta di questa stessa Roma,responsabili del suo sviluppo civico e sociale — di gettare uno sguardo,ciascuno dalla rispettiva sfera di competenza, non separata ma complementareanche se diversa, sulla realtà, sulle esigenze, sulle aspettativedella molteplice vita dell'Urbe.4Cfr. Eecli. 24, 25.* Die 15 mensis ianuarii a. 1978.


Acta Pauli Pp. VI 73Guardiamo dunque a questa Roma, a cui dedicate le vostre attenzioni,coadiuvati dall'efficienza dei singoli organi dell'apparato necessarioa reggere tanto complessa e delicata amministrazione. Come giàaltre volte ne avemmo l'opportunità, vi diciamo la nostra sollecitudinee sensibilità, il nostro rispettoso e cordiale interesse per l'attività chesvolgete, non certo facile né semplice, talché talora il compito ch'essaimpone sembra richiedere sovrumane fatiche alla mente, che deve averedi ogni questione piena e chiara e realistica visione, come alla volontà,che è posta di fronte a formidabili problemi e a gravi decisioni, inmezzo a difficoltà di ogni genere, d'indole amministrativa e organizzativa,in ogni campo della convivenza sociale, e in primo luogo dellescuole, degli ospedali, dell'urbanistica, della circolazione stradale, ecc.Vediamo l'impegno, lodiamo lo sforzo, incoraggiamo i propositi, aftinchéla popolazione di Roma non manchi di quanto è necessario per ilsuo ordinato sviluppo, nel moltiplicarsi quotidiano delle proprie urgentiesigenze, per essere al livello che si addice ad una città che è gloriosa emoderna, capitale di uno Stato pieno di vitalità e di progresso civilee sociale ed è nello stesso tempo il centro di una religione a raggio mondiale,quale è quella cattolica, irradiatrice senza posa del messaggioevangelico per divino mandato, anche se affidato alle deboli forze dell'umileSuccessore di quel Pietro, « onde Cristo è Romano ».E la costatazione di questa realtà ci pone nel dovere di esporvi contutta semplicità due pensieri, che ci stanno particolarmente a cuore, eche vogliamo affidarvi in questo incontro.E il primo è l'appressarsi del 1975, in cui, secondo la millenariaconsuetudine instaurata dai nostri Predecessori, dovrebbe cadere lacelebrazione del Giubileo. La cosa non è ancora ufficialmente deliberata.Ma è da credere che avremo fra due anni l'Anno Santo, come dovrebbenormalmente avvenire. Ciò si dovrà decidere in questi giorni, data lagrande complessità dei problemi ecclesiali, pastorali, organizzativi cheuna tale celebrazione comporta. Noi osiamo fin d'ora sperare che sel'Anno Santo sarà celebrato, Roma saprà degnamente prepararsi perquanto la riguarda ad accogliere questo avvenimento ecclesiale di dimensionimondiali, cercando in primo luogo di far progredire la soluzionedella questione bruciante dei « baraccati », e in secondo luogo dieliminare se non la triste realtà, l'ostensione almeno e la provocazionedel mal costume. Sappiamo di toccare argomenti penosi che — nesiamo certi — formano l'oggetto della vostra attenta considerazione.E questo ci induce ad accennare al secondo punto, strettamente con-


74 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialenesso col precedente : ed è il dovere che tutti abbiamo di non dimenticarela spiritualità propria di Roma, che le deriva da quel caratterestraordinario, a cui sopra accennavamo, sia sotto l'aspetto turistico, siasotto quello della coscienza della sua rappresentatività spirituale emorale. Dobbiamo averla presente, questa spiritualità, come oggi sipone : nella presenza tuttora parlante e suadente delle memorie storiche,che l'alimentano come uno stimolo e un invito costante; presente ancorae specialmente nella vita pastorale odierna, che si sforza di adegnarsialle tremende responsabilità create dallo sviluppo di una città incontinua espansione e mutamento; Roma, per la sua eredità di santi,per la sua missione universale, per il suo compito provvidenziale, meritauno sforzo generoso da parte di tutti i romani, specialmente dei giovani,affinché la sua impronta spirituale sia conservata ed adeguatamentemessa in luce per il bene dell'intera umanità.Ecco, cari Signori, le nostre aspirazioni, che non contrastano conla piena autonomia della città, sì bene rendono onore alla sua dignitàe alla sua missione storica perenne ; ecco i nostri voti : li confidiamoa voi, in questo inizio d'anno, affinché trovino nella vostra cooperazione,ne siamo ben certi, quella rispondenza che auspichiamo; ma soprattuttoli affidiamo al Signore, affinché voglia continuare a benedire copiosamentequesta Urbe, ch'Egli ha voluto Sede centro dell'Orbe cattolicoe del suo Vicario in terra. E per voi, per i vostri collaboratori,per i vostri cari, per l'immane lavoro che siete chiamati a svolgere,preghiamo il Redentore Divino, e Maria SS.ma « Salus Populi Romani», invocando su tutti la ricchezza dei doni celesti.IIAd Excellentissimum Virum Arturum Morgan Morales, Panamensis Reipublicaecum auctoritate Legatum, Summo Pontifici Litteras commissimuneris testes tradentem.*Señor Embajador :Hemos escuchado con cordial interés las palabras que acaba dedirigirnos al presentar las Cartas, que lo acreditan como EmbajadorExtraordinario y Plenipotenciario de Panamá ante la Santa Sede.Agradecemos de modo particular sus expresiones de aprecio por* Die 18 mensis ianuarii a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 75nuestra acción en favor de la paz y por la actividad de la Iglesia ensu País.Ella, en cuanto portadora del Mensaje divino de salvación, queabarca la totalidad del hombre en su caminar hacia Dios y en su relacióncon el mundo, vive una característica solidaridad con las legítimasaspiraciones y el desarrollo de la vida humana. No queda indiferenteni neutral ante los problemas del peregrinar terreno, sino que seempeña decidida y desinteresadamente en favor de la humanidad, siempreen la línea que le es propia, aportando a los esfuerzos de los individuosy de las naciones la luz de su palabra, la visión de un humanismomás pleno y la acción de sus hijos, con el fin de lograr un mundo másfraterno, más justo y más pacífico.Por eso seguimos con especial interés el trabajo que la Iglesia, bajola guía de sus Pastores, lleva a cabo en su País, colaborando al biende todos no sólo fomentando el espíritu religioso, sino también consu participación activa en el progreso integral, concretamente en aquelloscampos que le son más característicos, como la misión educativa,la promoción de una auténtica conciencia social cristiana, la formacióny la ayuda en el ámbito de la vida familiar. Tal es el espíritu decolaboración que anima a la Iglesia y bien esperamos que cualquierdificultad que pudiese surgir se resuelva en un clima de comprensión yentendimiento recíprocos.Confiamos que el espíritu cristiano, que distingue tradicionalmente alos panameños, y los deseos de progreso que les animan, a los cualesVuestra Excelencia ha hecho referencia, contribuirán decididamente aque en Panamá las realidades vayan respondiendo cada vez más a lasaspiraciones de aquellas queridas poblaciones. Como abogado de lospobres y necesitados, tenemos confianza en que les será dedicada siempreuna especial atención, de manera que no solamente puedan disfrutar delas ventajas del progreso, sino que siendo cada uno más y sintiéndosemás, puedan colaborar en el logro de su propio desarrollo y del de todala comunidad. Pensamos en este momento con particular afecto en loscampesinos y en los obreros, que tanto esperan y que tanto puedendar a la sociedad.Nos permitimos también un recuerdo para los jóvenes, esperanza delfuturo y estímulo del presente. A ellos la sociedad debe dedicar susconstantes esfuerzos, de manera que sus justas aspiraciones y anhelosencuentren adecuada respuesta y tengan la oportunidad de convertirse


76 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeen frutos de fraterno progreso y pacífica convivencia. La Iglesia estarásiempre presente con especial interés en esta importante labor.Al corresponder con nuestro deferente saludo al que por medio deVuestra Excelencia nos han trasmitido las más altas Autoridades desu Nación, le formulamos, Señor Embajador, nuestros mejores votosy le aseguramos nuestra benevolencia para el feliz cumplimiento de laelevada misión que ahora comienza.Con estos sentimientos invocamos sobre Vuestra Excelencia la continuaasistencia divina, mientras otorgamos de corazón a todos losamadísimos hijos de Panamá la implorada Bendición Apostólica.IIISociis habita e Sodalitate v. d. « Associazione della Stampa Estera inItalia », die festo recurrente S. Francisci Salesii, diurnariorum Patroni.*Chers Messieurs,Nous vous remercions des paroles aimables et confiantes que vousvenez de Nous adresser par la voix de votre Président. Vous avez vouluNous associer au soixantième anniversaire de l'« Associazione dellaStampa Estera in Italia », célébré en octobre dernier. Nous nous yprêtons bien volontiers, en cette fête de saint François de Sales, le saintpatron des journalistes, qui a voulu mettre la vie spirituelle la plusauthentique à la portée de tous les laïcs, comme vous vous efforcez demettre l'actualité à la portée du grand public.Vous êtes les bienvenus en cette maison où, voici vingt ans, notreprédécesseur Pie XII accueillait avec honneur les membres de votreAssociation. Le Pape Jean avait aussi adressé, en février 1963, à votreConseil de direction, des paroles émouvantes, simples et nettes, jailliesde son cœur d'apôtre et de son expérience des hommes, tout empreintesde confiance. C'est sur ce ton de la conversation familière que Nousabordons cette rencontre, heureux, oui, très heureux, de pouvoir Nousentretenir avec vous de votre profession qui Nous a toujours tenu trèsà cœur.Nous regardons d'abord avec une grande sympathie, imprégnéed'estime et de réalisme, la mission qu'il vous est donné d'assumer dansle monde moderne. C'est un fait, vous représentez une force immense* Die 24 mensis ianuarii a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 77dans notre civilisation. Aucune institution ne peut faire fi de l'opinionpublique que vous contribuez singulièrement à former, avec les autresmoyens de communication sociale. L'expérience confirmé chaque jourdavantage ces paroles que le regretté Père Emile Gabel écrivait il y adix ans : « L'information ... est le système nerveux de la vie moderne,par les réactions qu'elle déclenche et l'influx qu'elle propage à traverstout le corps socialIl Nous revient aussi à la mémoire cette pensée judicieuse de BiaisePascal : « Je voudrais de bon cœur voir le livre italien, dont je ne connaisque le titre, qui vaut lui seul bien des livres : " Della opinione reginadel mondo ". J'y souscris sans le connaître, sauf le mal, s'il y ena )). 2La façon dont vous recueillez les faits, dont vous les groupez,les présentez, les interprétez, fournit à vos lecteurs une matière à réflexionet des critères de jugement dont l'écho et la résonance commune— c'est ainsi que Pie XII qualifiait l'opinion publique — prennent uneplace capitale qu'il serait superflu de décrire. C'est dire le rôle passionnantqui vous échoit, comme aussi la responsabilité considérable attachéeà ce pouvoir.Mais Nous pourrions dire également que votre métier comporte desexigences, et aussi des servitudes qui ne Nous échappent pas : ellesmettent les journalistes consciencieux devant une tâche lourde, délicateet difficile.La première exigence est celle de vous soumettre au réel, qu'ils'agisse de faits, de situations, de mentalités. Tous les faits ne sontcertes pas des « événements », objets d'information. Mais il ne s'ensuitpas que leur choix, et à plus forte raison leur interprétation, soientlaissés entièrement à votre liberté. Les lecteurs attendent de vous unedocumentation honnête, précise, aussi complète que possible, qui leurpermettra de juger, en responsables. Quelle que soit l'initiative quevous avez à mettre en œuvre, il y a donc une certaine ascèse en faced'une réalité qui n'est pas une construction de l'esprit, et d'un publicqui manifeste de justes exigences. En ce sens, vous n'apparaissez pluscomme des maîtres, mais comme des serviteurs.Par ailleurs, ce travail intéressant se révèle par lui-même trèsastreignant, à cause du foisonnement continuel de l'actualité. Il nevous laisse guère de repos, car vous devez être prêts à accueillir quoti-12Etudes, t. 318, juillet-août 1963, p. 19.Pensées, éd. Brunschvicg, n. 82.


78 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialediennement l'événement. Bien plus, il vous faut faire vite pour saisirles informations à leur meilleure source, rassembler les antécédents quiles situent, décrire le contexte, rédiger d'une plume alerte, dans unarticle condensé, que les responsables de la mise en pages risquent deréduire à leur tour. Nous avons bien conscience de ces difficultés.Il y a enfin et surtout les servitudes de la presse pour laquelle voustravaillez, et les goûts des lecteurs dont on cherche à capter l'intérêt,ne serait-ce que pour faciliter la vente. Cela met à rude épreuve lesouci d'objectivité, disons d'indépendance, qui constitue à nos yeuxl'honneur du journalisme. Il vous faut d'abord résister à la tentationdu sensationnel à tout prix, qui entraîne à devancer l'actualité, àsimplifier ou à déformer la réalité, voire à s'appesantir sur ses aspectsles moins nobles : une telle presse se déshonore elle-même. Il existe aussibien d'autres conditionnements, plus insidieux, qui peuvent s'exercersur vous, d'ordre économique, politique, idéologique, ou issus degroupes de pression dont l'opinion semble faire la loi du jour et quel'on n'ose pas contrecarrer. Il y a tout simplement la concurrence implacable,qui peut vous inciter à publier vous aussi des éléments discutablesdont on vous reprocherait de ne pas avoir parlé, ou à faire lesilence sur des points importants qui ne passionnent malheureusementpas l'opinion publique. Toutes ces conditions actuelles des communicationssociales ne font que souligner la conscience et le courage querequiert votre profession, et peut-être aussi la solidarité qu'elles vousappellent à mettre en œuvre, avec vos collègues, dans votre milieu, pourassainir toujours davantage les mœurs journalistiques et vous assurerl'indépendance nécessaire à l'objectivité.Toutes ces difficultés existent : néanmoins les impératifs de la (( déontologie» de la presse demeurent. Ils impliquent amour incorruptiblede la vérité, recherche laborieuse, droiture, humilité, aptitude au dialogue.Il ne s'agit pas d'une morale négative, faite d'interdits, quirisquerait effectivement de vous décourager. Il s'agit de répondre à cedroit de tout être humain à une information objective, comme le proclamaitJean XXIII dans «Pacem in terris»; de lui permettre ainside savoir, de comprendre, de se cultiver, de mieux prendre en mainson destin et de participer à la construction de la cité, en responsableéclairé. Cet objectif suppose un sain pluralisme de la presse, quipermet une confrontation des points de vue, une communication, undialogue ouvert avec les lecteurs, à la recherche d'une plus grandevérité et d'un plus grand bien. Dans ce concert, vous avez pleinement


Acta Pauli Pp. VI 79le droit d'exprimer vos idées et de défendre vos préférences, mais jamaisau détriment d'une information objective ni d'un jugement équitable. Ceserait une responsabilité redoutable que de répandre une conceptiontronquée de la réalité, qu'il s'agisse des institutions ou des personnes.Votre rôle est de susciter une formation pleinement humaine, d'êtredes éveilleurs, grâce à l'instrument de choix dont vous disposez. C'estdire l'honneur que Nous accordons à votre profession, l'estimant toujourscapable d'un meilleur service des hommes.Dans l'Eglise également, cette importance de la presse a fait l'objetd'une réflexion mairie, notamment depuis le Concile Vatican II, et dedispositions appréciables. Les moyens de communication sociale y ontété envisagés dans leur signification la plus positive, en dépit de leursimperfections et de leurs risques. Le droit à l'information, qui y aété proclamé et précisé, trouve son application dans l'Eglise elle-même :en même temps qu'une institution hiérarchique agissant au nom duChrist, n'est-elle pas aussi une communauté humaine, avec la nécessitédu dialogue et de la participation?Comme témoin typique de cet effort, notre Commission pontificalea publié l'Instruction pastorale « Communion et progrès » : Nous vousinvitons à la méditer de nouveau et Nous sommes heureux de l'offriren hommage à chacun d'entre vous. Témoins aussi ces initiatives quele Saint-Siège a peu à peu mis en œuvre au Vatican, et que vous avezeu la courtoisie d'évoquer : la salle de presse, près de laquelle laplupart d'entre vous sont accrédités et qui demeure en permanence àvotre disposition; les nombreuses conférences de presse qui ponctuentla parution des documents pontificaux; la distribution aussi de cestextes et de leur traduction, avec embargo quand c'est possible. Vousavez reçu progressivement une information plus complète au cours duConcile, des divers Synodes d'évêques ; la salle du Synode a connu récemmentdes débats de qualité sur la justice et la paix ... Il demeureévidemment des limites que la discrétion et le bien commun exigent,dans l'Eglise, plus encore que dans les autres sociétés. La raison enest simple. Si l'Eglise doit bien connaître le monde auquel sa pastoraleest destinée et susciter une large collaboration de ses fils, ses décisionsprennent leur appui dans l'Evangile et dans sa propre Tradition vivante,non dans l'esprit du monde, ni dans l'opinion publique, à laquelleéchappe souvent d'ailleurs la complexité des problèmes théologiquesou pastoraux qui sont en cause. Mais nous ne prétendons pas pourautant, en ce qui concerne le Saint-Siège, avoir réalisé tout ce qui


80 Acta Apostolicae Sedis — Commentarium Officialeserait possible et souhaitable pour faciliter votre travail. De toutefaçon, c'est dans un climat de respect, de confiance, de sincère collaborationque pourront s'accomplir de nouveaux progrès.Et maintenant, Nous n'oublions pas que vous êtes journalistes, enquête de nouvelles, d'interviews, au cours de toutes vos rencontres, ycompris de celle-ci. Et vous êtes vous-mêmes porteurs de questions, desvôtres, de celles de nos contemporains, dans le désir de contribuer àétablir comme « un pont » entre l'Eglise et l'humanité. Le mondeattend effectivement de Nous des réponses à sa recherche, à son inquiétude,à son espérance. Nous nous efforçons de le faire dans les acteshabituels de notre ministère. Nous regrettons toutefois que, trop souvent,un seul aspect de nos paroles soit mis en relief. Ce matin, Nous nouscontentons d'attirer votre attention sur quelques-unes des lignes maîtressesde notre pontificat, en faisant appel à votre collaboration.Sur le plan de l'Eglise, dont il Nous revient de confirmer la foi etde garantir l'unité, Nous veillons à appliquer fermement et intégralementle Concile Vatican II, à marcher sur les chemins qu'il a ouverts.Nous tenons à le faire dans l'esprit de notre première encyclique« Ecclesiam suam ». A ce sujet, Nous voudrions vous dire un mot desmultiples actes pontificaux, législatifs et pastoraux, qui ont jalonnéces dernières années. Mesurez-vous à quel point ils sont longuementpréparés, dans leur ensemble, par une intense collaboration avec lesreprésentants de tous nos Frères dans l'épiscopat? Si leur préparationrequiert de nous, Pasteurs, une étude théologique exigeante, leur présentationau grand public, qui se fait en partie par votre intermédiaire,vous demande aussi, à vous journalistes, une réflexion sérieuse en cedomaine.Vous êtes témoins aussi des troubles qui agitent l'Eglise. Les réformesqui suivent un grand Concile nécessitent toujours un ajustementlaborieux, et plus encore l'adaptation rapide aux mutations accéléréesde notre époque. Mais ces conjonctures n'expliquent pas toute la profondeurdes remises en question. Comme Pape, Nous en mesurons lagravité, et Nous devons, tel un veilleur, en signaler l'ambiguïté humaine,voire l'ivraie que le Malin sème dans la Royaume de Dieu. Aumilieu de tant de phénomènes marginaux et contestataires, qui sontune proie facile pour le journalisme, comment ne pas souhaiter quevous sachiez discerner, vous aussi, ce qui peut être recherche loyaled'une attitude évangélique, et ce qui porte déjà la marque d'une aventure


Acta Pauli Pp. VI 81stérile, coupée de ses racines vivifiantes? Souvent le bien ne fait pasautant de bruit !Précisément Nous ne cessons de relever ce qui manifeste un réveilauthentique, un progrès dans la prière, dans l'engagement de charité,dans la participation active à l'œuvre de l'Eglise. Ces signes sontnombreux, même s'ils sont discrets : ne pourraient-ils pas faire davantagel'objet de votre regard attentif, de votre témoignage? Le journaliste,surtout le journaliste chrétien, doit, comme le théologien, avoirles yeux grands ouverts sur la chrétienté en travail. 3La véritableEglise s'enfante aujourd'hui dans la fidélité et la hardiesse de l'Esprit,dans l'unité du Corps du Christ. Nous ne vous demandons pas d'en fairea priori l'apologie, mais d'accorder vraiment la place que méritent cesfaits positifs. Comme le Seigneur, Nous vous disons : venez et voyez. 4Sans doute le mystère de l'Eglise sera-t-il toujours difficile à saisirpour ceux qui sont chargés, comme vous, d'en relever les aspectsphénoménologiques. L'Eglise est faite d'hommes, de relations sociales.Le Saint-Siège lui-même utilise un appareil extérieur dont l'opinionpublique a tendance à ne voir que les détails insignifiants. Vous connaissezles (( lieux communs )) qui circulent sur le Vatican et qui donnentune image insolite et fausse de la réalité, sans laisser bien souvent lapossibilité pratique de faire les rectifications nécessaires. Peut-êtreêtes-vous plus sensibles encore à la tentation subtile de ne chercher, dansles actes du Saint-Siège, que la portée ou même les intentions « politiques». Mais Nous vous estimons capables de vous élever au-dessusde ces visions partielles ou déformées. La loyauté demande qu'oninterroge l'Eglise sur ce qu'elle dit d'elle-même, sur ce qu'elle est enréalité : une institution dont les mobiles ne sont pas politiques, maisspirituels, dont les racines sont évangéliques, dont la visée est eschatologique.En hommes de bonne volonté, sachez en découvrir le cœur,et le manifester à vos lecteurs, comme l'exigent la vérité et l'objectivité.Nous faisons particulièrement appel à ceux qui, parmi vous, partagentla foi chrétienne : comment pourraient-ils parler de l'Eglise, commed'une réalité extérieure, alors qu'elle est pour eux aussi une mère?Ne serait-ce pas la meilleure chance pour eux de la comprendre de façonadéquate? On ne connaît bien qu'avec le cœur.En dehors de la vie interne de l'Eglise, vous êtes témoins encore de3Cf. M. D. CHENU, O.P., dans La Parole de Dieu, II, L'évangile dans le temps,Cerf, 1964, pp. 212-224.1Cf. Jn 1, 39.6 - A. A. S.


82 Acta, Apostolicae Sedis - Commentarium Officialenos préoccupations pour tout ce qui touche l'existence de nos contemporains: les droits de l'homme, la famille, la culture, les problèmeséconomiques et sociaux, la construction de la communauté internationale.C'est vrai: il n'est pas de domaine humain qui ne rencontrenotre sollicitude. La Constitution « Gaudium et Spes )) vous donne lesecret de notre intérêt, de notre solidarité avec les espoirs ou les angoissesdes hommes de notre temps. Dans tous ces secteurs les chrétiensont un service à accomplir avec tous les autres hommes, sans perdrede vue l'achèvement dans le Royaume du Ciel; ils s'y engagent avecl'urgence de la charité. Notre vision peut vous apparaître bien optimiste: elle l'est en effet. Nous sommes sûrs que Dieu a sauvé le mondeet promis aux hommes son Esprit. Puissiez-vous donner largementécho à notre espérance ! C'est d'elle que les hommes ont besoin pourentreprendre et pour bâtir un monde meilleur. Un acte d'amour généreuxest un événement plus important qu'un acte de haine. Il dépendde vous aussi que l'humanité ne soit pas assombrie, mais éclairée, stimuléepar la vision qu'elle puise dans vos journaux.Quant à la paix elle-même, vous connaissez nos convictions, sanscesse reprises dans nos exhortations. Si la solution pratique des conflitséchappe à notre compétence, nous voulons du moins exercer ce ministèrede réconciliation dont le Seigneur nous a chargé, c'est-à-dire renversersans cesse ce mur d'indifférence et de haine que le Christ est venudétruire en son principe. 5Et quand nous parlons de paix, nous ne laséparons jamais de la justice. Nous vous remercions de l'écho que vousy donnez.Faut-il formuler un dernier souhait? Nous vous invitons tout àl'heure à échapper à une certaine conspiration du silence qui se faitautour de problèmes, vitaux pour l'humanité comme pour l'Eglise. Il esten effet des catégories entières de gens qu'on pourrait appeler les « laissés-pour-comptede l'information », qui ne créent pas aujourd'hui de problèmespolitiques sur le plan international, mais qui sont oubliés dansleur misère, lésés dans leur dignité humaine, dans leurs droits humainsélémentaires, dans leur liberté, dans leurs exigences spirituelles. L'esclavagen'est pas aboli autant qu'on le croit et les prisonniers dits politiquesont rarement été si nombreux. Vous nous permettrez d'évoquer dessituations qui nous tiennent particulièrement à cceur : le sort injusteet douloureux fait à l'Eglise en certains pays. Prend-on suffisamment ausCf. Eph. 2, 14.


Acta Pauli Pp. VI 83sérieux la souffrance de ceux qui en sont victimes, qui ne peuvent yexprimer librement leur foi ni disposer des moyens normaux de latransmettre à leurs enfants? Puisque vous Nous demandez nos préoccupations,celle-là demeure essentielle.Voilà, chers amis, quelques confidences amicales que nous soumettonsà votre réflexion. Elles vous manifestent notre estime et notreconfiance. Nous sommes prêts à vous aider dans votre tâche difficile etprions l'Esprit-Saint de vous assister. Puissiez-vous à votre tourfaire connaître le vrai visage du Saint-Siège, de l'Eglise, travailler deconcert avec Nous pour les grandes causes de l'humanité, pour la paix.Nous saluons en vous chacun des pays dont vous représentez la presseen Italie. Nous formons les meilleurs vœux pour vous-mêmes commepour vos familles, et Nous invoquons sur vous tous, avec le patronagede saint François de Sales, les Bénédictions de Celui qui nous aapporté l'Evangile, la Bonne Nouvelle.* * *Nous venons d'entendre comme vous, cette nuit, l'annonce officiellede la conclusion de l'accord pour la paix au Vietnam, fait simultanémentpar le Président des Etats-Unis, le Gouvernement de Hanoï et celui deSaigon.Nous sommes avec tous ceux que cette nouvelle remplit de joie!Et Nous ne voulons pas tarder davantage à envoyer nos félicitations etnos vœux de paix, de liberté, de concorde et de prospérité, tant auxpopulations du Sud-Vietnam qu'à celles du Nord-Vietnam.Nous voulons dire notre satisfaction à tous ceux qui ont eu lemérite de vouloir mettre fin à ce conflit interminable et meurtrier. Nousleur répéterons les paroles de l'Evangile : Heureux les artisans de paix,car ils mériteront d'être appelés fils de Dieu ! 6Mais Nous nous sentons particulièrement proche de tous ceux quiont souffert — ô combien — à cause de la guerre. Où sont, chers Vietnamiens,où sont vos morts? Et combien sont-ils? Le Dieu des vivants etPère de tous ne les oubliera pas, et Nous le prierons de les accueilliren son sein pour la vie éternelle. Mais Nous pensons actuellement auxveuves, aux jeunes orphelins, aux enfants sans maison, sans famille, sansCf. Mt. 5, 9.


84 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeassistance; aux blessés, aux mutilés, aux réfugiés, aux pauvres, etNous faisons appel aux personnes de bonne volonté comme aux institutionsde bienfaisance pour qu'elles apportent leurs secours à tous cesgens qui sont dans l'affliction et dans le besoin : plus que jamais, ilfaut aider le Vietnam ! Après une épreuve aussi longue et aussi tragique,il importe qu'il se relève rapidement et qu'on lui fournisse uneaide prompte et efficace. Il s'agit non seulement de réconforter ce peupleet de rebâtir les ruines, mais aussi de restaurer chez tous les citoyensdu monde le sens du bien, de la solidarité humaine, de la liberté, del'ordre et de l'espérance.Riz, vêtements, médicaments, habitations, écoles, routes, travail,églises : rien de ce qui est nécessaire à une société ordonnée ne doitmanquer à cette terre tourmentée. Nous dirons même plus : les mœurspacifiques et l'expression artistique qui caractérisent traditionnellementle génie de ce peuple doivent refleurir. Tel est le souhait queNous formons ; et, pour notre part, Nous continuerons, à faire tout notrepossible pour que cette rénovation s^ accomplisse, depuis l'armisticejusqu'à l'établissement de la paix.L'armistice est une trêve des armes : il faut qu'elle évolue et setransforme en véritable paix.Oui. Ecoutez notre voix humble et cordiale, chers Vietnamiens, etvous tous qui prenez intérêt à la fin de ce conflit. C'est dans les cœursque la véritable paix trouve sa source; ce n'est pas dans la victoire desarmes, ni dans la domination politique, ni dans l'orgueil de race, nimême dans l'équilibre des forces et des intérêts; la véritable paix estfondée sur l'amour, sur le fait que nous sommes frères. Le grand effortà réaliser maintenant est donc celui de faire renaître l'amour, la confiance,la sympathie, la patience dans les esprits exacerbés. Chacun doitrecréer la paix en lui-même pour pouvoir la rétablir avec les autres.C'est là une vérité paradoxale : pas de vengeance, mais le pardon réciproque.Cette vérité, c'est Jésus, le Christ, qui nous l'a enseignée :quant à Nous, Nous vous la transmettons, pour votre bonheur, pourvotre paix. Et en vous saluant cordialement, Nous vous bénissons.


Acta Pauli Pp. VI 85IVIn sacra aede S. Mariae in Vallicella habita, cum sollemnis ritus celebrareturad Christianorum unitatem implorandam.*Figli carissimi e venerati Fratelli,Con gioia spirituale intima e profonda abbiamo voluto unirci allapreghiera per l'unità dei cristiani organizzata nella nostra diletta diocesie trovarci qui tra voi, clero e fedeli, a pregare insieme il Signore, aripetere la sua stessa preghiera al Padre Celeste : « ut unum sint, utmundus credat )). xLa celebrazione annuale delle Settimana universale di preghiera perl'unità dei cristiani ci ricorda il dovere di essere perseveranti e vigilantinella preghiera, il dovere di rinnovare al Signore la nostra domanda, lanostra fiducia, la nostra speranza; essa ci fa rinnovare il nostro impegnoa pregare sempre meglio e sempre più.« Signore, insegnaci a pregare )), 2 chiedevano con semplicità i primidiscepoli di Gesù. Ed Egli insegnò loro il Padre Nostro, il modello dellapreghiera cristiana. La preghiera è dunque dono di Dio. Se il cristiano,strappato al suo peccato ed elevato alla dignità di figlio di Dio 3viveintensamente questo dono, allora è lo Spirito stesso, operante in lui,che si rivolge al Padre, « perché noi non sappiamo quello che ci convienechiedere, ma lo Spirito stesso intercede a nostro favore, con gemitiinesprimibili )). 4Il nostro discorso è molto breve e molto semplice, e si può riassumerein questo schema lineare : primo, la ricomposizione dell'unità integraledei Cristiani è cosa di somma importanza : perché voluta da sempre danostro Signore ; ce lo dicono le Parole riassuntive dei suoi desideri divinisulla missione di Salvatore e di Mediatore fra Dio Padre e l'umanità credente: questa deve essere una, e deve riflettere nella sua compagine, chela definisce Chiesa, il mistero stesso d'unità che intercede, anzi che identificain una medesima divina natura il Figlio al Padre. 5E poi perchétutto il nuovo Testamento è pervaso da questa esigenza di unità fra quanti* Die 25 mensis ianuarii a. 1973.1Io. 17, 21.* Le. 11, 1.3Io. 1, .12.* Rom. 8, 26.5Cfr. Io. 17, 11, 12.


86 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialesono non solo veri seguaci di Cristo, ma di Cristo viventi, nello SpiritoSanto. Ed anche perché le disavventure storiche che hanno frazionato laCristianità durante i secoli si rivelano oggi alla riflessione e all'esperienzaintollerabili, sproporzionate, alla luce della fede, alle cause che vidiedero origine, esiziali per la causa della religione nel mondo moderno,insostenibili al confronto del disegno divino, tutto rivolto a fare dellosparso e multiforme gregge di Cristo « un solo ovile e un solo Pastore )). 6Potremmo discorrere senza fine su questo punto ; il Concilio ce ne presterebbeinesauribili ragioni ; ripeteremo le sue stesse parole : « Il ristabilimentodell'unità, da promuoversi fra tutti i Cristiani, è uno dei principaliintenti del sacro Concilio ecumenico ». 7Ricordiamo : la ricomposizionedell'unità dei Cristiani è cosa di somma importanza.Secondo punto : è cosa difficilissima. Anche a questo riguardo gliargomenti non sono che troppi ; e, più o meno, tutti lo riconoscono ; essisono di prima evidenza gravi e complessi, anche se oggi finalmente frale tenebre di difficoltà, che sembrano rendere insolubile il problema dellariunificazione dei Cristiani fra loro separati nell'unica Chiesa cattolica,universale cioè e organica, e perciò variamente composta, ma solidale inuna sola univoca fede, in una sola espressione, visibile e sociale di carità,pari a membra diverse, ma componenti un solo corpo, 8il corpo comunitario,gerarchico e mistico insieme di Cristo, anche se, diciamo, qualcheconsolantissimo bagliore venga ad accendere e a ravvivare le nostre speranze.Cosa difficilissima, ripetiamo : si tratta, potremmo dire, di cambiarela geografia religiosa del mondo cristiano; ma, ancor più che lageografìa, la psicologia; si tratta di superare la formidabile e atavicaobiezione antiromana, a nostro avviso ingiustificata, ma sempre resistentespecialmente sul fronte teologico e canonico. Come stabilire la ricomposizionedell'unità dei Cristiani riconoscendo le intrinseche esigenzed'una vera unità ecclesiastica senza superare ostacoli, che il geniodella divisione ha lavorato per secoli a rendere insormontabili? Occorrecertamente una mentalità nuova, un rinnovamento spirituale, una riformadi studi e di comportamenti, che la buona volontà puramenteumana non riuscirebbe a raggiungere senza un intervento soprannaturale,senza un aiuto divino. L'unità, che andiamo cercando, non può essereconclusa che con una grazia del Signore.Ecco allora un terzo punto. Come possiamo ottenere questa grazia,6Io. 10, 16.7Decr. de Oecum, unitatis redintegratio, n. 1.* Eph. 4, 3-7.


Acta Pauli Pp. VI 87che nella questione ecumenica non può non assumere le dimensioni d'unavvenimento straordinario anche misteriosamente maturato? Pregando !Pregando, fratelli e figli carissimi ! Pregando, amici tutti ! La preghieraaprirà al prodigio la via del suo compimento. L'unità dei Cristianideve discendere dalla carità di Dio, lungo i sentieri che la nostrapreghiera è impegnata ad aprire.Qui si porrebbe il discorso sull'efficacia della preghiera, ricordandola lezione di S. Alfonso Maria de' Liguori sul « Grande mezzo della preghiera)) (1759), e applicandola al caso nostro mediante l'analisi delledue classiche definizioni che i maestri danno all'orazione. L'orazione, lapreghiera, innanzitutto, è un'elevazione della nostra mente in Dio, perCristo Signore, nello Spirito Santo. Ora se questa elevazione a Dio, dacristiani fra loro separati, in Lui converge, in Lui si fonde, generaun'unità di spiriti al vertice ultraterreno della divinità; in Dio essis'incontrano, essi si amano, essi ritornano fratelli ; essi, incontrandosipoi sul livello delle realtà umane e terrene, è mai possibile che dimentichinoquel momento di estasi nella verità e nella carità, che appunto èla preghiera, e che non tendano con cuori nuovi a tradurre nella scenadell'esperienza storica e vissuta l'unità goduta nell'incontro verticaledelle sommità spirituali?E l'altra definizione della preghiera, la supplica cioè di quei benii quali non ci possono venire che dalla mano misericordiosa di Dio, edei quali abbiamo primario bisogno, non c'insegna quanto essa, lapreghiera, può essere atta a consumare nell'unità il nostro grande sforzoecumenico? « Se uno di voi, insegna Gesù, domanda un pane al propriopadre, forse che questi gli darà una pietra? ». 9Ricordiamo quante voltenell'economia del Vangelo il Signore stesso ci raccomanda di aver fiducianell'efficacia della preghiera. 10La causalità divina s'innesta nel corsodelle vicende umane, non mediante (che la grazia rimane sempre incondizionatae gratuita), ma attraverso le disposizioni prodotte in noi, siaindividui, che collettività, dalla preghiera.A volte oggi si può avere l'impressione che in qualche parte la preghieravada perdendo questo suo ruolo centrale nella vita del cristianoe che essa divenga per alcuni cosa secondaria o superata. Non vorremmoche una simile impressione trovasse rispondenza nella realtà. Mentrecon soddisfazione rileviamo che nella vita della Chiesa è in atto anche910Le. 11, 10-13.Cfr. Mt. 7, 7; 19, 26; 21, 22; Io. 15, 5; 16, 23; etc.


88 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeun fecondo risveglio spirituale e un vero rinnovamento della preghierasulla base del Vangelo e delle grandi tradizioni liturgiche; in moltiambienti si riscopre anche il valore della contemplazione. Ciò è motivodi conforto per noi.Se la preghiera esprime il nostro rapporto con Dio, la relazione intimacon il Padre, essa è essenziale per il Cristiano e per l'uomo di ogni tempoe in ogni circostanza. « Senza di me non potete fare nulla », 1 X ci ammoniscecon chiarezza il Signore.Quale sarebbe la nostra vita senza la preghiera? La preghiera è necessariaper la nostra esistenza, è necessaria per farci vivere nellagrazia, per accrescere in noi, ogni giorno di più, la nostra fede, la preghieraè condizione per il nostro operare e il nostro agire, per poterpredicare il Vangelo.La preghiera è dunque indispensabile per il ristabilimento dell'unitàdi tutti i cristiani. Il Concilio Vaticano II ha posto le preghiere, privatee pubbliche, in quel nucleo centrale che, con la conversione delcuore e la santità di vita, « si deve ritenere come l'anima di tutto ilmovimento ecumenico». 12Questo movimento ha dato già importanti frutti, un'amicizia verae profonda si è ristabilita fra la Chiesa cattolica e le altre Chiese eComunità ecclesiali ; il dialogo è aperto con impegno di fede e fiduciosasperanza. Se in questo cammino si notano anche delle lentezze, ciò èdovuto alla delicatezza e all'ampiezza della materia trattata, in cui siè impegnati con la propria fede e la propria coscienza e quindi congrande senso di responsabilità.Con le venerabili Chiese d'Oriente, in particolare, abbiamo riscopertouna comunione quasi piena che ci spinge a fare tutto il possibileper completarla.Con pastorale soddisfazione notiamo che all'interno della Chiesacattolica la preoccupazione per l'unità di tutti i Cristiani trova efficacistrumenti di azione nelle commissioni per l'ecumenismo delle ConferenzeEpiscopali e, sul piano locale delle diocesi, nei segretariatidiocesani. Siamo stati vivamente lieti nel costatare come la commissioneper l'ecumenismo della nostra diocesi ha programmato questa settimanadi preghiera per l'unità, sollecitandone la pratica a tutte leparrocchie, alle comunità religiose, agli istituti e alle scuole. Esprimiamola nostra gratitudine.1112Io. 15, 5.Decr. unitatis Redintegratio, n. 8.


Acta Pauli Pp. VI 89È questo un chiaro segno che è stata accolta la volontà del ConcilioEcumenico Vaticano II, secondo cui : « La cura di ristabilire l'unioneriguarda tutta la Chiesa, sia i fedeli che i pastori, e ognuno secondole proprie capacità. 13Inoltre, ciascun Cristiano anche se non vive in mezzo a Cristiani dialtre confessioni « sempre e dovunque partecipa a questo movimentoecumenico confrontando tutta la vita cristiana allo spirito del Vangelo». 1 4Prima di concludere vogliamo mandare un cordiale e spirituale salutoa tutti i Cristiani del mondo ; ai Cattolici, che con noi godono del donoinestimabile dell'unità della Chiesa, e che con noi devono pregare e operareper l'unità nella Chiesa; a tutti i fratelli cristiani tuttora da noiseparati affinché si sappiano ricordati, amati ed attesi; ed anche vogliamoesprimere un pensiero rispettoso ed affettuoso in Cristo ai Cristianidi altre confessioni dimoranti in questa città e assicurarli dellanostra stima e del nostro ricordo al Signore.Con questi sentimenti, in obbedienza alla volontà del Signore, continuiamola nostra preghiera per ringraziare Iddio dei progressi compiutiin campo ecumenico e per invocare il dono dell'unità piena chedobbiamo rendere possibile e affrettare rimuovendo da noi ogni ostacoloe migliorando la qualità della nostra vita cristiana.VIn festo Praesentationis Domini, cum cerei, more antiquitus tradito, BeatissimoPatri oblati sunt.*Occursus, in latino, Ypapanté, in greco, era chiamata nella primitivaChiesa orientale questa festività; e il nome voleva significarel'incontro, il fatto cioè dell'incontro di Gesù bambino, portato al Tempiodi Gerusalemme dopo quaranta giorni dalla sua nascita, secondola legge mosaica, per essere ivi offerto a Dio, come a Lui appartenente :sappiamo tutti che nello svolgimento di questo rito legale e religiosoavvenne l'incontro con il vecchio Simeone, che, invaso dallo SpiritoSanto, riconobbe in Gesù il Messia e lo proclamò « Luce per illumi-1314Decr. Unitatis Redintegratio, n. 5.Directorium de re oecumenica, pars I, n. 21.* Die 2 mensis februarii a. 1973.


90 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialenare le nazioni » ; e subito dopo avvenne anche l'incontro con la venerandaprofetessa Anna, ottantaquattrenne, la quale parimente « simise a lodare il Signore e a parlare del bambino a quanti in Gerusalemmeaspettavano la redenzione ». xUn incontro messianico dunque,che prende significato profetico e voce storica, e che inaugura pubblicamente,proprio nel luogo sacro al culto dell'unico e vero Dio, e allacoscienza del Popolo eletto circa i suoi misteriosi destini, l'era diCristo.Ebbene, cominciamo la nostra pia cerimonia dando all'incontro,che qui ci riunisce, il significato religioso e spirituale che riflette, sottocerti aspetti, quello che oggi la liturgia ci fa commemorare. Voi quavenite per compiere un atto di riconoscimento della missione affidataalla nostra umile persona per realizzare e continuare nel tempo quelladi Gesù, il Cristo, luce e salvezza del mondo. Ï3 un incontro che esprimeprincipalmente due vostri sentimenti, di fede l'uno, di fede in Cristo,nel suo Vangelo e nella sua Chiesa; di aperta adesione, di filiale ossequiol'altro al Papa, al vostro Vescovo, all'apostolo Pietro, a cui ilSignore affidò le chiavi, cioè la potestà del regno dei cieli, ed insiemela funzione pastorale su tutta la Chiesa. Coscienti dei nostri limitiumani, noi saremmo tentati di fuggire a questo incontro, ma l'investitura,a noi pervenuta per legittima successione, dell'ufficio apostoliconon ce lo consente, anzi essa ci fa grave e dolce obbligo di accoglierlocon tutto il cuore. Sì, benedetto sia questo incontro che cioffre la gradita occasione d'avere d'intorno a noi un'assemblea cosìpiena, così varia, così devota, come quella che ora ci circonda, e chenoi stessi abbiamo voluta accuratamente predisposta, in questa monumentalee piissima Basilica, non per nostro, ma per vostro onore,carissimi e venerati figli. L'incontro dice unità, dice armonia, diceamicizia, dice coscienza della società gerarchica ed organica ed insiemereligiosa e spirituale, che insieme componiamo, amiamo e serviamo.L'incontro dice Chiesa, e qui Chiesa Romana, Chiesa apostolica.Ora a noi questa comune consapevolezza, resa attuale e quasisperimentale per il duplice fatto della presenza di rappresentanze ditanti corpi ecclesiali, viventi nella stessa città, ma non facili a confluirenel medesimo luogo e nella medesima cerimonia; e per il fattoche ciascuna di coteste rappresentanze viene recando l'offerta d'un suocero, simbolo ricco di molteplici significati e fra essi primo quello1Le. 2, 38.


Acta Pauli Pp. VI 91del vincolo cordiale, onde ogni istituzione rappresentata vuole esserenella fede e nella carità a noi collegata, reca profondo gaudio spirituale:celebriamo Cristo insieme, insieme per Lui e con Lui celebriamola Chiesa. Quale altra cosa può più vivamente rallegrarci econfortarci?Ora noi pensiamo sovente che quel grande avvenimento, di cuiil nostro secolo andrà memorabile, il Concilio ecumenico testé concluso,doveva servire, nelle intenzioni della divina Provvidenza, a ravvivare,ad approfondire, ad armonizzare quel senso della Chiesa, chele dottrine conciliari hanno nutrito di splendidi temi, e che l'evoluzionedei tempi reclama più che mai limpido e forte; siamo perciòpieni di letizia e di fiducia quando abbiamo del (( senso della Chiesa »qualche pur rapida e particolare quasi sensibile esperienza. Quantoci piace e ci commuove gustare ora con voi la comunione ecclesialedella nostra diocesi ! Come ci è facile supporre che gli Apostoli, suoifondatori, che i suoi martiri ed i suoi Santi, con la Madonna Santissima,salus Populi Romani, ci assistano in questo momento d'incontrospirituale, tanto espressivo; anzi pensare al mistero della segretapresenza fra noi di Cristo stesso, il Quale ha promesso di trovarsi inmezzo a quelli che sono congregati nel suo nome. 2Non possiamo omettere di rilevare una circostanza, che caratterizzaquesta cerimonia, e che le conferisce una splendida nota di pietàe di solennità. Vedete chi ha la parte maggiore e migliore quest'ogginella basilica? sono le religiose, sono le nostre suore, sono le verginie le vedove, consacrate al Signore, dimoranti a Roma e facenti partedella nostra comunità. Salute a voi, figlie in Cristo, carissime ! Voibenedette, che avete accolto il nostro invito a questo incontro, che,come dicevamo, vuole raccoglierci intorno al mistero messianico dellapresentazione di Gesù bambino al Tempio ed esprimere così la retedi legami spirituali e canonici, che dà forma e consistenza all'unitàreligiosa e sociale nella Chiesa di Roma. Perché abbiamo voluto chein questa assemblea le religiose « romane » (così le qualifica la loropermanenza, o anche il loro temporaneo soggiorno nella nostra diocesi),abbiamo oggi un posto distinto? Oh ! per molti motivi ! fra i quali ecconealcuni. Vogliamo che la comunità diocesana abbia una volta occasionedi dimostrare di quale stima e di quale affezione essa circondi questeelette sue figlie, umili e forti. Esse non sono « emarginate », no ; sono i2Mt. 18, 20.


92 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialefiori del suo giardino. Vogliamo che lo stile della loro evangelica testificatio,della loro testimonianza evangelica sia onorato e rivendicatodinanzi alla svalutazione laicista, che vorrebbe secolarizzare anche leanime più ardenti e più fedeli della sequela di Cristo. Vogliamo cheuna risvegliata generosa sensibilità della comunità dei fedeli non dimentichile necessità delle religiose più povere e prive spesso dei mezzidi sussistenza. Vogliamo che la tradizione ascetica, contemplativa, ovveroattiva, della vita religiosa sia da tutti, dalla comunità ecclesialespecialmente, riconosciuta valida ed attuale, restaurata come dev'esseresecondo lo spirito del recente Concilio, e secondo le norme suggeritedai documenti di questa Sede apostolica, anzi in conformità allosforzo rinnovatore che le singole famiglie religiose hanno saputo imprimerealle proprie consuetudini, alle volte stanche e puramente formali,mediante le sagge revisioni dei loro statuti, studiate e compiutenei loro recenti capitoli generali. Vogliamo che le vocazioni specifiche,che qualificano gli Istituti religiosi, quali la preghiera e la penitenza,l'isolamento e il silenzio in vista d'un più intenso assorbimento interiorenella ricerca della conversazione con Dio, ovvero l'infaticabiledono di sé nell'ardua e provvida attività scolastica, o nell'esperta assistenzaagli infermi o ai varí bisogni sociali, oppure in ordine allemissioni cattoliche, e secondo il genio inventivo della loro pietà edella loro carità, siano onorevolmente e organicamente inserite, forseanche mediante una qualche sacra iniziazione, nella compagine ecclesiale.Vogliamo poi promuovere e perfezionare l'assegnazione dellereligiose, che ne abbiano il gusto e la preparazione alla cooperazionenel ministero pastorale, specialmente dove sia scarsezza di clero, onelle parrocchie impegnate all'assistenza religiosa e morale dei quartieripopolari e delle borgate di periferia, o delle desolate campagne.Le vogliamo insieme con la Chiesa orante, insegnante, operante,sofferente, evangelizzante, queste nostre figlie generose e coraggiose,queste nostre sorelle pie e laboriose, queste donne ornate di semplicitàe di dignità, esemplari sempre, e, secondo l'appellativo attribuito aimembri sinceri delle primitive comunità cristiane, sante!Oh ! sì ! figlie predilette della santa Chiesa, lasciate che lo spiritodi comunione, di cui essa vive, entri nelle vostre case, oltre i cancellidelle vostre clausure, entri nelle vostre anime, e infonda il respiro delrinnovamento voluto dal Concilio ecumenico, e dia anche a voi, anzia voi specialmente, la visione dei grandi disegni divini che attraversanol'umanità e ne segnano i destini in ordine alla sua salvezza sopran-


Acta Pauli Pp. VI 93naturale ed escatologica, così come a noi presentano i nostri doverie le nostre risorse per l'aiuto necessario alla elevazione, alla concordiae alla pace del mondo.Ecco che voi, beatissime figlie, non meno che gli ecclesiastici edi laici, avete compreso, e, seguendo sul sentiero evangelico i passi dellaMadonna, interpretato dal rito liturgico che stiamo celebrando, veniteverso l'altare portando anche voi il vostro dono simbolico, il vostrocero. Voi ci fate pensare alla parabola delle vergini del Vangelo diS. Matteo; ci ricordate i tanti significati che il linguaggio rituale espirituale attribuisce a questa pura e primitiva sorgente di luce, ilcero; e ci suggerite di raccomandare a voi stesse di fare del cero ilsimbolo delle vostre stesse persone : per la sua dirittura e la sua soavità,immagine d'innocenza e di purità; per la sua funzione d'ardere ed'illuminare, a cui il cero è destinato, realizzando in sé la definizionedella vostra vita, tutta destinata all'amore unico, ardente e totale,al Padre, per Cristo, nello Spirito Santo, un amore-fuoco; un amore,che con la preghiera, l'esempio, l'azione rischiara provvidenzialmentela stanza ed il cammino della Chiesa e del mondo circostante; per lasua sorte infine, quella di consumarsi in silenzio, come la vostra vitanell'ormai irrevocabile dramma del vostro cuore consacrato : il sacrificio,come Cristo sulla Croce, in una carità dolente e felice, chenon si spegnerà all'ultimo giorno, ma superstite risplenderà perennenell'incontro eterno con lo Sposo divino.Per voi, per tutti i presenti, con affettuosa riconoscenza la nostraBenedizione Apostolica.VIAd Excellentissimum Virum Ioannem Paulum de Lojendio, cum auctoritateLegatum ab Hispanica Natione ad Sedem Apostolicam missum, quiSummo Pontifici Litteras demandati muneris testes tradidit.*Señor Embajador:Le agradecemos vivamente las deferentes palabras que nos ha dirigidoal presentar las Cartas que lo acreditan como Embajador Extraordinarioy Plenipotenciario de España cerca de la Santa Sede, y lasde retiro de su ilustre predecesor Don Antonio Garrigues, de cuyalarga misión conservamos tan grato recuerdo.* Die 5 mensis februarii a. 1973.


94 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeLa misma benévola acogida y atención puede esperar VuestraExcelencia de parte nuestra en el desempeño de su misión, que, comoUsted recordaba, es de « diálogo », de « encuentro permanente ycualificado », en su condición de Representante de España cerca de laSanta Sede. Un diálogo tanto más solícito por parte nuestra y —Nosqueremos esperarlo— fructuoso y benéfico, en cuanto España esacreedora del particular interés de la misma Santa Sede.Hemos escuchado con atención su referencia a las transformacionestemporales que se están operando en su Patria y a los deseos queaniman al Pueblo Español en orden a lograr mayor y más armoniosoprogreso.La Iglesia, fiel a su misión de desinteresado servicio, no podría serindiferente a las justas aspiraciones, que cada día bullen con mayorviveza y conciencia en el espíritu humano, ni permanecer neutralante los procesos de cambio que se operan en el mundo, en los queestán en juego valores fundamentales de orden espiritual y moral,como el amor fraterno, la justicia, la libertad cívica y religiosa. Poreso asume responsablemente el empeño de colaborar al auténtico progreso,tratando de impregnar todo el contexto social con la fuerzavital e inspiradora de su proyección eterna y de su vocación renovadoraen medio del mundo.Su misión de modelar los corazones de los hombres conforme alideal evangélico, no puede menos de traducirse en un fermento saludablede transformación en el corazón mismo de la sociedad, en laque la vivencia activa de la fe por parte de los Obispos, de los Sacerdotesy de los Fieles hace que el compromiso cristiano sea elementoeficaz de crecimiento equilibrado y de genuino perfeccionamiento.Mediante la libertad y la independencia en el cumplimiento de estatarea de servicio, la Iglesia quiere que su voz, desinteresada y convincente,llegue con facilidad y credibilidad a lo más íntimo del almahumana para guiarla en el camino recto de la realización personal y deltrabajo para el bien común.Mirando al presente y al futuro desde esta perspectiva religiosa,que nos es propia como Padre y Pastor, vemos con optimismo yconfianza la acción de la Iglesia en España para el bien de toda laNación, a la que admiramos por tantos capítulos gloriosos de su historiay a cuyos hijos estimamos cordialmente por su generosidad deespíritu, por la reciedumbre de su honradez, por el universalismo ydedicación de su servicio a la Iglesia y por su característica fidelidad


Acta Pauli Pp. VI 95a esta Sede Apostólica. Por eso nuestros deseos de prosperidad y progresointegral para España llevan la marca de una correspondenciaespecialmente paternal y cariñosa.Al formularle, Señor Embajador, los mejores votos para el felizcumplimiento de su alta misión, nos complacemos en expresar nuestrodeferente saludo al Excelentísimo Jefe del Estado, que ha tenido abien confiársela.A todos los amadísimos hijos de España, a quienes tenemos siempreparticularmente presentes en nuestro afecto y en nuestras plegarias,a las altas Autoridades de la Nación, a Vuestra Excelencia y a suscolaboradores con las respectivas familias impartimos de corazón laimplorada Bendición Apostólica.VIIAd Praelatos Auditores et Officiales Tribunalis Sacrae Romanae Rotae,a Beatissimo Patre novo litibus iudicandis ineunte anno coram admissos.*Vivissima gioia ci procura questo incontro annuale con voi, veneratiuditori e ufficiali della Sacra Romana Rota, perché oltre adarci l'opportunità di rinnovare l'espressione della nostra fiducianella missione che, come Pastore-Vicario di Cristo, vi abbiamo affidata,ci offre altresì la possibilità di conoscere i vostri sentimenti e i vostripropositi. Abbiamo così potuto sentire riaffermata, attraverso le paroledel vostro venerato decano, monsignor Boleslao Filipiak, la vostra sollecitudinepastorale ; sollecitudine che presso di voi è una tradizione disaggia equità, di « sacerdotale moderazione )),* e corrisponde pienamenteallo spirito della Chiesa, alle direttive del Concilio Vaticano IIe ai voti di tutto l'episcopato cattolico. In realtà le qualità del dirittoche voi applicate devono apparire nell'esercizio della vostra funzione enelle sentenze che pronunziate. Interpretando il diritto, voi fate usodei poteri e della libertà che vi sono stati concessi; per voi, un giustogiudizio non è soltanto una sentenza dove si riscontra l'equità naturale ;esso riflette ancor più quella aequitas canonica che è frutto della vostracarità pastorale e costituisce una delle sue più delicate espressioni.Nel lavoro del legislatore canonico, come nell'opera del giudice ecclesiastico,V aequitas canonica resta un ideale sublime e una regola* Die 8 mensis februarii a. 1973.1Cfr. A.A.S., 62, 1970, 112.


96 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialepreziosa di condotta. Ciò fu richiamato assai chiaramente durante lapreparazione del Concilio : In omnibus legibus ferendis eluceat spirituscaritatis et mansuetudinis Christi, qui semper aurea et perennis regulaEcclesiae est, et leges iudiciaque informare debet. 2Tra le norme per larevisione del codice, approvate dal primo Sinodo dei Vescovi, ancorauna volta fu raccomandata questa regula aurea: Codex non tantum iustitiamsed etiam sapientem aequitatem colat quae fructus est benignitatiset caritatis ad quas virtutes exercendas Codex discretionem atque scientiamPastorum et iudicum excitare satagat. 3Il diritto canonico cosìappare non solamente come norma di vita e regola pastorale, ma altresìcome scuola di giustizia, di discrezione e di carità operante. Tutto ciòdove potrà meglio verificarsi se non presso di voi, nel vostro Tribunale,dove lo stesso diritto è applicato a servizio delle anime?Abbiamo avuto già occasione di manifestarvi il nostro desiderio diapprofondire questo concetto di aequitas canonica, per metterne in luceil valore. 4Oggi ci proponiamo di farlo; e a tal fine occorrerà risalire allanatura stessa del diritto della Chiesa.Natura pastorale del diritto della ChiesaIndirizzandoci a giudici provenienti da ogni nazione e qui riuniti,noi recentemente abbiamo ricordato che il diritto canonico est ius societatisvisibilis quidem sed supernaturalis quae verbo et sacramentisaedificatur et cui propositum est homines ad aeternam salutem perducere.5Per questo motivo è un Ius sacrum, prorsus distinctum a Iurecivili. Et quidem ius generis peculiaris hierarchicum idque ex ipsa voluntateChristi. Id totum inseritur in actionem salvificam qua Ecclesiaopus redemptionis continuat. 6Così il diritto canonico è per la sua naturapastorale, espressione e strumento del munus apostolicum ed elementocostitutivo della Chiesa del Verbo Incarnato.In quanto società visibile, la Chiesa possiede il suo diritto, fondatosulla natura stessa della Chiesa come « popolo costituito in corpo sociale,organico, in virtù di un disegno e di un'azione divina, mediante un2Relatio super schema Voti de Matrimonii Sacramento cum textu emendato;Typis Polygl. Vatic. 1964, p. 13.3Principia quae Codicis Iuris Canonici recognitionem dirigunt, sub 3 in Communicationes,1, 1969, 79.4Cfr. A.A.S., 62, 1970, 112.5Communicationes, 4, 1972, 99.* Itidem.


Acta Pauli Pp. VI 97ministero di servizio pastorale — ci piace sottolinearlo — che promuove,dirige, ammaestra e santifica in Cristo l'umanità che a Lui aderisce nellafede e nella Carità ». 7Il Concilio ha voluto chiarire questo mistero sottolineandoil carattere sacramentale della società ecclesiale : Ecclesiain Christo veluti sacramentum seu signum et instrumentum intimaecum Deo unionis totiusque generis humani unitatis. 9.Ipse sanguine suoEam, acquisivit, suo Spiritu replevit, aptisque mediis unionis visibilibuset socialibus instruxit* In ciò vi è una analogia misteriosa ; infatti,prosegue il Concilio, sicut natura assumpta Verbo Divino ut vivumorganum salutis, Ei indissolubiliter unitum inservit, non dissimili modosocialis compago Ecclesiae Spiritui Christi Eam vivificanti ad augmentumCorporis inservit. 10Tale unione è così stretta da non permettereche questi due aspetti, pur distinti, siano in opposizione tra loro.La società visibile è comunità spirituale, e questa non può esisteresenza e al di fuori di quella : Societas ... organis hierarchicis instructaet mysticum Christi Corpus, coetus adspectabilis et communitas spiritualis,Ecclesia terrestris et Ecclesia caelestibus donis ditata, non utduae res considerandae sunt, sed unam realitatem complexam efformant,quae humano et divino coalescit elemento. Ideo ob non mediocremanalogiam incarnati Verbi mysterio assimilatur. 11Il diritto tendea strutturare e ad organizzare questa realtà organica quae iuridicamformam exigit et simul caritate animatur. 12Diritto e Carità non possonoessere in opposizione là dove sono essenzialmente uniti.Ciò ha indotto un Padre del primo Sinodo dei Vescovi ad affermareche nella Chiesa il divino e l'umano non sono due cose che si oppongono,ma elementi che si uniscono in una sola realtà. Il loro rapporto nonè sicut res ad rem. Potius ... utrumque elementum, tamquam essentialiterconstitutivum, unitatem vitae Ecclesiae efformant ita ut structuraexterna sit ad modum signi sacramentalis quo vita interna Ecclesiasignificatur et creatur. Hac ratione tota Ecclesiae activitas iuridica estad modum signi sacramenti salutis quod est Ecclesia quin hoc signumad activitatem iuridicam restringatur. Sub hoc aspectu, activitas iuridicaEcclesiae non potest habere alium finem nisi manifestare et inser-789101112A.A.S., 62, 1970, 108.Const. dogm. Lumen gentium, n. 1.Ibid., n. 9.Ibid., n. 8.Ibid., n. 8.Ibidem. Nota praevia, n. 2.7 - A. A. S.


98 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialevire vitae Spiritus scilicet vitae divinae fidelium, praesertim caritati. 13Ci piace rilevare che la redazione del Ius novum, che dovrà necessariamenteispirarsi al Concilio, non farà che applicare tale dottrina; edanche i principii di questa revisione riprenderanno la dottrina stessa. 14La sacramentalità della Chiesa assicura la sua unione con Dio, lasua efficacia soprannaturale, il suo senso di Cristo. Essa è, inoltre,animata dallo Spirito che costruisce ed anima il Corpo Mistico di Cristo,Popolo di Dio, vi trasfigura gli uomini in figli di gloria e loro assicurala libertà dei figli di Dio ; li fa pregare con la preghiera di Gesù 15edagisce nel loro apostolato. Ogni apostolato è atto di Cristo; esso nonpuò esercitarsi che sotto l'impulso dello Spirito. E come lo Spiritoscandaglia le profondità di Dio, 16 e sa ciò che piace al Signore, 17 cosìsuscita in noi una preghiera ineffabile e continua l'azione salvifica diCristo attraverso gli atti dei suoi membri, Pastori e fedeli. Se il Dirittocanonico ha il suo fondamento in Cristo, Verbo Incarnato, epertanto ha valore di segno e di strumento di salvezza, ciò avviene peropera dello Spirito che gli conferisce forza e vigore; bisogna adunqueche esso esprima la vita dello Spirito, produca i frutti dello Spirito, rivelil'immagine di Cristo. Per questo è un diritto gerarchico, un vincolodi comunione, un diritto missionario, uno strumento di grazia, un dirittodella Chiesa. Queste qualità sono le esigenze dello Spirito chevivifica e dirige la Chiesa, l'unisce a Cristo, la porta a Dio e agli uominiin uno stesso slancio d'amore- È questo lavoro dello Spirito che noivorremmo ora rilevare nella evoluzione di questa aequitas canonicache conferisce al diritto della Chiesa la sua fisionomia, il suo caratterepastorale.L'« aequitas canonica » nella sua evoluzione e nel suo avvenireLa Chiesa è, come abbiamo visto, sacramento di Gesiì Cristo, comeGesù Cristo nella sua umanità è sacramento di Dio. 18Ë in questo misteroche dobbiamo vedere la funzione del diritto canonico, la vostramissione e quella virtù che, a poco a poco istituzionalizzata, è diventataVaequitas canonica, definita dall'Hostiensis iustitia dulcore mi-13Communicationes, 1, 1969, 97-98." Cfr. Communicationes, 1, 1969, 79.15Cfr. Rom. 8, 15.16Cfr. 1 Cor. 2, 10.17Cfr. Rom. 8, 27.18Cfr. H. de Lubac, Méditations sur l'Eglise, Paris, 1953, p. 157.


Acta Pauli Pp. VI 99sericordiae temperata: 19definizione che sarà ripetuta da tutti i canonisti.L'Hostiensis così prosegue : Hoc autem a Cypriano sic describitur:aequitas est iustitia, est motus rationabilis regens sententiam et rigorem.Haec est enim aequitas quam iudex, qui minister est, semper debethabere prae oculis, scilicet sciat bonos remunerare, malos punire. Viaregia incedens et se rationabiliter regens, non declinans ad dexteramvel sinistram. A leggere questo testo non vediamo noi forse apparireuna luce, il Signore della giustizia e della grazia, il Salvatore e il Giudicedegli uomini?La Chiesa fin dalla sua origine assunse nella sua vita tutto ciò chenella vita sociale e nelle aspirazioni degli uomini vi era di vero, di nobile,di giusto e di bello, facendo così risplendere la carità di Dio nell'umanitàdivinizzata dallo Spirito di Amore. L'equità rappresenta una dellepiù alte aspirazioni dell'uomo. Se la vita sociale impone le determinazionidella legge umana, tuttavia le sue norme, inevitabilmente generalied astratte, non possono prevedere le circostanze concrete nelle qualile leggi verranno applicate. Di fronte a questo problema, il dirittoha cercato di emendare, di rettificare e anche di correggere il rigoriuris; e ciò avviene per opera dell'equità, la quale in tal modo incarnale aspirazioni umane verso una migliore giustizia.Nel diritto canonico Vaequitas, che la tradizione cristiana ricevettedalla giurisprudenza romana, costituisce la qualità delle sue leggi, lanorma della loro applicazione, una attitudine di spirito e d'animo chetempera il rigore del diritto. La presenza dell''aequitas, come elementoumano correttivo e fattore di equilibrio nel processo mentale che devecondurre il giudice a pronunziare la sentenza, si riscontra nelle Decretalie in tutta la storia del diritto canonico, sia pure con denominazionidiverse.Questo elemento in modo specialissimo caratterizza la vostra giurisprudenza.La Chiesa impone al giudice ecclesiastico l'obbligo di giudicareex aequo et bono; quest'obbligo il vostro tribunale l'ha fattosempre suo, soprattutto nel trattare le cause affidate arbitrio Rotae: èVaequitas iure informata.Il codice attuale ha fatto proprie le esigenze di misericordia e diumanità in vista di una giustizia più dolce, più comprensiva. Parla diaequitas naturalis, di aequitas canonica, richiamandosi al principio ultimo,a cui si farà appello, il diritto naturale o il diritto canonico.13Summa aurea, Lib. V, De Dispensationibus.


100 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialePrecisa poi la portata dell'aequitas e la funzione che le spetta : questaconsiste in una giustizia superiore in vista di un fine spirituale; addolcisceil rigore del diritto, e talvolta aggrava anche certe pene ; in ognicaso si distingue dal puro diritto positivo, allorché questo non puòtener conto delle circostanze. Arriva infine a raccomandare perfino,conformemente alle origini apostoliche del diritto, 20di evitare il processo,rimettendo la causa ad arbitri che giudichino ex bono et aequo. 21Oggi, l'influenza del Concilio Vaticano II si fa sentire sempre piùsull'evoluzione del diritto : non si renderà forse necessario un ripensamentoàe\Y aequitas canonica alla luce del Concilio stesso, per conferiread essa un valore più cristiano e un significato più fortemente pastorale?I principi della revisione sembrano insinuarlo : la sapiens aequitasdi cui essi parlano, è frutto di benignità e di carità. Un ripensamentodi questa istituzione dovrà salvaguardarne lo spirito.Valore pastorale del «munus iudicandi»È attraverso Vaequitas canonica che si afferma il carattere pastoraledel vostro ufficio giudiziario, carattere anche recentemente riaffermatoin maniera autorevole. 22Invero questo ministero della Chiesaè, nel pieno senso della parola, pastorale ; è un ministero del sacerdoziocristiano; 23ha le sue radici nella missione che il Signore affidò al« Primo Pietro )), 24 il quale nei suoi successori continua a governare,a insegnare e a giudicare f 5fa parte integrante del mandato apostolicoe ne sono partecipi tutti coloro, sacerdoti e laici, che sono chiamati adesercitare la giustizia in nome nostro e in nome dei nostri fratellinell'episcopato. Questo potere fu esercitato dagli Apostoli, e i lorosuccessori hanno continuato tale missione. Seguendo il consiglio dell'Apostolodelle Genti, essi hanno giudicato anche le cause civili per farviprevalere il diritto temperato dalla carità. 26Lo rammenta S. Agostino:Constituit enim talibus causis ecclesiasticos cognitores, in foro


Acta Pauli Pp. VI 101mato i costumi della società, queste cause secolari saranno rimesseal foro civile, dove pure si ama vedere la giustizia applicata secondole norme della Verità divina.Questo ministero del giudice ecclesiastico è pastorale perché vienein aiuto ai membri del Popolo di Dio, che si trovano in difficoltà. Ilgiudice è per essi il buon Pastore che consola chi è stato colpito, guidachi ha errato, riconosce i diritti di chi è stato leso, calunniato o ingiustamenteumiliato. L'autorità giudiziaria è così un'autorità di servizio,un servizio che consiste nell'esercizio del potere affidato da Cristoalla sua Chiesa per il bene delle anime.Tale servizio, per essere evangelico, eviterà qualsiasi forma di assolutismoo di egoismo; si compirà nel rispetto della persona, libera eresponsabile; consisterà nel guidare senza opprimere, nell'amare unfratello che accetta l'obbedienza come dovere, e non come necessitàestrinseca, come un bene per il cristiano e un benefìcio per la comunità.Il giudice terrà conto, grazie alV aequitas canonica, di tutto ciò chela carità suggerisce e consente per evitare il rigore del diritto, la rigiditàdella sua espressione tecnica ; eviterà che la lettera uccida per animarei suoi interventi con la carità che è dono dello Spirito che liberae che vivifica; terrà conto della persona umana, delle esigenze dellasituazione che, se impongono talvolta al giudice il dovere di applicarela legge più severamente, ordinariamente portano ad esercitare il dirittoin maniera più umana, più comprensiva : bisognerà vigilare non solamenteper tutelare l'ordine giuridico, ma altresì per guarire ed educare,dando prova di vera carità. L'esercizio pastorale del potere giudiziarioè piuttosto medicinale che vendicativo; se vi sono delle pene, questenon dovranno apparire mai come una vendetta, ma secondo il pensierodi S. Agostino, come una espiazione desiderata. 28Opera pastorale sarà ancora questa dottrina ponderata, costantementerinnovata e adattata in virtù della stessa aequitas canonica chevoi applicate. Le decisioni rotali sono un monumento di scienza giuridicae di saggezza cristiana, cui si aggiungono oggi come felice complementole decisioni del Tribunale Supremo della Segnatura Apostolica,regolarmente pubblicate. Profittiamo sufficientemente di questi tesoriche contengono non soltanto norme giuridiche e regole di diritto, maaltresì numerose indicazioni pastorali di carattere psicologico e sociale?Ma parlare oggi di Pastorale comporta un altro significato, che ha28Cfr. De Civitate Dei, 21, 13.


102 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeun legame profondo col compito pastorale dell'episcopato e la missioneapostolica della Chiesa. La Pastorale è l'organizzazione ben ponderatadall'apostolato ; essa ha di mira la ripartizione equilibrata dellepersone, favorisce una migliore collaborazione mediante un programmapastorale fondato su una informazione seria ed oggettiva, programmache tuttavia non può soffocare lo Spirito, 29né impedire la libertà deisuoi doni. 30Questa pastorale d'insieme non può diventare né un vincolo,né una forma nuova di autoritarismo, di dominio o di centralizzazioneeccessiva.Più ancora di un rinnovamento del lavoro apostolico per mezzo diuna migliore collaborazione, la Pastorale si preoccupa delle persone,di coloro che sono alla ricerca della verità, di coloro che devono crescerein Cristo. È in questo senso che una Costituzione del ConcilioVaticano II fu denominata pastorale; essa costituisce uno sforzo diinserzione e di presenza della Chiesa ex eo quod, principiis doctrinalibusinnixa, habitudinem Ecclesiae ad mundum et ad homines hodiernosexprimere intendit. 31Il diritto canonico, così come i Pastori e i giudici, deve aprirsialle esigenze di una pastorale rinnovata. Quemadmodum omnia quaein Ecclesia sunt — così affermava il nostro venerato PredecessorePio XII — ita ius canonicum quoque omnino in animarum curationemcontendere ... Sive cum is ecclesiasticas res administrat, sive cum iudiciaexercet, sive cum sacrorum administrator aut Christi fideles consilioiuvat, assidue cogitet a se de animorum salute... rationem essereddendam. 32Siamo lieti di avere potuto svolgere queste riflessioni insieme a voisulle esigenze della vostra missione, sulla natura del diritto canonicoe sul mistero della Chiesa. Questo mistero è sempre presente al nostrospirito, l'abbiamo fatto così spesso oggetto delle nostre considerazioni,le sue divine profondità ci appaiono sempre più luminose e confortanti :Ecclesia de Trinitate. 33La Chiesa è questo Christus totus che, nelloSpirito, unisce l'umanità alla vita divina dove il Padre dei Lumi siesprime nel Suo Verbo per unirsi ambedue in questo mutuo amore che2930313233Cfr. 1 Cor. 12, 11.Cfr. 1 Thess. 5, 19.Const. past. Gaudium et spes, 1, nota 1.A.A.S., 45, 1953, 688.Cfr. S. CYPRIANUS, De Orat. Dom. 23; P.L. 4, 553.


Acta Pauli Pp. VI 103è lo Spirito Santo. La Chiesa è il sacramento di questo amore : eccoperché essa è madre degli uomini creati a immagine di Dio e salvatidal Verbo fatto carne; essa è segno di vita divina e strumento disalvezza. E voi, pronunziando le vostre sentenze solum Deum praeoculis habentes servite e adorate proprio questo Dio d'Amore.La giustizia che dovete esercitare con equità canonica, voi la voletepiù agile, più dolce, più serena. Più agile: infatti la prudenzanon necessariamente si identifica con la lentezza la quale talvolta sirisolve in una vera ingiustizia con grande danno delle anime; più mite:ma l'equità canonica non plus aequo urgeatur ita ut normas neglegeresuadeat, perché allora diventerebbe dannosa e causa d'incertezza; 34più serena: ma ancora, niente più nuocerebbe all'ordine sociale di unagiurisprudenza la quale, per essere pastorale, vuol fare a meno del diritto;per sanare penose situazioni, porta pregiudizio alla verità rivelatae ai dati della fede; e nel consenso matrimoniale non riesce piùa scorgere quel contratto di fedeltà e quel segno di unione che nellavolontà umana è il primo fiore dell'amore.Ci è nota la preoccupazione di tanti giudici che, al pari di voi, vedonodiminuire il numero degli studenti nelle nostre facoltà di diritto canonico.Questa situazione pone certe Chiese particolari nella impossibilitàdi esercitare con competenza e rapidità il munus iudicandi loroaffidato da Dio ; e può altresì recare pregiudizio al pieno esercizio delleprerogative dell'episcopato.Ecco i pensieri che abbiamo creduto bene sottoporre alla vostrariflessione, nella fiducia che vi faranno comprendere sempre più che lavostra missione è importante, che la vostra responsabilità è pastorale,che le vostre sentenze possono apportare pace e conforto.In segno della nostra riconoscenza e della nostra stima, noi, di cuoreimpartiamo a voi tutti qui presenti e ai vostri collaboratori la nostraApostolica Benedizione.34F. ROBERTI, De processibus, p. 99.


104 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale<strong>ACTA</strong> SS. CONGREGATIONUMSACRA CONGREGATIO PRO EPISCOPISSanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis, singulas quaesequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :die 10 Ianuarii 1973. — Cathedrali Ecclesiae Surigensi praefecitR. P. Michaelem Cinches, e Societate Divini Verbi, moderatoremeiusdem Societatis seminarii in oppido vulgo « Tagaytay )) in InsulisPhilippinis.die 17 Ianuarii. — Cathedrali Ecclesiae Buffalensi Exc. P. D.Eduardum D. Head, hactenus Episcopum titularem Ardstratensem.die 26 Ianuarii. — Titulari pro hac vice archiepiscopali EcclesiaeZarnensi Exc. P. D. Emmanuelem Salvador, hactenus Episcopum titularemZarnensem.die 30 Ianuarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Caeciritanae R. D.Haraldum Camillum Barotto, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D.Villelmi Bolatti, Archiepiscopi Rosariensis.— Cathedrali Ecclesiae Leonensi in Nicaragua Exc. P. D. EmmanuelemSalazar Espinosa, hactenus Episcopum titularem Civitatis Ducaliset Administratorem Apostolicum « sede vacante » eiusdem EcclesiaeLeonensis in Nicaragua.— Titulari Episcopali Ecclesiae Bononiensi R. D. Paulum AntoniumVega, Praelatum Iuigalpensem.die 8 Februarii. — Cathedrali Ecclesiae Hearstensi Exc. P. D. RogeriumA. Despatie, hactenus Episcopum titularem Usinazensem.— Titulari episcopali Ecclesiae Subbaritanae R. P. D. ArcturumH. Krawczak, curionem ad Ascensionem D. N. I. C. in oppido vulgoWarren archidioecesis Detroitensis, quem deputavit Auxiliarem E.miD. Ioannis S. R. E. Cardinalis Dearden, Archiepiscopi Detroitensis.— Titulari episcopali Ecclesiae Pomariensi R. P. D. IosephumL. Imesch, curionem paroeciae Nostrae Dominae Perdolentis in oppidoFarmington archidioecesis Detroitensis, quem deputavit AuxiliaremE.mi D. Ioannis S. R. E. Cardinalis Dearden, Archiepiscopi Detroitensis.


Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizatione 105die 10 Februarii. — Cathedrali Ecclesiae Girardotensi R. D. IesumM. Coronado Caro, hactenus Praefectum Apostolicum Ariariensem.— Cathedralibus Ecclesiis Interamnensi et Narniensi Exc. P. D.Sanctum Bartholomaeum Quadri, hactenus Episcopum titularem Villanovensem.— Cathedrali Ecclesiae Guastallensi Exc. P. D. Gilbertum Baroni,Episcopum Regiensem in Aemilia.— Titulari pro hac vice archiepiscopali Ecclesiae Aquavivensi Exc.P. D. Aloisium Rovigatti, deputatum Vicem Gerentem Vicariatus Urbis,hactenus Episcopum titularem Segermitanum.die 23 Februarii. — Cathedrali Ecclesiae Sanctae Rosae in ArgentinaR. D. Adolfum Rochum Arana, Vicarium Episcopalem archidioecesisBonaêrensis.SACRA CONGREGATIOPRO GENTIUM EVANGELIZATIONESEU DE PROPAGANDA FIDEiRUMBEKENSIS - VAVENSIS - MOPOIENSIS - IUBAËNSISDECRETUMDe finium mutationeQuo facilius et efficacius aeternae dominici gregis saluti eiusqueregimini consuli possit, Exc.mi ac Rev.mi Ordinarii ConferentiaeEpiscopalis Sudanensis novam eamque aptiorem Vicariatus ApostoliciRumbekensis finium definitionem nuper ab Apostolica Sede expostulaverant.Quapropter, Sacrum hoc Consilium Christiano Nomini Propagando,praehabito favorabili voto Exc.mi ac Rev.mi Ubaldi Calabresi, Archiepiscopititulo Fundani et Apostolici in Sudan Pronuntii, putans huiusmodiimmutationes in bonum animarum cessuras esse, vigore specialiumfacultatum sibi a SS.mo Domino Nostro Paulo Divina ProvidentiaPapa VI tributarum, oblatas preces accipiendas esse censuit ac inter


106 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialecircumscriptiones ecclesiasticas Rumbekensem, Vavensem, Mopoiensemet Iubaènsem hos, qui sequuntur, fines constituendos esse decernit :1. Pars Vicariatus Apostolici Rumbekensis, vulgo « Moru or MeridiDistrict » (Equatoria Province) nuncupata, a memorato Vicariatuseparetur et Praefecturae Apostolicae Mopoiensi uniatur;2. Pars Vicariatus Apostolici Rumbekensis, vulgo (( Yei District »(Equatoria Province) nuncupata, ab eodem Vicariatu separetur etVicariatui Apostolico Iubaensi uniatur ;3. Pars Vicariatus Apostolici Vavensis, vulgo « Jur River District,Eastern Side » nuncupata, ab eodem Vicariatu separetur et VicariatuiApostolico Rumbekensi uniatur; ita ut Vicariatus Apostolicus Rumbekensisdehinc hos, qui sequuntur, districtus civiles comprehendat : « JurRiver, Eastern Side, District », « Lakes District » et (( Yirol District ».Sacrum hoc Consilium Christiano Nomini Propagando in perpetuamrei memoriam praesens decretum confici iussit et expediri.Datum Romae ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide, die 12 mensis ianuarii, a. D. 1973.AGNELLUS Card. Rossi, PraefectusD. S. Lourdusamy, a SecretisIINYERIENSIS - MERUENSIS - MACHAKOSENSISDECRETUMDe mutatione finiumCum ad bonum animarum provehendum expostulatum sit ut territorium,sive paroeciae, vulgo, Ithanga Hills, hucusque pars dioecesisNyeriensis, sive paroeciae, vulgo, Ekarakara, hucusque pars dioecesisMeruensis, districtui vero civili vulgo Machakos pertinens, a memoratisdioecesibus abstrahatur et dioecesi Machakosensi adscribatur, SacrumConsilium Christiano Nomini Propagando, accepto favorabili votoExc.mi ac Rev.mi Domini Petri Aloisii Sartorelli, Archiepiscopi tituloCastellani atque Apostolici in Kenya Pronuntii, itemque consensuExc.morum Ordinariorum,quorum interest,prae oculis habito,re matureperpensa, vigore facultatum sibi a Sanctissimo Domino Nostro PauloDivina Providentia Papa VI concessarum, oblatis precibus obsecundarecensuit.Qua de re haec Sacra Congregatio statuit ut territorium supra


Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizatione 107memoratum a dioecesibus Nyeriensi et Meruensi separetur atque dioecesiMachakosensi uniatur, praesensque ad rem decretum confici iussit.Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro GentiumEvangelizatione seu de Propaganda Fide, die 12 mensis ianuarii a.D. 1973.AGNELLUS Card. Rossi, Praefectus£B D. S. Lourdusamy, a SecretisIIIPUSANENSIS - MASANENSISDECRETUMDe mutatione finiumQuo facilius et efficacius spirituali dominici gregis saluti eiusqueregimini consuli possit, Exc.mi ac Rev.mi Ordinarii dioecesium Pusanensiset Masanensis, novam eamque aptiorem inter easdem dioecesesfinium definitionem nuper ab Apostolica Sede expostulaverant.Quapropter, Sacrum hoc Consilium Christiano Nomini Propagando,praehabito favorabili voto Rev.mi Domini Aloisii Bressan, negotiorumgestoris Sanctae Sedis in Corea, putans huiusmodi immutationes inbonum animarum cessuras esse, vigore specialium facultatum sibi aSS.mo Domino Nostro Paulo Divina Providentia Papa VI tributarum,oblatas preces accipiendas esse censuit ac proinde Districtus Civilesde Chang-Nyeong-Gun,de Keo-Je-Gun,de Jin-Yeong-Eup, Jin-Rye-Myeon, Ibuk-Myeonex Kim-Hae-Gun, etde Hanam-Myeon, Chodong-Myeon ex Miryang-Guna dioecesi Pusanénsi ad dioecesim Masanensem transtulit.Sacrum hoc Consilium Christiano Nomini Propagando in perpetuamrei memoriam praesens decretum confici iussit et expediri.Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro GentiumEvangelizatione seu de Propaganda Fide, die 19 mensis ianuarii a.D. 1973.AGNELLUS Card. Rossi, Praefectusrji Sergius Pignedoli, a Secretis


108 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeSACRA CONGREGATIOPRO CAUSIS SANCTORUMSYDNEYENSISBeatificationis et Canonizationis Servae Dei Mariae a Cruce Mckillop,Fundatricis Congregationis Australianae Sororum S. Ioseph a Ss.moCorde Iesu.SUPER DUBIOAn introducenda sit eius CausaIn Australiana continenti, quondam appellata « antiqua SpiritusSancti australi terra », divinum ipsum Flamen, superiore saeculo exoriente,almam germinare effecit Ecclesiam, usque ad extremum orbis,re quidem vera, fidelem Iesu Christi testem (cf. Act., 1, 8) et piarumfrugiferam operationum altricem. Quarum perspicuum praebet exemplumServa Dei Maria a Cruce McKillop, eodem anno nata quo tresAustraliae priores dioeceses conditae sunt.Haec igitur Dei Famula, parentibus genere Scotis AlexandroMcKillop et Flora Anna McDonald, in civitate Fitzroy, cui hodienomen Melbourne, die Io Ianuarii 1842 progenita est ac die 28 Februariiin baptismate Maria Helena vocata. Vultu decora et indolevivax, arte musica a puella erudita est, magis autem mentis in Deumelevandae studiosa fuit et adversa tolerandi firmitate suffulta.Domesticae praeceptricis et ludi magistrae officia in locis Portlandet Penóla appellatis adulta aetate explevit, tanta peritia tantaque usaprudentia ut sacerdos Iulianus Tennison Woods, scholarum catholicarummoderator, illam confirmaret ad perficiendum una secum consilium,quod ipse ceperat, nempe instituendi religiosam mulierumsocietatem, cuius esset pueros egenos sacra praecipue doctrina excolere,ne in periculo contaminandae fidei versarentur.Hanc ergo Sororum Congregationem a S. Ioseph viro providonuncupatam, origine et propagatione in Australia maximam, ServaDei anno 1866 in dioecesi Adelaidensi fundavit, quam legifer IulianusWoods regulis fulsit ab episcopo Laurentio Bonaventura Shiel approbatis.Sanctum ideo suscepit suisque sodalibus mandavit (( ministerium


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 109quo — ut verba S. ioseph de Calasanz afferamus — pueri praesertimpauperes instituuntur, ut sic edocti vitam consequi possint aeternam ...quod autem potissimum confert Ecclesiae, in cuius multimodam vivendiagendique rationem, tamquam Christi amatores Evangeliiqueassertores, maturius et efficacius inseruntur » (Memoriale ad card.M. A. Tonti, a. 1621 datum).Praeter principem huiusmodi finem quo, Concilii Vaticani II sententia: (( Ecclesiae praesentia in scholarum campo ostenditur peculiariratione per scholam catholicam » (Decr. Gravissimum educationis,8), Maria McKillop nava et industria cum caritate saepe numeroprofuit auxiliandae hominum consortioni, plurium auctrix inceptorumpro cuiusque generis subsidii expertibus.Die 15 Augusti 1867 mystice Deo revincta votis, Congregationisregimine ad annum 1885 ac deinde annis 1899-1909 functa est, variasperpessa controversias et angustias, quibus iusta et tenax propositifemina suaviter et humiliter obviam ivit, Apostolicae Sedis continuofisa tutela, quae die 21 Aprilis 1874 Constitutiones ad tempus probavitet anno 1888 in perpetuum confirmavit.Quot praeterea probrosis simultatibus et acerbis aegritudinibuspetita fuerit quantove animo easdem evicerit, sola explicatur rationequam apostolus Paulus significat scribens : « Omnia possum in Eoqui me confortât » (Phil., 4, 13). Maria a Cruce idcirco, et re et nominecunctis ita visa, (( inter multas persecutiones facilius invenit quemadmodumcoronaretur » (S. AMBROSIUS, Expositio in Ps. 118).In domo Sydneyensi, Instituti sui veluti matrice, die 8 Augusti 1909Christi morti configurata (cf. Phil., 3, 10) spiritu caelestia penetravit,dum in eius corpus ibidem humatum venerabundae plebis excrevitobsequium.Actuosae ergo et egregiae ipsius sanctimoniae fama e memoria necaequalium nec posterorum excidit : ideoque super ea Ordinaria Inquisitioin Curia Sydneyensi anno 1926 inchoata, anno 1951 completa etabsoluta fuit; quam ultro adauxerunt sive Processus Additionalis Sydneyensis,sive Rogatoriales Brisbanensis et Adelaidensis, annis 1959-1961constructi. Quod vero in optatis iam diu erat, anno 1962 renovaruntPostulatoriae Litterae numero 127 a cuiusvis ecclesiastici et civilis ordinispersonis missae, quippe cum omnium interesset beatam renuntiaripiam fortemque mulierem, de totius Australiae catholica et publicaprogressione bene meritam, illiusque continentis primam quae videreturcaelitum honoribus efferenda.


110 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeQuare, post editum die 2 Aprilis 1954 super scriptis revisis decretum,instante Causae postulatore R. P. Theodoro Zamalloa, O.SS.Tr.,die 4 Ianuarii 1973 habitus est S. C. 'pro Causis Sanctorum peculiarisCongressus, et die 30 sequenti peculiaris Patrum Cardinalium Congregatioadunata, in qua Rev.mus Dominus Silvius Cardinalis Oddi,Ponens seu Relator, dubium discutiendum proposuit : An introducendasit Causa beatificationis Servae Dei Mariae a Cruce McKillop, dequeea retulit. Patres Cardinales ergo, omnibus de iure collatis, affirmantesde introducenda Causa responderunt, si Summo Pontifici visum esset.Quibus de rebus certior factus, Summus Pontifex Paulus VI sententiamPatrum Cardinalium ratam habuit et confirmavit.Datum Romae, ex aedibus S. Congregationis pro Causis Sanctorum,die 1 Februarii a. D. 1973.PAULUS Card. BERTOLI, PraefectusL. ffî S.££i F. Antonelli, Archiep. tit. Idicren., a Secretis


Diarium Romanae Curiae 111DIARIUM ROMANAE CURIAEGiovedì 18 Gennaio 1973, il Santo Padre Paolo VI ha ricevutoin solenne Udienza, per la presentazione delle LettereCredenziali, Sua Eccellenza il Signor Arturo Morgan Morales,Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario del Panama.Lunedì 5 Febbraio 1973, il Santo Padre Paolo VI ha ricevutoin solenne Udienza, per la presentazione delle LettereCredenziali, Sua Eccellenza il Signor Juan Pablo de Lojendio,Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario di Spagna.SEGRETERIA DI STATONOMINECon Brevi Apostolici il Santo Padre Paolo VI ha nominato :2 febbraio 1973. S. E. Mons. Cassidy Edoardo, Arcivescovo tit. di Amanzia,Pro-Nunzio Apostolico nella Repubblicadel Bangladesh.26 » » L'E.mo Signor Cardinale Baggio Sebastiano, Prefettodella Sacra Congregazione per i Vescovi.» » » S. E. Mons. Gantin Bernardin, già Arcivescovo di Cotonou,Segretario della Sacra Congregazioneper r Evangelizzazione dei Popoli.» » » S. E. Mons. Lourdusamy Simon D., già Arcivescovo diBangalore, Segretario della Sacra Congregazioneper l'Evangelizzazione dei Popoli.» » » S. E. Mons. Casoria Giuseppe, Arcivescovo tit. di Vescovio,Segretario della Sacra Congregazione perle Cause dei Santi.» » » S. E. Mons. Innocenti Antonio, Arcivescovo tit. di Eclano,Segretario della Sacra Congregazione per laDisciplina dei Sacramenti.


112 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeCon Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI hanominato :10 febbraio 1973. S. E. Mons. Rovigatti Luigi, Vescovo tit. di Segerme,Vicegerente di Boma.12 » » Mons. Cattani Ginseppe, Capo Ufficio della Sacra Congregazioneper la Disciplina dei Sacramenti.16 » » Mons. Reghezza Giovanni, Sotto-Segretario della SacraCongregazione per l'Evangelizzazione dei Popoli.19 » » Mons. Rossano Pietro e P. Mallet Jean, O.S.B., Membridella Pontificia Commissione per la Neo-Volgata.» » » Mons. Virgulin Stefano, Sac. Gross Heinrich, P. BoccaccioPietro, S.I., Consultori della PontificiaCommissione per la Neo-Volgata.ONORIFICENZECon Brevi Apostolici il Santo Padre Paolo VI ha conferito:La Gran Croce dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:21 ottobre 1972. Al sig. Martelli Gisberte (Milano).La Gran Croce dell'Ordine di san Silvestro Papa:1 settembre 1972. Al sig. Seifriz Adalberto (Rottenburg).NECROLOGIO1 febbraio 1973. Mons. Tubino Mongilardi Fidel Mario, Vescovo tit. diCernizza.2 » » Mons. Rauzi Oreste, Vescovo tit. di Argo.10 » » Mons. García Martínez Fidel, Vescovo tit. di Sululi.12 » » Mons. Russo Innocenzo Alfredo, Vescovo tit. di Pege.15 » » E.mo Sig. Cardinale Liénart Achille, già Vescovo diLille.» » » Mons. O'Reilly Michael, già Vescovo di Saint George's.16 » » Mons. Latusek Pawel, Vescovo tit. di Anineta.» » » Mons. Cicuttini Luigi, già Vescovo di Città di Castello.» » » Mons. Elwell Clarence, Vescovo di Columbus.17 » » Mons. Healy Farmer John, Vescovo di Gibraltar.


An. et vol. LXV 31 Martii 1973 N. 3<strong>ACTA</strong> <strong>APOSTOLICAE</strong> <strong>SEDIS</strong>COMMENTARIUMOFFICIALEDirectio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana<strong>ACTA</strong> PAULI PP. VILITTERAE <strong>APOSTOLICAE</strong>MOTU PROPRIO DATAEMunera Cancellariae Apostolicae in Secretariam Status seu Papalemtransferuntur.PAULUS PP. VIQuo APTIUS Romanae Curiae ministeria necessitatibus Ecclesiaeservirent, Summi Pontifices constanti studio annisi sunt, ut ea rectedisponerentur, opportune immutarentur, noviter constituerentur. Nequealiud Nobismetipsis propositum fuit, cum, post Oecumenicum ConciliumVaticanum II celebratum, per Apostolicam Constitutionem « RegiminiEcclesiae universae » totam Sacrorum Dicasteriorum ordinationemdefinivimus, hodiernis temporibus magis congruentem. 1Quod quidemopus, ecclesiali quadam dynamica vi impellente, aliqua ex partepostmodum recognitum fuit atque perfectum; cui rei documento suntsive duae Congregationes pro Cultu Divino et pro Causis Sanctorum,e vetere Sacra Rituum Congregatione exortae, sive recentius conditaconsilia seu instituta. 2Id ipsum nunc pertinere arbitramur ad Cancel-1Cf. A.A.S. LIX (1967), pp. 885 ss.2Const. Apost. Sacra Rituum Congregatio: A.A.S. LXI (1969), pp. 297ss. ; LitteraeApost. Apostolicae caritatis motu proprio datae, quibus Pontificia Commissiode spirituali migratorum atque itinerantium cura constituta est: A.A.S. LXII (1970),pp. 193ss.; Epistula Amoris officio, qua Pontificium Consilium «Cor Unum» de humanaet christiana progressione fovenda in Urbe conditum est: A.A.S. LXIII (1971),pp. 669 ss. ; institutum hoc ipso anno consilium v.d. Comitato per la Famiglia: A.A.S.LXV (1973), pp. 60-61.8 - A. A S


114 Acta, Apostolicae Sedis - Commentarium Officialelariam Apostolicam, pernobile sane et antiquissimum officialium corpus,quod olim principem locum obtinuisse egregiamque operam RomanisPontificibus constat navavisse.Etenim, ut alia quaevis auctoritas, ita et regimen Ecclesiae priscaaetate et, augescentibus eiusdem ministeriis, magis in dies opus habebatadiutoribus ad negotia expedienda, imprimis ad epistulas et ad actaconscribenda, mittenda, servanda. Viri, huic rei dediti, appellabanturnotarii et scriniarii, qui per priora medii aevi saecula, nulla quidemdistinctione insignes, quamquam in collegium congregati, Romanae Ecclesiaeerant administri.Cum vero munera huiusmodi, quae hodie propria esse dici possint(( secretariae generalis Summi Pontificis », etiam amplioribus auctibuscrevissent, inde a saeculo xi Officium, ab aliis seiunctum, est constitutum,cui praepositus, nomine Bibliothecarii, Cancellarii, Vicecancellariiappellatus, moderabatur et nonnulli adiutores operam dabant.Huius Officii, quod Cancellaria Apostolica nuncupabatur, erat adumbrataexempla actorum componere, haec ipsa deinde perscribere, incodices seu elenchos referre, legitimo sigillo instructa emittere.Eo autem, quod actionis campus tantopere amplificabatur et negotiauna cum actis ad eadem spectantibus multiplicabantur, variamunera, huic Cancellariae commissa, postmodum coepta sunt dividi,et sic factum est, ut ad illa expedienda Officia propria conderentur, abipsa Cancellaria separata. Quorum haec sunt praecipua : Dataria Apostolica,quae, magna parte munerum Cancellariae Apostolicae ablata,supplices libellos, Pontifici porrectos, recognoscendos et gratias concedendas,postea etiam rem ad beneficia ecclesiastica spectantem curabat ;et Secretaria Status, cuius initium saeculo xv tribuitur — Camera Secretatunc dicebatur — quaeque saeculis xvi et xvn magis progressaest, cum Secretarius Status exsisteret, vir, cui Pontifex prorsus fidemhaberet et qui eius mentem probe interpretaretur et iussa accurate exsequentur.Quae quidem Secretaria, cuius erat negotia secreta


Acta Pauli Pp. VI 115vinciam suam respicientia, per se ipsas conficiebant, quae ideo demptasunt Cancellariae Apostolicae.Itaque has ob causas aliasque res, progressione historica inductas,recentiore aetate ineunte numerus seu amplitudo munerum CancellariaeApostolicae gradatim perquam imminuebatur et coartabatur. Etiamin renovatione Curiae Romanae, quam S. Pius X perfecit quamqueNos per memoratam Constitutionem sumus aggressi, id solum CancellariaeApostolicae mandatum est, ut quaedam insignioris formae actaPontificia appararet, conscriberet, emitteret.Est demum animadvertendum secundum Romanae Curiae ordinationem,quam per eandem Constitutionem suscepimus, nonnulla Officia,quae negotia, olim Cancellariae Apostolicae propria, accurabant, Secretariamdicimus Brevium Apostolicorum, Secretariam Brevium ad Principes,Secretariam Litterarum Latinarum, iam transisse ad SecretariamStatus, quae nunc est quasi restituta illa vetusta Cancellaria Apostolica,novis quidem necessitatibus conformata atque disposita.Quapropter, illa praeterea attendentes, quae ad cuiusvis generisLatinas Litteras Apostolicas conficiendas pertinent, et huiusmodipublicorum actorum uniformi rationi studentes, necnon annitentes, uthoc ministerium simplicius et efficacius reddatur ad utilitatem Ecclesiae,cui ceterum tota Romana Curia deservit, expedire censemus,ut omnia negotia, antea diversimode distributa, in unam sedem conferantureique Dicasterio concredantur, quod suapte natura RomanoPontifici proxime adest ipsique est ab epistulis.Quae cum ita sint, cunctis mature perpensis auditisque peritorumsententiis, haec, quae sequuntur, statuimus :1. Officium Cancellariae Apostolicae in Romana Curia uti tale essedesinit, et ea quae prius negotia eidem exsequenda committebanturcirca Litteras Decretales, Constitutiones Apostolicas, Brevia maiorismomenti ceteraque attribuuntur Nostrae Secretariae Status seu Papali,ubi sigillum plumbeum atque anulus Piscatoris summa curaerunt custodienda.2. Praedicta negotia, intra Secretariam Status, curabuntur a peculiariofficio, de quo in memorata Constitutione Apostolica « RegiminiEcclesiae universae », n. 22, I o et 2° agitur 3 — est autemin unum redactum — et quod Cancellaria Litterarum Apostolicarumappellabitur.3Cf. A.A.S. LIX (1967), p. S96.


116 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale3. Quod ad Praepositos, Officiales ministrosque Cancellariae Apostolicae,quae hucusque fuit, attinet, Apostolicae Sedis erit iisdem,pro rei opportunitate, prospicere.4. Fidei professio, quam antea in aedibus Cancellariae Praesulesrecens electi pronuntiabant, in posterum apud Sacram Congregationempro Episcopis erit iis proferenda.5. Consentanea ratione, id quod Protonotariis Apostolicis de numeroparticipantium in eadem Cancellaria usque adhuc erat agendum,in posterum apud Secretariam Status seu Papalem ipsis erit praestandum.Quaecumque vero a Nobis hisce Litteris motu proprio datis statutasunt, ea omnia firma ac rata esse iubemus contrariis quibuslibet,etiam specialissima mentione dignis, nihil obstantibus; easdemqueLitteras, quo die vulgentur, statim vigere.Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die xxvn mensis Februarii,anno MCMLXXIII, Pontificatus Nostri decimo.PAULUS PP. VICONSTITUTIONES <strong>APOSTOLICAE</strong>ILAGOSENSIS(IJEBUODENSIS)Quibusdam detractis territoriis ab archidioecesi Lagosensi, nova conditurdioecesis « Ijebuodensis » nomine.PAULUS EPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMEcclesiarum omnium utilitati consulere cupientes, quas ab omnipotentisDei voluntate quasi splendidas margaritas tuendas accepimus,nihil umquam intentatum relinquimus, quod aptiori earum gubernationi,atque fidelium bono conducere videatur. Libentissimo proptereaanimo sententiam accipiendam esse putavimus Sacrae Congregationispro Gentium Evangelizatione seu de Propaganda Fide, quae, post auditosvenerabilem Fratrem Aloisium Bellotti, Archiepiscopum titulo Voncarianensemet Apostolicum in Africa Centro-Occidentali Delegatum


Acta. Pauli Pp. VI 117atque Ordinarium cuius interest, proposuit ut, certis ab archidioecesiLagosensi distractis territoriis, nova constitueretur dioecesis. Supremaideo usi Nostra potestate, ab Ecclesiae quam diximus territorio, partemseparamus quae componitur provincia civili, cui nomen vulgo Ijebu;ex eaque dioecesim condimus Ijebuodensem nuncupandam atque metropolitanaeSedi Lagosensi subiciendam. Conditae dioecesis, quaeSacrae Congregationi pro Gentium Evangelizatione obnoxia perget esse,sedes Episcopique domicilium in urbe Ijebu-Ode erunt, cathedra quoqueepiscopalis auctoritatis inibi exstabit, in aede scilicet S. Sebastianodicata, quam per has Litteras ad cathedralis templi dignitatem evehimus.Decernimus praeterea ut, pro Canonicorum collegio Consultoresdioecesani deligantur, ad Codicis Iuris Canonici normas. Ea demumquae praescripsimus ut ad effectum adducantur curet venerabilis FraterAloisius Bellotti, quem diximus, vel ab eo delegatus sacerdos. Qui autemnegotium perfecerit, congrua documenta exaranda studeat ad SacramqueCongregationem pro Gentium Evangelizatione mittat, de moresignata sigilloque impressa.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat ; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellionesint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, die undetricesimo mensis maii, annoDomini millesimo nongentesimo sexagesimo nono, Pontificatus Nostrisexto.ALOISIUS Card. TRAGLIAGREGORIUS P. Card. AGAGIANIAN8. R. E. Cancellarius 8. Congr. pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensLoco £8 PlumbiIn Ap. Cane, tab., vol. CXXXII, n. 15.Ioannes Calieri, Proton. Apost.Eugenius Sevi, Proton. Apost.


118 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIIANTEQUERENSIS(HÜAUTLENSIS)Quibusdam detractis territoriis ab archidioecesi Antequerensi, in Mexico,nova conditur praelatura, nomine Huautlensis.PAULUSEPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMAd bonum animorum procurandum maximopere pro apostolico Nostromunere consulentes, precibus accedendum esse censuimus venerabilisFratris Ernesti Corripio Ahumada, Archiepiscopi Antequerensis, qui,post auditum de more Episcoporum Mexicanorum coetum, ab ApostolicaSede petiit ut, quo aptius prospiceretur incolis civilis regionis vulgoOaxaca, Mazatecos cognominatis, nova e peramplo Sedis suae territorioecclesiastica circumscriptio excitaretur. De sententia ideo venerabilisFratris Caroli Martini, Archiepiscopi titulo Abaritani et in MexicanaEepublica Apostolici Delegati, sequentia decernimus. Ab archidioecesiAntequerensi, quam diximus, integrum territorium separamus quodcomplectitur paroecias vulgo S. Juan Bautista, S. Francisco de Asis,Santa María en Rio Sapo et S. José Tenango iisdemque praelaturamconstituimus, Huautlensem appellandam atque iis circumscribendamfinibus quibus dictae paroeciae terminantur. Praelati sedem in urbevulgo Huautla de Jiménez statuimus ; curíale vero templum ibi exstans,Deo dicatum in honorem S. Ioannis Baptistae, ad dignitatem praelaticiievehimus, cum debitis iuribus, cuius praeterea sacrorum Antistiti congruaquoque una cum privilegiis officia imponimus, ad normam iuriscommunis. Eandem praelaturam metropolitanae Ecclesiae Antequerensissuffraganeam facimus ; item eius Praelatus Antequerensi Metropolitaesubdatur. Mandamus insuper ut mensa praelaticia Curiae emolumentisconstituatur, fidelium sponte oblatis pecuniis bonisque ad canonem 1500Codicis Iuris Canonici ei obvenientibus. Ad Seminarium quod attinet,idem struatur servatis normis iuris communis, decreto (( Optatam totius» Concilii Vaticani II atque peculiari documento Sacrae Congregationispro Institutione Catholica, cui index Ratio fundamentalis. Seminariiautem selecti iuvenes Romam mittantur apud Pontificium Colle-


Acta Pauli Pp. VI 119gium Mexicanum, philosophicis theologicisque disciplinis imbuendi.Quod spectat praelaturae regimen, administrationem, Vicarii Capitulariselectionem aliaque id genus, quod sacri canones praescribunt adamussimserventur. Simul ac Apostolicae hae Litterae ad effectum adductaefuerint, sacerdotes Ecclesiae illi censeantur adstricti in cuiusterritorio officium ecclesiasticum habeant; ceteri autem sacerdotes,clerici Seminariique tirones ei, in qua legitime degant. Acta denique etdocumenta quae praelaturae Huautlensis constitutionem respiciunteiusdemque clericos, fideles ac bona temporalia, a Curia Antequerensiad Huautlensem mittantur, in tabulario religiose custodienda. Haecquae praescripsimus ad effectum adducat venerabilis Frater CarolusMartini, quem diximus, vel ab eo delegatus sacerdos, perfectique negotiidocumenta ad Sacram Congregationem pro Episcopis mittat, demore signata sigilloque impressa.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellionesint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, die septimo mensis Octobris, annoDomini millesimo nongentesimo septuagesimo secundo, PontificatusNostri decimo.£8 ALOISIUS Card. TRAGLIA £B CAROLUS Card. CONFALONIERI8. R. E. Cancellarius 8. Congr. pro Episcopis PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensIosephus Del Ton, Proton. Apost.Loco £B PlumbiIn Ap. Cane, tab., vol. CXLII, n. 58.Iosephus Massimi, Proton. Apost.


120 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIIIDE LOUIS TRICHARDT(DE LOUIS TRICHARDT - TZANEEN)Praefectura apostolica de Louis Trichardt ad gradum dioecesis evehiturnomine de Louis Trichardt-Tzaneen.PAULUS EPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMChristi iussum, eundi nempe in mundum universum Evangelii praedicandicausa (cf. Me. 16, 15), quemadmodum beatos apostolos eorumquesuccessores, sic Nos quoque urget, ut divini Redemptoris nostripropagandae fidei finem nullum faciamus, quin immo, humanis divinisqueopibus freti, opus illud intendamus : non solum enim id iussumdivinum mandatum est, sed etiam tale, in quo aeterna hominum salusconsistat atque idcirco immortalium bonorum adeptio. Quam ob rem,cum Sacrae Congregationi Christiano Nomini Propagando visum fueritPraefecturam apostolicam De Louis Trichardt ad dignitatem dioecesisevehere, per quam rem sive christianae religionis nuntiis ibidem laborantibusmeritae laudis praemium attribueretur, sive stimuli admoverenturad maiores pro Christo labores, Nos bene negotio reputatoconsilioque petito a venerabili Fratre Alfredo Poledrini, Archiepiscopotitulo Vazaritano et in Africa meridionali apostolico Delegato, haecstatuimus. Praefecturam apostolicam de Louis Trichardt ad gradumatque dignitatem dioecesis tollimus, quae de Louis Trichardt-Tzaneenappellabitur metropolitanae Sedi Praetoriensi subiecta atque Sacrae CongregationiPro Gentium Evangelizatione seu De Propaganda Fideobnoxia. Episcopalem Sedem dioecesis in urbe Tzaneen collocamus, incuius templo SS. Trinitati sacro Praesul cathedram docendae doctrinaeponet. Si praeterea ad praesens Canonicorum Collegium condi nequeat,indulgemus ut eorum loco Consultores dioecesani deligantur, quiEpiscopo opera atque consilio assint, ab officio cessaturi, eo Collegioconstituto. Cetera ad iuris Canonici praescripta agantur. Quae autemper has Litteras iussimus, venerabilis Frater Alfredus Poledrini adexitum adducet, vel quem ipse delegaverit, factis necessariis potestatibus.Re vero acta documenta exarentur, atque Sacrae Congregationisinceris exemplis tradantur.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Consti-


Acta Pauli Pp. VI 121tutionis efficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellionesint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, die sexto decimo mensis Novembris,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo secundo,Pontificatus Nostri decimo.£& ALOISIUS Card. TRAGLIAAGNELLUS Card. Rossi8. R. E. Cancellarius S. Congr. pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensIosephus Del Ton, Proton. Apost.Loco jji PlumbiEugenius Sevi, Proton. Apost.In Ap. Cane, tab., vol. CXLII, n. 62.IVGORZOVIENSISIn dioecesi Gorzoviensi Canonicorum Collegium constituitur.PAULUS EPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMCathedralia Collegia, seu Canonicorum Capitula, quantopere Deigloriae procurandae conducant, quantoque sacris Episcopis sint auxilio,id cum omnibus tum praesertim venerabilibus Ecclesiae pastoribusnotum est, quorum sacrarum caerimoniarum splendorem maiestatesua Canonici augent, quorumque consilia prudentia ac sapientia suaconfirmant. Quae sane causa est, cur singularum dioecesium Praesules,de summi Numinis honore solliciti deque animorum salute, saepe abapostolica Sede collegia illa in sua ipsorum dicione constitui postulent.Quam ob rem, cum venerabilis Frater Villelmus Pluta, Episcopus Gorzoviensis,quam dioecesim die duo de tricesimo mensis iunii, hoc anno,


122 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeconstituimus, apostolicis datis Litteris « Episcoporum Poloniae », aNobis id petierit, ut in sua cathedrali aede tale collegium conderetur,idque a Sacra Congregatione pro Clericis, factis olim a Nobis facultatibus,statutum esset, Nos, re bene reputata, admotae expostulationiconcedimus. Cathedrale igitur Canonicorum Collegium in dioecesi Gorzoviensiconstitui placet, iuxta ea quae Sacra Congregatio pro Clericisstatuerit, ea lege, ut tribus dignitatibus coalescat, quae sunt Praepositus,Decanus et Parochus, atque novem Canonicis, quorum duo theologiac paenitentiarii officia tueantur. Dignitates et canonicatus adpraescripta iuris communis conferantur. Item Collegii leges conficiantur,eademque diligenter serventur iuxta statuta canonum C.I.C. atqueOecumenici Concilii Vaticani II, eiusque normas exsecutivas, ut dicunt.Scilicet omnia iura et privilegia quae iure communi huiusmodi Collegiorumpropria sunt, etiam Capitulo Gorzoviensi facimus aequo animo.Ceterum ea quae per has Litteras iussimus, venerabilis Frater VillelmusPluta ad exitum adducet, vel quem ipse delegaverit, factis ad id necessariisfacultatibus; qui profecto, re acta, documenta exarari facieteademque sinceris exemplis ad Sacram Congregationem pro Clericiscito mittet.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellionesint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, die duo de tricesimo mensis novembris,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo secundo, PontificatusNostri decimo.£8 ALOISIUS Card. TRAGLIA IOANNES IOSEPHUS Card. WRIGHTR. E. Cancellarius S. Congr. pro Clericis PraefectusLoco £B PlumbiIn Ap. Cane, tab., vol. CZLII, n. Iß.Franciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensEugenius Sevi, Proton. Apost.Gaspar Cantagalli, Proton. Apost. s. n.


Acta Pauli Pp. VI 123VOKLAHOMENSIS ET TULLENSIS ET ALIARUMQuibusdam territoriis dioecesis Oklahomensis et Tulsensis nova alia conditur,Tulsensis nomine. Provincia praeterea ecclesiastica Oklahomensisconstituitur.PAULUS EPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMDe sanctae Christi Ecclesiae utilitate maximopere solliciti fideliumquebono omnimode comparando magis in dies studentes, precibus accedendumesse censuimus Coetus seu Conferentiae Episcopalis CivitatumFoederatarum Americae Septemtrionalis quae, de sententia sacrorumquorum negotium interesset Praesulum, ab Apostolica Sede petiitut nova ibi locorum sive dioecesis excitaretur sive provincia ecclesiastica.Audito ideo venerabili Fratre Aloisio Raimondi, Archiepiscopo tituloTarsensi atque in Civitatibus quas diximus Apostolico Delegato, dequeconsilio venerabilis Fratris Nostri S. R. E. Cardinalis Sacrae Congregationispro Episcopis Praefecti, Nostra auctoritate sequentia decernimus.A dioecesi Oklahomensi et Tulsensi territoria separamus comitatuum,vulgo Adair, Atoka, Bryan, Cherokee, Choctaw, Coal, Craig,Creek, Delaware, Haskell, Hughes, Latimer, LeFlore, McCurtain,Mclntosh, Mayes, Muskogee, Nowata, Okfuskee, Okmulgee, Osage, Ottawa,Pawnee, Payne, Pittsburg, Pushmataha, Rogers, Sequoyah, Tulsa,Wagoner et Washington iisque dioecesim condimus Tulsensem appellandamiisdemque cingendam finibus ac comitatus, quos nominavimus. Novaedioecesis sedes in urbe Tulsa ponatur, Episcopi vero cathedra insacra aede ea in urbe exstante, Deo dicata in honorem Sacrae Familiae,adhuc titulo concathedralis Oklahomensis et Tulsensis ornata, quaedehinc cathedralis habebitur cum iustis iuribus. Episcopus autem unacum iuribus officia praeterea habebit, muneris episcopalis propria. Mandamusinsuper ut constitutae dioecesis mensa episcopalis Curiae emolumentisconstituatur, fidelium sponte oblatis pecuniis, bonorumqueparte quae ad normam canonis 1500 Codicis Iuris Canonici ad eampertinent; ut consultores dioecesani in ea eligantur, quoadusque videlicetCanonicorum Collegium non condatur ; ut ad seminarii erectionemquod spectat alumnorumque educationem, praescripta iuris communisserventur, decreta Concilii Vaticani II peculiaresque normae SacraeCongregationis pro Institutione Catholica; ut, dioecesi constituta, sacerdotesEcclesiae illi censeantur addicti in cuius territorio beneficium


124 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialevel officium ecclesiasticum habeant, ceteri vero sacerdotes, clerici seminariiquetirones ei, in qua legitime degant; ut documenta quae novamdioecesim respiciant, clerum, fideles bonaque temporalia a Curia episcopaliOklahomensi et Tulsensi ad eam mittantur, in tabulario custodienda.Item mandamus ut dioecesis, quae, antea Oklahomensis etTulsensis, dehinc vero Oklahomensis appellabitur, a provincia ecclesiasticaSancti Antonii separetur eademque metropolitana fiat, cum debitisiuribus et privilegiis, ita videlicet ut una cum suffraganeis sedibusTulsensi, hodie condita, et Petriculana, a provincia ecclesiastica NovaeAureliae separata, novam provinciam ecclesiasticam constituat. Per hasdenique easdem Litteras Apostolicas venerabilem Fratrem IoannemR. Quinn, adhuc Episcopum Oklahomensem et Tulsensem, ad Archiepiscopidignitatem evehimus, cum iuribus et obligationibus quae adnormas sacrorum Canonum Archiepiscopos Metropolitas ornant et onerant.Haec quae praescripsimus ad effectum adducat venerabilis FraterAloisius Raimondi, quem diximus, vel ab eo delegatus sacerdos, effectiquenegotii documenta ad Sacram Congregationem pro Episcopis mittat,de more signata sigilloque impressa.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellionesint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, die tertiodecimo mensis Decembris,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo secundo. PontificatusNostri decimo.£8 ALOISIUS Card. TRAGLIA £ß CAROLUS Card. CONFALONIERIS. R. E. Cancellarius S. Congr. pro Episcopis PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam Regens£B Iosephus Rossi, Ep. tit. Palmyrenus, Proton. Apost.Eugenius Sevi, Proton. Apost.Loco gß PlumbiIn Ap. Cane, tab., vol. CXLII, n. 70.


Acta Pauli Pp. VI 125VIKAGOSHIMAENSIS(NAH AN AB)Territoriis nonnullis a dioecesi Kagoshimaensi detractis, nova quaedamdioecesis conditur, Nahana nomine.PAULUSEPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMIaponica Terra, Nobis summe cara, tum ingenio civium, tum rerumgestarum gloria, tum praesertim ob christianae fidei data testimonia,cum sanctissimae religionis Christi latius propagandae spes alat, idcircopersaepe in cogitationibus Nostris, in curis, in coeptis versatur. Qui, sicogitando, curando, nationi atque ecclesiae illi prodesse potuimus,summi simul Numinis gloriae Nos consuluisse putamus. Quam ob rem,cum venerabiles Fratres Nostri S. R. E. Cardinales, Sacrae CongregationiFidei Propagandae praepositi, post negotium bene reputatumatque consilium petitum a venerabili Fratre Brunone Wuestenberg,Archiepiscopo titulo Tyrensi et in Iaponia Pronuntio, recte fieri censuerint,si in ea terra nova dioecesis constitueretur, Nos expostulationiconcedentes, haec statuimus. A dioecesi Kagoshimaensi territoria civiliaquae populus (( Ryu-Kyu » cognominat separamus ; quibus terrisnovam dioecesim condimus, a principe regionis illius urbe Nahanamappellandam, atque archidioecesi Nagasakiensi suffraganeam. In quaurbe nempe Sedem Episcopi collocamus, cathedramque ponimus episcopalisauctoritatis in templo eius praecipuo, quod dignitate templi cathedralisornamus. Placet etiam consultores dioecesanos constitui, quisacro Praesuli assint consilio, opera, ad iuris Canonici praescripta.Cetera, legibus ecclesiasticis temperentur. Quae autem per praesentesLitteras decrevimus, venerabilis Frater Bruno Wuestenberg ad exitumdeduci curabit, factis ad id facultatibus, quas poterit, si visum, aliidelegare, modo in ecclesiastica dignitate constituto.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus ; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini prae-


126 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeterea haec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat ; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellionesint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Eomae, apud S. Petrum, die duo de vicesimo mensis Decembris,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo secundo,Pontificatus Nostri decimo.£8 ALOISIUS Card. TRAGLIA AGNELLUS Card. RossiS. R. E. Cancellarius S. Congr. pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensIosephus Del Ton, Proton. Apost.Loco £B PlumbiIn Ap. Cane, tab., vol. CXLII, n. 88.Iosephus Massimi, Proton. Apost.VIIKUALALUMPURENSIS - MALACENSISGIOHORENSIS-SINGAPORENSISIn Malaysia occidentali nova provincia ecclesiastica conditur; in RepublicaSingapore archidioecesis Singaporensis Sedi Apostolicae rectosubicitur.PAULUSEPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMSpe certa ducti fore ut aliquando quae Daniel propheta providit(cf. Dan. 2, 35) ad rem adducantur, Ecclesiam nempe, Christi regnumin terris, fines ad omnes gentes esse prolaturam in omnium populorumsalutem, nihil omnino omittimus, quin immo in hoc omni cogitationecuraque incumbimus, ut, quantum fieri maxime potest, diem illam,missis qui praedicent, delectis qui regant, Ecclesiis solide constitutis,matüremus. Quam ob rem, cum res christiana in Malaysia occidentali


Acta Pauli Pp. VI 127magna suscepisse^ incrementa, atque maiora futura praevideantur >bene fieri visum est, si ibi loci nova provincia ecclesiastica constituereturac nonnullarum ecclesiarum fines aliter disponerentur. Qua re,venerabili Fratre Ioanne Moretti, Archiepiscopo titulo Vartanensiatque in Thailandia Pronuntio et in Laos, Malaysia ac Singapore ApostolicoDelegato, sententiam rogato; item Coetu Episcoporum Malaysiaeet Singapore ante audito Consilio et Patrum Cardinalium Sacrae Congregationispro Gentium Evangelizatione, haec decernimus : In Malaysiaoccidentali nova conditur provincia ecclesiastica, quae constabit : metropolitanaatque residentiali Ecclesia Kualalumpurensi, hactenus cathedraliSede Kuala Lumpurensi, quae suffraganea fuit Ecclesiae Malacensi-Singaporensi; et suffraganeis dioecesibus : Pinangensi, adhucsuffraganea archidioecesi Malacensi-Singaporensi, Malacensi-Giohorensi,per has apostolicas Litteras condita, cuius nempe sedes erit in urbeJohore Bahru, cathedra in templo B. M. V. Immaculatae Conceptionisacro, in eadem civitate, ac territorium tam patebit, quam regio eiuspartis Malaysiae quae est ab archidioecesi Malacensi-Singaporensi separata.Ad Ecclesiam Singaporensem quod attinet, archiepiscopalematque residentialem, erit eadem Sanctae Sedi recto subiecta, toto atquesolo territorio Rei publicae Singaporensis coalescet, iusque retinebitsacri Pallii postulandi. Praeterea decernimus ut circumscriptionesomnes quas recensuimus sint Sacrae Congregationi De Propaganda Fideobnoxiae; earum Praesules ita promoveantur aut transferantur, utvenerabilis Frater Michael Olçomendy, adhuc Archiepiscopus MetropolitaMalacensis-Singaporensis, sit Archiepiscopus Singaporensis; venerabilisFrater vero Dominicus Vendargon, hactenus Episcopus KualaLumpurensis, sit Archiepiscopus Metropolita Kualalumpurensis. Ceteraad ius commune fiant. Hae autem Litterae ad exitum adducantur avenerabili Fratre Ioanne Moretti, cuius mentionem fecimus, vel ab eoqui fuerit ab ipso delegatus. Actae vero rei documenta exarentur, sincerisqueexemplis ad Sacram Congregationem pro Gentium Evangelizationeseu De Propaganda Fide cito mittantur.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus ; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typis


128 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellionesint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, die duo de vicesimo mensis Decembris,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo secundo,Pontificatus Nostri decimo.£B ALOISIUS Card. TRAGLIA AGNELLUS Card. RossiS. R. E. Cancellarius S. Congr. pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensLoco £& PlumbiIn Ap. Cane, tab., vol. CXLII, n. 76.Iosephus Del Ton, Proton. Apost.Iosephus Massimi, Proton. Apost.VIIINDANDAËNSIS(MTUARANAE)Abbatia nullius Ndandaënsis ad gradum dioecesis evehitur, indito nomineMtuarana.PAULUSEPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMCum omnibus perspectum sit efficentius ibi Evangelii praecones operariubi aptius sint ecclesiasticae circumscriptiones dispositae, sententiamaccipiendam esse putavimus Sacrae Congregationis pro GentiumEvangelizatione, quae, christifidelium utilitati prospiciens, id Nobisproposuit, ut Abbatiam nullius Ndandaënsis, in Tanzania, ad dioecesisdignitatem eveheremus; qua quidem elatione non solum catholicae reimagis magisque allata incrementa significari et probari, verum etiamdebitam tribui sodalibus Congregationis Ottiliensis Sancti Benedictilaudem, tandiu ibi locorum tamque impense ad hunc usque diem labo-


Acta Pauli Pp. VI 129rantibus. Auditis igitur hoc super negotio venerabilibus Fratribus FranciscoBrambilla, Archiepiscopo titulo Viminaciensi atque in TanzaniaApostolico Pronuntio, et Antonio Victore Haelg, Episcopo titulo Baianensiatque Abbate nullius Ndandaënsi, apostolica Nostra potestateAbbatiam quam diximus ad dioecesis gradum attollimus, nomine Mtuarana,quae metropolitanae Sedi Daressalaamensi suffraganea erit atqueSacrae Congregationi pro gentium Evangelizatione obnoxia. Episcopisedes in urbe vulgo Mtwara praeterea erit ; episcopalis vero magisteriicathedra in sacra eiusdem urbis aede principe ponetur. Hae Nostraesub plumbo Litterae ad effectum adducantur a venerabili Fratre FranciscoBrambilla, quem diximus, vel ab eo delegato sacerdote, perfectiquenegotii sueta documenta ad Sacram Congregationem pro Gentium Evangelizationemittantur, de more signata sigilloque impressa.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus ; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellionesint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, die duodevicesimo mensis Decembris,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo secundo, PontificatusNostri decimo.£8 ALOISIUS Card. TRAGLIA AGNELLUS Card. ROSSI8. R. E. Cancellarius 8. Congr. pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam Regens£& Iosephus Rossi, Ep. tit. Palmyrenus, Proton. Apost.Eugenius Sevi, Proton. Apost.Loco £ß PlumbiIn Ap. Cane, tai., vol. CXLII, n. 77.9 - A. A. S,.


•1.30Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIXBOIANENSIS - CAMPOBASSENSISCathedralis Ecclesia Boianensis-Campobassensis ad archiepiscopalis gradumevehitur.PAULUS EPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMPontificalis Nostri officii curas eo praecipue intendimus ut Ecclesiisomnibus, quantum in Nobis est, apte consulamus ac proinde perlibenterhonores et dignitates illis Sedibus largimur quae, antiquitate illustres,virtutibus, religionis studio erga Petri cathedram amore renident. Cuiusrei testimonio dioecesis Boianensis-Campobassensis est quam ad potiorisdignitatis gradum extollendam censemus. Ideo precibus dicionis MolisanaeEpiscoporum benigne annuentes et iis omnibus auditis quos oporteret,Apostolica Nostra potestate cathedralem Ecclesiam Boianensem-Campobassensem, hactenus metropolitanae Ecclesiae Beneventanae suffraganeam,ad archiepiscopalis titulum attollimus, Sanctae Sedi immediatesubiectam declaramus, eidem simul omnia iura et privilegiatribuimus, archiepiscopalium Sedium propria. Item Boianensem-Campobassensemsacrorum Antistitem Archiepiscopi titulo augemus eiqueconcedimus ut, praeter cetera archiepiscopalia insignia et honores, possitin suo territorio et Crucem ante se ferre in caeremoniis peragendis,et Pallio uti, postquam tamen illud in publico Consistorio impetraverit.Canonicorum vero collegium ad honorem et dignitatem evehimus archiepiscopalem,cum omnibus simul iuribus et privilegiis, quibus eiusdemordinis collegia iure communi fruuntur. Decernimus praeterea ut,apostolicis his iisdem Litteris, venerabilis Prater Albertus Carinci, quimodo episcopalem Sedem Boianensem-Campobassensem regit, ad Archiepiscoporumordinem promoveatur, factis eiusdem dignitatis iuribus,impositis obligationibus. Haec denique quae praescripsimus ad effectumadducat venerabilis Prater Romulus Carboni, Archiepiscopus tituloSidoniensis atque in Italia Apostolicus Nuntius, vel ab eo delegatussacerdos. Qui vero negotium perfecerit, sueta documenta exaranda curet


Acta Pauli Pp. VI 131ad Sacramque Congregationem pro Episcopis mittat, de more signatasigilloque impressa.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellionesint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, die undecimo mensis Februarii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.I$l ALOISIUS Card. TRAGLIA £ß CAROLUS Card. CONFALONIBRI8. R. E. Cancellarius 8. Congr. pro Episcopis PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensLoco 83 PlumbiIn Ap. Cane, tab., vol. CXLIII, n. 27.Iosephus Del Ton, Proton. Apost.Iosephus Massimi, Proton. Apost.XPOTENTINAECathedralis Ecclesia Potentina ad archiepiscopalis gradum evehitur.PAULUS EPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMCum Italicas inter civitates, insignis iure meritoque Potentina censeatur,quae videlicet vetustate praestet, firma christiani populi fide


132 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeinque Romanos Pontifices veneratione constanti atque integra, visumest Nobis propensiorem esse Nostram in eiusdem clerum et populumsignificandam voluntatem, qui suam dioecesim petierunt ut ad archiepiscopalisgradum dignitatemque eveberemus. Hac enim elatione nonsolum publicam meritae laudis commendationem tribuere putamus, verumetiam ad maiora in dies catholica incepta provehenda allicere. Iisideo auditis quos oporteret, Apostòlica Nostra potestate cathedralemEcclesiam Potentinam, hactenus metropolitanae Acheruntinae suffraganeam,ad archiepiscopalis titulum attollimus, Sanctae Sedi rectosubiectam declaramus, eidem simul omnia iura et privilegia tribuimus,archiepiscopalium Sedium propria. Item Potentinum sacrum Antistitemtitulo Archiepiscopi augemus eique concedimus, ut, praeter ceteraarchiepiscopalia insignia et honores, possit in suo territorio et Crucemante se ferre in caerimoniis peragendis, et Pallio uti, postquam tamenillud in publico Consistorio impetraverit. Canonicorum vero collegiumad honorem et dignitatem evehimus archiepiscopalem, cum omnibussimul iuribus et privilegiis, quibus eiusdem ordinis collegia iure communifruuntur. Decernimus praeterea ut, Apostolicis his iisdem Litteris,venerabilis Frater Aurelius Sorrentino, qui modo episcopalemSedem Potentinam regit, ad Archiepiscoporum ordinem promoveatur,factis eiusdem dignitatis iuribus, impositis obligationibus. Haec deniquequae praescripsimus ad effectum adducat venerabilis Frater RomulusCarboni, Archiepiscopus titulo Sidoniensis atque in Italia ApostolicusNuntius, vel ab eo delegatus sacerdos. Qui vero negotium per rfecerit, sueta documenta exaranda curet ad Sacramque Congregationempro Episcopis mittat, de more signata sigilloque impressa.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus ; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellione


Acta Pauli Pp. VI 133sint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, die undecimo mensis Februarii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.£B ALOISIUS Card. TRAGLIA £& CAROLUS Card. CONPALONIERI8. R. E. Cancellarius S. Congr. pro Episcopis PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensLoco £B PlumbiIn Ap. Cane, tab., vol. CXLIII, n. 28.Iosephus Del Ton, Proton. Apost.Iosephus Massimi, Proton. Apost.XIURBISCuriale templum S* Antonii Patavini in via Tusculana Titulo Cardinalicioditatur.PAULUSEPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMPurpuratis Patribus assignandi cum haud iam sufficiant presbiteralesqui in Urbe eminent Cardinalicii tituli, cumque ideo oporteat utnovos, novis cooptatis Sanctae Romanae Cardinalibus, creemus, visumest Nobis templum etiam S. Antonii Patavini in via Tusculana adeam dignitatem attolli posse. Praestat enim christiani populi frequentiarerumque catholicarum coeptis egregiis. Apostolica igitur Nostra potestate,sacram aedem quam diximus, Deo dicatam in honorem S. AntoniiPatavini, in via Tusculana, ad gradum presbyteralis tituli Cardinaliciievehimus, datis iuribus privilegiisque, ad huiusmodi templapertinentibus. Mandamus praeterea ut hae Litterae Nostrae clero ac populopublice legantur, die recurrente festo de praecepto, perfectaequerei documentum ad Sacram Congregationem pro Episcopis mittatur, demore signatum sigilloque ; impressum.


134 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeHanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellionesint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, die undecimo mensis Februarii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.£8 ALOISIUS Card. TRAGLIA £& CAROLUS Card. CONFALONIERIS. B. E. Cancellarius S. Congr. pro Episcopis PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam BegensLoco ffi PlumbiIn Ap. Cane, tab., vol. CXLIII, n. 48-Iosephus Del Ton, Proton. Apost.Eugenius Sevi, Proton. Apost.XIIURBISTitulus Cardinalibus Presbyteralis S. Emerentianae ad Turrim « Fiorenza» in Urbe constituitur.PAULUSEPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMAb antiquis quidem temporibus huius Romanae et Apostolicae Sedispositum est in more ut S. R. E. Patribus Cardinalibus unum epraecipuis Urbis templis tribueretur quae vel antiquitate, vel artis magnificentiavel catholicarum rerum inceptis egregiis praestarent. Nos


Acta Pauli Pp. VI 135igitur mox eligendis Purpuratis Patribus proprium titulum assignarevolentes nec tamen satis pro eorum numero habentes, templum quoque8. Emerentianae ad Turrim « Fiorenza », suprema et apostolica Nostrapotestate, presbyterali cardinalicio titulo honestamus, datis iuribus etprivilegiis, quae huiusmodi Romanae sacrae aedes habent. Mandamusautem ut hae Nostrae sub plumbo Litterae, eius cura qui templo S. Emerentianaead Turrim « Fiorenza » praeest, publice clero atque populolegantur, die recurrente festo de praecepto, peractaeque rei congruumdocumentum ad Sacram Congregationem pro Episcopis mittatur, demore signatum sigilloque impressum.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellionesint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, die undecimo mensis Februarii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.£8 ALOISIUS Card. TRAGLIA £8 CAROLUS Card. CONPALONIERI8. R. E. Cancellarius 8. Congr. pro Episcopis PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensIosephus Del Ton, Proton. Apost.Loco gß PlumbiIn Ap. Cane, tab., vol. CXLIII, n. 89.Eugenius Sevi, Proton. Apost.


136 Acta Apostolicae. Sedis - Commentarium OfficialeXIIIURBISTemplum SS. Fabiani et Venantii in Urbe ad dignitatem Tituli PresbyteralisCardinalicii evehitur.PAULUSSERVUSEPISCOPUSSERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMEcclesiae Sanctae Principibus, seu Patris Cardinalibus, Titulosdeferri, quibus vinculis Romanae Sedi, quasi matri Ecclesiarum, arctiusconiungerentur, iam pridem in usu esse coepit in Ecclesia; quod institutumRomani Pontifices, optimarum consuetudinum tenaces, usqueservaverunt. Quando autem Tituli, dari sueti, iam ob auctum PurpuratorumPatrum numerum ad hoc non sufficeret, ut unicuique eorumproprius attribueretur, visum est Nobis eos augere, de Romanis templisclariora eligentibus. Cum autem in his et illud annumeraretur, quodest SS. Fabiano et Venantio ad Villam « Fiorelli )), in Urbe, dicatum,bene fieri existimavimus, si idem ad Tituli dignitatem eveheremus,novo honore illustre. Placet ergo templum 88. Fabiani et Venantii adVillam (( Fiorelli )), in Urbe, apostolica Nostra potestate, ad gradumTituli Presbyteralis Cardinalicii in perpetuum tolli, cum iuribus etprivilegiis, quae talibus fieri solent. Id autem curabit eiusdem sacraeaedis praeses, ut hae Litterae Nostrae clero populoque suae dicionisperlegantur, diem festum ,de praecepto celebrantibus; cuius rei documentumexarari faciat, sincerisque exemplis ad Sacram Congregationempro Episcopis cito mittat.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus ; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellione


Acta Pauli Pp. VI 137sint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, die undecimo mensis Februarii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.£8 ALOISIUS Card. TRAGLIA CAROLUS Card. CONPALONIBRIS. R. E, Cancellarius 8. Congr. pro Episcopis PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensLoco © PlumbiIn Ap. Cane, tab., vol. CXLIll, n. U-Iosephus Del Ton, Proton. Apost.Eugenius Sevi, Proton. Apost.XIVURBISTemplum S. Gregorii Barbadici ad Aquas Salvias Titulo Cardinalicioornatur.PAULUSEPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMCum ob proxime Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalium numerumamplificandum, templorum etiam tituli essent augendi, quos iisdem demore tribueremus, visum est Nobis nonnulla alia in Urbe exstantia eademqueprae aliis insignia ad debitam dignitatem attolli posse. In quibus,quoniam curiale illud templum S. Gregorii Barbadici merito est, quod,tam excellenti arte exstructum, frequentissimis fidelium coetibus recipiendisad Aquas Salvias magnificum patet, eo ipsum honore decorareplacet. Apostolica ideo Nostra potestate, sacram quam diximus aedemin cardinalicium presbyteralem titulum evehimus, factis scilicet iuribusprivilegiisque congruis. Mandamus praeterea ut hae Litterae Nostrae,eius cura qui huic templo praeest, clero ac populo perlegantur, diefesto de praecepto, utque perfecti negotii documentum, rite signatumsigilloque impressum, ad Sacram Congregationem pro Episcopis mittatur.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum res


138 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellionesint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, die undecimo mensis Februarii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.£B ALOISIUS Card. TRAGLIA CAROLUS Card. CONFALONIERIS. R. E. Cancellarius 8. Congr. pro Episcopis PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensIosephus Del Ton, Proton. Apost.Loco £& PlumbiIn Ap. Cane, tab., vol. CXLIH, n.Eugenius Sevi, Proton. Apost.XVURBISTitulus Cardinalibus S. Luciae ad locum « Piazza d'Armi » in Urbeconstituitur.PAULUSEPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMQuandoquidem, auctis pro Ecclesiae sanctae necessitatibus, quae ubiqueterrarum et gliscunt quotidie, et magna Nos sollicitudine afficiunt,numero Patrum Cardinalium, etiam templa, quae iisdem in Titulumconferri solerent, accrescere oportuit, profecto visum est in eo numeroponere templum quoque S. Luciae ad locum « Piazza d'Armi », quodsive christiani populi in Deum colendum assiduitate sive catholicarumrerum inceptis egregiis fama praestat. Suprema ideo et apostolica Nostrapotestate templum illud presbyterali cardinalicio titulo honestamus, datisiuribus et privilegiis quibus huiusmodi Romanae sacrae aedes fruun-


Acta Pauli Pp. VI 139tur. Mandamus autem ut hae Nostrae sub plumbo Litterae, eius curaqui eidem templo praeest, publice clero atque populo legantur, die recurrentefesto de praecepto, peractaeque rei congruum documentum ad SacramCongregationem pro Episcopis mittatur, de more signatum sigilloqueimpressum.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellionesint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, die undecimo mensis Februarii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.SS ALOISIUS Card. TRAGLIASi. R. E. Cancellariusfß CAROLUS Card. CONFALONIERIS. Congr. pro Episcopis PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensLoco £8 PlumbiIn Ap. Cane, tab., vol. CXLIII, n. 40.Iosephus Del Ton, Proton. Apost.Eugenius Sevi, Proton. Apost.XVIURBISTitulus Cardinalibus Presbyteralis S. Marci in Agro Laurentino in Urbeconstituitur.PAULUS EPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMCum pro auctis ubique terrarum Ecclesiae sanctae negotiis etiamPurpuratorum Patrum numerum amplificare oporteret, quibus in agen-


140 Acta Apostolicae Sedis -. Commentarium Officialedis et ad exitum perducendis rebus Romani Pontifices uti consueverunt,et cum vero Cardinalicii Tituli ac Diaconiae satis non essent omnibusPatribus, aeque fieri existimavimus, si iis Urbis templis, Titulo darisolitis, templum etiam 8. Marci in Agro Laurentino adderemus, quodnon una de causa egregium habetur. Suprema ideo et apostolica Nostrapotestate templum illud presbyterali cardinalicio titulo honestamus,datis iuribus et privilegiis, quae huiusmodi Romanae sacrae aedes habent.Mandamus praeterea ut hae Nostrae sub plumbo Litterae, eiuscura qui templo S. Marci in Agro Laurentino praeest, publice cleroatque populo legantur, die recurrente festo de praecepto, peractaequerei congruum documentum ad Sacram Congregationem pro Episcopismittatur, de more signatum sigilloque impressum.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat ; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellionesint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, die undecimo mensis Februarii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.£9 ALOISIUS Card. TRAGLIA £B CAROLUS Card. CONFALONIERISi. R. E. CancellariusS. Congr. pro Episcopis PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensIosephus Del Ton, Proton. Apost.Loco £B PlumbiIn Ap. Cane, tab., vol. CXLIII, n. 45.Eugenius. Sevi, Proton. Apost.


Acta Pauli Pp. VI 141XVIIURBISTemplum S. Mariae Matris Providentiae, in Monte Viridi, in Urbe, addignitatem Tituli Presbyteralis Cardinalicii evehitur.PAULUS EPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMGliscentibus fere cotidie hac nostra aetate Ecclesiae sanctae negotiiset coeptis, Decessori Nostro atque Nobis visum est bene fieri, si numerusPatrum Cardinalium, qui christianae religionis administrandae ac procurandaelabores Nobiscum participant, adaugeretur. Cum autem antiquiTituli ex consuetudine sacris iisdem Patribus assignandi non satisessent ut unusquisque eorum suum haberet, per quem Romanae Seditamquam columnae et firmamento veritatis, artius adhaeresceret, oporteretquepro rerum necessitate eos augere, iure templum S. Mariae MatrisProvidentiae, in Monte Viridi, in Urbe, Cardinaliciis Titulis annumerariposse iudicavimus, pietate insigne, religione venerabile. Quodper has Litteras facimus. Placet ergo templum B. Mariae Matris Providentiae,quod est in Monte Viridi, Romae, apostolica Nostra potestatein perpetuum Cardinaliciis Presbyteralibus Titulis accenseri, factisiuribus cum privilegiis, quae lege Canonica huiusmodi aedes spectant.Eius autem qui eidem templo praeest, munus proprium erit has litterastum clero tum populo perlegendas curare, die festo de praecepto ;cuius rei documentum exarabit sincerisque exemplis ad Sacram Congre*gationem pro Episcopis mittet.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellionesint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.


142 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeDatum Romae, apud S. Petrum, die undecimo mensis Februarii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.£8 ALOISIUS Card. TRAGLIA 83 CAROLUS Card. CONFALONIERIS. R. E. Cancellarius S. Congr. pro Episcopis PraefectusLoco 83 PlumbiIn Ap. Cane, tab., vol. CXLIII, n. Iß.Franciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensIosephus Del Ton, Proton. Apost.Eugenius Sevi, Proton. Apost.XVIIIURBISTitulus Cardinalibus S. Mariae Reginae Pacis ad litus Ostiense constituitur.PAULUSEPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMHac nostra aetate auctis huius Apostolicae Sedis negotiis, cum visumsit numerum etiam Patrum Cardinalium augere, quibus Romani Pontificessollicitudinum suarum sociis utantur, hanc ob causam etiam aliosTitulos constituere oportet, qui Purpuratis Patribus attribuantur, intertempla quae sive artis pulchritudine sive cleri et populi pietate, industriaet labore praestare perhibentur. Quas inter illustriores sacrasaedes cum annumerandum etiam sit templum 8. Mariae Reginae Pacisad litus Ostiense, suprema et apostolica Nostra potestate illud presbyteralititulo cardinalicio honestamus, datis iuribus et privilegiis, quibushuiusmodi Romanae sacrae aedes fruuntur. Mandamus autem ut haeNostrae sub plumbo Litterae, eius cura qui eidem templo S. MariaeReginae Pacis ad litus Ostiense praeest, publice clero atque populolegantur, die recurrente festo de praecepto, peractaeque rei congruumdocumentum ad Sacram Congregationem pro Episcopis mittatur, demore signatum sigilloque impressum.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta offi-


Acta Pauli Pp. VI 143cere poterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellionesint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, die undecimo mensis Februarii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.83 ALOISIUS Card. TRAGLIA 83 CAROLUS Card. CONFALONIERI8. B. E. Cancellarius 8. Congr. pro Episcopis PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensLoco © PlumbiIn Ap. Cane, tab., vol. CXLIII, n. Jß.Iosephus Del Ton, Proton. Apost.Eugenius Sevi, Proton. Apost.XIXURBISTemplum S. Mariae Odigitriae Siculorum in Urbe constituitur Diaconia.PAULUSEPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMRomana templa, sacris Ecclesiae Cardinalibus vel in titulum de moreassignanda vel in diaconiam, cum satis iam non essent quae novis exuniverso terrarum orbe eligendis committerentur, opportunum Nobisvisum est ad hunc gradum et dignitatem alia attollere, vel vetustatemiraeque artis claritate prae aliis insignia, vel pastoralibus omne genusoperibus a fidelibus presbyterisque initis. Quas inter sacras aedes, cumilla sit quae S. Mariae Odigitriae Siculorum est dicata, suprema etapostolica Nostra potestate eam ad diaconiae dignitatem evehimus,datis iuribus et privilegiis, quae Romanae eiusdem ordinis sacrae aedeshabent. Mandamus autem ut hae Nostrae sub plumbo Litterae, eius


144 Acta Apostolicae'Sedis + Commentarium Officialecura qui templo quod diximus praeest, publice clero ac populo legantur,die festo de praecepto; peractaeque rei documentum ad Sacram Congregationempro Episcopis mittatur, signatum atque sigillo impressum.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat ; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellionesint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, die undecimo mensis Februarii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.83 ALOISIUS Card. TRAGLIA 83 CAROLUS Card. CONFALONIERIS. R. E. Cancellarius S. Congr. pro Episcopis PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensLoco £ß PlumbiIn Ap. Cane, tab., vol. CXLIII, n. 37.Iosephus Del Ton, Proton. Apost.Eugenius Sevi, Proton. Apost.XXURBISDiaconia S. Petri Damiani ad Montes S. Pauli constituitur.PAULUSEPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMAugescentibus in dies Ecclesiae sanctae negotiis, quae christianaefamiliae administratio et procuratio intulit, visum est profecto tumDecessori Nostro tum etiam Nobis Patrum Cardinalium numerum au-


Acta Pauli Pp. VI 145gere, qui christiani populi gubernandi pastorales labores una Nobiscumsusciperent. Quibus tamen cum Tituli seu Diaconiae assignanda satisnon essent, oportuit etiam horum numerum multiplicare, ut unicuiqueeorum ad antiquissimum morem et consuetudinem, proprium templum,quasi vinculum cum hac Romana et apostolica Sede, daretur. Cumquein templis Urbis augustis atque sanctis illud esset S. Petro Damianidicatum, ad Montes S. Pauli, aeque fieri existimavimus, si etipsum in Diaconiarum ordinem redigeremus, ampliore honore decorantes.Placet ergo templum #. Petri Damiani ad Montes S. Pauli, Romae,suprema et apostolica Nostra potestate in Cardinalicias Diaconiasperpetuo referri factis scilicet iuribus cum ea dignitate coniunctis. Volumusetiam ut hae Litterae Nostrae eius cura qui huic sacrae aedipraeest, tum clero eius templi tum populo perlegantur, die festo de praecepto,cuius rei documentum, sincere conscriptum, ad S. Congregationempro Episcopis cito mittatur.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellionesint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, die undecimo mensis Februarii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.£8 ALOISIUS Card. TRAGLIA £8 CAROLUS Card. CONPALONIERIS. R. E. Cancellarius 8. Congr. pro Episcopis PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensIosephus Del Ton, Proton. Apost.Loco @ PlumbiIn Ap. Cane, tab., vol. CXLIII, n. 35.Eugenius Sevi, Proton. Apost.10 - A. A. S.


146 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeXXIURBISDiaconia S. Pii V ad villam vulgo « Carpegna » in Urbe constituitur.PAULUS EPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMSiquidem peculiaria Romae exstantia templa, quae Patribus Cardinalibusvel in titulum vel in diaconiam ex antiquitate assignantur,haud iam ob auctum denuo eorum numerum sufficiunt, visum est Nobisquaedam alia, aliis praestantia, esse huius generis privilegio decoranda.Quas inter cum sacra etiam aedes annumeretur Deo dicata in honorem8. Pii V ad Villam vulgo « Carpegna », suprema et apostolica Nostrapotestate illam ad cardinaliciam diaconiam evehimus, datis iuribus etprivilegiis, quae huiusmodi Romana templa habent. Mandamus autemut hae Nostrae sub plumbo Litterae, eius cura qui eidem templo praeest,publice clero ac populo legantur, die recurrente festo de praecepto, utqueperacti negotii congruum documentum ad Sacram Congregationem proEpiscopis mittatur, de more signatum sigilloque impressum.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellionesint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, die undecimo mensis Februarii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.83 ALOISIUS Card. TRAGLIA 83 CAROLUS Card. CONFALONIERIS. R. E. Cancellarius S. Congr. pro Episcopis PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensLoco £g PlumbiIn Ap. Cane, tab., vol. CXLIII, n. 38.Iosephus Del Ton, Proton. Apost.Eugenius Sevi, Proton. Apost.


Acta Pauli Pp. VI 147XXIIURBISTemplum S. Sebastiani in Monte Palatino ad dignitatem Diaconiae evehitur.PAULUSSERVUSEPISCOPUSSERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMAuctis pro Ecclesiae necessitatibus S. R. E. Cardinalibus, oportuitsane ut etiam Tituli seu Diaconiae augerentur, quae ex antiquo institutoiisdem Ecclesiae sanctae Patribus Purpuratis attribueretur. Cumquenulla umquam dignitas in ipsa Ecclesia fuerit amplior aut excellentiorhonor quam eorundem sacrorum Patrum, ita haec Romana Sedes, pariacum paribus sociando, illustriora sive arte, sive religione, sive maiestateUrbis templa semper eis detulit ; ut et Purpura sacris illis aedibusdecori esset, templa ipsa Patribus ornamento. Quam ob rem, cum templumS. Sebastiani in Monte Palatino in primis esset nobile atque celebratum,visum est illud bene Diaconus Urbis annumerari posse, inamplioreque dignitatis gradu locari. Placet ergo templum 8. Sebastianiin Monte Palatino suprema et apostolica Nostra potestate perpetuo inCardinalicias Diaconias referri, factis nempe iuribus et privilegiis,quae ad sacras has aedes respiciant. Mandamus etiam ut hae Litterae,eius cura qui eidem templo praeest, sive clero sive populo perlegantur,die festo de praecepto; cuius rei documentum recte subscriptum atquesigillo impressum ad Sacram Congregationem pro Episcopis cito mittatur.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum resest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant. Cuius Constitutionisefficacitati nulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officerepoterunt, cum per eam iisdem derogemus omnibus. Nemini praetereahaec voluntatis Nostrae documenta vel scindere vel corrumpereliceat; quin immo huius Constitutionis exemplis et locis, sive typisimpressis sive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellione


148 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialesint subscripta, eadem omnino habenda erit fides, quae huic haberetur,si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, die undecimo mensis Februarii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.ALOISIUS Card. TRAGLIA £8 CAROLUS Card. CONFALONIERIS. R. E. Cancellarius S. Congr. pro Episcopis PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensLoco © PlumbiIn Ap. Cane, tab., vol. CXLIII, n. 86.Iosephus Del Ton, Proton. Apost.Eugenius Sevi, Proton. Apost.LITTERA APOSTOLICAS. Gabriel Archangelus patronus tabellariae rei declaratur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. - Quandoquidem mortalium vita, totundique prementibus difficultatibus, tot periculis ab omni parte imminentibus,est summe fragilis atque instabilis, idcirco homines de suamiseria conscii casusque adversos superare impotentes, semper nimirumauxilium et munimentum superum comparare studuerunt : hoc enimsibi persuasum habebant humana consilia felicius cedere, si tanto Dei.amicorum praesidio tegi impetrassent. Sacrarum autem Litterarumpaginae, certum divinae bonitatis documentum, haud semel de allato hominibuspraesidio per caelestes docent, atque in medio sunt sanctorumangelorum missiones, maxime Gabrielis archangeli, rerum altissimarumnuntii. Qui sane, hoc ipso quod e stellato caelorum tabernaculo tantain terram attulisset, anno MDCCCCLI, patronum « telecommunicationum »,seu ut Italice loquamur, telecomunicazioni, populorum inter se electusest : putabatur enim ille felix Dei angelus quam aptissime posse tantimomenti provinciae dari patronum, in qua res eventus cum hominibushomo omnium opinione celerius communicat, et continens cum continen-


Acta Pauli Pp. VI 149tibus, et sidus cum sideribus. Atqui, cum res tabellaría, quam «poste»dicunt, similem cum telecommunicationibus naturam participet ; atqueea de causa petiisset dominus Grimm, Sodalitatis omnium gentium aS. Gabriele archangelo Praeses, per venerabilem Fratrem NostrumS. R. E. Cardinalem Franciscum König, Archiepiscopum Viennensem,ut hunc augustissimum Dei nuntium, praeterquam telecommunicatiohum,etiam rei tabellariae patronum declararemus, aeque Nobis fieri visumest, post auditam Sacram Congregationem pro Cultu Divino, si admotisprecibus concederemus. Placet ergo S. Gabrielem archangelum rei tabellariae,Nostra apostolica potestate, caelestem apud Deum constituiac declarari patronum, contrariis nihil obstantibus, cum iuribus etprivilegiis iuxta rubricas.Has vero Litteras firmas atque ratas esse decernimus, sive nuncsive in posterum.Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die ix mensisDecembris, anno MDCCCCLXXII, Pontificatus Nostri decimo.£9 ALOISIUS Card. TRAGLIA, $. R. E. CancellariusLoco £g SigilliIn Ap. Cane, tab., vol. II, n. 37.EPISTULAEIE.mo P. D. Stephano S. R. E. Cardinali Wyszynski, Gnesnensi et VarsaviensiArchiepiscopo, quinquies centenaria redeunte memoria ab ortuNicolai Copernici.(( Caeli enarrant gloriam Dei, et opera manuum eius annuntiat firmamentum» : 1haec profecto sacri Psaltae verba ad astronomicam referripossunt disciplinam, cuius cultoribus, dum universum pervestigant,datur immensitatem et celsitatem mentis divinae, quam res conditaetestantur, singulariter ac veluti proprius intueri et admirari.Inter quos locum obtinet eximium Nicolaus Copernicus, Ecclesiaecatholicae filius, copia et magnitudine scientiae praecellens, cuius honori,cum ante quinque saecula in urbe Toruno, intra fines Culmensis1Ps. 18, 2.


150 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialedioecesis, sit natus, pluribus locis merito sollemnia hoc anno celebrabuntur.Is enim, nonnullarum quidem disciplinarum, ut doctrinae iuris,medicinae, geographiae peritus, eo summo praeconio dignus evasit, quod,quemadmodum notum est, suo cogitati! mundi universi rationem seusystema detexit, quod heliocentricum vocant. Hoc, postea a IoanneKeplero, Galilaeo Galilei et Isaac Newton perfectum et certius comprobatum,fundamentum est notionis nostrae de cosmo.Quodsi ille ut rutilans lumen in doctorum re publica et alias effertur,Nobis idem etiam ut vir ecclesiasticus obversatur, quippe qui fidemcum scientia fecundo et mirabili nexu coniunxerit.Vetus ac trita est quaestio, utrum hae, id est fides ac scientia,inter se seiunctae sint aut seiungendae, aut sibimet adversentur, analtera alteri congruat et adiutricem operam possit praebere. Aperte acdilucide edicere oportet nullam esse inter veritatem, quae fide accipiatur,et veritatem, quae ratione cognoscatur, repugnantiam obiectivamet insanabilem. Dissensiones ac discrepantiae, si quae forsitan interutramque oriantur, infirmitati sunt tribuendae, qua humana iudiciafacile tenentur. Quin immo doctrinae studia suapte natura capacia suntad fidem et revelationem divinam confirmandam.Ecclesia reveretur, honorât, admiratur progressiones, quas in variisdisciplinis fieri contingit, atque asseverare non dubitat provinciam,in qua altior inquisitio versetur, suis legibus et proprio ordine esseinstructam et quadam veluti autonomia uti, quatenus id Creatorisvoluntati respondeat.Haec omnia sollemniter Concilium Oecumenicum Vaticanum Secundumaffirmavit, quod in hanc est sententiam locutum : « inquisitiomethodica in omnibus disciplinis, si modo vere scientifico et iuxta normasmorales procedit, numquam fidei revera adversabitur, quia resprofanae et res fidei ab eodem Deo originem ducunt. Immo, qui humiliet constanti animo abscondita rerum perscrutari conatur, etsi insciusquasi manu Dei ducitur, qui, res omnes sustinens, facit ut sint id quodsunt )). 2Si alacritas ac diligentia Nicolai Copernici in rerum naturae inquisitioneconsideratur, extollenda est etiam utilitas, quam ipse attulitet ii afferunt, qui recondita studia colunt. Hi saepe diuturno laborese frangunt, quod condicio esse solet novi profectus, et sic benefactoreshumanae societatis efficiuntur.2Const. past. Gaudium et spes, 36.


Acta Pauli Pp. VI 151Inest autem in eiusmodi arduo opere non levis felicitas, siquidemcognitio veri gaudium parit. Quod perfectum erit et mentis vires plenesatiabit, cum umbrae cadent ac lux divina, non amplius subobscure uthic in terra, sed clarissime splendebit. Id sensit Sanctus Augustinus,cum diceret : « Beata quippe vita est gaudium de veritate. Hoc estenim gaudium de te, qui veritas es, Deus ». 3Haec fulgida meta nobilesconatus et labores eorum illuminet, qui arcana naturae, exemplo NicolaiCopernici, scrutantur vel universe doctrinae studiis sunt dediti.Itaque haec saecularis memoria hunc virum egregium, qui siderummotus ingenii acumine intellexit, quasi ipsum sidus micantissimumrevenit, quod homines, eruditione ornati, contueantur, unde rationemitineris, saepe praepediti, expetant fidenter.Haec dum animum pulsant Nostram, tibi Venerabilis Frater Noster,et cunctis, qui ubivis eiusdem viri laudes sincere celebrabunt, BenedictionemApostolicam, superni luminis, roboris, solacii pignus, amantianimo impertimus.Ex Aedibus Vaticanis, die xxin mensis Ianuarii, anno MCMLXXIII,Pontificatus Nostri decimo.PAULUS PP. VIIIE.mo P. D. Carolo S. R, E. Cardinali Confalonieri, Sacrae Congregationispro Episcopis Praefecto, edito volumine quod « Directorium de PastoraliMinisterio Episcoporum » inscribitur.Plurimas tibi gratias ex animo referimus de egregiis amoris sensibus,quibus magni sane pretii volumen apud Nos deposuisti, quod secundumpraecepta Concilii Vaticani II compositum, 1iure meritoque « Directoriumde Pastorali Ministerio Episcoporum » inscriptum est.Vere vehementerque admirati sumus sedulam curam sapientiamque,quibus hae paginae exaratae dispositaeque sunt, illa profecto refertaedoctrina, quam ipsa Ecclesia, Evangelio semper fidelis, sive per magisteriumsuum, sive per vocem et exempla complurium praestantiumqueSanctorum suorum — qui Pastores et ipsi exstiterunt vel Doctores in8Conf. X, 23; P.L. 32, 794.1Cfr. Decr. Christus Dominus, 44.


152 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialerebus divinis humanisque versati — decursu tot saeculorum constantistraditionis suae disseminavit et sparsit, in commodum atque emolumentumadministrorum suorum, qui ad sacrum et arduum episcopatusofficium sunt destinati. His praeterea in paginis vetus sapientia cumintellegentia atque experientia temporum nostrorum mire consociatur;hic etiam oculis longe in posterum prospicientibus imago exhibeturpraesentium necessitatum et quasi vaticinium profertur de futurispostulatis peregrinantis Populi Dei. His itaque in paginis reperirevalemus apte convenienter que expositam artem docendi hodiernam EcclesiaeCatholicae, quae cum caritate et observantia consulit institutioniac custodiae eorum ministrorum, quibus ex peculiari Dei voluntateconcreditum est docendi, sanctificandi, regendique gregis Christi munus,Pastorum videlicet, uti sunt secundum exemplar et per Iesu Pastorisgratiam.Prodeat igitur hoc prudens providumque « Directorium » ad universosVenerabiles, in episcopatu Fratres, tamquam documentum illius permagnaecurae, qua haec Apostolica Sedes contendit recentis Conciliimonita et consilia plene efficienterque exsequi; prodeat secumque afferatnon tam leges ac normas novorum multipliciumque officiorum,quam potius admonitiones atque cohortationes, quae efficiant ut graviaet difficilia munera episcopalis ministerii propria facilius expeditiusqueimpleantur; prodeat velut nuntius excerptus ex Fratrum vocibus,qui ad Fratres se convertunt, ut solacium, adiumentum, gaudiumpraebeant illius communionis collegialis, quae inter Apostolorum successores— quibus postremum id Iesus Christus optavit ac mandavittamquam testamentum suum, ut nempe unum essent — gignit animorumconsensum, inceptorum conspirationem, aemulationem virtutum : brevi,coniunctionem atque cohaerentiam Mystici Corporis, quod membrisvarium est et multiplex, uno autem eodemque Spiritu animatum vivit.Prodeat denique a te ipso emissum, Venerabilis Frater Noster,qui huius « Directorii » compositionis primarias sustinuisti partes, atqueperferat singulis suis spectatissimis lectoribus salutationem gratiae etpacis et laetitiae Servi Servorum Dei, Episcopi Urbis Romae.Haec vota Apostolica Benedictione peramanter in Domino communimus.Ex Aedibus Vaticanis, die xxn mensis Februarii, festo die CathedraeSancti Petri, anno MCMLXXIII, Pontificatus Nostri decimo.PAULUS PP. VI


Acta Pauli Pp. VI 153NUNTIUS GRATULATORIUSE.mo P. D. Iosepho S. R. E. Cardinali Ferretto, Paenitentiario Maiori,decem condenti lustra ex quo sacerdotio est auctus, recens autem vitafuncto.Quamvis numquam intermitiendo religiosa mens teneatur obsequio,ut immoletur Deo sacrificium laudis, 1quia nullum tempus beneficiiscaret caelestibus, tamen impensiore exsultatione gratiarum actionesagendae sunt Summo bonorum Auctori et Largitori, cum post longamiam emensam viam in scandendi montis apicem pervenimus, undespectabundis oculis acceptorum donorum patentior magnitudo apparet.Hoc tibi, Venerabilis Frater Noster, ob fausti eventus recolendammemoriam auspicato continget, cum adventante mense Februario decema suscepto sacerdotio conditurus sis lustra.Accipe igitur vota, diligentiae plena, quibus tibi cuncta felicia,cuncta salutaria, cuncta prospera corporis et animi valetudini et profectuiexoptamus.Decet autem salutaribus precationibus gratulationes interserí. Namcatholicae religionis studio incensus, ingenio acer, ingenuarum artiumet antiquitatum amator et cultor, complura tibi commissa officia explevisti.In Romana Curia praegravibus functus es muneribus, praesertimapud Sacram Congregationem pro Episcopis, ubi Substitutus ac deinAssessor fuisti, atque, sacro Cardinalium Collegio adscitus, PaenitentiariiMaioris partes sustines. Quare occasionem nunc oblatam libenternanciscimur, ut de adiutrice opera apostolico ministerio adhibitagratiam tibi referamus.Huius tui memores meriti, nunc oramus pro te Deum, ut in te impleatomnem voluntatem bonitatis et opus fidei in virtute; 2et tuaqueomnia commendamus patrocinio Beatissimae Virginis a fiducia, in quasingulari observantia secure confidis, ut te, in exemplum sibi devotum,lumine arridentis vultus sospitet, protegat, exspectet.Haec imo e pectore ominati, tibi, Venerabilis Frater Noster, etuniversis, qui anniversarii natalis sacerdotii tui commemorandi utcumqueerunt participes, Apostolicam Benedictionem volenti animo impertimus.Ex Aedibus Vaticanis, die xvni mensis Ianuarii, anno MCMLXXIII,Pontificatus Nostri decimo.PAULUS PP. VI12Cfr. Ps. 49, 14.Cfr. II Thess, l, 11.


154 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeNUNTIUS RADIOTELEVISIFICUSAustraliae caeterisque Christifidelibus quadragesimum Conventum Eucharisticumex omnibus nationibus Melburni celebrantibus. *Dear sons and daughters of Australia, dearly beloved in JesusChrist.On this final day of the International Eucharistie Congress, a dayespecially dedicated to peace in the world, we are happy to send ourgreetings to you f rom the Vatican. Though very many miles separateus at this moment, we are glad to be able to speak to you and to assureyou that we have been praying with you and for you during thesedays of grace. Most especially we have prayed that the general thèmeof the Congress—" Love one another as I have loved you "—wouldbecome very real in your hearts, that you would see ever more clearlyhow you are loved by the Saviour and how, loving him in return, youmust love one another. If these days have brought this grace, thenthey have been wonderful days indeed, days which have given glory toGod, refreshment to your spirit and new substance to man's hope forpeace in this world.If men were truly to pattern their love for each other upon Christ'slove for them as shown in the Eucharist, where would there be roomfor hatred? Where could there be violence and social injustice? Howcould indignity, discrimination, and lack of respect possibly be part ofmen's lives? The pattern is clear enough : Jesus has loved us andcontinues to love us with a love that is complete, understanding, sacrificing,ennobling, a simple love which knows no bounds and sets nolimits. We earnestly hope that the Eucharistie Congress has taughtwell the lesson of love. We hope that men and women the world overhave seen and heard the challenge of the Congress, and that theywill put it into practice in their lives, since this challenge carries withinit the key to peace. We have said that peace is possible. Peace ispossible because love is possible ; and we know that love is possible becausewe have been given an example by the Eucharistie Lord.This then has been our wish for you, and for the world. We thankGod for the many grâces given and we pray that he will r e ward allthose who have cooperated in promoting the Congress and all those whohave taken part in it. To all of you — beloved Australian people andall who have come from around the world to render homage to JesusChrist — we gladly impart our Apostolic Blessing. In the name ofthe Father and of the Son and of the Holy Spirit.* Die 25 mensis februarii a. 1973.


Sacra Congregatio pro Episcopis 155<strong>ACTA</strong> SS. CONGREGATIONUMSACRA CONGREGATIO PRO EPISCOPISPROVISIO ECCLESIARUMISanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. "VT,successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis, singulas quaesequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :die 1 Februarii 1973. — Cathedrali Ecclesiae Ferentinae praefecitExc. P. D. Humbertum Florenzani.die 16 Februarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Fidolomensi R. D.Ceslaum Lewandowski, sacerdotem dioecesis Vladislaviensis, moderatoremspiritus seminarii eiusdem dioecesis quem deputavit AuxiliaremExc.mi P. D. Ioannis Zareba, Episcopi Vladislaviensis.die 19 Februarii. — Cathedrali Ecclesiae Nitriensi R. D. IoannemPasztor, e clero eiusdem dioecesis.— Cathedrali Ecclesiae Neosoliensi R. D. Iosephum Feranec, sacerdotemeiusdem dioecesis.— Titulari episcopali Ecclesiae Decorianensi R. D. Iulium Gabris,e Clero Administrationis Apostolicae Tyrnaviensis, ipsumque constituitAdministratorem Apostolicum seu Praelatum eiusdem AdministrationisApostolicae Tyrnaviensis.— Titulari episcopali Ecclesiae Octabiensi R. D. Iosephum Vrana,sacerdotem Archidioecesis Olomucensis, quem constituit AdministratoremApostolicum Sede vacante ad nutum Sanctae Sedis eiusdemArchidioecesis Olomucensis.die 2Jf Februarii. — Cathedrali Ecclesiae Pagadianensi, novitererectae, R. P. D. Iesum Tuquib, e clero dioecesis Tagbilaranae.die 26 Martii. — Metropolitanae Ecclesiae Fortalexiensi Exc. P. D.Aloisium Lorscheider, hactenus Episcopum Angelopolitanum.— Titulari episcopali Ecclesiae Precausensi R. D. Rosalium IosephumCastillo Lara, sodalem Societatis S. Francisci Salesii, quemconstituit Coadiutorem cum iure successionis Exc.mi P. D. IosephiLeonis Rojas Chaparro, Episcopi Truxillensis in Venetiola.


156 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialedie 30 Martii. — Titulari episcopali Ecclesiae Casensi in NumidiaRev.mum D. Radulfum López Mayorga, curionem Ecclesiae CathedralisAmbatensis, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Candidi RadaSenosiain, Episcopum Guarandensem.— Titulari episcopali Ecclesiae Rusticianensi R. D. Horatium AlbertumBozzoli, adsessorem ecclesiasticum curiae metropolitanae Bonaërensis,quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Emmanuelis Menéndez,Episcopi Foromartiniensis.IIRIPANAEDECRETUMDe Concathedralis erectioneIn dioecesi Ripana urbs vulgo San Benedetto del Tronto sive fideliumnumero sive religionis operibus et incolarum industria prosperasuscepit hac nostra aetate incrementa.Sacra autem Congregatio pro Episcopis, auditis locorum OrdinariisEpiscopis quorum interest, vigore specialium facultatum a SummoPontifice Paulo, Divina Providentia Pp. VI, sibi tributarum, templumin eadem urbe exstans, Deo in honorem Beatae Mariae Virginis


IS acra Congregatio pro Episcopis 157subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiasticadignitate constitutum, facto ei onere mittendi quam primum adbanc Sacram Congregationem authenticum exemplar peractae executionisactus.Contrariis quibusvis minime obstantibus.Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis,die 11 Februarii 1973 in memoria Beatae Mariae Virginis de (( Lourdes ».L.-ffî S.£ß CAROLUS Card. CONFALONIERI, PraefectusE8 Ernestus Civardi, Archiep. tit. Serdicen., a Secretis


158 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeDIARIUM ROMANAE CURIAESEGRETERIA DI STATONOMINEOon Brevi Apostolici il Santo Padre Paolo VI ha nominato :27 febbraio 1973. Il Rev.mo Mons. Dossena Luigi, Pro-Nunzio Apostolicoin Corea.28 » » Il Rev.mo Padre Hamer Jérôme, O.P., Segretario dellaSacra Congregazione per la Dottrina dellaFede.6 marzo » L'E.mo Signor Card. Philippe Paolo, Prefetto dellaSacra Congregazione per le Chiese Orientali.» » » L'E.mo Signor Card. Pignedoli Sergio, Presidente delSegretariato per i Non Cristiani.21 » » L'E.mo Signor Card. Raimondi Luigi, Prefetto dellaSacra Congregazione per le Cause dei Santi.» » » L'E.mo Signor Card. Paupini Giuseppe, PenitenziereMaggiore.» » » S. E. Mons. Romero Lema Maximino, Segretario dellaSacra Congregazione per il Clero.Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI hanominato :28 febbraio 1973. Il Rev. Mons. Moeller Charles, Segretario del Segretariatoper l'Unione dei Cristiani.21 marzo » S. E. Mons. Descamps Albert, Segretario della PontificiaCommissione Biblica.26 » » Le LL.EE. i Signori Cardinali: Krol John Joseph,Arcivescovo di Philadelphia e Baggio Sebastiano,Prefetto della Sacra Congregazione per iVescovi; le LL.EE. i Monsignori Ziadé Ignace,Arcivescovo di Beirut dei Maroniti, Zoa Jean,Arcivescovo di Yaounde, Philbin William, Arcivescovodi Down e Connor, Rusch Paulus,Vescovo di Innsbruck, Roca Cabanellas Miguel,Vescovo di Cartagena (Spagna), HeuschenIoseph, Vescovo di Hasselt, Membri della SacraCongregazione per la Dottrina della Fede.» » » S. E. Mons. Mayer Augustin, Segretario della SacraCongregazione per i Religiosi e gli IstitutiSecolari, S. E. Mons. Descamps Albert, Se-


Diarium Romanae Curiae 159gretario della Pontificia Commissione Biblica,Mons. Delhaye Philippe, Segretario della CommissioneTeologica, Consultori della Sacra Congregazioneper la Dottrina della Fede.26 marzo 1973. S. E. il Signor Cardinale Poletti Ugo, Suo Vicario Generaleper la diocesi di Boma, Arciprete dellaPatriarcale Arcibasìlica Lateranense del SantissimoSalvatore.ONORIFICENZECon Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI haconferito :La Commenda dell'Ordine Piano :24 novembre 1972. Al sig. Vetulani Adam (Krakow).La Commenda con Placca dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:28 settembre 1972. Al sig. Büchner Francesco (Freiburg im Breisgau).23 novembre » Al sig. Prindiville Bernardo Francesco (Perth).3 gennaio 1973. Al sig. Hofmann Carlo (Valencia).3 febbraio » Al sig. Keller - Sarmiento Carlos O. (Argentina).La Placca dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:21 ottobre 1972. Al sig. Cruciani Umberto (Milano).28 novembre » Al sig. Granati Angelo (Roma).La Commenda dell'ordine di san Gregorio Magno, classe civile:6 giugno 1972. Al sig. Taylor Cristoforo (Liverpool).18 ottobre » Al sig. Sabani Eligio (Roma).19 » » Al sig. Bassotto Camillo (Venezia).21 » » Al sig. Aliverti Pierino (Milano).» » » Al sig. Annoni Eraldo (Milano).» » Al sig. Cassi Ramelli Antonio (Milano).» » » Al sig. Pincipi Geremia (Milano).» » » Al sig. Vergani Ottavio (Milano).1 novembre » Al sig. Lorenzon Romano (Udine).» » Al sig. Terenzani Ezio (Udine).9 » Al sig. Longo Giorgio (Venezia).10 » » Al sig. Catoire Giulio (Arras).» » Al sig. Ferretti Pietro (Siena).23 » » Al sig. Longoni Federico (Bergamo).5 dicembre Al sig. Sella Arturo Benedetto (Albenga)14 » » Al sig. Müller Gerardo (Fulda).25 » » Al sig. Devriendt Cirillo (Arras).31 » » Al sig. Aillot About Carlo (Abidjan).23 gennaio 1973. Al sig. Hollenbach Giorgio (Turchia).22 febbraio » Al sig. Secchi Albino (Arezzo).


160 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeII Cavalierato dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:é luglio 1972. Al sig. Burke Séan Giuseppe (San Antonio).» » » Al sig. Cárdenas Jesus Mauro (San Antonio).» » » Al sig. Cegelski Giovanni Giuseppe (San Antonio);» » » Al sig. Cordts Vernon Edoardo (San Antonio).» » » Al sig. Falbo Giacomo Giovanni (San Antonio).» » » Al sig. Guerra Enrico Alessio (San Antonio).» » » Al sig. O'Neill Francesco Edoardo (San Antonio).» » » Al sig. Stevenson Rufus Alfredo (San Antonio).» » » Al sig. Steves Sam Bell (San Antonio).» » » Al sig. Sullivan Cullen Francesco (San Antonio).» » » Al sig. Treviño Rogelio Salvador (San Antonio).» » » Al sig. Van De Walle Enrico Lenard (San Antonio).» » » Al sig. Volz Giorgio Alfredo (San Antonio).» » » Al sig. Watzlavick Augusto Giuseppe Alfredo (San Antonio).» » » Al sig. Welch Lee Giuseppe (San Antonio).15 » » Al sig. Von Loevenich Ferdinando (Köln).19 agosto » Al sig. de Bruin Giuseppe W. A. (Utrecht).» » » Al sig. de Mol Bastiano C. J. (Utrecht).NECROLOGIO27 febbraio 1973. Mons. Ribeiro de Santana Aitino, Vescovo di Beira.28 » » Mons. Mu Hui-ching Thomas, Vescovo di Yangku.7 marzo » Mons. Spence John S., Vescovo tit. di Aggersei.» » » Mons. Han Kong-ryel Peter, Arcivescovo di Kwang Ju.8 » » L'E.mo Signor Card, de Arriba y Castro Benjamín, giàArcivescovo di Tarragona.11 » » Mons. Fedders Edward L., Vescovo tit. di Antiochia alMeandro, Prelato di Juli.17 » » L'E.mo Signor Card. Ferretto Giuseppe, del Titolo dellaChiesa Suburbicaria di Sabina e Poggio Mirteto.22 » » Mons. Bottino Francesco, Vescovo tit. di Sebaste diPalestina.23 » » Mons. Kinsch Nicolas, già Arcivescovo di Kisangani.26 » » Mons. Van den Bosch Alphonse Marie, Vescovo tit. diTubusuptu.29 » » Mons. Zemplén Gyorgy, Vescovo tit. di Arena.


An. et vol. LXV 30 Aprilis 1973 N. 4<strong>ACTA</strong> <strong>APOSTOLICAE</strong> <strong>SEDIS</strong>COMMENTARIUMOFFICIALEDirectio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana<strong>ACTA</strong> PAULI PP. VISACRA CONSISTORIACONSISTORIUM SECRETUMFeria secunda, die v mensis martii anno MCMLXXIII, in Aula ConsistorialiPalatii Apostolici Vaticani habitum est Consistorium Secretum,cuius acta ex ordine referuntur.I - CAMERARIUS SACRI COLLEGIIReverendissimus Cardinalis Alfredus Ottaviani detulit ac reddiditperù]am Sacri Collegii S. R. E. Cardinalium Summo Pontifici, qui eamtradidit Rev.mo Cardinali Arcadio Mariae Larraona, pro hoc anno,ipsius Sacri Collegii S. R. E. Cardinalium Camerario.II - SUMMI PONTIFICIS ALLOCUTIOET NOVORUM CARDINALIUM CREATIOVenerabiles Fratres Nostri, Sanctae Romanae et CatholicaeEcclesiae Cardinales Episcopi, Presbyteri atque Diaconi,congregati hodie in nomine Domini ad hoc celebrandumConsistorium, mentes nostras intendamus oportet in ipsumvenerandum coetum, quem vosmet efficitis, quemque nomineSacri Cardinalium Collegii appellare consuevimus. Secundumhistoriam Ecclesiae et ius canonicum illud eius Membris munusmandatur, ex quo Summo Pontifici adsint ut praecipui conti- A. A. S.


162 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialesiliarii et cooperatores, eum adiuvantes ad apostolicum officiumregendae Ecclesiae implendum. Ita fit, ut iidem Cardinalesquasi Senatum constituant, qui Successori Petri assistit,quem apostolum Christus voluit esse « perpetuum ac visibileunitatis fidei et communionis principium et fundamentum ». xQuapropter hoc ipsum Sacrum Collegium quodammodo dicipotest


Acta Pauli Pp. VI 163mox e tabulis publicis legemus. Cum enim Ecclesiae compagesdilatata sit et incrementis amplificata, expedit ut, ad decoremet adiutorium non solum totius collegii Episcoporum sedetiam Nostrum, ipsi Patrum Cardinalium Collegio vigor accrescat.Hoc sane moti consilio, eiusdem Collegii Membra hodie sicadaugemus, ut numerum attingat, qui usque adhuc numquamest effectus. Verumtamen visum est Nobis normam statuere,quod ad Cardinales attinet, qui iure fruuntur Romanum Pontificemeligendi; scilicet decernimus, ne numerus PurpuratorumPatrum facultate praeditorum illam electionem participandicentum viginti personas transgrediatur. Exoptamus praeterea,ut huiusmodi norma, probe perpensa, diutinam vimhabeat utque in apostolico officio Successores Nostri eam velintservare.In indice Cardinalium, quem brevi, ut dictum est, proferendis,non continentur hodie nomina Patriarcharum EcclesiarumOrientalium. Hoc etiam propterea evenit, quod desiderio,a quibusdam ex ipsis significato, satisfacere voluimus. Nihilominus,occasionem nanciscemur magis in dies utendi eorumconsiliis, quae magni aestimamus, atque fraterna eorundemcooperatione; quin immo quaestionem nobiscum ponimus, numconveniat opportunitatem expendere eorum opera fruendi,quam ad electionem Summi Pontificis forsitan possint conferre.Item Nobiscum quaerimus, num expediat facultatem considerareassociandi Sacro Cardinalium Collegio, ad tanti ponderismunus, illos, quos Synodus Episcoporum, e totius orbissacrorum Pastorum corpore veluti manans, elegit — iis non exceptis,qui a Romano Pontifice designantur — ut, in ipsam Synodumrepraesentantes, Consilium Secretariae Generalis eiusdemSynodi constituerent.Sed antequam nomina novorum Cardinalium recitemus,nolumus omittere quominus illos commemoremus Collegas vestros,qui tempore proxime praeterito ex hac vita ad patriammigrarunt, sui desiderium et vitae exemplum, grata recordationedignum, relinquentes.Inter eos liceat Nobis meminisse nomina trium Cardinaliumvita functorum, ad quos ipsa cogitatio Nostra pie et amanteradvolat: Cardinalem dicimus Eugenium Tisserant, qui multos


164 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeannos Decanum Sacri huius Collegii egit, virum non uno nominebene meritum et illustrem, et a quo ordinationem episcopalemaccepimus ; Cardinalem Iosephum Pizzardo, qui impigranavitate innotuit, et a quo ad ministerium huius ApostolicaeSedis sumus adsciti; Cardinalem denique Angelum Dell'Acqua,qui fuit Noster Vicarius Generalis pro Romana Dioecesi,et, cum sacrae peregrinationis causa Lapurdi commoraretur,elapso mense Augusto repentina morte abreptus est.Horum ceterorumque Cardinalium, qui de vita exierunt, gratammemoriam retinemus iisque religiosa suffragia impertimus.Sed alia res eaque singularis est Nobis nunc vulganda : volumusenim vos revocare ad nuntium, quod in superiore Consistorio,acto die vigesima octava mensis Aprilis anno millesimonongentesimo sexagesimo nono, edidimus circa duo Membrain Sacrum Collegium cooptata, quorum nomina tunc « inpectore » reservavimus.Nunc vero primum illorum renuntiare gaudemus : VenerabilemFratrem Stephanum Trochta, Episcopum Litomericensemin Cecoslovachia. Hunc in Collegium vestrum adlegerestatuimus non solum ut merita eiusdem Pastoris fidelis animarumquestudio incensi palam agnosceremus, sed etiam utamoris affectum testaremur, quo inditam regionem illam, cuiusipse est filius, prosequimur quamque pluribus de causis carissimamNobis habemus.Ne statim vero tunc eius nomen patefaceremus, retinuitNos, quod Iosephus Cardinalis Beran, venerandus ille Praesul,adhuc vivebat, quamquam gravi morbo erat correptus, ex quonon post multum temporis mortuus est; qui quidem, etsi extrapatriae fines degebat, titulum servabat praeclarae archidioecesisPragensis; retinuerunt Nos potissimum desiderium etspes, quae Sedes Apostolica neque tum deposuit neque deponitin praesenti, eo spectantia, ut interim conatus proficerent susceptiad recte componendam condicionem Ecclesiae in Cecoslovachiaet regimen canonicum dioecesium ibidem existentium.Quoniam his diebus proxime praeteritis, per nominationemet ordinationem quattuor Episcoporum illius regionis, ad huiusrei exitum, inchoatum quidem ideoque non absolutum, perve-


Acta Pauli Pp. VI 165nimiis — spe autem tenemur fore, ut optata Nostra mox progressionequadam ad effectum feliciter deducantur — laetanteshoc nuntium proferimus, quod, ut nihil dubitamus, laetitiamac delectationem praebebit non modo catholicis sed etiam universopopulo Cecoslovachiae.Alterum etiam in animo fuit eligere egregium Ecclesiae ministrum,qui de ea optime meruit fidelitate, diuturnis cruciatibuset acerbitàtibus, quarum illa, id est fidelitas, erat origo;fuit ipse quasi signum et lumen huiusce fidelitatis tot Episcoporum,sacerdotum, religiosorum, religiosarum et fidelium EcclesiaeDacoromanae ritus Byzantini. Loquimur de VenerabiliFratre Iulio Hossu, Episcopo Claudiopolitano-Armenopolitano,qui die vicesima octava mensis Maii anno millesimo nongentesimoseptuagesimo e vita discessit.Hic autem, cum de proposito Nostro certior factus esset,Nos enixe rogavit, ne id exsequeremur, causas afferens, quaetantam dignitatem testabantur et virum ostendebant insigniexemplo sui ipsius prorsus immemorem, nec non Ecclesiae suaeservitio modo animos commovente deditum, ut officio Nos obstringisentiremus optatis eius obsequendi saltem sic ut eiusin Cardinalium Collegium cooptationem tunc non annuntiaremus.Nunc vero, cum is morte decesserit ex hominum conspectu,apud quos grata eius memoria ac triste desiderium adhuc vigent,paene obligari Nos putamus, ut universa Ecclesia, maximeEcclesia Dacoromana, hanc voluntatem Nostram cognoscat,unde solacium capiat et animorum hauriat confirmationem,itemque intellegat quibus de causis idem propositum Nostrumnon prius quam hodie enuntietur.Nunc autem recensere iuvat lectissimos Praesules, quos obcuiusque promerita, dignos existimavimus, qui amplissimo Collegiovestro in hoc Sacro Consistorio aggregarentur :Hi sunt:ALBINUS LUCIANI, Patriarcha Venetiarum;ANTONIUS RIBEIRO, Patriarcha Lisbonensis;SERGIUS PIGNEDOLI, Archiepiscopus titulo Iconiensis;IACOBUS ROBERTUS KNOX, Archiepiscopus Melburnensis;ALOISIUS RAIMONDI, Archiepiscopus titulo Tarsensis;


166 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeHUMBERTUS MOZZONI, Archiepiscopus titulo Sidetanus;AVELARIUS BRANDÄO VILELA, Archiepiscopus Sancti Salvatorisin Brasilia;IOSEPHUS CORDEIRO, Archiepiscopus Karachiensis;HANNIBAL MUÑOZ DUQUE, Archiepiscopus Bogotensis;BOLESLAUS KOMINEK, Archiepiscopus Vratislaviensis;PAULUS PHILIPPE, Archiepiscopus titulo Heracleopolitanus;PETRUS PALAZZINI, Archiepiscopus titulo Caesariensis inCappadocia;ALOISIUS APONTE MARTÍNEZ, Archiepiscopus Sancti IoannisPortoricensis;RADULFUS FRANCISCUS PRIMATESTA, Archiepiscopus Cordubensis;SALVATOR PAPPALARDO, Archiepiscopus Panormitanus;FERDINANDUS IOSEPHUS ANTONELLI, Archiepiscopus titulo Idicrensis;MARCELLUS GONZÁLEZ MARTÍN, Archiepiscopus Toletanus;LUDOVICUS IOANNES GUYOT, Archiepiscopus Tolosanus;HUGO POLETTI, Archiepiscopus titulo Aemoniensis seu Civitatisnovae;TIMOTHEUS MANNING, Archiepiscopus Angelorum in California;PAULUS YOSHIGORO TAGUCHI, Archiepiscopus Osakensis;MAURICIUS OTUNGA, Archiepiscopus Nairobiensis;IOSEPHUS SALAZAR LÓPEZ, Archiepiscopus Guadalaiarensis ;AEMILIUS BIAYENDA, Archiepiscopus Brazzapolitanus;HUMBERTUS S. MEDEIROS, Archiepiscopus Bostoniensis ;PAULUS EVARISTUS ARNS, Archiepiscopus Sancti Pauli inBrasilia;IACOBUS DARCY FREEMAN, Archiepiscopus Sydneyensis;NARCISSUS JUBANY ARNAU, Archiepiscopus Barcinonensis;HERMANNS VOLK, Episcopus Moguntinus;PIUS TAOFINU'U, Episcopus Apianus.Itaque auctoritate Omnipotentis Dei, Sanctorum ApostolorumPetri et Pauli ac Nostra creamus et sollemniter renuntiamusSanctae Romanae Ecclesiae Cardinales, Praesules, quorumnomina modo protulimus.


Acta Pauli Pp. VI 167Ex his ad ordinem Diaconorum pertineant :SERGIUS PIGNEDOLI,ALOISIUS RAIMONDI,HUMBERTUS MOZZONI,PAULUSPHILIPPE,PETRUS PALAZZINI,FERDINANDUS IOSEPHUS ANTONELLI.Ceteros vero pertinere volumus ad Ordinem Presbyterorum.Cum dispensationibus, derogationibus, et clausulis necessariiset opportunis. In nomine Pa tris et Fi £B Iii et Spiritus £ßSancti. Amen.m - OPTIONESPostea, Reverendissimus Cardinalis Carolus Journet, DiaconusS. Mariae in Porticu, optavit ad Ordinem Presbyterorum, DiaconiaS. Mariae in Porticu, pro hac vice, in Titulum Presbyteralem evecta.Reverendissimus Cardinalis Aegidius Vagnozzi, Diaconus S. Iosephiad Viam Triumphalem, optavit ad Ordinem Presbyterorum, DiaconiaS. Iosephi ad viam Triumphalem, pro hac vice, in Titulum Presbyteralemevecta.Reverendissimus Dominus Cardinalis Paulus Bertoli, DiaconusS. Hieronymi a Caritate in via Monte Serrato, optavit ad OrdinemPresbyterorum. Ideoque, dimissa diaconia supra commemorata, ei TitulusS. Hieronymi Illyricorum est assignatus.IV - PROVISIO ECCLESIARUMDeinde, Beatissimus Pater sequentes proposuit Ecclesias :Metropolitanae Ecclesiae Vashingtonensi praefecit Exc. P. D. VillelmumV. Baum, hactenus Episcopum Campifontis-Capiti Girardeaunensis.Metropolitanae Ecclesiae Brisbanensi Exc. P. D. Franciscum RobertumRush, hactenus Episcopum Rockhamptoniensem.Cathedraliis Ecclesiis Melphitensi, Rapollensi et Venusinde Exc.P. D. Iosephum Vairo, hactenus Archiepiscopum Acheruntinum.Cathedrali Ecclesiae Muranae Exc. P. D. Aurelium Sorrentino hactenusArchiepiscopum Potentinum et Episcopum Marsicensem.


168 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeCathedrali Ecclesiae Cremonensi R. D. Iosephum Amari, Seminariidioecesis Mantuanae moderatorem.Cathedrali Ecclesiae Savannensi R. D. Raimundum Valtherum Lessard,e dioecesi Fargensi, Sacrae Congregationis pro Episcopis Officialem.Titulari episcopali Ecclesiae Civitatis Ducalis R. D. FranciscumFranzi, Convicti Ecclesiastici dioecesis Novariensis moderatorem, quemdeputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Aldonis Dei Monte, Episcopi Novariensis.Titulari episcopali Ecclesiae Villanovensi R. D. Antonium F. Mestice,curionem Beatae Mariae Virginis de Monte Carmelo, in civitatevulgo « Poughkeepsie » archidioecesis Neo-Eboracensis, quem deputavitAuxiliarem E.mi P. D. Terendi Iacobi S. R. E. Cardinalis Cooke, ArchiepiscopiNeo-Eboracensis.Titulari episcopali Ecclesiae Summensi R. D. Iacobum S. Rausch,e clero dioecesis S. Clodoaldi, Secretarium Generalem ConferentiaeEpiscopalis Foederatarum Septemtrionalis Americae Civitatum, quemdeputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Georgii H. Speltz, Episcopi S. Clodoaldi.Postea, Summus Pontifex Sacrorum Antistites a Se per Apostolicassub plumbo Litteras iam renuntiatos publicavit, videlicet :ARCHIEPISCOPOSLisbonensem, Antonium Ribeiro, iam Episcopum Tigillavensem.Gabinum, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta, IacobumHayes, iam Archiepiscopum Cagayanum.Silensem, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta, AlbertumRencoret Donoso, iam Archiepiscopum Portus Montt.Diahartanum, Leonem Soekata.Volsiniensem, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta,Hadrianum Djajasepoetra, iam Archiepiscopum Diakartanum.ñipontinum, Valentinum Vailati, iam Episcopum Sancti Severi.Changanacherrensem, Antonium Padiyara, iam Episcopum Ootacamundensem.


Acta Pauli Pp. VI 169Buxentinum, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta,Michaelem Pusic, iam Archiepiscopum-Episcopum Pharensem.Ss.mae Assumptionis, Ismaëlem Blas Bolón Silvero, iam EpiscopumCaacupensem.Zagrebiensem, Franciscum Kuharic, iam Episcopum Metensem.Mustitanum, Ecclesia pro hac vice ad Archiepiscopalem evecta, IosephumHannibalem Mena Porta, iam Archipeiscopum Ss.mae Assumptionis.Tharrensem, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta, IosephumUhaô, Pro-Nuntium Apostolicum in Republica Pakistana.Voncariensem, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta,Iosephum Urtasum, iam Archiepiscopum Avenionensem.Davaensëm, dioecesi ad archidioecesim evecta, Clodoveum Thibault,iam Episcopum Davaênsem.Ferentiensem, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta,Iosephum Garcia et Goldáraz, iam Archiepiscopum Vallisoletanum.VallisoletanUm, Felicem Romero Menjibar, iam Episcopum Giennensem.Sancti Iacobi in Cuba, Petrum Meurice Estiu, iam Episcopum Teglatensemin Numidia.Emeritensem Augustanum, Soterum Sanz Villalba, Nuntium Apostolicumin Republica Chilensi.Ravardscirensem, Iosephum Oheikho, iam Archiepiscopum AmidenumSyrorum.Bostoniensem, Humbertum S. Medeiros, iam Episcopum Brownsvillensem.Hirinensem, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta, UgonemCamozzo, iam Archiepiscopum Pisanum.Pulcheriopolitanum, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac viceevecta, Bernardum Meis, iam Archiepiscopum-Episcopum Ludóvicanum.Cagayanum, Patricium Cronin, iam Episcopum Ubazensem et PraelatumOzamisanum.Panormitanum, Salvatorem Pappalardo, iam Archiepiscopum Milesiensem.


170 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeAmantianum, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta,Eduardum Cassidy, Pro-Nuntium Apostolicum in Sinis.Loriensem, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta, IoannemIosephum McEleney, iam Archiepiscopum Regiopolitanum in Iamaica.Regiopolitanum in Iamaica, Samuelem Emmanuelem Carter, iamEpiscopum Cenculianensem.Liberae Urbis et Boënsem, Ecclesia ad Metropolitanam noviterevecta, Thomam Iosephum Brosnahan, iam Episcopum eiusdem dioeceseos.Tarraconensem, Iosephum Pont et Gol, iam Episcopum Segobricensem- Castellionensem.Acheruntinum, Iosephum Vairo, iam Episcopum Gravinensem etMontis Pelusii.Massiliensem, Rogerium Etchegaray, iam Episcopum Gemellensemin Numidia.Vibomensem, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta,Lucianum Angeloni, Pro-Nuntium Apostolicum in Zambia et in Malawi.Viminaciensem, Franciscum Brambilla, Pro-Nuntium Apostolicumin Tanzanica Republica.Curitibensem, Petrum Antonium Fedalto, iam Episcopum Castellotatroportensem.Pisanum, Beneventum Matteucci, iam Episcopum Foropopuliensem.~Verapolitanum, Iosephum Kelanthara.Aracaiuensem, Lucianum Iosephum Cabrai Duarte, iam EpiscopumGadiauf alensem.S. Sebastiani Fluminis Ianuarii, Eugenium S. R. E. Cardinalem deAraújo Sales, iam Archiepiscopum S. Salvatoris in Brasilia.8. Salvatoris in Brasilia^ Avelarium Brandâo Vilela, iam ArchiepiscopumTeresianum.Dionysopolitanum, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta,Ioannem Rupp, iam Episcopum Monoecensem, Pro-Nuntium Apostolicumin Iraq.Beroeensem, Dominicum Picchinenna, Coadiutorem c.i.s. Exc.mi


Acta Pauli Pp. YI 171P. D. Vidonis Aloisii Bentivoglio, Archiepiscopi Catanensis, iam ArchiepiscopumConsentinum.Euancayensem, Eduardum Picher Pena, iam Episcopum Caliensem.Veleousdiensem, Eugenium Klein, iam Episcopum Bereinitanum,Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D. Petri Martin, Archiepiscopi Numeani,necnon Administratorem Apostolicum « sede plena » archidioeceseosNumeanae.Thubunensem, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta,Haraldum Villelmum Henry, iam Archiepiscopum Kvangiuensem.Kvangiuensem, Petrum Han Kong-ryel, iam Episcopum Ieoniunensem.Castri Maris, Raphaelem Pellecchia, iam Episcopum Arpinum.Risinitanum, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta,Reginaldum Iosephum Mariam Addazi, iam Archiepiscopum Tranensemet Barolensem.Sydneyensem, Iacobum Darcy Freeman, iam Episcopum Armidalensem.Cotonuensem, Christophorum Adimou, iam Episcopum Lokossaënsem.Medelitanum, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta,Carolum Curis, Delegatum Apostolicum in Ceylon.Tauromentanum, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta,Eduardum Rovida, Nuntium Apostolicum in Republica Panamensi.Acridensem, Marium Schierano, Ordinarium Militum Italiae.Consentinum, Aeneam Seiis, iam Episcopum Caesariensem in Mauretania.Vartanensem, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta,Ioannem Moretti, Pro-Nuntium Apostolicum in Thailandiae Regno acDelegatum Apostolicum in Regionibus Laosiensi, Malacensi et Singaporensi.Rossanensem, Antonium Cantisani.Nairooiensem, Mauricium Otunga, iam Archiepiscopum Polymartiensem.


172 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeMatritensem-Complutensem, Vincentium S. B. E. Cardinalem Enriqueet Tarancón, iam Archiepiscopum Toletanum.Toletanum, Marcellum Gonzalez Martín, iam Archiepiscopum Barcinonensem.Barcinonensem, Narcissum Jubany Arnau, iam Episcopum Gerundensem.Pampilonensem, Iosephum Méndez Asensio, iam Episcopum Tirasonensem.Bangalorensem, Packiam Arokiaswamy.Hyderabadensem, Saminini Arulappa.Gumanum, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta, EduardumPecoraio, Nuntium Apostolicum in Melitensi Dicione.Dublinensem, Dermot Ryan.Satrianensem, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta,Augustinum Mayer, Sacrae Congregationis pro Religiosis et InstitutisSaecularibus Secretarium.Foronovanum, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta,Iosephum Casoria, Sacrae Congregationis de Disciplina SacramentorumSecretarium.Diocletianensem, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta,Hannibalem Bugnini, Sacrae Congregationis pro Cultu Divino Secretarium.Aquavivensem, Fridericum Limón, Coadiutorem c.i.s, venerabilisfratris Mariani Madriaga, Archiepiscopi Lingayensis-Dagupanensis.Massalubrensem, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta,Iacobum L. Sin, Coadiutorem c.i.s, venerabilis fratris Iosephi MariaeCuenco, Archiepiscopi Iarensis.Babylonensem Latinorum, Ernestum Carolum Albertum Nyary.Corrientensem, Georgium Emmanuelem López, iam Episcopum Ausafanensem.Sinus Albi, Georgium Mayer, iam Episcopum Sanctae Rosae inArgentina.Meraukensem, Iacobum Duivenvoorde.


Acta Pauli Pp. VI 173Velebusdiensem, Petrum Yariyok Jatau, Coadiutorem c.i.s. Exc.miP. D. Ioannis MacCarthy, Archiepiscopi Kadunaènsis.Vratislaviensem, Boleslaum Kominek, iam Archiepiscopum Euchaitenum.Arcis Gallicae, Mauritium Mariae-Sainte, iam Episcopum Siculi -bensem.Voncariensem, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta,Iosephum Ali Lebrún Moratinos, Coadiutorem c.i.s. E.mi P. D. IosephiHumberti S. R. E. Cardinalis Quintero, Archiepiscopi Caracensis.Amalphitanum, Alfredum Vozzi, iam Episcopum Cavensem.Melitenensem, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta, NersesTayroyan, iam Archiepiscopum Babylonensem Armenorum.Castellanum, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta,Petrum Aloisium Sartorelli, iam Archiepiscopum Seminensem.Coadiutorem Exc.mi P. D. Mauritii Baudoux, Archiepiscopi SanctiBonifacii, Antonium Hacault, Episcopum Mediensem.Cincinnatensem, Iosephum L. Bernardin, iam Episcopum Lugurensem.Gruardensem-McLennanpolitanum, Henricum Legaré, iam EpiscopumLabradorensem-Schefferpolitanum.Utinensem, Alfredum Battisti.Kuala Lumpurensem, dioecesi ad Metropolitanam evecta, DominicumVendargon, iam Episcopum eiusdem dioeceseos.Salapinum, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta, AndreamCollini, iam Episcopum Adiacensem, Coadiutorem c.i.s. Exc.miP. D. Ioannis Guyot, Archiepiscopi Tolosani.Salisburgensem, Carolum Berg.Caietanum, Aloisium Carli, iam Episcopum Signinum.Aquavivensem, Aloisium Rovigatti, iam Episcopum Segermitanum,Vicem Gerentem Urbis Vicariatus.Boianensem-Campobassensem, dioecesi ad archidioecesim evecta,Albertum Carinci, iam Episcopum eiusdem dioeceseos.Potentinum, dioecesi ad archidioecesim evecta, Aurelium Sorrentino,iam Episcopum eiusdem dioeceseos.


174 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeValariensem, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta, AntoniumMabutas y Lloren, iam Episcopum Laoagensem, Coadiutoremc.i.s. Exc.mi P. D. Clodovei Thibault, Archiepiscopi Davaensis, quiiam successit.Mesembrianum, Lorim Franciscum Capovilla, iam ArchiepiscopumTheatinum, Delegatum Pontificium Sanctuarii Lauretani et Praelatumab Alma Domo Lauretana.Carpitanum, Ecclesia ad Archiepiscopalem pro hac vice evecta, AloisiumDossena, in Corea Pro-Nuntium.EPISCOPOSMugensem, Iacobum Moynagh, iam Episcopum Calabarensem.C alabar ens em, Brian Davis Usanga, iam Episcopum Ubabensem.Bullensem, Fridericum Bonifatium Madersbacher, Coadiutorem c.i.s.Exc.mi P. D. Iosephi Calasanctii Rosenhammer, Vicarii ApostoliciChiquitosensis.Sullectinum, Iosephum Dalvit, iam Episcopum Sancti Matthaei.Labicanum, Antonium Bosco, Auxiliarem Exc.mi P. D. VincentiiM. Leonard, Episcopi Pittsburgensis.Zacatecensem, Paulum Rovaio Azcué.Vallipolitanum, Iosephum Melgoza Osorio.Lamsortensem, Michaelem Georgium Bowen, Coadiutorem c.i.s.Exc.mi P. D. Davidis Cashman, Episcopi Arundelliensis-Brichtelmestunensis.Glonerdensem, Renatum Toussaint, iam Episcopum Idiofaënsem.Idiofaënsem, Eugenium Biletsi.Maturbensem, Alphonsum Streit, iam Episcopum Collis Mariae seuMariannhillensem, nunc vita functum.Collis Mariae seu Mariannhillensem, Martinum Elmar Schmid.Kiayensem, Matthaeum Kia Yen-Wen.Dibrugarhensem, Robertum Kerketta.Themisonensem, Rudisendum Huesca, Auxiliarem Exc.mi P. D.Octaviani Márquez et Tóriz, Archiepiscopi Angelorum.


Acta Pauli Pp. VI 175Nonensem, Richardum Guizar Díaz, Auxiliarem Exc.mi P. D. OctavianiMárquez et Tóriz, Archiepiscopi Angelorum.S. Georgii Terrae Novae, Richardum T. McGrath.Irenopolitanum in Isauria, Georgium Alapatt, iam Episcopum Trichuriensem.Iericoënsem, Ioannem Eliseum Maojica, iam Episcopum Balianensem.Trichuriensem, Iosephum Kundukulam.Cephaludensem, Calogerum Lauricella, iam Episcopum Salensem.Banarensem, noviter evecta dioecesi, nunc Varanasiensi nuncupata,Patricium D'Souza.Mutilensem et Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D. Iosephi Battaglia,Episcopi Faventini, Marinum Bergonzini, iam Episcopum Volaterranum.Bidensem, JSTormannum F. McParland, Auxiliarem Exc.mi P. D.Iosephi McGucken, Archiepiscopi S. Francisci in California.Banguelensem, noviter erecta dioecesi, Armandum Amaral dosSantos.BisuldÁnensem, Thaddaeum Baszkiewicz, Auxiliarem Exc.mi P. D.Ignatii Tokarczuk, Episcopi Premisliensis Latinorum.Alamiliarensem, Antonium Adamiuk, Auxiliarem Exc.mi P. D.Francisci Jop, Episcopi Dauliensis atque eiusdem territorii AdministratorisApostolici.Dagnensem, Ceslaum Domin, Auxiliarem Exc.mi P. D. HerbertiBednorz, Episcopi Katovicensis.Yiterbiensem, Tuscaniensem et S. Martini ad Montem Giminum,Aloisium Boccadoro, Episcopum Montis Falisci et Ecclesiae Aquipendiensis.Larinensem, Petrum Santoro, iam Episcopum Veliensem.Thermularum, Petrum Santoro, iam Episcopum Veliensem.Hadrumetinum, Michaelem Skvork, Auxiliarem Exc.mi P. D. FrancisciKuharic, Archiepiscopi Zagrebiensis.Balianensem, Iosephum Salae, Auxiliarem Exc.mi P. D. FrancisciKuharic Archiepiscopi Zagrebiensis.


176 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeGlientensem, Octavium Iosephum Calderón et Padilla, iam EpiscopumMatagalpensem.Matagalpensem, Iulianum Barni, iam Episcopum Coracesiotanumet Praelatum Iuigalpensem.Taciamontanensem, Aloisium Boffet, Auxiliarem E.mi P. D. AlexandriS. R. E. Cardinalis Renard, Archiepiscopi Lugdunensis.Allahabadensem, Alfredum Fernández, iam Episcopum Simlensemet Chandigarhensem.Trium Tabernarum, Iosephum Brendan Whelan, iam EpiscopumOverriensem.Overriensem, Marcum Unegbu.Cheongiuensem, Nicholaum Jin-Suk Cheong.Mahengensem, Mkasium Kipengele, vita functum.Iamshedpurensem, Iosephum Rodericks.Flumenpiscensem, Salvatorem Schlaefer, Vicarium ApostolicumBluefieldensem.Notensem, Salvatorem Mcolosi, iam Episcopum Liparensem.Yergensem, Angelum Calabretta, iam Episcopum Notensem.Sancti Severi, Angelum Criscito.Lucerinum, Angelum Criscito.Imae Telluris et Petrirostrensem, Simeonem Oualli.Mindoniensem-Ferrolensem, Michaelem Araujo Iglesias.Frequentinum, Faustum Vallainc, Auxiliarem Exc.mi P. D. IsmaelisMarii Castellano, Archiepiscopi Senensis, Administratoris Apostolicidioecesium Clusinae et Pientinae, Collensis, Ilcinensis, MontisPolitiani.Cissensem, Anastasium Hurtado y Robles, iam Episcopum Tepicensem.Grumentinum, Nicolaum Mondejar, Auxiliarem E.mi P. D. IuliiS. R. E. Cardinalis Rosales, Archiepiscopi Caebuani.Nasbineensem, Abraham Freschi, Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D.Victoris De Zanche, Episcopi Concordiensis.Bleranum, Laurentium Glenn, iam Episcopum Crookstoniensem.


Acta Pauli Pp. VI 177Golumnatensem, Paulum Correa León, iam Episcopum Cucutensem.Misentensem, Gualterium Foery, iam Episcopum Syracusensem.Barbastrensem, Damianum Iguaeen Borau.Bamendanum, noviter erecta dioecesi, Paulum Verdzekov.Garolinapolitanum, Franciscum Spence, iam Episcopum Novensem.Megalopolitanum in Proconsulari, Germanium Schmitz Sauerborn,Auxiliarem E.mi P. D. Ioannis S. R. E. Cardinalis Landázuri Ricketts,Archiepiscopi Limani.Zamorensem in Mexico, Adulfum Hernández Hurtado, iam EpiscopumTapacolensem.Edmundstonensem, Fernandum Lacroix.Naraggaritanum, Iesu Clementem Alba Palacios, iam EpiscopumTehuantapecensem.Burutanum, Secundum Tagliabue, iam Episcopum Anglonensem-Tursiensem.Anglonensem-Tursiensem, Dinum Tomassini, iam Episcopum Isclanum.Dianensem, Humbertum Lucianum Altomare, iam Episcopum Muranum.Thunusudensem, Theodorum Ubeda Gramaje, Auxiliarem Exc.miP. D. Francisci Planas Muntaner, Episcopi Ebusitani.Aucopolitanum, Reginaldum Ioannem Delargey, iam EpiscopumHirinensem.Nigrensem, Andream Creemers, iam Episcopum Bondoènsem, vitafunctum.Bondoènsem, Emmanuelem Marcellum Mbikanye.Acellensem, Petrum Chung Wang Ting, Coadiutorem c.i.s. Exc.miP. D. Iacobi Buis, Episcopi Astypalaeensis, Vicarii Apostolici Kotakinabaluensis.Lestronensem, Eugenium Moke, Auxiliarem E.mi P. D. IosephiS. R. E. Cardinalis Malula, Archiepiscopi Kinshasani.Scampinum, Tharsicium Tshibangu, Auxiliarem E.mi P. D. IosephiS. R. E. Cardinalis Malula, Archiepiscopi Kinshasani.12 • A. A.. S.


178 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeZamensem Minorem, Gustavum Iosephum Bouve, iam EpiscopumKongoloënsem.Montis Albani, Rogerium Tort.Gumanum, Aloisium de Courrèges d'Ustou, iam Episcopum MontisAlbani.M as sanum, Laurentium Vivaldo.Chachapoyasensem, Emmanuelem Prado Pérez Rosas.Trebulanum in Latio, Ioannem Pirastrum, iam Episcopum Ecclesiensem.Ecclesiensem, Ioannem Oogoni.Veliensem, Danielem Perrari, Auxiliarem Exc.mi P. D. LaurentiiGargiulo, Archiepiscopi Oaietani.Fargensem, Iustinum Driscoll.Metensem, Leonem Dworschak, iam Episcopum Fargensem.Misnensem, Gerardum Schaffran, iam Episcopum Semmeaensem.Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D. Felicis Bonomini, Episcopi Comensis,Teresium Ferraroni, Episcopum Gaurianensem.Novensem, Ioannem Kleineidam, Auxiliarem E.mi P. D. AlfrediS. R. E. Cardinalis Bengsch, Archiepiscopi-Episcopi Berolinensis.Cenculianensem, Laurentium Pullen Hardman, iam EpiscopumZombaënsem.Zombaënsem, Matthiam Chimóle.Kulnensem, Michaelem D'Rozar io.Portus Novi, Vincentium Mensah.Tolaënsem, Patricium Franciscum Sheehan.Capsensem, Laurentium Yapi, Auxiliarem Exc.mi P. D. BernardiYago, Archiepiscopi Abidianensis.Culusitanum, Ludovicum Vangeke, Auxiliarem Exc.mi P. D. VirginiPatricii Copas, Archiepiscopi Portus Moresbiensis.Altinensem, Liberum Tresoldi, Auxiliarem E.mi P. D. IoannisS. R. E. Cardinalis Colombo, Archiepiscopi Mediolanensis.Mammillensem, Patricium 0'Boyle, iam Episcopum Alladensem.Alladensem, Thomam Me Donnell.


Acta Pauli Pp. VI 179Albanensem, Iulium Harle, Auxiliarem Exc.mi P. D. GerardiHuyghe, Episcopi Atrebatensis.Thigensem, Georgium Moser, Auxiliarem Exc.mi P. D. Caroli IosephiLeiprecht, Episcopi Eottenburgensis.Calatinum, Antonium Herre, Auxiliarem Exc.mi P. D. CaroliIosephi Leiprecht, Episcopi Eottenburgensis.Simitthensem, Iosephum Mueller, iam Episcopum Siopolitanum.Siopolitanum, Franciscum H. Greteman, iam Episcopum Vissalsensem.Saelesiensem, Gualterium Sullivan, Auxiliarem Exc.mi P. D. IoannisIosephi Kussel, Episcopi Eichmondensis.Rosgrensem, Dominicum Conway, Auxiliarem Exc.mi P. D. VincentiiHanly, Episcopi Elphinensis.Chunaviensem, Iosephum Brendan Houlihan, iam Episcopum Eldoretensem.Eldoretensem, Ioannem Njenga.Pontipolitanum-Regalitanum, noviter erecta dioecesi, AntoniumHampden Dickson.Obbitanum, Henricum Derouet, Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D.Andreae Pioger, Episcopi Sagiensis.Croensem, Evelium Ramos Díaz, Auxiliarem Ec.mi P. D. FrancisciRichardi Oves Fernández, Archiepiscopi S. Christophori de Habana.Mullitanum, Eliam Yanes Alvarez, Auxiliarem Exc.mi P. D. GabiniDíaz Merchan, Archiepiscopi Ovetensis.Vissalsensem, Antoninum Catarella, iam Episcopum Platiensem.Thibuzatensem, Iacobum Connolly, iam Episcopum River or mensem.Riverormensem, Danielem Cronin, iam Episcopum Egnatiensem.Novoraniensem, Emmanuelem Guirao.Octavensem, Ignatium Cannavo, Auxiliarem Exc.mi P. D. PaschalisBacile, Episcopi Iaciensis.Ubazensem, Eduardum Herrera Riera, iam Episcopum Guanarensem,Auxiliarem Exc.mi P. D. Crispuli Benítez Fonturvel, ArchiepiscopiBarquisimetensis.


180 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeNuorensem, Ioannem Melis Fois, iam Episcopum Ampuriensem etTemplensem.Kenemaënsem, noviter erecta dioecesi, Iosephum Ganda.Chipatensem, Medardum Iosephum Mazobwe.Btrumnitzensem, Iesum Aemilium Jaramillo Monsalve, VicariumApostolicum nuper evecti Vicariatus Apostolici Araucensis.Memphitanum in Tennesia, noviter erecta dioecesi, Carolum Dozier.Moglaenensem, Eduardum 0'Leary, Auxiliarem Exc.mi P. D. PetriGerety, Episcopi Portlandensis.Morosbisdensem, Ioannem McGann, Auxiliarem Exc.mi P. D. GualteriiKellenberg, Episcopi Petropolitani.Vegeselitanum in Numidia, Fernandum Prego Casal.Chimaerensem, Franciscum Iosephum Maurer, Vicarium Apostolicumnuper evecti Vicariatus Apostolici Insularum S. Petri et Miquelonensis.Rhasensem, Octavium Nicolaum Derisi, Auxiliarem Exc.mi P. D.Antonii Iosephi Plaza, Archiepiscopi Platensis.Horaeensem, Marium Picchi, Auxiliarem Exc.mi P. D. EugeniiPeyrou, Episcopi Rivadaviae.Aquensem in Dacia, Tomislaum Jablanovié, Auxiliarem Exc.miP. D. Smiljan Francisci öekada, Archiepiscopi Vrhbosnensis seuSeraiensis.Horreomargensem, Sbigniew Kraszewski, Auxiliarem E.mi P. D.Stephani S. R. E. Cardinalis Wyszyiiski, Archiepiscopi Varsaviensis.Platiensem, Sebastianum Rosso.Kottarensem, Marianum Arokiasamy.Vellorensem, Royappanum Anthonimuthu.Tiruchirapolitanum, Thomam Fernando, iam Episcopum Tuticorensem.Germaniensem, Octavium Betancourt, Auxiliarem Exc.mi P. D.Botero Salazar, Archiepiscopi Medellensis.Urgellensem, Ioannem Marti Alanis.Auratopolitanum, Theodardum Leitz.


Acta Pauli Pp. VI 181Edistianensem, Paulum Zanic, Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D.Petri Öule, Episcopi Mandetriensis-Dumnensis.Roterodamensem, Adrianum Simonis.Lausannensem, Genevensem et Friburgensem, Petrum Maniie, iamEpiscopum Otriculanum.Mustitanum, Aldonem Dei Monte, Administratorem Apostolicum«sede plena » Aquensem.Mosae Traiectensem, Petrum Ioannem Moors, iam Episcopum Ruremondensem.Glavinitzensem, Gabrielem Bullet, Auxiliarem Exc.mi P. D. PetriMamie, Episcopi Lausannensis, Genevensis et Friburgensis.Suacinensem, Carolum Koester, Auxiliarem E.mi P. D. IoannisS. R. E. Cardinalis Carberry, Archiepiscopi S. Ludovici.Gaudinum, Franciscum Frétellière, Auxiliarem Exc.mi P. D. MariiMaziers, Archiepiscopi Burdigalensis.Nucerinum Paganorum, Iolandum Nuzzi, iam Episcopum Campaniensem.Vinhensem, Petrum Mariam Nguyen Van JSang.Derthonensem, Ioannem Canestri, iam Episcopum Tenediensem.Civitatis Altamirensis, Emmanuelem Samaniego Barriga, iam EpiscopumCurensem.Ilheosensem, Valfridum Bernardum Tepe, iam Episcopum Thasbaltensem.Sancti Ioannis, noviter erecta dioecesi, Iosephum Oliverium Bowers,iam Episcopum Accraënsem.Farafanganensem, Victorem Razafimahatratra.Ootacamundensem, Packianum Arokiasamy.Kongoloënsem, Hieronymum Ndaye.Niombenum, Raimundum Mwanyika.Yijayapuramensem, Cornelium Elanjikal.Casilinum seu Marcellianensem, Raimundum Mantilla Duarte, VicariumApostolicum Sibundoyensem.


182 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeArsennaritanum, Benedictum Singh, Auxiliarem Exc.mi P. D. RichardiLester Guilly, Episcopi Georgiopolitani.Egnatiensem, Michaelem Purugganan, Auxiliarem Exc.mi P. D.Ioannis Sison, Archiepiscopi Novae Segobiae.Aquensem, Ivonem Bescond, Auxiliarem Exc.mi P. D. Roberti Malbois,Episcopi Oorbiliensis.Celenensem, Henricum L'Heureux, Auxiliarem Exc.mi P. D. JoèlisBellec, Episcopi Elnensis.Brigantiensem in Brasilia, Iosephum Lafayette Ferreira Alvares,iam Episcopum Carcabiensem.Laoagensem, Raphaelem Lim.Auzegerensem, Pium Awa, Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D. IuliiPeeters, Episcopi Bueaensis.Fallabensem, Alexium Makozi, Auxiliarem Exc.mi P. D. AugustiDelisle, Episcopi Lokoiani.Ammoniacensem, Aloisium Mariam Blasium Maestu Ojanguren, VicariumApostolicum Sancti Raymundi.AMhugnitanum, Felicem Alaba Adeosin Job, Auxiliarem Exc.miP. D. Richardi Finn, Episcopi Ibadanensis.Pergamenum, Ioannem Stock, Auxiliarem Exc.mi P. D. Ambrosii Senyshyn,Archiepiscopi Philadelphiensis Ucrainorum, iam vita functum.Sancti Stephani, noviter erecta dioecesi, Paulum Mariam Rousset,iam Episcopum Utimmensem.Bosetanum, Alfonsum López Trujillo, Auxiliarem Exc.mi P. D. HannibalisMuñoz Duque, Archiepiscopi Carianensis, Coadiutoris c.i.s.Bogotensis.Aquaeflaviensem, Ruben Buitrago, Auxiliarem Exc.mi P. D. HannibalisMuñoz Duque, Archiepiscopi Carianensis, Coadiutoris c.i.s.Bogotensis.Casalensem, Carolum Cavalla.Ampuriensem et Templensem, Carolum Urru.Luganensem, Iosephum Martinoli, iam Episcopum Camplensem.Francopolitanum, noviter erecta dioecesi, Diogenem da SilvaMatthes.


Acta Pauli Pp. VI 183Hierpinianensem, Constantinum Amstalden, Coadiutorem c.i.s, venerabilisfratris Roderici Serra, Episcopi S. Caroli in Brasilia.Koluezensem, noviter erecta dioecesi, Victorem Petrum Keuppens,iam Episcopum Kaminaênsem.Kaminaënsem, Bartholomaeum Malunga, iam Episcopum Thuburnicensem.Simlensem et Chandigarhensem, Gilbertum Rego.Hyderabadensem in Pakistan, Bonaventuram Patritium Paul.Gagnoaensem, Natalem Tékry.Agbiensem, Iacobum Mayr, Auxiliarem Exc.mi P. D. Eduardi Macheiner,Archiepiscopi Salisburgensis.Arcadiopolitanum in Asia, Basilium Losten, Auxiliarem Exc.miP. D. Ambrosii Senyshyn, Archiepiscopi Philadelphiensis Ucrainorum.Nolanum, Guerinum Grimaldi, iam Episcopum Salapinum.Timminensem, Iacobum Landriault, iam Episcopum Hearstensem.Baretensem, Iesum Pia Gandía, Auxiliarem Exc.mi P. D. IosephiMariae García Lahiguera, Archiepiscopi Valentini.Arensem in Numidia, Iosephum Gea Escolano, Auxiliarem Exc.miP. D. Iosephi Mariae García, Lahiguera, Archiepiscopi Valentini.Guanarensem, Angelum Adolfum Polachini, iam Episcopum Rusticianensemet Praelatum S. Ferdinandi Apurensis.lomnitensem, Ioannem Rodulfum Laise, Coadiutorem c.i.s. Exc.miP. D. Caroli Caffarata, Episcopi S. Ludovici in Argentina.Ferentiensem in Etruria, Blasium a Fiuggi, Auxiliarem E.mi P. D.Angeli S. R. E. Cardinalis Dell'Acqua, in Urbe Vicarii.Brovnsvillensem, Ioannem I. Fitzpatrick, iam Episcopum Cenensem.Tianguensem, noviter erecta dioecesi, Timotheum a Canindé.Quiœadensem, noviter erecta dioecesi, Ioachimum Rufino do Rego.Rotariensem, Vincentium Harris, Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D.Aloisii Reicher, Episcopi Austinensis.Raigarhensem-Ambikapurensem, Franciscum Ekka, iam EpiscopumIalpaiguriensem.Aganiensem, Felixbertum Comacho Flores, iam Episcopum Stagnensem.


184 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIalpaiguriensem, Iacobum Toppo.Gastellominoritanum, Antonium de Hornedo Correa, Vicarium Apostolicumnuper evecti Vicariatus Apostolici Sancti Francisci Xaverii.Cenculianensem, Raphaelem Lubaki, Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P.D. Simonis N'Zita, Episcopi Matadiensis.Ghullitanum, Iosephum Ukpo, Auxiliarem Exc.mi P. D. ThomaeMcGettrick, Episcopi Ogogiaehsis.Trofimianensem, Aemilianum Madangeng, Auxiliarem Exc.mi P.D. Villelmi Brasseur, Episcopi Agathoniciani et Vicarii ApostoliciMontani.Itabirensem, Marium Texeira Gurgel, iam Episcopum Sestensem.Bakeriensem, Thomam Connolly.Gissensem, Euricum Kräutler, Praelatum Xinguensem.Sanctae Mariae, Henricum Ferrari.Giennensem, Michaelem Peinado Peinado.Papantlensem, Sergium Obeso Rivera.Tehuantepecensem, Arturum Lona Reyes.Columnatensem, Franciscum Villalobos, Auxiliarem Exc.mi P. D.Aloisii Guizar Barragan, Episcopi Saltillensis.Maximianensem in Numidia, Iosephum Rozier, Auxiliarem Exc.miP. D. Petri de la Chanonie, Episcopi Claramontani.Tepicensem, Adolfum Suárez Rivera.Arensem in Mauretania, Antóniu Sarto, Coadiutorem c.i.s. Exc.miP. D. Ioannis Baptistae Costa, Episcopi Scilitani, Praelati PortusVeteris.Sancti Matthaei, Aldonem Gerna.Cdstellotatroportensem, Valentinum a Cologno, Praelatum S. Iosephide Grajau.Peoriensem, Eduardum 0'Rourke.Vestphalenianum, Brunonem Maldaner, iam Episcopum Aquensemin Mauretania.Ereximensem, noviter erecta dioecesi, Ioannem Hoffman, iam EpiscopumVestphalenianum.


Acta Pauli Pp. VI 185Crucis Altae, noviter erecta dioecesi, Walmor Battu Wichrowski,iam Episcopum Phelbesianum.Hipponensem, Albertum Decourtray, Auxiliarem Exc.mi P. D. AndreaeCaroli de la Brousse, Episcopi Divionensis.Aquinatensem, Soranum et Pontiscurvi, Carolum Minchiatti, iamEpiscopum Vartanensem.Britoniensem, Ioannem Brewer, Auxiliarem Exc.mi P. D. VillelmiGrasar, Episcopi Salopiensis.Sufaritanum, Ernestum Gutting, Auxiliarem Exc.mi P. D. FridericiWetter, Episcopi Spirensis.Cucutensem, Petrum Rubiano Saenz.Sanctae Marthae, Xaverium Naranjo Villegas.V illare g ens em, Darium Castrillón Hoyos, Coadiutorem c.i.s. Exc.miP. D. Malthasaris Alvarez Restrepo, Episcopi Pereirani.Bellomontensem, Guarinum Boudreaux, iam Episcopum Calyndensem.Apollonidensem, Michaelem Mondésert, Auxiliarem Exc.mi P. D.Gabrielis Mariae Iosephi Matagrin, Episcopi Gratianopolitani.Macomadensem, Georgium Martínez Martínez, Auxiliarem E.miP. D. Darii S. R. E. Cardinalis Miranda et Gómez, ArchiepiscopiMexicani.Lucknovensem, Caecilium D'Sa.Daltonganiensem, noviter erecta dioecesi, Georgium Saupin.Castabalensem, Patricium Ebosele Ekpu, Coadiutorem c.i.s. Exc.miP. D. Patricii Iosephi Kelly, Episcopi Urbis Beninensis.Bocconiensem, Simonem Ignatium Pimenta, Auxiliarem E.mi P. D.Valeriani S. R. E. Cardinalis Gracias, Archiepiscopi Bombayensis.Masculitanum, Antonium Okogie, Auxiliarem Exc.mi P. D. EugeniiMe Coy, Episcopi Oyoènsis.Scebanatiensem, Florentinum Zabalza Iturri, Praelatum Labreanum.Maraguiensem, Iosephum Crowley, Auxiliarem Exc.mi P. D. LeonisPursley, Episcopi Castrensis-Southbendensis.Tapacolensem, Bartholomaeum Carrasco, iam Episcopum Claternensem.


186 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeKalamazuensem< 3noviter erecta dioecesi, Paulum Donovan.Gaylordensem, noviter erecta dioecesi, Edmundum Szoka.Caacupensem, Demetrium Ignatium Aquino.Adigratensem, Sebbatu Worku.Aquensem in Mauretania, Ioannem Orchampt, Auxiliarem Exc.miP. D. Cypriani Tourel, Episcopi Montis Pessulani.Lilybaetanum, Nicolaum Cavanna, iam Episcopum Reatinum, Coadiutoremc.i.s. Exc.mi P. D. Iacobi Cannonerò, Episcopi Astensis.Apamiensem, Leonem Soulier.Itapipocanum, Paulum Eduardum Andrade Ponte.8. Hieronymi Terraebonae, Bernardum Hubert.Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D. Luciani Marcante, Episcopi Valvensiset Sulmonensis, Franciscum Amadio, Episcopum Forconiensem.Titulanum in Proconsulari, Petrum Bach, Vicarium ApostolicumSavannakhetensem.Casanigrensem, Michaelem Patritium Fagum, Auxiliarem Exc.miP. D. Villelmi Richardi Field, Episcopi Ondoënsis.Iuncensem, Ephraim Silas Obot, Auxiliarem Exc.mi P. D. DominiciEkandem, Episcopi de Ikot Ekpenet.Misenensem, Remigium Ragonesi, Auxiliarem E.mi P. D. AngeliS. R. E. Cardinalis Dell'Acqua, in Urbe Vicarii.Chanthaburiensem, Laurentium Thienchai Samanchit.Accraënsem, Dominicum Kodwo Andoh.Mansaënsem, Eliam Mutale.Mbuluensem, Nicodemum Basili Hhando.Octabensem, Petrum Wang-kei Lei, Auxiliarem Exc.mi P. D. FrancisciXaverii Chen-Ping Hsu, Episcopi Sciiamchiamensis.Badiensem, Simeonem Pereira, Auxiliarem Exc.mi P. D. NicolaiHettinga, Episcopi Ravalpindensis.Legionensem, Aloisium-Mariam de Larrea et Legarreta.Metensem, Raymundum Lucker, Auxiliarem Exc.mi P. D. LeonisBinz, Archiepiscopi Paulopolitani et Minneapolitani.


Acta Pauli Pp. VI 187Genensem, Ioannem Roach, Auxiliarem Exc.mi P. D. Leonis Binz,Archiepiscopi Paulopolitani et Minneapolitani.Iunellensem, Franciscum Hurley, iam Episcopum Davligensem.Rivograndensem, noviter erecta dioecesi, Fridericum Didonet.Nicivensem, Abelem Alonsum Nuñez, Auxiliarem Exc.mi P. D.Iosephi Vásquez Diaz, Episcopi Usulensis et Praelati Boni Iesu dePiaui.Senogalliensem, Oddonem Fusi Pecci.Gemellensem in Byzacena, Robertum Pinarello de Almeida, iamEpiscopum Ilheosensem, Auxiliarem Exc.mi P. D. Gabrielis PaoliniBueno Couto, Episcopi Iundiaiensis.Centumfocensem, Fernandum Prego Casal, iam Episcopum Vegeselitanumin Numidia.Viglevanensem, Marium Rossi.Gatabitanum, Gabrielem Lee Kap-Sou, Auxiliarem Exc.mi P. D.Ioannis Choi, Episcopi Pusanensis.Chunaviensem, Andream Bossuyt, Auxiliarem Exc.mi P. D. IoannisMariae Maury, Archiepiscopi Remensis.Parmensem, Hamilcarem Pasini, iam Episcopum Zallatensem.Gemmensem, Osorium Villebaldo Stoffel, Praelatum Rondopolitanum.Lyddensem, Marcellinum a Mediolano, Administratorem Apostolicum« sede vacante )) Praelaturae Carolinensis in Brasilia.Eucarpensem, Stephanum Cardoso de Avelar, Coadiutorem c.i.s.Exc.mi P. D. Aloisii Antonii Palha Teixeira, Praelati Marabensis.Paramariboënsem, Aloisium Zichem, iam Episcopum Fortisventurae.Zamorensem, Raymundum Buxarrais Ventura.Altavensem, Petrum Casaldaliga, Praelatum Sancti Felicis.Tutieorensem, Mathaliamuthu Ambrose.NaJcurensem, Raphaelem Ndingi, iam Episcopum Machakosensem.Ludovicanum, Godefridum Mukenge.


188 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeFlenucletensem, Antonium Mayala, Coadiutorem ei.s. Exc.mi P. D.Petri Kimbondo, Archiepiscopi-Episcopi Kisantuensis.Claternensem, Richardum Vidal, Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D.Emmanuelis Dei Rosario, Episcopi Malolosini.Gallaënsem, Aloisium Valle jos Santoni.Huarazensem, Pernandum Vargas Ruiz de Somocurcio.Grossetanum, Primum Gasbarri, iam Episcopum Thennesiensem.Paulalf onsanensem, noviter erecta dioecesi, Jackson Berenguer Prado,iam Episcopum Fori S. Annae.Equialbensem, Hubertum Patricium 0'Connor.Korhongensem, noviter erecta dioecesi, Augustum Nogbou.Aurusulianensem, Patricium Punou-Ki-Hihifo Finau, Coadiutoremc.i.s. Exc.mi P. D. Ioannis Huberti Maeey Rodgers, Episcopi Tongani.Rucumensem, Patricium Chakaipa, Auxiliarem Exc.mi P. D. FrancisciGulielmi Markall, Archiepiscopi Salisburiensis.Alleghenensem, Georgium Leech, iam Episcopum Harrisburgensem.Lugmadensem, Thomam Winning, Auxiliarem Exc.mi P. D. IacobiScanlan, Archiepiscopi Glasguensis.Assidonensem, Dantem Bernini, Auxiliarem Exc.mi P. D. RaphaelisMacario, Episcopi Albanensis.Tasaccorensem, Bernardum Huhn.OMaJiomensem et Tulsensem, Ioannem Quinn, iam Episcopum Thisiduensem.Teresianum, Iosephum Falcáo Freiré, iam Episcopum Limoëirensem.Garolinanum, noviter erecta dioecesi, Michaelem Begley.Sinnadensem in Mauretania, Antonium Soares Costa, AuxiliaremExc.mi P. D. Mvaldi Monte, Archiepiscopi Natalensis.Breiensem, noviter erecta dioecesi, Alphonsum de Oliveira Lima.Bitectensem, Benedictum de Ulhoa Vieira, Auxiliarem Exc.mi P. D.Evaristi Arns, Archiepiscopi Sancti Pauli in Brasilia.Gedanensem, Lech Kaczmarech, iam Episcopum Aliensem.Iomnitensem, Henricum Fraehlich, Praelatum Diamanteae.


Acta Pauli Pp. VI 189Cajfenum, Efrem Basilium Krevei, Coadiutorem c.i.s. S. IoannisBaptistae Curitibensis Ucrainorum.Saneti Maronis Detroitensis Pro Maronitis, noviter erecta Ecclesia,Franciscum Zayek, iam Episcopum Callinicensem Maronitarum.S. Ioannis Baptistae Curitibensis Ucrainorum, Ecclesia novitererecta, Iosephum Martenetz, iam Episcopum Sodaiensem.Dominae Nostrae Libanensis, Ecclesia noviter erecta, IoannemChedid, iam Episcopum Arcenum.Dominae Nostrae Paradisi, Ecclesia noviter erecta, Eliam Coueter,iam Episcopum Tauitanum.Davligensem, Laurentium Riley, Auxiliarem Exc.mi P. D. HumbertiS. Medeiros, Archiepiscopi Bostoniensis.Mactaritanum, Iosephum Maguire, Auxiliarem Exc.mi P. D. HumbertiS. Medeiros, Archiepiscopi Bostoniensis.Cordubensem, Iosephum Mariam Cirarda Lachiondo, iam EpiscopumS antanderiensem.Santanderiensem, Ioannem Antonium Del Val Gallo, iam EpiscopumSanctae Iustae.Flaviobrigensem, Antonium Añoveros Ataún, iam Episcopum Gadicensemet Septensem.Masuccabensem, Renatum Gracida, Auxiliarem Exc.mi P. D. ColemaniCarroll, Archiepiscopi Miamensis.Providentiensem, Ludovicum Gelinau.Armidalensem, Henricum Iosephum Kennedy, iam Episcopum Simingitanum,Auxiliarem Exc.mi P. D. Patricii 0'Donnell, ArchiepiscopiBrisbanensis.Iullundurensem, noviter evecta dioecesi, Symphorianum ThomamKeeprath.S.-Marci in Cuatimala, Prosperum Penados del Barrio, iam EpiscopumAmmeniensem.Febianensem, Carolum Iosephum Ruiseco, Auxiliarem Exc.mi P. D.Germani Villa Gaviria, Archiepiscopi Barranquillensis.Garbensem, Ferdinandum Velásquez Lotero, Auxiliarem Exc.mi P.D. Michaelis Angeli Arce Vivas, Archiepiscopi Popayanensis.


190 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeCoadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D. Alfridi Obviar et Aranda, EpiscopiLucenensis, Iosephum Sánchez, Episcopum Lesvitanum.Burlingtonensem, Ioannem Marshall.Segobricensem-Castellionensem, Iosephum Mariam Cases Deordal.Castellanuwi in Numidia, Thomam Jung, Administratorem ApostolicumBanati.Laritanum, Michaelem Giordano, Auxiliarem Exc.mi P. D. IacobiPalombella, Archiepiscopi Materanensis.Astigitanum, Antonium Jakab, Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D.Aaronis Marton, Episcopi Albae Iuliensis.Uthinensem, Carolum Brand, Auxiliarem Exc.mi P. D. AegidiiBarthe, Episcopi Foroiuliensis-Tolonensis.Dionysianensem, Rodulfum Schmid, Auxiliarem Exc.mi P. D.Iosephi Stimpfle, Episcopi Augustani Vindelicorum.lubaltianensem, Manfredum Müller, Auxiliarem Exc.mi P. D. IosephiStimpfle, Episcopi Augustani Vindelicorum.Belalitanum, Henricum von Soden-Fraunhofen, Auxiliarem E.miP. D. Iulii S. R. E. Cardinalis Döpfner, Archiepiscopi Monacensis etFrisingensis.Vageatensem, Franciscum Schwarzenböck, Auxiliarem E.mi P. D.Iulii S. R. E. Cardinalis Döpfner, Archiepiscopi Monacensis et Frisingensis.Thasbaltensem, Ioannem Gurda, Auxiliarem Exc.mi P. D. IoannisJaroszewicz, Episcopi Kielcensis.Nonceiensem, Ioannem Bernard, iam Episcopum Vicoturrensem.Caesariensem Philippi, Iosephum Pawathil, Auxiliarem Exc.mi P.D. Antonii Padiyara, Archiepiscopi Changanacherrensis.Novariensem, Aldonem Dei Monte, iam Episcopum Mustitanum.SebastopolitoMum in Armenia, Leontium Tchantayan, iam EpiscopumHispaniensem Armenorum.Buremondensem, Ioannem Baptistam Gijsen.Buxentinum, Desiderium Elsum Collino, Auxiliarem Exc.mi P. D.Villelmi Bolatti, Archiepiscopi Rosariensis.Bugubinum, Caesarem Pagani.


Acta Pauli Pp. VI 191Civitatis Castelli, Caesarem Pagani.Caesariensem in Mauretania, Iosephum Moizo, Coadiutorem c.i.s.Exc.mi P. D. Iosephi Dell'Omo, Episcopi Aquensis.Thisiduensem, Eduardum 0'Meara, Auxiliarem E.mi P. D. Ioannis,S. R. E. Cardinalis Carberry, Archiepiscopi S. Ludovici.Camplensem, Celsum Pereira de Almeida, Auxiliarem Exc.mi P. D.Alani Mariae Du Noday, Episcopi Portus Nationalis.Cornubiensem, Iacobum McGuiness, Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D.Eduardi Ellis, Episcopi Nottinghanensis.Elnensem, Henricum L'Heureux, iam Episcopum Celenensem.Coimbaturensem, Emmanuelem Visuvasam.Civitatis Reginae seu Queenstovnensem, Ioannem Rosner.Obbensem, Hervinum Hecht, Auxiliarem Exc.mi P. D. IoannisBokenfohr, Episcopi Kimberleyensis.Pauzerensem, Iosephum Augustinum Ganuza García, PraelatumBuccae Taurinae.Armeniensem, Libardum Ramírez Gómez.Girensem Tarasii, Ladislaum Lekai, Administratorem ApostolicumVeszprimiensis.Basticensem, Carolum Alexandrum Klempa.Clypiensem, Arpad Fabian, Administratorem Apostolicum Sabariensem.Bitabensem, Ladislaum Kàdàr, Auxiliarem Exc.mi P. D. LadislaiLekai, Episcopi Girensis Tarasii, Administratoris Apostolici Veszprimiensis.Bugellensem, Victorium Piola, iam Episcopum Atellanum.Novae Lisbonae, Americum Henriques, iam Episcopum Lamacensem.Belopolitanum, Felicem Niza Ribeiro, iam Episcopum Tetiensem.Teriensem, Augustum Caesarem Alves Ferreira da Silva.Sadabandeiropolitanum, Euricum Dias Nogueira, iam EpiscopumCabralopolitanum.


192 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeBeirensem, Altinum Ribeiro de Santana, iam Episcopum Sadabandeiropolitanum.Elvensem, Raimundum Bouchet, Auxiliarem Exc.mi P. D. CaroliDe Provenchères, Archiepiscopi Aquensis in Gallia.Bellicastrensem, Iosephum Gottardi, Auxiliarem Exc.mi P. D. HenriciLaurentii Cabrera Urdangarin, Episcopi Mercedaniani.BirtJiensem, Carolum Mullin, Auxiliarem Exc.mi P. D. EdmundiQuaglia, Episcopi Fodinensis.Lokossaënsem, Robertum Sastre.Bagaiensem, Laurentium Puahea, Auxiliarem Exc.mi P. D. MichaelisDarmancier, Episcopi Vallisiensis et Futunensis.Pinhelensem, Alexandrum Merwin, Auxiliarem Exc.mi P. D. IosephiEduardi Rudderham, Episcopi Cliftonensis.Gemellensem in Numidia, Ioannem Carolum Thomas, AuxiliaremExc.mi P. D. Roberti Bézac, Episcopi Aturensis-Aquae Augustae.Algarensem, Franciscum Spanedda, Episcopum Bosanensem.Triventinum, Achillem Palmerini, Episcopum Aeserniensem et Venafranum.Ihosiensem, Ioannem Vidonem Rakotondravahatra.Singidaënsem, noviter erecta dioecesi, Bernardum Mabula, iam EpiscopumFidolomensem.Tamatavensem, Hieronymum Razafìndrazaka.Elotonensem, Michaelem Irizar Campos, Vicarium ApostolicumYurimaguaensem.Umbriaticensem, Renatum Iosephum Rakotondrabe, AuxiliaremExc.mi P. D. Michaelis Henrici Canonne, Episcopi Tulearensis.Gadiaufalensem, Rodulfum Quezada Toruno, Auxiliarem Exc.miP. D. Constantini Christiani Luna, Episcopi Zacapensis.Selendetensem, Atilanum Vidal, Auxiliarem Exc.mi P. D. VillelmiBolatti, Archiepiscopi Rosariensis.Caput Cillensem/ Ioannem Hubertum Macey Rodgers, iam EpiscopumTonganum.Bubicensem, Ansgarium Saier, Auxiliarem Exc.mi P. D. HermanniSchaufele, Archiepiscopi Friburgensis.


Acta Pauli Pp. VI 193Sancti Miniati, Paulum Ghizzoni, iam Episcopum Thenitanum.Cannensem, Salvatorem Delogu, Auxiliarem E.mi P. D. SebastianiS. R. E. Cardinalis Raggio, Archiepiscopi Calaritani.Maris Platensis, Eduardum Pironio, iam Episcopum Caeciritanum.Hinchensem, Ioannem Baptistam Décoste, iam Episcopum Siguitanum.Ieremiopolitanum, Carolum Eduardum Peters, iam Episcopum Castellomedianitanum.Ausafensem, Radulfum Vela Chiriboga, Auxiliarem Exc.mi P. D.Bernardini Echeverría Ruiz, Archiepiscopi Guayaquilensis.Gusmanopolitanum, noviter erecta dioecesi, Leonardum Viera Contreras,iam Episcopum Colimensem.Ioannopolitanum a Locutus, noviter erecta dioecesi, Xaverium ÑuñoGuerrero, iam Archiepiscopum Garellensem, titulo Archiepiscopi « adpersonam » servato.Marazanensium Regionum, Agapitum Simeoni, Auxiliarem Exc.miP. D. Paschalis Venezia, Episcopi Abellinensis.Aucensem, Ferdinandum Rojas Ramírez, Coadiutorem c.i.s. Exc.miP. D. Hyacinthi Vásquez Ochoa, Episcopi Espinalensis.Nur'sinum, Iulianum Agresti, Archiepiscopum Spoletanum.Sancti Pauli in Alberta, Raymundum Roy.Diaiapuraënsem, Hermanum Ferdinandum Mariam Münninghoff.Lilongvensem, Patricium Augustinum Kalilombe.Manonensem, Gerardum Kabwe.Portus Elizabethensis, Ioannem Patricium Murphy.Horreacoeliensem, Ambrogium Urna, Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P.D. Francisci Oddonis De Wilde, Episcopi Isirensis-Niangaraënsis.Afufeniensem, Paulum Vieri Andreotti, Auxiliarem Exc.mi P. D.Francisci Benedicti Cialeo, Episcopi Lyallpurensis.Hiltensem, Casimirum Kluz, Auxiliarem Exc.mi P. D. Lech Kaczmarek,Episcopi Gedanensis.Sancti Caroli in Venetiola, Medardum Luzardo Romero.13 - A. A., S.


194 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeAbsiritanum, Vincentium Guggenberger, Auxiliarem Exc.mi P. D.Rodulfi Graber, Episcopi Ratisbonensis.Arcis Rousset, Georgium Singha.Urcitanum, Philippum Salumeti, Auxiliarem Exc.mi P. D. Ioannisde Reeper, Episcopi Kisumuensis.Tahorentensem, Volfgangum Rolly, Auxiliarem Exc.mi P. D. HermanniVolk, Episcopi Moguntini.Maronensem, Stanislaum Amadeum Kreutz, Auxiliarem Exc.mi P.D. Aloisii Lorscheider, Episcopi AngelopolitanaMutugennensem, Matthiam Schmidt, Auxiliarem Exc.mi P. D. BenedictiDominici Coscia, Episcopi Istaiensis.Menevensem, Langton Fox, iam Episcopum Maurensem.Aurusulianensem, Robertum Dávila Uzcátegui, Praelatum S. FerdinandiApurensis.Dodomaënsem, Matthiam Iosephum Isuja.Lamphuensem, Philippum Franciscum Smith, Vicarium ApostolicumIoloënsem.Vannidensem, Celsum Guevarra, Auxiliarem Exc.mi P. D. AemilianiCinense, Episcopi Sancti Ferdinandi.Monoecensem, Edmundum Abele.Coslinensem-Golubreganwm, Ignatium Jez, iam Episcopum Albensemmaritimum.Sedinensem-Caminensem, Georgium Stroba, iam Episcopum Aradiensem.Gorzoviensem, Villelmum Pluta, iam Episcopum Leptimagnensem.Opoliensem, Franciscum Jop, iam Episcopum Dauliensem.Yarmiensem, Iosephum Drzazga, iam Episcopum Siniandenum.Lamacensem, Antonium de Castro Xavier Monteiro, iam ArchiepiscopumMitylenensem, titulo Archiepiscopi (( ad personam » servato.Pharaonensem, Florentinum de Andrade et Silva, iam EpiscopumHeliosebastenum.Gonimbricensem, Ioannem Antonium da Silva Saraiva, iam EpiscopumFunchalensem.


Acta Pauli Pp. VI 195Leiriensem, Albertum Oosimum do Amaral, iam Episcopum Tagariensem.Petriculanum, Andream McDonald.Siccessitanum, Iacobum Sullivan, Auxiliarem Exc.mi P. D. AlexandriZaleski, Episcopi Lansingensis.Epagrensem, Iacobum Mahoney, Auxiliarem E.mi P. D. TerentiiS. R. E. Cardinalis Cooke, Archiepiscopi Neo-Eboracensis.Gaudisiensem, Nicolaum Cauchi, iam Episcopum a Vico Augusti.Zacatecensem, Raphaelem Muñoz Nuñez.Golimensem, Rogerum Sánchez González.Oeaniensem, Ignatium Gómez Aristizábal.Eleplensem, Cyrum Alfonsum Gómez Serrano, iam Episcopum Girar -dotensem, Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D. Petri Iosephi Rivera Mejia,Episcopi Succursensis et Sancti Aegidii.Neivensem, noviter erecta dioecesi, Raphaelem Sarmiento Peralta,iam Episcopum Oeaniensem.Insulae Grandis, Ioannem Sullivan.Achyraënsem, Augustinum Van Aaken, Praelatum de ParaniaSuperiore.Lokoianum, Alexium Makozi, iam Episcopum Fallabensem.AdoëMtiensem, noviter erecta dioecesi, nunc Ekitiensi nuncupata,Michaelem Patricium Olatunji Pagun, iam Episcopum Casanigrensem.Elephantariensem in Proconsulari, Petrum Ioannem Butelezi, AuxiliaremExc.mi P. D. Hugonis Boyle, Episcopi Iohannesburgensis.Tigamibenensem, Patricium Kla Juwle, Vicarium Apostolicum CapitisPalmensis.Georgiopolitanum, Benedictum Singh, iam Episcopum Arsennaritanum.Tubernecensem, Albertum Iniesta Jiménez, Auxiliarem E.mi P. D.Vincentii S. R. E. Cardinalis Enrique et Tarancón, Archiepiscopi Matritensis-Complutensis.Limisensem, Victorium Oliver Domingo, Auxiliarem E.mi P. D.Vincentii S. R. E. Cardinalis Enrique et Tarancón, Archiepiscopi Matritensis- C ompluten sis.


196 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeTisilitanum,, Iosephum Emmanuelem Estepa Llaurens, AuxiliaremE.mi P. D. Vincentii S. R. E. Cardinalis Enrique et Tarancón, ArchiepiscopiMatritensis-Complutensis.Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D. Iosephi Heuschen, Episcopi Hasseletensis,Paulum Schruers, Episcopum Slebtensem.Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D. Renati Iosephi Piérard, EpiscopiCatalaunensis, Lucianum Aemilium Bardonne, Episcopum Thimidorumregionum.Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D. Rogerii Johan, Episcopi Agennensis,Sabinum Saint-Gaudens, Episcopum Lapdensem.Zamensem Minorem, Iosephum Mariam Setién Alberro, AuxiliaremExc.mi P. D. Hyacinthi Argaya Goicoechea, Episcopi S. Sebastiani.Forconiensem, Paulum Lee, alias Ri Moun-Hi, Auxiliarem Exc.miP. D. Ioannis Baptistae Bong-kil Sye, Archiepiscopi Taeguensis.Kentunghensem, Abraham Than, iam Episcopum Tortibulanum.ßarnensem, Iolandum Nuzzi, Episcopum Nucerinum Paganorum.Zamensem, Emmanuelem Salvador, Coadiutorem c.i.s. E.mi P. D.Iulii S. R. E. Cardinalis Rosales, Archiepiscopi Caebuani.Auximanum, Carolum Maccari, Archiepiscopum Anconitanum etNumanensem.Laudensem, Iulium Oggioni.Kilmorensem, Franciscum McKierman.Trecalitanum, Carolum Iosephum Henderson, Auxiliarem Exc.miP. D. Cyrilli Cowderoy, Archiepiscopi Southvarcensis.Hieracensem-Locrensem, Franciscum Tortora, iam Episcopum Liviadensemet Praelatum S. Luciae.Dumiensem, Emmanuelem Ferreira Cabrai, iam Episcopum Beirensem,Auxiliarem Exc.mi P. D. Francisci da Silva, Archiepiscopi Bracarensis.Ebroicensem, Ioannem Honoré.Lafayettensem, Gerardum Frey, iam Episcopum Savannensem.Tabaicarensem, Valerianum Zondaks, Auxiliarem Exc.mi P. D.Iuliani Vaivods, Administratoris Nostri Rigensis et Liepaiensis.Puniensem, Iesum Calderón Barrueto, iam Episcopum Bevaniensem.


Acta Pauli Pp. VI 197Clivi Zamoerensis, Desiderium Elsum Collino, iam Episcopum Buxentinum.Maxitensem, Iosephum Howze, Auxiliarem Exc.mi P. D. IosephiBrunini, Episcopi Natehetensis-Iaksoniensis.Valentinum in Venetiola, Aloisium Eduardum Henríquez Jiménez,iam Episcopum Lamdiensem.Cabralopolitanum, Aloisium Gonzaga Ferreira da Silva.Phelbesianum, Walmor Battú Wichrowski, iam Episcopum CrucisAltae.Crucis Altae, Nei Paulum Moretto.Arcis Portal, Serapium Bwemi Magamho, iam Episcopum Muzucensemin Proconsulari.de Louis Trichardt-Tzaneen, noviter evecta dioecesi, Ioannem ThomamDurkin.Fallabensem, Rodulfum Akanlu, Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D.Geraldi Bertrand, Episcopi Navrongensis.Zucchabaritanum, Ioannem Antonium Kelly, Auxiliarem Exc.mi P.D. Iacobi Roberti Knox, Archiepiscopi Melburnensis.Verronensem, Henricum Gerardum Perkins, Auxiliarem Exc.mi P.D. Iacobi Roberti Knox, Archiepiscopi Melburnensis.Temunianensem, Thomam Franciscum Little, Auxiliarem Exc.mi P.D. Iacobi Roberti Knox, Archiepiscopi Melburnensis.Thunigabensem, Iulium Babatunde Adelakun, Auxiliarem Exc.miP. D. Eugenii McCoy, Episcopi Oyoënsis.Adanensem Armenorum, Iosephum Gennangi, iam Episcopum KamecliensemArmenorum.Ammeniensem, Franciscum Favreau, Auxiliarem Exc.mi P. D. IoannisPauli Mariae Vincent, Episcopi Baionensis.Cfrandfallensem, Alphonsum Penney.Saneti Ludovici Potosiensis, Ezechielem Perea Sánchez.Vassinassensem, Leonem Dixneuf, Auxiliarem E.mi P. D. PauliS. R. E. Cardinalis Guyon, Archiepiscopi Rhedonensis.Quicensem, Iosephum Iulium Aguilar Garcia, iam Episcopum Bononiensemet Praelatum Escuintlensem.


198 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeCarianensem, Martialem Augustum Ramírez Ponce, iam EpiscopumGuairiensem, Auxiliarem Exc.mi P. D. Iosephi Ali Lebrun Moratinos,Archiepiscopi Voncariensis, Coadiutoris c.i.s. Caracensis.Vazaritanum Diddensem, Gilbertum Valbuena, Auxiliarem Exc.miP. D. Iosephi Abrahae Martínez Betancourt, Episcopi Tacambarensis.Loianum, Albertum Zambrano Palacios, iam Episcopum Casensemin Numidia, Vicarium Apostolicum Canelosensem.Tulsensem, Bernardum Ganter.Foropopuliensem, Ioannem Snyder, Auxiliarem Exc.mi P. D. FrancisciMugavero, Episcopi Bruklyniensis.Monteriensem, Samuelem Silverium Buitrago, iam Episcopum Aquaenovensemin Numidia.Iaffnensem, Iacobum Bastiampillai Deogupillai, iam EpiscopumMozotcoritanum.Badullanum, noviter erecta dioecesi, Leonem Nanayakkara, iam EpiscopumKandiensem.Nahanum, noviter erecta dioecesi, Petrum Ioannem Baptistam ThadamarumIshigami.Mtuaranum, noviter evecta dioecesi, iam Abbatia Ndandaënsi, MaurumLibaba.Malacensem-Giohorensem, noviter erecta dioecesi, Iacobum Chan.Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D. Ignatii Glennie, Episcopi Trincomaliensis-Batticaloënsis,Leonem Rajendram Anthony, Episcopum Fissianensem.Tatiltensem, Ioannem Decimum Pellegrini, Vicarium ApostolicumCuevensem.Thibuzabetensem, Eduardum Antonium Bösl, Vicarium ApostolicumNiuflensem.Arsenrmritanum, Nicolaum Ravitarivao, Auxiliarem E.mi P. D.Hieronymi S. R. E. Cardinalis Rakotomalala, Archiepiscopi Tananarivensis.Assavensem, Maginum Toreblanca, Auxiliarem Exc.mi P. D. FrancisciFerreira Arreóla, Episcopi Texcocensis.Surigensem, Michaelem Cinches.


Acta Pauli Pp. VI 199Buffalensem, Eduardum Head, iam Episcopum Ardstratensem.Fori S. Annae, Silverium de Albuquerque, iam Episcopum Caëtitensem.Rotariensem, Rainardum Lettmann, Auxiliarem Exc.mi P. D. HenriciTenhumberg, Episcopi Monasteriensis.Lugurensem, Maximum Georgium von Twickel, Auxiliarem Exc.miP. D. Henrici Tenhumberg, Episcopi Monasteriensis.Thapsitanum, Ludovicum Averkamp, Auxiliarem Exc.mi P. D. HenriciTenhumberg, Episcopi Monasteriensis.Fororaphaëliensem, Leonem Kruk.Limoeirensem, Pompeium Bezerra Bessa.Mevaniensem, Iosephum de Iesu Tirado Pedraza, iam EpiscopumCivitatis Victoriensis, Auxiliarem Exc.mi P. D. Alfonsi Espino et Silva,Archiepiscopi Monterreyensis.Ieoniuensem, Augustinum Kim Jáe Deok.Casanigrensem, Herbertum Correa Yepes, Vicarium ApostolicumBonaventurensem.Rosgrensem, Philippum Iacobum Antonium Kennedy, AuxiliaremExc.mi P. D. Iacobi Villelmi Gleeson, Archiepiscopi Adelaidensis.Leonensem in Nicaragua, Emmanuelem Salazar Espinosa, iam EpiscopumCivitatis Ducalis.Bononiensem, Paulum Antonium Vega, Praelatum Iuigalpensem.Caeciritanum, Haraldum Camillum Barotto, Auxiliarem Exc.miP. D. Villelmi Bolatti, Archiepiscopi Bosariensis.Ferentinum, Humbertum Florenzani.Hearstensem, Rogerium Despatis, iam Episcopum Usinazensem.Sabbaritanum, Arcturum Krawczak, Auxiliarem E.mi P. D. IoannisS. R. E. Cardinalis Dearden, Archiepiscopi Detroitensis.Pomariensem, Iosephum Imesch, Auxiliarem E.mi P. D. IoannisS. R. E. Cardinalis Dearden, Archiepiscopi Detroitensis.Interamnensem et Narniensem, Sanctum Bartholomaeum Quadri,iam Episcopum Villanovensem.


200 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeGirardotensem, Iesum Coronado Caro, iam Praefectum ApostolicumAriariensem.Guastallensem, Gilbertum Baroni, Episcopum Regiensem in Aemilia.Fidolomensem, Celsum Lewandowski, Auxiliarem Exc.mi P. D. IoannisZareba, Episcopi Vladislaviensis.Neosoliensem, Iosephum Feranec.Nitriensem, Ioannem Pasztor.Octabiensem, Iosephum Vrána, Administratorem Apostolicum Olomucensem.Decorianensem, Iulium Gábris, Administratorem Apostolicum seuPraelatum Administrationis Tyrnaviensis.Sanctae Rosae in Argentina, Adolfum Rochum Arana.Pagadianensem, Iesum Tuquib.Glavarensem, Danielem Perrari, iam Episcopum Veliensem.Gabinum, Georgium Rol, Coadiutorem c.i.s. Exc.mi P. D. RenatiKérautret, Episcopi Engolismensis.PRAELATOSluganensem, Benvenutum Solonem Tudtud, Episcopum Thimidensem.Iuigalpensem, Paulum Antonium Vega.Rondonopolitanum, Osorium Villibaldum Stoffel.Praeterea Summus Pontifex Suum dixit assensum dedisse electionibuscanonice factis :— in Synodo Episcoporum Maronitarum: R. P. Iosephi Merchi, adCathedralem Ecclesiam Cahirensem Maronitarum ;— in Synodo Episcoporum Melchitarum: Exc.mi P. D. Sabae Youakimad Archiepiscopalem Ecclesiam Petrensem et Philadelphiensem ;P. D. Dionysii Gaith ad Archiepiscopalem Ecclesiam Hemesenam Melchitarum; Exc.mi P. D. Ioannis Bassoul ad Archiepiscopalem EcclesiamMariamnensem; R. P. Eliae Mjmé ad titularem «pro hac vice » ArchiepiscopalemEcclesiam Palmyrenam Melchitarum cum munere AuxiliarisExc.mi P. D. Maximi V Hakim, Patriarchae Antiocheni MeL


Acta Pauli Pp. VI 201chitarum ; Exc.mi P. D. Eftimii Youakim iam vita functi, ad titularemArchiepiscopalem Ecclesiam Scythopolitanam ;— in Synodo Episcoporum Syrorum: R. D. Iosephi Iacobi Abiad adArchiepiscopalem Ecclesiam Hemesenam Syrorum; R. D. GeorgiiChelhot ad Archiepiscopalem Ecclesiam Damascenam Syrorum; R. D.Iosephi Mounayer ad titularem Episcopalem Ecclesiam Hierapolitanamin Syria cum munere Auxiliaris Exc.mi P. D. Ignatii Antonii Hayek,Patriarchae Antiocheni Syrorum;— in Synodo Episcoporum Chaldeorum: R. P. Samuelis Chaurizad Archiepiscopalem Ecclesiam Ahvasiensem Chaldaeorum ; Exc.miP. D. Thomae Bidawid ad titularem Archiepiscopalem Ecclesiam M-sibenam, cum munere Vicarii Patriarcalis Chaldaeorum in civitateCahirensi ;— in Synodo Episcoporum Armenorum: R. D. Ioannis Kasparianad Archiepiscopalem Ecclesiam Babylonensem Armenorum; R. P.Hemaiagh Ghedighian ad titularem Archiepiscopalem Ecclesiam Chersonesitanamin Zechia, cum munere Vicarii Ecclesiae Berytensis Armenorum; R. D. Vartan Tekeyan ad Cathedralem Ecclesiam HisphaaniensemArmenorum ; R. D. Gregorii Ayvazian ad Cathedralem EcclesiamKamechliensem Armenorum ; R. D. Andreae Bedoglouyan adtitularem Episcopalem Ecclesiam Comanensem in Armenia, cum munereAuxiliaris Exc.mi P. D. Ignatii Petri XVI Batanian, PatriarchaeCiliciae Armenorum.CONSISTORIUM UNICUMConsistorio secreto absoluto, statim in eadem Aula habitum estConsistorium unicum (loco duorum Consistoriorum, publici et semipublici),cuius acta referuntur.I - POSTULATIO PALLIORUMDeinde personaliter sacrum Pallium postulaverunt: E.mus P. D.Amletus Ioannes Cicognani pro Ecclesia Suburbicaria Ostiensi; E.musP. D. Cardinalis Eugenius De Araújo Sales pro Metropolitana EcclesiaS. Sebastiani Fluminis Ianuarii.Per procuratorem vero postulatio Pallii, nomine novorum PatrumCardinalium facta est, pro Patriarchali Ecclesia Lisbonensi; pro MetropolitanisEcclesiis : Bostoniensi, Panormitana, S. Pauli in Brasilia,


202 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeS. Salvatoris in Brasilia, Vratislaviensi, Toletana, Bogotensi, Brazzapolitana,Sydneyensi, Nairobiensi atque pro Archiepiscopali EcclesiaBarcinonensi.Deinde personaliter sacrum Pallium postulaverunt :— pro Metropolitanis Ecclesiis : Sipontina, Exc. P. D. ValentinusVailati; Acheruntino, Exc. P. D. Iosephus Vairo; Pisano,'Exc. P. D.Benvenutus Mattèucci; Tranensi et Barolensi, Exc. P. D. IosephusCarata ; Consentina, Exc. P. D. Aeneas Selis ; Theatina, Exc. P. D. VincentiusFagiolo ; Aquilana (per elevationem sedis), Exc. P. D. ConstantinusStella; Anconitana (per elevationem sedis), Exc. P. D. CarolusMaccari; Oklahomensi (per elevationem sedis), Ioannes R. Quinn;Salisburgensi, Exc. P. D. Carolus Berg;— pro Archiepiscopalibus Ecclesiis : Rossanensi, Exc. P. D. AntoniusCantisani; Amalphitana, Exc. P. D. Alfredus Vozzi; Boianensi-Campobassensi (per elevationem sedis), Exc. P. D. Albertus Carinci;Potentina (per elevationem sedis), Exc. P. D. Aurelius Sorrentino;— pro Episcopalibus Ecclesiis : Varmiensi (ex privilegio), Exc.P. D. Iosephus Drzazga; Anagnina (ex privilegio), Exc. P. D. VictoriusOttaviani.Per procuratorem vero postulatio Pallii facta est pro MetropolitanisEcclesiis : Diakartana; Zagrebiensi; St. Assumptionis; Avenionensi (persuccessionem) ; Vallisoletana; S. Iacobi in Cuba; Banguensi (per successionem); Regiopolitana in lamaica; Cagayana; Liberae Urbis etBoënsi; Tarraconensi; Londrinensi; Curitibensi; Verapolitana; Aracaiuensi;Torontina (per successionem) ; Conchensi in Aequatore (persuccessionem) ; Adelaidensi (per successionem) ; Huancayensi; Rangunensi(per successionem) ; Cotonuensi; Kvangiuensi; Teresiana; Bangalorensi;Hyderabadensi; Dublinensi; Numeana (per successionem);Corrientensi; Sinus Albi; Meraukensi; Moreliensi; Arcis Gallicae;Rivi Nigri (per successionem) ; Surrentina (per successionem) ; Perusina(per elevationem sedis) ; Èmeritensi in Venezuela (per successionem) ;larensi (per successionem) ; Cincinnatemi; Gruardensi-McLennanpolitana;Davaënsi (per successionem) ; Utinensi; Kualalumpurensi (perelevationem sedis) ; Lucensi (per successionem) ; Lingayensi-Dagupanensi(per successionem) ; Vashingtonensi; Brisbanensi; Monctoniensi;Papeetensi (per successionem) ;—- pro Archiepiscopalibus Ecclesiis : Massiliensi; Matritensi; BabylonensiLatinorum; Caietana.


Acta Pauli Pp. VI 203Interiecto haud magno spatio, in Audientiae Aula Summus PontifexPaulus Pp. VI Biretum rubrum, « ornamentum Cardinalatus dignitatisinsigne », novensilium Purpuratorum Patrum capiti sollemni ritu imposuitsingulisque Titulum vel Diaconiam adsignavit, scilicet:ALBINO LUCIANI, Titulum Sancti Marci.ANTONIO RIBEIRO, Titulum Sancti Antonii Patavini de Urbe.IACOBO ROBERTO KNOX, Titulum Sanctae Mariae in Vallicella.A VELARIO BRANDIO VILELA, Titulum Sanctorum Bonifacii etAlexii.IOSEPHOHortis.CORDEIRO, Titulum Sancti Andreae Apostoli deHANNIBALI MUÑOZ DUQUE, Titulum Sancti Bartolomaei inInsula.BOLESLAO KOMINEK, Titulum Sanctae Crucis in via Flaminia.ALOISIO APONTE MARTÍNEZ, Titulum Sanctae Mariae MatrisProvidentiae in Monte Viridi.RADULFO FRANCISCO PRIMATESTA, Titulum Beatae Mariae VirginisPerdolentis ad forum Bonaerense.SALVATORI PAPPALARDO, Titulum, « pro hac vice », SanctaeMariae Odigitriae Siculorum.MARCELLO GONZÁLEZ MARTÍN, Titulum Sancti Augustini.ALOISIO IOANNI GUYOT, Titulum Sanctae Agnetis extramoenia.HUGONI POLETTI, Titulum Sanctorum Ambrosii et Caroli adviam Latam.TIMOTHEO MANNTNG, Titulum Sanctae Luciae ad locumvulgo « Piazza d'Armi ».PAULO YOSHIGORO TAGUCHI, Titulum Sanctae Mariae in Via.MAURICIO OTUNGA, Titulum Sancti Gregorii Barbadici adAquas Salvias.IOSEPHO SALAZAR LÓPEZ, Titulum Sanctae Emerentianae adlocum vulgo « Tor Fiorenza ».


204 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeAEMILIO BIAYENDA, Titulum Sancti Marci in Agro Laurentino.HUMBERTO S. MEDEIROS, Titulum Sanctae Susannae.PAULO EVARISTO ARNS, Titulum Sancti Antonii Patavini invia Tusculana.IACOBO DARCY EREEMAN, Titulum Sanctae Mariae ReginaePacis ad litus Ostiense.HERMANNO VOLK, Titulum Sanctorum Fabiani et Venantiiad locum vulgo « Villa, Fiorelli ».Pio TAOFINU'U, Titulum Sancti Honuphrii in Ianiculo.SERGIO PIGNEDOLI, Diaconiam Sancti Georgii in V elabro.ALOISIO RAIMONDI, Diaconiam Sanctorum Blasii et Caroli adCatinarios.HUMBERTO MOZZONI, Diaconiam Sancti Eugenii Papae.PAULO PHILIPPE, Diaconiam Sancti Pii V ad locum vulgo« Villa Carpegna ».PETRO PALAZZINI, Diaconiam Sancti Petri Damiani ad MontesS. Pauli.FERDINANDO IOSEPHO ANTONELLI, Diaconiam Sancti Sebastianiin Monte Palatino.Antequam novensilibus Cardinalibus Biretum impositum est, E.musPater Albinus Luciani, primus e Purpuratis Patribus recens creatis,collegarum etiam nomine grati animi sensus aperuit Beatissimo Patri,qui postea hanc habuit Allocutionem :Salute a voi, venerati Fratelli Nostri, che abbiamo testechiamati a far parte del Sacro Collegio dei Cardinali!Salute a voi, sacerdoti e fedeli, venuti da tutto il mondo afar corona ai vostri Pastori !Salute a voi, elette rappresentanze governative e civili divarie Nazioni, che con la vostra presenza dimostrate quale partecipazionedi letizia e di riconoscenza abbia suscitato nei vostriPaesi la nomina di eletti membri dei vostri Popoli, inseriti nelvetusto consesso dei collaboratori del Papa !


Acta Pauli Pp. VI 205A tutti voi, che gremite quest'Aula delle Udienze, conferendoleun'atmosfera tutta particolare, che Ci riempie di ammirazionee di stupore, il Nostro cordiale aperto benvenuto!Siamo venuti con grande gioia a salutare qui i novelli Cardinali,che, qualche ora fa — come v'è stato annunciato daiBiglietti a voi consegnati dal Nostro Segretario di Stato — Noiabbiamo cooptato nel Sacro Collegio, durante il ConcistoroSegreto. Abbiamo desiderato di non tardare il Nostro primoincontro con voi, chiamati d'ora in avanti a partecipare, a titolopiù stretto e pieno di responsabilità, alla Nostra universalemissione, al Nostro umile servizio di tutto il gregge affidatocida Cristo. 1E questo primo incontro avviene non soltanto convoi, ma con i membri, tanto numerosi, delle vostre singoleChiese, con le Autorità religiose e civili, con i vostri familiari,che vi fanno corona in questo momento, per esprimervi la lorocommozione e il loro affetto.La festosità distesa del momento non richiede certo un discorsoformale ; ma non vogliamo tuttavia esimerci dal cogliereil senso profondo che offre questa occasione, straordinaria nellavita della Chiesa contemporanea, e questa accolta pacifica esignificativa di tutte le genti e di tutte le favelle, qui presso ilSepolcro di Pietro. E non abbiamo che da lasciar parlare lacircostanza, che di per sé stessa è tanto eloquente.Lo spettacolo che voi, venerati Fratelli, offrite con le eletterappresentanze delle vostre Chiese è anzitutto quello dellaunità, della comunione che vive nella Chiesa, di cui la Chiesaè segno visibile nel mondo. Il fatto che i vostri fedeli vi abbianoseguiti fin qui, simboleggiando l'intera famiglia delle singolediocesi a voi affidate, dimostra com'esse vi siano unite, comevogliano vivere con voi questa tappa così onorifica e importantetanto della loro comunità ecclesiale quanto della vostra vita.Si rivive così quella koinonia, che nella primitiva Chiesa diGerusalemme fondeva gli animi dei cristiani con gli Apostoli,ed era nutrita di Eucaristia, di preghiera, di amore fraterno :erant perseverantes in doctrina Apostolorum et communicationefractionis panis et orationibus. 2Si rinnova l'antica disciplina,« nella quale — come ha detto il Vaticano II — i Vescovi di12Cfr. Io. 21, 15-17.Act. 2. 42.


206 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialetutto il mondo comunicavano tra loro e col Vescovo di Romanel vincolo dell'unità, della carità e della pace ». 3E si realizzavisibilmente l'unità del Popolo di Dio, stretto con i propriPastori, nella comunione della fede e dell'amore. Questo spettacolooggi voi offrite a Noi e a tutta la comunità credente,anzi a tutta l'umanità: come offrite altresì un quadro splendidoe commovente dell'universalità della Chiesa.Questa realtà noi troviamo oggi qui resa visibile, quasitangibile. Vi sono le antiche Chiese, di veneranda tradizioneche risale fino ai tempi apostolici o alle vicende più gloriosedell'antichità cristiana, il cui solo nome richiama illustri vicendedi storia religiosa e civile : ecco Palermo, Toledo, Tolosae Magonza, dei primi secoli; ecco Lisbona e Barcellona — alcui Arcivescovo, impossibilitato ad essere fra noi oggi per motividi salute, desideriamo far giungere i Nostri voti più cordiali— del quarto secolo; e poi Wrociaw e Venezia, il cui Patriarcato,benché più recente, si gloria del nome di Marcoevangelista e interprete di Pietro; accanto ad esse, ecco leChiese del Nuovo Mondo, San Juan de Puerto Rico (1511), ilcui Arcivescovo è venuto qui con la vecchia genitrice, madredi 18 figli; e poi Guadalajara nel Messico (1548), Sao Salvadorde Bahia in Brasile (1551), Bogotá in Colombia (1564), Cordobain Argentina (1570), Sao Paulo ancora in Brasile (1745);e poi, nel secolo scorso, Boston e Los Angeles, negli Stati Unitid'America; e Osaka nel moderno e fascinoso Giappone; eSydney e Melbourne, in Australia. Ma sono soprattutto le giovaniChiese, nate dal contemporaneo sforzo missionario ditante energie nascoste, che, con questo Concistoro, vengonoad essere più largamente rappresentate : ecco il Pakistan, conl'Arcivescovo di Karachi, il Kenya con quello di Nairobi, ilCongo col Presule di Brazzaville, e infine l'ampio e sperdutoPacifico, col Vescovo di quella isola di Apia, che visitammonel corso del Nostro viaggio in Estremo Oriente e nel Pacificodi tre anni fa, vedendone da vicino la vitalità generosa, e dacui abbiamo mandato al mondo il Nostro appello per la collaborazionemissionaria. Ë qui presente, pertanto, la Chiesadelle avanguardie, la Chiesa missionaria, « chiamata in ma-3Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 22.


Acta Pauli Pp. VI 207niera più urgente a salvare e rinnovare ogni creatura, affinchétutte le cose siano instaurate in Cristo e gli uomini in Luicostituiscano una sola famiglia e un solo popolo di Dio ». 4E nei Pastori che qui vediamo, attorniati dai loro fedelissimidiocesani, giunti da tanto lontano, Noi abbiamo voluto onoraretutti gli altri Pastori, tutti i sacerdoti autoctoni e gliammirevoli missionari, tutti i fedeli di quei carissimi popoli,affinché brillasse più viva nel mondo la bellezza della loromissione, l'esempio della loro fede, l'ardore genuino della lorocarità apostolica.Accanto a questi dobbiamo far menzione di quei Nostricollaboratori che, per lunghi anni, hanno portato alla SedeApostolica, in un esemplare, fedele, nascosto servizio, il contributodella loro esperienza e delle loro migliori energie:sono vite dedicate alla Chiesa, che tutto hanno dato, e ancoradaranno, per la sua irradiazione nel mondo.Mentre ancora porgiamo il Nostro rispettoso omaggio alleautorità dei vostri singoli Paesi e Città, facciamo voti chequesta pagina di storia, che oggi si scrive, torni a vantaggiodella unità e della fraternità del mondo, e soprattutto a splendoree a consolazione della Santa Chiesa.Conforti il Signore i propositi di questo giorno: e nel suoNome, di cuore vi benediciamo, unitamente a quanti sono quispiritualmente presenti, partecipi della nostra comune letizia.Post meridiem Summus Pontifex in Basilica Vaticana, cum E.misCardinalibus, quibus in Aula Audientiae Biretum rubrum mane sollemniritu imposuerat, Sacrum concelebravit, hanc habens post lectumEvangelium Allocutionem :Fratelli !Solleviamo un istante il capo curvo su l'altare e grave perle parole penetranti e solenni, che la liturgia ci fa ascoltare, eguardiamoci intorno, guardiamo specialmente a voi Fratelliconcelebranti. Lasciamo che un'onda di riverenza e di affezione4Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad gentes divinitus, n. 1.


208 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialecorra sui nostri volti, commensali come ora siamo della mensadel Signore, e riflettiamo a quale titolo. Un vincolo originale,e profondamente ecclesiale, offre questo titolo: voi celebratecon noi ora questo santo Sacrifìcio, perché siete stati da noichiamati a fare parte di quel sacro Collegio Cardinalizio cheè storicamente definito non solo per la sua fondamentale epeculiare posizione canonica in questa Chiesa Romana, maaltresì per la sua funzione spirituale ed operativa a voi affidata,quella d'essere vicini alla nostra persona, di assisteree coadiuvare la missione che a noi da Cristo deriva, di guidarecioè pastoralmente il gregge di Lui, Cristo, la Chiesa, oratanto cresciuta di estensione, di bisogni, di problemi. Graziea voi, Fratelli, e pace a voi, che accogliendo il nostro invito,siete venuti, e subito vi disponete d'intorno alla nostra umilepersona, pronti a condividerne « la sollecitudine di tutte leChiese a servizio cioè ed a conforto di questa Sede Apostolicae d'un altro ben più largo Collegio, quello Episcopale, econ esso di tutto il Popolo di Dio. Qui, su la tomba dell'ApostoloPietro, convalidiamo il comune proposito di rispondereinsieme col cuore e con l'opera alla domanda incalzante delSignore, che sì, noi lo amiamo, lo ameremo, non ameremo cheLui, solo e per sempre, fino alla nostra dedizione totale : ilsacro Collegio, con noi e con quanti lo compongono, dev'essere,in mezzo alla Chiesa, un focolare ardente di carità, luce edamore, d'autorità e di servizio, di fedeltà al vangelo.Oh! esulti il nostro cuore, esulti il vostro, in questo incontrodei nostri sguardi e dei nostri animi ! noi vorremmo riaveresulle nostre labbra i nomi delle vostre persone e ancor piùquelli delle vostre Chiese, dei vostri rispettivi Popoli; che seil tempo ci concedesse di proferirli, sembrerebbe così a noidi far eco alla pagina degli Atti degli Apostoli, che ci dà lalista variopinta dei Popoli rappresentati all'avverarsi del prodigiodella Pentecoste. 2Non dobbiamo noi godere come difesta neh" avvertire che le vostre singole Persone, novelli Cardinali,assurgono in questo momento a rappresentanti dellevostre Diocesi e delle vostre Nazioni? e non possiamo noi con-122 Cor. 11, 28.Cfr. Act. 2, 9, ss.


Acta Pauli Pp. VI 209fidarvi che cotesta pluralità geografica ed etnica è stata intenzionalenella scelta delle vostre persone, e più avrebbe volutoestendersi, se ne avesse avuto possibilità? Il genio della Chiesanon è forse la cattolicità? Vogliamo anche supporre che inquesta stessa cerimonia voi, e coloro che vi assistono, anziquanti hanno occhi limpidi per cogliere il senso di questoavvenimento, sappiano scorgere un segno di cattolicità, cioèdi amore universale. Così ama la Chiesa Romana.Ma a questo punto, cioè al confronto, che ci si prospettadavanti, di questo fatto, di questo rito, compiuto nella Basilicadi S. Pietro, con il mondo che ci circonda, e in cui noistessi viviamo, un problema sorge nel nostro spirito, e forseanche nel vostro, il problema che si chiede se noi siamo all'unisonocol nostro tempo, se vi è rapporto plausibile fra la Chiesae il mondo, come tanto autorevolmente ci fu raccomandatodal recente Concilio ecumenico.Chi di noi si abbandona alla visione di questo tempio, airicordi, alle emozioni ch'esso suscita nell'animo, commossodal rito suggestivo che stiamo celebrando, entra in uno statodi sogno, dimentica la realtà storica e profana, teatro dellanostra vita presente, e si sente trasportato in un altro mondo,fuori dell'ora attuale. Ci sembra di arretrare nei secoli, o megliodi vivere fuori del tempo. Una questione, e questionegrave, tiene vigilante la nostra coscienza; ed è questa: laChiesa vive dentro, o fuori della storia? La Chiesa, con questisuoi incantesimi tradizionali, — perché tali ci sembrano forsei suoi riti, i suoi costumi, i suoi istituti presenti —, non cirende forse estranei alla realtà della storia? non sarebbe essastessa un anacronismo? e questa sua superstite fedeltà a concezionie a istituzioni d'altri tempi non ci distoglie dal movimentouniversale, innovatore del progresso, dell'attualità fuggente?Non ci rende timidi, e solo solleciti di conservare il passato e difrenare la corsa verso l'avvenire?Il problema esiste ; ed ha in questo istante una sua urgenzache potrebbe avere due contrarie ed entrambe false risposte :quella dell'immobilismo, o quella del relativismo. II rapportofra Chiesa e storia non si fìssa ciecamente alle forme del passato,straniando la Chiesa dal flusso della storia che si evolgee che muta, che conquista sempre mirando a mete future e14 - A. A. S.


210 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeescatologiche, come non concede alia Chiesa di disperdere itesori del suo cammino nel tempo, uno soprattutto, inalienabile,la fede, per mettersi affannosamente al passo insensatodi una società, che precipita la sua corsa non trovando altrimentialcuno equilibrio e alcuna pace : la rivoluzione è la suameta, e con essa la perdita della libertà. La Chiesa, invece,ringraziamone Iddio, quand'è fedele a se stessa, ha il duplicee simultaneo carisma della fissità e della velocità, perché possiedela Verità divina ed eterna, estratemporale ed ultratemporale,che, mentre la conserva nella sua vivente identità, laspinge a sempre continuo perfezionamento e rinnovamento.Cose da voi sapute. E cose da voi oggi vissute. Perché nonè vero che le strutture costituzionali e le autentiche tradizionicollaudate dai secoli siano catene che inceppino il camminodella Chiesa nel tempo; esse ne sono insieme il sostegno e lostimolo. Lo ricordiamo a voi, Fratelli Cardinali, a Voi FratelliVescovi e Sacerdoti e Diaconi, affinché non vi facciate vittimedi voi stessi, cioè delle dignità e delle potestà, che la Chiesavi conferisce, quasi fossero pesanti fardelli, che vi obbliganoa difenderne il carattere a scapito della funzione, e quasi fosserod'intralcio, per lo stile nobile e sacro, che esse impongonoalla vostra vita raffigurata su quella di Cristo, 3agli ardimentiliberi e audaci d'un più valido apostolato. Non pensate giammaid'essere fuori della vita vissuta, fuori della storia, per ilfatto che le vostre persone e le vostre idee hanno una formapropria modellata sull'esperienza autorevole della Chiesa; pensatepiuttosto come voi, così compaginati con la Chiesa di Pietro,siete all'avanguardia dei grandi movimenti, che trascinanol'umanità verso i suoi evidenti e per essa così difficilidestini, vogliamo dire l'unità, la fratellanza, la giustizia, lalibertà nell'ordine, la dignità personale, il rispetto alla vita,il dominio della terra senza rimanervi impaniati, la culturasenza rimanervi smarriti... Ed ancora più; ci confidava, ornon è molto, un alto esponente dello sviluppo industriale moderno: « il mondo del lavoro, nel fondo della sua anima inquieta,avida e sofferente, oggi ha bisogno di trascendenza;ha bisogno di chi gliene dia l'annuncio e il segno vissuto nel3Cfr. 1 Cor. 4, 10; 1 Thes. 2, 14.


Acta Pauli Pp. VI 211proprio esempio ... Perché non glieli date, voi ministri di Cristo?perché temete? non conoscete il fascino del vostro messaggioe del vostro ministero? ». 4E quanto più convincente sifa questo discorso, quando pensiamo, come il Maestro ci hainsegnato, che tanto più efficace sarà la testimonianza, se convalidatadall'insuccesso e dalla sofferenza!Ecco allora i pronostici delle buone, delle sante fortune perla causa del Vangelo e per l'incremento della Chiesa salireda questo rito nell'orizzonte dell'avvenire: quanti di voi sonooggi associati al nostro ministero pontificio con questo vincolostrettissimo e peculiarissimo del Cardinalato conforteranno taleministero alla fermezza, al rinnovamento, alla fecondità e nefaranno proprio la testimonianza in questa Poma cattolica efino ai confini della terra. Questo auguriamo, questo chiediamo,nel nome di Cristo e nella veste di Pietro, tutti di cuorebenedicendo.Nous saluons spécialement les Autorités et les pèlerins despays de langue française, ici rassemblés pour cette célébrationvraiment ecclésiale, et Nous comptons sur les nouveaux Cardinauxqu'ils sont venus entourer, pour Nous aider dans notremission. A tous, Nous donnons notre Bénédiction Apostolique.We wish to extend our greetings to the représentatives andpilgrims of English-speaking nations. You have witnessedtoday the wonderful universality of the Catholic Church. Maythe memories of this historie occasion make you ever strongerin your faith and give you much Joy in the Lord Jesus Christ.We give to ail our Apostolic Blessing.Unser herzlicher Gruss gilt in dieser Stunde den Priesternund Gläubigen aus dem Bistum Mainz, den Vertretern derstaatlichen und städtischen Autoritäten. Alle sind hierhergekommen, um dieses freudige Ereignis mit Uns und ihremOberhirten zu feiern. Ihnen und allen Pilgern aus den Länderndeutscher Sprache Unser Apostolischer Segen.A las Misiones officiales, a los queridos sacerdotes, religiososy fieles de lengua castellana, que vemos congregados4Cfr. Mt. 8, 26 ; Io. 15, 20.


212 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeen torno a los nuevos Cardenales, nuestro saludo gozoso decongratulación y el deseo de que este encuentro, ante la Tumbadel Apóstol San Pedro, os aumente los vínculos de comuniónen la misma fe, corroborada por una caridad profunda, yplasmada en un ardiente servicio a la Iglesia. Así lo invocamosdel Señor, con Nuestra Bendición Apostólica.Aos fiéis de lingua portuguesa, diremos: em tres palavras— alegría, pela vossa presença, congratulaçao, pelos vossosnovos Cardeais e felicidades, para todos — levai deste encontróas lembranças do Papa, para as vossas patrias, as vossas terrase familias, com a nossa Bênçao.Subinde Beatissimus Pater anulum tradidit E.mis Purpuratis Patribusrecens creatis.* * *Feria quinta, die xn mensis aprilis, in Aula Consistoriali PalatiiApostolici Vaticani, Summus Pontifex Paulus Pp. VI Biretum rubrumimposuit atque anulum tradidit E.mo Cardinali Stephano Trochta,Litomericensi Episcopo, eique Titulum, « pro hac vice », Sancti IoannisBosco in via Tusculana adsignavit.Antequam novensili Cardinali Biretum impositum est, ipse EminentissimusTrochta grati animi sensus Beatissimo Patri aperuit, quipostea hanc habuit Allocutionem :Siamo assai lieti di ricevere cotesto cospicuo e distintogruppo, venuto a far corona a Lei, Signor Cardinale, in unacircostanza così importante e significativa della sua vita. Vediamocon piacere che è qui rappresentata anche l'Autoritàcivile del suo Paese, a cui rivolgiamo il nostro deferente saluto.A tutti diciamo il nostro grazie ed il nostro benvenuto.Abbiamo ascoltato con animo commosso e attento il nobileindirizzo che Ella, Signor Cardinale, ha testé letto, nel qualeha effuso i sentimenti del suo cuore. E ne prendiamo volentierilo spunto per esprimere a nostra volta quanto, in questo particolaremomento di letizia, sentiamo sgorgarci nell'animo;come pegno di fiducia verso la sua persona; di benevolenza edi amore verso la comunità ecclesiale e civile della Cecoslovacchia;e di speranza per un sereno domani.


Acta Pauli Pp. VI 2131. La sua elevazione alla dignità cardinalizia, da noi decisa— come annunciammo nel Concistoro Segreto del 5 marzoscorso — già fin dal 1969, è stata anzitutto un segno di fiduciaper Lei, venerato e caro Signor Cardinale, per la sua persona.La Provvidenza Divina l'ha tratta da un'umile famiglia, dotatadi integerrime virtù, per fare di Lei un Pastore del Popolo diDio. Come guidate da un filo d'oro, le tappe della sua vita sisono succedute, dimostrando chiaramente il disegno di Diosu di Lei: rispondendo alla vocazione, Ella ha ubbidito allavoce del Signore con generosità assoluta, ponendo le sue forzeal servizio della Chiesa; nella famiglia Salesiana, seguendoda vicino le orme di Don Bosco e di Don Rua, Ella ha trovatoil significato della sua consacrazione a Dio, il quale La poneva,come i suoi Confratelli, al servizio dei più poveri, dei giovani,dei lavoratori. La Provvidenza L'ha inoltre formata alla severae purificatrice scuola della sofferenza, dandoLe anche segnivisibili di un'assistenza che ha del meraviglioso, e L'ha sempreaccompagnata, fino all'Episcopato, che Ella ha accettatocon spirito di servizio in una situazione non priva di difficoltà.E in tutti questi anni, quella mano L'ha sostenuta e confortata,maturando la sua personalità attraverso vicissitudini,che non hanno scalfito la sua disponibilità al dono di sé peri fratelli, e la sua fiducia nella Provvidenza Divina, alla cuiazione Ella si è sempre abbandonata.2. Questo riconoscimento dovuto alla sua persona, si estendeperaltro al di là di essa per abbracciare la sua diletta Patria:e vuol essere perciò un segno di benevolenza e di amore versola Cecoslovacchia, che è sempre tanto vicina al nostro cuore.Essa ha dato grandi figure di Santi, come Venceslao e Adalberto;ha avuto esemplari Vescovi e Cardinali, dei quali, nesiamo certi, Ella saprà essere degno continuatore.Con la dignità a Lei conferita abbiamo perciò voluto dimostrareil nostro affetto verso la comunità dei sacerdoti e deifedeli della Cecoslovacchia : è tutta la Chiesa, nella sua Patria,che abbiamo inteso onorare, e che sentiamo presente in questomomento; ad essa vogliamo assicurare che partecipiamo allesue gioie come alle sue pene, alle sue speranze come alle sueansie, per confortarla e per incoraggiarla nel suo cammino difedeltà a Cristo Signore.


214 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeMa il nostro sguardo si allarga in cerchio più vasto : e pertantovorremmo che, tornando a casa. Ella dicesse a tuttiquanti, nella sua cara Patria, che il Papa è ad essi vicino, liama e li apprezza, li stringe in un unico abbraccio spiritualecome un padre verso i figli amatissimi: e tutti davvero, nonsoltanto i credenti, vorremmo che avessero quest'assicurazione.3. Aggiungiamo, infine, una parola di speranza, sentimentoche nasce strettamente congiunto alla benevolenza, e di cui lanomina del Vescovo di Litomerice al supremo Senato dellaChiesa ha voluto essere un lietissimo auspicio. Noi confidiamo,cioè, che questo atto di distinzione della Santa Sede verso unodei più eletti figli della sua nobile terra possa portare un seriocontributo alla soluzione di quei problemi che la Chiesa ha ildovere di affrontare.Come bene sapete, si tratta soltanto di assicurare alla Chiesala possibilità di svolgere convenientemente la sua missione,essenzialmente spirituale, che pur ridonda al bene totale dellacomunità. Come sottolineammo nel Concistoro del 5 marzoscorso, la nomina di quattro nuovi Vescovi ci è apparsa comeun primo passo nel processo in corso « per avviare a normalitàla situazione della Chiesa nella Repubblica cecoslovacca e ilgoverno canonico di quelle diocesi » ; e così la pubblicazionedella sua elevazione al Collegio dei Cardinali è stata come ilcoronamento degli iniziali e promettenti risultati di tanti pazientie prudenti sforzi. Sono segni di speranza che per noi,come certo anche per voi, è bello raccogliere, in pegno di unsereno e costruttivo avvenire.Con questi sentimenti, noi invochiamo le copiose graziedel Signore per il costante, ordinato progresso civile e socialedella sua Patria, mentre di gran cuore impartiamo a Lei, caroe venerato Signor Cardinale, a voi qui presenti ed a tutti i figlidella Chiesa in Cecoslovacchia la nostra confortatrice BenedizioneApostolica.


Acta Pauli Pp. VI 215LITTERAE <strong>APOSTOLICAE</strong>E.mus P. D. Hugo Titulo Sanctorum Ambrosii et Caroli ad Viam LatamS. R. E. Presbyter Cardinalis Poletti Vicarius Generalis Summi Pontificisin Urbe eiusque suburbiis et districtu eligitur.PAULUS PP. VIVenerabilis Prater Noster, salutem et Apostolicam Benedictionem. —Positum est in Romanorum Pontificum instituto, ut uni e PurpuratisPatribus munus committatur Vicarii Generalis, qui nempe vicaria sedordinaria potestate almae Urbis Dioecesim regat. Quod quidem officiumtuis humeris imponere statuimus, Venerabilis Prater Noster, quemmodo in Cardinalium Collegium cooptavimus. Probe novimus quidemonus non leve esse, sed compertum habemus pastorale studium tuum,ad quod alia ornamenta animi accedunt; quod quidem ipse testatus esin hac Dioecesi, sive prius ut Vices Gerens, sive deinde, post obitumdesideratissimi Cardinalis Angeli Dell'Acqua, ut Pro-Vicarius Generalis.Spes ergo Nos tenet fore, ut haec inclita Urbs, in qua est sedesPetri, te annitente, spiritualibus incrementis augeatur lucemque Christiquoquoversus latius effundat. Quare, motu proprio, certa scientiaNostra deque Apostolicae potestatis plenitudine, officium praedictumtibi, per te vel per legitimos officiales tuos exercendum, cum omnibuset singulis privilegiis, facultatibus, praerogativis, immunitatibus, iuribus,honoribus quoque et oneribus atque emolumentis, quibus alii ineadem hac Urbe eiusque suburbiis et districtu Vicarii in spiritualibusGenerales Romanorum Pontificum, Decessorum Nostrorum, uti, fruipotuerunt seu etiam debuerunt, harum Litterarum vi concedimus actribuimus. Te idcirco Nostrum Urbis, suburbiorum et districtus Vicariumin spiritualibus et Iudicem constituimus ac renuntiamus, curam,regimen, administrationem, liberumque praedicti muneris exercitiumplenarie tibi committentes. Hinc Nos tibi, Venerabilis Frater Noster,mandamus, ut, vigore praesentium, quam primum per te vel per procuratoremtuum possessionem seu quasi possessionem officii Vicariatuset illi adnexorum quorumlibet appréhendas ac retineas, officiumqueipsum Vicariatus eadem forma, qua decessores tui illud exercueruntvel exercere potuerunt ac debuerunt, similiter exerceas, ceteraque omniaet singula ad officium huiusmodi ex iuris praescripto vel usu et con-


216 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialesuetudine spectantia facias, geras, ordines, exsequaris. Te igitur, VenerabilisFrater Noster, rogamus, ut, regiminis et administrationishuiusmodi onus prompta animi devotione suscipiens, munus ipsumsecundum datam tibi a Domino prudentiam sic exerceas, ut exindefructus, quos speramus, proveniant ac divinae retributionis praemiumconsequi merearis. Dilectis autem filiis Nostris tum e clero tum epopulo huius Almae Urbis praecipimus, ut te ea, quae par est, cumreverentia recipiant, tibi faveant, praesto sint ac pareant.Contrariis quibusvis non obstantibus.Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die vi mensis Martii, annoMCMLXXiii, Pontificatus Nostri decimo.EPISTULAAd Exc.mum P. D. Aloisium Lorscheider, Angelopolitanum Episcopum,Conferentiae Episcoporum Brasiliae Praesidem, cum annuum ea in NationeFraternitati Conciliandae Coeptum initium habuit.Na perspectiva da Páscoa do Senhor, vai iniciar-se a Companha daFraternidade - 1973. Com eia, como de há dez anos a esta parte, procura-seanimar cristâmente a Quaresma nesse dileto País, interpelandoos fiéis brasileiros, para que, a sua aprofundada conversáo, par ummaior empenhamento na oraçâo e na penitencia, desabroche em generosasolidariedade, interesse apostólico e gestos concretos de caridade.Que o Deus da paz a todos torne aptos, com toda a especie de bem,para cumprirem a sua vontade, por Jesus Cristo, ao qual seja dadagloria ! 1(( O egoísmo escraviza, o amor liberta » : foi o tema bem escolhido,para o diálogo, a reflexâo e as preces dos fìlhos da Igreja, empenhados,com o firn de bem e para edificaçâo dos irmâos, na vivencia e testemunhodo Misterio Pascal, ou do sumo amor de Deus para com oshomens, concretizado em Cristo, Redentor e Salvador.Amor que liberta : realidade, promessa e esperança, na primeiraPáscoa, vivida pelo Povo eleito, durante e após dura provoçâo. Eia omarca e o faz renitente ao apelo divino para o diálogo amoroso,1Cfr. Hebr. 13, 20-21.


Acta Pauli Pp. VI 217traduzido em vida. E Moisés tem de lhe explicar : « Nao temáis, poisDeus veio para vos provar... para que nao pequéis ». 2Sim, o pecado : ele é mau uso e perda da autentica liberdate, frentea Deus e aos outros. De facto, « foi para que fôssemos livres, que noslibertou Cristo », 3hörnern perfeito e sem pecado. Com a sua vida, mortee ressurreiçâo, Ele veio inaugurar a Nova Lei, ou « lei da liberdade »,cujo código enuncia com simplicidade, confirma e aperfeiçoa, com o« mandamento novo » :« O Senhor, nosso Deus, é o único Senhor ; ama-o, portante,com toda a tua alma, com toda a tua mente e com todas as tuasforças... E ama ao próximo, como a ti mesmo ». Este amor «valemais do que todos os holocaustos e sacrificios » ; e quem o vive


218 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeresponder-lhe, ao afirmar a propria fé no Misterio Pascal, com nmamor como o de Cristo. Este amor encerra o germe da integral verdadehumana, que torna livres os que a seguem a lhes proporciona as alegriasda comunhâo no triunfo da Ressurreiçâo com Cristo.Oxolá sejam estes os sentimentos que suscite e os frutos que façabrotar, em todos os comprometidos e interpelados, a Campanha daFraternidade ; é o que instantemente pedimos a Deus, ao concederaos Veneráveis Irmâos Bispos e a todos os amados filhos da diletaNaçâo brasileira, a nossa Bênçâo Apostólica.Vaticano, 2 de Fevereiro de 1973.PAULUS PP. VI


Acta Secretariae Statu« 219<strong>ACTA</strong> SECRETARIAE STATUSNOTIFICATIOInstitutum cui nomen « Pontificia Opera di Assistenza » in Italia a suismuneribus cessavisse declaratur.Sua Santità Paolo VI nell'Udienza del 24 Aprile 1973, concessa alsottoscritto Cardinale Segretario di Stato, ha ordinato che — in seguitoalla istituzione della (( Caritas Italiana », che è l'ente dell'EpiscopatoItaliano per le attività assistenziali — la Pontificia Opera diAssistenza in Italia, istituita in data 15 Giugno 1953, sia da considerarsisoppressa a tutti gli effetti.Dal Vaticano, 24 Aprile 1973.G. Card. VILLOT


220 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale<strong>ACTA</strong> COMMISSIONUMPONTIFICIA COMMISSIODECRETIS CONCILII VATICANI IIINTERPRETANDISResponsa ad proposita dubiaPatres Pontificiae Commissionis Decretis Concilii Vaticani II interpretandis,propositis in plenario coetu quae sequuntur dubiis, respondendumesse censuerunt ut infra :I(de poena excommunicationis l.s. declaranda)D. - Utrum vigore facultatis n. 13 Rescripti Pontificii Cum admotae,diei 6 mensis novembris anni 1964, Moderator Supremus Congregationisclericalis iuris pontificii uti valeat facultate ponendi actus iurisdictionispro regimine et disciplina interna ad declarandam excommunicationemlatae sententiae in proprios subditos, qui delictum commiserint,quod in sacris canonibus describitur et illa poena punitur.R. - Affirmative.II(de cessatione post quinquennium a commisso munere)D. - 1) Utrum in norma, de qua in n. 2 § 5 Constitutionis ApostolicaeRegimini Ecclesiae universae, praeter Praefectos, Membra etSecretarios Sacrarum Congregationum, comprehendantur quoque Praefecti,Praesides vel aequiparati, Propraesides et Vicepraesides, Membraet Praelati Superiores caeterorum Dicasteriorum et Coetuum seu Ordinumcollegialium Romanae Curiae (ut Tribunalia, Secretariatus, Officia,Commissiones et Comitatus permanentes) ;


Pont. Commissio Decretis Concilii Vat. II interpretandis 2212) Utrum cessatio post quinquennium a commisso munere ConsultorumDicasteriorum, de qua in n. 5 § 1 eiusdem Constitutionis ApostolicaeRegimini Ecclesiae universae, respiciat quoque Consultorescaeterorum Coetuum seu Ordinum Romanae Curiae, necnon Votantes,Referendarios, Consulentes, Commissarios et Peritos Dicasteriorumet Coetuum seu Ordinum, de quibus dictum est.R. - Affirmative ad utrumque, exceptis tamen Coetibus seu OrdinibusRomanae Curiae qui lege propria hac in re regantur (hoc estnominatim Sacra Romana Rota, Camera Apostolica et Collegium ProtonotariorumApostolicorum de numero participantium) necnon, obpeculiarem sui naturam, Secretaria Status seu Papalis, quae ad nutumest Summi Pontificis.Ss.mus Dominus Noster Paulus Pp. VI in Audientia die 18 aprilis1973 infrascripto impertita supradictas decisiones ratas habuit, adprobavitet publicari iussit.PERICLES Card. FELICI, Praeses


222 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeDIARIUM ROMANAE CURIAESEGRETERIA DI STATONOMINECon Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI hanominato :31 marzo 1973. Le Loro Eccellenze Rev.me i Monsignori : Etchegary Roger,Arcivescovo di Marsiglia; Bernardin Joseph,Arcivescovo di Cincinnati; Dwyer GeorgePatrick, Arcivescovo di Birmingham; PogaènikJoze, Arcivescovo di Ljubljana; LorscheiderAloisio, Arcivescovo di Fortaleza;Baroni Gilberto, Vescovo di Reggio Emilia,Membri della Sacra Congregazione per i Vescovi.» » » S. E. Mons. Romero de Lema Maximino, Segretario dellaS. Congregazione per il Clero; P. Hamer JérômeO.P., Segretario della S. Congregazioneper la Dottrina della Fede, Consultori dellaSacra Congregazione per i Vescovi.» » » Gli E.mi Signori Cardinali: Muñoz Duque Aníbal; PalazziniPietro; Otunga Maurice; Volk Hermann,Membri della Sacra Congregazione perla Disciplina dei Sacramenti.» » » S. E. Mons. Casoria Giuseppe, Segretario della S. Congregazioneper le Cause dei Santi; P. TrapèAgostino, O.S.A. ; P. Dezza Paolo, S.I., Consultoridella Sacra Congregazione per la Disciplinadei Sacramenti.» » » Gli E.mi Signori Cardinali: Conway William; RosalesJulio; Wojtyla Karol; Baggio Sebastiano;Pignedoli Sergio; Ribeiro Antonio; MedeirosHumberto S. ; Primatesta Raul Francisco ;le Loro Eccellenze Rev.me Baum William W.,Arcivescovo di Washington; Daem Jules Victor,Vescovo di Antwerpen; Picado Tre josIgnacio, Vescovo tit. di Acque Albe di Mauritania;Salac Josip, Vescovo tit. di Baliana;Brewer John, Vescovo tit. di Britonia, Membridella Sacra Congregazione per l'EducazioneCattolica.


Diarium Romanae Curiae 22331 marzo 1973. S. E. Mons. Villa Gaviria Germán, Arcivescovo di Barranquilla;D. Medina Jorge; D. Restrepo Diego;P. Gutiérrez Anastasio, C.M.F.; P. LuvtenNorbert, O.P. ; P. Latourelle René, S.I. ;P. Sánchez Vega Miguel, S.M. ; Suor HermannClaire, F.d.C; Sig. Lazzati Giuseppe; Sig.Agazzi Aldo, Consultori della Sacra Congregazioneper l'Educazione Cattolica.» » » Gli E.mi Signori Cardinali: Wyszyúski Stefan; MozzoniUmberto; Palazzini Pietro; Pappalardo Salvatore;gli Eccellentissimi Monsignori : Senyshyn Ambrozij, Metropolita di Philadelphia degliUcraini; Worku Sebhatu, Eparca di Adigrat;Dudick Michael Joseph, Eparca di Passaicdei Ruteni; Stratiew Metodij Dimitrov, Vescovotit. di Dioclezianopoli di Tracia; StarnatiGiovanni, Amministratore Apostolicodell'Eparchia di Lungro; Nyary Ernest CharlesAlbert, Arcivescovo di Bagdad dei Latini,Membri della Sacra Congregazione per leChiese Orientali.» » » S. E. Mons. Doumith Michel, Vescovo di Sarba; Mons.Moeller Charles, Segretario del Segretariatoper l'Unione dei Cristiani; Mons. MarusynMiroslav Stefan; Mons. Joubeir Antoine;Mons. Virgulin Stefano; Mons. Hirka Jan,Ordinario dell'Eparchia di Presov; P. ZuzekIvan, S.I.; P. de S. José Miguel Angel, S.C.;P. Caloyeras Dominique, O.P. ; D. Lanne Emmanuel,O.S.B.; P. Chimy Jeronim, dei Basilianidi S. Giosafat; P. Asghedom Samuel,O.C. ; P. Dumont Christophe, O.P., Consultoridella Sacra Congregazione per le ChieseOrientali.» » » Mons. Sauget Joseph Marie; Rev. Eman Ghebre Mariam,dell'Eparchia di Asmara; P. Macomber William,S.I. ; D. Raquez Olivier, O.S.B. ; P. vanDe Paverd Frans, O.S.A. ; P. Wawryk Mychajlo,dei Basiliani di S. Giosafat, Consultoridella Commissione Speciale per la Liturgianella Sacra Congregazione per le Chiese Orientan.


224 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeNECROLOGIO31 marzo 1973. Mons. Filippini Francesco Venanzio, Vescovo tit. di Tinisadi Numidia.2 aprile » L'E.mo Signor Cardinale Lefebvre, già Arcivescovo diBourges.7 » » Mons. McQuaid John Charles, già Arcivescovo di Dublino.» » » Mons de Sá Leào y Seabra Pompeu, Vescovo di Malanje.13 » » Mons. Anglim Mario Roberto Emett, Vescovo tit. di Gaguari,Prelato di Coari.16 » » Mons. Moussess Curiacos, Vescovo di Amadiyah deiCaldei.27 » » Mons. Rayappa Peter Francis, Vescovo tit. di Arabisso.28 » » Mons. Zaplana Bellizza Alfonso, Vescovo di Tacna.29 » » Mons. Ferrari Erico, Vescovo di Santa Maria.


An. et vol. LXV 31 Maii 1973 N. 5<strong>ACTA</strong> <strong>APOSTOLICAE</strong> <strong>SEDIS</strong>COMMENTARIUMOFFICIALEDirectio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana<strong>ACTA</strong> PAULI PP. VICONSTITUTIONES <strong>APOSTOLICAE</strong>MARUANAE-MOKOLENSISIPraefectura Apostolica Maruana-Mokolensis ad gradum dioecesis evehitur.PAULUSSERVUSEPISCOPUSSERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMQui Sanctissimi Numinis consilio universae Ecclesiae gubernandaepraepositi sumus Petri successores, in hac sane re curas Nostras omnesdefigimus studiumque omne consumimus, ut videlicet divina Christireligio et fides, quam Apostoli per universum terrarum orbem praedicarunt,Patres illustrarunt, maiores Nostri Romani Pontifices ut pupillamoculorum tuiti sunt, fines usque proferat inter gentes ac laetissimaemessis more ac modo fructus amplissimos redderet. Quam obrem, cum Praefectura Apostolica Maruana-Mokolensis haud parva suscepissetincrementa, maioraque suscipere posse videretur si in formamdioecesis redigeretur, atque simul bene fieri existimavimus, si id ageremus,hanc etiam ob causam, ut Patribus ibi laborantibus et meritalaus tribueretur, et animus adderetur ad novos labores. Quae cum itasint, venerabilibus Fratribus Nostris S. R. E. Cardinalibus SacraeCongregationis pro Gentium Evangelizatione praepositis sententiam15 - A. A. S.


226 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialerogatis ; item venerabili Fratre audito Ioanne Jadot, Archiepiscopotitulo Zuritano atque in Camerunensi Re publica Pro-Nuntio, ApostolicaNostra auctoritate Praefecturam Apostolicam Maruanam-Mokolensemin dioecesis formam redigimus, eodem nomine iisdemque finibus,factis nempe iuribus quae ad dioeceses pertinent. Quam profecto dioecesimmetropolitanae Sedi Yaundensi subicimus suffraganeae, simulconstituentes, ut Sacrae Congregationi pro Gentium Evangelizationesit obnoxia. Sedem episcopalem in urbe Maruana statuimus, cum iuribuset oneribus propriis. Indulgemus praeterea ut Canonicorum locoConsultores dioecesanos ad tempus deligantur, qui Episcopo consilio etopera assint. Cetera autem, administratio dioecesis, iura et onera cleriac populi, similia, iure Canonico temperentur. Ultimum mandamus, uthas litteras Nostras venerabilis Frater Ioannes Jadot, cuius mentionemfecimus, ad rem adducat, actaeque rei documenta exaret atque sincerisexemplis ad Sacram Congregationem Fidei Propagandae cito mittat,facta facultate alium virum legandi ad hanc rem, si visum fuerit.Ceterum hanc constitutionem nunc et in posterum efficacem esse etfore volumus ; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorumres est religiosae serventur atque igitur vim suam obtineant.Datum Romae, apud S. Petrum, die undetricesimo mensis Ianuarii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.£B ALOISIUS Card. TRAGLIA AGNELLUS Card. RossiS. B. E. Cancellarius S. Congr. pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensLoco £g PlumbiIosephus Rossi, Ep. tit. Palmirenus, Proton. Apost.Iosephus Massimi, Proton. Apost.In Secr. Status tal., n. 281262.


Acta Pauli Pp. VI 227IIYAGUANAEPraefectura Apostolica Yaguana in Camerunensi Republica ad gradumdioecesis evehitur.PAULUS EPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMUt apostolicum Nostrum postulat Magistri ac Pastoris officium, aptiorenempe in dies ratione Christi evangelio proferendo consulendi, censuimusiam esse praefecturam apostolicam Yaguanam ad dioecesis dignitatemattollendam. Id enim non solum requirunt pastorales ibi locorumsuscepti labores rerumque religiosarum feliciter capta incrementa, verumetiam quae maiora in posterum fieri praevidentur. De sententia igiturSacrae Congregationis pro Gentium Evangelizatione, audito quid hocsuper negotio sentiret Venerabilis Frater Ioannes Jadot, Archiepiscopustitulo Zuritanus atque in Camerunensi Republica Apostolicus Pro-Nuntius, summa Nostra potestate praefecturam apostolicam Yaguanamad gradum dioecesis attollimus, eodem nomine iisdemque finibus, factisnempe iuribus quae ad dioeceses pertinent. Quam profecto Sedi metropolitanaeYaundensi subicimus suffraganeam, simul statuentes ut SacraeCongregationi pro Gentium Evangelizatione sit obnoxia. Sedem episcopalemin urbe Yaguana statuimus, cum iuribus et oneribus propriis.Indulgemus praeterea ut Canonicorum loco consultores dioecesani adtempus deligantur, qui Episcopo consilio et opera assint. Cetera autem,administratio dioecesis, iura et onera cleri ac populi, similia, iure Canonicotemperentur. Mandamus etiam ut has Litteras Nostras VenerabilisFrater Ioannes Jadot, cuius mentionem fecimus, ad rem adducat,vel ab eo delegatus sacerdos, actaeque rei documenta exaret atque sincerisexemplis ad Sacram Congregationem pro Gentium Evangelizationecito mittat.Ceterum hanc Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse


228 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeet fore volumus ; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorumres est religiose serventur atque igitur vim suam obtineant.Datum Romae, apud S. Petrum, die undetricesimo mensis Ianuarii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.£B ALOISIUS Card. TRAGLIA AGNELLUS Card. RossiS. R. E. Cancellarius S. Congr. pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide PraefectusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensLoco © PlumbiIn Secr. Status tab., n. 231261.Iosephus Del Ton, Proton. Apost.Eugenius Sevi, Proton. Apost.IIITELLICHERRIENSIS(MANANTODDYENSIS)Quibusdam detractis territoriis ab Eparchia Tellicherriensi, nova constituitur,nomine « Manantoddyensis ».PAULUSEPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMQuanta gloria Ecclesiae Orientales usquequaque floruerunt ac floreant,tum felix sanctorum Patrum abundantia et sanctitas ostendit,tum concilia, omnium celeberrima, ex universa christiana re publicaibi acta, in quibus praecipua sanctissimae religionis nostrae capitadefinita sunt, tum ubique constituta coenobia, ad virtutem colendammoresque conformandos aptissima, cetera. Quae sane causa est, curhaec Romana et Apostolica Sedes et summa semper admiratione adeasdem respexerit, et, quantum maxime potuit, earum rebus ac necessitatibusprovidere studuerit. Cum igitur Sacrae Congregationi proEcclesiis Orientalibus visum fuerit e territorio Eparchiae Tellicherriensis,nimis patentis, novam condi Eparchiam, Nos re bene conside-


Acta Pauli Pp. VI 229rata, haec quae sequuntur, decernimus atque iubemus. Ab EparchiaTellicherriensi civiles districtus detrahimus, quibus sunt nomina vulgaria: Nord Wyanad, Sud Wyanad, Shimoga, Chigmagalur, Hassan,Mandya, Mysore, Nilgiris, iisque novam Eparchiam constituimus, cuiuserit appellatio Manantoddyensis, ab urbe regionis principe Manantoddy.Huius Ecclesiae Sedem atque Episcopi domicilium in hac eademurbe ponimus, cathedramque docendae doctrinae in templo praecipuoloci, quod nempe iuribus debitis insignimus. Tum Eparchiam praeterea,tum eius Eparchum metropolitanae Sedi Ernakulamensi eiusqueMetropolitae subicimus suffraganeos. Ad cetera quod attinet, scilicetregimen atque administrationem Eparchiae, iura cleri et populi, similia,id servandum statuimus, quod ius Orientale praescribit.Ceterum hanc Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse etfore volumus ; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorumres est religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant.Datum Romae, apud S. Petrum, die primo mensis Martii, annoDomini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, Pontificatus Nostridecimo.IOANNES Card. VILLOTSecretarius StatusPro S. Congr. pro Eccl. Orient. Praefecto£& MARIUS BRINIArchiep. tit. Algizen., a SecretisEDUARDUS MARTÍNEZAdsessorLoco £& PlumbiIn Secr. Status tab., n. 230713.Iosephus Del Ton, Proton. Apost.Eugenius Sevi, Proton. Apost.LITTERAE <strong>APOSTOLICAE</strong>ILiviae Pietrantoni, quae et Soror Augustina, beatorum honores decernuntur.Sacrarum Litterarum voces, quae ab adorando Filii Dei ore prodierunt: « Estote ergo perfecti, sicut et pater vester caelestis perfectusest » (Matth. 5, 48) ; item aliae : « Qui fidelis est in minori, et in


230 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialemaiori fidelis est » (Luc. 16, 10), paene summam exhibent tum vitaetum etiam pietatis famulae Dei Augustinae, Sororis a Caritate. Cuiusprofecto virtutem praestantem et admirabilem iudicio Nostro con^firmare consilium est, atque universae populi Dei multitudini adimitandum proponere. Tam sancta enim femina, nullis ambagibus, miraconstantia ad Deum, principium suum, usquequaque contendit, perfectioneet absolutione optimi in omnibus rebus. Quod sane, quasipalaestra recte agendi, intentum ad virtutem animum ita instruxit atquecomparavit, ut ferro tandem lacessita pia Soror neque amorevitae repugnaret, et fuso aeque sanguine opprimeretur.Beata Dei famula « Pozzaliae », qui est regionis Sabinae pagus,in lucem edita est, die xxvn, mense martio, anno MDCCCLXIV, FranciscoPietrantoni et Catharina Costantini parentibus, de undecim fratribussecunda. Eodem autem die, quo nata, fuit sacra Baptismi aquaabluta, Liviae, Ulpiae, Candidae nominibus impositis. Maiorum, parentuminsignis pietas," ac divini reverentia cultus.Amplius autem quattuor annos nata, chrismatis sacramento firmataest ; quae etiam litterarios ludos, seu scholas, frequentavit pulcherrimofructu, tametsi saepe abesse invita cogebatur, ut absentis forte matrisvice fungeretur, domum administraret. Catechismi diligentissima fuit,quem et longe facile memoriae mandabat, et aequales docebat, maximefraterculos ; quin, cum hora religiosae institutionis propinquabat, Liviaeundi desiderio flagrabat.Cum autem secundum aut tertium decimum annum ageret, ut tummos erat, sacrosanctum Christi Corpus primum suscepit, idque eximiapietate. Interim avi sui, senescentis, et patris, saepius aegrotantis,curam sustinebat cara ac iucunda filia, aut agros petebat, suis operamdatura, ceterisque officiis fungebatur, quae multa fratrum cohors etruris opera poscerent. Erat, cum tantus esset agendarum rerum etlaborum cumulus, sive domesticorum sive externorum, ut Livia pallesceretet extenuata languescere!, nulla prorsus querela. Erat etiam, cumob singularem eius operam tum ipsa tum sociae ab opere ante tempuscessare possent, ut una simul rebus divinis assisterent : semper enim eimulto iucundissimum fuit et Dei templa frequentare, et divinas canerelaudes, et preces fundere.Adulescente autem aetate, cum sibi firmiter proposuisset uni Deoomni cum castitate servire, delatas condiciones omnino recusavit. Quiatamen incertum et obscurum qua via, in qua religione, quibus subsidiis,idcirco sermonem hac de re cum nullo communicabat.


Acta Pauli Pp. VI 231At caelorum Pater haesitanti affuit, ope cuiusdam viri religiosi,Sodalis a Misericordia, matris ipsius consanguinei. Qui cum studiosampuellam audisset, curam tantam negotii suscepit, ut Livia, omnibus quaeimpedimento essent superatis, tandem Instituto Sororum a Caritate,quas a S. Ioanna Antida Thouret cognominant, Romae exciperetur,anno videlicet MDCCCLXXXVI, mense martio. In initio vero consiliotam acquievit, ut parentibus constanter scriberet se eo vitae instituto,quod cepisset, esse beatissimam, et cotidie Deo gratias persolvere, quodad id vocasset.Ante autem inceptum noviciatum, interroganti magistro pietatisquo consilio Institutum ingressa esset, respondit candida iuvenis se eamente venisse, ut sancta fieret. Quae habitu religiosarum suo temporeinduto acceptoque nomine Augustinae sane plurimum in virtute profecit.Diceres eam cum veste novum hominem induisse, in iustitia etsanctitate veritatis creatum (cf. Eph. 4, 24) ; quae et molestias et incommodaaequo animo caperet, et officia egregie tueretur, et dignitatireligiosae condicionis serviret.Eo interim spatio, quod inter noviciatum et religiosa vota intercedit,partes ei datae, ut Romae, in valetudinario a Sancto Spiritu, aegrisassiderei. Neque ibi tum rerum religiosarum status quietus et placatus.Etenim post annum MDCCCLXX, quo anno cives Ecclesiae hostiles rerumsummam Romae habuerant, res in peius verterant omnisque in valetudinariisvel species alendae aut excitandae fidei in animis fuerat inhibita.In tam iniqua temporum fortuna Dei famula prudentiae atquecaritatis praesidia sibi comparavit. Atque initio puerulis curandispraeposita, tanto amore officia exhibuit, ut innocentes matrem dicerent.In ea vero re, sane quam profuit usus quem magnum in domo suaconsecuta erat, atque adhibita semper cum fratribus lenitas et aequabilitas.Brevi autem est Augustina in alios aegrotorum ordines translata,quibus eadem prorsus alacritate inserviit. Gravi tum ac perniciosomorbo correpta, beatae Mariae Virginis beneficio convaluit; quam obrem, novum ei graviusque officium datum est, ut tabe laborantibusassiderei, tunc primum in valetudinario a S. Spiritu exceptis; cuiusrei laetitia etiam in vultum erupit.Interim die xxix mensis septembris, anno MDCCCXCIII^ voti religionese obstrinxit ; quae causa fuit, ut ceu hostia Deo sacra, studia suain Deum proximumque accenderet. « Sum Christi sponsa, exclamabateo die, cui soli placere volo, vel impendio vitae ».


232 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeQuanta autem virtute, fortitudine, robore ibi opus esset, ubi morosissimiquique homines, indociles, corpore et animo fracti iacerent, idsoli Deo notum et illis, qui praesentes, testes ac spectatores fuerunt.Augustina ergo, iustitiae et lucis armis induta ad beati Pauli verba(cf. Rom. 6, 13; 13, 12), probris, conviens, maledictis, minis, ingestisinterdum manibus, aequitatem, gratiam, benevolentiam interponere.Cum tamen et ipsa in eundem phthisis morbum implicita esset, cumqueminae ac terrores a quibusdam aegrotis iam saepius iactarentur, susceptumest consilium ab iis qui rei praesidebant, sedis eius alio transferendae.In qua re tamen Dei famula haud facile acquievit ; sed sui prodiga :« Mater, inquit antistitae suae, iam me patere infectis huius modi adhucservire unam ; si enim aliam huc, mei loco, suffeceris, timendum, ne etipsa morbo eodem infestari incipiat, atque idcirco non una, sed duaevictimae simus ». Itaque, facta potestate, in gradu stetit.Ceterum, die xin novembris, anno MDCCCXCIV, coorta procella est.Quidam enim aegrotus, cum in eam opinionem venisset falso, eam inillum delationis libellum composuisse, tamquam sicarius audacissimusinermem aggressus, septies cultro percussam oppressif. Quae, cum vix :« Maria, auxiliare ! » admurmurasset, nullo pro vita certamine, serenoore de medio decessit.Augustinae vita non miraculis aut operibus nitet egregiis, sed planecommunis fuit, quin etiam umbratilis, qualis solet esse obscurae puellae,Sororis, nosocomae vita. Atqui .singularis et egregius fuit amor, etperfectio, et religio, et fides, quibuscum usitata cotidianae vitae operaintexebat. Hinc igitur, qua erat animi simplicitate ac sinceritate, culpasomne genus studiose vitabat ; hinc, qua erat erga Deum caritate, incredibilidesiderio tenebatur sui donandi, quod eius agendi rationem totamafficeret, quodque ceu vivax ignis et avidus, in flammae speciem glisceret.Qua studio mota, iam tum, cum domi suae esset, aiebat : « Ego autemeam religionem ingrediar, in qua nihil umquam habeam requietis,neque die, neque noctu; via enim quae ducit ad beatam aeternitatem,aspera. In quam qui contendere velit, nullum totius est iter,quam Iesu Christi patientis ».Desiderium autem hoc, quo alios sibi in omnibus anteponebat etsibi uni damna et incommoda potius servabat, maxime in assistendoaegrotis nituit; quos, ut mos fuit omnium sanctorum iudicare, verissimaChristi membra reputabat. Nempe horum sputa et sanguinemtergere, et officiis fungi ingratis suum esse ducebat, etiam tum, cum


Acta Pauli Pp. VI 233muneris alius hoc esset. Frequenter totam noctem ad aegrotorum custodiampro ceteris vigilabat, ut hi plus quietis caperent.Itaque caritas amplissime atque honestissime triumphabat, ut propositumerat Instituto suo atque tritum illud significabat : « SolusDeus » !Augustum vero caritatis templum fides spesque fulciebant. Fidesvidelicet, qua non solum verbis et promissis Dei auctoritatem tribuebat,sed etiam praesentem illum et auctorem in omnibus seu rebus seueventibus percipiebat, praecipue in egentibus, secundum Evangelii placita(cf. Matth. 25, 40). Spes deinde, quam varii vitae casus, loca, temporamanifesto patefaciebant. Quod enim tam crebro de caeli beatitudineelocuta fuerit, id arguit studia et consilia sua cuncta, humanisomnibus posthabitis, eo semper spectasse, ubi animus Deo perpetuofrueretur.Ceterum facile efficitur eius generis vitam, gloriae Dei procurandaeunice deditam, atque proximi bono mirifice mancipatam, nonnisi fidesanctissima, et spe bona, et caritate perpetua niti potuisse iisque ali.Ad eius autem pietatem quod attinet, ea quidem in omnibus elucebat,maxime vero in precibus; quibus fundendis adhuc puerula itainstabat, ut interdum in serum noctis et ad lucem usque extraheret,genibus flexis, ad lectuli sui pedes. Cum vero ruri esset, ubi poterat, areliquis omnibus paulum decedebat, ut apud se commode precaretur.Quin etiam puellas, laboris socias, ad idem invitabat. Nonnumquam,cum a communi opere cessatum esset, exemplo et gratia comitatumredeuntium, et in his viros, inducebat, ut una Deo preces admoverent.Postquam vero professa est Instituti sui religionem, nulla aut quietemaut otium iucundiora putabat, quam quae sibi daret coram SS. sacramentoaltaris.Eucharistia erat ei panis et amor. Christi Redemptoris passionemsancte colebat, potissimum pio Viae Crucis exercitio, ut dicunt. PraeterChristi et beatissimae Virginis Mariae, Sanctorum etiam nominaet patrocinia ingenue invocabat : S. Ioseph, nempe, S. Aloisii Gonzagae,S. Vincentii a Paulo, aliorum.Castitas praeterea, temperantia, prudentia, paupertas, aequitasanimi, summa.Cum homicidae furor in Augustinam efferbuit, sane hic ignorabatse inscium ad lucernam, quae semper latuisset, super candelabrumcollocandam profuturum. Ceterum sollemnia ipsa funeris honestissima


234 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeevincunt unam fuisse omnium opinionem : Sororem Augustinam iamSanctorum degere vitam, aeterna luce beatam.Increbrescente autem famulae Dei fama sanctimoniae, quam Deusmiraculis etiam visus est comprobare, Causa de Beatorum caelitumhonoribus ei decernendis est acta; atque post ordinarios, ut appellant,processus tum in Romana, annis MDCCCCXXXVi-MDCCCCXXxrx, tum inTiburtina dioecesi, annis MDCCCCXXXVI-MDCCCCXXXVIII, habitos, Commissiointroductionis Causae, apud Sacram Rituum Congregationeminstituendae, die xiv mensis decembris, anno MDCCCCXLV, a Pio XII,Decessore Nostro fel. rec, est obsignata.Apostolicis deinde inquisitionibus absolutis, de virtutibus theologalibuset cardinalibus venerabilis Augustinae est disceptatum; quas,omnibus perspectis et expensis, a famula Dei heroum in modum cultasesse Nos Ipsi, lato decreto die xix mensis septembris, anno MDCCCCLXVIII,ediximus.Exercita deinde quaestione de miraculis, quae eiusdem famulaeDei nomine invocato, a Deo ferebantur patrata, omnique re in suetiscomitiis diligenter exquisita, Nos die xxn mensis iunii, hoc anno, deduobus pronuntiavimus constare.Deinde diem statuimus, quo ad sollemnem beatificationem deveniatur,videlicet xn huius ipsius mensis et anni. Quo feliciter orto,sacra in Petriano templo facientes coram amplissimo Patrum Cardinaliumatque Episcoporum coetu, Romanae praeterea Curiae Officialibus,Sodalibus Instituti Sororum a Caritate quam plurimis, ac frequentissimoundique venientium christianorum congressu, precibusaccedendum esse censuimus Sacrae Congregationis pro Causis Sanctorum,ac tam ab omnibus exspectata verba pronuntiavimus, quaesequuntur :« Nos, vota multorum Fratrum Nostrorum Episcoporum,totius Congregationis Sororum a Caritate S. Ioannae AntidaeThouret pluriumque christifidelium explentes; Sacrae Congregationispro Causis Sanctorum praehabito consulto; maturainterposita deliberatione et superna luce pie implorata, vi etauctoritate Nostra apostolica venerabilem servam Dei AugustinamPietrantoni, Sororem Congregationis praedictae Sororuma Caritate, in album Beatorum ascribimus, facultatemfacientes, ut eius festum die eius natali xin mensis novembris,in locis et modis iure statutis, quotannis celebrari possit. Innomine Patris et Filii et Spiritus Sancti ».


Acta Pauli Pp. VI 235Postquam vero novam Beatam precatione propria invocavimus, eiusdemlaudes sermone celebravimus, exempla sancta cunctis ad meditandumproposuimus.Has vero Litteras nunc et in posterum efficaces esse et fore volumus ;ita quidem ut quae per eas decreta sunt ab iis quorum res est religioseserventur, atque igitur vim suam obtineant. Quarum Litterarum efficacitatinulla, cuiusvis generis, contraria praescripta officere poterunt.Nemini praeterea haec voluntatis Nostrae documenta vel scindere velcorrumpere liceat; quin immo eorum exemplis et locis, sive typis impressissive manu exaratis, quae sigillum viri praeferant in ecclesiasticadignitate constituti simulque ab aliquo publico tabellione sint subscripta,eadem omnino habenda erit fides, quae his haberetur, si ostenderetur.Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die xn mensisnovembris, anno MDCCCCLXXII, Pontificatus Nostri decimo.Loco £& SigilliIn Cane. Ap. tab., vol. II, n. !,.PAULUS PP. VIIIIn insula Cypro Nuntiatura Apostolica constituitur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Id semper fuit huius ApostolicaeSedis proprium : cum omnibus populis atque nationibus vinculis coniunctioniset amicitiae coniungi. Hoc autem non solum natura sua etindole facere consuevit, cum Ecclesia a pacis aeternae Rege nata etorta sit, sed hac de causa praeterea, quod pax et concordia inter Ecclesiamet gentes constituta tum sacri Evangelii propagatione obsecundat,in quam rem sunt apostoli missi et Ecclesia condita, tum civiumprosperità ti ac felicitati favet, quorum ingenia acuit, industriam auget,mores ad leges aeternas conformat. His de rebus bene fieri visum est,si etiam in insula Cypro Nuntiatura Apostolica constitueretur, in quainsula eae sunt condiciones rerum, ut non solum et commoda comparariposse spes sit, quae innuimus, sed etiam sanctiores cum fratribus abEcclesia separatis necessitudines fieri praevideantur, quod quantumutilitatis afferre possit nemo non videt. Placet ergo in insula Cypro


236 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeNuntiaturam Apostolicam condi atque constitui, cum iuribus et oneribusquae huiusmodi legationum sunt propria. Contrariis nihil obstantibus.Ceterum, volumus ut haec quae mandavimus sive nunc sivein posterum valeant suosque effectus habeant.Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die xinmensis Februarii, anno MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri decimo.Loco -jJB Sigilli£8 ALOISIUS Card. TRAGLIA, S. R. E. CancellariusIn Apost. Cane, tab., vol II, n. 39.IIINuntiatura Apostolica in Bangladesa constituitur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Catholica Ecclesia, Christo, pacisRege, nata, quae naturale habet concordiam gignere gentibus, id sempersanctum ac sollemne duxit cum omnibus populis amicitiae iungerefoedus resque communes cum illis ita componere, ut simul magnasibi propagandae religionis facultas fieret, simul cives maioris progressioniscommoditates perciperent; ad quam rem profecto unus omniumconsensus, religiosae videlicet atque civilis potestatis, quammultum conferat, nemo non videt. Cum ergo iam Sacrae Congregationipro Gentium Evangelizatione, seu de Propaganda Fide, publicisab Apostolica Sede cum Bangladesa initis rationibus, utile visum sitibi loci Nuntiaturam Apostolicam condere, Nos, eo potissimum consilio,ut vita catholica, disciplina, industria augeantur, Sacrae Congregationissententiam probantes, praesentibus litteris in nobili BangladesanaRe publica Nuntiaturam Apostolicam auctoritate Nostraconstituimus, cuius sedem in urbe Dacca ponimus, factis iuribusdebitis. Ceterum volumus, ut hae litterae Nostrae, sive nunc sive inposterum ratae habeantur, suosque effectus promereant.Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die II mensisMartii, anno Domini MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri decimo.Loco £& SigilliIOANNES Card. VILLOT, a publicis Ecclesiae negotiisIn Secr. Status tab., n. 23181,5


Acta Pauli Pp. VI 237IVNuntiatura Apostolica in Australia conditur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Quoniam universae Ecclesiae regendaesunt Nobis cum Romano Pontificatu impositae partes, omni idcircodiligentia studemus, ut ea proposita et consilia exsequamur, quae admaiorem christiani populi, immo universi humani generis procurandamutilitatem conducant. Libenti igitur animo ac spei pienissimo sententiamaccipiendam esse censuimus Sacrae Congregationis pro GentiumEvangelizatione, quae proposuit ut Nuntiatura Apostolica in Australiaconderetur. Non dubitamus enim quin artior inter Sanctam Sedem etFoederatas Australiae Civitates excitata necessitudo catholicae rei provehendaemaxime ibi locorum faveat. Quae cum ita sint, Nos, certascientia ac matura deliberatione, harum Litterarum vi NuntiaturamApostolicam in Australia constituimus eidemque omnia et singula deferimusiura, privilegia, honores et praerogativas, quae huiusmodi Legationumsunt propria. Decernimus praeterea ut conditae Nuntiaturaesedes in urbe Australiae principe, vulgo Canberra, ponatur. Quae veroper praesentes Litteras statuimus firma sint omnino nunc et in posterum,vimque suam habeant, contrariis quibuslibet non obstantibus.Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die v mensisMartii, anno MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri decimo.IOANNES Card. VILLOT, a publicis Ecclesiae negotiisLoco © SigilliIn Secr. Status tab., n. 2kW0.VBeata Maria Virgo Perdolens patrona Congregationis Passionis Iesu Christideclaratur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Quam ardens usque fuerit fratrumsodaliumque Congregationis Passionis Iesu Christi in SanctissimamDei Matrem religio, studium quam adsiduum ad eiusdem inter chri-


238 Acta Apostolicae Seáis - Commentarium Officialestianos fideles proferendam pietatem, sive sancti Conditoris ipsius vitasanctaeque actiones significanter produnt, sive quae eius filii per decursumtemporis multa ac praeclara aggressi sunt et perfecerunt opera.Quapropter, libentissimo Nos animo cedendum esse censuimus votis etprecibus fratrum illorum omnium, petentium videlicet ut Beata VirgoMaria Perdolens praecipua apud Deum Congregationis suae Patronaconfirmaretur. De sententia igitur Sacrae Congregationis pro Cultu Divino,deque Nostrae Apostolicae potestatis plenitudine, harum Litterarumvi perpetuumque in modum Beatam Mariam Virginem Perdolentempraecipuam apud Deum Patronam totius Congregationis PassionisIesu Christi confirmamus, seu iterum constituimus ac renuntiamus,omnibus adiectis honoribus ac privilegiis liturgicis, quae talibus Patronisrite competunt. Contrariis quibusvis non obstantibus. Ceterum volumusut hae Litterae Nostrae religiose serventur suosque effectus sivenunc sive in posterum habeant.Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die VIII mensisMartii, anno Domini MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri decimo.Loco £& SigilliIOANNES Card. VILLOT, a publicis Ecclesiae negotiisIn Secr. Status tab., n. 280690.EPISTULAEIAd E.mum P. D. Villelmum S. R. E. Cardinalem Conway, ArchiepiscopumArmachanum, Episcopalis Conferentiae Hiberniae Praesidem, pecuniaadsistentiae socialis causa constituta.The décision of the Irish Episcopal Conference to establish a specialFund to be known as " Trocaire ", for works of social assistanceespecially in developing countries, is a most worthy initiative. Onthe ève of its inauguration we are pleased to teli you how highly weregard the undertaking, coming as it does at a time when we aremaking an appeal to the entire Church to be sentive and responsive tothe needs of mankind.


Acta Pauli Pp. VI 239By instituting this Fund, the Irish Church is giving further expressionto that concern which, according to the Gospel, Christiansmust have for their brothers and sisters in need. It is by no means thefirst time that your people have demonstrated such concern : on severalrecent occasions they have shown themselves most generous in reliefworks. Every year, moreover, they willingly contribute in variousways to the missions. But it will indeed be most praiseworthy if whilecontinuing their commitment to the missions and without lesseningin any way their much needed support for the works of the Propagationof the Faith, the Catholics of Ir eland can also maintain a new agencythat has funds readily available for a variety of other human needs.In this way their desire to render loving service will become all themore operative.Furthermore since it is the nature of all social organizations toexercise a formative influence upon the community which créâtes them,Trocaire can be valuable not only because of its material contributiontowards human betterment, but also because of the spiritual influenceit can have upon the Irish people themselves, and especially upon theyounger generation, by fostering ever greater good will and love towardsothers. The law of Christian maturity demands that we lose ourselvesin concern for others. One must not wait until ali problems at homeare solved before beginning to address oneself to those of the neighbour.In fact an awareness of the immensity of the tasks and problems ofprogress which face humanity as a whole can stir individuáis to workmore seriously for progress in their own society.We pray for the success of this courageous enterprise undertakenin the name of Jesus Christ. May it serve both as an inspiration toyour people and as an example to others of that fraternity and solidaritywhich is especially necessary at this time. May it be indeedan effective expression of the Christian vir tues of justice, compassionand love.To you, to your brother bishops, and to ali associated in the foundingand support of Trocaire we cordially impart our Apostolic Blessing.From the Vatican, 3 March 1973.PAULUS PP. VI


240 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIIAd Rev.mum P. D. Vincentium Minciacchi, Congregationis S. IosephModeratorem Generalem, centesimo expleto anno ex quo Institutum aS. Leonardo Murialdo conditum est.PAULUS PP. VIDilecte Fili, salutem et Apostolicam Benedictionem. — « Facereet tacere » : ad haec verba S. Leonardus Murialdo, Congregationis,cui praees, inclitus Conditor, vitam suam composuisse cognoscitur,haec filiis suis, operis sui sociis et charismatis heredibus, quasi eximiumdocumentum reliquit, exemplo edoctus S. Ioseph, castissimiSponsi Mariae, quippe qui fuisset « vir iustus, alienus a strepitu, sedopere alacer, divinae voluntatis fidelis exsecutor )).*Haec legiferi patris sententia, qua caritas actuosa et humilitassilens significantur, Congregationi ipsi per hos centum annos visa estobversari estque cum laude asseverandum hanc fideliter annisam esse,ut tam salubre mandatum exsequeretur. Itaque tibi, dilecte fili, etcunctis sodalibus tuis expletum saeculum, ex quo S. Leonardus, cuiquidem Nosmet ipsi Beatorum Sanctorumque Caelitum honores laetanterdecrevimus, Institutum vestrum Augustae Taurinorum condidit, tenuem surculum in campo Ecclesiae deponens, qui in nobilemarborem Dei beneficio excrevit, ex animo gratulamur. Etenim, postillum ortum paene occultum, paulatim variae domus in Italia et inurbe Iadere sunt constitutae, dum ipse vir Dei vitam agebat. Studiodeinde eius in munere regendae Congregationis successorum haec ipsain alias regiones, praesertim in Americam Meridianam, in Hispaniamet in Foederatas Americae Septemtrionalis Civitates est feliciter propagata;nec praetermittendum huc pertinere etiam plagam, ubi missionaleopus eadem impigre exerceat.Id animadvertendum censemus istius Congregationis fuisse et esse,ex S. Leonardi voluntate, proprium et peculiare, ut humilibus populiordinibus, caritate Christi urgente, penitus deserviat; atque eo quodpueros et adulescentes natos e vulgo instituat, foveat, adiuvet, atqueimpensas curas praesertim opificibus adhibeat, Matris Ecclesiae sollicitudinemde iis, qui operi sunt dediti, luculenter testari. Cui quidem1Cfr. Litt. Apost. Vos estis, 3 Nov. 1963: A.A.S. 55 (1963), p. 1002.


Acta Pauli Pp. VI 241rei plurimum tribuimus, siquidem maxime est dolendum, quod tothomines minus fortunati et labore victum quaeritantes alieni sunt abeadem Ecclesia, cuius, Salvatoris exemplo, est potissimum «evangelizarepauperibus ». 2In his ergo sollemnibus, quae id, quod S. Leonardus ante centumannos non sine magno labore effecit, egregie confirmare videntur, hicspiritualiter inter vos praesens adest : pater filios admonet, ne umquameo contendere desistant, ut sanctimoniam quasi primum negotiumomnibus viribus expetant. « Sanctificamini, idque facite cito » ! Hisipsis verbis, quibus ille suos est olim allocutus, eos nunc non desinitadhortari.Ad hoc praeceptum si sodales Congregationis istius vitam totamconforment, locum, quem divina Providentia iis in Corpore MysticoEcclesiae assignavit, ad veram huius utilitatem et incrementum, reapseobtinent; tunc caritas, tamquam vis mundum transformans, apud eosviget; tunc opera perficiuntur, quae fortasse sunt minus aspectabilia,sed arcana pollent fecunditate.Ecclesia vobis fidit : non dubitamus, quin hac saeculari memoriaadducamini, ut in posterum quoque ea, quae apud vos sunt egregia,servetis atque etiam « aemulemini charismata meliora». 3Haec habuimus, quae, hac laeta data opportunitate, scriberemus.Tibi denique, dilecte fili, et universis sodalibus Congregationis S. Ioseph,Benedictionem Apostolicam, caelestis roboris et solacii auspicem,volentes impertimus.Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die iv mensis Martii, annoMCMLXXiii, Pontificatus Nostri decimo.PAULUS PP. VIIIIAd Exc.mum P. D. Franciscum Tomasek, Administratorem ApostolicumPragensem, millesimo exacto anno ex quo ea Ecclesia condita est.Venerabilis Frater, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Quamvisreligiosum animum semper oporteat beneficia praedicare divina,ut laudando eo accepta referantur dona, ubi habuerint principium,23Cfr. Lc. 4, 18.Cfr. 1 Cor. 12, 31.16 - A. A. S.


242 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeinstantior tamen est causa Deo gratias agendi, cum Ecclesiae ipsaecertis temporibus sollemniore ritu ortus sui recolunt memoriam. Quodsane pertinet ad inditam Pragensem Ecclesiam, propterea quod moxmille transactos annos, te auspice, Venerabilis Prater, çommemorabit,ex quo a Decessore Nostro Benedicto VI f. r., anno scilicet DCCCCLXXIII,condita est.Paterno caritatis affectu, quo vos complectimur, vehementer, movemur,ut in gaudii vestri partem veniamus, eo quidem consilio, ut perhanc Epistulam vox Nostra tamquam praesens vobis gratulabundaresonet, vosque in fide et sanctis susceptis propositis roboret atqueconfirmet.Ecclesiasticorum annalium memoriam replicantibus prorsus patet,quam providus ac salutifer fuerit conditae istius sedis eventus, ChristiEvangelio atque rei civili ipsi summopere profuturus. Siquidem — quodsane vestrae imperiturae vertitur laudi — pretiosa illa spiritualis hereditas,quae Slavorum gentibus a Sanctis Cyrillo et Methodio traditaest, non solum apud vos sacra fuit, verum etiam praeclaris auctibusfloruit sive intra, sive extra ecclesiasticae istius dicionis fines. Consiliumsane Nobis non est Pragensis archidioecesis glorias in recordationemnunc revocare, cum eae alte in animis vestris insideant. Meminissetamen iuvat pulcherrimos sanctitudinis flores ex Ecclesia vestraeditos, S. Adalbertum in primis dicimus et S. Ioannem Nepomucenum ;studiorum civilisque cultus incrementa feliciter apud vos, Ecclesiaauspice, suscepta ; firmissima catholicae fidelitatis atque obsequii ergaApostolicam Sedem testimonia per omne tempus istic exhibita, etiaminter graviora rerum discrimina ; denique longam insignium sollertiumquePastorum seriem, quorum intrepida fides et invicta animi fortitudonon minus universam Ecclesiam, quam patriam vestram nitido adhuclumine illustrant.Habetis, igitur, cur Summo Deo, a quo bona cuncta procedunt, immortalesreferatis gratias; habetis, cur nascentis Ecclesiae vestrae primordiacommoto ac religiosissimo animo recensentes, christianae fideipropositum fortiter insistatis, eiusque salutaria praecepta in moribus etinstitutis, sive singulorum, sive familiarum, sive societatis, profiteamini.Fides, enim, (( sperandarum substantia rerum, argumentum nonapparentium dum ore profertur, in actionem etiam vitae sese extendatoportet, ut egregie scribit S. Augustinus : « Non solum vox tua sonet1Hebr. lì, Ì.


Acta Pauli Pp. VI 243laudes Dei, sed opera tua concordent cum voce tua- Cum voce canta veris,silebis aliquando : vita sic canta, ut numquam sileas )). 2Quare multum cupientes, ut, supernae gratiae munere, ex statiscelebritatibus opimam bonis fructibus colligatis messem, enixas Deopreces admovemus, ut, patrum vestrorum hereditate sancte servata,Ecclesia vestra pleniore vitae ubertate floreat. Hinc incitamentumhaurite ad christianae renovationis opus perficiendum, a Concilio VaticanoII inchoatum, in quod laudabiliter incumbitis ; sensus fraternitatisinter vos emergat; stabilior firmetur ecclesiasticae disciplinae robur;crescant sacerdotii candidatorum numerus et virtus ; morum sanctitasexornet domesticos convictus ; magis magisque solidentur arcta vincula,quae vos cum Petri Cathedra coniungunt. Qua profecto agendi ratione,et vestrorum maiorum exempla imitabimini et vestra Ecclesia novamaetatem, priore plane dignam, feliciter ingredietur.Propitia vobis adsit Beatissima Virgo Maria, quam in templis(( Svatá Hora » et « Starà Boleslav » tamquam vestrarum gentium palladiumcolumenque impense colitis, et in qua sita fiducia numquam invacuum cecidit; adsint caelestes Patroni S. Venceslaus et S. IoannesNepomucenus, ut supernis semper solaciis abundetis « instructi in caritateet in omnes divitias plenitudinis intellectus, in agnitionem mysteriiDei Patris et Christi Iesu ». 3Quarum gratiarum auspicium Apostolicam Benedictionem tibi, VenerabilisFrater, universis archidioecesis sacerdotibus, religiosis viris,sanctimonialibus cunctoque dilectissimo christiano populo peramanterimpertimus.Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die x mensis Aprilis, annoMCMLXXin, Pontificatus Nostri decimo.PAULUS PP. VI25Enarr. in Ps. 146, 2.Col. 2. 2.


244 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeHOMILIAIn Patriarchali Archibasilica Lateranensi habita, feria quinta « in CenaDomini », Beatissimo Patre Sacrum pontificali ritu peragente. *Fratelli,Siate i benvenuti a questa cerimonia del Giovedì Santo, alla qualesentiamo di dovere tutti assistere con totale adesione. Il fatto stessoche la celebriamo in questa basilica, cuore della Chiesa cattolica, e chesiamo volutamente insieme, tutti penetrati del senso interiore dellasolennità del rito, e avidi di congiungere in noi stessi la partecipazionealla comprensione di ciò che stiamo facendo, ci mette alla ricerca,quasi ansiosa, fervorosa certamente, del suo significato.Diremo molto brevemente, concentrando la nostra attenzione sualcune parole di Gesù, l'ospite protagonista di quell'ultima cena. Cheper Lui fosse l'ultima lo disse Egli stesso, 1e lo fece comprendere lungotutti i discorsi di quella intima e mestissima riunione conviviale, motivatadalla celebrazione della pasqua rituale ebraica, 2la quale culminò,come sappiamo, nelle misteriose parole dell'istituzione dellasantissima Eucaristia, concluse con quelle precettive ed esse stesseistitutive d'un altro sacramento, l'Ordine sacro, generatore ministerialedell'Eucaristia medesima : « Questo fate in memoria di me )), 3Egli disse. È in virtù di queste parole che noi questa sera siamo quiriuniti. Sono parole testamentarie. Saranno vere ed efficaci fino all'ultimasua venuta, al termine del presente ordine temporale, alla fine deisecoli : donec veniat, fino a quando Egli, Gesù, non abbia a ritornare,dichiara S. Paolo. È dunque l'atto memoriale per eccellenza che noiricordiamo e ripetiamo in questo momento, adempiendo il precetto chelo rende perenne durante lo svolgimento della storia ; è la presenza delSignore che accompagna il cammino della sua Chiesa nel tempo, nel« mistero della fede », il quale suppone la presenza reale di Gesùnell'involucro sacramentale, ed esige un'intelligenza obbediente, unaaccoglienza di fede da parte nostra, l'omaggio amoroso d'una nostraqualificata memoria.* Die 19 mensis aprilis a. 1973.1Lc. 22, 15-16.2Cf. Io. 16, 5-7; etc.3Lc. 22, 19; 1 Cor. 11, 24-25.


Acta Pauli Pp. VI 245Questo sforzo di memoria è essenziale alla nostra celebrazione. Laprodigiosa facoltà della memoria è posta in esercizio come stimolodella nostra capacità recettiva dell'Eucaristia. Essa influisce su chi lariceve per virtù propria ex opere operato, ma la sua azione è orientataall'esercizio del nostro ricordo, cioè all'accoglienza di Cristo ricevutoe pensato dentro di noi, alla sua permanenza personale, viva e realedentro di noi, ma insieme concettuale e rispecchiata nella nostra mente,nella nostra psicologia, nel nostro cuore, secondo l'attitudine nostraad assimilarlo, ad accettarlo, ad amarlo, a coincidere, per così dire,con lui : donec formetur Christus in vobis, fino a che Cristo si formi invoi, dice S. Paolo. 4Una intenzione fondamentale di permanenza dominail mistero dell'Eucaristia; di permanenza cioè di Gesù fra noi oltre illimite abissale della sua passione e della morte, di permanenza vera,ma sotto lo schermo sacramentale, che mentre toglie a noi la gioia dellasua visione sensibile, offre a noi la sicurezza della sua effettiva presenza,ed insieme l'altro inestimabile vantaggio della sua indefinita e univocamoltiplicabilità, nei tempi e nei luoghi, quanto occorra per saziare lafame di coloro che rimarranno nella sua fede e nel suo amore. Rimanereè l'intenzione sacramentale dell'Eucaristia, cioè riguardo a Gesù ; rimanereè l'intenzione morale, cioè riguardo a noi, ai quali Gesù vuol essereper tutto il nostro pellegrinaggio nel tempo il viatico, il compagno, l'alimento: dobbiamo rimanere così nella sua dilezione. Vedete a suffragiodi questa affermazione, quante volte la parola « rimanere » è ripetutanei discorsi di Gesù in quell'ultima cena. 5Perciò un dovere, Fratelli, dobbiamo ravvivare nei nostri animi,quello di (( ricordare )) Gesù, com'Egli ha voluto esserlo; ed ecco che daquesto nostro specifico memoriale sgorga con impetuosa, cioè amorosaabbondanza il nostro culto eucaristico, al quale la Chiesa, con indefessapremura, ci invita e ci esorta.Poi, sempre limitando la nostra ricerca al significato essenziale diquel convito pasquale, con cui Cristo volle congedarsi dai suoi discepoli,noi non potremo preterire il trapasso dalla figura dell'agnello allarealtà della vittima vera per la nostra Pasqua, ch'è Cristo medesimoimmolato, 6trapasso operato con la istituzione dell'Eucaristia, che nellafigura del pane e del vino, rappresenta e rinnova in modo incruento il• Gal. 4, 19.56Of. specialmente Io. 15.Cf. 1 Cor. 5, 7.


246 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialesacrificio redentore di Gesù. Come discorrere in questo troppo brevemomento di così alta e drammatica teologia? beati noi se alla deficienzadel nostro discorso e ancor più del nostro pensiero, supplisce, dopol'atto di fede a cui abbiamo accennato, supplisce l'amore. L'Eucaristiaè il punto privilegiato dell'incontro dell'amore di Cristo verso di noi;un amore che si rende disponibile per ciascuno di noi, un amore che sifa agnello sacrificale e cibo per la nostra fame di vita, un amore chesi esprime nella forma e nella misura della sua specifica e più alta edesclusiva autenticità, cioè un amore che tutto si dona : dilexit me — dicel'Apostolo — et tradidit semetipsum pro me, amò me e sacrificò se stessoper me ; 7e dell'incontro del nostro povero e vacillante amore per Lui,che a tanta sua incalzante carità trova finalmente l'ardire di superareogni timidezza, ogni debolezza e di rispondere con Pietro : « Signore ...Tu sai che io ti amo ! ». 8L'amore avrà la fortuna di penetrare in qualchesuo mistico intuito e con qualche sua anticipata pienezza 9nel misterodi carità, che oltrepassa ogni intelligenza, il mistero del sacrificio eucaristico,e d'inabissarvi se stesso partecipando a quell'umile, incommensurabilerito, ch'è la nostra santa Messa.Fratelli, non vi diciamo di più. Ma non concluderemo queste balbettantiparole senza confidarvi che un'altra ne teniamo nel cuore, desuntaanche essa da quelle indimenticabili della Cena del Signore, ed è questa :« Io vi do il comandamento nuovo : amatevi gli uni con gli altri, comeIo ho amato voi ». 1 0 QuelP« Io » è Gesù, il Cristo, nostro Signore ; quel« voi », sono gli Apostoli, sono tutti i fedeli che hanno creduto a Lui,


Acta Pauli Pp. VI 247ALLOCUTIONESIE.mis Patribus et Exc.mis Praesulibus e Consilio Secretariae generalisSynodi Episcoporum, qui Conventui Romae habito interfuerunt. *Venerabiles Fratres,Gaudemus sane de conspectu vestro, qui per temporis intervalla iamNobis solet praeberi, vobisque salutem ex animo dicimus, qui peraliquot dies in opus incubuistis, ad vitam universae Ecclesiae pertinens.Disceptationes enim vestrae ad apparandum proximum Coetum SynodiEpiscoporum spectabant, quae ut institutum ecclesiale feliciter invalescit,utpote cum certis temporibus, ac quidem secundum optatum multarumConferentiarum episcopalium, singulis trienniis sit celebranda, utpraevidetur; sed hac de re sententia Sodalium proximi Synodi Coetusiterum poscetur. Eiusdem Synodi vigor etiam perspicitur quodam modoex ipsis gravibus argumentis ei propositis ad tractandum.Argumentum profecto, quod in proximo Synodi Conventu expendetur,est ex hoc genere : agetur enim de evangelizatione mundi nostraeaetatis. Non est dubium, Venerabiles Fratres, quin saepe hominum convictuset conversatio hodie saeculo sint conformia et a religione aliena.Est ergo sedulo ponderandum, quomodo normae, sapientiae plenae, quaein Constitutione Gaudium et spes et in Decreto Ad gentes divinitus ConciliiVaticani Secundi continentur, nunc post decem fere annos inhumanam vitam translatae sint vel transferantur oporteat.Item disceptandum erit de methodis ad rem aptis, de earum comparationede earumque coniunctione et nexu. Ut breviter dicamus, solliciteac sollerter cogitandum erit, quae sit vis Evangelii, quod hominibusnostrorum temporum annuntiamus, et quomodo eos reapse valeattransformare.Quibus dictis, quaedam proferenda esse videntur de iis, quae significavimus,cum Patres Cardinales die quinta huius mensis Martii inSecreto Consistorio alloqueremur : perpendi scilicet recognitionem — nostraeaetati congruentem — legum de electione Romani Pontificis lata-* Die 24 mensis martii a. 1973.


248 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialerum. Quod quidem studium nondum est absolutum, cum hoc negotiummultam postulet prudentiam propter res historicas et iuridicas, quassecum fert.Itaque etiam coram vobis quaestionem ponimus, in Consistorio illoallatam, circa opportunitatem associandi Membris Sacri Collegii Cardinalium,qui ius habent Conclave ingrediendi ut electores Romani Pontificis,Sodales Consilii Secretariae Generalis Synodi Episcoporum,dummodo hi, cum idem Conclave celebratur, munere suo actu funganturet octogesimo aetatis anno sint minores.Ut notum est, quindecim Membra istius Consilii vestri — e quibusduodecim ab omnibus Sodalibus Synodi libere eliguntur, tres a RomanoPontifice nominantur — officium suum gerunt usque ad subsequentemSynodi Coetum Generalem, ac quidem, quo accuratius rem declaremus,donec ab eodem Pontifice electi confirmentur ac tres secundumSynodi ordinem ab eo nominentur. Hos ergo, si quod proponitur adeffectum deducetur, idoneos volumus ad participandam electionemSummi Pontificis quam forte tempore muneris eorum fieri contingat ;id est, hoc iure tantummodo fruentur, si eorum designatio, qua fiuntMembra Consilii Secretariae Generalis Synodi Episcoporum, pontificiaauctoritate explicite ac nominatim approbata fuerit.Hoc consilium Nostrum, quod iam diu agitamus quodque Nobis consentaneumesse videtur historiae Sacri Cardinalium Collegii et cum desideriis,post recens Concilium Oecumenicum Vaticanum vario modoenuntiatis, congruere, duplex commodum inferre putamus : etenimSacro Collegio associarentur, in Romani Pontificis electione, viri ecclesiastici,qui, peculiaribus animi dotibus ornati, partes agunt SynodiEpiscoporum, et qui coetum efficiunt, cuius sodales crebro mutantur.Quae res si ita eveniet, Secretarius Generalis Synodi Episcoporum,qui non est membrum Consilii istius, Conclave ingredietur ut SecretariusAdiunctus, in hoc negotio, Secretario Sacri Collegii.Item, cum a nonnullis minus probetur eos, qui praecelsum munuspatriarchale obeant, aggregari Sacro Cardinalium Collegio, quod estinstitutum Romanum atque Latinum, perpenditur, an conveniat VenerabilibusPatriarchis Ecclesiarum Orientalium, cum hac ApostolicaSede communionem habentium, parem participationem electionis RomaniPontificis proponere, qui, ut nemo ignorat, non est solum PatriarchaEcclesiae Latinae, verum etiam ut successor Petri, caput totiusEcclesiae et, iuxta sententiam Concilii Vaticani Secundi, unitatis tumEpiscoporum tum fidelium multitudinis perpetuum ac visibile princi-


Acta Pauli Pp. VI 249pium et fundamentum. 1Praedicti vero Patriarchae, si casus ferat, electionemhuiusmodi solummodo participare poterunt, si, legitime electi,a Summo Pontifice communionem explicite acceperint.Haec habuimus, quae ad vos, Venerabiles Fratres, diceremus, egregiamexistimationem et fraternam dilectionem Nostram vobis testantes.Vota autem, quae pro vobis suscipimus, confirmet Apostolica Benedictio,quam vobis et gregibus vestris amanter impertimus.Alia fine di questo gradito e cordiale incontro amiamo esprimervi unparticolare ringraziamento per la vostra apprezzata collaborazione erivolgervi un fervido augurio per il vostro ritorno nelle rispettive sedie per una felice e profìcua ripresa del vostro ministero pastorale.Desideriamo anche che portiate il Nostro saluto beneaugurante aivostri sacerdoti e fedeli.IIAd Excellentissimum Virum Faisal Al Saleh Al Mutawa, Nationis « Kuwait» appellatae primum cum auctoritate Legatum, Summo PontificiLitteras concrediti muneris testes tradentem. *Mr Ambassador,It gives us great pleasure to welcome you and to receive theLetters of Credence by which His Highness the Emir of Kuwait accreditsyou as Ambassador Extraordinary and Plenipotentiary ofthe State of Kuwait to the Holy See.The formality of the moment does not prevent us from telling youwhy we find the establishment of diplomatie relations between yourcountry and the Holy See a source of satisfaction. We regard it asan important sign of the times in which we live and we consider ourmeeting today as an example of the growing communication, understandingand mutual esteem which is drawing men of every race,héritage and tradition closer together. This spirit of openness anduniversality is indeed of source of great hope for the future.It is because mutual esteem and respect must find their expression1Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 23.* Die 21 mensis martii a. 1973.


250 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialein practical collaboration that we can truly regard the establishmentof relations as a step along the path to I>rotherhood, peace and justicein the world. It is the resolute desire of the Holy See to collaborateaccording to its possibilities for the achievement of these goals, andin this connection we thank Your Excellency for your complimentaryremarks regarding the efforts of the Holy See to promote theseessential values.At the local level, we can assure you that the Catholic Church inKuwait will continue to work for the betterment of ail, and weexpress the hope that the Church in your country will ever enjoy thefreedom granted to it for the fulfilment of its religious and educationalwork.Finally we ask you to convey our greetings to His Highness theEmir of Kuwait, together with our sincere good wishes that the peopleof Kuwait may continue to progress in tranquillity and peace. Whilewe invoke every divine favour upon the people of your land, we wouldassure Your Excellency of every assistance on our part for the happyfulfilment of your duties as Ambassador.IIIAd Excellentissimum Virum Gustavum Heinemann, Reipublicae FoederataeGermaniae Praesidem. *Hochgeehrter Herr Bundespräsident!Wir entbieten Ihnen wie den Persönlichkeiten Ihrer BegleitungUnseren ehrerbietigen Gruss und danken Ihnen für die Worte, die Sie,auch im Namen der Bundesrepublik Deutschland, an Uns gerichtethaben.Ihr Besuch ist, wie Sie hervorgehoben haben, ein erneuter Beweisder freundschaftlichen Beziehungen, die die Bundesrepublik Deutschlandund den Heiligen Stuhl seit langem verbinden. Diese auchvertraglich bestätigten Beziehungen gründen sich auf gegenseitigeWertschätzung und lang erprobtes harmonisches Zusammenwirken imnationalen und internationalen Bereich.Unser herzlicher Gruss gilt in dieser Stunde Ihrer Heimat, die Wirvor Jahren besucht haben. Mit Freude denken Wir an die schöne deut-* Die 26 mensis martii a. 1973.


Acta Pauli Pp. TI 251sehe Landschaft zurück, an die Städte mit den altehrwürdigen Domenund Kirchen, an die arbeitsamen und zielstrebigen Menschen.Wir möchten hier aber auch die deutschen Universitäten und Hochschulenerwähnen, die Ihrem Volk einen ehrenvollen Platz in derKultur- und Geistesgeschichte der Menschheit einräumen und einenwesentlichen Beitrag für Europa, ja für die Welt leisten. Gleichermassenverdient der wirtschaftliche und technische Fortschritt Ihres LandesUnsere aufrichtige Bewunderung.Es ist Unser Wunsch, dass die geistige Entwicklung mit der technischenSchritt halte ! Die Geschichte aller Jahrhunderte lehrt den Menschen,dass das wahre Wohl eines Volkes, seine berechtigten politischen,wirtschaftlichen und kulturellen Bestrebungen notwendig auf sittlicherGrundlage aufbauen müssen. Es sind jene von Unserem VorgängerPapst Johannes dem Dreiundzwanzigsten in seiner Enzyklika « Pacemin terris » aufgezeigten Prinzipien der Wahrheit, der Gerechtigkeit, derLiebe und der Freiheit. 1Auf dieser Grundlage sind auch die Voraussetzungen für einenwahren, menschenwürdigen und dauerhaften Frieden gegeben. Wirsetzen deshalb grosse Hoffnung in das deutsche Volk und hegen dieZuversicht, dass es einen wertvollen und wichtigen Beitrag zur Erhaltungdes Friedens in Europa und in der Welt leisten werde.In diesem Zusammenhang möchten Wir einen weiteren Gedanken,der Uns sehr am Herzen liegt, hervorheben. Die weitaus grössere Zahlder Bundesbürger bekennt sich zu den christlichen Konfessionen. DieseTatsache wird der Staat nicht unbeachtet lassen dürfen. Denn wenn wirauch heute in einer pluralistisch geformten und orientierten Gesellschaftleben, so bleiben doch die sittlichen Grundsätze bestehen, die Gott indie Natur des Menschen hineingelegt hat, in erster Linie die Würdeund Rechte jeder menschlichen Person.Wir geben dem Wunsche Ausdruck, auch die jungen Menschen inDeutschland möchten sich stets nach diesen Grundsätzen richten. DieJugend, der Unsere besondere Zuneigung und Unser besonderes Veständnisgilt, steht der Kirche und dem heutigen Staatsgefüge oft sehrkritisch gegenüber. Sie sieht hier oft nur eine Summe von Vorschriftenund Verboten, ein Festhalten an veralteten Konzeptionen. Sie suchtnach neuen Wegen, mit der Begeisterung und dem selbstlosen Einsatz,deren nur sie fähig ist. Die Gefahr ist gross, dass sie ihre Kraft ver-1Vgl. A.A.S. 55 (1963), S. 257-304.


252 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialegeudet, dass sie Scheinzielen nachjagt. Es muss deshalb Aufgabe allersein, den jungen Menschen Werte vor Augen zu stellen, für die sich derEinsatz lohnt.Wir möchten Ihnen, hochgeehrter Herr Bundespräsident, auch einWort der Anerkennung aussprechen für die grosse Hilfe, die die deutscheBevölkerung schon seit Jahren in echt christlicher Bruderliebefür die aufstrebenden Länder der Dritten Welt leistet. Wir danken auchfür alle Massnahmen zugunsten der vielen tausend Gastarbeiter, die inDeutschland leben und arbeiten. Auch für sie gilt das Wort, unter dasWir einen der vergangenen Weltfriedenstage gestellt haben : (( JederMensch ist mein Bruder » !Es möge Uns gestattet sein, Ihnen, hochgeehrter Herr Bundespräsident,und Ihrer Frau Gemahlin sowie dem Herrn Aussenminister mitGattin und dem Herrn Botschafter beim Heiligen Stuhl zum Abschlussdieser Begegnung nochmals Unsere aufrichtige Hochschätzung zubekunden.In der Zuversicht, dass Ihrem Lande weiterhin Frieden undWohlstand erhalten bleiben, erflehen Wir Ihnen und der Regierungder Bundesrepublik Deutschland sowie dem von Uns hochgeschätztendeutschen Volk von Herzen Gottes bleibenden Schutz und Segen.NUNTIUS RADIOTELEVISIFICASUniversis Urbis et Orbis Christifidelibus cunctisque hominibus, die PaschatisResurrectionis Domini nostri Iesu Christi, antequam ex externoPetrianae Basilicae podio Beatissimus Pater Apostolicam impertiit Benedictionem.*Fratelli, Figli, Uomini tutti,Il nostro annuncio di Pasqua, quest'anno millenovecentosettantatre,giungerebbe a fatica alle nostre labbra,giungerebbe a stento alle vostre orecchie,se la verità, la realtà del fatto sconvolgente non venisse in nostrosoccorso, e ci obbligasse a ripresentarci al mondo e a ripetere, con laprimitiva sicurezza, temprata anzi dai nuovi conflitti d'una criticacorrosiva, l'antico inaudito messaggio, l'inverosimile ma vittoriosa* Die 22 mensis aprilis a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 253testimonianza : è risorto, sì, Gesù il Cristo è risorto, risorto da morte,dalla nostra morte fatale e orrenda, e ha inaugurato una nuova vita,la nostra stessa vita, ma rifusa in una metamorfosi soprannaturale,dominata dalle celesti energie dello Spirito. 1Sì, Fratelli. Veramente Cristo è risorto.E questo annuale ricorrente messaggio è la forza del nostro auguriopasquale, per voi che qui ci ascoltate, per i popoli diffusi su tutta laterra, che attendono se ancora il fatidico annuncio giunge ancora daPietro, sicuro.È risorto ; e noi cediamo a Lui stesso, a Cristo, la parola che a noitutti ripete il beatissimo saluto : (( La pace sia con voi ». 2Vada il nostro augurio pasquale di pace, a tutti diretto, particolarmentelà dove pace ancora non esiste, e dove essa è più incerta epericolante !La nostra voce vibra secondo le presenti segnalazioni del cuore!Vada perciò l'augurio all'Indocina, per così lungo tempo oggettodell'attenzione e delle trepidazioni del mondo. Le speranze d'una finedell'annoso conflitto, solo di recente accese, sono tuttora esposte aiventi contrari di un'incerta situazione che le rendono fragili e vacillanti.Vada l'augurio alla terra dove nacque, insegnò, sofferse, morì erisorse il Signore Gesù ! Là, dove il suo saluto di pace è risuonatotante volte, e di dove esso si è esteso per tutta la terra, insieme al suomessaggio di amore e di giustizia, là purtroppo dove ancora la pacenon regna.Pace auguriamo parimente alle dilette popolazioni dell'Irlandadel Nord ! L'intollerabile e doloroso stato di cose che colà disgraziatamentesi prolunga, contro le aspirazioni e la volontà della più granparte delle popolazioni stesse, suona offesa, oltre che all'umanità, alnome cristiano. Taccia la voce della violenza, e parli invece quelladella saggezza e della buona volontà; e possano le recenti note eautorevoli proposte offrire base favorevole ad uno sforzo congiunto,che apra il cammino ad una vera riconciliazione nella giustizia e nellacarità.Il nostro sguardo spazia nel mondo e vede tanti altri focolai dicontese e situazioni di ingiustizia che provocano reazioni e rivolte.12Cf. 1 Cor. 15.Io. 20, 19 e 26.


254 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeGiunga anche là il nostro augurio e la nostra esortazione, con lapreghiera nostra e la cooperazione di tutti gli uomini amanti dellapace.A tutti gli operatori di pace, il nostro incoraggiamento e la nostrabenedizione! E insieme la sicurezza delle preghiere dell'intera Chiesa,stretta attorno a Cristo suo Salvatore, vincitore dell'odio e della morte,Re di amore e di pace.Ed a quanti sono impazienti di veder realizzato nel mondo ciò chead essi sembra giusto e benefico noi desideriamo ripetere : Non è con laviolenza che si opera il bene! Tanto meno può stabilirsi un giustoordine umano correndo le vie dell'ingiustizia ! Solo l'amore, forte, generoso,tenace, ma insieme paziente e rispettoso delle leggi della giustiziae dei diritti di tutti, può assicurare ai popoli e alla umanità unavvenire migliore.Ma la pace pasquale non circoscrive il suo intervento a questipunti dolenti dell'umanità. Essa è così gonfia di speranza e di gioia,che, venendo a noi dal cuore di Cristo risorto, dilaga e si effonde sututta la terra, su tutti gli uomini.Essa incontra ben altri fenomeni che quelli ora accennati. Incontratentativi già molto avanzati per rispondere al bisogno che il mondosempre più, a suo onore, manifèsta d'un ordine universale, ove ognipopolo trovi la sua originale espressione di vivere nel concerto unitariodel mutuo rispetto, anzi nella collaborazione fraterna, che dia sempreall'umanità la possibilità di sperare e di amare; e Cristo, la Vitarisorta, saluta ed accoglie, corrobora e finalizza questo universale egigantesco sforzo di unità e di pace.Ancor più la sua pace gioiosa, sorvolando le folle delle nuove generazioni,incontra l'oceano immenso della gioventù, che cresce e che sale ;e cerca la via, e cerca la verità, e cerca la vita, verso cui muovere isuoi passi incerti ed inquieti, ma pieni di vivacità. Sì, giovani delnuovo tempo ; Cristo viene a voi incontro col suo lieto saluto pasquale :pace a voi ! pace e sapienza, pace e autenticità umana e sovrumana,pace e pienezza nella gioia di vivere e di amare; così Egli a voi sirivolge perché è pronto a svelarvi il significato delle cose e della vita;e così Egli vi attende alla sua scuola divina e alla sua mensa di carità.E pace a tutti i fratelli cristiani ancora da noi separati, perché l'unitàsi faccia in Cristo nel più felice incontro.E a tutti, a ciascuno il beatificante saluto della pace pasquale ; avoi, che soffrite, a voi che siete soli e cercate conforto; a voi, che


Acta Pauli Pp. VI 255nascondete nel cuore la silenziósa, ma crudele disperazione dell'indifferenza,dello scetticismo; a voi, che intravedete la vetta della grandezzaumana, il sacrificio per amare e servire, e ignorare quando e perchi consumarlo : Cristo risorto, col trofeo della sua Croce, viene ancheverso di voi, e, come a tutti, vi tende le braccia, e vi attrae, con il suosaluto : Pace anche a voi ! Sono Io ; non abbiate timore. 3Ed affinché questo saluto vivificante di Gesù risorto sia davveromessaggero di pace, di letizia, di vita, ecco a tutti la nostra ApostolicaBenedizione.Deinde Beatissimus Pater lingua italica, gallica, anglica, germanica,hispanica, lusitana, graeca, polona, russica, sinensi et vietnamensi cunctisqui Eum audiebant, felicia omina pronuntiavit.NUNTII SCRIPTO DATIIEpiscopis Civitatum Foederatarum Americae Septemtrionalis, annua, quadragesimalitempore, ea in Natione stipe collecta.Düring the season of Lent it is your practice to address an appealto the Catholics of the United States in order to encourage them tocontribute generously to the agency which provides aid and assistancefor needy people around the world. In view of the immense work ofcharity that has been accomplished by this agency in the past andcontinues to be carried out in the présent, how could we not associateourseif with you in this appeal?We have already addressed a message to the universal Churchinviting all Catholics to a spirit of generous sacrifice in this holyseason. But the great sufferings of which our times are the sadwitness urge us to speak without ceasing and at every possible opportunityon behalf of the so often voiceless afflicted and destitutepeople of today's world. And indeed, is not constant concern for thealleviation of suffering, where ver it is found, a task incumbent uponour apostolic office? The New Testament provides numerous examplesof the Apostles' insistence that the followers of the Lord must becompassionate towards all in need and assist them even materially. 13Cf. Mr. 6, 50.1B. g. 2 Cor 9, 13; / Jn 3:17; Jas 2:20.


256 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIn our recent message, dear brothers, we emphasized that thegiving of fìnancial assistance must he based upon motives providedby faith. In this context it is helpful to recali one of the lessonscontained in our Lord's answer to the messengers of John the Baptist,when they asked him : " Are you ' He who is to come ' or do we lookfor another? " Jesus said to them : " Go back and report to Johnwhat you hear and see : the blind recover their sight, cripples walk,lepers are cured, the deaf hear, dead men are raised to life, and thepoor have the good news preached to them ". 2By these words ourLord taught us that bringing salvation to mankind involves not onlyman's spirit but his body as well. Imitation of the Lord must alwaysin vol ve concern for both the spiritual and material well-being ofmankind.We know how much your people have done already. The spiritualtreasure of grace and salvation which they have received has overflowedinto a great generosity on behalf of the needy. But much stiliremains to be done. - We are confident that your people will continueto be generous, so that suffering everywhere may be alleviated ; weare confident that their contributions will always be a sign of theirgratitude to the Father for the great love he has shown through thedeath and Résurrection of his êon Jesus Christ.Invoking upon all of you the grace of God our Father, the peaceof our Savior and the joy of fellowship in the Holy Spirit, wecordially impart to the Church in the United States our specialApostolic Blessing.From the Vatican, March 7, 1973.PAULUS PP. VIIIUniversis Christifidelibus cunctoque Clero, ob diem celebrandum ecclesiasticisiuvandis vocationibus per totum terrarum orbem dicatum.La Giornata Mondiale di preghiere per le vocazioni è giunta alla suadecima celebrazione. Ancora una volta abbiamo la gioia, e sentiamo laresponsabilità, di rivolgerci a tutti voi, figli dilettissimi, in questogiorno benedetto che cade a metà percorso del tempo pasquale, nella


Acta Pauli Pp. VI 257luce di Cristo risorto e nell'attesa della Pentecoste. Diciamo a voi,venerabili Fratelli nell'Episcopato, a voi sacerdoti e diaconi, a voireligiosi e religiose, a voi membri di Istituti Secolari, a voi missionariin ogni terra, a voi genitori ed educatori credenti, e a voi, soprattutto,giovani carissimi, che state cercando le strade del vostro avvenire.La nostra voce forse vi raggiunge durante l'assemblea liturgica, nelmomento più intimo e profondo della comune partecipazione al misteroeucaristico, dove Cristo è presente tra voi nel suo Sacrifìcio e nell'annunciodella sua Parola. 1Vorremmo dunque prendere ispirazione dalVangelo, affinché sia Lui che vi parla, mentre noi vi parliamo. Lofacciamo seguendo il nostro rito romano, certi però che i dilettissimifigli appartenenti ad altri riti troveranno eguale ispirazione meditandola Parola del Signore secondo le venerande tradizioni delle loro Chiese.Quale ricchezza di insegnamenti ci è offerta dalla indimenticabilepagina evangelica, che ci presenta la figura del buon pastore, anzi, delvero pastore, dell'unico pastore ! La figura del Signore Gesù che offrela sua vita — e liberamente la offre — per le sue pecore ; che le conosce,e da esse è conosciuto ; che pensa a quelle che non sono ancora del suoovile, e che pure deve condurre, e che ascolteranno la sua voce, e diventerannoun solo gregge e un solo pastore. 2Ma da tanta ricchezza di pensieri vorremmo sceglierne uno solo,che sia come il tema e il ricordo della decima Giornata Mondiale.Questo: Io offro la mia vita ... ma la offro da me stesso. 3È impressionantevedere come il nostro Vangelo ritorna ed insiste su questo punto :generosità piena nel donarsi, in perfetta libertà. Quale lezione, figlicarissimi, quale esempio!Come voi sapete, la « vocazione », nel senso completo che noi cristianiriconosciamo a questa parola, è un mistero grande di fede. Èinfatti Dio Padre, Creatore e Signore del cielo e della terra, che chiamaogni cosa all'esistenza, ogni creatura vivente alla vita, ogni essere spiritualealla conoscenza e all'amore di Lui. E chiama anche l'uomo acollaborare con Lui per dominare e completare la creazione : U hai fattopoco meno degli angeli, di gloria e di onore lo hai coronato: gli hai datopotere sulle opere delle tue mani.* È Gesù Salvatore che chiama tutti al1Of. Const. de S. Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 7.2Gv. 10, 11-18.3L. c. 17 s.4Sal. 8, 6s.; cf. Const. past. de Eccl. in mundo huius temporis Gaudium et spes,nn. 12 e 67.17 - A. A. S.


258 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialesuo Regno : Venite a me, voi tutti ..., 5e chiama alcuni a partecipare piùdirettamente alla sua missione di salvezza : Seguitemi, vi farò diventarepescatori di uomini. 6È lo Spirito del Padre e di Gesù, che continua afar risonare nell'intimo di ciascuno le chiamate più personali : « loSpirito Santo che, distribuendo a ciascuno i suoi doni come vuole," 1dispensa pure tra i fedeli di ogni ordine grazie speciali, con le quali lirende adatti e pronti ad assumersi varie opere e uffici per il rinnovamentoe la più ampia edificazione della Chiesa, poiché a ciascuno è datauna manifestazione particolare dello Spirito per l'utilità comune x>. 8Tutto, dunque, il Signore ha affidato a voi, tutto ha deposto nellevostre mani : le cose che riguardano questo mondo, e quelle che riguardanol'edificazione della sua Chiesa e l'annuncio del suo Vangelo disalvezza universale. Ora una cosa è necessaria : che a tanta generositàdi Dio nell'offrire, corrisponda la vostra generosità nel collaborare.Come ha fatto, per primo, Cristo : Io offro la mia vita ... 9È un invito alla generosità, che vi riguarda tutti, quale che sia lascelta che avete compiuta o che vorrete compiere, perché è dal misterostesso del vostro Battesimo che giunge incessante la chiamata ad unavita cristiana piena, nella fede e nelle opere : Siate perfetti come èperfetto il Padre vostro celeste^. 10È un invito alla generosità, cheriguarda, in modo speciale, voi che avete scelto una consacrazione aservizio della Chiesa, in forza di una singolare chiamata. E ora questachiamata vi segue, vi incalza, perché la vostra risposta sia ogni giornomigliore del giorno che è passato : In questo è glorificato il Padre mio :che portiate molto frutto. 11Dovete dare molto, perché molto vi è statodato. Se vi diciamo questo, è anche perché sappiamo che i giovaniguardano a voi. È infine un invito alla generosità che rivolgiamo, conparticolare affetto, a voi giovani, che non avete ancora compiuto unascelta definitiva. Molte sono le chiamate, molte le strade che si apronodavanti a voi, anche nel servizio alla Chiesa, Popolo di Dio. Ve nehanno parlato. Le conoscete. Saranno chiamate senza risposta? Stradedeserte? Di chi e di che cosa avete paura? Voi siete generosi : siategenerosi anche in questo.567891011Mt. 11, 28.Me. 1, 17.1 Cor. 12, 11.1 Cor. 12, 7; Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 12.L. c.Mt. 5, 48.Io. 15, 8.


Acta Pauli Pp. 17 259Nulla sembra poter resistere a Dio che chiama : Chi può infattiresistere al suo volere? 12Eppure non è così. Dio si ferma con rispettodi fronte alla libertà dei suoi figli, che ha creato liberi. La sua chiamata,ogni chiamata, riveste dunque la forza e la dolcezza di un invito,che nulla perde della sua divina potenza e nulla toglie alla vostralibertà. Voi siete liberi : dunque, decidete. Come ha fatto, per primo,Cristo : la mia vita la offro da me stesso. 13Diciamo a tutti voi, figli dilettissimi, giovani e meno giovani : nonpermettete che persone o idee o avvenimenti riescano a bloccare le vostrescelte e le vostre decisioni. Perchè fermarvi ed attendere? Intanto l'immaginedi questo mondo si trasforma rapidamente. Altre schiere di uominiarrivano su questa terra. Il Vangelo deve essere annunciato a tutti.Ai poveri di ieri si aggiungeranno quelli di domani. Ci sono e cisaranno gli affamati, gli assetati, i carcerati, i malati nel corpo e nellospirito. Essi vi attendono : in essi vi attende Cristo. 14C'è lavoro pertutti. C'è un posto anche per voi.Che il Signore vi benedica in questo giorno di meditazione e dipreghiera. Vi benedica nella vostra generosità e nella vostra libertà.Renda più grande la vostra generosità e liberi la vostra libertà da ogniostacolo che la possa trattenere.E come pegno vi giunga, piena di affetto, la nostra Apostolica Benedizione.Dal Vaticano, 10 marzo 1973, decimo del nostro Pontificato.PAULUS PP. VI121314Rm. 9, 19.L. c.Of. Mt. 25, 35 ss.


260 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale<strong>ACTA</strong> SS. CONGREGATIONUMSACRA CONGREGATIO PRO EPISCOPISIPROVISIO ECCLESIARUMSanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis, singulas quaesequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :die 6 Martii 1973. — Titulari episcopali Ecclesiae Zertensi praefecitR. D. Iacobum Kavanagh, sacerdotem archidioecesis Dublinensis, quemdeputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Dermot I. Ryan, ArchiepiscopiDublinensis.die IJf Martii. — Archiabbatiae nullius S. Martini in Monte PannoniaeR. P. D. Andream Iosephum Szennay, O.S.B.die 16 Martii. — Cathedrali Ecclesiae Culmensi Exc. P. D. BernardumCzaplinski, hactenus Episcopum tit. Paustinopolitanum.die 21 Martii. — Titulari pro hac vice Archiepiscopali EcclesiaeAemoniensi Exc. P. D. Maximinum Romero Lema, hactenus EpiscopumAbulensem.die 25 Martii. — Archiepiscopali Ecclesiae Lucensi Exc. P. D.Iulianum Agresti, hactenus Archiepiscopum Spoletanum atque EpiscopumNursinum.die 12 Aprilis. — Titulari episcopali Ecclesiae Thuccensi in NumidiaR. P. Fridericum Richter Fernández-Prada, sodalem OrdinisFratrum Minorum, quem deputavit Auxiliarem P. D. Herasmi Hiñojosa Hurtado, Archiepiscopi Piurensis.— Titulari episcopali Ecclesiae Curensi seu S. Anthimi R. D.Augustum Beuzeville Ferro, vices cancellarii agentem Curiae metropolitanaeLimanae, quem deputavit Auxiliarem E.mi P. D. IoannisS.R.E. Cardinalis Landázuri Ricketts, Archiepiscopi Limani.die 13 Aprilis. — Cathedrali Ecclesiae Itumbierensi R. D. Iosephumde Lima, curionem paroeciae S. Godehardi in civitate et dioecesiLuceatina.


Sacra Congregatio pro Episcopis 261— Titulari episcopali Ecclesiae Vallispostanae R. P. ConstantinumIosephum Luers, ex Ordine Fratrum Minorum, quem constituitPraelatum et Pastorem Praelaturae Obidensis.die 17 Aprilis. — Metropolitanae Ecclesiae Calaritanae, Exc. P. D.Iosephum Bonfilioli, hactenus Archiepiscopum Syracusanum.die 25 Aprilis. — Titulari « pro hac vice » archiepiscopali EcclesiaeEquiliensi Exc. P. D. Miltonium Correa Pereira, hactenus EpiscopumGaranhunensem, quem constituit Coadiutorem cum iure successionisExc.mi P. D. Ioannis de Sousa Lima, Archiepiscopi Manaënsis.— Cathedrali Ecclesiae Barretensi, noviter erectae, R. P. Iosephumde Matos Pereira, e Congregatione Missionariorum Filiorum ImmaculatiCordis B. M. V.die 27 Aprilis. — Cathedrali Ecclesiae Facatativensi Exc. P. D.Ferdinandum Velázquez Lotero, hactenus Episcopum titularem Garbensem.IIAQUIPENDIENSIS, BALNEOREGIENSIS,CIVITATIS PLEBIS, URBEVETANAEDECRETUMDe mutatione finium dioecesiumQuo facilius christiani gregis fidelium spirituali bono consulereturfieretque sacrorum Antistitum fructuosior labor, nuper ab ApostolicaSede expostulatum est ut Ecclesiarum Aquipendiensis, Balneoregiensis,Civitatis Plebis et Urbevetanae fines aliquantulum immutarenturaptiusque disponerentur.Sacra autem Congregatio pro Episcopis, auditis hoc super negotiolocorum Ordinariis, quorum id interesset, ac rata huiusmodi immutationesin bonum animarum vere cessuras, vigore specialium facultatumsibi a Summo Pontifice Paulo, Divina Providentia Pp. VI, tributarum,porrectas preces accipiendas esse censuit.Quapropter praesenti Sacrae Congregationi pro Episcopis decreto,perinde valituro ac si Apostolicae sub plumbo Litterae datae forent,statuit :1) pars municipii Aquipendii, quae Trevinano vulgato nomine


262 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeappellatur, a dioecesi Civitatis Plebis separetur et dioecesi Aquipendiensiadnectatur;2) pars municipii Aquipendii, vulgo Torre Alfina appellata, adioecesi Urbevetana distrahatur et dioecesi Aquipendiensi ascribatur;3) partes municipii Urbiventi, quae vulgo Tordimonte et Sant'Egidiocognominantur, a dioecesi Balneoregiensi disiungantur et dioecesiUrbevetanae uniantur.Decernit quoque eadem Sacra Congregatio ut, una cum territorioecclesiae, adnectantur oratoria, domus et coemeteria paroecialia, piaefundationes et quaecumque alia ecclesiastica bona quomodocumque adparoecias vel ecclesias illorum territoriorum spectantia.Documenta et acta, singulas de quibus agitur paroecias respicientia,a curia a qua ad curiam dioecesis, cui paroeciae aggregandae sunt,transmittantur.Ad clerum vero quod attinet, simul ac praesens decretum ad effectumdeductum fuerit, sacerdotes dioecesi illi censeantur adscripti in cuiusterritorio beneficium aut officium legitime detinent; ceteri autem clericidioecesi illi incardinati maneant, in cuius territorio legitimumhabent domicilium. Utriusque tamen dioecesis Episcopis Ordinariis faserit — ob congruas rationes — collatis consiliis cum sacerdotibus etclericis quorum interest, aliter eorum incardinationem disponere.Ad haec omnia perficienda Sacra Congregatio pro Episcopis deputatExc.mum Ferdinandum Lambruschini, Archiepiscopum Perusinum atqueAdministratorem Apostolicum Civitatis Plebis, eidem necessarias etopportunas tribuens facultates etiam subdelegandi, ad effectum de quoagitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, onere ipsiimposito ad eandem Sacram Congregationem quam primum remittendiauthenticum exemplar actus peractae exsecutionis.Contrariis quibusvis minime obstantibus.Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis,die 24 martii 1973.L. © S.SEBASTIANUS Card. RAGGIO, Praefectusi£ Ernestus Civardi, Archiep. tit. Serdicen., a Secretis


Sacra Congregatio pro Ecclesiis Orientalibus 263SACRA CONGREGATIOPRO ECCLESIIS ORIENTALIBUSAIMERENSIS-IAIPURENSIS ET SAGARENSISDECRETUMDe mutatione finiumDe bono animarum solliciti Exc.mus P. D. Leo D'Mello, EpiscopusAimerensis et Iaipurensis, et Rev.mus P. Clemens Thottungal, ExarchusApostolicus Sagarensis, concordi voto postulaverunt, ut districtuscivilis, cui nomen est Guna, qui quidem dioecesi latinae Aimerensi-Iaipurensi pertinet, Exarchatui Apostolico Sagarensi, ritus malabarensis,assignetur, ita ut ecclesiastici fines cum propria Statuum civiliumcircumscriptione aptius convenirent.Attento favorabili voto Exc.mi P. D. Ioannis Gordon, Archiepiscopitit. Mcopolitani ad Nestum, Apostolici in India Pro-Nuntii, annuenteac favente Sacra Congregatione pro Gentium Evangelizatione, haecSacra Congregatio pro Ecclesiis Orientalibus, vigore facultatum sibia Summo Pontifice Paulo Pp. VI tributarum, praesenti decreto— perinde valituro ac si Apostolicae sub plumbo Litterae datae fuissent—, districtum civilem, qui Guna appellatur, a dioecesi Aimerensi-Iaipurensi separat et Exarchatui Apostolico Sagarensi adscribit.Ad haec perficienda Sacra Congregatio memoratum P. D. IoannemGordon deputat, necessarias et opportunas eidem tribuens facultatesetiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum inecclesiastica dignitate constitutum, cum onere, quamprimum, authenticumexemplar actus peractae executionis remittendi, sive ad hancSacram Congregationem, sive ad Sacram Congregationem pro GentiumEvangelizatione.Contrariis quibuslibet minime obstantibus.Datum Romae, ex aedibus Sacrae Congregationis pro EcclesiisOrientalibus, die 2 mensis Aprilis anno 1973.PAULUS Card. PHILIPPE, Praefectus£B Marius Brini, Archiep. tit. Algizen., a Secretis


264 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeSACRA CONGREGATIODE DISCIPLINA SACRAMENTORUMINSTRUCTIODE COMMUNIONE SACRAMENTALIQUIBUSDAM IN ADIUNCTIS FACILIORE REDDENDAImmensae caritatis testamentum, quod Christus Dominus Ecclesiaesponsae suae reliquit, ineffabile nempe Eucharistiae donum,quod est omnium maximum, postulat ut tantum mysterium altius indies agnoscatur eiusque virtus salutifera uberius participetur. QuapropterEcclesia, pietatis fovendae causa erga Eucharistiam, quaechristiani cultus est caput et centrum, non semel pastorali studioac sollicitudine permota idoneas edidit leges opportunaque documenta.Nova autem temporum adiuncta ampliorem aditum, salva sempersumma quae tanto sacramento debetur reverentia *, ad s. Communionempostulare videntur, ut fideles, fructus sacrificii Missae copiosiusparticipando, se Deo et Ecclesiae hominumque bono promptiuset operosius devoveant.In primis providendum est ne, deficiente copia ministrorum s. Com-1Cfr. Conc. Trid., Sess. IS, Decretum de SS. Eucharistiae Sacramento, cap. 7;Denz. 880 (1646-1647): «Si non decet ad sacras ullas functiones quempiam accederenisi sancte, certe, quo magis sanctitas et divinitas caelestis huius sacramenti virochristiano comperta est, eo diligentius cavere ille debet, ne absque magna reverentiaet sanctitate ad id percipiendum accedat, praesertim cum illa plena formidinis verbaapud Apostolum legamus: Qui manducat et bibit indigne, iudicium sibi manducatet bibit non diiudicans corpus Domini (1 Cor. 11, 29). Quare communicare volenti revocandumest in memoriam eius praeceptum: Probet autem seipsum homo (1 Cor. 11, 28).Ecclesiastica autem consuetudo declarat, eam probationem necessariam esse, ut nullus sibiconscius peccati mortalis, quantumvis sibi contritus videatur, absque praemissa sacramentaliconfessione ad sacram Eucharistiam accedere debeat. Quod a Christianis omnibus,etiam ab iis sacerdotibus, quibus ex officio incubuerit celebrare, haec sancta Synodusperpetuo servandum esse decrevit, modo non desit illis copia confessoris. Quod si necessitateurgente sacerdos absque praevia confessione celebraverit, quam primumconfiteatur». S. Congr. Concilii, Decr. Sacra Tridentina Synodus, 20 Dec. 1905: A.S.S.38 (1905-1906), pp. 400-406; S. Congr. pro Doctrina Fidei, Normae pastorales circa absolutionemsacramentalem generali modo impertiendam, 31 iulii 1972, Norma I: A.A.S.64 (1972), p. 511.


Sacra Congregatio de disciplina Sacramentorum 265niunionis, receptio aut impossibilis aut difficilis evadat; deinde neinfirmi lege ieiunii, quam servare non possint, licet eadem iam untissimasit, a tanto animi solamine seu a s. Communione recipienda prohibeantur.Tandem convenire videtur quibusdam in adiunctis fidelibusid petentibus permitti, ut altera vice eadem die sacramentalem Communionemrite percipiant.Ideo quarundam Conferentiarum Episcopalium votis exceptis, sequenteseduntur normae :1. de ministris extraordinariis s. Communionis distribuendae;2. de ampliore facultate bis eadem die communicandi;3. de ieiunii eucharistici mitigatione pro infirmis et senibus ;4. de pietate ac reverentia erga SS.mum Sacramentum quotiesPanis eucharisticus in fidelis manu deponitur.1.DE MINISTRIS EXTRAORDINARIISS. COMMUNIONIS DISTRIBUENDAERerum adiuncta, in quibus ministrorum s. Communionis distribuendaecopiam deficere animadvertitur, varia sunt :— infra Missam, ob magnum populi concursum vel peculiarem celebrantisdifficultatem ;— extra Missam, cum ob dissita loca difficile est sacras Speciesafferre, praesertim ad modum Viatici, infirmis in periculo mortis constitutis,vel cum ipse infirmorum numerus, praesertim in nosocomiisvel similibus institutis, plures ministros postulat. Ne ergo fideles,qui in statu gratiae ac recta piaque mente sacrum convivium participarecupiunt, hoc sacramentali adiutorio solacioque careant, SummoPontifici opportunum visum est extraordinarios constituere ministros,qui sibi aliisque fidelibus s. Communionem praebere valeant,certis his definitisque condicionibus :I. Ordinarii locorum facultate gaudent qua personae idoneae, nominatimselectae uti ministro extraordinario, valeant permittere, ad actumvel ad tempus, vel, necessitate cogente, stabili quoque modo, siveseipsam pane caelesti cibare, sive hunc aliis fidelibus porrigere et aegrotisdomi degentibus afferre, quoties :a) sacerdos, diaconus et acolythus desint;


266 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeb) iidem s. Communionem administrare impediuntur propteraliud pastorale ministerium, adversam valetudinem ac provectam aetatem;c) fideles s. Communionem petentes tot sint ut Missae celebratiovel Eucharistiae extra Missam distributio nimis protrahantur.II. Iidem Ordinarii locorum facultate fruuntur permittendi singulissacerdotibus sacra munera exercentibus ut deputare valeantpersonam idoneam, quae in casibus verae necessitatis, ad actum,s. Communionem distribuat.III. Praedicti Ordinarii locorum has facultates delegare possuntEpiscopis Auxiliaribus, Vicariis Episcopalibus et Delegatis Episcopalibus.IV. Persona idonea, de qua in nn. I et II, designabitur iuxta ordinem,mutabilem tamen de prudenti Ordinarii loci iudicio, ex quo recensenturlector, seminarii maioris alumnus, religiosus, religiosa, catechista,christifidelis : vir vel mulier.V. In oratoriis Communitatum religiosarum utriusque sexus munusdistribuendi s. Communionem in adiunctis, de quibus supra subn. I, recte committi potest Superiori sacro ordine carenti vel Antistitaeaut eorum vicariis.VI. Persona idonea ad s. Communionem administrandam ab Ordinarioloci nominatim selecta, et persona, de qua sub n. II, a sacerdotefacultatem habente deputata, expedit, si tempus adest, ut mandatumaccipiant iuxta ritum huic Instructioni adiunctum 2 ; distributionemautem s. Communionis peragat iuxta liturgicas normas.Cum hae facultates tantummodo in bonum spirituale fidelium et procasibus verae necessitatis concessae sint, meminerint sacerdotes pereas se non eximi a munere fidelibus legitime petentibus divinam Eucharistiamdistribuendi et praesertim aegrotis afferendi ac porrigendi.Christifidelis, minister extraordinarius s. Communionis, rite instructus,vita christiana, fide moribusque commendetur oportet. Sehuic magno muneri non imparem esse contendat, pietatem colaterga Ss.mam Eucharistiam et exemplum se praebeat ceteris fidelibusdevotione ac reverentia erga augustissimum altaris Sacramentum.Nemo seligatur cuius designatio fidelium admirationem excitare possit.2Qui ritus adiunctus continetur in editione typica seorsum impressa.


Sacra Congregatio de disciplina Sacramentorum 2672.DE AMPLIORE FACULTATE BISEADEM DIE COMMUNICANDISecundum disciplinam nunc vigentem, fideles ad s. Communionemeadem die altera vice accedere possunt :— vespere sabbati vel diei praecedentis festum de praecepto, Missaeaudiendae obligationem implere cupientes, etsi mane iam communicaverunt3 ;— in secunda Missa Dominicae Paschae et in una ex Missis quaedie Nativitatis Domini celebrantur, etsi in Missa Vigiliae Paschaliset in Missa in nocte Nativitatis Domini communicaverunt 4 ;— item in Missa vespertina feriae V in Cena Domini, etsi in MissaChrismatis pariter communicaverunt 5 .Cum vero alia, praeter ea quae recensita sunt, eiusdem generisadiuncta habeantur alteram Communionem suadentia, pressius hicdeterminandae sunt rationes novae facultatis, quae conceditur.Norma, quam providentissima Mater Ecclesia e saeculari consuetudineinduxit et in legem canonicam recepit, vi cuius fidelibus ad sacrammensam accedere licet semel tantum in die, integra manet neque permittiturut ex sola devotione neglegatur. Cuidam inconsiderato desiderioCommunionem iterandi opponi debet eo maiorem esse vim sacramenti,qua virtutes fidei, caritatis ceteraeque alantur, roborentur,exprimantur, quo devotius quis ad sacram mensam accedat 6 . Oportetenim fideles a celebratione liturgica ad opera caritatis, pietatis etapostolatus transire ut « moribus et vita teneant quod fide et sacramentoperceperunt » 7 .3Cfr. Congr. Rituum, Instr. Eucharisticum mysterium, 25 maii 1967, n. 28: A.A.S.59 (1967), p. 557.« Cfr. Ibid., I. c.5Cfr. Ibid., I. c.; S. Congr. Rituum, Instr. Inter Oecumenici, 26 sept. 1964, n. 60:A.A.S. 56 (1964), p. 891; Instr. Tres abhinc annos, 4 maii 1967, n. 14: A.A.S. 59 (1967),p. 445.6Cfr. S. Thomas, Summa Theol. III, q. 79, a. 7 ad 3 et a. 8 ad 1.7S. Congr. Rituum, Instr. Eucharisticum mysterium, 25 maii 1967, n. 13: A.A.S.59 (1967), p. 549.


268 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeSpeciales tamen circumstantiae contingere possunt in quibus fideles,qui eadem die s. Communionem iam receperunt, vel etiam sacerdotesqui iam Missam litaverunt, alicui communitariae celebrationi intersint.Iisdem licebit s. Communionem altera vice recipere bis inadiunctis :1. in iis Missis ritualibus in quibus Sacramenta Baptismatis,Confirmationis, Unctionis infirmorum, Sacrorum Ordinum et Matrimoniiadministrantur et in Missa in qua Prima Communio distribuitur8 ;2. in Missis consecrationis Ecclesiae vel Altaris, professionisreligiosae, collationis « missionis canonicae » ;3. in sequentibus Missis defunctorum: exsequiali, post acceptummortis nuntium, in ultima defuncti sepultura, in prima anniversariadie;4. in Missa principali celebrata in Ecclesia cathedrali vel paroecialiin sollemnitate SS. Corporis et Sanguinis Christi ac die visitationispastoralis; in Missa a Superiore maiore religioso occasionedata canonicae visitationis, peculiarium conventuum vel Capitulorumcelebrata ;t5. in Missa principali conventus eucharistici vel marialis, internationalisaut nationalis, regionalis aut dioecesani ;6. in Missa principali alicuius conventus, sacrae peregrinationisvel praedicationis quae dicitur popularis;7. in administratione Viatici, in qua Communio distribui potestfamiliaribus et amicis infirmi coram adstantibus.8. Ordinariis locorum fas est, praeterquam in casibus supra memoratis,concedere ad actum facultatem s. Communionem bis eademdie recipiendi, quoties iteratam susceptionem ab iisdem Ordinariis,propter vere peculiaria adiuncta, ad normam huius Instructionis, legitimamesse comprobetur.8Cfr. Missale Romanum, Institutio generalis Missalis Romani, n. 329 a, ed. typ.1970, p. 90.


Sacra Congregatio de disciplina Sacramentorum 2693.DE IEIUNII EUCHARISTICI MITIGATIONEPRO INFIRMIS ET SENIBUSManet imprimis firmum statutumque nullo ieiunii praecepto tenerifidelem, cui urgente mortis periculo Viaticum ministratur 9 . Vigereitem pergit concessio iam a Pio XII data, qua « infirmi, quamvis nondecumbant, potum non alcoholicum et medicinas, sive liquidas sivesolidas, ante Missae celebrationem et Eucharistiae receptionem sinetemporis limite sumere possunt » 10 .Quoad cibos et potus rationem nutrimenti habentes, venerandaest traditio ex qua Eucharistia « ante omnem cibum », ut ait Tertullianusn , sumenda erat, ita ut cibi sacramentalis excellentia significaretur.Ad sacramenti dignitatem agnoscendam et gaudium excitandum deDomino adveniente, ante sumptionem s. Communionis tempus silentiiet recollectionis opportune inducitur. In infirmis autem sufficienspietatis ac obsequii signum erit si per aliquod breve tempus adtantum mysterium animum intendant. Tempus ieiunii eucharistici seuabstinentiae a cibo vel potu alcoholico redigitur ad quartam circiterhorae partem pro :1. infirmis in valetudinariis vel domibus degentibus, etiamsinon decumbant;2. fidelibus aetate provectioribus, sive ob senectutem domi detineantur,sive gerontocomium incolant ;3. sacerdotibus infirmis, etsi non decumbunt, vel aetate provectis,sive sint Missam celebraturi sive s. Communionem recepturi;á. personis curae infirmorum vel senum addictis eorumque propinquisuna cum illis s. Synaxim recipere cupientibus, quoties sineincommodo ieiunium unius horae observare non possint.9Cfr. CIC, can. 858 § 1.10Litterae Apostolicae motu proprio datae Sacram Communionem, 19 martii 1957,n. 4: A.A.S. 49 (1957), p. 178.11Ad uxorem, 2, 5: PL 1, 1408.


270 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale4.DE PIETATE AO REVERENTIA ERGA SS.MUM SACRAMENTUMQUOTIES PANIS EUCHARISTICUSIN FIDELIS MANU DEPONITURInde ab Instructione « Memoriale Domini », tres abhinc annosedita, quaedam Conferentiae Episcopales facultatem a Sede Apostolicaimpetrarunt permittendi ut ministri s. Communionis distribuendaeeucharisticas Species in manibus fidelium ponerent. Uteadem Instructio meminit, « praescripta Ecclesiae Patrumque documentacopiose testantur maximam reverentiam summamque prudentiamerga sacram Eucharistiam adhibitam » 1 2 et adhibendam esse.Praesertim ergo in hoc communicandi modo quaedam adamussim attendendasunt, quae experientia ipsa suadentur.Assidua diligentia ac studium habeantur, speciatim quoad fragmentaquae forsitan ex hostiis deciderint, quod attinet sive ad ministrumsive ad fidelem quoties sacra Species in manu communicantisponitur. *Ad usum s. Communionis in manu fidelium accedat necesse estopportuna institutio seu catechesis de doctrina catholica, quae respicittum realem ac permanentem Christi praesentiam sub Speciebuseucharisticis tum debitam reverentiam erga hoc Sacramentum 13 .Christifideles doceri oportet Iesum Christum Dominum esse etSalvatorem eique sub Speciebus sacramentalibus praesenti eundemdeberi latriae seu adorationis cultum, qui Deo tribuendus est. Admonebunturdeinde fideles, ne post convivium Eucharisticum sinceramet consentaneam praetermittant gratiarum actionem, quae uniuscuiusqueviribus, statui, occupationibus congruat 14 .12S. Congr. pro Cultu Divino, Instr. Memoriale Domini, 29 maii 1969: A.A.S. 61(1969), p. 542, quae adhuc vigere pergit.13Cfr. Conc. Vat. II, Const. de Sacra Liturgia, Sacrosanctum Concilium, n. 7:A.A.S. 56 (1964), pp. 100-101; S. Congr. Rituum, Instr. Eucharisticum mysterium, 25maii 1967, n. 9: A.A.S. 59 (1967), p. 547; S. Congr. pro Cultu Divino, Instr. MemorialeDomini, in qua legitur: «... quodvis praecaveatur periculum, ne reverentiae defectusvel falsae de SS.ma Eucharistia opiniones irrepant in animos»: A.A.S. 61 (1969), p. 545.14Paulus VI, Alloc, ad Membra Consilii Eucharisticis ex omnibus Nationibus conventibusmoderandis habita: A.A.S. 64 (1972), p. 287.


Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizatione 271Ut denique accessus ad hanc mensam caelestem dignus omnino etfrugifer sit, ita illustranda sunt fidelibus bona eius atque fructustam pro singulis quam pro societate ut familiaris habitudo maximamostendat reverentiam, intimum foveat amorem erga Patremfamilias(( panem cotidianum » nobis praestantem 15 et ad vivam ducat coniunctionemcum Christo, cuius communicamur sanguini et carni 16 .Hanc Instructionem Summus Pontifex Paulus VI approbare etauctoritate sua confirmare dignatus est et publici iuris fieri iussitdecernens ut a die, quo edita esset, vigere inciperet.Datum Romae, ex aedibus S. Congregationis de disciplina Sacramentorum,die 29 mensis Ianuarii anni MCMLXXIII.A. Card. S AMORE, Praefectus£8 I. Casoria, a SecretisSACRA CONGREGATIOPRO GENTIUM EVANGELIZATIONESEU DE PROPAGANDA FIDEiPROVISIO ECCLESIARUMSanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,successivis decretis Sacrae Congregationis pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide, singulas quae sequuntur Ecclesias denovo Pastore dignatus est providere, nimirum :die 18 Decembris 1972. — Metropolitanae Ecclesiae Bangkokensipraefecit R. D. Michaelem Michai Kitbunchu, e clero saeculari locali,seminarii minoris rectorem.— Cathedrali Ecclesiae Indorensi R. P. Georgium Anathil, e SocietateVerbi Divini, rectorem minoris seminarii in civitate vulgoPalda siti.die 29 Ianuarii 197S. — Cathedrali Ecclesiae Maruanae-Mokolensi,15Cfr. Lc. 11, 3.» Cfr. Hebr, 2, 14.


272 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialenuper evectae dioecesi, R. P. Iacobum Iosephum Franciscum De Bernon,e Congregatione Missionariorum Oblatorum B. M. V. Immaculatae,hactenus Praefectum Apostolicum eiusdem territorii.— Cathedrali Ecclesiae Yaguanae, nuper evectae dioecesi, R. P.Ludovicum Charpenet, Missionariorum Oblatorum B. M. V. ImmaculataeCongregationis sodalem, hactenus Praefectum Apostolicum eiusdemterritorii.— Titulari episcopali Ecclesiae Lupercianensi R. D. ThomamNkuissi, sacerdotem indigenam, Cancellarium episcopalis Curiae Nkongsambensis,quem constituit Administratorem Apostolicum « Sede vacante» et (( ad nutum Sanctae Sedis )) Nkongsambensis dioecesis.die 1 Martii. — Cathedrali Ecclesiae Rarotonganae Exc. P. D.Ioannem Hubertum Macey Rodgers, hactenus Episcopum titularemCaput Cillensem.— Cathedrali Ecclesiae Malangensi R. P. Franciscum XaveriumSudar tanto Hadisumarto, e Ordine Fratrum B. Mariae V. de MonteCarmelo, Priorem Carmelitarum Provinciae Indonesianae.— Cathedrali Ecclesiae Taiohaënae R. P. Hervé-Mariam DionysiumLe Cléac'h, Congregationis Sacrorum Cordium Iesu et Mariae sodalem,hactenus eiusdem dioecesis Administratorem Apostolicum.— Cathedrali Ecclesiae Sunyaniensi, noviter erectae dioecesi, R. P.D. Iacobum Kwadwo Owusu, e clero saeculari autochthone, Praelatumhonorarium Sanctitatis Suae, necnon militum Cappellanum.die 17 Martii. — Metropolitanae Ecclesiae Pondicheriensi et CuddalorensiExc. P. D. Venmani S. Selvanather, hactenus Episcopum Salemensem.— Cathedrali Ecclesiae Rutengensi R. P. Vitalem Djebarus, e SocietateVerbi Divini, hactenus Administratorem Apostolicum eiusdemdioecesis.IINOMINATIONESDecretis ut infra datis, Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide ad suum beneplacitum renunciavit :die 26 Ianuarii 1973. — R. P. Bernardum M. Ngawiliau, e CongregationeSancti Spiritus, Administratorem Apostolicum AdministrationisApostolicae Zanzibarensis et Pembaënsis.— Exc. P. D. Vergilium Patricium Copas, Archiepiscopum PortusMoresbiensis, Administratorem Apostolicum « sede vacante » dioecesisBereinitanae.die 16 Februarii. — R. P. Armidum Gasparini, Congregationis FiliorumS. Cordis Iesu sodalem, Administratorem Apostolicum PraefecturaeApostolicae Avasanae.


Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizatione 273die 19 Februarii. — E. P. Gerardum Boulanger, socium CongregationisMissionariorum Oblatorum B. V. M. Immaculatae, AdministratoremApostolicum « sede vacante » et « ad nutum Sanctae Sedis » Labradorensis-Schefferpolitanaedioeceseos.die 22 Februarii. — Exc. P. D. Eliam Mutale, Episcopum Mansaënsem,Administratorem Apostolicum a sede vacante » archidioecesis Kasamaënsis.die 1 Martii. — Exc. P. D. Orestem Marengo, Episcopum Arsacalitanum,Administratorem Apostolicum


274 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeSACRA CONGREGATIO PRO CULTU DIVINOiDECRETUMDe cantibus in Missa quae lingua latina celebratur novo ordine disponendis.Thesaurum cantus gregoriani, quem traditio usque ad nostram aetatemtransmisit, sancte esse servandum et opportune adhibendum ConciliumVaticanum II in Constitutione de sacra Liturgia (nn. 114 et 117)expresse declaravit.Ut haec ergo norma ad effectum deduceretur, praesertim post editosnovos libros liturgicos, secundum mentem eiusdem Concilii Vaticaniinstauratos, Sacra haec Congregatio pro Cultu Divino opportunum duxitquaedam indicare, quibus Graduale Romanum novae rerum condicioniaccommodaretur et nullus textus deperderetur thesauri authentici cantusgregoriani.Statuit proinde Sacra haec 'Congregatio, de mandato Summi PontificisPauli VI, ut, qui celebrationem eucharisticam lingua Latinaperagunt, in disponendis cantibus ad illam pertinentibus novam hancordinationem sequantur.Contrariis quibuslibet minime obstantibus.Ex aedibus Sacrae Congregationis pro Cultu Divino, die 24 iunii1972, in Nativitate sancti Ioannis Baptistae.ARTURUS Card. TABERA, Praefectusrjj, H. Bugnini, Archiep. tit. Diocletianen., a SecretisIIDECRETUMRitus institutionis Lectorum et Acolythorum, admissionis inter candidatosad Diaconatum et Presbyteratum, nec non sacri caelibatus amplectendi,eduntur.Ministeriorum disciplina a Summo Pontifice Paulo VI instaurataper Litteras Apostolicas Ministeria quaedam, die 15 augusti 1972 Motu


Sacra Congregatio pro Cultu Divino 275proprio datas, ac normis ad sacrum Diaconatus ordinem sive transeuntissive permanentis spectantibus, eodem die statutis per ApostolicasLitteras Ad pascendum, Sacra Congregatio pro Cultu Divino ritus apparavitde institutione Lectorum et Acolythorum, de admissione intercandidatos ad Diaconatum et Presbyteratum, necnon de sacro caelibatuamplectendo.Huiusmodi ritus Summus Pontifex Paulus VI auctoritate Sua approbavitevulgarique iussit, ita ut a die 1 ianuarii 1973 lingua latinaadhibeantur, lingua autem vernacula a die quem Conferentiae Episcopalespro sua dicione statuerint, postquam translationes in linguaspopulares approbaverat confirmationemque ab Apostolica Sede obtinuerint.Contrariis quibuslibet minime obstantibus.Ex aedibus Sacrae Congregationis pro Cultu Divino, die 3 decembris1972, in memoria sancti Francisci Xavier.ARTURUS Card. TARERA, Praefectus£ß H. Bugnini, Archiep. tit. Diocletianen., a SecretisIIIDECRETUMOrdo Unctionis infirmorum eorumque pastoralis curae, editur.Infirmis cum Ecclesia adhibet curas, Christo ipsi deservit in Corporismystici membris dolentibus, atque, exemplum Domini Iesu secuta,qui (( pertransivit benefaciendo et sanando omnes » (Act 10, 38), eiusmandato aegros curandi (cfr. Me 16, 18) oboedit.Quam quidem sollicitudinem Ecclesia ostendit non solum adversavaletudine laborantes invisendo, sed etiam allevando per sacramentumUnctionis, et Eucharistiae sacramento sive per tempus, quo morbotenentur, sive cum in mortis periculo versantur reficiendo, ac deniquepro iis preces fundendo, quibus eosdem, praesertim in ultimo vitaediscrimine positos, Deo commendat.Ut autem sacramenti Unctionis significatio apertior reddereturmagisque perspicua, Concilium Vaticanum II haec statuit : « Unctionumnumerus pro opportunitate accommodetur, et orationes ad ritumUnctionis infirmorum pertinentes ita recognoscantur, ut respondeant


276 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialevariis condicionibus infirmorum, qui Sacramentum suscipiunt »,* praecepitque,ut conficeretur Ordo continuus secundum quem Unctio aegrotoconferretur post confessionem et ante receptionem Viatici. 2Summus igitur Pontifex Paulus VI novam formulam sacramentalemUnctionis per Constitutionem Apostolicam Sacram Unctioneminfirmorum die 30 novembris 1972 editam statuit, necnon OrdinemUnctionis infirmorum eorumque pastoralis curae approbavit, quemSacra Congregatio pro Cultu Divino apparavit et nunc emittit, eiuseditionem typicam esse declarans, ut is pro titulis huc spectantibus,qui in Rituali Romano usque adhuc vigente exstant, substitueretur.Contrariis quibuslibet minime obstantibus.Ex aedibus Sacrae Congregationis pro Cultu Divino, die 7 decembris1972.ARTURUS Card. TABERA, Praefectus£8 H. Bugnini, Archiep. tit. Diocletianen., a SecretisIVNORMAE CIRCA PATRONOS CONSTITUENDOSET IMAGINES B. M. VIRGINIS CORONANDASIDe Patronis constituendis1. Patronus, liturgica acceptione, Beata Maria Virgo, Sanctus velBeatus intellegitur, qui ob antiquam traditionem vel legitimam constitutionemut protector seu apud Deum advocatus celebratur.2. Patronus distinguitur a Titulo vel Titulari alicuius ecclesiae,congregationis, communitatis, etsi Titulus patronatum aliquomodoexpostulat.3. Patroni habentur :a) locorum (scilicet nationis, regionis, dioecesis, civitatis, oppidivel pagi, paroeciae) ;12Conc. Vat. II, Const. Sacrosanctum Concilium, n. 75: A.A.S. 56 (1964), p. 119.Cf. ibid., n. 74: I. c.


Sacra Congregatio pro Cultu Divino 277b) familiarum religiosarum;c) personarum moralium, sodalitatum, institutorum, coetuum siveecclesiasticorum sive laicorum.ELECTIO PATRONI4. Patroni eligi possunt Beata Maria Virgo, sub aliquo tituloin sacra liturgia accepto, Angeli et Sancti. Beati nequeunt eligiPatroni absque peculiari Apostolicae Sedis indulto. 1Semper excludunturdivinae Personae. 25. Patronus unus tantum sit. Licet duos vel plures Sanctos Patronoseligere, si iidem Sancti una simul in Calendario inscribantur.Ob peculiares rationes, alius Patronus, tamquam secundarius, quandoqueadditus est. In posterum, unus tantum Patronus de morehabeatur.6. Patroni locorum eligendi sunt a clero et a fidelibus seu ab illis,qui sub protectione Patroni ponentur.Patroni familiarum religiosarum, personarum moralium, sodalitatum,institutorum, coetuum, eligendi sunt ab iis, ad quos spectat, seua membris familiam religiosam, personam moralem, sodalitatem, institutum,coetum efficientibus. 3Electio facienda est sive per consultationes seu suffragia sive perpetitiones seu subscriptiones.APPROBATIO PATRONI7. Electio Patroni approbanda est competenti auctoritati ecclesiasticae,id est : Episcopus pro dioecesi, Conferentia Episcoporum proprovincia ecclesiastica, regione, vel natione, Capitulum provinciale proprovincia religiosa, Capitulum generale pro universa familia religiosa.Pro personis moralibus, sodalitatibus, institutis, coetibus in diversisorbis partibus exstantibus, res proponatur Sanctae Sedi.1Cf. CIC, can. 1278.2Cf. S. Congr. pro Cultu Divino, Instr. Calendaria particularia, 24 iunii 1970,n. 28:A.A.S. 62 (1970), pp. 651-663.3Cf. S. Congr. pro Cultu Divino, Instr. Calendaria particularia, n. 30.


278 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeCONFIRMATIO PATRONI8. Electio et approbatio Patroni confirmandae sunt a Sacra Congregationepro Cultu Divino. 4Ad confirmationem obtinendam, mittenda sunt ad eandem Congregationemdocumenta, quae sequuntur :a) petitio auctoritatis localis, sive ecclesiasticae sive, pro opportunitateet possibilitate, civilis;b) acta, postulationes, subscriptiones, quae electionem comitantureamque manifestant necnon relatio, in qua rationes exponuntur ob quaselectio facta est;c) testimonium de approbata electione ex parte competentis auctoritatisecclesiasticae.9- Confirmatio conceditur per Decretum praedictae Congregationiset, quoad Patronos amplioris dicionis, etiam per Litteras Apostolicasin forma Brevis expediendas.10. Sicubi cultus et pietas erga Patronum iam constitutum vel abimmemorabili acceptum, decursu temporis exstincta sunt, aut deeodem Sancto nil certum cognoscitur, minime impeditur quin, remature perpensa, novus constituatur Patronus, servatis iis quae suprastatuta sunt. 5CELEBRATIO LITURGICA PATRONI11. Celebratio liturgica competit solummodo Patronis rite constitutisvel ex immemorabili traditione acceptis. Ceteris vero, qui Patronisensu latiore dicuntur, merae pietatis causa propositi, nullum competitpeculiare ius liturgicum. 612. Celebratio Patroni loci vel oppidi vel civitatis, personae moralis,sodalitatis, instituti, coetus, peragitur gradu sollemnitatis. Quaesollemnitas gaudet praecedentia super omnia festa in Calendario generalivel particulari inscripta et super dominicas temporis Nativitatiset (( per annum ».4s6Cf. iMd., n. 30.Cf. ibid., n. 33.Cf. ibid., n. 29.


Sacra Congregatio pro Cultu Divino 279Celebratio Patroni dioecesis, provinciae, regionis, nationis autamplioris territorii et provinciae religiosae peragitur gradu festi. 7Rationibustamen pastoralibus suadentibus, v. gr. quando Patronusmagnum momentum habuit in historia cuiusdam regionis aut valdecolitur a fidelibus, festum Patroni fieri potest sollemnitas. 8Patronus loci aut amplioris dicionis celebrari debet etiam a religiosis9et ab iis qui Calendario proprio gaudent.13. Familiae religiosae gradu sollemnitatis per se peragere possunttantum celebrationem aut Patroni aut Tituli aut Fundatoris interSanctos relati. Attamen, peculiaribus in adiunctis petere possunt, utex his duae sollemnitates habeantur.14. Patroni secundarii olim constituti celebrentur gradu memoriaeobligatoriae. 1015. Patroni olim constituti propter peculiares circumstantias historicas,itemque Patroni olim propter extraordinaria adiuncta, v. gr.pestem, bellum, aliamve calamitatem vel propter cultum specialemnunc remissum, electi, in posterum uti Patroni amplius ne colantur. 11Ex aedibus Sacrae Congregationis pro Cultu Divino, die 19martii 1973, in sollemnitate Sancti Ioseph, Sponsi Beatae MariaeVirginis.ARTURUS Card. TABERA, Praefectus£g H. Bugnini, Archiep. tit. Diocletianen., a Secretis1Cf. Normae universales de anno liturgico et de Calendario, n. 59.8Cf. S. Congr. pro Cultu Divino, Instr. Calendaria particularia, n. S.9Cf. Normae universales de anno liturgico et de Calendario, n. 52c; S. Congr.pro Cultu Divino, Instr. Calendaria particularia, n. 16d.10Cf. S. Congr. pro Cultu Divino, Instr. Calendaria particularia, nn. 9, 12.» Cf. ibid., n. 32.


280 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIIDe Coronatione Imaginis Beatae Mariae VirginisPluries decursu temporis factum est ut populus christianus, filialidevotione permotus, ardenter peteret et obtineret coronationem alicuiusImaginis B. Mariae Virginis. Nam « Maria, per gratiam Dei post Filiumprae omnibus angelis et hominibus exaltata, utpote sanctissima DeiMater, quae mysteriis Christi interfuit, speciali cultu ab Ecclesiamerito honoratur )).* Illius consuetudinis testimonium permanet ritusin Pontificali Romano usitatus.Ad coronationem peragendam, Sacra Congregatio pro Cultu Divino,de mandato Summi Pontificis, normas quae sequuntur in posterumservandas statuit.1. Solae Imagines B. Mariae Virginis sive pictae sive exculptaecoronari possunt. Excluduntur Imagines alicuius Sancti vel Beati.Si B. Maria Virgo repraesentatur una cum Salvatore nostro IesuChristo, ambo coronari debent.2. Imagines coronandae excellant oportet veneratione ex partepopuli christiani, ita ut ritus coronationis vota et pietatem eiusdempopuli erga Matrem Domini reapse ostendat.3. Ritus coronationis Imaginis, quae aliquo in loco colitur,generatim peragendus est ab Episcopo illius loci iuxta ordinem celebrationis,qui in Pontificali Romano continetur.Corona, quae adhibetur ad coronationem, sit affabre confecta atquesimul splendeat nobili simplicitate veraque arte.4. Ad coronationem alicuius Imaginis (( nomine et auctoritateSummi Pontificis » exsequendam, quae fit per Delegatum Pontificium,requiritur ut Imago vere magni momenti in Ecclesia vel in aliquanatione vel regione aestimetur.Ad huiusmodi coronationem obtinendam mittenda sunt, temporeopportuno, ad Sacram Congregationem pro Cultu Divino haecdocumenta :a) petitio Episcopi, vel Conferentiae Episcoporum (si Imago coronandagaudet veneratione in dioecesi vel regione vel natione);1Conc. Oecum. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 66.


Sacra Congregatio pro Cultu Divino 281ö) brevis conspectus historicus Imaginis coronandae necnon devotionispopularis erga eandem Imaginem;c) acta, postulationes, subscriptiones sive ecclesiastica sive civilia,quae petitionem comitantur quaeque vota populi christianide hac re manifestant.5. Facultas coronandi conceditur per Decretum praedictae Congregationisac per Litteras Apostolicas in forma Brevis expediendas.Ex aedibus Sacrae Congregationis pro Cultu Divino, die 25martii 1973, in Annuntiatione Domini.ARTURUS Card. TABERA, Praefectus83 H. Bugnini, Archiep. tit. Diocletianen., a Secretis


282 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeDIARIUM ROMANAE CURIAESabato 24 Marzo 1973, il Santo Padre Paolo VI ha ricevutoin solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Credenziali,Sua Eccellenza il Signor FAISAL AL SALEH AL MUTAWA,Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario del Kuwait.Lunedì 26 Marzo 1973, il Santo Padre Paolo VI ha ricevutoin Visita Ufficiale Sua Eccellenza il Dottor GUSTAV W. HEI­NEMANN, Presidente della Repubblica Federale di Germania.SEGRETERIA DI STATONOMINECon Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI hanominato : \Membri della Sacra Congregazione per la Evangelizzazionedei Popoli:31 marzo 1973. gli E.mi Signori Cardinali: Baggio Sebastiano; SeperFranjo ; König Franz ; Renard Alexandre Charles ; BerteliPaolo; Pignedoli Sergio; Knox James Robert;Raimondi Luigi; Cordeiro Joseph; González MartínMarcelo ;— gli Ecc.mi Monsignori : Arinze Francis, Arcivescovodi Onitsha; Sangarè Lue Auguste, Arcivescovo di Bamako;Nsubuga Emmanuel, Arcivescovo di Kampala;Margeot Jean, Vescovo di Port-Louis; ShirayanagiPeter Seiicki, Arcivescovo di Tokyo; D'Rosario Hubert,Arcivescovo di Sh illong-Gauhati; Nguyen KimDien Philippe, Arcivescovo di Hué; Chen-Ping-HsuFrancis Xavier, Vescovo di Hong Kong ; Carter SamuelEmmanuel, Arcivescovo di Kingston; Spence FrancisJohn, Arcivescovo di Charlottetown ; Texeira GurgelMario, Vescovo di Itabira; Correa Yepes Heriberto,Vicario Apostolico di Buenaventura; MorstabiliniLuigi, Vescovo di Brescia; Collini André, Coadiutoredell'Arcivescovo di Toulouse; De Cocq Cornelius Maria,già Vescovo di Rarotonga;


Diarium Romanae Curiae 283— il Rev. P. Degrijse Omer, CL CM., Direttore dellePP. 00. MM. in Belgio;— S. E. Mons. Gazza Giovanni, Superiore generale dellaPia Società di S. Francesco Saverio per le MissioniEstere; Fr. Buttimer Charles Henry, Superiore generaledei Fratelli delle Scuole Cristiane.Consultori della Sacra Congregazione per la Evangelizzazionedei Popoli:31 marzo 1973. gli Ecc.mi Monsignori : Ramanantoanina Gilbert, Arcivescovodi Fianarantsoa ; Zoa Jean, Arcivescovo diYaounde; Lesambo Ndamwize, Vescovo di Inongo;Sangu James, Vescovo di Mbeya; Corripio AhumadaErnesto, Arcivescovo di Antequera; Limón Federico,Arcivescovo di Lingayen-Dagupan ; Cheng Paul, Vescovodi Tainan ; Geise Paternus Nicholas, Vescovo diBogor; Chung Wan Ting Peter, Vicario Apostolico diKota Kinabalu ; De Provenchères Charles, Arcivescovodi Aix-en-Provence ; Conway Dominio Joseph, Vescovodi Elphin; Laszlo Stefan, Vescovo di Eisenstadt;Lopes De Moura Agostinho Joaquim, Vescovo di Portalegre-CasteloBranco; Pollio Gaetano, Arcivescovodi Salerno; Verschuren Paul, Vescovo di Helsinki;Finau Patelisio Punou-Ki-Hihifo, Vescovo di Tonga;— i Rev.di Monsignori : Moeller Charles, Segretario delSegretariato per l'Unione dei Cristiani; FilhatschFranz ;— i Rev.di Padri : Lanfry Jacques, P. B. ; Lopez-GayJesus, S.I. ;— la Rev.da Dufault M. Alma, delle Francescane Missionariedi Maria;— il Sig. Andriamahanina Prosper;— la Sig.ra Dougherty Norbert.Memori della Sacra Congregazione per i Religiosi e gliIstituti Secolari:31 marzo 1973. gli E.mi Signori Cardinali: Höffner Joseph; ManningTimothy; Mozzoni Umberto; Primatesta Raúl Francesco; Philippe Paul ; Antonelli Ferdinando Giuseppe ;— gli Ecc.mi Monsignori : Compagnone Romolo Enrico,Vescovo di Terracina-Latina, Sezze e Priverno;Lorscheider Aloisio, Arcivescovo di Fortaleza; VilnetJean, Vescovo di Saint-Die; Simonis Adrien J.,Vescovo di Rotterdam; Kuo Joseph, Arcivescovo tit. diSalamina.


284 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeConsultori delia Sacra Congregazione per i Religiosi e gliIstituti Secolari:31 marzo 1973. per la Sezione Istituti Religiosi: Mons. Huot DorioMaria, dei Monfortani; P. O'Reilìy Michael, degliOblati di Maria Immacolata; P. Scuneo Aurelio, deiCarmelitani Scalzi; Don Texeira Decio, dei Salesiani;P. Esser Gaetano, dei Frati Minori; P. Sanna Ambrogio,dei Frati Minori Conventuali; P. BonucchiCherubino, dei Frati Cappuccini; P. Brasò Gabriel,dei Benedettini Sublacensi; P. Beyer Jean B., dellaCompagnia di Gesù; P. Said Mark, dei Domenicani;P. Trapé Agostino, degli Agostiniani; Madre AntoineDe Padoue, delle Suore della Carità di S. Vincenzode' Paoli; Madre McLeod Teresa d'Avila, delle SuoreDomenicane del SS.mo Rosario di Sinsinawa; MadreChagnon Jeannette, delle Suore della Presentazionedi Maria;— per la Sezione Istituti Secolari: Rev.do Canivez Jean(Francia) ; Dott. Brasca Giuseppe (Italia) ; Sig.na AubadiTeresa (Spagna); Sig.na Denzel Adelinde (Germania); Sig.na Eranci Ippolita (Italia) ; Sig.na GolsteynAntoinette (Olanda); Sig.na Metge Jeanne (Francia).Il Santo Padre Paolo VI ha istituito una Commissione temporanea distudio circa la funzione della donna nella società e nella Chiesa.Per tale Commissione, Sua Santità ha nominato :Presidente :S. E. R. Mons. Bartoletti Enrico, Arcivescovo tit. di Mindo.Membri :Sig.ra Bahincinthie Eugenie (Costa d'Avorio)Sig.ra Graber-Duvernay Maria Teresa (Francia)Sig.na Bellosillo Pilar (Spagna)Sig.ra Rodríguez Dulcinea (India)Suor McLeod Teresa d'Avila O.P. (Stati Uniti)Sig.na Vendrick Maria H. C. (Olanda)Sig.na Goldie Rosemary (Australia)Sig.ra Colini Lombardi Pia (Italia)Sig.na Pinheiro Maria Vitoria (Portogallo)Sig.na Cheloman Deborah (Stati Uniti)Sig.ra Lessa Marina (Brasile)Suor Herrmann Claire, F.d.C. (Francia)Sig.ra Pyne Mary (Gran Bretagna)


Diarium Romanae Curiae 285Sig.na Seger Emma, dell'Istituto Secolare delle Sorelle di Maria diSchoenstatt (Germania)Sig.ra Delva Claire (Belgio)Mons. Biffi. Franco (Svizzera)Mons. Noè Virgilio (Italia)Mons. Magnoni Antonio (Italia)Mons. Csertö Sándor (Ungheria)Prof. Petroncelli Mario (Italia)Dott. Carriquiry Guzman (Uruguay)P. Le Guillou Marie-Joseph, O.P. (Francia)P. de la Potterie Ignace, S.I. (Belgio)P. Hamel Edouard, S.I. (Canada)Dott. Narducci Angelo (Italia)ONORIFICENZECon Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI haconferito :II Cavalierato dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:9 ottobre 1972. Al sig.» » Al sig.18 » Al sig.» Al sig.» Al sig.19 » Al sig.» » » Al sig.30 » » Al sig.» » » Al sig.» » » Al sig.» Al sig.» » Al sig.» » Al sig.1 novembre Al sig.» » Al sig.» » Al sig.» » » Al sig.10 » Al sig.» Al sig.» Al sig.» Al sig.» » Al sig.Al sig.» » Al sig.» » Al sig.» » » Al sig.Ion Pietro Giovanni Agostino ('s-Hertogenbosch).n Lammeren Teodoro Giovanni Guglielmo('s-Hertogenbosch).. (Hartford).E. (Hartford;. (Hartford).(Hartford).


286 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale10 novembre 1972. Al sig.»Al sig.14Al sig.»Al sig.23Al sig.»Al sig.28Al sig.»Al sig.Al sig.5 dicembre » Al sig.» » » Al sig.14 » » Al sig.20 » » Al sig.29 » » Al sig.15 gennaio 1973. Al sig.Politis Alberto F. (Hartford).Sullivan Giovanni A. (Hartford).Chiesa Luciano (Alba).Fisher Claude (Northampton).La Mache Paolo (Lyon).Bianchi Barriviera Lino (Roma).Muis Endrigo Antonio G. M. ('s-Hertogenbosch).Taminiau Teodoro ('s-Hertogenbosch).Van-Asten Enrico Guglielmo C.G.M. ('s-Hertogenbosch).Guiraud Pietro (Annecy).Lyathaud Antonino (Lyon).Burns Francesco (Glasgow).Migliorini Angelo (Roma).Veliath Giuseppe (Verapoly).Calcagnini Donald P. (Hartford).La Commenda con Placca dell'Ordine di san Silvestro Papa:12 maggio 1972. Al sig. Dun-Ruttonjec (Hong-Kong).La Commenda dell'Ordine di san Silvestro Papa:12 maggio 1972. Al sig. Cheung Dominic (Hong-Kong).10 agosto » Al sig. Marciano Giuseppe (Roma).17 » » Al sig. Finken Michele (Paderborn).9 ottobre » Al sig. Viscera Pietro (Pesaro).21 » Al sig. Roveda Bruno (Milano).» » Al sig. Zanoni Guido (Milano).30 » » Al sig. Garagnani Adolfo (Comacchio).1 novembre Al sig. Pagani Giancarlo (Udine).» » » Al sig. Ria Luciano (Udine).10 » » Al sig. D'Andrea Alberto (Siena).15 » » Al sig. Peters Ferdinando (Hasselt).» » » Al sig. Desirat Emilio (Mechelen-Brussel).24 » » Al sig. Gibertini Carlo (Modena).» » » Al sig. Vecchi Alberto (Modena).» » » Al sig. Violi Franco (Modena).25 » » Al sig. Cavazzoni Francesco (Reggio Emilia).28 » » Al sig. Gironi Roberto (Roma).5 dicembre » Al sig. Burri Mario (Chieti).» » Al sig. Faruk Haznedar (Istanbul dei Latini).» » Al sig. Leonardi Ercole (Istanbul dei Latini)13 » » Al sig. Santarelli Ernesto (Roma).14 » » Al sig. Kundraditz Guglielmo (Innsbruck).20 » » Al sig. Barlattini Mario (Roma).» » » Al sig. Bozzini Emilio (Roma).25 » Al sig. Coppini Gino (Prato).» » Al sig. Zanello Osvaldo (Sao Mateus).


Diarium Romanae Curiae 287gennaio 1973. Al sig. Basti Gaetano (Lanciano).» » » Al sig. Di Leve Luigi (Lanciano).» » Al sig. Fiore Giacomo (Lanciano).» » Al sig. Mazzuccone Donato (Lanciano).» » Al sig. Poeta Gino (Lanciano).» » Al sig. Moricca Carmelo (Mileto).15 » Al sig. Barcelloni Corte Vincenzo (Feltre e Belluno)» » » Al sig. Langlois Roberto (Port Viia).21 » » Al sig. Andreotti Gino (Roma).22 » » Al sig. Marsilli Carlo (Trieste).eoIl Cavalierato dell'Ordine di san Silvestro Papa:24 marzo 1972. Al sig. Tracy Guglielmo Giacomo Daniele (Bunbury).luglio » Al sig. Blüggel Walter (Köln).» » » Al sig. Goergen Antonio (Köln).» » Al sig. Valder Erico (Köln).9 ottobre » Al sig. Cocjin Giuseppe (Jaro).» » » Al sig. Ledesma Zafiro (Jaro).» » » Al sig. Mártires Demostene (Jaro).» » » Al sig. Salazar Antonio (Jaro).» » Al sig. Van Engeland Endrigo Martino Maria ('s-Hertogenbosch).18 » » Al sig. Van Drunen Cornelio Giovanni ('s-Hertogenbosch).» » Al sig. Weckx Pietro Adriano Maria ('s-Hertogenbosch).» » » Al sig. Durighello Ferdinando (Verona).19 » Al sig. Fischer Francesco (Einsenstadt).» » » Al sig. Fuchs Giorgio (Einsenstadt).» Al sig. Beyns Leonardo (Mechelen-Brussel).» » » Al sig. Ladanyi Otmar (Sankt Pölten).21 » » Al sig. Martegani Orlando (Milano).» » » Al sig. Monti Giuseppe (Milano).30 » » Al sig. Nuyens Giacomo (Haarlem).» » Al sig. Rijser Giovanni Ermanno Maria (Haarlem).» » Al sig. Van Oostrum Giacomo (Utrecht).1 novembre » Al sig. De Stefano Marcello (Udine).» » » Al sig. Russo Cesare (Udine).» » » Al sig. Bergamini Giuseppe (Udine).10 » » Al sig. Pilotti Giuseppe (Alessandria).» » » Al sig. Sciutto Andrea (Alessandria).» » » Al sig. Angelillo Pietro (Bari).» » Al sig. Basile Luigi (Bari).» » » Al sig. Teleli Guglielmo (Köln).» » » Al sig. Fabbri Filippo (Pesaro).14 » » Al sig. Malforti Gino (Pescia).» » Al sig. Hermens Guglielmo Antonio ('s-Hertogenbosch).24 » Al sig. Bertuzzi Giordano (Modena).» » » Al sig. Ghelfi Zoboli Giuseppe (Modena).25 » Al sig. Fucili Giovanni (Reggio Emilia).


288 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale28 novembre 1972. Al sig. Ernest Paolo (Lyallpur).» » » Al sig. Caponi Alberto (Roma).» » Al sig. Gruythuysen Pietro Mattia Paolo (Roermond).» » » Al sig. Maassen Giovanni Lamberto (Roermond).Olh» Al sig. Wolfs Matteo Giuseppe Antonio (Roermond).dicembre » Al sig. Carboni Mario (Trieste e Capodistria).» » » Al sig. Cerniani Giorgio (Trieste e Capodistria).» » Al sig. Latin Nicolò (Trieste e Capodistria).14 » » Al sig. Pili Giuseppe (Innsbruck).» » » Al sig. Hoffmann Giuseppe (Innsbruck).» » » Al sig. Huber Giuseppe (Innsbruck).» » » Al sig. Juen Max (Innsbruck).» » » Al sig. Kaspar Otto (Innsbruck).» » » Al sig. Tschiderer Erwin (Innsbruck).20 » » Al sig. Macchi Francesco Luigi (Albano).» » » Al sig. Scoccianti Aldigerio (Camerino).» » » Al sig. Teodori Antonio (Nocera e Gualdo).25 » » Al sig. Vogel Max (Luxembourg).Olgennaio 1973. Al sig. Carlini Cesare (Roma).» » » Al sig. Pompili Alfonso (Roma).28 » » Al sig. Mancuso Salvatore (Segni).2 febbraio » Al sig. Mercuri Donato (Roma).NECROLOGIO2 maggio 1973. Mons. Heston Edward, Arcivescovo tit. di Numida.» » » Mons. Rabbani Joseph, Arcivescovo tit. di Nacolia.6 » Mons. Guercilena Ferdinando, già Vescovo di Kengtung.7 » » E.mo Signor Cardinale Larraona Arcadio Maria, delTitolo del S. Cuore di Maria Vergine a PiazzaEuclide.8 » Mons. Hascher José, Vescovo tit. di Elie.15 » » Mons. Baratta Raffaele, già Arcivescovo di Perugia.16 Mons. La Brie Napoléon-Alexandre, già Vescovo di Hauterive.19 » » Mons. Rodrigo Ruesca Lino, Vescovo di Huesca.21 » Mons. O'Callaghan Eugene, già Vescovo di Clogher.23 » » Mons. Chen-Ping Hsu Francis, Vescovo di Hong-Kong.» » Mons. Flannelly Joseph F., Vescovo tit. di Metelis.


An. et vol. LXV 30 lumi 1973 N. 6<strong>ACTA</strong> <strong>APOSTOLICAE</strong> <strong>SEDIS</strong>COMMENTARIUMOFFICIALEDirectio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana<strong>ACTA</strong> PAULI PP. VICONSTITUTIONES <strong>APOSTOLICAE</strong>IBADULLENSISDioecesis Badullensis in vulgo « Sri Lanka » territorio conditur.PAULUSEPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMCum ob suscepta in Kandiensi dioecesi religiosarum rerum incrementaiam posset, detractis quibusdam territoriis, nova excitari sedescathedralis, aptius videlicet propiusque christianorum coetibus gubernandis,opportunum Nobis visum est sententiam Sacrae Congregationispro Gentium Evangelizatione accipere de huiusmodi negotio ibiloci perficiendo. Antea igitur rogato Venerabili Fratre Carolo Curis,Archiepiscopo titulo Medelitano et Apostolico in regione vulgo « SriLanka )) Delegato, itemque auditis quorum interesset sacris Ordinariis,sequentia decernimus ac iubemus. A dioecesi Kandiensi partemmeridionalem et occidentalem, scilicet totam provinciam vulgo UvaProvince, separamus eademque novam dioecesim constituimus, Badullensemab eiusdem appellationis urbe cognominandam, atque metropolitanaeSedi Columbensi in Taprobane suffraganeam facimus, cum iuribuset oneribus congruis. Statuimus praeterea ut Episcopi sedes in19 - A. A. S.


290 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeeadem urbe Badulla ponatur, episcopalis vero magisterii cathedra inpotiore inibi exstante sacra aede, quae cathedrale templum habebitur;utque pro Canonicis consultores ecclesiastici deligantur ad normamiuris canonici, qui Episcopo consilia et opera assint. Cetera iure communitemperentur. Haec quae praescripsimus ad effectum adducatVenerabilis Frater Carolus Curis quem diximus, vel ab eo delegatussacerdos, ad Sacramque Congregationem pro Gentium Evangelizationecongrua documenta perfectae rei mittat, de more signata sigilloqueimpressa.Ceterum hanc Constitutionem nunc et in posterum efficacem esseet fore volumus ; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorumres est religiose serventur atque igitur vim suam obtineant.Datum Romae, apud S. Petrum, die duo de vicesimo mensis Decembris,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo secundo, PontificatusNostri decimo.ALOISIUS Card. TRAGLIA, 8. R. E. CancellariusFranciscus TinelloApostolicam Cancellariam RegensLoco £g PlumbiIn Secr. Status tab., n. 282356.Iosephus Del Ton, Proton. Apost.Eugenius Sevi, Proton. Apost.IISÜNYANIENSISDioecesis Sunyaniensis in Ghanensi Republica conditur.PAULUSEPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMAfrica tellus, tot ingeniis illustris, tot martyribus insignis, totvirorum sanctitate nobilis, semper quidem ad se animos cogitationemquéRomanorum Pontificum decessorum Nostrorum convertit. In eaenim sive antiquis Ecclesiae temporibus, sive recentiore aetate christianareligio non solum floruit, quasi in agro nobilissimae fertilitatis,


Acta Pauli Pp. VI 291sed et altissimis defixa radicibus, incrementa maiora promittit. Quamob rem, cum venerabiles Fratres Nostri S. R. E. Cardinales SacraeCongregationi pro Gentium Evangelizatione praepositi, re qua opusesset consideratione reputata, post venerabilis Fratris Amelii Poggirogatam sententiam, Archiepiscopi titulo Cercinitani eiusdemque inAfrica Media et Occidentali Apostolici Delegati, in eam sententiamdiscesserint, ut in Ghana Republica nova excitaretur dioecesis, Nosea quae sequuntur decernimus atque statuimus. A dioecesi Kumasiensiterritorium regionis, cui nomen vulgo Brong Ahafo, separamus, idemquein novae dioecesis formam redigimus, Sunyaniensis appellandae aburbe principe Sunyani; idque ea lege, ut nova Ecclesia sit metropolitanaeSedi Litoris Capitis subiecta tamquam suffraganea atque pergatobnoxia esse Sacrae Congregationi Fidei Propagandae. Episcopus autemsedem suae auctoritatis in urbe Sunyani ponet, cathedram vero in temploChristo Regi dicato collocabit, factis nempe iuribus datis honoribus,quae sacris aedibus cathedralibus fieri solent. Indulgemus insuper, utsi ad praesens Canonicorum Collegium condi nequeat, eorum loco Consultoresdioecesani deligantur, qui Episcopo consilio et opera assint.Cetera ad iuris normam temperentur. Quae vero per has Litteras iussimus,venerabilis Frater Amelius Poggi, cuius mentionem fecimus, adexitum deduci curabit, vel quem ipse legaverit, factis necessariis facultatibus.Hanc autem constitutionem nunc et in posterum efficacem esse etfore volumus ; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorumest religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant.Datum Romae, apud S. Petrum, die primo mensis Martii, annoDomini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, Pontificatus Nostridecimo.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius StatusEduardus MartínezAdsessorLoco SB PlumbiIn Secr. Status tab., n. 231675.Iosephus Massimi, Proton. Apost.Eugenius Sevi, Proton. Apost.


292 Acta Apostolicae Sedis -r Commentarium OfficialeIIITURANAEDioecesis Tur r„a in India constituitur.PAULUSSERVUSEPISCOPUSSERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMRomani Pontifices maiores Nostri, item et Nos, singulari semper etvoluntate et benevolentia ad Indorum gentem respeximus. Quod quidemnon solum ob eius humanitatis excellentiam et praestantiam factum est,verum etiam eo consilio et spe fore, ut aliquando summi Dei beneficiopopulus ille nobilis, christiana fide suscepta, frequentissimi agminisinstar, catholicae Ecclesiae septa ingrederetur. Quam ob rem, cumSacra Congregatio pro Gentium Evangelizatione in eam sententiamabierit, ut in India nova dioecesis excitaretur, Nos venerabili FratreIoanne Gordon ante rogato, Archiepiscopo titulo Nicopolitano ad Nestumeodemque in India Pro-Nuntio Apostolico, haec statuimus. Abarchidioecesi Shillongensi-Gauhatina occidentalem partem distrahimus,seu civilem districtum, ut dicunt, « Garo Hills », atque plagamaustralem fluminis « Brahmaputra » in districtu Goalpara sitam ; quoterritorio novam dioecesim constituimus, ab urbe praecipua regionisTuranam appellandam. Limites inter hanc circumscriptionem ecclesiasticamatque archidioecesim Shillongensem-Gauhatinam iidem eruntatque civilium territoriorum vulgo « Garo Hills » ; ad meridiem veroatque occasum solis, dioecesium Dacchensis ac Dinaipurensis. ConditaEcclesia praeterea erit Sedi metropolitanae Shillongensi-Gauhatinaesuffraganea. Cathedram episcopalem in templo principi urbis Tura collocaristatuimus, in qua sacer Praesul sedem atque domicilium habebit.Qui ad tempus pro Canonicis Consultores dioecesanos eliget, ipsum consilioet opera iuvaturos.,Ad cetera quod attinet, iure communi temperentur.Quae vero per has Litteras iussimus, venerabilis Frater IoannesGordon ad exitum adducet, vel quem ipse legaverit, factis ad id necessariisfacultatibus. Rebus autem actis, documenta exarentur atque sincerisexemplis ad Sacram Congregationem pro Gentium Evangelizationecito mittantur.Ceterum, hanc Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et


Acta Pauli Pp. VI 293fore volumus ; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorumres est religiose serventur, atque igitur vim suam obtineant^Datum Romae, apud S. Petrum, die primo mensis Martii, anno Dominimillesimo nongentesimo septuagesimo tertio, Pontificatus Nostridecimo.Eduardus MartínezAdsessorLoco £ß PlumbiIn Secr. Status tab., n. 2S2192.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status© Iosephus Rossi, Ep. tit. Palmyren., Proton. Apost.Iosephus Massimi, Proton. Apost.IVRUYIGIENSISIn regione Burundi nova dioecesis conditur « Ruyigiensis » appellanda,detractis ab archidioecesi Gitegaënsi et a dioecesi Bururiensi nonnullisterritoriis.PAULUSEPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMEx quo Christus, adorandus Dei Filius, apostolos suos misit in mundumuniversum omnes populos evangelicam legem docturos ad aeternamsalutem, ex eo sane nullum fuit umquam summorum Pontificum, DecessorumNostrorum, itemque Nostrum, aut acrius studium, aut constantervoluntas, quam ut propagandae religionis apud nationes facultasapta fieret, tum nempe ubique terrarum dioeceses constituendo, tum conditassapientibus prudentibusque viris concredendo. Quam ob rem, cumPatribus Cardinalibus Sacrae Congregationi pro Gentium Evangelizationepraepositis visum sit in Burundi novam constituere dioecesim,Nos, venerabili Fratre Villelmo Carew sententiam rogato, Archiepiscopotitulo Teldensi eodemque in Burundensi Republica Apostolico Nuntio,summa Nostra auctoritate haec decernimus atque iubemus. Ab archidioecesiGitegaënsi territorium civilis provinciae Ruyigiensis separamus;similiterque a dioecesi Bururiensi paroeciam vulgo « Mpinga )) detra-


294 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialehimus ; quibus terris novam dioecesim condimus ab urbe principe Ruyigiensemcognominandam atque metropolitanae Sedi Gitegaënsi suffraganeamconstituendam. Sedes episcopalis Episcopique domicilium inurbe eadem Ruyigi collocabitur, cathedra tradendae doctrinae in temploeiusdem urbis praecipuo posita, factis nempe huic iuribus taliumsacrarum aedium propriis. Pro rerum autem adiunctis concedimus, utCanonicorum loco Consultores dioecesanos ad tempus deligantur, quisuo Praesuli tum consilio tum opera assint. Ceterum has litteras Nostrasvenerabilis Frater Villelmus Carew, cuius mentionem fecimus, adexitum adduci curabit vel quem ipse delegaverit, factis scilicet debitisfacultatibus. Re vero acta, idem documenta exarari iubebit, sincerisqueexemplis ad Sacram Congregationem pro Gentium Evangelizatione citomittet.Has vero litteras nunc et in posterum ratas esse statuimus suosqueeffectus habere, contrariis non obstantibus.Datum Romae, apud S. Petrum, die tertio decimo mensis Aprilis,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.Eduardus MartínezAdsessorhoco £8 PlumbiIn Secr. Status tab., n. 2827M.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status© Iosephus Rossi, Ep. tit. Palmyren., Proton. Apost.Iosephus Massimi, Proton. Apost.LITTERAE <strong>APOSTOLICAE</strong>ISanctus Ioannes Baptista patronus urbis Nictheroni confirmatur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Nictheroyenses cives in SanctumIoannem Baptistam peculiari pietatis studio, quemadmodum ad Nos estallatum, feruntur ; cuius honori parva olim sacra aedes, deinde ecclesiaest condita, quae etiam cathedralis templi honore est aucta. Hoc igitur


Acta Pauli Pp. VI 295religionis fervore ducti, urbis moderatores, instituta, clerus, fideleseundem Praecursorem Domini, virum sanctitate excellentissimum,qui vita et morte Redemptionis opus est testificatus, supernum Patronumsuum elegerunt. Itaque Venerabilis Frater Antonius De AlmeidaMoraes, Archiepiscopus Mctheroyensis, Nos rogavit, ut hanc electionemratam haberemus. Nos autem, probe fore confisi, ut ex hoc patrocinioampla copia spiritualium fructuum oriretur, eiusmodi preceslibenti animo admisimus. Quapropter, e Sacrae Congregationis proCultu Divino consulto, certa scientia ac matura deliberatione Nostradeque Apostolicae potestatis plenitudine, harum Litterarum vi perpetuumquein modum, Sanctum Ioannem Baptistam caelestem apudDeum Patronum urbis Mctheroyensis confirmamus seu iterum constituimusac declaramus, omnibus adiectis iuribus ac privilegiis liturgicis,quae sanctis locorum patronis rite competunt. Contrariis quibusvisnon obstantibus. Haec edicimus, statuimus, decernentes praesentesLitteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere;suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere;illisque, ad quos spectant seu spectare poterunt, nunc et in posterumplenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum;irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus, super his, aquovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit.Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, diex mensis Martii, anno MCMLXXIII, Pontificatus Nostri decimo.Loco ¡83 SigilliIn Secr. Status tab., n. 232760.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius StatusIITemplo S. Ioannis Baptistae, quod est in urbe Telde, in dioecesi Canariensi,titulus Basilicae Minoris defertur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Qui in beatissimi Petri locum benignoDei consilio successimus, in omnibus sane, quae sive cogitamussive agimus, eo studia Nostra spectant, ut nullius rei, praeterquammaioris christiani populi commodi rationem habeamus, seu hoc magnum


296 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeest seu parvum. Et Nobis enim sicut et illi Apostolorum principimunus officiumque impositum est sanctae Christi plebis per hoc marevitae ad aeternas tranquillitatis oras regendae, atque ad iter illud eimaximae facultatis comparandae. Quam ob rem, cum venerabilisFrater Antonius Infantes Florido, Episcopus Canariensis, suo ipsiusnomine atque cleri ac populi totius dioecesis id a Nobis petierit, uttemplum quod est in urbe Telde beato Ioanni Baptistae sacrum tituloBasilicae Minoris decorar emus, Nos, tum tanti Praesulis optatumrespicientes, tum templi ipsius antiquitatem ac maiestatem, tum deniqueinsignem populi pietatem, quae vivax ibidem alitur, scilicet eaprobantes quae Sacra Congregatio pro Cultu Divino hac de re decreverit,factis a Nobis facultatibus, admotis precibus aeque concedimus.Placet ergo templum S. Ioannis Baptistae, cuius m e n t i o facta est, âdgradum et dignitatem Basilicae Minoris tolli, omnibus cum iuribusatque liturgicis concessionibus rite competentibus, servatis nempe iis,quae iuxta decretum « de Titulo Basilicae Minoris », die vi mensisIunii, anno MDCCCCLXVHI factum, servanda sunt. Ceterum éa quaeiussimus volumus ut rata atque firma sint, sive nunc sive in posterum,contrariis nihil obstantibus.Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die vi mensisAprilis, anno MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri decimo.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius StatusLoco £B SigilliIn Secr. Status tab., n. 232546.IIIS. Thomas Aquinas praecipuus dioecesis eiusdem Patronus confirmatur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Cum Sanctus Thomas Aquinas,totius Ecclesiae lucidissimum sidus iure merito ea in terra praecipuocultu et honore iam diutissime habeatur quae illum et genuit et aluit,censuit Venerabilis Frater Carolus Minchiatti, Episcopus Aquinatensis,Soranus et Pontiscurvi, votis accedendum esse utriusque cleri presbyterorumac fidelium suarum dioecesium, petentium ut sanctum illumEcclesiae doctorem principem declararet urbis ac dioecesis Aquinátensispatronum. Quod ille sacer Praesul, fore confisus ut haud parum


Acta Pauli Pp. VI 297huiusmodi nominatio curae suae episcopali concreditis christianis prodesset,auctoritate ordinaria fecit. Nos autem, de sententia Sacrae Congregationispro Cultu Divino, quae rite acta sunt summa et apostolicaqua pollemus potestate, probamus et confirmamus, videlicet decernentesut, pro Sancto Constantio Episcopo, qui fuit hactenus, Sanctus Thomasde Aquino, Ecclesiae doctor, praecipuus apud Deum habeatur urbis acdioecesis Aquinatensis Patronus, cum iuribus et privilegiis liturgiciscongruis; utque praeterea eiusdem sancti Patroni sollemnia die eiusnatali, septimo mensis Martii, in Aqu^natensi dioecesi, nec non inSorana et Pontiscurvi, quotannis celebretur. Contrariis quibuslibet nonobstantibus. Ceterum volumus ut haec omnia rata ac firma sint, sivenunc sive in posterum.Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die xxv mensisAprilis, anno MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri decimo.Loco £B SigilliIn Secr. Status tab., n. 281988.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius StatusIVS. Martinus de Porres Patronus confoederationis Hispanicae «Sindicatonacional de Actividades diversas» confirmatur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Quandoquidem homines imparisemper certamine atque iniusta contentione cum adversis rebus decer -tant, et contra casus, quibus hominum vita subiecta est, tam fracto etinfirmo sunt animo, idcirco innatum est illis et insitum fragilitatemnaturae suae firmissimis caelestium praesidiis munimentisque firmare.Quod Ecclesia catholica non modo reprobari non censet, verum etcomplexa est, cum implorata Sanctorum tutela et fidem alat, et pietatemaugeat, et ad imitandum eos, quos invocamus, adstimulet. Quamob rem, cum Hispanica confoederatio populari lingua « Sindicato nacionalde Actividades diversas » S. Martinum de Porres patronum suumelegerit, idque Conferentia Episcoporum eiusdem nationis die decimamensis Martii hoc anno probaverit; cumque venerabilis Frater NosterVincentius Enrique et Tarancón, S. R. E. Cardinalis idemque ArchiepiscopusMatritensis et Praeses Conferentiae episcopalis, petierit ut


298 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeelectionem atque adprobationem hanc confirmaremus, ad normam Instructionis« De calendariis particularibus atque Officiorum et MissarumPropriis recognoscendis », n. 30, Nos simul volentes tam venerabiliFratri concedere enixe roganti, simul rati posse id ad pietatis incrementumcedere, libenti quidem animo acta Sacrae Congregationispro Cultu Divino hac de re rata habemus atque probamus. Placet ergoS. Martinum de Porres caelestem Patronum confoederationis Hispanicae« Sindicato nacional de Actividades diversas » esse, hoc praeterea statuentes,ut liturgica celebratio Patroni a Sodalibus eiusdem confoederationisgradu sollemnitatis agi possit. Contrariis minime obstantibus.Ceterum volumus ut haec quae statuimus sive nunc sive in posterumvim suam habeant effectusque proprios.Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die xxv mensisAprilis, anno MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri decimo.Loco S SigilliIn Secr. Status tab., n. 2S2U8.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius StatusVTemplum S. Viti, in urbe dioecesis Aquisgranensis vulgo Mönchengladbach,titulo Basilicae Minoris decoratur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Illustris illa sive antiquitate sivemirae artis structura sacra aedes Sancti Viti, quae, in urbe Mönchengladbachexstans, in finibus nempe Aquisgranensis dioecesis, memoriaSancti Alberti Magni, Episcopi et Ecclesiae Doctoris qui eam dicavit,iure merito celebratur, ad quam praeterea frequentes christifideliumcoetus pie adeunt diligentissimi religionis cultores, digna omnino estquam optato Basilicae Minoris titulo honestemus. Id enim ut praestaremus,suo quidem suique cleri ac populi universi nomine, enixe petiitVenerabilis Frater Ioannes Pohlschneider, Episcopus Aquisgranensis.Quibus votis et precibus Nos sane accedendum esse aestimavimus, foreplane confisi ut, huiusmodi sacro illi templo collata dignitate, aptiusquoque supernae fidelium omnium utilitati inserviremus. De sententiaigitur Sacrae Congregationis pro Cultu Divino, certa scientia ac maturadeliberatione deque Apostolicae potestatis plenitudine, harum Litte-


Acta Pauli Pp. VI 299rarum, vi perpetuumque in modum templum Deo dicatum in honoremSancti Viti, quod diximus, ad dignitatem Basilicae Minoris evehimus,omnibus adiectis iuribus et privilegiis, quae sacris aedibus hoc nomineinsignibus rite competunt, servatis tamen iis quae, iuxta decretumB SigilliIn Secr. Status tab., n. 282481.DECLARATIO COMMUNISA Summo Pontifice Paulo Pp. VI et a S. S. Shenouda III, Patriarcha SedisSancti Marci Alexandriae, subscripta.Paul VI, Bishop of Rome and Pope of the Catholic Church, andShenouda III, Pope of Alexandria and Patriarch of the See of St. Mark,give thanks in the Holy Spirit to God that, after the great event of thereturn of relies of St. Mark to Egypt, relations have further developedbetween the Churches of Rome and Alexandria so that they have nowbeen able to meet personally together. At the end of their meetings andconversations they wish to state together the following :We have met in the desire to deepen the relations between ourChurches and to find concrete ways to overeóme the obstacles in theway of our real coopération in the service of our Lord Jesus Christwho has given us the ministry of reconciliation, to reconcile the worldto Himself. 1In accordance with our apostolic traditions transmitted to ourChurches and preserved therein, and in conformity with the earlythree ecumenical Councils, we confess one faith in the One Triune God,the divinity of the Only Begotten Son of God, the Second Person of12 Cor. 5:18-20.


300 Acta, Apostolicae Sedis - Commentarium Officialethe Holy Trinity, the Word of God, the effulgence of His glory andthe express image of His substance, who for us was incarnate, assumingfor Himself a real body with a rational soul, and who sharedwith us our humanity but without sin. We confess that our Lordand God and Saviour and King of us all, Jesus Christ, is perfect Godwith respect to His divinity, perfect man with respect to His humanity.In Him His divinity is united with His humanity in a real, perfectunion without mingling, without commixtion, without confusion, withoutaltération, without division, without séparation. His divinity didnot separate f rom His humanity for an instant, not for the twinklingof an eye. He who is God eternai and invisible became visible in theflesh, and took upon Himself the form of a servant. In Him are preservedali the properties of the divinity and ali the properties of thehumanity, together in a real, perfect, indivisible and inseparable union.The divine life is given to us and is nourished in us through theseven sacraments of Christ in His Church : Baptism, Chrism (Confirmation),Holy Eucharist, Penance, Anointing of the Sick, Matrimonyand Holy Orders.We venerate the Virgin Mary, Mother of the True Light, and weconfess that she is ever Virgin, the God-bearer. She intercedes for us,and, as the Theotokos, excels in her dignity all angelic hosts.We have, to a large degree, the same understanding of the Church,founded upon the Apostles, and of the important role of ecumenical andlocai Councils. Our spirituality is well and profoundly expressed inour rituals and in the Liturgy of the Mass which comprises the centreof pur public prayer and the culmination of our incorporation intoChrist in His Church. We keep the fasts and feasts of our faith. Wevenerate the relies of the saints and ask the intercession of the angelsand of the saints, the living and the departed. These compose a cloudof witnesses in the Church. They and we look in hope for the SecondComing of our Lord when His glory will be revealed to judge the livingand the dead.We humbly recognize that our Churches are not able to give moreperfect witness to this new life in Christ because of existing divisionswhich have behind them centuries of difficult his tory. In fact, since theyear 451 A.D., theological différences, nourished and widened by nontheologicalfactors, have sprung up. These différences cannot be ignored.In spite of them, however, we are rediscovering ourselves asChurches with a common inheritance and are reaching out with de-


Acta Pauli Pp. VI 301termination and confidence in the Lord to achieve the fullness andperfection of that unity which is His gift.As an aid to accomplishing this task, we are setting up a jointcommission representing our Churches, whose function will he to guidecommon study in the fìelds of Church tradition, patristics, liturgy,theology, history and practical problems, so that by coopération incommon we may seek to résolve, in a spirit of mutual respect, thedifférences existing between our Churches and be able to proclaimtogether the Gospel in ways which correspond to the authentic messageof the Lord and to the needs and hopes of today's world. At the sametime we express our gratitude and encouragement to other groups ofCatholic and Orthodox sholars and pastor s who devote their efforts tocommon activity in these and related fìelds.With sincerity and urgency we recali that true charity, rooted intotal fidelity to the one Lord Jesus Christ and in mutual respect foreach one's traditions, is an essential élément of this search for perfectcommunion.In the name of this charity, we reject all forms of proselytism, inthe sense of acts by which persons seek to disturb each other's communitiesby recruiting new members from each óther through methods,or because of attitudes of mind, which are opposed to the exigencies ofChristian love or to what should characterize the relationships betweenChurches. Let it cease, where it may exist. Catholics and Orthodoxshould strive to deepen charity and cultívate mutual consultation,reflection and coopération in the social and intellectual fìelds and shouldhumble themselves before God, supplicating Him who, as He has begunthis work in us, will bring it to fruition.As we rejoice in the Lord who has granted us the blessings of thismeeting, our thoughts reach out to the thousands of suffering andhomeless Palestinian people. We deplore any misuse of religious argumentsfor politicai purposes in this area. We earnestly desire andlook for a just solution for the Middle East crisis so that true peace withjustice should prevail, especially in that land which was hallowed bythe preaching, death and résurrection of our Lord and Saviour JesusChrist, and by the life of the Blessed Virgin Mary, whom we veneratetogether as the Theotokos. May God, the giver of all good gifts, hearour prayers, and bless our endeavours.From the Vatican, 10 May 1973.


302 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeEPISTULAEIAd E.mum P. D. Ioannem S. R. E. Cardinalem Colombo, MediolanensemArchiepiscopum, centenaria redeunte memoria Alexandri Manzoni obitus.Signor Cardinale,Apprendiamo dalla sua lettera che la Città di Milano sta per celebrare,in maniera degna delle sue tradizioni di spiritualità e di cultura,il 1° Centenario della morte di Alessandro Manzoni. Nel compiacercidi cuore per questo avvenimento, che raccoglierà l'adesione di personalitàe di studiosi italiani ed esteri, desideriamo in qualche modopartecipare a quanto è stato predisposto per onorare noi pure l'insigneUomo, che ha dato alla fede cattolica una così alta testimonianza conla convinzione vissuta del credente e col sommo magistero letterariodell'incomparabile artista.Il Manzoni si trovò in un momento decisivo della storia : di frontealla ideologia dell'illuminismo razionalistico, Egli prospettò, con (( Lamorale cattolica », una visione teologica della vita umana e affermòl'inscindibilità del fatto morale da quello dottrinale; di fronte allaicismo della rivoluzione sostenne, con accenti squisitamente religiosinegli « Inni sacri » specialmente, i valori del culto cattolico e la commossapartecipazione del popolo alle festività liturgiche; in mezzo aldramma umano delle guerre di allora celebrò il soccorso della fede conle sue composizioni liriche sul risorgimento italiano e sul declino napoleonico.Le sue tragedie portarono sulla scena le vicende dei condottierie la storia franco-longobarda, penetrandole del respiro di umanissimisentimenti e inserendole nel quadro più vasto di un'esperienza vitale,dove accanto ai grandi anche ai semplici è assegnato un posto degnodi rispetto e di umana pietà. Egli pertanto sentì che la letteratura èstrettamente congiunta alla vita e la vita alla verità religiosa, e chenon si può dare una risposta al segreto dell'arte se prima non siaintuita la risposta al senso della vita. Per questo volle riproporre, nellavisione di un tempo storico quale è il Seicento, i ricorrenti problemiche l'uomo incontra nelle sue diverse età.I « Promessi Sposi », che sono il naturale sbocco di questa cristianameditazione sull'esistenza, vivono in uno spazio sociale e spirituale senzaconfini, non circoscritto alle terre, pur così suggestive, a specchio dellago di Como, e generazioni di uomini, ormai da più decenni, si sono


Acta Pauli Pp. VI 303soffermate su quelle pagine, e vi hanno trovato riflesso un aspetto dellaloro propria vita, o, diciamo meglio, la risposta animata a tanti loroproblemi.Per la città di Milano, che sempre noi ricordiamo con partecipeaffetto, quei personaggi sembrano di casa : essi conservano una fisionomiasimbolica che ha preso il carattere dei luoghi, e nonostante lametamorfosi indotta dai nuovi tempi, essi posseggono ancora un accentoche si adatta mirabilmente al cielo e al lavoro della città e delle campagnelombarde. In questa rappresentazione, tutti i personaggi discena assurgono a figure tipiche di perenne eloquenza; ed Ella puòben comprendere come sia per noi motivo di vera commozione ilricordo del Cardinale Federigo Borromeo, che lasciò nell'Arcidiocesiambrosiana, tanto legata al veneratissimo San Carlo, fondazioni ememorie giunte vive sino a noi. Un Padre Cristoforo che si pone acontrastare con i potenti e che, a prima vista, sembra l'uomo sconfìtto,i protagonisti che devono lasciare il paesello, dopo l'addio aimonti, in cerca di rifugio in un mondo sconosciuto, e tutto l'insiemedei fatti tra la carestia, i disordini e la peste, sono continui richiamia situazioni storiche passate, ma non trascorse, diremmo col Manzoni,e che si ripetono nella storia dei popoli, anche di recente.Guardare più in alto per trovare i legami della vita umana con undisegno della Provvidenza è un dovere trasparente dalle pagine semplicie sublimi dell'immortale romanzo, dovere che ciascuno ha versose stesso e verso il prossimo, proprio in ordine alla legge di Dio e aiprecetti della carità. Questo, a noi pare, è il grandissimo merito cheha avuto il Manzoni, riproponendo, con la pacata suggestività dell'arte,il significato più profondo della umana esistenza. Se volessimorievocare le cose innumerevoli che lo scrittore ha voluto dire, nondovremmo passare sotto silenzio le circostanze, quasi marginali, espesso inosservate, che sono la lezione segreta e persistente del Manzonipiù intimo; si pensi, ad esempio, alla predica di Padre Felice allazzaretto : c'è in quella invocazione alle Beatitudini del Vangelo uncristianesimo puro e semplice, una verità sofferta tra una popolazionedi derelitti e di consacrati alla morte ; quando la Croce s'inalbera eha inizio la processione, ci vien fatto di pensare a questo camminodel mondo e dell'età presente, che ha bisogno, per avanzare, che laCroce apra il cammino e sia sempre di guida. Nel Manzoni, a noisembra, non esistono zone morte, né pagine di ripiego. Ci sembra discorgere, nel gran teatro del mondo che là si riflette, un richiamo


304 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialecontinuo e insistente alle leggi umane, alle leggi divine, a quelle infinedella Chiesa, per cui, coerentemente, lo Scrittore stesso confidò alP. Cesari : « Colla Chiesa voglio sentire, esplicitamente dove conoscole sue decisioni, implicitamente dove non le conosco: sono e voglioessere colla Chiesa fin dove lo so, fin dove veggo e oltre ».In tale luce, la conclusione del romanzo è, effettivamente, il succodi tutta la storia : i dolori vengono e vanno ; così le sofferenze si succedononegli individui, nelle famiglie e nei popoli, ma la fiducia inDio raddolcisce tante pene e « le rende utili per una vita migliore ».Al termine della « Pentecoste », il più ispirato dei suoi Inni, il Poetasi sofferma a guardare la fede che brilla nello sguardo di chi muore,sperando : così ci par di vedere il Manzoni nelle giornate ultime dellasua vita, accanto alla sua cara Chiesa di San Fedele.Il romanzo è una «consolazione per l'umanità », e così lo giudicòil Verdi, che celebrò degnamente il transito del grande artista con la« Messa da Requiem ». Crediamo che di questa consolazione anche lasocietà odierna abbia un sincero bisogno. Si discuteva tanto, nell'etàmanzoniana, del terzo stato : lo Scrittore lo pose al centro dei « PromessiSposi », e mostrò un interesse singolarissimo per la vita degliumili, che sembrano destinati a restar fuori dalla storia, mentre perla loro fede e la loro sanità morale ne sono la base e il fermento. Inquesto Centenario, in cui gli studiosi più qualificati interverranno connuove esegesi, sembra perciò opportuno che sia stabilito un contattotra la dottrina dei critici ed il popolo, quello per primo pastoralmenteaffidato alle Sue sollecite cure. Le iniziative prese in tale circostanza,dalle Autorità civiche come dall'Arcidiocesi, ne sono un segno consolante.Il Manzoni tornerà così tra la sua gente ambrosiana, che lo conobbee lo amò in ogni tempo, e che prosegue a vedere in Lui, con affettuosastima, l'uomo, lo scrittore, il cristiano. Auspichiamo altresì che l'occasionecelebrativa ne richiami e riproponga più universalmente ilmessaggio consolatore, il quale indica nella fitta e confusa trama deglieventi umani l'azione segreta, di cui dicevamo, della Provvidenza diDio, la quale tutto guida, alla fine, per il bene dei suoi figli.Con questi voti a Lei e alle Autorità che promuovono le solennicelebrazioni nella diletta Arcidiocesi, giunga l'augurale saluto dellanostra Benedizione Apostolica.Dal Vaticano, 14 aprile 1973.PAULUS PP. VI


Acta Pauli Pp. VI 305IIAd Exc.mum P. D. Caietanum Pollio, Salernitanum Archiepiscopum, nonoexpleto saeculo a provectione Sancti Gregorii VII ad Petri sedem.(( Sancta et universalis mater nostra, Romana scilicet ecclesia )),'S. Gregorium VII, virum praeclarissimum et sanctimonia vitae etfortitudine animi et studio libertatis iustitiaeque, merito celebrat,cuius a provectione ad Sedem Petri nonum saeculum expletur. Ille,quem, cum viveret, et etiam postea, alii valde sunt admirati, alii infensissimeimpugnaverunt, nunc, mente ad ipsum post tantum temporisspatium et post assiduas historicorum investigationes redeunte,aequiore luce splendescit.Recte igitur Salerni, ubi exsul e terrenae vitae certamine ad placidamaulam caelestem migravit et in cuius urbis ecclesia cathedraliegregio conditus est sepulcro, sollemnia eius honori proximo menseMaio agentur. Quorum Nos participes esse volumus per hasce saltemLitteras, quibus, si tanti Decessoris Nostri personam non omni exparte datur considerare, nihilominus quaedam iuvat attingere.Hildebrandus — ita enim, ut notum est, appellabatur, antequamad supremum Pontificatum eveheretur — a teneris fere annis singularinecessitudine cum Sede Apostolica coniungebatur ; etenim, inPalatio Lateranensi eruditus, mature Romanis Pontificibus operamdedit, veluti Gregorio VI, quem in exsilium est secutus, Clementi II,Sancto Leoni IX, Victori II, Stephano IX, potissimum vero Nicolao IIet Alexandro II. Quorum non raro legationibus est functus, proptereximias mentis animique dotes ad munus ac dignitatem archidiaconiSanctae Romanae Ecclesiae ascitus.Illo quidem spiritu erat penitus imbutus, qui eo contendebat, utEcclesia, « mater et magistra », 2« non haberet maculam aut rugamaut aliquid huiusmodi, sed ut esset sancta et immaculata ». 3Quaequidem « in via peregrinans vocatur a Christo ad hanc reformationemqua ipsa, qua humanum institutum, perpetuo indiget » ; 4illa tamenaetate salutare eiusmodi opus singularem in modum expetebatur, siqui-' Registrum V, 10, p. 361.2S. Greg. VII, Ep. 64; PL 148, 710 - St. Petrus Damiani, Ep. 1, 20; PL 144, 243.3Cfr. Eph. 5, 27.4Conc. Vat. II, Decr. de Oecumenismo Unitatis redintegratio, n. 5.20 - A. A. S.


306 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialedem malis gravissimis eadem Ecclesia affligebatur, praesertim simoniaet Mcolaismo et illa consuetudine, ex qua civilis potestas negotiisecclesiasticis se interponebat.Cum igitur Apostolicae Sedi multos annos alacer deserviisset, Hildebrandusdie XXII mensis Aprilis anno MLXXIII, populo acclamanteet plaudente, electus est supremus Ecclesiae Antistes. Quo in amplissimomunere constitutus, quasi gigas viam percurrit, ea, quae vigintiamplius annos annisus erat patrare, omnium virium contentione perficerestudens : scilicet labem simoniacam auferre, sacrum cleri caelibatumrestituere, libertatem electionis Romani Pontificis aliorumquePraesulum in tuto collocare, in officiis et beneficiis ecclesiasticis conferendisiura auctoritatis hierarchicae vindicare, doctrinam catholicamab erroribus servare immunem. Ei etiam cordi fuit, ut unitas interEcclesiam Orientalem et Romanam redintegraretur.Fide ardens, Salvatorem, cuius vices in terris gerebat, mysticapietate amabat, quemadmodum potissimum ex eius epistulis patefit. Cumin vita duae tantum viae paterent, altera Christi, altera diaboli,priorem prorsus ferendam docebat atque continenter de ipso Redemptorereddendum testimonium; praeterea caritatem impellere, ut inmundo ac quidem in omni statu et officiorum ordine pro populo Deidecertaretur. Ecclesiam, matrem totius christianitatis, impensissimocolebat, cuius Maria Virgo esset nobilis patrona, maternae dilectionisaffectu sollicita, asserens etiam « beatum Petrum, apostolorum principem,esse omnium christianorum patrem, et primum post Christumpastorem ». 5Itaque non immerito eiusdem Pontificis demortui hoc elogium versibusconcinnatum in Gesta Roberti Wiscardi est insertum : (( Virvenerabilis hoc in tempore papa Salerni / Gregorius moritur, quemnec persona nec auri / Umquam flexit amor ; iustum servare rigorem /Semper proposuit... / Solator moesti, lucis via, doctor honesti, /Legibus arcebat túmidos, humilesque fovebat / ... Atque salutiferispargendo semina verbi, / Numquam cessavit populum revocare fidelem/ A vitiis ad eos quibus itur ad aethera mores ; / Vitaque doctrinaenon discordare solebat )). 6Inclitus hic vivendi magister adhuc quodammodo loquitur et in56Ep. 64; PL 148, 710.Lib. V, 255ss.; Mon. Germ. Hist., Script IX, pp. 295-296.


Acta Pauli Pp. VI 307his praesertim sollemnibus ac turbatis hisce temporibus — perdifficiliaetate et ipsum pro Christo laboravisse constat — monet, ut clarioremplenioremque conscientiam Ecclesiae, sacramenti salutis, omnes consequamur,maxime post celebratum Concilium Vaticanum Secundum,quod eius naturam et munus universale pressius et significantiusdeclaravit. Idem Sanctus Pontifex clerum ac fideles cohortari videtur,ut Magisterio Ecclesiae inhaereant, cui ex divina institutioneofficium creditum est Fidei depositum fideliter custodiendi et infallibiliterproponendi.Integritas morum, ut iam significatum est, una e magnis curisfuit, quibus eximius hic Pastor urebatur ; in hunc ergo sacri caelibatusacerrimum propugnatorem intueantur ii, qui ad sacerdotium contendunt,et presbyteri, memores eundem caelibatum « aptissime congruerecum suscepto proposito sese Christo eiusque Ecclesiae devovendi )). 7In mundo quidem viventes, sed non huic saeculo conformes, 8illas colereet exercere studeant virtutes, quas tantum postulat munus, ut sitDeo gratum et populo utile.Fideles quoque e laicorum ordine salubriter incitantur, ut, Sanctihuius Caelitis documentis obsecuti, mundum christiano spiritu imbuereatque, in media humana consortione, Christi testes esse nitantur. 9Deum igitur enixe rogantes, ut statuta sollemnia ad eiusmodi spiritualemrenovationem efficiendam feliciter conferant, tibi, VenerabilisFrater, Praesulibus, qui iis intererunt, necnon clero, religiosis,fidelibus, tuae curae commissis, Benedictionem Apostolicam, caelestisroboris pignus, amanti animo impertimus.Ex Aedibus Vaticanis, die xxn mensis Aprilis, anno MCMLXXIII,Pontificatus Nostri decimo.PAULUS PP. VI7Litt. Enc. Sacerdotalis Caelibatus, 35; A.A.S. 59 (1907), p. 671.8Cfr. Rom. 12, 2.9Cfr. Conc. Vat. II, Const. past. de Eccl. in mundo huius temporis Gaudium etspes, n. 43.


308 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIIIAd clarissimum Virum Marcolinum Candau, Instituti Internationalis compendiariislitteris v.d. OMS Moderatorem Generalem, quinto et vicesimovolvente anno ex quo Institutum conditum est.Monsieur le Directeur Général,A plusieurs reprises, notamment en février 1966 lors de la visiteque vous nous fîtes au Vatican, et en 1968 à l'occasion du vingtièmeAnniversaire de l'Organisation Mondiale de la Santé, Nous vous avonsexprimé l'estime et l'intérêt avec lesquels Nous suivons les activitésde celle-ci. En ce vingt-cinquième Anniversaire de l'entrée en vigueurde sa Constitution, Nous tenons à associer nos hommages et nos vœuxà ceux qui lui parviennent de tous les secteurs de la CommunautéInternationale.C'est une fonction capitale que celle qui échoit à l'OrganisationMondiale de la Santé dans l'effort concerté de la famille des NationsUnies et des Institutions Spécialisées en vue du développement intégralde l'humanité, — (( de tout homme et de tous les hommes », —pour reprendre la formule qui Nous a servi de fil conducteur dansNotre Encyclique (( Populorum Progressio » sur le développement despeuples. L'article premier de votre Constitution vous assigne commebut «d'amener tous les peuples au niveau de santé le plus élevé possible» ; d'assurer l'exercice pour tout être humain de ce droit fondamental,« la possession du meilleur état de santé qu'il est capabled'atteindre», comme dit le Préambule de cette même Constitution.Veiller à la santé de l'homme, l'améliorer, prévenir les défaillances,y pourvoir le cas échéant, n'est-ce pas se trouver voué au service dupremier don du Créateur à l'homme : la vie? cette vie, source de joielorsqu'elle jaillit, départ d'un destin chaque fois unique et, malgréles apparences, toujours admirable, puisqu'elle est appelée à s'épanouiren une félicité sans fin ! C'est pourquoi les professions adonnéesà la santé des corps exercent une tâche haute et redoutable etconstituent une des plus nobles vocations au service de l'homme. Sansdoute, le travail propre de l'Organisation Mondiale de la Santé concernela santé publique : vous abordez les problèmes de la vie humaine,de sa promotion et de sa protection, en données d'administration sanitaire,de formation et de recherches, d'epidemiologie et d'assainisse-


Acta Pauli Pp. VI 309ment, de mesures prophylactiques à vaste échelle. Mais vous êtes bienconscients de n'être jamais qu'au service d'individus dont la vie, ouen tout cas sa « qualité » comme on dit aujourd'hui, dépend souvent devos démarches, de vos activités et de vos décisions. Le prix et le respectde la vie individuelle aux yeux de l'Organisation Mondiale dela Santé, ne l'illustrerait-on pas à juste titre par la place qu'ellefait dans ses programmes à ces (( marginaux » de la société que sontles retardés, les handicapés, les victimes de la pharmacodépendanceet tant d'autres? Vous parliez, Monsieur le Directeur Général, dansl'Avant-Propos du livre édité par l'Organisation au terme de saseconde Décennie d'existence, du « sens de la valeur irremplaçablede toute vie humaine » ; c'est ce sens qui, après vingt-cinq ans d'existence,doit valoir à une Organisation comme celle que vous dirigez,la gratitude de beaucoup, l'estime de tous. En un moment où le déchaînementde violences sur tant de points du globe d'une part; oùd'autre part le vertige auquel se trouve souvent livrée la société contemporaineet qui obscurcit les vraies valeurs, semblent faire si bonmarché de la vie, de toute vie, dès son origine et jusqu'à son déclin,c'est notre souhait le plus fervent en ce vingt-cinquième Anniversaire,que l'Organisation Mondiale de la Santé à qui la Communauté Internationalea confié la conservation et la promotion de la santé deshommes, maintienne en toutes les occasions le primat de la vie et gardeà l'humanité la contribution intégrale d'une authentique déontologieà son égard.Nous n'ignorons pas, Monsieur le Directeur Général, qu'au coursde cette Assemblée, vous vous apprêtez à remettre à d'autres mainsune Direction Générale qui vous a identifié pour vingt ans avec l'Organisation.Aussi, voudrions-Nous, en terminant, formuler à votre intentionet à celle de celui qui sera appelé à vous succéder, nos vœux lesplus fervents que Nous accompagnons pour toute l'Organisation etpour vos personnes de Notre Prière au Seigneur, afin qu'il bénissel'œuvre commencée il y a vingt-cinq ans.Du Vatican, le 30 avril 1973.PAULUS PP. VI


310 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIVAd Rev.mum P. D. Iosephum Sielski, Congregationis Clericorum RegulariumMarianorum sub titulo Immaculatae Conceptionis B. Virginis MariaeModeratorem Generalem, ob tertium volventem saeculum ex quo Institutumin Polonia conditum est.Grata exspectataque occurrit Congregationi, cui praees, sacraecelebrationis festaeque laetitiae occasio, siquidem mox tertium revolvetursaeculum, ex quo Famulus Dei Stanislaus Papczynski religiosumistud institutum in Polonia provide condidit, cuius esset cultumDeiparae Virginis ab origine Immaculatae provehere, animas piaculariigni addictas spiritualibus subsidiis adiuvare, apostolica operositateiis consulere, qui in maxima necessitate, ad religionem quodspectat, versarentur.Inter haec sollemnia praeteritum tempus sine dubio respicietis etimprimis patres illos memorabitis, quorum virtutibus et opera Familiaest illustrata et aucta : praedictum videlicet conditorem vestrumet magistrum, deinde Servum Dei Casimirum Wyszynski, qui illiusproposita circa Congregationem est persecutus, ac denique FamulumDei Gregorium Matulewicz seu Matulaitis, qui eam prope exstinctamservavit, nova ratione disposuit, felicibus locupletavit incrementis. Hicvir eximius, quem vos ut renovatorem instituti vestri, quod ex Ordine inCongregationem votis simplicibus astrictam, Sede Apostolica probante,mutavit, colitis, postmodum electus est Episcopus Vilnensis.Si autem plura aspera, lugenda, difficilia in horum trium saeculorumrecordatione mentes vestras subeunt, tamen est, cur gaudeatis Deoquehumiliter gratias agatis, quod Familiam religiosam vestram, quae, utolim ita et nunc, sodales comprehendit e Polonia aliisque regionibusEuropae orientalis vel ex iis, qui inde demigraverant, ortos, providentiaesuae amplis muneribus cumulavit.Quod quidem gaudium in his sollemnibus ex animo participantesfaustaque omina proferentes, unde sacros Pastores vestros haud alienosesse novimus, confirmare vos cupimus ad spiritualem hereditatempraestantium illorum, quos supra memoravimus, virorum tuendam novoquevigore frugiferam reddendam, idque luce affulgente Concilii VaticaniSecundi et subsequentium documentorum a Magisterio Ecclesiaede vita religiosa editorum.


Acta Pauli Pp. VI 311Etenim « arctiore via ad sanctitatem tendentes »,* Ecclesiae eiusquemysterio peculiarem in modum coniungimini ; 2ac singulare testimoniumvobis est reddendum mundum transfigurará non posse sine spiritubeatitudinum. 3Non desciscentes a spiritu primigenio instituti vestri, annitamini,ut plurimum studii ad cultum Beatae Mariae Virginis Immaculataeconferatis, memores eius « vitam omnium esse disciplinam )), praesertimreligiosorum. 4Animabus, quae post terrenam hanc peregrinationemadhuc purificantur, spiritualia auxilia afferentes, simul homines edoceatisse hic non habere manentem civitatem sed futuram sibi esseinquirendam. 5Itaque conversatio vere spiritualis et religiosa vires vobissuppeditabit ad illum apostolatum obeundum, fructibus sane uberem,qui Familiae vestrae est commissus. Sic profecto eritis lapides vivi inaedificio Ecclesiae, quae «non ad aliud nata ... est, nisi ut, regnoChristi ubique terrarum dilatando, universos homines salutaris redemptionisparticipes efficiat )). 6Deum enixe deprecantes, ut haec optato contingant, ac paternamcaritatem, qua istam Congregationem complectimur, declarantes, tibi,dilecte fili, cunctisque sodalibus tuae moderationi et curae concreditis,necnon omnibus, qui sollemnibus ob hanc anniversariam memoriamindictis intererunt, Apostolicam Benedictionem, caelestis roboris etsolacii auspicem, libenter impertimus.Ex Aedibus Vaticanis, die VIII mensis Maii, anno MCMLXXIII, PontificatusNostri decimo.PAULUS PP. VI1Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 13.2Cfr. ibid., 44.3Cfr. ibid., 31.4Cfr. Conc. Vat. II, Decr. de accomm. renov. vitae religiosae Perfectae caritatis,n. 25. S. Ambros. De Virginitate, II, 2, 15.5Cfr. Hebr. 13, 14.6Pius XI, Litt. Enc. Rerum Ecclesiae; A.A.S. 18 (1926), p. 65. Cfr. Conc. Vat. II,Decr. de apostolatu laicorum Apostolicam actuositatem, n. 1.


312 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeVAd Excellentissimum Virum Ioannem Leone, Reipublicae Italicae Praesidem,universali Iubilaeo in annum MCMLXXV indicto.Signor Presidente,Abbiamo Ponore di darLe notizia ufficiale che abbiamo testé stabilitodi indire la solenne celebrazione del Giubileo Maggiore perPanno 1975.Si rinnoverà pertanto, a Dio piacendo, la antica tradizione, chesi è affacciata alla storia sotto il pontificato del Nostro PredecessoreBonifacio VIII, nel 1300, in seguito al vasto movimento di folle convenutea Roma per pregare sulle tombe degli Apostoli Pietro e Paolo,e che, con alterne vicende, si è tramandata fino all'epoca nostra, consuggestiva e significativa continuità secolare. Di conseguenza, comesi prevede, verranno più numerosi i pellegrini, con la fede degli antichi« romei )) — mirabilmente descritta, nell'italiche lettere, dai versi diDante — per ripercorrere il cammino penitenziale delle vetuste BasilicheMaggiori dell'Urbe, e per ritemprare la loro fede cristiana.Nell'informarLa di questo avvenimento, che tocca tanto da vicinola nobile Nazione italiana, e in particolare la città di Roma, Noiamiamo esprimerLe la Nostra certezza che il Popolo italiano, a Noicarissimo, saprà degnamente accogliere i fratelli di ogni provenienza,offrendo ad essi, con la connaturata gentilezza ed ospitalità, l'aiutoservizievole e l'esempio della sua civile ed operosa dignità.Ci auguriamo inoltre che l'afflusso straordinario di tante genti,porti ad esso Popolo occasione non di disagio, bensì di letizia e diedificazione.E desideriamo infine porgere fin d'ora il Nostro vivo e cordialeringraziamento per quanto le degnissime Autorità e la popolazioneitaliane vorranno disporre e compiere in vista della prossima occasione,che non mancherà certo, come fermamente confidiamo, di produrrefrutti di comune soddisfazione, non solo per l'incremento della sanitàdei costumi, per cui è espressamente istituito l'Anno Santo, 1ma ancheper l'incremento della fratellanza e della mutua conoscenza fra ipopoli, per la pace universale, e per il bene dell'umana famiglia.1Cf. Const. Ap. Infinita Dei misericordia, 29 maggio 1924; A.A.S. 16 (1924), p. 209.


Acta Pauli Pp. VI 313Con tali voti siamo lieti di invocare su di Lei, Signor Presidente,su tutti i diversi Organi dello Stato e sull'intera Nazione italiana lacostante benedizione del Signore.Dal Vaticano, 9 maggio 1973, decimo del Nostro Pontificato.PAULUS PP. VINUNTIUS GRATULATORIUSE.mo P. D. Francisco S. R. E. Cardinali Dearden, Archiepiscopo Detroitensi,quinque condenti lustra a suscepta ordinatione episcopali.Quamvis in te, Venerabilis Frater Noster, saepius memorem animumhabeamus, candida notanda gemma, quae nunc instat, occasioprorsus facit, ut ad te intentior advolet cogitatio Nostra. Laeti enimlaetum nuntium accepimus proxime fore, ut quinque plena celebreslustra, ex quo, consecratus Episcopus, tu adscitus es primoribus etmagistris populi sancti Dei.Benevolentiae caritas, qua te complectimur, sane poscit et exigit, uttibi natalicia huiusmodi peragenti adsimus bene ominantibus votis,quibus a fonte et principio bonorum, a quo omne donum perfectumdescendit, quaecumque sunt salutaria, candida, bonae valetudini etprofectui in virtute consentanea, impetramus.Deo sane accepta referre debemus omnia nostra, et ob ea ipsumlaudare secundum illud sacri Psaltae : « Laudate nomen Domini, laudate,servi, Dominum » ; 1potissimum vero gratias agere ei debes tu,quem, episcopali dignitate suscepta, cum Iesu Christo Pontifice aeternoconfigurandum, Dominus unxit, ut medereris contritis corde et praedicanscaptivis indulgentiam, Evangelii inenarrabilem eam, quae superatomnem sensum, pacem. 2Hoc in praesens a te quam maxime fieri oportet, dum, longa emetienstemporis spatia, quae in sacro ministerio decurristi, rectae conscientiaeimpleto officio probe frui potes. Enimvero in dioecesi Pittsburgensi acpostea in Detroitensi Archidioecesi, moderationi tuae traditis, pastoraliamunera studiose obiisti.Romanae vero Purpurae decore exornatus, magis magisque virum12Ps. 134, 1.Is. 61, 1; Phil. 4, 7.


314 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialestrenuum te praebere studeas, quem labor non frangit; atque catholicidogmatis et legis custos, Oecumenici Concilii Vaticani II placita etdecreta ad effectum plane deducens, fac ut in sentiendo et agendo cumoptimis Antistitibus aemuleris; atque adeo praemia praemiis coronaetuae adnectes.Quod autem hactenus fecisti, sacerdotibus, quos tuum gaudium tuumquesertum reputas, diligentiores usque fac impendas curas, ut ii, sanctissimaereligionis causae adstricti, eandem caritatem habentes, unanimes3ad consummationem sanctorum in opus ministerii, in aedificationemcorporis Christi adspirent, 4semper firmi in fide, in opere efficaces,concordiae amatores, amicitiae sanctae cultores. Ita ii erunt adiutoresgaudii tui, 5quo Deus omni spe te repleat multos porro per annos.Beatissima Virgo Maria, Mater Ecclesiae, Apostolorum Regina, cuiuspatrocinio te tuaque committimus, benignum praestet auditum Nostrisoptatis et votis, quae pro te nunc fundimus.Haec salutariter precati, tibi, Venerabilis Frater Noster, ac per teAuxiliaribus Antistitibus tuis, et cunctis Christi gregis ovibus, moderaminituo concreditis, Apostolicam Benedictionem peramanter impertimus.Ex Aedibus Vaticanis, die xvin mensis Aprilis, anno MCMLXXIII,Pontificatus Nostri decimo.PAULUS PP. VIALLOCUTIONESIAd Sanctitatem Suam Shenouda III, Patriarcham Sedis Sancti Marci Alexandriae.*Dear Brother in Christ,The words you have addressed to us have been particularly movingones. We are truly happy to welcome Your Holiness to our home.From the day of your élévation to your position as Father and Head345Cfr. Phil. 2, 2.Cfr. Eph. 4, 12.Cfr. 2 Cor. 1, 23.Die 5 mensis maii a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 315of the Coptic Orthodox Church, God has granted us the grace tomaintain fréquent relations through letters and through the ministryof our représentatives. ìsow we have this opportunità to meet face toface. It is a solemn moment and a joyful one.It is also a joy for us to greet the distinguished members of yourdélégation and through them the entire community of the Coptic OrthodoxChurch.In his goodness, God has been wisely and patiently following outthe plan of his grace for us. We meet at a time when Christians areasking themselves about the meaning of the faith they profess and themission they have to the world. You come to this ancient See of Rome,hearing with you the traditions of the ancient See of Alexandria, ofits apostles, its martyrs, its doctors, its holy monks and the vast armyof its people, who have given witness to their faith in periods of joyand in periods of great darkness. It is our hope that through ourdiscussions and prayer we may make a significant contribution towardsunder standing each other better, thus making it possible to helpChristians find valid answers to the questions they are asking themselvestoday.We realize that God is presenting us with a great challenge. Wedo not expect to overeóme immediately the difficulties that fifteencenturies of history have created for us. But we do hope to be able toset out upon a way which will lead to our overcoming these difficulties.For our part, we approach these meetings in a spirit of great confidence.We are confident that our Churches are determined to reach out to eachother in an effort to carry out better the mission God has entrusted tous. We stri ve to be faithful servants of the tradition which has beenhanded on to us from the Apostles through the Fathers and greatspiritual leaders of this Church. But that tradition is a living one. Theefforts at renewal which are going on in the Catholic Church and in theCoptic Church give testimony to this. We are confident therefore thatour meetings during these days will strengthen the bonds of brotherlylove between us and between our people. May God enlighten us andguide us and grant us new insights as we strive together to see how wemay attain that full unity of the Spirit in the bond of peace whichChrist asks of us and which is his gif t.


316 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIIIn Basilica Vaticana habita cum Sacrum adstante Pontifice Maximo celebraretur,sedecies centenaria pientissimi obitus Sancti Athanasii redeuntememoria. *(( Questo è un giorno stabilito dal Signore : esultiamo e rallegriamociper esso ». Noi volentieri ripetiamo questa acclamazioneliturgica motivata dalla festività della Pasqua in questa presenteoccasione, nella quale la presenza del Patriarca Shenouda III, — onoratolui stesso del titolo di « Papa » della venerata e antichissimaChiesa copta, avente il suo centro ad Alessandria d'Egitto, — sollevanel nostro animo una commozione profonda. Ecco qui il Capo d'unaChiesa, tuttora da noi ufficialmente separata e da secoli assente dallacelebrazione d'una comunitaria preghiera con questa Chiesa romana,ma Capo, diciamo, d'una Chiesa, la quale fa ascendere la sua originea quell'Evangelista Marco, che San Pietro chiama suo figlio, 1e la qualeebbe in Sant'Atanasio, di cui oggi noi celebriamo il XVI centenariodella beata morte, l'assertore invitto della nostra comune fede nicena,fede cioè nella divinità di nostro Signore Gesù Cristo, proclamata daSimone, figlio di Giona, per divino intuito, e perciò tramutato daCristo stesso nell'immobile Pietro, e da lui posto a fondamento ditutta la Chiesa; egli è qui, è qui apposta e spontaneamente venutoper riannodare il vincolo della carità, 2felice presagio di quella perfettaunità dello spirito, 3che dopo il recente Concilio ecumenico vaticanosecondo, noi andiamo umilmente, ma sinceramente cercando diricomporre; è qui, con noi, con questa grande assemblea di fedeli,sulla tomba dell'Apostolo Pietro... oh! come non dovremmo noiesultare, e invitare voi tutti, figli di questa Chiesa romana e cattolica,a benedire con noi il Signore in questo giorno straordinario? Nonavvertiamo noi che il volume della storia della Chiesa, nel quale lamano misteriosa del Signore principalmente guida le mani degli uominia scrivervi « nova et vetera », 4apre davanti a noi pagine antiche disecoli, e altre ancora candide ne distende davanti a noi, pronte a* Die 6 mensis maii a. 1973.11 Pet. 5, 13.2Of. Col. 3, 14.3Cf. Eph. 4, 3.4Cf. Mt. 13, 52.


Acta Pauli Pp. VI 317registrare avvenimenti, Dio voglia !, migliori, i fasti cioè dèlia Provvidenzamisericordiosa di Dio nelle vicende della Chiesa ancora pellegrinanel tempo? Come non saluteremo noi questo venerabile e grandeFratello lontano, oggi a noi tanto vicino, nostro visitatore, nostroospite, oggi qui, presso il nostro altare e unito alla nostra pontificalepreghiera? e con lui il copioso e rappresentativo suo nobilissimo seguito?La lettura del Santo Vangelo 5che noi abbiamo ora ascoltata, ciinvita a riflettere sul tema fondamentale della nostra fede, il temadella risurrezione del Signore nostro Gesù. Non dice forse San Paolo :


318 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeSempre dappertutto e di fronte a tutti, a potenti ed erranti, professòla fede nella divinità di Gesù Cristo, vero Dio e vero uomo, tanto che latradizione liturgica orientale lo definisce « colonna della vera fede )), 9mentre la Chiesa cattolica lo annovera tra i dottori della Chiesa.Egli fu infatti un uomo di Chiesa; pastore vigile e attento, dedicòl'intera vita al suo esclusivo servizio : non solo al servizio della suaChiesa di Alessandria, ma della Chiesa intera, portando dovunque ilcalore della sua fede, l'esempio edificante della sua vita intransigentementecoerente, il richiamo alla preghiera appresa tra i monaci deldeserto, presso cui si dovette più volte rifugiare.La divinità di Cristo è il nucleo centrale della predicazione di S. Atanasiodi fronte agli uomini del suo tempo, tentati dalla crisi ariana. Ladefinizione del primo Concilio ecumenico di Mcea, 10secondo cui GesùCristo è figlio di Dio, della stessa sostanza del Padre, Dio vero da Diovero, costituisce il punto di riferimento costante della sua dottrina. Solose si accetta questo insegnamento si può parlare di redenzione, di salvezza,di ristabilimento della comunione tra uomo e Dio. Solo il Verbodi Dio redime perfettamente; senza l'incarnazione, l'uomo rimarrebbenello stato di natura corrotta, da cui la stessa penitenza non potrebbeliberarlo. 11Liberato da Cristo dalla corruzione, salvato dalla morte, l'uomorinasce a nuova vita e riacquista la primitiva immagine di Dio, secondocui era stato creato sin dall'inizio e che il peccato aveva corrotto. « IlVerbo di Dio — afferma S. Atanasio — è venuto lui stesso affinché,essendo lui immagine del Padre, possa nuovamente creare l'uomo adimmagine di Dio ». 1 2S. Atanasio evolve questa teologia, incentrandola sulla partecipazionedell'uomo redento alla vita stessa di Dio, mediante il battesimoe la vita sacramentale, giungendo ad affermare con ardita espressioneche il Verbo di Dio « si è fatto uomo perché noi fossimo divinizzati )). 13Questa (( nuova creazione )) comporta la restituzione di ciò che ilpeccato aveva compromesso : la conoscenza di Dio e un radicale cambiamentodi costumi.Gesù Cristo ci rivela e ci rende conoscibile il Padre : « Il Verbo910111213Apolytikion del 2 maggio.325.Cf. De Incarnatione, PC 25, 144, 119.De Incarnatione, ibidem.De Incarnatione, ibidem.


Acta Pauli Pp. VI 319di Dio si è reso visibile con nn corpo perché noi potessimo farci unaidea del Padre invisibile ». 1 4Da questa nuova conoscenza di Dio consegue l'esigenza di rinnovamentomorale, che S. Atanasio richiama fortemente : « Chi vuolecomprendere il discorso attorno a Dio, deve nel suo modo di viverepurificarsi, rendersi simile ai Santi con la somiglianza delle proprieazioni, affinché unito a loro con la condotta della propria vita, possacomprendere ciò che loro è stato rivelato da Dio )). 15Siamo così portati al centro dell'avvenimento cristiano : la redenzioneper opera di Gesù Cristo, il radicale rinnovamento dell'uomocon la sua restaurazione ad immagine e somiglianza di Dio, la ristabilitacomunione di vita tra l'uomo e Dio, che si esprime anche in unprofondo cambiamento etico.È questo il sublime messaggio, che anche a noi indirizza oggiS. Atanasio il Grande : essere forti nella fede e coerenti nella praticadella vita cristiana, anche a costo di gravi sacrifìci; sta a noi accoglierloquesto messaggio, meditarlo, approfondirlo e realizzarlo nellanostra vita.Per le preghiere di S. Atanasio, Padre e Dottore della Chiesa, ciconceda Iddio di poter degnamente confessare, anche noi nel nostrotempo, che Gesù Cristo è il Signore e il Salvatore del mondo.IIIIn Petriana Basilica ad Sanctitatem Suam Shenouda III, Patriarcham SedisSancti Marci Alexandriae. *Fratello in Cristo carissimo,È con gioia che estendiamo a Lei il nostro cordiale saluto nelSignore e il nostro benvenuto in questa grande Basilica, dedicataall'apostolo Pietro, che fino alla morte ha dato testimonianza dellasua fede ardente nel Figlio incarnato di Dio Gesù Cristo e che, conSan Paolo, noi veneriamo come fondatore della Chiesa di Roma.Salutiamo anche i vescovi vostri fratelli, il clero ed i laici, distintirappresentanti dell'intera comunità della Chiesa copto-ortodossa. Sa-1415De Incarnatione, ibidem.De Incarnatione, ibidem.* Die 6 mensis maii a. 1973.


320 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialelutiamo inoltre i due venerabili vescovi della Chiesa etiopica, che sonodegna parte della vostra delegazione. Siano i benvenuti nella nostracasa e nei nostri cuori.Non è solo in nome nostro che stiamo parlando. Intorno a noi cisono i nostri fratelli dell'episcopato cattolico, e migliaia di sacerdotie laici, riuniti qui alla tomba dell'apostolo per onorare un altro grandetestimone di fede, Atanasio di Alessandria.In questo giorno solenne la Chiesa di Roma saluta la Chiesa diAlessandria con gesto fraterno di amore e di pace.Più di milleseicento anni fa il grande Sant'Atanasio fu ricevutodal nostro predecessore Giulio I, il quale vedeva in lui un sostenitoredi quella fede, che stava per essere compromessa ed anche negata dagente più forte di lui nel potere politico, ma più debole nella fede enella comprensione. La Chiesa di Roma lo appoggiava fermamente.Egli, a sua volta, riconosceva nella Chiesa dell'occidente una sicuraidentità di fede, anche se vi erano alcune diversità sia di vocabolario,sia nel modo teologico di approfondire il mistero di Dio Trino. Il suosuccessore Pietro trovava una simile accoglienza ed appoggio fraternodal nostro predecessore Damaso. Mezzo secolo dopo le Chiese di Alessandriae di Roma, nelle persone dei loro vescovi Cirillo e Celestino,ancora una volta apparivano come un raggio di luce, quando la fedenel Dio uomo, Gesù Cristo, fu oscurata da coloro che rifiutavano direndere alla santa Madre di Dio il titolo glorioso di « Theotokos ».Questi sono i nostri grandi Padri, dottori di fede e pastori di uomini.Umilmente consci delle nostre debolezze, chiediamo le loro intercessioni,affinché ci sia data la forza di rimanere fedeli alla vocazione,alla quale Dio ci ha chiamati.Veramente Dio ci ha chiamati a cose grandi. In modo particolarevuole che noi apportiamo al mondo il suo dono di fede, di riconciliazionee di pace. Gli uomini, alienati da lui e fra loro stessi, devonoessere riconciliati per mezzo del nostro umile ministero.Prima di tutto, tuttavia, dobbiamo domandarci fino a qual puntopossiamo fare questo, se noi cristiani non siamo riconciliati fra noi.La questione è importante per noi. Per grazia di Dio noi, insieme convoi, condividiamo la fede nel Dio Uno, Padre, Figlio e Spirito Santo.In Gesù Cristo professiamo il Figlio di Dio incarnato, che per noi ela nostra salvezza è nato dalla Vergine Maria, ha sofferto, è mortoed è risorto. Incorporati in Lui nel battesimo, condividiamo la suavita divina nei sacramenti della sua Chiesa; condividiamo le tradi-


Acta Pauli Pp. VI 321zioni apostoliche, trasmesseci dai nostri Padri comuni; la nostra vitaliturgica, teologica, spirituale e devozionale è nutrita dalle stessefonti, anche se si esprimono in diverse forme legittime. Siamo in particolareconsci che i principi della vita spirituale provenienti dai grandiPadri del deserto egiziano, a partire da Sant'Antonio, hanno influitosu tutto il mondo cristiano.Nondimeno con umiltà e con dolore dobbiamo riconoscere chenella storia delle nostre Chiese vi sono state aspre dispute sulle formóledottrinali, dispute che hanno offuscato l'accordo sostanzialesulla realtà che le parole volevano esprimere. Metodi estranei al Vangelodi Cristo talora sono stati usati da alcuni per imporre quel Vangelo.Ragioni di carattere culturale, politico, oltre che teologico sonostate usate per giustificare ed anche per approfondire una divisione,che non avrebbe dovuto mai esistere. Non possiamo ignorare questatriste eredità. Riconosciamo che dobbiamo fare molto per superare isuoi effetti nefasti. Siamo tuttavia decisi ad impedire che questa tristeeredità continui ad influire sui nostri rapporti.Stiamo costatando un nuovo fenomeno, di cui il nostro incontro dioggi dà una testimonianza eloquente. Nella mutua fedeltà al nostrostesso Signore stiamo riscoprendo i molteplici legami che ancora ciuniscono.In risposta all'invito fraterno rivoltogli dal nostro venerato predecessoreGiovanni XXIII, il vostro predecessore di felice memoriaKyrillos VI ha mandato osservatori a tutte le sessioni del ConcilioVaticano II. Questi osservatori hanno potuto costatare gli sforzi compiutida quella grande assemblea per promuovere la riforma e l'aggiornamentonella Chiesa cattolica. Siamo lieti di salutare due di essi chesono ritornati oggi con voi in questa Basilica, come vescovi della vostraChiesa.Nel 1968 partecipavamo insieme alla gioia del ritorno di reliquiedell'evangelista San Marco da Venezia alla venerabile Chiesa di Alessandria.Nel 1969 abbiamo avuto il piacere di accogliere un numeroso pellegrinaggio,composto dal clero e dai laici della Chiesa copto-ortodossa;più di recente una nostra delegazione speciale ha assistito alla intronizzazionesolenne di Vostra Santità come Padre e Capo della vostraChiesa. Noi riconosciamo, in questi eventi, i segni di Dio. Questo è ilmomento favorevole che il Signore ci accorda; condividiamo conVostra Santità la risoluzione di approfittarne, con la piena consape-21 - A. A. S.


322 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialevolezza che esistano ancora ostacoli di ordine teologico, psicologicoed istituzionale da superare. Non li neghiamo, ma ci rifiutiamo diaverne paura. Una volta il mondo cristiano, sconvolto da dissensi eda scismi, ha potuto finalmente riconoscere nella fede, predicata insiemeda Damaso di Roma e da Pietro di Alessandria, la fede cattolicagenuina.Con fiducia nella grazia di Dio e muovendoci nel suo spirito, tenteremodi superare gli ostacoli esistenti, affinché le nostre Chiese possanoancora una volta dare una testimonianza comune più perfetta,al mondo che ha tanto bisogno di Lui.Venerabile Fratello, ci siamo incontrati in questa solenne e feliceoccasione, in cui la Chiesa di Roma celebra il sedicesimo centenariodella morte di Sant'Atanasio, vescovo di Alessandria. Egli è stato unuomo di fede costante, di ottimistica speranza e di cuore generoso edaperto anche per i suoi oppositori. Perché egli era costante nella suafede, poteva sperare contro la speranza. E dopo un amaro esilio,quando Dio gli permise di ritornare al suo gregge, egli aprì il suocuore a tutti gli uomini, sempre cercando quella riconciliazione equella pace, che sono i doni di Dio nel suo Figlio incarnato.Che Atanasio, il nostro Padre comune, interceda affinché possiamoessere più fedeli servi di Dio nella sua Chiesa, e pastori più efficaci dicoloro per i quali Cristo ci ha dato la missione di spezzare il pane delsuo Corpo e della sua Parola.IVChristifidelibus in Basilica Vaticana coram admissis Beatissimus Paternuntiat Se universale Iubilaeum in annum MCMLXXV indicturum. *Vogliamo oggi dare a voi una notizia, che crediamo importanteper la vita spirituale della Chiesa; ed è questa. Dopo aver pregato epensato, noi abbiamo deliberato di celebrare nel prossimo 1975 l'AnnoSanto, secondo la scadenza venticinquennale fissata dal nostro predecessorePaolo II, con la Bolla pontifìcia « Ineffabilis Providentia » del17 aprile 1470. L'Anno Santo, che si chiama, nel linguaggio canonico,Giubileo, consisteva nella tradizione biblica dell'Antico Testamentoin un anno di vita pubblica speciale, con l'astensione dal lavoro nor-* Die 9 mensis maii a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 323male, col ripristino della distribuzione originaria della proprietàterriera e con la remissione dei debiti in corso e la liberazione deglischiavi ebrei. 1Nella storia della Chiesa, come si sa, il Giubileo fu istituitoda Bonifacio VIII, ma con scopi puramente spirituali, nel 1300;e consìsteva in un pellegrinaggio penitenziale alle tombe degli ApostoliPietro e Paolo ; vi partecipò anche Dante, che ne descrive la moltitudinecircolante in Roma ; 2poi, al Giubileo del 1500, si aggiunsel'apertura delle Porte Sante delle basiliche da visitare, non solo perfacilitarvi l'afflusso dei penitenti, ma anche per simboleggiare il piùfacile accesso alla misericordia divina con l'acquisto dell'indulgenzagiubilare.Ci siamo domandati se una simile tradizione meriti d'essere mantenutanel tempo nostro, tanto diverso dai tempi passati, e tantocondizionato, da un lato, dallo stile religioso impresso dal recenteConcilio alla vita ecclesiale, e, dall'altro, dal disinteresse pratico ditanta parte del mondo moderno verso espressioni rituali d'altri secoli;e ci siamo subito convinti che la celebrazione dell'Anno Santo, nonsolo può innestarsi nella coerente linea spirituale del Concilio stesso,alla quale preme a noi di dare fedele svolgimento, ma può benissimocorrispondere e contribuire altresì allo sforzo indefesso e amoroso chela Chiesa rivolge ai bisogni morali della nostra età, all'interpretazionedelle sue profonde aspirazioni, ed anche alla onesta condiscendenzaverso certe forme delle sue espressioni esteriori preferite.È necessario a questo molteplice scopo mettere in evidenza laconcezione essenziale dell'Anno Santo, ch'è il rinnovamento interioredell'uomo : dell'uomo che pensa, e pensando ha smarrito la certezzanella Verità; dell'uomo Che lavora, e lavorando ha avvertito d'essersitanto estroflesso da non possedere più abbastanza il proprio personalecolloquio; dell'uomo che gode e si diverte e tanto fruisce dei mezzieccitanti una sua gaudente esperienza da sentirsene presto annoiatoe deluso. Bisogna rifare l'uomo dal di dentro. È ciò che il Vangelochiama conversione, chiama penitenza, chiama metanoia. È il processodi autorinascita, semplice come un atto di lucida e coraggiosacoscienza, e complesso come un lungo tirocinio pedagogico riformatore.È un momento di grazia, che di solito non si ottiene se non a capo chino.E noi pensiamo di non errare scoprendo nell'uomo d'oggi una profonda12Cf. Lev. 25, 8 ss.Cf. Inf. 18, 28-33.


324 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeinsoddisfazione, una sazietà nnita ad un'insufficienza, una infelicitàesasperata dalle false ricette di felicità dalle quali è intossicato, unostupore di non saper godere dei mille godimenti che la civiltà gli offrein abbondanza. Cioè egli ha bisogno di un rinnovamento interiore, qualeil Concilio ha auspicato.Ora, a questo rinnovamento personale, interiore, e quindi, sottocerti aspetti, anche esteriore, tende precisamente l'Anno Santo, questaterapia, facile e straordinaria insieme, che dovrebbe portare il benesserespirituale ad ogni coscienza, e di riflesso, in qualche misura almeno,alla mentalità sociale. Questa l'idea generale del prossimo Anno Santo,polarizzata in un'altra idea centrale particolare e rivolta alla pratica :la riconciliazione.Il termine « riconciliazione » richiama il concetto opposto di rottura.Quale rottura dovremmo aggiustare per raggiungere quella riconciliazione,ch'è condizione dell'auspicato rinnovamento giubilare? Qualerottura? Ma non basta forse porre questa parola programmatica di riconciliazioneper accorgerci che la nostra vita è turbata da troppe rotture,da troppe disarmonie, da troppi disordini per poter godere dei donidella vita personale e collettiva secondo la loro ideale finalità?Abbiamo innanzi tutto bisogno di ristabilire rapporti autentici,vitali e felici con Dio, d'essere riconciliati, nell'umiltà e nell'amore,con Lui, affinché da questa prima, costituzionale armonia tutto il mondodella nostra esperienza esprima una esigenza ed acquisti una virtù diriconciliazione, nella carità e nella giustizia con gli uomini, ai qualisubito riconosciamo il titolo innovatore di fratelli. Eccetera : la riconciliazionesi svolge su altri piani vastissimi e realissimi : la stessacomunità ecclesiale, la società, la politica, l'ecumenismo, la pace ...L'Anno Santo, se Dio ci concederà di celebrarlo, avrà molte cose daspiegarci al riguardo.Limitiamoci ora ad anticipare un rilievo importante circa la strutturadel prossimo Anno Santo, il quale, secondo la secolare consuetudine,ha in Roma il suo punto focale e l'avrà ancora, ma con questanovità. Le condizioni prescritte per acquistare particolari frutti spiritualisaranno questa volta anticipate e accordate alle Chiese locali,affinché tutta la Chiesa sparsa sulla terra possa incominciare subito agodere di questa grande occasione di rinnovamento e di riconciliazione,e meglio prepararne così il momento culminante e conclusivo che si celebreràa Roma nell'anno 1975, il quale conferirà al classico pellegrinaggioalle tombe degli Apostoli, per coloro che lo possono e lo vogliono com-


Acta Pauli Pp. VI 325piere, il suo consueto significato. E questo importante e salutaremovimento spirituale e penitenziale, che interessa tutta la Chiesa eche sarà accompagnato dalla elargizione di speciali indulgenze, avràinizio nella prossima festa di Pentecoste, 10 giugno. Nei precedentiAnni Santi l'estensione di essi avveniva dopo le celebrazioni romane;ora invece le precederà. Ognuno può comprendere come in questa innovazionevi sia anche un'intenzione di onorare con più evidente ed efficacecomunione le Chiese locali, membra vive dell'unica ed universaleChiesa di Cristo.Basti così, per ora. Ma, a Dio piacendo, avremo in proposito moltealtre cose da dire. Sia con voi tutti la nostra Apostolica Benedizione.VModeratoribus e singulis nationibus et Membris summorum ConsiliorumPont. Operum Missionalium, Romae annuum Coetum habentibus. *Cher Monsieur le Cardinal,Vénérés Frères et Fils,Vous devinez la joie que Nous éprouvons chaque année à vous recevoirà l'occasion de l'Assemblée plénière des Conseils Supérieurs desŒuvres Pontificales Missionnaires. Sachez lire notre intérêt et notreencouragement bien au delà de nos brèves paroles : l'évangélisation despeuples demeure au premier plan de notre mission apostolique. N'est-ilpas significatif que ce thème ait été retenu pour le prochain Synode desEvêques? Mais toute l'œuvre missionnaire serait bien fragile si l'espritmissionnaire s'émoussait, si la générosité s'essouflait dans le peuple deDieu, chez les prêtres, religieux, laïcs. Or vous contribuez grandementà soutenir cette vitalité missionnaire de l'Eglise comme Directeursnationaux ou Conseillers romains de l'Œuvre de la Propagation de laFoi, de l'Œuvre de Saint-Pierre Apôtre, de l'Union Pontificale Missionnaire.De même le bilan des subsides recuellis puis répartis parvos soins en 1972, aux quatre coins du monde, s'avère impressionnantet réconfortant. Nous vous en félicitons. Les commémoraisons missionnairesde l'an dernier Nous ont permis à plusieurs reprises de soulignerle mérite et la nécessité de votre travail.C'est d'abord une question d'esprit. Dimanche prochain, le Christ* Die 11 mensis maii a. 1973.


326 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialenous sera présenté dans la liturgie comme le Bon Pasteur, soucieux,avec un amour extrême, de chacune des brebis qui le suivent, soucieuxaussi de celles qui ne sont pas de ce bercail, donnant sa vie pour rassemblerautour du Père les enfants de Dieu dispersés et leur procureren abondance une Vie qu'ils ne peuvent tirer d'eux-mêmes. Voilà oùil faut puiser notre conviction et notre méthode. Autrement l'espritmissionnaire ne résiste pas aux remises en question ni aux gravesdifficultés que notre temps ne lui ménage pas. Pire encore, il se déformeau gré de perspectives purement humanitaires.Mais cette foi nous fait un devoir d'être réaliste et de prendre desmesures pratiques, de se donner des instruments adéquats, pour faireface à l'immensité du champ missionnaire et à ses multiples aspects :théologie de la mission, animation pastorale, formation des prêtres,des séminaristes, des religieux, des religieuses, des novices, des catéchistes...Pour mieux cerner ce travail, les différentes Œuvres quevous représentez, nées d'initiatives diverses, constituent autant desecteurs dont les axes de préoccupation, de réflexion et d'activité sontà la fois nécessaires et complémentaires. Nous saluons avec une chaleurtoute particulière autour de notre proche collaborateur le cher CardinalRossi, Monseigneur Gantin et Monseigneur Lourdusamy, chargés l'un etl'autre de suivre ces différents secteurs et d'assurer leur coordinationau niveau du Conseil Suprême.Toute cette activité diversifiée, que vous promouvez au sein de vospays respectifs et selon la ligne de l'Œuvre pontificale pour laquellevous travaillez, a besoin de trouver aussi son juste agencement avecnotre Congrégation pour l'évangélisation des peuples, comme avec lesdiocèses. C'est avec joie que Nous voyons en effet les Eglises localesdécidées à prendre la part active qui leur revient dans l'œuvre universelled'évangélisation. Et la Congrégation elle-même, dans la conclusionde son Assemblée plénière d'avril 1971, précisait justement que c'étaitune tâche primordiale pour elle de continuer à stimuler, soutenir etencourager la vie et le fonctionnement des Conférences episcopales, etd'institutionaliser ses rapports avec leur Commission pour les missions.C'est dans ce contexte que se situe aujourd'hui le service eminent queles (Euvres pontificales sont appelées à rendre, avec leur dynamismepropre, en union étroite avec la Congrégation chargée d'harmoniser lapastorale d'ensemble. De cette conjugaison d'efforts, Nous attendonsles meilleurs fruits. Et Nous souhaitons qu'elle trouve une assise juridiquedans les nouveaux statuts qui s'élaborent.


Acta Pauli Pp. VI 327A cette croissance cohérente de l'Eglise, nous avons tous l'honneurde participer, chacun à notre place. Ainsi, comme le disait l'ApôtrePaul : « Par la pratique d'une charité sincère, nous grandirons de toutemanière en nous élevant vers Celui qui est la tête, le Christ, dont lecorps tout entier, grâce à tous les ligaments qui le desservent, tire cohésionet unité, et par l'activité assignée à chacun de ses organes, opèresa croissance propre pour s'édifier lui-même dans la charité »- 1Que le Christ ressuscité vous donne à chacun, comme à toutes lesâmes généreuses que vous représentez, sa lumière et sa force. Et quenotre Bénédiction Apostolique vous accompagne.VIAd sacrarum virginum Maiores Antistitas, quae e tota Italia ConventuiRomae habito interfuerunt. *È una parentesi per noi lieta e ristoratrice, questa di oggi, in cui,accogliendo ben volentieri il vostro invito, riceviamo voi, SuperioreMaggiori d'Italia, che avete partecipato all'Assemblea generale elettivadel Consiglio di Presidenza e del Consiglio Centrale dell'Unione. Salutiamole Madri elette, e quelle che hanno terminato il loro ufficio : e avoi tutte, come alle consorelle che qui rappresentate, diamo il Nostrobenvenuto. Ci fa piacere soffermarci, anche se brevemente, tra voi, perchéci portate davanti agli occhi l'immagine delle schiere di Religioseitaliane che, su tutti i fronti — insegnamento, sostegno al ministero sacerdotale,cooperazione missionaria, opere di misericordia corporali e spirituali,eccetera — offrono alla Chiesa un aiuto insostituibile, e allacomunità dei fratelli una continua lezione di bontà, di disinteresse, diabnegazione.Di questa « testimonianza evangelica », data con intatto fervore, noivi ringraziamo ; e vi rivolgiamo una parola di consolazione : abbiatefiducia! In questo momento, in cui molto vien messo in discussione, nell'intentoperaltro lodevole di riscoprire e di seguire la propria « identità», in conformità col Vangelo e con le origini di ciascun Istituto1Ep. 4, 15-16.* Die 12 mensis maii a. 1973.


328 Acta, Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeReligioso, vi è bisogno di una certezza superiore, cbe guidi e illuminiquesto sforzo di assoluta autenticità.Ebbene, sì, abbiate fiducia !1) Fiducia nella scelta della vocazione religiosa, che avete fatta conpiena libertà e in serena rispondenza alla grazia di Dio, dando il significatopiù alto e profondo alla vita cristiana. Che cos'è infatti la vitareligiosa se non l'aver portato alle sue estreme conseguenze — morte alpeccato e alle sue radici, consacrazione a Dio, unione a Cristo risorto —le consegne del Battesimo? Se non l'aver portato a totale maturazione igermi ricevuti in quel decisivo incontro sacramentale con la Trinità checi ama e che ci salva? È questo l'insegnamento antico che il recenteConcilio ha richiamato, quando ha detto che, nella vita religiosa, ognifedele, « per poter raccogliere più copioso il frutto della grazia battesimale,con la professione dei consigli evangelici nella Chiesa intendeliberarsi dagli impedimenti, che potrebbero distoglierlo dal fervore dellacarità e dalla perfezione del culto divino, e si consacra più intimamenteal servizio di Dio ».*Voi pertanto, con la fedeltà al Vangelo, preso alla lettera, indicateche le realtà che contano, quelle che permarranno al di là del contingentefluire del tempo, sono quelle spirituali. La vita religiosa è segno e presenzadella realtà escatologica del Regno di Dio. In questa luce acquistapieno significato la vostra vita di consacrate, nelle sue forme, nei suoiimpegni essenziali rappresentati dai tre voti, nel suo stile forte, lieto,sacrificato, amorevole, accogliente, guidato dall'unico pensiero dell'amoredi Dio e dei fratelli, specie dei più abbandonati, come nel suoaccrescimento spirituale, alimentato alle fonti cristalline della preghierae dell'unione con Dio, del silenzio e della contemplazione, specialmentedell'Eucaristia e della vita liturgica, secondo i punti cheabbiamo sviluppato nella Esortazione Apostolica « Evangelica testificatio)) ; vi invitiamo a meditarla sempre di più, perché dettata unicamentedal desiderio di facilitare quel rinnovamento della vita religiosa,che è stato fra i frutti più cospicui del Concilio Vaticano II.2) Abbiate poi fiducia nella « Madre Chiesa », che per prima ha datoa voi la sua piena fiducia. Voi avete un particolare rapporto di amoreverso la Chiesa, come lo avete per Maria. Il mistero di Maria e quellodella Chiesa sono strettamente congiunti, e si illuminano l'uno conl'altro: «la Chiesa ... diventa anch'essa madre, poiché con la predica-1Const. dogai, de Ecclesia Lumen gentium, n. 44.


Acta Pauli Pp. VI 329zione e il battesimo genera a una vita nuova e immortale figliuoli concepitiad opera dello Spirito Santo e nati da Dio. Essa pure è vergine,che custodisce integra e pura la fede data allo Sposo, e ad imitazionedella Madre del suo Signore, con la virtù dello Spirito Santo, conservaverginalmente integra la fede, solida la speranza, sincera la carità ». 2Voi, che siete così intimamente legate a queste realtà, che misteriosamentesi devono riprodurre e continuare nelle vostre vite consacrate,dovete perciò sentirvi sempre mosse da un particolare amore verso laChiesa. Il fervore degli studi ecclesiologici, alla luce dell'insegnamentoconciliare, e, soprattutto, il ripensamento personale nella vita di orazione,devono stimolare in tutte le Religiose una nuova stima, un nuovoabbandono, una nuova fiducia nella Chiesa; e animare tutti gli Istitutia cercare nuovi servizi, sempre più aperti e disponibili, perché essagiunga ovunque nel mondo, per il quale è stabilita sacramento dell'amore,con cui Dio incontra l'umanità in Cristo, e la salva in ogniepoca, in ogni latitudine.3) E infine abbiate fiducia anche nel nostro tempo, così pieno diaspirazioni e di tensioni, di grandezze e di miserie, di bisogni e disperanze. La Costituzione conciliare Gaudium et Spes le ha messe inluce in una sintesi puntuale, che deve essere presente a quanti, nellaChiesa, vogliono essere al servizio delle necessità del mondo.La vostra vocazione vi pone in un rapporto singolare col mondo, dicui conoscete tante sofferenze e tante piaghe, ma anche tante ricchezzesegrete, nell'avanzare delle nuove generazioni, nella fedeltà delle famiglie,nei sacrifìci dei lavoratori, nelle pene degli ammalati e deglianziani. Davanti a loro voi dovete essere degli « indicatori di direzione ».E avete, in questo, una grande responsabilità. La gente vi guarda, egiudica se la vostra fedeltà al Vangelo è genuina e sincera. Per essidovete essere nel mondo il segno che il Vangelo è vivo, che il Regno diDio è in mezzo a noi. 3Mossi da tale sollecitudine, vi abbiamo richiamatea questo impegno di testimonianza nella menzionata Esortazione,quando abbiamo scritto che (( questo mondo, oggi più che mai, ha bisognodi vedere in voi uomini e donne, che hanno creduto alla Parola delSignore, alla sua Risurrezione ed alla vita eterna, fino al punto diimpegnare la loro vita terrena per testimoniare la realtà di questoamore, che si offre a tutti gli uomini ... Questa grazia non è per l'uomo23Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 64.Cf. Le. 17, 21.


330 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialed'oggi come un soffio vivificante venuto dall'infinito, come una liberazionedi sé, nella prospettiva di una gioia eterna e assoluta? )). 4Ecco : in questo triplice invito alla fiducia, noi auspichiamo all'Unioneun rinnovato sforzo affinché tali consegne siano vissute concrescente consapevolezza da tutte le Religiose italiane. Lo esige lostato della vita consacrata; lo richiede il dovere dell'ora, quando unagrande fiammata di luce e di grazia sta per passare sulle Chiese locali,in preparazione all'Anno Santo. Siate in prima linea nel lavoro diriconciliazione e di rinnovamento interiore, come di revisione dellapropria vita sociale, che noi attendiamo da tutti i fedeli di buonavolontà. La prossima Pentecoste sarà l'inizio di una novella effusionedello Spirito su tutta la Chiesa : preparatevi, e aiutate capillarmentele varie categorie di persone, a cui si dirige il vostro ministero, acomprendere quest'ora di grazia, e ad assecondarla.Noi vi ringraziamo fin d'ora, mentre, in pegno della particolareprotezione della Vergine Santa, modello incomparabile di donazionetotale, impartiamo di cuore a voi e alle Consorelle dei vostri Istituti,la particolare Benedizione Apostolica.VIIAd summos Moderatores Institutorum Religiosorum, annitente Sacra Congregationepro Religiosis et Institutis Saecularibus, Romae Coetum habentes.*Venerabiles Fratres ac dilecti -filii,Ex animo salutem vobis impertimus, qui, annitente Sacra Congregationepro Religiosis et Institutis Saecularibus et praeeunte dignoeius Cardinali Praefecto, conventum agitis, de non levis ponderis argumentis,quae ad vitam Deo consecratam pertinent, disserentes.Cum vos hic conspicimus Moderatores Generales tot Familiarumreligiosarum, quarum sodales in toto degunt orbe terrarum, cumqueopera vestra mente consideramus, quae item in cunctas mundi partespervaserunt, conventui isti vestro et huic congressioni nostrae momentumquoddam ecclesiale tribuatur oportet.Ante duos annos, ut probe nostis, Adhortationem Apostolicam edi-4N. 53; A.A.S. 63 (1971), p. 524.* Die 25 mensis maii a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 331dimus, a verbis « Evangelica testificatio » incipientem, qua religiosainstituta commonuimus de vita secundum Concilii Vaticani Secundipraeceptiones renovanda. Nunc vero, sermonem illum veluti confirmanteset persequentes, nonnulla volumus proferre, quae paterna, quapremimur, sollicitudo de iisdem institutis vestris suadere videtur.Concilium Vaticanum Secundum indolem charismaticam vitae religiosaedeclaravit, asserens consilia evangelica esse « donum divinum,quod Ecclesia a Domino suo accepit )).* Quo dono seu charismate, exipsius eius natura, religiosi (( Ecclesiae eiusque mysterio speciali modoconiunguntur ». 2Unde consequitur, ut illi intimo et arctissimo nexuex Ecclesiae auctoritate pendeant, quae regulas eorundem authenticeapprobat, profitentium vota suscipit, ipsam professionem ad statuscanonici dignitatem erigit, 3et eos participes reddit muneris suisalvifici implendi ; nam religiosorum ad sanctitatem adipiscendam nisusin omnium hominum utilitatem et spiritualem fructum pertinent : iienim, ((cum ... suiipsius donatio ab Ecclesia suscepta sit, eius etiamservitio sese sciant addictos )). 4Spiritus Sanctus, largitor charismatumsimulque Ecclesiae animator, efficit, ut inspiratio charismatica et compagoiuridica Ecclesiae apte inter se conveniant, eo vel magis quod, utidem Concilium Vaticanum Secundum docuit, pastorum est de charismatum(( germana natura et ordinato exercitio iudicium ferre, nonquidem ut Spiritum exstinguant sed ut omnia probent et quod bonumest teneant ». 5In hoc ipso coetu iuvat Nos iterum dicere Ecclesiam non posse carerereligiosis, id est testibus amoris, quo Christus homines prosequiturquique naturam prorsus transcendit, neque mundum posse sine suidetrimento his luminibus privari. 6Hac de causa eadem Ecclesia iisegregiam testatur existimationem, constanti eos complectitur dilectionenec desinit iis adesse eosque (( dirigere in semitam rectam ». 7Illa autem multum exspectat a religiosis, per quos oportet « augeaturvenusta ipsius perfectio et sanctimonia, quae nonnisi Iesu Christi imi-1Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 43.2Ibid., n. 44.3Ibid., n. 45.4Decr. de accomm. renov. vitae religiosae Perfectae caritatis, n. 5.sCfr. 1 Thess. 5, 12.19.21 - Decr. de apostolatu laicorum Apostolicam actuositatem,n. 3.6Cfr. Ev. test., 3.7Cfr. Ps. 26, 11.


332 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialetatio et mystica cum eo coniunctio praebere possunt )). 8Ecclesia religiososper Concilii Oecumenici magisterium, quod est gravissimae auctoritatis,ad renovationem praesertim spiritualem vocavit. Scimus nonpaucos annisos esse et anniti, ut magnae huic exspectationi respondeant,est tamen fatendum nonnullos clare sonantem vocem illam nonaudivisse vel minus recte esse interprétâtes.Quapropter sinite Nos denuo commonefacere vos officii praedictaerenovationis spiritualis, cui (( etiam in operibus externis promovendisprimae partes sunt tribuendae». 9E fontibus gratiae baptismalis etcharismatis, quod est cuiusque instituti vestri proprium, novas oportetlymphas educatis, quibus vita Deo consecrata optatam virium copiamsumat.Sed ad peculiarem quendam eventum ecclesialem Nobis liceat nunctransire, quem etiam religiosorum non paulum interesse merito censemus.Etenim, ut notum est vobis, universale Iubilaeum nuntiavimus,prius in Ecclesiis localibus, deinde in hac Urbe celebrandum. Cui cumproposita sit interior renovatio, quae et conversio, metanoia, paenitentiaappellatur, Ecclesia adiutrici operae religiosorum multum confidit.Itaque vestrum erit, dilecti Moderatores Generales, curare, utFamiliae, quibus praeestis, eiusdem Iubilaei incepta secundent et provehant,praecipue cum sacra Hierarchia cooperantes, adeo ut illa renovatioanimorum efficiatur, ex qua non solum vita privata cuiusquesed et publici mores christianis praeceptis conformentur.Religiosi vero ipsi hoc sacrum tempus habeant occasionem, divinitussibi oblatam, de suo vivendi cursu et forma recogitandi ; id estimpelli se sentiant, ut conversationem suam comparent cum iis, quaeConcilium Vaticanum Secundum et Apostolica Adhortatio « Evangelicatestificatio » postulant ab ipsis, utque videant, an necessitatibushodiernis occurrant et Salvatorem in humana consortione quasi evidenterreddant praesentem.Ut autem hoc testimonium religiosorum reapse sit efficax et amplificetur,haec imprimis animadvertenda sunt seu potius in memoriamrevocanda :Non desistimus vim et necessitatem orationis extollere, sine quaintimam veramque Dei cognitionem gustare non possumus 10neque8910Cfr. Alloc, ad Patres Conc. d. 29 sept. 1963 habita; A.A.S. 55 (1963), p. 851.Decr. de accomm. renov. vitae religiosae Perfectae caritatis, n. 2 e.Cfr. Ev. test., 43.


Acta Pauli Pp. VI 333viribus pollemus ad iter perfectionis percurrendum. Concilio docente,momentum et utilitas precationis, quae a communitate fit, recte acmerito praedicantur. Sed praeter hanc colenda est etiam oratio privata,qua cuiusque vigor spiritualis servatur et augetur et quae adprecationem communem, praesertim liturgicam, animos salubriter disponitet ab hac ipsa alimoniam et incrementum potest accipere.Asseverari autem licet religiosos, quorum vita spiritualis floreatet pro aliis sit fecunda, esse religiosos « orantes », eos autem, quiquoad hanc vitam languescant aut ipsum statum suum misere relinquant,fere semper segnes esse in facienda precatione. Qua de causaverum exstat omnino «fidelitatem... orationi servatam aut eius neglectionemesse veluti paradigma vigoris aut occasus vitae religiosae»."Christus vos ad perfectiorem sui sequelam ideoque ad crucem portandamvocavit; haec enim a condicione vestra nequit seiungi. Sitautem haec crux non solum singulare quoddam instrumentum animospurificans et eximia apostolatus forma, sed etiam manifesta comprobatioamoris, non deprimens sed erigens. « Nonne arcana quaedamconiunctionis necessitudo inter renuntiationem atque laetitiam intercedit...inter disciplinam atque spiritualem laetitiam»? 12Denique vita communis est unum ex elementis potioribus renovandaevitae religiosae. Oportet relegere, immo lectitare, et crebroregustare locos illos sane pulcherrimos Decreti Perfectae caritatis/ 3ubi de hac communi vita non mera legis praecepta traduntur, sedpars eius theologica, spiritualis, ecclesialis, apostolica, humana praeclareexplanatur. Haud leve igitur officium vobis, dilecti filii, estimpositum annitendi, ut illae vivendi condiciones in domibus vestrisinstituantur, quae « aptae sint ad spiritualem profectum cuiusquesodalis fovendum ». 1 4Haec fraternitas vere evangelica est etiam firmum praesidium sodalium,eorum praesertim, qui forte animo sunt fracti, qui in discrimineversantur, qui aegritudine vel senio affliguntur.Cum hodie plurima in dubium vocentur, etiam vita religiosa nonpaucis est obnoxia difficultatibus, ut vosmet ipsi cotidiano usu com-11121314Ev. test., 42.Ev. test., 29.N. 15.Ev. test., 39.


334 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialepertum habetis. Sunt ergo, qui anxie quaerant, quomodo illa futurisannis sit progressura, utrum felicior an deterior sors eius praevideatur.Ad haec quod pertinet, multi ex vobis etiam anguntur penuriavel carentia candidatorum vel lugenda sodalium defectione. Haecautem sors futura in cuiusque instituti fidelitate posita est, qua vocationemsuam sequatur, id est quatenus consecrationem, qua Deo estdevota, vivendo exprimat. Maxime exemplum conversationis, quaegaudio spiritali et inconcussa voluntate Deo et fratribus serviendicommendetur, candidatos nostris quoque temporibus allicit. Adulescentesenim huius aetatis, cum Deo se devovent, plerumque (( totumpro toto dare » 15intendunt, ideoque illis institutis libentius se addicunt,in quibus viget et floret illud « genus vitae virginalis et pauperis,quod sibi elegit Christus Dominus, quodque Mater Eius Virgoamplexa est )). 16Liceat ergo paterno huic alloquio finem imponere verbis SanctiAugustini, qui et ipse fuit vitae religiosae praestantissimus fautoratque laudator : « Vos autem, fratres, exhortamur in Domino ut propositumvestrum custodiatis, et usque in finem perseveretis : ac siquam operam vestram mater Ecclesia desideraverit, nec elatione avidasuscipiatis, nec blandiente desidia respuatis; sed miti corde obtemperetisDeo, cum mansuetudine portantes eum qui vos regit, qui dirigitmites in iudicio, qui docet mansuetos vias suas )). 17Vota denique facientes, ut hic conventus vester prosperos salutaresqueexitus habeat, vobis et sodalibus, curae vestrae commissis, BenedictionemApostolicam, certissimae dilectionis Nostrae testem, volenteslargimur.151617Cfr. Imit. Christi, III, 37, 13.Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 46.Ps. 24, 9 - Ep. 48, 2; PL 33, 188.


Acta Pauli Pp. VI 335NUNTIUS SCRIPTO DATUSUniversis Christifidelibus et bonae voluntatis hominibus, die recurrenterecto instrumentorum communicationis socialis usui provehendo pertotum terrarum orbem dicato.Venerable Brothers,Bear sons and daughters,and nien of good will every where,Today, for the seventh time, we celebrate the animal World CommunicationsDay. We invite ail of you to refiect with us on the thèmeuchosen for this year's célébration : The Mass Media and the Affirmationand Promotion of Spiritual ValuesFor centuries man has been seeking what is true and good andbeautiful. Through this search he has been striving to reach the Absolute and to express a relationship with his Creator, often throughsacrifice and prayer. He has hoped for a life beyond this life, andthe hope for immortality has infiueneed his attitudes and behaviour inthis world. With varying degrees of success his quest has likewisebeen for justice and freedom, for fraternal solidarity and brotherlylove. Man has longed for peace within his heart, in his family and inhis community. These and the other spiritual values of mankind area héritage that is passed on by each succeeding generation, one that isthe common treasure of all.This héritage is, however, in a special way the responsibility ofChristians. For the Gospel of Christ has confirmed these spiritual valuesand has extended their meaning and application. Christ himself, by hisliving, dying and rising from the dead, has given added significance tothe life of every man. ^He has inspired men to even higher goals andmade them conscious of the fact that they are called and really are thesons of God, sharing in the fellowship of his Holy Spirit. 1Indeed the Church has received the mission, of affirming the spiritualvalues of the complete Christian message. Christ the Lord has challengedthe Church to take this message to the ends of the earth. 2His12Cf. 1 Jn 3:1; 2 Cor 13:14.Cf. Acts 1:8; Mt 28:19.


336 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeApostles were to preach the love of God and man, forgiveness andreconciliation, and to proclaim a message of peace. They were to goout and be concerned about the sick and the oppressed and like theirMaster bring the uplifting Gospel to the poor. 3Enlightened by God'sguidance, and uniquely rich in human expérience, the Church knowsand proclaims that the true advancement of man, the true progressof peoples, can be realized only when the spiritual values which answertheir highest aspirations receive due emphasis. And so the Churchthroughout the ages has communicated these values and promotedinitiatives for the development of peoples, initiatives aimed at embracingevery man and the whole man. 4The Church must then continue toaffirm ali the values of a truly human life, showing at the same timethat our hearts are restless until they rest in God.Christians of every age have given witness by their lives and oftenby their death to the spiritual values which they hold as children ofGod destined for eternai life. The great Martyrs have found successorsin every culture to testify with them to the values that make life worthliving and show the true meaning of death. By a happy coincidence,this World Communications Day is also the feast of Saint CharlesLwanga and his Companions. They were certain of the spiritual valuesin which they believed and their willingness to die for their convictionsshows how deeply spiritual values can be rooted. These sons of Africaare now held in honour by the entire world precisely because theyaffirmed spiritual values.Every Christian of every age, like these courageous saints, is boundto give the witness of his good example and to show reasons for the hopewithin him. 5It has always been thus. One of the greatest blessings ofour age, however, is the advance of technology and the great progressmade in social communications. Now as never before spiritual valuescan be affirmed and spread from one end of the earth to the other. Themarvellous providence of God has reserved this wonder for our age.Men of good will are disturbed to see how these social communicationsare so often used to contradict or corrupt the fundamentalvalues of human life and produce discord and evil. 6The abuses and the3456Cf. Luhe 4:18.Cf. Populorum Progressio, 14.Cf. 1 Peter 3:15.Communio et Progressio, 9.


Acta Pauli Pp. VI 337harm they cause are well known. The spread of false idéologies andexcessive préoccupation with mere material progress frequently detrae tfrom concern for true wisdom and lasting values.But what we are asking for today is positive action on the part ofali Catholics and especially those engaged in the mass media, to diffusein ali their fullness the values of Christ's life-giving message and tomake the world ring with their conviction, with the voice of their beliefand with the Word of God. This is indeed an important vocation anda great service to the world. And we appeal likewise for a full measureof partnership with all brother Christians and with ali men of goodwill in every land to affìrm effectively the common principies uponwhich the dignity of man dépends. We are asking ali those engagedin social communications to teli the story of the sacrifice and dedicationthat exists in the world, to make known the good that abounds, and thedynamism, enthusiasm and selflessness of so many, especially amongthe young. We know that there are numerous " Media Men " of goodwill who burn with the desire and détermination to turn their " lifelessinstruments " 7to the benefit of their fellowmen. We ask them ali torenew their résolve to transform the mass media into burning torchesand powerful beacons illuminating the path to the only true happiness.The world needs the affirmation of spiritual values as seen in theirconcrete expression. To reach this goal those who are able to use socialcommunications in ali their expressions must do so. The language ofimage and print, of light, music and sound must help to convey themessage of goodness, beauty and truth. !£he press, the radio, television,the cinema, the théâtre and advertising must be utilized to the full inthis mission of conveying a meaningful message to the world.As the mass media affirm and promote the spiritual values of an everstrivinghumanity, they help to prepare for the day when there will be anew création, in which the Fatherhood of God will be universallyacknowledged and brotherhood, justice and peace will prevail. And sowith the challenge that we offer goes the expression of our gratitude toall men of good will who endeavour to make this contribution. In thisregard we wish to express our deep appréciation to ali the radio andtelevision stations as well as to the press which présent the news aboutthe Church and the Holy See and their essential mission of affirmingand promoting spiritual values. In a special way we thank our own sons7Cf. Communio et Progressio, 72.22 - A. A. S.


338 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeand daughters of the Catholic Church who through a more effective useof the mass media and through a greater dedication to this apostolatecollaborate with us in spreading the Gospel. 8For the success of the great programme based on the thème of thisWorld Communications Day — "the Mass Media and the Affirmationand Promotion of Spiritual Values " — we invoke the assistance ofthe Word made Flesh, and in his name we impart our ApostolicBlessing.From the Vatican, 1 May 1973.PAULUS PP. VI8Cf. Phil 1:5.


Sacra Congregatio pro Episcopis 339<strong>ACTA</strong> SS. CONGREGATIONUMSACRA CONGREGATIO PRO EPISCOPISPROVISIO ECCLESIARUMSanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis, singulas quaesequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :die 11 Aprilis 1978. — Coadiutorem cum iure successionis Exc.miP. D. Henrici Vion, Episcopi Pictaviensis, constituit Exc. P. D. IosephumRozier, Episcopum tit. Maximianensem in Numidia.die 13 Aprilis. — Metropolitanae Ecclesiae Compostellanae praefecitExc. P. D. Angelum Suquia Goicoechea, hactenus EpiscopumMalacitanum.— Cathedrali Ecclesiae Maioricensi Exc. P. D. Theodorum UbedaGramaje, hactenus Episcopum tit. Thunausudensem.— Cathedrali Ecclesiae Conchensi Exc. P. D. Iosephum GuerraCampos, hactenus Episcopum tit. Mutiensem.— Cathedrali Ecclesiae Malacitanae Exc. P. D. Raimundum BuxarraisVentura, hactenus Episcopum Zamorensem.— Cathedrali Ecclesiae Tirasonensi R. D. Franciscum Alvarez Martínez,Archidiaconum Capituli Metropolitani Ovetensis.die 6 Iunii. — Titulari « pro hac vice » archiepiscopali EcclesiaeNumidensi R. D. Marium Pium Gaspari, e clero archidioecesis Bononiensis,Antistitem Urbanum, Subsecretarium Consilii pro PublicisEcclesiae Negotiis, quem deputavit Delegatum Apostolicum in RepublicaMexicana.


340 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeSACRA CONGREGATIO PRO CULTU DIVINOLITTERAE CIRCULARESad Conferentiarum Episcopalium Praesides de Precibus eucharisticis1. Eucharistiae participationem fidelibus conscie, pie et actuose praestandam1potissimum assequi contendit sacrae Liturgiae instauratio,praesertim vero Missalis Romani recognitio, iuxta Concilii Vaticani IIpraecepta recens effecta. 2Huiusmodi autem Missalis Romani auctoritate Papae Pauli VIpromulgati nota propria certe est habenda copia textuum inter quosseligendi haud raro datur facultas, tum quoad lectiones e SacraScriptura depromptas, tum quoad cantus, preces et acclamationesuniversae communitati fidelium proferendas, tum quoad ipsas orationespraesidentiales, Prece eucharistica minime excepta, cuius tresnovi textus, praeter Canonem Romanum venerabilis traditionis, inusum sunt recepti. 32. Ratio propter quam huiusmodi ampla varietas textuum praebetur,et finis ad quem innovatio formularum tendit, indolis pastoralissunt : nempe ut unitati et varietati precationis liturgicae consulatur.Eosdem enim textus adhibendo in Missali Romano propositos,variae communitates christianae quae ad Eucharistiam celebrandamin unum conveniunt, et se unam Ecclesiam eadem fide eademque orationeprecantem efficere sentiunt, et congrua simul facultate gaudent— praesertim cum sermo vernaculus adhibetur — ex qua idem mysteriumChristi multis modis nuntietur et singuli fideles facilius cordaad Dominum in oratione et gratiarum actione elevent 4necnon maiorefructu spiritali celebrationes participent.1Cf. Conc. Vat. II, Const. de S. Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 48: A.A.S.56 (1984), p. 113.2Cf. Paulus VI, Const. Apostolica Missale Romanum, 3 aprilis 1969: A.A.S. 61(1969), pp. 217-222.3Cf. ibid., p. 219.4Cf. Institutio generalis Missalis Romani, n. 54.


Sacra Congregatio pro Cultu Divino 3413. Novum Missale Romanum, aliquibus annis post eius promulgationemiam elapsis, nondum ubique plene in celebrationem cum populoinduci potuit, quia ingens opus versionis in linguas vernaculas apudplurimas nationes aliquod spatium temporis requirit. 5Insuper copiaaugendi efficacitatem pastoralem celebrationis saepius ignoratur neque,in ordinanda Missa, ad commune bonum spirituale coetus satis attenditur.64. Interim tamen apud non paucos desiderium exortum est celebrationemeucharisticam ulterius aptandi per novarum formularum compositionem,non exceptis novis Precibus eucharisticis. Dicunt enimelectionem inter orationes praesidentiales ipsasque quattuor Preceseucharisticas hodierni Ordinis Missae multimodis postulatis diversorumcoetuum, regionum, populorum adhuc plene non satisfacere. Ideopluries ab hac Sacra Congregatione petitum est ut approbarentur, autfacultas daretur ex qua possent approbari, et in usum reciperentur novitextus tum orationum tum Precum eucharisticarum, iuxta rationemsentiendi et modum loquendi nostrae aetatis exarati.Insuper non pauci auctores diversarum linguarum et nationum,proxime praeteritis annis, Preces eucharisticas ab ipsis studiorum causacompositas publici iuris fecerunt. Frequenter etiam accidit ut sacerdotes,non obstantibus praescripto Concilii Vaticani II 7et vetitis Episcoporum,textibus privatim concinnatis in celebrationibus utantur.5. His attentis, haec Sacra Congregatio, de mandato Summi Pontificiset peritis adhibitis ex variis orbis regionibus, diligenter studuitquaestioni de novis Precibus eucharisticis componendis aut de facultateConferentiis Episcopalibus tribuenda eas approbandi, una cumquaestionibus adnexis eorumque consectariis. Eiusmodi autem studiiconclusiones Patribus huius Dicasterii in plenario coetu congregatis,necnon iudicio aliarum Sacrarum Congregationum, ad quas res pertinet,ac tandem Summo Pontifici sunt propositae. Omnibus deniquemature perpensis, visum est hoc tempore non convenire ut ConferentiisEpiscopalibus facultas generalis concedatur exarandi aut appro-5Quoad principia secundum quae versiones fieri debent, cf. Consilium ad exsequendamConst. de s. Liturgia, Instruction sur la traduction des textes liturgiquespour la célébration avec le peuple, 25 ianuarii 1960: Notitiae 5 (1969), pp. 3-12.6Cf. Institutio generalis Missalis Romani, n. 313.7Cf. Conc. Vat. II, Const. de S. Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 22, par. 3:A.A.S. 56 (1964), p. 106.


342 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialebandi novas Preces eucharisticas. E contra, opportunius visum estmonere ut amplior catechesis urgeatur circa Precis eucharisticaenaturam et rem ; 8quae enim culmen est celebrationis, culmen quoqueprofundioris catecheseos esse debet. Itemque necessarium esse videtur,ut amplior institutio tradatur de possibilitatibus, quae sacerdotibuspraebentur ad plenam participationem fidelium excitandam, adhibitisnormis quas vigentes leges liturgicae inferunt formulisque quas MissaleRomanum exhibet.6. Quapropter quattuor nunc manent Preces eucharisticae, eaenempe quae in Missali Romano instaurato continentur, nullamquealiam sine venia Apostolicae Sedis compositam vel ab ipsa non approbatamadhiberi licet. Conferentiae autem Episcopales singulique Episcopienixe rogantur ut, congruis rationibus adhibitis, sacerdotes sapienteradducant ad unam disciplinam Ecclesiae Romanae servandam ;quod bono ipsius Ecclesiae et celebrationis liturgicae rectae ordinationifavebit.Ius moderandi rem tanti momenti, cuius modi est disciplina Precumeucharisticarum, Apostolica Sedes, pastorali unitatis amore impulsa,sibi reservat. In unitate ritus Romani legitimas postulationesconsiderare non renuet, et petitiones a Conferentiis Episcopalibus sibiallatas ad novam Precem eucharisticam peculiaribus in adiunctis forteexarandam et in liturgiam inducendam benigne perpendet ; normas verosingulis in casibus servandas proponet.7. Hac decisione significata, utile videtur nonnullas proponere considerationesquae eius sensum et exsecutionem magis perspicuam et facilemreddere possunt. Ex his aliae naturam et momentum respiciuntPrecis eucharisticae in traditione liturgica, praesertim Romana; aliaeautem ea quae fieri possunt ad celebrationem singulis coetibus accommodandam,textu Precis eucharisticae nullatenus mutato.S. Prex eucharistica quae natura sua est quasi « culmen totiuscelebrationis », est « prex gratiarum actionis et sanctificationis », eoquetendit, « ut tota congregatio fidelium se cum Christo coniungat in confessionemagnalium Dei et in oblatione sacrificii ». 9Quae quidem prex8Cf. Benno Card. Gut, Epist, ad Praesides Conferentiarum Episcopalium, 2 iunii1968: Notitiae 4 (1968) pp. 146-148; Indications pour faciliter la catéchèse des•anaphores de la Messe, ibid., pp. 148-155.9Institutio generalis Missalis Romani, n. 54.


Sacra Congregatio pro Cultu Divino 343a sacerdote ministeriali profertur, qui interpretatur et vocem divinam,quae ad populum dirigitur, et vocem populi, qui ad Deum animos elevat.Ea igitur sola insonare debet, dum coetus ad sacram liturgiamcelebrandam congregatus religiose silentium servat.In ea ergo, super indolem catecheticam, quae notas peculiares alicuiuscelebrationis in luce ponere contendit, praevalet indoles gratiarumactionis pro universo mysterio salutis aut pro eius ratione particulariquae, secundum diversitatem diei, festi, temporis vel ritus, in actioneliturgica celebratur. 10Hac de causa, ut Eucharistiam participantes melius Deo gratiasagerent eumque benedicerent, iam in Missalis Romani instauratione(( aucta est copia Praefationum, vel ex antiquiore Romanae Ecclesiaetraditione sumptarum, vel nunc primum compositarum, quibus et peculiarespartes mysterii salutis clarius patefierent, et plura uberioraquegratias agendi argumenta praeberenturHac eadem de causa, sacerdos qui Eucharistiae praesidet facultatepollet Precem eucharisticam brevi monitione introducendi, 12qua eiusdemgratiarum actionis argumenta fidelibus proponat, eorum coetui hicet nunc magis accommodata, ita ut communitas persentiat propriamvitam cum historia salutis coniunctam esse et maiora emolumenta exEucharistiae celebratione capiat.9. Item, quod attinet ad finem quo Prex eucharistica spectat, et adeius compagem seu structuram, secundarius est habendus aspectus quipetitionis seu intercessionis dicitur. In liturgia instaurata hic aspectusexplicatur praesertim in oratione universali qua, forma magis liberaet circumstantiis aptata, supplicationes pro Ecclesia universisque hominibuseorumque necessitatibus exprimuntur ; attamen novi libri liturgicivarias etiam intercessionis formulas exhibent, singulis Precibus eucharisticisiuxta uniuscuiusque structuram inserendas, in peculiaribus celebrationibus,imprimis vero in Missis ritualibus. 13Hoc modo, et ratio10Cf. ibid., n. 55 a.11Paulus VI, Const. Apostolica Missale Romanum, 3 aprilis 1969: A.A.S. 61(1969), p. 219.12Cf. Institutio generalis Missalis Romani, n. 11.13Quoad Precem eucharisticam I seu Canonem Romanum praeter facultatem introducendinomina in Memento (N.N.), cf. Memento peculiare pro patrinis in Missis initiationischristianae adultorum et formulas Hanc igitur a Missa Vigiliae paschalisusque ad dominicam II Paschae, in Missis pro baptizandis vel neophytis adultis, proconfirmatis, pro ordinatis, pro sponsis, pro professis, pro virginibus consecratis; quoad


344 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialehabetur certae ac definitae alicuius celebrationis et significatur hancprecationem offerri in communione cum tota Ecclesia. 1410. Praeter variationes supra recensitas, quae eo contendunt utgratiarum actio et intercessiones propius arctiusque cum celebrationeconectantur, traditio Eomana peculiares quoque aliquas formulascontinet in praecipuis sollemnitatibus anni liturgici « infra actionem »adhibendas, quo apertior fiat memoria mysterii Domini quod celebratur. 15Ex his patefit proprium esse eiusdem traditionis et immutabilitatemtextus magni facere et opportunas variationes non excludere. Si enimfideles eundem textum pluries percipiendo facilius quodammodo cumsacerdote celebrante in oratione sociantur, illius textus aliquae, sednumero paucae, variationes gratae et utiles evadunt, eo quoa attentionemexcitant, pietatem movent et orationem peculiari quodam coloreornant.- Neque obstat quominus Conferentiae Episcopales pro sua regione,Episcopus quoad Proprium dioeceseos vel auctoritas competens quoadProprium familiae religiosae, quod attinet ad elementa supra (nn. 8-10)memorata quae variari possunt, idem provideant et inde confirmationemApostolicae Sedis petant.11. Momentum ecclesiale in celebratione eucharistica quam plurimumaestimandum est. Dum enim in Eucharistiae celebratione (( repraesentaturet efficitur unitas fidelium, qui unum corpus in Christoconstituunt », 1 6« Missae celebratio in se ipsa est iam professio fideiin qua Ecclesia tota se ipsam agnoscit et exprimit ». 1 7Quae omniaegregie apparent in ipsa Prece eucharistica, in qua non persona aliquaprivata vel communitas localis tantummodo, sed « una et unica Ecclesiacatholica », exsistens in quibusvis Ecclesiis particularibus, 18sese ad Deum dirigit.Preces eucharisticas II, III et IV cf. Embolismos pro neophytis adultis, professis etvirginibus consecratis.14Cf. Institutio generalis Missalis Romani, n. 55 g.15Cf. Communicantes propria in Nativitate Domini et per octavam, in EpiphaniaDomini, a Missa Vigiliae paschalis usque ad dominicam II Paschae, in AscensioneDomini, in dominica Pentecostes.16Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 3: A.A.S. 57 (1965), p. 6.17Secretariatus ad Christianorum unitatem fovendam, Instructio In quibus rerumcircumstantiis, 1 iunii 1972, n. 2b: A.A.S. 64 (1972), p. 520.18Cf. Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 23: A.A.S. 57(1965), p. 27.


Sacra Congregatio pro Cultu Divino 345Ubi vero Preces eucharisticae sine ulla approbatione auctoritatiscompetentis Ecclesiae adhibentur, haud raro inter sacerdotes et inipsis communitatibus inquietudines et dissensiones oriuntur, dum econtra Eucharistia debet esse (( signum unitatis » et (( vinculum caritatis)). 19Non pauci enim conqueruntur de nimis subiectiva indoleillorum textuum. Re quidem vera qui celebrationem participant iushabent quo fiat, ne Prex eucharistica, quam « Amen » finali quasiratam habent, permisceatur aut omnino perfundatur personali propensioneanimi illius qui eam scripsit vel profert.Hinc necessitas infertur eos tantummodo textus Precis eucharisticaeadhibendi, qui, a legitima Ecclesiae auctoritate approbati, sensumecclesialem clarius et plenius manifestent.12. Accuratior tamen aptatio celebrationis ad diversitatem coetuumet adiunctorum, atque plenior notae catecheticae expressio quaein Prece eucharistica, ob eius naturam, non semper neque convenienterfieri potest, facienda erit in illis actionis liturgicae partibus et formulis,quae variationem admittunt vel exigunt.13. Primo quidem in memoriam eorum qui celebrationes praeparantiisque praesunt revocatur facultas, per Institutionem generalem MissalisRomani concessa, 20eligendi quibusdam in casibus formularia Missaenecnon textus diversarum partium Missae, cuius modi sunt lectiones,orationes, cantus, ita ut (( necessitatibus et praeparationi animi etingenio participantium apte, quantum fieri potest », respondeant. 21Nequeoblitterari fas est alia documenta post editam praefatam Institutionemgeneralem promulgata ulteriores normas et indicationes pro celebrationibusvividis et ad necessitates pastorales aptatis praebere. 2214. Inter ea vero quae pleniori accommodationi prosunt quaeque infacultate sunt singulorum celebrantium, memorare expedit monitiones,homiliam, orationem universalem.19Augustinus, In Ioannis Evangelium Tractatus 26, 13: CCL 36, 266; cf. ConcVat. II, Const. de S. Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 47: A.A.S. 56 (1964), p. 113.20Cf. Institutio generalis Missalis Romani, nn. 314-324.21Ibid., n. 313.22Cf. S. Congr. pro Cultu Divino, Instructio Actio pastoralis, 15 maii 1969: A.A.S61 (1969), pp. 806-811; Instructio Memoriale Domini, 29 maii 1969: A.A.S. 61 (1969),pp. 541-547; Instructio Sacramentali Communione, 29 iunii 1970: A.A.S. 62 (1970),pp. 664-667.


346 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialePrimo quidem monitiones, quibus fideles ad penitius intellegendumsensum actionis sacrae vel aliquarum eius partium, et ad eas vero ipsarumspiritu participandas adducuntur. Ex his monitionibus illae singularemomentum habent quas Institutio generalis Missalis Eomaniipsi sacerdoti conficiendas et proferendas committit, ut introducatfideles in Missam diei, antequam celebratio inchoetur; in liturgiamverbi, ante lectiones; in Precem eucharisticam, ante praefationem;necnon universam actionem sacram, ante dimissionem, concludat. 23Sed et illae magni faciendae sunt quae in ipso Ordine Missae pro quibusdamritibus, veluti ante actum paenitentialem vel ante orationemdominicam, proponuntur. Natura sua hae monitiones non exigunt utomnino ad verbum proferantur forma qua in Missali exhibentur ; undeexpedire poterit, saltem in aliquibus casibus, veris communitatis condicionibusaliquatenus eas aptare. At in omnibus monitionibus proponendisservetur earum indoles peculiaris, ne in sermonem vel homiliamtransmutentur ; curetur de brevitate et vitetur verbositas, quae taedioafficeret participantes.15. Praeter monitiones memoranda est homilia quae « pars ipsiusliturgiae » 2 4 est et qua verbum Dei in coetu liturgico proclamatum procommunitate praesenti et iuxta eius capacitatem et vitae rationem,attentis celebrationis adiunctis, explanatur.16. Denique magni facienda est oratio universalis qua communitasverbo Dei explanato et recepto quodammodo respondet. Ad eius efficacitatemprocurandam, curetur ut in petitiones quae pro variis totiusmundi necessitatibus proferuntur coetui congregato consentaneae evadant,illa sapienti libertate in iis componendis adhibita, quae huiusprecationis naturae respondet.17. Sane celebratio, ut sit communitaria et viva, praeter selectionempartium, requirit ut praeses aliique munus peculiare implentes diligenterperpendant diversa genera communicandi per verba cum ipsacongregatione, ex quibus sunt lectio, homilia, monitio, introductio ethis similia. 25In orationibus, praesertim Prece eucharistica, proferendis, sacerdos23Cf. Institutio generalis Missalis Romani, n. 11.24Conc. Vat. II, Const. de S. Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 52: A.A.S. 56(1964), P- 114.25Cf. Institutio generalis Missalis Romani, n. 18.


Sacra Congregatio pro Cultu Divino 347devitet ex una parte modum siccum omnique varietate carentem legendi,ex altera parte modum nimis subiectivum et patheticum dicendi etagendi. Ut praeses actionis, legendo aut cantando aut agendo sedula curaiuvet participantes ut veram communitatem efficiant quae celebrat etvivit memoriale Domini.18. Ad pleniorem insuper vim verborum et maiorem fructum spiritalemobtinendum semper attendatur, ut est in votis multorum,sacrum silentium quod statis temporibus, ut actionis liturgicae pars,servari debet, 26ut singuli, pro natura et momento quo inducitur, vel adseipsos convertantur, vel ea quae audierint breviter meditentur, velin corde suo Deum laudent et orent. 2719. His omnibus perspectis, exoptare et sperare licet fore ut animarumpastores potius quam novitatibus quoad textus et ritus in sacrasactiones inducendis, sedula cura incumbant fidelibus docendis, ut hiindolem, structuram, elementa celebrationis, praesertim vero Preciseucharisticae, melius intellegant et ipsam celebrationem plenius semperet magis conscie participent. Vis enim et efficacitas sacrae liturgiae nonunice in novitate et varietate elementorum consistit, sed in profundiorecommunione mysterii salutis quod in actione liturgica praesens efficituret operatur. Hac ratione tantummodo fideles valent, in una fide profitendaunaque oratione ad Deum fundenda, salutem suam consequi etcum fratribus suis communicare.Ea ergo quae his Litteris circularibus, ab hac Sacra Congregationeapparatis, continentur, Summus Pontifex Paulus VI, die 18 aprilis 1973approbavit et confirmavit easdemque Litteras publici iuris fieri iussit.Ex aedibus Sacrae Congregationis pro Cultu Divino, die 27 aprilis1973.ARTURUS Card. TABERAPraefectus® H. BugniniArchiep. tit. Diocletianen.a Secretis26Of. Conc. Vat. II, Const. de S. Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 30: A.A.S.56 (1964), p. 108; S. Congr. Rituum, Instructio Musicam sacram, 5 martii 1967, n. 17:A.A.S. 59 (1967), p. 305.27Cf. Institutio generalis Missalis Romani, n. 23.


348 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale<strong>ACTA</strong> TRIBUNALIUMTRIBUNAL VICARIATUS URBISCitatio edictalisROMANANullitatis matrimonii (Costi Liliana - Ciolini Elio)Cum ignoretur locus actualis commorationis domini Ciolini Elii, incausa de qua supra conventi, eundem citamus ad comparendum inH. S. T. Vicariatus Urbis (Roma, Palazzo Apostolico dei Laterano,Piazza S. Giovanni in Laterano, 6), aut per se, aut per procuratoremlegitime constitutum, die 22 Septembris 1973, hora 9, pro dubii contestationenullitatis matrimonii de quo agitur.Ordinarii locorum, parochi, fideles quicumque, notitiam habentesactualis commorationis praedicti Elii Ciolini, curare debent ut ipse dehac edictali citatione rite moneatur.Ex Aedibus H. S. T. die 11 iunii 1973.Albanus Milioni, Iudex InstructorAngelus Caravella, V. Cancellarius* Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. Elio Ciolini,défendeur en cette cause, nous le citons à comparaître, par propre personneou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal du Vicariatde Rome (Piazza S. Giovanni in Laterano, 6 - Roma), le 22 septembre1973, à 9 heures, pour concorder le dout ci-dessous rapporté :Conste-t-il de la nullité du mariage, dans le cas?Les Ordinaires des lieux, les curés, les fidèles ayant connaissance dulieu de la résidence dudit M. Elio Ciolini, devront, dans la mesure dupossible, l'avertir de la présente citation.


Diarium Romanae Curiae 349DIARIUM ROMANAE CURIAESEGRETERIA DI STATONOMINEOon Brevi Apostolici il Santo Padre Paolo VI ha nominato :23 maggio 1973. S. E. Mons. Rocco Carmine, Arcivescovo tit. di Giustinianopolidi Galazia, Nunzio Apostolico inBrasile.» » » S. E. Mons. Jadot Jean, Arcivescovo tit. di Zuri, DelegatoApostolico negli Stati Uniti d'America.28 » » S. E. Mons. Laghi Pio, Arcivescovo tit. di Mauriana,Pro-Nunzio Apostolico nella Repubblica diCipro.6 giugno » S. E. Mons. Torpigliani Bruno, Arcivescovo tit. di Malliana,Nunzio Apostolico nelle Isole Filippine.» » » Il Rev.mo Mons. Gaspari Mario Pio, Delegato Apostoliconel Messico.Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI hanominato :Membri della Pontificia Commissione per la Revisionedel Codice di Diritto Canonico:31 marzo 1973. gli E.mi Signori Cardinali: Trochta Stepán; PhilippePaul; Palazzini Pietro; Jubani Arnau Narciso.Consultori della Pontifìcia Commissione per la Revisionedel Codice di Diritto Canonico:31 marzo 1973. gli Ecc.mi Monsignori : Benelli Giovanni, Arcivescovotit. di Tusuro; Carli Luigi, Arcivescovo di Gaeta;Maloney David M., Vescovo di Wichita; Casoria Giuseppe,Arcivescovo tit. di Vescovio; Mayer Augustin,Arcivescovo tit. di Satriano;— il Rev.mo P. Hamer Jerome, O.P. ;— i Rev.di: Prof. Connolly Thomas; Maida Adam;— il Sig. Plöchl Wilhelm.Membro della Pontificia Commissione per le ComunicazioniSociali:31 marzo 1973. PE.mo Sig. Cardinale Ribeiro Antonio.


350 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale31 marzo 1973.21 maggio 1973.28 » »6 giugno »11 » »Consultori della Pontificia Commissione per le ComunicazioniSociali:S. E. Mons. Pangrazio Andrea, Arcivescovo-Vescovodi Porto e Santa Rufina;— i Rev.di Monsignori: Ohiavazza Carlo; FitzgibbonEdmund; Irigoyen Jesús; Jarque y Jutglar Ioan;Bernard Jean;— i Rev.di: Benedict Ruf us; Berthier René; Fihey Jean;Hasbún Raúl; Luchia-Puig Agustin; Mukwaya Joseph;Orszulik Alojzy; Schaetzler Wilhelm; BambergerStephan, S.I. ; Eilers Franz Josef, S.V.D. ; MazloumJoseph, O.F.M.;— i Sigg. : Dwyer John; Kawanaka Tasuhiro; KouwenhovenHenk ; Kraemer Konrad ; Mac Luhan Marshall ;Manzini Raimondo ; Meerts Louis ; Miles Board David ;— la Rev.da Suor Balla Ignazia, F.S.P. ;— la Sig.na Bernizon Eguren Teresa.Il Rev.mo Mons. Bovone Alberto, Sottosegretario dellaSacra Congregazione per la Dottrina della Fede.Il Prof. Santoro-Passarelli Francesco; l'Ing. Rodinodi Miglione Marcello; la Prof. Badaloni Maria, Membridella Consulta dello Stato della Città del Vaticano.Il Sig. McDevitt John W., Membro onorario della Consultadello Stato della Città del Vaticano.Il Sig. Avv. Spagnoletti Luigi, Membro del Collegiodegli Avvocati del Sacro Concistoro.Il Rev.do Mons. Mester István, Capo dell'Ufficio I dellaSacra Congregazione per il Clero.Con Breve Apostolico il Santo Padre Paolo VI ha nominato :Assistente al Soglio Pontificio:3 febbraio 1973. S. E. Mons. Carraro Giuseppe, Vescovo di Verona.Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre ha nominato :Protonotari Apostolici soprannumerari:9 ottobre 1972. Mons. Babulik Francesco C. (Nagoya).9 novembre » Mons. Blanco Giuseppe Stefano (Jujuy).23 » » Mons. Cremata Carlo (La Piata).25 marzo 1973. Mons. Sitzia Elvio (Cagliari).Prelati d'onore di Sua Santità:20 dicembre 1972. Mons. Colleran Giacomo (Achonry).3 gennaio 1973. Mons. Sheeran Tommaso (Ardagh).


Diarium Romanae Curiae 35117 gennaio 1973. Mons. Mouton Burton Carlo (Lafayette).27 » » Mons. Bauderer Giovanni (Wien).16 febbraio » Mons. Silba Antonio (Ascoli Satriano).» » » Mons. Occhionegrelli Antonio (Cerignola).» » » Mons. Vitulli Franco (Cerignola).19 » » Mons. Cenarruzabeitia Giuliano (San Luis).2 marzo » Mons. Caiazza Giuseppe (Cava dei Tirreni).» » » Mons. Ambrosanio Antonio (Napoli).» » » Mons. Pritz Giuseppe (Sankt Pölten).11 » » Mons. Lucchesi Giovanni (Faenza).» » » Mons. Mazzotti Mario (Ravenna).25 » » Mons. Casu Salvatore (Cagliari).» » » Mons. Faraone Antonio (Cagliari).» » Mons. Manno Enrico (Cagliari).» » Mons. Tiddia Piergiuliano (Cagliari).13 aprile Mons. De Andrea Giovanni (Ivrea).30 ottobre 1972.28 novembre »13 dicembre »14 » »» » »» » »» » »3 gennaio 1973.15 »» »27 »2 febbraio»»12162525»»»»»29»»»»»marzo»»»»»»»Cappellani di Sua Santità:Mons. Lahart Giacomo Francesco (Leeds).Mons. Wiesner Francesco (Münster).Mons. Van Houten Bernardo Giovanni (Rotterdam).Mons. Fleckenstein Francesco (Regensburg).Mons. Mai Paolo (Regensburg).Mons. Bianchi Ezio (San Nicolás de los Arroyos).Mons. Mancuso Roberto (San Nicolás de los Arroyos).Mons. Faughnan Giacomo (Ardagh).Mons. Dunne Giovanni Tommaso (Leeds).Mons. Quaglietti Pietro (Norcia).Mons. Bertin Giovanni (Trieste).Mons.Colafrancesco Giovanni Battista (Aquino-Sora-Pontecorvo).Mons. Paetz Giulio (Poznan).Mons. Montanaro Sante (Roma).Mons. Galimberti Dino (Città della Pieve).Mons. D'Alessandro Filippo (Ascoli Satriano).Mons. Cabana Viia Giuseppe (Barcelona di Venezuela).Mons. Cara Giovanni (Cagliari).Mons. Fozzi Elio (Cagliari).Mons. Monni Pietro (Cagliari).Mons. Pala Giovanni Francesco (Cagliari).Mons. Pisano Mario (Cagliari).Mons. Piseddu Antioco (Cagliari).Mons. Tagliaferri Antonio (Cagliari).Mons. Whalen Giuseppe M. (Alientown).Gentiluomo di Sua Santità,25 marzo 1973. Sig. De Magistris Paolo (Cagliari).


352 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeONORIFICENZECon Brevi Apostolici il Santo Padre Paolo VI ha conferito :II Collare dell'Ordine Piano:21 marzo 1973. A S. E. Dr. Heinemann Gustavo (Repubblica Federaledi Germania).La Gran Croce dell'Ordine Piano:21 marzo 1973. A S. E. Scheel Gualtiero (Repubblica Federale di Germania).» » » A S. E. Böker Alessandro (Repubblica Federale di Germania).La Gran Croce dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:21 marzo 1973. A S. E. Spangerberg Teodorico (Repubblica Federale diGermania).La Gran Croce dell'Ordine di san Silvestro Papa:14 febbraio 1973. Al sig. Le Clerq Pietro E. ('s-Hertogenbosch).21 marzo » Al sig. Caspari Federico (Repubblica Federale di Germania).» » » Al sig. Graf Podewils Massimiliano (Repubblica Federaledi Germania).NECROLOGIO2 giugno 1973. Mons. Petit John Edward, già Vescovo di Menevia.12 » » Mons. Tavares Paulo José, Vescovo di Macau.


A.n. et vol. LXV 31 Iulii 1973 N. 7<strong>ACTA</strong> <strong>APOSTOLICAE</strong> <strong>SEDIS</strong>COMMENTARIUMOFFICIALEDirectio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana<strong>ACTA</strong> PAULI PP. VIEPISTULAEIAd Rev.mum P. D. Constantinum Koser, ministrum generalem OrdinisFratrum Minorum, ob Capitulum Generale eiusdem Ordinis Matriti celebrandum.Quoniam proxime Capitulum Generale Ordinis Fratrum MinorumMatriti celebrabitur, expedire arbitramur, ut per hasce Litteras velutivox Nostra animos confirmans, exhortans, dirigens, ad coetum istumatque etiam ad universos eiusdem Franciscalis Familiae sodales pertingat.Qui quidem conventus est « quasi synodus generalis, quae exomni parte mundi sub una forma vivendi convenit ideoque eventusest, ad vitam tam late diffusi instituti magnum habens momentum. Advos ergo illam, qua urgemur, « sollicitudinem omnium Ecclesiarum » 2merito volumus pertinere.Quae Concilium Vaticanum Secundum de renovanda religiosorumconversatione graviter salubriterque docuit, et quae Nosmet ipsi, illiusnormis ducti, Adhortatione Apostolica a verbis Evangelica testificatioincipiente proposuimus, non videntur Nobis hic iteranda, cum persuasumhabeamus vos eiusmodi praeceptiones obsequenter accepisseoperamque dedisse et etiamnum dare, ut pro viribus eas in vitae usumtransferatis. Hoc sentientibus libet Nobis confirmare ea, quae post1Cfr. Th. a Celano, Vita secunda Sancti Francisci, n. 192: Analecta Franciscana,X, ad Claras Aquas 1926; 941, p. 240.2Cfr. % Cor. 11, 28.23 - A. A. S.


354 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialecelebratum Asisii superius Capitulum Generale ad eius membra sumuslocuti, scilicet Ecclesiae honori esse istius Ordinis per orbem terrarumpropagationem, exempla vitae eius evangelicae, apostolatum magnanimitersusceptum. 3Volumus autem vobiscum quaestionem ponere, quod sit munus, quaesit vocatio Familiae vestrae hac ipsa aetate, eo consilio ut ad illamresponsionem vos perducamus, quam Ecclesia exspectat. Haec enimnunc, id est pertürbatis tempòribus nostris, quam maxime optat atquesollerter annititur, ut instituta religiosa « secundum spiritum fundatorumcrescant atque floreant ». 4 Sit ergo — ut olim evenisse traditur —iam in ipso initio sessionum vestrarum quasi praesens apud vos SanctusFranciscus, legifer pater, stans ad ostium capituli et singulis universisbenedicens : in eum respicite ! 5Quod vero mater Ecclesia a vobis postulat — et ante actis temporibussemper postulabat — id hac una sententia continetur : « sequimini vestigiaChristi ». 6Nonne in hac sequela consistit mirabilis vivendi doctrinaet exemplum, quae Sanctus Franciscus vobis praebet, qui, « omnis singularitatiset iactantiae specie relegata », 7Christo totum se dedidit etin monte Alvernia huius rei veluti culmen est assecutus, ita ut cumSancto Apostolo Paulo dicere posset: « Mihi autem absit gloriari, nisiin cruce Domini nostri Iesu Christi, per quem mihi mundus crucifixusest et ego mundo »? 8Itaque « inspicite, et facite secundum exemplarquod vobis in monte monstratum est » ! 9Vita vestra quo verior imagofiet Salvatoris, virginis, pauperis, oboedientis, eo magis salutem ab eopatratam testabitur animisque impertiet.Haec veritas primaria, ut in rerum cursu accidere solet, variis modisinterdum obnubilatur. Quotiescumque — ut ex historia Ordinis vestri,plura saecula complectente, experiundo novistis — vita Franciscalisab hac semita declinabat, conversum est in detrimentum quod cunctisesse debuerat in exemplum. 10Verumtamen id, quod Sanctus Bonaven-3Cfr. A.A.S. 59 (1967), p. 782.4Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 45.5Cfr. S. Bonaventura, Legenda maior S. Francisci, IV, 10: Analecta Franciscanaop. mem., p. 576.6Cfr. 1 Pt. 2, 21.7Cfr. Th. a Celano, op. mem., n. 144, p. 213.8Oal. 6, 14.9Cfr. Ex. 25, 40.10Cfr. S. Bonaventura, Opuse. XIX, Epist. 2, n. 1: Opera omnia, Ad Claras Aquas,VIII, p. 470.


Acta Pauli Pp. VI 355tura universe dicit, scilicet veritatem posse ad tempus prosterni, oporteretamen, quod resurgat, 11ad domesticas res gestas vestras potestfeliciter referri. Est ergo vehementer exoptandum, ut hoc principiumetiam his temporibus, quatenus opus est, vim totam obtineat, sive inmentis habitu et agendi ratione, sive in declarationibus et propositisvestris, sive in legibus renovandis.Sed fidelitas in sequela Christi servanda aliam necessario postulat:fidelitatem erga Ecclesiam. Inter utramque ea ratio intercedit, ut alteraex altera possit dignosci. Hac de causa Sanctus Franciscus, « fidecatholica integer totus », fratribus suis praecepit, ut reverenda vestigiasanctae Romanae Ecclesiae complecterentur, quae, quavis difficultatesuborta, caritatis et pacis vincula inter illos est tutata. 12Ita factumest, ut Franciscalis vita et actio quasi flumen evaserit, quod laetificatcivitatem Dei : 13satis est commemorare de singularibus consiliisperspicaciter initis, de vulgi evangelizatione, de operibus socialibus etcaritativis, de vi illa alliciente, quae fines instituti vestri transgreditur.Est ergo sensus et famulatus Ecclesiae vocatio vestra primigenia atquenativa. Haec vero vitiaretur et violaretur, si eam haberetis solumeventum quendam temporis praeteriti. Contra, oportet sit semper « inactu », id est nunc Deo obsequi debetis, « quid vocat vos », 1 4officia etonera sunt vobis suscipienda, quae nunc Ecclesia poscit a vobis.Hac ipsa aetate magnus animus postulatur, maxime quod attinet adveritatem enuntiandam. Nonne hic et illic sunt, qui « volunt con vertereEvangelium Christi »? 15Item, prementibus non paucis, quibuscumvita agitur, hominibus, persuasio quaedam inducitur, ex qua obtemperatiorectae fidei et honestae operationis diligentia non amplius conferredicuntur ad communionem ecclesialem promovendam, sed libertati— quam male interpretantur — obniti. Cum igitur res ita se habeant,unusquisque Frater Minor sentiat se — sic probe confidimus — (( indefensionem Evangelii positum esse ». 1 6 Nemo ex ista Familia illecebrisfavoris popularis, tam fluxi et evanidi, irretiri se patiatur, nemo pavidesequatur illam, quae in morem venit, inclinationem saeculo se conformandi.111213141516Cfr. Commentar, in Evang. Luc. 21, n. 23: Opera omnia, ibid., VII, p. 528.Cfr. Th. a Celano, op. mem., nn. 8 et 24, pp. 135 et 145.Cfr,. Ps. 45, o.1 Thess. 5, 24.Gal. 1, T.Cfr. Phil. 1, 16.


356 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeQuodsi omnes baptismate regenerati « fidem quam a Deo per Eeclesiam acceperunt coram hominibus profiteri tenentur », 1 7hoc officio vosmulto arctius devincimini, quibus hoc communiter implendum mandatumSanctus Franciscus dedit : « Obedite voci Filii Dei ... quoniam ideomisit vos in universo mundo, ut verbo et opere detis testimonium vocieius )). 18Exardescat igitur studium vestrum propagandi « Evangelii pacis », 1 9quod quidem fieri nequit nisi « veritas Evangelii permanet apud vos ». 2 0Sine dubio persuasum est vobis hunc faustum nuntium diffundi (( non ...in sermone tantum, sed et in virtute et in Spiritu Sancto et in plenitudinemulta )). 21Quapropter, praeclara maiorum vestrorum exemplaintuentes, oportet in mundo praesentes adsitis suavitate illa, quaeefficit, ut intima ratio inter Christum et Ecclesiam exsistens palammanifestetur, siquidem haec Redemptoris opus visibile reddit, applicatet continuat. Huic communitati ecclesiali viri ex vobis praesto sint,qui, congruentibus animi mentisque dotibus praediti, populum pastoralistudio suique exemplo adducant ad sequendum Christum pauperem,ac quidem in fide Spiritus Sancti.Homines a vobis non petunt, ut cum saeculo ambigue consentiatis,cum poscant, ut sibi vitae vestrae celsitatem commonstretis, quamintuentes de viis suis incipiant dubitare et civitatem futuram inquirant. 22Homines enim etiamnum absolutum quiddam, naturam transcendens,in animi penetralibus expetunt; etiamnum rebus universis, quae perChristum sunt reconciliatae 23ac de Deo loquuntur, adduci possunt adeum. Disciplinae autem spirituali vestrae Sanctus Franciscus hancnotam peculiarem indidit, qua ostenderetur mundum hoc modo transfigurai,ut labor appellari posset gratia et mors etiam soror.Itaque, Evangelium annuntiantes, primas partes tribuite doctrinae,quae in sermone de Beatitudinibus continetur, et secundum quampaupertas vertitur in divitias, fletus in gaudium, humilitas in exaltationem.24Sic profecto licet humana infirmitas et malitia non desint,bonum affirmate et promovete, ut in omnibus et apud omnes tandem1718192021222324Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 11.Epist, ad Capitulum: Opuscula, Ad Claras Aquas 1904, p. 100.Eph. 6, 15.Oal. 2, 5.Cfr. 1 Thess. 1, 5.Cfr. Hebr. 13, 14.Cfr. Hebr. 1, 19 ss.Cfr. Luc. 6, 20-23.


Acta Pauli Pp. VI 357primum locum obtineat, et spes effulgeat saeculi futuri, quae estChristi discipulorum propria et peculiares. 25Estote ergo in mundohuius spei custodes!Dilecti nobis Fratres Minores ! (( Tamquam filiis diximus, dilataminiet vos » ! 26Libenter audite, quae Ecclesia a vobis exspectat,libenter eius optata implete, secundum formam vocationis vestraevosmet ipsos sanctificantes et ad Regnum Christi in animis roborandumet ad omnes plagas dilatandum laborantes. 27Deo enixas preces adhibentes, ut Capitulo Generali vestro propitiusadsit idque prosperos exitus habeat, tibi, dilecte fili, cunctisque Ordinisistius sodalibus Benedictionem Apostolicam, paternae benevolentiaeNostrae testem, amanter impertimus.Ex Aedibus Vaticanis, die xxvi mensis Maii, anno MCMLXXHI,Pontificatus Nostri decimo.PAULUS PP. VIIIAd E.mum P. D. Maximilianum S. R. E. Cardinalem de Fürstenberg obindictum universale maximumque iubilaeum in annum MCMLXXV.Signor Cardinale,Iniziandosi ufficialmente domenica 10 giugno p.v., solennità diPentecoste, in tutte le Chiese del mondo, quel vasto movimento di rinnovamentospirituale, che avrà il suo culmine a Roma nel 1975, vogliamoesporre brevemente a Lei, Signor Cardinale, che Noi abbiamo preposto alComitato Centrale per l'Anno Santo, quali siano gli obiettivi a cuimiriamo con tale iniziativa, quale spirito vorremmo regnasse in coloroche risponderanno al nostro invito, e quali frutti speriamo se ne possanoraccogliere con la grazia dello Spirito Santo, nel cui nome e alla cuiluce ci mettiamo ora in cammino.Come abbiamo dichiarato fin dal nostro primo annunzio, il 9 maggioU.S., col Giubileo Noi ci proponiamo il rinnovamento dell'uomo e la suariconciliazione con Dio, che avvengono anzitutto a livello di profondità,nel sacrario interiore, dove la coscienza è chiamata a operare la sua252627Cfr. 1 Thess. 4, 13.Cfr. 2 Cor. 6, 13.Cfr. Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 45.


358 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeconversione, o « metanoia », mediante la fede e la penitenza, 1e a tenderealla pienezza della carità.Dio stesso, infinitamente misericordioso, dopo aver redento il mondomediante Gesù Cristo suo Figlio, chiama tutti gli uomini, nessunoescluso, a partecipare ai frutti della redenzione 2e interviene col suoSanto Spirito per operare in essi la salvezza. 3La Chiesa è convinta che solo da questa operazione interiore puòderivare anche la riconciliazione tra gli uomini, come dimensione socialedel nuovo patto di alleanza, che deve abbracciare tutti i settori e i livellidella vita, nei rapporti tra gli individui, le famiglie, i gruppi, le categorie,le nazioni ; per divenire, in quanto è possibile alla fragilità dell'uomoe alla imperfezione delle istituzioni terrene, fermento di pace edi unità universale.Essa, perciò, s'impegna a far sì che la forza della redenzione operatada Cristo rinsaldi nei fedeli, nelle diocesi, nelle parrocchie, nelle comunitàreligiose e negli altri centri di vita cristiana e di apostolato, comeanche nelle Chiese finora da noi separate, i vincoli della fede e dellacarità nel Sangue di Cristo. 4La Pentecoste della grazia potrà così diventareanche la Pentecoste della nuova fraternità.Questo è lo spirito che Noi speriamo di veder fiorire in tutta la celebrazionedell'Anno Santo.Pertanto, Noi auspichiamo che sia riscoperto il valore delle pratichepenitenziali, come segno e via della grazia, e impegno per l'intimo rinnovamentoche riceve la sua piena efficacia nel Sacramento della Penitenza,da usare e amministrare secondo le disposizioni della Chiesa, peruna ripresa individuale e comunitaria del cammino sulla via dellasalvezza. 5A Noi sembra che l'espressione, l'occasione e quasi la sintesi di questepratiche, le quali avranno il loro coronamento nella celebrazioneeucaristica, possa essere il Pellegrinaggio, che nella tradizione autenticadell'ascetica cristiana, è stato sempre effettuato per motivi di pietà e diespiazione. Ancora oggi esso può ispirarsi a tali moventi, sia quandoavvenga nelle forme più simili a quelle degli antichi romei, sia quandoimpieghi i moderni mezzi di comunicazione.12345Cfr. Me. 1, 15.Cfr. 1 Tim. 2, 4.Cfr. Rom. 8, 10 ss.Cfr. Col. i, 20.Cfr. Atti 10, 17.


Acta Pauli Pp. VI 359È necessario però che il Pellegrino sia accompagnato, oltre che dallapreghiera e dalla penitenza, anche dall'esercizio della carità fraterna,che è chiara dimostrazione dell'amore di Dio, 6e deve esprimersi, daparte dei singoli fedeli, delle loro associazioni, delle comunità e istituzioniecclesiali, in opere di misericordia spirituale e corporale, in favoredei fratelli più bisognosi. Così l'Anno Santo dilaterà veramente gli spazidella carità della Chiesa, e sarà foriero di un rinnovamento e di unariconciliazione di dimensioni universali.Perché queste finalità siano raggiunte più facilmente, facciamo votiche la pratica del Pellegrinaggio sia realizzata in tutte le Chiese locali,nelle Cattedrali o nei Santuari, diocesani e nazionali, quasi tappe intermedieper convergere infine, nel 1975, a Roma, centro visibile dellaChiesa universale. Qui le rappresentanze delle Chiese locali concluderannoil cammino del rinnovamento e della riconciliazione, venererannole tombe degli Apostoli, rinnoveranno la loro adesione alla Chiesa diPietro, e Noi, a Dio piacendo, avremo la gioia di riceverle a bracciaaperte e insieme con loro renderemo testimonianza all'unità della Chiesanella fede e nella carità.È Nostro ardente desiderio, che in questo cammino verso le (( fontidella salvezza », 7 si associno, nelle forme a loro possibili, ai Nostri figlipienamente uniti alla Chiesa di Pietro, anche gli altri seguaci di Cristoe tutti coloro che, su vie diverse e apparentemente lontane, cercano conretta coscienza e buona volontà l'unico Dio. 8I programmi concreti del Pellegrinaggio e di altre pratiche, direttea favorire il rinnovamento e la riconciliazione, saranno certo indicati perle Chiese locali dalle Conferenze Episcopali, tenuto conto sia dellamentalità e delle costumanze dei luoghi, sia delle vere finalità dell'AnnoSanto, che abbiamo or ora illustrato.Da parte Nostra domandiamo ai pellegrini che, dopo d'aver pregatosecondo le intenzioni Nostre e di tutto il Collegio Episcopale, partecipino,localmente, a una solenne funzione comunitaria, o facciano una sostadi riflessione dinnanzi al Signore, concludendola con la recita o colcanto del Pater e del Credo, e con una invocazione alla VergineSantissima.Quasi in risposta a queste manifestazioni semplici e sincere me-678Cfr. 1 Gv. 4, 20, 21 ; 3, 14.Cfr. Is. 12, 0.Cfr. Atti 17, 27.


360 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialediante le quali i fedeli, nelle Chiese locali, attueranno una reale conversionee professeranno di voler permanere e rafforzarsi nella caritàverso Dio e verso i fratelli, Noi, come umili ministri di Cristo Redentore,concederemo, nelle debite forme, il dono dell'Indulgenza. Di taledono beneficeranno anche quei Nostri figli che, non potendo partecipareal Pellegrinaggio perché impediti da malattia o da altra gravecausa, vi si uniranno spiritualmente con l'offerta delle loro orazioni edelle loro sofferenze.Con l'Anno Santo la Chiesa, esercitando il « ministero della riconciliazione)), 9offre occasioni privilegiate, richiami speciali, perché tutticoloro che saranno raggiunti dalla sua parola e, più ancora, come è neiNostri voti e nelle Nostre preghiere più ardenti, dal tocco interno eineffabile della grazia, abbiano a partecipare alla gioia cristiana, fruttodelle virtù salvifiche del Redentore.Concludiamo questa lettera con l'esprimere le speranze che riponiamonella celebrazione del prossimo Anno Santo. Esse sono, lo ripetiamo,il rinnovamento e la riconciliazione come fatti interiori e comeattuazioni di unità, di fraternità, di pace che si espandono, dagli animirinnovati e riconciliati in Cristo, in tutta la Chiesa, e verso tutta lasocietà umana, sulle vie della carità, il cui frutto è la giustizia, labontà, il perdono reciproco, il dono di sé e dei propri beni per i fratelli.In una parola, Noi speriamo e auspichiamo che un rinnovato sensocristiano della vita affini gli animi e si diffonda ampiamente nel mondo,per la comune salvezza.Ecco, Signor Cardinale, quanto volevamo farLe conoscere in questavigilia di un importante periodo della storia della Chiesa nei nostrigiorni, di cui sarà simbolo, a suo tempo, l'apertura della Porta Santa,e quanto La preghiamo di comunicare ai Nostri Fratelli nell'Episcopato,mentre benediciamo Lei e tutti coloro ai quali giungerà il Nostroappello, con la più ampia effusione del Nostro cuore di padre e di umileservo dei servi di Dio.Dal Palazzo Apostolico Vaticano, il 31 maggio 1973, Festa dell'Ascensionedi Nostro Signore, decimo anno del Nostro Pontificato.PAULUS PP. VI9Cfr. 2 Cor. 5, 18.


Acta Pauli Pp. VI 361IIIAd E.mum P. D. Hugonem S. R. E. Cardinalem Poletti, vicaria potestateUrbis Antistitem, cum sollemnis ritus in Lateranensi Archibasilica celebraturut Iubilaeum maximum in annum MCMLXXV indictum fructusafferat salubérrimos.Signor Cardinale,La solenne celebrazione liturgica, che avrà luogo domenica prossimain S. Giovanni in Laterano, Ci sollecita a far Le giungere la Nostraparola per essere spiritualmente vicini alla Comunità della Chiesa diRoma, Nostra sede episcopale, nel momento in cui in tutte le diocesidel mondo cattolico prende avvio quel moto di interiore rinnovamento,che culminerà nell'Anno Santo del 1975.Penseremmo di mancare al Nostro dovere verso questa porzioneeletta del gregge di Cristo, se non rivolgessimo a Lei, che Ci rappresentae coadiuva in tale funzione, e, per suo tramite, al Clero ed aifedeli dell'Urbe un invito di particolare urgenza, perché l'evento, alquale ci si sta preparando, abbia una piena accettazione e una profondamaturazione a livello personale e comunitario.Pine primario dell'Anno Santo vuol essere — come abbiamo già avutooccasione di annunciare — la riconciliazione degli uomini con Dio etra di loro, da attuare nello spirito genuino della penitenza cristiana,che è riforma di se stessi, abbandono del peccato, conversione al bene.È questo, certo, un obiettivo permanente nell'azione apostolica dellaChiesa, ma l'insistervi, il richiamarlo e il proporlo con più lucida incisivitàè una rispondenza ad un maggiore e più avvertito bisogno delnostro tempo e della nostra società, inserita ormai in un complesso eirreversibile processo di trasformazione, che può avere ed ha anzi,talvolta, pericolose ripercussioni sul piano religioso e morale.Anche l'Anno Santo, del resto, può sembrare un avvenimento abitualeper la sua periodicità, consacrata ormai da una consuetudineplurisecolare ; ma pure tale cadenza venticinquennale è scelta sapiente,è senso di tempestività, è aderenza alle necessità delle generazioni chesi succedono e si rinnovano. Se, dunque, antica e connaturata allamissione ecclesiale è questa offerta di spirituale purificazione, nuova eoriginale e fresca di energie e di propositi dev'essere, da parte deisingoli fedeli e d'ogni singola Comunità, l'accettazione della stessa


362 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeofferta per avere accesso ai tesori della pace, della grazia e della vitadivina.In questo moto dinamico la Chiesa di Roma non può non esser laprima : lo esige la sua posizione « unica » nel contesto della Chiesa diCristo ; lo vogliono le altre Chiese, che a lei guardano come ad esempioe guida; lo suggerisce la tradizione stessa dei precedenti Anni Santi,che l'han vista non solo ricettiva e ospitale verso i pellegrini, ma saldanella fede e coerente nel suo comportamento religioso.Mentre Ella presiederà, a Nostro nome, la concelebrazione nellaBasilica Lateranense, « omnium totius orbis Ecclesiarum mater etcaput », Ci piace pensare che nel medesimo giorno, sacro allo SpiritoSanto, tante altre assemblee liturgiche si terranno nelle Chiese Cattedralisotto la presidenza dei rispettivi Pastori. Sarà come il preludiodella « diaconia della riconciliazione », che essi — come insegna l'Apostolo— son sempre tenuti a prestare perché sono ambasciatori diCristo, 1ma che ora li spinge ad un impegno pastorale ancor più generoso.Sarà uno spettacolo molteplice ed insieme armonico in vistadell'evento giubilare, che dovrà, sì, manifestare, ma anche rinsaldare,mediante il rinnovamento interiore, l'unità invisibile e reale di tuttala Chiesa. Sarà un coro di preghiera che si leverà a Dio, perché infondail suo Spirito nei cuori degli uomini e li apra alla grazia che discendedall'alto.Noi vogliamo essere spiritualmente presenti nella comune implorazionedi queste assemblee ecclesiali, ma in codesta Basilica lo saremoad un titolo del tutto speciale. Invochiamo fin d'ora su di Lei, signorCardinale, sul Vicegerente e sui Vescovi Ausiliari, sui membri delComitato diocesano per l'Anno Santo, la protezione del Signore, perchéconfermi e fecondi le iniziative pastorali che saranno promosse nell'Urbe,ed avvaloriamo l'espressione del Nostro incoraggiamento e dellaNostra fiducia con la Benedizione Apostolica, che estendiamo ben volentieriai sacerdoti, religiosi e fedeli che converranno presso la NostraCattedrale.Dal Vaticano, 8 Giugno dell'anno 1973, decimo del Nostro Pontificato.PAULUS PP. VI1Cfr. 2 Cor. 5, 19-20.


Acta Pauli Pp. VI 363IVAd E.mum P. D. Leonem Iosephum S. R. E. Cardinalem Suenens, Mechliniensem-BruxellensemArchiepiscopum, quem Missum Extraordinariumdeligit, ut in urbe Augusta Vindelicorum celebritatibus praesideat,millesimo expleto anno e pientissimo obitu Sancti Udalrici eiusdem civitatisEpiscopi.Venerabilis Frater Noster, salutem et Apostolicam Benedictionem. —Augusta Vindelicorum, urbs antiquitate spectabilis, rebus gestis insignis,artis operibus praeclara, eo etiam, ac quidem haud modice, commendatur,quod Sancti Udalrici, Episcopi, pastorali studio fuit erudita,vitae exemplis illustrata, sepulcro nobilis effecta. Quem Ioannes XV,Decessor Noster, Sanctorum Caelitum honoribus auxit, decernens (( memoriamillius ... affectu piissimo, et devotione fidelissima venerandam )).*Ibidem mox festae celebritates agentur propter millesimum expletumannum ab incliti huius sacrorum Antistitis obitu, cuius apostolicanavitas non solum in commodum et profectum vertit dioecesis AugustanaeVindelicorum, sed etiam est latius pervagata. Recte ergo VenerabilisFrater Iosephus Stimpfle, istius sedis Episcopus, Patres Cardinalesaliosque Praesules ex Europae regionibus ad haec sollemniavocavit.His autem, quae, eodem Pastore annitente, sedulo apparantur, hocargumentum est propositum : « Crux victorialis ». Etenim Sancti Udalricimens et vita intellegi possunt solum affulgente luce huius crucisvictricis ; cuius signo ipse in campo ad Licum Fluvium patente victoriamest adeptus, quae maximi momenti esset ad rem christianam inEuropa servandam provehendamque.Eodem signo ductus, vir hic eximius per multorum annorum cursumdioecesi suae curas saluberrimas impendit, siquidem vires inde hausit,ut iniuste repugnantibus obniteretur, Apostolicae Sedi ac beati Petrisuccessoribus fidelitate haereret inconcussa, longa itinera, nulli parcenslabori, gregis sui causa susciperet, verbum Dei assidue disseminaret,erudiret indoctos, primoribus esset optimorum auctor consiliorum.Aetate, qua Sanctus Udalricus vixit, quamvis tempus nobis fuissevideatur bona spe plenum et quasi quoddam ver christianitatis, tamendifficultates non leves et quaestiones arduae exstiterunt. Non solum1Bullar. Ampi. Coll., t. I, Romae 1739, p. 288.


364 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeenim agebatur de integre custodiendo deposito fidei ac de clericorumtuenda disciplina, sed etiam acriter certandum erat pro libertate ecclesiasticaet, hac de causa, cum civili potestate conflictandum. Verumtamenille, nihil haesitans spemque totam in sancta collocans cruce, haecverba ad se potuit referre : « In hoc signo vinces », et « haec est victoriaquae vincit mundum, fides nostra ». 2Nos quidem vitam degimus tempore, quod multi malum esse arbitrantur,cum tot graves quaestiones ponantur, res sint incertae, necessitatesincrescant. Praesertim illa vitae ratio, quae, materialismoinfecta, non raro hodie viget, Ecclesiae damna affert haud levia.Qui, cum haec intuentur, franguntur seseque abiciunt, noverinta Sancto Udalrico sibi petendum esse exemplum et, hoc praefulgente,viam explicandam vitamque gubernandam. « In cruce salus » ! Cruxnon est lignum mortis vel desperationis imago, sed arbor vitae et spei.Forti ergo animo nos cruci Christi addicamus neque eam a conversationehumana deesse patiamur. Cum Christo coniuncti eiusquecrucem portantes, ardua et aspera toleremus, fore confisi, ut resurrectionisdies, nesciens occasum, tandem illucescat.Nec solum questiones ac difficultates, quibus Ecclesia nunc premitur,aspiciamus, sed mentes etiam convertamus ad novam orientemformam spiritualem, ad voluntatum conspirationem, terrarum orbemcomplectentem, quae impellit, ut tot necessitatibus corporum et animarumefficaciter occurratur. Agnoscamus etiam nisus illos, quibushomines, praesertim iuniores, veritatem exquirunt, atque studiumdogmata fidei perspiciendi et Christianorum unitatem restituendi.Itaque crucis vi et sapientia roborati, mentes erigamus, Ecclesiamaedificemus, salubria incepta iteremus, superemus res adversas, sacrificiatoleremus offeramusque, preces fundamus. Qua in re eum contueamur,qui dixit : « confidite, ego vici mundum » ; 3nam « omnia possumusin eo qui nos confortât ». 4Agamus ergo, ne terror incidat nobis, ne labemus, verborum memoresquibus Christus resuscitatus discipulos castellum Emmaus petentesest allocutus : « Nonne haec oportuit pati Christum et ita intrare ingloriam suam »? 5Sunt etiam haec attendenda : (( Non est servus maior23451 Io. 5, 4.Io. 16, 33.Cfr. Phil. 4, 13.Luc. 24, 26.


Acta Pauli Pp. VI 365domino suo. Si me persecuti sunt, et vos persequentur ». 6Vitae ergoChristi quodam modo consortes, aevum oportet transigamus, summacum fidelitate erga eius Ecclesiam, quae quidem ad tempus potest turbari,sed adversus quam « portae inferi non praevalebunt ». 7Crux estmanetque victrix ! Hunc nuntium Sanctus Udalricus huic saeculo affert.Cuius honori indictis sollemnibus maius pondus tribuere cupientes,te, Venerabilis Prater Noster, Missum Extraordinarium Nostrumconstituimus ac renuntiamus, tibique committimus, ut Nostram in iisgeras personam coetibusque praesideas, pro certo habentes egregiamte operam esse daturum, ut animi per sacrum hoc tempus ad religionemin vitae usum traducendam exardescant.Deum denique impensis precibus rogantes, ut haec optato contingant,tibi, ceteris Patribus Cardinalibus, praedictae Augustanae EcclesiaePastori eiusque Episcopis Auxiliaribus, sacrorum Antistitibus, Magistratibus,clero, fidelibus, qui celebritatibus intererunt, BenedictionemApostolicam, superni roboris auspicem Nostraeque benevolentiae testem,volentes impertimus.Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die x mensis Iunii, in sollemnitatePentecostes, anno MCMLXXIII, Pontificatus Nostri decimo.PAULUS PP. VINUNTIUS GRATULATORIOSAd E.mum P. D. Iacobum S. R. E. Cardinalem Violardo, decem a susceptaordinatione sacerdotali implentem lustra.Nuntium quidem accepimus, qui auditu fuit Nobis iucundus, tibi,Venerabilis Frater Noster, fausti diei semper a te cultam, mox honorabiliusrecolendam, hoc mense Iunio recursare memoriam.Etenim sacratissimo Apostolis Petro et Paulo dicato festo tibi asuscepta sacerdotali ordinatione decem completa decurrent lustra.Pro benevolentia, quam tibi crebris manifestavimus indiciis, quamqueapertius nunc pandere cupimus, gratum sane ducimus bene precantishumanitatis Nostrae officium, ut piis celebritatibus tuis prae-67Io. 15, 20.Matth. 16, 18.


366 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialesentes aliquo modo adsimus, easque religiosae laetitiae maiore r ore etnitore adspergamus.Cuius sollemnis tui recordationis ut Nos participes efficiamur, haecpraecipua est causa, quod tu, Sacrae Romanae Purpurae honestatusdignitate, Apostolici Nostri ministerii es adiutor, et abs te praesertimiuris disciplinis egregie erudito expensius dandam petimus sapientiamiudiciorum et operae alacritatem. Hoc tibi Apostolicae Sedis utilitatibusaddicto pie, strenue, sollerter agendi est et erit meritorum fertilis messis.Divitias bonitatis suae tibi ubertim largiatur caelestis pietatis dignatio,ut tibi promptior revirescat in Ecclesiae famulatu operandi omnimunere probanda voluntas. Ex quo tibi cum sacro Psalte licebit religiosomentis obsequio concinere : «Robur meum tibi psallam, quia,Deus, praesidium meum es, Deus meus misericordia mea »- 1Haec salutariter precati, tibi, Venerabilis Frater Noster, et perte universis anniversario eucharistico sacro tuo interfuturis ApostolicamBenedictionem peramanter impertimus.Ex Aedibus Vaticanis, die xxiu mensis Iunii, anno MCMLXXIII,Pontificatus Nostri undecimo.PAULUS PP. VIALLOCUTIONESIAd E.mum P. D. Narcissum Jubani Arnau, Barcinonensem Archiepiscopum,in Bireti rubri impositione et anuli traditione. *Con fraterno gozo le damos la bienvenida, Señor Cardenal, al vercumplidos hoy los deseos, que expresamos en el Consistorio del cinco demarzo pasado, de poder encontrarlo pronto y ya restablecido en susalud.Su elevación a la dignidad cardenalicia, de la que le entregamos lasinsignias en esta ceremonia tan íntima, es una demostración de cordial1Ps 58, 18.* Die 7 mensis iunii a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 367aprecio y afecto por Usted, que se ha distinguido como celoso pastory fiel servidor de la Iglesia. Por eso tenemos puesta una gran confianzaen la generosa colaboración que nos prestará siempre como Miembrodel Colegio Cardenalicio, en nuestra misión de servicio a la Iglesiauniversal.Pero además, nuestro reconocimiento a su persona se extiende tambiéna su Archidiócesis de Barcelona y a los queridísimos hijos catalanesy españoles todos.Es Usted el Pastor de una de las Diócesis más importantes del mundopor el número de fieles, y por la tradición y la vitalidad de su fe. Estáconstituida a la vez por una gran Ciudad y por una constelación deCiudades que, pensando en el presente y en el futuro, podemos considerarcomo característico campo de encuentro entre la fe y la técnica,la perspectiva cristiana y el progreso humano, la justicia y el adelantoeconómico, el amor de hermanos y la masificación social.Tenemos especial confianza en Usted y también en la fidelidad cristianay en el dinamismo eclesial de la Archidiócesis barcelonesa, esperandoque sabrán ir encontrando los caminos nuevos de presencia evangélicaque el mundo busca. Por eso a los Obispos Auxiliares, Sacerdotes yFieles que le acompañan, y en ellos a toda la Archidiócesis de Barcelona,queremos expresar nuestro paternal aprecio y afecto. Los mismos sentimientosextendemos a la Diócesis de Gerona que, habiéndole queridotanto como Obispo y Administrador Apostólico, no podía menos de estarhoy aquí representada.En su persona, Señor Cardenal, expresamos nuestra particular benevolenciaa todos nuestros hijos de Cataluña y de España entera : llévelesUsted nuestro saludo que brota del corazón y quiere ser una palabra deánimo, de cariño y de paz, a la vez que un estímulo para una constanterenovación cristiana en todos los campos de la vida.Mientras invocamos sobre Usted, Señor Cardenal, la continua asistenciadivina en el cumplimiento de su alta misión pastoral, así comosobre los venerables Hermanos en el Episcopado que le acompañan, noscomplacemos en impartir de corazón a todos los presentes nuestrapaternal Bendición Apostólica.


368 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIIE.mo Patri Dhammayana Mahathera, in Laotiano regno Buddhae sectatorumSummo Patriarcha. *Vénérable Patriarche,La visite que vous avez bien voulu Nous faire, en compagnie depersonnalités distinguées de la Sangha et du gouvernement laotien, etvotre agréable présence ici dans notre maison Nous remplissent le cœurde joie et de reconnaissance. Aussi soyez remerciés pour la sympathieet l'estime qui vous ont amenés à entreprendre un voyage aussi longpour Nous rendre visite.Que la paix et l'amour du Christ, dont Nous sommes l'humblereprésentant sur terre, soient avec vous et vous gardent, ainsi que vosdignes gouvernants et le cher et aimable peuple laotien.Nous savons que les douloureux événements de ces dernières annéesvous ont imposé de longues et pénibles souffrances auxquelles notrecœur de Père n'a pas été insensible. Mais Nous sommes resté en mêmetemps dans l'admiration en voyant la dignité et la force d'âme aveclesquelles vous les affrontez.Soyez assurés que votre volonté de paix et de progrès social coïncideavec la nôtre; c'est la raison pour laquelle Nous n'avons jamais riennégligé de ce qui est en notre pouvoir pour que se lève enfin une aurorede paix sur l'Indochine entière, pour que le dialogue et la bonne volontéd'entente se substituent à la violence des armes et des oppositions.Vous êtes, au sein de votre peuple, le dépositaire du patrimoine religieuxet civil du Bouddhisme. Vous rendez un vivant témoignage deson esprit dans votre nation. Or, l'Eglise Catholique considère avecestime et respect ses richesses spirituelles ; elle s'en reconnaît solidairesous bien des aspects et désire collaborer avec vous, en tant qu'hommesreligieux, pour la réalisation de la paix véritable et du salut del'homme.« Paix » et (( salut )) sont deux idéaux profondément enracinés dansl'Evangile de Jésus-Christ, que Nous avons mission d'annoncer, commeaussi, à certains égards, dans la tradition bouddhiste que vous suivez;ils nous renvoient l'un et l'autre à l'Eternel, au Supraterrestre (lokuttara),et requièrent de l'homme une attitude de détachement, de libéra* Die 8 mensis iunii a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 369tion intérieure, de vérité, de justice et de bienveillance comme conditionindispensable pour parvenir à la vraie paix et au salut.Puissent un dialogue toujours plus amical et une collaboration toujoursplus étroite régner entre les traditions antiques que vous représentezet l'Eglise Catholique. Celle-ci est présente et active aussi dansvotre pays ; bien que faible encore et d'une présence presque symbolique,elle y partage cependant en tout vos souffrances comme vos espérances,ne visant à rien d'autre qu'à aimer et servir, suivant en cela l'exemplede son Maître et Fondateur, « venu Lui aussi pour servir et pour donnersa vie pour les autres )).'En vous remerciant de la courtoisie de votre visite comme aussi desnobles sentiments que vous Nous avez exprimés, je souhaite que votreséjour à Rome et en Italie soit pour vous, Vénérable Patriarche, richede joies et d'expériences; que votre rencontre avec notre Secrétariatsoit l'occasion d'une plus profonde connaissance et collaboration réciproqueset que le « mérite » et les fatigues de votre voyage portent desfruits pour un avenir meilleur.C'est en formant ces vœux que nous invoquons sur votre vénérablepersonne et sur votre chère nation, les plus abondantes bénédictionsd'En-Haut.IIIAd Excellentissimum Virum Abdelmalek Bergaoui, Tunetanae Reipublicaeliberis cum mandatis Legatum, Summo Pontifici Litteras concrediti muneristestes tradentem. *Monsieur V Ambassadeur,Nous remercions Votre Excellence des aimables paroles qu'elle vientde Nous adresser, et Nous sommes heureux de vous dire combien Noussommes sensible à l'hommage délicat et aux nobles propos que vousexprimez, au moment où vous inaugurez votre haute fonction d'Ambassadeurde la République tunisienne près le Saint-Siège.Nous agréons aussi avec une particulière satisfaction les sentimentscordiaux de Son Excellence Monsieur le Président Habib Bourguiba,1Matt. 20, 28.* Die 31 mensis iunii a. 1973.24 - A. A. S..


370 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialedont vous vous êtes fait l'interprète, et Nous vous confions le soin delui renouveler dès maintenant les vœux que Nous formons pour sa personnecomme pour le peuple tunisien qui Nous est cher.Nous savons les efforts que déploient la République de Tunisie et sesdirigeants pour faire prévaloir l'idéal de paix dans la justice que vousavez si justement souligné. A cette œuvre de concorde, la communautéchrétienne de votre pays se préoccupe de coopérer pleinement. CommeNous le rappelions en recevant votre prédécesseur, le premier Ambassadeurde Tunisie près le Saint-Siège, l'expression authentique de la foichrétienne conduit, dans une estime sincère et une volonté de dialogue,à contribuer de manière désintéressée, conformément à l'enseignementde l'Evangile, à la promotion culturelle et spirituelle de tous. Quand ils'agit de bâtir une civilisation, le respect des valeurs morales et de ladignité humaine, auxquelles vous vous êtes référé, ont une place de choix.La poursuite du progrès social dans la justice et la concorde réclame,à notre époque, un autre souci chez ceux qui assurent la lourde tâchede gouverner leur propre pays. Les rapports de plus en plus étroitsentre les peuples imposent l'obligation d'unir les efforts de tous pourassurer la paix et la stabilité de la communauté mondiale. C'est unobjectif toujours à reprendre, même s'il semble parfois se heurter àdes difficultés insurmontables. Nous pensons qu'avec la grâce de Dieuet la bonne volonté des hommes, la paix est possible. Elle doit être lefruit de négociations qui tiennent compte des droits des personnes, desminorités et des peuples. Et Nous sommes heureux que votre Gouvernementmanifeste son intérêt pour cette voie de la sagesse et ne craignepas de s'en inspirer dans son action diplomatique.Nous espérons que, grâce à la contribution de Votre Excellence, lesbons rapports inaugurés entre la République tunisienne et le Saint-Siègese développeront pour le plus grand bien de tous. Nous formons lesmeilleurs vœux pour l'accomplissement de la mission qui vous est aujourd'huiconfiée et Nous implorons de grand cœur sur votre personne, surles vôtres et sur tout le peuple tunisien, l'assistance du Dieu toutpuissant.


Acta Pauli Pp. VI 371IVIn Aede Sixtina habita, Beatissimo Patre sacrum concelebrante, ad E.mosCardinales et Exc.mos Praesules ex Italico Episcopali Coetu, qui decimogenerali Conventui Romae interfuerunt. *Venerati e diletti Confratelli!Prima di proseguire nella celebrazione del sacro rito la norma stessache lo regge ci obbliga ad una pausa di riflessione sul fatto che qui ciriunisce, sull'atto che stiamo compiendo, sul confronto della nostrasingola vita con le parole evangeliche, testé ascoltate, sulla somma diquestioni e di doveri a cui è impegnato il nostro ministero episcopale.Riflessione per ogni verso straripante, ma che ora cerchiamo di contenerenei limiti delle immediate finalità, che hanno dato occasione aquesto incontro spirituale.Due a noi sembrano essere queste finalità. La prima, — perchétacerla? — è la vostra intenzione, veramente pia e fraterna, di ricordareil decennio, che si compie in questi giorni, del nostro Pontificato;l'altra è la riunione dell'Assemblea generale dell'Episcopato Italiano,la quale prende inizio appunto da questa straordinaria concelebrazione.Quanto alla prima finalità, voi lo indovinate, venerati fratelli, noiavremmo preferito ch'essa passasse inosservata, o almeno senza alcunsegno di particolare interesse da parte vostra. Voi ci obbligate a ripensarenon solo davanti al Signore alle responsabilità conturbanti delnostro apostolico ufficio, ma altresì davanti a voi stessi, verso i quali cisentiamo, per ogni riguardo, debitori ed inferiori ad ogni nostro doveredi esempio, di guida e di servizio, e tanto bisognosi della vostra indulgenzae della vostra collaborazione. Ma dal momento che il silenzio èrotto sopra questa decennale ricorrenza, non taceremo noi stessi lanostra viva e fraterna riconoscenza per il modo sacerdotale con cuiavete voluto ricordare con noi la data decennale del nostro ministeroapostolico, pregando insieme, anzi effondendo insieme, mediante l'offertadi questo sacrificio eucaristico, la carità che a Cristo ci unisce, eche ci rende fratelli nel solidale impegno pastorale verso il Popolo diDio. Siate tutti ringraziati per cotesta bontà e per cotesta pietà, e vogliail Signore stesso, intorno al quale ci stringiamo per celebrare i suoi* Die 11 mensis iunii a. 1973.


372 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialemisteri e per implorare la sua misericordia, rimunerare un atto ditanta cortesia verso l'umile nostra persona, e di tanta fiducia nellaincomparabile missione a noi affidata nella sua Chiesa, da sostenere eda edificare, con primaria e universale sollecitudine, nella unità dellafede e dell'amore, ispirante e suffragante lo Spirito Santo.Quanto poi alla seconda finalità, ottenere una speciale assistenzadivina sulla prossima vostra decima assemblea generale, vi diremo,venerati fratelli, che noi per primi ci sentiamo interessati al suoconseguimento. Un'assemblea come la vostra, cospicua per il numerodei suoi componenti, per la dignità delle sue persone, per il fervoredei suoi propositi, per la complessità dei suoi problemi, per la sofferenzadelle sue difficoltà, ed anche per i vincoli canonici che ad essa ci uniscono,riempie il nostro animo di intensa commozione e di vivissimaattenzione. Siate innanzi tutto salutati, ognuno personalmente, e quantivoi siete, collegialmente. Al vostro presidente e fratello nostro carissimo,il signor cardinale Antonio Poma, che alle gravi cure pastorali della suaarcidiocesi, la storica e amatissima Bologna, aggiunge, per nostro mandatoe vostro consenso, le molteplici e responsabili attività presidenzialidella Conferenza Episcopale Italiana, esprimiamo la nostra devota accoglienzae la nostra cordiale e solidale collaborazione. Abbiamo il nuovosegretario della Conferenza medesima, monsignor Enrico Bartoletti, parimenteda salutare in questo primo incontro comunitario nell'eserciziodelle sue funzioni ; la sua presenza ci ricorda la riconoscenza e la stima,che noi dobbiamo al suo valente predecessore, monsignor Andrea Pangrazio; e ci fa pensare alla pronta generosità, con cui mons. Bartoletti,lasciando la sede eletta di Lucca, ha assunto, con la saggezza e l'alacritàche tutti conoscono, l'ufficio non semplice, né lieve della Segreteriadella vostra Conferenza. Grazie e incoraggiamento anche a lui, aiconfratelli che hanno accettato di far parte delle varie commissionidella Conferenza e a quanti vi prestano opera, favore e fiducia.Noi non intendiamo in questo momento entrare nel merito o nelcommento dei vostri prossimi lavori. Vi basti in questa sede sapere chenoi li abbiamo presenti durante quest'ora di preghiera, nei loro programmi,i quali sembrano a noi bene studiati ed elaborati e promettentifelici risultati : come abbiamo presenti i primi saggi della vostra nuovaattività liturgica e catechistica ; e, come lo sono a noi, ci compiacciamodi rilevare che sono a voi presenti i temi di comune e continuo interesse,come i Consigli presbiterali e pastorali, come le vocazioni sacer-


Acta Pauli Pp. VI 373dotali, la formazione liturgica dei fedeli, il canto sacro del popolo, leassociazioni cattoliche ; come l'assistenza al mondo del lavoro, la diffusionedella stampa cattolica; come lo studio dei grandi temi programmaticicirca i problemi della Famiglia, l'Evangelizzazione e Sacramenti,la Pastorale dell'iniziazione cristiana, eccetera. Tutto dice ilvostro zelo e dice l'intelligenza dei bisogni spirituali e morali delnostro tempo. Noi fin d'ora benediciamo i vostri lavori.Ci piace piuttosto in questo momento cogliere alcuni aspetti spiritualidi cotesta attività, aspetti che confortano la nostra presentemeditazione e danno stimolo alla nostra azione sacrificale.Il primo aspetto dell'attività della Conferenza Episcopale Italianasiete voi stessi, cari e venerati confratelli. È la vostra presenza, èla vostra assemblea. È l'affermazione ordinata e progressiva dell'EpiscopatoItaliano, come corpo coscientemente, fraternamente unito edoperante, consapevole della sua responsabilità collettiva, disposto asommare le proprie forze per un lavoro programmato ed organico, econvinto di poter non solo conservare, ma stimolare altresì in ciascunVescovo la sua personalità ecclesiale, la sua relativa autonomia, il suospirito d'iniziativa locale, la sua originale derivazione apostolica. Èla celebrazione della collegialità, che ci riporta all'ammirazione teologicae all'attuazione pratica della ecclesiologia, che il recente Concilioha messo in migliore evidenza, senza nulla derogare alla sua costituzioneunitaria, quale lo stesso antico Cipriano aveva delineato. 1L'istituzionedelle Conferenze Episcopali, dove ancora non esistevano, ègrande merito del Concilio ed è grande progresso non soltanto organizzativoe canonico della Chiesa, ma istituzionale e mistico, che deveaccrescere la nostra fiducia e la nostra affezione verso la Chiesa e lasua meravigliosa compagine. Non indarno ciascuno di noi potrà soffermarsiin cuor suo a contemplare con gaudio interiore il fenomenoumano e spirituale d'un'assemblea come la vostra, vera espressione difraternità, di unità, di carità, dove la presenza di Cristo, immancabilefra coloro che sono congregati nel suo nome, 2ci dà l'ineffabile confortodella nostra missione e del nostro destino.Ne abbiamo bisogno, venerati fratelli, perché mentre la Chiesadispiega le sue tende nella storia contemporanea, quasi a segno dellasua perenne vitalità, anzi della sua capacità ad effondersi in sempre12Cfr. de Unit. Eccl., PL, 4, 515.Cfr. Mt. 18, 20.


374 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialenuova giovinezza, nuove difficoltà assediano la sua esistenza nel mondocontemporaneo. È questo un altro aspetto, che ci sembra scorgere nell'eserciziodella vostra attività pastorale. Il buon Pastore, cioè il Vescovoe chi con lui condivide il suo ministero, oggi, non è affatto nella condizionearcadica e serena, che quel suo titolo sembra assicurargli. Tuttooggi è messo in questione; tutto è tensione, tutto è pressione. Ditelovoi : è facile oggi fare il Vescovo? Diciamo il Vescovo, che guida il suogregge, aprendogli il cammino buono, non quello che riduce il propriodovere a seguire il suo vagare secondo il vento che tira, 3il Vescovovigilante, maestro, educatore, rettore, santifìcatore ; il Vescovo, che sisente, dentro e fuori della Chiesa, stimolato a dare alla sua vita unostile, una virtù secondo il Vangelo ; il Vescovo, che guarda e conosce ilmondo nel suo aggressivo processo di secolarizzazione, che spoglial'uomo non solo delle sue esteriori vestigia di costume cristiano, mache lo corrode altresì in ogni superstite certezza morale e religiosa, elo lascia, secondo un'equivoca terminologia di moda, « libero » comeun cieco di andare dove vuole. Dov'è più nel figlio del secolo il senso diDio, il fermo criterio discriminante fra il bene ed il male? ed anchenell'alunno e nel maestro di certe nostre scuole, dov'è la sicurezza diun'ermeneutica garante del contenuto autentico e stabile della rivelazione;dov'è la fiducia istituzionale per il messaggio evangelico nell'autoritàdottrinale e direttiva della Chiesa? Custos, quid de nocte?,domanderemo a noi stessi con la parola del Profeta : 4come vanno lecose? La vostra stessa presenza, venerati Fratelli, provoca la denunciadelle avverse condizioni della mentalità moderna nei riguardi del Vangelo,mentalità penetrata per tante vie anche nella psicologia dellenostre popolazioni; e ci lascia intravvedere l'amarezza e la sterilità ditante vostre fatiche pastorali, così che spingendo la diagnosi dellavita moderna rispetto alla vocazione cristiana tradizionale nella nostragente dovremmo registrare risultati negativi, già allo stato attuale etanto più a quello potenziale, dolorosamente impressionante. Il ventodella metamorfosi sociale non sembra spirare in nostro favore. Quantestatistiche stringono il cuore ! Quanti fenomeni culturali e sociali, chesembrano ostili e irreversibili, ci darebbero la cattiva esperienza dellasfiducia senza rimedio, se, da un lato, la nostra fiducia si appoggiassesulle nostre povere forze umane, e dall'altro non avessimo a nostro con-34Cfr. Eph. 4, 14.Is. 21, 11.


Acta Pauli Pp. VI 375forto, anche umano, una quantità di sintomi positivi derivanti da quellostesso mondo moderno donde hanno origine le nostre angustie, i qualici accusano di poca fede, se non ne sappiamo scorgere la presenza, lafecondità e spesso la tacita implorazione dell'insostituibile opera nostra.La fiducia, che in altra occasione, in omaggio alla specifica nostra missionedi « confermare i nostri fratelli », 5vi abbiamo raccomandata comecoefficiente indispensabile del nostro ministero, l'annunciamo ancora,più che come augurio, come dovere, dovere della fiducia; ma questavolta vi aggiungeremo un complemento, anch'esso indispensabile perl'efficacia dello stesso nostro ministero episcopale, complemento che noigià ammiriamo commossi nella vostra attività di pastori : lo spirito disacrifìcio, che compenetra quello di amore e di servizio : « il buon pastoreoffre la vita sua per il suo gregge ». 6Non turbetur cor vestrum, neque formidet, ci ha detto il MaestroGesù nella pagina evangelica testé da noi ascoltata. Procureremo diricordarla, svolgendo i paragrafi dei nostri programmi; ed ancor piùsperimentando la drammatica e perenne dialettica del nostro essere nelmondo, ma non del mondo. 7L'inizio dell'Anno Santo, ieri dappertuttolocalmente inaugurato, ci offre appunto questa prospettiva di rinnovamentoe di riconciliazione, nella sofferenza e nella speranza, nello sforzosofferto e nell'ottimismo fin da ora goduto, nella intelligenza dell'economiadella salvezza, fondata sulla fecondità del grano che si dissolve perdare il suo frutto moltiplicato, sulla croce cioè e sulla risurrezione didi Cristo ; e di noi con Lui.VAd Excellentissimum Virum Reide Wiles, Liberianae Reipublicae cumauctoritate Legatum, qui Summo Pontifici Litteras concrediti munerisfidem facientes tradidit. *Mr Ambassador,It is a pleasure for us to receive you today and to accept the Lettersof Credence appointing you as Ambassador Extraordinary and Pienipotentiaryof the Republic of Liberia to the Holy See. We extend to567Lc. 22, 32.Cfr. Io. 10, 11.Cfr. Io. 17.* Die 15 mensis iunii a. 1973.


376 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeyou a cordial welcome, and thank you for conveying the greetings andgood wishes of your esteemed President, His Excellency Dr. WilliamR. Tolbert, Jr. These sentiments we warmly reciprocate.As you have so rightly said, we live in a world in which distanceshave been reduced to insignificans by the marvellous achievements ofmodern science. The peoples of all nations have been brought closertogether than has ever before been possible. To match this conquestof distances we have to strive to attain that harmony of thought andintent which alone can ensure that the new contacts and communicationswill contribute to the true progress of the human race ina world governed by the ideáis of peace and justice.We therefore gladly avail ourself of the occasion to confirm thedesire of the Holy See to continue to contribute as far as possible bothto the spiritual well-being and integrai development of your country,and to offer its assistance in furthering the programmes to which youhave alluded. In off ering this coopération the Catholic Church isguided solely by the command given to her by her Founder, JesusChrist, namely to bring all men to the knowledge of their true destinyand to help them to attain it. We are pleased that this aim is fullyappreciated and shared by the Government of the Republic of Liberiaand by its people.As we reiterate our welcome, we would ask you to assure the Authoritiesof your country that we keep them in our prayers, invokingupon them and those whom they serve the abundant blessings ofAlmighty God.We assure Your Excellency that the Holy See is ever at your disposaito aid you in your task, and we extend our personal good wishes for thehappy and successful accomplishment of your mission.VIAd Excellentissimum Virum Sangoulé Lamisana, Reipublicae v. d. « HauteVolta » Praesidem. *Monsieur le Président,La rencontre de ce jour, dont le caractère solennel entend traduirele prix qui y est attaché de notre part et de la vôtre, donne aussi l'occasionde dire la joie que Nous éprouvons à recevoir Votre Excellence.* Die 18 mensis iunii a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 377Vous montrez, Monsieur le Président, une grande ouverture d'esprit,un souci de respecter les aspirations et les requêtes légitimes d'où qu'ellesviennent, une préoccupation constante pour les problèmes vitaux dudéveloppement et de la paix.Qu'il Nous soit encore permis, à travers votre personne, de saluertous les habitants de votre pays. Nous pensons souvent à eux, à leurcourage pour dominer les vicissitudes géographiques, à leur ardeurpour la grande entreprise de l'amélioration des conditions de vie, àleur lutte pour faire accéder votre pays à une plus grande prospérité.Nous pensons également à la diversité des ethnies auxquelles ils appartiennent;elle pourrait devenir, plus qu'un problème parfois délicat àrésoudre, une qualité de civilisation incomparable, un des éléments decette harmonie humaine qui fait la grandeur d'un Etat. Nous pensonsenfin à l'esprit vraiment religieux qu'on remarque dans votre peupleet plus spécialement à la jeune communauté catholique, animée parle Cardinal Zoungrana, premier Cardinal de l'Afrique de l'Ouest. Bénéficiantde tolérance et de liberté, le dynamisme de cette communautépeut être donné en exemple à bien des chrétiens.Sans aucun doute, par votre visite, c'est bien la Haute-Volta toutentière qui emplit notre cœur. Vers elle se tournent notre affection etnotre sollicitude pastorale. Au-delà d'elle, Nous pouvons regarder levaste continent africain, plein de promesses, chargé d'espérances, queNous sommes allé une fois bénir et encourager à Kampala.Comment alors ne pas rappeler, face à cet horizon, les lignes deconduite que l'Eglise se propose de suivre pour servir l'homme et toutl'homme? Si sa fonction première est d'ordre spirituel, elle ne sauraitse désintéresser de la promotion de la personne ni de la transformationde son cadre de vie. Elle s'efforce donc de contribuer à la constructiond'un monde meilleur, dans la certitude que celle-ci fait partie intégrantedu plan divin. Elle est ainsi amenée à soutenir parfois tel ou tel projetd'ordre temporel ; elle essaye d'œuvrer toujours en faveur de la justicesociale; elle voit en outre, dans une participation loyale à l'effort descolarisation ou d'éducation permanente, un objectif eminent pour lescapacités dont elle dispose.Mais la tâche dont le Saint-Siège, au nom de l'Eglise, doit aussis'acquitter, dans la mesure de ses possibilités, est d'attirer l'attentiondes pouvoirs publics et de réveiller la conscience des chrétiens de tousles pays, lorsque se pose dans le monde l'un de ces problèmes angoissantset souvent imprévisibles qu'il faut résoudre immédiatement, avec tous


378 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeles moyens à portée, si Pon vent assurer la survie des populations. A cetégard, la terrible catastrophe de la sécheresse qui sévit en Afrique del'Ouest et qui Nous émeut si fortement, ne doit laisser personne indifférent.Elle demande que soient trouvées des ressources considérables,que tout soit fait pour permettre la distribution des secours, qu'enfindes études à plus long terme soient réalisées sur la manière de déjouer àl'avenir les conséquences néfastes d'un semblable fléau. Aussitôt informéde l'ampleur des dégâts, Nous avons lancé de vibrants appels pour yfaire face. Tout dernièrement encore, Nous avons invité notre CardinalSecrétaire d'Etat, qui se trouve être en même temps le Président duConseil pontifical « Cor Unum », à coordonner de façon prompte et efficaceles initiatives des organisations catholiques d'assistance, afin derendre plus rapide et pleinement adaptée leur intervention pour adoucirles souffrances de tant de victimes innocentes. Nous souhaitons de toutcœur que ceci contribue, dans le concert de la solidarité mondiale, àrépondre au moins aux nécessités les plus urgentes et à ranimer l'espérance.En terminant cette allocution de bienvenue, Nous disons notre certitudede voir se resserrer encore la compréhension et les liens d'amitiéentre la Haute-Volta et le Saint-Siège. S'il fallait en apporter unepreuve, l'on pourrait avancer la toute récente décision commune d'établirdes relations diplomatiques, instrument de dialogue qui se révélerasûrement d'un grand profit. Dans cette assurance, Nous appelons degrand cœur sur Votre Excellence, sur les hautes personnalités quiL'accompagnent, ainsi que sur la noble nation voltaïque, l'abondancedes bénédictions du Dieu Tout-Puissant.VIIMembris e Consilio Familiae tuendae, Romae primum coetum habentibus. *Cher et vénéré Monsieur le Cardinal,Vénérables Frères,Chers Fils et Filles,C'est pour nous une grande joie de rencontrer, à l'occasion de sapremière assemblée plénière, le Comité pour la famille que Nous avonsinstitué au début de cette année. Vous êtes venus pour nous confirmervotre adhésion et votre collaboration et Nous tenons à vous en remercier.* Die 20 mensis iunii a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 379Dans le domaine où vous Nous apportez votre aide, des problèmes nombreuxet urgents se font jour. Aussi Nous nous félicitons de voir comment,dès ses premiers échanges, votre Comité a relevé la nécessité d'orienterson travail vers la recherche des réalités permanentes qui sont constitutivesde la famille, afin de mettre en valeur ce qui lui est essentieldans l'ordre de la nature comme dans celui de la grâce.Lorsqu'elle souligne sans se lasser la valeur particulière et eminentede l'institution familiale, l'Eglise prend en fait concrètement la défensede la vie humaine dans toute son ampleur et dans sa conception la plusélevée. En voulant déterminer son sens et ses besoins essentiels, nousnous trouvons dans un de ces domaines où la signification profonde dela nature humaine ne peut se découvrir qu'à la lumière de la révélation.De toutes les institutions humaines, le mariage est peut-être celle quipermet le mieux de saisir la pensée du Dieu créateur et la manière dontil appelle l'homme à coopérer à son œuvre.De là découle l'aspect sacral qui appartient au mariage. De là découleaussi sa véritable structure qui comporte l'exclusivité et lapérennité de l'union qui le constitue. Dans cette foi mutuelle qui estcelle des époux, dans leur responsabilité commune envers leurs enfantsqu'ils ont la charge d'accueillir, d'éduquer et de conduire à l'âgeadulte, les foyers chrétiens trouvent une participation mystérieusemais réelle à l'action par laquelle le Christ s'unit à son Eglise et lafait grandir. C'est dire la dignité du sacrement de mariage qui devientle signe de cette union et la source de toutes les grâces dont les épouxont besoin.Engendrée par l'amour, la société constituée par la famille seconserve et se renforce grâce à l'amour mutuel de ses membres. Ainsi,qu'il s'agisse de la croissance psychologique et morale de l'enfant, oude l'épanouissement du couple dans l'amour conjugal et l'exercicede ses responsabilités propres, la cellule familiale est au service d'unevie pleinement humaine; et elle est au point de départ d'une viesociale équilibrée dans laquelle le respect de soi est inséparable durespect d'autrui.Ces quelques paroles suffisent à mettre en lumière le but du Comitéque Nous avons fondé. Le Concile avait déjà relevé combien les déséquilibresdu monde moderne pesaient lourdement sur l'institutionfamiliale. 1Les risques qu'elle court, vous ne l'ignorez pas, vont chaque1Cfr. Const. past. de Eccl. in mundo huius temporis Gaudium et spes, n. 8.


380 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialejour s'accentuant, encore augmentés trop souvent par une utilisationdes ressources de la science en dehors des exigences morales chrétiennes.Face à ces difficultés et en vue de promouvoir une pastoralefamiliale adaptée, la tâche confiée au Comité s'avère d'une importancecapitale. Il appartient tout d'abord à celui-ci de cerner et d'étudier lesproblèmes actuels dans toute leur ampleur, en observant attentivementles divers visages que prend l'institution familiale selon les cultures etles civilisations, avec ses valeurs et ses déficiences. Cette analyseobjective doit aussi lui permettre d'être un lieu privilégié d'échange etde confrontation, d'où pourront résulter à la fois un approfondissementdes questions doctrinales et pastorales qui se posent aujourd'hui,et une concertation visant à favoriser une action pastorale efficace.Nous savons le travail déjà accompli en ce sens et nous vous enfélicitons. L'importance des réalités en cause suffit à stimuler vos efforts.Est-il besoin de vous encourager, devant la gravité de certaines situations,à poursuivre vos recherches à un rythme soutenu, en union avecles autres organismes de la Curie romaine? La prochaine « Année dela Population », en 1974, vous donnera l'occasion de faire la preuve devotre efficience. Le Comité pourra ainsi offrir une précieuse collaborationaux Pasteurs, et à toutes les Organisations catholiques qui sontparticulièrement engagées dans l'étude de ces problèmes.Les graves sujets que Nous venons d'évoquer nous tiennent à cceur :il y va d'une de ces réalités fondamentales dont dépend, pour unegrande part, la conception même de l'existence et de son rapport avecDieu. C'est pourquoi nous prions l'Esprit Saint de vous accorder enabondance la lumière et la force nécessaires pour accomplir cette oeuvred'Eglise et de civilisation humaine.Nous tenons à remercier Monsieur le Cardinal Eoy qui, malgré leslourdes responsabilités qui sont les siennes par ailleurs, a voulu présiderpersonnellement cette première et importante assemblée. Nous remercionsaussi celui qui, en son absence, assume immédiatement la responsabilitédu Comité, c'est-à-dire Monseigneur Gagnon, premier Vice-Président,et tous ceux, du laïcat et du clergé, qui collaborent avec lui d'unemanière plus directe au sein du « groupe de coordination ». A vous tous,enfin, Membres et Consulteurs du Comité, réunis pour cette premièreassemblée plénière, Nous exprimons notre gratitude pour votre apportsi apprécié et nous vous donnons de grand cœur, en gage de l'assistancedivine pour vos travaux, notre affectueuse Bénédiction Apostolique.


Acta Pauli Pp. VI 381VIIIEminentissimis Sacri Collegii Cardinalium Patribus, Summo Pontifici dieEius nominali felicia ac fausta ominantibus. *Siamo assai grati a Lei, Signor Cardinale Decano, come a tutto ilSacro Collegio, per questo gesto di affetto verso la Nostra persona, inprossimità del nostro onomastico e nell'anniversario della nostra elezionealla Cattedra di Pietro. La ringraziamo altresì per le nobili paroleche ha avuto la bontà di rivolgerci in questa occasione, richiamandosicon troppa benevolenza a ciò che abbiamo fatto in questi dieci anni delnostro Pontificato. Avremmo preferito che questa data passasse sottosilenzio. Se sempre abbiamo presente la parola del Salmo, tanto piùquest'anno ne sentiamo il dovere e la forza liberatrice : Non nobis,Domine, non nobis, sed Nomini tuo da gloriam! 1Solo la gloria del suoNome abbiamo cercato; solo la diffusione del suo Eegno, il progressodella sua Chiesa, la trasmissione della sua Parola, la proclamazionedella sua verità e della sua Pace. Ci affidiamo totalmente alla misericordiadel Signore; e chiediamo a voi, che più da vicino partecipateai programmi, alle ansie e alle speranze del nostro pontificato, di aiutarcicon le vostre preghiere.In questo incontro di fratelli, non vogliamo tuttavia fermarci alricordo del passato ; guardiamo piuttosto all'avvenire : a quanto laChiesa è chiamata a compiere nel futuro che si apre ai nostri occhi. Iltraguardo che abbiamo raggiunto ci stimola a pensare a ciò che laChiesa e il mondo si attendono da noi ; e i formidabili problemi che cipone « il ministero della riconciliazione » 2in questo particolare momento,aperto sull'ultimo quarto di secolo, in tanto li possiamo affrontarein quanto, crediamo, abbiam lavorato, in completa fedeltà al ConcilioVaticano II. Se qualcosa si è potuto fare, col concorso di tutte lemagnifiche energie nella Chiesa e nel mondo, ciò è stato soltanto unapremessa, una preparazione per un nuovo incremento, per un nuovoperiodo, in cui compiere un balzo in avanti, in assoluta docilità alloSpirito Santo, per realizzare i disegni di Dio sulla umanità.L'insegnamento del Concilio è lungi dall'essere diventato realtàvivente per molti, che pur ad esso si richiamano; perciò la piena ade-* Die 22 mensis iunii a. 1973.1Ps. 113, 1.2Cfr. 2 Cor. 5, 18.


382 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialesione all'insegnamento conciliare continua ad essere il programma chevogliamo perseguire con umile fermezza in questa nuova tappa. Edesso vuol condurre propriamente a instaurare stabilmente uno stile euna sostanza di vita, di cui le prescrizioni, i programmi e le intuizioniconciliari diventino movente continuo e connaturato, luce perenne, stimoloconsapevole per quel vero rinnovamento^ a cui pensava il nostropredecessore Giovanni XXIII nell'indire il Concilio, e di cui la celebrazionedel prossimo Anno Santo ha fatto proprio programma.Con la riforma liturgica sono state introdotte e sostenute fermamentele indicazioni della Costituzione Sacrosanctum Concilium, moltiplicandocon spirito pastorale i provvedimenti, affinché, secondo ilvoto dei Padri, « l'ordinamento dei testi e dei riti fosse condotto inmodo che le sante realtà, da essi significate, fossero espresse più chiaramente,il popolo cristiano potesse capirne per quanto è possibile ilsenso, e parteciparvi con una celebrazione piena, attiva e comunitaria. 3Tale movimento ci ha condotto al nuovo Messale e alla Liturgia delleOre, oltre alle altre rilevanti revisioni e innovazioni nei riti. Ma tuttociò non è che un'introduzione : quello a cui dobbiamo mirare noi Pastoridella Chiesa, senza dirci mai soddisfattile che i nostri sforzi in campoliturgico debbono aiutare l'uomo contemporaneo a veracemente pregare ;debbono insegnargli il contatto vivo e personale del suo essere con coluiche di quest'essere è fonte e principio, con colui che è il Padre nostro, e,con Cristo, ci ha dato la salvezza, nello Spirito Santo. A nulla servirebbela riforma liturgica se non aumentassero nella Chiesa i veri adoratoridel Padre in spirito e verità, 4consapevoli della loro dignità di membradi Cristo, che è presente in modo eminente nella comunità di culto eoffre con noi il suo sacrificio a Dio. 5Il mondo non si salva oggi senza lapreghiera.Tanto più è vivo questo bisogno di interiore rinnovamento, quantopiù ci rendiamo conto di vivere in un mondo, come oggi si dice, secolarizzato,chiuso in se stesso e nella sua autosufficienza, che non postulaDio, e dice di non avere né sentir bisogno di lui, pago delle proprieaffermazioni e lacerato dalle proprie nevrosi. A questo mondo si rivolgeil Vangelo : ma dobbiamo chiederci con quale efficàcia, con quale inci-3Cfr. ib., 21.4Cfr. lo. 4, 23.5Cfr. Joseph G. Jungmann, De praesentia Domini in communitate cultus, in ActaCongressus Internationalis de Theologia Concilii Vaticani II, Città del Vaticano, 1968,p. 298.


Acta Pauli Pp. VI 383si vita, con quale mordente noi rispondiamo a questo compito, quasisovrumano. I nostri metodi pastorali forse non si adattano sempre alleesigenze dell'uomo contemporaneo, che pure ha fame di Dio e nostalgiadella sua casa, senza sapere od osare di riconoscerlo. Le nostre parolelo lasciano forse indifferente. I sistemi di un tempo, rispondenti allenecessità di un diverso contesto sociologico, non fanno più altrettantapresa su di una società e mentalità, profondamente mutate. Ora, l'aggiornamentodei metodi pastorali è stato uno degli scopi del Vaticano II,e noi non abbiamo mancato di richiamarne continuamente la necessitànel nostro magistero : ma se vogliamo fare un franco e sereno esame dicoscienza, non possiamo dire che quell'aggiornamento abbia ancora pienamenteconseguito quegli obbiettivi, a cui sono stati chiamati i Vescovi,6 i sacerdoti 7 e il laicato. 8Le condizioni della società in cui viviamoci obbligano perciò tutti a rivedere i metodi, a cercare con ogni mezzodi studiare come portare all'uomo moderno il messaggio cristiano, nelquale, soltanto, egli può trovare la risposta ai suoi interrogativi e laforza per il suo impegno di solidarietà umana : per questo abbiamochiesto ai Nostri fratelli nell'episcopato di studiare insieme, nel prossimoSinodo dei Vescovi, l'evangelizzazione nel mondo contemporaneo:è un modo per richiamare e per rispondere alle consegne conciliari, chetutti ci interpellano per la nostra totale fedeltà al dovere di ministri diCristo e di dispensatori dei misteri di Dio. 9In tal modo, pensiamo, sipotrà continuare in quello sforzo, che tanto ci sta a cuore, di contribuirealla sintesi felice di (( nova et vetera », di tradizione e di riforma,di conservare e aggiornare il patrimonio della fede affinché la sua intangibilericchezza sia presentata in modo convincente agli uomini deltempo nostro.È perciò evidente che lo sforzo di adeguamento alle nuove esigenzenon si può compiere a prezzo di un travisamento dell'immutabile messaggiodella Rivelazione, del sacro deposito che dobbiamo custodire,evitando profanus vocum novitates. 10Abbiamo assistito dopo il Concilio,come continuazione e integrazione della magnifica tradizione precedente,al fiorire di una ricca ecclesiologia, che, accanto alla cristologia,ha approfondito le verità proposte dai documenti conciliari. Non678910Decr. de past. Episcop. munere in Ecclesia Christus Dominus, n. 17.Decr. de Presbyt. ministerio et vita Presbyterorum ordinis, n. 13.Decr. de apostolatu laicorum Apostolicam Actuositatem, nn. 6, S, 14.Cfr. 1 Cor. 4, 1.Cfr. 1 Tim. 6, 20.


384 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialesempre questo processo è andato di pari passo col sano senso critico,col criterio pastorale, con la ricerca disinteressata e con la probitàscientifica necessaria nei momenti di grande travaglio. Di qui il duplicedovere, di riaffermare l'eterna e intangibile verità pur nel contesto cambiatodella ricerca, del progresso scientifico, della facilità degli scambie delle divulgazioni, e di esprimere nella sua validità transtemporale,adattandola al linguaggio moderno e alla sensibilità nuova la ricchezzaantica e perenne del messaggio della salvezza. I nostri documenti, laintroduzione di nuove istituzioni come la Commissione Teologica internazionale,hanno cercato di rispondere a questa urgente necessità; maoccorre guardare avanti, per convalidare la integrità di tutta la dottrina,senza nessuna mutevolezza corriva alle mode caduche, nelle formedel linguaggio nuovo, al quale, a sua volta, non si pongono preclusionise non quelle della assoluta fedeltà alla Rivelazione e al Magistero infallibiledella Chiesa, del rispetto del sensus fidelium e della edificazionenella carità. Noi ci attendiamo tanto dalla collaborazione leale e costruttivadei teologi di oggi per contribuire all'accostamento del Vangeloalla cultura moderna, com'è avvenuto in altri secoli cruciali nella storiadella Chiesa.Da questa intesa deve continuare su scala sempre più vasta il dialogocon tutti gli uomini, che è stato il programma del nostro Pontificatoenunciato nella nostra prima Enciclica Ecclesiam suam e portato finoraavanti nel nome del Signore, sia all'interno della Chiesa, sia nei contatticol mondo — non credente, non cristiano, non cattolico — perl'instaurazione di rapporti umani, basati sulla collaborazione reciproca,sulla sincerità costruttiva, sulla mitezza, sulla prudenza. Il mondoguarda alla Chiesa, ed essa deve avere la capacità, la preparazione, e imetodi adatti per instaurare e portare avanti il colloquio che conduceall'annuncio del Vangelo di Cristo.Tale impegno nella evangelizzazione deve infondere maggiore fiduciaanche al nostro dilettissimo clero diocesano e regolare, prezioso collaboratoredei Vescovi, chiamato, per mandato specifico e insostituibiledel sacerdozio ministeriale, ad essere tra i fedeli il tramite della graziadi Cristo, a spezzare il pane del suo Corpo sacramentale e della suaParola, a continuare la sua Presenza. I sacerdoti hanno attraversatoe tuttora, qua e là, attraversano un periodo di disagio, di pena, didisorientamento, proprio perché si rendono ben conto che i mezzi pastoralisono spesso inadeguati alle istanze di oggi. Dobbiamo compiere unnuovo sforzo per aiutarli a superare questo momento, e soddisfare al-


Acta Pauli Pp. VI 385l'obbligo che ha la Chiesa di andare incontro, ai vari ministeri, di facilitarliin tutti i modi, di offrire loro i mezzi efficaci per tale esercizio.Il Concilio ha fatto obbligo ai Vescovi di dedicare particolari cure aipropri sacerdoti : 11e in questa linea occorre che il clero si sappiasempre più amato, seguito, ascoltato, messo a parte della azione pastorale,e sia peraltro aiutato ad avvalorare sempre più i metodi pastorali,che hanno pur sempre funzione di strumento, con l'unica realtà checonta, con la preghiera e l'unione con Dio, « l'anima di ogni apostolato» ,ottenuta con la vissuta pietà eucaristica e mariana, e con la consuetudine,assidua e fervorosa, con la Parola di Dio. 12Per quest'opera di evangelizzazione della Chiesa nel mondo noi vogliamoessere in primo luogo al fianco dei nostri fratelli nell'episcopato,per agevolare il loro ministero. Le ansie e le sollecitudini pastorali deiVescovi sono anche le nostre ; e se abbiamo introdotto le note modificazioninella nostra benemerita Curia Romana, ciò non è stato che perrendere sempre più stretti e fecondi il contatto e la collaborazione colcorpo dei Vescovi, che Spiritus Sanctus posuit ... regere Ecclesiam Dei,quam adquisivit sanguine suo. 13Uniti con essi, come Pietro con gli Apostoli, noi guardiamo allepossibilità stupende che si aprono all'azione pastorale della Chiesa nelmondo. Ad esso si schiude un campo sterminato, per coltivare il qualetutte le forze valide debbono essere tese con instancabile generosità evigile comprensione dei segni dei tempi. Vi sarebbe e v'è da tremare,se non ci soccorressero le virtù teologali della fede e della speranza inDio. Vi sono nel mondo oltre tre miliardi e mezzo di uomini, di nostrifratelli, verso i quali il Signore ci comanda di andare a predicare ilVangelo : 14eppure, in confronto con essi, noi siamo una piccola minoranza,il pusillus grex/ 5che tuttavia nella sua piccolezza deve trovarenon la giustificazione a rinunciataria acquiescenza, bensì l'umiltà el'ardire per la sua obbedienza al comando missionario di Cristo.A tale proposito, ci rivolgiamo con grande speranza al laicato cattolicoe soprattutto ai giovani, ai quali vanno le nostre vive simpatiee il nostro affetto paterno. A dispetto di apparenze contrastanti e diatteggiamenti esibizionistici o contestatori, noi abbiamo fiducia nei gio-1112131415Decr. de past. Episcop. munere in Ecclesia Christus Dominus, n. 16.Cfr. 1 Tim. 4, 16.Act. 20, 28.Mt. 28, 19.Lc. 12, 32.25 - A. A. S.


386 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialevani. Ad essi, che talora cercano vie nuove di impegno personale, vorremmoripetere la frase inquietante del Vangelo : Quid hic statis totadie otiosi?. 16La loro sete di assoluto non può essere placata dai surrogatidi ideologie o di esperienze pratiche aberranti. No, i giovani hannoin sé la capacità, l'ingegno, l'inventiva, la fantasia, la forza, lo spiritodi dedizione e di sacrificio, per poter dare il loro contributo alla salvezzadei fratelli : Ite et vos in vineam meam. 11Il Concilio Vaticano IIha chiamato il laicato e la gioventù all'opera dell'evangelizzazione. 18Cirallegriamo di veder attuate queste direttive da un numero crescentedi comunità, mentre auspichiamo per il futuro che tale azione sia piùvasta di quanto non è stata finora. A ciò dovremo guardare, affinchél'azione evangelizzatrice trovi i suoi volenterosi operai in tutti gli stratidella vita ecclesiale. Più fatti e meno parole : è l'invito che facciamoa quanti oggi ci ascoltano.Altrettanto sia detto sull'attività caritativa della Chiesa nel mondo,oggi chiamata a essere presente su frontiere smisurate per aiutare tutticoloro che soffrono. Una magnifica fioritura di iniziative e di opere cidice col linguaggio consolante della realtà che i figli della Chiesavivono col cuore aperto a tutte le tragedie del mondo. I nostri appellinon sono rimasti inascoltati. I numerosi organismi di carità, esistentinei vari Paesi, compiono uno sforzo commovente. E nel coordinarele comuni iniziative e renderle perciò più utili e tempestive, non persostituirsi ad esse, il Pontificio Consiglio Cor Unum, trova la sua naturae finalità. Esso permette di poter prevedere per il futuro che l'azionecaritativa della Chiesa sarà sempre più efficace : a tale sintonia diazione e di generosità noi invitiamo tutti i nostri figli, anzi tutti gliuomini di buona volontà, perché si venga incontro alle tragiche edrammatiche richieste di aiuto — quelle, ad esempio, che in questigiorni ci giungono dall'Africa — per manifestare la vitalità e la credibilitàdella propria fede, e lo sforzo congiunto per il progresso civiledei popoli.(( Lo sviluppo è il nuovo nome della pace », abbiamo scritto a conclusionedell'Enciclica Populorum progressio, n. 87; e questo nome èl'equivalente della carità. La Chiesa è chiamata a favorire la pace e ilprogresso, nell'amore che nasce dal Cuore di Cristo ; essa ben sa che è16Mt. 20, 6.17Ib. 20, 7.18Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad gentes divinitus, nn. 15, 21; Decr. de apostolatulaicorum Apostolicam Actuositatem, nn. 12, 22.


Acta Pauli Pp. VI 387al Cristo, nascosto nel più piccolo dei fratelli, che vanno tutte le puroscure e umili attenzioni rivolte a chi ha fame, a chi ha sete, a chi èprivo di vestito e di casa, e chi è malato e prigioniero ; 19a chi è senzaistruzione e senza dignità, agli umiliati, agli oppressi, agli emarginatiper pregiudizi etnici o razziali. Poiché la Chiesa sa che il giudizio finaleverterà sulla carità e sulla giustizia, essa, da sempre, è al servizio degliuomini suoi figli e fratelli : cerca di favorire con ogni suo mezzo la pace,lo sviluppo dei popoli meno fortunati, meno provvisti economicamente,lottando con pazienza e con speranza, nella mansuetudine del Cristo, perl'avvento di tempi migliori. Essa agisce come il lievito nella pasta,facendo prendere sempre più coscienza, all'umanità, di questa necessariasolidarietà interpersonale. Come abbiamo scritto nella già citataEnciclica, « l'ora dell'azione è già suonata : la sopravvivenza di tantibambini innocenti, l'accesso a una condizione umana di tante famigliesventurate, la pace nel mondo, l'avvenire della civiltà sono in gioco. Atutti gli uomini e a tutti i popoli di assumersi la loro responsabilità ». 2 0Su questa strada la Chiesa è al fianco di quanti si prendono disinteressatamentea cuore le sorti dell'umanità.In tale contesto, pur rivolgendosi questo nostro discorso piuttosto agliaspetti interni della vita ecclesiale, vorremmo qui far un cenno fugacealle relazioni ufficiali che la Sede Apostolica intrattiene con molti degliStati nei quali si organizza la comunità dei popoli : alla loro motivazioneprofonda, cioè, e alle loro caratteristiche.Dall'anno nel quale assumemmo l'ufficio pontificale ad oggi, ilnumero di tali Stati è andato gradualmente aumentando, sino a giungerepoco meno che a raddoppiarsi. Ed è da rilevare che i Paesi che si sonocosì aggiunti a quelli già legati alla Santa Sede da rapporti diplomatici,di antica tradizione cattolica per la maggior parte, sono invece per lopiù di civiltà non occidentale e non cristiana.A rispondere affermativamente alla proposta di allacciare semprepiù numerosi rapporti di tal genere Ci induce, non soltanto la cortesiao le motivazioni spesso generosamente lusinghiere addotte da chi neprende cortesemente l'iniziativa; tanto meno un desiderio di affermazioneumana, o la tentazione di intrometterci in un campo alieno allamissione della Chiesa e della Sede Apostolica ; ma la consapevolezza,1920Cfr. Mt. 25, 34-36.Litt. Encycl. Populorum progressio, n. 80.


388 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeappunto, di un dovere — o almeno di un titolo — che a quest'ultimaspetta proprio per la sua vocazione spirituale e religiosa.Sembra a noi, infatti, che popoli così diversi, i quali non possonocerto da noi attendersi appoggio d'ordine politico o aiuti di valoremateriale, chiedano però alla Sede di Pietro qualcosa che questa può,né deve rifiutarsi di dare, e che forse Essa sola è in grado di dare contanta indiscussa chiarezza e con l'autorità che le viene dalla sua storia,non meno che dalla sua natura : un afflato, cioè, un orientamento,un'ispirazione morale che tutti, confusamente talvolta, sentono doveranimare e guidare la vita delle Nazioni e i loro vicendevoli rapporti.Il che la Santa Sede fa, non solo proclamando princìpi, ma partecipando,anche come membro di pieno diritto, ancorché con caratteristichedel tutto particolari alla vita della comunità internazionale e condividendone,nel modo che le si addice, i concreti problemi e le responsabilità.Senza andarne alla ricerca, la Santa Sede non respinge, di norma,anzi è lieta di accettare l'invito ad un rapporto nel quale Essa vede unmezzo di servizio, congeniale alle sue possibilità e alle sue funzioni.Rapporto che Essa vuole, per parte sua, fiducioso e leale ; rispettosodella sovranità e dei diritti di tutti gli Stati, ma libero nell'espressionedel suo giudizio per la salvaguardia dei diritti e della vita della Chiesa,così come per il riconoscimento delle prerogative della persona umana,ed il rispetto di ogni legittima esigenza dello spirito e dell'ordinemorale ; rapporto tale pertanto da consentire una valida collaborazioneal servizio dei grandi interessi comuni a tutti gli Stati e alla interacomunità dei popoli.È questo lo spirito che ha guidato la Santa Sede nella sua azione dipace. Non crediamo di poterci limitare ad appoggiare, in questo campo,iniziative altrui : che, del resto, se buone noi incoraggiamo, benediciamo,e che sul nostro appoggio volonteroso sempre possono contare. Riteniamonostro dovere farci com'è possibile, attivi promotori di pace e di pacificazione,là, soprattutto, dove manchi, o venga meno, o sia insufficientel'opera di altri : non per sostituirci ai più diretti responsabili, ma perchéconsapevoli che nessuno più di noi ne ha responsabilità davanti a Dio.Non ci tratterranno su questa strada, né la coscienza della modestiadei nostri mezzi, né lo scoramento per la scarsezza dei risultati o per gliostacoli tenacemente insorgenti. Ma ci sosterrà il pensiero del dovere compiuto;e la fiducia che la pace, possibile benché difficile, conquisteràfinalmente le menti e le volontà degli uomini.


Acta Pauli Pp. VI 389Questa consapevolezza ha indotto la Sede Apostolica, proprio inquesti giorni, ad accogliere positivamente l'invito a prender parte allaConferenza per la sicurezza e la cooperazione in Europa che si apriràad Helsinki agli inizi del prossimo luglio : iniziativa che interessa nonl'Europa soltanto ma, per ciò che questa significa, l'intera famigliadelle Nazioni. La partecipazione della Santa Sede, discreta, senzadubbio, come è richiesto dalla sua stessa condizione, vuol esprimereincoraggiamento all'ardua impresa e sottolineare l'importanza preminentedei fattori morali e di diritto fra le condizioni che possono assicurarnela felice riuscita.Ciò si collega, a nostro avviso, benché su un piano distinto, a quelcampo vastissimo di azione pastorale, educativa, missionaria, socialee internazionale, che la Chiesa è chiamata a compiere per la santificazionedei suoi membri, per la salvezza spirituale del mondo e per ilprogresso dei popoli ; tutte le forze valide debbono sentirsi impegnate.Un nuovo fremito di vita e di generosità, un nuovo slancio di fede e diopere deve pervadere l'intera comunità ecclesiale per i traguardi che lesi aprono dinanzi. Dobbiamo avere coscienza che un'ora particolarebatte al quadrante della storia del mondo. E tutti, uniti nell'amore, emossi da profonda concordia di intenti, dobbiamo saperci chiamati acollaborare all'opera che Dio vuole da ciascuno di noi, per la gloria delsuo Nome, per l'avvento del suo Regno. La Chiesa, uscita dal Conciliocol volto rinnovato, se è stata a volte turbata dagli opposti schieramenti,porta in sé nuovi semi di vitalità, che fanno bene sperare per unavigorosa fioritura di santità e di opere, nella grazia di Dio. Non sono ledivisioni, le incomprensioni, i sospetti reciproci che favoriscono l'operadella Chiesa nel momento presente ; essi, invece la intralciano e la paralizzano.La confusione dottrinale e l'indisciplina fanno impallidire dalvolto della Chiesa la sua fulgida bellezza di Sposa di Cristo, e ne intorbidanoi contorni davanti agli occhi sereni dei fedeli e di quanti ad essaguardano come alla città posta sul monte 21come al Vessillo levato sulleNazioni. 22Non così, non così si può offrire al mondo di oggi, minatoall'interno da ideologie e da prassi contrarie non solo al Vangelo maalla stessa dignità umana, quell'esempio di cui esso ha bisogno, mostrandoglile virtù evangeliche della povertà, dell'umiltà, della purezza,della pazienza, della carità, dell'eroismo. Di qui la necessità di un2122Cfr. Mt. 5, 14.Cfr. Is. 5, 26.


390 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialerilancio vigoroso dello spirito evangelico, che noi amiamo vedere nell'iniziativadell'Anno Santo : movimento di purificazione, di riconciliazione^di santità interiore e di solidarietà fraterna,. che culminerà a Romanel prossimo 1975, e che già si sta attuando in tutte le Chiese locali, apartire dalla scorsa Pentecoste. Un profondo rinnovamento spiritualedeve animare i cristiani, far sentire loro il dovere di essere il sale dellaterra, la luce del mondo. 23La Chiesa ! Quale dono ci ha fatto il Signore con la sua Chiesa ! « Èumile e maestosa. Professa di integrare ogni cultura e di assumere insé ogni valore, e vuol essere nel medesimo tempo il focolare dei piccoli,dei poveri, della moltitudine semplice e miserabile. Non cessa unistante ... di contemplare Colui che è insieme il Crocifisso e il Risorto,l'uomo del dolore e il Signore della gloria — il Vinto dal Mondo e ilSalvatore del Mondo ». 2 4La Chiesa! È questo l'anelito profondo di tutta la nostra vita, ilsospiro incessante, intrecciato di passione e di preghiera, di questi annidi Pontificato, da quando il Signore ha voluto affidarci la cura degliagnelli e delle pecore, in pegno di un amore misterioso di cui scopriremoil filo segreto solo in Cielo, e che a nostra volta ci obbliga giornoper giorno a una risposta d'amore : Tu sois, quia amo te. 25Questoamore per Cristo e per la Chiesa ci ha spinti a conservarne e a garantirnein questi anni l'unità, la piena concordia. La grazia di Dio ci hadato aiuto : ma dobbiamo far di tutto, insieme con i Fratelli nell'episcopato,con i sacerdoti, con i laici, affinché questa unità, che è fruttoconsolantissimo e segno di riconoscimento per il mondo, 26rimanga, siraffermi, ingigantisca. È il comando estremo del Cristo, dall'altaredell'ultima Cena : Ut omnes unum sint! 27 Ut sint consummati in unum. 2 *Tale comando, come continuerà a muovere e a sorreggere con la francacollaborazione dei nostri fratelli separati, l'azione ecumenica finorasvolta con tanta speranza e con sicuro progresso, così deve sostenere ilcammino della Chiesa, alla quale abbiamo dato il cuore e la vita. Adessa il nostro comune amore, i nostri pensieri, il nostro servizio, per-23Mi. 5, 13-14.24H. De Lubac, Meditazione sulla Chiesa, in La Teologia dopo il Vaticano II,Brescia 1867, p. 327.25Io. 21, 15-17.26Cfr. Io. 17, 21-23.27Io. 17, 21.28Ib. 17, 23.


Acta Pauli Pp. VI 391che è il disegno visibile dell'amore di Dio per l'umanità, il sacramentodella salvezza: Madre dei Santi, immagine / della città superna; / delSangue incorruttibile / conservatrice eterna ... / campo di quei che sperano,f Chiesa del Dio vivente!. 29Sono parole profonde di un geniodella letteratura, di cui celebriamo in questo 1973 il centenario dellamorte, Alessandro Manzoni. Ma, per esprimere il nostro amore allaChiesa, diremo, con un genio della santità, che anche quest'anno abbiamocommemorato, Suor Teresa di Gesù Bambino : Io amo la Chiesa,mia madre! 30Tutti ci rafforzi in questo amore, la Vergine Santissima, Madredella Chiesa, a cui affidiamo con trepida speranza il Nostro serviziopontificale e tutti voi, fratelli e figli carissimi. E per tutti confortarcinei comuni propositi di fedeltà, scendano le benedizioni divine, dellequali la Nostra vuol essere pegno e riflesso : in Nomine Patris, et Filiiet Spiritus Sancti !IXIn Aede Sixtina habita bonarum artium cultoribus ob inauguranda religiosaArtis opera huius aetatis apud Vaticanum Museum collecta. *Signori!Voi vedete, questa apertura d'una nuova Collezione d'Arte religiosamoderna in Vaticano assume subito l'aspetto d'una cerimoniasacra : pregando, cantando, noi varchiamo le soglie di questoultimo reparto dei Musei Vaticani, or ora allestito per raccogliereopere d'arte, che il genio espressivo del nostro tempo ha prodotto noncerto pensando alla loro presente collocazione, e nemmeno intendendo,per la maggior parte almeno di esse, di destinarle precisamente alculto religioso ufficiale.Pensate intanto : i nostri passi muovono da questa Cappella Sistina,luogo, se altro mai fu, dove l'Arte religiosa diede saggio della suapotenza, dispiegando nelle sue immagini quel concerto di grandezzaideale e di bellezza estetica, che ancora forma e formerà, finché i secoli29A. Manzoni, Inni Sacri, La Pentecoste.30Cfr. Manuscrits autobiographiques de sainte Thérèse de l'Enfant Jésus, Lisieux1957, p. 229.* Die 23 mensis iunii a. 1973.


392 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialene rispetteranno la pur caduca materia, uno degli incantesimi piùsuggestivi e stimolanti dell'umana civiltà. Muovono dalla CappellaSistina, non solo per l'ubicazione della nuova Galleria, localmentecontigua alla Cappella Sistina medesima, ma perché l'idea d'onorarearte ed artisti di questa nostra età, che al soggetto religioso hannorivolto opera libera e degna, sorse appunto, come ognuno sa, proprioin questo esaltante cenacolo, durante una memorabile cerimonia, sottola martellante interrogativa questione : l'Arte religiosa è frutto d'altrae ormai sorpassata stagione dello spirito umano, ovvero è e può esserloanche di questa nostra moderna stagione, ove la radice religiosa sembraaver perduto tanto della sua magica virtù ispiratrice? Formulando questadomanda noi sceglievamo, fino da quel primo momento generatore,il criterio direttivo, che poi ha presieduto alla composizione della collezione,che ora stiamo per inaugurare ; e cioè : noi ora intendiamo occuparcidelle espressioni artistiche, dalle quali tacitamente traspare, opalesemente si afferma un riferimento, un'intenzione, un soggetto religioso,liberamente concepito dall'Artista, e lasciamo da parte di propositole opere, che pur dall'Arte prendono nome e ispirazione, mache decisamente sacre si chiamano, perché destinate e qualificate per ilculto sacro.Ebbene, chiedevamo allora collettivamente a noi stessi : esiste oggi,proprio nel quadro della nostra vissuta esperienza, un'Arte religiosa,attuale, moderna, figlia del nostro tempo e gemella dell'Arte profana,che ancora assilla ed incanta l'occhio, ed anche lo spirito dell'uomo delnostro secolo? Vi era sì, un'improvvisa risposta rassicurante e positiva,ma non priva di dubbio e di mortificazione, dovendosi restringere talerisposta a qualche caso e a qualche nome, ben degno del suffragio dellastima comune, quasi che si trattasse di casi e di nomi isolati, e sotto certiaspetti, velati da qualche timidezza, schiva di confrontarsi con le superbetradizioni del passato, ovvero con le più qualificate affermazioni dell'Artecontemporanea. Sì, dicevamo allora; ancor oggi abbiamo Artisti capacidi misurarsi con le pretese dei soggetti religiosi, e abbiamo opere d'Artereligiosa, anche se non propriamente sacra, che fanno a buon dirittoparlare di sé ; ma Artisti ed opere di tal genere dove sono? Quanti e quantesono? E la Chiesa, sempre legittima arbitra di giudicare quanto allasua religione si riferisce, che cosa ne pensa? Che cosa ne dice? Due fenomenibalenarono allora, non senza provocare un certo disagio, ai nostrispiriti ; primo : la Chiesa fu maestra di Arte, e cultrice nel passato e conservatricedel passato ; la sua grande tradizione s'è poi rallentata e quasi


Acta Pauli Pp. VI 393isterilita ; dov'è, ad esempio, in questo domicilio delle sue glorie artistichedei secoli andati un posto per noi moderni? La Chiesa avrebbe solomusei, gelosi custodi dei lavori degli antichi artisti, solo perciò superbie magnifici cimiteri, da offrire alla nostra ammirazione e alla nostraimitazione? La Chiesa s'è fermata alla storia ormai spenta dei tempitrascorsi? E secondo : se una cittadinanza nei nobili recinti della Chiesaufficiale anche per i figli dell'Arte del nostro secolo potesse venire indiscussione, non sarebbe negativa la risposta? Noi, dicono questi figli,quasi tuttora estranei a queste stanze privilegiate, abbiamo fatto moltocammino, allontanandoci dai sentieri, che soli sembrano condurre a questeporte : i sentieri della perfezione classica, i sentieri dove la bellezzaestetica, dove la dignità intuitiva della forma, dove un pensiero chiaro,sia pure drammatico e romantico, si pronuncia ; i sentieri rivolti all'altruiimmediata comprensione, non sono più, in un certo senso almeno,i nostri sentieri ; non entreremo dunque noi mai più in questo regno delBello, che solo al vederlo conquide, del Vero che solo dall'occhio espertodella fede ha la sua beata attenzione, del Buono, che solo ragioni trascendentie universali possono sostenere? La filosofia dell'Arte per noi, sipensava, non ha più a sua guida alcuna lampada valida. E allora?E allora, ci siamo chiesti noi custodi di questo giardino terrestredell'Arte religiosa, quali vostri titoli, quali vostri valori potrebbero tuttoragiustificare l'ammissione entro queste soglie? Ecco la risposta offertada questa nuova collezione, la quale, aprendo le porte ad opere modernedi arte religiosa, intende porre in evidenza alcuni canoni dellaconcezione della Chiesa in ordine all'arte religiosa stessa; sarebbelungo parlarne; vi accenniamo appena, non foss'altro per giustificarenoi stessi di fronte a questa novità. Innanzi tutto, non è vero che soloalcuni determinati criteri dell'Arte dei tempi passati abbiano qui liberoed esclusivo ingresso; secondo, non è vero, a noi sembra, che i criteridirettivi dell'arte contemporanea siano segnati soltanto dall'improntadella follia, della passionalità, dell'astrattismo puramente cerebrale earbitrario ; sì, l'Artista moderno è soggettivo, cerca più in se stesso, chefuori di sé i motivi dell'opera sua, ma proprio per questo è spesso eminentementeumano, è altamente apprezzabile. Molti Artisti hanno sostituitola psicologia all'estetica ; questa è certamente un'evoluzione, spessopericolosa e sconcertante, ma più spesso si fa idonea a penetrare nelsantuario dello spirito e ad essere da noi, alunni e maestri di Spirito,maggiormente apprezzata. In ogni caso, cotesta Arte, che nasce più daldi dentro che dal di fuori, è documento che non solo ci interessa, ma ci


394 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeobbliga a conoscerla; vogliamo dire, a leggervi dentro l'anima dell'Artista,anzi l'anima contemporanea, di cni egli, sciente o no, si fa interpretee specchio sensibile. Diciamo di più : anche in cotesta anima, quella dell'uomospontaneamente religioso (perché religiosi siamo tutti, metafisicamente,in qualche misura), si dispiega talora qualche voce estremamenteoriginale, alcune volte con virgineo candore, altre volte con straordinariovigore. Cioè diciamo apertamente : esiste ancora, esiste anche in questonostro arido mondo secolarizzato, e talvolta perfino guasto di profanazionioscene e blasfeme, una capacità prodigiosa (ecco la meravigliache andiamo cercando!) di esprimere, oltre l'umano autentico, il religioso,il divino, il cristiano.Chi riflette a queste nostre ragioni, forse più pastorali, che filosoficheed estetiche, vorrà accogliere, noi speriamo, con riverenza e consimpatia l'iniziativa, che oggi inauguriamo, umili e fieri che ciò avvengain questa nostra Casa, dove l'Arte, la grande Arte, ha avuto e conservai suoi più insigni documenti, ma dove essa certo non disdegna, in virtùdella parentela religiosa, d'avere accanto come nuova sorella, l'Artecontemporanea.Ebbene, la Galleria, che noi oggi offriamo allo sguardo curioso ocritico del pubblico, ha per ora una pretesa dominante, quella d'esseredocumentaria. Documentaria, ancor più che dell'Arte, dell'Artistamoderno, il quale è Profeta e Poeta, a suo modo, dell'uomo d'oggi,della sua mentalità, della società moderna ; e se la presente documentazioneartistica nostra ci attesta che i valori religiosi vi sono liberamentee felicemente espressi, noi siamo felici e pieni di speranza. Porsenon tutti i visitatori condivideranno egualmente la nostra felicità,ma tutti la speranza, sì. Perché nasce spontaneo e convalidato l'auspicioche da questa prima rassegna d'Arte religiosa moderna, posta accanto,se non a confronto, con lo sfoggio circostante dei capolavorivaticani, scaturisca una novella tradizione artistica, e si avvalori neicuori degli Artisti la convinzione che la Chiesa cattolica è tuttora esempre loro estimatrice, fautrice e protettrice ; e che onorando le operequi esposte, ella attende sull'amplissimo orizzonte del mondo odiernola fioritura di una primavera nuova dell'Arte religiosa postconciliare.Noi sentiamo il dovere di ringraziare tutti coloro che hanno favoritoquesta iniziativa ; e primi lo siano gli Artisti, specialmente quelliche generosamente hanno offerto opere loro alla nascente collezione, equelli che ne hanno agevolato la raccolta. E poi ringraziamo quelli chein possesso di quadri o di oggetti d'arte qui esposti ce ne hanno fatto


Acta Pauli Pp. VI 395munifico dono, come quanti hanno contribuito con offerte, con aiuti eprestazioni di vario genere all'esito dell'impresa. Basti dire ch'essagiunge a compimento, senza che ne sia stato gravato il già difficilebilancio della Santa Sede, né tanto meno il peculio destinato alle operebuone. In particolare la nostra riconoscenza si rivolge ai promotoridella impresa medesima, come gli operatori ausiliari : sacrifici personali,viaggi, ricerche, studi, esperimenti, preparativi, fatiche e lavorosenza risparmio meritano il nostro plauso e la nostra gratitudine.Confidiamo che ciò sia anche da parte vostra.Salutiamo infine con animo grato e riverente le Personalità, lequali hanno accolto l'invito a partecipare a questa apertura della Collezione;la loro presenza, mentre compensa le laboriose cure dei promotori,costituisce un collaudo prezioso all'opera compiuta. Grazie dicuore anche da parte nostra personale.E nella fiducia che il Signore voglia tutto accogliere come omaggioa Lui reso, passiamo insieme alla visita inaugurale della Collezioned'Arte religiosa moderna, che si apre davanti a noi.


396 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale<strong>ACTA</strong> SS. CONGREGATIONUMSACRA CONGREGATIO PRO DOCTRINA FIDEIcirca Catholicam Doctrinam de Ecclesia contra nonnullos errores hodiernostuendam.DECLARATIOMysterium Ecclesiae, a Concilio Vaticano II nova luce illustratum,iterum iterumque considerationi subiectum est in pluribus theologorumeditis scriptis. Ex quibus haud pauca profecto iuvarunt ad illudmysterium magis intellegendum; sed quaedam sermone ambiguo autetiam erroneo doctrinam catholicam obscuraverunt, ac nonnunquameo usque processerunt, ut etiam in rebus fundamentalibus fidei catholicaerepugnarent.Cum igitur opus fuit, non defuerunt plurium nationum Episcopiqui, pro suo officio « depositum fidei purum et integrum servandi ))suoque munere « Evangelium indesinenter annuntiandi », 1declarationibusinter se affinibus, christifideles suae curae commissos a periculoerrandi defenderent. Ac praeterea, secundus Synodi Episcoporum GeneralisCoetus, de sacerdotio ministeriali tractans, aliqua doctrinaecapita haud levis ponderis, ad constitutionem Ecclesiae quod attinet,exposuit.Sacra pariter Congregatio pro Doctrina Fidei, cuius officium est(( doctrinam de fide et moribus in universo orbe catholico tutari », 2nonnullas veritates ad mysterium Ecclesiae pertinentes et hodie negatasaut in periculum adductas, vestigia in primis sequens utriusqueConcilii Vaticani, colligere atque declarare intendit.1DE UNICA CHRISTI ECCLESIAUnica est Ecclesia, « quam Salvator noster, post resurrectionemsuam Petro pascendam tradidit (cf. Io. 21, 17), eique ac ceteris Apo-12Paulus VI, Adhort. apost. Quinque iam anni, A.A.S. 63 (1971), p. 99.Paulus VI, Const. apost. Regimini Ecclesiae universae, A.A.S. 59 (1967), p. 897.


Sacra Congregatio pro doctrina Fidei 397stolis diffundendam et regendam commisit (cf. Mt. 18, 18 ss.) et in perpetuumut columnam et firmamentum veritatis erexit (cf. 1 Tim. 3,15) » ;atque haec Christi Ecclesia, « in hoc mundo ut societas constituta etordinata, subsistit in Ecclesia catholica, a Successore Petri et Episcopisin eius communione gubernata )). 3Haec Concilii Vaticani II declaratioillustratur eiusdem Concilii verbis, secundum quae « per solam ...catholicam Christi Ecclesiam, quae generale auxilium salutis est, omnissalutarium mediorum plenitudo attingi potest », 4atque eadem catholicaEcclesia « omni a Deo revelata veritate et omnibus mediis gratiaeditata est )), 5quibus Christus suam communitatem messianicam pollerevoluit. Quod non impedit, quominus eadem Ecclesia, in hac sua terrenaperegrinatione, « in proprio sinu peccatores complectens, sanctasimul et semper purificanda » sit, 6et quominus (( extra eius compaginem», nominatim in Ecclesiis vel communitatibus ecclesialibus, quaeimperfecta communione cum Ecclesia catholica coniunguntur, « elementaplura sanctificationis et veritatis inveniantur, quae ut donaEcclesiae Christi propria, ad unitatem catholicam impellunt ». 7Quae cum ita sint, « necessarium est catholicos cum gaudio agnoscereet aestimare bona vere christiana, a communi patrimonio promanantia,quae apud fratres a nobis seiunctos inveniuntur », 8atquestudiosos esse redintegrandae unitatis inter universos christianos, communiconatu purificationis atque renovationis, 9ut voluntas Christiadimpleatur et christianorum divisio desinat officere Evangelio perorbem proclamando. 10Confiteri tamen iidem catholici debent se divinaemisericordiae dono ad illam Ecclesiam pertinere, quam Christuscondidit et quae a successoribus Petri ceterorumque Apostolorum dirigitur,penes quos integra ac viva perstat primigenia communitatisapostolicae institutio atque doctrina, perenne eiusdem Ecclesiae veri-3Conc. Vat. II: Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 8; ConstitutionesDecreta Declarationes, editio Secretariae Generalis, Typis Polyglottis Vaticanis, 1966,p. 104 s.4Conc. Vat. II: Decr. de Oecumenismo Unitatis redintegratio, n. 3; Const. Decr.Decl., p. 250.5Ibid., n. 4; Const. Decr. Decl., n. 252.6Conc. Vat. II: Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 8; Const. Decr.Decl., p. 106.7Ibid.; Const. Decr. Decl., p. 105.8Conc. Vat. II: Decr. de Oecumenismo Unitatis redintegratio, n. 4; Const. Decr.Decl., p. 253.9Cf. ibid., n. 6-8; Const. Decr. Decl., pp. 255-258.10Cf. ibid., n. 1; Const. Decr. Decl., p. 243.


398 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialetatis et sanctitatis patrimonium. 11Quare christifidelibus sibi fingereñon licet Ecclesiam Christi nihil aliud esse quam summam quamdam— divisam quidem, sed adhuc aliqualiter unam —- Ecclesiarum et communitatumecclesialium ; ac minime iis liberum est tenere Christi Ecclesiamhodie iam nullibi vere subsistere, ita ut nonnisi finis existimandasit, quem omnes Ecclesiae et communitates quaerere debeant.2DE INFALLIBILITATE ECCLESIAE UNIVERSAE(( Quae Deus ad salutem cunctarum gentium revelaverat, eadem benignissimedisposuit ut in aevum integre permanerent ». 1 2QuapropterEcclesiae commisit thesaurum verbi Dei, in quo servando, scrutandoatque vitae applicando Pastores et plebs sancta conspirant. 13Ipse igitur omnimode infallibilis Deus Populum suum novum, quiest Ecclesia, dignatus est participata quadam infallibilitate donare,quae intra limites continetur rerum fidei et morum, quaeque valetcum universus ille populus aliquod caput doctrinae, ad eas res pertinens,indubitanter tenet; quae demum iugiter pendet e sapienti providentiaet unctione gratiae Sancti Spiritus, qui Ecclesiam usque ad gloriosumDomini eius adventum, in omnem inducit veritatem. 14De hac PopuliDei infallibilitate Concilium Vaticanum II declarat : « Universitasfidelium, qui unctionem habent a Sancto (cf. 1 Io. 2, 20 et 27), incredendo falli nequit, atque hanc suam peculiarem proprietatem mediantesupernaturali sensu fidei totius populi manifestat, cum "abEpiscopis usque ad extremos laicos fideles " (S. Augustinus, De Praed.Sanet. 14, 27) universalem suum consensum de rebus fidei et morumexhibet ». 1 5Sanctus autem Spiritus Populum Dei illuminat et auxilio suo iuvat,prout est corpus Christi hierarchica communione unitum. Quod ConciliumVaticanum II indicat addendo verbis suis modo allatis : « Illoenim sensu fidei, qui a Spiritu veritatis excitatur et sustentatur, Po-11Cf. Paulus VI, Litt. encycl. Ecclesiam suam, A.A.S. 56 (1964), p. 629.12Conc. Vat. II: Const. dogm. de divina Revelatione Dei verbum, n. 7; Const.Decr. Decl., p. 428.13Cf. ibid., n. 10; Const. Decr. Decl., p. 431.14Cf. ibid., n. 8; Const. Decr. Decl., p. 430.15Conc. Vat. II: Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 12; Const. Decr.Decl., p. 113 s.


Sacra Congregatio pro doctrina Fidei 399pulus Dei sub ductu Sacri Magisterii cui fideliter obsequens, iam nonverbum hominum, sed vere accipit verbum Dei (cf. 1 Thess. 2, 13)," semel traditae sanctis fidei " (lud. 3) indefectibiliter adhaeret, rectoiudicio in eam profundius penetrat eamque in vita plenius applicat ». 1 6Profecto christifideles, muneris prophetici Christi suo modo participes,17multifarie ad id operam conferunt, ut intellegentia fidei in Ecclesiaincrementum capiat. « Crescit enim — ita ait Concilium VaticanumII — tam rerum quam verborum traditorum perceptio, tum excontemplatione et studio credentium, qui ea conferunt in corde suo(cf. Lc. 2, 19 et 51), tum ex intima rerum spiritualium quam experiunturintelligentia, tum ex praeconio eorum qui cum episcopatus successionecharisma veritatis certum acceperunt ». 1 8Ac Summus PontifexPaulus VI animadvertit Ecclesiae Pastores suum « testimonium »proferre « positum et infixum in sancta Traditione sacrisque Bibliisatque totius Populi Dei vita alitum ». 1 9Sed ad solos hos Pastores, Petri ceterorumque Apostolorum successores,ex divina institutione pertinet authentice, id est auctoritateChristi diversis modis participata, docere fideles; quibus satis haberenon licet eos audire velut doctrinae catholicae peritos, sed qui iisnomine Christi docentibus obsequi debent adhaesione congrua mensuraeauctoritatis, qua pollent et qua uti intendunt. 20Ideo ConciliumVaticanum II, vestigia Concilii Vaticani I persequens, docuit Christumin Petro instituisse (( perpetuum ac visibile unitatis fidei et communionisprincipium et fundamentum » : 21ac Summus Pontifex Paulus VIasseruit : « Magisterium Episcoporum credentibus signum est ac viaqua verbum Dei recipiant atque agnoscant v. 22Quantumvis igitur SacrumMagisterium ex contemplatione, vita et investigatione fideliumfructus percipiat, eius munus non reducitur ad sanciendum eorum iamexpressum consensum; quin potius, in verbo Dei scripto vel tradito16Ibid.; Const. Decr. Decl., p. 114.17Cf. ibid., n. 35; Const. Decr. Decl., p.. 157.18Conc. Vat. II: Const. dogm. de divina Revelatione Dei Verbum, n. 8; Const.Decr. Decl., p. 430.19Paulus VI, Adhort. apost. Quinque iam anni, A.A.S. 63 (1971), p. 99.20Cf. Conc. Vat. II: Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 25; Const.Decr. Decl., p. 138 s.21Ibid., n. 18; Const. Decr. Decl., p. 124 s. Cf. Conc. Vat. I: Const. dogm. Pastoraeternus, Prologus; Conciliorum Oecumenicorum Decreta ì , ed. Istituto per le ScienzeReligiose di Bologna, Herder, 1973, p. 812 (Denz.-Schön. 3051).22Paulus VI, Adhort. apost. Quinque iam anni, A.A.S. 63 (1971), p. 100.


400 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeinterpretando et explicando, illum consensum etiam praevenire etrequirere potest. 23Ipse demum Populus Dei, ne, in uno corpore Dominisui, unius fidei communionem deperdat (cf. Eph. 4, 4 et 5), interventuet auxilio Magisterii tum maxime indiget, cum in eius sinucirca doctrinam credendam aut tenendam dissensiones oriuntur etmanant.3DE INFALLIBILITATE MAGISTERII ECCLESIAEIesus Christus autem Magisterium Pastorum, quibus munus commisitdocendi Evangelium universo Populo suo totique familiae humanae,congruo infallibilitatis charismate circa res fidei et morum instructumesse voluit. Quod, cum non procedat ex novis revelationibus,quibus Successor Petri Collegiumque Episcoporum fruantur, 24ipsos noneximit a cura perscrutandi, aptis mediis adhibitis, divinae revelationisthesaurum in Sacris Litteris, quibus veritas incorrupte docetur,quam Deus salutis nostrae causa conscribi voluit, 25atque in viva, quaeest ab Apostolis, Traditione. 26In munere autem suo adimplendo, EcclesiaePastores assistentia Spiritus Sancti gaudent, quae apicemsuum attingit, quando Populum Dei tali modo erudiunt, ut, ex promissionibusChristi in Petro ceterisque Apostolis datis, doctrinamnecessario immunem ab errore tradant.Quod quidem evenit, cum Episcopi per orbem dispersi, sed in communionecum Successore Petri docentes, in unam sententiam tamquamdefinitive tenendam conveniunt. 27Quod manifestius etiam habetur, etquando Episcopi actu collegiali — sicut in Conciliis Oecumenicis —una cum visibili eorum Capite, doctrinam tenendam definiunt, 28et23Cf. Conc. Vat. I: Const. dogm. Pastor aeternus, cap. 4; Conc. Oec. Decr. 3 ,p. 815 s. (Denz.-Sctiön. 3069, 3074). Cf. etiam Decr. S. Congr. S. Off. Lamentabili, n. 6,A.S.S. 40 (1907), p. 471 (Denz.-Schön. 3406).24Conc. Vat. I: Const. dogm. Pastor aeternus, cap. 4; Conc. Oec. Decr. 3 , p. 816(Denz.-Schön. 3070). Cf. Conc. Vat. II: Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium,n. 25, et Const. dogm. de divina Revelatione Dei Verbum, n. 4; Const. Decr. Decl.,p. 141 et 426.25Cf. Conc. Vat. II: Const. dogm. de divina Revelatione Dei Verbum, n. il;Const. Decr. Decl., p. 434.26Cf. ibid., n. 9 s.; Const. Decr. Decl., pp. 430-432.27Cf. Conc. Vat. II: Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 25; Const.Decr. Decl., p. 139.28Cf. ibid., n. 25 et 22; Const. Decr. Decl., pp. 139 et 133.


Sacra Congregatio pro doctrina Fidei 401quando Romanus Pontifex « ex cathedra loquitur, id est, cum omniumchristianorum Pastoris et Doctoris munere fungens, pro suprema suaapostolica auctoritate doctrinam de fide vel moribus ab universa Ecclesiatenendam definit w. 29Secundum autem catholicam doctrinam, infallibilitas MagisteriiEcclesiae non solum ad fidei depositum se extendit, sed etiam ad ea,sine quibus hoc depositum rite nequit custodiri et exponi. 30Extensiovero illius infallibilitatis ad ipsum fidei depositum, est veritas quamEcclesia inde ab initiis pro comperto habuit in promissionibus Christiesse revelatam. Qua nixum veritate, Concilium Vaticanum I materiamfidei catholicae definivit : « Fide divina et catholica ea omnia credendasunt, quae in verbo Dei scripto vel tradito continentur et ab Ecclesiasive sollemni iudicio, sive ordinario et universali magisterio tamquamdivinitus revelata credenda proponuntur )). 31Ea ergo fidei catholicaeobiecta — quae dogmatum nomine nuncupantur — necessario sunt etquovis tempore fuerunt incommutabilis norma, sicut pro fide, itaetiam pro scientia theologica.4DE DONO INFALLIBILITATIS ECCLESIAE NON EXTENUANDOEx iis quae dicta sunt de extensione et condicionibus infallibilitatisPopuli Dei ac Magisterii Ecclesiae, consequitur nequaquam christifidelibusfas esse agnoscere in Ecclesia fundamentalem tantum, utquidam contendunt, in vero permanentiam, quae componi possit cumerroribus passim diffusis in sententiis, quas Ecclesiae Magisterium definitivetenendas docet, aut in Populi Dei indubitanti consensu de rebusfidei et morum.Verum quidem est fide salutari homines sese con vertere ad Deum, 32qui in Iesu Christo Filio suo se revelat ; sed perperam quis inde inferatEcclesiae dogmata, quae alia mysteria exprimunt, parvi fieri aut etiam29Conc. Vat. I: Const. dogm. Pastor aeternus, cap. 4; Conc. Oec. Decr. 3 , p. 816(Denz.-Schön. 3074). Cf. Conc. Vat. II: ibid., n. 25; Const. Decr. Decl., pp. 139-141.30Cf. Conc. Vat. II: Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 25; Const.Decr. Decl., p. 139.31Conc. Vat. I: Const. dogm. Dei Filius, cap. 3; Conc. Oec. Decr?, p. 807 (Denz.-Schön. 3011). Cf. C.I.C., can. 1323, § 1 et 1325, § 2.32Cf. Conc. Trid. Sess. 6: Decr. de Iustificatione, cap. 6; Conc. Oec. Decr. 1 , p. 672(Denz.-Schön. 1526); cf. etiam Conc. Vat. II: Const. dogm. de divina RevelationeDei Verbum, n. 5; Const. Decr. Decl., p. 426.26 - A. A.. S.


402 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialenegari posse. Quinimmo conversio ad Deum, quam fide praestare debemus,oboeditio quaedam est (cf. Rom. 16, 26), quae aptetur oportetnaturae Revelationis divinae eiusque exigentiis. Haec autem Revelatioin toto ordine salutis enarrat, et christianorum moribus applicandumdocet, mysterium Dei, qui Filium suum misit in mundum (cf. 1 Io.4, 14) ; ac praeterea ipsa postulat, ut, plenum intellectus et voluntatisobsequium Deo revelanti praestantes, 33bono nuntio salutis assentiamurprout a Pastoribus Ecclesiae infallibiliter docetur. Christifideles igiturper fidem sese convertunt, sicut oportet, ad Deum in Christo sese revelantem,cum adhaerent ipsi in tota fidei catholicae doctrina.Exsistit profecto ordo ac veluti hierarchia dogmatum Ecclesiae, cumdiversus sit eorum nexus cum fundamento fidei. 34Haec autem hierarchiasignificat quaedam ex dogmatibus inniti aliis tamquam principalioribusiisdemque illuminari. Omnia autem dogmata, quippe quaerevelata sint, eadem fide divina credenda sunt. 355DE NOTIONE INFALLIBILITATIS ECCLESIAE NON CORRUMPENDATransmissio Revelationis divinae ab Ecclesia in difficultates variigeneris incurrit. Hae autem oriuntur ex eo, quod arcana Dei mysteria(( suapte natura intellectum humanum sic excedunt, ut etiam revelationetradita et fide suscepta, ipsius tamen fidei velamine contecta etquasi caligine obvoluta maneant )) ; 36atque etiam ex historica exprimendaeRevelationis condicione.Ad hanc historicam condicionem quod attinet, initio observandumest sensum, quem enuntiationes fidei continent, partim pendere e linguaeadhibitae vi significandi certo quodam tempore certisque rerumadiunctis. Praeterea, nonnumquam contingit, ut veritas aliqua dogmaticaprimum modo incompleto, non falso tamen, exprimatur, ac33Cf. Conc. Vat. I: Const. de Fide Catholica Dei Filius, cap. 3; Conc. Oec.Decr?, p. 807 (Denz.-Schön. 3008); cf etiam Conc. Vat. II: Const. dogm. de DivinaRevelatione Dei Verbum, n. 5; Const. Decr. Decl., p. 426.34Cf. Conc. Vat. II: Decr. de Oecumenismo Unitatis redintegratio, n. 11; Const.Decr. Decl., p. 260.35Réflexions et suggestions concernant le dialogue œcuménique, IV, 4 b. in Secrétariatpour l'Unité des Chrétiens: Service d'information, n. 12 (déc. 1970, IV) p. 7 s.;Reflections and Suggestions Concerning Ecumenical Dialogue, IV, 4 b, in The Secrétariatfor Promoting Christian Unity: Information Service, n. 12 (Dec. 1970, IV), p. 8.36Conc. Vat. I: Const. dogm. Dei Filius, cap. 4; Conc. Oec. Decr?, p. S08(Denz.-Schön. 3016).


Sacra Congregatio pro doctrina Fidei 403postea, in ampliore contextu fidei aut humanarum cognitionum considerata,plenius et perfectius significetur. Deinde, Ecclesia novis suisenuntiationibus, ea quae in Sacra Scriptura aut in praeteritis Traditionisexpressionibus iam aliquomodo continentur, confirmare autdilucidare intendit, sed simul de certis quaestionibus solvendis erroribusveremovendis cogitare solet; quarum omnium rerum ratio habendaest, ut illae enuntiationes recte explanentur. Denique, etsi veritates,quas Ecclesia suis formulis dogmaticis reapse docere intendit,a mutabilibus alicuius temporis cogitationibus distinguuntur et sineiis exprimi possunt, nihilominus interdum fieri potest, ut illae veritatesetiam a Sacro Magisterio proferantur verbis, quae huiusmodi cogitationumvestigia secumferant.His consideratis, dicendum est formulas dogmaticas Magisterii Ecclesiaeveritatem revelatam ab initio apte communicasse et, manenteseasdem, eam in perpetuum communicaturas esse recte interpretantibusipsas. 37Exinde tamen non consequitur singulas earum pari rationead id efficiendum aptas fuisse aut aptas mansuras esse. Quade causa theologi accurate circumscribere satagunt intentionem docendi,quam diversae illae formulae reapse continent, atque hac operasua vivo Magisterio Ecclesiae, cui subduntur, conspicuum praestantauxilium. Eadem insuper de causa fieri solet, ut antiquae formulaedogmaticae et aliae iis veluti proximae, in consueto Ecclesiae usu,vivae ac frugiferae permaneant, ita tamen ut iis opportune novae expositionesenuntiationesque adiungantur, quae congenitum illarumsensum custodiant et illustrent. Porro aliquando etiam factum est,ut in consueto illo Ecclesiae usu, quaedam ex illis formulis cederentnovis dicendi modis qui, a Sacro Magisterio propositi vel approbati,eundem sensum clarius pleniusve exhibebant.Ipse autem sensus formularum dogmaticarum semper verus ac secumconstans in Ecclesia manet, etiam cum magis dilucidatur et pleniusintellegitur. Christifideles ergo se avertant oportet ab opinione secundumquam : primum quidem formulae dogmaticae (aut quaedamearum genera) non possint significare determinate veritatem, sed tantumeius commutabiles approximationes, ipsam quodammodo deformantesseu alterantes; deinde eaedem formulae veritatem indetermi-37Cf. Pius IX, Breve Eximiam tuam, A.S.S. 8 (1874-75), p. 447 (Denz.-Schön. 2831);Paulus VI, Litt. encycl. Mysterium fidei, A.A.S. 57 (1965), p. 757 s., et L'Orientecristiano nella luce di immortali Concili, in Insegnamenti di Paolo VI, vol. 5, Tip.Poligl. Vatic, p. 412 s.


404 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialenate tantum significent iugiter quaerendam per supradictas approximationes.Qui talem opinionem amplectantur, relativismum dogmaticumnon effugiunt et infallibilitatis Ecclesiae conceptum corrumpunt,qui ad veritatem determinate docendam et tenendam refertur.Dissidet certe huiusmodi opinio a declarationibus Concilii VaticaniI, quod, etsi conscium progressus Ecclesiae in cognoscendaveritate revelata, 38nihilominus docuit r « Sacrorum ... dogmatum issensus perpetuo est retinendus quem semel declaravit sancta materEcclesia, nec umquam ab eo sensu, altioris intelligentiae specie et nomine,recedendum » ; 39et quod sententiam damnavit iuxta quam fieriposset (( ut dogmatibus ab Ecclesia propositis aliquando secundum progressumscientiae sensus tribuendus sit alius ab eo quem intellexit etintellegit Ecclesia w. 40Dubium non est quin, iuxta illos Concilii textus,sensus dogmatum, quem Ecclesia declarat, determinatus et irreformabilissit.Discrepat quoque praefata opinio ab iis quae, cum inauguraretConcilium Vaticanum II, Summus Pontifex Ioannes XXIII de doctrinachristiana enuntiavit : « Oportet ut haec doctrina certa et immutabilis,cui fidele obsequium est praestandum, ea ratione pervestigeturet exponatur, quam tempora postulant nostra. Est enim aliud depositumfidei, seu veritates quae doctrina veneranda continentur, aliudmodus quo eaedem enuntiantur, eodem tamen sensu eademque sententia)). 41Cum Successor Petri hic loquatur de doctrina christianacerta et immutabili, de deposito fidei quod idem sit ac veritates inhac doctrina contentae, de his veritatibus denique eodem sensu servandis,liquet eum agnoscere sensum dogmatum nobis dignoscibilem,verum et immutabilem. Novitas autem quam ipse, pro temporumnostrorum necessitate, commendat, pertinet tantum ad modos pervestigandi,exponendi et enuntiandi illam doctrinam cum eius permanentisensu. Haud dissimili modo Summus Pontifex Paulus VI EcclesiaePastores exhortans declaravit : « Nunc autem acriter anniti debemusut doctrina fidei plenitudinem suae significationis suique ponderisservet, licet ea ratione enuntietur, quae mentes et corda hominum,quibus traditur, contingat ». 4 238Cf. Conc. Vat. I: Const. Dei Filius, cap. 4; Conc. Oec. Decr. 3 , p. 809 (Denz.-Schön. 3020).39Ibid.40Ibid., can. 3; Conc. Oec. Decr. 3 , p 811 (Denz.-Schön. 3043).41Ioannes XXIII, Alloc, in Concilii Vaticani inauguratione, A.A.S. 54 (1962), p. 792.Cf. Conc. Vat. II: Const. past. de Ecclesia in mundo huius temporis Gaudium et spes,n. 62; Const. Decr. Decl., p. 780.42Paulus VI, Adhort. apost. Quinque iam anni, A.A.S. 63 (1971), p. 100 s.


Sacra Congregatio pro doctrina Fidei 4056DE ECCLESIA CUM SACERDOTIO CHRISTI CONSOCIATAChristus Dominus, novi et aeterni foederis Pontifex, populum quemsuo sanguine acquisivit, cum perfecto suo sacerdotio (cf. Hebr. 7,20-22 et 26-28 ; — 10, 14 et 21) consociare et configurare voluit. Donavitergo Ecclesiam suam participatione sacerdotii sui, nempe sacerdotiocommuni fidelium et sacerdotio ministeriali seu hierarchico, quae, etsinon tantum gradu sed essentia differunt, mutuo tamen in Ecclesiaecommunione ordinantur. 43Commune fidelium sacerdotium, quod iure etiam regale appellatur(cf. 1 Petr. 2, 9 ; Apoc. 1, 6 ; — 5, 9 s.), quia per ipsum christifideles, utmembra populi messianici, cum Rege suo caelesti coniunguntur, confertursacramento baptismi. Hoc sacramento fideles « in Ecclesia incorporati,ad cultum religionis christianae ... deputantur », per signuminamissibile, characterem appellatum, et ipsi (( in filios Dei regenerati,fidem quam a Deo per Ecclesiam acceperunt, coram hominibus profiteritenentur w. 44Qui igitur baptismo sunt renati, « vi regalis sui sacerdotii,in oblationem Eucharistiae concurrunt, illudque in sacramentissuscipiendis, in oratione et gratiarum actione, testimonio vitaesanctae, abnegatione et actuosa caritate exercent ». 4 5Praeterea Christus, Ecclesiae, sui mystici corporis Caput, ministrossui sacerdotii, qui personam eius in Ecclesia gererent, 46constituit Apostolossuos et, per eos, successores eorum Episcopos, qui susceptumhoc sanctum ministerium, subordinato gradu, Presbyteris quoque legitimetradiderunt. 47Sic in Ecclesia orta est apostolica sacerdotii ministerialissuccessio ad gloriam Dei et in servitium Populi eius totiusquefamiliae humanae ad Deum convertendae.Hoc sacerdotio Episcopi et Presbyteri « quodam modo in sinu Po-43Cf. Conc. Vat. II: Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 10; Const. Decr.Decl., p. 110.44Ibid., n. 11; Const. Decr. Decl., p. 111.45Ibid., n. 10; Const. Decr. Decl., p. 111.46Cf. Pius XI, Litt. encycl. Ad catholici sacerdotii, A.A.S. 28 (1936), p. 10 (Denz.-Schön. 3755). Cf. Conc. Vat. II: Const. dogm. Lumen gentium, n. 10, et Decr. dePresbyterorum ministerio et vita Presbyterorum ordinis, n. 2; Const. Decr. Decl.,p. 110 s., p. 622 s.47Cf. Conc. Vat. II: Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 28; Const.Decr. Decl., n. 145.


406 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialepuli Dei segregantur, non tamen ut separentur, sive ab eo, sive a quovishomine, sed ut totaliter consecrentur operi ad quod Dominus eosassumit w, 48operi nempe sanctificandi, docendi et regendi, cuius exercitiumhierarchica communione pressius determinatur. 49In hoc multiformiopere indolem principii et fundamenti habet non intermissapraedicatio Evangelii, 50indolem vero culminis et fontis totius vitaechristianae, sacrificium eucharisticum, 51quod sacerdotes, personamChristi Capitis gerentes, ipsius et membrorum eius corporis mysticinomine, 52in Spiritu Sancto offerunt Deo Patri; quodque sacra cenaintegratur, qua christifideles, unum Christi corpus participantes, unumcorpus omnes efficiuntur (cf. 1 Cor. 10, 16 s.).Ecclesia magis magisque scrutata est indolem sacerdotii ministerialis,quod, ab aetate apostolica stabili modo sacro ritu collatum, inconspectu est (cf. 1 Tim. 4, 14; 2 Tim. 1, 6). Assistente igitur SpirituSancto, ipsa clarius in dies perspexit Deum ei significare voluissehunc ritum non tantum conferre sacerdotibus augmentum gratiae adecclesiastica munia sancte obeunda, sed etiam inamissibilem Christiobsignationem, seu characterem, quo ad sua munera deputarentur,idonea potestate ditati, e suprema Christi potestate derivata. Permanensautem existentia huius characteris, cuius naturam theologi aliteratque aliter explicant, a Concilio Florentino tradita est 53et aConcilio Tridentino in duobus decretis confirmata. 54Recens vero ConciliumVaticanum II non semel eam memoravit, 55et secundus GeneralisCoetus Synodi Episcoporum iure notavit ad doctrinam fidei pertinereexistentiam characteris sacerdotalis per totam vitam perma-48Conc. Vat. II: Decr. de Presbyterorum ministerio et vita Presbyterorum ordinis,n. 3; Const. Decr. Decl., p. 625.49Cf. Conc. Vat. II: Const. dogm. Lumen gentium, nn. 24, 27 s.; Const. Decr. Decl.,pp. 137, 143-149.50Conc. Vat. II: Decr. de Presbyterorum ministerio et vita Presbyterorum ordinis,n. 4; Const. Decr. Decl., p. 627.51Cf. Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 11; Const. Decr. Decl., p. 111 s.Cf. etiam Conc. Trid. Sess. 22: Doctrina de Missae Sacrificio, cap. 1 et 2; Conc. Oec.Decr.*, pp. 732-734 (Denz.-Schön. 1739-1743).52Cf. Paulus VI, Sollemnis Professio fidei, n. 24, A.A.S. 60 (1968), p. 442.53Conc. Flor.: Bulla unionis Armenorum Exsultate Deo; Conc. Oec. Decr. 3 , p. 546(Denz.-Schön. 1313).54Conc. Trid.: Decr. de Sacramentis, can. 9 et Decr. de Sacramento ordinis,cap. 4 et can. 4; Conc. Oec. Decr. 3 , pp. 685, 742, 744 (Denz.-Schön. 1609, 1767, 1774).ssCf. Conc., Vat. II: Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 21, et Decr.de Presbyterorum ministerio et vita Presbyterorum ordinis, n. 2; Const. Decr. Decl..pp. 130, 622 s.


¡Sacra Congregatio pro doctrina Fidei 407nentis. 56Haec stabilis characteris sacerdotalis existentia a fidelibusagnoscenda est atque ad ipsam attendere oportet, ut recte iudiceturde natura sacerdotalis ministerii et de congruis eius exercitii modis.Sacrae autem Traditioni et pluribus Magisterii documentis inhaerens,Concilium Vaticanum II de potestate, quae sacerdotii ministerialisest propria, haec docuit : « Si quilibet credentes baptizare potest,sacerdotis tamen est aedificationem Corporis sacrificio eucharisticoperficere » f 1atque : « Idem vero Dominus, inter fideles, ut in unumcoalescerent corpus in quo "omnia membra non eundem actum habent" (Rom. 12, 4), quosdam instituit ministros qui, in societate fidelium,sacra Ordinis potestate pollerent Sacrificium offerendi et peccataremittendi )). 58Haud dissimili modo secundus Generalis CoetusSynodi Episcoporum iure asseruit solum sacerdotem valere personamChristi agere ad praesidendum sacrificali convivio idque perficiendum,in quo Populus Dei oblationi Christi consociatur. 59Praetermissis nuncquaestionibus de singulorum sacramentorum ministris, e Sacrae Traditioniset Sacri Magisterii testificatione constat christifideles qui,ordinatione sacerdotali non suscepta, proprio ausu munus sibi sumanteucharistiam conficiendi, id non solum prorsus illicite, sed etiam invalidetentare. Huiusmodi autem abusus, sicubi irrepserint, a PastoribusEcclesiae reprimendos esse patet.* * *Praesens Declaratio neque spectavit neque spectare debebat, ut investigationede fundamentis nostrae fidei comprobaret divinam Reves* Cf. Documenta Synodi Episcoporum: /. De sacerdotio ministeriali, pars prima,n. 5, A.A.S. 63 (1971), p. 907.57Conc. Vat. II: Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 17; Const. Decr.Decl., p. 123.58Conc. Vat. II: Decr. de Presbyterorum ministerio et vita Presbyterorum ordinis,n. 2; Const. Decr. Decl., p. 621 s.Cf. etiam: 1) Innocentius III, Epistola Eius exemplo cum Professione fidei Waldensibusimposita, PL, vol. 215, col. 1510 (Denz.-Schön. 794); 2) Conc. Lat. IV: Const. 1:De Fide catholica; Conc. Oec. Decr?, p. 230 (Denz.-Schön. 802), locus citatus de sacramentoaltaris legendus est cum contextu sequenti de sacramento baptismi; 3) Conc.Flor.: Bulla unionis Armenorum Exsultate Deo; Conc. Oec. Decr?, p. 546 (Denz.-Schön. 1321), locus citatus de ministro Eucharistiae conferendus est cum locis vicinisde ministris aliorum sacramentorum; 4) Conc. Trid. Sess. 23: Decr. de Sacramentoordinis, cap. 4; Conc. Oec. Decr?, p. 742 s. (Denz.-Schön. 1767, 4469); 5) Pius XII, Litt.encycl. Mediator Dei, A.A.S. 39 (1947), pp. 552-556 (Denz.-Schön. 3849-3852).59Documenta Synodi Episcoporum: /. De Sacerdotio ministeriali, pars prima, n. 4,A.A.S. 63 (1971), p. 906.


408 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialelationem commissam esse Ecclesiae, per quam deinceps incorrupte inmundo servaretur. Sed hoc dogma, a quo fides catholica exordiumsumit, in memoriam revocatum est una cum aliis veritatibus ad mysteriumEcclesiae pertinentibus, ut in hodierna mentium perturbationeclare appareat quaenam sit fides doctrinaque christifidelibus amplectenda.Sacra Congregatio pro Doctrina Fidei gaudet quod magno studiotheologi mysterium Ecclesiae magis magisque explorant. Agnoscit quoqueeos in opera sua pluries incidere in quaestiones, quae tantum inquisitionibussese mutuo complentibus variisque tentaminibus et coniecturisdilucidari possint. Attamen iusta theologorum libertas continerisemper debet verbo Dei, prout in Ecclesia fideliter servatum et expositumest et a vivo Magisterio Pastorum, imprimisque Pastoris universiPopuli Dei, docetur et explicatur. 60Eadem Sacra Congregatio praesentem Declarationem concredit diligenticurae Sacrorum Antistitum eorumque omnium, qui officium quadamratione participant tutandi patrimonium veritatis, a Christo etApostolis commissum Ecclesiae. Ipsa tandem suam Declarationem fidenterdirigit ad christifideles ac speciatim, propter grave munus quo inEcclesia funguntur, ad sacerdotes et ad theologos, ut omnes in fidesint unanimes et cum Ecclesia sincere sentiant.Declarationem hanc circa catholicam doctrinam de Ecclesia contranonnullos errores hodiernos tuendam Summus Pontifex Paulus div.Prov. Pp. VI, in Audientia concessa infrascripto Praefecto Sacrae Congregationispro Doctrina Fidei, die 11 mensis maii a. 1973, ratam habuit,confirmavit atque evulgari iussit.Datum Romae, ex aedibus S. Congr. pro Doctrina Fidei, die xxivmensis iunii, in festo Sancti Ioannis Baptistae, a. D. MCMLXXIII.FRANCISCUS Card. SEPERPraefectusffc Hieronymus HamerArchiepiscopus tit. Lorensisa Secretis60Cf. Synodus Episcoporum (1967), Relatio Commissionis Synodalis constitutae adexamen ulterius peragendum circa opiniones periculosas et atheismum, II, 4: De theologorumopera et responsabilitate, Typis Polyglottis Vaticanis, 1967, p. 11 (L'OsservatoreRomano, 30-31 oct. 1967, p. 3).


Sacra Congregatio pro Episcopis 409SACRA CONGREGATIO PRO EPISCOPISPROVISIO ECCLESIARUMSanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis, singulas quaesequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :die 12 Aprilis 1973. — Cathedrali Ecclesiae Palensi praefecit Exc.P. D. Ciprianum Urgel Villahermosa, hactenus Episcopum Calbayoganum.die 25 Aprilis. — Titulari episcopali Ecclesiae Thunusudensi R. P.D. Concordium Sarte, e clero archidioecesis Cacerensis, curionem adSanctam Mariam Magdalenam in oppido vulgo Bula, quem deputavitAuxiliarem Exc.mi P. D. Theopisti Alberto, Archiepiscopi Cacerensis.die 27 Aprilis. — Metropolitanae Ecclesiae Sancti Germani, Exc.P. D. Iosephum Aegidium Ouellet, hactenus Episcopum Gaspesiensem.die 10 Maii. — Cathedrali Ecclesiae Alexandrinae Exc. P. D. LaurentiumP. Graves, hactenus Episcopum titularem Vinensem.die 12 Maii. — Titulari episcopali Ecclesiae Hospitensi R. D. ThaddaeumIosephum Zawistowski, sacerdotem dioecesis Lomzensis, moderatoremseminarii dioecesani, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D.Nicolai Sasinowski, Episcopi Lomzensis.die 16 Maii. — Cathedrali Ecclesiae Cadurcensi R. D. IosephumRabine, Canonicum Capituli Cathedralis Nannetensis.die 12 Iunii. — Cathedrali Ecclesiae Umuaramensi, noviter erectae,R. D. Iosephum Mariam Maimone, e Societate Apostolatus Catholici,consultorem generalem eiusdem Societatis.die 14 Iunii. — Cathedrali Ecclesiae Procopiensi, noviter erectae,Exc. P. D. Iosephum Ioachim Gonçalves, hactenus Episcopum titularemTanitanum.— Titulari episcopali Ecclesiae Aquaenovensi in Numidia R. D.Albanum Bortoletto Cavallin, directorem spiritus seminarii maiorisCuritibensis, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Petri AntoniiFedalto, Archiepiscopi Curitibensis.


410 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeSACRA CONGREGATIODE DISCIPLINA SACRAMENTORUMSACRA CONGREGATIO PRO CLERICISDECLARATIOde praemittendo sacramento Poenitentiae primae puerorum Communioni.Sanctus Pontifex Pius X, Decreto « Quam Singulari » diei 8 Augusti1910 (A.A.S., pp. 577-583), praescripto canonis XXI Concilii LateranensisIV innixus, statuit ut pueri, iam a discretionis aetate, sacramentaPoenitentiae et Eucharistiae reciperent. Quod praeceptum, peruniversam Ecclesiam in praxim deductum, plurimos vitae christianaeet perfectionis spiritualis fructus attulit et etiam nunc affert.« Addendum » vero Directorii Catechistici Generalis a Sacra Congregationepro Clericis die 11 Aprilis 1971 promulgati (A.A.S. 1972,pp. 97-176) consuetudinem praemittendi sacramentum Poenitentiaeprimae puerorum Communioni his verbis firmat : « Omnibus perpensis,prae oculis habita praxi communi et generali cui per se derogari nequitsine Sedis Apostolicae beneplacito, auditis Conferentiis Episcopalibus,eadem Sancta Sedes expedire iudicat ut vigens in Ecclesia consuetudopraemittendi Confessionem primae Communioni servetur» (n. 5).Idem documentum consideravit quasdam novas praxes alicubi introductasprimum accessum ad Eucharistiam permittentes absque Poenitentiaesacramenti susceptione, sinens tantum ut illa experimenta adtempus quidem protrahi possent « sermone cum Sede Apostolica priushabito atque cum eadem Sede... animo uno» (ibidem).Re attente considerata ac prae oculis habitis Episcoporum optatis,Sacrae Congregationes de Disciplina Sacramentorum et pro Clericis,praesenti hoc documento, adprobante Summo Pontifice Paulo VI, declaranthuiusmodi experimentis, iam duobus transactis annis, finemimponendam esse una cum conclusione anni scholaris 1972-1973, acproinde obtemperandum ubicumque et ab omnibus Decreto « QuamSingulari ».Datum Romae, die 24 Maii 1973.ANTONIUS Card. S AMORE, PraefectusIOHANNES Card. WRIGHT, Praefectus


Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizatione 411SACRA CONGREGATIOPRO GENTIUM EVANGELIZATIONESEU DE PROPAGANDA FIDEPROVISIO ECCLESIARUMSanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,successivis decretis Sacrae Congregationis pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide, singulas quae sequuntur Ecclesias denovo Pastore dignatus est providere, nimirum :die 29 Ianuarii 1973. — Cathedrali Ecclesiae Kohimaënsi-Imphalensi,noviter erectae dioecesi, praefecit R. P. Abraham Alamgimattathil,Societatis Sancti Ioannis Bosco sodalem, Dibrugarhensis dioeceseosVicarium Generalem.die 23 Februarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Egugensi Exc.P. D. Antonium Hubertum Thijssen Administratorem Apostolicum(( ad nutum Sanctae Sedis » dioecesis Denpasarensis, hactenus EpiscopumLarantukanum.die 1 Martii. — Cathedrali Ecclesiae Abakalikiensi, nuper erectaedioecesi, Exc. P. D. Thomam McGettrick, hactenus Episcopum Ogogiaensem.— Cathedrali Ecclesiae Ogogiaensi Exc. P. D. Iosephum Ukpo,hactenus Episcopum titularem Chullitanum.— Cathedrali Ecclesiae Caiennensi R. P. Franciscum Morvan, CongregationisSancti Spiritus sodalem.die 13 Aprilis. — Metropolitanae Ecclesiae Lagosensi Exc. P. D.Antonium Okogie, hactenus Episcopum titularem Masculitanum.— Cathedrali Ecclesiae Oyoënsi Exc. P. D. Iulium Adelakun, hactenusEpiscopum titularem Thunigabensem.— Cathedrali Ecclesiae Ruyigiensi, noviter erectae dioecesi, R. D.Ioachimum Ruhuna, e clero saeculari autochthone, rectorem maiorisSeminarii Buiumburaënsis.die 17 Maii. — Cathedrali Ecclesiae Buakensi R. D. Vitalem KomenanYao, e clero saeculari dioecesis Buakensis eiusdem Seminariimaioris professorem.


412 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale— Cathedrali Ecclesiae Kandiensi R. D. Appasinghe Paulum Perera,nuper Vicarium Episcopalem necnon et curionem Sanctae Mariae in Badullanacivitate.— Titulari episcopali Ecclesiae Cuiculitanae R. D. Gabrielem GonsunGanaka, sacerdotem saecularem autochthonem, Secretariatus Episcopatusnigeriani directorem, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D.Ioannis I. Reddington, Episcopi Iosensis.— Titulari episcopali Ecclesiae Masculitanae R. D. Franciscum KofiAnani Lodonu, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Antonii Konings,Episcopi Ketaënsis.die lJf Iunii. — Cathedrali Ecclesiae Mahengensi R. D. PatriciumIteka, e clero saeculari, eiusdem dioecesis Vicarium Capitularem.— Titulari episcopali Ecclesiae Arenensi R. P. Rogerum AemiliumAubry, e Congregatione Sanctissimi Redemptoris, quem deputavit VicariumApostolicum Reyesensem.— Titulari episcopali Ecclesiae Castulonensi R. P. Henricum Bartolucci,Congregationis Filiorum S. Cordis Iesu sodalem, quem deputavitVicarium Apostolicum Esmeraldensem.NOMINATIONESDecretis ut infra datis, Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide ad suum beneplacitum renunciavit :die 18 Aprilis 1973. — R. D. Iosephum Gasi, e clero saeculari autochthone,Administratorem Apostolicum « ad nutum Sanctae Sedis »Praefecturae Apostolicae Mopoiensis.die 7 Maii. — R. P. Danielem Martinum Spraggon, Societatis MissionariorumS. Ioseph de Mill Hill sodalem, Praefectum Apostolicumde Insulis Falkland seu Malvinis.die 25 Maii. — R. P. Iosephum Albertum Llaguno, Societatis Iesu,Administratorem Apostolicum « ad nutum Sanctae Sedis » VicariatusApostolici Tarahumarensis.die 15 Iunii. — Exc. P. D. Eugenium Kabanga, ArchiepiscopumLubumbashiensem, Administratorem Apostolicum « sede vacante » dioecesisSaJcaniensis.


Tribunal Vicariatus Urbis 413<strong>ACTA</strong> TRIBUNALIUMTRIBUNAL VICARIATUS URBISCitatio edictalisROMANANullitatis matrimonii (Tramo - Matuglia)Cum ignoretur locus actualis commorationis dominae Ivankae Matugliain causa de qua supra conventae, eandem citamus ad comparendum,in sede Tribunalis Vicariatus Urbis (Roma, Piazza S. Giovanniin Laterano, 6), aut per se aut per procuratorem legitime constitutum,in diem 30 octobris 1973, hora 12, pro concordatione sequentis dubii :An constet de matrimonii nullitate in casu.Ordinarii locorum, parochi, fideles quicumque, notitiam habentesactualis commorationis praedictae dominae Ivankae Matuglia, curaredebent ut ipsa de hac edictali citatione rite moneatur.Philippus Giannini, V. Off. Iudex InstructorEx Aedibus Tribunalis Vicariatus Urbis, die 5 mensis iulii a. 1973.Franciscus Maggi, V. Cancellarius* Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de Mme Ivanka Matuglia,défenderesse en cette cause, nous la citons à comparaître, par propre personneou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal du Vicariatde Rome (Piazza S. Giovanni in Laterano, 6 - Roma), le 30 octobre 1973,à 12 heures, pour concorder le doute ci-dessous rapporté :Conste-t-il de la nullité du mariage, dans le cas?Les Ordinaires des lieux, les curés, les fidèles ayant connaissance du lieude la résidence de ladite Ivanka Matuglia, devront, dans la mesure du possible,l'avertir de la présente citation.


414 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeDIARIUM ROMANAE CURIAELunedì 11 Giugno 1973, il Santo Padre Paolo VI ha ricevutoin solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Credenziali,Sua Eccellenza il Signor ABDELMALEK BERGAOUI, AmbasciatoreStraordinario e Plenipotenziario della Repubblica diTunisia.Venerdì 15 Giugno 1973, il Santo Padre Paolo VI ha ricevutoin solenne Udienza, per la presentazione delle LettereCredenziali, Sua Eccellenza il Signor REIDE WILES, AmbasciatoreStraordinario e Plenipotenziario della Repubblica di Liberia.Lunedì 18 Giugno 1973, il Santo Padre Paolo VI ha ricevutoin Visita Ufficiale Sua Eccellenza SANGOULÉ LAMIZANA,Presidente della Repubblica dell'Alto Volta.SEGRETERIA DI STATONOMINECon Brevi Apostolici il Santo Padre Paolo VI ha nominato :30 giugno 1973. S. E. Mons. Storero Luciano, Arcivescovo tit. di Tigimma,Pro-Nunzio Apostolico nelle Repubblichedel Camerun e del Gabon, e Delegato Apostoliconella Repubblica della Guinea Equatoriale.2 luglio » S. E. Mons. Antonetti Lorenzo, Arcivescovo tit. di Roselle,Pro-Nunzio Apostolico nella Repubblicadello Zaire.4 » » S. E. Mons. Paro Gino, Arcivescovo tit. di Torcello,Pro-Nunzio Apostolico in Australia.11 » » S. E. Mons. Mees Joseph, Arcivescovo tit. di Ieper,Nunzio Apostolico in Paraguay.li » » S. E. Mons. Graveiii Giovanni, Arcivescovo tit. di Suas,Nunzio Apostolico nella Repubblica Dominicana.


Diarium Romanae Curiae 415Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI hanominato :Membri del Supremo Tribunale della Segnatura Apostolica:31 marzo 1973. gli E.mi Signori Cardinali: Bertoli Paolo; MozzoniUmberto; Palazzini Pietro.Votante del Supremo Tribunale della Segnatura Apostolica:— il Rev. P. Varalta Zaccaria, O.F.M. Cap.Membri del Segretariato per i Non Cristiani:31 marzo 1973. gli E.mi Signori Cardinali: Yoshigoro Taguchi Paul;Darcy Freeman James;— gli Ecc.mi Monsignori : D'Souza Patrick, Vescovo diVaranasi ;Mudartha Baptist, Vescovo di Jhansi; ColmanGomis Oswald Thomas, Vescovo tit. di Mulia;Carretto Peter M., Vescovo di Surat Thani; LokuangStanislaus, Arcivescovo di Taipeh; Dalmais Paul,Arcivescovo di Fort-Lamy; Wakefìeld Baum William,Arcivescovo di Washington ; Tshibangu Tharcisse,Vescovo tit. di Scampa; Teissier Henri, Vescovodi Oran ; Collini André, Arcivescovo tit. di Salpi ;Teixeira Gurgel Mario, Vescovo di Itabira.Consultori del Segretariato per i Non Cristiani:31 marzo 1973. P. Chiocchetta Pietro, F.S.C.I. ; D. Dirven Peter;P. Jomier Jacques, O.P.; P. Lelong Michel, P.B.;P. Mwya Paul, S.I.; P. Fitzgerald Michael, P.B. ;P. Borrmans Maurice, P.B. ; P. Roest Orollius Ary,S.I. ; P. Gómez Nogales Salvador, S.I. ; P. ShihIoseph S.I.; P. Sirieda Giovanni, S.D.S.; P. ZagoMarcello, O.M.I. ; D. Nambiaparambil Albert; D. AmalorpavadassD. Simon; D. de Smet Richard; D. DioufLeon; P. Arboleda José Raphael, S.I. ; P. Shorter Aylward,P. B. ; D. Sanon Anselme; D. Mulago Vincent;Sig. Botto Oscar ; Sig. Oberhammer Gerhard ; sig.Grottanelli Vinigio ; Sig.ra Scalabrino Borasani G. ;Sig.na Siauve Suzanne.Membri del Segretariato per l'Unione dei Cristiani:31 marzo 1973. gli E.mi Signori Cardinali : Philippe Paul ; PignedoliSergio; Volk Hermann;— gli Ecc.mi Monsignori : Bartoletti Enrico, Arcivescovogià di Lucca; Yago Bernard, Arcivescovo di Abidjan;Soekata Leo, Arcivescovo di Djakarta; Teixeira GurgelMario, Vescovo di Itabira; Brendan Daly Cathal,


416 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeVescovo di Ardagh ; Trabalzini Dino, V escovo di Rieti ;Miziolek Wladyslaw, Vescovo tit. di Presidio.Consultori del Segretariato per VUnione dei Cristiani:31 marzo 1973. S. E. Mons. Gantin Bernardin, Segretario della SacraCongregazione per l'Evangelizzazione dei Popoli; S. E.Mons. Muga vero Francis J., Vescovo di Brooklyn;S. E. Mons. Braun Johannes Georg, Vescovo tit. diPuzia di Bizacena;Mons. Mahowald Bichard; D. Coughlin Peter; D.Hotchkin John; D. Stranski Thomas ; D. Marins José;D. Desseaux Jacques; D. Stewart Richard; D. ScheeleWerner Paul; D. Salachas Dimitri; P. Mweng Charles,S.I.; P. Dognin Paul, O.P. ; P. Tucci Roberto,S.I. ; P. De Vries Wilhelm, S.I.; P. Kempf Friedrich,S.I. ; P. de la Potterie Ignace, S.I. ; P. O'ConnellPatrick, S.I.; P. Le Deault Roger, C.S.Sp. ; P. BonadioJean de la Croix; P. van Asdonk Godfrey,S.M.M.Membri della Pontifìcia Commissione per l'interpretazionedei Decreti del Concilio Vaticano II:31 marzo 1973. gli E.mi Signori Cardinali: Tabera Araoz Arturo;Wright John Joseph; Palazzini Pietro;gli Ecc.mi Monsignori : Lourdusamy D. Simon, Arcivescovogià di Bangalore; Sabattani Aurelio, Arcivescovotit. di Giustiniana Prima; Oasoria Giuseppe,Arcivescovo tit. di Vescovio.10 luglio 1973. il Rev.mo Mons. Rossano Pietro, Segretario del Segretariatoper i Non Cristiani;16 » » S. E. Mons. Enrici Domenico, Arcivescovo tit. diAncusa, Delegato per le Rappresentanze Pontificie.NECROLOGIO21 giugno 1973. Mons. Guffens Joseph, Vescovo tit. di Germaniciana.27 » » Mons. Dixneuf Léon, Vescovo tit. di Vassinassa.28 » » Mons. Ménard Jean Ernest, Vescovo di Rodez.29 » Mons. Vos Jan, Vescovo tit. di Cnido.10 luglio » Mons. García y Goldáraz José, già Arcivescovo di Valladolid.11 » » E.mo Signor Cardinale Zerba Cesare, del Titolo di NostraSignora del Sacro Cuore in Piazza Navona.13 Mons. O'Connor William Patrick, già Vescovo di Madison.


An. et rol. LXV 31 Augusti 1973 N. 8<strong>ACTA</strong> <strong>APOSTOLICAE</strong> <strong>SEDIS</strong>COMMENTARIUMOFFICIALEDirectio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana<strong>ACTA</strong> PAULI PP. VICONSTITUTIONES <strong>APOSTOLICAE</strong>IKOHIMAENSIS - IMPHALENSISDetractis quibusdam territoriis a dioecesi Dibrugarhensi nova conditurSedes nomine « Kohimaënsis - Imphalensis ».PAULUSSERVUSEPISCOPUSSERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMChristi iussum : « Euntes in mundum universum, praedicate evangeliumomni creaturae » cetera (Marc. 16, 15), etsi stimulis haud mollibuseos excitat omnes, qui sanctorum Apostolorum dignitatem participant,acrius tamen Nos impellit et urget, qui, beatissimi Petri successores,iidemque Ecclesiae sanctae naviculae gubernatores, cum eodem ChristiApostolo et auctoritatem, et potestatem, et sollicitudines societatis christianaeuniversae administrandae communicamus. Quam ob rem, cumSacrae Congregationi pro Gentium Evangelizatione visum sit in Indianovam constituere dioecesim, Nos id rati haud parum prodesse fideichristianae ibi loci propagandae, post venerabilem Fratrem auditumIoannem Gordon, Archiepiscopum titulo Nicopolitanum ad Nestum,eundemque in India Pro-Nuntium, atque Ordinarium cuius interesset,re bene reputata, haec statuimus. A dioecesi Dibrugarhensi eam partem27 - A. A. S.


418 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialedetrahimus quae civiles districtus, quos dicunt, Nagaland et Manipurcomplectitur; quo territorio novam dioecesim constituimus, Kohimaënsem-Imphalensemappellandam ab eius territorii civitatibus principibus.Eius autem limites iidem erunt atque duorum districtuum e quibuscoalescit ; fines, qui sequuntur : ad septemtrionem, regio Nagaland, utcivili lege determinatur; ad orientem solem, Mandalayensis archidioecesis;ab ortu solis ad occidentem, Ecclesia Silcharina; ad occidentemvero, regio Tezpurensis dioecesis. Nova Ecclesia praeterea subiecta erittamquam suffraganea metropolitanae Sedi Shillongensi-Gauhatinae ;eius cathedra in urbe Kohima erit, in templo nempe eius praecipuo.Statuimus etiam ut Canonicorum loco Consultores dioecesani deligantur,qui Episcopo assint consilio, opera. Cetera iure Canonico temperentur.Quae autem his Litteris iussimus, venerabilis Frater IoannesGordon ad exitum deducet, vel quem ipse legaverit, factis necessariisfacultatibus. Re vero acta, documenta exarentur, atque sinceris exemplisad Sacram Congregationem pro Gentium Evangelizatione citomittantur.Ultimum, volumus, ut hae Litterae Nostrae sive nunc sive in posterumvim suam habeant rataeque habeantur.Datum Romae, apud S. Petrum, die undetricesimo mensis Ianuarii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.£8 ALOISIUS Card. TRAGLIA AGNELLUS Card. RossiS. R. E. Cancellarius S. Congr. pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide PraefectusRodomons Galliganipro Apostolicae Cancellariae RegenteLoco © PlumbiIosephus Del Ton, Proton. Apost.Ioannes Coppa, Proton. Apost. s.n.In Secr. Status tab., n. 281157.


Acta Pauli Pp. VI 419IIABAKALIKIENSISDetracta quadam parte a dioecesi Ogogiaensi, nova dioecesis constituitur,« Ahakalikiensis » nomine.PAULUSEPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMInter tot acerbitates, quae animo Nostro sollicitudines afferunt haudminimas, id Nobis, sanctae Christi plebis rectori, magno est solacio :cognoscere nempe de perpetua atque constanti fidei nostrae progressioneapud varios terrae populos, qua et christiana religio feliciterpropagatur, et lux divina terris redditur, et salus, per Christi doloreset cruciatus redimendis hominibus parta, cum ipsis communicatur.Quam ob rem, cum id etiam in Nigeriae regione factum sit, atque igiturS. Congregatio pro Gentium Evangelizatione, audito venerabili FratreAmelio Poggi, Archiepiscopo titulo Cercinitano atque in Africa Mediaet Occidentali Apostolico Delegato, in eam opinionem venerit, utdetracto aliquo territorio ab Ecclesia Ogogiaensi novam dioecesimconderet, Nos, negotio bene reputato, haec statuimus atque censemus.A dioecesi Ogogiaensi eam partem separamus, quae ad foederatascivitates Nigeriae pertinet, quaeque populari lingua East Central Statecognominatur, cum eaque dioecesim novam constituimus, ab urbe eiuspraecipua Abalcalikiensem appellandam atque metropolitanae SediOnitshaënsi subiciendam tamquam suffraganeam. Conditae EcclesiaeSedem atque Episcopi domicilium in eadem urbe Abakaliki collocamus,cathedramque in templo eius principe poni statuimus, S. Teresiae aIesu Infante sacro, factis nempe iuribus talium templorum propriis.Item decernimus, ut si Canonicorum collegium condi nequeat, eorumloco Consultores dioecesani deligantur, ad tempus, qui Episcopo consilio,opera assint. Cetera ad iuris communis normam omnino temperentur.Hae autem Litterae Nostrae ad exitum deducantur a VenerabiliFratre Amelio Poggi, cuius mentio incidit, vel ab eo quem ipse delegaverit,factis ad rem facultatibus necessariis. Qui vero negotium confecerit,documenta exaranda curet, quorum sincera exempla ad SacramCongregationem pro Gentium Evangelizatione cito mittat.


420 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeCeterum volumus, ut hae Litterae sive nunc sive in posterum vimsuam habeant, item et effectus, contrariis nihil obstantibus.Datum Romae, apud S. Petrum, die primo mensis Martii, annoDomini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, Pontificatus Nostridecimo.IOANNES Card. VILLOTSecretarius StatusEduardus MartínezAdsessorLoco £B PlumbiIn Secr. Status tab., n. 234572.AGNELLUS Card. RossiS. Congr. pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide PraefectusIosephus Del Ton, Proton. Apost.Iosephus Massimi, Proton. Apost.IIIBARRETENSISDetractis quibusdam territoriis a dioecesi Iaboticaballensi nova quaedamconditur, nomine « Barretensis ».PAULUS EPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMAdsiduum studium ad id pro apostolico officio Nostro conferentes,ut salutifera Christi lex et latius et aptius in hominum cognitionemperferatur inque eorum mentibus stabiliatur, iis libenter obsecundamusinceptis, quae catholicarum rerum incremento inservire censeamus. Desententia igitur sive venerabilis Fratris Humberti Mozzoni, olim Archiepiscopititulo Sidetani et in Brasilia Apostolici Nuntii, sive SacraeCongregationis pro Episcopis, precibus accendendum esse statuimus VenerabilisFratris Iosephi Verani, Episcopi Iaboticaballensis, qui, auditaConferentia Episcopali Brasiliana, ab Apostolica Sede petiit, ut certise sua dioecesi detractis territoriis alia constitueretur, ac sequentiadecernenda. A dioecesi Iaboticaballensi territoria separamus municipiorum,vulgo Barretos, Olimpia, Guaira, Miguelópolis, Morro Agudo,Colina, Ipuä, Severínia, Cajobí, Guarací, Jaborandí, Colombia iisquedioecesim constituimus, Barretensem appellandam iisdemque terminandamfinibus ac municipia, quae diximus. Novae dioecesis sedes episcopalisin urbe vulgo Barretos erit, episcopalis vero magisterii cathedra


Acta Pauli Pp. VI 421in templo curiali ibidem exstante, Spiritui Sancto dicato, cui cathedraliumsacrarum aedium iura tribuimus. Episcopo autem, praeterquamiura damus, obligationes etiam congruas imponimus, Episcoporum proprias.Mandamus praeterea ut eadem dioecesis suffraganea sit metropolitanaeSedi Rivi Nigri, sic ut Episcopus eiusdem Metropolitae ; ut Canonicorumcollegium condatur, ad normas per alias Apostolicas Litterasedendas, utque interea consultores dioecesani deligantur, Episcopumiuvaturi ; ut mensam episcopalem, quae dicitur, Curiae emolumentaconstituant, a fidelibus sponte oblatae pecuniae, bona dioecesi Barretensiobvenientia ad normam canonis 1500 Codicis Iuris Canonici ; utseminarium struatur, servatis praescriptis iuris communis, normisDecreti Concilii Vaticani II « Optatam totius » peculiaribusque regulisSacrae Congregationis pro Institutione Catholica, utque iuvenes quianimi virtutibus ingeniique acie praestent Romam mittantur, in PontificiumCollegium Pianum Brasilianum, philosophicis theologicisquedisciplinis imbuendi ; ut quod dioecesis regimen spectat, administrationem,vicarii capitularis electionem, fidelium iura et onera, aliaque idgenus praescripta Iuris Canonici serventur diligenter; ut, dioecesirite constituta, sacerdotes Ecclesiae illi censeantur addicti in cuiusterritorio beneficium vel officium habeant, ceteri autem clerici seminariiquetirones ei, in qua legitime degant ; ut denique acta et documentanovam dioecesim spectantia, ad eius Curiam mittantur, in tabulariocustodienda. Haec quae praescripsimus ad effectum adducat qui NuntiaturamApostolicam in Brasilia regit, vel ab eo delegatus sacerdos ;qui vero negotium perfecerit sueta documenta exaret et ad Sacram Congregationempro Episcopis mittat, de more signata sigilloque impressa.Hanc Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus eiusque decreta religiose servari vimque suam habere.Datum Romae, apud S. Petrum, die quartodecimo mensis Aprilis,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.IOANNES Card. VILLOTSecretarius StatusEduardus MartínezAdsessorLoco £B PlumbiIn Secr. Status tab., n. 235187.SEBASTIANUS Card. BAGGIOS. Congr. pro Episcopis PraefectusIosephus Del Ton, Proton. Apost.Eugenius Sevi, Proton. Apost.


422 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIVUMU AR AMENSISDetractis quibusdam territoriis a dioecesi Campi Moranensis, nova conditurnomine « Umuaramensis ».PAULUS EPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMApostolico officio, quod Nobis divinitus commissum est, perquamdiligenter fungi studentes, in id peculiari sedulitate incumbimus, ut,ad aptius fidelium necessitatibus consulendum, novas in Ecclesia dioecesesquandoque constituamus. Petenti ideo Venerabili Fratri EliseoSimoes Mendes, Episcopo Campi Moranensis, qui hoc super negotioConferentiam Episcopalem Brasilianam audivit, ut e dismembrata dioecesisua alia excitaretur, accedendum esse censuimus atque, de sententiasive Sacrae Congregationis pro Episcopis sive Venerabilis Fratris NostriHumberti S.R.E. Cardinalis Mozzoni, olim in Brasilia Apostolici Nuntii,sequentia decernimus. Summa Nostra potestate a dioecesi CampiMoranensis territoria municipiorum separamus, quae vulgo appellanturAltönia, Alto Piriquí, Cianorte, Cidade Gaucha, Cruzeiro de Oeste,Guaporema, Icaraíma, Indianópolis, Iporá, Japurá, Maria Helena,Nova Olimpia, Pérola, Rondón, Sao Tomé, Tapejara, Tapira, Tunéirasde Oeste, Umuarama et Xanbrê, iisque novam dioecesim condimus,Umuaramensem appellandam iisdemque terminandam finibus ac simulsumpta municipia quae diximus lege civili terminan tur. Statuimuspraeterea ut novae dioecesis sedes in urbe Umuarama sit, templum verocathedrale sacra aedes ibidem extans atque Sancto Spiritui dicata,habeatur, cum iustis iuribus ; ut suffraganea sit metropolitanae SediLondrinensi, itemque Episcopus sacro eiusdem Ecclesiae Metropolitae;ut in eadem Canonicorum collegium, per alias tamen sub plumbo Litteras,condatur, utque interea consultores dioecesanos Episcopus deligat,ad normam iuris communis; ut mensa episcopalis constituatur Curiaeemolumentis, fidelium sponte oblatis pecuniis atque bonorum parte, quaeei iuxta canonem 1500 C.I.C. obvenient ; ut ad seminarii aedificationemquod attinet, praescripta iuris canonici serventur, prae oculis habitisnormis decreti « Optatam totius » Concilii Vaticani II, atque peculiares


Acta Pauli Pp. VI 423regulae Sacrae Congregationis pro Institutione Catholica, eiusdemquealumni sive virtute sive ingenii acie praestantes Romam mittantur, inPontificium Collegium Pianum Brasilianum, philosophicis theologicisquedisciplinis imbuendi; ut ad regimen et administrationem quodspectat, Vicarii Capitularis electionem, fidelium iura et onera, alia idgenus sacri canones serventur ; ut simul ac dioecesis IJmuaramensis riteconstituta sit, eo ipso sacerdotes Sedi illi censeantur addicti, in cuiusterritorio beneficium vel officium habeant ; ceteri vero clerici seminariiquetirones ei, in qua legitime degant; ut denique acta et documenta quaeeiusdem dioecesis clericos, fideles et bona temporalia respiciant, in eiusCuriam mittantur, in tabulario religiose custodienda.Haec quae praescripsimus ut ad effectum adducantur ille curet quiexsecutionis tempore Nuntiaturam Apostolicam in Brasilia regit, velab eo delegatus sacerdos ; qui autem negotium perfecerit congrua documentaad Sacram Congregationem pro Episcopis mittat, de more signatasigilloque impressa.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse volumus,contrariis nihil obstantibus.Datum Romae, apud S. Petrum, die sexto et vicesimo mensis Maii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.IOANNES Card. VILLOTSecretarius StatusSEBASTIANUS Card. BAGGIOS. Congr. pro Episcopis PraefectusEduardus MartínezAdsessor© Iosephus Rossi, Ep. tit. Palmyrenus, Proton. Apost.Iosephus Massimi, Proton. Apost.LocoPlumbiIn Secret. Status tab., n. 2S8102.


424 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeVPROCOPIENSISQuibusdam detractis territoriis a dioecesi Iacarezinhoënsi nova aliaconditur, nomine « Procopiensis ».PAULUS EPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMVotis et precibus concedere cupientes Venerabilis Fratris Petri Filipak,Episcopi Iacarezinhoënsis, qui, post auditam ConferentiamEpiscopalem Brasilianam, ab Apostolica Sede petiit, ut e perampla suaalia excitaretur dioecesis, Nos, de sententia sive Venerabilis FratrisNostri Humberti S. R. E. Cardinalis Mozzoni, olim in Brasilia ApostoliciNuntii, sive Sacrae Congregationis Pro Episcopis, apostolicaNostra potestate haec, quae sequuntur decernimus et iubemus. A dioecesiIacarezinhoënsi territoria separamus municipiorum, quae vulgoappellantur Assai, Congonhinhas, Cornelio Procopio, Curiuva, Jataizinho,Leópoli, Nova Fatima, Nova América da Colina, Rancho Alegre,Santa Cecilia do Pavâo, Santa Mariana, Santo Antonio do Paraíso,Sao Geronimo do Amoreiral, Sapopema, Sertaneja et Urai, iisque novamdioecesim constituimus Proeopiensem appellandam iisdemque terminandamfinibus ac municipia, quae diximus, per legem civilem terminantur.Mandamus praeterea ut Episcopi sedes in urbe vulgo Cornelio Procopioponatur, magisterii vero episcopalis cathedra in templo ibidem exstante,Christo Regi dicato, quod cathedrale habebitur, cum iustis iuribus, sicut Episcopo obligationes imponimus, eius officii proprias ; ut suffraganeasit metropolitanae Sedi Londrinensi, itemque Episcopus eiusdem SedisMetropolitae ; ut Canonicorum collegium condatur, per alias tamen subplumbo Litteras, intereaque consultores dioecesanos ad normam iurisdeligantur ; mensam episcopalem constituant Curiae emolumenta, a fidelibussponte oblata pecunia bonorumque pars conditae dioecesi obveniensad normam canonis 1500 C.I.C. ; ut ad seminarii erectionem alumnorumqueeducationem quod attinet serventur normae iuris communis atqueSacrae Congregationis pro Institutione Catholica, prae oculis habitodecreto Concilii Vaticani II « Optatam totius », iuvenesque qui sive animi


Acta Pauli Pp. VI 425virtutibus sive ingenii acie praestent Romam mittantur, in PontificiumCollegium Pianum Brasilianum, philosophicis theologicisque disciplinisimbuendi ; ut ad dioecesis regimen et administrationem quod spectat,Vicarii Capitularis electionem, fidelium iura et onera, quae sacri canonespraescribunt ad amussim serventur; ut, his Litteris ad effectum adductis,sacerdotes Ecclesiae illi censeantur addicti, in cuius territoriobeneficium vel officium habeant ; ceteri vero clerici seminariique tironesei, in qua legitime degant; ut acta denique et documenta dioecesimProcopiensem respicientia, ad eius Curiam mittantur, in tabulario religiosecustodienda. Haec quae praescripsimus ad effectum adducat quitempore exsecutionis Apostolicam Nuntiaturam in Brasilia regat, velab eo delegatus sacerdos; qui vero negotium perfecerit congrua documentaexaret et ad Sacram Congregationem pro Episcopis mittat, demore signata sigilloque impressa.Hanc Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et fore volumus; ita quidem ut quae per eam decreta sunt ab iis quorum res estreligiose serventur atque igitur vim suam habeant.Datum Romae, apud S. Petrum, die sexto et vicesimo mensis Maii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.IOANNES Card. VILLOTSecretarius StatusSEBASTIANUS Card. BAGGIOS. Congr. pro Episcopis PraefectusEduardus MartínezAdsessorffi Iosephus Rossi, Ep. tit. Palmyrenus, Proton. Apost.Iosephus Massimi, Proton. Apost.Loco © PlumbiIn Secret. Status tab., n. 288265


426 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeLITTERAE <strong>APOSTOLICAE</strong>ITemplo Beatae Mariae Virginis in Caelum Assumptae in archidioecesiOvetensi titulus Basilicae Minoris defertur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Qui in beatissimi Petri locum benignoDei consilio successimus, in omnibus sane quae sive cogitamus siveagimus, eo studia Nostra spectant, ut nullius rei, praeter maius christianipopuli commodum, rationem habeamus. Quam ob rem, cum venerabilisFrater Gabinius Díaz Merchán, Archiepiscopus Ovetensis, suoipsius nomine atque cleri ac populi totius archidioecesis id a Nobispetierit, ut templum paroeciale Beatae Mariae Virgini sacrum tituloBasilicae Minoris decoraremus, Nos, tum tanti Praesulis optatumrespicientes, tum templi ipsius antiquitatem ac maiestatem, tum deniqueinsignem populi pietatem, quae vivax ibidem alitur, scilicet eaprobantes quae Sacra Congregatio pro Cultu Divino hac de re decreverit,factis a Nobis facultatibus, admotis precibus aeque concedimus.Placet ergo templum Beatae Mariae Virginis in Caelum Assumptae,cuius mentio facta est, ad gradum et dignitatem Basilicae Minoristolli, omnibus cum iuribus atque liturgicis concessionibus rite competentibus,servatis nempe iis, quae iuxta decretum « de Titulo BasilicaeMinoris », die vi mensis Iunii, anno MCMLXVIII factum, servanda sunt.Ceterum ea quae iussimus volumus ut rata atque firma sint, sive nuncsive in posterum, contrariis nihil obstantibus.Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, dieXXV mensis Aprilis, anno MCMLXXIII, Pontificatus Nostri decimo.Loco £B SigilliIn Secr. Status tab., n. 282482.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status


Acta Pauli Pp. VI 427IITemplum S. Zenonis, in dioecesi Veronensi, ad gradum et dignitatemBasilicae Minoris evehitur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Venerabilis Frater Iosephus Carraro,Veronensis dioecesis Antistes, de sua Ecclesia sollicitus, sicut Patrem frequentissimi gregis addecet, a Nobis petiit, idque suosuorumque tum cleri tum populi nomine, ut S. Zenonis templum, insua dioecesi sanctissimum, ad gradum et dignitatem Basilicae Minoriseveheremus. De templo, enim, agitur antiquitate venerabili, arte etmaiestate admirabili, monumentis omne genus insigni, fama egregiorumvirorum celeberrimo. Accedit quod flamma pietatis, a Sancto illoEcclesiae Veronensis patre excitata, et crevit per saecula, et, nostraadhuc aetate, viva splendescit. Quae cum ita sint, Nos, quibus sollemnesemper fuit quidquid in Dei gloriam Sanctorumque honorem cederetcurare, certa spe augendae populi pietatis, ea quae Sacra Congregatiopro Cultu Divino hac in re statuerit libenti animo probantes, VeronensisPastoris precibus concedimus. Quam ob rem, placet templumparoeciale et abbatiale S. Zenoni dicatum in dioecesi Veronensi tituloac dignitate Basilicae Minoris honestari, factis iuribus atque liturgicisconcessionibus talium aedium sacrarum propriis, servatis tamen iisquae servanda sunt, iuxta Decretum « De titulo Basilicae Minoris »,die vi mensis Iunii anno MDCCCCLXVIII factum. Ceterum volumus, uthae Litterae Nostrae sive nunc sive in posterum efficaces sint, contrariisnihil obstantibus.Datum Romae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris, die xvi mensisMaii, anno MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri decimo.Loco ££ SigilliIn Secr. Status tab., n. 234588.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status


428 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIIITemplum paroeciale S. Annae in urbe Kodén in dioecesi Siedlcensi, addignitatem Basilicae Minoris evehitur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Tum Romani Pontifices, maioresNostri, per saecula, tum etiam Nos, qui Dei consilio et voluntate Ecclesiaesanctae, seu ((chiaritati)) (S. Ignatius, Ad Rom., Prol.), praesidemus,nobilissimum Poloniae populum singulari semper amore etstudio prosecuti sumus; quod sane poscebant tum fides huius gentissancta et incorrupta, tum perpetua erga Romanam Ecclesiam cultus etreverentia, tum denique summa in Deum in eiusque Sanctos pietas, quaechristifidelium animos nullo non tempore imbuit. Quam ob rem, cumVenerabilis Frater Ioannes Mazur, Episcopus Siedlcensis, seu Podlachiensis,ab hac Apostolica Sede suo clerique populique nomine idpetiisset, ut templum S. Annae in pago vulgo Kodén, qui est in suacircumscriptione, ad dignitatem Basilicae Minoris tolleretur, Nos, rationehabita tum sacri Antistitis, qui poposcit, tum templi, antiquitate,arte, religione in Deum, pietate in castissimum Christi Matrem insignis,bene fieri censuimus, si admotis precibus concederemus. Eo ergo probantes,quae Sacra Congregatio pro Cultu Divino, factis a Nobis facultatibus,statuit, quam libenter templum Beatae Annae, in urbe Kodén,titulo ac dignitate Basilicae Minoris honestamus, cum omnibus iuribusatque liturgicis concessionibus rite competentibus, servatis tamen iisquae iuxta decretum « De titulo Basilicae Minoris », die vi mensisIunii, anno MDCCCCLXVIII, factum, servanda sunt. Ceterum quae perhas Litteras iussimus, sive nunc sive in posterum firma erunt, suosqueeffectus habebunt. Contrariis nihil obstantibus.Datum Romae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris, die xix mensisMaii, anno MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri decimo.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius StatusLoco £B SigilliIn Secr. Status tab., n. 237077.


Acta Pauli Pp. VI 429IVCollegio Slovenico in Urbe Pontificii nomen tribuitur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Maternas curas in sacra seminariasimilesque pietatis ac doctrinae sedes Ecclesia intendit, quippe quibusspes eius non paulum contineatur. Cuius modi domibus praesertim haecalma Urbs honestatur, ut alumni, e variis orbis catholici regionibusoriundi, in ipso veluti Ecclesiae centro instituantur. Quarum in numeroest Collegium Slovenicum, impigro labore et benef actor um liberalitateanno MCMLX conditum. Cupiens vero hoc opus, Apostolicae Sedis munere,magis ornare et augere et Petrianae Cathedrae arctius devincire,Venerabilis Frater Iosephus Pogacnik, Archiepiscopus Labacensis, nomineEpiscoporum Sloveniae, Nos rogavit, ut iis aedibus nomen PontificiiCollegii benigne tribueremus. Quibus precibus libenter admissis,hisce Litteris Nostraque auctoritate, certa scientia ac matura deliberationeNostra Collegium Slovenicum, in hac Urbe extans, Pontificiumedicimus idemque omnibus honoribus et privilegiis, quae huiusmodititulo respondent afficimus. Contrariis quibusvis non obstantibus. Haecstatuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficacesiugiter exstare ac permanere; suosque effectus plenos et integros sortiriet obtinere; illisque, ad quos spectant seu spectare poterunt, nuncet in posterum plenissime suffragari.Datum Romae, apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xixmensis Iunii, anno MCMLXXIII, Pontificatus Nostri decimo.Loco £B SigilliIn Secret. Status tab., n. 235999.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status


430 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeVIn Nova Zelandia Apostolica Nuntiatura constituitur, Sede in urbe vulgoWellington posita.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Qui in beatissimi Petri locum adhoc suffecti sumus, ut quantum maxime posset, susceptam causamchristiani populi regendi tuer emus, id semper et consilio et prospicientiaNostra curavimus, ut cum omnibus gentibus communes necessitudinesconstitueremus. Amicitia enim sancte comparata, et assiduus interApostolicam Sedem et nationes usus, et arctius coniunctionis vinculum,quantum pacis, et prosperitatis, et concordiae quantaque progressionissemina tum societati civili tum ipsi Ecclesiae inferant, nemo non videt.Quam ob rem, volentes amicitiam confirmare, quae huic beati Petri Sedicum Civitate Novae Zelandiae iam pridem esset, bene fieri censuimus, siin eadem Republica Nuntiaturam Apostolicam, Delegationis loco, constitueremus.Qua de causa, re bene considerata, auctoritate Nostra ApostolicamNuntiaturam in Nova Zelandia condimus, Sede in urbe Vellingtoniocollocata, factis nempe talis instituti iuribus impositis obligationibus;id simul statuentes, ut Delegatio Apostolica quae in eademurbe est, in posterum Delegatio Apostolica Oceani Pacifici cognominetur.Quae autem per has Litteras Nostras iussimus sive nunc sive inposterum rata habeantur suosque effectus promereant.Datum Romae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris, die xx mensisIunii, anno MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri decimo.Loco © Sigilliin Secret. Status tab., n. 227618.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status


Acta Pauli Pp. VI 431EPISTULAEIRev.mo P. D. Constanti Bouchaud, Presbyterorum a S. Sulpitio summomoderatori, Capitulo generali eiusdem Societatis celebrato.Dilecte fili, salutem et Apostolicam Benedictionem. — Quae ad Nosscripsisti de consultis et propositis Societatis, cui praees, Presbyteroruma S. Sulpitio, postquam Capitulum Generale celebratum est, quod,affulgente lumine decretorum a Concilio Vaticano Secundo latorum,vitam ipsius novis viribus studuit augere ad novasque necessitates accommodare,ea fuerunt Nobis laetitiae causa et spem confirmarunt circaopus summi momenti, quod in sacerdotali institutione versatur.Institutum vestrum Ioannes Iacobus Olier, vir praestantissimus,saeculo xvn, difficilibus quidem temporibus excitavit, ut, secundummentem Patrum Concilii Tridentini, sacerdotii candidatos in seminariisrecte formaret ; videlicet ut imprimis educatores, specialibus mentisanimique dotibus ornati, componerentur ad tanti ponderis negotium.Etenim si, ut Concilium Vaticanum Secundum asseveravit, seminariumest (( cor dioecesis », opus Presbyterorum a S. Sulpitio ad ipsum corEcclesiae pertinet. Societas ergo, felicibus aucta incrementis et innonnullas nationes propagata, optime meruit et actionem suam salutaremper sacerdotes, quos instituerat, magnopere amplificavit.Ea autem munera sua exsequitur hac aetate, qua sacerdotium ministerialealiaque bona religionis non raro in dubitationem vocantur etauctoritati probatisque institutis nonnumquam repugnatur. Noverintergo Presbyteri a S. Sulpitio his ipsis temporibus se esse debere testessacerdotii Iesu Christi et hoc spiritu imbuendos sibi sacrorum alumnos.Ex eodem sacerdotio derivandae sunt virtutes, quas colant oportet ii,qui in sortem Domini sunt vocati. In quibus memoranda videtur oboedientia,supernaturali ratione accepta; ad hanc enim quod attinet,recogitentur verba, quae in Ratione Fundamentali Institutionis sacerdotalis,anno 1970 edita, continentur: «Ad Moderatores ... spectat iuvenesad veram maturamque oboedientiam instituere, Christo confisos,qui oboedientiam a suis quidem quaesivit, sed prius sese exemplareiusdem virtutis exhibuit, idemque gratia sua semetipsum in nobisoboedientiae principium fecit »- 11A.A.S. 62 (1970), p. 355.


432 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeVerumtamen in oboedientia tota seminarii communitas, sive moderatores,qui auctoritatem suam, caritate serviente felices, oportet exerceant,sive alumni, Dei voluntatem exquirere debet atque implere. Omnesigitur circa eam conscientiae officio tenentur, quamvis in diversisgradibus sint constituti. Curandum etiam erit, ut haec oboedientia,plena et sincera, Ecclesiae visibili capiti et proprio Episcopo a candidatispraestetur, « ut per sacerdotium fiant eius fidi cooperatores ». 2Conitendum est quoque, ut alumni sibi penitus persuasum habeantsacrum caelibatum peculiare esse donum Dei, cum sacerdotio ministerialiin Ecclesia ritus Romani coniunctum, eumque sibi esse libere nullaquecondicione interposita eligendum. Hoc vero donum supernumnequit custodiri nisi vita vere spirituali, precatione, privata et liturgica,ac Sacramentorum usu, necnon prudentia suique voluntaria abnegatione.Quod ad Sacramentorum usum pertinet, est maxime commendanda SS.Eucharistia, qua auctor gratiae ipse continetur atque recipitur. Adquod divinum Sacramentum proxime ordinatur sacerdotium, siquidempresbyter est, virtute superna, illius generator ac distributor.Pietas etiam erga Deiparam Mariam, quae cum sacerdotio tot habetnecessitudines, maximam affert utilitatem « paedagogicam ». Si enimrecte intellegitur et exercetur, voluntatem promptam reddit ad eaimplenda, quae officium, utpote manifestatio voluntatis divinae, importat,adigit ad Christum imitandum, singulare confert patrocinium illius,quae praedicata est « gratia plena ».Novimus quidem vos huic institutioni spirituali primas partes meritotribuere, ut vocatio, in qua interventus divinus deprehenditur —hunc etiam per totius vitae cursum fieri contingit — maturescat etfructus uberes edat. Quodsi alumni seminarii cum praepositis unamquasi communitatem oportet efficiant, 3tamen singuli candidati habeant,secundum Instituti vestri normas et consuetudines, suum spiritus moderatorem.Sed etiam doctrinae pabulum a vobis est alumnis sacrorum porrigendum: qua ex parte iuvat id in lumine ponere, quod cordi est vobis,scilicet ut magister imprimis amorem veritatis animis inculcet nequeumquam obliviscatur se esse debere candidatis testem fidei et institutoremad fidem. Itaque magistris in seminario haec duo erunt atten-23Cfr. Inst. Fundam., ibid.Cfr. Decr. de institutione sacerdotali Optatam totius, n. 5.


Acta Pauli Pp. VI 433denda : et fidelitas servenda doctrinae revelatae, cuius quidem interpretatioauthentica est penes Ecclesiae Magisterium, et mens patensquaestionibus, quae in hoc mundo, qui continenter mutatur, agitantur.Ad Magisterium quod attinet, liceat iterare ea, quae olim ad sodalesConventus spectantis ad theologiam Concilii Vaticani Secundi diximus,siquidem non raro arcta illa ratio inter Theologiam et Magisteriumextenuatur : « illud maximi momenti est, quod magisterio et Theologiaecommunis est radix scilicet divina Revelatio, quae per Spiritum SanctumCatholicae Ecclesiae tradita est, in eaque asservatur. Etenim probenostis Ecclesiam, cum a Conditore suo mandatum accepisset nuntiandiEvangelium omnibus gentibus, ad huiusmodi munus rite explendumconstitutam esse fidissimam veritatis magistram et charismate indefectibilisveritatis vigere ». 4Presbyter autem omnibus numeris non est perfectus, cum seminariumpost emensa studiorum curricula relinquit, sed ei auxilia praebeanturoportet per vitae sacerdotalis decursum, ita ut doctrinam valeat ampliuset penitius pervestigare et studium vitae spiritualis et pastoralis renovare.Gaudemus sane, quod vobis propositum est, ut ad hanc rem curasintendatis et ut nonnulli ex vobis speciali ratione ad eiusmodi remagendam praeparentur. Quod quidem postulationibus Concilii VaticaniSecundi plane respondet. 5Cum igitur virtutes e Christi sacerdotio manantes iis, qui curaevestrae sunt commissi, ingerere earumque mentes doctrina excolerestudetis, fidem profitemini in munus Ecclesiae eademque illos infiammaresatagitis. Huius profecto fidei luce collustretur oportet opus institutionis,ut vere sit efficax animosque accendat.Simul vero persuasum sit vobis, quamvis difficultatibus quibusdamin praesenti laboretis, Institutum vestrum his ipsis temporibus nihilmomenti, nihil utilitatis, nihil necessitatis amisisse. Qui servi fidelesEcclesiae fuistis superioribus saeculis, scitote hanc peculiare ministeriumvestrum etiamnum tanti facere, ut eo se nullatenus privari possearbitre tur.Flagrantia ergo proferimus vota, ut Societas vestra a S. Sulpitiospiritum primigenium inconcusse servet, eius sodalium voluntates,quemadmodum ante actis aetatibus evenit, ita et nunc inter se conglutinentur,id est caritate compaginentur, itemque ne desinat exemplum45A.A.S. 58 (1966), pp. 890-891.Cfr. Decr. de institutione sacerdotali Optatam totius, n. 22.28 - A. A. S.


434 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialepraebere puritatis quoad doctrinam, quo sacrorum alumnis et administrissalubriter praefulsit atque praefulget.Declarantes igitur Nos multum confidere charismati Societatis Sulpitianae,quod operetur et vigeat et sic in bonum ac profectum Ecclesiaevertat, tibi, dilecte fili, et sodalibus tuis universis BenedictionemApostolicam, superni auxilii et roboris auspicem Nostraeque benevolentiaeac dilectionis testem, libenter impertimus.Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die vi mensis Iulii, annoMCMLXXiii, Pontificatus Nostri undecimo.PAULUS PP. VIIIAd Rev.mum P. D. Iosephum Zambernardi, Congregationis Vallis UmbrosaeO.S.B. Abbatem generalem, novies impleto saeculo e pientissimoobitu S. Ioannis Gualberti, eiusdem monastici Instituti Patris Legiferi.Alacre studium, quo tu, dilecte Fili, ceterique sodales tui incensiestis ad celebrandum post novies impletum saeculum obitum S. IoannisGualberti, monastici istius Instituti Patris Legiferi, libenter quidemnovimus, ac stata sollemnia aliquo modo per hasce Litteras cupimusparticipare.Non potest enim non esse Nobis gratissimum saecularem hanc memoriamcelebrari, quippe quae eiusmodi sit, ut non solum sancti huiusviri imago veluti ante oculos opportune ponatur, sed etiam ut eiusrecordatio ad religionis studium incitandum fovendumque plurimumvaleat. Siquidem difficillimis ipse temporibus vixit, nempe aetate qua« Simoniaca et Nicolaitarum haereses per Tusciam et pene per totamItaliam ... Ecclesiam catholicam in locis plerisque foedabant )>.* Ad quasplagas ab Ecclesia removendas strenue adlaborans, S. Ioannes Gualbertussponsae Christi defensorem fortissimum se praestitit; immo ex eorumvirorum numero fuit, quibus potissimum tribuendum est, si Ecclesiasaeculo xi ingressa est viam ad collapsam cleri erigendam disciplinamet ad interiorem suam restaurationem perficiendam.Hoc ipse praesertim effecit, inditam vestram instituendo Valiumbrosanamfamiliam. Superno Dei instinctu permotus atque etiam hortantiCamaldulensium monachorum Priori obsecutus, sibi proposuit« novum institutum » condere, ut monastica disciplina in pristinum1Attho, S. Ioliannis Gualberti vita, PL 146, 671.


Acta Pauli Pp. VI 435splendorem restitueretur secundum regulam Sancti Benedicti ; 2ac reveraquiprimi hanc « novam conversionem » elegerunt, statim eam velutiuberrimum evangelicae perfectionis fontem experti sunt, qui postea quasiquoddam novae vitae fermentum in Ecclesia evasit. Quoniam vero primigeniusbenedictinae familiae spiritus celebratissimo illo effatu contineatur(( ora et labora », mirum non est, si S. Gualbertus non solum precationi,divinarum Scripturarum studio, sacrae liturgiae, caritatis operibussed etiam manuum labori magnum tribueret momentum. Qua in reS. Gualberti suboles per saeculorum decursum egregia sibi comparavitpromerita, praesertim agrorum silvarumque culturam promovendo ; iuremerito igitur Legifer Pater vester a Decessore Nostro Pio XII f. r.dignus habitus est, qui publicorum silvarum custodum in Italia caelestisPatronus declararetur. 3At umbratilis vita, quam sanctus hic vir sibi suisque sodalibus quaesivitin solitudine ac silentio silvarum Appenninorum montium, quomelius Deo vacare possent, non intellegenda est ut quoddam mundieffugium vel aliqua spiritus recreatio, quae mentem averterei ab officiiserga Ecclesiam atque hominum societatem implendis. Revera, quamvismonachus, ipse Ecclesiae vitam plene ac verissime participavit, atqueuna cum suis sodalibus primas partes egit inter gravissimas vicissitudines,quibus ob supra memoratas causas Florentina Ecclesia praesertimaffligebatur. E Vallumbrosana sede, veluti ab excelsa specula, immensasattendebat Ecclesiae necessitates, atque intellegebat renovationem, quaetunc optimi cuiusque in optatis erat, ante omnia clerum attingere debere,ut Ecclesia vere Christi sponsam sese ostenderet sine macula et sineruga. Quas igitur curas habuit in monastica disciplina instauranda,easdem adhibuit cleri moribus reformandis, vitam inculcando communemet absolutam evangelicam paupertatem, dum ipse interea « tantamcirca omnes ecclesiasticos gradus reverentiam semper habuit, ut nullatenusaliquando potuerit cogi nec etiam hostiarius fieri ». 4Quare Vallis Umbrosa, ubi Ioannes Gualbertus pro Sanctae MatrisEcclesiae causa usque ad extremum vitae suae pernobile certamen certavit,fide intrepida nullisque victus difficultatibus, quasi spiritualis renovationispharus evasit, cuius lux animos ad celsiora nitentes adhucilluminare non desinit.Optimo igitur consilio statuisti, dilecte Fili, ut haec omnia ante234Cfr. Andreas Strumensis, Vita S. Iohannis Gualberti, MGH, Script. XXX, 2, p. 1082.Cfr. A.A.S. 43 (1951), pp. 458-459.Andreas Strumensis, Vita S. Iohannis Gualberti, MGH, Script. XXX, 2, p. 1082.


436 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeoculos confratrum tuorum et sacerdotum, immo etiam fidelium cunctorumproponerentur. Quamvis sanctus hic vir temporibus longe remotiset caliginosis degerit, tamen eius spiritualis nuntius haud alienus putandusest ab hac aetate. Scilicet non minus quam illius temporibus, Ecclesiahodie strenuis indiget praeconibus, qui, intrepida fidelitate ornatiatque ardua quaeque perpeti parati, hominibus nostrae aetatis praeclarumgermanumque testimonium reddant christianae vocationis suae. Acpraesertim vos, qui eius religiosae vitae formam amplexi estis, ineius imaginem respiciatis oportet, cum Ecclesia hodie maxime optetatque sollerter annitatur, ut religiosae familiae crescant et floreantredeundo « ad omnis vitae christianae fontes primigeniamque institutoruminspirationem et aptationem ipsorum ad mutatas temporumcondiciones ». 5Ita feliciter eveniet, ut vos, haud secus ac ceteri religiosoruminstitutorum sodales, ad incrementum opusque, quod instat, Ecclesiaerenovandae singulariter conferatis, secundum peculiare vocationisvestrae charisma.Haec ex imo pectore ominati, vobis omnibus, ac praesertim tibi,dilecte Fili, Apostolicam Benedictionem, superni constantisque auxiliiconciliatricem peramanter dilargimur.Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die x mensis Iulii, annoMCMLXXIII, Pontificatus Nostri undecimo.PAULUS PP. VIALLOCUTIONESIAd Excellentissimum Virum Soebagio Soerianingrat, Indonesianae Reipublicaeliberis cum mandatis Legatum, Summo Pontifici Litteras concreditimuneris testes tradentem. *Mr Ambassador,It gives us great pleasure to receive the Letters accrediting you asAmbassador Extraordinary and Plenipotentiary of the Republic ofIndonesia to the Holy See. We welcome you here as the worthy représentativeof your Government and people and we wish to assure youof ali the deep affection and regard we have for your country.sDecr. de accomm. renov. vitae religiosae Perfectae caritatis, n. 2.* Die 5 mensis iulii a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 437As you have mentioned, last year we had the pleasure of receiving aState Visit from His Excellency General Soeharto, President of Indonesia,who thus honoured us by repaying the visit which we ourself hadthe good fortune to make to your country in 1970. This exchange ofvisits has, we believe, contributed greatly to a deeper understanding andfriendship between your nation and the Holy See, and we cherish themost positive memories of these significant occasions. Today we arepleased to accept and reciprocate once again the greetings and goodwishes of President Soeharto.You have kindly referred to our mission as a « holy task ». TheChurch is indeed always présent to serve : this is the (( holy task » thatGod has laid upon our Shoulders. The Catholic Church is alwaysseeking to find a true expression in each nation's culture and religiousspirit; only thus can her works of service be fully beneficiai. This ishow we wish to see the Church in Indonesia, and it is in this spirit thatwe shall continue in our efforts and to the extent of our possibilities tocontribute to the integrai development of your people. In this regard~we rely especially on the generous and selfless dedication of Indonesianand missionary clergy and religious.We greatly appreciate that distinctive feature of your programmeof development which insists that spiritual growth must go hand inhand with economie and social progress. This conviction surely hasits roots in the prevailing faith of your people in the One SupremeGod. We would add how happy we are that there is in Indonesia aspirit of interreligious harmony that contributes so much to the goodrelations between the Church and State and among peoples of différentreligious creeds.We likewise wish to mention how pleased we are to see Indonesiatake her share of responsibility in supporting the recently establishedpeace in Vietnam. This is a manifestation of her commitment to thecause of world peace and an indication of the peaceful relations sheenjoys with other countries; moreover it shows her readiness to contributeto the well-being of her Asian neighbours.Finally, upon ali the Authorities of your country and upon its belovedpeople we cordially invoke the choicest favours of the Almighty,praying that every citizen may enjoy to the full the blessings ofhuman dignity and brotherhood under God. To you personally weextend our good wishes for the happy and fruitful accomplishment ofyour mission.


438 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIIAd Excellentissimum Virum Reid Willie Katenga-Kaunda, MalawianaeReipublicae apud Sedem Apostolicam cum auctoritate Legatum, qui SummoPontifici Litteras concrediti muneris fidem facientes tradidit. *Mr Ambassador,It gives us pleasure to welcome you today and to receive the Lettersaccrediting you as Ambassador Extraordinary and Plenipotentiary ofthe Republic of Malawi. We thank you for your kind words, andwould ask you to reciprocate the cordial greetings of your President,His Excellency Dr Hastings Kamuzu Banda.You have affirmed your Intention of working to strengthen the tiesalready existing between the Republic of Malawi and the Holy See,and you may be assured that this aim is fully shared. You have likewisespoken of your country's development programme and of the effortsbeing made to combat ignorance, poverty, disease and the other obstaclesthat must be overeóme if the well-being, both spiritual andmaterial, of all Citizens is to be ensured. We appreciate the acknowledgmentgiven to the Church's contribution to this work, and we availourseif of the occasion to reiterate the Holy See's firm intention tocontinue to collaborate, as far as it is able, in the furthering of theseworthy aims.The Church's mission is a spiritual one, and the Church has everbeen aware that spiritual development and the full flowering of humanpotential can scarcely be attained unless the basic requirements fora peaceful and prosperous existence are first secured. Such are themotives that impel us to devote our énergies to the pursuit of peaceand justice in ali parts of the world. The support of your Presidentfor our efforts in this sphère is deeply appreciated.Invoking upon the Authorities and the beloved people of theRepublic of Malawi abundant divine blessings, we express to youpersonally our cordial good wishes for the happy and successful accomplishmentof your mission.* Die 14 mensis iulii a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 439NUNTIUSUniversis sacris Praesulibus et catholicis Christifidelibus, die rei missionaliprovehendae per totum Orbem dicato recurrente.La solennità di Pentecoste Ci ha sempre offerto l'occasione di indirizzareai Pastori ed ai fedeli il nostro Messaggio per la Giornata MissionariaMondiale, nella convinzione che tale data fosse quant'altre maisignificativa e propizia per richiamare l'attenzione sul problema dellapredicazione del Vangelo, che è missione essenziale e primaria dellaChiesa. Pensavamo, infatti, e pensiamo che, nel giorno sacro allo SpiritoSanto, fossero più disposti ed aperti i cuori e le menti ad accogliereil suo soffio divino, che solo suscita ed alimenta il fervore missionario.E se in quello stesso giorno è stato dato inizio nelle Chiese locali almovimento spirituale dell'Anno Santo, che culminerà a Roma nell'AnnoSanto 1975, ciò non distoglie il nostro pensiero dalla causa missionaria,che non è né avulsa né estranea alla finalità di quell'importante eventoreligioso.Il tema del rinnovamento e della riconciliazione degli uomini con Dioe tra di loro dovrà fin d'ora polarizzare l'interesse, la riflessione e leiniziative sia delle Chiese di antica tradizione cristiana, sia delle Chiesegiovani esistenti nei Paesi di missione : sarà esso materia di comunericerca, sarà indirizzo convergente, sarà come la traccia coordinatriceed unificatrice di energie e di propositi. Il rinnovamento comprende dicerto il rinnovamento dello spirito missionario della Chiesa, e, del resto,la meta ultima e finalistica della sua azione evangelizzatrice non èforse la riconciliazione? E non è la riconciliazione l'aspetto saliente checonfigura e definisce e rivela l'avvenuta « conversione »? Diciamo conversionenon già nel senso desueto ed improprio di un'estrinseca e trionfalisticaconquista o di un superficiale proselitismo, ma in quello autenticamenteevangelico dell'orientamento dell'anima verso Dio, sotto laspinta della fede che in lui vede il vertice di tutta la realtà e l'autoredell'ordine morale e, più ancora, per la forza della carità che lo riconoscePadre amoroso e misericordioso.Questo Messaggio per la Giornata Missionaria si colloca, dunque, inesatta prospettiva con l'avviata celebrazione del Giubileo, e Noi vogliamosperare che quanti lo ascolteranno, proprio intuendo tale fonda-


440 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialementale consonanza tematica, sapranno condividere le nostre ansie ecorrispondere, secondo le loro concrete possibilità, all'invito che essocontiene.C'è, infatti, quest'anno un argomento particolare che Ci sta moltoa cuore e richiama, ad un titolo speciale, la nostra sollecitudine diPastore della Chiesa, perché nasce dalla costatazione di un fenomenodoloroso, che è da qualche tempo sotto gli occhi di tutti. Intendiamo ildiminuito numero delle vocazioni missionarie, che si verifica proprionel momento in cui più necessario è l'apporto di forze nelle nostre missioni.È superfluo ricorrere ora al linguaggio delle cifre e delle statistiche,né vogliamo tentare dei calcoli comparativi o interpretativi. Cibasta la scoperta del fatto, per valutare il significato ed i pericoli diquesta carenza di « personale » in un settore vitale per lo sviluppodella fede e per la crescita della Chiesa. Ci basta la realtà del dato, perfarCi ripetere, con senso di profonda trepidazione, la parola di CristoSalvatore : Messis quidem multa, operarii autem pauci. 1Non mancano certamente le ragioni di ordine storico e sociologicoche spiegano questa carenza; qualcuno dirà che è la crisi religiosa delmondo secolarizzato, che è la critica sistematica di certi valori spirituali,che è la contestazione di certi metodi, usati in passato, che hannodeterminato il grave fenomeno. Diminuiscono un po' dappertutto i Sacerdoti,e non meraviglia, quindi, che diminuiscano anche i Missionaried i loro collaboratori. Si tratta allora di un'eclissi di fede o di un esaurimentodell'annuncio evangelico? Non sarebbe un sano atteggiamentointristire nella denuncia dei fatti negativi, per dispensarsi, poi, dall'azionepersonale e dall'impegno responsabile. La carenza deve esser,piuttosto, motivo per riflettere, per stimolare alla generosità, per rinnovareall'intera comunità ecclesiale l'appello del Cristo a pregare ilpadrone della messe, perché mandi operai nella sua messe. 2C'è un'espressione del Concilio Vaticano II che ci illumina in propositoe ci aiuta a considerare quali siano i nostri doveri in ordine alleMissioni : (( La Chiesa, per essere in grado di offrire a tutti il misterodella salvezza e la vita apportata da Dio, deve inserirsi in tutti i raggruppamentiumani con lo stesso movimento — eodem motu — con cuiCristo stesso, mediante la sua Incarnazione, si legò a quel determinato12Mt. 9, 37-38; cfr. Lc. 10, 2.Ibid.


Acta Pauli Pp. VI 441ambiente socio-culturale degli uomini, in mezzo ai quali Egli visse ». 3Anche in questo Gesù è il nostro Maestro, indicandoci quale dev'esserla via perché la missione sia efficace e feconda : quella del contatto diretto,dell'affinità psicologica, della consuetudine di vita con le popolazionia cui è portato l'annuncio del suo Vangelo.Bisogna riconoscere che, dall'inizio dell'era cristiana fino ad oggi,i Missionari hanno compiuto sforzi ammirevoli, predicando il Vangelosecondo la mentalità ed il linguaggio degli uomini, ai quali erano mandati.Essi han posto le fondamenta su cui poggiano l'esistenza e l'indipendenzadelle Chiese giovani, di cui Noi stessi abbiamo ammiratol'originale e consolante vitalità durante i nostri viaggi in Africa, inAsia ed in Oceania.Ma oggi, sotto l'incalzare di tante trasformazioni sociali e culturali,sono molti i Missionari che si domandano con cuore angosciato : « Qualesarà lo sviluppo dell'opera, da noi cominciata? ». Certo, il seme evangelicoha fruttificato e, in rapporto al passato, son più numerosi i Missionariindigeni che proclamano il Vangelo, ma ancora per tanto tempoi Paesi africani e asiatici avranno bisogno di vocazioni, cioè di Sacerdoti,di Suore e di laici per soddisfare alle esigenze dell'evangelizzazione.Sentiamo tuttora tanti Vescovi che ripetono l'invito : « Venite,voi Missionari, venite dai vostri nei nostri Paesi ad aiutarci ! ».L'aumento proporzionale degli indigeni che compiono il mandatomissionario si intreccia, così, con la diminuzione in assoluto dei Missionaridi origine europea, americana e canadese che si decidono a lasciareil loro Paese. Si aggiunge il fatto, anch'esso inquietante, del limite dietà, perché la metà del personale di origine straniera è già avanzatanegli anni, mentre son pochi i giovani che prendono il loro posto.Che cosa si deve fare in questa situazione? Vogliamo richiamare, anzitutto,i termini del problema : c'è il personale autoctono, il quale èchiamato ad assumere un ruolo crescente nell'evangelizzazione della propriagente ; c'è il personale originario di altre Chiese che, animato dasincero spirito di servizio, deve continuare nel suo impegno missionario.Non è soltanto questione di equilibrio : la causa comune del Regno diDio associa strettamente l'una e l'altra schiera dei messaggeri evangeliciper una collaborazione sempre necessaria e indubbiamente fruttuosa.Non diciamo, perciò, un semplice rapporto di « forze di lavoro », ma,piuttosto, la loro armonica coordinazione che è anche, dev'essere, anzi,3Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad gentes divinitus, n. 10.


442 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeesemplare espressione della comunione ecclesiale. Per questo, Noi rinnoviamoai Nostri Fratelli nell'Episcopato l'urgente invito a considerarese le diocesi non possano e non debbano favorire l'invio di Sacerdoti,in modo che il loro numero sia meglio distribuito nelle diverseChiese. È, questa, un'opera di programmazione pastorale che ormai siimpone, al di là dei limiti nazionali o regionali, ed avrà il suo riflessonel futuro ordinamento canonico.Ma lo stesso appello rivolgiamo, altresì, in favore delle vocazioniindigene, perché esse abbiano una formazione adeguata e non siano maispente o soffocate per ragioni di ordine economico o ambientale. Nessunavocazione deve andare perduta, nessuna deve restare nell'incertezza,nessuna deve mancare di maturazione per difetto di mezzi ! Tocchiamo,qui, un altro aspetto del problema. Le Chiese giovani, per la maggiorparte, condividono la condizione di povertà e di precarietà economicadegli uomini e dei popoli, tra i quali compiono la loro missione. Sorge,così, per tutti i cristiani il dovere di aiutare e di render giustizia aiSacerdoti, ai Religiosi, alle Religiose ed ai fratelli ed ai catechisti chelavorano, senza mezzi o con mezzi scarsissimi, per il bene dei loro connazionali.Già nell'Enciclica Populorum Progressio abbiamo detto chelo sviluppo è il nuovo nome della pace. 4Ora non si deve dimenticareche, nell'impresa gigantesca per lo sviluppo sociale ed economico deipopoli nuovi, son proprio i Missionari tra i primi collaboratori e assistenti,perché meglio conoscono i bisogni dei propri concittadini, ed inscrivonoanche questo servizio nel loro mandato missionario. Sono essiche, nella misura degli aiuti che ricevono, accolgono i malati negliospedali, dirigono le scuole, promuovono, per tanta parte, lo sviluppospesso faticoso della loro gente. Prendersi cura della formazione delpersonale indigeno significa, dunque, servire la causa evangelica ed insiemela causa del progresso e della pace.Se abbiamo, finora, delineato il quadro delle necessità più urgenti,dobbiamo pure ricordare, perché sia completa l'analisi e sereno il giudizio,gli elementi che fondano la nostra fiducia. C'è sempre Dio dietroi nostri sforzi, perché sua è la causa del Vangelo : tutta la nostra fiduciaè in Lui, e soprattutto per il lavoro apostolico sufficientia nostra4N. 76-77.


Acta Pauli Pp. VI 443ex Deo est. 5Ma ci piace, altresì, richiamare quanto di positivo giàsi intravede nell'orizzonte della Chiesa missionaria.Pensiamo, anzitutto, con vivo compiacimento a tanti giovani deivecchi Paesi che si recano, sia pure ad tempus, nelle parrocchie e neiposti di missione, dove offrono una magnifica espressione della loro personalitàe raccolgono esperienze preziose : lì conoscono senza schermideformanti i problemi veri e concreti dello sviluppo, lì esercitano leloro capacità creatrici, mentre apportano alle popolazioni indigeneutili contributi in campo organizzativo, culturale e sociale.Pensiamo, poi, ai Sacerdoti, regolari e secolari, che dalle diocesi odalle sedi dei loro Istituti si portano nei Paesi dell'America Latinae dell'Africa, stabilendo e sviluppando singolari rapporti di « gemellaggio» tra i luoghi di origine ed i luoghi di missione : dietro di loroci sono le antiche Chiese e parrocchie, che ne sostengono il lavoro edaiutano, con impegno diretto, le loro iniziative apostoliche e caritative.Pensiamo, infine, ai contatti, a livello ecumenico, dei missionari cattolicicon i missionari di altre Comunità ecclesiali : ispirati alla carità evangelica,questi contatti, specialmente nel campo dell'assistenza sanitariae civile, come in quello della cultura e dello sviluppo, servono a cancellarela cattiva impressione delle residue divisioni della famigliacristiana e ad accelerare — speriamo — la ricomposizione di quell'unità,a cui tendono gli uni e gli altri per una univoca e convincente testimonianzadi fede.Era necessario, era giusto dire anche questo, perché il doloroso fenomeno,che è stato oggetto del presente Messaggio, fosse convenientementeinquadrato e non offuscasse la visione della realtà missionaria.La Giornata Missionaria, che si celebrerà nel prossimo ottobre, deveavere un effetto stimolante e salutare, come un colpo d'ala che ridestinel cuore dei fedeli il dinamismo missionario, che è elemento immanentedella nostra fede. Questo rinnovato spirito missionario non soloporterà ad offrire a Dio preghiere ed opere di penitenza, ma farà sbocciarenuove vocazioni con l'afflusso di quegli aiuti, di cui le Missioni hanbisogno. 6Ma ancora una volta, a conclusione delle nostre considerazioni, torniamoa raccomandare le Pontificie Opere Missionarie, come istituzioni56Cfr. 2 Cor. 3, 4-6.Cfr. Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad gentes divinitus, n. 36.


444 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeche, al servizio del Papa e dei Vescovi, favoriscono le fraterne relazionitra le Chiese locali e sono particolarmente adatte per accrescere lospirito missionario di tutto il Popolo di Dio. Lo scopo principale ditali Opere è appunto la formazione della coscienza missionaria 7e, seson dette pontificie, non è perché siano distaccate dal quadro diocesano,ma perché la Chiesa locale, grazie al loro servizio, possa meglio esplicarela sua funzione nell'insieme della Chiesa missionaria. Se ora sottolineiamola loro importanza, è per rispondere alle dichiarazioni delConcilio, che ad esse ha assegnato una posizione di più rilevante responsabilità.Esortiamo, perciò, tutti i cristiani a sostenerle ed a seguirneil lavoro, che è veramente universale, mentre sollecitiamo i Vescovi ei Sacerdoti a promuoverle nelle rispettive Chiese e parrocchie, dandoad esse la necessaria articolazione.Benedica il Signore la Giornata Missionaria, in favore della qualerivolgiamo questo insistente appello. Vogliamo metterla sotto la specialeprotezione di S. Teresa del Bambin Gesù, della quale celebriamo ilcentenario della nascita, e la collochiamo nelle prospettive pastoralidel nuovo Anno Santo. Per la Chiesa non è ancora passata l'ora dellamissione, anzi per molti popoli essa comincia proprio adesso. Valgono,nell'ora attuale della Chiesa, le parole sapienti del nostro PredecessorePio XI di v. m. : Nihil actum, si quid agendum. Nulla è fatto, se tante,troppe cose restano ancora da fare !Dal Vaticano, nella solennità degli Apostoli Pietro e Paolo, 29 Giugnodell'anno 1973, undicesimo del nostro Pontificato.PAULUS PP. VI7Cfr. Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad Gentes divinitus, n. 38.


Sacra Congregatio pro Episcopis 445<strong>ACTA</strong> SS. CONGREGATIONUMSACRA CONGREGATIO PRO EPISCOPISiPROVISIO ECCLESIARUMSanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis singulas quaesequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :die 8 Iunii 1973. — Titulari episcopali Ecclesiae Veliensi praefecitR. D. Antonium Mazza, e clero dioecesis Bobiensis, Secretarium Generalemprimarii coetus Anno Sacro apparando.die 1// Iunii. — Titulari « pro hac vice )) archiepiscopali EcclesiaeLoriensi, R. P. Hieronymum Hamer, sodalem Ordinis Praedicatorum,a Secretis Sacrae Congregationis pro Doctrina Fidei.die 14 Iulii. — Titulari episcopali Ecclesiae Germanicianensi R. D.Marcum Renatum Revelo Contreras, curionem paroeciae vulgo (( S. Joséde la Montana », in urbe S. Salvatoris in America, quem deputavitAuxiliarem Exc.mi P. D. Beniamini Barrera y Reyes, Episcopi S. Annae.IIGORLICENSISDECRETUMDe erectione templi pro-cathedralisGorlicensi Administratione Apostolica nuper erecta, Exc.mus P. D.Bernardus Huhn, Episcopus tit. Tasaccorensis et Administrator ApostolicusGorlicensis, ab Apostolica Sede expostulavit ut templum Deo inhonorem S. Iacobi Apostoli in urbe Gorlicensi exstans, ad dignitatemet fastigium ecclesiae pro-cathedralis eveheretur.Porro Summus Pontifex Paulus, Divina Providentia PP. VI, probeexistimans id in divini cultus splendorem et in animarum bonum cessurumesse, porrectis precibus annuendum censuit.


446 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeQuapropter praesenti decreto, perinde valituro ac si Apostolicae subplumbo Litterae datae forent, praefatum templum urbis Gorlicensis Deoin honorem S. Iacobi Apostoli dicatum, Apostolica Auctoritate in procathedralemerigit, eidemque Sacrae Aedi insignia et privilegia tribuitquibus cathedrales ecclesiae iure communi fruuntur; atque ibi cathedramepiscopalem statuit.Capitulum vero canonicorum, quum per aliud decretum conditumfuerit, officia divina ad normam iuris ibidem persolvet.Ad haec perficienda Sanctitas Sua E.mum P. D. Alfredum S. E. E.Cardinalem Bengsch, Archiepiscopum-Episcopum Berolinensem, deputateidem tribuens necessarias et opportunas facultates etiam subdelegandi,ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitateconstitutum, onere imposito ad Sacram Congregationem proEpiscopis authenticum exemplar actus peractae exsecutionis remittendi.Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis,die 7 Aprilis, anno 1973.SEBASTIANUS Card. BAGGIO, PraefectusL. © S.ffi Ernestus Civardi, Archiep. tit. Serdicen., a SecretisSACRACONGREGATIOPRO INSTITUTIONE CATHOLICADECRETUMUniversitas Catholica Campinensis in Brasilia Pontificio titulo decoratur.Catholica Studiorum universitas Campinensis in Brasilia, quae perlongum annorum decursum bonum egregium que nomen, sive in scientiisexcolendis sive in Ecclesiae civium que consortii incremento provehendo,penes catholicos coetus merito sibi comparavit, secundumprobatum institutumque morem digna aestimatur, quae Pontificio titulodecoretur.Cum itaque perillustris haec Catholica Studiorum Universitas — dieVIII mensis Septembris a. D. MCMLVI ad normam can. 1376 C.I.C.erecta — decem et sex iam annos humanarum artium ac disciplinarum


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 447promovere sui officii duxerit ita ut revera christianae sapientiae domiciliumfacta sit, nihil magis congruum videtur, nihil dignius, quamut illa hoc iuris officium sibi tribuendum putet.Quapropter, attentis rerum temporumque adiunctis, Sacra haecCongregatio pro Institutione Catholica, precibus Rev.mi D.ni AntoniiMariae Alves de Siqueira, Archiepiscopi Campinensis, Magni illiusUniversitatis Cancellarii, benigne indulgens, potestate a Paulo div.Prov. Pp. VI sibi peculiariter collata, CATHOLICAM STUDIORUM UNI­VERSITATEM CAMPINENSEM IN BRASILIA PONTIFICIO TITULO hoc Decretoexornat atque denotat, omnibus ipsi agnitis tributisque iuribus, honoribusatque officiis, quibus studiorum Universitates hoc auctae titulofruuntur vel frui poterunt, contrariis quibuslibet minime obstantibus.Datum Romae, ex aedibus Sacrae Congregationis, die VIII mensisSeptembris anno Domini MCMLXXII.GABRIEL M. Card. GARRONE, Praefectus® Iosephus Schroffer, Archiep. tit. Voltura., a SecretisSACRACONGREGATIOPRO CAUSIS SANCTORUMIMARIANOPOLITANABeatificationis et canonizationis Servae Dei Mariae Rosae Durocher, fundatricisCongregationis Sororum a SS. Nominibus Iesu et Mariae in Canadia.SUPER DUBIOAn introducenda sit eius Causa« Illarum Virginum quae, accensis lampadibus, exierunt obviamSponso et intraverunt cum eo ad nuptias, sublimem gloriam condignishonoribus in terris celebrari decet, ut ... luctanti cum saeculi tenta-


448 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialetionibus infirmitati nostrae adiutorii caelestis opem atque praesidiuma Sponso iugiter impetrare dignentur )) (Benedictus XIV, De Causislib. I, append. IV).Harum Virginum numero, quae prudentiae vigilantisque caritatislaude commendantur, Soror Maria Rosa Durocher, cuius beatificationiscausae introducenda proponitur, iure merito accensenda videtur.Famula Dei in pago v. d. St. Antoine-sur-Richelieu, dioecesis Marianopolitanaein Canadiensi dicione, die 6 Octobris a. 1811 honestisparentibus Olivario et Genovefa Durocher orta est, eadem die baptismigratia regenerata et Melaniae nomine appellata est. Sub optima matrisdisciplina educata, christianis moribus ac pietate a teneris usque annisenituit, simulque sincerum castitatis cultum ex animo fovere visaest. Humilis ac pudica, eloquio gravis, in agendo prudens, orandistudiosissima, caritatis operibus iugiter intenta, quae Dei sunt quaerereet exsequi unice studuit. Quam quidem vitae rationem, progredienteaetate constanter tenuit inter adversa saepe adiuncta quae,ob incertam praesertim valetudinem, a religiosa vita citius, prout inanimo erat, amplectenda, eam arcebant. Per duodecim fere annosfratri suo sacerdoti, in apostolatus operibus in bonum paroeciae promovendis,valido fuit auxilio : quo tempore, pietatis exercitiis instantervacans, beatae Mariae Virgini perpetuo se devovit, privatim religiosisvotis sese obstringens, atque primam piam consociationem Marianamin Canadia condendam curavit.Voti tandem compos facta, a. 1843, cum secundum supra trigesimumannum attigisset, in pago cui nomen vernaculum Longueil, MarianopolitanoEpiscopo adprobante, fundamenta iecit Congregationis Sororuma SS. Nominibus Iesu et Mariae, puellarum curae et institutionipotissimum deditae, in qua die 8 Decembris a. 1844 religiosam professionememisit, Mariae Rosae assumpto nomine. Quam Congregationem,ab eodem Ordinario in superiorissam designata, prudenter acsapienter gubernavit usque ad diem 6 Octobris a. 1849, quo praematuraat piissima iustorum morte actuosam vitam, vix triginta octoannorum aetate, consummavit, magnum sui desiderium reliquens gratamquememoriam. Non solum enim sollerti opere et actione, tum perseipsam tum per religiosum Institutum a se conditum, de christianapuellarum educatione egregie merita est, sed et praeclaro virtutum exemplo,Christi bonus odor effecta (cfr. 2 Cor., 2, 15), singularis sanctitatisfama ad nostros usque dies continuatam assecuta est, prout iugi


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 449populi veneratione necnon caelestibus gratiis eius intercessionis obtentis,uti fertur, evincitur.Itaque Ordinarii Processus apud curiam Marianopolitanam annis1927-1929, instructi fuere, quibus et amplissima Disquisitio critica,opera ac studio Officii Historici sacrae huius Congregationis proCausis Sanctorum, tum ad praefatam sanctitatis famam plenius probandamtum ad universam Famulae Dei vitam et gesta penitius addocumentorum fidem illustrandam accessit.Inter eximias vero virtutes, quibus Famulae Dei vita ornatur, vividiorequadam luce fervens eius pietas praesertim in augustissimumEucharistiae sacramentum, flagrans caritas cum apostolico zelo coniunctaad divinam gloriam et animarum salutem promovendam splenderevidentur, item profunda humilitas docilisque oboedientia cum fideliregularum Instituti observantia, sincerus paupertatis et abnegationisspiritus, singularis quoque animi fortitudo in arduis aggrediendisadversisque sustinendis. Quod autem humilis Dei Famula ad initiafere civilis Canadiensis regionis historiae, inter difficiliora temporumlocorumque adiuncta, tam praeclaros sanctitatis operisque apostolicifructus edidit, id profecto admirandae Christi Ecclesiae fecunditatistestimonium est; quod et spem adauget uberiora exspectari posse fideireligionisque incrementa, si eiusdem Famulae Dei virtutes summo perfectionisgradu exercitas fuisse in posterum disceptationes iure peragendaedemonstraverint.Servatis ergo de iure servandis, die 22 mensis Februarii a. 1933S. Rituum Congregatio, probante Pio Papa XI, decretum edidit nihilobstare ex parte scriptorum Servae Dei quominus in Causa ipsa adulteriora procederetur. Hinc instante Rev. P. Angelo Mitri, CongregationisMissionariorum Oblatorum B. M. V. Immaculatae atque postulatorelegitime constituto, attentis quoque plurimis litteris Cardinalium,Archiepiscoporum et Episcoporum necnon Moderatorum religiosorumordinum et institutorum piarumque societatum, studiorum universitatumac civilium auctoritatum praepositorum, qui omnes SummumEcclesiae Pontificem rogarunt ut Causa haec apud Sanctam Sedeminstitueretur, habitus est die 2 Maii a. 1972 Congressus Peculiaris, inquo huius Sacrae Congregationis Praelati Patresque Consultores disceptaruntsuper dubio an Causa Servae Dei introducenda esset. Quodquidem iterum, die 11 mensis Iulii anni eiusdem, expensum est in CongregationePeculiari, ponente seu relatore Causae E.mo ac Rev.moDomino Gabriele Maria Cardinali Garrone. Et Patres Cardinales, omni-29 - A. A. S.


450 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialebus mature perpensis, affirmantes responderunt Causam Servae DeiMariae Rosae Durocher esse introducendam, si Summo Pontifici placuisset.Super quibus omnibus facta, die 7 mensis Octobris a. 1972, PauloPapae VI relatione per subscriptum Cardinalem, Sanctitas Sua sententiamS. Congregationis pro Causis Sanctorum ratam habuit etconfirmavit.Datum Romae, die 7 Octobris a. D. 1972.L. © S.PAULUS Card. BERTOLI, Praefectus© F. Antonelli, Archiep. tit. Idicren., a SecretisIIALEXANDRINA STATIELLORUMBeatificationis et canonizationis Servae Dei Teresiae Grillo Vid. Michel,fundatricis Parvarum Sororum a Divina Providentia.SUPER DUBIOAn introducenda sit eius CausaEas inter regiones, in quibus saeculo xix Ecclesia Christi multosegregiae sanctitatis fructus collegit, eminet Pedemontana. Ibi enimeodem fere tempore vixerunt Sanctus Iosephus Benedictus Cottolengo,Sanctus Ioannes Bosco, Sancta Maria Mazzarello et Sanctus DominicusSavio, Beati quoque complures et Venerabiles necnon Servi Dei, velutiAloisius Orione, quorum Causae beatificationis vel canonizationis apudhanc Sacram Congregationem in praesentiarum aguntur. Eandem patriamsortita est et Serva Dei Teresia Grillo Michel, de cuius Causaintroducenda nuper disceptatum est.Ea ortum habuit die 25 mensis Septembris anno 1855 in pago, cuivulgare nomen Spinetta Marengo, intra fines dioeceseos AlexandrinaeStatiellorum, parentibus Iosepho Grillo medico et Antonia Parvopassu ;insequenti autem die sacramento baptismatis Ecclesiae Sanctae incorporataest. Pietatem et timorem Domini, quae in sinu familiae fiorebant,cito sibi comparavit, ita ut matrem saepe ac libenter ecclesiam frequen-


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 451tantem sequens, ferventi religione coeperit elucere. Cum undecimumagens annum patre orbata esset, virginibus Deo sacris in Collegio aGratiis Laude Pompeia tradita est, ut et vitam in Christo roboraret ethumanam institutionem reciperet. Die 21 mensis Iunii a. 1868 primumad eucharisticam mensam accessit, et exinde sacrosanctum Christi corpussaepe suscipere consueverat.Absoluto curriculo institutionis et educationis, quod lectam adulescentulamdeceret, die 2 Augusti a. 1877 probo et integerrimo nupsit viro,Ioanni Michel, militum duci, qui ampliorem in militia dignitatem adeptusest. Ipsi christianam familiam constituerunt in qua religio, evangelicaevirtutes et observantia praeceptorum Ecclesiae vigebant. Quattuordecimannis in felici conubio, prole tamen carente, transactis,Ioannes Michel maritus die 13 Iunii a. 1891 improviso e vivis sublatusest. Famula Dei, vidua tristis ac desolata in urbem Alexandriamvenit, quaerens animae suae solacium, ibique orationibus ac piisoperibus vacans, et internam vocem, qua ad opera misericordiae exercendavocabatur, persentiens, de prudentum virorum consilio, totocorde, tota anima totisque viribus, omnibus bonis suis temporalibus,non quidem paucis, in iuvamen pauperum renuntians, totam se deditpuellis indigentibus ac feminis aetate provectis ac derelictis, quae alibirefugium invenire non poterant, sublevandis. Cuius rei gratia domumemit idoneam in eaque communitatem ex puellis derelictis primisque sociabusconstantem formavit. Itaque, facultate obtenta ab Episcopocelebrandae et asservandae Eucharistiae in eodem domo, fundamentafuturae Congregationis anno 1893 iecit. Die vero 8 mensis Maii a. 1899Congregationem condidit Parvarum Sororum a Divina Providentia,eo consilio ne quod coepisset ministerium pro pauperibus periret.Alias deinde domos exstruxit extra Alexandrinae Statiellorum dioeceseosfines; tandem ab Episcopo Marianae vocata, in Brasiliam perrexitibique plures communitates fundavit, quod et in RepublicaArgentina fecit.Magna constantia propriam Congregationem dilatare et firmarestuduit, quapropter non solum innumera itinera per Italiam aggressaest, sed etiam sexties ab anno 1901 ad annum 1928 Americae Meridionalisoras petivit. Graves angustias et magnas superavit difficultatesin amplificanda Congregatione, in orphanis colligendis, in infirmiscurandis. In quibus omnibus peragendis non parvum spirituale auxiliumei praestitit Servus Dei Aloisius Orione, conscientiae eius moderator.


452 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeCongregationem igitur, cuius prima exstitit Antistita Generalis,Famula Dei adeo firmavit ut anno 1935 Decretum laudis, quod vocant,ab Apostolica Sede mereretur. Constitutiones quoque pro suisSororibus exaravit quas, ulterius recognitas, eadem Sedes Apostolicaa. 1942 approbavit. Tandem meritis plena, die 25 mensis Ianuariia. 1944, aetatis suae octogesimo nono, piissime in Domino requievit.Cum vero sanctitatis fama, qua etiam viva ornabatur, apud Christifidelesplurium nationum magis in dies cresceret, de Beatorum Caelitumhonoribus eidem decernendis Causa agi coepta est. Instructi itaquesunt processus ordinaria auctoritate annis 1953-1959 in Curia episcopaliAlexandrina Statiellorum, quibus accesserunt litterae, per quas pluresPatres Cardinales, Archiepiscopi et Episcopi Italiae, Brasiliae et Argentinae,Moderatores et Moderatrices Generales ordinum et congregationumReligiosorum adprecati sunt Summum Pontificem ut Causa beatificationisServae Dei apud Sanctam Sedem institueretur. Sacra veroRituum Congregatio die 6 Iulii a. 1963 super scriptis Famulae Dei tributisdecretum edidit.Instante denique Rev. Domino Ioanne Pirani, Congregationis ParviOperis Divinae Providentiae, huius Causae Postulatore, habitus est die16 mensis Maii a. 1972 Congressus peculiaris S. Congregationis pro CausisSanctorum, quem secuta est die 14 Novembris eodem anno Congregatiopeculiaris Patrum Cardinalium, in qua E.mus ac Rev.mus DominusSilvius Cardinalis Oddi, Causae Ponens, dubium discutiendum proposuit: An introducenda sit Causa beatificationis in casu et ad effectumde quo agitur, deque ea rettulit. Et iidem Patres Cardinales, omnibusperpensis, suffragium tulerunt affirmativum, nempe Causam introducendam,si Summo Pontifici placuisset.Quibus de rebus facta Paulo Papae VI die subscripto relatione, SanctitasSua sententiam Patrum Cardinalium ratam habuit et confirmavit.Datum Romae, die 16 Decembris a. D. 1972.L. © S.PAULUS Card. BBRTOLI, Praefectus© F. Antonelli, Archiep. tit. Idicren., a Secretis


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 453IIICORDUBENSIS IN ARGENTINABeatificationis et canonizationis Servi Dei Iosephi Leonis Torres, Sacerdotisprofessi ordinis B. Mariae de Mercede, fundatoris Sororum abInfante Iesu e tertio ordine de Mercede.SUPER DUBIOAn introducenda sit eius CausaLatissimae feracesque Americae regiones non longe postquam christianafides ad earum oras appulit, flores fructusque sanctitatis ferreceperunt. Qui virtutum flos ad nostram usque aetatem perseverat.Servus Dei Iosephus Leo Torres in pago Luyaba, Provinciae Cordubensisin Republica Argentina, natus est die 18 Martii anno 1819.Paulo post Deo et Ecclesiae sacramento baptismatis renatus, anno 1860die festo Transfigurationis Domini sacramentum Chrismatis recepit.Quaenam fides ac pietas in eius familia viguerint, ex eo conici potestquod prius duae Famuli Dei sorores vitam religiosam amplexae fuerant,deinde anno 1863 cum decimum quintum aetatis annum ageret, ipse inOrdinem B. Mariae V. de Mercede admitti postulavit. Et quidem, interadspirantes cooptatus, et studiorum gymnasialium curriculum emensus,in Novitiatum die 30 Octobris anni 1867 receptus est. Hoc probationistempore indubia fidelitatis et perseverantiae signa praebuit, nam cumcrudelissimus morbus, cholera dictus, urbem Cordubam conflictaret,et ipsa domus novitiatus in publicum valetudinarium conversa esset,Servus Dei, ceteris fugientibus in ea permansit. Inde meruit die festoOmnium Sanctorum anni 1868 prima vota emittere coram P. CommendatoreOrdinis.Ordinis itaque de Mercede sodalis factus, studiis philosophicis actheologicis operam dedit. Anno 1872 inter clericos receptus, insequentianno primum diaconus, dein sacerdos ordinatus est. Quam opinionemde iuvene presbytero Superiores Ordinis de Mercede habuerint ex eopatet quod sequenti anno eum Magistrum Novitiorum elegerunt et posttres tantum annos Magister Generalis eum Vicarium Provincialemtotius Argentinae nominavit.Exinde Famulus Dei toto corde ac viribus se restaurandae religiosaedisciplinae dedit, canonicam visitationem communitatum peragens, litterascirculares mittens, monita et praecepta suis fratribus tradens.


454 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeEius scripta ad regimen spectantia prudentiam, caritatem, fidelitatemerga spiritum religiosum necnon firmitatem animi in abusibus corrigendispatefaciunt. Circa quod animadvertendum est tunc temporis in illaProvincia, ob plures, etiam externas, circumstantias, disciplinam religiosamin gravi discrimine positam esse. Hinc Servus Dei non parumadlaborare debuit ut observantiam votorum et constitutionum ad pristinumfervorem revocaret. Munere Provincialis magno plausu Superiorumet sodalium functus est, quippe qui sexies ad idem officium sitascitus. Labores autem quos in Ecclesiae servitium et Ordinis sui utSuperior sustinuit, minime obstabant, quominus simul ministeriumsacerdotale, praesertim praedicationis ac confessionum, exerceret.Ad puellas et adulescentulas divina humanaque scientia imbuendaset ad optimos mores rectamque vivendi rationem formandas, die 1 Octobrisanno 1887 Servus Dei Congregationem Sororum a Iesu Infantee Tertio Ordine de Mercede condidit, habitu Ordinis coram ArchiepiscopoCordubensi decem devotas feminas induens. Ab illa die, utDirector, bonum spirituale et materiale huius Congregationis indefessoanimo promovit, quam Magister Generalis inter Instituta ad Ordinempertinentia adnumeravit. Servus Dei ad Sorores spirituales exhortationes,atque haud pauca monita et praecepta ad regimen et disciplinamspectantia misit, tandem pro eis Constitutiones exaravit. Eius operaCongregatio Sororum varias Reipublicae Argentinae et Uruguayanaeregiones, adhuc eo vivente, diffundebatur. Et tanto spirituali vigoreac soliditate eandem Congregationem relinquit, ut anno 1931 SedesApostolica earum Institutum decreto laudaverit.Tandem post vitam in laboribus et sollicitudinibus regiminis transactam,indefatigatus ac sollers operarius, cum octogesimum primumaetatis annum ageret, spiritum Deo reddidit die 15 Decembris anno 1930.Sanctitatis fama, qua etiam vivens fulgebat, in dies percrebrescente,Processus ordinaria potestate super eadem sanctimoniae fama illiusquescriptis et cultu publico eidem non praestito instructi sunt in CuriaCordubensi in Argentina annis 1957-1959 atque ad Sacram RituumCongregationem transmissi. Postulatoriae etiam litterae Summo Pontificiadhibitae sunt, quibus Patres Cardinales, Archiepiscopi, Episcopiplures, virique tam ecclesiastica quam civili dignitate insignes, efflagitabantut causa beatificationis Servi Dei introduceretur. Sacra veroRituum Congregatio die 27 mense Ianuario anno 1962 scriptis eiusdemServi Dei perpensis, nihil obstare decrevit quominus ad ulterioraprocederetur.


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 455Instante demum Rev. P. Aloisio Aquatias a S. Corde, PostulatoreGenerali Ordinis B. Mariae Virginis de Mercede, habitus est die 21Iunii anni 1972 Congressus peculiaris S. Congregationis pro CausisSanctorum, quem secuta est Congregatio peculiaris die 4 Novembris1972, in qua E.mus Cardinalis Arturus Tabera Araoz, loco ac viceCardinalis Ferdinandi Cento, Causae Ponentis, dubium proposuit discutiendum: an introducenda sit causa beatificationis, in casu et ad effectumde quo agitur, et de ea rettulit. Patres autem Cardinales, quiconvenerant, omnibus coram Domino mature perpensis, suffragiumtulerunt affirmativum, causam videlicet introducendam esse, si SummoPontifici placuisset.Et subsignata die, referente de praemissis omnibus infrascripto Cardinali,Paulus Papa VI hanc sententiam ratam habuit et confirmavit.Datum Romae, die 16 Decembris a. D. 1972.L. © S.PAULUS Card. BBRTOLI, Praefectus© E. Antonelli, Archiep. tit. Idicren., a SecretisIVLAUDENSISBeatificationis et canonizationis Servi Dei Petri Dominici Trabattoni, Sacerdotissaecularis fundatoris Domus Divinae Providentiae in pago v.« Maleo ».SUPER DUBIOAn introducenda sit eius CausaSacramento ordinis Christo configurati, sacerdotes peculiari tenenturofficio illam perfectionem acquirendi, quam omnes Christifidelespersequi debent. Illi enim, gratia sacerdotali consecrati, non solumviva Aeterni Sacerdotis instrumenta fiunt in bonum fratrum, sedetiam, dummodo docibiles sint Spiritui Christi qui eos vivificat, invita spiritus firmantur (Cf. Conc. Vat. II, Presbyterorum Ordinis,n. 12). Itaque mirum non est Ecclesiam, Christi Sponsam, non solumplurimos pios sacerdotes sed etiam non paucos clara virtutum laudeornatos suscitare. Inter quos recensendus est Servus Dei PetrusDominicus Trabattoni.


456 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeFamulus Dei natus est Sebini, dioecesis Brixiensis intra fines, die26 Februarii anno 1848, prope eiusdem nominis lacum, tertius e septemfiliis a Caietano et Teresia Bersani Dossena generalis, ac post tresdies sacramento baptismi Ecclesiae renatus. Pater proprio laboreuxorem et filios nutriebat. Pietas tamen et morum integritas parentumpaucitatem opum longe superabant, quapropter filii in convictu amoriset serenitatis animorum pleno crescebant. Cum vero Petrus Dominicusseptimum aetatis annum ageret, fere eodem tempore, primum patre,dein matre orbatus est et in domum avorum receptus.Prima institutione peracta, adulescens operam locavit in quadamaromatum taberna. Sed iam tunc et pietate augescebat et intimocorde ad sacerdotium se vocatum sentiebat, unde scholae publicae abavo traditus studia litterarum persecutus est, donec sexdecim annosnatus in seminarium Laúdense ingressus est ac vestem clericalem induit.Disciplinae seminarii amanter se subiciens, tanta assiduitate virtutibuset scientiarum studiis vacavit, ut iam sequenti anno meruerittonsuram recipere.Die 21 Augusti anni 1870, vigintiduos vix annos natus, presbyterordinatus est et exinde, gratia sacerdotali roboratus, se totum in servitiumEcclesiae impendit. Primum enim rector ecclesiae ruralis SanctiFrancisci prope oppidum Maleo nominatus, non solum cultui fovendodivino ac spirituali fidelium curae institit, sed etiam zelo gloriae Deiimpulsus Evangelium Domini extra dioecesis fines praedicare coepit,in quibus laboribus apostolicis interdum Servum Dei Vincentium Grossisocium habuit. Parochus pagi v. Maleo ac Vicarius foraneus renuntiatus,die 29 Septembris anno 1884, muneris possessionem cepit ac deincepsnovo vigore ministerio sacerdotali et saluti animarum procurandaeoperam dedit. Mira pietate coniunctionem cum Deo colebat non solumcum in persona Christi Eucharisticum sacrificium litabat, vel Ecclesiaenomine Divinum Officium persolvebat, sed etiam in quotidiana orationementali et in ipso ministerio cor in Deum elevans. Mortificationis etpaenitentiae clara exempla dabat, sed praesertim pastoralis zeli inverbo Dei praedicando, in confessionibus fidelium assidue audiendis,in visitandis infirmis, in pueris catechesi imbuendis. Peculiarem curamadhibebat iis qui ad exteras regiones, paupertate coacti, migrabant.Aliquas pias associationes instituit, quas inter Consociationem FiliarumB. Mariae Virginis, necnon Collationes Sancti Vincentii a Paulo,simulque in puerorum institutionem amplum Oratorium exstruxit etapparavit. Ita effecit, ut fideles quos in servitio Dei tepidos vel erga


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 457Ecclesiam non recte dispositos invenerat, paulatim ad vitam christianamet ad amorem Ecclesiae converteret.Quem ad finem haud parum contulit illa sollicitudo, qua pius parochusde precaria et infirma condicione oeconomica fidelium urgebatur.Vocem Leonis Papae XIII audiens, qui in Litteris Encyclicis quae averbis incipiunt Berum Novarum, dignitatem laboris et iura opificumproclamaverat, Servus Dei voluit non solum effectus iniustitiae operibuscaritatis lenire, sed etiam eadem caritate impulsus pro iuribuseorum viriliter pugnare, qui duro gravique labore propriam quidem familiamsustentabant sed ad progressum totius societatis aliorumqueopes cumulandas efficaciter cooperabantur. Societates agricolaruminstituit et mulierum, quae in opifìcio stamina netebant, ut consociativalidius propria iura propugnare valerent. Similiter mensam pecuniaeinstituit in auxilium agricolarum, una cum consociatione pro operariis; tandem Domum Divinae Providentiae erexit in quam senes derelictifraterno amore reciperentur. In his omnibus condendis et moderandismagna fortitudine adversa riis restitit qui vel sacerdotem nolebantde bono opificum sollicitum, vel eius opera in unam vel alterampartem trahere conabantur. Dum vero pro bono materiali fidelium laborabat,impensius Evangelium Christi praedicabat, fideles ad amoremDei et caelestium bonorum hortando et proprio vitae exemplo praedicationemconfirmando.Notitia eius vitae et inceptorum extra fines dioecesis Laudensis diffusaest, ita ut anno 1916 inter Praelatos domesticos a Romano Pontificeadnumerari mereretur. Senio et labore confectus Kalendis Februariianno 1929 munere parochi se abdicavit, quo per quadraginta annosin eadem paroecia perfunctus erat, et se in Domum Divinae Providentiaea se ipso conditam recepit. Tandem, sequenti anno 1930, die 14Septembris, postquam Deo et Ecclesiae sexaginta annos ut sacerdosferventi pietate clarisque operibus servierat, spiritum exhalavit. Cuiusmors omnes fideles summo maerore affecit, qui magna frequentia eiparentarunt.Sanctitatis fama, qua vivens fruebatur, post eius obitum clariuserupit, confirmata gratiis quae eius intercessione obtentae dicebantur.Itaque Processus Informativus Ordinarius super eadem fama sanctitatisin Curia Laudensi instructus est a die 23 Octobris anni 1957 addiem 8 Octobris anni 1958. Quibus inquisitionibus Romam delatis, SacraRituum Congregatio, scriptis Servi Dei perpensis, ut ad ulteriora procediposset die 21 Octobris anni 1965 edixit. Quapropter, instante Rev.


458 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeP. Theodore- Zamalloa, O. Ss.mae Trinitatis et huius Causae Postulatore,die 12 Iulii 1972 habitus est peculiaris Congressus S. Congregationis proCausis Sanctorum, quem secuta est Congregatio peculiaris die 14 Novembrisa. 1972, in qua E.mus Cardinalis Silvius Oddi, Causae Ponensseu Relator, dubium proposuit discutiendum : An introducenda sitCausa beatificationis, in casu et ad effectum de quo agitur, et de earettulit. E.mi Patres Cardinales, qui aderant, omnibus mature perpensis,affirmative responderunt, seu Causam introducendam esse, siSummo Pontifici placuisset.Quibus de rebus facta demum subscripto die Summo PontificiPaulo Papae VI relatione per infrascriptum Cardinalem, Sanctitas Suasententiam Patrum Cardinalium ratam habuit et confirmavit.Datum Romae, die 16 Decembris a. D. 1972.L. © S.PAULUS Card. BERTOLI, Praefectus© F. Antonelli, Archiep. tit. Idicren., a SecretisVNEAPOLITANABeatificationis et canonizationis Servi Dei Iosephi Moscati, Viri laicimedici atque professoris in Neapolitano Athenaeo.SUPER DUBIOAn constet de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate cum inDeum tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia,Fortitudine et Temperantia, earumque adnexis, in gradu heroico,in casu et ad effectum de quo agitur.Concilium Vaticanum II laicorum partes « in missione Ecclesiaeproprias et omnino necessarias » agnoscens et dilaudans, eosdem « adimpensiorem et latiorem apostolatum », prout hodiernae condicionesposcunt, exercendum, enixe adhortatur, cum « suas partes in missionepopuli Dei » explentes, (( ad rerum temporalium ordinem spirituevangelico perfundendum ac perficiendum » valde efficaciterque conferrepossint (Decr. Apostolicam Actuositatem, nn. 1 et 2).Profecto, haud pauci recentiore aetate exstiterunt viri laici, seien-


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 459tia ac religione praestantes, qui Oecumenici Concilii monita et votaquodammodo praevenientes, vitae sanctimonia aliisque rebus praeclaregestis, insigne Christi testimonium mundo perhibuerunt, tum adchristiani populi aedificationem tum ad spiritualem civilis societatisprovectionem.Quos inter, Iosephum Moscati, medicinae scientia et arte clarissimum,vividiore quadam luce splendere conspicimus, prout ex iis, quaedicentur patebit.Natus est Dei Servus in urbe Benevento die 25 Iulii anno 1880,atque, in sacro baptismi fonte die 31 Iulii regeneratus, parentibusmorum honestate ac religione conspicuis Francisco Moscati et RosaDe Luca, qui novem quos genuerant filios in via Domini optime educarunt.Acris ingenii puer, sicut animi suavitate ita et spectatissimis moribusac pietate ornatus cunctis videbatur. Catecheticae enim interesseinstitutioni, instanter orationi vacare, obsequiosam parentibus redderevicem, sedulam studiis impendere operam, verae vitae addiscere modos,pauperes egenosque piis caritatis fovere subsidiis : haec eius fuit,adolescente aetate, constans vitae regula ac norma.Lycei studiorum emenso curriculo, Neapolitano Athenaeo, artemmedicam excolendi causa, nomen dedit ; atque, cum doctoris laureamsumma cum laude anno 1903 esset assecutus, in eiusdem pernobilisartis exercitatione per quinque ferme lustra, quoad vixit, nobile ingeniumviresque insumpsit, magnam de se excultorum hominum admirationemexcitans gratamque populi memoriam.Postquam autem celebri Neapolitano nosocomio, quod degli Incurabilinuncupatur, medicus primarius est praefectus, cotidianam et indefessamoperam in infirmis cuiusvis generis pauperioribus praesertimvel in domibus privatis curandis numquam intermisit, quos sollicitacaritate tamquam amicus et pater complectebatur, fidei etiam rudimentisimbuebat, optimis consiliis et adhortationibus fovebat, devios admeliorem frugem revocare, bonos in christianae vitae propositis firmaresatagens. Quae omnia non terreni lucri aut emolumenti, sed certiac definiti apostolatus gratia Servus Dei constanter persecutus est,de corporali haud minus ac spirituali proximorum salute sollicitus,ut dum corporibus mederetur, animos etiam sauciatos vitiis vel vitaeangoribus exacerbatos peramanter curaret et erigeret.Insuper, qua eximia pollebat humanarum disciplinarum scientiaac peritia, Neapolitano studiorum Universitatem tum egregio cathe-


460 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialedrae magisterio inde ab anno 1911 et per subsequentes sexdecimvitae annos, tum scientificis de re medica et tberapeutica pervestigationibus,tum libris ac dissertationibus haud minus triginta, alta rerumintuitione conspicuis validisque ad artis salutaris progressumadiumentum praebentibus ideoque, meritis laude cumulatis, egregieillustravit.In his omnibus Dei Servus alacrem coniungens cum religiosa pietatenavitatem, spiritu vere a caducis rebus ac cupiditatibus penitusabstractus, vitam duxit absconditam cum Christo (cf. Col. 3, 3), ac Deigloriam fratrumque suorum salutem unice intendit. Quod autem perfectameiusmodi vitae christianae rationem Iosephus Moscati in saecularicondicione inierit constanterque tenuerit, inter mundi periculaac tentationes plane innumera, in iis temporum locorumque adiunctisquae apertae fidei pietatisque professioni haud levi impedimento erant,id profecto amplioris laudis et admirationis argumentum est.Servus Dei ad actuosissimae vitae finem immaturae, veluti repentinamorte, Neapoli die 12 Aprilis anno 1927 adductus est, dum visitandiscurandisque infirmis, ut cotidie ei moris erat, peramanter intenderet.Nec tamen improvidus ad extremum vitae terminum accessisse dicendusest, qui in universa vita sua Deum summe dilexit, divinae voluntatifidelissime inhaerens, eoque ipso mane, ut suavissimus ac cotidianususus inde ab adolescentia fuerat, Eucharistico pane devotissime refectusac roboratus.Itaque Servus Dei, qui propriam missionem inter saecularia muneraet officia accuratissime explevit, atque in Dei amore proximorumqueservitio constantissime perseveravit, genuinam ac praefulgidam praeferthominis Dei imaginem, huic nostrae aetati apprime congruentemet aptam, iis praesertim qui inter saeculares curas vitam agere debent,praeclarum exsistens exemplum bonorum operum « in scientia, in longanimitate,in suavitate, in caritate non ficta, in virtute Dei per armaiustitiae » (cf. Tit. 2, 7; 2 Cor. 6, 6-7).Sanctitatis fama, qua Servus Dei vivens fruebatur, magis post eiusobitum increvit, adeo ut, quadriennio vix elapso, Ordinariae Inquisitionesapud Neapolitanam Curiam a. 1931 inchoatae fuerint, ac deinde,Commissione Introductionis Causae die 6 Martii a. 1949 signata, ApostolicusProcessus super virtutibus annis 1950-1952 rite adornatus.Eiusmodi virtutes tum theologicas tum cardinales aliasque iis adnexas,pro eius vitae statu ac condicione, supra communem aliorumchristifidelium modum, qui heroicus dicitur, Servum Dei continenter


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 461exercuisse, testes omnes nno ore praedicant ; quod et unanimi voto felicitercomprobatum est tum in Peculiari Praelatorum ac Patrum ConsultorumCongressu die 7 mensis Novembris a. 1972 habito, cum inCongregatione Plenaria Patrum Cardinalium die 19 Decembris eodemanno celebrata, Causae ponente seu relatore Rev.mo Pericle CardinaliFelici.Summus autem Pontifex Paulus VI, cui praedicta omnia relatasunt, sententiam Sacrae Congregationis pro Causis Sanctorum ratamhabuit et confirmavit iussitque decretum super Servi Dei virtutibusheroicis conscribi.Hoc denique die Sanctitas Sua, accitis Cardinalibus infrascriptoPraefecto et Pericle Felici, Causae ponente, meque Antistite a secretisaliisque vocari solitis, iisque adstantibus, sollemniter edixit :Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate cum in Deumtum in proximum, necnon de Cardinalibus Prudentia, Iustitia, Fortitudineet Temperantia, earumque adnexis, in gradu heroico, Servi DeiIosephi Moscati, medici atque professoris in Neapolitano Athenaeo, incasu et ad effectum de quo agitur.Hoc autem Decretum publici iuris fieri et in acta huius S. Congregationisreferri mandavit.Datum Romae, die 10 Maii a. D. 1973.ALOISIUS Card. RAIMONDI, PraefectusL. & S.83 Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a SecretisVIROMANABeatificationis et canonizationis Servae Dei Mariae Teresiae Zonfrilli,Sororis professae congregationis Filiarum a Domina Nostra ad montemCalvariae.SUPER DUBIOAn constet de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate cum inDeum tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia,Fortitudine et Temperantia, earumque adnexis, in gradu heroico,in casu et ad effectum de quo agitur.Perplurimos Christi asseclas sanctitatis viam in humilitate et simplicitatecordis tereré hoc nostro volvente saeculo edocuit Sancta Te-


462 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeresia a Iesu Infante, dictum Salvatoris eorum in mentem revocans :(( Nisi efficiamini sicut parvuli, non intrabitis in regnum caelorum »(Mt. 18, 3). Quos inter humilis se nobis offert sodalis CongregationisFiliarum Dominae Nostrae ad Montem Calvariae, Soror Maria TeresiaZonfrilli, quae et nomine assumpto et tota vitae ratione sanctae virginisLexoviensis vestigia sectari sibi proposuit.Ipsa, in Italica urbe episcopali Ponte Curvo, die 5 mensis Februariianno 1899 nata est e Caietano et Teresia Zonfrilli, novem liberorumparentibus, fortunis sat bonis ditatis vitaeque probitate ac religionecommendatis. Baptismi lavacro die a nativitate tertio Deo renata, nomenaccepit Mariae Franciscae. Sub matris disciplina ad pietatemoptime informata, puella sex annorum Sororibus Dominae Nostraead Montem Calvariae in eodem loco commorantibus litterarum elementisimbuenda traditur; apud quas docilem, oboedientem, sedulam, modestamcaritateque plenam se praebuit. Cum octavum ageret aetatis annum,Christi Corpus primo suscepit. Schola sexta, ea tempestate postremacurriculi litterarii, rite absoluta, suendi et acu pingendi artemdidicit. Matri adiumento fuit ad domus negotia, vel ingrata, expedienda,fratribus natu minoribus sedulam curam et custodiam adhibendo. Vivacipraedita indole, se prompte coërcebat ita ut, divina auxiliante gratia,hilarem se ostenderet semper, comem, patientem, humilem. Ad saeculiamores eiusque pompas numquam deflexit, cultu semper modesto ornata,illas tantum sibi aequales amicitia devinciebat quae virtute essent praestantes.Quotidianas fundere preces numquam omittebat ; quinimmo, singulariiam tum pietate fulgens, singulis diebus ecclesiam adibat ut Missaesacrificium participaret et eucharistico se reficeret pane, vel utChristum sub sacramenti speciebus latentem adoraret et de eius nostraesalutis causa perpessis doloribus meditaretur. Paenitentiae sacramentumoctavo quoque die obibat, conscientiae moderatorum praeceptis apprimeparens. In tradenda pueris christiana doctrina parocho erat auxilio,cumque loci sanctimonialibus arctam servavit consuetudinem, ipsarumapostolicae navitatis socia. Honestas semel et iterum oblatas sibinuptias praefracte refugii, ut uni Deo placeret ac serviret.Quae, dum in saeculo viveret, se totam Deo permittebat, religiosaevitae desiderium iampridem versaverat animo; sed hoc consilium suumnemini palam fecit, ne praepropera manifestatione ipsi rei detrimentumpararet. Cum undevicesimum aetatis annum complevisset, divinam vocationemsuis demum patefecit ; qui vero fere omnes, imprimis pater etmatertera, nihil reliquerunt intentatum ut eam a sancto proposito remo-


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 463verent. Sed incassum ; nam ipsa, parentum consensu tandem obtento,die 23 mensis Novembris a. 1918 Romam petiit ut Congregationi FiliarumDominae Nostrae ad Calvariae Montem nomen daret, inter cuius sodalessoror eius natu maior adscripta erat.Probationis tempore transacto, Serva Dei religionis habitum, nomineMariae Teresiae imposito, die 23 mensis Martii a. 1920 induit; atquetirocinio emenso, die 30 mensis Novembris a. 1921 votis paupertatis,castimoniae et oboedientiae Christo Domino se obligavit, quae anno 1933mense Maio in perpetuum renovavit. Post emissam professionem, Superiorissaeoboediens voluntati, scholam magistris instituendis adiit,ut ludi magistrae diploma assequeretur, sed paucis mensibus post aegrotarecoepit et studia intermittere coacta est. Sanitatis recuperandaecausa ad varias sui Instituti domos missa et varia hic illic officia adimplens: puellis adsistebat, quas ad Deum attrahere satagebat et ad virtutisexercitium assidue alliciebat ; in nosocomio Viterbiensi velut angelusconsolationis aegrotis aderat; mox tabernae medicamentariae addicta,Oeconomae generali suae Familiae ut adiutrix attributa, orphanisregendis addicta ; ubique ancillam Dei fidelissimum se praebuit et religiosaeperfectionis exemplar.Deo intima unione coniuncta et orationis spiritu in seipsa sempercollecta erat. Erga Ss. Trinitatem nec non Eucharistiae Sacramentumadmodum flagrans pietate, divinae voluntati peramanter adimplendaese peculiari voto adstrinxit. Deiparam Virginem filiali cultu prosecuta,rosarii marialis preces fundere in deliciis habebat. Caelesti Patri velutifilia fiducialiter se committebat atque in Iesum Infantem et ChristiPassionem ferventi devotione ferebatur. Ecclesiae catholicae ex animodedita, pro illius necessitatibus, imprimis pro sacerdotibus atque proreligiosis vocationibus Deo continenter supplicabat; illiusque SummumPontificem et administros obsequio peculiari colebat. In sodales sororescaritatem sedulo exercebat. Micuit praesertim in ipsa regularis disciplinaeassidua observantia atque talis vitae communis amor ut a quavissingularitate longe refugeret. Eluxere autem Servae Dei virtutes splendidioresin perferendis diutinis infirmitatibus acutisque doloribus, quibusper plures annos ad mortem usque cruciabatur. Etenim, votatemporaria vix nuncuparat et studiorum curriculum inierat, cum abhis exercendis ob labef acta tam salutem desistere coacta est. Post varias,quas diximus, commorationes valetudinis causa susceptas, Romam anno1927 revocata est, ubi, ut a gastrica ptosi curaretur chirurgicae sectionisubiecta fuit, sed frustra. Quapropter in infirmorum sede Domus pri-


464 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialemariae Instituti ab anno 1930 ad annum usque 1934 lecto degens, velutiamoris victimam Deo se offerens, invicta patientia, nulla prorsus querela,tum corporis dolores tum quarundam sodalium, quin et superiorum,haud rectam aestimationem morbi silens et amans toleravit.In huiusmodi virtutum fulgore perseverans, die tandem 20 mensisIanuarii a. 1934, aetatis suae trigesimo quinto, morientium recreatasacramentis, animam placidissime Deo reddidit.Quamvis in vita huius Famulae Dei singulares desint res gestae atqueinsolita et extraordinaria desiderentur facta, quae hominum mentemstupore percellant, ipsa tamen christianas virtutes eum coluit in modumut heroica praeditae sint qualitate tum ob fidelem et continuatam divinorumpraeceptorum custodiam, tum ob perfectam eorum omnium, quaeproprii muneris essent, observantiam. Quapropter praeclarum se praebetipsa adulescentulas et iuvenibus, ac potissimum virginibus Deo sacris,exemplar imitandum, nuntiumque christifidelibus omnibus actestimonium affert arctae cum Deo unionis filialisqne in caelestemPatrem fiduciae, quibus etiam aegritudines ac dolores non solum immutatapatientia, verum etiam hilari vultu laetoque animo perferantureaeque salutarem efficiant apostolatum.Sanctitatis fama, qua tum apud sodales sui Instituti tum apud externosvivens gaudebat, in dies percrebrescente, quam Deus miris rebusvisus est confirmare, Causa de beatorum Caelitum honoribus FamulaeDei decernendis coepta est agi. Instructis itaque processibus, quosordinarios vocabant, inde ab anno 1940 apud Urbis Vicariatum, quipost annos quattuor absoluti sunt. Rogatorialis quoque processus inloco natali Servae Dei, Ponte Curvo, adornatus est ; qui omnes ad S. RituumCongregationem delati fuerunt.Servatis itaque de iure servandis, post decretum super scriptis die2 Ianuarii a. 1949, Servae Dei causam apud Apostolicam Sedem esseintroducendam Pius Papa XII die 19 mensis Novembris a. 1957 edixit.Apostolicis subinde processibus super virtutibus in specie constructisiisque validis agnitis, quaestio apud S. Congregationem pro CausisSanctorum super iisdem virtutibus theologalibus et cardinalibus ServaeDei agitata est, primum in Congressu Peculiari die 18 mensis Aprilisa. 1972, deinde eodem anno die 4 Iulii mensis in Plenaria Patrum CardinaliumCongregatione, in qua Rev.mus Cardinalis Pericles Felici, CausaePonens seu Relator, sequens dubium discutiendum proposuit : Anconstet de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate cum in Deumtum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Tempe-


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 465rantia et Fortitudine, earumque adnexis, in gradu heroico, in casu et adeffectum de quo agitur. Et Rev.mi Patres Cardinales, S. Congregationipro Causis Sanctorum praepositi, omnes affirmando responderunt.De hisce omnibus facta, die 7 mensis Octobris anno eodem 1972,Summo Pontifici Paulo VI relatione, Sanctitas Sua sententiam eiusdemSacrae Congregationis ratam habuit et confirmavit iussitque decretumapparari super heroicis virtutibus Servae Dei.Et hodierno tandem die idem Summus Pontifex ad se accivit subscriptumCardinalem necnon Cardinalem Periclem Felici, Causae Ponentem,meque Antistitem a secretis ceterosque vocari solitos, eisque adstantibuspraesens decretum confirmavit et promulgavit edicens : Constare devirtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate cum in Deum tum inproximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Fortitudine etTemperantia, earumque adnexis, in gradu heroico, Servae Dei MariaeTeresiae Zonfrilli, Sororis Congregationis Filiarum a Domina Nostraad Montem Calvariae, in casu et ad effectum de quo agitur.Hoc autem Decretum publici iuris fieri et in acta S. Congregationispro Causis Sanctorum referri mandavit.Datum Romae, die 10 Maii a. D. 1973.ALOISIUS Card. RAIMONDI, PraefectusL. © S.© Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a SecretisVIIROMANA SEU ALBANENSISBeatificationis et canonizationis Servi Dei Ioannis Merlini, ModeratorisGeneralis Congregationis Missionariorum Pretiosissimi Sanguinis D.N.I.C.SUPER DUBIOAn constet de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate cum inDeum tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia,Fortitudine et Temperantia, earumque adnexis, in gradu heroico,in casu et ad effectum de quo agitur.Erit sanguis agni vobis in signum. Hanc sententiam, de libro Exodi(12, 13) depromptam, qua Sanguis Christi per imaginem egregie significatur,Servus Dei Ioannes Merlini, tertius moderator generalis30 - A. A. S.


466 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeCongregationis Missionariorum Pretiosissimi Sanguinis, perinde aclegifer pater et magister eius, S. Gaspar Del Bufalo, libenter usurpabat.Quae quidem sententia quasi in vexillo erat inscripta eorundem,qui contra mala aetatis suae pugnabant. Sub signo Sanguinis ChristiFamulus Dei vitam transegit, conatus animose suscepit ad perfectionemconsequendam, mirabilem operositatem apostolicam exercuit.Ioannes Merlini intra fines Civitatis Pontificiae, post infractamNapoleonis potentiam, vitam duxit et sedulo naviterque fecit. Temporibusvero illis seditiones exoriebantur, opinationes minus rectae,sed animum allicientes, serpebant, praedatores grassabantur in Latioinferiore, Italicae unitatis componendae studia et incepta fervebant.Tot ac tam asperi motus afferebant difficultates non leves vitae Ecclesiaein Italia, efficientes, ut religio et mores populi imminuerentur.Servus Dei, una cum Sanctis, qui illa aetate fuerunt, multum contulit,ut christiana vita refloresceret et civitas Dei defenderetur. AffuitSummo Pontifici, supremum eius ministerium precibus, consilio, actionesuffulciendo.Qui cum eruditione et doctrina floreret, fide penitus esset imbutus,necessitates temporis pernosceret, prospiceret futurum, perfectam quandamimaginem missionarii, ad rationem Fundatoris conformati, prae seferebat. Multiformi deditus apostolatui, non solum illud veluti patrimoniumreligiosum et civile prudenter restituit, sed et sagacemse praebuit in aedificando, siquidem et opera pietatis caritatisqueexcitavit et, per totius fere vitae cursum, id maxime est persecutus,ut certo stabilique modo disponeret, solidaret, incrementis augeretinstituta a S. Gaspare condita : Missionariorum et Adoratricum PretiosissimiSanguinis.Ioannes Merlini, tertius e tredecim filiis, natus est Spoleti die 28mensis Augusti anno 1795, ex Aloisio et Antonia Claudi Arcangeli, quichristianis praefulgebant virtutibus. Postero vero die per baptismilavacrum renatus est Deo. Ad instituendum pietate animum praesertimsodalibus Oratorii S. Philippi Nerii est usus magistris. In quorum scholadidicit praefervidam compescere indolem ac Deo servire cum libertateatque laetitia. Ad capessendum sacerdotium propensus, anno 1809vestem induit clericorum. Parentes autem eum noluerunt esse seminariialumnum, sed statuerunt, ut pontificium obiret gymnasium, quod tumpotissimum commendabatur et docentium eruditione et studiorumgravitate. Ibi puer enituit acri ingenio, diligentia bonisque moribus.Tempus honesto otio destinatum in catechesi tradenda adulescentibus


Sacra Congregatio pro Causis Sanetorum 467et pauperibus insumpsit. Die demum 19 mensis Decembris anno 1818sacerdos inauguratus, postridie in ecclesia S. Philippi Nerii primumhostia divina litavit, multitudine fidelium astante, qui eius virtutemzelumque admirabantur.Postquam annum et dimidium in ministerio dioecesis ut sacer oratoret iuventutis spiritualis curator est impigre versatus, in pagumS. Felicis a Iano, prope Spoletum, se contulit, fama S. Gasparis adductus,ut ibi ad spirituales exercitationes, illo moderante, incumberet.Hac congressione vita eius est prorsus mutata : etenim die 15 Augustianno 1820 Missionariis Pretiosissimi Sanguinis se aggregavit, apudquos moderationi sancti conditoris se commisit, non paucos inde fructuspercepturus. Etenim maiorem assecutus est spiritus libertatem et rectiusac iustius de hominibus et rebus valuit aestimare, quippe qui ad severitatemesset proclivior ; imprimis vero adiumentum accepit ad superandumimpedimentum, quo ei in via perfectionis maxime obstabat : iracundiam,in quam erat praeceps ingenio. Vitam igitur magistri in sereferre annisus, eo progressus est, ut lenitas ipsa esse videretur et aFundatore Congregationi tamquam exemplum proponeretur.Ioannes Merlini veri nominis missionarius, dotibus naturalibus etsupernaturalibus affatim ornatus, paulatim evasit, qui testimoniummandati divini credibile redderet ; elucebat in eo vita interior impensa,absoluta morum integritas, sapientia, mens aequabilis et constans,animus pronus ad genuina bona humana fovenda, artibus non exceptis.Callens enim architecturam, ecclesias ac domos Congregationis suae ipsedelineavit; et dum aedificium aliquod exstruebatur, opificibus libenterse adiungebat, de laboribus eorum cognoscens et, opportunitate temporisoblata, de rebus spiritualibus serens sermonem.Ex quo Fundatorem convenit, eius animae vita aliam etiam lucemaliamque alimoniam hauriebat ex mediatione mysterii primarii salutisnostrae, quod Sanguine Christi continetur. Ut S. Gaspar, et ipse hunchabuit supremam amoris divini significationem, fontem omnis purificationiset veniae, cunctorum remedium maiorum, pignus vitae aeternae.Hic amor eius in Sanguinem Christi in celebrando Sacrificio Eucharisticoeffulgebat, quod animo ferventi semper immolabat. Testis quidamhaec de eo dixit : « Satis est eum Missam celebrantem videre, ut Sanctusprorsus existimetur ». Sacris praedicationibus et scriptis editis huiussalutiferi Sanguinis effectus est apostolus. Eius quidem opera etstudio evenit, ut festum Sanguinis D. N. I. C. in Calendarium Ee-


468 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeclesiae universae induceretur; quod a Pio IX, Caietae exsulante, die10 Augusti anno 1849 impetravit.Vita eius interior etiam amore erga Deiparam Virginem nutriebatur.Quae pietas erat solida ac tenera, sed aliena ab inani animi mollitia,ut qui esset vir firmus et constanti praeditus voluntate. Eius laudeset misericordiae munera praedicabat, eius frequentabat sanctuaria, exquibus duorum aedificandorum rationem ipse delineando instituit.Neque eius animo defuit obsequium in Summum Pontificem, pro quopreces ad Deum fundebat et fundere iubebat, exemplo motus S. Gasparis,qui Supremi Ecclesiae Pastoris causa exsilium et carcerem sustinuerat.Consueverat ipse dicere : (( si quis a Papa stat, errat numquam ».Omni ergo, quo poterat, modo temporibus illis perdifficilibus Pium IXstuduit consolari, qui vicissim magna eum prosequebatur dilectione.Mutua vero opera inter S. Gasparem et Servum Dei diuturna fuitatque frugifera. Ille enim, postquam hunc quibusdam Missionariorumcommunitatibus praeposuit, secretarium generalem nominavit et, praesertimpostremo vitae tempore, eius adiutorio magis magisque est usus.Ei regulam dictavit, quae anno 1841 a Gregorio XVI fuit approbata.S. Gaspar, Ioannis praestabilem vitam interiorem et peritiam inmoderandis animabus agnoscens, anno 1824 B. Mariam De Mattias,Fundatricem Adoratricum Pretiosissimi Sanguinis, dirigendam in viamperfectionis ei concredidit. Servus autem Dei diligens ac sollers magistereiusdem fuit, donec anno 1866 ipsa Romae de vita decessit. Institutoetiam eius, anno 1834 condito, curas adhibuit regulasque conscripsit,(( articulis primariis » usus, quos S. Gaspar ipse composuerat. HicServo Dei etiam illos, qui futuri essent missionarii, instituendos commisit.Fide certa dives et promptus, spe viva erectus, caritate, limitumnescia, incensus, verus hic missionarius 50 fere annos Italiam mediam,a regione Flaminia usque ad Campaniam perlustravit, populum sacrismissionibus erudiens, sacerdotes, religiosos et laicos spiritualibus exercitationibussalubriter corroborans aliusque generis praedicationibuspromovens pietatem ; e quibus fructus percepti sunt uberes.Tam prosperi autem exitus profìciscebantur a coniunctione cum Deo,quae ex eius vultu et verbis apparebat. Oratione, paenitentia, studio adeiusmodi opera se composuit ; in dicendo doctrina firma sociabatur rariexempli simplicitati, ita ut ab omnibus, etiam humillimis, ipse intellegeretur.Mira fuit benignitate erga peccatores, ac singulariter capax


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 469ad tollendas discordias et ad odia restinguenda ; quapropter « angeluspacis » passim appellabatur.Praedicationi vero iunxit colloquia in confessionum sede et extra,quippe qui ut moderator conscientiae plurimum expeteretur. Normasquoque, sapientiae plenas, confessariis suae Congregationis reliquit.Summa cum prudentia per 25 annos eidem praefuit Congregationi, quamspiritali et apostolico vigore provexit.Quo in munere gerendo vebementissimum amorem in pauperes ostendit,statuens, ut caritas, sive spiritualis sive materialis, in omnibuscommunitatibus coleretur, et ut hae essent quasi missiones continuaein populo. Sed et ipse fuit studiosissimus paupertatis, qui, cum moreretur,vestes suas omnes inter egenos distribuisset.Cum igitur uni Deo solisque animabus dixisset, Romae adverso casuin extremum discrimen est adductus. Cum enim in vigilia NativitatisDomini anno 1872 ad ecclesiam S. Andreae Apostoli de Hortis seconferret, curru quodam est obtritus. Sacramentis Ecclesiae refectuset Benedictione Summi Pontificis recreatus, die 12 mensis Ianuariianno 1873 e vita migravit.Pius IX, obitus nuntio accepto, ad astantes dixit : « Audistis IoannemMerlini, moderatorem generalem Missionariorum PretiosissimiSanguinis, esse demortuum. Fuit praeclarus Servus Dei; sane magnumdamnum capimus ex amissione huiusmodi hominum, qui tantum valentapud Deum ».Hoc praeconium Summi Pontificis temporum decursu non est extenuatum,sed adhuc vim suam obtinet totam. Ioannes sacerdotibus, quinunc sunt, exemplo praelucet germani sacrorum administri, utpotequi fidelis fuerit Christo eiusque Ecclesiae, vitam interiorem duxeriteximiam, amore animarum arserit. Populo vero Dei universo, saepeturbato rebusque diffidenti, fontem demonstrat spei causamque victoriae,id est Sanguinem Christi, haec veluti iterans verba Sacrae Scripturae: Et ipsi vicerunt (draconem) propter sanguinem Agni (Apoc. 12,11).Septem annis ab eius morte exactis, instructus est Processus OrdinariusAlbani, qui ab anno 1880 ad annum 1883 est actus, et 1905 iurispublici factus. Causae autem introductio die 26 mensis Ianuarii anno1927 est obsignata.Apostolicis deinde Processibus Romae, Arimini, Barii institutis, decretumde eorum iuridica vi die 28 Iunii anno 1957 est editum. De dubiovero, An constet de virtutibus, de quo supra, die 7 Iulii anno 1971 inpeculiari Congressu Sacrae Congregationis pro Causis Sanctorum est


470 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialedisceptatum, ac die 9 Maii anno 1972 in Congregatione plenaria PatrumCardinalium, referente Eev.mo Cardinali Aloisio Traglia loco et viceCardinalis Pauli Giobbe, Causae Ponentis.Die autem 22 subsequentis mensis Iunii Summus Pontifex Paulus VIsententiam affirmantem Congregationis plenariae Patrum Cardinaliumconfirmavit, mandans, ut decretum de hac re conficeretur.Hoc denique die Sanctitas Sua, accitis Cardinalibus infrascriptoPraefecto et Aloisio Traglia, Causae relatore, meque a secretis ceterisquevocari solitis, eisque adstantibus edixit : Constare de virtutibus theologalibusFide, Spe et Caritate cum in Deum tum in proximum, necnonde cardinalibus Prudentia, Iustitia, Fortitudine et Temperantia, earumqueadnexis, in gradu heroico, Servi Dei Ioannis Merlini, in casu etad effectum de quo agitur.Hoc autem Decretum publici iuris fieri et in acta huius Congregationisreferri mandavit.Datum Romae, die 10 Maii a. D. 1973.L. & S.ALOISIUS Card. RAIMONDI, Praefectus© Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a SecretisVIIIVICENSISBeatificationis et canonizationis Servae Dei Paulae Delpuig a S. Aloisio,moderatricis generalis Sororum Carmelitarum a Caritate.SUPER DUBIOAn constet de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate cum inDeum tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia,Fortitudine et Temperantia, earumque adnexis, in gradu heroico,in casu et ad effectum de quo agitur.Cum caritas, iuxta Apostolum, sit vinculum perfectionis (Col. 3, 14)et plenitudo legis (Rom. 13, 10), verus Christi discipulus caritate signaturcum in Deum tum in proximum (cf. CONC. VAT. II, Lumen Gentium,n. 42).Id luculenter apparet in humili virgine Paula Delpuig a S. Aloisio,


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 471quae, ad artiorem Christi sequelam in Instituto Carmelitarum a Caritatevocata, amorem erga Deum usque ad unionem cum eo in mysticacontemplatione cum multiplici navitate caritativa erga proximum miresociavit, ita ut inter se apte convenirent tempora orationi et paenitentiaein solitudine dicata et tempora externis operibus destinata, unoin Deum et in proximum impellente amore.Nata est Dei Famula die 3 mensis Februarii a. 1811 in oppido Malgratde Mor, intra Gerundensis fines dioeceseos in Hispania, parentibusIoanne Delpuig et Matrona Gelabert, non bonorum copia sed vitaeprobitate et christiana pietate conspicuis. Eodem nativitatis die, sacrobaptismatis lavacro regenerata est Deo, impositis Paulae Magdalenaenominibus.Indole cum esset miti et docili, a parentibus morum honestatem,diligentiam in rebus domesticis conficiendis, ac praesertim christianampietatem, facile didicit. Caelestium meditationi rerum adhuc puellulamira spiritus dulcedine instabat et quos in se experiebatur religionissensus, suis quoque fratribus aliisque aequalibus ingerere conabatur,timorem Dei, bonos mores et catechesim docendo, atque verbo etexemplo adducere ut Dei templum assidue frequentantes, Missam etdevotionis exercitia participarent.Chrismatis sacramentum die 6 mensis Maii a. 1820 recepit ; et subsequentianno ad sacram mensam accedens, caelesti dape primum refectaest, indeque magis in dies in virtutibus excolendis progrediebatur.In impensioris signum amoris erga Deum, puella duodecimannorum virginitatis votum edidit. De parochi consilio quasdam sibisociavit puellas ad cultum in B. V. Mariam de Monte Carmelo provehendumet ad pauperes puellas educandas infirmosque iuvandos.Hinc nihil mirum si religiosae vitae fovebat in se desiderium utplenius Deo et propter Deum proximis vitam consecraret. Qua decausa se Barcinonem contulit ubi, dum locata apud honestam familiamopera dotem sibi apparabat postulantibus Religionem requisitam,varia frequentabat mulierum Instituta, ut cuinam daret nomen aptiusdignoscere valeret. Tres iam egerat ibi annos, cum ecce die quadam Paulaenostrae per urbis vias obviam occurrit Sancta Ioachima de Vedruna,fundatrix Congregationis Sororum Carmelitarum a Caritate, quaeFamulam Dei proprio nomine, antea sibi ignoto, appellans, eidem significavitDei esse voluntatem ut recens ab ipsa conditum Institutumingrederetur. De Dei placitis ita certior facta, ac superatis, quae


472 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeobstabant, difficultatibus, praedictam Congregationem die 18 mensisDecembris anno 1830, Vici, undeviginti annos nata amplexata est.Noviciatus tempore sodales anteibat pietate, oboedientia, spiritupaupertatis, laboris et paenitentiae. Probationis tempore duodevigintimensium feliciter exacto, religiosam professionem emisit tribus nuncupatisvotis atque ibidem servitio domus addicta decem annos permansit.Multiplices, quibus gravabatur, labores sollerter perficiebat.Animam in Deum iugi oratione, cui nocturnis quoque horis vacabat,et humilitatis, subiectionis et voluntariae corporis eastigationis operibuserigebat. Graves insectationes resque adversas invicto hilariqueanimo perferebat, Deo ipsam etiam mirum in modum, uti ferunt,auxiliante. Eiusdem deinde domus Antistitae munus magna prudentiaet diligentia tredecim annos exercuit, eximia omnibus praebens sinceraeexempla pietatis et actuosae caritatis. Veluti mater amore subditasprosequebatur incolasque hospitii ; collapsam in eo hospitio disciplinamrestituit, rectum ordinem induxit, pacem et concordiam stabilivitpluresque peccatores ad bonam frugem convertit. Ipsa Congregationisconditrix summi eam faciebat eiusque consilio et opera in novisdomibus excitandis et in gubernando Instituto libenter utebatur.Immo, cum videret sibi deficere vires, voluit ut Famula Dei vices suasin regimine universae Congregationis Sororum gereret. Tandem die28 mensis Augusti a. 1854, sancta fundatrice e vivis erepta, Paula DelpuigAntistita generalis designata est, quo in officio auctoritate PiiPapae IX anno 1866 confirmata usque ad obitum perstitit.Quo munere ac potestate egregie functa est. Nullo pepercit laborinullique studio pro ipsius Instituti incremento. Velut altera fundatrix,centum amplius religiosas domos noviter erexit, varias iam exstantesconsolidavit et definitivam legum Instituti approbationem ab ApostolicaSede impetravit. Summa instabat cura ut sodales apte formarentur,solida pietate imbutae et regularis observantiae amantes atquead caritatis exercitia et opera promptae parataeque. Ad quod adipiscendumfrequentes instituebat domorum omnium visitationem atque tumverbo tum scriptis spirituales filias adhortabatur ut sanctam servarentconversationem pietate et regularis vitae observatione suffultam atqueiuvenibus educandis aegrotisque pauperibus curandis caritativa navitatespectabilem.Cum praeclara multa gessisset per triginta duos supremi sui regiminisannos, gravi tandem pulmonum morbo correpta, persentiens semorti iam proximam, Ecclesiae extremis sacramentis piissime receptis,


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 473Sorores adstantes fervide adhortata est, ut Cor Iesu sacratissimumdevote colerent, regularem sancte custodirent disciplinam atque in Deigloriam animarumque salutem aeternam alacres allaborarent. Perlectisipsius rogatu septem a Christo Domino cruci affixo prolatis verbis,omnibus benedicens placidissime obdormivit in Domino, die 23 Ianuariimensis anno 1889, aetatis suae septuagesimo octavo. Eius corpus,quod per triduum fidelium reverentiae mansit expositum, iustisfunebribus sollemniter in cathedrali ecclesia persolutis, magno comitantehominum concursu, sepultum fuit in urbis coemeterio. Post septemautem a sepultura annos translatum fuit in cryptam sacelli Domusprincipis Congregationis Carmelitidum a Caritate.Humili licet genere nata, litterarum fere expers et valetudine minuscommoda semper usa, Famula Dei Paula Delpuig veram et dignamse praebuit aemulam Sanctae Ioachimae de Vedruna, cuius prius discipulaexstitit, cuique deinde in supremo Instituti regimine successit.Diceres requievisse super eam sanctae fundatricis spiritum, quemadmodum« requievit spiritus Eliae super Eliseum » (7/ Reg. 2, 15). Ipsanamque moderante secundum spiritum Fundatricis, Institutum crevitadmodum et floruit interius exteriusque.Firma ipsius fide, intima constantique pietate, sui ipsius suorumquesensum ac cupiditatum laeta semper refrenatione, spiritu paupertatisinsigni profundaque humilitate, spectata in proximum caritate,quae a Dei amore proficiscebatur, immutata fortitudine spe animoqueimpleta, Serva Dei validum praeclarumque praebet exemplum cuiuslibetnostra quoque aetate Instituti sodalibus, « qui Deum prae omnibusquaerentes, contemplationem, qua Eum mente et corde adhaereant,cum amore apostolico, quo operi Redemptoris associari RegnumqueDei dilatare nitantur, coniungant oportet » (CONC. VAT. II, Decr.Perfectae Caritatis, n. 5).Sanctitatis fama, qua vivens quoque Serva Dei honestata fuerat,post eius obitum percrebrescens in dies, caelestibus signis visa estconfirmari. Quapropter constructio ordinaria auctoritate in Curia Vicensiprocessibus, Causa beatificationis introducta est apud ApostolicamSedem die 13 mensis Aprilis anno 1932. Post instructum deindeannis 1931-1935 apostolicum processum, de virtutibus in specie disceptatumest apud hanc S. Congregationem pro Causis Sanctorumet quidem primum in Congressu Peculiari die 2 Martii anno 1971 habito,deinde die 20 mensis Iunii a. 1972 in Congregatione Plenaria, inqua Rev.mi Patres Cardinales, relatore Arturo Cardinali Tabera Araoz


474 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeloco et vice Cardinalis Pauli Giobbe, Causae Ponentis, attentis quoquepeculiaribus dilucidationibus ab Officio Historico concinnatis, censueruntet edixerunt Servam Dei cunctas christianas virtutes heroicumin modum excoluisse.Quae omnia Summo Pontifici Paulo VI Cardinalis Paulus Bertoli,S. Congregationis pro Causis Sanctorum tunc Praefectus, die 22 eiusdemmensis Iunii a. 1972 rettulit. Et Sanctitas Sua sententiam PatrumCardinalium ratam habuit et confirmavit iussitque decretum appararisuper Servae Dei heroicis virtutibus.Quod cum factum esset, idem Summus Pontifex, accitis subscriptoCardinali Praefecto meque Antistite a secretis aliisque vocari solitis,iisque adstantibus, sollemniter edixit : Constare de virtutibus theologalibusFide, Spe et Caritate cum in Deum tum in proximum, necnon decardinalibus Prudentia, Iustitia, Fortitudine et Temperantia, earumqueadnexis, in gradu heroico, Servae Dei Paulae Delpuig a S. Aloisio,Moderatricis generalis Sororum Carmelitarum a Caritate, in casu etad effectum de quo agitur.Hoc autem Decretum publici iuris fieri et in acta huius S. Congregationisreferri praecepit.Datum Romae, die 10 Maii a. D. 1973.L. & S.ALOISIUS Card. RAIMONDI, Praefectus© Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a Secretis


Diarium Romanae Curiae 475DIARIUM ROMANAE CURIAEGiovedì, 5 Luglio 1973, il Santo Padre Paolo VI ha ricevutoin solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Credenziali,Sua Eccellenza il Signor SOEBAGIO SOERIANTNGRAT, AmbasciatoreStraordinario e Plenipotenziario di Indonesia.Sabato, 14 Luglio 1973, il Santo Padre Paolo VI ha ricevutoin solenne Udienza, per la presentazione delle LettereCredenziali, Sua Eccellenza il Signor RAID WILLIE KATENGA-KAUNDA, Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario delMalawi.SEGRETERIA DI STATONOMINECon Brevi Apostolici il Santo Padre Paolo VI ha nominato :17 luglio 1973. S. E. Mons. Heim Bruno, Arcivescovo tit. di Xanto,Delegato Apostolico in Gran Bretagna.1 agosto » Il Rev.mo Mons. Fumo Carlo, Nunzio Apostolico nelPerù.3 » » S. E. Mons. Glorieux Achille, Arcivescovo tit. di Beverley,Pro Nunzio Apostolico nella RepubblicaAraba d'Egitto.» « » Il Rev.mo Mons. Laigueglia Giuseppe, Nunzio Apostolicoin Bolivia.9 » » Il Rev.mo Mons. Farano Vincenzo, Pro Nunzio Apostolicoin Indonesia.Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI hanominato :Membri della Sacra Congregazione per il Clero:31 marzo 1973. — gli E.mi Signori Cardinali:Brandâo Vilela Avelar; Guyot Louis Jean; PolettiUgo; Biayenda Emile;— gli Ecc.mi Monsignori :Fernandes Bijos Gerald, Arcivescovo di Londrina ; BartolettiEnrico, Arcivescovo già di Lucca; Maloney


476 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeDavid M., Vescovo di Wichita; Vonderach Johannes,Vescovo di Chur ; Hengsbach Franz, Vescovo di Essen ;Calderón José Gabriel, Vescovo di Cartago; Do AmaraiAlberto Cosme, Vescovo di Leiria.Consultori della Sacra Congregazione per il Clero:Per l'Ufficio I :31 marzo 1973. Mons. Badini Ginseppe; Mons. Bonicelli Gaetano;Mons. Mercep Vladimir; Mons. Mörsdorf Klaus;D. Foresi Pasquale; D. Bussi Natale; D. CancianiMario; P. Beyer Jean, S.I.; P. Galot Jean, S.I.;D. Ledere Gustave; P. Rambaldi Giuseppe;Per l'Ufficio II :S. E. Mons. Dei Monte Aldo, Vescovo di Novara;S. E. Mons. Orchampt Jean, Vescovo titolare diAcque di Mauritania; S. E. Mons. Agresti Giuliano,Arcivescovo di Lucca; Mons. Gherardini Brunero;D. Várela Antonio Rouco; D. Guillocheau Victor;P. Mondin Giovanni Battista; D. Neuhseuser Burckhard,O.S.B.; P. Weissgerber Stanislaus, S.I.; P. ZalbaMarcelino, S.I.; P. Auman Jordan, O.P.; P. UbedaPurkis Manuel, O.P.; Sig.a Badaloni Maria;Per rufficio III:Mons. Di Felice Angelo; D. Pinero Carion José M.;Sig. Boitani Edoardo; Sig. Verrotti di PianellaAlberto.Membri del Segretariato per i non Credenti:31 marzo 1973. — gli E.mi Signori Cardinali:Trochta Stepan; Kominek Boleslaw; Arns PauloEvaristo ;— gli Ecc.mi Monsignori:Khoury Joseph, Arcivescovo di Tiro dei Maroniti;Kabanga Eugène, Arcivescovo di Lubumbashi; MatteucciBenvenuto, Arcivescovo di Pisa; MudarthaBaptist, Vescovo di Jhansi; Palenzuela VelásquezAntonio, Vescovo di Segovia; Pezeril Daniel, Vescovotit. di Reperi; Alexander Mervyn Alban, Vescovo tit.di Pinhel; López Trujillo Alfonso, Vescovo tit. diBoseta; Butelezi Peter John, Vescovo tit. di Elefantariadi Proconsolare; Skvorc Mijo, Vescovo tit. diAdrumeto; Cullinane John Neil, Vescovo tit. di Flumenzer; Hacault Antoine, Vescovo tit. di Media;Claver Francisco F., Vescovo tit. di Naziona, Prelatodi Malaybalay.


Diarium Romanae CuriaeallConsultori del Segretariato per i non Credenti:31 marzo 1973. Mons. Diouf Leon; Mons. Extross Ivan; D. MajkaJoseph; D. Dick Ignace; D. Ngoyagoye Evariste;D. Rode Franc; P. Brungs Robert, S.I.; J. GómezOaffarena José, S.I. ; P. Hasche Renato; P. LonerganBernard, S.I.; P. Rubianes Eduardo, S.I.; P. SanJuan Vicente, S.I.; Sig. Biser Eugen; Sig. CasperBerhard; Sig. Deegan Geoffrey; Sig. Gaudry Harmel;Sig. Harper Harold; Sig. Hemmerle Klaus;Sig. McLellan David; Sig. Ojo Gabriel; Sig. SeyboldMichael.Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI hanominato:1 luglio 1973. L'E.mo Signor Cardinale Raggio Sebastiano, Prefettodella Sacra Congregazione per i Vescovi, Membrodella Commissione Cardinalizia per i PontificiSantuari di Pompei e Loreto.» » » S. E. Mons. Romero Lema Maximino, Segretario dellaSacra Congregazione per il Clero, Segretariodella Commissione Cardinalizia per i PontificiSantuari di Pompei e Loreto.26 » » S. E. il Signor Cardinale Volk Hermann, Vescovo diMainz, Membro della Sacra Congregazione perla Dottrina della Fede.27 » » Il Rev.mo Mons. Cheli Giovanni, Osservatore Permanentedella Santa Sede presso l'Organizzazionedelle Nazioni Unite.28 » » Il Rev.mo Mons. Silvestrini Achille, Sotto-Segretariodel Consiglio per gli Affari Pubblici dellaChiesa.Il Santo Padre Paolo VI ha destinato al Consiglio per gli Affari Pubblicidella Chiesa, in qualità di Nunzio Apostolico con incarichi speciali,1 agosto 1973. S. E. Mons. Poggi Luigi, Arcivescovo tit. di Forontoniana,sinora Nunzio Apostolico nel Perù.ONORIFICENZECon Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI haconferito :La Commenda con Placca dell'Ordine Piano:5 dicembre 1972. Al sig. Von Twickel Rodolfo (Münster).La Commenda con Placca dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:21 marzo 1973. Al sig. Simon Klaus (Repubblica Federale di Germania).» » » Al sig. Schaad Dieter (Repubblica Federale di Germania).


478 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeLa Placca dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:14 febbraio 1973. Al sig. Olarizio Venanzio (Roma).11 marzo Al sig. Arseni Silvio (Roma).» » » Al sig. Casciani Averaldo (Roma).La Commenda dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:17 agosto 1972. Al sig. Richards Roberto (Westminster).30 ottobre » Al sig. Piombini Giuseppe (Firenze).5 dicembre » Al sig. Hardy Paolo (Antwerpen).» » » Al sig. Libbrecht Lodovico (Brugge).13 » » Al sig. O'Brien Roberto (Arundel and Brighton).» » Al sig. Munst Giuseppe (Rottenburg).5 gennaio 1973. Al sig. Zajicek Erwin (Wien).2 febbraio » Al sig. Scalfari Carlo (Teramo ed Atri).5 » » Al sig. Brunetti Paolo (Perugia).6 » » Al sig. Dellenda Antonio (Athenai).16 » Al sig. Della Rotta Ottemi (Milano).19 » Al sig. Delgado Padilla Giovanni (Cali).25 » » Al sig. Vagarmi Cesare (Colle Val D'Elsa).21 marzo » Al sig. Popitz Peter (Repubblica Federale di Germania.)» » » Al sig. Deubner Otfried R. (Repubblica Federale di Germania).» » Al sig. Geese Heinz (Repubblica Federale di Germania)» » » Al sig. Vogt Ernest (Repubblica Federale di Germania)25 » » Al sig. Corda Domenico (Cagliari).» » » Al sig. Solinas Giovanni (Cagliari).La Commenda dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe militare:25 marzo 1973. Al sig. Bodio Achille (Italia).» » » Al sig. Monti Giovanni (Italia).Il Cavalierato dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:10 novembre 1972. Al sig. Painblanc Ferdinando (Antwerpen).» » » Al sig. Rombouts Luigi (Antwerpen).» » » Al sig. Van Den Bogaert Modesto (Antwerpen).5 dicembre » Al sig. Compernolle Enrico (Brugge).5 gennaio 1973. Al sig. Kuijlaars Arnoldo Giovanni ('s-Hertogenbosch)15 » » Al sig. De Béthune Giovanni (Brugge).» » » Al sig. Vandeputte Gabriele (Brugge).12 febbraio Al sig. Cols Antonio (Antwerpen).24 » Al sig. Masao Kubota (Giappone).21 marzo » Al sig. Schneider Lothar (Repubblica Federale di Germania).» Al sig. Poggel Günter (Repubblica Federale di Germania).La Commenda con Placca dell'Ordine di san Silvestro Papa:2 marzo 1973. Al sig. Addario Tommaso (Roma).21 » » Al sig. Hofmann Harald (Repubblica Federale di Germania).


Diarium Romanae Curiae 479La Commenda dell'Ordine di san Silvestro Papa:22 gennaio 1973. Al sig. Bellatore Angelo (Casale Monferrato).24 » » Al sig. Thaller Francesco (Graz-Seckau).)) Al sig. Cingoli Nicola (Teramo).27 » Al sig. Hann Ludovico (Augsburg).» » » Al sig. Kraff Carlo (Ausburg).28 » » Al sig. Giannone Sergio (Veìletri).6 febbraio Al sig. Barbier Giuseppe (Liège).» » Al sig. Felicetti Donato (Roma).12 » Al sig. D'Agostino Tommaso (Matera).» » Al sig. Plasmati Emmanuele (Matera).» » » Al sig. Sarra Vincenzo (Matera).19 » Al sig. Di Battista Tommaso (Conversano).» Al sig. Carnevale Aldo (Milano).» Al sig. Di Giuseppe Antonio (Roma).25 » Al sig. Trinci Raffaele (Roma).Al sig. Mayer Rodolfo (Italia).» Al sig. Pandolfelli Paolo (Italia).2 marzo » Al sig. Garoldini Pietro (Vicenza).2] » Al sig. Borowsky Peter (Repubblica Federale di Germania).» » Al sig. Gruner Werner (Repubblica Federale di Germa» » Al sig. Munz Hermann (Repubblica Federale di Germania).» » Al sig. Schmid Walter (Repubblica Federale di Germania).» » » Al sig. Schmidt-Dornedden Horst (Repubblica Federaledi Germania).Al sig. Von Pachelbel-Gehag Rüdiger (Repubblica Federaledi Germania).Il Cavalierato dell'Ordine di san Silvestro Papa:12 luglio 1972. Al sig. Dubon Quintanal Guglielmo Augusto (Guatemala)» » Al sig. Padilla y Padilla Carlo (Guatemala).10 novembre » Al sig. Struye de Swielande Giovanni (Antwerpen).» » » Al sig. Van Den Bogaert Giacomo (Antwerpen).23 » » Al sig. Schmitz Giovanni Pietro (Trier).Oldicembre » Al sig. Cosyns Stefano (Antwerpen).13 » » Al sig. De Goede Endrigo Giovanni (Utrecht).20 » Al sig. Stevens Cornelio Enrico Teodoro (Rotterdam).5 gennaio 1973. Al sig. Valeriani Renzo (Albano).» » » Al sig. Vermaat Pietro Nicola Giovanni (Rotterdam).» » » Al sig. Zeilinger Luigi (Wien).15 » » Al sig. Caridi Bruno (Reggio Calabria).» » » Al sig. Clementi Benito (Reggio Calabria).» » Al sig. Panuccio Alberto (Reggio Calabria).24 » Al sig. Minutillo Carlo (Graz-Seckau).


480 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale24 gennaio 1973. Al sig. Jochem Paolo (Speyer).6 febbraio » Al sig. Giardini Pasquale (Città della Pieve).12 » » Al sig. Rott Walter (Innsbruck).19 » » Al sig. Tabanelli Crispino (Faenza).» » » Al sig. Mannocchi Bruno (Massa Marittima).» » » Al sig. Marchetti Mario Gaetano (Massa Marittima).» » » Al sig. Serena Umberto (Massa Marittima).» » » Al sig. Waldner Antonio (Nepi e Sutri).» » » Al sig. Di Luccia Pompeo (Roma).» » » Al sig. Böhm Giovanni (Sankt Pölten).25 » » Al sig. Casoli Luciano (Chieti).» » » Al sig. Patricelli Sergio (Roma).11 marzo » Al sig. Marchioni Oreste (Camerino).21 » » Al sig. Stackfleth Otto (Repubblica Federale di Germania).» » » Al sig. Hoven Karl (Repubblica Federale di Germania).» » » Al sig. Mantwitz Aldred (Repubblica Federale di Germania).» » » Al sig. Eickenbrock Bernhard (Repubblica Federale dìGermania).» » » Al sig. Hafner Thomas (Repubblica Federale di Germania).» » » ÀI sig. Maier Josef (Repubblica Federale di Germania).NECROLOGIO22 luglio 1973. Mons. Borge y Castrino Carlos de la Trinidad, Vescovotit. di Lappa.24 » » Mons. Bilgeri Joseph Aurelian, Vescovo di Eshowe.25 » » Mons. Willinger Aloysius Joseph, Vescovo tit. di Tiguala.2 agosto » Mons. Harrington Michael Alphonsus, Vescovo di Kamloops.» » » Mons. Souto Vizoso José, già Vescovo di Palencia.6 » » Mons. Bonhomme Joseph, Vescovo tit. di Tulana.9 » » Mons. Bäuerlein Stjepan, Vescovo di Djakovo i Srijem.10 » » Mons. Marafìni Giuseppe, Vescovo di Veroli-Frosinone.14 » » Mons. Minihan Jeremiah Francis, Vescovo tit. di Pafo.» » » Mons. Nowicki Jan, Vescovo tit. di Pupiana.18 » » Mons. Cowley Leonard P., Vescovo tit. di Pertusa.» » » Mons. Kla Juwle Patrick, Vescovo tit. di Tigamibena.24 » » Mons. Zuccarino Pietro, Vescovo di Bobbio.27 » » Mons. Nicodemo Enrico, Arcivescovo di Bari.» » » Mons. Budelacci Biagio, Vescovo tit. di Nissa.» » » Mons. Sola y Farrell Matías, Vescovo tit. di Colofone.29 » » Mons. Borie Vladimiro, Vescovo di Punta Arenas.


An. et vol. LXV 30 Septembris 1973 N. 9<strong>ACTA</strong> <strong>APOSTOLICAE</strong> <strong>SEDIS</strong>COMMENTARIUMOFFICIALEDirectio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana<strong>ACTA</strong> PAULI PP. VILITTERAE <strong>APOSTOLICAE</strong>MOTU PROPRIO DATAEPontificium Athenaeum Salesianum Studiorum Universitatis titulo et honoredecoratur.PAULUS PP. VIMagisterium vitae, quo animi, praesertim iuniorum, et christianisvirtutibus excolerentur et perpolirentur doctrinis, Societas S. FrancisciSalesii quasi praeclaram hereditatem a S. Ioanne Bosco, conditore suoac legifero patre, accepit ac per temporum cursum sedulo exercere nisaest et amplificare, neque in praesenti id agere desinit. Nam egregius illeChristi sacerdos ad quemdam traditur scripsisse: « Studium et pietas verumte reddent Salesianum ». 1Ipse enim, « gravissimum educationismomentum in vita hominis eiusque influxum semper maiorem in socialemhuius aetatis progressum » 2praesentiens, ita suorum munus annoMDCCCLXXIV in prooemio Constitutionum Societatis Salesianae effinxit:« Catholicae religionis ministris persuasum semper fuit in adulescentulisinstituendis maximam esse sollicitudinem adhibendam. Etenim iuventutemalis aut bonis moribus imbuta, bona aut mala ipsa hominum societasfiet. Ipse Christus Dominus huius rei veritatis nobis clarum exemplumsuppeditavit praesertim cum parvulis ad se advocatis divinis manibus12Cfr. B. Ceria, Memorie Biografiche del Beato D. Bosco, Torino 1934, XV, p. 28.Conc. Vat. II, Decl. de educatione christiana Gravissimum educationis, n. 1.31 - A. A. S.


482 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialebenediceret, atque clamaret; 1sinite parvulos venire ad me '. Nostris verotemporibus longe maior urget necessitas ». 3Sodales vero Societatis Salesianae mirum illud a Sancto Fundatoreet patre traditum artis educandi charisma pie receperunt non modo quasiquoddam sacrum depositum custodiendum, sed etiam tamquam uberrimumgermen fideliter excolendum. Quod quidem altiora et diligentiorastudia superiore et organica, ut aiunt, institutione exercenda deposcit,quibus omnia, quae in fontibus continentur, et catholico sermone methodoquescientifica explicentur et novis postulatis apte respondeatur.Propterea, tanti parentis vestigia secutus, B. Michael Bua, proximuseiusdem in regenda Societate successor, cui non ita pridem BeatorumCaelitum honores Nosmet decrevimus, mature, id est anno MCMIV, Fulgitiiin Salassis, quem pagum Foglizzo Canavese vulgo appellant, propeAugustam Taurinorum Institutum Theologicum Internationale a S. Michaelecondidit, quod esset Salesianis sodalibus primaria domus studiorum.Cui annis MCMXII et MCMXIV a Sede Apostolica est concessa facultasalumnos ad gradus academicos Baccalaureatus et Licentiae in sacratheologia promovendi. Praeter hanc sedem studiorum theologicorum,anno MOMXXIII in ipsam urbem Augustam Taurinorum, nomine inditoS. Ioannis Bosco, translatant, etiam Institutum philosophicum scholasticosSalesianos excipiebat.Denique anno MCMXL hoc doctrinarum domicilium, eiusdem ApostolicaeSedis auctoritate, ad dignitatem Pontificii Athenaei, ad Salesianosdiscipulos pertinentis, est provectum, quod Facultates theologiae, philosophiae,iuris canonici complecteretur.Quod cum laetis esset auctum incrementis — iuvat potissimum memorareInstitutum disciplinarum paedagogicarum, omnibus patens, eidemaccrevisse — anno MCMLXV, Augusta Taurinorum relicta, in aedibus permagnis,ornatis, instructis Bomae est feliciter collocatum.Huic Athenaeo Nosmet ipsi, optatum Ioannis XXIII, DecessorisNostri rec. mem., ad effectum deducentes, Pontificium Institutum AltiorisLatinitatis commisimus ac deinde addidimus, quo responderetur« ei, qua Ecclesia angitur, sollicitudini inter clericos studia Latinitatispromovendi eiusque magistros instituendi ». 4Utroque eiusmodi Instituto,Paedagogico scilicet, quo « ars artium » a Salesianis, quasi domestico usu3A. Amadei, Memorie Biografiche di S. Giovanni Bosco, Torino 1939, X, p. 896.4Alloc, ad Salesianos sodales in Pont. Athenaeo eorum habita 29 oct. 1966: A.A.S.5S (1966), pp. 1164-1165.


Acta Pauli Pp. VI 483in ipsam assuetis, docetur quodque hac aetate florere cognoscitur, et Latinitatisschola, quae, nonnullis difficultatibus pro huius saeculi moribuscircumsaepta, ad exoptatum profectum niti videtur, eidem magno disciplinarumdomicilio Salesiano peculiaris indoles et commendatio inter consimilesRomanos doctrinarum sedes accedunt.Cuius quidem Athenaei Facultates omni sollertia et industria praestaruntoperam ad illam studiorum superiorum promovendam renovationemac progressionem, quam Sacra Congregatio pro Institutione Catholica,attentis auspiciis ac praeceptis Concilii Vaticani II, diligenter efficiendamac provehendam constituit.Nec praetereundum hoc esse videtur, quod ad eius vitalitatem pertinet:praeter scilicet quinque Romae erectas Facultates, in numerum conferrietiam Sacrae Theologiae sectionem, quam dicunt, Augustae Taurinorumconditam, Pontificiam Facultatem Disciplinarum Educationis a FiliabusMariae Auxiliatricis in eadem urbe Augusta Taurinorum institutamatque cum Pontificio Athenaeo Salesiano consociatam, decem deinde SalesianorumInstituta ad theologieos cursus peragendos destinata, sacraetheologiae Facultati ipsius Athenaei « affiliata », et in variis Europae, Asiieet Americae regionibus distributa; atque fore spes est ut et alia proximehis annumerentur.Pontificium igitur Athenaeum Salesianum efficacem vitam exercetet naviter operatur in toto fere terrarum orbe ea mente, ut viis et rationibus,quae proprie ad Studiorum Universitatum magisteria spectent,doctrinis iam quadamtenus formatorem institutionem promoveat iuxtapeculiarem illum sancti Fundatoris spiritum, qui « systemate praeventivo »,quod vocant, explicatur, quique germanam suam naturam et vim exEvangelio non sine divino consilio haurit.Denique recens Speciale Salesianorum Capitulum Generale decrevit,ut Pontificium Athenaeum Salesianum, pastoralibus obtemperando ConciliiVaticani II praeceptis, singulari ratione sibi proprium haberet doctrinas,ad apostolatum maxime pertinentes, penitus pervestigare et collustrare,instante spectata necessitate iuventutem christiane instituendi,necnon postulationibus attentis hanc institutionem scientifice fulciendi,ita ut fructuosus dialogus cum mundo hodierno instaurari possit.Cum ergo religiosa ista Familia de optimis studiis bene meruerit etspes effulgeat fore, ut, novo sibi Pontificiae benignitatis munere collato,novas utilitates ea in hac regione Ecclesiae et humanae afferat consortioni,Nos motu proprio et Apostolica auctoritate decernimus atque pronuntiamusPontificium Athenaeum Salesianum, legitime erectum atque


484 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeiisdem S. Ioannis Bosco filiis creditum, nunc et in posterum PONTDZJCIAMSTUDIORUM UNIVERSITATEM SALESIANAM esse nuncupandum; pariterquepraecipimus, ut nova haec appellatio in Statuta et leges Athenaei, quodusque adhuc dicebatur, inducatur, quae quidem vi sua pergunt valere.Quaecumque vero a Nobis hisce Litteris motu proprio datis decretasunt, ea omnia firma ac rata esse iubemus, contrariis quibusvis nihilobstantibus.Datum Romae, apud Sanctum Petrum, in festo Beatae Mariae VirginisAuxiliatricis, die xxiv mensis Maii, anno MCMLXXIII, PontificatusNostri decimo.PAULUS PP. VICONSTITUTIONES <strong>APOSTOLICAE</strong>IPALAYAMKOTTAIENSISDetractis nonnullis territoriis ab archidioecesi Maduraiensi, nova dioecesisconstituitur, « Palayamkottaiensis » cognominanda.PAULUSEPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMRomani Pontifices, Decessores Nostri, Nosque Ipsi, universae Ecclesiaepraesidentes, ad nobilissimam Indorum Nationem aequissimis oculisusquequaque respeximus: semper enim spes animum subiit fore ut nonsolum ibi sermo Dei curreret et clarificaretur (cfr. 2 Thess. 3,1), sed etiamut populus ille frequentissimus, antiquitate et cultu sapientiae illustris,tandem aliquando ad christianam religionem Dei munere aggregaretur;e qua re sane tum ipsi Deo amplissima gloria manaret, tum Ecclesiaeingentis causa laetitiae oreretur. Quam ob rem, cum venerabiles FratresNostri S. R. E. Cardinales Sacrae Congregationi pro Gentium Evangelizationepraepositi bene fieri censuerint, si divisa archidioecesi Maduraiensinova Ecclesia excitaretur, Nos, auditis sive venerabili Fratre IoanneGordon, Archiepiscopo titulo Nicopolitano ad Nestum, et in India Pronuntio,sive Ordinario cuius interesset, haec, quae sequuntur, decernimus


Acta Pauli Pp. VI 485et constituimus. Ab archidioecesi Maduraiensi partem meridionalemdetrahimus in novaeque dioecesis formam redigimus, cuius nomen eritPalayamlcottaiensis, ab urbe loci principe, cathedra in praecipuo templohuius ipsius urbis collocata, in qua urbe Episcopus sedem suam collocabit.Fines inter conditam dioecesim atque Ecclesiam Maduraiensemiidem erunt atque civilis territorii populari lingua « Tirunelvelli » cognominati,firmis manentibus ceteris limitibus. Novam dioecesim praeterea> suffraganeam facimus Sedi Maduraiensi, cuius sacro Praesuli EpiscopusPalayamkottaiensis ad normam canonum obnoxius erit. Postremo Praesul,cui constituta Ecclesia gubernanda obtigerit, dioecesanos Consultoreseliget iuxta leges ecclesiasticas, usque dum Canonicorum Collegium condatur.Cetera, sive nempe iura cleri atque populi eorumque onera, siveelectio Vicarii Capitularis, Sede vacante, similia, iure Canonico temperentur.Quae vero per has Litteras decrevimus venerabilis Frater IoannesGordon ad exitum deducet, vel quem ipse delegaverit, factis ad id necessariisfacultatibus. Re vero acta, documenta exarentur eorumque sinceraexempla ad Sacram Congregationem Fidei Propagandae cito mittantur.Hanc autem constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus, contrariis nihil obstantibus.Datum Romae, apud S. Petrum, die decimo septimo, mensis Maii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri decimo.IOANNES Card. VILLOTSecretarius StatusAGNELLUS Card. RossiS. Congr. pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide PraefectusEugenius Sevi, Proton. Apost.Eduardus MartínezAdsessorIoannes Coppa, Proton. Apost. s.n.Loco £g PlumbiIn Secr. Status tab., n. 241098.


486 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIISANCTI MAEONIS SYDNEYENSISEparchia S. Maronis Sydneyensis in Australia pro fidelibus ritus antiocheniMaronitarum constituitur.PAULUSEPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMIllo fretis Concilii Vaticani II decreto, quod Orientalium Ecclesiarumcausam agit (cfr. Orient. Eeel., n. 4), ut videlicet eundem ritum profitentibusfidelibus peculiari ratione usque provideretur, visum est Nobissententiae esse accedendum Sacrae Congregationis pro Ecclesiis Orientalibusde nova, ad Maronitarum coetus aptius fovendos, in Australiaefinibus constituenda eparchia. Referente igitur Venerabili Fratre NostroS. R. E. Cardinali Praefecto S. Congregationis, quam diximus, quid hocsuper negotio sentirent sive Patriarcha Antiochenus Maronitarum, siveConferentia Episcopalis Australiana, sive denique Delegatus Apostolicusinibi residens, apostolica potestate Nostra sequentia decernimus ac iubemus.Eparchiam seu dioecesim pro fidelibus Maronitis ritus antiocheniin Australia constituimus, cuius appellatio erit Sancti Maronis Sydneyensis.Eadem recto Apostolicae Sedi subiciatur, firma declarationeSacrae Congregationis pro Ecclesiis Orientalibus de rationibus habendiscum Patriarchatu, die xxv mensis Martii edicta, anno MOMLXX; eparchialissedes in urbe Sydneyo sit, in qua domicilium sacer Praesul ponet,itemque templum cathedrale habeatur sacra aedes eadem in urbe exstans,Sancto Maroni sacra. Eparchiales praeterea consultores Eparchus deligat,qui ei consilio et subsidio assint; mensamque constituat bonis adeparchiam pertinentibus, paroeciarum tributis a fldelibusque sponteoblatis pecuniis. Ceterum eparchiae Sancti Maronis eiusque sacri Praesulisiura et officia a Litteris Apostolicis « Cleri Sanctitati », quae de ritibusorientalibus et de personis agunt, a canone 392 ad 526 sumi decernimus,servatis insuper decretis Sacrosancti Concilii Vaticani II ceterisqueApostolicae Sedis praescriptis. Haec autem quae praescripsimusad effectum de more adducantur atque effecti negotii congrua documentaad S. Congregationem pro Ecclesiis Orientalibus mittantur, rite signatasigilloque impressa.


Acta Pauli Pp. VI 487Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus, contrariis quibuslibet non obstantibus.Datum Romae, apud S. Petrum, die quinto et vicesimo mensis Iunii,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri undecimo.IOANNES Card. VILLOTSecretarius StatusPAULUS Card. PHILIPPES. Congr. pro Ecclesiis Orientalibus PraefectusIosephus Massimi, Proton. Apost.Eduardus MartínezIoannes Coppa, Proton. Apost, s.n.AdsessorLoco £B PlumbiIn Secr. Status tab., n. 239082.IIIISSELEUKUANAEDetractis quibusdam territoriis a dioecesi Urbis Beninensis alia conditur,nomine « Isseleukuana ».PAULUSEPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMQui pastoris ac patris Ecclesiae universae divinitus partes suscepimus,nihil in eo munere gerendo officii, nihil diligentiae non adhibemus, quoaptiorem in modum christifidelium coetibus subveniamus, novis etiam,si oporteat, conditis ubique terrarum dioecesibus. Quapropter SacraeCongregationis pro Gentium Evangelizatione sententiae accedendumesse censuimus, quae, post auditum Venerabilem Fratrem Amelium Poggi,Archiepiscopum titulo Cercinitanum et in Africa Media et OccidentaliApostolicum Delegatum, proposuit ut nova in Nigeriae partibus dioecesisconderetur. Apostolica igitur Nostra potestate a dioecesi Urbis Beninensisterritorium civilium districtuum separamus, quibus vulgo Asabaet Ika est appellatio, iisque dioecesim constituimus, IsseleuJcuanam appellandam.Ea autem, quae Sacrae Congregationi pro Gentium Evangelizationeperget esse obnoxia, suffraganea erit metropolitanae Sedi Lagosensi,Episcopi sedem in urbe vulgo Issele-Uku habebit atque episco-


488 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialepalis magisterii cathedram in sacra aede, eadem in urbe exstante, SanctoPaulo Apostolo sacra, quae templum cathedrale dehinc erit, cum iuribuscongruis. Mandamus praeterea ut, Canonicorum loco, consultores dioecesaniad tempus eligantur, ad normam iuris canonici. Haec autem quaepraescripsimus ad effectum adducat Venerabilis Frater Amelius Poggi,quem diximus, vel ab eo delegatus sacerdos, effectique negotii sueta documentaexaranda curet, de more signata sigilloque impressa, quae adSacram Congregationem pro Gentium Evangelizatione mittat.Hanc vero Constitutionem nunc et in posterum efficacem esse et forevolumus, contrariis quibuslibet non ostantibus.Datum Romae, apud S. Petrum, die quinto mensis Iulii, anno Dominimillesimo nongentesimo septuagesimo tertio, Pontificatus Nostri undecimo.IOANNES Card. VILLOTSecretarius StatusAGNELLUS Card. RossiS. Congr. pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide PraefectusEduardus MartínezAdsessorLoco £g PlumbiIn Secr. Status tab., n. 238777B Iosephus Rossi, Ep. tit. Palmyren., Proton. Apost.Iosephus Del Ton, Proton. Apost.LITTERAE <strong>APOSTOLICAE</strong>ITemplum Dominae Nostrae de Sri Lanka ad Basilicae Minoris dignitatemevehitur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Quandoquidem est Beatissima VirgoMaria vera Christi Mater, hoc est Unigeniti Filii Dei parens, qui est in sinuPatris (Io. 1,18), quin etiam quodammodo et hominum (cfr. Io. 19, 27),quorum necessitatibus sollicita inservit (cfr. Io. 2, 3 sqq.), idcirco ubicumquelocorum sancta Christi religio innotuit, ibi etiam castissima e


Acta Pauli Pp. VI 489matris Eius pietas pectora imbuit et officium et diligens cultus ei tributasunt. Quod non modo Ecclesia catholica recte fieri censuit, sed eam religionemcoluit auxit, cum quicquid honoris, dignitatis, laudis in matremconfluat, id in divini Filii gloriam feliciter cedat. Quam ob rem, cum venerabilisFrater Thomas Beniaminus Cooray, Archiepiscopus Columbensisin Taprobane, datis Litteris, suo clerique populique suae circumscriptionisnomine id ab Apostolica Sede postulaverit, ut templum DominaeNostrae « de Sri Lanka » dicatum et apud « Tewatta », in . Oolumbensiarchidioecesi situm, ad Basilicae Minoris dignitatem eveheretur:id enim poscere tum templi ipsius magnificentia et nobilitas, tum pietasfidelium egregia et liberalitas, tum denique Sacrae Congregationis dePropaganda Fide curae assiduae, cetera, Nos, rati tum Deo, tum EiusMatri honori rem vertere posse, ea quae a Sacra Congregatione pro CultuDivino de hoc negotio statuta sunt, aequo animo probamus ac rata habemus.Placet ergo templum Dominae Nostrae « de Sri Lanka » ad dignitatemBasilicae Minoris tolli, factis iuribus atque liturgicis concessionibusrite competentibus, servatis vero quae per Decretum « De titulo BasilicaeMinoris » iussa sunt, die vi Iunii, anno MDCOCOLXVIII, editum. Hasvero Litteras nunc et in posterum efficaces esse et fore volumus, contrariisnihil obstantibus.Datum Eomae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris, die xxii mensisAugusti, anno MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri undecimo.Loco £B SigilliIn Secr. Status tab., n. 2^1666.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius StatusIITemplum Matritense Iesu Nazareno dicatum ad Basilicae Minoris gradumattollitur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Morem tuentes Apostolicae huiuset Bomanae Sedis, peculiare putamus Nostrum esse munus eas praecipuesacras aedes congruo honoris titulo decorare, quae vel structura vel miraarte pictis sculptisque operibus vel apostolica sive sacerdotum sive laiciordinis fidelium actuositate insignes aliis antecellunt. In quibus cum sitmerito accensendum paroeciale templum, quod Matriti, in Hispaniarum


490 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeurbe principe, Iesu Nazareno sacrum exstat; cumque dilectus Filius RosariusFranciscus Pasquale, Procurator Generalis ordinis Fratrum MinorumCapuccinorum, paroeciae illius cleri fideliumque nomine, enixe postulaveritut ea sacra aedes ad Basilicae Minoris dignitatem eveheretur,libenti Nos animo huiusmodi precibus accedendum esse putavimus;spe enim optima ducti sumus ut eo in templo divina Iesu Christi celebrataexempla magis in dies splendeant christianorumque fidelium coetus adeadem imitanda trahantur. De sententia igitur Sacrae Congregationispro Cultu Divino, deque Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, harumLitterarum vi perpetuumque in modum templum paroeciale MatritenseIesu Nazareno sacrum vulgo de Medinaceli ad titulum acdignitatem Basilicae Minoris evehimus, omnibus adiectis iuribus et privilegiisliturgicis, quae templis hoc nomine insignibus rite competunt;servatis tamen iis, quae iuxta decretum «De titulo Basilicae Minoris»,die vi mensis Iunii, anno MCMLXVIII, datum, servanda sunt. Contrariisquibusvis non obstantibus.Ceterum volumus ut hae Litterae Nostrae religiose serventur suosqueeffectus sive nunc sive in posterum habeant.Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die i mensisSeptembris, anno MCMLXXIII, Pontificatus Nostri undecimo.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius StatusLoco SS SigilliIn Secr. Status tab., n. 239155.IIITemplum SS. Salvatoris dioecesis Iuiuyensis, in Argentina, ad dignitatemBasilicae Minoris evehitur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Siquis animo reputet nomen Salvatorisa Deo ipso adorando Filio suo per Angelum impositum esse (cfr.Lc. 2, 1 sqq.); nihilque profecto mortalibus nasci profuturum fuisse,nisi etiam redempti essent (cfr. Praec. Paschale)', neque « aliud nomen essesub caelo datum hominibus, in quo oporteat nos salvos fieri » (cfr. Act.4, 12), is facile intelleget cur nomen illud semper Christi sequacibus dulcefuerit, et cur templorum maiestate, imaginum decore, signorum perpe-


Acta Palili Pp. VI 491tuitate, Ecclesia duce, tantopere honoraverint, ac vel urbibus et nationibusimposuerint. Quam ob rem, cum venerabilis Frater Iosephus M.Medina, Episcopus Iuiuyensis, suo suorumque tum fidelium tum clerinomine, ab hac Apostolica Sede petierit, ut cathedrale templum SS. Salvatoriin eadem urbe dicatum, Basilicae Minoris titulo cohonestaretur,Nos ratione habita sive Praesulis, qui poposcit, sive ipsius templi, obmaiestatem, artem, religionem, historiae casus venerabilis, bene fiericensuimus, si admotae expostulationi concederemus, ea nempe spe, utaucto sacrae aedis honore, etiam pietas cresceret, ceu alita flamma. Placetergo templum SS. Salvatoris, cuius mentionem fecimus, titulo BasilicaeMinoris insigniri, factis iuribus omnibus atque liturgicis concessionibusquae huiusmodi templis propria sunt, iisque servatis, quae iuxta Decretum« De titulo Basilicae Minoris », die vi mensis Iunii factum, annoMDCCCCLXVIII, servanda sunt.Has vero Litteras nunc et in posterum efficaces esse et fore volumus,contrariis nihil obstantibus.Datum Bomae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris, die i mensisSeptembris, anno Domini MOMLXXIII, Pontificatus Nostri undecimo.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius StatusLoco £& SigilliIn Secr. Status tab., n. 23915',.ALLOCUTIONESIAd Excellentissimum Virum Antonium Borges Leal Castello Branco Filho,Foederatarum Brasiliae Civitatum cum auctoritate Legatum, Summo PontificiLitteras commissi muneris testes tradentem. *Monsieur V Ambassadeur,Votre Excellence vient de Nous exprimer les sentiments élevés quiL'inspirent au seuil de sa mission d'Ambassadeur extraordinaire et plénipotentiairedu Brésil près le Saint-Siège. Nous l'en remercions vivement,ainsi que Son Excellence le Général Emilio Garrastazu Medici, Présidentde la République, dont Elle Nous a transmis les nobles souhaits.* Die 2S mensis augusti a. 1973.


492 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeEn termes généreux, vous avez évoqué les aspirations à la justice, àla paix, à la liberté et au progrès que partagent vos chers compatriotes.Oui, votre pays constitue une grande nation, dont l'importance dans leconcert des peuples est de plus en plus manifeste. Les catholiques brésiliens,pour leur part, occupent une place de choix dans l'Eglise universelle,par le nombre de leurs baptisés, de leurs évêques, comme par lesressources de leur profond sentiment religieux qu'ils sont appelés à fairefructifier. Nous suivons avec une affection particulière les efforts méritoiresde ces fils et de ces frères pour approfondir leur propre foi et enréaliser les exigences familiales, professionnelles et civiques. Nous sommesaux côtés de leurs Pasteurs, des prêtres, religieux, religieuses et laïcs quicollaborent avec eux, pour confirmer leur espérance: épanouir tous lesdons spirituels et humains que Dieu à déposés dans votre Peuple, à l'honneurde celui-ci et au service de l'Eglise entière.Votre pays, disiez-vous, travaille avec décision pour le progrès, lebien-être, l'élévation du niveau de vie et de l'éducation. Nous savons eneffet les vastes transformations qui y sont entreprises pour augmenterla production agricole et industrielle, aménager votre immense territoire,satisfaire la faim d'instruction. L'Eglise comprend la nécessité de promouvoirde telles initiatives. Elle encourage ses fils à y œuvrer hardiment,avec désintéressement, dans le souci de voir les diverses catégories decitoyens participer aux responsabilités et aux fruits de cette expansion.Car, lorsqu'on parle de développement, le progrès social importe autantque la croissance économique. 1Le bien commun lui-même ne sauraitêtre atteint que dans la mesure où sont garantis les divers droits et devoirsde la personne humaine, dont notre Prédécesseur Jean XXIII dressaitun tableau saisissant, voilà juste dix ans, dans l'Encyclique Pacem interris. En dehors de la justice et du respect de la dignité de tous les hommessans distinction, comme Votre Excellence le soulignait, il n'y auraitpoint de paix durable, point non plus de progrès authentique. La vitalitéchrétienne des croyants, leur piété inséparable de la charité, apparaissentdès lors comme une contribution capitale pour la recherche des solutionsprofondément humaines et pour la mise en place d'une véritable fraternitéselon les normes évangéliques. Nous ne doutons pas que votre pays,aux traditions chrétiennes, n'accède à cette qualité d'humanisme dontnotre monde a si grand besoin.Tels sont les vœux cordiaux que Nous formons pour votre Peuple1Cf. Litt. Encycl. Populorum progressio, n. 34.


Acta Pauli Pp. VI 493et ses gouvernants, dans le respect de leur compétence, en les assurantde l'assistance spirituelle qui est en notre pouvoir pour éclairer et fortifierla conscience des chrétiens et des hommes de bonne volonté. A vousmême,Monsieur l'Ambassadeur, Nous souhaitons, auprès du Siège Apostolique,une mission heureuse et bénéfique. De grand cœur, Nous imploronssur Votre Excellence, sur toutes les populations du Brésil et sur les dirigeantsde ce cher pays, les Bénédictions du Très-Haut.Instituti Iuris Internationalis sodalibus Romae Coetum habentibus. *IIMonsieur le Président,CJiers Messieurs,Nous apprécions vivement la visite que vous Nous réservez ce matin,au cours de la Session qui réunit en ce moment à Rome les Membres etAssociés de l'Institut de droit international. Notre Prédécesseur BenoîtXV, qui avait tant souffert des horreurs de la première guerre mondiale,avait déjà salué votre Institut avec satisfaction, comme une contributionde choix à un ordre international plus juste et plus stable. Devantune telle Académie de juristes, dont la compétence et l'expériencesont reconnues au forum international, Nous sommes heureux, à notretour, d'exprimer notre estime et nos encouragements. Oui, le travailque vous accomplissez est bien digne de susciter l'éloge et l'intérêt detous ceux qui prennent à cœur les droits des personnes physiques et morales,des communautés nationales, et leur harmonie avec le bien commununiversel. Et vous savez que le Saint-Siège, dans sa mission spirituelle,se sent étroitement solidaire d'une œuvre qui importe si grandementà l'établissement et au développement de la justice et de la paix dans lafamille humaine. Votre illustre Président l'a du reste rappelé, lors del'ouverture de votre session, en de nobles paroles que Nous avons luesavec grand plaisir et dont Nous le remercions vivement.Vous fêtez précisément le centenaire de votre Institut. Le bilan quevous avez pu établir à cette occasion, et dont Nous avons pris connaissanceavec attention, ne laisse pas d'être impressionnant. Certes, vosdébats et les résolutions qui en sont le fruit n'ont pas toujours reçu la* Die 10 mensis septembris a. 1973.


494 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeconsécration du droit positif et encore moins sans doute leur applicationdans les mœurs internationales, car cela dépasse votre pouvoir. Mais, desession en session aux quatre coins du monde, votre labeur patient ethautement spécialisé a grandement contribué, Nous n'en doutons pas,à mûrir bien des questions de droit international, soit public, soit privé;il a suscité de fécondes confrontations et préparé les esprits à élaborer,à ratifier des instruments juridiques qui ont fait progresser la justice.Nous pourrions évoquer, par exemple, tout ce qui touche aux droits del'homme, particulièrement ceux des apatrides, des réfugiés, des populationsciviles en temps de guerre: qu'il suffise de citer le fameux manueld'Oxford rédigé dès 1880, qui énumère les principes humanitaires à respecteren tout conflit et qui a donné une des premières impulsions à l'élaborationd'un thème toujours plus complexe et très actuel. Nous pensonspar ailleurs à tout ce que vous avez fait pour la protection du patrimoinecommun des mers, aujourd'hui de l'espace. Plutôt que d'en dresser laliste, Nous préférons souligner ce qui caractérise l'ensemble de votretravail auquel Nous rendons hommage.Car c'est une œuvre ardue qui vous échoit. D'une part, vous devezvous attacher'fermement aux droits fondamentaux des personnes et aubien commun qui les garantit, à cet idéal de justice qui correspond à laconscience juridique d'un monde civilisé et qui, pour Nous, repose surun droit naturel inspiré par le Créateur, sur 1'« ordre naturel de justice »comme se plaisait à dire notre Prédécesseur Pie XII. Et en même temps,vous devez être réalistes, en un sens même pragmatistes: les principesdoivent pouvoir trouver dès maintenant, dans le monde tel qu'il est, uneapplication concrète, efficace, et donc se référer à des systèmes juridiquesdifférents, obtenir si possible l'assentiment des Etats, bien que la forceobligatoire des règles du droit ait par elle-même une vigueur qui ne sauraitdépendre de ceux-ci. Yous vous trouvez aussi en face de donnéesnouvelles, imprévues, comme ces actes de violence qui se multiplientdangereusement. C'est dire les qualités dont il vous faut faire preuve:ténacité, collaboration, souplesse, prudence, et par dessus tout une invincibleconfiance dans le sens du droit, pour inscrire toujours davantagecelui-ci dans les rapports entre les hommes et entre les peuples. Demeurezenbien convaincus: plus le droit semble oublié, voire méprisé, plus deviennentévidentes sa grandeur, son absolue nécessité pour la vie en communordonnée de la société.Une autre caractéristique qui Nous est très chère, c'est l'universalitédu droit que vous cherchez à mettre en œuvre. Une Eglise « catholique »


Acta Pauli Pp. VI 495y demeure évidemment très sensible. Cet esprit d'universalité Nous sembleinspirer votre activité dans les deux secteurs où elle se déploie, aubénéfice du droit privé comme du droit public. Vu les multiples échangesd'aujourd'hui, il apparaît en effet indispensable de pouvoir dirimer lesconflits qui surgissent entre les divers systèmes du droit privé, chargésde réglementer les contrats entre les personnes physiques ou entre lespersonnes morales. En respectant les lois nationales qui codifient ce droitselon le génie et les coutumes de chaque peuple, la justice demande depromouvoir une certaine unification, ou du moins de dégager des critèressusceptibles d'être admis par tous. A plus forte raison, le droit public nesaurait rester sourd à un certain nombre d'exigences qui dépassent le bienet les intérêts de chaque Etat: il existe un bien commun universel, c'estde plus en plus manifeste. Et seul un droit international peut en fixerles normes.Pie XII soulignait déjà à ce propos: « Chaque Etat est inséré dansl'ordre du droit international et par là dans l'ordre du droit naturel quisoutient et couronne le tout... Chaque Etat est immédiatement sujet dudroit international». 1Et plus récemment le Concile Vatican II notait cequi vous est familier: « Le bien commun, c'est-à-dire cet ensemble de conditionssociales qui permettent, tant aux groupes qu'à chacun de leursmembres, d'atteindre leur perfection d'une façon plus totale et plus aisée,prend aujourd'hui une extension de plus en plus universelle, et par suiterecouvre des droits et des devoirs qui concernent tout le genre humain.Tout groupe doit tenir compte... du bien commun de l'ensemble de lafamille humaine ». 2On pense évidemment à la sauvegarde d'un patrimoinecommun à toute l'humanité et l'écologie nous en fera prendre deplus en plus conscience. Mais l'ordre des choses restant subordonné àl'ordre des personnes, 3le bien commun universel ne vise pas moins lagarantie des droits imprescriptibles de la personne humaine et des conditionsgénérales de leur exercice. Il y va d'ailleurs de la paix internationale,et Nous sommes heureux de lire dans une résolution de votreInstitut, à la Session de Lausanne de 1947: « Un ordre juridique efficaceentre Etats est inséparable du respect de la personne humaine dans l'ordreinterne de chaque Etat ». C'est votre honneur de contribuer à l'élaborationd'un droit public international, et d'ouvrir ainsi la voie à des mesures123Discours à des juristes italiens, 6-12-1953, cf. A.A.8. 45 (1953), p. 796.Const. past. de Eccl. in mundo huius temporis Gaudium et spes, n. 26 § 1.Cfr. ibid., n. 26 § 3.


496 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialequi en permettront l'application sous forme de traités, pactes, accords,conventions ou tout autre instrument juridique adéquat.Certes ce droit public international demeure encore aujourd'hui vulnérableet précaire, car il ne trouve pas, au niveau universel, une autoritépublique analogue à celle qui garantit le bien commun de chaqueEtat. C'est ce qui amenait Jean XXIII, dans l'encyclique «Pacem interris » dont nous célébrons le dixième anniversaire, à appeler de sesvœux la constitution d'une autorité publique de compétence universelle,en même temps bien sûr qu'un progrès moral des consciences. Une telleautorité devrait être reconnue par tous et jouir d'une puissance efficacesusceptible d'assurer à tous la sécurité, le respect de la justice et la garantiedes droits. 4Il s'agit là d'un projet délicat, qui semble dépasser lesperspectives immédiates et les possibilités concrètes d'aujourd'hui, maisdans lequel l'humanité voit de plus en plus un idéal à poursuivre. Nousmême,Nous encourageons, vous le savez, les instances suprêmes internationalesqui en sont les premières esquisses et qui Nous apparaissentcomme le chemin obligé de la civilisation moderne et de la paix mondiale.Mais c'est un problème qui, tout en demeurant posé par vos recherchesjuridiques et peut-être sous-jacent à vos vœux, ne rentre pas directementdans le cadre de votre pouvoir et de votre compétence. A juste titre parcontre, votre session va vous permettre d'étudier l'avenir du droit publicinternational. Pour l'heure, il s'agit, semble-t-il, d'aménager pas à pas,avec l'assentiment des parties en cause et par l'entremise des nombreusesorganisations internationales auxquelles elles adhèrent, ces multiplesgaranties qui limitent les atteintes au droit des gens et sauvegardent,promeuvent le bien commun universel. En même temps, vous contribuezà fortifier une conscience du droit international, qui trouve un écho nonnégligeable dans l'opinion publique.Votre noble Académie, chers Messieurs, rassemble des experts d'horizonsculturels et spirituels très différents. Et cependant, une passioncommune vous habite: celle de rechercher, dans tous les domaines, dessolutions de raison, de justice, d'impartialité; celle de promouvoir unrèglement pacifique des conflits, de bannir les solutions de force, en vousréférant aux droits fondamentaux inscrits dans la nature et la consciencede l'homme, à ses devoirs aussi et aux nécessités du bien commun universel.Une telle recherche désintéressée rejoint, pour sa part, le desseinde Dieu sur l'humanité, qui est un dessein de justice et de paix. Elle4Cfr. Const. past. de EccL in mundo huius temporis Gaudium et spes, n. 82 § 1.


Acta Pauli Pp. VI 497rejoint le souci de l'Eglise qui précisait en son Assemblée pleniore deVatican II: « L'ordre (dont la société a besoin) doit sans cesse se développer,avoir pour base la vérité, s'édifier dans la justice, et être vivifiépar l'amour: il doit trouver dans la liberté un equilibre toujours plushumain ». 5Aussi prions-Nous le Seigneur d'inspirer toujours davantagevotre travail et de le faire fructifier au bénéfice de tous vos frères. Survos personnes et ceux qui vous sont chers, Nous implorons de grand cœurses Bénédictions.IIIIis, qui interfuerunt conventui Instituti rei aeronauticae civili internationaliaccurandae. *Monsieur le Secrétaire général, chers Messieurs,C'est bien volontiers que Nous avons accueilli le désir de cette rencontreque vous avez manifesté au nom des participants à la Sessionextraordinaire de l'Organisation de l'Aviation Civile Internationale et àla Conférence diplomatique internationale de droit aérien. Vos paroles,Monsieur le Secrétaire général, indiquent bien l'enjeu du débat humainqui retient toute notre attention.Certes, de par sa nature tout à fait particulière, le Saint-Siège sembleraitmoins concerné, pour lui-même, par les dispositions pratiques quevous élaborez pour les Etats, sur la répression de la capture illicite d'aéronefs.Nous vous remercions d'autant plus de l'avoir invité à vos travaux,comme observateur à l'Assemblée générale et plénipotentiaire à la tablede la Conférence. Vous êtes bien convaincus, en effet, qu'étaient en pérille bien de l'homme, non seulement les droits des personnes innocentes— droits qui à nos yeux demeurent toujours inviolables —, mais aussi cequ'on peut appeler le bien commun international: la sécurité que tous lespassagers de l'aviation civile internationale sont en droit d'attendre d'untel service, aujourd'hui capital pour les relations internationales, la possibilitéaussi d'arriver à la paix par des moyens qui excluent la violence.Or, vous savez comment ces objectifs de justice et de paix, de droit international,rencontrent, à leur niveau le plus élevé, le message de l'Eglisecatholique, et combien ils tiennent à cœur au Saint-Siège.Vous n'attendez pas de Nous que Nous entrions ce matin dans la complexitédes travaux que vous avez tenu à mener constamment sur les deux5Const. past. de Eccl. in mundo huius temporis Gaudium et spes, n. 26 § 3.* Die 19 mensis septembris a. 1973.32 - A. A. S.


498 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeplans complémentaires. Les termes sont difficiles à définir, les processusdifficiles à mettre en œuvre. Cette recherche des instruments juridiquesles plus adéquats, c'est-à-dire les plus justes et les plus efficaces, comptetenu de l'adhésion, effective et de l'engagement assuré des participants,aura été, au cours de ce mois, une tâche de patience. Mais Nous pensonsutile de réaffirmer ici les principes de droit international qui, dans la conscienced'un monde civilisé et à plus forte raison dans la conscience chrétienne,devraient toujours inspirer les solutions techniques.Et d'abord, Nous déplorons, Nous condamnons la violence. C'estpour Nous une aberration d'y recourir de façon générale, mais spécialementlorsqu'il s'agit de cette forme spécifique de violence que certainsappellent terrorisme international et piraterie aérienne. Dans ces excèsse trouvent en effet impliquées des personnes étrangères au conflit quel'on veut exacerber, comme peuvent l'être des femmes et des enfants. Ilscompromettent la sécurité des transports internationaux, augmententles ruines et les ressentiments. Ils ralentissent la marche vers la paix.«Comme d'autres faits, ajoutions-Nous le 13 septembre 1970, que le mondecivilisé tout entier condamne aujourd'hui — séquestrations de créaturesinnocentes, tortures de prisonniers politiques, trafics clandestins et lucratifsde la drogue... —, ces actes énormes de piraterie, d'injustes représailleset d'inadmissible chantage ne devraient plus jamais se reproduire ». 1Dieu merci, du reste, la réprobation, non seulement d'individus, mais aussi,de multiples collectivités, semble de plus en plus nette et unanime. Nousvoulons y voir une sagesse prometteuse, celle qui cherche d'autres voiesplus conformes à la raison et à la justice.Puisse être aussi unanime la recherche des causes de semblables aber-"rations! «C'est un problème grave et urgent, disions-Nous au début decette année aux membres du Corps diplomatique accrédité près le Saint-Siège, qu'il appartient à tous les partenaires de résoudre ensemble, parune loyale approche, sans omettre d'attirer aussi l'attention sur les causesde ce phénomène, ses modes et ses mobiles ». 2Ceux-ci peuvent être bienlamentables et recouvrir des intérêts très particuliers. Ils peuvent aussiêtre suscités par la misère, la frustration, le désespoir qui résultent de conditionsestimées intolérables au point de vue social, politique et économique:ainsi éclate une révolte, anarchique ou organisée, que l'on espèrefructueuse dans ses résultats immédiats ou au moins dans l'opinion publiqueinternationale. Tous les pays du monde doivent reconnaître éventuellementde telles causes, pour y porter remède avant qu'elles ne dégénèrenten violence: bien fragile serait la lutte contre le terrorisme sans cette prise12Cfr. L'Osservatore Romano, 14-15 septembre 1970.A.A.S. 65 (1973), pp. 39-40.


Acta Pauli Pp. VI 499de conscience, et sans la volonté tenace d'en éloigner les raisons, autantque faire se peut, et par des voies appropriées qui n'aggravent pas l'injustice.Cependant, Nous le déclarons avec netteté, de telles causes ne sauraientjustifier le recours à la violence exercée sur les aéronefs civils, sur1 eurs pilotes et leurs passagers. Non, la fin ne justifie pas les moyens, ence domaine comme dans les autres. C'est particulièrement évident lorsqu'onmet en œuvre des moyens si injustes et si dangereux pour l'ensemblede la navigation aérienne. Ce grave problème ne saurait non plus passerdu domaine civil au domaine politique. Nous voulons dire se laissergrever de considérations politiques partielles. Ou alors, il faut envisagerla politique au sens le plus élevé, celui de la sauvegarde du bien communinternational, garanti par des Conventions ou par des accords internationaux,si possible multilatéraux, à défaut d'une autorité publique internationale.Nous formons le vœu que tous les membres de la communautéinternationale en viennent à ratifier de tels accords, dans la convictionqu'il y va aussi, finalement, de leur propre intérêt. Est-ce rêver de penserque l'humanité est capable de se hausser à une telle conscience, avec lesecours du Très-Haut qui inspire ce vœu au cœur de tout être humaindigne de ce nom? Nous ne le croyons pas. C'est ce que Nous appelionsdans notre message pour la Journée mondiale de la paix, le premier janvier1973, « une loi sévère et pacifique pour régir les rapports internationaux». N'êtes-vous pas fondamentalement à la recherche d'une telle loi?L'Eglise, pour sa part, n'aura de cesse qu'elle ne forme la consciencede tous ses fils, qu'elle n'invite tous les hommes de bonne volonté à promouvoircette sécurité, à protéger les droits humains universels, à lesdéfendre courageusement, à réaliser une justice pour tous, pour les victimesinnocentes comme pour les populations injustement opprimées.Tout homme à droit au respect de sa dignité inviolable, tout homme estfrère. La violence est un langage inhumain pour résoudre les conflits humains.La règle d'or demeure la raison et l'amour. Voilà le dessein duCréateur. Sans cet apport d'ordre moral, les instruments juridiques lesplus perfectionnés risquent un jour ou l'autre d'être tournés et inopérants.C'est dans ce sentiment que Nous encourageons aussi, avec une particulièreadmiration, les instances qualifiées comme les vôtres, qui mettenten œuvre la solidarité internationale en ce domaine particulièrement importantet vulnérable. Votre responsabilité est grande, grande aussi celledes Gouvernements. De tout cœur Nous implorons sur votre entreprisel'Esprit de justice et de paix du Très-Haut.


500 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale<strong>ACTA</strong> SS. CONGREGATIONUMSACRA CONGREGATIO PRO DOCTRINA FIDEIDECRETUMDe sepultura ecclesiasticaPatres Sacrae Congregationis pro Doctrina Fidei in Plenariis Comitiisdierum 14-15 novembris 1972 de sepultura ecclesiastica decreverunt:ne prohibeantur exsequiae peccatoribus manifestis, si ante mortemaliqua signa dederint poenitentiae et absit publicum aliorum fideliumscandalum.Sanctissimus Dominus Noster Paulus Pp. VI in Audientia die 17 novembris1972 infrascripto Praefecto impertita praedictam Patrum decisionem,abrogando quatenus opus est can. 1240 par. 1 et contrariis quibuslibetnon obstantibus, ratam habuit, approbavit et publicari iussit.Romae, die 20 Septembris 1973.FRANCISCUS Card. SEPERPraefectus£B Hieronymus HamerArchiepiscopus tit. Lorensisa Secretis


Sacra Congregatio pro Episcopis 501SACRA CONGREGATIO PRO EPISCOPISiPROVISIO ECCLESIARUMSanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI, successivisdecretis Sacrae Congregationis pro Episcopis, singulas quae sequunturEcclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum:die 22 Maii 1973. — Cathedrali Ecclesiae Salutiarum praefecit Exc.P. D. Antonium Fustella, hactenus Episcopum titularem Sebanensem.die 30 Maii. — Coadiutorem cum iure successionis Exc.mi P. D.Iulii Bianconi, Episcopi Tarquiniensis et Centumcellarum, constituitExc. P. D. Philippum Franceschi, Episcopum titularem Sillitanum.die 1 Iunii. — Cathedrali Ecclesiae Fanensi praefecit Exc. P. D.Constantium Micci, hactenus Episcopum titularem Maiucensem, quisimul constitutus est Episcopus Forosemproniensis.— Cathedrali Ecclesiae Forosemproniensi Exc. P. D. ConstantiumMicci, hactenus Episcopum titularem Maiucensem, qui simul constitutusest Episcopus Fanensis.— Titulari episcopali Ecclesiae Usinazensi Exc. P. D. VictoriumCecchi, hactenus Episcopum Forosemproniensem, quem deputavit AuxiliaremExc.mi P. D. Ersilii Tonini, Episcopi Maceratensis et Tolentiniac Administratoris Apostolici Cingulani, Recinetensis, Treiensis.die 2 Iunii. — Metropolitanae Ecclesiae Aquilanae Exc. P. D. CarolumMartini, hactenus Archiepiscopum titularem Abaritanum.die 20 Iunii. — Titulari episcopali Ecclesiae Nigrensi Exc. P. D.Emmanuelem Romano, Vicarium Generalem archidioecesis Montis Regalis,quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Conradi Mingo, archiepiscopieiusdem archidioecesis.die 4 Iulii. — Titulari episcopali Ecclesiae Idicrensi R. D. GeorgiumWeinhold, sacerdotem dioecesis Misnensis, quem deputavit AuxiliaremExc.mi P. D. Gerardi Schaffran, Episcopi Misnensis.die 7 Iulii. — Coadiutorem cum iure successionis Exc.mi P. D. NorbertiPerini, Archiepiscopi Firmani, constituit Exc. P. D. Cletum Bellucci,Episcopum titularem Melzitanum atque Administratorem Apostolicum« sede plena » illius archidioecesis.— Coadiutorem cum iure successionis Exc.mi P. D. Aloisi Caroli Borromeo,Episcopi Pisaurensis, Exc. P. D. Caietanum Michetti, Episcopum


502 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialetitularem Ieronopolitanum in Cilicia atque Administratorem Apostolicum« sede plena » illius dioecesis.die 11 Iulii. — Cathedralibus Ecclesiis Nicotriensi et Tropiensi praefecitExc. P. D. Vincentium De Chiara, Episcopum Miletensem.die 13 Iulii. — Metropolitanae Ecclesiae Eemensi Exc. P. D. IacobumEugenium Aloisium Ménager, hactenus Episcopum Meldensem.die 20 Iulii. — Titulari episcopali Ecclesiae Druensi R. D. CarolumEbert, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. Hugonis Aufderbeck,Episcopi titularis Arceni, Administratoris Apostolici territoriorum vulgoErfurt et Meiningen.— Titulari episcopali Ecclesiae Vegeselitanae in Numidia E. P. MoacyrGrechi, sodalem Ordinis Servorum Mariae, Praelatum Acrensem et Puruensem.die 1 Augusti. — Titulari pro hac vice archiepiscopali Ecclesiae AbaritanaeR. D. Carolum Fumo, e clero dioecesis Eporediensis, AntistitemUrbanum, quem deputavit Nuntium Apostolicum in Republica Peruviana.die 3 Augusti. — Titulari pro hac vice archiepiscopali Ecclesiae AeliensiR. D. Iosephum Laigueglia, e clero dioecesis Ventimiliensis, AntistitemUrbanum, quem deputavit Nuntium Apostolicum in Bolivia.die 4 Augusti. — Metropolitanae Ecclesiae Compsanae et CathedralibusEcclesiis S. Angeli de Lombardis et Bisaciensi Exc. P. D. GastonemMojaisky-Perrelli, Archiepiscopum-Episcopum Nuscanum.— Cathedrali Ecclesiae Campaniensi Exc. P. D. Caietanum Pollio,Archiepiscopum Salernitanum.— Titulari episcopali Ecclesiae Sebargensi R. D. Mauricium Gaidon,superiorem seminarii maioris dioecesis Divionensis, quem deputavit AuxiliaremExc.mi P. D. Marci Lallier, Archiepiscopi Bisuntini.die 7 Augusti. — Titulari episcopali Ecclesiae Segermitanae R. D.Ioannem Cadilhac, presbyterum dioecesis Montis Albani, curionem oppidi,quod Castelsarassin cognominant, quem deputavit AuxiliaremExc.mi P. D. Eugenii Polge, Archiepiscopi Avenionensis.die 18 Augusti. — Cathedrali Ecclesiae Bovensi Exc. P. D. IoannemEerro, Archiepiscopum Rheginensem.die 27 Augusti. — Titulari episcopali Ecclesiae Zabensi R. D. SergiumValech Aldunate, canonicum Capituli metropolitani et VicariumGeneralem Sancti Iacobi in Chile, quem deputavit Auxiliarem E.miP. D. Radulfi S. R. E. Cardinalis Suva Henríquez, archiepiscopi SanctiIacobi in Chile.


Sacra Congregatio pro Episcopis 503IICAMPANIENSIS - POTENTINAE - MUEANAEDECRETUMDe mutatione finium dioecesiumQuo aptius Christifidelium spirituali bono consuleretur, Exc.miPatres Domini Caietanus Pollio, Administrator Apostolicus dioecesisCampaniensis, et Aurelius Sorrentino, Archiepiscopus Potentinus et EpiscopusMuranus, ab Apostolica Sede enixe expostulaverunt ut limitesquibus in praesens memoratae dioeceses circumscribuntur aliquantulumimmutarentur, ita quidem ut ecclesiastici fines cum illis civilium regionumdeinde convenirent.Sacra Congregatio pro Episcopis, omnibus rite perpensis, ac ratahuiusmodi immutationum rationes bene probari, vigore specialium facultatumsibi a Summo Pontifice Paulo Divina Providentia Pp. VItributarum, oblatis precibus annuendum censuit.Quapropter praesenti decreto, perinde valituro ac si Apostolicaesub plumbo Litterae datae forent :1. a dioecesi Campaniensi separat territoria paroeciarum : SacriCordis Iesu et S. Michaelis ad municipium vulgo S. Angelo Le Frattepertinentium, S. Petri Apostoli in municipio vulgo Satriano di Lucaniaextantis, S. Nicolai Barensis municipii vulgo Savoia di Lucania,atque S. Nicolai Myrensis in municipio vulgo Vietri di Potenzaconstitutae, eademque perpetuo adnectit archidioecesi Potentinae;2. a dioecesi Murana distrahit territoria paroeciarum S. PetriApostoli in municipio Ricigliano et B. M. V. a Sacratissimo Rosariomunicipii Romagnano al Monte, illaque dioecesi Campaniensi attribuit.Decernit quoque eadem Sacra Congregatio ut, una cum territorioparoeciarum, adnectantur oratoria, domus et coemeteria paroecialia,piae fundationes et quaecumque alia ecclesiastica bona quomodocumquead paroecias vel ecclesias illorum territoriorum spectantia.Mandat insuper ut documenta et acta, singulas de quibus agiturparoecias respicientia, a Curia a qua ad Curiam dioecesis cui paroeciaeaggregandae sunt, transmittantur.Ad clerum vero quod attinet, simul ac praesens decretum ad effectum


504 Acta Apostolicae Sedis -. Commentarium Officialedeductum fuerit, sacerdotes dioecesi illi censeantur adscripti in cuiusterritorio beneficium aut officium legitime detinent, ceteri autem clericidioecesi illi incardinati maneant, in cuius territorio legitimum habentdomicilium. Utriusque tamen dioecesis Episcopis Ordinariis fas erit— ob congruas rationes — collatis consiliis cum sacerdotibus et clericisquorum interest, aliter de eorum incardinatione disponere.Ad haec omnia perficienda Sacra Congregatio pro Episcopis deputatExc.mum Caietanum Pollio, Archiepiscopum Salernitanum atque AdministratoremApostolicum Campaniensem, eidem necessarias et opportunastribuens facultates etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur,quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, onere ipsiimposito ad eandem Sacram Congregationem quam primum mittendiauthenticum exemplar actus peractae exsecutionis.Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis,die 31 maii 1973.L. œ s.SEBASTIANUS Card. BAGGIO, Praefectus© Ernestus Civardi, Archiep. tit. Serdicen., a SecretisIIICIVITATIS CASTELLANAE HORTANAEET GALLESINAE ATQUE BALNEOREGIENSISDECRETUMDe finium immutationeQuo efficacius animarum sibi commissarum curae consuli possentExc.mi PP. DD. Aloisius Boccadoro, Episcopus Viterbiensis, Tuscanensis,Faliscodunensis et Aquipendiensis necnon Administrator ApostolicusBalneoregiensis, atque Robertus Massimiliani, Episcopus CivitatisCastellanae Hortanus et Gallesinus ut aptior inter Balneoregiensemet Hortanam dioeceses finium terminatio fieret ab ApostolicaSede postulavere.Sacra Congregatio pro Episcopis, huiusmodi immutationem rataspirituali dominici gregis utiliori regimini profuturam, vigore facul-


Sacra Congregatio pro Episcopis 505tatum sibi a Summo Pontifice Paulo Divina Providentia Pp. VI tributarum,concordia utriuslibet Episcopi Ordinarii optata admittendaesse censuit.Quapropter, suppleto quatenus opus sit eorum interesse habentiumvel habere praesumentium consensu, a dioecesi Balneoregiensi omneterritorium separat quod lege civili ad municipium vulgo Soriano nelCimino pertinet idque dioecesi Hortanae perpetuo adscribit.Una cum territorio adnectantur ecclesiae, oratoria, coemeteriaparoecialia, piae fundationes et quaelibet alia ecclesiastica bona adeadem ecclesias et oratoria quomodocumque spectantia, si quae ibi sint.Documenta et acta ecclesias, bona, incolas memorati territorii respicientiaa Curia Balneoregiensi ad Curiam Hortanam transmittantur.Ad haec omnia perficienda Sacra Congregatio pro Episcopis deputatExc.mum, quem supra memoravimus, Robertum Massimiliani, opportunaset necessarias eidem tribuens facultates, etiam delegandi adeffectum de quo agitur quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum,onere pariter imposito authenticum exemplar actus peractaeexsecutionis ad eandem sacram Congregationem mittendi.Contrariis quibuslibet minime obstantibus.Datum Romae ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis, dieprima mensis Iulii, anno MCMLXXIII.L. « S.SEBASTIANUS Card. BAGGIO, PraefectusGodefridus Mariani, SubsecretariusIVCLUSINAE ET PIENTINAE-CIVITATIS PLEBISDECRETUMDe finium immutationeDe animarum profectu apprime sollicita, quaecumque pastoraleministerium rectius componendum poscit perlibenter ApostolicaSedes iisdem favere satagit.Quapropter cum Exc.mus P. D. Marius Castellano, ArchiepiscopusSenensis et Administrator Apostolicus Clusinus et Pientinus, postu-


506 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialelaverit, atque Exc.mus P. D. Ferdinandus Lambruschini, ArchiepiscopusPerusinus et Administrator Apostolicus Civitatis Plebis, postulationiconsenserit, ut paroeciae vulgo San Lazzaro alle Piazzeet Gamporsevoli in finibus municipii civilis vulgo Getona in Etruriaregione exsistentes, ad dioecesim tamen Civitatis Plebis, Umbraeregionis, pertinentes, in iurisdictionem transferantur Episcopi OrdinariiClusensis et Pientini, Sacra Congregatio pro Episcopis, vigorefacultatum a Summo Pontifice Paulo Divina Providentia Pp. VIsibi tributarum, re mature perpensa, memoratas paroecias San Lazzaroalle Piazze et Gamporsevoli a dioecesi Civitatis Plebis separat etfinitimae dioecesi Clusensi et Pientinae perpetuo adscribit, mutatishac ratione utriusque dioecesis limitibus.Simul cum territorio paroeciarum, ecclesiae adnectuntur, oratoria,domus, piae fundationes et quaelibet alia bona ad paroecias spectantia.Documenta et acta easdem paroecias et bona respicientia a CuriaCivitatis Plebis ad Curiam Clusinam et Pientinam transmittantur.Archiepiscopis Ordinariis, quatenus Administratoribus Apostolicis, faserit de praesentis earundem paroeciarum curionis incardinatione etministerio disponere.Ad haec perficienda Sacra Congregatio pro Episcopis quem supramemoravimus Exc.mum Marium Castellano deputat, necessarias etopportunas eidem tribuens facultates, etiam subdelegandi ad effectumde quo agitur quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum,onere imposito ad eandem Sacram Congregationem authenticumexemplar actus peractae exsecutionis quam primum mittendi.Contrariis quibuslibet minime obstantibus.Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis,die 16 mensis Iulii anno 1973.SEBASTIANUS Card. BAGGIO, PraefectusL. © S.Godefridus Mariani, Subsecretarius


Sacra Congregatio pro Episcopis 507VBONONIENSIS, FLOBENTINAE ET MUTILENSISDECRETUMMutilensis Ecclesia regioni ecclesiasticae Romandiolae adnectiturConcilii Oecumenici Vaticani II aptiorem dioecesium et ecclesiasticarumprovinciarum compositionem suadentis votis obsecundans, Exc.musP. D. Marinus Bergonzini, Episcopus Mutilensis, ab Apostolica Sedepostulavit, ut Mutilensis Ecclesia regioni ecclesiasticae Romandiolae adnecteretur.Mutilensis enim dioecesis in Romandiolam regionem fere integre patet;apostolatus exigentiae atque sociales rationes eidem regioni consentaneaecensentur, ideo unitas organica evidentior efficitur.Summus Pontifex PAULUS, Divina Providentia Pp. VI, praehabitofavorabili voto Em.morum Patrum quorum interest, Hermenegildi S. R. E.Cardinalis Florit, Archiepiscopi Florentini et Antonii S. R. E. CardinalisPoma, Archiepiscopi Bononiensis, de consilio infrascripti Cardinalis SacraeCongregationis pro Episcopis Praefecti, ratus huiusmodi immutationeapostolatus rationes efficentiores reddi, exhibitas preces excipiendascensuit.Quapropter, praesenti Decreto, dioecesim Mutilensem suffraganeamconstituit Metropolitanae Ecclesiae Bononiensis et proinde a metropoliticoiure subtrahit Archiepiscopi Fiorentini; regioni ecclesiasticae Romendiolaeascribit ita ut Mutilensi Episcopo ius sit Conferentiae EpiscopaliRomandiolae interesse.Contrariis quibusvis minime obstantibus.Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis, die8 mensis Septembris anno 1973.L. & S.SEBASTIANUS Card. BAGGIO, Praefectus£8 Ernestus Civardi, Archiep. tit. Serdicen., a Secretis


508 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeSACRACONGREGATIOPRO GENTIUM EVANGELIZATIONESEU DE PROPAGANDA FIDEiINDONESIAEDECRETUMDe mutatione nominum aliquarum Archidioecesium et DioecesiumCum propositum sit ut denominationes aliquarum Archidioecesiumet Dioecesium in Indonesia permutar entur, Sacrum Consilium ChristianoNomini Propagando, audita Episcopali Conferentia Indonesiana, necnonobtento favorabili voto Exc.mi ac Rev.mi Domini Iosephi Mees,Archiepiscopi titulo Yprensis atque tunc Apostolici in Indonesia ProNuntii, vigore facultatum sibi a Sanctissimo Domino Nostro PauloDivina Providentia Pp. VI concessarum, suppleto, quatenus opus sit,eorum interesse habentium vel habere praesumentium consensu, quaesequuntur decernit :1) ut Metropolitana Ecclesia hucusque Diakarta nuncupata,deinceps a civitate vulgo Jakarta, Giakartana denominetur ; item eiusdemloci Ordinarius titulo ornetur Giakartano;2) ut Metropolitana Ecclesia hucusque Makassarensis nuncupata,deinceps a civitate vulgo Ujung Pandang, Ugiungpandangana denominetur;item eiusdem loci Ordinarius titulo ornetur Ugiungpandangano;3) ut Cathedralis Ecclesia hucusque Bandiarmesinensis nuncupata,deinceps a civitate vulgo Banjarmasin, Bangiarmasina denominetur;item eiusdem loci Ordinarius titulo ornetur Bangiarmasino ;4) ut Cathedralis Ecclesia hucusque Surabaiensis nuncupata,deinceps a civitate vulgo Surabaya, Surabayana denominetur; itemeiusdem loci Ordinarius titulo ornetur Surabayano;5) ut Cathedralis Ecclesia hucusque de Tandiung-Karang nuncupata,deinceps a civitate vulgo Tanjungkarang, Tangiungkaranganadominetur; item eiusdem loci Ordinarius titulo ornetur Tangiungkarangano;6) ut Cathedralis Ecclesia hucusque Diaiapuraënsis nuncupata,deinceps a civitate vulgo Jayapura, Giayapurana denominetur; itemeiusdem loci Ordinarius titulo ornetur Giayapurano.


Sacra Congregatio pro G-entium Evangelizatione 509Ad haec perficienda, Sacrum hoc Dicasterium deputat Exc.mum acRev.mum Dominum Vincentium Farano, Archiepiscopum titulo Cluentensem,nuper Apostolicum in Indonesia Pro Nuntium nominatum;idcirco hisce super omnibus praesens edidit Decretum.Datum Romae, ex Aedibus eiusdem Sacrae Congregationis, die vicesimasecunda mensis Augusti anno Domini 1973.AGNELLUS Card. Rossi, Praefectusffî D. S. Lourdusamy, a SecretisIINYERIENSIS - MERUENSISDECRETUMDe mutatione finiumQuo facilius et^efficacius aeternae dominici gregis saluti eiusque regiminiconsuli possit, Exc.mi ac Rev.mi Ordinarii Conferentiae EpiscopalisKenyaensis novam eamque aptiorem inter dioeceses Nyeriensem. et Meruensemfinium definitionem nuper ab Apostolica Sede expostulaverant.Quapropter Sacrum Consilium Christiano Nomini Propagando, acceptofavorabili voto Exc.mi ac Rev.mi Domini Petri Aloisii Sartorelli,Archiepiscopi titulo Castellani atque Apostolici in Kenya Pro Nuntii, itemqueconsensu Exc.morum Ordinariorum, quorum interest, prae oculishabito, re mature perpensa, vigore facultatum sibi a Sanctissimo DominoNostro Paulo Divina Providentia Papa VI concessarum, oblatis precibusobsecundare censuit ac inter circumscriptiones ecclesiasticas Nyeriensemet Meruensem, hos, qui sequuntur, fines constituendos esse decernit:« That part of the territory of the civil District of Meru, which nowbelongs to the Diocèse of Nyeri and in which the town of Timau is located,shall be separated from the aforementioned diocèse so as to belong henceforthto the Diocèse of Meru, except for the area nearer to Nanyuki andlying west of the river Oltulili, which shall remain in the Diocèse of Nyeri ».Sacrum hoc Consilium Christiano Nomini Propagando in perpetuam reimemoriam praesens Decretum confici et expediri iussit.DatumjRomae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Gentium Evangelizationeseu de_Propaganda Eide, die 31 mensis Augusti a. D. 1973.AGNELLUS, Card. Rossi, Praefectus& D. S. Lourdusamy, a Secretis


510 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeSACRACONGREGATIOPRO CAUSIS SANCTORUMISANCTI HYACINTHIBeatificationis et canonizationis Servi Dei Ludovici Zephyrini Moreau,Episcopi S. Hyacinthi.SUPER DUBIOAn constet de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate tum in Deumtum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Temperantia,Fortitudine, earumque adnexis in gradu heroico, in casuet ad effectum de quo agitur.« Gregis Christi Pastores imprimis oportet ut ad imaginem summiet aeterni Sacerdotis, Pastoris et Episcopi animarum nostrarum, sancteet alacriter, humiliter et fortiter exsequantur ministerium suum, quodita adimpletum, etiam pro eis erit praecelsum sanctificationis medium.Ad plenitudinem sacerdotii electi, sacramentali gratia donantur, utorando, sacrificando et praedicando, per omnem formam episcopaliscurae et servitii, perfectum pastoralis caritatis munus exerceant, animamsuam pro ovibus ponere ne timeant et forma facti gregis (cfr. 1 Pt.5, 3), Ecclesiam etiam exemplo suo ad maiorem in dies sanctitatem promoveant» (Const. Lumen Gentium, n. 41).Quam compendiosam et pulchram Concilii Vaticani Secundi imaginemepiscoporum, quos « Spiritus Sanctus posuit regere EcclesiamDei » (Act. 20, 28), dilucide expressam invenimus et in Servo Dei LudovicoZephyrino Moreau, Episcopo Sancti Hyacinthi in Canadia. Quodut pateat, satis erit de eius vita rebusque gestis breviter exponere.Qui in oppido quod Béçancour vulgo nuncupant, in finibus tuncarchidioeceseos Quebecensis, nunc vero dioeceseos Nicoletanae sito,ortum habuit Calendis Aprilibus anno 1824, e tredecim fratribus quintus,eodemque nativitatis die sacris Baptismi aquis membrum EcclesiaeChristi est effectus. Parentes ei fuerunt Aloisius Zephyrinus Moreauet Maria Margarita Champoux, humiles quidem progenie ruriculae,sed fide ac pietate in Deum praestantes.


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 511Duodecim annos natus, litterarum primordiis absolutis, ad primahumaniora studia exercenda commissus est cuidam claro eiusdem oppidimagistro, loci parocho hospitium adulescentulo praebente Latiniquesermonis eumdem docente rudimenta. Ea quidem tempestate,pius, bonus et modestus ad Eucharisticum Convivium primo accessit.Mense autem Septembri anno 1839, Mcoletanum seminarium ingressusest, ubi, inter diligentiores primus, humanitatis studia perfecit anno1844 et tunc sacerdotalis vitae capessendae desiderium et consiliumaperuit. Quapropter die 10 mensis Maii eodem anno clericorum induitvestem tonsuraque est auctus. Tum vicennis dignus est inventus quiSeminarii magistrum disciplinae versuum condendorum valetudine affectumsuppleret atque insequenti autumno humaniorum litterarumpraecepta alumnis traderet. Atvero, simul alios docens, simul suis incumbenstheologicis studiis, labore adeo defaticatus est, ut mense Novembria. 1845 Seminarium relinquere coactus sit. Ad natalem igiturlocum valetudinis reficiendae causa remeavit, sed quia ad sacerdotiumvehementissime pervenire cupiebat, sub parochi ductu sacrae theologiaestudiis vacavit. Et insequenti anno 1846, mense Septembri, se Quebecumcontulit licentiam ab archiepiscopo petiturus ut, talari servataveste, studia extra Seminarii saepta, cum nondum ad salutem essetplene reductus, exercere et persequi valeret. Ordinarius vero, visa imbecilliorecorporis valetudine, Famulum Dei adhortatus est ut, talarideposita veste, ad paternam rediret domum. Quod responsum animumServi Dei non perturbavit neque spem ei eripuit ; ideoque sub eiusdemmensis Septembris finem petiit obtinuitque ab episcopo Marianopolitanout in eiusdem dioeceseos clerum cooptaretur. Porro, episcopus coadiutor,Ioannes Carolus Prince, Dei Servum ipsis episcopalibus aedibushospitem excepit atque, qua erat doctrina et eruditione clarus, cotidieeidem aderat in studiis perficiendis; cumque eum in sacra doctrinareperisset sat instructum, die 19 mensis Decembris eodem anno 1846ad presbyteratum ordinem promovit.Christi minister effectus, anno 1847 caerimoniarum magister ecclesiaecathedralis atque cappellanus designatus est ; spiritualis quoquecura pauperum Conventus a Providentia atque moderatoris officiumCommunitatis a Bono Pastore ei concredita sunt fuitque Cancellariaecuriae dioecesanae praepositus. Hisce in muneribus obeundis optimasanimi mentisque dotes exhibuit floruitque omni virtutum genere, itaut iam tum h onus dominus Moreau vulgo appellaretur.Contigit autem ut anno 1852 nova conderetur dioecesis in Cana-


512 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialedia a S. Hyacintho nuncupata, ad quam regendam ascitus est Coadiutoripse Marianopolitanus; qui Servum Dei, quem olim sacerdotio insigni -verat, sibi Secretarium adlegit et secum ad novae dioeceseos Cancellariammoderandam duxit. Praeter Cancellariae negotia expedienda, curionisminoris adimplebat munus apud varia Sororum Instituta et apudcivile nosocomium; deinde bis (annis nempe 1854-1860 et 1869-1875)parochum ecclesiae cathedralis egit. Fuit quoque multarum Religiosarum,utpote pius, prudens et firmus, conscientiae moderator exquisitus.Anno 1869 membrum et secretarius dioecesani Consilii recens conditirenuntiatus est, necnon dioeceseos Vicarius generalis. Dioecesim universampluries, vel sede vacante vel episcopo per longius tempus absente,moderatus est.Vita functo tertio dioeceseos episcopo, mense quidem Iulio a. 1875,Servus Dei quinto, uti Vicarius Capitularis, dioecesim administravit.Clarius tunc innotuit quanta ipse apud omnes, clericos et laicos, gauderetaestimatione, adeo ut eum sibi exoptarent episcopum, quandoquidemdotibus omnibus animique ornamentis praeditum scirent tantoobeundo muneri necessariis. Sacrorum quoque Canadiae Antistites egregiumde eo ad Summum Pontificem miserunt testimonium. Pius IXardentibus eiusmodi votis annuens, Ludovicum Zephyrinum Moreaudignum habuit quem ad episcopalem dignitatem eveheret daretquedioecesi Sancti Hyacinthi Praesulem. Itaque die 16 mensis Ianuariia. 1876, omnium plausu et gratulatione, episcopus fuit ordinatus.Cum autem novisset Famulus Dei se posse nihil nisi supernae opisauxilio fretum, Apostoli sententiam Omnia possum in eo qui me confortât(Phil. 4, 13) sibi ut insigne altissimi muneris sumpsit, quo spiritualisvitae suae et pastoralis operis peculiares notas exprimere intendebat,plenam videlicet in Deo fiduciam, humilitatem, constantem insuscipiendis adimplendisque officiis voluntatem.Porro, cum creditam sibi dioecesim optime cognosceret, statim moliricoepit, ut bonus pastor, ea opera quibus dioecesis nova caperetbonorum spiritualium et temporalium incrementa. Quae autem utefficaciora essent, Servus Dei cor unum et animam unam (cf. Act. 4, 32)cum dioecesano clero esse voluit. Hinc, ab initio fere episcopatus,cathedrale capitulum, presbyterii instar, instituit, ut consociatis viribusdioecesim regeret. Presbyteros appellare solebat suos adiutores,cooperatores, consiliarios, fratres, amicos. Quapropter eos peculiaricomplectebatur et prosequebatur caritate ; eos libenter audiebat et consulebat.Sategit quoque artius sibi devincire sacerdotes celebratione


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 513decem synodorum dioecesanarum crebrisque pastoralibus visitationibusannuisque collationibus et conventibus, quorum disceptanda argumentaab iisdem appararentur. Condiciones quoque materiales cleri curabat,ut necessaria ad vitam honeste et digne ducendam subsidia a fidelibusprocurarentur. Sollicitus etiam fuit erga sacerdotes aetate provectos,aegrotos et inválidos eorumque honestae sustentationi consuluit. Collegialemcum Canadiae episcopis unionem studiose servavit provexitque ;sapientibus consiliis et stimulationibus in spiritu fraternae caritatisiisdem praesto fuit, prudentemque se praebuit in negotiis politicae acscholasticae indolis conciliatorem.Sentire cum Ecclesia constans et perpetua fuit eius voluntas; hincarcte cum Summo Pontifice coniunctus, operam dabat ut eius magisteriidocumenta a clero et a fidelibus statim cognoscerentur utque amoret fidelitas erga Christi in terris Vicarium et erga Apostolicam Sedemaltas in animis radices agerent et firmarentur.Sollertem intendit curam in vocationes sacerdotales fovendas. Paroeciasplures erexit aliarumque aptius fines definivit; cathedrale quoquetemplum exaedificavit. Cunctam dioecesim per impervia itineracaelique asperitates sacra visitatione crebrius peragravit.Pari studio ac diligentia necessitatibus et rationibus religiosarumfamiliarum in dioecesi exstantium consulebat. Veluti pater invigilabatut ibidem praescripta disciplina servaretur.Ad Christifidelium autem spirituale bonum eorumque religionemaugendam et ad caritatis opera exercenda varias pias consociationesinstituit, aliaeque iam exstantes ut florerent magnopere procuravit. Utpueri et adulescentes ab omni in fide moribusque contaminatione praeservarenturtotum se impendit. Quem in finem Congregationem Sororuma S. Ioseph die 12 mensis Septembris a. 1877 condidit. Sororumquoque Institutum a S. Martha fundavit die 21 Novembris a. 1890, ut inseminariis, episcopus et in educationis iuventae domibus servitiumpraestarent. Scholas omne genus, etiam ad commercii scientias et legescondiscendas, excitavit et sustinuit. Ad hoc varias religiosas Congregationesin dioecesim accivit.Prosperitati quoque materiali gregis sibi concrediti studuit, sacerdotibuspraecipiendo ut fideles ad socialem et oeconomicum progressumefficaciter cohor taren tur. Pauperes eximia caritate prosequebatur; huic Opus Conferentiarum S. Vincentii a Paulo in urbem S. Hyacinthiinductum est.Sciens probe episcopos pastorali munere constitui aliorum perfecto-33 - A. A. S.


514 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeres ideoque officio teneri procurandi, ut et Angelicus Doctor memorat,subditorum salutem (cf. 8. Theol. II-II, p. 185, a. 5), Famulo Deipersuasissimum erat grave ac praecipuum onus sibi incumbere gregemsuum ad christianam perfectionem perducendi. Quapropter imprimissacerdotes crebrius adhortabatur, ut ad illam sanctitatem semper niterenturqua, non solum Dei voluntatem implerent (cf. Mt. 5, 48 et1 Thess. 4, 3), verum etiam et ipsi aptiora in dies instrumenta in PopuliDei sanctificationem et servitium evaderent. Alia inter sanctificationissubsidia inde ab initio episcopali munere religionem in Ss.mum IesuCor, quod et ipse summopere colebat, studiose ostendit omnibusquevalde commendavit; inde episcopus 8. Cordis appellatus est.Memor sane erat Servus Dei se prae ceteris teneri obligationesanctitatis exemplum cuncto sibi commisso gregi praebendi. Omnibusigitur nervis et viribus contendit ut, gratia Dei opitulante, sanctitatemin caritate, humilitate vitaeque simplicitate assequeretur. Re quidemvera testes uno affirmant ore Famulum Dei episcopum factum permansissequalem antea fuisset, humilem, simplicem in tota vivendiagendique ratione, a pecunia rebusque mundanis alienum, frugalem ;eumdem usum esse minimo episcopii cubiculo, quolibet superfluo ornatuac supellectile experti. Dictus quoque est Famulus Dei maioris temporispartem in oratione, in studio doctrinae sacrae et in clero et fidelibusexcipiendis et audiendis consumpsisse, dioecesimque magis pietatequam imperio gubernasse.Nec tandem praetereundae innumerae, viginti ferme milia, litteraeet epistulae ad presbyteros, religiosos et laicos datae, quae praeclarumspiritualis vitae ac disciplinae atque apostolicae operositatis exstantmonumentum Servi Dei eiusque intima imago.Postremis autem vitae annis, ingravescente corporis incommodainfirmitate, Dei Servus petiit a Summo Pontifice obtinuitque episcopumcoadiutorem, ac quidem Rev.mum Dominum Maximum Decelles.Die demum 24 mensis maii a. 1901, extremis Ecclesiae sacramentismunitus, defletus ac desideratus uti Canadensium sacrorum Antistitumdecus et gloria, placide obdormivit in Domino, aetatis suae septimo supraseptuagesimum anno, sacerdotii sui quinquagesimo quarto, atqueepiscopatus quinto supra vicesimum. Exsequiae sollemniores, adstanteingenti episcoporum, presbyterorum ac fidelium multitudine, peractaesunt.Servum Dei Ludovicum Zephyrinum Moreau reliquisse dicas tumsacerdotalis vitae tum pastoralis sollicitudinis exemplar, quod Oecu-


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 515menici Concilii Vaticani Secundi documenta penitius describunt atquepro bac nostra exoptant aetate praebendum.Sanctitatis fama, qua vivus fuit decoratus, post Servi Dei obitumnon deferbuit, immo in dies magis succrevit sive ob virtutum, quibusinclaruerat, fulgorem, sive ob gratias eius invocato nomine a Deo concessas.Hinc factum est ut de Beatorum Caelitum honoribus eidem decernendisCausa agi coepta sit. Canonicis igitur annis 1929-1934 ordinariaauctoritate instructis, processibus, Pius Papa XII commissionemintroductionis Causae die 27 mensis Iunii a. 1952 propria signavit manu.Adornati sunt deinde annis 1953-1955, apostolica potestate processus,quorum iuridica vis per decretum S. Rituum Congregationis diei 31 Ianuariimensis a. 1959 agnita est.Servatis itaque omnibus de iure servandis, instituta est apudS. Congregationem pro Causis Sanctorum disceptatio super virtutibustheologalibus et cardinalibus eisque adnexis Servi Dei, et quidem primumin Congressu Peculiari die 6 mensis Octobris a. 1970 habito ;deinde, praemissis peculiaribus dilucidationibus ab Officio Historicoeiusdem Sacrae Congregationis concinnatis, celebratus est die 31 Octobrisanno 1972 Coetus Plenarius Patrum Cardinalium qui, omnibusperspectis et perpensis, cunctis suffragiis censuerunt Servum Dei heroumin modum omnes christianas exercuisse virtutes.Facta postmodum, die 16 mense Decembri eodem anno, Summo PontificiPaulo VI per Rev.mum Cardinalem Paulum Bertoli, tunc huicCongregationi Praefectum, de praemissis omnibus relatione, eademSanctitas Sua sententiam affirmantem Coetus Plenarii Patrum Cardinaliumratam habens, ut decretum de hac re conficeretur mandavit.Hodierno tandem die accitis ad se Rev.mis Cardinalibus infrascripto, huius Congregationis Praefecto, et Carolo Gonfalonieri, Causaeipsius Ponente seu Relatore, meque subscripto Antistite a secretis,aliisque vocari solitis, eisque adstantibus edixit : Constare de virtutibustheologalibus Fide, Spe et Caritate tum in Deum tum in proximum,necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Temperantia, Fortitudine,earumque adnexis, in gradu heroico Servi Dei Ludovici ZephyriniMoreau, Episcopi Sancti Hyacinthi, in casu et ad effectum dequo agitur.Hoc autem Decretum publici iuris fieri et in acta S. Congregationispro Causis Sanctorum inseri mandavit.Datum Romae, die 10 mensis Maii a. D. 1973.L. © S..ALOISIUS Card. RAIMONDI, Praefectus© Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a Secretis


516 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIIGRANATENSISBeatificationis et canonizationis Servi Dei, Andreae Manjon y Manjon,sacerdotis, fundatoris Scholarum ab « Ave Maria » appellatarum.SUPER DUBIOAn introducenda sit eius CausaCum Sancta Mater Ecclesia, ad mandatum implendum a divino suoConditore acceptum, mysterium nempe salutis omnibus hominibus nuntiandiet omnia instaurandi in Christo, integram hominis vitam etiamterrenam quatenus cum vocatione caelesti res connexas curare debeat,in educationis progressu atque amplificatione partes suas habet (cfr.Conc. Vatic. II, Gravissimum educationis, prooemium). Unde SpiritusSanctus innumeros sacerdotes, religiosos et laicos in ipsa Ecclesia suscitat,qui evangelico se devovendi studio in praecellens educationis etscholarum cuiusvis generis et gradus munus incumbant. Immo nonpauci, ob merita sua, in historia doctrinae et methodorum paedagogiearumegregium locum obtinent. Inter hos iure recensendus est ServusDei Andreas Manjon y Manjon.Servus Dei ortum habuit, die 30 Novembris anno 1846, in pagoSargentes de la Lora, dioeceseos Burgensis in Hispania, et eadem dieEcclesiae Dei aggregatus est sacramento baptismi. Iuxta morem locinomen Apostoli Andreae ei impositum est, in cuius festo bis natusfuerat, nempe societati civili et Ecclesiae. Eius parentes agricolae erant,pietate et animorum bonitate a civibus valde dilecti. Anno 1850 Andreas,puer quattuor annorum, sacramentum Confirmationis recepit.Prius ad ludum litterarium in vico patrio ventitabat, dein ad gymnasiumin loco Polientes (Santander) non procul a patrio pago. Sediam tunc, pietate parentum et bonis animi dotibus bene dispositus,vocem Domini Iesu audivit se ad sacerdotium ministeriale vocantis,quapropter Seminarium Burgense adivit ubi, ut alumnus externus,prius litteris latinis, dein studiis philosophicis et Sacrae Theologiaevacaret. Ibi per septem annos permansit donec anno 1868 Seminariumob civilium rerum perturbationem clausum est. Lyceum publicum, deinstudiorum Universitatem Vallisoletanam frequentavit tituloque causidiciinsignitus est. Sed tunc temporis, prius rei publicae perturbatione


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 517impeditus, deinde ad studia civilia attractus, quodammodo illam insacerdotium inclinationem amisit quam puerili aetate expertus fuerat. Ineadem Universitate Vallisoletana, Servus Dei, cum vigesimum octavumaetatis annum ageret, inter magistros est adnumeratus, quo munereMatriti, Compostellae et tandem Granatae ad obitum usque functus est,Historiam docens ecclesiasticam, Theologiam moralem ac praesertimutrumque Ius, canonicum scilicet et civile.Scientiarum autem studium amorem eius erga Ecclesiam non minuit,sed ansam ei praebuit ut hunc amorem ac devotionem clarius patefaceret.Etenim, cum adhuc studiis vacaret, coetibus laicorum catholicorumnomen dedit et in eis strenue pro fide et Ecclesia laborarecoepit ita ut odium hostium Ecclesiae sibi conflaret. Iterum ac vehementiusvocem Domini audiens se ad sacerdotium vocantis, humiliterab Archiepiscopo Granatensi petivit et obtinuit ut inter clericos ipsumcooptaret ; die igitur 19 Iunii anni 1886 Servus Dei cum quadragesimumannum ageret, Presbyter ordinatus est, eodemque anno inter canonicosabbatiae Sacri Montis est adnumeratus.Iam prius, dum Granatae ut laicus moraretur, operibus caritatiserga pauperes sollertissime vacabat; sacerdos vero factus, misericordiamotus erga illos pauperes errantes qui hamaxobii seu hispanicosermone (( gitanos » vocantur, anno 1888 ludum pro eis instituit quo puerilitterarum et christianae fidei rudimenta docerentur. Ita primum exillis ludis erexit eum qui postea nomen Scholarum ab « Ave Maria »acceperunt. In eas scholas ad primum institutionis gradum ordinatas,pueri puellaeque pauperes congregantur ut non solum notiones rerumdiscant easque memoriae tradant, sed etiam propriis actionibus et inceptis,in ludis praesertim, personales qualitates evolvant et exercitiisphysicis corpora roborent. Quapropter, fere semper, dum caeli statusid ferunt, pueri extra aulas in horto manent. Quae omnia catechesichristiana perficiuntur vel potius animantur. Ne vero hae scholae, mirumin modum diffusae, magistris carerent, Servus Dei Athenaeumquoddam Granatae condidit ad institutionem magistrorum, qui et fidecatholica et principiis paedagogicis ab ipso Famulo Dei definitis imbuerentur.Quorum non pauci mentem et spiritum Servi Dei in ipsasscholas transfuderunt e publicis auctoritatibus Hispanicis pendentes.Plura etiam scripta exaravit quae vel ad fidei defensionem, vel ad institutionempuerorum, vel ad magistrorum praeparationem spectant.In his vero variis generibus ministerii sacerdotalis et apostolatus,Servus Dei flagranti amore Dei et fratrum urgebatur ita ut Deum, cuius


518 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeservitio deditus erat, saepissime in oratione quaereret. Paupertatemevangelicam coluit, pauper inter pauperes factus. Prudentiam eius acfortitudinem mira propagatio scholarum ab « Ave Maria » declarat.Tandem die 10 Iulii anni 1923, meritis insignis atque vivido affectupuerorum et pauperum circumdatus, obdormivit in Domino.Sanctitatis fama qua vivens fruebatur, post eius obitum ampliusdiffusa est. Unde, instantibus eius sociis ac discipulis, mense Iulio anni1936, seu tertio decimo vix anno post Servi Dei obitum elapso, ProcessusOrdinarius beatificationis construi coeptus est in Curia archiepiscopaliGranatensi. Qui paulo post interruptus ob civile bellum, anno1918 resumptus est ac die 9 Februarii anni 1951 absolutus. Quibus inquisitionibusad Sanctam Sedem delatis riteque excussis, die 20 Iuliianni 1960 Sacra Rituum Congregatio decretum edidit statuens nihilobstare ex capite scriptorum Famuli Dei quominus ad ulteriora procediposset.Quapropter, servatis omnibus de iure servandis, die 5 Decembrisanni 1972 habitus est Congressus peculiaris Sacrae Congregationis proCausis Sanctorum, quem secuta est Congregatio peculiaris Cardinalium,die 30 Ianuarii anni 1973, in qua E.mus Arturus Cardinalis TaberaAraoz, Causae Ponens seu Relator, dubium proposuit discutiendum :An introducenda sit Causa beatificationis, in casu et ad effectum dequo agitur, deque ea rettulit. Et E.mi Patres Cardinales, qui aderant,omnibus mature perpensis, affirmative responderunt, seu Causam introducendamesse, si Summo Pontifici placuisset.Quibus de rebus facta Paulo Papae VI fideli relatione, SanctitasSua sententiam Patrum Cardinalium ratam habuit et confirmavit.Datum Romae, die 21 Maii a. D. 1973.L. © S.ALOISIUS Card. RAIMONDI, Praefectus© Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a Secretis


Diarium Romanae Curiae 519DIARIUM ROMANAE CURIAEMartedì 28 Agosto 1973, il Santo Padre Paolo VI ha ricevutoin solenne Udienza, per la presentazione delle LettereCredenziali, Sua Eccellenza il Sig. ANTONIO BORGES LEAL CA­STELLO BRANCO EILHO, Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziariodel Brasile.SEGRETERIA DI STATONOMINECon Brevi Apostolici il Santo Padre Paolo VI ha nominato:13 settembre 1973. L'E.mo Signor Cardinale Tabera Araoz Arturo, Prefettodella Sacra Congregazione per i Religiosi egli Istituti Secolari.26 » » S. E. Mons. Poggi Amelio, Arcivescovo tit. di Cercina,Pro Nunzio Apostolico nella Repubblica ArabaSiriana.Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI lianominato :26 giugno 1973. S. E. il Signor Cardinale Philippe Paul, Membro dellaSacra Congregazione per VEvangelizzazionedei Popoli.30 agosto » Il Rev.mo Mons. Rogers Gerard Marie, Consultore dellaSacra Congregazione per la disciplina dei Sacramenti.» » » Il Rev.mo Mons. Frutaz Pietro Amato, Segretario delPontificio Comitato di Scienze storiche.» » » Il Rev.mo Mons. Saxer Victor, Rettore del Pont. Istitutodi Archeologia Cristiana; il Rev.mo Mons.Corish Patrick; il Rev. Prof. Zerbi Piero; ilRev. Prof. P. Hallinger Kassius, O.S.B. ; ilProf. Marrou Henri Irénée, Membri del PontificioComitato di Scienze Storiche.24 settembre » Consultori della Pontificia Commissione per la Revisionedel Codice di Diritto Canonico Orientale:S. E. Mons. Brini Mario, Arciv. tit. di Algiza; S. E.Mons. Raï Pierre, Arciv. tit. di Edessa di


520 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeOsroene per i Melchiti; S. E. Mons. TekeyanVartan, Arciv. di Ispahan degli Armeni; S.E. Mons. Khoraiche Antoine, Vescovo di Saidadei Maroniti; S. E. Mons. Donmith Michael,Vescovo di Sarba dei Maroniti; S. E. Mons.Gabared Amadouni, Vescovo tit. di Amatuntedi Cipro; S. E. Mons. Sapelak Andrea, Vescovotit. di Sebastopoli di Tracia; S. E.Mons. Delly Emmanuel-Karim, Arcivescovotit. di Kaskar dei Caldei; S. E. Mons. HerbutJoachim, Vescovo di Skopje-Prizren ; S.E. Mons. Mounayer Eustache Ioseph, Vescovotit. di Gerapoli di Siria; S. E. Mons. TzaduaPaulo, Vescovo tit. di Abila di Palestina;Rev.mo Mons. Raad Ignace; Rev.mo Chorep.Chamye Moubarak; Rev.mo Chorep. DaoudMoussa; Rev.mo Proto Archimandrita WelykyjAtanasio, dei Basiliani di S. Giosafat;Rev.do P. Letayf Raphael, Sup. Gen. dell'OrdineAntoniano Maronita; Rev.do ArchimandritaAbou-Mokh François, dell'OrdineBasiliano del SS.mo Salvatore; Rev.do ArchimandritaEldarov Georgij, O. F. M. Conv. ;Rev.do Archimandrita Hage Athanase, dell'OrdineBasiliano Chouerita; Rev.do ArchimandritaJarawan Elias; Rev.do ArchimandritaMahlouf Lucien; Rev.do ArchimandritaMinisci Teodoro, dell'Ordine Basiliano Italianodi Grottaf errata ; Rev. Mons. Bentia Stefano;Rev. Mons. De Clercq Charles; Rev. Mons. EidEmilio; Rev. Mons. Havouri Georges; Rev.Mons. Joubeir Antonio; Rev. Mons. MakhloufRizkallah ; Rev. Mons. Marusyn Myroslav ;Rev. Mons. Metz René; Rev. Mons. El-HayekElias; Rev. Mons. Nerses Setian; Rev. Mons.Prader Ioseph; Rev. Mons. Tautu Luigi; Rev.Mons. Vanchipurackal Kurian; Rev. DanylakRoman; Rev. Fahmy Tadros; Rev. FerrariGiuseppe; Rev. Hollos Janos; Rev. KoikakudyJoseph; Rev. Malak Hanna; Rev. PadinjaremannilKuriakose; Rev. Parampath Knriakose;Rev. Pataki Andrew; Rev. SalachasDimitrios; Rev. Sarraf Joussef; Rev. SemanJan; Rev. Senetsky Robert; Rev. Sinai Andrew;Rev. Stefanos Gabriel; Rev. VadakumcherryJoseph; Rev. P. Asghedom Samuel,S. Ord. Cist. ; Rev. P. Caloyeras Dominique,O. P. ; Rev. P. Dejaifve Georges,S. I. ; Rev. P. Dumont Christophe, O. P. ;


Diarium Romanae Curiae 521Rev. P. Malancheruvil Cyril, O. I. O. ; Rev. P.Masson Jacques, S. I. ; Rev. P. Mudryj Sofronio,O. S. B. M.; Rev. P. Nedungatt Georges,S. I.; Rev. P. Podipara Placido, O. M. I.;Rev. P. Pujol Clemente, S.I. ; Rev. P. ÉezácJan, S. I. ; Rev. P. Siegle Bernard, T. O. R. ;Rev. P. Tocanel Pietro, O. F. M. Conv.;Sig. Plochl Willibald.25 settembre 1973. Il Rev.mo Mons. Deskur André-Marie, Presidente dellaPontificia Commissione per le ComunicazioniSociali.» » » Il Rev.do P. Panciroli Romeo, F.S.C.I., Segretario dellaPontificia Commissione per le ComunicazioniSociali.» » » Il Rev.do P. Hoffmann Karlheinz, S.I., Sotto-Segretariodella Pontificia Commissione per le ComunicazioniSociali.» » » Il Rev.mo P. Tucci Roberto, S.I., Direttore Generale-Delegato della Radio Vaticana.» » » Il Rev.mo P. Maffeo Sabino, S.I., Direttore Tecnico dellaRadio Vaticana.» » ;> Il Rev.mo P. Stefanizzi Antonio, S.I., Consulente Tecnicodella Pontificia Commissione per le ComunicazioniSociali.» » » Il Rev.do Don El-Hachem Mounged, Officiale Delegatodella Filmoteca Vaticana presso la PontifìciaCommissione per le Comunicazioni Sociali.Con Breve Apostolico il Santo Padre Paolo VI ha nominato :Assistente al Soglio Pontifìcio:23 giugno 1973. S. E. Mons. Burié Viktor, Arcivescovo di Rijeka-Senj.Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI hanominato :Protonotari Apostolici soprannumerari:19 marzo 1973. Mons. Siyam Giorgio (Nkongsamba).16 aprile » Mons. Hughes Tommaso Giovanni (Clifton).» » » Mons. Langella Rocco (Sarno).7 giugno » Mons. Martínez Sánchez Gaetano (Pinar del Río).Prelati d'onore di Sua Santità:30 ottobre 1972. Mons. Mauaki Sanualio Gennaro (Wallis e Fntuna).19 dicembre » Mons. Byrne Laserian (Fresno).» » » Mons. Meyer Gilberto (Fresno).29 » » Mons. Pijnappels Peter A. (Saginaw).


522 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale3 gennaio 1973. Mons. Horstkemper Gerardo Stefano (Paderborn)15 » Mons. Madsen Cletus (Davenport).21 » Mons. Cox James F. (New York).» » Mons. Finnerty Edward G. (New York).» » Mons. Keogh Giovanni P. (New York).Mons. McCormack Tommaso J. (New York).»» » Mons. Santulin Giuseppe (New York).» » Mons. Sullivan Harold J. (New York).25 febbraio Mons. Berg Ermanno (Mainz).2 marzo » Mons. Papa Giovanni (Andria).» » Mons. Crisan Traiano (Oluj-Gherla).17 Mons. Toomey Kevin (Melbourne).» » » Mons. Walsh Brian (Melbourne).29 Mons. Galea Rapa Giuseppe (Gozo).30 » Mons. De Girolamo Carmine (Salerno).» » Mons. Giudice Gaetano (Salerno).» Mons. Vigorita Mariano (Salerno).6 aprile » Mons. Roucairol Giuseppe (Montpellier).11 Mons. Bolzan Carlo (Vittorio Veneto).12 » » Mons. Kessels Giovanni (Essen).» Mons. Küppers Leonardo (Essen).» Mons. Bonfìgli Casimiro (Luni-La Spezia).» Mons. Morachioli Romano (Luni-La Spezia).» » Mons. Kalale Giovanni (Lusaka).Mons. Chirivella Tullio (Valencia in Venezuela).» » Mons. Rodríguez Alfredo (Valencia in Venezuela).11 maggio Mons. Varanda José (Coimbra).19 » » Mons. Giannini Filippo (Roma).7 giugno » Mons. Patrone Stefano (Genova).15 » » Mons. Giannecchini Mario (Lucca).6 agosto Mons. Kada Ludovico (Esztergom).26 » » Mons. Cacciavillan Agostino (Vicenza).Cappellani di Sua Santità:3 gennaio 1973. Mons. Anda Giuseppe (Paderborn).» Mons. Lenz Hubert (Paderborn).» » Mons. Schmitdinger Giovanni (Paderborn).15 Mons. Kluge Gerardo (Paderborn).21 » Mons. Velia Desmond J. (New York).19 febbraio Mons. Hermann Rodolfo (Freiburg im Breisgau).» » Mons. Müller Agostino (Freiburg im Breisgau).25 » Mons. Hainzl Giovanni (Linz).2 marzo Mons. Alcini Angelo (Todi).» » Mons. Checcobelli Cesare (Todi).» » Mons. Serafini Antonio (Todi).11 » Mons. Rinaldini Domenico (Cagli e Pergola).29 » Mons. Rehne Giuseppe (Essen).» Mons. Maioli Luigi (Urbanía).


29»30»511»»12»»»28819»»»»»»»»23281327marzo»»aprile»»»»»»maggio»»»»»»giugnoDiarium Romanae Curiae 5231973. Mons. Mancini Giovanni (Urbanía).» Mons. Montanari Franco (Urbino).Mons. Pirone Giovanni (Salerno).Mons. Saggese Giuseppe (Salerno).Mons. Dzudzewicz Boleslao (Pinsk).Mons. Nicosia Vito (Catania).Mons. Alessandri Carlo (Lucca).Mons. Parisio Aldo (Susa).Mons. Chiaradia Giovanni (Luni-La Spezia).Mons. Gallo Bernardo (Luni-La Spezia).Mons. Ricchetti Cesare (Luni-La Spezia).Mons. Esaa Lucio (Valencia in Venezuela).Mons. Lorusso Domenico (Taranto).Mons. Bucko Adalberto (Nitra).Mons. Carletti Luigi (Roma).Mons. De Angelis Alessandro (Roma).Mons. Del Vescovo Dandolo (Roma).Mons. Di Liegro Luigi (Roma).Mons. Dioletta Franco (Roma).Mons. Forconi Franco (Roma).Mons. Gregnanin Antonio (Roma).Mons. Guerra Roberto (Roma).Mons. Manzetti Azelio (Roma).Mons. Marrese Raffaele (Roma).Mons. Ratti Pierino (Roma).Mons. Settepani Aldo (Roma).Mons. Tamantini Mario (Roma).Mons. Tucci Filippo (Roma).Mons. Bressan Luigi (Trento).Mons. Bertagna Bruno (Piacenza).Mons. Gierse Enrico (Paderborn).Mons. Blanco Prieto Félix (León).ONORIFICENZECon Brevi Apostolici il Santo Padre Paolo VI ha conferito :II Collare dell'Ordine Piano:12 giugno 1973. A S. E. Gen. Sangoulé Lamizana (Repubblica dell'AltoVolta).La Gran Croce dell'Ordine Piano:5 maggio 1973. A S. E. Wasfy Salah Eddine Mohamed (RepubblicaAraba d'Egitto).12 giugno » A S. E. Dr. Conombo Joseph (Repubblica dell'AltoVolta).


524 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale21 giugno 1973. A S. E. De Estrada Santiago (Argentina).» » » A S. E. Logroño Batlle Alvaro (Repubblica Dominicana).» » » A S. E. Flores Venancio (Uruguay).» » » A S. E. Rojas G-aldames René (Cile).» » » A S. E. Phiri Amock Israel (Zambia).» » » A S. E. Amichia Joseph (Costa d'Avorio).» » » A S. E. the Air Chief Marshai Sing Ar jan (India).» » » A S. E. Ferreyros Balta José Carlos (Perù).La Cran Croce dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:25 marzo 1973. Al sig. François Michele Maria (Belgio).» » » Al sig. Van Bellinghen Carlo (Belgio).2 maggio » Al sig. Neguib Ibrahim (Repubblica Araba d'Egitto).12 giugno » A S. E. Garango Tiémoko Marc (Repubblica dell'AltoVolta).» » » A S. E. Dakoure Antoine (Repubblica dell'Alto Volta).» » » A S. E. Tientaraboum Félix (Repubblica dell'Alto Volta).21 » » A S. E. Chetwode Crawley Desmond John (Gran Bretagna).La Gran Croce dell'Ordine di san Silvestro Papa:12 giugno 1973. A S. E. Nana Grégoire (Repubblica dell'Alto Volta).» » » A S. E. Ilboudo Pierre (Repubblica dell'Alto Volta).Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI haconferito :La Commenda con Placca dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:25 marzo 1973. Al sig. Genicot Leopoldo (Belgio).29 » » Al sig. Allinger-Csollich Teodoro (Innsbruck).» » )) Al sig. Haslinger Alfredo (Wien).» » » Al sig. Lehne Federico (Wien).2 maggio » Al sig. Abdel Nour Amin (Repubblica Araba d'Egitto).11 » » Al sig. Conte Guido (L'Aquila).28 » » Al sig. De Zulueta y Dato Edoardo (Spagna).15 giugno » Al sig. Verbist Andrea (Belgio).La Commenda con Placca dell' Ordine di san Gregorio Magno, classe militare:12 giugno 1973. Al sig. Sekone François (Repubblica dell'Alto Volta).» » » Al sig. Konate Abdoulaye (Repubblica dell'Alto Volta).» » » Al sig. Cap. Salembere Kouaka (Repubblica dell'AltoVolta).La Placca dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:20 febbraio 1973. Al sig. Cavazzi Vincenzo (Roma).25 marzo » Al sig. Collin Ferdinando (Belgio).


Diarium Romanae Curiae 52529 marzo 1973. Al sig. Liberotti Giacomo (L'Aquila).17 aprile » Al sig. Machat Armando (Nanterre).26 » Al sig. Brezzi Paolo (Roma).OlmaggioAl sig. Colauti Dante (Roma).» » » Al sig. Orisanti Mario (Roma).11 » Al sig. Pighi Giovanni Battista (Verona).La Commenda dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:13 dicembre 1972. Al sig. Penati Pier Luigi (Tortona).12 febbraio 1973. Al sig. Rohr Enrico (Mainz).17 marzo » Al sig. Sweeney Justice Oharies (Melbourne).25 » » Al sig. D'Haenens Albert (Belgio).5 aprile » Al sig. Roccioletti Arduino (Chieti).12 Al sig. Natali Angelo Edoardo (Mechelen-Brussel).16 » » Al sig. Guerin-Saumade Giovanni Maria (Paris).25 » » Al sig. Gini Angelo (Como).» » Al sig. Gervesie Pietro (Lyon).26 » » Al sig. Boracchia Franco (Luni-La Spezia).28 » » Al sig. Gallo Salvatore (Agrigento).OímaggioAl sig. Coppini Eithel (Roma).» » Al sig. De Marsico Alfonso (Roma).» » Al sig. Gencarelli Angelo (Roma).» » Al sig. Lo Voi Carmelo (Roma).11 » » Al sig. Brachini Zino (Grosseto).16 » » Al sig. Zofrea Aldo (Roma).8 giugno » Al sig. Avallone Luigi (Velletri).12 » Al sig. Ilboudo Jean-Baptiste (Repubblica dell'AltoVolta).» Al sig. Diabre Paolo (Repubblica dell'Alto Volta).Il Cavalierato dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:5 gennaio 1973. Al sig. Jebaily Giorgio (Saint Maron of Detroit).22 » » Al sig. De Kok Gerardo Lorenzo (Breda).6 febbraio Al sig. Verbraak Guglielmo Pietro ('s-Hertogenbosch).12 » Al sig. Burghart Francesco (Wien).» » » Al sig. Reiter Lodovico (Wien).19 » Al sig. Conzon Giovanni (Roma).28 marzo » Al sig. O'Neil Giovanni (Washington).29 » Al sig. Raymakers Giuseppe M. T. ('s-Hertogenbosch).» » Al sig. Schreven Giovanni Pietro ('s-Hertogenbosch).» Al sig. Oostveen Antonio Ermanno Pietro (Utrecht).12 aprile » Al sig. de Koning Pietro Enrico ('s-Hertogenbosch).» » Al sig. Erkens Endrigo Carlo Giovanni (Utrecht).17 » » Al sig. De Marescaux Giuseppe (Versailles).26 » » Al sig. Bellotti Carlo (Luni-La Spezia).» » » Al sig. Bottiglioni Ezio (Luni-La Spezia).» » » Al sig. Peroni Nello M. (Luni-La Spezia).


526 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale5 maggio 1973. Al sig. Ciocci Anton Giulio (Roma).» » Al sig. Rosati Riccardo (Roma).8 Al sig. Tranquilli Antonio (Roma).16 » » Al sig. Rautureau Andrea (La Rochelle).29 Al sig. Arcieri Vincenzo (Roma).30 » » Al sig. Malagò Umberto (Ferrara).Olgiugno » Al sig. Cascarin Francesco (Lyon).» » Al sig. Lapierre Mario (Lyon).14 » » Al sig. Sette Luciano (L'Aquila).15 » » Al sig. Romeo Bartolomeo Carlo (L'Aquila).La Commenda con Placca dell'Ordine di san Silvestro Papa:12 giugno 1973. Al sig. Ouedraogo Philippe (Repubblica dell'Alto Volta)» » Al sig. Some Sogbe Simon (Repubblica dell'Alto Volta)La Placca dell'Ordine di san Silvestro Papa:12 aprile 1973. Al sig. Strumendo Primo Giovanni (Roma).» » » Al sig. Troisi Antonio (Roma).La Commenda dell'Ordine di san Silvestro Papa:27 luglio 1972. Al sig. Krampe Willi (Paderborn).12 febbraio 1973. Al sig. Popper de Podhragy (Wien).» » » Al sig. Steigel Curzio (Wien).28 marzo » Al s'.g. Bonapace Renzo (Roma).» » » Al sig. Lucarelli Gastone (Roma).29 » » Al sig. Martoriati Mario (Roma).» » Al sig. Ottaviani Giovanni (Verona).» » » Al sig. Ploier-Niederschck Edoardo (Wien).2 aprile » Al sig. Ra vicino Adamo (Alessandria).12 » Al sig. de la Serna de la Laguna Terminos Eric (Mechelen-Brussel).» » Al sig. Ciocci Fazio (Nocera e Gualdo Tadino).25 Al sig. Palma Antonio (Como).26 Al sig. Apicella Mario (Latina).» Al sig. Piccini Ugo (Luni-La Spezia).» » » Al sig. Brancaleone Marcello (Roma).28 » Al sig. Frangiamore Alfonso (Agrigento).» » » Al sig. Occell Giuseppe (Mondovì).2 maggio » Al sig. Fahmy Awad Kamel (Repubblica Araba d'Egitto).Al sig. Fahmy Selim Kamel (Repubblica Araba d'Egitto).» » Al sig. Ayoub Adly (Repubblica Araba d'Egitto).» Al sig. Faltas Charles (Repubblica Araba d'Egitto).» » Al sig. Nour Kamal Abdel (Repubblica Araba d'Egitto).» Al sig. Abdalla Georges (Repubblica Araba d'Egitto).16 » Al sig. Oelker Carlo (San Sepolcro).


Diarium Romanae Curiae 52730 maggio 1973. Al sig. Fiorini Gioacchino (Comacchio).» Al sig. Elmi Guelfo (Ferrara).» Al sig. Veroni Giacomo (Ferrara).II Cavalierato dell'Ordine di san Silvestro Papa:5 gennaio 1973. Al sig. Capponi Giovanni (Arezzo).» Al sig. Malhame Fred (Saint Maron of Detroit).22 » » Al sig. Kamphuys Simone Giovanni G. M. (Haarlem).12 febbraio » Al sig. Busch Augusto (Essen).25 » » Al sig. Lammerts Lamberto Ermanno Ignazio (Gròningen).2 marzo » Al sig. Manders Endrigo Carlo Pietro (Rotterdam).» » » Al sig. Gatti Ermanno (Todi).11 » » Al sig. Remeyn Giacomo (Groningen).» » » Al sig. Groen Giovanni Cornelio (Haarlem).» » Al sig. Hartemink Adolfo Adriano (Haarlem).» Al sig. Laane Cornelio Maria (Haarlem).28 Al sig. Falcucci Giuliano (Roma).29 Al sig. Celant Giovanni (Concordia-Pordenone).» Al sig. Zadro Mario (Concordia-Pordenone).Al sig. Xuereb Giovanni (Gozo).Al sig. Zammit Paolo (Gozo).» » Al sig. Siepi Angelo (Pesaro).» Al sig. Stacchiotti Alvaro (Recanati).» » Al sig. Di Bari Savino (Roma).» » » Al sig. Eggenhuizen Carlo Anna Antonio ('s-Hertogenbosch).» Al sig. Van-Den-Dobbelsteen Pietro Giuseppe ('s-Hertogenbosch).» Al sig. Harzing Guglielmo A. M. (Utrecht).12 aprile » Al sig. Jongstra Pietro (Breda).» Al sig. Panisi Abro (Guastalla).» » Al sig. Van den Campinter Corrado Francesco Uberto(Roermond).Al sig. Ciocci Domenico (Senigallia).» » Al sig. Schulten Giovanni Bernardo (Utrecht).» » » Al sig. Marcoaldi Luigi (Viterbo).16 Al sig. Denis Giovanni (Paris).26 » » Al sig. Battisti Cesare (Luni-La Spezia).» » Al sig. Zanardi Armando (Luni-La Spezia).28 » Al sig. Sarcuto Salvatore (Agrigento).maggio Al sig. Delplanque Marcel (Mechelen-Brussel).UT21 » » Al sig. Bartoccini Secondo (Fossombrone).23 » Al sig. Bellanti Francesco Paolo (Foligno).» » » Al sig. Montenovo Franco (Foligno).8 giugno » Al sig. Gottardo Luigi (Velletri).12 Al sig. Mifsud Silvio Corrado (La Valletta).15 » » Al sig. Sansone Romolo (L'Aquila).


528 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeNECROLOGIO24 agosto 1973. Mons. Hickey David Francis, Vescovo tit. di Cabasa.31 » » Mons. Errázuriz Gandarillas Ismael, Vescovo tit. di Drusiliana.3 settembre » E.mo Signor Cardinale Santos Rufino J., Arcivescovo diManila.5 » » Mons. Nguyen-van Hien Simon Hoa, Vescovo di Dalat.8 » » Mons. Babana Joseph, Vescovo di Zaku.16 » » E.mo Signor Cardinale Heard William Theodore, delTitolo di S. Teodoro.18 » » Mons. Poncet Alexandre, Vescovo tit. di Basilinopoli.19 » » Mons. Vehr Urban John, già Arcivescovo di Denver.


An. et vol. LXV 31 Octobris 1973 N. 10<strong>ACTA</strong> <strong>APOSTOLICAE</strong> <strong>SEDIS</strong>COMMENTARIUMOFFICIALEDirectio: Palazzo Apostolico — Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana<strong>ACTA</strong> PAULI PP. VILITTERAE <strong>APOSTOLICAE</strong>Sacra aedes Dominae Nostrae a Salute, in urbe Bangalore, in India, addignitatem Basilicae Minoris evehitur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Quanta pietate quantaque religionechristianus populus per longam aetatum seriem Mariam, Christi Matremeandemque caeli Reginam, sit prosecutus, tum alia multa ostendunt,tum praesertim tituli qui, tamquam laudis insignia, tam augustissimaeMatri impositi sunt. In quibus sane cognomen « Dominae Nostrae asalute )) in quod Bangalorensis sacra plebs, in India, iamdiu VirginisMariae suae pietatis ornamenta congessit, haud minimum est, quippecum hac humana et aeterna hominum sorte conexum, ad quam procurandamChristi, Redemptoris Nostri, cruciatus et mors spectaverunt.Qua re, cum venerabilis Frater Packiam Arokiaswamy, ArchiepiscopusBangalorensis, suo suorumque cleri et fidelium nomine, Nobis precesadhibuisset, ut templum « Dominae Nostrae a salute », seu, ut populusdicere consuevit, « Annai Arockiamarie », quod est in sua archidioecesi,ad dignitatem Basilicae Minoris eveheretur, Nos, consideratotemplum illud esse ob antiquitatem, maiestatem, artem venerabile,castaeque pietatis erga Virginem fontem, bene fieri censuimus, si tantiAntistitis precibus concederemus, atque Sacrae Congregationis proGentium Evangelizatione curas quodammodo rependeremus. Iis ergoquae Sacra Congregatio pro Cultu Divino egit probatis, placet Nobistemplum « Dominae Nostrae a salute », in Bangalorensi archidioecesi34 - A. A. S.


530 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialesitum, titulo atque honore Basilicae Minoris decorari, cum iuribus etconcessionibus quae per Decretum « De titulo Basilicae Minoris », dievi factum, anno MDCCCCLXVIII, describuntur, certa spe fore, ut datushonor sive Dei laudi cedat atque Beatissimae Virginis Gloriae, sivechristianam religionem amplificet. Ceterum hae Litterae Nostrae nuncet in posterum vim habere decernimus, contrariis nihil obstantibus.Datum Romae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris, die xxvi mensisSeptembris, anno MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri undecimo.Loco £B SigilliIn Secret. Status tab., n. 242529.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius StatusEPISTULAAd Exc.mum P. D. Ioannem E. Taylor, Holmiensem Episcopum, sextoevoluto saeculo ab obitu S. Birgittae.Flos aquilonis, sancta Birgitta, cuius ab obitu sextum saeculumexpletum hoc abiit anno, merito praedicatur meritoque fideles excitantur,ut in eius spiritualem pulchritudinem, dum sollemnis eiusdemCaelitis memoria recolitur, novo quasi impetu acti animos intendant.Lectissimae mulieri duplex patria erat : Suetia, ubi inito saeculo xivin lucem est edita, et Roma, ubi viginti fere annos transegit et, exHierosolymitana peregrinatione reversa, ad aeternam Ierusalem dieXXIII mensis Iulii anno MCCCLXXIII caelo matura migravit.In regione illa septentrionali, ad quam, hac oblata occasione, mensreligiosa studiosius convertitur, ecclesiastica vita tum temporis vigebat,maxime eo quod monachi Cistercienses et post eos Ordines Mendicantiumpietatem populo accommodam invexerant. Ad quam fovendametiam sacrae peregrinationes multum valebant, in quas christiani erantvalde proclives. Cum ergo Scandinaviae incolae loca sacra, in dissitisetiam orbis partibus posita, pie, alacriter, audacter adibant, quasiquandam commutationem divitiarum spiritualium, alios in Christo fratrescontingendo, faciebant sentiebantque vivacius unitatem corporisEcclesiae.Birgitta, divini Sponsi praeventa amore, in eiusmodi rerum statu


Acta Pauli Pp. VI 531adolevit. Quamvis Deo virginitatem devovere affectaret, tamen, patrisvoluntati obsecuta, Ulfoni Gudmarsson, viro egregio, nupsit. Matrisfamiliasautem exemplum praebuit mirabile : marito christiani amorisvinculo unanimem se praestans, liberos, quorum octo genuit, sollertereducavit, scilicet non solum patriae cives esse voluit recte institutos,sed etiam filios ac servos Dei. Inde factum est, ut religiosae vocationisgermina in prole florescerent, immo altera filia, cui nomen Catharina,ad sanctitatis culmen, gratia divina operante, pertingeret. Est etiammentio inicienda de effusa eius caritate erga membra Christi, egestatealiisque aerumnis divexata.Postquam maritus, sacra peregrinatione ad Compostellanum S. Iacobisacrarium cum uxore peracta, in Ordinis Cisterciensis monasteriumse recepit — ubi non multo tempore post diem obiit supremum —Birgitta, rebus domus suae ordinatis, vitae asceticae se prorsus dediditet ascensiones suas in Deum disposuit, a quo mysticis donis est affatimlocupletata. Dum in recessu prope monasterium, quo Ulfo, vir eius,confugerat, duos annos commorabatur, proposuit, Christo afflante,novum Ordinem, a Sanctissimo Salvatore nuncupatum, in honoremalmae Virginis Deiparae Mariae condere, cuius monasteria geminaerant, quatenus virorum et mulierum rebus divinis vacantium aedes,inter se seiunctae, unam veluti communitatem, in Dei nomine congregatane.,efììciebant. Prima eius Ordinis, cuius Regulam Urbanus V,Decessor Noster, anno MCCCLXX approbavit, coenobium fuit, cui appellatioVadstena.Est quidem laetandum, quod religiosa ista Familia, quae temporibusillis, quibus vestis una Ecclesiae misere discindebatur, paeneinteriit, hoc saeculo ineunte, ad mulieres Deo consecratas quod attinet,refloruit et in Urbe, ad Campum flor um, ubi legifera mater olimdegerat, domicilium constituit. Quod Institutum ut laetis proficiat incrementis,in hac S. Birgittae commemoratione vehementer optamus.Celebrantur etiam merito opera, quae « Revelationes » inscribunturquibusque eius gratiae mysticae perhibentur; sunt autem monumenta,ob ubertatem sacrae doctrinae commendata, in quibus et cultus humanitatisChristi, eius Passionis, Beatae Mariae Virginis, S. Ioseph, Angelorumperhibetur. Quae ad scripta spiritualia et ad artem religiosamsaeculi XV et xvi magnam vim habuerunt.Latius vero circumspiciens, S. Birgitta, velut altera Catharina Senensis,Ecclesiae et Apostolicae Sedi, difficili aetate illa, sedulas magnasquecuras adhibuit. Renovationem eiusdem Ecclesiae, matris uni-


532 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeversalis, quae, ut ait Concilium Vaticanum II, «in via peregrinansvocatur a Christo ad ... perennem reformationem qua ipsa qua humanumterrenumque institutum, perpetuo indiget » 1ut filia devotissimaexpetivit, Clementem VI, Avenione morantem, tamquam (( mulier fortis» rogavit, ut Romam rediret, sacrum Iubilaeum in annum MCCCLindicendum promovit.Haec ergo, quae vita et actione nobilem patriam suam septentrionalemet Petri Sedem in una Ecclesia tam praeclare salubriter queconiunxit, caelitus quasi confirmat magnánimos conatus eorum, quinunc, post diuturnum ac lugendum discidium, ad unitatem christianorumredintegrandam incumbunt. Quod quidem Bonifatius IX, DecessorNoster, olim quodammodo praenuntiasse videtur, cum in ApostolicisLitteris, die VII mensis Octobris anno MCCCLXXXXI sub plumbo datis,asseruit se « bonae memoriae Beatam Birgittam » Sanctam esse declarare(( ad fidei et Ecclesiae unionem ». 2Iuvat etiam memorare hanc singularis exempli mulierem, quamvisesset Deo penitus dedita, tamen a natione sua non fuisse alienam, quinimmo, christiano patriae amore ductam, eius vero profectui studuisse.Ipsa eius prosapia per centum fere annos Suetiae reges praebuit,populi bono et sociali iustitiae intentos, in quibus et S. Ericus fuit.Quamquam domesticis curis detinebatur, tamen S. Birgitta saepiusofficiorum magistram in aula egit et regi Magno Erici seu Erikson eiusqueuxori quasi mater sollicita adfuit. Quibus Biblia sacra, in Sueticumsermonem conversa, muneri dedit. His et praedictis scriptis eaetiam locum obtinet in historia litterarum patriae suae.Splendescat ergo hoc lumen, acceptum etiam iis, qui catholicae communionisnon sunt participes ; sit haec eximia mulier deprecatrix apudDeum, ut Ecclesiae pacis et unitatis munera benigne concedat; hacanimis obversante, Christifideles Suetiae et finitimarum regionumseptentrionalium noverint eum, qui Ecclesiae catholicae praesit, insupremo ministerio apostolico versantem, egregiam existimationem fraternumqueamorem sibi testari ; haec, quae olim fuit peregrina piissima,accendat animos eorum, qui proximo sacro Anno hanc Urbem peten t,ita sane ut paenitentia vitaeque interioris studio renovationem spiritualemperficiant, quae non solum singulis prodest, sed etiam in utilitatemEcclesiae necnon civilis societatis redundat.12Decr. de Oecumenismo unitatis redintegratio, n. 6.Bullarium Priv. ac Dipl. Rom. Pont., III, Romae 1741, p. 391.


Acta Pauli Pp. VI 533Haec habuimus, quae sexto revoluto saeculo a morte S. Birgittae adte scriberemus. Tibi denique et fidelibus curae tuae commissis BenedictionemApostolicam spiritualis roboris et gaudii auspicem, amantianimo impertimus ; quam etiam ad Abbatissam Generalem et Sororesa S. Birgitta seu Ordinis Sanctissimi Salvatoris volumus pertinere.Ex Aedibus Vaticanis, die xix mensis Septembris, anno MCMLXXIII,Pontificatus Nostri undecimo.PAULUS PP. VINUNTIUS GRATULATORIUSE.mo P. D. Iulio S. R. E. Cardinali Döpfner, Monacensi et FrisingensiArchiepiscopo, quinque condenti lustra a suscepta ordinatione episcopali.Optabilem profecto atque memorabilem sane episcopalis tuae vitaeet operae metam prosperrime mox tu, Venerabilis Frater Noster, contingesnovamque laetandi magnopere simul et gloriandi Archidioecesi Monacensiet Frisingensi adferes causam. Nos autem, quibus scilicet cordiest et catholicae ubique religionis prosperitas et sacrorum Antistitumdignitas, cum a communi plurimorum gratulatione declarataque in telaetitia neutiquam alieni esse cupiamus, per hasce Litteras Nostraspraeclarum illum eventum et diem, qui sollemni quidem ritu istic commemorabitur,decore consentaneo et laudationis studiosae ornatucohonestare gestimus atque commendare.Viginti namque et quinque anni — industriae sollertis ac sacraenavitatis pieni — tibi iam effluxerunt, ex quo, iuvenis modo sacerdosHerbipolensis, providentis Dei consilio Episcopus Ecclesiae eius creatuses, eamque continuo pastoralis operis rationem ingressus quae citiuseffecit ut, trifariam in ministerio episcopali versatus, singularem intersacros nationis tuae pastores locum obtineres atque eam tibi intereaexistimationem conciliares quae tantum abest ut paulatim exolescat utcontra magis adcrescat in dies. Tres, inquimus, Catholicorum communitates,tantis rerum accisarum ruinis conflictatae, in temet ipso feliciterdispexerunt et reppererunt consolatorem asperitatum, intrepidumimpigrumque salutis restitutorem ac sedulum verae fidei propugnatorem.Nihil propterea dubitamus quin praeter eum, cui in praesentiatemperas, ceteri quoque greges hoc tempore te magna benevolentia complectantur,studio prosequantur, efferant laudibus.


534 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeTe videlicet primus recepit Antistitem gratus Herbipolensis grex,quem cum tectis careret aliisque malis conflictaretur, confirmasti nonsolum ad reiiciendas domos, sed etiam ad aedificandam domum spiritualem,id est Ecclesiam, cuique providere non cessavisti novensilessacerdotes ac solidae religionis adiumenta. Te deinde carus suscepitBerolinensis populus, cuius ad pergraves vitae incommoditates, familiarumpartitiones, convictus necessitates levandas aliquantum et leniendastam opibus atque instrumentis humanis adgressus es quampraesidio fidei et ductus tui firmamento. Te denique duodecim annosofficio tenet Archidioecesis Monacensis et Frisingensis, quam quidemnovimus te diligenter studere praeceptis et institutis Concilii VaticaniSecundi informare atque iam donavisse consiliis sacerdotum et laicorum,novis paroeciis, renovato educationis religiosae impetu, liturgiae sacraestudio. Quae universa cum catholico populo et clero istius regioniscedunt in salutis emolumentum, tum tibi sine dubitatione in meritum.His demum multiplicibus inceptis pastoralibus tuis ipsi Fratres inepiscopatu Germanico veluti cumulum attulerunt — aliudque umeristuis permagni ponderis imposuerunt onus —, cum te Praesidem Episcoporumconventus semel et iterum delegerunt, eoque suam sollertiae tuaeac ducendi facultatis fiduciam aperte comprobaverunt. Nec minus illucdecus tibi et officium accessit, postquam magno consensu ipsemet praefectuses Communi Synodo Dioecesium Reipublicae Foederatae Germaniae.Explorata autem Nos et penitus perspecta cum ipsi haec omnia habeamus,plures esse causas arbitramur cur una cum dilectissimo illopopulo, et Fratribus in Episcopatu, sacerdotibus et amicis tuis exanimo vere tibi gratulemur hunc episcopalis officii tui faustum natalem.Superest tantum ut te, ad fideliorem usque et studiosiorem sacri munerisperfunctionem fraterne cohortati, Deum ipsum, pastorum columenatque praesidium, obtestemur ut te in statione tua diutissime conservet,vires mentis corporisque necessarias suppeditet, probatissima quaequeconsilia praesens secundet, atque cor tuum et animum in famulatuEcclesiae semper laetificet. Quas omnes gratias tibi largissime impetretApostolica Nostra Benedictio, quam tibi toto ex pectore impertimur.Ex Aedibus Vaticanis, die xxv mensis Septembris, anno MCMLXXIII,Pontificatus Nostri undecimo.PAULUS PP. VI


Acta Pauli Pp. VI 535ALLOCUTIONESISodalibus habita Primarii Consilii Italicae Actionis Catholicae. *È una vera gioia, oggi, la nostra, ricevere a questa Udienza voi,Delegati dell'Azione Cattolica Italiana, insieme con la PresidenzaNazionale. Benvenuti, venerati fratelli e figli carissimi; la vostra presenzaci è particolarmente gradita, perché voi rappresentate davantiai nostri occhi tutte le diocesi e le associazioni d'Italia, e siete la confermavisibile della vitalità, dell'efficienza, della consolante realtà cheè ancora l'Azione Cattolica Italiana. Questa Assemblea Generale, acui siete venuti numerosi, si può ben considerare come un consuntivodell'esperimento del vostro recente Statuto, un banco di prova dellasua validità, un esame di questi tre anni di attività rinnovata e rivivificata,per paragonarne insieme i risultati e i frutti, e per prenderenuovo slancio.Allora, approfittiamo di una occasione così propizia, per chiedervicon tutto il nostro affetto di padre : come va la nostra Azione Cattolica?Qual è stata l'incidenza, nella sua vita, dello Statuto tanto ben preparatoa suo tempo, approvato dai Vescovi italiani e da noi confermato« ad experimentum »? Vorremmo che questo incontro odierno col Papa,e del Papa con voi, facilitasse un colloquio franco e aperto su la naturae la finalità dell'Azione Cattolica, qual è stata nuovamente propostaall'attenzione di tutti gli iscritti dal recente Statuto. Vi diremo, anzi,che abbiamo voluto rileggerlo attentamente in questa circostanza : eci siamo detti con profonda soddisfazione che, se la nostra AzioneCattolica rimane fedele al programma da esso tracciato, non può nonvivere la propria identità, non può non continuare a rispondere allafiducia che la Santa Sede, ormai da più di cent'anni, in essa ripone.Le indicazioni, che lo Statuto contiene nella sua sobria formulazione,sono talmente importanti che abbiam ritenuto di trarne per voicome un decalogo, che vogliamo lasciare alla riflessione vostra e dell'interaAzione Cattolica come ricordo di questa Assemblea. Ve ne proponiamoi punti senza intento sistematico, ma così come ne abbiamoraccolto ispirazione dalla lettura del testo.1. E anzitutto la natura e lo scopo dell'Azione Cattolica : la sua* Die 22 mensis septembris a. 1973.


536 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialemissione è la missione stessa della Chiesa. Come dice lo Statuto, l'AzioneCattolica si impegna « per la realizzazione del fine generale apostolicodella Chiesa ».* E questo era già stato sottolineato nella Premessa alloStatuto stesso : « Ciò che caratterizza l'Azione Cattolica è infatti l'assumere,come propria finalità essenziale, non questo o quel campo diapostolato, ma il fine stesso apostolico della Chiesa nella sua globalità ».Niente meno ! Quale ampio orizzonte, dunque, viene aperto alla vostramatura coscienza di cattolici generosi ! L'aiuto che vi si chiede non èdelimitato da nessun confine o obbiettivo particolaristico, ma è immensocome la stessa missione apostolica della Chiesa, nella sua globalità.E lo Statuto ne fa chiaro programma nei suoi primi quattroparagrafi. 2Ora se PAzione Cattolica si misura col metro della missione universaledella Chiesa, bisognerà dunque conoscere la Chiesa ; bisognerà approfondiredebitamente tutta l'ecclesiologia che il Concilio Vaticano IIha tracciato con mano maestra, e quale noi non cessiamo di sondare edi illustrare ai fedeli, come precipua responsabilità del nostro magistero.E, sappiamo, la Chiesa è segno e « universale sacramento della salvezza» ; 3essa, « nel dare aiuto al mondo e nel ricevere molto da esso,a questo soltanto mira : che venga il Regno di Dio e si realizzi lasalvezza dell'intera umanità » ; 4e questa sua missione è quella stessadi Cristo, sviluppata nel corso dei secoli. 5Pertanto, l'Azione Cattolica,inserita in questa universale ansia di far conoscere la carità diCristo, in modo da essere riempiti di tutta la pienezza di Dio, 6hadavanti a sé un compito straordinariamente alto, che il Concilio hacosì sintetizzato, come il primo dei contrassegni delle varie forme diapostolato di Azione Cattolica : « l'evangelizzazione e la santificazionedegli uomini e la formazione cristiana della loro coscienza, in mododa impregnare dello spirito evangelico le varie comunità e i vari ambienti)). 71N. 1.2Nn. 1-4.3Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 48; cfr. Decr. de activ. mission. EcclesiaeAd gentes divinitus, n. l, n. 5; Const. past. de Eccl. in mundo huius temporis Gaudiumet spes, n. 45.4Const. past. de Eccl. in mundo huius temporis Gaudium et spes, n. 45.5Cfr. Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad gentes divinitus, n. 5; Const. dogm. deEcclesia Lumen gentium, n. 8.6Cfr. Eph. 3, 19.7Decr. de apostolatu laicorum Apostolicam Actuositatem, n. 20.


Acta Pauli Pp. VI 537Questa destinazione apostolica suppone pertanto una continua acquisizionedella genuina ecclesiologia conciliare; ma soprattutto esigeun primato assoluto della vita interiore, come ancora diremo.2. Al servizio della Chiesa locale. Però questa collaborazione potrebbeanche rimanere nel vago, nella sfera delle buone intenzioni,se non trovasse concreta e stimolante applicazione nella realtà quotidiana: il che significa che PAzione Cattolica è e deve essere al (( servizionella Chiesa locale ». 8Poco varrebbe guardare oltre gli oceani,se si lasciassero languire le strutture in cui la Chiesa prende formaintorno a noi. Per questo lo Statuto parla chiaramente del contributoche l'Azione Cattolica è chiamata a offrire « agli organismi pastoralidella diocesi », e del servizio che presta


538 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialepone volonterosamente al passo. Nulla è da dimenticare di quantoforma nel mondo il tessuto connettivo della presenza dell'apostolatolaicale : se ciò è sempre stato un dovere imprescindibile del cristianoimpegnato, lo è specialmente oggi, quando la ricchezza e la celeritàdei mezzi di comunicazione sociale favoriscono al massimo la reciprocaconoscenza e presentano in tutta la loro urgenza i problemi pastorali esociali di carattere universale. Questa partecipazione alle esigenze ditutto il fronte dell'apostolato mette in luce quel carattere comunitariodell'Azione Cattolica, che è anch'esso, secondo il Concilio, una sua notacaratteristica : « i laici agiscono uniti a guisa di corpo organico affinchésia meglio espressa la comunità delle Chiese e l'apostolato riescaefficace ». 1 4È questo il modo di vivere, oggi, quella (( comunanza fraterna», quella koinonia 15che fu alle origini il segno più evidente dellaChiesa, e che deve far riconoscere i cristiani generosi nelle mutazionie nelle contraddizioni del mondo di oggi.4. Collaborazione con la Gerarchia. Non vogliamo insistere su questopunto essenziale costitutivo dell'Azione Cattolica, tanto esso è noto.Senza la collaborazione con la Gerarchia ecclesiastica non si dà AzioneCattolica : il Concilio Vaticano II è stato esplicito su questo puntoquando ha richiesto sia la collaborazione con la Gerarchia, sia la superioreguida di questa come note caratteristiche perché vi sia AzioneCattolica. 16Bene fa perciò lo Statuto a ribadire il principio fino dalnumero 1; e, nel darne la definizione al num. 5, esso traccia un veroprogramma di vita, inquadrato in una visione profondamente teologicae pastorale : (( L'Azione Cattolica Italiana, per realizzare il proprioservizio alla costruzione e missione del Popolo di Dio, collabora direttamentecon la Gerarchia, posta dal Signore a reggere la Chiesa, inun rapporto di piena comunione e fiducia. Accoglie con aperta disponibilitàla sua guida e le offre con responsabile iniziativa il proprio organicoe sistematico contributo per l'unica pastorale della Chiesa. Collaboraalla crescita della comunione fra laici, clero e Vescovi ».Non diciamo altro: ma pare a noi che si possa aggiungere checotesta collaborazione con la Gerarchia ecclesiastica si rende megliovisibile e operante nella presenza, in mezzo a voi, dell'Assistente Ecclesiastico.Lo Statuto ne traccia esaurientemente la fisionomia e il posto141516Decr. de apostolatu laicorum Apostolicam Actuositatem, n. 20.Act. 2, 42.Cfr. Decr. de apostolatu laicorum Apostolicam Actuositatem, n. 20, b, d.


Acta Patili Pp. VI 539entro la vita dell'Associazione d'Azione Cattolica, come di colui checontribuisce « ad alimentare la vita spirituale ed il senso apostolico ea promuoverne Punita ». 1 7 E così è davvero ; ciascuno di noi ha il ricordoparticolare di uno o più Sacerdoti, che, lieti e generosi, umili e silenziosie prudenti, pieni di zelo e di pietà, hanno lasciato un'orma indelebilenell'anima di generazioni di giovani, di uomini e di donne daessi formati. Siano benedetti quei preti! Vogliamo profittare anche diquesta occasione per esortare i nostri amatissimi Sacerdoti, quelli giovanispecialmente, ad apprezzare quanto merita, nel suo valore ecclesiologicoe sociale, la formula pedagogica ed apostolica dell'AzioneCattolica, che la Chiesa ancora oggi offre al loro ministero, e a dedicarvicon grande fiducia e con genio sacerdotale le loro assidue sollecitudinipastorali.Ricordiamo poi che il Concilio Vaticano II ha richiesto una grandecura nella scelta dei sacerdoti assistenti, che siano « dotati delle qualitànecessarie, e convenientemente formati per aiutare i laici » ; 18ha sottolineatogiustamente che essi, « una volta ricevuta la missione dellaGerarchia, la rappresentano nella loro azione pastorale )> ; 1 9e ne hatracciato il ritratto ideale per il compito, eminentemente formativo espirituale, che essi hanno in seno alle Associazioni. Di fatto, se l'AzioneCattolica ha una finalità eminentemente formativa, la presenza e l'operadel Sacerdote, opportunamente distinta nella propria sfera di competenza,è da ritenere insostituibile per un'attività che richiede lanatura, la consacrazione, la dedizione, l'arte pastorale e pedagogicadi un'esistenza sacerdotale. Se quest'azione dovrà essere rispettosadell'autonomia dei compiti demandati ai laici, essa non potrà peraltroesserne messa come ai margini quasi che l'associazione laicale ne siaindipendente, perché soltanto la mutua collaborazione del sacerdotee dei laici, che si integra a vicenda ed ha bisogno Puna dell'altra, assicureràall'Azione Cattolica la sua vera fisionomia e la sua fecondità.5. Teologia del laicato. Come abbiamo richiesto un inserimentonella ecclesiologia del Concilio Vaticano II, così pensiamo che non sipossa dare vera Azione Cattolica senza un adeguato approfondimentodella natura e della posizione del laico nella Chiesa : diciamo pure,senza una conoscenza compiuta della teologia del laicato, richiestadal tempo nostro. La lettura dello Statuto scopre grandi ricchezze in171819N. 10.Decr. de apostolatu laicorum Apostolicam Actuositatem, n. 25.Ib.


540 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialequesta direzione, che sarebbero incomprensibili senza questa necessariaconoscenza teologica. Còsi avviene quando si parla dell'impegnodei laici a formarsi all'apostolato « nella loro specifica condizione divita w, 20a collaborare « alla missione della Chiesa secondo il modoloro proprio portando la loro esperienza ed assumendo la loro responsabilitànella vita dell'Associazione )) ; 2 1a « testimoniare nella lorovita l'unione con Cristo e ad informare allo spirito cristiano le scelteda loro compiute, con propria personale responsabilità, nell'ambitodelle realtà temporali » ; 2 2eccetera.Queste parole rivelano tutta la ricca tematica della teologia dellaicato, quale il Concilio l'ha dispensata a piene mani, chiarendo inmodo eloquente la fisionomia del laico fedele nella Chiesa come fermentoper la santificazione del mondo, come apostolo del regno di Dio,nello spirito delle beatitudini, per elevare anche le cose temporalicome possibili mezzi di salvezza e per indirizzarle al disegno del regnodi Dio. L'attività dell'Azione Cattolica non può più essere routinièredopo il capo IV della Costituzione Lumen gentium, che ha definito laposizione dei laici nella Chiesa, ed ha tratto dai postulati del Battesimoe della Cresima, le indicazioni per la loro dignità e azione sacerdotale,profetica e regale. Peraltro il Concilio ha distinto bene, nelDecreto sull'apostolato dei laici, il laicato cattolico e l'Azione Cattolica,la quale unisce più strettamente i laici all'apostolato gerarchicoe rende più prezioso il loro contributo alla diffusione del regno diCristo, in virtù delle quattro note caratteristiche, che secondo ilDecreto Apostolicam Actuositatem 23devono coesistere insieme perchél'azione laicale diventi vera Azione Cattolica. Dimenticare quellenote — che già abbiamo via via citato — vorrebbe dire esporre l'AzioneCattolica a perdere la sua identità.6. Responsabilità del laicato. Allora diremo: Noblesse oblige. Setale e tanta è la grandezza del laico nella Chiesa — e del laico impegnatonell'Azione Cattolica — a lui spetterà una responsabilità costantenel realizzare con coerenza e con perseveranza le consegne delConcilio, così egregiamente richiamate nello Statuto.Occorrerà perciò spendersi generosamente al servizio degli idealipropri dell'Azione Cattolica, nell'appoggio franco e fattivo alla sua20212225N. 3.Ib.Ib.N. 20.


Acta Pauli Pp. VI 541scelta religiosa e pastorale, nonché nel coerente impegno temporale,distinguendo doverosamente tra quanto è compito dei singoli laici, elaici cristiani, e quanto è doveroso e possibile all'Associazione diAzione Cattolica in quanto tale; tutto ciò per evitare il pericolo deldisimpegno, sia che questo assuma le forme di una certa indifferenzadi fronte ai doveri sociali, paga soltanto di adempiere quietamente ipropri obblighi religiosi personali, sia che esso disimpegno diventi unliberismo incoerente, di fronte alle precise responsabilità e scelte temporali.Voi siete pertanto chiamati a contribuire alla realizzazionepiena e comunitaria delle finalità proprie dell'Associazione, in quantoAzione Cattolica.Ma v'è di più, carissimi figli. La Chiesa stessa vi dà fiducia; laChiesa vi chiama. Non è poco ciò ch'ella attende da voi ! Non vi richiedesolo una vaga presenza, una testimonianza nebulosa, o un impegno aparole : ella vi affida se stessa e il suo avvenire ! L'Azione Cattolica,infatti, è chiamata dal Concilio a collaborare « per piantare la Chiesae per lo sviluppo della comunità cristiana » insieme con altri tipispecifici di ministero — sacerdoti, diaconi, catechisti, Religiosi eReligiose — « che, suscitati nell'ambito stesso dei fedeli da una vocazionedivina, debbono essere da tutti promossi e rispettati con curapremurosa ». 2 4 Quale impegno è dunque questo !Per una collaborazione così alta, preziosa, che vi associa intimamente,ovunque voi siate, alla natura e alla vocazione apostolica emissionaria della Chiesa, è pertanto necessaria una solida preparazioneinteriore affinché l'Azione Cattolica mantenga la sua « ispirazionespirituale-religiosa », come l'abbiamo definita nella nostra letteradel 10 ottobre 1969 per l'approvazione dello Statuto. Così abbiamovisto con grande soddisfazione che l'art. 13 dello Statuto presenta ildovere di contribuire alla realizzazione delle finalità dell'Associazione(( con la preghiera e con il sacrificio, con lo studio e con l'azione ».Sono quattro cardini, che certo non han fatto il loro tempo, e sui qualiconcludiamo il nostro decalogo.7. Valore della preghiera. Essa è (( l'anima di ogni apostolato », eperciò, se mancasse, l'Azione Cattolica verrebbe a essere privata dellasua spina dorsale. Abbiate pertanto una solida vita liturgica e sacramentale,incentrata sulla pietà eucaristica e sulla assidua partecipazionealla Messa. Ma non dimenticate altresì le forme tradizionali,24Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad gentes divinitus, n. 15.


542 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeche tanti frutti hanno dato per la formazione dei ceti dirigenti e delleschiere dei soci di Azione Cattolica : esercizi e ritiri spirituali, ore diadorazione, Rosario quotidiano per esprimere la propria limpida evirile devozione mariana.8. Necessità del sacrificio: in un momento in cui la mentalità permissivaed edonistica sembra aver infiacchito le volontà con l'esaltazionedell'istinto e del capriccio, occorre richiamare l'impegno comune— e specialmente dei giovani, tanto generosi per natura — alsignificato del sacrifìcio come valore formativo della persona umana.L'Azione Cattolica Italiana ha avuto in passato grande merito nelformare come una mentalità e una scuola di forti volontà, tempratenel dominio di sé; ha insegnato un amore al sacrifìcio che non hanulla a che vedere con i pur alti postulati di certe filosofìe antiche emoderne, e di nobilissime religioni non cristiane, ma che si comprendesolo alla luce della Croce, nell'applicazione del paolino adimpleo eaquae desunt passionum Christi: 25vale a dire, in un amore ardentee silenzioso, dolce e appassionato a Cristo crocefisso, che ci ha redentinel suo dono d'amore.9. Importanza dello studio, perché oggi, come ieri, l'apostolato èdifficile, è contrastato, suppone convinzioni profonde e durature : e leconvinzioni non si improvvisano, né si affidano alla labile carica delsentimento, ma esigono una solida preparazione della mente insiemecon l'allenamento della volontà. Sono sempre le nostre care Associazionidi Azione Cattolica un centro di irradiazione mediante la culturareligiosa? i corsi di teologia per i laici? le varie iniziative per l'agganciocon le culture odierne? Studiano i nostri cari iscritti? Studianola Parola di Dio nell'Antico e nel Nuovo Testamento, specie il Vangeloe le lettere di San Paolo? i documenti conciliari? gli atti del magisteropontifìcio ed episcopale? Siate sempre all'altezza dei tempi, per esserpronti a dar ragione della vostra fede a chi ve lo domandi. 2610. Infine, Vazione: che è il vostro appellativo per antonomasia,e sgorga incoercibile dalla ricchezza interiore, alimentata dalle fontispirituali che vi abbiamo finora descritte. L'azione vi chiama a darela testimonianza a Cristo nell'impegno apostolico e temporale, « conpropria personale responsabilità )). 27Lo Statuto, ispirandosi al Conci-252627Col. 1, 24.Cfr. 1 Pt. 3, 15.N. 3.


Acta Pauli Pp. VI 543lio, vi ha dischiuso tutto il campo delle realtà temporali, in cui, comelaici, potete e dovete essere presenti ; ha sottolineato con un particolarepunto la collaborazione allo sviluppo della famiglia : 28e voi sapetequanto ciò ci stia a cuore, che proprio recentemente abbiamo istituito unapposito Comitato per la famiglia. E così dicasi per tutti gli altri settoridella vita moderna, dalla professione alla scuola, al lavoro, al tempolibero, ai mezzi di comunicazione sociale. I talenti, a voi affidati dalSignore, aspettano di essere trafficati : non nascondeteli ! Vi è bisogno dianime generose, che sappiano agire gioiosamente per il Regno di Dio !Siate sempre fra queste!È il nostro augurio, carissimi Delegati dell'Azione Cattolica Italiana!Vi abbiamo tracciato, con la semplicità e l'effusione del nostroaffetto, un piano di riflessione e di lavoro, traendolo dalla natura edalle norme della vostra Associazione. Siamo certi che vi sarà di ispirazionee di stimolo per il periodo di attività che si apre ora alla vostrabuona volontà. Il Signore sia con voi, ad aiutarvi, a sostenervi, a darvila sua gioia e la sua forza : gaudium Domini sit fortitudo vestra! 29E ora la nostra Benedizione a voi e all'intera Azione CattolicaItaliana.IIAd Excellentissimum Virum Polys Modinos, Cypricae Civitatis primumcum auctoritate Legatum, Summo Pontifici Litteras concrediti muneristestes tradentem. *Monsieur V Ambassadeur,Nous remercions Votre Excellence des sentiments élevés qu'Ellevient d'exprimer en Nous présentant ses lettres de créance. Nous ysommes d'autant plus sensible que c'est la première fois que l'Ile deChypre se trouve ainsi représentée, par un Ambassadeur, auprès dece Siège Apostolique. Soyez assuré de notre cordiale bienvenue.Par delà votre personne, Nous saluons respectueusement Sa Béatitudel'Archevêque Makarios, Président de la République, qui assume,depuis l'indépendance de votre cher pays, la lourde charge de la magis-2829N. 9.Cfr. 2 Esdr. 8, 10.* Die 24 mensis septembris a. 1973.


544 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialetrature suprême au service de tous les Cypriotes. Et Nous accueillons,avec une grande sympathie et des vœux confiants, ces relations diplomatiquesque son Gouvernement a voulu établir avec le Saint-Siège.Dans ce contexte, Nous espérons renforcer notre contribution spécifiqueau respect des droits de l'homme, à la justice, à la paix, au progrèsspirituel, sachant le prix que vos compatriotes attachent à cesidéaux si nécessaires pour leur pays et pour l'ensemble des peuples.Le message de Votre Excellence Nous permet d'évoquer le passéprestigieux et parfois tourmenté de votre patrie, la symbiose des multiplescivilisations qui l'ont marquée de leurs empreintes, le couragedont elle a dû faire preuve pour garder son originalité et trouver lesvoies pacifiques de la vie commune, les richesses de tous ordres dont elledemeure justement fière : ces valeurs humaines suscitent aussi notreestime et notre joie. Vous comprendrez que Nous sommes particulièrementsensible à l'une d'entre elles : la vitalité chrétienne qui n'a cesséde se déployer chez vous, depuis le jour béni où le grand Apôtre saintPaul y apporta la lumière de l'Evangile : c'était sa première étape ausortir d'Antioche. Près du lieu où il termina sa course missionnaire,Nous recommandons à son intercession ces vénérables communautéschrétiennes qui lui tenaient tant à cœur. Nous formons des vœux ferventspour la Communauté catholique, qui Nous est spécialement chère,pour tous nos frères dans la foi qui sont à Chypre, avec lesquels Noussouhaitons que puisse se réaliser la pleine communion voulue par NotreSeigneur, et pour tous ceux qui partagent notre croyance dans le Dieutout-puissant.A vous-même, Monsieur l'Ambassadeur, Nous souhaitons une fructueusemission auprès du Saint-Siège, pour le bien de l'ensemble de voscompatriotes, et la poursuite de la paix en ce creuset méditerranéen oùChypre occupe une place de choix. De tout cœur, Nous implorons survotre personne, sur ceux qui vous sont chers, sur tous les habitants devotre pays et sur ses gouvernants, les bénédictions abondantes du Très-Haut.


Acta Pauli Pp. VI 545IIIAd Excellentissimum Virum Paulum Farrugia, Melitensis Civitatis apudSedem Apostolicam cum auctoritate Legatum, Summo Pontifici Litterascrediti muneris testes tradentem. *Signor Ambasciatore,Desideriamo manifestarLe la nostra cordiale gratitudine per lenobili parole che Ella ha voluto testé indirizzarci nel presentare leLettere ufficiali che L'accreditano quale Ambasciatore Straordinarioe Plenipotenziario dello Stato di Malta presso la Santa ßede.Nelle cortesi espressioni rivolte alla nostra persona, nei suoi accentidi piena adesione alla missione di pace della Santa Sede, comepure nei suoi riferimenti ai vincoli di secolare fedeltà che unisconoMalta con il centro della Cattolicità, noi abbiamo percepito l'eco deisentimenti del carissimo popolo Maltese, e il suo fermo proposito disviluppare sempre più, attraverso l'opera di Vostra Eccellenza, i cordialirapporti esistenti tra Malta e la Santa Sede : rapporti che — comeElla dichiarava con espressione molto significativa e felice — vannoben oltre alla semplice formalità di uno scambio di Ambasciatori.Questo clima di cordialità e di mutua fiducia che si è ormai cosìfelicemente instaurato, non dovrebbe meravigliare, se si ricorda l'importanzache per molti secoli Malta ebbe per la difesa della civiltàcristiana, e se si riflette all'influsso così profondo che l'insegnamentodell'Evangelo ha avuto nella vita e nelle istituzioni del suo popolo. Delresto le belle realizzazioni in campo educativo, caritativo, pastorale,missionario nelle quali tuttora si manifesta la fede cattolica della vostragente, sono là a testimoniare con l'eloquenza dei fatti la fiorente vitalitàdella Chiesa Maltese.Ciò costituisce per noi motivo di sincera gioia. Ed è anche, ci sembra,garanzia per un avvenire di pace e di vero progresso per la vostraIsola. La Chiesa, infatti, facendo penetrare sempre più lo spirito delmessaggio evangelico nei costumi di un popolo e negli ordinamenticivili, non può che rafforzare, tra i figli di una stessa patria, l'unionefraterna, la mutua collaborazione, e la stima di quei valori spirituali* Die 1 mensis octobris a. 1973.35 - A. A,. S.


546 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeche nella società sono alla base della tranquillità pubblica e di ogniprogresso morale e sociale.Sappiamo, Signor Ambasciatore, — e le sue parole ce ne hannodato chiara conferma — che la sua Nazione intende offrire una fattivacollaborazione al grande e universale problema della pace. In questonobile sforzo, sappia, Signor Ambasciatore, che Malta troverà nellaSanta Sede valido appoggio e piena comprensione ; come pure possiamoassicurarla della nostra costante benevolenza verso tutti quegli sforziche il Paese, sotto la guida dei suoi Governanti, sta compiendo, pur inmezzo ad immancabili difficoltà, per un ordinato sviluppo, mediantel'attuazione di un'autentica giustizia sociale.Con questi sentimenti noi siamo lieti di darLe oggi il nostro piùcordiale benvenuto; e mentre formuliamo voti per il fruttuoso compimentodella sua alta missione, di gran cuore impartiamo a Lei e allasua cara Patria la nostra propiziatrice Apostolica Benedizione.IVAd Sodales Ordinis Sancti Benedicti in Alma Urbe congregatos ad disceptandumde ratione experiendi Deum in vita monastica. *Dilectissimi Nobis sodales Ordinis Sancti Benedicti,Ex animo vos salutamus, qui, totum Ordinem Sancti Benedictiveluti repraesentantes, vos contulistis huc — ut verbis sancti Cyprianiutamur — « ad Petri cathedram atque ad ecclesiam principalem, undeunitas sacerdotalis exorta est »,* atque Nosmet voluistis invisere, quieidem beato Petro, longa Pontificum serie interposita, in apostolicoministerio successimus. Salutem etiam impertimus Prioribus, hic praesentibus,monasteriorum, quae fere omnia in Africa et America Latina,ut appellant, sunt sita; quibus in regionibus laudanda cum alacritateoperi missionali vires impenditis, scilicet « ditissimam traditionem Ordinisvestri ibi implantare satagitis ». 2Salvere insuper iubemus, egregiam simul existimationem testantes,observatores, qui, licet catholicae communionis non sint perfecte parti-* Die 1 mensis octobris a. 1973.1Ep. 12, 14; PL 3, 844-845.2Cfr. Conc. Vat. II, Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad gentes divinitus, n. 18.


Acta Pauli Pp. VI 547cipes, tamen sancti Benedicti vestigia in monastico instituto sectarinituntur. Adsunt denique, quas paterne excipimus, nonnullae antistitaemonasteriorum et moderatrices generales Congregationum, quae eiusdemPatriarchae spiritum sequuntur ex eiusque nomine appellantur.Novimus vos conventum in praesenti agere, cui hoc non levis ponderisargumentum est propositum : de ratione experiendi Deum in vitamonastica ; quod quidem varias veluti facies habet, quatenus consideratursecundum doctrinam biblicam, secundum sacram Liturgiam, secundumhistoriam, secundum horum temporum condiciones et necessitates.Probamus sane hoc argumentum, siquidem perturbata hac aetate nostraprorsus redeundum est ad magnas et primarias cogitationes, quaeipsam existentiam humanam respiciunt. Periculum est enim hodie, uthomines sacrum a mente sua atque a se gerendi modo amoveant acDeo, saltem in ipso vitae usu, se carere posse praesumant. Qua saeculariratione interdum etiam aliquatenus infici possunt ii, qui divino semancipaverunt servitio et ministerio se addixerunt pastorali.Vos autem qua monachi ipso aspectu, habitu ac vitae genere vestrodeclaratis vel declaretis oportet, vos esse homines eiusmodi, qui nonin rebus fluxis et vanis huius mundi consistant, sed qui illum toto cordeexquirant, qui est Absolutus : Deum solum dicimus, Deum summumbonum, Deum aeternum. Effulget hic profecto ante mentis oculos germananotio religionis, qua homo se penitus sentit ordinari ad Deum,creatorem, gubernatorem, ultimum finem auctoremque salutis, cui internumatque externum exhibeat cultum. Haec ergo religio hominemtotum complectitur ac pleno officio Deo se devovendi devincit.Itaque vos, qui « optimam partem eligistis )), 3 utpote quorum « praecipuumofficium sit divinae Maiestati humile simul ac nobile servitiumpraestare intra saepta monasterii », 4praecellentem vim vitae interiorisasseveratis, obnitentes saeculari illi inclinationi, qua mortales moventur,ut a suo veluti centro discedant et ad exteriora se effundant.Curae igitur sit vobis, ut religiosi sitis, qui singulari prorsustitulo sic dicantur, quatenus ad Deum, cui consiliorum evangelicorumprofessione estis addicti, ascendere studetis contemplativa vivendiratione, quam cotidiano nisu teneatis. Hoc ipso modo Dei neglegentiamet profanum vitae cursum, quae mundum horum temporum peragantur,recusans.34Cfr. Luc. 10, 42.Cfr. Conc. Vat. II, Decr. de accomm. renov. vitae religiosae Perfectae caritatis, n. 9.


548 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeEx iis, quae breviter exposuimus, iam excellentia precationis Deoadhibendae elucet. Omnes quidem Ecclesiae filii, ut probe nostis,Patrem oportet adorent « in spiritu et veritate » ; 5cum vero in mundohuius aetatis orationi tot parentur insidiae, tot impendeant pericula,vobis, in felicior e statu positis, peculiare officium concredatur studiumet operam conferendi, ut Ecclesia reapse appareat velut Ecclesia orans.Compertum habemus, quanto cum studio in hoc conventu rem liturgicaminquisiveritis. Laetamur sane de diligentia vestra ac de vehementidesiderio faciendi, ut venerabilis traditio vestra vigeat apud vosatque servetur, quae partem essentialem efficit vitae spiritualis vestrae,et quae saeculorum decursu semper incremento fuit ipsius Ecclesiaevitae. Novimus etiam quadam anxietate vos affici circa vim vitalem,altam significationem et utilitates, quae ex renovatione liturgica, avobis peracta, ortae sint; ad quam anxietatem adiungitur timor, neeaedem utilitates non recte ac merito agnoscantur, eo vel magis quoddiversae animorum inclinationes in magna Familia sancti Benedictiapparuerint circa ordinem in Liturgia Horarum observandum : scilicetutrum eundem ordinem in variis monasteriis vestris oporteat esse uniformemaut peculiarem.Quae quidem quaestio non levis est ponderis, sive quoad constantemtraditionem vestram historicam et spiritualem, sive quoad conexionemvestram monasticam, quae non amplius una tantum sacrae Liturgiaeforma confirmaretur, sed pluribus ac diversis vocibus exprimeretur,ita ut in laudibus divinis celebrandis non amplius essetis « una vocedicentes ». De hac igitur quaestione recogitandum erit ea sane ratione,quae omnia complectatur, iuxta vota a vobis prolata, antequam opportunaenormae, praecepti vim habentes, statuantur.Verumtamen affirmare cupimus fore, ut difficultates obortae itaperpendantur, ut ütilitatum iam allatarum debita ratio ducatur, dumcommuni nisu contenditis huic mundo, qui saecularem mentis habituminduit, testimonium orationis ferventis ac vividae praebere. Certos igiturvos reddentes de paterna sollicitudine Nostra circa bonum communitatummonasticarum vestrarum, asseveramus Nos attente esse consideraturosexitus et fructus operae a vobis in hac re positae, atquesapientiam consuetam, quacum huic rei incumbitis, iam nunc Nosmagni aestimare fatemur.Sed non solum officium liturgicae precationis, cuius momentum5Cfr. Io. 4, 23.


Acta Pauli Pp. VI 549sane permagnum est, sed etiam privatae est vobis implendum; de quare Concilium Vaticanum Secundum egregie monuit ; 6atque ipse sanctusBenedictus in Regula de ea agere perhibetur in capite, quod « De reverentiaorationis » inscribitur : « Domino Deo universorum cum omnihumilitate et puritatis devotione supplicandum est ». 7Hortamenta legiferi patris vestri nequaquam aliena sunt ab hacaetate, qua res celeriter progrediuntur atque mutantur. Ut olim ita etnunc est vobis constituenda (( dominici schola servitii » ; 8id est monasteriavestra ita sint disposita oportet, ut homines, qui eo ingrediuntur,discant Deo servire et hoc famulatu se continenter exerceant. Hoc veroservitium imprimis comprehendit cultum divinum, quo virtus religionisad effectum deducitur, quam supra significavimus, atque sanctificationem.Ad cultum quod attinet, peculiare quiddam libet in luce collocare :dum sacram Liturgiam assidue pieque, ut addecet, colitis, suavissimailla vox cantantis Ecclesiae exsonet neque umquam cesset in sacrisaedibus vestris. Etenim etiam homines, qui nunc sunt, percipiunt ineffabilemvim, animos elevantem, quae inest in cantu, qui sensum adorationis,laudis, paenitentiae, deprecationis leni modulamine interpretatur.Quod vero ad sanctificationem spectat, perpendenda est haec sanctiAugustini sententia : « non solum vox tua sonet laudes Dei, sed operatua concordent cum voce tua ». 9Quamvis abstracti sitis a saeculo, ut Domino vacetis, tamen-« segregatiestis in Evangelium Dei )). 10E monasteriis igitur vestris arcanailla fecunditas apostolica, de qua Concilium loquitur, 11in eandem Ecclesiamhominumque societatem dimanet. In iis fermentum comparetur,quod efficiat, ut mundus, divina operante virtute, renovetur.Praeterea haec sanctificatio non solum animi vitam respicit, sedilla etiam, quae agitis in regione cultus ingenii, quatenus, ut exemplaproferamus, peculiaribus studiis rei liturgicae, biblicae, historicae adcommunem fructum incumbitis aut labori insistitis, ei potissimum, quimanibus fit. Quo quidem — hoc liceat addere — hominibus, qui paupertatealiisque aerumnis vexantur, subvenire potestis, servatis, ut67891011Cfr. Const. de S. Liturgia Sacrosanctum Concilium, n. 12.Cap. 20. - Cfr. P. Delatte, Commentaire sur la Règle de Saint Benoît, Paris, p. 217.Reg., prol.Enarr. in Ps. 166, 2; PL 37, 1899.Cfr. Rom. 1, 1.Cfr. Decr. de accomm. renov. vitae religiosae Perfectae caritatis, n. 7.


550 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialepatet, monasticae conversationis institutis. Hoc menti Patrum Conciliicongruit, qui religiosos ita sunt adhortati : « conferant ad egenorumsustentationem, quos omnes in visceribus Christi diligantNon solum denique vita cuiusque vestrum sed et vita communis tota,quae vos dulci vinculo caritatis coniungat, hac sanctificationis notacommendetur : per communiter enim vivendi societatem, quae in Deumdirigitur, unusquisque adiuvetur ad dominicum praestandum servitium,impellatur ad operandum pro fratribus, a periculis defendatur. Itaprofecto mundo testimonium exhibebitis sanctitatis Ecclesiae.Est denique huiusmodi communitas quasi quidam novitiatus, quoreligiosi per vitae cursum ad diem sempiternum praeparantur. Nonimmerito ergo sanctus Benedictus inter instrumenta bonorum operumhoc recensuit : (( Vitam aeternam omni concupiscentia spirituali desiderare)). 13Horum omnium exemplum praebeat et ad haec excitet fratres,suae curae commissos, Abbas. Quamquam regendi munus his temporibusdifficilius est redditum, tamen is, qui « Christi ... agere vicesin monasterio creditur )), 14omni ope annitatur, ut vigor vitae spiritualiset monasticae disciplinae firmetur, augeatur, et si opus est,restituatur. Eo etiam Abbas iugiter contendat, ut coniunctionem cumMagisterio Ecclesiae integram servet quasi canalem, per quem aquaviva ipsi et sodalibus, quibus praeest, derivatur.Haec habuimus, quae amanti animo ad vos diceremus, nec dubitamus,quin operam daturi sitis, ut Ordo vester ad aedificationemEcclesiae spiritualibus viribus, his etiam temporibus, ad cuius necessitatesprudenter sese accommodet, polleat. Ad quod incitet vos etiamindictus Annus Sacer, quem, ut scitis, esse volumus tempus renovationisinterioris.Denique, veluti pignus caelestium munerum et testimonium certaedilectionis Nostrae, Benedictionem Apostolicam vobis, qui adestis, etcunctis familiarum vestrarum sodalibus in Domino impertimus.12Cfr. Decr. de accomm. renov. vitae religiosae Perfectae caritatis, n. IS; Const.past. de Eccl. in mundo huius temporis Gaudium et spes, n. 42.13Reg., cap. 4.14Reg., cap. 2.


Acta Pauli Pp. VI 551VAd Excellentissimum Virum Sami Droubi, Reipublicae Arabae Syriacaeliberis cum mandatis Legatum, qui Summo Pontifici Litteras tradidit legationisfidem facientes. *Monsieur l'Ambassadeur,L'hommage que vous venez de rendre au Saint-Siège, la confianceque vous témoignez à son égard au nom du peuple syrien, Nous touchentprofondément. Avec nos remerciements, Nous présentons à Votre Excellencenos souhaits de cordiale bienvenue. Nous accueillons avecgratitude les hommages de Son Excellence Monsieur le Président de laRépublique Arabe Syrienne, dont vous vous êtes fait l'interprète enNous remettant ces Lettres de créance.La place que vous prenez aujourd'hui dans la lignée des Ambassadeursde votre pays témoigne de la volonté de votre gouvernement et dupeuple syrien d'entretenir et de renforcer avec le Saint-Siège une collaborationsincère et fructueuse, pour développer et mettre en oeuvreles idéaux les plus élevés de justice, de paix et de fraternité. Nous nedoutons pas que votre haute mission ne contribue à servir ce nobledessein.Parmi ces valeurs humaines, inséparables à nos yeux d'une attitudespirituelle, Votre Excellence a tenu à souligner l'esprit universaliste.C'est bien là en effet un caractère essentiel du message dont l'Eglisecatholique est porteuse. Si aucun peuple ne peut être exclu de la famillespirituelle de ceux qu'embrasse la miséricorde de Dieu, aucun nonplus ne peut être exclu de la famille humaine : chacun doit pouvoir yêtre reconnu, faire valoir ses droits inviolables à l'existence, à la vie,à la dignité de ses membres, sans oublier ses obligations envers lesautres partenaires.Malheureusement, cette œuvre de raison et de justice, seule voied'une fraternité durable, est très souvent bafouée. Aucun homme dignede ce nom, aucun croyant surtout, aucune nation non plus, ne sauraitse désintéresser de situations qui pèsent si lourdement sur beaucoupde populations civiles et mettent en péril le bien commun de l'humanité.Il faut amener chacun à considérer dans tout homme un frère, formerles consciences à ce devoir capital, obtenir le consensus de la plus large* Die 4 mensis octobris a. 1973.


552 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeopinion publique, chercher sans relâche les concertations et les instrumentsjuridiques garantissant la justice pour tous.C'est sur ce terrain, Votre Excellence le sait, que nous déployonsnotre mission d'amour, de paix et de fraternité, et nous le faisons avecune ferveur renouvelée au bénéfice de ce Moyen-Orient qui nous est cherà tant de titres. Dans cet esprit, nous sommes très attentif aux espoirset aux souffrances de vos peuples dont vous vous êtes fait l'écho ennotre présence.Nous pensons avec une affection particulière aux communautéscatholiques de Syrie, heureux de les voir partager la culture et lesaspirations de leurs compatriotes, dans la fidélité à leur Eglise, à leurfoi et à tout ce qui en permet l'expression. Nous saluons cordialementleurs frères chrétiens qui ont aussi à cœur de vivre les exigences évangéliques.Nous exprimons pareillement notre estime à tous les croyantssoucieux de rechercher la volonté du Dieu juste et miséricordieux. Surtout le peuple syrien et sur ses dirigeants, et d'abord sur vous-même,Monsieur l'Ambassadeur, qui les représenterez auprès de Nous, Nousimplorons les Bénédictions du Tout-Puissant, afin qu'il les conduise, lesprotège et les accompagne sur les chemins de la justice et de la paix.VISodalibus e Congregatione Sanctissimi Redemptoris, qui generali Coetuireligiosae suae communitatis interfuerunt. *Dilectifilii,Salutem vobis ex animo impertimus, qui, in Capitulo Generali Congregationisvestrae Sanctissimi Kedemptoris congregati, magni momentinegotia tractatis ad vitam ipsam Familiae vestrae pertinentia;nominatim vero salvere iubemus novum Superiorem Generalem, cuimunus et onus commissum est eandem Congregationem vestram interdifficultates nec paucas nec leves huius aetatis regendi et « in pascuisvirentibus » collocandi. 1Capitulum Generale est praeclara opportunitas — quae singulisInstitutis praebetur — recogitandi de vera sua natura, de fine sibiproposito atque officio in Ecclesia implendo, et deliberationes capiendi,* Die 5 mensis octobris a. 1973.1Cfr. Ps. 22, 2.


Acta Pauli Pp. VI 553quae salutarem vim habeant ad ipsam sodalium vitam. Non enimCapituli Generalis munus absolvitur electionibus faciendis legibusquecondendis, sed id oportet totius corporis vigorem spiritualem et apostolicumpromoveat. 2Quapropter in huiusmodi conventu tota Familiacoram Deo colligitur, ut audiat vocem Dei et renovationi suae consulat,quae — quemadmodum pro tota Ecclesia — « essentialiter in auctafidelitate erga vocationem eius consistit ». 3Congregatio vestra a Sancto Alfonso, Doctore piissimo, instituta est,ut membra ipsius se sanctificarent assidua et accurata imitatione Christinecnon actioni apostolicae insistèrent, potissimum extraordinariam curamanimarum exercendo, et sic etiam animas maxime derelictas salubritercontingerent.Dilecti filii, vos estis servi Dei, propria quidem et principali huiusvocis significatione; etenim «per vota Deo summe dilecto estis mancipati», ut Concilium Vaticanum Secundum docet ; 4mancipari autemin lingua Latina idem valet ac in alterius dominium et proprietatemtransferri. Vos oportet sitis imitatores Christi, quemadmodum eademuniversalis Synodus cunctos religiosos monuit, 5quasi confirmans et inampliore luce ponens voluntatem legiferi patris vestri. Eo ergo est contendendum,ut vita cuiusque vestrum in unitate quadam componaturet Christus cotidie quaeratur corde sincero atque magnanimo. Cotidieoportet Christum induere, quod est principium et finis et compagestotius conversationis vestrae, quod attinet sive ad singulos sive ad communitatesvestras.Ita profecto Christum praesentem redditis in mundo, qui ab eo,Redemptore suo, persaepe est prorsus alienus. Itaque ii, qui vos vident,qui vobiscum loquuntur et agunt, arcanam quandam vim sentiant aSalvatore exeuntem. Sic etiam sanctitatem Ecclesiae mundo common -stratis, qui sanctimoniam filiorum eius potissimum expetit.Hic autem cotidianus nisus, quo Christo configuremini, est vita,quae ex caritate et cum caritate ducitur. Religiosi enim hac « impulsi...magis magisque vivunt Christo et corpori Eius quod est Ecclesia )). 6Verumtamenamor, qui vere proprieque dicitur, non est ad tempus, nonastringitur condicionibus, in difficultatibus non tepescit, finem non novit.23456Cfr. Litt. Apost. Ecclesiae Sanctae motu proprio datae, I, 2.Cfr. Conc. Vat. II, Decr. de Oecumenismo Unitatis redintegratio, n. 6.Cfr. Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 44.Cfr. Decr. de accomm. renov. vitae religiosae Perfectae caritatis, n. 2 a.Decr. de accomm. renov. vitae religiosae Perfectae caritatis, n. 1.


554 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeMerito ergo Concilium Vaticanum Secundum hanc cuique religioso adhortationemde fidelitate servanda adhibuit: ((Unusquisque ... ad professionemconsiliorum vocatus sedulo curet, ut in quam vocationem aDeo vocatus est, in ea permaneat atque magis excellât ». 7Vita, qua quis Deo indiviso corde se devovet, efficitur instrumentumamoris Dei erga homines. Quemadmodum Deus (( sic dilexit mundum,ut Filium suum unigenitum daret », 8ita et religiosus, qui plenitudinemvocationis suae assequi nititur, quasi quoddam donum redditur, ipsimundo impertitum. Apostolatus enim, qui precatione assidua, liturgicaet privata, ascetica navitate et virtutum exercitatione vivificatur, vitamdivinam in homines transfundit et est verum servitium fratrum inChristo.Dilecti Nobis sodales Congregationis Sanctissimi Redemptoris : vosqui Ecclesiam iam illustrastis sanctimonia quorundam sodalium vestrorum,ex quibus libet memorare Sanctos Alfonsum Mariam de' Liguori,conditorem vestrum, Clementem Mariam Hofbauer, Gerardum Majella,Beatum Ioannem Nepomucenum Neumann, operositate apostolica vestratot animis lucem attulistis gratiae divinae, huius Capituli Generalisoblata occasione, quasi nova impulsione acti, in egregio perseverate proposito,et, si opus est, vires resumite et conatus geminate, ut EcclesiaDei a vobis, ut olim, ita et nunc et in posterum quam maximas accipiatutilitates.Ad haec omnia paterne vos confirmantes, Benedictionem Apostolicamvobis, qui adestis, et cunctis sodalibus vestris, amanter largimur.VIIAd Excellentissimum Virum Lloyd Thomson, Summo Pontifici creditimuneris testes tradentem Litteras, quibus ab Australiae Praeside apudSedem Apostolicam primus cum auctoritate Legatus constituitur. *M r Ambassador,It is with great pleasure that we welcome Your Excellency andreceive the Letters accrediting you as the first Ambassador of Australiato the Holy See.78Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 47.Io. 3, 16.* Die 8 mensis octobris a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 555The establishment of diplomatie relations between your countryand the Holy See is a source of satisfaction to us. A new and importantChannel of communication is opened up on matters of common interestboth within and beyond your frontiers. These officiai links reflect theshared conviction that men must work together in the spiritual aswell as in the politicai and economie Order if justice, peace and genuineprogress are to be achieved.Your Excellency pointed out that in recent years Australia hasincreased the number of her diplomatie relations with other States.We cannot but welcome this as a manifestation of your country's desireto contribute towards greater understanding among ali men. TheHoly See for its part is fully conscious of the role it is increasinglycalled upon to fulfìl in matters touching the spiritual interests ofmankind and especially the promotion of peace at all levéis. It is onlyby strengthening understanding and coopération that we can hope toachieve this common task successfully.This moment recalls to our mind very pleasant memories of thevisit which we paid to your country in 1970. We remember with profoundgratitude the warm welcome which was then extended to us.May we ask you, Mr Ambassador, to convey to the civil authorities ofAustralia the expression of our cordial esteem. Be assured that weinvoke God's abundant blessings upon the beloved Australian people.To Your Excellency we extend our heartfelt good wishes for thesuccessful aecomplishment of your mission.VIIIMembris Commissionis Theologicae Internationalis quintum plenariumCoetum habentibus. *Venerabiles Fratres ac dilecti filii,sodales Commissionis Theologicae Internationalis,Postremam dum sessionem plenariam huius primi quinquennii celebratis,Nos una vobiscum Deo gratias agimus de muneribus luminis etsapientiae, quae hoc temporis spatio vobis est elargitus : gratiam etiam* Die 11 mensis octobris a. 1973.


556 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialevobismet ipsis habemus pro opere, ad quod incubuistis quodque proptereagravius fuit quia exempla antecedentia deerant ideoque necessariavobis erat quasi quaedam initiatio, cum labore non levi sed firmavoluntate coniuncta.Deus vobis pro hac re benedicat. Commissio Theologica condita est,ut Apostolicae Sedi cooperaretur — praeter alia iam exsistentia instituta— in implendo officio eius ad doctrinam pertinente. Hac ipsa decausa eam saepe (( Nostram » Commissionem Theologicam appellavimus.Eadem autem non minus cum votis congruit primae Synodi Episcoporum; quocirca partes primarias obtinet in Ecclesia docente, siquidemab hac est constituta ab eaque fovetur constanti cum spe.Hoc profecto modo nova forma sociae operae, plenior quam anteactis temporibus fuit, inducta est inter studiosos theologiae, methodosscientificas et technicas, ut aiunt, servantes, atque ipsum MagisteriumPontificium. Ita etiam scholis theologicis, quae sunt in quinque continentibus,facultas praebetur suam doctrinam ratione legitima seu,uti dicunt, officiali proponendi.Haec satis sint ad asserendum, quantopere de hoc laetemur, et adconfirmandam vobis benevolentiam, qua prosecuti sumus atque prosequimurvos ipsos et opus vestrum a tempore, id est ab anno millesimonongentesimo sexagesimo nono, quo Commissionem Theologicam instituimus.Peculiari ratione spem Nostram et fiduciam vobis sumus testati,cum die sexta mensis Octobris eodem anno Nos adiistis, quo quidemtempore Romam convenistis ad primam agendam sessionem plenariam.Tunc enim exercitium officiorum vobis commisimus, quae novo hocInstituto vobis sunt demandata. 11. Fatemur sane nunc iisdem animi sensibus Nos moveri, addentesgratam mentem et egregiam existimationem Nos convertere ad sodalem,qui hoc tempore diem obit supremum, et ad eos, qui alia de causa membraCommissionis vestrae esse desierunt.Sed eo quod nunc circa Successorem beati Petri estis congregati,facere non possumus quin de natura Commissionis et de futura eiussorte, quam praesagire licet, breviter dicamus.2. Iuvat imprimis animadvertere voluntate Ecclesiae deserviendiducta esse membra Commissionis in opere ab omnibus simul praestando1Cfr. A.A.S. 61 (1969), p. 713.


Acta Pauli Pp. VI 557eo consilio ut « methodus laboris » efficeretur idonea et apta ad excitandamet confirmandam navitatem unius cuiusque.Est etiam, cur laetemur de felici operositatis exitu, ad quem Commissiohis quinque annis pervenit. Satis est in memoriam revocareauxilium, quod ea Synodo Episcoporum anni millesimi nongentesimiseptuagesimi primi attulit, cum de accuratius describenda et proponendadoctrina circa sacerdotium ministeriale ageretur, necnon recordariperutilis operae, quam contulit ad varias quaestiones summimomenti illustrandas et enodandas.3. Ex his, quae paucis verbis significavimus, spes firma concipiturfore, ut eiusdem Commissionis muneris functio adhuc magis magisqueperficiatur eiusque ministerium ecclesiale manifestius in dies evadat.Videtur autem Nobis imprimis amplius aptiusque expeti posse etadhiberi navitas Commissionis istius, praesertim eo quod nonnullaeearum rerum, quas peregit (quemadmodum ex parte quidem iam factumest), una cum conclusionibus sessionum evulgentur : labores enim ipsiussi Ecclesiae doctrinae congruere horumque temporum necessitatibusutiles esse putantur, honorandi sunt et propagandi. Itaque iidem laboresquasi exeant oportet ex coetu, arctioribus finibus circumscripto, quieos absolvit, ut cultores sacrarum disciplinarum excitent, omnibusquediscipulis Domini viam aperiant ad gaudium et pacem in fide. 2Eiusmodi studia praeterea possunt, si casus fert, praeclarum auxiliumperitorum praebere Sacrae Congregationi pro Doctrina Fidei,quae hodierne rerum statu cogitur, ac quidem modo semper acriusurgente, munus implere, quo debet « doctrinam de fide et moribus inuniverso catholico orbe tutari ». 34. Expedit etiam asseverare omnes theologos, quasi lege muneris sui,participare, licet diversis gradibus auctoritatis, officium, quod PastorumEcclesiae circa hanc rem est proprium : scilicet officium, quofidem fructificare faciant erroresque gregi suo impendentes vigilanterarceant. 4Officium autem Pastorum, maxime quidem Iesu Christi in terrisVicarii, authentico Magisterio, cuius origo est divina, exercetur; hocenim certo charismate veritatis praeditum est, quod cum aliis commu-234Cfr. Rom. 15, 13.Pauli VI, Const. Ap. Regimini Ecclesiae universae: A.A.S. 59 (1967), p. 897.Cfr. Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 25.


558 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialenicari nequit et pro quo nullum aliud potest substitui. 5Sed hanc obrem ii non eximuntur onere subsidia apta exquirendi, quibus divinamRevelationem indagent. 6Authenticum igitur eorum Magisterium etiam« technico » adiumento indiget theologorum, qui, leges methodi sibipropriae observantes, faciant, ut iudicium Ecclesiae facilius maturescat.75. Quod attinet ad quorundam, qui theologicis studiis dediti sunt,inclinationem hodiernam — in quam studiose animum intendimus —expedire videtur, ut de aliqua re paterne et humane moneamus eosdem,qui hanc disciplinam difficilem sed mentes accendentem colunt, quamexemplo Patrum Ecclesiae Orientalis definire possumus ut « divinamtheologiam » : scilicet ne, secundum historicam methodum inquirentes,indagationem speculativam neglegant, in quam rem haec apte caduntverba : « oportet unum facere et aliud non omittere » ; neque peculiaremquandam partem pervestigantes, obliviscantur universitatem totamqueamplitudinem doctrinae capitum, quarum ratio habenda est in rerumdivinarum scientia comparanda magisque expolienda.6. Quibus dictis, oportet magni aestimemus, dilaudemus, confirmemusea, quae in hoc ministerio ecclesiali estis operati. Conspectus vesterNobis est solacio, utpote qui sciamus, quantopere Ecclesia indigeatdoctrina theologica solida, sana, his temporibus apta; neque obliviscimurtheologos oportere persuasos esse vocationis suae, ex qua essedebeant discipuli fideles et apostoli fidei, intra fines Revelationis eteorum omnium, quae Ecclesiae Magisterium expresse et cum auctoritatedoceat. Hanc viam tenens, Commissio Theologica erit, ut probeconfidimus, cunctis theologis quasi ductrix in officii tam gravis perfunctione.Sine dubio hoc praestitutum sibi munus implebit, si in opere suoexsequendo obtutum suum defiget in « Apostolo et Pontifice confessionisnostrae Iesu » ; 8si pluralismus, quem dicunt, sententiarum, quas eiusdemCommissionis membra defendunt, nedum noceat unitati fidei(quatenus imminuat illam rationem obiectivam, univocam, concordem,quam intellectus fidei oportet habeat, quod quidem proprium est fideicatholicae), si, dicimus, idem pluralismus reapse erit vis impellens adampliorem et penitius perspiciendum intellectum eiusdem fidei, qui sem-5678Cfr. Conc. Vat. II, Const. dogm. de Divina Revelatione Dei Verbum, n. 8, 10.Cfr. Conc. Vat. II, Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 25.Cfr. Conc. Vat. II, Const. dogm. de Divina Revelatione Dei Verbum, n. 12.Cfr. Hebr. 3, 1.


Acta Pauli Pp. VI 559per ad Evangelium refertur, ab Apostolis annuntiatum, 9et servatumintegrum et continenter vivum ab iis, quos illi reliquerunt successores,iisdem suum ipsorum locum magisterii tradentes. 10Exoptamus ergo, ut Commissio Theologica id agat, ut praesentia suain Ecclesia, potius quam prospero eventu, commendetur vi sua et gravitate: scilicet ut sit praesentia « signi » muneris salvifici, quod etiamtheologis, sacram doctrinam inquirentibus, pro ipsorum competit parte.Haec, Venerabiles Fratres ac dilecti filii, sunt vota Nostra, quaeBenedictione Apostolica libenter confirmamus.910Cfr. Gal. 1, 8.Cfr. Conc. Vat. II, Const. dogm. de Divina Revelatione Dei Verbum, n. 7.


560 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale<strong>ACTA</strong> SS. CONGREGATIONUMSACRA CONGREGATIO PRO EPISCOPISPROVISIO ECCLESIARUMSanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis singulas quaesequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :die 22 Iunii 1973. — Cathedrali Ecclesiae Columbensi praefecit Exc.P. D. Eduardum Herrmann, hactenus Episcopum titularem Lamzellensem.die 2 Iulii. — Metropolitanae Ecclesiae Edmontonensi Exc. P. D.Iosephum N. MacNeil, hactenus Episcopum Sancti Ioannis Canadensis.die 9 Augusti. — Archiepiscopali Ecclesiae Spoletanae Rev.mumP. D. Ottorinum Petrum Alberti, e clero dioecesis Nuorensis, qui simulconstitutus est Episcopus Nursinus.— Cathedrali Ecclesiae Nursinae Rev.mum P. D. Ottorinum PetrumAlberti, e clero dioecesis Nuorensis, qui simul constitutus estArchiepiscopus Spoletanus.die 22 Augusti. — Metropolitanae Ecclesiae Zamboangensi Exc.P. D. Franciscum Cruces, hactenus Episcopum Ilaganensem.— Metropolitanae Ecclesiae Lipensi Exc. P. D. Richardum Vidal,hactenus Episcopum titularem Claternensem.— Titulari episcopali Ecclesiae Zabaënsi R. P. D. Cyrillum Almario,e clero archidioecesis Lipensis, quem deputavit Coadiutorem cum iuresuccessionis Exc.mi P. D. Emmanuelis Dei Rosario, Episcopi Malolosini.die 1 Septembris. — Cathedrali Ecclesiae Gerundensi R. D. IacobumCamprodón Rovira, Vicarium Episcopalem dioecesis Vicensis.— Cathedrali Ecclesiae Gadicensi et Septensi Exc. P. D. AntoniumDorado Soto, hactenus Episcopum Guadicensem.die 10 Septembris. — Cathedrali Ecclesiae Hamiltonensi, Exc. P. D.Paulum F. Reding, hactenus Episcopum titularem Liberaliensem.die 2k Septembris. — Metropolitanae Ecclesiae Reginatensi R. P. D.Carolum Halpin, Officialem Curiae Archiepiscopalis Vinnipegensis.


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 561die 25 Septembris. — Cathedrali Ecclesiae Malaniensi Exc. P. D.Eduardum Andream Muaca, hactenus Episcopum titularem Insulensem.die 27 Septembris. — Titulari episcopali Ecclesiae Thahracensi R. D.Antonium Augustinum Marochi, curionem paroeciae vulgo nuncupatae«.is. S. de Fatima », quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D. GeraldiFernandes Bijos, Archiepiscopi Londrinensis.— Titulari episcopali Ecclesiae Munatianensi Exc. P. D. IosephumDalvit, Episcopum olim Sancti Matthaei, quem deputavit AuxiliaremExc.mi P. D. Ioannis Rezende Costa, Archiepiscopi Bellohorizontini.die 2 Octobris. — Cathedrali Ecclesiae Guairensi Exc. P. D. Franciscumde Guruceaga Iturriza, hactenus Episcopum Margaritensem.die 5 Octobris. — Cathedrali Ecclesiae Tacnensi Rev.mum. P. D.Ansgarium Rolandum Cantuarias Pastor, Vicarium Generalem dioecesisHuachensis.— Cathedrali Ecclesiae Icensi R. P. Vidonem Breña López, sodalemOrdinis Fratrum Praedicatorum.SACRACONGREGATIOPRO CAUSIS SANCTORUMiCREMONENSIS SEU LAUDENSISBeatificationis et canonizationis Servi Dei Vincentii Grossi, Parochi loci« Vicobellignano », fundatoris Instituti Filiarum Oratorii.SUPER DUBIOAn constet de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate cum inDeum tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia,Fortitudine et Temperantia, earumque adnexis, in gradu heroico,in casu et ad effectum de quo agitur.Presbyteri, (( munus Christi Pastoris et Capitis pro sua parte auctoritatisexercentes, familiam Dei, ut fraternitatem in unum animatam,colligunt et per Christum in Spiritu ad Deum Patrem adducunt. Inmedio gregis Eum in spiritu et veritate adorant. In verbo demum et36 - A. A. S.


562 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialedoctrina laborant, credentes quod in lege Domini meditantes legerint,docentes quod crediderint, imitantes quod docuerint » (Lumen gentium,n. 28).Nullo non tempore, etiam recentiore nostra aetate, fuerunt in Ecclesiapresbyteri, qui hanc a Concilio Vaticano II egregie delineatamsacerdotis novae Legis imaginem, integerrima sua vita ac fecundaactione, veluti expressam referrent nobisque vivide repraesentarent.Quibus, ex iis dumtaxat qui saeculo xix vertente vel praesentis saeculiinitiis populo Dei praesidio et adiumento exstiterunt, VincentiusGrossi, Cremonensis dioecesis sacerdos et parochus, iure ac meritoaccensendus venit.Natus est Vincentius probis piisque parentibus Balthasare Grossiet Magdalena Capellini, septem fratrum paenultimus, die 9 Martii anno1845 in oppido Pizzighettone, dicionis Cremonensis, eodemque dieBaptismi fonte regenera tus. Puer bonam sortitus indolem atque vitaeprimordiis in timore Domini educatus, Confirmationis gratia novennisroboratus est et, biennio post, ad eucharisticam dapem primum admissus,dum, etiam prima progrediente aetate, sapientiae quoque acpietatis manifesta praebere coepisset indicia cum certa ad Deum resquedivinas propensione. In iuventutis flore, divinae obsecundans vocationiet difficultatibus haud paucis, quae a proposito amplectendo, ob reipotissimum familiaris inopiam, eum praepediebat, feliciter superatis,Cremonense seminarium a. 1866 ingressus est, in quo religiosa pietate,disciplinae laude sollertique in studiis diligentia ceteris exemplofuit.Sacerdos Cremonae die 22 Maii a. 1869 ordinatus, mox pastoralibusobeundis ministeriis deputatus fuit, vicarii coadiutoris primo invariis dioecesis paroeciis, parochi deinde muneri ab anno 1873 ac persubsequens decennium in vico Regona, tandem ab anno 1883 ad annum1917, quoad vixit, in oppido Yieotellignano. In tam diuturno pastoraliministerio Servus Dei, « habens fidem et bonam conscientiam »atque (( ad omne opus bonum instructus » (1 Tim. 1,19 ; et 2 Tim. 3,17),alacrem et indefessam pro spirituali paroecianorum bono impenditoperam, praeclara apostolici zeli ac sacerdotalium virtutum relinquensexempla.Quae enim Vincentii sacerdotis fuissent ornamenta virtutum, insignisille Cremonensis episcopus Ieremias Bonomelli his verbis, dumServum Dei ad praefatam regendam paroeciam anno 1882 invitaret,


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 563veluti adumbravit : « Paroecia haec, loca ista parochos postulant apostolicozelo repletos, magna caritate summaque prudentia ornatos acdoctrina praestantes, non suis commodis sed animarum utilitati servientes: quae quidem in te animi ornamenta perspicio, nec res mefallet, prouti probe confido. Vade itaque in nomine Domini : speroequidem, decem annorum spatio, te posse depressam paroeciam valideerigere erroresque radicitus evellere. Haec tibi concredita opera, hiclabor ». Nec spe episcopus est destitutus. Nam vir Dei perdifficilemillam paroeciam per 34 circiter annos vigilantissime administransoptimis renovavit institutis, exemit abusibus, erroribus expurgavit, fecitqueut, evulsis vepribus, christianis moribus ac restauratae pietatisvigore refloresceret.At inter praeclara Servi Dei opera, peculiari mentione dignum habeturInstitutum Filiarum Oratorii anno 1885 ab eo conditum aptisquelegibus instructum, cui potissimum propositum est, secundum S. PhilippiNerii spiritum atque exemplum, operam christianae iuventutiseducationi peramanter impendere eamque ad pietatis exercitia necnonad sacramentorum usum, catechetica praesertim in paroeciis ac scholisinstructione, suaviter et firmiter allicere.Servum Dei Vincentium in virtutibus exercendis tum theologalibuscum cardinalibus aliisque adnexis, iis praesertim quae sacerdotali vitaeac pastorali ministerio apprime congruentes habentur, heroicumattigisse gradum, testes uno ore praedicarunt. Praebuit speciem diuturnaesacerdotalis vitae in paroecialibus ministeriis per decem ferelustra alacriter impensae. Sed et perspicua, in eius spirituali figura,conspicitur « continuata illa innocentia per integrum vitae cursum ... »,quae « una cum exacta observantia praeceptorum et consiliorum — iuxtaMagistri Benedicti XIV doctrinam — arduitatem constituunt et considerantibusadmirationem ingerunt » (De Servorum Dei Beatificationeet Beatorum Canonizatione, lib. III, c. 23, n. 4).Re quidem vera, tabulis undequaque perpensis, omnino constatVincentium Grossi praeclaris virtutibus sacerdotalibus et pastoralibusornatum fuisse, dum eius heroicae virtutis habitus atque summumdesiderium christianae assequendi perfectionis apicem, etiam ex actibuscommunis vitae sed sublimiore modo peractis facile dignoscuntur. Virfuit eximiae fidei, quod satis elucet non solum ex assidua precandi consuetudineac supernaturali operandi spiritu rerumque sacrarum curaac singulari quo ferebatur pietatis ardore erga Eucharistiae sacr amen-


564 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialetum, Deiparam Virginem aliosque beatos Caelites, sed etiam ex magnadiligentia ac zelo in rudibus puerisque catechizandis, in verbi Deiassidua praedicatione, in dissidentibus quoque fratribus sua prudentiaac dexteritate ad catholicam fidem recte disponendis. Mira eius inDeum caritas eluxit ex eo quod omnimode praesertim divinae voluntatitum in prosperis cum in adversis adhaesit, iugiterque conatus estarctiorem cum Deo assequendi amoris et amicitiae coniunctionem. Caritasvero erga proximum in diuturno ac fidelissimo paroeciali ministerioegregie resplenduit, dum « forma factus gregis ex animo » (1 Petr. 5, 3),vires et opes in fratrum servitium, ad obitum usque, libenter alacriterqueimpendit, maxime in egenorum ac infirmorum necessitatibus subveniendis,in pueris ac iuvenibus catechismo instruendis, aliisque promovendischristianae caritatis operibus : quae quidem praecipua ratioet finis fuerunt condendi religiosarum Sororum institutum. Nec minuseiusdem prudentia refulsit, una cum virtute fortitudinis, sive in praefataeCongregationis moderamine in spiritu sapientiae ac lenitatis, sivepraesertim in perarduo regimine utriusque paroeciae vel factionibuslaniatae vel erroribus aut abusibus enervatae. Sed et paupertatis atqueabnegationis spiritu vitaeque austeritate, necnon plena erga SummumPontificem propriumque Ordinarium submissione et oboedientia,praeclaro omnibus extitit exemplo. Item animi mansuetudinem cumcontinua quadam hilaritate et iucunditate coniungens, quam et religiosisSororibus enixe commendabat, multorum fiduciam facile sibiconciliabat ut omnes Christo lucrifaceret. Humilitatem vero adeo coluit,ut eius veluti peculiaris nota inter virtutes a testibus praedicaretur.Assiduis tandem curis pro suo grege consumptus, Ecclesiaeque sacramentisdevotissime susceptis, Servus Dei piam iustorum mortem oppetiitdie 7 Novembris anno 1917, annos natus duos supra septuaginta.Fama sanctitatis Servi Dei post obitum magis in dies inclarescensaditum aperuit inquisitionibus informativis super ea conficiendis inepiscopali Curia Laudensi anno 1947. Quibus expletis et Romam adS. Rituum Congregationem transmissis, eiusdem Servi Dei scriptis diligenterrevisis, editum est decretum die 23 Decembris anno 1952 nihilobstare quominus ad ulteriora procederetur. Hinc servatis de iure servandis,Pius Papa XII commissionem introductionis Causae die 2 mensisAprilis a. 1954 propria ipsius manu obsignavit. Instructis deinde processibusapostolicis annis 1955-1958 in ecclesiasticis Curiis Laudensi etCremonensi super virtutibus in specie, editoque die 9 Novembris a. 1959


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 565decreto super omnium processuum validitate iuridica, quaestio agitataest apud tunc S. Rituum Congregationem et quidem in Coetu Antepraeparatorio,quem vocabant, die 6 mensis Maii a. 1969 celebrato super virtutibusServi Dei theologalibus et cardinalibus iisque adnexis. Quaequidem disceptatio, iuxta normas S. Congregationis pro Causis Sanctoruminterea institutae, resumpta est die 21 Novembris anno 1972 inCongressu Peculiari, quem subsecuta est Plenaria Patrum CardinaliumCongregatio diei 27 mensis Martii anni huius 1973, Rev.mo CardinaliCarolo Confalonieri Causae Ponente seu Relatore, omnesque affirmativeresponderunt, Famulum nempe Dei Vincentium Grossi christianasvirtutes heroum in modum exercuisse.Summus autem Pontifex Paulus VI, cui praedicta omnia die 13insequentis mensis Aprilis per Rev.mum Cardinalem Aloisium Raimondi,huius Congregationis Praefectum, relata sunt, sententiam PatrumCardinalium ratam habens, decretum conscribi mandavit superServi Dei heroicis virtutibus.Hoc denique die idem Summus Pontifex, accitis Cardinalibus infrascriptoPraefecto et Carolo Confalonieri, Causae Ponente, meque Antistitea Secretis aliisque vocari solitis, iisque adstantibus edixit :Constare de virtutibus theologalibus Fide., Spe et Caritate cum inDeum tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia,Fortitudine et Temperantia, earumque adnexis, in gradu heroico, ServiDei Vincentii Grossi, in casu et ad effectum de quo agitur.Hoc autem Decretum publici iuris fieri et in acta S. Congregationispro Causis Sanctorum inseri mandavit.Datum Romae, die 10 mensis Maii a. D. 1973.Ii. © S.ALOISIUS Card. RAIMONDI, Praefectus® Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a Secretis


566 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIIRUREMUNDENSISBeatificationis et canonizationis Servi Dei Arnoldi Janssen, Sacerdotisfundatoris Societatis Verbi Divini necnon duarum Congregationum MissionalisServarum Spiritus Sancti et Servarum Spiritus Sancti ab AdorationePerpetua.SUPER DUBIOAn constet de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate cum inDeum tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia,Fortitudine et Temperantia, earumque adiunctis, in gradu heroico,in casu et ad effectum de quo agitur.« Messis quidem multa, operarii autem pauci: rogate ergo Dominummessis ut mittat operarios in messem suam » (Mt. 9, 37-38; Lc. 10, 2).Hoc ipsum Famulo Dei Arnoldo Janssen erat propositum, ut pro vineaDomini, id est pro exteris missionibus, et preces funderet et viros acmulieres institueret, qui ibi operarentur.Natus die 5 mensis Novembris anno 1837 in oppido Goch, intra Monasteriensisdioecesis fines, Famulus Dei die sequenti sacri baptismatisaqua est ablutus eique inditum nomen Arnoldi. Studiorumcurriculum in seminario episcopali loci Gaesdonck emensus, mathematicaeet disciplinis naturalibus prius, Episcopo probante, operamdedit, deinde sacrae theologiae Monasterii. Qua in urbe, die 15 Augustianno 1861 auctus est sacerdotio.Cui ab episcopo munus mandatum est magistri in schola superioreartibus exercendis, quae paulo antea in oppido Bocholt condita erat.Ab anno 1865 ad Apostolatum Precum animum applicabat, cuius prodioecesi Monasteriensi factus est moderator. Sic lucra Christi et profectumEcclesiae impensiore in dies voluntate quaerebat. Stipemquoque colligebat pro missionibus Africae centralis atque pecuniamconquirebat ad Missam perpetuam cotidie celebrandam Fuldae adS. Bonifatii sepulchrum pro restituenda unitate fratrum a catholicacommunione seiunctorum, ut et ipsi pervenirent « ad illam plenitudinemunitatis, quam Iesus Christus vult » (Conc. Vat. II, Decr. Unitatisredintegratio, 1, 4).Mense Octobri anno 1873, postquam duodecim annos docuit, commentariumperiodicum, populo aptum et ad exteras pertinentem mis-


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 567siones, edidit, ut de re missionali accurata afferret nuntia et precespro missionibus deposceret, cum sibi persuasum haberet eum, qui prohis oraret, etiam paratum esse ad easdem iuvandas. Re quidem veraomnes fideles « officio tenentur ad Eius (Christi) Corporis expansionemet dilatationem cooperandi » (Decr. Ad gentes divinitus, 1, 36).Re mature perpensa, onus suscepit in Neerlandia seminarium missionalecondendi, quod prope fines Germaniae situm erat, siquidemilla aetate, propter leges Ecclesiae catholicae infensas, eiusmodi domusin Germania constitui non potuit. Itaque, die 8 mensis Septembrisanno 1875, Summo Pontifice benedicente, seminarium missionalein loco Steyl est erectum pro Germania, Neerlandia, Austria. QuamvisFamulus Dei in admittendis candidatis destrictius se gereret statimqueeos arceret, qui minus idonei esse viderentur, tamen numeruseorumdem candidatorum continenter augescebat. Ab omnibus autemspiritum orationis postulabat, qui humilitate et moribus integris comprobantur.Praeterea laborem exigebat assiduum et congruentem, quiinde perciperetur, fructum, animum ad oboediendum promptissimum,vitae rationem simplicem et spiritu paupertatis evangelicae innixam,quo quis etiam asperrima tolerare non dubitaret; illam scil. spiritualemformationem quam nostra aetate Concilium Vaticanum II expostulat(cfr. Optatam totius, 6 et 9; Ad Gentes, 25).Anno demum 1885 sacerdotes et fratrum laicorum coetum, queminterea constituerat, in Congregationem missionalem congregavit, cuinomen Societas Verbi Divini. Haec ipsa anno 1901, eius vero Constitutionesanno 1905 a Sede Apostolica sunt approbatae.Primos missionarios anno 1879 in Sinas misit, anno vero 1892 itemprimos Evangelii praecones in Togum, 1896 in Novam Guineam, 1905ad homines nigri coloris Americae Septentrionalis, 1906 in Iaponiam,1908 ad autochthones Paraquarianos. Ab anno 1889 sacerdotes et fratresparoeciis, scholis et seminariis Americae Meridionalis auxilio esseiussit, ubi scilicet exiguus esset numerus sacerdotum; quos anno 1889in Argentinam misit, 1893 in Aequatoriam, 1895 in Brasiliam, 1900 inChiliam. Paulo antequam morte abriperetur, ut sacrorum administrietiam in Insulas Philippinas se conferrent curavit. Presbyteris autempermulti fratres laici et sorores se adiungebant. Re enim diu praeparata,anno 1889 Congregationem sororum missionalium condidit, quaeServae Spiritus Sancti appellantur. Anno 1896 partem sororum, arctiorisclausurae legibus astrictarum, quae perpetuae adorationi incumberent,instituit; quae quidem pars anno 1917 Congregatio sui iuris est


568 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialefacta. Praeterea complures domos missionales in Germania et Austria,necnon collegium Romae condidit; anno 1908 primas eiusmodi aedesin Foederatis Civitatibus Americae Septentrionalis erexit.Quoniam in cunctas partes orbis terrarum missionarios emittebat,Famulus Dei omni ope annitebatur, ut sermones et culturae formaeexterarum gentium serio et ad altioris doctrinae rationem pervestigarentur.Qui futuri erant missionarii varios modos vitae socialiseiusque significationem, quod ad vitam spiritualem alicuius populi attinet,discebant, vestigia veritatis divinae detegere studentes in religionepopulorum, qui doctrinae salvificae Christi nondum compotes erant. Itaque,cum disciplinam ethnologicam, sociologicam, historiam religionuminduxisset Famulus Dei magnopere contulit ad eorum, qui futurierant missionarii, institutionem novasque vias apostolatui missionaliEcclesiae aperuit, veluti anticipando novissimi Concilii postulata (cfr.Ad Gentes, 26 et 34; Lumen gentium, 16).Ut in hoc campo, ita in provincia apostolatus, qui scriptis edendisexercetur, vir fuit in posterum prospiciens. Ad quod opus fratres composuit,eos sive artibus technicis sive re mercatoria instituens, et prosua parte efficiens, ut nova quaedam imago eiusmodi fratris laici formaretur.Hi dena et dena milia laicorum quodam ordine disposuerunt,qui in centenis et centenis milibus familiarum commentariosperiodicos propagarent et sic animos in rem missionalem exacuerent.Hoc profecto modo Servus Dei multitudinem hominum comparavit, quipro missionibus orarent iisque opitularentur, utpote qui urgerenturconscienti actuosaque responsabilitate in missionali Ecclesiae opereadiuvando, quemadmodum et nostris temporibus ut Populus Dei agatConcilium Vat. II monet (cfr. Apostolicam Actuositatem, 3, 10, 33).Dum igitur veri nominis progressioni favebat, Famulus Dei simulEcclesiam amore ardenti et sincero prosequebatur, quem a fide hauriebatinconcussa. Deus, Christus, Ecclesia, gratia, sacramenta, Angeli,Sancti veritates ipsi erant certae ac definitae, quibuscum indesinensei erat consuetudo et usus. Cum singulis horarum quadrantibuscampana insonabat, animum ad preces fundendas colligebat. « VivatDeus unus et trinus in cordibus nostris » : hoc eius effatum usitatius ; acSocietatem, quam primum condidit, Verbo Divino Incarnato sacramesse voluit. Oculi eius micabant, quotiescumque de amore Dei personali,id est de Spiritu Sancto, loquebatur, cui Congregationem mulierum,a se constitutam, dicavit. Hac assidua cum Deo coniunctionefactum est, ut Famulus Dei, quamvis in vita sua rerum exitus singu-


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 569lares prorsus consequeretur, tamen modestiam semper et simplicitatemservaret, quippe qui sibi persuasum haberet se non esse nisi Dominiinstrumentum.In opere suo regendo eo semper contendebat, ut iustus esset et aequus,principium illud ut certam normam secutus : « audiatur et alterapars ». In rebus necessariis et primariis severam se praebuit, in secundariisautem opinionis, quam quisque habebat, rationem ducebat,quippe qui esset pacis amantissimus et benevolentiae plenus. Etiamcum quaestiones perarduae erant dissolvendae, semper virum se praestititingenio probo sinceraque fide, a quavis callida ambiguitate abhor r entern.Hortationes suas non solum sodalibus humilibus ac tenuibus adhiberesolebat, sed etiam in altiore loco constitutis : verumtamen inmonendo alios semper reverebatur, affectum amoris veri et supernaturalisostendens. Nec dubitabat consilia exquirere sodalium iuniorumeosque suos creare consultores. In omnibus vero difficultatibus eoimprimis spectabat, ut voluntati Dei se conformaret eiusque se providentiaecommitteret ; atque per triginta annos exemplo suo sodalibussignificavit non expedire, ut externae actioni se penitus dederent,sed iterum iterumque precationi et coniunctioni cum Deo esse insistendum,qua in re robur et auxilia divina pro laboribus suis invenirent.Cum mortis eius indicia animadverterentur, opus ab ipso conditumerat eiusmodi, ut quotannis quinquaginta fere sacerdotes ac totidemfratres et sorores apostolatui missionali ab eo suppeditarentur, scilicethomines verbo et exemplo eiusdem instructi, quibus fundamentumcuiusvis actionis apostolicae esset vita interior et coniunctio intima cumDeo. Summa autem sodalium trium Congregationum quas Dei Famuluscondidit est hodie plus quam decem milia.Septuagesimum aetatis annum paulum egressus, mortem serenoanimo oppetiit. Postquam enim duobus mensibus aegrotavit, servusfidelis, qui regni Dei propagationi se totum impenderat, die 15 mensisIanuarii anno 1909 in gaudium Domini sui intravit.Sanctitatis fama, qua Dei Famulus vivens quoque condecoratuserat, post obitum non deferbuit, imo aucta est eamque Deus caelestibussignis visus est confirmare. Quam ob rem factum est ut Causa de BeatorumCaelitum honoribus eidem decernendis ageretur. Vix igitur actoribuslicuit, processus ordinaria auctoritate Ruremundensi in Curia etper rogatorias in Curiis Romana, Vindobonensi, Bonaerensi, Chicagiensiet Ienchowfuensi instructi Romamque transmissi sunt. Scriptis


570 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialedeinde Servi Dei recognitis, S. Rituum Congregatio die 22 Novembrisanno 1939 decrevit nihil obstare quominus ad ulteriora procederetur,atque, servatis de iure servandis, auctoritate Pii Papae XII Causa beatificationisdie 10 Iulii a. 1942 introducta est. Adornatis deinde processibusapostolicis super virtutibus et miraculis in specie editoque,die 15 Octobris a. 1954, decreto super omnium processuum validitate,quaestio agitata est apud Sacram tunc Rituum Congregationem etquidem in Coetu Antepraeparatoria, quem vocabant, die 6 mensisIunii anno 1967 super virtutibus Servi Dei theologalibus et cardinalibusiisque adnexis. Quo autem ad ulteriora procedi posset, OfficiumHistoricum Sacrae huius Congregationis pro Causis Sanctorum, intereaconditae, amplam inquisitionem historicam in Servi Dei vitamet circa quasdam quaestiones a Patribus Consultoribus excitatasconcinnavit annoque 1971 publici iuris fecit. Hinc disceptatio supervirtutibus resumpta est die 10 mensis Octobris anno 1972 in CongressuPeculiari, quem subsecuta est Congregatio Plenaria PatrumCardinalium die 28 Novembris eodem anno celebrata, Rev.mo CardinaliAgnelo Rossi Causae Ponente seu Relatore, et omnes affirmativeresponderunt, Famulum nempe Dei christianarum virtutum culmenattigisse.Summus autem Pontifex Paulus VI, cui praedicta omnia die 16mensis Decembris superioris anni 1972 per Rev.mum Cardinalem PaulumBertoli tunc Praefectum huius Congregationis relata sunt, sententiamPatrum Cardinalium ratam habens, iussit decretum super heroicisvirtutibus Servi Dei conscribi.Hoc denique die idem Summus Pontifex, accitis Cardinalibusinfrascripto Praefecto et Agnelo Rossi, Causae Ponente, meque Antistitea secretis aliisque vocari solitis, iisque adstantibus edixit : Constarede virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate cum in Deumtum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Fortitudineet Temperantia, earumque adnexis, in gradu heroico, ServiDei Arnoldi Janssen, in casu et ad effectum de quo agitur.Hoc autem Decretum publici iuris fieri et in acta huius Congregationisreferri mandavit.Datum Romae, die 10 Maii a. D. 1973.L. © S.ALOISIUS Card. RAIMONDI, Praefectusffi Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a Secretis


Diarium Romanae Curiae 571DIARIUM ROMANAE CURIAELunedì 24 Settembre 1973, il Santo Padre Paolo VI ha ricevutoin solenne Udienza, per la presentazione delle LettereCredenziali, Sua Eccellenza il Signor POLYS MODINOS, primoAmbasciatore Straordinario e Plenipotenziario di Cipro.Lunedì 1 Ottobre 1973, il Santo Padre Paolo VI ha ricevutoin solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Credenziali,Sua Eccellenza il Dott. PAOLO FARRUGIA, AmbasciatoreStraordinario e Plenipotenziario di Malta.Giovedì 4 Ottobre 1973, il Santo Padre Paolo VI ha ricevutoin solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Credenziali,Sua Eccellenza il Signor SAMI DROUBI, AmbasciatoreStraordinario e Plenipotenziario della Repubblica Araba Siriana.Lunedì 8 Ottobre 1973, il Santo Padre Paolo VI ha ricevutoin solenne Udienza, per la presentazione delle Lettere Credenziali,Sua Eccellenza il Signor LLOYD THOMSON, primo AmbasciatoreStraordinario e Plenipotenziario d'Australia.SEGRETERIA DI STATONOMINECon Brevi Apostolici il Santo Padre Paolo VI ha nominato :2 ottobre 1973. S. E. Mons. Prigione Girolamo, Arcivescovo tit. di Lauriaco,Delegato Apostolico per VAfrica Centro-Occidentale.5 » » S. E. Mons. Etteldorf Raymond, Arcivescovo tit. diTindari, Pro-Nunzio Apostolico in Nuova Zelanda.» » » Il Rev.mo Mons. Clementi Mariano, Prelato Uditoredel Tribunale della Sacra Romana Rota.


«572 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeCon Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI hanominato :5 ottobre 1973. Gli E.mi Signori Cardinali Baggio Sebastiano, Prefettodella Sacra Congregazione per i Vescovi, eTabera Araoz Arturo, Prefetto della SacraCongregazione per i Religiosi e gli IstitutiSecolari, Membri dell'Amministrazione del Patrimoniodella Sede Apostolica.10 » » Il Rev.do Mons. Jacqueline Bernard, Sotto-Segretariodel Segretariato per i Non Credenti.Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI hanominato :Protonotari Apostolici soprannumerari:16 aprile 1973. Mons. Markham Tommaso H. (Sacramento).28 » » Mons. O'Donnell William Emmett (Saint Paul and Minneapolis).19 giugno » Mons. Stumpe Giovanni Ermanno (Köln).21 Mons. Spatuzza Domenico (Lacedonia).27 » Mons. Laguna Justo Oscar (San Isidro).3 agosto » Mons. Pellegrini Astutillo (Grosseto).Prelati d'onore di Sua Santità:29 dicembre 1972. Mons. Villabona Luis E. (Barranquilla).28 aprile 1973. Mons. Cristiano Nicol Konrad (Bamberg).» » » Mons. Berntson Terranee Wilfred (Saint Paul and Minneapolis).» » » Mons. Boxleitner John Jerome (Saint Paul and Minneapolis).» » Mons. Fleming Francis Joseph (Saint Paul and Minneapolis).» » » Mons. Koscielniak Paul Lawrance (Saint Paul and Minneapolis).» » » Mons. Moudrj Richard Paul (Saint Paul and Minneapolis).» Mons. Quinn Jerome Donald (Saint Paul and Minneapolis).16 maggio » Mons. Krautwurst Giuseppe (Wroclaw).21 » » Mons. Zell Martin (Freiburg im Breisgau).» » » Mons. Vobbe Heinrich (Köln).» » Mons. Vennemann Joseph (Münster).» » Mons. Nealon Giuseppe (Steubenville).30 » Mons. Deissler Alfonso (Freiburg im Breisgau).» » » Mons. Knauber Adolfo (Freiburg im Breisgau).


Diarium Romanae Cunae 57330 maggio 1973. Mons. Stiefvater Luigi (Freiburg im Breisgau).7 giugno » Mons. Fehily Tommaso (Motherwell).» » » Mons. De Sanctis Benedetto (Roma).8 » » Mons. Abberton Tommaso (Leeds).21 » » Mons. De Michele Giuseppe (Ariano Irpino).» » Mons. Paglia Rocco (Ariano Irpino).» » » Mons. Rizzo Angelo (Ariano Irpino).» Mons. Tedeschi Vincenzo (Lacedonia).27 agosto Mons. De Magistris Luigi (Cagliari).Cappellani di Sua Santità:28 dicembre 1972. Mons. Sistig Giovanni (Aachen).12 febbraio 1973. Mons. Henrichs Bernardo Leo Martin (Köln).» » » Mons. Jacquemain Giuseppe Giovanni (Köln).21 » » Mons. Purdy William (Nottingham).29 marzo » Mons. Derda Benno (Köln).5 aprile » Mons. Küpper Gerardo Filippo (Köln).» » » Mons. Nafíah Giovanni (Saint Maron of Detroit).» Mons. Alvárez Germano (Solóla).12 Mons. Balsamo Vincenzo (San Marco e Bisignano).» » » Mons. Campise Francesco (San Marco e Bisignano)» » Mons. Longobucco Luigi (San Marco e Bisignano).» » Mons. Tocci Settimio (San Marco e Bisignano).» » » Mons. Vadigno Francesco (San Marco e Bisignano)11 maggio » Mons. Peter Helmut Giovanni (Sankt Pölten).16 » » Mons. Krapp Giovanni (Gualeguaychú).» » » Mons. HeinçLrichs Guglielmo Giuseppe (Köln).» » » Mons. Pees Peter (Köln).» » » Mons. Schorn Federico Giuseppe (Köln).21 » » Mons. Faber Hans (Essen).» » » Mons. Grave Franz (Essen).» » » Mons. Jenne Giuseppe (Essen).» » Mons. Ley Giovanni (Essen).» » Mons. Peltzer Eberardo (Essen).» » Mons. Heinrichs Carlo (Köln).» » » Mons. Kopf Francesco Rodolfo (Wien).» » » Mons. Krammer Mattia (Wien).29 » » Mons. Hagel Giuseppe (Rottenburg).» » » Mons. Kner Antonio (Rottenburg).» » » Mons. Müller Max (Rottenburg).30 » Mons. De Giorgi Salvatore (Lecce).8 giugno » Mons. Parrini Ugo (Firenze).12 » » Mons. Ungrad Konrad (Praha).15 » » Mons. Fortino Francesco (Lungro).21 » » Mons. Staffiere Rocco (Lacedonia).12 luglio » Mons. Mattiazzo Antonio (Padova).31 agosto » Mons. Balzarini Attilio (Bobbio).» » » Mons. Lavezzoli Mario (Bobbio).


574 Acta, Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale31 agosto 1973. Mons. Mariani Angelo (Bobbio).» » » Mons. Marini Martino (Bobbio).» » » Mons. Traversone Gerolamo (Bobbio).Gentiluomo di sua Santità:18 giugno 1973. Sig. Maccolini Alberto (Firenze).ONORIFICENZECon Breve Apostolico il Santo Padre Paolo VI ha conferito :La Gran Croce dell'Ordine di san Silvestro Papa:25 giugno 1973. Al sig. De Block Antonio Leone (Rotterdam).Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI haconferito :La Commenda con Placca dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:9 luglio 1973. Al sig. Simon Jacques (Francia).La Placca dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:11 maggio 1973. Al sig. Pighi Giovanni Battista (Verona).La Commenda dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:24 gennaio 1973. Al sig. Tacke Carlo H. W. (Köln).28 » Al sig. Becker Theo (Köln).» » » Al sig. Jentgens Enrico (Köln).» » » Al sig. Movers Ferdinando (Köln).5 aprile » Al sig. Dowe Wilhelm (Köln).23 maggio Al sig. Huber Antonio (Rottenburg).» » » Al sig. Leber Ludovico (Rottenburg).» » Al sig. Thuma Roberto (Rottenburg).30 » » Al sig. De Lencastro Giuseppe (Braga)7 luglio Al sig. Marzotto Arnaldo (Barra dodonda).10 » » Al sig. Girardi Luigi (Padova).» » » Al sig. Van-den-Heuvel Nicolao Enricobosch).11 » » Al sig. Hadot Daniel (Francia).»))» Al sig. Caporali Aldo (Roma).18 Al sig. Lo Giudice Gino (Roma).» » Al sig. Teewen Francesco Giuseppe P.bosch).22 ))» Al sig. Poncin Jeann (Haarlem).agosto Al sig. Vivarelli Nino (Grosseto).coPirai-Volta Re-L. ('s-Hertogen-M. ('s-Hertogen


Diarium Romanae Curiae 575II Cavalierato dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:3 gennaio 1973. Al sig. Müller Giuseppe (Köln).28 » Al sig. Dahmen Karl (Köln).ii marzo » Al sig. Okaaa Francesco Tommaso (Osaka).5 aprile » Al sig. Schröer Francesco Giuseppe (Köln).16 » » Al sig. Caselli Vincenzo M. (Sacramento).» » » Al sig. Desmond M. Luigi (Sacramento).» » » Al sig. Forbes Allan Edward (Sacramento).» » Al sig. Murphy Giovanni (Sacramento).7 giugno Al sig. Fester Stanley (Cardio).» » » Al sig. Caruso Elio (Roma).12 » » Al sig. Battersby Giovanni Filippo (Middlesbrough).10 luglio Al sig. Weeber Leonardo Adriano (Rotterdam).» » » Al sig. Van Dijk Francesco ('s-Hertogenbosch).La Commenda con Placca dell'Ordine di san Silvestro Papa:21 maggio 1973. Al sig. Nowak Alberto (Wien).» » » Al sig. Giesrigl Carlo (Wien).La Commenda dell'Ordine di san Silvestro Papa:29 marzo 1973. Al sig. Simon Claudio Luigi (Namur).21 maggio » Al sig. Amashaufer Giovanni (Wien).» » » Al sig. Bischof Francesco (Wien).» » » Al sig. Martinek Giovanni (Wien).» » Al sig. Westphalen Ferdinando (Wien).23 » Al sig. Hundhausen Carlo (Essen).30 » Al sig. Baier Federico (Freiburg im Breisgau).4 giugno Al sig. Mertens Pietro Giuseppe Giovanni (Utrecht).7 Al sig. Sattler Ulderico (Eisenstadt).12 » » Al sig. Van Noort Giovanni Gerardo Enrico (Rotterdam)10 luglio Al sig. Loevendie Enrico Guglielmo ('s-Hertogenbosch)18 Al sig. Moschini Danilo (New York).» » » Al sig. Sacconi Pasquale (Roma).agosto » Al sig. Iannotta Lorenzo (Roma).17 settembre » Al sig. Zocco Giuseppe (Roma).coIl Cavalierato dell'Ordine di san Silvestro Papa:5 dicembre 1972. Al sig. Schmitz Guglielmo (Aachen).20 » » Al sig. Weichsel Hugo (Köln).28 gennaio 1973. Al sig. Wessel Stefano (Köln).6 febbraio » Al sig. Delheid Francesco (Aachen).5 aprile » Al sig. Meulendijks Giuseppe (Antwerpen).» » » Al sig. Mongkhom Vangtan Luca (Ratchaburi).21 maggio » Al sig. Galler Giovanni (Wien).» » » Al sig. Kellermann Ernesto (Wien).» » » Al sig. Mayer Carlo (Wien).


576 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale21 maggio 1973. Al sig. Schwarz Amando (Wien).23 » » Al sig. Dini Adamo (Roma).12 giugno » Al sig. Mol Marcello Giovanni Maria (Roermond).» » » Al sig. Van Well Endrigo Federico Lamberto ('s-Hertogenbosch).» » » Al sig. Van Dijk Teodoro Gerardo (Utrecht).10 luglio » Al sig. Gimondo Giuseppe (Padova).» » » Al sig. Kok Teodoro ('s-Hertogenbosch).15 » » Al sig. Andrade Keller José Ernesto (Zacapa).18 » » Al sig. Lopez Edmondo (Roma).NECROLOGIO30 settembre 1973. Mons. Buteler Alfonso Maria, Arcivescovo di Mendoza.» » » Mons. Derouineau Alexander, Arcivescovo di Kunming.8 ottobre » Mons. Murphy Henry, Vescovo di Limerick.14 » » Mons. Dos Santos Armando Amarai, Vescovo di Benguela.15 » » Mons. Rolland Claude, Vescovo di Antsirabe.


An. et vol. LXV 30 Novembris 1973 N. 11<strong>ACTA</strong> <strong>APOSTOLICAE</strong> <strong>SEDIS</strong>COMMENTARIUMOFFICIALEDirectio: Palazzo Apostolico — Città del Vaticano •— Administratio: Libreria Editrice Vaticana<strong>ACTA</strong> PAULI PP. VILITTERAE <strong>APOSTOLICAE</strong>MOTU PROPRIO DATAENormae quaedam statuuntur ad processus matrimoniales apud EcclesiasOrientales expeditius absolvendos.PAULUS PP. VICUM MATRIMONIALIUM causarum numerus nostris temporibus magisin dies augeatur, Nos, sanctitatem germanamque naturam sacri vinculimatrimonii tueri ac simul spirituale fidelium bonum fovere intendentes,Apostolicis Litteris die 28 mensis Martii anno 1971 motu propriodatis, quibus index (( Causas matrimoniales », iam consuluimus causismatrimonialibus in Ecclesia Latina expeditius solvendis.Nunc autem, cum Nobis sollicitudo omnium Ecclesiarum divinitusconcredita sit, ut pastoralis caritas Ecclesiae pari modo in EcclesiisOrientalibus eniteat, auditis Sacra Congregatione pro Ecclesiis Orientalibus,Venerabilibus Fratribus Nostris Patriarchis et plerisque locorumHierarchis, de ecclesiasticis Tribunalibus apud Ecclesias Orientalescomponendis deque processu iudiciario matrimoniali simplicioreforma ordinando normas quasdam statuendas esse decrevimus.Ad hunc igitur finem, firmis manentibus reliquis iuris canoniciorientalis vigentis praescriptionibus in Litteris Apostolicis (( SollicitudinemNostram » a Decessore Nostro Pio PP. XII die 6 Ianuarii .1950sancitis, Nos, praesentibus hisce Litteris, motu proprio ac de certascientia, auctoritate Nostra Apostolica has, quae sequuntur, normaspro Ecclesiis Orientalibus ubique terrarum, decernimus et statuimus.37 - A. A. ñ.


578 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeDE FORO COMPETENTII. Causae matrimoniales baptizatorum iure proprio ad iudicemecclesiasticum spectant.II. Firmis, ubi vigeant, Statutis Personalibus, causae de effectibusmatrimonii mere civilibus, si principaliter agantur, pertinent ad civilemmagistratum, sed si incidenter et accessorie, possunt etiam a iudiceecclesiastico ex propria auctoritate cognosci ac definiri.III. Omnes causas matrimoniales, ad eos spectantes, de quibus inLitteris Apostolicis (( Sollicitudinem Nostram », can. 15, n. 1, illaCongregatio vel Tribunal aut specialis Commissio exclusive cognoscit,cui eas Summus Pontifex in singulis casibus commiserit.IV. § 1. In ceteris causis nullitatis matrimonii competens est ra) Tribunal loci in quo matrimonium celebratum est, velb) Tribunal loci in quo pars conventa commorationem non precariamhabeat, quae ex aliquo ecclesiastico documento vel alio legitimomodo probari possit, velc) Tribunal loci in quo de facto colligendae sint pleraeque depositionesseu probationes, dummodo accedat consensus tum Ordinariiloci commorationis habitualis partis conventae, tum Ordinarii loci etpraesidis Tribunalis aditi.:§ 2. Si casus accidat de quo in praecedenti § 1, c), Tribunal, antequamcausam admittat, exquirat a parte conventa, num quid excipiendumhabeat contra forum aditum a parte actrice.§ 3. Mutatis substantialiter circumstantiis aut locorum aut personarumde quibus in § 1, instantia ante conclusionem in causa potesttransferri in casibus particularibus de uno ad aliud Tribunal aequecompetens, si accedat consensus partium et utriusque Tribunalis.DE CONSTITUTIONE TRIBUNALIUMV. § 1. Si in Tribunali primi et secundi gradus collegium triumiudicum clericorum efformari nequeat, Patriarcha vel ArchiepiscopusMaior audita Synodo permanenti, facultate instruitur permittendi inpraedictis gradibus constitutionem collegii ex duobus clericis et unoviro laico ; extra patriarchatus vel archiepiscopatus, eadem facultate


Acta Pauli Pp. VI 579gaudet Metropolita auditis duobus, ordine praecedentiae, prioribusprovinciae episcopis ; in aliis casibus recurratur ad Sedem Apostolicam.§ 2. In primo gradu, cum nec per aggregationem viri laici collegiumde quo in § 1 efformari possit, singulis in casibus causae nullitatismatrimonii clerico tamquam iudici unico per easdem auctoritates eteodem modo ac in § 1 demandari possunt. Qui iudex procedere debetiuxta canones 227-452 et 468-500 Litt. Apost. « Sollicitudinem Nostram», et, ubi fieri possit, assessorem et auditorem in iudicio sibiasciscat.VI. Ad munus assessoris et auditoris in Tribunalibus cuiusvisgradus viri laici possunt vocari ; munus autem notarii sive viri sivemulieres suscipere possunt.VII. Laici ad huiusmodi munera assumendi fulgeant catholica fideet bonis moribus ac simul iuris canonici scientia. Cum autem agiturde munere iudicis viro laico conferendo, de quo in n. V, § 1, ii praeferanturqui etiam consuetudinem fori habeant.DE APPELLATIONIBUSVIII. § 1. A prima sententia, matrimonii nullitatem declarante,vinculi defensor ad superius Tribunal provocare tenetur intra legitimumtempus : quod si facere neglegat, auctoritate praesidis vel iudicisunici compellendus est.§ 2. Apud Tribunal secundae instantiae vinculi defensor suas animadversionesexhibeat ut dicat utrum contra decisionem latam in primogradu aliquid opponendum habeat necne. Contra quas animadversionescollegium, si opportunum censuerit, partium earumve patronorumanimadversiones exquirat.§ 3. Visa sententia et perpensis animadversionibus defensoris vinculinecnon, si exquisitae et datae fuerint, partium earumve patronorum,collegium suo decreto vel decisionem primi gradus ratam habet, velad ordinarium examen secundi gradus causam admittit. In priorecasu, nemine recurrente, ius est coniugibus, qui alioquin non impediantur,decem diebus a decreti publicatione elapsis, novas nuptiascontrahere.


580 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIX. § 1. Adversus decretum collegii, sententiam primi gradus ratamhabens, defensor vinculi vel pars, quae se gravatam putet, ius habentrecurrendi, intra decem dies a die publicationis decreti, ad superiusTribunal, sed tantummodo prolatis novis et gravibus argumentis,quae tamen praesto sint. Huiusmodi argumenta debent exhiberi Tribunalitertii gradus intra mensem ab interposito recursu.§ 2. Defensor vinculi tertii gradus, audito praeside Tribunalis,potest a recursu recedere ; quo in casu Tribunal declarat litem finitam.Si autem pars recurrat, Tribunal, perpensis argumentis allatis, intramensem ab interposito recursu vel recursum reicit per decretum, velcausam admittit ad ordinarium tertii gradus examen.DE REGULIS IN CASIBUS SPECIALIBUSX. Cum ex certo et authentico documento, quod nulli contradictionivel exceptioni obnoxium sit, constiterit de exsistentia impedimentidirimentis, simulque pari certitudine, ex certo et authentico documentovel etiam alio legitimo modo habita, patuerit dispensationemsuper his impedimentis datam non esse, hisce in casibus, praetermississollemnitatibus in iure recensitis, poterit Hierarcha citatis partibuset interveniente defensore vinculi, matrimonii nullitatem declarare.XI. Item sub iisdem clausulis et eodem modo de quibus in n. X,Hierarcha matrimonii nullitatem declarare tunc etiam poterit, cumcausa, instituta est ex defectu formae canonicae vel ex defectu validimandati procuratoris.XII. Adversus hanc declarationem defensor vinculi, si prudenterexistimaverit impedimenta aut defectus, de quibus in nn. X et XI, nonesse certa aut dispensationem super eisdem probabiliter intercessisse,provocare tenetur ad iudicem secundae instantiae, ad quem acta transmittendasunt, quique scripto monendus est agi de casu speciali.XIII. Iudex alterius instantiae, cum solo interventu defensoris vinculi,decernet eodem modo, de quo in n. X, utrum sententia sit confirmanda,an potius procedendum in causa sit ad ordinarium tramitem iuris :quo in casu eam remittit ad Tribunal primae instantiae.


Acta Pauli Pp. VI 581NORMAE TEMPORARIAE1. Die quo praesentes Litterae Apostolicae vigere incipient, causamatrimonialis, quae, post primam sententiam matrimonii nullitatemdeclarantem, apud superius Tribunal ex appellatione legitima prosequitur,interim suspendatur.2. Vinculi defensor Tribunalis secundae instantiae animadversionessuas exhibeat super omnia, quae sive decisionem latam in primogradu respiciunt, sive actis in altero gradu eo usque expletis continentur,ut dicat utrum contra decisionem latam in primo gradu aliquidopponendum habeat necne. Contra quas animadversiones collegium,si opportunum censuerit, partium earumve patronorum animadversionesexquirat.3. Perpensis animadversionibus defensoris vinculi necnon, si exquisitaeet datae fuerint, partium earumve patronorum et visa sententiaprimi gradus, collegium suo decreto vel decisionem primi gradusratam habet, vel causam in ordinario examine secundi gradus prosequendamesse decernit. In priore casu, nemine recurrente, ius estconiugibus, qui alioquin non impediantur, decem diebus a decreti publicationeelapsis, novas contrahendi nuptias. In altero vero casuinstantia prosequenda erit usque ad definitivam sententiam.Supra statutae normae valebunt donec disciplina canonica orientalisiuxta Decreta et ad mentem Concilii Oecumenici Vaticani IIorganice recognoscatur.Quae igitur a Nobis hisce Litteris motu proprio datis decreta sunt,ea omnia rata ac firma esse volumus, contrariis quibuscumque, etiamspecialissima mentione dignis, minime obstantibus.Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die 8 mensis Septembris,in festo Nativitatis B. Mariae Virginis, anno 1973, Pontificatus Nostriundecimo.PAULUS PP. VI


582 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeCONSTITUTIONES <strong>APOSTOLICAE</strong>IMANGOCIENSISPraefectura Apostolica Arcis Iohnstonensis ad gradum dioecesis attollitur,nomine « Mangociensis ».PAULUSSERVUSEPISCOPUSSERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMCum Nostrum apostolicum sit munus, in quod summo studio summaqueanimi contentione incumbimus, Ecclesiae catholicae prolationiad ultimas terrae regiones consulere, iisque favere inceptis, quae adevangelicam Christi legem cunctis gentibus noscendam aptius conducant,Sacrae Congregationis pro Gentium Evangelizatione sententiaeaccedendum esse censuimus : ea enim, post auditum Venerabilem FratremLucianum Angeloni, Archiepiscopum titulo Vibonensem et inMalawi Apostolicum Pro-Nuntium, statuit ut praefectura apostolicaArcis Iohnstonensis in dioecesibus annumeraretur. Nos igitur, aestimantesid nonnisi maxima cum catholicarum rerum utilitate fieriitemque in laudem cedere sacri Evangelii praeconibus operose ibilaborantibus, suprema Nostra potestate ea quae sequuntur decernimusac iubemus. Praefecturam apostolicam Arcis Iohnstonensis addignitatem dioecesis evehimus, Mangociensis ab urbe principe appellandae,quam metropolitanae Sedi Blantyrensi suffraganeam facimus.Decernimus praeterea ut Sacrae Congregationi pro GentiumEvangelizatione pergat esse obnoxia ; ut episcopalis sedes in urbe Mangochisit episcopalisque magisterii cathedra in templo Sancti Augustini,ibidem exstante; ut denique, pro Canonicorum collegio, consultoresdioecesani deligantur, Episcopo consilio et auxilio iuvaturi. Ceteraad normas iuris communis temperentur. Haec denique quae praescripsimusad effectum adducat Venerabilis Frater Lucianus Angeloni,quem diximus, vel ab eo delegatus sacerdos. Qui vero negotiumperfecerit, congrua documenta ad Sacram Congregationem pro GentiumEvangelizatione mittat, de more signata sigilloque impressa.


Acta Pauli Pp. VI 583Has autem Litteras sive nunc sive in posterum ratas esse volumus,contrariis nihil obstantibus.Datum Romae, apud S. Petrum, die decimo septimo mensis Septembris,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri undecimo.IOANNES Card. VILLOTSecretarius StatusAGNELLUS Card. RossiS. Congr. pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide PraefectusEduardus MartínezAdsessorIosephus Del Ton, Proton. Apost.Iosephus Massimi, Proton. Apost.Loco © PlumbiIn Secret. Status tab., n. 2J/8946.IIMINNAËNSISPraefectura Apostolica Minnaënsis ad gradum dioecesis evehitur iisdemnomine et finibus.PAULUSEPISCOPUSSERVUS SERVORUM DEIAD PERPETUAM REI MEMORIAMProphetiae de regno caelorum, quibus Christus, Dei Filius, providitut illud, quasi granum sinapis, quod in immensum creverit, receptaculumomnibus hominibus esset futurum (cfr. Matth. 13, 31 sqq.), autetiam, ad fermenti similitudinem (cfr. ib. 33), totam hominum massamsua virtute pervaderet, quam apte Ecclesiae sanctae incrementa adumbrarevidentur, quae humilibus quidem initiis iam per totum orbemterrarum divina largiente gratia diffusa est. Cui sane fidei nostraeprogressioni, semper intentis, visum est Nobis bene fieri, si PraefecturamApostolicam Minnaènsem, in qua christiana res prospere procederet,in dioecesis formam redigeremus : per hoc enim sacris Christipraeconibus ibidem allaborantibus digna laus tribuetur, et animusad novos labores addetur, et christiana fides ibi loci, spes est, adole-


584 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialescet. Qua re, audito Venerabili Fratre Amelio Poggi, Archiepiscopotitulo Cercinitano eodemque in Africa Media et Occidentali ApostolicoDelegato, de sententia Sacrae Congregationis pro Gentium Evangelizatione,Apostolica Nostra potestate, haec statuimus atque iubemus.Apostolicam Praefecturam Minnasnsem in Nigeria, ad gradum etdignitatem dioecesis tollimus, eodem nomine iisdemque finibus, quamprofecto Kadunaënsi metropolitanae Sedi suffraganeam facimus, atqueiurisdictioni Sacrae Congregationis Pro Gentium Evangelizatione obnoxiam.Eius urbs caput Minna erit, cathedra in templo S. MichaelisArchangeli collocata, in eadem urbe. Ad Canonicorum Collegium quodattinet constituendum, si ad praesens id fieri nequeat, Consultoresdioecesani condantur, qui Episcopum consilio et opera iuvent. Cetera,electio Vicarii Capitularis, Sede vacante, iure cleri atque populi, similia,iure Canonico temperentur. Has vero Litteras Nostras Venerabilis FraterAmelius Poggi ad exitum deducat, vel quem ipse legaverit, factisad id necessariis facultatibus. Re vero acta, documenta exarentur,atque sinceris exemplis ad Sacram Congregationem pro Gentium Evangelizationecito mittantur.Has vero Litteras sive nunc sive in posterum ratas esse volumus,contrariis nihil obstantibus.Datum Romae, apud S. Petrum, die decimo septimo mensis Septembris,anno Domini millesimo nongentesimo septuagesimo tertio, PontificatusNostri undecimo.IOANNES Card. VILLOTSecretarius StatusAGNELLUS Card. RossiS. Congr. pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide PraefectusEduardus MartínezAdsessor© Iosephus Rossi, Ep. tit. Palmyren., Proton. Apost.Loco Cß PlumbiIosephus Massimi, Proton. Apost.In Secret. Status tab., n. 243886.


Acta Pauli Pp. VI 585LITTERAE <strong>APOSTOLICAE</strong>Templum B. M. V. in pago Sejny, in dioecesi Lomzensi, ad dignitatemBasilicae Minoris evehitur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Suave Beatae Mariae Virginismysterium, quo Christi Mater, concepto castissime aeterni Patris Filio,instinctu Spiritus Sancti Elisabeth cognatam suam adiit in montanaRedemptoris gratiam allatura, tum in se est miraculo, ob prodigiaquae utriusque matris sanctitatem produnt, tum etiam beatissimaeillius humilisque Virginis caritatem ostendit, qua nulla maior est autvivacior in mortalibus. Quae sane causa est, cur iam a primaevaeEcclesiae temporibus Christi asseclae, sanctissimae atque communisMatris quasi progenies, ea quae in beata visitatione gesta sunt, etcoluerint summa pietate et monumentis omne genus honoraverint.Quam ob rem, cum venerabilis Frater Nicolaus Sasinowski, EpiscopusLomzensis, suo atque cleri populique suae circumscriptionis nomineid prece a Nobis petierit, ut templum paroeciale situm in pagoSejny, in sua dioecesi, atque Beatae Mariae titulo Visitationis adhonorem et dignitatem Basilicae Minoris eveheretur, Nos, re, qua opusesset consideratione reputata, tam egregio Antistiti ac nobili populoannuendum esse arbitrati sumus. Sacra enim illa aedes non solum estantiqua religione insignis, et arte, et Sanctorum memoriis, sed estetiam spectatae pietatis fons et opportunum alendae fidei subsidium.Quae cum ita sint, probatis quae Sacra Congregatio pro Cultu Divinostatuerit esse facienda, Apostolica Nostra auctoritate aequo animopetitis concedimus, atque idcirco templum B. M. V. a Visitatione,cuius mentionem fecimus, titulo ac dignitate Basilicae Minoris honestamus,factis iuribus atque concessionibus quae per decretum « Detitulo Basilicae Minoris », die sexto interpositum, anno MDCCCCLXVIII,describuntur, salvis iis quae ibi iubentur. Ceterum, hae Litterae Nostraeratae erunt sive nunc sive in posterum, contrariis nihil impedientibus.Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die xxvimensis Septembris, anno MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri undecimo.Loco jji SigilliIn Secret. Status tab., n. 242511.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius Status


586 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeEPISTULAEIAd E.mum P. D. Alfredum S. R. E. Cardinalem Bengsch, BerolinensemEpiscopum, duobus saeculis expletis a consecratione cathedralis ecclesiae,S. Hedvigi sacrae.Berolinensis dioecesis, cui sollerter praeesse cognoscens, merito deecclesia cathedrali, sanctae Hedvigi sacra, gloriatur, a cuius consecrationemox duo saecula explebuntur ; cuius memoriae causa sollemnia,te praeeunte, ibi agentur. Quod templum, opere nobile, cunabulorumloco habetur, siquidem, eo exstructa, communitas catholica, ista inurbe degens, paroecialia iura est olim adepta. Crescente vero fideliumnumero, anno MCMXXX dioecesis Berolinensis est condita ideoque idemtemplum ecclesiae cathedralis donatum honore.Verumtamen anno MCMXLIII, dum per totum fere orbem terrarumbellum desaeviebat, hoc vitae catholicae veluti centrum misere disiectumest ac paene eversum. Postquam ab armis discessum est, amor,mortem superans, restituit, quod deletum erat, et fecit, ut ex ruinis,quas humana discordia acervaverat, domus orationis et pacis resurgeret.In his ergo sollemnibus dilecti Nobis filii istius dioecesis habent,cur magnitudinem doni fidei, cuius haec princeps ecclesia est quasivisibilis sedes, altius considerent, in animis penitius imprimant, invitae usum transferre diligentius studeant. Unusquisque enim impellitur,ut hoc modo ipse veluti templum Dei evadat; de qua re sanctusAugustinus, populum die dedicationis ecclesiae allocutus, his monuitverbis : « Quod igitur hic factum corporaliter videmus in parietibus,spiritaliter fiat in mentibus ; et quod hic perfectum cernimus in lapidibuset lignis, hoc aedificante Dei gratia, perficiatur in corporibusvestris x». 1Praeterea haec aula Dei, circa quam tota dioecesis Berolinensisquodammodo congregatur, hac oblata occasione efficit, ut Ecclesiaparticularis, cuius momentum Concilium Vaticanum Secundum in suaposuit luce, mentibus vivacius obversetur. Est ergo cunctis annitendum,ut haec vigeat et sic in ea quasi praesentem esse sentiatur ipsamEcclesiam unam, sanctam, catholicam.1Sermo 336; PL 38, 1475.


Acta Pauli Pp. VI 587Istud denique templum cogitationem ac desiderium ingerit beatissimaeillius sedis caelestis, ubi ii, qui per huius vitae tempus fideliterfortiterque in christiano agone certaverunt, praemio fruuntur sempiternoet inenarrabili. Ad hanc


588 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeCum de Hiroshimaënsi calamitate recogitamus, mentem subit optatissimumbonum pacis, cui in ista urbe egregium monumentum estpositum. Quamvis paci multae parentur insidiae, non levia eam circumsaepiantimpedimenta, immo gravia ei impendeant pericula, tamenpro apostolico munere Nostro non desinimus eam extollere, eam suadereatque, quibus viribus possumus, provehere.Recte autem studium pacis cum iis, ad quae praedictus Annussacer spectat, congruit : etenim ad veram pacem consequendam interhomines singulos et gentes, opus est imprimis « metanoia » et renovationespirituali, secundum illud Apostoli: «edocti estis... deponerevos secundum pristinam conversationem veterem hominem ... renovariautem spiritu mentis vestrae et induere novum hominem, qui secundumDeum creatus est in iustitia et sanctitate veritatis »- 1Dilecti Nobis filii istius dioecesis Hiroshimaënsis, huius memoriaerecolendae fausta oblata occasione, sine dubio preces geminabunt, utverae pacis veluti aurora, Dei munere hominumque bona voluntatepraeditorum cooperante diligentia, tandem exsurgat.Vota denique facimus, ut eadem portio Dominici gregis laetis foveaturincrementis magisque in dies spiritualibus viribus polleat.Quae omnia confirmet Apostolica Benedictio, quam tibi, VenerabilisFrater, clero ac fidelibus, curae tuae commissis, amanti animo impertimus.Ex Aedibus Vaticanis, die xv mensis Octobris, anno MCMLXXIII,Pontificatus Nostri undecimo.PAULUS PP. VIIIIAd E.mum P. D. Carolum S. R. E. Cardinalem Gonfalonieri quem MissumExtraordinarium eligit, ut celebritatibus praesideat ob inaugurandas aedes« Altioris Centri studiis pastoralibus exercendis ».Merito laetatur Archidioecesis Mediolanensis, Nobis sane carissima,de restitutis aedibus, quae Seminarii Maximi sedes erant, donec hoc,anno MCMXXX, in novum et amplissimum aedificium, in loco Venegonopositum, transferretur. Vetustum illud Seminarium non uno nomineest venerandum : etenim Sanctus Carolus Borromaeus, delibe-1Eph. 4, 21-24.


Acta Pauli Pp. VI 589rationes Concilii Tridentini ad effectum adducens, id condidit, ut institutioniiuvenis cleri recte salubriterque consuleret et sic bonum spiritualefidelium sibi commissorum promoveret. Ipse et venustam porticumquadrilateram erexit, Fridericus autem Cardinalis Borromaeus,eius in munere successor, portam, egregie confectam, adiunxit.Sed tempus, quo labente consumi solet quidquid est ab hominibusfactum, aliaeque causae, praesertim calamitas belli, quod ante paucadecennia per orbem terrarum desaeviit, effecerunt, ut istae aedes usui,quem Sanctus conditor statuerat, non amplius aptae essent, immo dilaberenturatque fatiscerent.Cum nosmet ipsi Ecclesiam Ambrosianam regeremus, in animuminduximus tam praeclarum aedificium ad pristinum revocare splendorem; verumtamen, ad beati Petri sedem evectis non datum est Nobiseiusmodi exsequi opus. Quod quidem, magno cum gaudio Nostro, IoannesCardinalis Colombo, Archiepiscopus Mediolanensis, cui, hac etiamoblata occasione, fraternam dilectionem Nostram testamur, non parvolabore, modo praecellenti perfecit. Splendet ergo nunc iterum hocmonumentum estque iis rebus omnibus instructum, quae horum temporumcondicionibus postulantur.Usus autem, cui refecta haec domus destinatur, non ita alienus estab illo, quem Sanctus Carolus olim constituerat : etenim sedes est« Altioris Centri studiis pastoralibus exercendis » ; quod quidem complectiturInstitutum Pastorale regionis Langobardicae pro sacrorumadministris, religiosis, laicis, et alia duo Instituta, alterum, in quoaltiore ratione scientiae religiosae tradantur, alterum pro Educatoribus.Vota igitur facimus, ut hoc pastoralium studiorum domicilium,novis Ecclesiae necessitatibus patens simulque sanae traditionis catholicaeutilitates servans, quasi fons evadat, unde plurima bona in ArchidioecesimMediolanensem et etiam extra eius fines emanent.Volentes autem sollemnibus, quae proxime ob inaugurandum hocopus fient, amanti quidem animo sed etiam per Ecclesiae Cardinalem,Nostram personam gerentem, interesse, te, Venerabilis Frater Noster,Missum Extraordinarium Nostrum eligimus et renuntiamus, munustibi mandantes festae celebritati statutae nomine Nostro praesidendi,nec dubitamus, quin pro mentis dotibus, quibus ornaris, et pro pastoralistudio, quo praeditus esse cognoscens, creditum officium sis frugifereimpleturus.Peculiari modo te rogamus, ut Archidioecesi Mediolanensi, cuiussuavis apud Nos viget memoria, salutem nunties Nostram, amorem


590 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialedeclares sincerum, quo eam prosequi non desinimus, ac spem enuntiesfore, ut restitutae aedes istae quasi signum evadant illius renovationisspiritualis, quae indicto Sacro Anno est ut finis proposita.Tibi demum, Venerabilis Prater Noster, Ioanni Cardinali Colombo,quem supra memoravimus, Praesulibus, Magistratibus, sacerdotibus,fidelibus, qui praedicta sollemnia participabunt, Benedictionem Apostolicam,superni auxilii auspicem Nostraeque benevolentiae testem,libenter impertimus.Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die xxvn mensis Octobris,anno MCMLXXIII, Pontificatus Nostri undecimo.PAULUS PP. VIALLOCUTIONESIIis qui interfuerunt Coetui e tota Europa Romae habito de pastorali Migratorumcura. *Monsieur le Cardinal,Chers Frères dans VEpiscopat, Chers Fils,Votre visite et les paroles qui viennent d'être prononcées Nous remplissentde gravité et d'espérance. A travers vos personnes, Nous rejoignonsla foule immense des migrants. Ne parle-t-on pas d'environdouze millions pour la seule Europe occidentale? Et si les travailleursmanuels constituent la grande majorité, Nous ne saurions oubliertous les réfugiés pour raisons politiques ou religieuses, les étudiants,les techniciens, le personnel des organismes internationaux. Mais votreprésence témoigne aussi du travail accompli dans vos pays respectifspar tant d'équipes nationales, régionales, diocésaines ou autres, auservice des populations déracinées. Nous mesurons combien ce travailest délicat, obscur, souvent incompris. Nous espérons avec vous quece Congrès de Rome fera encore avancer, de manière audacieuse etréaliste, la pastorale de l'Emigration. Nous n'avons pas besoin demultiplier, dans cet entretien, les références aux documents qui demeurentla charte d'une authentique présence d'Eglise au monde des* Die 17 mensis octobris a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 591migrants. Vous avez médité, commenté, diffusé « Pastoralis MigratorumCura », (( Apostolicae Caritatis », « Populorum Progressio »,« Octogésima Adveniens ». C'est une étape nécessaire, et Nous vousen félicitons. Elle appelle des réalisations concrètes, que Nous vousinvitons à poursuivre et que Nous voudrions stimuler de toutes nosforces.C'est un fait : dans les pays d'Europe les plus industrialisés, lamigration des travailleurs a pris des proportions gigantesques. Teld'entre eux n'a-t-il pas jusqu'à 28 pour cent d'immigrés dans sa populationouvrière? Cette situation crée de tels problèmes que certainsse posent la question : ne vaudrait-il pas mieux exporter des usinesplutôt que d'importer des hommes? Encore faudrait-il que de tellesimplantations aient le souci constant d'une réelle promotion des travailleursdu lieu. En tous cas, les conditions du phénomène migratoireactuel, qui se prolongera sans doute demain sous une forme ou sousune autre, demandent une réforme. Si les Eglises locales n'ont pas àse substituer aux gouvernements en place, qui ont leur propre responsabilitéface à cette sorte de nomadisme moderne, elles ont une partspécifique à apporter à la solution des graves problèmes qu'il ne cessed'engendrer. Sans renoncer à leur personnalité propre, ces Egliseslocales sont appelées à vivre de plus en plus leur vocation universelle.Nous aimerions que la réflexion sur la signification de la migration,et plus largement de la mobilité, soit approfondie et nourrisse davantagel'action pastorale de l'Eglise contemporaine.Nous encourageons d'abord les Eglises affectées par l'exode deleurs populations, à développer, rajeunir, créer si besoin est, des servicespastoraux de préparation et d'accompagnement des travailleurset de leurs familles. Il existe parfois des disproportions surprenantesentre les chiffres donnés pour telle ou telle ethnie et les chiffres demissionnaires, laïcs, religieuses, consacrés à leur évangélisation. Lesdiocèses d'origine n'ont-ils pas à réviser encore l'emploi de leurseffectifs apostoliques et de leurs ressources matérielles pour les dirigervers les points stratégiques, avant qu'il ne soit trop tard? A la mobilitécontemporaine doit répondre la mobilité pastorale de l'Eglise.D'autre part, Nous invitons de nouveau les Eglises d'accueil àcoopérer humblement et loyalement aux divers besoins pastoraux desimmigrés. Un travail, souvent admirable, est réalisé. Bien des ouvriersévangéliques cependant pourraient être appelés, préparés et envoyésà ces nouvelles moissons. Le premier accueil et les premiers temps


592 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialed'accompagnement sont tellement importants pour l'insertion, momentanéeou définitive, des groupes ethniques ! Il demeure très difficileaux habitants des pays qui s'estiment évolués de se faire pauvres avecles pauvres, d'apprendre à les regarder, à les écouter, à recevoir d'eux.C'est pourtant cette attitude fondamentale qui permettra aux personneset aux communautés migrantes d'être elles-mêmes, de s'exprimer, decomprendre leurs problèmes d'insertion, de prendre confiance en ellesmêmespour les résoudre progressivement. Les méthodes purementdirectives ou démagogiques sont à proscrire définitivement. Nous lançonsaussi un appel tout spécial aux responsables spirituels des diversesethnies et au clergé local pour qu'ils collaborent davantage. Cetteunité des pasteurs est absolument indispensable à l'unité de chaquecommunauté migrante et des communautés entre elles.Nous espérons toujours que cette solidarité, sainement éduquée,hâtera, pour sa part, la venue d'un véritable statut des travailleursmigrants. Ce statut, pouvant connaître des variantes d'une nation àl'autre, garantirait les droits des migrants au respect de leur personnalitépropre, à la sécurité du travail, à la formation professionnelle,à la vie en famille, à la scolarisation adaptée des enfants, à la prévoyancesociale, à la liberté d'expression et d'association. Comme onl'a dit justement : les pays industrialisés appellent ou acceptent unemain-d'œuvre à bon marché, mais ce sont des hommes qu'ils reçoivent,des hommes qui ont une tête et un coeur. N'oublions pas que le Christs'est identifié à l'étranger : « J'étais un étranger, et vous m'avezaccueilli »- 1Toute cette coopération à l'authentique développement des migrantsest dans la droit ligne de l'Evangile de justice et de paix. Mais Nousnous empressons d'ajouter que les hommes ont également besoin devie spirituelle. D'ailleurs les immigrés sont presque tous porteurs devaleurs religieuses. Critiquer trop rapidement ou ignorer systématiquementce donné religieux, sous prétexte qu'il n'est pas suffisammentvécu, est un manquement grave au respect et à la confiance; qui plusest : la porte ouverte à l'indifférentisme ou à la déchristianisation.Nous supplions instamment tous les responsables de la vie religieusedes migrants de faire converger avec beaucoup de patience les coutumesreligieuses traditionnelles et les engagements qui expriment unefoi vivante. Il s'agit, en somme, d'aider les migrants à mûrir leur1Mt. 25, 35.


Acta Pauli Pp. VI 593propre foi. Si les Eglises de départ et les Eglises d'accueil intensifientleur dialogue loyal et confiant, mettent davantage en commun leursressources humaines et matérielles, nous verrons encore la Lumièredu Seigneur briller au dessus des Nations.Ensemble, chers Frères et chers Fils, gardons la sérénité et l'espérance.A travers le phénomène migratoire, très préoccupant certes,ne peut-on pas dire que Dieu nous invite à abattre les barrières duracisme, à faire éclater les égoïsmes économiques et politiques? Lescommunautés chrétiennes qui craignent de perdre leur homogénéiténe devraient-elles pas voir dans la migration un appel pressant àédifier de vraies communautés, plus mûres et plus œcuméniques, où lareconnaissance de l'autre, le partage avec l'autre devienne la règlede vie? A de telles relations, ne pourrait-on pas proposer comme idéalles paroles si brèves et si denses de l'Evangile de l'Apôtre Jean, destinéesd'abord à caractériser la communion du Père et du Fils, dansl'Esprit : (( Tout ce qui est à moi est à toi, et tout ce qui est à toi està moi »? 2Voilà ce que nous avons eu grande joie à partager avec vous. Etc'est dans ces sentiments que Nous vous accordons, ainsi qu'à l'immensefamille des migrants si présente à notre cœur, la BénédictionApostolique.IIAd Excellentissimum Virum Paulum Tremblay, Canadensis Nationis liberiscum mandatis Legatum, qui Summo Pontifici Litteras tradidit legationisfidem facientes. *Monsieur V Ambassadeur,Nous remercions vivement Votre Excellence des paroles généreusesqu'Elle vient de Nous adresser au moment où Elle prend officiellementses fonctions d'Ambassadeur auprès du Saint-Siège,Nous agréons avec plaisir les vœux que vous formez pour notrePontificat, en votre nom comme au nom du Gouvernement fédéral etdu Peuple canadien. Veuillez être auprès d'eux l'interprète de notregratitude et des souhaits fervents qui surgissent, dans notre cœur et2Jn. 17, 10.* Die 20 mensis octobris a. 1973.38 - A. A. S.


594 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialenotre prière, pour le bonheur, la prospérité et le rayonnement de cegrand pays du Commonwealth.En des termes qui ont retenu toute notre attention, Votre Excellencea eu la bonté d'évoquer quelques lignes de force de notre actionsur la scène internationale. Ces objectifs doivent d'ailleurs rejoindreceux de tout peuple civilisé, à plus forte raison de ceux dont la traditionchrétienne désigne en tout homme un frère. Et Nous savonsque le Canada apporte volontiers son concours aux initiatives généreusesde paix et de développement, à travers le monde.Comment ne pas œuvrer en effet pour un désarmement progressifet contrôlé, quand l'humanité reste sous la menace d'une accumulationdes engins les plus meurtriers? Comment ne pas tenter d'empêcherles peuples de recourir à la violence pour des différends que des tractationspacifiques devraient toujours régler, selon la raison et la justice,sans verser le sang, sans accumuler les ruines, sans augmenter le gaspillage?Mais il faut aller plus loin, envisager les causes profondesde beaucoup de conflits et de tensions au sein de la grande famillehumaine : la violation de droits fondamentaux, le mépris de certainesminorités, le sort immérité dans lequel on maintient des pays dontle développement est difficile. Le climat général de sécurité ne peuts'établir sans le souci constant d'une plus grande justice pour tous :il appartient à chacun de la promouvoir, tout en renforçant le créditet l'efficacité d'une autorité publique internationale.Sur ce chemin, le Saint-Siège, au nom de l'Eglise catholique toutentière, met l'accent sur deux perspectives que Votre Excellence a trèsheureusement soulignées : le souci d'universalité qui, au-dessus desparties et des blocs, cherche la juste place de chacun dans le concertdes nations ; et celui d'un humanisme plénier, selon lequel le développementéconomique et même culturel apparaît radicalement insuffisantsans le progrès social et l'épanouissement spirituel.Dans cette perspective, le Saint-Siège apprécie les efforts réalistesque poursuit le Canada pour faire face aux problèmes de notre époque: intégration sociale de toutes les populations jointe au respectde leur particularité; équitable participation aux responsabilités dubien commun de l'ensemble et aux bienfaits du progrès; souci desmoins favorisés; recherche de la qualité de la vie et des relations humainesau-delà du bien-être matériel; éducation aux exigences de laliberté ; approfondissement des raisons de vivre et de l'espérance. N'estcepas en envisageant lucidement ces questions et en entreprenant cou-


Acta Pauli Pp. VI 595rageusement de les résoudre chez lui, qu'un pays se met en mesured'apporter son concours à leur solution internationale?L'Eglise catholique, pour sa part, veut y contribuer selon sa missionspirituelle, en alertant, en formant, en encourageant les consciences.Elle s'adresse d'abord à ses fidèles, mais étend volontiers son dialogueaux autres : chrétiens, croyants et hommes de bonne volonté.En cette occasion solennelle, Nous saluons avec une affection particulièrenos Frères et Fils de la communauté catholique du Canada :Nous apprécions leur volonté de s'enraciner toujours plus profondémentdans la foi, et suivons avec intérêt leur recherche pastorale.Nous exprimons aussi notre amitié à leurs compatriotes qui partagentleur foi chrétienne. Et Nous assurons de notre estime comme de notrecollaboration, tous ceux qui travaillent à promouvoir le bien plénierde leurs frères humains.Sur eux, sur tout le Peuple canadien et sur ses dirigeants, Nousimplorons les Bénédictions abondantes du Dieu Sauveur. Et pourvous-même, Monsieur l'Ambassadeur, Nous ajoutons les vœux cordiauxque nous formons pour votre nouvelle mission auprès du Saint-Siège.IIIIis qui interfuerunt annuo plenario Coetui habito a Pontificio Consilioinstrumentis Communicationis Socialis praeposito. *Messieurs les Cardinaux,Chers Frères et chers Fils,Aux travaux intenses, au programme déjà chargé de votre Congrégationplénière, vous avez voulu ajouter cette démarche filiale à laquelleNous sommes très sensible. Nous sommes heureux de cette occasionqui Nous est donnée de prendre un contact, à la fois simple et chaleureux,avec ceux qui ont une responsabilité de premier rang pour promouvoirles Communications sociales dans l'Eglise, et aussi pour aiderl'Eglise à remplir sa mission au regard du phénomène des mass mediadans le monde.Nous saluons d'abord les Cardinaux, Evêques et autres Membresde notre Commission pontificale, responsables des orientations de sontravail, avec son nouveau Président, Monseigneur André Deskur, et* Die 20 mensis octobris a. 1973.


596 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialel'équipe chargée d'assurer les tâches permanentes. Nous rencontronsavec plaisir les nombreux Consulteurs, que Nous avons appelés à collaboreravec eux, d'horizons très divers, ayant chacun son expérienceparticulière. Nous souhaitons une cordiale bienvenue aux Directeursdes Agences catholiques de Presse, dont le rôle est capital pour l'informationquotidienne du monde : et de même aux responsables des troisgrandes Organisations catholiques pour la presse, la radio et télévisionet le cinéma, à qui échoit un service d'Eglise qualifié, selon les normesde leurs statuts rénovés. Votre Assemblée, au grand complet et passablementrenouvelée, ne nous fait pas pour autant oublier le cher MonseigneurEdward Heston, rappelé à Dieu en pleine activité.A vous tous, Nous exprimons nos vœux cordiaux, nos encouragementsfervents. Et derrière vous, Nous évoquons tous ceux qui, auniveau diocésain, national, continental, ont compris l'importanceactuelle des mass media, et s'y emploient avec cœur et compétence.C'est de ces multiples centres nerveux que la Commission pontificaletire en grande partie sa vitalité. A elle, il revient d'assurer au moinstrois fonctions : celle de coordonner, de mettre en communicationl'essentiel des besoins et des expériences ; celle d'assurer une réflexionplus profonde; celle enfin de donner l'éveil, l'impulsion, le soutienqui sont nécessaires lorsque cette pastorale connaît de lourds handicaps.Les vingt-cinq années d'existence de la Commission pontificale vouspermettent d'envisager ce travail avec réalisme, avec dynamisme. Etle dixième anniversaire du Décret conciliaire (( Inter Mirifica » estun rappel opportun du vaste programme qui vous est confié.Nous avons suffisamment parlé, à maintes occasions, de la déontologiede la presse, de la radio, de la télévision, du cinéma, du spectacle,de la publicité, pour ne pas y revenir ce matin, d'autant plus qu'ils'agit là de secteurs spécialisés qui méritent chacun une considérationparticulière. De façon globale, Nous vous rappelons seulement ce triplerôle qu'il faut assurer au cœur de l'Eglise et auquel les Communicationssociales doivent largement coopérer : communion fraternelle,service de la vérité, témoignage de l'Evangile.Oui, n'oublions jamais les premiers mots de l'Instruction pastoralequi est comme votre charte: ((Communion et progrès». Les massmedia doivent permettre aux hommes d'approfondir leurs relations,de se mieux découvrir et respecter, de se communiquer les richessesde leur esprit et de leur cœur, d'entrer dans un dialogue vrai et fécond.Comme Nous le souhaitons pour l'ensemble de la société ! Comme


Acta Pauli Pp. VI 597Nous le souhaitons d'abord pour l'Eglise elle-même au seuil de cetteAnnée Sainte de réconciliation à laquelle, Nous l'espérons bien, lesmoyens de Communication sociale sauront donner tout l'écho qu'ellemérite ! Beaucoup de langues se parlent dans l'Eglise : puissent-ellesêtre comme celles de la Pentecôte, des chemins de vie et d'unité, etnon pas comme celles de Babel !Les artisans des Communications sociales sont appelés à satisfairele droit à l'information. C'est un service magnifique, mais exigeant,car nos contemporains attendent à juste titre une information précise,honnête, cohérente, complète, comme le dit votre Instruction. 1Ce servicerencontre aujourd'hui les obstacles que vous savez, qui ne tiennentpas seulement à nos moyens limités, mais parfois aussi à des passionsqui colorent une présentation ou opèrent plus ou moins consciemmentun choix. Dans ce climat, les chrétiens devraient toujours être aupremier rang de ceux qui cherchent inlassablement tous les élémentsobjectifs de la vérité et qui les proposent avec respect, en les situantdans leur contexte.Enfin, avons-nous suffisamment saisi l'importance des mass mediapour le témoignage que l'Eglise a pour mission d'offrir au monde?Certes, le film, l'émission de radio ou de télévision, le journal ontchacun leur langage propre, dont il faut respecter l'originalité et lesrègles d'expression ; et l'ensemble de l'Eglise n'a sans doute pas encoresuffisamment étudié et mis en œuvre ces puissants moyens : nous ensommes souvent à une utilisation trop superficielle. Mais de toutefaçon les chrétiens ne doivent pas craindre d'y donner d'abord untémoignage explicite de leur propre foi, de leur idéal, de leur exigence,de leur espérance. Le thème du prochain Synode nous rappellel'urgence de cette évangélisation. Dans un monde qui cherche sa voieau milieu d'incertitudes ou d'ambiguïté, une parole forte et claireest attendue. Aux artisans des mass media, de saisir ces témoignagesen faveur du beau, du juste, du vrai.Et un mot, chers amis, vous Nous êtes étroitement associés dansnotre ministère de héraut de la Parole de Dieu, de témoin de la charitédu Christ. Le canal des Communications sociales constitue désormaisune voie nécessaire et féconde. Que l'Esprit Saint vous éclaire et vousfortifie dans cette œuvre capitale ! Avec notre affectueuse BénédictionApostolique.1N. 34.


598 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIVSodalibus e Congregatione Missionariorum Filiorum Immaculati CordisBeatae Mariae Virginis, qui generali Coetui religiosae suae communitatisinterfuerunt. *Amadísimos Misioneros Hijos del Inmaculado Corazón de María:Os expresamos nuestra viva complacencia por esta visita que noshacéis apenas culminadas las sesiones de vuestro Capítulo General.Auguramos que sea fecundo el trabajo que habéis realizado duranteestos días. Hacemos votos para que el abnegado servicio del SuperiorGeneral y de los demás miembros elegidos para formar parte de suConsejo, sea eficaz y saludable a los fines de vuestra Familia religiosa.No podemos pasar por alto una circunstancia, particularmenteiluminadora, que hace más atractivo este gozoso encuentro : ayerhemos celebrado la fiesta litúrgica de San Antonio María Claret.Vosotros mismos habéis manifestado con tal motivo el deseo de visitaral Sucesor de Pedro. Os agradecemos este gesto de adhesión, en elque descubrimos un testimonio de exquisita afinidad espiritual convuestro padre fundador. ¿Cómo no recordar ante sus hijos la entrañabledevoción que sentía hacia el Vicario de Cristo? Y ¿cómo no venerarsu memoria ante su elocuente y conmovedora profesión de fe de lainfalibilidad pontificia en el Concilio Vaticano I? Todo ello nos obligaa abriros confiadamente nuestro ánimo agradecido, para que lo sepáisen perfecta sintonía de sentimientos religiosos con el vuestro.Estamos seguro de que, durante estos días de retiro capitular, lapresencia protectora y orientadora de San Antonio María se ha hechomás intensa y exigente entre vosotros. Y nos place adivinar tambiénque a la hora de señalar las líneas de renovación habéis tenido comopunto fijo de referencia la fidelidad más genuina a los orígenes devuestro Instituto y a las enseñanzas sobre la vida de consagraciónque el Concilio Vaticano II propuso y Nos mismo repetidamentehemos inculcado. Permitidnos saborear con qué pureza de rasgos característicosse ofrecía a la contemplación de San Antonio María laimagen del claretiano. Lo leíamos ayer en el Oficio de Lectura : (( Yome digo a mí mismo : un Hijo del Inmaculado Corazón de María esun hombre que arde en caridad y que abrasa por donde pasa .... Nada* Die 25 mensis octobris a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 599le arredra; se goza en las privaciones, aborda los trabajos, se complaceen las calumnias y se alegra en los tormentos. No piensa sinocómo seguirá e imitará a Jesucristo, en trabajar, sufrir y en procurarsiempre y únicamente la mayor gloria de Dios y la salvación de lasalmas )).*Ved ahí, proyectado hacia vosotros, todo un programa de santidad,fundado en la renuncia valiente de sí mismo, fruto de su fecundavitalidad evangélica. Os señala claramente, con expresiones de netodinamismo paulino, el bien a que debe aspirar vuestra vida personaly comunitaria : el seguimiento y la imitación de Cristo a impulsosde una caridad siempre operante.Si a este programa de vida interior añadimos el culto particularísimoque os inculcó a la Virgen María, junto con la dedicación primordialal ministerio de la Palabra, tenemos el cuadro completo dela vocación a la espiritualidad claretiana. Esos mismos y no otrosfueron los móviles que dieron vida y sentido al incontenible celo misionerodel hijo de Sallent. Y no fue otro el sello de austeridad religiosaque se impuso a sí mismo para hacer su propio ministerio másfidedigno y más conforme a las exigencias de la llamada divina. Anunciarla Buena Nueva hasta gastarse en sacrificio por el bien de loshermanos, enseñar a los hombres el lenguaje siempre nuevo de lacaridad, caracterizaron su desbordante tarea de pastor como Arzobispode Santiago de Cuba.Podríamos decir muy bien de éí, como del Apóstol de las Gentes,que su fibra de (( heraldo y maestro en la fe y en la verdad » 2no sufriómengua alguna en medio de las dificultades. Al contrario, sus afanespastorales, su inquietud misionera hallaron modo de expresarse continuamenteen nuevas iniciativas ministeriales, dentro y fuera de lamadre patria, inspiradas y alimentadas por una conciencia de serviciofiel a la Iglesia.Amadísimos hijos : apreciad este vuestro patrimonio espiritual ;no escatiméis desvelos en cuidar sus raíces, si de veras queréis serun árbol siempre florido y joven, capaz de adaptarse al medio ambiente,a las exigencias cambiables de los tiempos, para seguir dandofrutos maduros a la Iglesia, como ha dado en el pasado y sigue dandoen la actualidad, a través de sus hijos más preclaros.12El celo, c. I, BAC 188 (1959), p. 777.Cfr. 1 Tim. 2, 7.


600 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficiateEn el Capítulo que acabáis de celebrar habeis podido convencerosde que sois portadores de unos valores que no envejecen, porque sonparte selecta de la herencia y de la vocación universal de la Iglesia.La misma comunidad cristiana os pide fidelidad y discreción, generosidady desprendimiento para aceptaros y reconoceros como signoviviente y solidario de sus aspiraciones humanas y espirituales.No queremos alargarnos más. Al confiaros estas reflexiones, queremosalentaros en vuestros anhelos de santidad con nuestras plegariasal Inmaculado Corazón de María para que, con la ayuda de su maternalintercesión, seáis ejemplares hijos de la Iglesia. Como confirmaciónde estos deseos y como testimonio de particular benevolencia impartimosde corazón a vosotros y a toda la Familia claretiana la BendiciónApostólica.VAd Excellentissimum Virum Vergilium Octavium Tevoedjre, DahomeyensisReipublicae cum auctoritate Legatum, Summo Pontifici Litteras commissimuneris testes tradentem. *Monsieur l'Ambassadeur,Par cette cérémonie officielle débute aujourd'hui votre mission deReprésentant du Dahomey auprès du Saint-Siège. Nos premières parolesseront pour vous souhaiter la bienvenue. Nous sommes heureux devous accueillir. Nous apprécions la conception que vous avez de votretâche, et vous assurons que vous rencontrerez ici l'écoute et la compréhensionindispensables à son bon accomplissement.Vous apportez avec vous les salutations de Monsieur le Présidentde la République et les vœux du Gouvernement du Dahomey. La courtoisiede ces hautes Autorités est pour Nous une raison supplémentaired'espérer un renforcement des liens unissant le Saint-Siège à votrepays. A ces rapports déjà confiants s'ajoute l'affection particulièreque Nous portons aux Dahoméens. Vous pourrez en témoigner auprèsde Son Excellence le Lieutenant-Colonel Mathieu Kerekou qui vousa mandaté, en lui transmettant l'expression de notre gratitude pourles souhaits dont vous êtes l'interprète.Votre aimable allocution, Monsieur l'Ambassadeur, s'attachait àrelever, parmi les efforts de l'Eglise catholique, ceux qui trouvaient* Die 8 mensis novembris a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 601selon vous le plus d'écho au Dahomey. Vous citiez notamment lesdiverses interventions que Nous avons cru devoir faire depuis le débutde notre Pontificat, en faveur du développement et de l'établissementprogressif d'une plus grande justice économique et sociale. Vous aveztouché là un thème qui Nous tient spécialement à cœur, car la possibilitéd'accroître ses biens, la façon de les répartir et de répartir responsabilitéset travail, ont une grave répercussion sur toute la viehumaine ; elles ne doivent pas devenir une source de discriminationsentre les peuples ni entre les classes sociales. En ce domaine, notremission évangélique Nous oblige à parler, à rappeler sans cesse auxdirigeants et même aux simples citoyens, chrétiens ou non, la clairvoyanceet la générosité qui font la grandeur d'une nation : d'unepart utiliser réellement pour le bonheur de l'ensemble de ses habitantstoutes les ressources dont elle dispose, et d'autre part établir unesorte de partage, mieux encore aider chaque Etat à se doter lui-mêmedes conditions de son propre essor. Nous affirmons aussi, devant lesmultiples tensions assombrissant l'horizon, qu'il est urgent de trouverdes solutions durables en cas de crise ouverte, dans le respect d'uneAutorité internationale, mais qu'il est préférable encore, et combienplus efficace, de rechercher les véritables causes de ces conflits, pouren juguler à temps les effets possibles. Et puisque l'occasion en estici donnée, Nous soutenons qu'au-delà de cette motivation simplementréaliste doit prendre corps peu à peu une autre conviction : tous leshommes sont frères ; ce que commande l'intérêt véritable acquiert encette maxime, si chère aux chrétiens, une force nouvelle.Nous avons relevé également dans vos propos l'hommage rendu àl'action bénéfique des missionnaires zélés et courageux, qui se donnentsans compter depuis de longues années au service du Dahomey et deses habitants. Nous sommes très sensible à ce témoignage de VotreExcellence. La semence évangélique a germé dans un terrain préparé.Aujourd'hui, si la collaboration de ces apôtres reste très utile, si leurgénérosité trouve abondamment à s'employer dans la poursuite denombreuses tâches éducatives, sociales et évangélisatrices, ainsi quedans la mise en valeur des richesses ancestrales de l'âme africaine,l'Eglise a pris un nouveau visage au Dahomey. Vous avez salué l'avènementd'un épiscopat et d'un clergé autochtones, prenant en chargeles communautés chrétiennes locales. Nous attachons également unegrande importance à l'épanouissement d'un laïcat conscient de sesdevoirs, et à l'éveil déjà sensible de vocations religieuses ou catéchis-


602 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialetiques. C'est le signe d'une Eglise vivante, où les divers ministèressont assumés de plus en plus par les habitants du pays. Ainsi se réalisel'un des objectifs primordiaux que s'est fixés notre Congrégation pourl'Evangélisation des Peuples, dont vous avez évoqué l'un des principauxresponsables en la personne de Monseigneur Bernardin Gantin.C'est dire que Nous envisageons avec confiance la vitalité religieusedes catholiques du Dahomey, et leur participation fructueuse à l'effortde tous leurs compatriotes pour le plus grand bien du pays.Laissez-Nous terminer, Monsieur l'Ambassadeur, en vous offrantnos vœux les plus fervents pour votre mission, et en appelant enabondance les bienfaits du Très-Haut sur votre personne, sur votrenoble pays et ses dirigeants. Que tous les Dahoméens, en ce jour, sesentent particulièrement chers à notre cœur ! Nous leur redisons, àtravers vous, notre estime et notre affection.<strong>ACTA</strong> SECRETARIAE STATUSRESCRIPTUM EX AUDIENTIADe opportunitate transferendi competentiam circa causas inconsummationismatrimonii ad unam tantum Sacram Congregationem.Exorta quaestione de opportunitate transferendi competentiamcirca causas inconsummationis matrimonii ad unamtantum Sacram Congregationem, E.mi Cardinales SS. Congregationibuspro Doctrina Fidei et pro Disciplina Sacramentorumpraepositi, Beatissimo Patri proposuerunt ut, ad mentem n. 56,§ 1 Constitutionis Apostolicae ((Regimini Ecclesiae Universae», in posterum Sacra Congregatio pro Disciplina Sacramentorumcognosceret etiam de causis inconsummationis, in quibusuna pars non est baptizata.SS.mus Dominus Noster Paulus Pp. VI, in Audientia infrascriptoCardinali Secretario Status concessa die XIV mensisIulii hoc anno, supra memoratum votum ratum habuit, adprobavitet publicari iussit.Ex Aedibus Vaticanis, die XV mensis Iulii, annoMCMLXXIII.I. Card. VILLOTa Secretis Status


Sacra Congregatio pro Episcopis 603<strong>ACTA</strong> SS. CONGREGATIONUMSACRA CONGREGATIO PRO EPISCOPISIPROVISIO ECCLESIARUMSanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis singulas quaesequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :die 2 Octobris 1973. — Cathedrali Ecclesiae Guairensi praefecit Exc.P. D. Franciscum de Guruceaga Iturriza, hactenus Episcopum Margaritensem.die 6 Octobris. — Titulari episcopali Ecclesiae a Vico AugustiRev.mum P tD. Iulium Salimei, e clero romano, quem deputavit DelegatumE.mi Cardinalis Vicarii Urbis ad officia et totius dioecesispastorales actiones coniunctim ordinanda.die 10 Octobris. — Titulari episcopali Ecclesiae Buxentinae R. P.Iosephum Mariam Márquez Bernal, sodalem Congregationis MissionariorumFiliorum Immaculati Cordis B. M. V., quem constituit PraelatumHumahuaeensem.— Titulari episcopali Ecclesiae Gaguaritanae R. P. Didacum GutiérrezPedraza, sodalem Ordinis S. Augustini, quem constituit PraelatumCafayatensem.— Titulari episcopali Ecclesiae Simitthensi Exc. P. D. AntoniumSahagún López, hactenus Episcopum Linarinum, quem deputavit AuxiliaremE.mi P. D. Iosephi S. R. E. Cardinalis Salazar López, ArchiepiscopiGuadalaiarensis.die 22 Octobris. — Titulari episcopali Ecclesiae Nobensi Rev. D.Eduardum Koaik, Vicarium episcopalem in archidioecesi S. SebastianiFluminis Ianuarii, quem deputavit Auxiliarem E.mi P. D. EugeniiCardinalis de Araújo Sales, Archiepiscopi S. Sebastiani FluminisIanuarii.die 3 Novembris. — Titulari episcopali Ecclesiae Illicitanae R. D.


604 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIosephum Freiré de Oliveira Neto, e dioecesi Mossorensi, quem deputavitAuxiliarem Exc.mi P. D. Gentilis Diniz Barreto, Episcopi Mossorensis.die IS Novembris. — Titulari episcopali Ecclesiae Thinisensi inNumidia R. D. Marium Revollo Bravo, vicarium episcopalem in archidioecesiBogotensi, quem deputavit Auxiliarem E.mi P. D. HannibalisS. R. E. Cardinalis Muñoz Duque, Archiepiscopi Bogotensis.IIIOANNOPOLITANAE A LACUBUSDECRETUMDe mutatione nominis curialis dioeceseosConstitutione Apostolica « Qui omnium christifidelium », diei 25martii 1972, dioecesis « Ioannopolitana a Lacubus » erecta fuit, cuiusprinceps civitas ubi cathedra Episcopi surgit commune loci sermone((San Juan de los Lagos» vel simpliciter «San Juan» appellatur.Quapropter Exc.mus P. D. Franciscus Xaverius Ñuño Guerrero, Archiepiscopus-EpiscopusIoannopolitanus a Lacubus, ab Apostolica Sedeexpostulavit ut in nomine de Curia claris verbis Sanctus Ioannes declararetur.His precibus libenter annuens Sacra Congregatio pro Episcopis,vigore specialium facultatum sibi a Summo Pontifice Paulo DivinaProvidentia Pp. VI tributarum, praesenti decreto statuit ut Ioannopolitanaa Lacubus dioecesis posthac « Sancti Ioannis a Lacubus » nominetur,idque novum sit nomen de Curia.Quibus super rebus praesens edit Decretum perinde valiturum acsi Apostolicae sub plumbo Litterae datae forent.Contrariis quibusvis minime obstantibus.Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis,die 25 mensis Septembris anno 1973.L. © S.SEBASTIANUS Card. BAGGIO, Praefectus© Ernestus Civardi, Archiep. tit. Serdicen., a Secretis


Sacra Congregatio pro Episcopis 605IIICOLIMENSIS - GUSMANOPOLITANAEDECRETUMDe finium mutationeConcrediti gregis spirituali bono apprime studentes, Exc.mi PP.DD. Rogelius Sánchez González, Episcopus Colimensis, et LeonardusViera Contreras, Episcopus Gusmanopolitanus, audita ConferentiaEpiscopali Mexicana, unanimi consensu, ab Apostolica Sede expostulaverantut ecclesiastici fines circumscriptionum sibi concreditarumaliquantulum immutarentur et ita aptius disponerentur.Sacra Congregatio pro Episcopis, praehabito favorabili voto Exc.miP. D. Marii Pii Gaspari, Archiepiscopi titularis Numidensis, in RepublicaMexicana Delegati Apostolici, rata petitam immutationemaeternae animarum saluti cessuram, vigore specialium facultatum sibia Summo Pontifice Paulo, Divina Providentia Pp. VI, tributarum,oblatis precibus annuendum censuit.Quapropter, suppleto, quatenus opus sit, eorum interesse habentiumvel habere praesumentium consensu, praesenti Decreto a dioecesiColimensi distrahit integrum territorium paroeciae vulgo Santa Maríadel Oro nuncupatae, intra fines civilis municipii cui nomen ManuelM. Diéguez exstans, illudque dioecesi Gusmanopolitanae adnectit.Quamobrem documenta et acta memorati territorii clericos, fideleset bona temporalia respicientia a Curiae Colimensis tabulario adCuriae Gusmanopolitanae archivum, quam primum, transmittantur.Ad clerum quod attinet, simul ac praesens Decretum ad effectumdeductum fuerit, sacerdotes Ecclesiae illi adscripti censeantur incuius territorio ecclesiasticum beneficium aut oificium detinent; ceteriautem sacerdotes, clerici seminariique tirones dioecesi illi incardinatimaneant vel incardinentur in cuius territorio legitimum habent domicilium.Ad haec perficienda Sacra Congregatio pro Episcopis praefatumExc.mum P. D. Marium Pium Gaspari deputat, necessarias et opportunaseidem tribuens facultates, etiam subdelegandi, ad effectum dequo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum,


606 Acta, Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeonere imposito ad eandem Sacram Congregationem, cum primum faserit, authenticum exemplar actus peractae exsecutionis remittendi.Quibus super rebus praesens edit Decretum perinde valiturum acsi Apostolicae sub plumbo Litterae datae forent.Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Episcopis,die 5 mensis Novembris anno 1973.L. © S.SEBASTIANUS Card. BAGGIO, Praefectus© Ernestus Civardi, Archiep. tit. Serdicen., a SecretisSACRACONGREGATIOPRO GENTIUM EVANGELIZATIONESEU DE PROPAGANDA FIDEiPROVISIO ECCLESIARUMSanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,successivis decretis Sacrae Congregationis pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide, singulas quae sequuntur Ecclesias denovo ÍPastore dignatus est providere, nimirum :die 17 Maii 1973. — Cathedrali Ecclesiae Palayamkottaiensi, novitererectae dioecesi, praefecit R. D. Savarinathen Iruthayaraj, dioeceseosOotacamundensis Vicarium Capitularem.— Titulari episcopali Ecclesiae Lamzellensi R. D. Ioannem MariamCompaorè, sacerdotem indigenam, Vicarium Generalem archidioeceseosUagaduguensis, quem deputavit Auxiliarem E.mi P. D. PauliS. R. E. Cardinalis Zoungrana, Archiepiscopi Uagaduguensis.die 5 Iulii. — Cathedrali Ecclesiae Nunensi R. D. P. ZephyrinumToè, e clero saeculari autochthone, eiusdem dioecesis Vicarium Generalem.— Cathedrali Ecclesiae Gibraltariensi R. D. P. Eduardum RapalloVicarium Capitularem Gibraltariensis dioecesis.


Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizatione 607— Cathedrali Ecclesiae Isseleukuanae, noviter erectae dioecesi,R. D. Antonium Gbuji, e clero saeculari Urbis Beninensis dioecesis.— Titulari episcopali Ecclesiae Molicunzensi R. P. Thomam RomeroGross, ex Ordine Fratrum Praedicatorum, eorumque in RepublicaAequatoriana Superiorem Provincialem, quem deputavit VicariumApostolicum Canelosensem.— Titulari episcopali Ecclesiae Tubusuptitanae R. D. ArmandumTrindade, sacerdotem archidioecesis Karachiensis, quem deputavitAuxiliarem Exc.mi P. D. Felicissimi A. Raeymaeckers, Episcopi Lahorensis.die 9 Iulii. — Cathedrali Ecclesiae Machakosensi R, D. UrbanumKioko, curionem in Machakosensi civitate.die 7 Augusti. — Metropolitanae Ecclesiae UgiungpandanganaeR. D. Theodorum Lumanauw, dioecesis Ketapangensis sacerdotem,adiutorem Conferentiae Episcopalis Indonesianae secretariatus.— Titulari, pro hac vice archiepiscopali, Ecclesiae Cluentensi, R. D.Vincentium Farano, e clero saeculari Tranensi, Antistitem Urbanum,quem deputavit Pro Nuntium in Republica Indonesiana.— Cathedrali Ecclesiae Gulielmopolitanae R. D. Gulielmum MichaelemEllis, e clero dioecesano, curionem Sanctae Mariae DominaeNostrae paroeciae in oppido vulgo Coromoto nuncupato.die 17 Septembris. — Metropolitanae Ecclesiae Kasamaënsi Exc.P. D. Eliam Mutale, hactenus Episcopum Mansaënsem.— Cathedrali Ecclesiae Bururiensi R. D. Bernardum Bududira,e clero eiusdem dioeceseos necnon et Vicarium Generalem.— Cathedrali Ecclesiae Minnaënsi, noviter evectae dioecesi, R. D.Christophorum Abba, sacerdotem archidioecesis Kadunaènsis, directoremspiritus seminarii minoris.— Cathedrali Ecclesiae Krishnagarensi, R. P. Matthaeum Baroi,indigenam sacerdotem, Sancti Francisci Salesii Societatis sodalem,eiusdem dioeceseos Administratorem Apostolicum.— Cathedrali Ecclesiae Mangociensi, nuper evectae dioecesi, R. P.Alexandrum Assolari, Societatis Mariae Montfortanae, hucusque Praetectum Apostolicum Arcis Iohnstonensis.die 19 Septembris. — Titulari episcopali Ecclesiae TanaramusensiExc. P. D. Ioannem A. Choi, hactenus Episcopum Pusanensem.die 25 Octobris. — Metropolitanae Ecclesiae Kvangiuensi Exc. P. D.Victorinum Kong-Hi Youn, hactenus Episcopum Suvonensem.— Titulari episcopali Ecclesiae Ardcarnensi R. D. Eduardum Be-


608 Acta Apostolicae Sectis - Commentarium Officialedam Clancy, e clero archidioecesis Sydneyensis, professorem SacraeScripturae in seminario maiori de Manly, quem deputavit AuxiliaremE.mi P. D. Iacobi S. R. E. Cardinalis Freeman, Archiepiscopi Sydneyensis.— Titulari episcopali Ecclesiae Congensi R. D. Davidem Cremin,e clero archidioecesis Sydneyensis, patrimonii Basilicae Metropolitanaecuratorem, quem deputavit Auxiliarem E.mi P. D. Iacobi S. R. E.Cardinalis Freeman, Archiepiscopi Sydneyensis.IINOMINATIONESDecretis ut infra datis, Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizationeseu de Propaganda Fide ad suum beneplacitum renunciavit :die 25 Maii 1913. — R. P. Lambertum van den Boorn, SocietatisMariae Montfortanae sodalem, Administratorem Apostolicum « sedevacante et ad nutum Sanctae Sedis » dioecesis Sintangensis.die 14 Septembris. — R. P. Electorem Jaramillo Duque, sociumS. Francisci Salesii Societatis, Praefectum Apostolicum AriariensisApostolicae Praefecturae.die 17 Septembris. — R. P. Edmundum Iosephum Fitzgibbon, esocietate Sancti Patricii pro Missionibus ad Exteros, AdministratoremApostolicum « sede vacante » dioeceseos Portus Harcurlensis.die 18 Octobris. — Exc. P. D. Gilbertum Ramanantoanina, ArchiepiscopumFianarantsoaënsem, Administratorem Apostolicum


Sacra Congregatio pro Gentium Evangelizatione 609itemque consensu Exc.morum Ordinariorum, quorum interest, praeoculis habito, putans huiusmodi immutationem in bonum animarumcessuram esse, vigore specialium facultatum sibi a SS.mo DominoNostro Paulo Divina Providentia Pp. VI tributarum, oblatis precibusobsecundare censuit.Qua de re haec Sacra Congregatio statuit ut territorium supramemoratum a dioecesi Nyeriensi separetur atque dioecesi Meruensiadscribatur, praesensque ad rem Decretum confici iussit.Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro GentiumEvangelizatione seu de Propaganda Fide, die 22 mensis Septembris,a. D. 1973.AGNELLUS Card. Rossi, Praefectus* D. S. Lourdusamy, a SecretisIVARCIS LAMY - NDJAMENANADECRETUMDe mutatione nominisCum Exc.mus ac Rev.mus Dominus Paulus Dalmais, ArchiepiscopusArcis Lamy, proposuisset ut praesens denominatio suae archidioecesisita permutaretur ut deinde Ndjamenana nuncuparetur, iuxtanovum nomen civitatis vulgo N'Djaména ubi sedes archiepiscopalisexstat, Sacra haec Congregatio pro Gentium Evangelizatione seu dePropaganda Fide, re mature perpensa auditoque favorabili voto Exc.miac Rev.mi Domini Marii Tagliaferri, Archiepiscopi titulo Formianiet Apostolici in Ciad Delegati, optatis praelaudati Ordinarii inhaerendumesse censuit.Itaque eadem Sacra Congregatio, vigore facultatum sibi a SS.moDomino Nostro Paulo Divina Providentia Pp. VI concessarum, supramemoratampropositionem adprobavit ac praesens ad rem Decretumconfici iussit.Datum Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro GentiumEvangelizatione seu de Propaganda Fide, die 15 mensis Octobris a.D. 1973.AGNELLUS Card. Rossi, Praefectus39 - A. A. S.€B D. S. Lourdusamy, a Secretis


610 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeSACRA CONGREGATIO PRO CULTU DIVINODECRETUMRitus qui inscribuntur « De sacra communione et de cultu mysterii eucharisticiextra Missam » vulgantur editione quae typica declaratur.Eucharistiae sacramentum, tamquam spiritalem fidelium alimoniamet aeternae vitae pignus, Christus Ecclesiae, dilectae sponsaesuae, concredidit, quod ipsa cum fide et caritate iugiter accipit.Celebratio Eucharistiae in Missae sacrificio vere est origo et finiscultus, qui eidem extra Missam exhibetur. Sacrae vero species postMissam propterea praecipue asservantur, ut fideles, qui Missae interessenon possunt, praesertim infirmi et aetate provecti, per communionemsacramentalem Christo eiusque sacrificio, quod in Missa immolatur,uniantur.Conservatio sacrarum specierum, quae ob communionis susceptionemfieri consuevit, induxit morem hoc sacramentum adorandi eiquecultum latriae, qui Deo debetur, tribuendi. Qui quidem adorationiscultus valida firmaque ratione nititur. Quin immo quaedam eius formaepublicae et communitariae ab ipsa Ecclesia sunt institutae.Ritu igitur Missae instaurato et, per Instructionem Eucharisticummysterium, die 25 mensis maii anno 1967 editam, normis propositis« de practica ordinatione cultus huic sacramento etiam post Missamdebiti deque eiusdem compositione cum recta ordinatione sacrificiiMissae ad mentem praescriptionum Concilii Vaticani II et aliorumhac de re Apostolicae Sedis documentorum Sacra Congregatio proCultu Divino ritus, qui inscribuntur De sacra communione et de cultumysterii eucharistici extra Missam, recognovit.Qui quidem, a Paulo Pp. VI approbati, nunc vulgantur hac editione,quae typica declaratur, ut loco rituum in Rituali Romano nuncexstantium assumantur et statim adhiberi possint lingua Latina, linguaautem vernacula a die, quem Conferentiae Episcopales pro suadicione statuerint, postquam interpretationem popularem confecerintconfirmationemque ab Apostolica Sede obtinuerint.Contrariis quibuslibet minime obstantibus.Ex aedibus Sacrae Congregationis pro Cultu Divino, die 21 Iunii1973, in sollemnitate Corporis et Sanguinis Christi.ARTURUS Card. TABERA, Praefectus© H. Bugnini, Archiep. tit. Diocletianen., a Secretis1S. Congr. Rituum, Instr. Eucharisticum mysterium, n. 3g: A.A.S. 59 (1967), p. 543.1


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 611SACRACONGREGATIOPRO CAUSIS SANCTORUMBURDIGALEN, SEU VICTORIEN.Beatificationis et Canonizationis Servi Dei Guilelmi Iosephi Chaminade,fundatoris Societatis Mariae (Marianistarum) et Instituti Filiarum MariaeImmaculatae.SUPER DUBIOAn constet de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate cum inDeum tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia,Fortitudine et Temperantia, earumque adnexis, in gradu heroico,in casu et ad effectum de quo agitur.B. Mariae Virginis in oeconomia gratiae maternitas (( indesinenterperdurat, inde a consensu quem in Annuntiatione fideliter praebuit,quemque sub cruce incunctanter sustinuit, usque ad perpetuam omniumelectorum consummationem. In caelis enim assumpta salutiferumhoc munus non deposuit, sed multiplici intercessione sua pergitin aeternae salutis donis nobis conciliandis. Materna sua caritate defratribus Filii sui adhuc peregrinantibus in periculis et angustiis versantibuscurat donec ad felicem patriam perducantur » (Const. LumenGentium, n. 62).Suavis huius doctrinae, quam labentibus saeculis Ecclesia incunctanterexposuit, Concilium autem Vaticanum II apertius declaravit,adsertor egregius, inter alios, fuit Servus Dei Guilelmus IosephusChaminade, Societatis Mariae, seu Marianistarum, necnon InstitutiFiliarum Mariae Immaculatae fundator, eximiis virtutibus operibusquepro Dei gloria in animarum salutem exantlatis merito clarus.Natus in oppido Périgueux in Gallia die 8 Aprilis anno 1761, parentibuspiissimis qui tredecim genuerant filios, atque Guilelmus adbaptismi fontem appellatus, Iosephi nomen in sacramento Confirmationisob enixam in beatissimum Virginis Mariae Sponsum devotionemsibi addidit. Humaniorum studiorum viam adulescens ingressus, primasentire coepit sacrae vocationis germina, ita quidem ut, quintum decimumannum vix agens, privatis religionis votis sese Deo dicaverit, etbrevi post consociationi a sancto Carolo nuncupatae nomen dederit,in qua per tria ferme lustra variis caritatis operibus se impendit.Magistri primum ac procuratoris munere in seminario Burdigalensifunctus, ad presbyteratus ordinem circa a. 1785 promotus est.


612 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeMox, exorta in Gallia rerum publicarum perturbatione, civilem,quae dicebatur, cleri constitutionem, aliquot etiam in hunc finemvulgatis opusculis, aperte refutavit, atque impium iusiurandum clericisimpositum forti animo detrectans, hic illic inter aerumnas acdifficultates fere innumeras in ipsoque interdum vitae discrimine, adannum usque 1795 versari cogitur. Mox nova, post brevem intermissionem,exsurgente cleri insectatione, Caesaraugustana Hispaniae urbem,se recepit, ibique haud paucos sacrorum alumnos e Gallia pariterexsules ope ac consilio fovit, atque caelesti illustratione, prout ipsenarrat, ad aram B. Mariae Virginis « a Columna » recreatus fuit.In patriam a. 1800 reversus, atque missionarius apostolicus renuntiatus,Bazensem dioecesim, vicaria potestate, ad biennium sapienteradministravit. Interim Famulae Dei Mariae Teresiae de Lamourousin condenda Congregatione Sororum a Misericordia eiusque apparandisStatutis adiutricem praestitit operam.Haud ita post, apostolica incepta alacri persequens animo, Marianamconsociationem excitavit, quae scilicet esset veluti « militia sanctanomine Mariae progrediens ad inferni potestates debellandas, sub eiusdemImmaculatae Virginis, cui datum est serpentis caput conterere,ductu et patrocinio ». In eius nempe consociationis sinu actuosam praeprimis laicorum participationem in variis apostolatus operibus, cumfacultate etiam privatis sese votis Deo obstringendi, efficaciter exstimulavit,Institutorum saecularium veluti praecursor, quae hodie inEcclesia efflorescunt, merito habitus. Praeterea ex praefata Marianaconsociatione, aliquot coadiuvantibus sociis, religiosam veri nominisfamiliam a. 1817 sibi adscivit, quae Societas Mariae nuncupatur, exclericis laicisque pariter coalescens, cui et aptissima in apostolicumfinem Statuta providit, a Sede Apostolica deinde probata, cum alterumpro feminis religiosum Institutum, quod Filiarum Mariae Immaculataedicitur, a. 1816 item condidisset.Sic strenuus Christi athleta, Deiparae Immaculatae ope suffultus,varii generis excitatis sodaliciis, multorum ex diversis hominum ordinibusvires atque opera consociavit, quae ad tuendam et amplificandamEcclesiam simulque civilem societatem in Christo restaurandamvalide alacriterque conferrent, catechetica praesertim populi instructione,iuvenum ad bonas disciplinas informatione, pauperum adiumento,infirmorumque cura, christianorum opificum tutela ac patrocinio,optimorum item librorum editione ac diffusione. Sane longaevumvitae cursum actuosissime in haec impendens, numquam ServusDei sibi quievit, nulli pepercit labori, quo graviora rei christianaeillata damna pro viribus repararet, devios in salutis semitam revocaret,obfuscatas erroribus mentes sanae doctrinae principiis imbueret,id unice animo contendens ut Christi Ecclesia veluti signum insalutem gentium clariore in dies luce coruscare!.Inter haec Vir Dei, christianae perfectionis viam alacri percur-


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 613rens pede, praeclaris animum exornavit virtutibus, quas omnes admiratisunt et admirantur. Intrepida eius fides in primis refulsit cum,saeviente in Gallia religiosa persecutione, inter pericula sane innumeraatque acerbas exsilii aerumnas, inconcussam servavit Christoet Ecclesiae fidelitatem, ac deinde profligandis erroribus vel abusibusexstirpandis strenuam et constantem impendit operam. Flagrans quoquefuit eius zelus pro Dei gloria, quo, apostolicam traducens vitam,Ecclesiae servitio proximorumque utilitati per sexaginta annos etultra in dioecesibus Petrocoricensi ac Burdigalensi totum se devovit,varias idoneasque apostolatus formas tempestive invexit ac promovit,sanam doctrinam sinceramque pietatem inter christianum populumalere atque fovere numquam destitit. Fervens item Servi Dei pietas ;assiduo praesertim Eucharistici mysterii cultu, necnon filiali erga ImmaculatamVirginem devotione singulariter enituit, quam et validissimumpraesidium in assequendum perfectionis apicem habuit, etpeculiarem alumnis suis veluti tesseram reliquit.Invicta vero animi fortitudo tum potissimum innotuit cum, senectaeiam attingens limen aetatis, inaudito probationis experimento,Deo sic disponente, subiectus fuit. Nam ingravescentibus naturaeincommodis, spiritus quoque angores et deceptiones, ob quorumdametiam sodalium diffidentiam ac simultatem, acerbaeque omnis generisaccessere tribulationes, quae Dei Servum velut aurum in cubano exquisiteprobarent. Tot vero tantisque aerumnis pressus, sibique soli fererelictus, at bonae conscientiae testimonio necnon inconcussa in Deumfiducia suffultus, admiranda edidit patientiae, tolerantiae, magnanimitatisatque humilitatis documenta.Tandem viribus non animo fractus, in fraterna suorum reconciliatasocietate, Burdigalae die 22 Ianuarii a. 1850, fere nonagenarius, piequievit in Domino.Sanctitatis fama Servi Dei, qua vivens fruebatur, magis post eiusobitum increvit, adeo ut, cum Actoribus demum licuit, canonicae inquisitionesapud Curias ecclesiasticas Burdigalensem in Gallia et Victoriensemin Hispania anno 1909 inchoatae fuerint atque anno 1912 absolutae; rogatoriales quoque processus instructi sunt in Curiis Auxitanaet Parisiensi; qui processus omnes absoluti Romam sunt transmissi.Cum ex scriptorum Servi Dei capite nihil inventum sit quominus adulteriora procedi posset, Causa ipsa introducta est, probante BenedictoPapa XV, die 8 mensis Maii anno 1918. Hinc apostolici processussuper virtutibus in specie adornati sunt annis 1920-1923 in Curiaarchiepiscopali Burdigalensi.Omnium processuum agnita iuridica vi per decretum S. RituumCongregationis die 22 Iunii a. 1926 datum, quaestio apud eandemSacram Congregationem agitari coepta est super virtutibus theologalibuset cardinalibus eiusdem Famuli Dei, et quidem primum, die21 Iulii a. 1931, in Coetu antepraeparatorio, quem dicebant; deinde


614 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialein Coetu praeparatorio diei 14 Maii a. 1935, et iterum praeparatoriodiei 24 Novembris a. 1936, in quo, ut ad ulteriora procederetur, expetitumfuit ut Causae acta comparentur et Votum historicum-theologicumex officio concinnaretur. Cui condicioni satis est factum amplaInquisitione Historica ex officio concinnata ab huius Sacrae CongregationisOfficio Historico-Hagiographico anno 1970 publici iuris facta.Hinc disceptatio super virtutibus Servi Dei resumpta est die 6 mensisFebruarii anni huius 1973 in Congressu Peculiari, quem subsecutaest Congregatio Plenaria Patrum Cardinalium die 5 Iunii mensis eodemanno celebrata, Rev.mo Cardinali Aloisio Traglia, Causae Ponenteseu Relatore, et omnes affirmative responderunt, videlicet ServumDei christianas virtutes in gradu heroico exercuisse.Summus autem Pontifex Paulus VI, cui praedicta omnia die23 Augusti a. 1973 per subscriptum Cardinalem relata sunt, sententiamPatrum Cardinalium ratam habens, iussit ut decretum supervirtutibus heroicis Servi Dei conficeretur.Quod cum factum esset, idem Summus Pontifex hoc die ad VaticanasAedes Reverendissimos Cardinales arcessivit infrascriptum Praefectumet Aloisium Traglia, Causae Relatorem, meque insimul subscriptuma Secretis, aliosque vocari solitos, atque iis adstantibus sollemniteredixit : Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe etCaritate cum in Deum tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia,Iustitia, Fortitudine et Temperantia, earumque adnexis, ServiDei Gulielmi Iosephi Chaminade, in gradu heroico, in casu et ad effectumde quo agitur.Hoc autem Decretum publici iuris fieri et in Acta Sacrae Congregationispro Causis Sanctorum referri mandavit.Datum Romae, die 18 Octobris a. D. 1973.L. © S.ALOISIUS Card. RAIMONDI, Praefectus© Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a Secretis


Baerà Paenitentiaria Apostolica 615<strong>ACTA</strong> TRIBUNALIUMSACRA PAENITENTIARIA APOSTOLICADECRETUMStatuitur opus requisitum ad lucrandum « Donum indulgentiae » in variisecclesiis localibus Anni Sacri occasione.E.mus Cardinalis Praeses Consilii Primarii Anno Sacro celebrando,ab hac Sacra Paenitentiaria Apostolica postulavit, ut statuereturopus requisitum ad lucrandum « donum Indulgentiae )), quodBeatissimus Pater pollicitus est ad spiritum confirmandum reconciliationiset renovationis, quae huius Anni Sacri sunt propriae.Sacra Paenitentiaria, de mandato Summi Pontificis, haec concedit,ut nempe a die Dominica prima Adventus huius anni usque addiem, quo Annus Sacer hic Romae sollemniter inaugurabitur, christifidelesvariarum Ecclesiarum localium lucrari possint :1) Indulgentiam Plenariam, temporibus a Conferentiis Episcopalibusstatuendis, si sacram peregrinationem susceperint ad cathedraletemplum, vel ad alias sacras aedes a loci Ordinario designatas,in quibus sollemnis celebratio communitaria habeatur ;2) Indulgentiam Plenariam, item temporibus a Conferentiis Episcopalibusstatuendis, si in coetus congregati (v. gr. familiares, scholarumalumni, iisdem artibus vel muneribus addicti, piarum consociationumsodales) templum cathedrale, vel alias sacras aedes a lociOrdinario designatas, visitaverint ibique animo piis considerationibusintento constiterint per congruum temporis spatium, concludendumrecitatione vel cantu Orationis Dominicae et Symboli Apostolorum,et invocatione Beatissimae Virginis Mariae ;3) Indulgentiam Plenariam, si, morbo vel alia gravi causa impediti,spiritualiter piae peregrinationi se adiunxerint, preces suas suosquedolores Deo offerentes.Quod autem attinet ad Romanam Dioecesim, quam sane addecethac in re exemplo et incitamento esse ceteris communitatibus ecclesialibus,eadem Sacra Paenitentiaria decernit ut tempora ac modi lucrandipraedictam Indulgentiam Plenariam ab E.mo Cardinali Vicario in UrbeGenerali statuantur.Contrariis quibuslibet minime obstantibus.Datum Romae, ex Sacra Paenitentiaria Apostolica, die 24 mensisSeptembris 1973.IOSEPHUS Card. PAUPINI, Paenitentiarius MaiorIoannes Sessolo, Regens


616 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale<strong>ACTA</strong> SECRETARIATUUMSECRETARIATUSAD CHRISTIANORUM UNITATEM FOVENDAMCOMMUNICATIOQuoad interpretationem Instructionis de peculiaribus casibus admittendialios Christianos ad communionem eucharisticam in Ecclesia Catholica,die 1 mensis Iunii 1972 editae.Nota su alcune interpretazioni della (( Istruzione sui casi particolaridi ammissione di altri cristiani alla comunione eucaristica nella ChiesaCattolica ».1) Dopo la pubblicazione della « Istruzione sui casi particolari diammissione di altri cristiani alla comunione eucaristica nella ChiesaCattolica )) del I ogiugno 1972, sono state date varie interpretazioni, dicui alcune si scostano dal dettato e dallo spirito del documento. Perevitare che simili interpretazioni inesatte e le loro conseguenze si propaghino,crediamo di rendere utile servizio richiamando alla memoriaalcuni elementi.2) Con quella Istruzione, di carattere pastorale, il Segretariatoper l'unione dei cristiani in nessun modo ha inteso mutare le normestabilite dal decreto conciliare sull'Ecumenismo e precisate nel DirettorioEcumenico. Si è voluto spiegare che la disciplina vigente emanadalle esigenze della fede e perciò mantiene tutto il suo vigore.3) I principi fondamentali dell'Istruzione sono :a) Vi è un legame indissolubile fra il mistero della Chiesa e ilmistero dell'Eucaristia, o tra la comunione ecclesiale e la comunioneeucaristica; per se stessa la celebrazione dell'Eucaristia significa lapienezza della professione della fede e della comunione ecclesiale. 1b) L'Eucaristia per i battezzati è un nutrimento spirituale il qualefa sì che essi vivano della vita stessa di Cristo, vengano incorporati1Cfr. Instructio, n. 2, a, b, c.


Secretariatus ad Christianorum unitatem fovendam 617più profondamente in lui e partecipino più intensamente a tutta l'economiadel suo mistero. 24) All'interno della piena comunione di fede, la comunione eucaristicaè l'espressione di questa comunione e quindi dell'unità dei fedelie, nello stesso tempo, il mezzo che mantiene e rinforza questa unità.Invece praticata in comune da persone che non sono in piena comunioneecclesiale tra loro, la comunione eucaristica non può esserel'espressione della piena unità che l'Eucaristia per natura sua significae che in tal caso non esiste ; perciò tale pratica della comunione nonpuò considerarsi un mezzo da usare per condurre alla piena comunioneecclesiale.5) Tuttavia tanto il Direttorio Ecumenico quanto l'Istruzione sullabase di ciò che era già stato detto dal Decreto conciliare sull'Ecumenismoammettono la possibilità di eccezioni in quanto l'Eucaristia èun nutrimento spirituale necessario per la vita cristiana.6) All'Ordinario del''luogo spetta di esaminare questi casi di eccezionee prendere le decisioni concrete. L'Istruzione 3ricorda che ilDirettorio Ecumenico 4conferisce facoltà all'autorità episcopale perstabilire se si verificano o meno le condizioni richieste per determinarequesti rari casi.Questa facoltà di esame e decisione dell'autorità episcopale è regolatadal criterio stabilito dal Direttorio Ecumenico 5e precisato dall'Istruzione.6Secondo questa Istruzione, (( l'ammissione alla comunioneeucaristica cattolica riguarda in casi particolari soltanto quei cristianiche manifestano una fede conforme a quella della Chiesa circa questoSacramento e sentono un vero bisogno spirituale del nutrimento eucaristico,ma che non possono fare ricorso al ministro della propriacomunione ecclesiale per un periodo prolungato di tempo e quindi spontaneamentedomandano questo sacramento, vi sono convenientementepreparati, ed hanno una condotta degna di un cristiano». 7Questo criterio va osservato nella totalità delle condizioni richieste.234567Cfr. Instructio, n. 3.N. 6.N. 55.N. 55.N. 4 b.N. 4 b.


618 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeNon è quindi lecito ignorare nessuna di esse nel contesto di un esameoggettivo e pastoralmente responsabile.È anche da notare che l'Istruzione parla di casi particolari chevanno perciò esaminati singolarmente. Non si può quindi emanare unanorma generale che faccia del caso eccezionale una categoria, né legiferaresulla epikeia facendo di questa una norma generale.I vescovi possono tuttavia determinare per le varie rispettive situazionile esigenze in cui si applichino le eccezioni, cioè i casi particolari,e determinare il modo per verificare se tutte le condizioni richiestesono realizzate in un caso particolare. Quando si tratta di casiparticolari che si ripresentano con maggiore frequenza in una determinataregione, secondo un modello che si ripete, le Conferenze episcopalipossono emanare delle norme per assicurare che in ogni casoparticolare si verifichino tutte le condizioni. Normalmente, però, spetteràall'Ordinario del luogo giudicare tali casi.7) Perché altri cristiani possano essere ammessi all'Eucaristia nellaChiesa cattolica, l'Istruzione esige che essi manifestino una fede conformea quella della Chiesa cattolica circa questo sacramento. Questafede non si limita soltanto all'affermazione della « presenza reale »nell'Eucaristia, ma implica la dottrina circa l'Eucaristia come insegnala Chiesa cattolica.8) È da notare che l'Istruzione richiama 8 alla memoria il fattoche il Direttorio Ecumenico 9prevede per gli Orientali non in pienacomunione con la Chiesa cattolica norme distinte da quelle che riguardanogli altri cristiani. 10 Per esempio :a) agli Orientali in quanto appartenenti a comunità la cui fedenell'Eucaristia è conforme a quella della Chiesa cattolica, in occasionedella loro ammissione all'Eucaristia, non sarà domandata una dichiarazionepersonale di fede in questo sacramento : questa fede, in unortodosso, si suppone ;o) avendo le Chiese ortodosse veri sacramenti e soprattutto, invirtù della successione apostolica, il sacerdozio e l'Eucaristia, nelleconcessioni di comunicare nei sacramenti si avverte di tener conto dellalegittima reciprocità ; 115N. 5.» Nn. 39-54.10Nn. 55-63.IIN. 43.


Secretariatus ad Christianorum unitatem fovendam 619G) infine la giusta causa per consigliare la comunicazione neisacramenti è ben più estensiva. 129) La questione della reciprocità si pone unicamente nel contestodi quelle Chiese che hanno conservato la sostanza dell'Eucaristia, ilsacramento dell'Ordine e la successione apostolica. Di conseguenza ilfedele cattolico non può chiedere l'Eucaristia « se non a un ministroche abbia validamente ricevuto il sacramento dell'Ordine ». 1 310) Il desiderio della partecipazione comune all'Eucaristia esprimein fondo il desiderio stesso della perfetta unità ecclesiale di tutti i cristianicosì come Cristo l'ha voluta.11 dialogo interconfessionale sulla teologia dell'Eucaristia (comesacramento e sacrificio), sulla teologia del ministero e della Chiesaprosegue, nell'ambito del movimento ecumenico, il suo cammino, appoggiandosialle promesse e la preghiera del Signore, nella luce dellafede, stimolato ed animato dalla carità, diffusa nei nostri cuori permezzo dello Spirito Santo, che ci fu dato. Noi esprimiamo la speranzache il movimento ecumenico ci conduca ad una comune professione difede fra cristiani e ci permetta così di poter celebrare nell'unità ecclesialel'Eucaristia adempiendo le parole :


620 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale<strong>ACTA</strong>COMMISSIONUMPONTIFICIA COMMISSIODECRETIS CONCILII VATICANI IIINTERPRETANDISResponsa ad proposita dubiaPatres Pontificiae Commissionis Decretis Concilii Vaticani II interpretandis,propositis in plenario coetu quae sequuntur dubiis, respondendumesse censuerunt ut infra :(De appellationibus in causis matrimonialibus)D. - 1) Utrum ad normam n. VIII § 3 Litterarum ApostolicarumCausas Matrimoniales diei 28 martii 1971 Tribunal secundae instantiaeper decretum decisionem primi gradus nullitatem matrimonii declarantemratam habere possit, si tum vinculi defensor, tum pars,quae pro matrimonii validitate stat, appellationem interponunt.R. - Affirmative.2) Utrum Tribunal tertii gradus causam per decretum definirepossit, si instantia primi gradus matrimonii nullitatem declaraverit,alterius vero gradus instantia contra matrimonii nullitatem, ex eodemcapite, sententiam dederit.R. - Negative.Ss.mus Dominus Noster Paulus Pp. VI in Audientia die 31 octobris1973 infrascripto impertita supradictas decisiones ratas habuit,adprobavit et publicari iussit.PERICLES Card. FELICI, Praeses


Diarium Romanae Curiae 621DIARIUM ROMANAE CURIAESabato 20 Ottobre 1973, il Santo Padre Paolo VI ha ricevutoin solenne Udienza, per la presentazione delle LettereCredenziali, Sua Eccellenza il Signor PAUL TREMBLAY, AmbasciatoreStraordinario e Plenipotenziario del Canada.Giovedì 8 Novembre 1973, il Santo Padre Paolo VI ha ricevutoin solenne Udienza, per la presentazione delle LettereCredenziali, Sua Eccellenza il Signor VIRCILE-OCTAVE TEVOE-DJRE, Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario del Dahomey.SEGRETERIA DI STATONOMINECon Breve Apostolico il Santo Padre Paolo VI ha nominato :8 novembre 1973. S. E. Mons. Gerada Emmanuele, Nunzio Apostolico inGuatemala e in El Salvador.Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI hanominato :16 ottobre 1973. S. E. Mons. Gagnon Edouard, già Vescovo di Saint Paulin Alberta, Presidente del Comitato per laFamiglia.25 » » Il Rev.do P. Tucci Roberto, S.I., Direttore generale delegatodella Radio Vaticana,tConsultore dellaPontificia Commissione per le ComunicazioniSociali.3 novembre » Gli E.mi Signori Cardinali Pignedoli Sergio e MozzoniUmberto, Membri della Sacra Congregazioneper le Cause dei Santi.»' » » S. E. Rev.ma il Signor Cardinale Philippe Paul, Membrodella Pontificia Commissione per la Revisionedel Codice di Diritto Canonico Orientale.5 » » Il Rev.mo P. Stano Gaetano, O.F.M. Conv., Sotto-PromotoreGenerale della Fede presso la Sacra Congregazioneper le Cause dei Santi.» ». » S. E. Mons. Fox Langton, Vescovo di Mene via, Membrodel Segretariato per l'Unione dei Cristiani.


622 Acta, Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeCon Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI hanominato :Prótonoiarìo Apostolico soprannumerario:12 aprile 1973. Mons. Chojecki Antonio (Siedlce).Prelati d'onore di Sua Santità:12 aprile 1973. Mons. Barbasiewicz Edmondo (Siedlce).8 giugno Mons. Rodríguez Alfredo B. (Manila).23 luglio Mons. Thary Jean-Jacques (Paris).14 settembre Mons. Gómez Hoyos Rafael (Bogotá).» » » Mons. Encinozo Niño Gesù Maria (La Guaira).» » Mons. Hubrich Teodoro (Magdeburgo).» » Mons. Gsoedl Massimiliano (Regensburg).22 Mons. Simoni Gastone (Fiesole).Cappellani di Sua Santità:5 aprile 1973. Mons. Fort Carlo (München und Freising).» » Mons. Petralia Francesco (Piazza Armerina).12 » Mons. Domanski Stanislao (Siedlce).» Mons. Druzba Wenceslao (Siedlce).» Mons. Narojek Bronislao (Siedlce).» » Mons. Oziemblo Zdzislaum Casimiro (Siedlce).Mons. Siekierko Giovanni (Siedlce).» » » Mons. Sledziewski Vladislao (Siedlce).12 giugno Mons. Habbert Albrecht (Paderborn).18 luglio » Mons. Chowaniec Ernest (Leopoli dei Latini).» » » Mons. Kaczorowski Juliusz (Leopoli dei Latini).» » » Mons. Bernardi Guerrino (Padova).» Mons. Pizzolotto Francesco (Padova).» » Mons. Maglia Carlo (Termoli).21 Mons. Gajecki Walerian (Vilna).23 » » Mons. Bingler Theodor (Freiburg im Breisgau).agosto » Mons. Grafi Otto (Freiburg im Breisgau).» » Mons. Ohlhäuser Federico (Freiburg im Breisgau)27 » Mons. Marchetto Agostino (Vicenza).12 settembre » Mons. Calabro Raffaele (Otranto).» » Mons. Franco Antonio (Télese).14 Mons. Cherubini Noè (Gubbio).» » Mons. Sciullo Antonio (Monte Cassino).Mons. Fochtner Ruperto (Regensburg).» » » Mons. Possel Alfonso (Regensburg).» Mons. Rauh Massimiliano (Regensburg).Mons. Di demente Nicola (Vasto).» Mons. Provolo Dario (Vasto).22 » Mons. Francini Vittorio (Fiesole).25 » Mons. Moscardi Antonio (Ascoli Piceno).» » Mons. Pascale Antonio (Teggiano).CO» » Mons. Fauler Max (Freiburg im Breisgau).


Diarium Romanae Curiae 6233 ottobre 1973. Mons. Peccheneda Vincenzo (Teggiano).11 » » Mons. Calcagnini Vito (Montefeltro).» » » Mons. Lizambri Venusto (Montefeltro).» » » Mons. Onofri Teodoro (Montefeltro).» » » Mons. Panzera Domenico (Reggio Calabria).ONORIFICENZECon Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI haconferito :La Commenda con Placca dell'Ordine Piano:27 ottobre 1973. Al sig. Dell'Amore Giordano (Milano).La Commenda con Placca dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:23 settembre 1973. Al sig. De Wolff Metternich Franz (Limburg).8 ottobre » Al sig. Sellioglu Turan (Turchia).27 » » Al sig. Reggiori Ferdinando (Milano).La Placca dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:22 settembre 1973. Al sig. Svidercoschi Felice Alberto (Roma).La Commenda dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:18 settembre 1973. Al sig. Bouladoux Maurice (Pontoise)8 ottobre » Al sig. Cerri Francesco (Marsi).» » Al sig. Rampa Sergio (Marsi).» » Al sig. Sambenedetto Luigi (Marsi).» Al sig. Sansone Dante (Marsi).27 » Al sig. Gutiérrez Giovanni (Milano).» » Al sig. Terrosi Ferdinando (Milano).» » Al sig. Torno Felice (Milano).» » » Al sig. Zuccari Lorenzo (Milano).Il Cavalierato dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:5 aprile 1973.1.8 settembre »19 » »22 » »8 ottobre »Al sig. Kurza Antonio (München und Freising).Al sig. Grant Eoin (Dublin).Al sig. Laillet Marcel (Annecy).Al sig. Beuzon Pierre (Fréjus-Toulon).Al sig. Vigliotti Andrea (Roma).La Commenda con Placca dell'Ordine di san Silvestro Papa:5 aprile 1973. Al sig. Feneberg Ermanno (München und Freising).11 settembre » Al sig. Bianco Ulrico (Italia).» » » Al sig. Santucci Ennio (Italia).


624 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeLa Commenda dell'Ordine di san Silvestro Papa:7 luglio 1973. Al sig. Moller-Christensen Pietro Guglielmo (Köbenhavn)11 settembre » Al sig. Pantosti Giulio (Italia).» » x- Al sig. Viale Giacomo (Italia).18 » Al sig. Cantagallo Fiora vante (Penne-Pescara).19 » » Al sig. Maffei Giovanni Leonardo (Napoli).22 )) Al sig. Sulpizzi Ugo (Roma).25 » Al sig. Di Nardo Aldo (Roma).ottobre » Al sig. Turner Adrian G. L. (Gran Bretagna).00» » Al sig. Silvuni Sergio (Roma).26 » Al sig. De Miranda Roberto (Brescia).» Al sig. Peroni Paolo (Brescia).» » » Al sig. Capriccioli Giuseppe (Roma).» Al sig. Forti Giuseppe (Roma).Il Cavalierato dell'Ordine di san Silvestro Papa:5 aprile 1973. Al sig. Krausen Edgard (München und Freising).» » Al sig. Trigona Vincenzo (Piazza Armerina).23 luglio » Al sig. Merkert Enrich (Freiburg im Breisgau).11 settembre » Al sig. Gassirà Antonio (Italia).Al sig. Nicchi Mario (Italia).» Al sig. Santin Benedetto (Italia).18 » Al sig. Anastasi Vittorio (Malta).» Al sig. Gauci Amato Joe (Malta).» Al sig. Lucini Luigi (Marseille).Al sig. Mantesso Zelindo (Marseille).»))» Al sig. Pinori Bruno (Marseille).22 » Al sig. Walsh Michael (Salford).25 » » Al sig. Messina Enzo (Roma).8 ottobre » Al sig. Dreossi Giuseppe (Udine).26 » Al sig. Clerici Carlo (Brescia).» » Al sig. Lanni Claudio (Frascati).NECROLOGIO212426314611141718ottobrenovembre1973. Mons. Ward James, Vescovo tit. di Sita.» Mons. Stella Costantino, già Arcivescovo di L'Aquila.» Mons. Borgatti José, Vescovo di Viedma.» Mons. Cassaigne Jean, Vescovo tit. di Gadara.» Mons. Doyle Francis John, Vescovo tit. di Árd Carna.» Mons. Alapatt George, già Vescovo di Trichur.» Mons. Gill Thomas Edward, Vescovo tit. di Lambesi.» Mons. Zarranz y Pueyo Juan Pedro, Vescovo di Plasencia.» Mons. Hostin Daniel, Vescovo di Lages.» E.mo Signor Cardinale McKeefry Thomas Peter, Arcivescovodi Wellington.


An. et vol. LXV 30 Decembris 1973 N. 12<strong>ACTA</strong> <strong>APOSTOLICAE</strong> <strong>SEDIS</strong>COMMENTARIUMOFFICIALEDirectio: Palazzo Apostolico - Città del Vaticano — Administratio: Libreria Editrice Vaticana<strong>ACTA</strong> PAULI PP. VILITTERAE <strong>APOSTOLICAE</strong>IMutantur sedes Nuntiaturae Apostolicae Litoris Eburnei et Dahomeianae.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Quantum prosperitatis tum civilisocietati tum catholicae ipsi Ecclesiae inferant arctius inter Nationeset Apostolicam Sedem coniuncta vincula, vel aptius dispositae LegationumApostolicarum sedes et territoria, earum iurisdictioni subiecta,perspicuum sane clarumque est omnibus. Quapropter, cum visum essetefficacius aptiusque consulere Ecclesiae regimini atque incremento inquibusdam Africae Occidentalis Nationibus, haec quae sequuntur apostolicapotestate Nostra statuimus. Sedes Nuntiaturae Apostolicae inLitore Eburneo, quae adhuc in urbe Senegaliensis Reipublicae capite,quae est Dacaria, exstitit, Abidiani dehinc erit, in urbe nempe LitorisEburnei principe; in quam etiam sedes Nuntiaturae ApostolicaeDahomeianae, item in urbe Dacaria antea posita, transferatur. Censemuspraeterea ut Pro-Nuntius Apostolicus in Rebuspublicis LitorisEburnei et Dahomeiana officio quoque fungatur Delegati Apostoliciin Rebuspublicis Togana et Guineana, quae deinceps a iurisdictioneseparabuntur Delegationis Apostolicae olim in Africa Occidentali ap-40 - A. A. S.


626 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialepellatae. Ceterum hae Litterae Nostrae nunc et in posterum vimhabere decernimus, contrariis nihil obstantibus.Datum Romae, apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die i mensisMaii, anno MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri decimo.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius StatusLoco £8 SigilliIn Secret. Status tab., n. 248145.IIIn Africa Occidentali Nova Apostolica Delegatio constituitur « in Togoet Guinea » cognominata, cui duae hae regiones subiciuntur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Qui benignissima Dei voluntate inbeati Petri locum successimus, verba sancta eidem Apostolo facta expendentesatque responsum ab illo Christi discípulo interroganti Magistroredditum (cfr. Io. 21, 15-17), facere non possumus quin, adprincipis Apostolorum similitudinem, in pascendo populo christianocuras Nostras et diligentiam, et labores omnes collocemus : quorum sinulli parcamus, fore plane confidimus, ut, gratia Dei opitulante, laetaemessis manipulos in summi Numinis gloriam animorumque salutemcolligamus. Quam ob rem, reputantibus Nobis quam immutatae sintin Africae Occidentalis regionibus condiciones Ecclesiae, bene fierivisum est, si ibi loci in populorum commodum atque in fidei nostraeincrementum novam Delegationem Apostolicam constitueremus. Quare,audito venerabili Fratre Nostro S. R. E. Cardinali Sacrae Congregationispro Gentium Evangelizatione seu de Propaganda Fide Praefecto,auctoritate Nostra Apostolica aliam Delegationem Apostolicamin Africa Occidentali condimus, cui erit cognominatio « in Togo etGuinea » a quaque pendent regiones vulgo Togo et Guinée appellatae,hucusque ambitu Delegationis Apostolicae Africae Occidentalis contentae.Sedem autem eius in urbe vulgari vocabulo Abidjan distincta, cuiomnia iura facimus huiusmodi Sedium propria. Contrariis nihilobstantibus.


Acta Pauli Pp. VI 627Ceterum volumus, ut hae Litterae Nostrae sive nunc sive in posterumfirmae sint, suosque effectus habeant.Datum Romae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris, die xximensis Maii, anno MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri undecimo.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius StatusLoco £8 SigilliIn Secret. Status tab., n. 246023.IIIE Delegatione Apostolica « Africae Occidentalis » nova constituitur DelegatioApostolica « in Mali et Mauretania » cognominata.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Ex quo divino consilio in verticesacerdotalis potestatis constituti sumus, patres multarum gentium(cfr. Gen. 17, 5), id unum studium, ea una sollicitudo est Nobis, quomodo nempe sancta Christi religio atque catholica fides, sine qua(( nullus salvus esse potest )) (Simbol. Äthan.) magis atque magispropagentur. Urget enim Christi iussum : « Euntes ergo in mundumuniversum, praedicate Evangelium omni creaturae » (Marc. 16, 15) ;item et aliae eius voces « Ego elegi vos et posui vos ut eatis et fructumafferatis » (Io. 15, 16). Quam ob rem cum in Africa Occidentali postconditam Delegationem Apostolicam « Africae Occidentalis » iam resmultum immutatae sint, ipsa rerum condicio poscere videtur, utaptiore modo circumscriptiones disponantur. Qua re, consilio petito avenerabili Fratre Nostro S. R. E. Cardinali Sacrae Congregationispro Gentium Evangelizatione seu de Propaganda Fide Praefecto,Apostolica auctoritate Nostra ea lege res disponimus, ut DelegatioApostolica (( Africae Occidentalis » alio sumpto nomine « DelegatioApostolica in Mali et Mauretania » appelletur, cui nempe regionesMali et Mauretania addicantur ad Sacram Congregationem pro GentiumEvangelizatione pertinentes, cuiusque Sedes in urbe Dacariaponatur, in qua hactenus fuit.


628 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeCeterum censemus ut hae Litterae Nostrae sive nunc sive in posterumvim habeant, contrariis nihil obstantibus.Datum Romae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris, die xximensis Maii, anno MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri undecimo.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius StatusLoco © SigilliIn Secret. Status tab., n. 246022.IVDelegatio Apostolica in Africa Media et Occidentali deinceps « DelegatioApostolica in Nigeria et Ghana » cognominabitur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Verba Christi sancta : « Euntesergo in mundum universum, praedicate Evangelium omni creaturae »(Marc. 16, 15), quibus Apostolos suos iussit partam salutem omnibuspronuntiare mortalibus, id sane poscunt et expetunt, ut qui divinoconsilio tum fidelibus omnibus praesidemus, tum amplissimo successorumApostolorum coetui praesumus, ea illis auxilia atque subsidiacomparemus, quibus propagandae, augendae, confirmandae fidei nostraefacultatem maiorem faciamus. Quae sane causa est, cur Ioannes XXIII,Pontifex Maximus atque proximus Decessor Noster, DelegationemApostolicam in Africa Media et Occidentali constituerit. Nunc autem,cum immutatae ibi loci condiciones aliam postularent rerum dispositionem,bene fieri visum est, si eiusdem Delegationis nomen, inaliud, idque aptius, converteretur. Quae cum ita sint, consilio petitoa venerabili Fratre Nostro S. R. E. Cardinali Praefecto Sacrae Congregationispro Gentium Evangelizatione seu De Propaganda Fide,placet appellationem Delegationis Apostolicae in Africa Media etOccidentali ita immutare, ut deinceps « Delegatio Apostolica in Nigeriaet Ghana )) cognominetnr, cui quas modo nominavimus duaenationes addicantur, ad Sacram Congregationem pro Gentium Evangelizationepertinentes, Sede insuper in eadem urbe Lagos collocata,in qua adhuc fuit.


Acta Pauli Pp. VI 629Ceterum, volumus, ut hae Litterae sive nunc sive in posterum efficacessint, contrariis nihil obstantibus.Datum Romae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris, die x mensisOctobris, anno MCMLXXIII, Pontificatus Nostri undecimo.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius StatusLoco © SigilliIn Secret. Status tab., n. 24&024.VTemplum Sanctis Martyribus Sisinio, Martyrio et Alexandro in locovulgari lingua « Sanzeno » cognominato, in archidioecesi Tridentina,ad dignitatem Basilicae Minoris evehitur.PAULUS PP. VIAd perpetuam rei memoriam. — Sanctorum memorias et reliquias,maxime martyrum, esse honorandas atque venerandas, mater SanctorumEcclesia tum Conciliorum monumentis tradidit, tum etiam cotidianadisciplina et usu docet. Nobilissimos enim hos filios egregiosqueChristi asseclas, qui ceteros omnes virtute, prudentia, constantiaantecesserint, non modo amicos Dei fuisse (cfr. Ps. 13S, 17) summaeorum fides et religio demonstrat, verum etiam posse nos tantae integritatisexemplo ad probitatem trahere et incitare, nemini profectonon patet. Quam ob rem, cum venerabilis Frater Alexander M. Gottardi,Archiepiscopus Tridentinus, suo suorumque fidelium omnisquecleri nomine id a Nobis petierit, ut templum Sanctis Martyribus Sisinio,Martyrio atque Alexandro dicatum in loco « Sanzeno » situm, inarchidioecesi Tridentina, titulo Basilicae Minoris decoraretur, benefieri censuimus, si precibus admotis concederemus : est enim sacrailla aedes antiquitate venerabilis, arte insignis, memoriis Sanctorumpraeclara, et, quod maius est, religione florens, cum illam frequentiapopuli agmina petant, pietatis augendae aut alendae gratia.Qua re, iis probatis, quae Sacra Congregatio pro Cultu Divino faciendaesse duxerit, cui facultatem rei gerendae dedimus, ApostolicaNostra potestate templum SS. Martyrum Sisinii, Martyrii et Ale-


630 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialexandri, cuius mentionem fecimus, ad dignitatem Basilicae Minorisevehimus, cum iuribus atque liturgicis concessionibus rite competentibus,servatis iis, quae iuxta Decretum « De titulo Basilicae Minoris», die sexto mensis Iunii, anno millesimo nongentesimo sexagesimooctavo factum servanda sunt.Ceterum volumus, ut hae Litterae Nostrae sive nunc sive in posterumreligiose serventur, vim que suam habeant, contrariis nihilobstantibus.Datum Romae, apud S. Petrum, sub Anulo Piscatoris, die xvimensis Novembris, anno MDCCCCLXXIII, Pontificatus Nostri undecimo.IOANNES Card. VILLOT, Secretarius StatusLoco © SigilliIn Secret. Status tab., n. 246856.


Acta Pauli Pp. VI 631CONVENTIOINTER SANCTAM SEDEM ET RHENANIAM-PALATINATUMde scholis catholicisACCORDOfra la Santa Sede ed il Land Renania-Palatinato circa questioni concernenti]a scuola ed il perfezionamento deimaestri.La Santa Sede,rappresentata dal suo PlenipotenziarioMonsignor Corrado Baùle, Arcivescovotitolare di Antiochia di Pisidia, NunzioApostolico in Germania,eil Land Renania-Palatinato,rappresentato dal Signor Dr. HelmutKohl, Presidente dei Ministri,guidati dal desiderio di mantenere epromuovere le amichevoli relazioniesistenti tra la Chiesa Cattolica ed ilLand, in riconoscimento del fatto chesecondo la modifica della Costituzionedel Land Renania-Palatinato in data 8luglio 1970 le Grundschulen, Hauptschulene Sonderschulen pubbliche sono diventatescuole simultanee cristiane e chele provvidenze in favore delle scuoleprivate da parte statale sono state sottopostea nuovo ordinamento,hanno convenuto di adeguare a talenuova situazione le norme concordatariein vigore nel Land Renania-Palatinato,e concludono a tal fine il seguenteAccordo.VERTRAGzwischen dem Heiligen Stuhl und demLand Rheinland-Pfalz über Fragen desSchulwesens und der Lehrerfort- und-Weiterbildung.Der Heilige Stuhl,vertreten durch dessen Bevollmächtigten,den Herrn Apostolischen Nuntius inDeutschland, Corrado Bafile, Titularerzbischofvon Antiochien in Pisidien,unddas Land Rheinland-Pfalz,vertreten durch den Herrn MinisterpräsidentenDr. Helmut Kohl,sind, geleitet von dem Wunsch, die bestehendenfreundschaftlichen Beziehungenzwischen der Katholischen Kircheund dem Land aufrechtzuerhalten undzu fördern, in Anerkennung der Tatsache,daß nach der Änderung der Verfassungfür Rheinland-Pfalz vom 8. Juli1970 die öffentlichen Grund-, HauptundSonderschulen christliche Gemeinschaftsschulengeworden sind und diestaatliche Förderung der Privatschulenneu geordnet wurde, übereingekommen,die im Land Rheinland-Pfalz in Geltungstehenden konkordatären Bestimmungendieser Entwicklung anzupassen.Zu diesem Zweck schließen sie den folgendenVertrag:


632 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeArticolo 1Alla Chiesa Cattolica resta garantito ildiritto di istituire e gestire scuole private.Le scuole private cattoliche sonoequiparate in rango alle scuole pubbliche.Articolo 2Nell'ambito delle generali provvidenzein favore delle scuole private il LandRenania-Palatinato accorderà il suoaiuto alle scuole di enti gestori cattolici.Artikel 1Der Katholischen Kirche bleibt dasRecht gewährleistet, Privatschulen einzurichtenund zu betreiben. Die katholischenPrivatschulen sind den öffentlichenSchulen im Range gleichgestellt.Artikel 2Das Land Rheinland-Pfalz wird imRahmen der allgemeinen Förderung derPrivatschulen den Schulen katholischerTräger seine Hilfe angedeihen lassen.Articolo 3Le scuole private cattoliche, che a normadelle prescrizioni statali siano riconosciutedallo Stato come aventi funzionedi scuola pubblica (Ersatzschulen), operinosu base di pubblica utilità e sianodi sgravio per l'organizzazione scolasticadel Land, a richiesta dell'ente gestorevengono favorite mediante sovvenzionidella pubblica finanza (art. 4—9), comepure mediante l'assegnazione di personaleinsegnante statale (art. 10).Artikel 3Katholische Privatschulen, die nachMaßgabe der staatlichen Vorschriftenstaatlich anerkannte Ersatzschulen sind,auf gemeinnütziger Grundlage arbeitenund das öffentliche Schulwesen des Landesentlasten, werden auf Antrag desSchulträgers durch öffentliche Finanzhilfe(Art. 4—9) sowie durch die Zuweisungstaatlicher Lehrkräfte (Art. 10)gefördert.Articolo 4Il Land concede contributi per le spesedi personale; i contributi si computanosecondo la media delle somme spese peri maestri ed il personale insegnanteausiliario, aventi un analogo stato giuridico,di una corrispondente scuolapubblica.Articolo 5Il Land concede all'ente gestore unsupplemento per una congrua previdenzaper la vecchiaia ed i superstiti inArtikel 4Das Land gewährt Beiträge zu denPersonalkosten; die Beiträge bemessensich nach dem durchschnittlichen Aufwandfür vergleichbare Lehrer undLehrhilfskräfte an einer entsprechendenöffentlichen Schule.Artikel 5Das Land gewährt dem Schulträgereinen Zuschlag für eine nach staatlichenGrundsätzen angemessene Alters- und


Acta Pauli Pp. VI 633favore degli insegnanti e del personaleinsegnante ausiliario in conformità aicriteri statali, pari alle spese all'uoposostenute, tuttavia non oltre un ammontarecomplessivo pari al 25 per centodei contributi concessi a norma dell'art.4 per gli insegnanti impegnati per oltrela metà del tempo lavorativo.Articolo 6Come contributo per le altre spese correnti(propriamente ¡su den laufendenSachkosten) l'ente gestore riceve unimporto pari ad almeno il 10 per centodelle spese di personale. Qualora ilrapporto tra le spese di personale e lealtre spese correnti si modifichi notevolmente,le Parti contraenti si accorderannoper un'altra quota percentuale.Articolo 7Sulle spese di lavori, approvati dall'Autoritàscolastica, per nuova costruzione,trasformazione ed ampliamento di edificie di impianti scolastici, come pureper le spese di primo arredamento,l'ente gestore riceve un contributo.Questo ammonta1. all' 80 per cento delle spese dicostruzione per le Grundschulen,Hauptschulen, Sonderschulen e Sonderberufsschulen ;2. al 50 per cento delle spese dicostruzione per le scuole di formazionegenerale non nominate al numero1.Articolo 8Il Land rimborsa in congrua misura lespese per il necessario trasporto degliHinterbliebenen Versorgung in Höhe dertatsächlichen Aufwendungen, jedochhöchstens bis zu einem Gesamtbetragvon 25 vom Hundert der nach Artikel 4für hauptberuflich beschäftigte Lehrergewährten Beiträge.Artikel 6Als Beitrag zu den laufenden Sachkostenerhält der Schulträger einen Betragvon mindestens 10 vom Hundertdes Personalaufwandes. Wird sich dasVerhältnis von Sach- und Personalkostenerheblich verändern, so werdendie Vertragschließenden sich über dieFestlegung eines anderen Vomhundertsatzeseinigen.Artikel 7Zu den Aufwendungen für schulaufsichtlichgenehmigte Neu-, Um- undErweiterungsbauten von Schulgebäudenund Schulanlagen sowie deren Ersteinrichtungerhält der Schulträger einenBeitrag Dieser beträgt :1. bei Grund-, Haupt-, Sonder- undSonderberufsschulen 80 vom Hundert,2. bei den nicht unter Nummer 1 genanntenallgemeinbildenden Schulen50 vom Hundert der Baukosten.Artikel 8Für den Besuch einer Grund-, HauptoderSonderschule erstattet das Land die


634 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialealunni che frequentano una Grundschule,Hauptschule o Sonderschule.Articolo 9Agli alunni di scuole private cattolicheil Land concede gratuitamente i sussidididattici nella stessa misura che aglialunni di corrispondenti scuole pubbliche.Articolo 10Su richiesta dell'ente gestore e d'accordocon esso la competente Autorità scolasticadel Land assegna maestri stataliper il servizio di Grundschulen, Hauptschulen,Sonderschulen e Sonderberufsschulen,continuando a corrispondereai medesimi il trattamento economico.L'assegnazione necessita del consensodell'insegnante.Insegnanti statali possono essere assegnatiper le altre scuole private cattolichedi formazione generale; per il restovale in modo analogo il comma 1.Articolo 11Il Land garantisce alla Chiesa l'erezioneed il funzionamento di un Istituto peril perfezionamento dei maestri. TaleIstituto è in linea di principio equiparatonel rango ad analoghi Istituti statali.Esso riceve dalla pubblica finanza unasovvenzione in congrua misura.Articolo 12Se in futuro sorgesse qualche divergenzaa motivo dell'interpretazione o dellapratica applicazione di queste norme, ose in futuro nuovi criteri pedagogicidovessero richiedere modifiche strutturaliangemessenen Kosten einer notwendigenBeförderung der Schüler.Artikel 9Das Land gewährt den Schülern vonkatholischen Privatschulen in gleichemUmfang Lernmittelfreiheit wie denSchülern entsprechender öffentlicherSchulen.Artikel 10Die zuständige Schulaufsichtsbehörde desLandes weist auf Antrag des Schulträgersin dessen Einvernehmen Grund-,Haupt-, Sonder- und Sonderberufsschulenstaatliche Lehrer unter Fortzahlungder Dienstbezüge zur Dienstleistung zu.Die Zuweisung bedarf der Zustimmungdes Lehrers.Für die sonstigen allgemeinbildendenkatholischen Privatschulen können staatlicheLehrer zugewiesen werden; imübrigen gilt Absatz 1 entsprechend.Artikel 11Das Land gewährleistet die Errichtungund den Betrieb eines Lehrerfort- und-Weiterbildungswerkes in kirchlicherTrägerschaft. Dieses ist entsprechendenstaatlichen Einrichtungen grandsätzlichim Range gleichgestellt. Es erhält eineangemessene öffentliche Finanzhilfe.Artikel 12Sollte sich in Zukunft wegen der Auslegungoder der praktischen Anwendungdieser Regelungen eine Meinungsverschiedenheitergeben, oder sollten inZukunft neue pädagogische Erkenntnisse


Acta Pauli Pp. VI 635nell'ambito della scuola, la Santa Sedee il Land Renania-Palatinato procederannodi comune intesa ad una soluzioneamichevole.Articolo 13Il presente Accordo, i cui testi italiano etedesco fanno ugualmente fede, dovràessere ratificato. Gli Istrumenti dellaratifica verranno scambiati in Bonn-Bad Godesberg. Esso entrerà in vigoreil giorno dello scambio di detti Istrumenti.In fede di che il presente Accordo èstato sottoscritto in doppio originale.Magonza, 15 maggio 1973CORRADO BAFILENunzio Apostolicostrukturelle Änderungen auf dem Gebietdes Schulwesens erforderlich machen, sowerden der Heilige Stuhl und das LandRheinland-Pfalz im gemeinsamen Einvernehmeneine freundschaftliche Lösungherbeiführen.Artikel 13Dieser Vertrag, dessen italienischer unddeutscher Text gleiche Kraft haben, bedarfder Ratifikation. Die Ratifikationsurkundenwerden in Bonn - Bad Godesbergausgetauscht. Er tritt mit dem Tagedes Austausches in Kraft.Zu TJrkund dessen ist dieser Vertrag indoppelter Urschrift unterzeichnet worden.Mainz, den 15. Mai 1973HELMUT KOHLMinisterpräsidentPROTOCOLLO FINALENell'atto di sottoscrivere l'Accordo oggiconcluso fra la Santa Sede ed il LandRenania-Palatinato, sono state fatte leseguenti concordi dichiarazioni che costituisconoparte integrante dell'Accordostesso :Circa l'Art. 2:Il concetto "ente gestore cattolico", adibitoall'art. 2, comprende la ChiesaSCHLUSSPROTOKOLLBei der Unterzeichnung des am heutigenTag geschlossenen Vertrages zwischendem Heiligen Stuhl und dem LandRheinland-Pfalz sind folgende übereinstimmendeErklärungen abgegeben worden,die einen integrierenden Bestandteildes Vertrages bilden :Zu Artikel 2:Der in Artikel 2 verwendete Begriff"katholischer Träger" umfaßt die Ka-


636 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeCattolica e le sue organizzazioni, comepure le associazioni cattoliche canonicamentericonosciute come enti gestori discuole.Nelle scuole sovvenzionate con contributidella pubblica finanza l'ente gestorenon esigerà tasse scolastiche.Uno sgravio per l'organizzazione scolasticapubblica del Land s'intende comedato, quando i responsabili dell'educazionedi almeno il 50 per cento deglialunni hanno il domicilio nel Land Renania-Palatinatoe la scuola si impegnaad accettare, nei limiti dei posti disponibili,ogni alunno, i cui responsabilidell'educazione abitino nel distretto dellascuola, e che adempia alle condizionidi accettazione della scuola di cui trattasi.In particolari casi di eccezione unosgravio può essere riconosciuto anche sela percentuale minima non venga raggiunta;ciò non vale per le SonderschutholischeKirche, ihre Organisationen sowiekatholische Vereinigungen, die kirchenrechtlichals Schulträger anerkanntwerden.Circa l'Art. 3:Ad una scuola autorizzata come Ersatzschule,la quale dia garanzia di soddisfarein modo stabile alle esigenze imposte alle corrispondenti scuole pubbliche,viene concessa, dietro richiestadell'ente gestore, la qualifica di Ersatzschulericonosciuta dallo Stato. Questaconcessione presuppone che la scuolasoddisfi ai criteri di articolazione inclassi obbligatori per le scuole pubbliche;per le scuole che sono collegate con unconvitto o un semiconvitto, possono essereammesse eccezioni. Qualora il Landintenda modificare detti criteri vigentiper le scuole pubbliche, informerà atempo gli enti gestori di scuole e adotteràuna conveniente soluzione transitoria.Zu Artikel 3 :Einer staatlich genehmigten Ersatzschule,die die Gewähr bietet, daß sie dauernddie an entsprechende öffentliche Schulengestellten Anforderungen erfüllt, wirdauf Antrag des Schulträgers die Eigenschafteiner staatlich anerkannten Ersatzschuleverliehen. Die Verleihungsetzt voraus, daß die Schule den füröffentliche Schulen verbindlichen Gliederungsgrundsätzengenügt; bei Schulen,die mit einem Heim oder einer Tagesstätteverbunden sind, können Ausnahmenzugelassen werden. Beabsichtigt dasLand, die für öffentliche Schulen geltendenGliederungsgrundsätze zu ändern,so wird es die Schulträger rechtzeitighierüber unterrichten und eine angemesseneÜbergangsregelung treffen.Der Schulträger wird an den durch öffentlicheFinanzhilfen geförderten Schulenkein Schulgeld erheben.Eine Entlastung des öffentlichen Schulwesensdes Landes wird angenommen,wenn die Erziehungsberechtigten vonmindestens 50 vom Hundert der Schülerihren Wohnsitz im Lande Rheinland-Pfalz haben und die Schule sich verpflichtet,im Rahmen ihrer räumlichenMöglichkeiten jeden Schüler aufzunehmen,dessen Erziehungsberechtigte imEinzugsgebiet der Schule wohnen undder die Aufnahmebedingungen für dieseSchule erfüllt. In besonderen Ausnahmefällenkann eine Entlastung auch anerkanntwerden, wenn der Mindestprozentsatznicht erreicht wird; dies gilt


Acta Pauli Pp. VI 637len e Sonderberujsschulen, che sono collegatecon un convitto.Nell'interesse di un ordinato funzionamentodella scuola la concessione di sovvenzionida parte della pubblica finanzapresuppone che al momento dell'erezionedi una Grundschule o di unaHauptschule come scuola confessionaleprivata sia possibile la frequenza senzaeccessivo incomodo di una pubblicaGrundschule, o rispettivamente Hauptschule,che nella sua articolazione inclassi risponda alle esigenze stabilitedalla legge. Nel giudicare su questopunto bisogna tener conto, tra l'altro,della lunghezza e della natura del percorsoper raggiungere la scuola comepure delle condizioni di traffico e deimezzi di trasporto a disposizione degliscolari.Le sovvenzioni da parte della pubblicafinanza per Grundschulen, Hauptschulene Sonderschulen, che adempiano ai presuppostidi cui al comma 1 periodo 2 edai commi 2—4, vengono concesse surichiesta sin dal momento della autorizzazionestatale, quando si possa legittimamentesupporre che la scuola otterràil riconoscimento statale entro un congruotermine.Le scuole cattoliche private, cui nonvengono concesse sovvenzioni da partedella pubblica finanza, possono, su richiesta,ottenere sussidi a norma del bilanciodel Land.Circa l'Art. 4:La media delle spese viene computatacome segue :Per ogni insegnante assunto con l'autonichtfür Sonder- und Sonderberufsschulen,die mit einem Heim verbundensind.Die Gewährung öffentlicher Finanzhilfesetzt im Interesse eines geordnetenSchulbetriebes voraus, daß bei der Errichtungeiner privaten Grund- oderHauptschule als Bekenntnisschule derBesuch einer öffentlichen Grund- oderHauptschule, die in ihrer Gliederungden gesetzlichen Anforderungen entspricht,in zumutbarer Weise möglichist. Bei der Beurteilung der Zumutbarkeitsind unter anderem Länge und Beschaffenheitdes Schulweges sowie dieVerkehrs Verhältnisse und die für dieBeförderung der Schüler zur Verfügungstehenden Verkehrsmittel zu berücksichtigen.Die öffentliche Finanzhilfe für Grund-,Haupt- und Sonderschulen, die die Voraussetzungengemäß Absatz 1 Satz 2und der Absätze 2 bis 4 erfüllen, wirdauf Antrag schon vom Zeitpunkt derstaatlichen Genehmigung an gewährt,wenn die Annahme gerechtfertigt ist,daß die Schule innerhalb einer angemessenenFrist staatlich anerkannt wird.Katholische Privatschulen, denen keineöffentliche Finanzhilfe gewährt wird,können auf Antrag Zuschüsse nach Maßgabedes Haushaltsplanes des Landeserhalten.Zu Artikel 4:Der durchschnittliche Aufwand wird wiefolgt errechnet :Für jeden mit schulaufsichtlicher Geneh-


638 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialerizzazione dell'Autorità scolastica delLand viene concesso un contributo pariallo stipendio medio o al compensomedio di un insegnante di corrispondentescuola pubblica, il quale abbia unanalogo stato giuridico. Il contributoviene concesso in base allo stipendiomedio, se nell'insegnante si verificano ipresupposti giuridici di un insegnante inpubblico servizio ed è Beamter dell'entegestore della scuola, o se il suo rapportod'impiego è regolato mediante applicazionedei criteri vigenti per Beamte delLand, o se egli esercita l'insegnamentoquale membro di una comunità religiosa.In tutti gli altri casi di impiego peralmeno la metà del tempo lavorativo, ilcontributo viene concesso secondo ilcompenso medio. Qualora l'insegnante,a norma dei criteri statali, non sia pienamenteoccupato, viene concesso, incaso di impiego per almeno la metà deltempo lavorativo, una corrispondentequota dello stipendio medio o del compensomedio; in caso di impiego chenon raggiunga la metà del tempo lavorativo,viene concesso il compenso perun'attività dello stesso genere, svolta daun insegnante di corrispondente scuolapubblica, il quale abbia un analogostato giuridico. I contributi vengonoconcessi soltanto per il numero di insegnantiche si richiede, secondo i criteristatali, per il complesso di ore d'insegnamentonormalmente previsto in unaparagonabile scuola pubblica; in talenumero vanno computati gli insegnantiassegnati.migung des Landes beschäftigten Lehrerwird ein Beitrag in Höhe des Durchschnittsgehaltesoder der Durchschnittsvergütungeines vergleichbaren Lehrersan einer entsprechenden öffentlichenSchule gewährt. Der Beitrag wird nacheinem Durchschnittsgehalt gewährt,wenn der Lehrer die beamtenrechtlichenVoraussetzungen als Lehrer im öffentlichenDienst erfüllt und Beamter desSchulträgers ist oder sein Anstellungsverhältnisunter Anwendung der fürLandesbeamte gültigen Grundsätze geregeltist oder er als Mitglied einer religiösenGemeinschaft den Lehrerberufausübt. In allen übrigen Fällen hauptberuflicherBeschäftigung wird der Beitragnach einer Durchschnittsvergütunggewährt. Ist der Lehrer nach staatlichenGrundsätzen nicht voll beschäftigt, wirdim Falle einer hauptberuflichen Beschäftigungein entsprechender Anteil desDurchschnittsgehaltes oder der Durchschnittsvergütung,im Falle einer nebenberuflichenBeschäftigung die Vergütungfür nebenberufliche Tätigkeit eines vergleichbarenLehrers an einer entsprechendenöffentlichen Schule gewährt.Beiträge werden nur für so viele Lehrergewährt, wie nach staatlichen Grundsätzenzur Deckung des Unterrichtssollseiner vergleichbaren öffentlichen Schuleerforderlich sind; zugewiesene Lehrersind anzurechnen.Per il personale insegnante ausiliariovale in modo analogo il comma 1, inmaniera che i contributi vengano concessisoltanto per il numero di personeche in media si trova a disposizione diparagonabili scuole pubbliche.Für Lehrhilfskräfte gilt Absatz 1 entsprechendmit der Maßgabe, daß Beiträgenur für so viele Lehrhilfskräftegewährt werden, wie den vergleichbarenöffentlichen Schulen durchschnittlich zurVerfügung stehen.


Acta Pauli Pp. VI 639Circa l'Art. 5:Secondo i criteri statali, convenienteprevidenza per la vecchiaia ed i superstitiè la seguente : per gli insegnanti edil personale insegnante ausiliario, per iquali viene concesso uno stipendio medio,è la previdenza corrispondente allenorme in vigore per gli impiegati delLand, se per essi non esiste l'obbligo diassicurazione di rendita vitalizia a normadi legge, o se essi ne sono dispensati;negli altri casi è la previdenza corrispondenteall'assicurazione di renditavitalizia prescritta dalla legge, con l'aggiuntadi un supplemento di previdenzasecondo le norme in vigore per gli Angestelltea servizio del Land.Qualora per un maestro impegnato peralmeno la metà del tempo lavorativo, ilquale eserciti l'insegnamento come membrodi una comunità religiosa, non venganofatte valere spese effettive di previdenzadi cui all'art. 5, viene concessosu richiesta, nel quadro dell'ammontarecomplessivo secondo l'art. 5, un supplementopari al 10 per cento dell'ammontareche gli spetta secondo l'art. 4.Zu Artikel 5 :Eine nach staatlichen Grundsätzen angemesseneAlters- und Hinterbliebenenversorgungist bei Lehrern und Lehrhilfskräften,für die ein Durchschnittsgehaltgewährt wird, die Versorgungentsprechend den für Landesbeamte geltendenVorschriften, wenn für sie keineVersicherungspflicht in der gesetzlichenRentenversicherung besteht oder siehiervon befreit sind, in den übrigenFällen die Versorgung entsprechend denVorschriften der gesetzlichen Rentenversicherungzuzüglich einer Zusatzversorgungnach den für Angestellte imLandesdienst geltenden Bestimmungen.Werden für einen hauptberuflichen Lehrer,der als Mitglied einer religiösen Gemeinschaftden Lehrerberuf ausübt, tatsächlicheAufwendungen für die Versorgungim Sinne des Artikels 5 nicht geltendgemacht, so wird auf Antrag imRahmen des Gesamtbetrags nach Artikel5 ein Zuschlag in Höhe von 10 vomHundert des auf ihn nach Artikel 4 entfallendenBetrages gewährt.Circa l'Art. 6:Per spese di personale nel senso diquesta norma s'intende l'ammontarecomplessivo che risulta in base all'art. 4con l'aggiunta delle spese di personalesostenute dal Land per gli insegnanti daesso assegnati. Come base viene posto,per ogni insegnante assegnato a pienoservizio, lo stipendio medio o rispettivamenteil compenso medio; negli altricasi, una quota corrispondente.Zu Artikel 6:Personalaufwand im Sinne dieser Vorschriftist der sich nach Artikel 4 ergebendeGesamtbetrag zuzüglich der Personalkostendes Landes für zugewieseneLehrer. Dabei wird für jeden zur vollenDienstleistung zugewiesenen Lehrer dasDurchschnittsgehalt oder die Durchschnittsvergütung,sonst ein entsprechenderAnteil zugrunde gelegt.


640 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeCirca l'Art. 7 :Nell'ordine di urgenza tali progettiottengono il medesimo rango che analoghiprogetti per scuole pubbliche.Nelle spese di costruzione non sonocomprese le spese per l'acquisto del terrenoe le spese per la sistemazione urbanisticadi esso.Se nel territorio assegnato ad una pubblicaGrundschule, Hauptschule o Volksschuleviene eretta una Grundschule oHauptschule privata, l'ente gestore cattolicopuò richiedere che i locali scolasticiresi liberi in conseguenza dellaistituzione della scuola privata cattolicasiano messi a disposizione dietro convenienteindennizzo, se ciò giova adun ordinato funzionamento della scuolaprivata ed il funzionamento della scuolapubblica, che permanga, non ne ricevedanno.Circa l'Art. 8:Presupposto per il rimborso delle spesedi trasporto per la frequenza di unaGrundschule o di una Hauptschule è chela scuola privata cattolica si trovi neldistretto scolastico della scuola pubblicache gli alunni dovrebbero frequentare oin uno confinante. Inoltre, se la scuolasi trova in un Comune con più distrettiscolastici, il rimborso può aver luogoper il trasporto degli scolari provenientida tutti i distretti del Comune. Per leSonderschulen il rimborso presupponeche la lunghezza del percorso per raggiungerela scuola sia paragonabile aquello per raggiungere una Sonderschulepubblica. Per la frequenza di altre scuo-Zu Artikel 7:In ihrer Dringlichkeit nehmen die Baumaßnahmenden gleichen Bang wie entsprechendeVorhaben für öffentlicheSchulen ein.Zu den Baukosten gehören nicht die Kostendes Baugrundstückes und seiner Erschließung.Wird im Gebiet einer öffentlichenGrund-, Haupt- oder Volksschule eineprivate Grund- oder Hauptschule errichtet,so kann der katholische Schulträgerverlangen, daß der durch die Errichtungder katholischen Privatschule freigewordeneSchulraum gegen angemessene Kostenerstattungbereitgestellt wird, wenndie Bereitstellung dem ordnungsgemässenBetrieb der privaten Schule dientund der Betrieb der verbleibenden öffentlichenSchule nicht beeinträchtigtwird.Zu Artikel 8 :Voraussetzung für die Erstattung derBeförderungskosten beim Besuch einerGrund- oder Hauptschule ist, daß diekatholische Privatschule im Schulbezirkder für die Schüler zuständigen öffentlichenSchule oder in einem angrenzendenSchulbezirk liegt. Liegt die Schulein einer Gemeinde mit mehreren Schulbezirken,so können darüber hinaus dieKosten für die Beförderung der Schüleraus allen Schulbezirken dieser Gemeindeübernommen werden. Bei Sonderschulensetzt die Erstattung voraus, daß dieLänge des Schulweges mit dem Schulwegfür öffentliche Sonderschulen vergleichbarist. Beim Besuch sonstiger allgemein-


Acta Pauli Pp. VI 641le di formazione generale o di formazioneprofessionale le spese di trasportovengono rimborsate applicando analogamentele norme in vigore per corrispondentiscuole pubbliche, tuttaviasoltanto fino all'ammontare delle speseche risulterebbero dalla frequenza dellascuola pubblica.Circa l'Art. 10 :I maestri statali vengono assegnati innumero non superiore a quello che inmedia è a disposizione per il complessodi ore d'insegnamento normalmente previstoin una paragonabile scuola pubblica.L'ente gestore può richiedere chel'assegnazione venga revocata, se ilmaestro non si trova più in armonia conil particolare fine educativo e formativodella scuola.Circa l'Art. 11:La concessione di sovvenzioni da partedella pubblica finanza presuppone chel'Istituto per il perfezionamento deimaestri risponda alle esigenze cui debbonosoddisfare corrispondenti Istitutistatali. Per le sovvenzioni da parte dellapubblica finanza valgono analogamentegli articoli 4, 5, 6 nonché 7 periodo1 e periodo 2 N. 2 di questo Accordo;esse vengono computate tenendoconto delle spese che si convengono adun corrispondente Istituto statale.Quanto alla concessione di sovvenzionida parte della pubblica finanza perl'Istituto ecclesiastico per il perfezionamentodei maestri, sono suscettibili disovvenzione solo le spese attinenti alperfezionamento dei maestri che insegninoin scuole site nel Land. 11 Land renderàpossibile ai suoi maestri la frequenzadell'Istituto ecclesiastico per ilbildender oder berufsbildender Schulenwerden die Beförderungskosten in sinngemäßerAnwendung der für entsprechendeöffentliche Schulen geltenden Regelungenerstattet, jedoch nur bis zu denKosten, die beim Besuch einer solchenöffentlichen Schule entstehen würden.Zu Artikel 10:Staatliche Lehrer werden höchstens ineiner Anzahl zugewiesen, wie sie zurDeckung des Unterrichtssolls einer vergleichbarenöffentlichen Schule durchschnittlichzur Verfügung steht. DerSchulträger kann verlangen, daß die Zuweisungwieder aufgehoben wird, wennder Lehrer mit dem besonderen Erziehungs-und Bildungsziel der Schule nichtmehr übereinstimmt.Zu Artikel 11:Die Gewährung öffentlicher Finanzhilfesetzt voraus, daß das Lehrerfort- und-Weiterbildungswerk den Anforderungengenügt, die an entsprechende staatlicheEinrichtungen gestellt werden. Für dieöffentliche Finanzhilfe gelten die Artikel4, 5, 6 sowie 7 Satz 1 und Satz 2Nr. 2 dieses Vertrages sinngemäß; siewird unter Berücksichtigung des für eineentsprechende staatliche Einrichtung angemessenenAufwands bemessen. Bei derGewährung öffentlicher Finanzhilfe fürdas kirchliche Fort- und Weiterbildungswerksind nur solche Kosten zuschußfähig,die durch die Fort- und Weiterbildungvon Lehrern entstehen, die anSchulen des Landes tätig sind. Das Landwird seinen Lehrern den Besuch deskirchlichen Fort- und Weiterbildungswerkesin gleicher Weise ermöglichenwie den Besuch entsprechender staat-41 - A. A. S.


642 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeperfezionamento dei maestri nello stessomodo che renderà loro possibile la frequenzadei corrispondenti Istituti statali,e riconoscerà le prove di qualificazioneottenute in detto Istituto.Magonza, 15 maggio 1973CORRADO BAFILENunzio Apostolicolicher Einrichtungen und die dort erworbenenQualifikationsnachweise anerkennen.Mainz, den 15. Mai 1973HELMUT KOHLMinisterpräsidentConventione inter Apostolicam Sedem et Rhenaniam-Palatinatum rata habita,die XII mensis Novembris anno MDCCCCLXXIII Ratihabitionis Instrumentaaccepta et reddita mutuo fuerunt. Exinde, i. e. a die XII Novembris annoMDCCCCLXXIII, huiusmodi Conventio inter Apostolicam Sedem et Rhenaniam-Palatinatum icta vigere coepit, ad normam articuli XIII eiusdem Pactionis.


Acta Pauli Pp. VI 643CONVENTIOINTER SANCTAM SEDEM ET SAXONIAM INFERIOREMqua nonnullae immutationes inducunturin Concordatum die XXVI Februarii anno MCMLXV initumACCORDOVERTRAGtra la Santa Sede e il Land Niedersachsena modifica del Concordato del 26febbraio 1965.zwischen dem Heiligen Stuhle und demLande Niedersachsen zur Änderung desKonkordats vom 26. Februar 1965.Frala Santa Sede,rappresentata dal Suo Plenipotenziario,Mons. Corrado Bafile, Arcivescovo titolaredi Antiochia di Pisidia, NunzioApostolico in Germania,Zwischendem Heiligen Stuhle,vertreten durch dessen Bevollmächtigten,den Herrn Apostolischen Nuntius inDeutschland, Corrado Bafile, Titular -erzbischof von Antiochien in Pisidien,edil Land Niedersachsen,rappresentato dal Signor Alfred Kubel,Presidente dei Ministri,viene concluso il presente Accordo.Le Alte Parti contraenti, al fine di adeguarealcune disposizioni del Concordato,da esse sottoscritto il 26 febbraio1965, ad esigenze manifestatesi nell'ambitodella formazione dei maestri ed inquello della scuola, hanno convenuto diapportare al Concordato stesso le seguentimodifiche ed aggiunte:unddem Lande Niedersachsen,vertreten durch den Ministerpräsidenten,Herrn Alfred Kubel,wird nachstehender Vertrag geschlossen :Zur Anpassung an Erfordernisse aufdem Gebiete der Lehrerbildung und desSchulwesens sind die Hohen Vertragspartnerüber folgende Änderungen undErgänzungen des von ihnen am 26. Februar1965 unterzeichneten Konkordatsübereingekommen :


644 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale1. L'articolo 5 comma 2 riceve la formulazioneseguente :In entrambe le sedi dell'Universitàdi Osnabrück — ossia Osnabrück eVechta — sarà resa possibile la formazionedi insegnanti della Religionecattolica per le scuole di ognigrado. Al fine di assicurare una adeguatapossibilità di insegnamento edi promuovere la ricerca scientifica,viene istituito in comune per entrambele sedi un Dipartimento diTeologia cattolica e Pedagogia religiosa.Questo Dipartimento verràdotato convenientemente nella misurain uso per i Dipartimenti universitarinel Niedersachsen : di taledotazione faranno parte sei posti diprofessore e tre altri posti di insegnanteimpiegato (beamteter) nelrango di docente di Alta Scuola.Per la nomina a questi posti di professoree di docente si applicanol'articolo 5 comma 1 del Concordatoed analogamente il § 3 dell'Allegatodi esso. Ciò vale anche per gli altrimembri del Dipartimento che esercitanol'insegnamento.1. Artikel 5 Absatz 2 erhält folgendeFassung :An der Universität Osnabrück wirdan deren beiden Standorten — Osnabrückund Vechta — die Ausbildungvon Lehrern aller Schulstufenfür katholische Religion ermöglichtwerden. Um ein entsprechendesLehrangebot zu gewährleisten undzur Pflege wissenschaftlicher Forschungwird ein für beide Standortegemeinsamer Fachbereich für katholischeTheologie und Religionspädagogikeingerichtet. Dieser wird indem für Fachbereiche in Niedersachsenüblichen Umfang angemessenausgestattet; dazu gehören sechsProfessuren und drei weitere Stellenfür beamtete Lehrkräfte im Hochschullehrerrang.Auf die Besetzungdieser Professuren und Stellen findenArtikel 5 Abs. 1 und sinngemäߧ 3 der Anlage zum Konkordat Anwendung.Dies gilt auch für anderein der Lehre tätige Angehörige desFachbereichs.2. L'articolo 6 viene modificato comesegue :a) Il comma 1 riceve la formulazioneseguente :U Land garantisce la conservazionee la nuova erezione di scuole confessionalicattoliche nell'ambito dell'istruzioneprimaria (dalla I aalla 4 aclasse) ; tale ambito include anche le2. Artikel 6 wird wie folgt geändert :a) Absatz 1 erhält folgende Fassung :Das Land gewährleistet die Beibehaltungund Neuerrichtung von katholischenBekenntnisschulen im Primarbereich(Schul Jahrgänge 1—4) ;dieser umfaßt auch Vorklassen. Be-


Acta Pauli Pp. VI 645classi preparatorie. Le scuole confessionalidi regola possono essere unitesoltanto con scuole dello stesso genere;altrettanto vale per scuole che,essendo le uniche scuole esistenti nell'ambitodi un ente scolastico, hannouna grandissima maggioranza dialunni cattolici.h) Viene introdotto il seguente nuovocomma 3 ;Il Land garantisce inoltre l'erezione,la conservazione ed il mantenimentodi Orientierungsstufen e di Hauptschulenin gestione ecclesiastica anorma degli accordi conclùsi al riguardotra la Santa Sede ed il Land.c) L'attuale comma 3 diventa comma 4.3. L'articolo 19 comma 2 riceve la formulazioneseguente :Le Parti contraenti si riservano ildiritto di richiedere trattative — incaso di mutamento sostanziale nell'attualestruttura della formazionedei maestri o dell'ordinamento scolasticopubblico — in vista di unadattamento delle norme della presenteConvenzione secondo lo spiritodi essa.4. II § 4 dell'Allegato al Concordato èabrogato.Il presente Accordo, il cui testo italianoe tedesco fanno egualmente fede, dovràkenntnisschulen können grundsätzlichnur mit gleichen Schulen zusammengefaßtwerden ; entsprechendesgilt für Schulen, die als einzigeSchule im Bereich eines Schulträgerseinen weit überwiegenden Anteilkatholischer Schüler haben.b) Folgender neuer Absatz 3 wird eingefügt:Darüber hinaus gewährleistet dasLand Errichtung, Beibehaltung undUnterhaltung von Orientierungsstufenund Hauptschulen in Trägerschaftder katholischen Kirche nachMaßgabe der zwischen dem HeiligenStuhle und dem Lande hierüber getroffenenVereinbarungen.c) Der bisherige Absatz 3 wird Absatz4.3. Artikel 19 Absatz 2 erhält folgendeFassung :Die Vertragsschließenden behaltensich das Recht vor, bei wesentlicherÄnderung der derzeitigen Strukturder Lehrerbildung oder des öffentlichenSchulwesens Verhandlungenüber eine dem Geist dieses Vertragesentsprechende Anpassung seiner Bestimmungenzu begehren.4. § 4 der Anlage zum Konkordat wirdaufgehoben.Dieser Vertrag, dessen italienischer unddeutscher Text gleiche Kraft haben, soll


646 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeessere ratificato e gli Istrumenti di ratificadovranno essere scambiati al piùpresto in Bonn - Bad Godesberg. Essoentrerà in vigore il giorno dello scambiodi detti Istrumenti.In fede di che è stato sottoscritto il presenteAccordo in doppio originale.Hannover, 21 maggio 1973ratifiziert und die Ratifikationsurkundensollen möglichst bald in Bonn - BadGodesberg ausgetauscht werden. Er trittmit dem Tage ihres Austausches inKraft.Zu Urkund dessen wurde dieser Vertragin doppelter Urschrift unterzeichnet.Hannover, am 21. Mai 1973Corrado Bafile, Nunzio ApostolicoAlfred Kübel, Niedersächsischer MinisterpräsidentConventione inter Apostolicam Sedem et Saxoniam Inferiorem rata habita,die XXX mensis Novembris anno MDCCCCLXXIII Ratihabitionis Instrumentaaccepta et reddita mutuo fuerunt. Exinde, i. e. a die XXX mensis Novembrisanno MDCCCCLXXIII, huiusmodi Conventio inter Apostolicam Sedem et SaxoniamInferiorem icta vigere coepit, ad normam articuli IV eiusdem Pactionis.


Acta Pauli Pp. VI 647EPISTULAAd E.mum P. D. Ioannem S. R. E. Cardinalem Colombo, sexto et decimoineunte saeculo ex quo Sanctus Ambrosius, Mediolanensis Episcopus necnon Ecclesiae Doctor, ad episcopalem dignitatem evectus est.Gratissima a noi è giunta la notizia, che Ella, Signor Cardinale,ci ha cortesemente comunicata, essere sua intenzione, assecondatadalle istituzioni culturali milanesi, dal clero e dal popolo, di volerricordare e celebrare il XVI centenario dell'ordinazione episcopale,avvenuta il 7 dicembre 374, di Sant'Ambrogio, il celebre Vescovomilanese e Dottore della Chiesa universale. Godiamo moltissimo ditale proposito, quasi fosse da noi pure concepito, sempre assorticome siamo dal commovente ricordo d'aver noi avuto, dal 1955 al1963, l'esaltante e opprimente ventura di sedere, centoventinovesimoe minimo successore, sulla medesima cattedra episcopale di quel grandePastore. Avremmo voluto maggiormente onorare, sia con l'umileossequio della nostra parola, sia con la filiale imitazione del nostroesempio, quell'incomparabile Predecessore; esulta perciò l'animo nostronell'attesa della degna commemorazione, che auspice ed autoreLei, Signor Cardinale, Milano dilettissima si appresta a tributare alsuo Santo Patrono; e già fin d'ora noi esprimiamo il voto che la rievocazionedi quella elettissima figura sia pari al merito che a tantouomo deve la storia, deve la Chiesa e deve l'assillo della nostra spiritualitàcontemporanea. Egli non appartiene solo al passato, appartieneal presente; egli è ben degno di essere tuttora con noi, con la suaMilano specialmente, come incomparabile educatore e maestro, e cometipo esemplare e permanente della sua Chiesa, e perciò chiamataambrosiana, e gloria caratteristica del Popolo, che del suo nome, dellasua scuola, della sua fama porta ancor oggi l'impronta.A chi si limitasse a fissare lo sguardo sull'immagine sua, qualeci è rappresentata nel mosaico, presumibilmente fedele, della Cappelladi San Vittore in Ciel d'Oro, contigua alla basilica dedicata appuntoa Sant'Ambrogio in Milano, potrebbe sfuggire la dimensione moraledel grande Vescovo, stentando forse a riconoscere l'Uomo e il Santoch'Egli è; infatti il personaggio vi appare smunto e modesto, senzaalcuna vigoria fisica e senza alcuna apparente maestà; uomo, sidirebbe, timido e debole, impari a funzioni di magistero e di governo;


648 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialea vederlo così raffigurato, sembra facile credergli quando egli, ilpredicatore instancabile, accusa la sua voce fiacca e malsicura. Mapoi, solo a conoscerla un po', la sua figura s'innalza nobile e forte, esi aderge poderosa, campione della sua stirpe, di sangue e di genioveramente romana; figura che cammina tranquilla, quale quella d'uncapo, nella storia d'un'età difforme ed inquieta, e che si commisuraimpavida e saggia nel confronto con i potenti del suo tempo; figuracirconfusa dalla fama di vasto sapere, in cui si fondono i tesori delpensiero antico e dell'arte classica con quelli, per lui attuali, per noiperenni, dei Dottori cristiani erompenti nella cultura del quarto secolo ;figura subito esaltata dalla raffinata e soave eloquenza e dall'insonneattività, che finalmente rivela in lui il prestigio dell'alta scuola delmagistrato civile, e subito manifesta, quasi ad essa connaturato e, quasine fosse per virtù nativa versatile interprete, il più semplice, il piùgrave, il più sacro stile pastorale. Così. S. Ambrogio sta dinanzi alsuo secolo, e sta ancora dinanzi a noi, diritto nella sua vera statura,quella del Vescovo. Per chi sa, è detto molto, è detto assai.Ma resta ancora ben altro da dire su S. Ambrogio. Su la sua personache, secondo la testimonianza del suo più grande discepolo, S. Agostino,pare diffondesse d'intorno a sé un fascino particolare, quello difarsi ascoltare, quello di farsi amare. Fu il suo carisma. E la sua finissimasensibilità umana, espressa negli affetti fraterni più intensi epiù dolci, nella compassione verso il dolore, nell'emozione verso ilmistero della morte, e poi nel culto ch'egli ebbe per il canto e per lapoesia, per il dialogo popolare e per l'eloquenza dal profondo respiro,per l'ammirazione descrittiva ed incantevole della natura, ha lasciatonella vita e negli scritti di lui echi tuttora squillanti. E che cosadire dell'opera sua che, nella veste del maestro, ci lascia vedere l'esegeta,il moralista, il teologo, il mistico, sempre intento a cogliere nell'analisidel testo biblico un senso allegorico e trascendente, che dallavisione onnipresente di Cristo sembra attingere la sua luce e la suabeatitudine.Troppo, sì, ancora rimarrebbe da dire, anche solo per indicare lelinee schematiche di questa grande e complessa figura. Ma l'imminentee sinfonica commemorazione, a noi annunciata, dell'anno ambrosiano,saprà certamente, come ne dà promessa il programma, tutto degnamenterievocare su S. Ambrogio; e noi auguriamo che non solo la Chiesa localemilanese ne abbia edificazione e conforto, ma tutta la Chiesa cattolica,quasi in spirituale preparazione alla auspicata reviviscenza religiosa del-


Acta Pauli Pp. VI 649l'Anno Santo, successivo a quello Ambrosiano, ne possa trarre stimoloe godimento ; anzi noi facciamo voti che anche il mondo a noi circostante,profano, così detto, ina per tanti titoli accessibile ai carismi delloSpirito, felicemente sì apra alle sempre vive lezioni di quel tantomaestro.Ci sia consentito concludere questi nostri auspici ricordando la ricorrentemenzione che S. Ambrogio propone della Chiesa nella suamistica e concreta realtà; e ripetendo le notissime, ma densissime sueparole, sintesi e conferma della sua comunione con questa nostra sedeapostolica :


650 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialeautem per verbum Christi y>. 1Nec praeterire volumus te, inter aliasofficii pastoralis sollicitudines, assiduas curas impendisse viris et mulieribusDeo consecratis ; cum enim mundus, his praesertim temporibus,id tantum, quod est germanum seu authenticum, soleat probare, religiosisomni ope curandum est, ut hac indole genuina conversatio ipsorumrefulgeat et sic Ecclesiae sanctitatem, quae est argumentum omniumfirmissimum, commonstrent.Persuasum igitur tibi habens testificationem catholicae veritatis imprimisfieri vivendo, contendisti, ut mores gregis cum fide congruerent ;sic enim officium conscientiae cuiusque impletur et Regnum Dei amplificatur,quemadmodum Concilium Vaticanum Secundum monuit :« sciant omnes, primum ac potissimum suum debitum pro fidei diffusioneesse, vitam christianam profunde vivere ». 2Verum etiam aliarum Ecclesiarum sollicitum te exhibuisti, ut sacrumPastorem decet ; 3quocirca factum est, ut religiosi eventus, quosin Polonia fieri contingebat, saepe ad te ut fautorem adiutoremquereferrentur.Nec facere possumus quin cum laude agnoscamus te sincero animoet inconcussa fidelitate haesisse et haerere huic Apostolicae Sedi etPetri Successori, qui « est unitatis tum episcoporum tum fideliummultitudinis, perpetuum ac visibile principium et fundamentum )). 4Huic multiplici navitati pastorali ipsi Fratres in Episcopatu patriaetuae veluti cumulum attulerunt, aliudque umeris tuis onus imposuerunt,cum te Praesidem coetus Episcoporum Poloniae esse voluissent,eoque sollertiae tuae ac moderandi facultatis fiduciam comprobassent.Cum haec omnia mente consideramus, plures sane causas esse arbitramur,cur una cum sacrorum Antistitibus, sacerdotibus et populo,tibi concredito, ex animo tibi gratulemur hoc episcopalis officii abs teimpleti spatium.Denique Deum, pastorum praesidium et praemium, enixis precibusrogamus, ut te adhuc diu sospitet, vires mentis et corporis necessariastibi suppeditet, consilia tua secundet teque in ministerio obeundo suavisolacio iucundet. Quae vota Nostra confirmet Apostolica Benedictio,quam tibi, Venerabilis Frater Noster, amantissime in Domino impertimus.Ex Aedibus Vaticanis, die xxn mensis Octobris, anno MCMLXXIII,Pontificatus Nostri undecimo.1234PAULUS PP. VIRom. 10, 17.Decr. de activ. mission. Ecclesiae Ad gentes divinitus, n. 36.Cfr. Decr. de past. Episcop. munere in Ecclesia Christus Dominus, n. 6.Const. dogm. de Ecclesia Lumen gentium, n. 23.


Acta Pauli Pp. VI 651ALLOCUTIONESIAd Excellentissimum Virum Cornelium Berkhouver, Europaei publicilegibus ferendis coetus praesidem. *Monsieur le Président,La courtoisie de votre visite et la teneur des paroles que vous venezde Nous adresser trouvent en Nous un écho particulier. Avec vos collèguesdésignés pour le Parlement européen, vous êtes porteur d'espoirsqui, hier assez diffus, se précisent et cherchent une application réalistepour le bien de l'ensemble des Communautés européennes. L'étude desproblèmes soumis à votre examen, l'attention vigilante et le contrôleque vous exercez sur les orientations et les décisions des instances responsables,ainsi que les recommandations que vous été appelés à leurfaire, contribuent à aplanir les voies politiques, économiques et juridiquesde la construction de l'Europe.L'évolution des situations à l'intérieur des pays européens, et aussiles graves événements de la scène internationale viennent mettre àl'épreuve et en même temps stimuler la solidarité communautaire, enmontrant sa nécessité. C'est une oeuvre de patience, comme vous lesoulignez, une œuvre qui doit unir audace et réalisme. Elle se déroulepour vous au plan politique, à la recherche d'accords stables, voirede structures nouvelles, mais elle a comme arrière-plan un réseaud'échanges de toute sorte, à tous les niveaux, et, plus profondément,un rapprochement des esprits et des coeurs. Nous pensons avec vousque la jeunesse de l'Europe aspire à ce rapprochement, répudiant lesbarrières dont elle ne comprend plus le sens. Il lui faut aussi saisirle prix d'une telle construction unificatrice : celle-ci doit harmoniserles richesses particulières et les responsabilités intermédiaires en vuedu bien commun supérieur.C'est trop peu dire que votre travail suscite notre estime. Voussavez l'intérêt profond que le Saint-Siège porte depuis longtemps àla progression d'une Europe unie. Et vous devinez la double raisonqui nous incite à ce soutien moral.D'abord, Nous prenons à cœur le bien des populations qui sontconcernées et qui Nous sont si proches à bien des titres. Or, c'est* Die 9 mensis novembris a. 1973.


652 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialenotre conviction : une collaboration s'impose entre elles pour leurpermettre de faire face, de manière efficace, et donc concertée, auxgraves problèmes économiques et sociaux, aux problèmes humains queleur posent le progrès technique, les échanges commerciaux, l'emploi,la migration, l'évolution culturelle, les conditions d'éducation. Danscette énumération, n'ayons garde d'oublier tout ce qui dégrade profondémentles mœurs des individus et des familles : il y va de l'âmed'un peuple. En un mot, il s'agit de rendre plus équitables, plushumaines, au sens d'un humanisme plénier, les conditions de vie detous et de chacun, sans aucune discrimination. Une solidarité dansla recherche, dans le travail, dans l'aménagement de la législation,dans les réalisations, s'avère donc nécessaire, pour ne laisser aucunpartenaire démuni devant la gigantesque mutation affectant tous lespeuples, à plus forte raison les peuples voisins, qui ont tant de racinescommunes et de liens communs.Une deuxième raison se greffe sur celle-là, et Nous rend particulièrementchère la solidarité européenne, à Nous qui portons une missionuniverselle. Vous avez noté vous-même que notre regard se porte plusvolontiers au-delà de l'Europe, vers les pays en voie de développement.Pourtant, l'Europe reste au cœur de nos préoccupations, de notreestime, de notre confiance. En effet, les peuples qui n'adhèrent pasdirectement aux Communautés, spécialement ceux des autres continents,ont souvent les yeux fixés sur les pays européens. Pas seulementpour éprouver, ni même pour discuter la façon dont ils défendentsolidairement leurs intérêts, mais pour juger les valeurs dont s'inspireleur action : sens de l'homme, respect de ses droits, importance accordéeà sa responsabilité, à sa liberté et à ses devoirs, souci de sa destinéespirituelle et de ses exigences éthiques, préoccupation de la paixuniverselle, équité dans les relations internationales, promotion etrespect d'une Autorité internationale, ouverture aux autres peuples,solidarité loyale avec eux, entraide effective dans un esprit de service,tout ce qui correspond à la foi et à la civilisation qui ont marqué lespays européens. Et ces valeurs devraient susciter des initiatives commecelles que vous avez évoquées. Nous avons le ferme espoir que l'Europe,un jour unifiée, ne décevra pas l'attente de l'humanité.En vous confiant ce souhait, qui est aussi un encouragement, Nousinvoquons de grand cœur sur vos travaux l'assistance du Seigneur,et Nous formulons devant Lui les meilleurs vœux pour vous-même,Monsieur le Président, et pour les personnes qui vous accompagnent.


Acta Pauli Pp. VI 653IIIis qui conventui « Biduum Latinum » appellato, Romae habito, interfuerunt.*Venerabilis Frater Noster ac dilecti filii.Fatemur sane iucundum Nobis esse conspectum vestrum, quippecum quodam modo humanitatis cultum repraesentetis, qui est gloriaRomae seu Romanitatis atque etiam — hoc addere liceat — Ecclesiae.Novimus vos brevem conventum, quem « Biduum Latinum » appellatis,celebrare duplicem ob causam : ad commemorandum vicesimumannum expletum, ex quo Commentarii, qui Latinitas inscribuntur,edi coepti sunt, et ad tractandum de usu linguae Latinae huiusquesermonis tradendi aptiore ratione.Gratulamur profecto viris, Nobis carissimis, qui his edendis Commentariis— qui in eiusmodi scriptionibus periodicis locum obtinent nonobscurum — sunt praepositi, quod nobili ausu et labore efficiunt, ut haecvox Latina e colle Vaticano exsonet atque in orbem terrarum feratur.Eventus rei spem, quae ante viginti annos concepta est, cum de edendisiisdem Commentariis ageretur — ut Nosmet ipsi probe meminimus —non fefellit. Pergite ergo hoc opus, et Commentarios reddite instrumentumefficax et utile ad confirmanda et provehenda studia Latinitatis.Usus autem Romani sermonis eiusdemque docendi methodus suntargumentum grave et opportunum, quod magistrorum ac discipuloruminterest necnon eorum, quibus sors linguae Latinae cordi est hacaetate, quae potius rebus technicis et artibus quaestuosis favet quamlitteris. Est autem usus summi momenti, ut sermo Latinus — ut,ceterum, quaelibet lingua — in hominum consuetudine, quamvis arctioribusfinibus circumscriptus, adhuc vigeat et magis magisque polleat.Etenim, usu ablato, lingua ipsa est prorsus mortua putanda, et adrem redigitur, cui solum pauci docti operam navant. Libenter in memoriamrevocamus sermonem illum Latinum vividum et uberem, quoenituit Venerabilis Frater Noster Pericles Cardinalis Felici — quemhic praesentem ex animo salutamus, cuiusque verba elegantia et obsequiiplena cum animi delectatione audivimus — dum munere SecretariiConcilii Vaticani Secundi fungebatur. Sine dubio, ratio linguaeDie 10 mensis novembris a. 1973.


654 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeLatinae docendae diligenter est perpendenda; potest enim fastidiumadulescentium animis ingerere aut eos allicere. Fortasse novae viaeerunt exquirendae, ut iuventus, cuius propensiones hodie sunt valdemutatae, ad Romani sermonis amorem traducatur.Itaque Latinitatis studia vobis non sunt tantum umbratilis quaedamexercitatio, iucunda quidem et suavis et quieta — subit mentemHoratianus versus : « Beatus ille, qui procul negotiis » 1— sed eademstudia ad vitam ipsam vultis pertinere. Cui rei documento est hocBiduum Latinum, quod alacres agitis. Inter quod et sextum decimumCertamen celebratur, cui praeter Latinitatis cultores peritissimus,qui praemio sunt digni habiti, etiam adulescentes primum intersunt,recitatione alicuius carminis vel exempli prosae orationis certantes.Peropportune demum sedes eiusdem conventus vestri est haec almaUrbs, quae est fons humanitatis Latinae et quodam modo communispatria nostra, ut Rutilius Namatianus animo infiammato exclamat :(( Fecisti patriam diversis gentibus unam ». 2 Quae quidem unitas christianareligione, ut novistis, immensum est aucta et confirmata.Optimis ergo ominibus incepta vestra prosecuti, vobis singulis universis,qui adestis, et necessariis vestris, qui absunt, BenedictionemApostolicam, certae dilectionis Nostrae et egregiae existimationistestimonium, volentes impertimus.IIIAd Excellentissimum Virum Adolfum Binagana, Reipublicae Burundensiscum auctoritate Legatum, Summo Pontifici Litteras concrediti muneristestes tradentem. *Monsieur V Ambassadeur,Les sentiments élevés qui vous animent au seuil de votre missionauprès du Saint-Siège suscitent en Nous-même une vive satisfaction.En Vous remerciant de cet hommage chaleureux, Nous vous souhaitonsune cordiale bienvenue et espérons vous voir réaliser ici le nobleprogramme que vous formulez : établir, dans un dialogue franc et12Epod. 2, 1.De reditu suo, I, 63.* Die 15 mensis novembris a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 655permanent, une collaboration plus étroite avec le Saint-Siège et laRépublique du Burundi.Oui, le bien de votre pays Nous tient très à cœur. Le bien spiritueld'abord : comment oublier la florissante communauté chrétienne burundaise,qui a fêté récemment le soixante-quinzième anniversaire de l'établissementde l'Eglise catholique? Elle a connu une progression desplus rapides, et une ferveur religieuse qui est venue imprégner larichesse de la sensibilité et de la sagesse ancestrales.La foi et la piété sont inséparables de la recherche de la justice, dela paix, de la charité. L'Eglise du Burundi veut travailler au bonheuret à l'épanouissement plénier de tous les Burundais, et Nous sommesaussi à ses côtés dans ce projet humain. La première condition, VotreExcellence l'a soulignée, c'est la concorde et l'amitié entre toutes lespopulations. Nous Nous réjouissons avec vous de savoir que le paysa retrouvé la paix. Comme vos évoques, Nous avons en effet éprouvéune vive émotion devant les événements qui ont troublé si profondémentla vie de vos compatriotes. Nous avons tenu à offrir notre secours,spirituel et matériel, à toutes les victimes, et à proposer notre contributionau rétablissement de la paix, par tous les moyens dont Nousdisposions.L'espérance est revenue avec le calme : il faut maintenant queles plaies se cicatrisent. Nous avons le ferme espoir que les effortsdéployés de toute part y parviendront. L'unité tant désirée ne peutêtre cimentée que dans l'amour, dans l'accueil confiant et le pardon,dans le respect de la dignité de toutes les personnes et de toutes lesethnies, dans une volonté de coopération où chacun puisse éprouverla fierté d'être Burundais et de travailler selon ses capacités au progrèscommun, favorisé par la concorde avec les autres nations.Telle est la prière fervente que Nous élevons vers le Seigneur. Nosvœux s'adressent au Président de la République, que Nous remercionsde son amabilité, et à ceux qui portent avec lui la responsabilité dubien de l'ensemble des citoyens ; ils vont aussi à tous les fils de ce noblepays qui nous est si cher. Sur tous, et sur vous-même, Monsieur l'Ambassadeur,Nous implorons les bienfaits du Dieu d'amour et de paix.


656 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeIVDelegatis et Observatoribus qui interfuerunt Coetui XVII Romae habito aConsilio v. d. «Food and Agriculture Organization» (F.A.O.). *Monsieur le Directeur général,Ohers Messieurs,Nous sommes heureux de saluer d'abord Monsieur le Directeur généralde l'Organisation des Nations Unies pour l'Alimentation etl'Agriculture, avec ses collaborateurs. Nous les remercions de l'aimablevisite qu'ils Nous rendent, au cours des travaux de cette dix-septièmeSession de la Conférence générale. Us savent l'estime profonde danslaquelle Nous tenons leurs efforts tenaces contre la faim. Oui, cetteœuvre solidaire de recherche, de confrontation, de prévision, d'organisation,d'entraide, étendue à tout l'univers, cherchant à faire faceaux grands projets à longue échéance ainsi qu'aux difficultés subites,comme celle qu'a connue récemment l'Afrique, mérite nos félicitationset nos encouragements, par le fait qu'elle est au service de la vie detous les hommes.Nous aimons également prendre contact avec les Délégations desEtats membres de la FAO qui participent à cette Session. Cette rencontre,jointe à l'étude de leurs travaux, Nous permet à Nous aussi derenouveler notre attention aux problèmes de l'humanité qui attend dela terre les moyens de se nourrir convenablement, ainsi qu'un développementéconomique harmonieux et facteur de progrès. Ces parolesveulent simplement leur manifester combien Nous prenons à cœur leurstravaux, leurs espoirs et les espoirs des peuples qu'ils représentent.Nous sommes tous invités à élargir nos perspectives, à aller audacieusementde l'avant, pour répondre aux besoins accrus du monde, sanslaisser s'accumuler un périlleux retard.En la présente Assemblée, vous êtes appelés, chers Messieurs, àprendre des décisions concernant les orientations de la politique intérieurede la FAO, pour fixer, selon les critères qui en découlent, sonprogramme ordinaire pour les années 1974-1975 ; il s'agit de réaliserconcrètement sur le terrain les Programmes relatifs aux divers continents,la campagne contre la faim et aussi le Programme alimentairemondial, en accord avec les Nations Unies. Vos décisions doivent éga-* Die 16 mensis novembris a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 657lement préciser les orientations de la politique internationale en matièred'agriculture et d'alimentation, selon les exigences du moment présent.De fait, la situation mondiale aux plans agricole et alimentaire,telle qu'elle ressort des rapports récemment préparés par la PAO,Nous paraît particulièrement grave. Quiconque prend à cœur le sortde l'humanité ne peut s'empêcher d'être préoccupé par la diminutionglobale, au cours de l'année 1972, de la production agricole et alimentaireà l'échelon mondial. Les réserves mondiales de blé, en particulier,apparaissent tellement réduites que le niveau minimum desécurité alimentaire dans le monde serait dangereusement menacési des crises de production venaient à se manifester, pour diversesraisons, dans l'avenir immédiat.Bien souvent, hélas, en face de ces constatations et de ces prévisionspréoccupantes, les Organisations internationales ne trouventpas l'appui réel ni le soutien ouvert qu'elles seraient en droit d'attendre,alors qu'elles agissent continuellement par solidarité universelle.Il y a là un contraste entre l'attente grandissante des pays envoie de développement et l'absence d'un engagement suffisammentcomplet et large de la part des pays riches.Nous saisissons l'occasion pour exprimer cette impression pénibleque Nous avons ressentie : les récentes statistiques démontrent quel'aide publique globale apportée par les pays riches est en diminution.On n'a pas encore atteint la contribution d'au moins un pour cent durevenu que chaque pays devrait donner, selon son degré de développement,au titre d'une aide effective aux pays en voie de croissance.Pourtant, le Programme des Nations Unies pour la première et ladeuxième décennie du développement s'est référé à plusieurs reprisesà ce pourcentage. Et Nous-même, il y aura bientôt dix ans, Nous yfaisions allusion durant notre voyage en Inde.Voici venu le moment de rendre plus vigoureux et d'élargir lemouvement de solidarité entre les peuples du monde entier. Devantl'acuité de la situation actuelle, il faut renouveler la volonté politiqued'entraide mondiale. Qu'il Nous soit donc permis de lancer aujourd'huiun appel pressant à la solidarité, destiné aux responsables,mais aussi à la conscience de tous les hommes de bonne volonté.Certes, ce n'est pas notre mission de suggérer les solutions techniquesou les choix politiques concrets, en Nous substituant à l'actionresponsable des Etats membres de votre Organisation. Mais il Nousappartient de parler en faveur de tous les peuples, pour le bien de42 - A. A. S.


658 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialetous les hommes, sans aucune discrimination et sans aucun calculterrestre.Nous demandons encore une fois, au nom de l'humanité, que lesgouvernants, par l'intermédiaire de leurs représentants autorisés, etmême déjà au cours de cette conférence de la FAO, montrent qu'ilsne se laissent pas enfermer dans la perspective trop restreinte des seulsintérêts de leur nation ou des résultats immédiats d'entreprises politiquesparticulières; qu'ils parviennent à des décisions qui les obligentà collaborer davantage au plan international pour que soient assurés ledéveloppement économique et le progrès de la société ; ils aurontconstamment en ce domaine une attention toute spéciale pour les paysen voie de développement.Nous savons que l'économie et les finances de pays même hautementdéveloppés traversent actuellement une période complexe et difficile.Cela ne Nous dispense pas toutefois de les inviter avec insistance àsurmonter les tentations d'isolement, de protectionisme ou de rapportsdirects qui feraient peser leur propre puissance sur des pays plus faibleset plus exposés.Dans le même sens, Nous nous adressons aussi à l'opinion publiquemondiale et à la conscience des peuples les plus riches en ressources, entechnologie et en énergies humaines. Ceux-ci doivent prendre en considération,non seulement les besoins de leur propre pays, mais aussiceux des autres, et donc soutenir des choix politiques, exiger des actionsconcrètes qui visent, dans l'harmonie d'une entente fraternelle, le biende tous les hommes.Nous souhaitons que les travaux de cette session de la Conférencede la FAO ouvrent des perspectives d'une solidarité effective qui permettede passer de la solution des secours d'urgence à un système plusélaboré de sécurité alimentaire.A la récente (( Opération de la zone sahélienne », Nous avons donnéde grand cœur notre appui, accueillant aussi plusieurs demandes, lavôtre, Monsieur le Directeur général, celle des Eglises locales, cellede personnes ou d'organismes soucieux de faire face à l'urgence et àl'ampleur de cette détresse humaine. Nous avons alors appelé lespeuples et les gouvernants à une collaboration rapide et généreuse.Par ailleurs, Nous avons veillé à une présence active des organismesdu Saint-Siège, en particulier de notre Conseil Cor Unum, des OrganisationsInternationales Catholiques et des institutions des Egliseslocales.


Acta Pauli Pp. VI 659Mais Nous sommes profondément convaincu que des tâches bienplus vastes que celle d'un secours occasionnel se présentent à l'horizonpour la Communauté internationale, et en particulier pour les OrganisationsInter gouvernementales, afin d'établir des projets à longueéchéance, dans de larges perspectives d'action mondiale multilatérale.Nous souhaitons que la volonté politique des Etats soit capable des'orienter vers un instrument international qui comporte un réel engagement,qui les amène à dépasser les formes de don généreux, maisoccasionnel et variable. Ainsi pourrait-on en arriver à des formesd'engagement permanent dans la justice, répondant à la fois auxdevoirs des peuples, en fonction de leur prospérité, et aux besoins despays moins favorisés ; ainsi serait constitué un système mondial desécurité alimentaire.Comme toutes les Organisations internationales de la famille desNations Unies, vous regardez, pensons-Nous, vers la période de cettedeuxième décennie où il faudra examiner attentivement dans quellemesure et comment la Communauté internationale est en train derejoindre les buts qu'elle s'est fixés, pour satisfaire les nécessités lesplus impérieuses des populations du monde et les attentes les pluslégitimes d'un progrès garanti à tous, en surmontant les déséquilibreset les discriminations. Ne pourrait-on pas souhaiter aussi qu'une plusgrande attention soit accordée aux possibilités d'instaurer une situationde justice grâce à des rapports et à des programmes multilatéraux,garantis par des Organisations Intergouvernementales?Ainsi, Nous renouvelons notre appel, avec toute l'espérance qu'ilpermet, afin que, surmontant les difficultés toujours renaissantes etles faux prestiges nationaux, on prenne des décisions de nature àfavoriser une juste politique mondiale de l'agriculture et de l'alimentation,au service des besoins urgents et des intérêts effectifs del'humanité. Cela fait partie de cet humanisme plénier que Nous avonssi souvent appelé de nos vœux et qui comporte le développement intégralde tout l'homme et de tous les hommes. 1Fort de cette espérance, Nous prions Dieu, le Père de tous leshommes, de vous assister dans vos travaux et d'inspirer ceux que vousreprésentez, afin que soient utilisées au mieux les étonnantes possibilitésde solidarité que le Seigneur donne aux hommes de notre temps.1Litt. Encycl. Populorum progressio, n. 42.


660 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeVAd sacrarum virginum Maiores Antistitas, quae ex omnibus nationibusinterfuerunt Conventui Romae habito. *Chères Filles,Cette rencontre avec les Supérieures Générales des religieuses Nousprocure une grande joie. Au-delà de vos personnes, Nous entrevoyonscette immense foule de vos Sœurs, qui vivent humblement, au jour lejour, leur vie consacrée dont elles ont fait l'offrande au Seigneur. Noussaluons les Instituts anciens, et aussi ceux qui ont surgi récemment dansles nouvelles chrétientés et qui constituent déjà un signe de leur maturité.C'est pour Nous, pour l'Eglise, une profonde source d'espérance.Nous nous réjouissons de cet échange qui a pu s'instaurer aucours des travaux que vient de tenir l'Assemblée générale de votreUnion internationale : échange entre vous, et avec notre Dicastèrepour les Religieux. Quelle chance de pouvoir ainsi s'entraider, enesprit catholique, d'un pôle à l'autre du monde, et de sentir devantla richesse de vos diverses expériences, ou même devant vos difficultés,ce même élan vers le Christ, ce même amour de l'Eglise, ce mêmesouci de participer à l'évangélisation. Nous souhaitons également quela présente session entre les Supérieures générales résidant à Romecontribue à éclairer votre chemin et à raffermir votre dynamisme.Pour nous, qui aimerions plutôt dialoguer avec chacune d'entrevous, Nous ne pouvons ce matin développer toutes les exigences durenouveau auquel vos Instituts sont appelés, selon les lignes tracéespar les documents du Concile ou du Saint-Siège, et les orientationsde notre Dicastère. Ce renouveau prend une tonalité particulière auseuil de l'Année Sainte. Car, évidemment, cette Année Sainte vousconcerne au premier chef. Il ne s'agit plus ici de P« aggiornamento » devos structures, mais du profond renouveau intérieur, qui est déjàamorcé et qu'il faut intensifier afin qu'il atteigne vraiment chacunede vos personnes et chacune de vos communautés. C'est cet esprit queNous soulignons ce matin.Vos communautés connaissent aujourd'hui de merveilleux renouveaux,et parfois aussi de sombres difficultés. Parmi celles-ci, qu'il* Die 19 mensis novembris a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 661suffise d'évoquer le manque de vocations en certains pays, la chargetrès lourde d'œuvres que vous n'arrivez plus à assurer, la tension entregénérations ou entre tempéraments devant les réformes en cours, ledépart affligeant d'un certain nombre de Sœurs. Devant ces problèmes,il en est qui mettent en cause la « forme de vie religieuse », le styleque celle-ci a revêtu dans l'Eglise. Nul doute que bien des formulessont possibles, selon le charisme des fondateurs, les tempéramentsdes peuples, les besoins des Eglises. Mais il y a dans la vie religieuse,vous le savez, des éléments essentiels qui correspondent à des traitsévangéliques, et permettent au cœur de l'Eglise un témoignage irremplaçable: la chasteté, l'obéissance, la pauvreté, la vie fraternelle dansune communauté, avec ce qu'entraînent nécessairement ces exigencesdans la forme concrète de la vie. Ne craignons pas d'y maintenir unstyle religieux authentique : c'est à ce prix que la vie religieuse trouverason dynamisme et sa force.Il existe notamment un aspect austère, disons même un aspectascétique, dont la vie religieuse, pas plus aujourd'hui qu'hier, ne sauraitfaire l'économie. Ouvrez l'Evangile; vous devez pouvoir dire avecsaint Pierre : « Voici que nous avons tout quitté pour te suivre »- 1Consultez saint Paul : « Ne vous modelez pas sur le monde présent ». 2Regardez ces fondateurs qui ont apporté un sang neuf à l'Eglise : ilsl'ont fait dans la vigueur, dans la rigueur. Une contrainte librementconsentie, désirée même, a permis à leur amour de jaillir très haut,à leur apostolat d'embrasser très large. Oui, il ne faut pas craindrede le dire, la vie religieuse est difficile. En elle se révèle plus explicitementle combat que saint Paul assigne à tout chrétiens. 3En ce sens,c'est une erreur de vouloir laïciser la vie religieuse elle-même : nonpas de rendre les religieuses plus proches des personnes ou des problèmeshumains — ce qui est évidemment souhaitable —, mais delaisser s'introduire dans leur propre vie les facilités de ce monde.Bien sûr, une telle ascèse n'est concevable, n'est viable qu'enfonction de la richesse intérieure qui demeure le but. Voilà ce qu'ilfaut également conserver et faire croître. Et quel est le secret de cetterichesse, de cet élan, de cette patience à toute épreuve? Vous le savez,c'est le lien qui vous unit au Christ. Il s'appuie sur votre disponibilitétotale : « Nous t'avons suivi ». Il se nourrit de l'amour fidèle : « Toi123Mt. 19, 27.Rm. 12, 2.Cfr. 1 Cor. 9, 24-27.


662 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialequi sais tout, tu sais bien que je t'aime ». 4Il s'exprime dans unerecherche d'imitation parfaite, selon le chemin qu'il a tracé auxdisciples. Bien plus, il permet de dire en toute vérité, avec saintPaul : « Pour moi, la vie c'est le Christ ». 5De même qu'on spécifie lemariage, non pas par la profession du mari ou de la femme, mais parl'amour exclusif, fidèle, procréateur de l'époux et de l'épouse, demême le critère et la force de la vie religieuse ne résident pas dansl'activité sociale ou apostolique, si bénéfique soit-elle, mais dans laconsécration totale au Seigneur. Certaines faiblesses dans vos communautésne viendraient-elles pas, foncièrement, du relâchement decet amour et de la vie intérieure qu'il comporte?Enfin, votre place privilégiée dans l'Eglise requiert un rapportconfiant avec la Hiérarchie : celle-ci demeure juge de l'authenticitéde votre vie religieuse, et propose à votre générosité les services queréclame aujourd'hui le bien des âmes, en respectant la vocation proprede chaque Institut et en vous aidant à la vivre. Notre Congrégationpour les Religieux n'a pas d'autre but : vous aider à épanouir cettevocation. Nous-même, dans l'objectif que Nous proposons à tous lesfidèles pour l'Année Sainte, Nous comptons avec la plus ferme espérancesur votre fidélité, sur votre sens de l'Eglise, sur votre générosité.Ayez confiance, chères Filles. Le Christ qui vous a appelées nemanquera pas de vous soutenir. A quelques jours de la fête de la Présentationde Marie au Temple, Nous vous invitons, Nous invitons toutesvos Sœurs, à renouveler au Seigneur, avec la Vierge, la joyeuse offrandede votre vie. Avec notre affectueuse Bénédiction Apostolique.VIAd Excellentissimum Virum Owson Paulum Gabites, primum apud SedemApostolicam Reipublicae Novae Zelandiae cum auctoritate Legatum; quiSummo Pontifici Litteras concrediti muneris fidem facientes tradidit. *Mr Ambassador,We thank you very much for the kind words and the seriousreflections and considérations with which you have presented theLetters accrediting yon as the first Ambassador of New Zealand to the45Jn. 21, 17.Ph. 1, 21.* Die 29 mensis novembris a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 663Holy See. We fully share the satisfaction yon have expressed atthe inauguration of diplomatie relations, and like yourself we enterupon them deeply aware of the mutual respect and esteem of whichthey are the indication.It affords us pleasure that you should recali the journey of peacewhich in 1970 took us as far as the South Pacific. By making thatjourney we manifested, among other things, the immense importancewhich we attach to that whole région in the context of an emergingand increasingly interdependent world community. We regret thatour itinerary did not permit us to visit your country with itsyoung and dynamic people and its vigorous Catholic population. Recallingat this time a great figure in the Church and a staunch citizenof New Zealand, we evoke with révérence the memory of the lateCardinal McKeefry, beloved by us and by those he served.We appreciate what you have said in récognition of the HolySee's active participation in the promotion of development and peaceamong peoples. Your Excellency has likewise spoken of the objectiveswhich unite your Government and the Holy See in a common searchfor peace through the improvement of economie and social conditions,through disarmament and the defence of the environment. In thisregard we esteem the ideali sm which inspires New Zealand and thevalid contributions it continues to make. On its part, the Holy See,in the measure permitted by its nature and mission, willingly seeksto contribute to the solutions of the grave problems affecting theweif are and securi ty of mankind.Finally, Mr Ambassador, we express the hope that your task ofrepresenting your country to the Holy See will be rewarding foryourself and beneficiai to all. We would ask you to convey ourwarm greetings and respectful good wishes to the civil authoritiesand ali the people of New Zealand, upon whom we invoke abundantdivine blessings and favours.


664 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeVIIAd Excellentissimum Virum Taha Carim, Turcarum Reipublicae cumauctoritate Legatum, Summo Pontifici Litteras commissi muneris testestradentem. *Monsieur l'Ambassadeur,Accueillant Votre Excellence comme Ambassadeur extraordinaireet plénipotentiaire de la République de Turquie près le Saint-Siège,Nous La remercions des paroles élevées qu'Elle vient de Nous adresser.Nous remercions aussi Son Excellence Monsieur Pahri S. Korüturk,Président de la République, dont vous Nous avez transmis lessouhaits.Vous avez rappelé dans quel esprit la République turque conçoitl'orientation du dynamisme national. Favoriser l'évolution économiqueet le progrès social tout en sauvegardant les valeurs culturelles héritéesd'un long passé, voilà qui requiert prudence et courage. Votre pays,cependant, ne veut pas borner ses efforts à la recherche d'un progrèslimité par ses propres frontières. Conscient du devoir de collaborer aubien de la communauté internationale tout entière, il veut lui apportersa contribution à l'essentiel, la Paix. De ce double effort, n'est-il paspermis de voir un symbole dans l'œuvre gigantesque récemment inauguréequi, unissant les deux rives du Bosphore, concrétise en quelquesorte l'union toujours plus profonde à promouvoir entre deux continents?Le cinquantième anniversaire de la fondation de la République que lepeuple turc vient de célébrer a voulu essentiellement marquer un jalonde cette marche en avant, et l'Envoyé spécial du Saint-Siège a pu renouvelerà votre nation, en cette occasion solennelle, le témoignage de notreestime et de notre sympathie.Cher au cœur de tous les chrétiens par ses souvenirs des premierssiècles de l'Eglise et en particulier de l'apôtre saint Paul, votre paysl'est pour Nous à un titre particulier depuis la visite trop brève,mais si chère à notre mémoire, au cours de laquelle Nous avons eu lajoie de connaître de plus près votre peuple. Les chrétiens de Turquiequi, avec leurs concitoyens musulmans, ont en commun la croyanceau Dieu unique qui dirige la destinée des peuples, continueront à colla-* Die 6 mensis decembris a. 1973.


Acta Pauli Pp. VI 665borer, suivant les enseignements de leur foi, au développement de leurpays au plan familial, professionnel et civique.Nous formons donc aujourd'hui les vœux les plus cordiaux pourvotre peuple et ses gouvernants. A vous-même, Monsieur l'Ambassadeur,Nous souhaitons une mission heureuse et bénéfique auprès du SiègeApostolique et Nous implorons sur votre pays et tous ceux qui sedévouent à sa prospérité, les Bénédictions du Tout-Puissant.NUNTII SCRIPTO DATIIAd E.mum P. D. Paulum S. R. E. Cardinalem Philippe, Sacrae Congregationispro Ecclesiis Orientalibus Praefectum, tercentesimo quinquagesimoanno revoluto a S. Iosaphat obitu.« Quasi pharus in vita refulsit irradians et ut bonus pastor vitamsuam profudit pro ovibus suis ». His verbis Liturgiae Byzantinae-SlavicaeSanctus Iosaphat merito celebratur praeconio, a cuius obitu tercentesimusquinquagesimus annus revolutus mox sollemniter agetur.Quem eventum attingere volumus, exemplum quodammodo secuti Pii XI,Decessoris Nostri rec. mem., cui, recurrente tercentesimo illius « praeclarissimimartyrii » natali, admodum placuit « tanti viri memoriamrenovare », Encyclicis Litteris, quae a verbis « Ecclesiam Dei » incipiunt,die XII mensis Novembris anno MCMXXIII editis. 1Ioannes Kuncevic, cui monacho facto nomen Iosaphat, circiter annumMDLxxx in urbe Vladimiria intra fines regionis Volhyniae, quemadmodumappellatur, natus est e parentibus mercaturae deditis, quiEcclesiae metropolitanae Kioviensi erant obnoxii ac quidem solum incommunione imperfecta cum Ecclesia Catholica constituti.Iam puer, Liturgiae amore incensus, sacris assidue intererat, praesertimVilnae, quo se contulerat, ut in paterna arte amplius exerceretur.Simul vero discidium Ecclesiarum expertus est ibi, sed etiamspem fore, ut unitas restitueretur. Re quidem vera anno MDXCV metropolitaKioviensis ceterique episcopi territorii ipsius ad Clementem VIII,Decessorem Nostrum, epistulam dederunt, in qua haec verba, memoratu1A.A.S. 15 (1923), pp. 573 ss.


666 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialedigna, conscripserunt : « ad unionem quae antea inter Orientalem etOccidentalem Ecclesiam viguit, inque Florentina Synodo ab antecessoribusnostris constituta est, accedere decrevimus )). 2Cui rei postquamSummus Pontifex est assensus, anno MDXCVIII Synodus in urbe Brestcelebrata fuit, a qua unio illa legitime rata habita est ac promulgata. Sedpropter alias causas postea subortas optatus effectus non prorsus evenit.Ioannes Kuncevic, Brestensi huic deliberationi obsecutus, ideoque CatholicaeEcclesiae membrum effectus, de vita Deo secundum SanctiBasilii instituta consecranda cogitavit. Itaque in Vilnense monasteriuma SS. Trinitate se abdidit; scilicet optimam partem elegit, 3idque totum apprehendere et perficere studuit, quod eiusmodi conversationisproprium esse a Sancto Theodoro Studita perhibetur : « Monachusenim est, qui in unum contuetur Deum, unius Dei cupidusest, uni est addictus Deo, unum colere satagit Deum ». 4Tam excellens vitae forma, quae in Iosaphat elucebat, valuit adnovum vigorem spiritualem coenobio illi ingerendum et ad novos alliciendoscandidatos.Qui, anno MDCIX sacerdotio auctus, ad vitam, precationi et paenitentiaededitam, munus addidit praedicatoris et confessoris. Postquammonasterio loci Byten et sanctuario Zirovicensi ut hegumenus brevetempus salubriter praefuit, Vilnense illud coenobium ut archimandritaregendum suscepit, in locum suffectus Iosephi Rutskij, qui ad metropolitanamsedem Kioviensem provectus est. Cuius viri conatus circa reformationemmonasteriorum Iosaphat diligenter secundavit, et actuose interfuitcapitulo anno MDCXVII ab eodem metropolita coacto, quo Congregatiomonastica a SS. Trinitate, quinque monasteria complectens, estconstituta. Quo coetu peracto, studium pietatis alienaeque salutis, quoipse ardebat, in ampliorem campum excurrere coepit. Etenim creatus estCoadiutor cum iure successionis Antistitis Polocensis, senio et aegritudinelaborantis.Haud quidem neglegens arctiorem vitam Deo consecratam in monasteriissuae dioecesis promovere, curas summas clero saeculariimpendit : cui provehendo operam dedit sive quoad rem spiritualem,synodis pro eo indictis, « Regula sacerdotum » a se conscripta aliisqueaptis subsidiis praebitis, sive quoad rem intellectualem, cultum inge-234A. Theiner, Vetera Monumenta Poloniae et Lithuaniae, III, p. 237.Cfr. Luc. 10, 41.Parva catechesis, ed B. Auvray, Paris 1S91, pp. 141-142.


Acta, Pauli Pp. VI 667nii incrementis augendo, sive quoad rem socialem, rationibus vitaeeorum consulendo. Haec navitas pastoralis indefatigati Praesulis prosperosexitus paulatim assequebatur.Verumtamen, in tota regione illa graves simultates inter fautoresunionis cum Sede Romana eiusque impugnatores sunt exortae. Quae— res est sane lugenda — eo progressae sunt, ut Iosaphat, cum in urbeVitepsco commoraretur, ut sacerdotes et populum sibi fideles hortareturet confirmaret, pastor sollicitus et sollers, crudeliter sit necatus.Cui eximio viro Pius IX, item Decessor Noster, anno MDCCCLXVII SanctorumCaelitum honores decrevit.Sacrae exuviae Sancti Iosaphat, inter tot vicissitudines, quae inregionibus, ubi ille natus est et gloriosa occubuit morte, acciderunt,e cathedrali templo Polocensi Vindobonam pervenerunt, unde alterobello, quod per orbem terrarum desaeviit, in Urbem Vaticanam sunttranslatae. Eae die xxii mensis Novembris anno MCMLXIII — ex optatisIoannis XXIII, proximi Nostri in supremo ministerio apostolico Decessoris,qui ita adhuc vivens statuerat — in Petriana Basilica subara Sancti Basilii conditae sunt, ita ut praecellens hic catholicaecommunionis assertor quasi a beato Petro, cuius Sedi inconcussehaeserat, et a legifero patre suo ac vitae monasticae orientalis magistronec post mortem dissociaretur.Habent ergo in hac Sancti Iosaphat commemoratione filii nonsolum Ecclesiae Occidentalis, sed etiam — ac quidem potissimum —Ecclesiarum Orientalium Catholicarum, in quem intueantur, a quoexempla sumant vitae vere religiosae et spiritualis vigoris. EarundemEcclesiarum Orientalium communitates, quarum multae, extra patriaefines versantes, in toto fere orbe terrarum sunt diffusae, arctius coniungise sen tient cum catholicae unitatis centro, quod ipsis sedulas curasimpendit propria sacra Hierarchia instituta vel aliis opportunis adhibitismodis. Ad hoc quod attinet, libet memorare Pontificia Seminaria,Maius et Minus, Romae pro Ucrainis condita, et e nomineSancti Iosaphat appellata. Peculiariter Episcopi et sacerdotes pastoralisstudii specimen sequantur, quod hic Cáeles praebuit. Religiosiac religiosae virtutis iter ab eo sibi commonstratum aspiciant; exquibus recensere iuvat Ordinem Basilianum Sancti Iosaphat, monachosStuditas, sodales ritus Byzantini-Slavici ex Ordine FratrumMinorum, e Societate Iesu, e Congregationibus Clericorum RegulariumMarianorum sub titulo Immaculatae Conceptionis B.mae VirginisMariae, Sanctissimi Redemptoris, e Societate S. Francisci Salesii,


668 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialenecnon plures Familias mulierum, quae, Deo consecratae, ad eundempertinent ritum.Quodsi lamentabile discidium illud Ecclesiarum olim effecit, utnefario ausu sicarii sanguis Sancti Iosaphat manaret, fiducialiterDeum rogamus — volumusque, ut maxime praedicti filii Nostri exEcclesiis Orientalibus Nobiscum orent — ut idem sanguis ferax sitpacis et consensionis, ac tandem inter utrasque « fraterna collaboratio... in spiritu caritatis et secluso omni spiritu contentiosae aemulationiscrescat », quemadmodum Concilium Vaticanum Secundumexoptavit. 5Haec habuimus, quae in recolenda morte huius praeclarissimi Pastoris,ante CCCL annos interfecti, ad te, Venerabilis Frater Noster,ad Praesules, sacerdotes, religiosas necnon fideles praesertim EcclesiarumOrientalium, animo amanti et sollicito scriberemus. Tibi demumet cunctis, quos diximus, Benedictionem Apostolicam, caelestisroboris et solacii auspicem, volentes impertimus.Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die xvi mensis Octobris,anno MCMLXXIII, Pontificatus Nostri undecimo.PAULUS PP. VIIIAd universos homines, praesertim Christifideles, calendis ianuariis diemfovendae paci per totum terrarum orbem dicatum celebraturus.Ascoltatemi ancora, uomini giunti alle soglie del nuovo anno 1974.Ascoltatemi ancora : sono davanti a voi in atto di umile supplica,energica supplica.Naturalmente, voi lo intuite, io voglio ancora parlarvi della Pace.Sì, della Pace. Forse voi pensate di conoscere tutto a riguardodella Pace; se ne è già parlato tanto, da tutti. Forse questo nomeinvadente provoca un senso di sazietà, di noia, fors'anche di timorech'esso nasconda nel fascino della sua parola una magia illusoria, unnominalismo ormai abusato e retorico, e perfino un incantesimo pericoloso.La storia presente, caratterizzata da feroci episodi di conflittiinternazionali, da implacabili lotte di classe, da esplosioni di libertàrivoluzionarie, da repressioni dei diritti e delle libertà fondamentalisDecr. de Oecumenismo unitatis redintegratio, n. 18.


Acta Pauli Pp. VI 669dell'uomo, e da improvvisi sintomi di precarietà economica mondiale,sembra demolire, come fosse la statua d'un idolo, l'idea trionfantedella Pace. Al nominalismo vacuo e imbelle ch'essa sembra assumerenell'esperienza politica e ideologica di quest'ultimo tempo, ora di nuovosi preferisce il realismo dei fatti e degli interessi, e si ripensa all'uomocome all'eterno insolubile problema d'un auto-conflitto vivente;l'uomo è così; un essere che porta nel cuore il destino della lottafraterna.Al confronto di questo crudo rinascente realismo noi proponiamonon un nominalismo, sconfitto da nuove e prepotenti esperienze, maun invitto idealismo, quello della Pace, destinato a progressiva affermazione.Credete, uomini fratelli, uomini di buona volontà, uomini saggi,uomini sofferenti, alla nostra ripetuta umile voce, al nostro gridoinstancabile. La Pace è l'ideale della umanità. La Pace è necessaria.La Pace è doverosa. La Pace è vantaggiosa. Non è un'idea illogica efissa, la nostra; non è una ossessione, una illusione. È una certezza;sì, una speranza; ha per sé l'avvenire della civiltà, il destino delmondo; sì, la Pace.Noi siamo così convinti che essa, la Pace, è il traguardo dell'umanitàin via di coscienza di sé e di sviluppo civile sulla faccia dellaterra, che oggi, per l'anno nuovo e per gli anni futuri, noi osiamoproclamare come già abbiamo fatto l'anno scorso : la Pace è possibile.Perché, in fondo, ciò che compromette la solidità della Pace e losvolgimento della storia in suo favore, è la segreta e scettica convinzioneche essa sia praticamente impossibile. Bellissimo concetto,si pensa senza dirlo, ottima sintesi delle umane aspirazioni ; ma sognopoetico, utopia fallace. Una droga inebriante, ma debilitante. Ancorarisorge negli spiriti, come una logica inevitabile : ciò che conta è laforza; l'uomo ridurrà al più il complesso delle forze all'equilibriodel loro contrasto; ma dalla forza non può prescindere l'umana organizzazione.Noi dobbiamo soffermarci un istante su questa obiezione capitaleper risolvere un possibile equivoco, quello che confonde la Pace conla debolezza, non solo fìsica, ma morale, con la rinuncia al verodiritto e alla equa giustizia, con la fuga dal rischio e dal sacrificio,con la rassegnazione pavida e succube all'altrui prepotenza, e perciòacquiescente alla propria schiavitù. Non è questa la Pace autentica.


670 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeLa repressione non è la Pace. L'ignavia non è la Pace. L'assettopuramente esteriore e imposto dalla paura non è la Pace. La recentecelebrazione del XXV Anniversario della Dichiarazione dei Dirittidell'Uomo ci ricorda che la Pace vera deve essere fondata sul sensodell'intangibile dignità della persona umana, dalla quale scaturisconoinviolabili diritti e rispettivi doveri.È pur vero che la Pace accetterà di obbedire alla legge giustae all'autorità legittima, ma non sarà mai aliena dalla ragione delbene comune e dalla morale libertà umana. La Pace potrà arrivareanche a gravi rinunce, nella gara del prestigio, nella corsa agli armamenti,nell'oblio delle offese, nella remissione dei debiti; arriveràperfino alla generosità del perdono e della riconciliazione; ma nonmai per servile mercato dell'umana dignità, non mai per tutela delproprio egoistico interesse a danno dell'altrui legittimo interesse;non mai per viltà; essa non sarà mai senza la fame e la sete dellagiustizia; non dimenticherà mai la fatica che occorre spendere perdifendere i deboli, per soccorrere i poveri, per promuovere la causadegli umili ; essa non tradirà mai per vivere le ragioni superioridella vita. 1Non pertanto la Pace dev'essere considerata un'utopia. La certezzadella Pace non consiste soltanto nell'essere, ma altresì nel divenire.Come la vita dell'uomo, essa è dinamica. Il suo regno siestende ancora e principalmente nel campo deontologico. Cioè nellasfera dei doveri. La Pace si deve non solo mantenere, ma produrre.La Pace è, e dev'essere perciò in fase di continua e progressiva affermazione.Anzi noi diremo : la Pace è possibile, solo se è consideratadoverosa. Non basta nemmeno che essa sia stabilita sulla convinzione,di solito giustissima, ch'essa è vantaggiosa. Essa deve entrare nellacoscienza degli uomini come una suprema finalità etica, come unanecessità morale, una aváyxrj (ananche), derivante dalla esigenza intrinsecadella convivenza umana.Questa scoperta, perché tale è nel processo positivo della nostrarazionalità, c'insegna alcuni principi dai quali non dovremo defletteremai più. E dapprima ci illumina sulla natura primigenia dellaPace : essa è innanzi tutto un'idea. Essa è un assioma interiore, untesoro dello spirito. La Pace deve germinare da una concezione fondamentalee spirituale dell'umanità : l'umanità dev'essere pacifica,1Cfr. Io. 12, 25.


Acta Pauli Pp. VI 671cioè unita, coerente in se stessa, solidale nella profondità del suoessere. La mancanza di questa radicale concezione è stata, ed ètuttora, l'origine profonda delle disgrazie, che hanno devastato lastoria. Concepire la lotta fra gli uomini, come esigenza strutturaledella società, non costituisce soltanto un errore ottico-filosofico, maun delitto potenziale e permanente contro l'umanità. La civiltà devefinalmente redimersi dall'antica, superstite e sempre operante fallacia: homo homini lupus. Essa funziona da Caino in poi. L'uomod'oggi deve avere il coraggio morale e profetico di affrancarsi daquesta nativa ferocia, e arrivare alla conclusione, ch'è appunto l'ideadella Pace, come essenzialmente naturale, necessaria, doverosa, e perciòpossibile. Bisogna pensare d'ora in poi l'umanità, la storia, illavoro, la politica, la cultura, il progresso in funzione della Pace.Ma che vale questa idea, spirituale, soggettiva, interiore e personale;che vale così disarmata, così distante dalle vicende vissute,efficaci e formidabili della nostra storia? Noi dobbiamo purtropporegistrare, a mano a mano che la tragica esperienza dell'ultima guerramondiale tramonta nella sfera dei ricordi, una recrudescenza dispirito contenzioso fra le Nazioni e nella dialettica politica dellasocietà; oggi il potenziale di guerra e di lotta è molto cresciuto, nondiminuito, al confronto di quello di cui disponeva l'umanità prima delleguerre mondiali. Non vedete, ci può obiettare un osservatore qualsiasi,che il mondo va verso conflitti, ancora più terribili e orrendidi quelli di ieri? Non vedete la scarsa efficacia della propaganda pacifistae la non sufficiente incidenza delle istituzioni internazionali,sorte durante la convalescenza del mondo insanguinato e estenuatodalle guerre mondiali? Dove va il mondo? non si prepara ancora apiù catastrofici ed esecrabili conflitti? Ahimé! noi dovremmo ammutoliredinanzi a così incalzanti e spietati ragionamenti, come dinanziad un disperato destino!Ma no! Siamo anche noi ciechi? siamo ingenui? No, uominiFratelli ! noi siamo sicuri che la nostra causa, quella della Pace,dovrà prevalere. Primo, perché essa, nonostante le follie della contrariapolitica, l'idea della Pace è ormai vittoriosa nel pensiero ditutti gli uomini responsabili. Noi abbiamo fiducia nella loro modernasapienza, nella loro energica abilità : nessun Capo di Popolo puòoggi volere la guerra; tutti aspirano alla Pace generale del mondo.È grande cosa! noi osiamo scongiurarli a non smentire mai più illoro, anzi il comune programma di Pace !


672 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium OfficialeSecondo. Sono le idee, ancor più ed ancor prima degli interessiparticolari, che guidano il mondo, nonostante le apparenze contrarie.Se l'idea della Pace guadagnerà effettivamente il cuore degli uomini,la Pace sarà salva; anzi essa salverà gli uomini. È superfluo che inquesto nostro discorso noi spendiamo parole per dimostrare la potenzaodierna dell'idea diventata pensiero del Popolo, cioè dell'opinionepubblica; essa oggi è la regina che di fatto governa i Popoli; ilsuo imponderabile influsso li forma e li guida; e sono poi i Popoli,cioè l'opinione pubblica operante che governa i governanti. In granparte almeno è così.Terzo punto, allora. Se l'opinione pubblica assurge a coeficientedeterminante il destino dei Popoli, il destino della Pace dipende ancheda ciascuno di noi. Perché ciascuno di noi fa parte del corpo civileoperante con sistema democratico, che, in varia forma ed in differentemisura, caratterizza oggi la vita delle Nazioni modernamenteorganizzate. Questo noi volevamo dire : la Pace è possibile, se ciascunodi noi la vuole; se ciascuno di noi ama la Pace, educa e forma lapropria mentalità alla Pace, difende la Pace, lavora per la Pace.Ciascuno di noi deve ascoltare nella propria coscienza il doveroso appello: La Pace dipende anche da te.Certamente l'influsso individuale sull'opinione pubblica non puòessere che infinitesimale; ma non mai vano. La Pace vive delleadesioni, sia pure singole ed anonime, che le persone le danno. Etutti sappiamo come si forma e si pronuncia il fenomeno dell'opinionepubblica : un'affermazione seria e forte è facilmente diffusa. L'affermazionedella Pace da individuale deve diventare collettiva e comunitaria;deve diventare affermazione di Popolo e della Comunità deiPopoli ; convinzione, ideologia, azione ; deve aspirare a penetrare ilpensiero e l'attività delle nuove generazioni e invadere il mondo, lapolitica, l'economia, la pedagogia, l'avvenire, la civiltà. Non peristinto di paura e di fuga, ma per impulso creativo della storia nuovae della costruzione nuova del mondo; non per ignavia e per egoismo,ma per vigore morale e per accresciuto amore all'umanità. La Pace ècoraggio, è sapienza, è dovere; e alla fine è per di più interesse efelicità.Tanto noi osiamo dire a voi, uomini Fratelli; a voi, uomini diquesto mondo, se avete in mano, per qualche titolo, il timone delmondo ; uomini di comando, uomini di cultura, uomini d'affari :


Acta Pauli Pp. VI 673occorre imprimere alla vostra azione un indirizzo robusto e sagace,verso la Pace; essa ha bisogno di voi. Se voi volete, potete! La Pacedipende anche e specialmente da voi.* * «•Noi riserveremo per di più ai nostri Confratelli di fede e di caritàuna parola anche più fiduciosa e più pressante : non abbiamo noiforse possibilità nostre, originali e sovrumane, con cui concorrerecon i promotori di Pace, a rendere valida l'opera loro, l'opera comune,affinché Cristo con loro, secondo la beatitudine del Vangelo,tutti ci qualifichi quali figli di Dio? 2non possiamo noi predicare laPace, innanzi tutto, nelle coscienze? e chi più di noi è tenuto adessere con la parola e con l'esempio maestro di pace? come poipotremo noi suffragare l'opera della Pace, nella quale la causalitàumana assurge al suo più alto livello, se non mediante l'inserimentonella causalità divina, disponibile all'invocazione delle nostrepreghiere? e saremo insensibili all'eredità di pace, che Cristo, soloCristo, ha lasciato a noi, viventi in un mondo che perfetta non lasa dare, la sua pace trascendente e ineffabile? non possiamo forseproprio noi riempire la implorazione della Pace di quell'umile eamoroso vigore, al quale non resiste la divina misericordia? 3È meraviglioso: la Pace è possibile, e anche da noi per Cristo, nostraPace, 4essa dipende.Ne sia pegno la nostra pacificatrice Apostolica Benedizione.Dal Vaticano, 8 Dicembre 1973.PAULUS PP. VIIIIAd Excellentissimum Virum Leopoldum Bénites, XXVIII generalis coetusNationum Coniunctarum Praesidem, XXV expleto anno a declarationeuniversali quoad iura hominum edita.Poussé par la conscience de notre mission qui est de rendreprésent, vivant et actuel le message de salut proclamé par le Christ,Nous n'avons pas manqué, au cours de notre Pontificat, de donner234Cfr. Mt. 5, 9.Cfr. Mt. 7, 7ss.; Io. 14, 27.Eph. 2, 4.43 - A. A. S.


674 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialemaintes fois l'assurance de notre adhésion morale aux activités desNations Unies en faveur de la justice, de la paix et du développementde tous les peuples.Alors que cette eminente Assemblée internationale s'apprête àcommémorer le XXV eanniversaire de la Déclaration universelle desDroits de l'Homme, Nous voulons une fois encore saisir l'occasiond'exprimer notre grande confiance, en même temps que notre fermeaccord, en ce qui concerne l'engagement constant de l'Organisation desNations Unies pour la promotion toujours plus précise, plus autoriséeet plus efficace, du respect des droits fondamentaux de l'homme.Comme Nous l'affirmions dans une autre circonstance, la Déclarationdes Droits de l'Homme « demeure à nos yeux l'un des plusbeaux titres de gloire » de votre Organisation, 1spécialement quandon pense à l'importance qui lui est dévolue comme chemin certainvers la paix. En réalité, la paix et le droit sont deux biens enrelation directe et réciproque de cause et d'effet : il ne peut existerde paix véritable là où il n'y a point respect, défense et promotiondes Droits de l'Homme. Si une telle promotion des droits de lapersonne humaine conduit à la paix, en même temps la paix en favorisela réalisation.Nous ne pouvons donc demeurer indifférent devant l'urgence deconstruire une communauté de vie humaine qui garantisse partout àl'individu, aux groupes et particulièrement aux minorités, le droità la vie, à la dignité personnelle et sociale, au développement dansun milieu protégé et amélioré, et à l'équitable répartition des richessesde la nature et des fruits de la civilisation.« L'Eglise, avant tout soucieuse des droits de Dieu — disions-Nous l'an dernier au Secrétaire général Monsieur Kurt Waldheim —ne pourra jamais se désintéresser des droits de l'homme, créé àl'image et à la ressemblance de son Créateur. Elle se sent blesséelorsque les droits de l'homme, quel qu'il soit, et où que ce soit,sont méconnus et violés ». 2C'est pourquoi le Saint-Siège donne son plein appui moral àl'idéal commun contenu dans la Déclaration universelle comme aussi1Message pour le XXVe anniversaire de l'Organisation des Nations Unies, A.A.S.62 (1970), p. 684.2A.A.S. 64 (1972), p. 215.


Acta Pauli Pp. VI 675à l'approfondissement progressif des Droits de l'Homme qui y sontexprimés.Les droits de l'homme sont fondés sur la dignité reconnue detous les êtres humains, sur leur égalité et leur fraternité. Le devoirde respecter ces droits est un devoir de caractère universel. La promotionde ces droits est un facteur de paix ; leur violation est unecause de tensions et de troubles, même au plan international.Si les Etats ont intérêt à coopérer dans les domaines de l'économie,de la science, de la technologie, de l'écologie, ils l'ont encoreplus à collaborer — et la Charte de l'Organisation des Nations Uniesles y engage expressément — pour protéger et promouvoir les droitsde l'homme.On objecte parfois que cette collaboration de tous les Etats pourpromouvoir les droits de l'homme constitue une ingérence dans lesaffaires internes. Mais n'est-il pas vrai que le plus sûr moyen, pourun Etat, d'éviter des immixtions de l'extérieur, c'est précisément dereconnaître et d'assurer lui-même sur les territoires de sa juridictionle respect des droits et des libertés fondamentales?Sans vouloir entrer dans le détail de chacune des formules dela célèbre Déclaration, mais en considérant l'élévation de son inspirationet l'ensemble de sa rédaction, Nous pouvons dire qu'elledemeure l'expression d'une conscience plus mûre et plus précisedes droits de la personne humaine. Elle continue à représenter lefondement sûr de la reconnaissance pour chaque homme d'un droitde cité honorable dans la communauté des peuples.Mais il serait vraiment déplorable pour l'humanité qu'une proclamationaussi solennelle se réduise à una vaine reconnaissancede valeurs ou à un principe doctrinal abstrait, sans recevoir uneapplication concrète et toujours plus cohérente dans le monde contemporain,comme vous le releviez justement en assumant la présidencede cette Assemblée.Nous savons bien qu'en ce qui concerne les pouvoirs publics,cette application ne va pas sans difficultés; mais il est nécessaire demettre en même temps tout en oeuvre pour assurer le respect et lapromotion de ces droits, de la part de ceux qui ont le pouvoir et ledevoir de le faire, et, en même temps, pour développer toujoursdavantage, dans les populations, la conscience des droits et des libertésfondamentales de l'homme. Il faut faire appel à la collaborationde chacun afin que ces principes soient respectés « par tous,


676 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialepartout, et pour tous ». 3Est-il vraiment possible, sans grave périlpour la paix et l'harmonie des peuples, de demeurer insensible face àtant de violations graves et souvent systématiques des Droits del'Homme, si clairement proclamés dans la Déclaration comme universels,inviolables et inaliénables?Nous ne pouvons cacher nos graves préoccupations devant la persistanceou l'aggravation de situations que Nous déplorons grandement,telles que, par exemple, la discrimination raciale ou ethnique, lesobstacles à l'autodétermination des peuples, les violations répétées dudroit sacré de la liberté religieuse sous ses divers aspects et l'absenced'une entente internationale qui le soutienne et en précise les conséquences,la répression de la liberté d'exprimer les opinions saines,les traitements inhumains envers les prisonniers, l'élimination violenteet systématique des adversaires politiques, les autres formes de violence,et les attentats à la vie humaine, particulièrement dans lesein maternel. A toutes les victimes silencieuses de l'injustice, Nousprêtons notre voix pour protester et supplier. Mais il ne suffit pas dedénoncer, souvent d'ailleurs trop tard et de façon inefficace : il fautaussi analyser les causes profondes de ces situations et s'engager résolumentà les affronter et à les résoudre correctement.Il est encourageant, cependant, de noter combien les hommes denotre temps se montrent sensibles aux valeurs fondamentales contenuesdans la Déclaration universelle. La multiplication des dénonciationset des revendications n'est-elle pas en effet symptôme significatifde cette sensibilité croissante face à la multiplication des atteintesaux libertés inaliénables de l'homme et des collectivités?Avec un grand intérêt et une vive satisfaction Nous avons apprisque l'Assemblée générale tiendra, à l'occasion du XXV eanniversairede la Déclaration universelle, une session spéciale au cours de laquellesera proclamée la Décennie de la lutte contre le racisme et la discriminationraciale. Cette entreprise, éminemment humaine, trouvera encoreune fois côte à côte le Saint-Siège et les Nations Unies — bienqu'à des plans divers et avec des moyens différents — dans un effortcommun pour défendre et protéger la liberté et la dignité de chaquehomme et de chaque groupe, sans aucune distinction de race, de couleur,de langue, de religion ou de condition sociale.3Message à la Conférence de Téhéran pour le XX« anniversaire de la Déclarationdes Droits de l'homme, A.A.S. 60 (1968), p. 285.


Acta Pauli Pp. VI 677Nous voulons souligner aussi en ce Message la valeur et l'importancedes autres documents déjà approuvés par les Nations Unies et concernantles droits de l'homme. Inspirés par l'esprit et les principes dela Déclaration universelle des Droits de l'Homme, ils représentent unpas en avant dans la promotion et la protection concrète de plusieursde ces droits dont ils veulent garantir l'application soigneuse et fidèle.Leur ratification en assurera l'efficacité au plan national et international.Le Saint-Siège, pour sa part, y donne son adhésion morale etoffre son appui aux aspirations louables et légitimes qui les inspirent.Si les droits fondamentaux de l'homme représentent un bien communde toute l'humanité en marche vers la conquête de la paix, il estnécessaire que tous les hommes, prenant toujours mieux conscience decette réalité, sachent bien qu'en ce domaine parler de droits, c'estaussi énoncer des devoirs.Nous renouvelons nos vœux à votre noble et haute Assemblée, confiantqu'elle continuera inlassablement à promouvoir entre les nationsle respect et l'application des principes solennellement énoncés dans laDéclaration universelle, dans un effort sincère pour transformer lafamille humaine en une communauté mondiale fraternelle, dans laquelletous les fils des hommes pourront mener une vie digne de cellede fils de Dieu.Du Vatican, le 10 Décembre 1973.PAULUS PP. VI


678 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale<strong>ACTA</strong> SS. CONGREGATIONUMSACRA CONGREGATIO PRO DOCTRINA FIDEIDECLARATIODe tuenda Sacramenti Paenitentiae dignitateSacra Congregatio pro Doctrina Fidei, vigore specialis potestatissibi a Suprema Ecclesiae Auctoritate tributae, decernendo declarat eosab hac die incurrere in excommunicationem latae sententiae neminireservatam, qui, cum contemptu Sacramenti Paenitentiae, sacramentalesconfessiones, veras aut fictas, quovis technico instrumento adhibitocaptant vel imprimunt vel hoc modo cognitas evulgant, necnonomnes, qui eidem rei formaliter cooperantur, firmo praescripto canonum889, 890, 2369.Datum Romae, ex aedibus S. Congregationis pro Doctrina Fideidie XXIII mensis martii, a. D. MCMLXXIII.Fr. HIERONYMUS HAMER, O. P., a Secretis


Sacra Congregatio pro Episcopis 679SACRA CONGREGATIO PRO EPISCOPISPROVISIO ECCLESIARUMSanctissimus Dominus Noster Paulus Divina Providentia Pp. VI,successivis decretis Sacrae Congregationis pro Episcopis singulas quaesequuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum :die 8 Septembris 1973. — Metropolitanae Ecclesiae Syracusanaepraefecit Exc. P. D. Calogerum Lauricella, hactenus Episcopum Cephaludensem.die 22 Octobris. — Cathedrali Ecclesiae Gaspesiensi R. P. D. BertrandumBlanchet, e clero dioecesis Sanctae Annae Pocatierensis.— Cathedrali Ecclesiae Campifontis-Capitis Girardeaunensis R. P. D.Bernardum F. Law, Vicarium Generalem dioecesis Natchetensis-Iacksoniensis.die 10 Novembris. — Cathedrali Ecclesiae Marsorum Exc. P. D.Victorium Ottaviani, hactenus Episcopum Alatrinum et Anagninum.— Titulari episcopali Ecclesiae Tigillavensi R. P. D. IosephumMarek, Vicarium Generalem archidioecesis Vratislaviensis, quem deputavitAuxiliarem E.mi P. D. Boleslai S. R. E. Cardinalis Kominek,Archiepiscopi Vratislaviensis.— Titulari episcopali Ecclesiae Insulae Viridis Exc. P. D. AltivumPacheco Ribeiro, hactenus Episcopum Arassuahyensem, quem deputavitAuxiliarem Exc.mi P. D. Gerardi Mariae de Moráis Penido, ArchiepiscopiIudiciforensis.die 20 Novembris. — Titulari episcopali Ecclesiae Tunigabensi R. P.Paulum Socha, Congregationis Missionis sodalem, quem deputavitAuxiliarem Exc.mi P. D. Gulielmi Pluta, Episcopi Gorzoviensis.die 21 Novembris. — Titulari episcopali Ecclesiae Tulanensi Exc.P. D. Salvatorem De Giorgi, quem deputavit Auxiliarem Exc.mi P. D.Alberici Semeraro, Episcopi Urritani.die 26 Novembris. — Titulari episcopali Ecclesiae Sebanensi R. D.Maurilium Georgium Quintal de Gouveia, canonicum cathedralis EcclesiaeFunchalensis, quem deputavit Auxiliarem E.mi P. D. AntoniiS. R. E. Cardinalis Ribeiro, Patriarchae Lisbonensis.die 29 Novembris. — Titulari episcopali Ecclesiae Mutiensi R. D.Raphaelem Bellido Caro, presbyterum Archidioecesis Hispalensis,quem deputavit Auxiliarem E.mi P. D. Iosephi M., S. R. E. CardinalisBueno et Monreal, Archiepiscopi Hispalensis.— Cathedrali Ecclesiae Ruynensi-Norandensi, noviter erectae,R. P. D. Ioannem-Vidonem Hamelin, e clero dioecesis Trifluvianensisin Canada.


680 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale— Cathedrali Ecclesiae Gravelburgensi R. P. D. Natalem DeJaquis,Cancellarium archidioecesis Sancti Bonifacii.die 1 Decembris. — Cathedrali Ecclesiae Cephaludensi Exc. P. D.Salvatorem Cassisa.die 7 Decembris. — Praelaturae Saltensi in Mexico R. P. FranciscumMedina Ramírez, sodalem Ordinis Fratrum DiscalceatorumB. Mariae V. de Monte Carmelo, hactenus Administratorem Apostolicumad nutum S. Sedis eiusdem Praelaturae, cui contulit titulumvacantis episcopalis Ecclesiae Sestensis.— Praelaturae Chetumalensi R. P. Georgium Bernal Vargas, eCongregatione Legionariorum Christi, hactenus Administratorem Apostolicumad nutum S. Sedis eiusdem Praelaturae, cui contulit titulumvacantis episcopalis Ecclesiae Velefitanae.die 21 Decembris. — Cathedrali Ecclesiae Angelopolitanae Exc.P. D. Stanislaum Amadeum Kreutz, hactenus Episcopum tit. Maronanensem.SACRACONGREGATIOPRO CAUSIS SANCTORUMVALENTINACanonizationis Beatae Teresiae a Iesu Jornet Ibars, virginis, fundatricisCongregationis Parvarum Sororum Senum Derelictorum.SUPER DUBIOAn et de quibus miraculis, post indultam eidem Beatae ab ApostolicaSede venerationem, constet in casu et ad effectum de quo agitur.Christi urgente caritate, Dei Famula Teresia a Iesu Jornet IbarsCongregationem instituit Sororum, quarum esset solacium atque adiumentuminopihus derelictisque senibus afferre. Nata in Hispania die9 Ianuarii a. 1843, et sanctitatis fama condecorata ad superos evolavitdie 26 mensis Augusti anno 1897, quam, servatis de iure servandis,Pius Papa XII die 27 mense Aprili anno 1958 in Beatorum Caelitumnumerum rettulit. Ex illo tempore Populus Dei, praecipue vero senesderelicti Parvaeque Sorores, legiferae Matris filiae, gratias Deo OptimoMaximo hanc ob rem referre non destiterunt magnaque cum fiducia


Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 681auxilium tantae Matris in necessitatibus suis implorarunt. Unde factumest ut novis Beata coruscare coeperit gratiis rebusque miris, eademintercedente, a Deo patratis. Hinc, instantibus actoribus, IoannesPapa XXIII Causam canonizationis eiusdem Beatae die 25 Novembrisanno 1959 resumi mandavit.Porro, inter varias gratias, duae selectae sunt sanationes, quaeveri miraculi notas prae se ferre videbantur atque huic Foro ad cognoscendumpropositae ad Beatae canonizationem obtinendam.Quarum sanationum prior contigit domino Eliae Elún Vives, inurbe Caravaca intra fines dioecesis Carthaginensis in Hispania natoibidemque domicilium habenti. Qui, cum sexagesimum quintum aetatisannum ageret, primigena hernia inguinali affectus, in Caravacense nosocomiumest deductus media fere nocte diei 27 mensis Iunii anno 1966.Peracta ibi statim chirurgica sectione, reperta est trium ansarumintestinalium ob herniae incarcerationem necrosis. Cum vero gravissimussupervenisset collapsus, medica actio in finem perduci haudpotuit; quare abdominalis paries illico fuit clausa, ansis necrosi affectisminime ablatis. Tum aegrotus suo tristi derelictus est statui amedicis, infausta prorsus edita quoad vitam prognosi. Imploratumest tunc Beatae Teresiae Jornet Ibars patrocinium, eius sacris reliquiisaegroto impositis. Et adfuit de caelo Beata. Mane enim, hora tertiadie 28 Iunii, syndrome mutari coepta est, ita ut a praeagonico statuad bonam valetudinem aegrotus transierit, atque post non multas diespropriis officiis adimplendis par fuerit.Praeter naturae vires et ordinem hanc sanationem evenisse medentes,periti ex officio et ab inspectione nec non testes uno ore fassi sunt.Altera vero prodigiosa sanatione fruitus est dominus EmmanuelTorres Esteve, Liriae in finibus archidioecesis Valentinae in Hispaniaortus, 48 annorum opifex ferrarius. Is, inde ab aetate 24 annorumex stomacho laborans, die 19 mensis Maii anno 1966 anterioris partisantri pylorici perforatione fuit correptus, ideoque nulla interpositamora chirurgicam sectionem est passus. Reperta autem dura asperaqueplaga, chirurgus malignam neoplasiam suspicatus est. Quapropter,sublato fragmento biopsiae peragendae causa, ipsemet sectionem resarsitaegrotumque domum reverti iussit. Post fere duos menses, alteraest peracta aegroti sectio chirurgica, sed malignus tumor, cum penitusdescendisset in pancreas et vias biliares, extirpari non poterat.Cum prius accitos consanguineos de casus gravitate monuisset, medicusaegroti abdomen clausit eumque morti proximum dixit et dimisit.Duas autem post hebdomadas transactas, praeter omnium exspectationemEmmanuel Torres Esteve plene convaluit et haud multo post ad


682 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officialegravissimus suos rediit labores, omnibus quidem sanationem tribuentibusBeatae Teresiae, cuius auxilium implorari iam coeptum eratstatim ante alteram cbirurgicam sectionem. Ultra naturae vires etleges contigisse hanc quoque sanationem a cura medici, periti ex officioatque ab inspectione necnon testes inducti unanimiter affirmarunt.Super utraque sanatione apostolici processus adornati sunt, et quidemsuper priore in Curia Carthaginensi in Hispania mense Iulioa. 1967, super altera in Curia Valentina a die 12 Aprilis ad diem2 Maii a. 1969 ; earundem autem inquisitionum iuridica validitas agnitaest decreto huius S. Congregationis die 20 Ianuarii a. 1970 edito.Collegium autem Medicum huius ipsius Congregationis utriusquesanationis indolem et adiuncta scientifico et diligentissimo examineinquisivit atque utramque praeter naturae ordinem viresque evenisseedixit die 1 Decembris anno 1971.Quibus peractis, quaestio iudicio huius Sacrae Congregationis subiectaest. Exquisitis igitur trium Consultorum votis pro rei veritate,habitus est, die 18 Ianuarii a. 1973, Congressus Peculiaris, quem secutaest, die 13 Februarii eodem anno, Congregatio Plenaria in VaticanisAedibus adunata, in qua Rev.mus Cardinalis Arturus Tabera Araoz,Causae Ponens seu Relator, sequens dubium ad discutiendum proposuit: An et de quibus miraculis, post indultam eidem Beatae ab ApostolicaSede venerationem, constet in casu et ad effectum de quo agitur.Et omnes, qui aderant, Cardinales affirmativum suffragium dederunt.Certior factus de hisce omnibus, Beatissimus Pater, Paulus Papa VI,sententiam S. Congregationis pro Causis Sanctorum ratam habens,mandavit ut decretum super duabus miris sanationibus appararetur.Hodierno autem die idem Summus Pontifex, accitis Cardinalibusinfrascripto Praefecto atque supra dicto Ponente seu Causae Relatore,meque a Secretis ceterisque vocari solitis, eisque adstantibus praesensdecretum confirmavit et promulgavit edicens : Constare de duobus miraculis,Beata Teresia a Iesu J omet Ibars intercedente, a Deo patratis,videlicet: instantaneae perfectaeque sanationis cum domini Eliae ElunVives, herniam inguinalem deferentis, a necrosi amarum intestinalem,tum domini Emmanuelis Torres Esteve a maligno tumore afficientealveum pyloricum, adiunctum pancreas et fellis canalibus.Hoc autem Decretum publici iuris fieri et in acta S. Congregationispro Causis Sanctorum referri mandavit.Datum Romae, die 18 Octobris a. D. 1973.L. ffi S.ALOISIUS Card. RAIMONDI, PraefectusB Iosephus Casoria, Archiep. tit. Foronovan., a Secretis


Diarium, Romanae Curiae 683DIARIUM ROMANAE CURIAEGiovedì 15 Novembre 1973, il Santo Padre Paolo VIha ricevuto in solenne Udienza, per la presentazione delleLettere Credenziali, Sua Eccellenza il Signor ADOLPHEBINAGANA, Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario delBurundi.Giovedì 29 Novembre 1973, il Santo Padre Paolo VIha ricevuto in solenne Udienza, per la presentazione delleLettere Credenziali, Sua Eccellenza il Signor OWSON PAULGABITES, primo Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziariodella Nuova Zelanda.Giovedì 6 Dicembre 1973, il Santo Padre Paolo VI ha ricevutoin solenne Udienza, per la presentazione delle LettereCredenziali, Sua Eccellenza il Signor TAHA CARIM, AmbasciatoreStraordinario e Plenipotenziario di Turchia.SEGRETERIA DI STATONOMINECon Brevi Apostolici il Santo Padre Paolo VI ha nominato:20 dicembre 1973. S. E. Mons. Wüstenberg Bruno, Arcivescovo tit. di Tiro,Pro-Nunzio Apostolico in Costa d'Avorio eDelegato Apostolico in Togo e Guinea.29 » » S. E. Mons. Wüstenberg Bruno, Arcivescovo tit. di Tiro,Pro-Nunzio Apostolico nella Repubblica delDahomey.Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI hanominato :15 novembre 1973. Il Rev.do Mons. Kada Ludovico, Sotto-Segretario del PontificioConsiglio «.Cor Unum».Membri del Pontifìcio Consiglio « Cor Unum », « adtriennium ».15 novembre 1973. S. E. il Signor Cardinale Duval Léon-Etienne, Arcivescovodi Alger;


684 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale15 novembre 1973. S. E. il Signor Cardinale Cordeiro Joseph, Arcivescovodi Karachi;» » » S. E. Mons. Almeida Merino Adalberto, Arcivescovo diChihuahua;» » s. E. Mons. Gleeson James William, Arcivescovo diAdelaide ;» s. E. Mons. Etchegaray Roger, Arcivescovo di Marseille;» s. E. Mons. Byrne Leo Christopher, Arcivescovo tit. diPlestia ;» » s. E. Mons. Santos Ascarza José Manuel, Vescovo diValdivia ;» » » s. E. Mons. Sangu James, Vescovo di Mbeya;»s. E. Mons. Agre Bernard, Vescovo di Man;»w.E. Mons. Lamayen Julio Xaverio, Prelato Ordinariod'Infanta ;» » s. E. Mons. Groblicki Julian, Vescovo tit. di Filadelfiadi Arabia;» s. E. Mons. López Trujillo Alfonso, Vescovo tit. diBoseta ;» » » s. E. Mons. Swanstrom Edward E., Vescovo tit. diArba;» » s. E. Mons. Gazza Giovanni, Vescovo tit. di Circesio;Il Rev.do Mons. Dossing Gottfried;» Il Rev.do Mons. Wath Karl;» Il Rev.do Mons. Rodhain Jean;Il Rev.do Mons. Kempeneers Joseph;Il Rev.do Mons. Guardone Emilio;» Il sig Champagne Jacques;Il sig. D'Souza Avertanus;» » Il sig. Masip Juan Antonio;» » » Il sig. Norris James;»Il sig. Vanistendael Auguste;Il sig. Jacob Henri;» » Il Conte von Balestrem Karl Wolgang;» Il sig. Lizano Faith Eduardo;» Il sig. Park Hee Sup;» Il sig. Rakotomaria Etienne;» Il sig. Rangatin Chisian;» » La Rev. Sr. Bonn Elfriede;» La Rev. Sr. Pinto Correa Maria Helena;» La sig.na Van Massenhove G. ;La sig p .na Makinde Angelina Ugona.Consultori dei Pontificio Consiglio «.Cor Unum)).15 novembre 1973. S. E. Mons. Zupi Saverio, Arcivescovo tit. di Serra;» » » Il Rev.do Mons. Moeller Charles;» » » Il Rev.do Mons. Bodet Henri;


Diarium Romanae Curiae 68515 novembre 1973. Il Rev.do Mons. Harnett Joseph;» » » Il Rev.do P. Herpels Joseph;» » » Il sig. Carriquiry Guzman;» » » Il sig. Charles Noel;» » » Il sig. Souria Robert;» » » Il sig. Specht Georg;» » » La sig.na Fabre Jacqueline.19 novembre 1973. S. E. il Signor Cardinale Baggio Sebastiano, Prefettodella Sacra Congregazione dei Vescovi, Memorodella Pontificia Commissione per la Revisionedei Codice di Diritto Canonico.» » » S. E. Mons. Romero de Lema Maximino, Segretario dellaSacra Congregazione per il Clero; il Rev.doP. Lesage Germain, O.M.I., Consultori dellaPontificia Commissione per la Revisione delCodice di Diritto Canonico.» » » S. E. Mons. Hurley Mark Joseph, Vescovo di Santa Rosain California, Membro del Segretariato per inon credenti.» » » Il Rev.do P. Vélez Correa Jaime, S.I., Consultore delSegretariato per i non credenti.14 dicembre » S. E. Mons. Boccadoro Luigi, Vescovo di Viterbo e Tuscania,Membro della Sacra Congregazioneper l'Educazione Cattolica.17 » » S. E. Mons. Mamie Pierre, Vescovo di Lausanne, Genèvee Fribourg, Membro del Segretariato perl'Unione dei Cristiani.21 » » La sig.ra Chong Myriam (Singapore), Membro del PontificioConsiglio «.Cor Unum».29 » » S. E. Mons. Zanini Lino, Arcivescovo tit. di Adrianopolidi Emimonto, Delegato della ReverendaFabbrica di San Pietro.Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Paolo VI hanominato :Protonotari Apostolici soprannumerari:12 giugno 1973. Mons. Achter Martino (Augsburg).15 ottobre » Mons. Fedeli Antonio (Perugia).Prelati d'onore di Sua Santità:7 giugno 1973. Mons. Bensen Giulio Michele (Oakland).» » » Mons. Degner Leone A., (Oakland).» » » Mons. Hackel Carlo Rodolfo (Oakland).» » » Mons. Moran Bernardo Giacomo (Oakland).» » » Mons. O'Brien Patrizio Giuseppe (Oakland).


686 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale7 giugno 1973. Mons. Stack Patrizio Giuseppe (Oakland).» » » Mons. Walsh Martino Eugenio (Oakland).12 » » Mons. Götz Giovanni (Augsburg).» » » Mons. Hirschvogel Giuseppe (Augsburg).» » » Mons. Weckbach Otto (Augsburg).25 » » Mons. Flaherty Giovanni Francesco (Camden).» » » Mons. Flanagan Giovanni Gerardo (Oamden).» » » Mons. Long Carlo A. (Camden).» » » Mons. Madden Patrizio Giuseppe (Camden).» » » Mons. Pesce Antonio (Camden).» » » Mons. Regan William Antonio (Camden).» » » Mons. Stoerlein Giuseppe G. (Camden).7 luglio » Mons. Bill Ronald Carmen (Syracuse).» » » Mons. Culkin Francesco Giovanni (Syracuse).» » » Mons. Eckermann Carlo Enrico (Syracuse).» » » Mons. Festa Guido Antonio (Syracuse).» » » Mons. Giblin Lorenzo Eugenio (Syracuse).» » » Mons. Lavin Roberto Francesco (Syracuse).» » » Mons. Madden Giovanni Ruggero (Syracuse).» » » Mons. Sheedy Francesco Carlo (Syracuse).14 settembre » Mons. Alamilla Arteaga Gennaro (Tampico).22 » » Mons. Clark Eugene James (Scranton).» » » Mons. Deuel Donald Anthony (Scranton).» » » Mons. Fleming William James (Scranton).» » » Mons. Gajewski Chester Anthony (Scranton).» » » Mons. Gilgallon Joseph Patrick (Scranton).» » » Mons. Bolger William (San Diego).» » » Mons. Cooney Michael F. (San Diego).» » » Mons. Lawlor Timothy F. (San Diego).» » » Mons. McGinley James A. (San Diego).» » » Mons. McNelis Hugh (San Diego).» » » Mons. Topping Joseph (San Diego).24 » » Mons. Bruder Giacomo I. (Philadelphia).» » » Mons. Busco Giovanni (Philadelphia).» » » Mons. Clemins Francesco J. (Philadelphia).» » » Mons. Dougherty Giacomo S. (Philadelphia).» » » Mons. Flatiey Edoardo J. (Philadelphia).» » » Mons. Gallen Carlo V. (Philadelphia).» » » Mons. Higgins Francesco A. (Philadelphia).» » » Mons. Honorowski Giuseppe R. (Philadelphia).» » » Mons. Howard Giacomo J. (Philadelphia).» » » Mons. Larkin Giovanni C. (Philadelphia).» » » Mons. Leonard Tommaso J. (Philadelphia).» » » Mons. McDevitt Andrea J. (Philadelphia).» » » Mons. McDonough Giacomo T. (Philadelphia).» » » Mons. McElroy Francesco J. (Philadelphia).» » » Mons. McGrath Giacomo (Philadelphia).» » » Mons. McMullin Giuseppe A. (Philadelphia).» » » Mons. Meehan Giacomo H. (Philadelphia).


Diarium Romanae Curiae 68721 settembre 1973. Mons. Pryor Tommaso P. (Philadelphia).» » » Mons. Sculte Francesco B. (Philadelphia).» » » Mons. Teller Raimondo J. (Philadelphia).» » » Mons. Wahl Francesco X. (Philadelphia).» » » Mons. Waldron Giuseppe F. (Philadelphia).» » » Mons. Walmsley Giacomo T. (Philadelphia).»3 ottobre15 » »20 » »30 novembre »12 giugno 1973. Mons.25 » » Mons.» » » Mons.22 settembre »» »» »» »25 »15 ottobre» »Mons. Wierzalis Giacomo T. (Philadelphia).Mons. Di Matteo Nicola (Teramo ed Atri).Mons. Giommini Giulio (Perugia).Mons. Einaudi Giulio (Saluzzo).Mons. Rotunno Nicola (Tricarico).Mons.» Mons.» Mons.» Mons.» Mons.» Mons.» Mons.» Mons.» » » Mons.» » » Mons.» » » Mons.» » » Mons.» » » Mons.31 » » Mons.» » » Mons.20 novembre » Mons.Cappellani di Sua Santità.Wohlfrom Paolo (Augsburg).Downing Giuseppe C. (Oamden).Herron Giuseppe P. (Oamden).Bilski Eugene George (Scranton).Louis John Henry (Scranton).Me Andre ws Donald Arthur (Scranton).Siconolfi Oostantine Vito (Scranton).Zazzera Charles Joseph (Scranton).Spath Emil (Freiburg im Breisgau).Bromuri Elio (Perugia).Calzoni Marino (Perugia).Castellini Igeo (Perugia).Picchi Giovanni (Perugia).Valigi Annibale (Perugia).Vicarelli Gino (Perugia).Tinarelli Luciano (Perugia).Mora Pablo (Arecibo).Torres José (Arecibo).Coughlan Peter (Shrewsbury).Gentiluomo di Sua Santità,24 maggio 1973. Sig. Dunn Jacob O. (Boston).ONORIFICENZECon Breve Apostolico il Santo Padre Paolo VI ha conferito:La Gran Croce dell'Ordine dì san Silvestro Papa:15 settembre 1973. Al sig. Choonhavan Chatichai {Thailandia).La Commenda dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:16 maggio 1973. Al sig. Gillard Erasme F. J. (Mechelen-Brussel).» » » Al sig. Livin Pierre (Mechelen-Brussel).» » » AI sig. Valschaerts Jean (Mechelen-Brussel).


688 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale9 luglio 1973. Al sig. Vanhoucke Giorgio (Gent).18 » » Al sig. Russo Davide (Sorrento).9 agosto . » Al sig. Caballero Wenceslao (San Isidro).Il Cavalierato dell'Ordine di san Gregorio Magno, classe civile:7 giugno 1973. Al sig. Dugan David J. (Oakland).» » » Al sig. Heafey Edwin A. (Oakland).» » Al sig. Louisell David (Oakland).» Al sig. Madigan Frank (Oakland).» » Al sig. McGuin William (Oakland).» » Al sig. Stili Steve (Oakland).14 settembre » Al sig. Van Susante Agostino Giovanni Maria ('s-Hertogenbosch).18 Al sig. Pennings Guglielmo Giovanni ('s-Hertogenbosch).» » Al sig. Van de Ven Guglielmo Adriano M. ('s-Hertogenbosch).» » » Al sig. Strategier Giovanni Ermanno (Utrecht).La Commenda dell'Ordine di san Silvestro Papa:18 settembre 1973. Al sig. Monzino Guido (Como).» » » Al sig. Thul Ewald Johann (Trier).26 ottobre » Al sig. Pietrelli Carlo (Rimini).» Al sig. Caravella Domenico (Roma).NECROLOGIO22 ottobre 1973. Mons. Hernández Gallegos Antonio, Vescovo di Tabasco.25 novembre » Mons. Nicolini Giuseppe Placido Maria, Vescovo di Assisi.29 » » Mons. Gobbi Aldo, Amministratore Apostolico di Imola.7 dicembre » Mons. Collins Thomas Patrick, Vescovo tit. di Sufetula.13 » » E.mo Signor Cardinale Beltrami Giuseppe, del Titolo diS. Maria Liberatrice al Monte Testaccio.» » » Mons. Yerema y Camarena Manuel Jerónimo, già Vescovo»141726di Huejutla.» » Mons. Kurz Biagio Sigibaldo, Vescovo tit. di Terenuti.» » Mons. Neuhäusler Johannes Baptist, Vescovo tit. di Calidone.» » E.mo Signor Cardinale Cicognani Amleto Giovanni, Decanodel Sacro Collegio e Segretario di StatoEmerito.» » Mons. Hettinga Nicholas, Vescovo di Rawalpindi.


An. et vol. LXV 31 Decembris 1973 N. 13<strong>ACTA</strong> <strong>APOSTOLICAE</strong> <strong>SEDIS</strong>COMMENTARIUMOFFICIALEIINDEX GENERALIS ACTORUM(AN. ET VOL. LXV)I - <strong>ACTA</strong> PAULI PP. VISACRA CONSISTORIA, 161.LITTERAE <strong>APOSTOLICAE</strong> MOTU PROPRIODATAE, 113, 481, 577.CONSTITUTIONES <strong>APOSTOLICAE</strong>, 5, 116,118, 120, 121, 123, 125, 126, 128,130, 131, 133, 134, 136, 137, 138,139, 141, 142, 143, 144, 146, 147,225, 227, 228, 289, 290, 292, 293,417, 419, 420, 422, 424, 484, 486,487, 582, 583.LITTERAE <strong>APOSTOLICAE</strong>, 148, 215, 229,235, 236, 237, 294, 295, 296, 297,298, 426, 427, 428, 429, 430, 488,489, 490, 529, 585, 625, 626, 627,628, 629.CONVENTIONES, 631, 643.DECLARATIO COMMUNIS, 299.EPISTULAE, 10, 12, 65, 68, 149, 151,216, 238, 240, 241, 302, 305, 308,310, 312, 353, 357, 361, 363, 431,434, 530, 586, 587, 588, 647.NUNTII GRATULATORII, 16, 17, 71, 153,313, 365, 533, 649.HOMILIA, 244.ALLOCUTIONES, 19, 27, 30, 35, 41, 72,74, 76, 85, 89, 93, 95, 247, 249, 250,314, 316, 319, 322, 325, 327, 330,366, 368, 369, 371, 375, 376, 378,381, 391, 436, 438, 491, 493, 497,535, 543, 545, 546, 551, 552, 554,555, 590, 593, 595, 598, 600, 651,653, 654, 656, 660, 662, 664.NUNTII RADIOTELEVISIFICI, 154, 252.NUNTII RADIOPHONICI, 42.NUNTII SCRIPTO DATI, 255, 256, 335,439, 665, 668, 673.II - <strong>ACTA</strong>SECRETARIAE STATUSNotificatio, 219.Rescriptum ex Audientia, 602.III - <strong>ACTA</strong>SS. CONGREGATIONUMSACRA CONGREGATIO PRO DOCTRINAFIDEI :Declarationes, 396, 678.Decretum, 500.44 - A. A. S.


690 Index generalis actorumSACRA CONGREGATIO PRO EPISCOPIS :Decreta, 156, 261, 445, 503, 504,505, 507, 604, 605.Provisiones Ecclesiarum, 45, 104,155, 260, 339, 409, 445, 501, 560,603, 679.SACRA CONGREGATIO PRO ECCLESIISORIENTALIBUS :Decretum, 263.SACRA CONGREGATIO DE DISCIPLINASACRAMENTORUM :Instructio, 264.Declaratio, 410.SACRA CONGREGATIO PRO CLERICIS:Declaratio, 410.SACRA CONGREGATIO PRO GENTIUMEVANGELIZATIONE SEU DE PROPAGAN­DA FIDE:Decreta, 105, 106, 107, 273, 508,509, 608, 609.Provisiones Ecclesiarum^ 46, 271,411, 606.Nominationes, 48, 272, 412, 608.SACRA CONGREGATIO PRO CULTU DIVINO :Decreta, 274, 275, 276, 280, 610.Litterae Circulares, 340.SACRA CONGREGATIO PRO CAUSIS SANC­TORUM :Decreta, 49, 52, 55, 108, 447, 450,453, 455, 458, 461, 465, 470, 510,516, 561, 566, 611, 680.SACRA CONGREGATIO PRO INSTITUTIONECATHOLICA :Decretum, 446.IV - <strong>ACTA</strong> TRIBUNALIUMSACRA PAENITENTIARIA APOSTOLICA :Decretum, 615.TRIBUNAL VICARIATUS URBIS :Citationes edictales, 58, 348, 413.V - <strong>ACTA</strong>SECRETARIATUUMSECRETARIATUS AD CHRISTIANORUM UNI­TATEM FOVENDAM :Communicatio, 616.VI - <strong>ACTA</strong> COMMISSIONUMPONTIFICIA COMMISSIO DECRETIS CON­CILII VATICANI II INTERPRETANDIS :Responsa ad proposita dubia, 59,220, 620.DIARIUM ROMANAE CURIAEAudientiae sollemniores, 60, 111,282, 475, 519, 571, 621, 683.SECRETARIA STATUS :Nominationes/ 60, 111, 158, 222,282, 349, 414, 475, 519, 571, 621,683.Necrologia, 64, 112, 160, 224,288, 352, 416, 480, 528, 576, 624,688.* Ad maius inquirentium commodum haec ponitur distincta recensio:Officiales renuntiati: in Consilio pro Publicis Ecclesiae Negotiis, 477; in S. C. proDoctrina Fidei, 158, 159, 350, 477; in S. C. pro Episcopis, 111, 222; in S. C. pro EcclesiisOrientalibus, 158, 233; in S. C. de Disciplina Sacramentorum, 111, 112, 222, 519;in S. C. pro Clericis, 158, 350, 475, 476; in S. C. pro Religiosis et Institutis Saecularibus,283, 284, 619; in S. C. pro Gentium Evangelizatione, 111, 112, 282, 283, 519; in S. C. proCausis Sanctorum, 111, 158, 621; in S. C. pro Institutione Catholica, 222, 223, 685; inS. Paenitentiaria Apostolica, 158; in Supremo Signaturae Apostolicae Tribunali, 415; inS. Romana Rota, 571; in Secretariatu ad Christianorum unitatem fovendam, 158, 415,416, 621, 685; in Secretariatu pro non Christianis, 158, 415, 416; in Secretariatu pro noncredentibus, 476, 477, 572, 685; in Pont. Consilio C.I.C. recognoscendo, 349, 685; in Pont.


Index generalis actorum 691Consilio C.I.C. Orientali recognoscendo, 519, 621 ; in Pont. Consilio Decretis ConciliiVaticani II interpretandis, 416; in Pont. Comm. de Instrumentis Communicationis Socialis,61, 349, 350, 521, 621; in Pont. Consilio «Cor Unum» de humana et christianaprogressione fovenda, 683 ; 684, 685; in Consilio Familiae Tuendae, 60, 61, 621; in Pont.Commissione Biblica, 158; in Pont. Consilio pro neo-Vulgata, 112; in Pont. Consilio deScientiis Historicis, 519; in studiosorum Coetu muneri investigando mulieris in societateet in Ecclesia, 284, 285; in Commissione Patrum Cardinalium Pontificiis sacellis Pompeianoet Lauretano praefeeta, 477 ; in Administratione Patrimonii Sedis Apostolicae, 572;in Sacro Consistorio, 61, 350; in Fabrica S. Petri, 685; in Nuntiaturis Apostolicis, 111,158, 349, 414, 416, 475, 477, 519, 571, 621, 683; Observator apud O.N.U., 477; in CivitateVaticana, 350, 521.Episcopi adsistentes Solio: 62, 350, 521.Protonotarii Apostolici supra numerum: 62, 350, 521, 572, 622, 685.Praelati honoris: 62, 350, 521, 572, 622, 685.Cappellani S. S.: 63, 351, 522, 573, 622, 687.Honorati viri Summo Pontifici Astantes: 351, 574, 687.Ex Ordine Piano: Collare, 352, 523; Gran Croce, 352, 523; Commenda con placca, 477,623; Commenda, 159.Ex Ordine S. Gregorii Magni: Gran Croce, ci. civ., 112, 352, 524; Commenda conplacca, ci. civ., 159, 477, 524, 574, 623; Commenda con placca, cl. mil., 524; Placca, ci.civ., 159, 478, 524, 574, 623; Commenda, ci. civ., 159, 478, 525, 574, 623, 687; Commenda,cl. mil., 478; Cavalierato, ci. civ., 160, 285, 478, 525, 575, 623, 688.Ex Ordine S. Silvestri Papae: Gran Croce, 112, 352, 524, 574, 687; Commenda conplacca, 286, 478, 526, 575, 623; Placca, 526; Commenda, 286, 479, 526, 575, 624, 688; Cavalierato,287, 479, 527, 575, 624.


692 Index documentorum chronologico ordine digestusIIINDEX DOCUMENTORUMCHRONOLOGICO ORDINE DIGESTUSI - <strong>ACTA</strong> PAULI PP. VII - SACRA CONSISTORIAPAG.1973 Mart. 5 Consistorium secretum:I. Camerarius Sacri Collegii 161II. Summi Pontificis Allocutio et novorum Cardinaliumcreatio 161III. Optiones 167IV. Provisio Ecclesiarum 167» » » Consistorium unicum (Publicum et semipublicum) :I. Postulatio palliorum 201II. Summi Pontificis Allocutio in Bireti rubri impositione 204III. Summi Pontificis Allocutio in ritu concelebrationis etanuli traditione 207IV. Summi Pontificis Allocutio in Bireti rubri impositioneet anuli traditione E.mo Cardinali Stephano Trochta . 212II - LITTERAE <strong>APOSTOLICAE</strong> MOTU PROPRIO DATAE1973 Febr. 27 Quo aptius. - Munera Cancellariae Apostolicae in SecretariamStatus seu Papalem transferuntur 113» Maii 24 Magisterium vitae. - Pontificium Athenaeum Salesianum StudiorumUniversitatis titulo et honore decoratur 481» Sept. 8 Cum matrimonialium. - Normae quaedam statuuntur ad processusmatrimoniales apud Ecclesias Orientales expeditiusabsolvendos 577III - CONSTITUTIONES <strong>APOSTOLICAE</strong>1969 Maii 29 LAGOSENSIS (Ijebuodensis). Ecclesiarum omnium. - Quibusdamdetractis territoriis ab archidioecesi Lagosensi, nova conditurdioecesis « Ijebuodensis » nomine 1161972 Oct. 7 ANTEQUERENSIS (Huautlensis). Ad bonum animorum. - Quibusdamdetractis territoriis ab archidioecesi Antequerensi, inMexico, nova conditur praelatura, nomine Huautlensis . . 118» Nov. 16 DE LOUIS TRICHARDT (De Louis Trichardt-Tzaneen). Christiiussum. - Praefectura apostolica de Louis Trichardt ad gradumdioecesis evehitur nomine De Louis Trichardt-Tzaneen 120» » 28 GORZOVIENSIS. Cathedralia Collegia. - In dioecesi GorzoviensiCanonicorum Collegium constituitur 121» » 30 Sacram Unctionem Infirmorum. - De Sacramento UnctionisInfirmorum 5


Index documentorum chronologico ordine digestus 693PAG.1972 Dec. 13 OKLAHOMENSIS ET TULSENSIS ET ALIARUM. De sanctae. - Quibusdamterritoriis dioecesis Oklahomensis et Tulsensis nova aliaconditur, Tulsensis nomine. Provincia praeterea ecclesiasticaOklahomensis constituitur 123» » 18 KAGOSHIMAENSIS (Nahanae). laconica Terra. - Territoriis nonnullisa dioecesi Kagoshimaensi detractis, nova quaedamdioecesis conditur, Nahana nomine 125» » » KUALALUMPtFRENSIS - MALACENSIS - GlOHORENSIS - SlNGAPORENSIS.Spe certa. - In Malaysia occidentali nova provincia ecclesiasticaconditur; in Republica Singapore archidioecesis SingaporensisSedi Apostolicae recto subicitur 126» » » NDANDAËNSIS (Mtuaranae). Cum omnibus. - Abbatia nulliusNdandaënsis ad gradum dioecesis evehitur, indito nomineMtuarana 128» » » BADULLENSIS. Cum ob suscepta. - Dioecesis Badullensis in vulgo« Sri Lanka » territorio conditur 2891973 Ian. 29 MARUANAE-MOKOLENSIS. Qui Sanctissimi. - Praefectura ApostolicaMaruana-Mokolensis ad gradum dioecesis evehitur . 225» » » YAGUANAE. Ut apostolicum. - Praefectura Apostolica Yaguana inCamerunensi Republica ad gradum dioecesis evehitur . . 227» » » KOHIMAËNSIS - IMPHALENSIS. Christi iussum. - Detractis quibusdamterritoriis a dioecesi Dibrugarhensi nova conditur Sedesnomine « Kohimaënsis - Imphalensis » 417» Febr. 11 BOIANENSIS - CAMPOBASSENSIS. Pontificalis Nostri. - CathedralisEcclesia Boianensis - Campobassensis ad archiepiscopalisgradum evehitur 130» » » POTENTINAE. Cum Italicas. - Cathedralis Ecclesia Potentina adarchiepiscopalis gradum evehitur 131» » » URBIS. Purpuratis Patribus. - Curiale templum S. Antonii Pataviniin via Tuseulana titulo cardinalicio ditatur . . . 133» » » URBIS. Ab antiquis. - Titulus cardinalicius presbyteralis S. Emerentianaead Turrim « Fiorenza » in Urbe constituitur . . 134» » » URBIS. Ecclesiae Sanctae. - Templum SS. Fabiani et Venantiiin Urbe ad dignitatem tituli presbyteralis cardinaliciievehitur 136» » » URBIS. Cum ob proxime. - Templum S. Gregorii Barbadici adAquas Salvias titulo cardinalicio ornatur 137» » » URBIS. Quandoquidem auctis. - Titulus cardinalicius S. Luciaead locum « Piazza d'Armi » in Urbe constituitur . . . 138» » » URBIS. Cum pro auctis. - Titulus cardinalicius presbyteralisS. Marci in Agro Laurentino in Urbe constituitur . . . 139» » » URBIS. Cliscentibus fere. - Templum S. Mariae Matris Providentiaein Monte Viridi, in Urbe, ad dignitatem tituli presbyteraliscardinalicii evehitur 141» » » URBIS. Hac nostra aetate. - Titulus cardinalicius S. Mariae ReginaePacis ad litus Ostiense constituitur 142» » » URBIS. Romana templa. - Templum Sanctae Mariae OdigitriaeSiculorum in Urbe constituitur diaconia 143» » » URBIS Augescentibus in dies. - Diaconia S. Petri Damiani adMontes S. Pauli constituitur 144» » » URBIS. Siquidem peculiaria. - Diaconia Sancti Pii V ad villamvulgo « Carpegna » in Urbe constituitur 146» » » URBIS. Auctis pro Ecclesiae. - Templum S. Sebastiani in MontePalatino ad dignitatem diaconiae evehitur 147» Mart. 1 TELLICHERRIENSIS (Manantoddyensis). Quanta gloria. - Quibusdamdetractis territoriis ab Eparchia Tellicherriensi, novaconstituitur, nomine «Manantoddyensis» 228» » » SUNYANIENSIS. Africa tellus. - Dioecesis Sunyaniensis in GhanensiRepublica conditur 290


694 Index documentorum chronologico ordine digestusPAG.1973 Mart. 1 TURANAE. Romani Pontifices. - Dioecesis Turana in India constituitur292» » » ABAKALIKIENSIS. Inter tot. - Detracta quadam parte a dioecesiOgogiaensi, nova dioecesis constituitur, «Abakalikiensis»nomine 419» Apr. 13 RUYIGIENSIS. Ex quo Christus. - In regione Burundi nova dioecesisconditur « Ruyigiensis » appellanda, detractis ab archidioecesiGitegaënsi et a dioecesi Bururiensi nonnullis territoriis293» » 14 BARRETENSIS. Adsiduum studium. - Detractis quibusdam territoriisa dioecesi Iaboticaballensi nova quaedam conditur,nomine « Barretensis » 420» Maii 17 PALAYAMKOTTAIENSIS. Romani Pontifices. - Detractis nonnullisterritoriis ab archidioecesi Maduraiensi, nova dioecesis constituitur,« Palayamkottaiensis » cognominanda . . . . 484» » 26 UMUARAMENSIS. Apostolico officio. - Detractis quibusdam territoriisa dioecesi Campi Moranensis, nova conditur nomine« Umuaramensis » 422» » » PROCOPIENSIS. Votis et precibus. - Quibusdam detractis territoriisa dioecesi Iacarezinhoënsi nova alia conditur, nomine «Procopiensis» 424» Iun. 25 SANCTI MARONIS SYDNEYENSIS. Illo fretis. - Eparchia S. MaronisSydneyensis in Australia pro fidelibus ritus antiocheni Maronitarumconstituitur 486» Iul. 5 ISSELEUICUANAE. Qui pastoris. - Detractis quibusdam territoriisa dioecesi Urbis Beninensis alia conditur, nomine « Isseleukuana» 487» Sept. 17 MANGOCIENSIS. Cum Nostrum. - Praefectura Apostolica ArcisIohnstonensis ad gradum dioecesis attollitur, nomine « Mangociensis» 582» » » MINNAËNSIS. Prophetiae de regno. - Praefectura Apostolica Minnaënsisad gradum dioecesis evehitur iisdem nomine et finibus 583IV - LITTERAE <strong>APOSTOLICAE</strong>1972 Nov. 12 Sacrarum Litterarum. - Liviae Pietrantoni, quae et Soror Augustina,beatorum honores decernuntur 229» Dec. 9 Quandoquidem mortalium. - S. Gabriel Archangelus patronustabellariae rei declaratur14S1973 Febr. 13 Id semper fuit. - In insula Cypro Nuntiatura Apostolica constituitur235» Mart. 2 Catholica Ecclesia. - Nuntiatura Apostolica in Bangladesa constituitur236» » 5 Quoniam universae. - Nuntiatura Apostolica in Australia conditur 237» » 6 Positum est. - E.mus P. D. Hugo Titulo Sanctorum Ambrosii etCaroli ad Viam Latam S. R. E. Presbyter Cardinalis PolettiVicarius Generalis Summi Pontificis in Urbe eiusque suburbiiset districtu eligitur 215» » 8 Quam ardens. - Beata Maria Virgo Perdolens patrona CongregationisPassionis Iesu Christi declaratur 237» » 10 Nichteroyenses cives. - Sanctus Ioannes Baptista patronus urbisNictheroni confirmatur 294» Apr. 6 Qui in beatissimi. - Templo S. Ioannis Baptistae, quod est inurbe Telde, in dioecesi Canariensi, titulus Basilicae Minorisdefertur 295» » 25 Cum Sanctus Thomas. - S. Thomas Aquinas praecipuus dioecesiseiusdem Patronus confirmatur 296» » » Quandoquidem homines. - S. Martinus de Porres Patronus con-


Index documentorum chronologico ordine digestus 695PAG.foederationis Hispanicae « Sindicato nacional de Actividadesdiversas» confirmatur 2971973 Apr. 25 Illustra illa. - Templum S. Viti, in urbe dioecesis Aquisgranensisvulgo Mönchengladbach, titulo Basilicae Minoris decoratur 298» » » Qui in beatissimi. - Templo Beatae Mariae Virginis in CaelumAssumptae in archidioecesi Ovetensi titulus Basilicae Minorisdefertur . . 426» Maii 1 Quantum prosperitatis. - Mutantur sedes Nuntiaturae ApostolicaeLitoris Eburnei et Dahomeianae 625» » 16 Venerabilis Frater. - Templum S. Zenonis, in dioecesi Veronensi,ad gradum et dignitatem Basilicae Minoris evehitur . . 427» » 19 Tum Romani. - Templum paroeciale S. Annae in urbe Kodén indioecesi Siedlcensi, ad dignitatem Basilicae Minoris evehitur 428» » 21 Qui benignissima. - In Africa Occidentali Nova Apostolica Delegatioconstituitur « in Togo et Guinea » cognominata, cuiduae hae regiones subiciuntur 626» » » Ex quo divino. - E Delegatione Apostolica « Africae Occidentalis» nova constituitur Delegatio Apostolica « in Mali et Mauretania» cognominata 627» Iun. 19 Maternas curas. - Collegio Slovenico in Urbe Pontificii nomentribuitur 429» » 20 Qui in beatissimi. - In Nova Zelandia Apostolica Nuntiatura constituitur,Sede in urbe vulgo Wellington posita . . . . 430» Aug. 22 Quandoquidem est. - Templum Dominae Nostrae de Sri Lankaad Basilicae Minoris dignitatem evehitur 488» Sept. 1 Morem tuentes. - Templum Matritense Iesu Nazareno dicatumad Basilicae Minoris gradum attollitur 489» » » Siquis animo. - Templum SS. Salvatoris dioecesis Iuiuyensis, inArgentina, ad dignitatem Basilicae Minoris evehitur . . 490» » 9 Berolinensis dioecesis. - Ad E.mum P. D. Alfredum S. R. E.Cardinalem Bengsch, Berolinensem Episcopum, duobus saeculisexpletis a consecratione cathedralis ecclesiae, S. Hedvigisacrae 586» » 26 Quanta pietate. - Sacra aedes Dominae Nostrae a Salute, inurbe Bangalore, in India, ad dignitatem Basilicae Minorisevehitur 529» » » Suave Beatae Mariae. - Templum B. M. V. in pago Sejny, indioecesi Lomzensi, ad dignitatem Basilicae Minoris evehitur 585» Oct. 10 Verba Christi. - Delegatio Apostolica in Africa Media et Occidentalideinceps « Delegatio Apostolica in Nigeria et Ghana »cognominabitur 628» » 15 Ad urbem. - Exc.mo P. D. Dominico Yoshimatsu Noguchi, HiroshimaënsiEpiscopo, cum decem conderentur lustra ex quoterritorium illud ecclesiasticum in Vicariatum Apostolicumerectum est 587» » 27 Merito laetatur. - Ad E.mum P. D. Carolum S. R. E. CardinalemConfalonieri quem Missum Extraordinarium eligit, ut celebritatibuspraesideat ob inaugurandas aedes « Altioris Centristudiis pastoralibus exercendis»5S8» Nov. 16 Sanctorum memorias. - Templum Sanctis Martyribus Sisinio,Martyrio et Alexandro dicatum in loco vulgari lingua « Sanzeno»cognominato, in archidioecesi Tridentina, ad dignitatemBasilicae Minoris evehitur 629


696 Index documentorum chronologico ordine digestusV - CONVENTIONESPAG.1973 Maii 15 Inter Sanctam Sedem et Rhenaniam-Palatinatum de scholiscatholicis 631» » 21 Inter Sanctam Sedem et Saxoniam Inferiorem qua nonnullae immutationesinducuntur in Concordatum die xxvi februariianno MCMLXV initum 643VI - DECLARATIO COMMUNIS1973 Maii 10 A Summo Pontifice Paulo Pp. VI et a S. S. Shenouda III, PatriarchaSedis Sancti Marci Alexandriae, subscripta . . 299VII - EPISTULAE1972 Dec. 15 Nuntius sane. - Exc.mo P. D. Stanislao Lokuang, ArchiepiscopoTaipehensi, ob Eucharisticum Conventum e tota Formosainsula Taipehae celebrandum . 101973 Ian. 2 En cette année. - Ad Exc.mum P. D. Ioannem Badé, Baiocensemet Lexoviensem episcopum, prima centenaria redeunte memoriaab ortu Sanctae Theresiae a Iesu Infante . . . . 12» » 20 Aprestase. - Ad Exc.mum P. D. Aloisium Lorscheider, AngelopolitanumEpiscopum, Conferentiae Episcoporum BrasiliaePraesidem, eiusdem Conferentiae coacto Coetu . . . . 65» » 23 « Caeli enarrami ». - E.mo P. D. Stephano S. R. E. CardinaliWyszynski, Gnesnensi et Varsaviensi Archiepiscopo, quinquiescentenaria redeunte memoria ab ortu Nicolai Copernici 149» » 25 Melbumi, in urie. - Ad E.mum P. D. Laurentium IosephumS. R. E. Cardinalem Shehan, Baltimorensem Archiepiscopum,quem mittit ad Eucharisticum Conventum, ex omnibusnationibus Melburni in Australia habendum, ut celebritatibuspraesideat 68» Febr. 2 Na perspectiva. - Ad Exc.mum P. D. Aloisium Lorscheider,Angelopolitanum Episcopum, Conferentiae Episcoporum BrasiliaePraesidem, cum annuum ea in Natione FraternitatiConciliandae Coeptum initium habuit 216» » 22 Plurimas tibi gratias. - E.mo P. D. Carolo S. R. E. CardinaliConfalonieri, Sacrae Congregationis pro Episcopis Praefecto,edito volumine quod «Directorium de Pastorali MinisterioEpiscoporum » inscribitur 151» Mart. 3 The décision. - Ad E.mum P. D. Villelmum S. R. E. CardinalemConway, Archiepiscopum Armachanum, Episcopalis ConferentiaeHiberniae Praesidem, pecunia adsistentiae socialiscausa constituta 238» » 4 «Facere et tacere». - Ad Rev.mum P. D. Vincentium Minciacchi,Congregationis S. Ioseph Moderatorem Generalem, centesimoexpleto anno ex quo Institutum a S. LeonardoMurialdo conditum est 240» Apr. 10 Quamvis religiosum. - Ad Exc.mum P. D. Franciscum Tomasek,Administratorem Apostolicum Pragensem, millesimoexacto anno ex quo ea Ecclesia condita est 241» » 14 Apprendiamo. - Ad E.mum P. D. Ioannem S. R. E. CardinalemColombo, Mediolanensem Archiepiscopum, centenaria redeuntememoria Alexandri Manzoni obitus 302» » 22 Sancta et universalis. - Ad Exc.mum P. D. Caietanum Pollio,Salernitanum Archiepiscopum, nono expleto saeculo a provectioneSancti Gregorii VII ad Petri sedem 305» » 30 A plusieurs reprises. - Ad clarissimum Virum Marcolinum Can-


Index documentorum chronologico ordine digestus 697PAG.dau, Instituti Internationalis compendiariis litteris v. d.OMS Moderatorem Generalem, quinto et vicesimo volventeanno ex quo Institutum conditum est ". . 3081973 Maii 8 Grata expeetatague. - Ad Rev.mum P. D. Iosephum Sielski,Congregationis Clericorum Regularium Marianorum sub tituloImmaculatae Conceptionis B. Virginis Mariae ModeratoremGeneralem, ob tertium volventem saeculum ex quoInstitutum in Polonia conditum est 310» » 9 Abbiamo l'onore. - Ad Excellentissimum Virum IoannemLeone, Reipublicae Italicae Praesidem, universali Iubilaeoin annum MCMLXXV indicto 312» » 26 Quoniam proxime. - Ad Rev.mum P. D. Constatinum Koser,ministrum generalem Ordinis Fratrum Minorum, ob Capitulumgenerale eiusdem Ordinis Matriti celebrandum . . 353» » 31 Iniziandosi ufficialmente. - Ad E.mum P. D. MaximilianumS. R. E. Cardinalem de Fürstenberg ob indictum universalemaximumque iubilaeum in annum MCMLXXV 357» Iun. 8 La solenne celebrazione. - Ad E.mum P. D. Hugonem S. R. E.Cardinalem Poletti, vicaria potestate Urbis Antistitem, cumsollemnis ritus in Lateranensi Archibasilica celebratur ut Iubilaeummaximum in annum MCMLXXV indictum fructusafferat salubérrimos 361» » 10 Augusta Vindelicorum. - Ad E.mum P. D. Leonem IosephumS. R. E. Cardinalem Suenens, Mechliniensem-BruxellensemArchiepiscopum, quem Missum Extraordinarium deligit, utin urbe Augusta Vindelicorum celebritatibus praesideat,millesimo expleto anno e pientissimo obitu Sancti Udalricieiusdem civitatis Episcopi 363» Iul. 6 Quae ad Nos. - Rev.mo P. D. Constanti Bouchaud, Presbyteroruma S. Sulpitio summo moderatori, Capitulo generali eiusdemSocietatis celebrato 431» » 10 Alacre studium. - Ad Rev.mum P. D. Iosephum Zambernardi,Congregationis Vallis Umbrosae O.S.B. Abbatem generalem,novies impleto saeculo e pientissimo obitu S. Ioannis Gualberti,eiusdem monastici Instituti Patris Legiferi . . . 434» Sept. 19 Flos aguilonis. - Ad Exc.mum P. D. Ioannem E. Taylor, HolmiensemEpiscopum, sexto evoluto saeculo ab obitu S. Birgittae530» Dec. 3 Gratissima a noi. - Ad E.mum P. D. Ioannem S. R. E. CardinalemColombo, sexto et decimo ineunte saeculo ex quoSanctus Ambrosius, Mediolanensis Episcopus nec non EcclesiaeDoctor, ad episcopalem dignitatem evectus est . . 647VIII - NUNTII GRATULATOMI1972 Dec. 9 Ad E.mum P. D. Laurentium Iosephum S. R. E. CardinalemShehan, Baltimorensem Archiepiscopum, quinquagesimo exactoanno ex quo sacerdotio est auctus 16» » 18 Ad E.mum P. D. Patricium Aloisium S. R. E. CardinalemO'Boyle, Vashingtonensem Archiepiscopum, quinque condentemlustra a suscepta ordinatione episcopali 17» » 30 Ad E.mum P. D. Stephanum S. R. E. Cardinalem SidaroussCoptorum Alexandrinum Patriarcham, quinque condentemlustra ab episcopali ordinatione suscepta . . . . . . 711973 Ian. 18 E.mo P. D. Iosepho S. R. E. Cardinali Ferretto, PaenitentiarioMaiori, decem condenti lustra ex quo sacerdotio est auctus,recens autem vita functo 153» Apr. 18 E.mo P. D. Francisco S. R. E. Cardinali Dearden, Archiepi-


698 Index documentorum chronologico ordine digestusPAG.scopo Detroitensi, quinque condenti lustra a suscepta ordinationeepiscopali 3131973 Iun. 23 Ad E.mum P. D. Iacobum S. R. E. Cardinalem Violardo, decema suscepta ordinatione sacerdotali implentem lustra . . 365» Sept. 25 E.mo P. D. Iulio S. R. E. Cardinali Döpfner, Monacensi etFrisingensi Archiepiscopo, quinque condenti lustra a susceptaordinatione episcopali 533» Oct. 22 Ad E.mum P. D. Stephanum S. R. E. Cardinalem Wyszynski,Gnesnensem et Varsaviensem Archiepiscopum, quinque condentemlustra a suscepta ordinatione episcopali . . . . 649IX - HOMILIA1973 Apr. 19 In Patriarchali Archibasilica Lateranensi habita, feria quinta«in Cena Domini», Beatissimo Patre Sacrum pontificaliritu peragente 244X - ALLOCUTIONES1972 Dec. 22 Ad E.mos Patres Cardinales, ad Romanae Curiae PontificalisqueDomus Praelatos, per E.mum Sacri Collegii Decanum SummoPontifici felicia ac fausta ominatos, Nativitatis Domininostri Iesu Christi festo recurrente 19» » 25 Cuniculariis habita, nocte Nativitatis Domini, a Beatissimo Patread montis Soractis radices sacrum peragente 271973 Ian. 6 In Vaticana Basilica habita, in festo Epiphaniae Domini, cum evariis longinquis regionibus sacrorum alumni a BeatissimoPatre sacerdotio, sollemni ritu, initiati sunt 30» » 11 Ad Excellentissimus Viros e Legatorum Coetu apud Sedem Apostolicamnovo ineunte anno Beatissimo Patri felicia acfausta ominatos 35» » 13 Ad Excellentissimum Virum Ato Abate Agede, Aethiòpiei Imperiiapud Sedem Apostolicam liberis cum mandatis Legatum,qui Summo Pontifici Litteras commissi muneris testestradidit 41» » 15 Romanae Civitatis Magistro et Administratorum Coetui, novoineunte anno Beatissimo Patri fausta ominantibus . . . 72» » 18 Ad Excellentissimum Virum Arturum Morgan Morales, PanamensisReipublicae cum auctoritate Legatum, Summo PontificiLitteras commissi muneris testes tradentem . . . 74» » 24 Sociis habita e Sodalitate v. d. «Associazione della StampaEstera in Italia», die festo recurrente S. Francisci Salesiidiurnariorum Patroni 76» » 25 In sacra aede S. Mariae in Vallicella habita, cum sollemnis rituscelebraretur ad Christianorum unitatem implorandam . 85» Febr. 2 In festo Praesentationis Domini, cum cerei, more antiquitus tradito,Beatissimo Patri oblati sunt 89» » 5 Ad Excellentissimum Virum Ioannem Paulum de Lojendio, cumauctoritate Legatum ab Hispanica Natione ad Sedem Apo- !stolicam missum, qui Summo Pontifici Litteras demandati !muneris testes tradidit 93» » 8 Ad praelatos auditores et officiales tribunalis Sacrae RomanaeRotae, a Beatissimo Patre novo litibus iudicandis ineunteanno coram admissos 95» Mart. 24 E.mis Patribus et Exc.mis Praesulibus e Consilio Secretariaegeneralis Synodi Episcoporum, qui Conventui Romae habitointerfuerunt 247


Index documentorum chronologico ordine digestus 699PAG.1973 Mart. 24 Ad Excellentissimum Virum Faisal Al Salen Al Mutawa, Nationis«Kuwait» appellatae primum cum auctoritate Legatum,Summo Pontifici Litteras concrediti muneris testes tradentem 249» » 26 Ad Excellentissimum Virum Gustavum Heinemann, ReipublicaeFoederatae Germaniae Praesidem 250» Maii 5 Ad Sanctitatem Suam Shenouda III, Patriarcham Sedis SanctiMarci Alexandriae 314» » 6 In Basilica Vaticana habita cum Sacrum adstante Pontifice Maximocelebraretur, sedecies centenaria pientissimi obitusSancti Athanasii redeunte memoria 316» » » In Petriana Basilica ad Sanctitatem Suam Shenouda III, PatriarchamSedis Sancti Marci Alexandriae 319» » 9 Christifidelibus in Basilica Vaticana coram admissis BeatissimusPater nuntiat Se universale Iubilaeum in annum MCMLXXVindicturum 322» » 11 Moderatoribus e singulis nationibus et Membris summorum ConsiliorumPont. Operum Missionalium, Romae annuum Coetumhabentibus 325» » 12 Ad sacrarum virginum Maiores Antistitas, quae e tota ItaliaConventui Romae habito interfuerunt 327» » 25 Ad summos Moderatores Institutorum Religiosorum, annitenteSacra Congregatione pro Religiosis et Institutis Saecularibus,Romae Coetum habentes 330» Iun. 7 Ad E.mum P. D. Narcissum Jubani Arnau, BarcinonensemArchiepiscopum, in Bireti rubri impositione et anuli traditione 366» » 8 E.mo Patri Dhammayana Mahathera, in Laotiano regno Buddhaesectatorum Summo Patriarcha 368» » 11 Ad Excellentissimum Virum Abdelmalek Bergaoui, TunetanaeReipublicae liberis cum mandatis Legatum, Summo PontificiLitteras concrediti muneris testes tradentem . . . 369» » » In Aede Sixtina habita, Beatissimo Patre sacrum concelebrante,ad E.mos Cardinales et Exc.mos Praesules ex Italico EpiscopaliCoetu, qui decimo generali Conventui Romae interfuerunt371» » 15 Ad Excellentissimum Virum Reide Wiles, Liberianae Reipublicaecum auctoritate Legatum, qui Summo Pontifici Litteras concreditimuneris fidem facientes tradidit 375», » 18 Ad Excellentissimum Virum Sangoulé Lamisana, Reipublicaev.d. «Haute Volta» Praesidem 376» » 20 Membris e Consilio Familiae tuendae, Romae primum coetumhabentibus 378» » 22 Eminentissimis Sacri Collegii Cardinalium Patribus, SummoPontifici die Eius nominali felicia ac fausta ominantibus . 381» » 23 In Aede Sixtina habita bonarum artium cultoribus ob inaugurandareligiosa Artis opera huius aetatis apud VaticanumMuseum collecta 391» Iul. 5 Ad Excellentissimum Virum Soebagio Soerianingrat, IndonesianeReipublicae liberis cum mandatis Legatum, SummoPontifici Litteras concrediti muneris testes tradentem . . 436» » 14 Ad Excellentissimum Virum Reid Willie Katenga-Kaunda, MalawianaeReipublicae apud Sedem Apostolicam cum auctoritateLegatum, qui Summo Pontifici Litteras concreditimuneris fidem facientes tradidit 438» Aug. 28 Ad Excellentissimum Virum Antonium Borges Leal CastelloBranco Filho, Foederatarum Brasiliae Civitatum cum auctoritateLegatum, Summo Pontifici Litteras commissi muneristestes tradentem 491» Sept. 10 Instituti Iuris Internationalis sodalibus Romae Coetum habentibus493


700 Index documentorum chronologico ordine digestusPAG.1973 Sept. 19 Iis, qui interfuerunt conventui Instituti rei aeronauticae civiliinternationali accurandae 497» » 22 Sodalibus habita Primarii Consilii Italicae Actionis Catholicae . 535» » 24 Ad Excellentissimum Virum Polys Modinos, Cypricae Civitatisprimum cum auctoritate Legatum, Summo Pontifici Litterasconerediti muneris testes tradentem 543» Oct. 1 Ad Excellentissimum Virum Paulum Farrugia, Melitensis Civitatisapud Sedem Apostolicam cum auctoritate Legatum,Summo Pontifici Litteras crediti muneris testes tradentem . 545» » » Ad Sodales Ordinis Sancti Benedicti in Alma Urbe congregatosad disceptandum de ratione experiendi Deum in vita monastica546» » 4 Ad Excellentissimum Virum Sami Droubi, Reipublicae ArabaeSyriacae liberis cum mandatis Legatum, qui Summo PontificiLitteras tradidit legationis fidem facientes . . . . 551» » 5 Sodalibus e Congregatione Sanctissimi Redemptoris, qui generaliCoetui religiosae suae communitatis interfuerunt . . . . 552» » 8 Ad Excellentissimum Virum Lloyd Thomson, Summo Pontificicrediti muneris testes tradentem Litteras, quibus ab AustraliaePraeside apud Sedem Apostolicam primus cum auctoritateLegatus constituitur 554» » 11 Membris Commissionis Theologicae Internationalis quintum plenariumCoetum habentibus 555» » 17 Iis qui interfuerunt Coetui e tota Europa Romae habito depastorali Migratorum cura 590» » 20 Ad Excellentissimum Virum Paulum Tremblay, Canadensis Nationisliberis cum mandatis Legatum, qui Summo PontificiLitteras tradidit legationis fidem facientes 593» » » Iis qui interfuerunt annuo plenario Coetui habito a PontificioConsilio instrumentis Communicationis Socialis praeposito . 595» » 25 Sodalibus e Congregatione Missionariorum Filiorum ImmaculatiCordis Beatae Mariae Virginis, qui generali Coetui religiosaesuae communitatis interfuerunt 598» Nov. 8 Ad Excellentissimum Virum Vergilium Octavium Tevoedjre,Dahomeyensis Reipublicae cum auctoritate Legatum, SummoPontifici Litteras commissi muneris testes tradentem . . 60O» » 9 Ad Excellentissimum Virum Cornelium Berkhouver, Europaeipublici legibus ferendis coetus praesidem 651» » 10 Iis qui conventui «Biduum Latinum » appellato, Romae habito,interfuerunt 653» » 15 Ad Excellentissimum Virum Adolfum Binagana, Reipublicae Burundensiscum auctoritate Legatum, Summo Pontifici Litterasconcrediti muneris testes tradentem 654» » 16 Delegatis et Observatoribus qui interfuerunt Coetui XVII Romaehabito a Consilio v. d. « Food and Agriculture Organization »(F.A.O.) 656» » 19 Ad sacrarum virginum Maiores Antistitas, quae ex omnibus nationibusinterfuerunt Conventui Romae habito . . . . 660» » 29 Ad Excellentissimum Virum Owson Paulum Gabites, primumapud Sedem Apostolicam Reipublicae Novae Zelandiae cumauctoritate Legatum, qui Summo Pontifici Litteras concreditimuneris fidem facientes tradidit 662» Dec. 6 Ad Excellentissimum Virum Taha Carim, Turcarum Reipublicaecum auctoritate Legatum, Summo Pontifici Litteras commissimuneris testes tradentem . 664


Index documentorum chronologico ordine digestus 701XI - NUNTII RADIOTELEVISIFICIPAG.1973 Febr. 25 Australiae caeterisque Christifidelibus quadragesimum ConventumEucharisticum ex omnibus nationibus Melburni celebrantibus154» Apr. 22 Universis Urbis et Orbis Christifidelibus cunctisque hominibus,die Paschatis Resurrectionis Domini nostri Iesu Christi,antequam ex externo Petrianae Basilicae podio BeatissimusPater Apostolicam impertiit Benedictionem 252XII- NUNTII RADIOPHONICI1972 Dec. 25 Universis Christifidelibus, die festo Nativitatis Domini nostriIesu Christi, antequam ex externo Basilicae Vaticanaepodio Urbi et Orbi Beatissimus Pater Apostolicam impertiitBenedictionem 42XIII- NUNTII SCRIPTO DATI1973 Mart. 7 Episcopis Civitatum Foederatarum Americae Septemtrionalis,annua, quadragesimali tempore, ea in Natione stipe collecta 255» » 10 Universis Christifidelibus cunctoque Clero, ob diem celebrandumecclesiasticis iuvandis vocationibus per totum terrarumorbem dicatum 256» Maii 1 Universis Christifidelibus et bonae voluntatis hominibus, die recurrenterecto instrumentorum communicationis socialis usuiprovehendo per totum terrarum orbem dicato 335» Iun. 29 Universis sacris Praesulibus et catholicis Christifidelibus, die reimissionali provehendae per totum Orbem dicato recurrente . 439» Oct. 16 Ad E.mum P. D. Paulum S. R. E. Cardinalem Philippe, SacraeCongregationis pro Ecclesiis Orientalibus Praefectum, tercentesimoquinquagesimo anno revoluto a S. Iosaphat obitu . 665» Dec. 8 Ad universos homines, praesertim Christifideles, calendis ianuariisdiem fovendae paci per totum terrarum orbem dicatumcelebraturos 668» » 10 Ad Excellentissimum Virum Leopoldum Bénites, XXVIII generaliscoetus Nationum Coniunctarum Praesidem, xxv expletoanno a declaratione universali quoad iura hominum edita . 673II - <strong>ACTA</strong> SECRETARIAE STATUS1973 Apr. 24 Notificatio. - Institutum cui nomen «Pontificia Opera di Assistenza»in Italia, a suis muneribus cessavisse declaratur . 219» Iul. 15 Rescriptum ex audientia. - De opportunitate transferendi competentiamcirca causas inconsummationis matrimonii adunam tantum Sacram Congregationem 602III - <strong>ACTA</strong> SS. CONGREGATIONUMI - SACRA CONGREGATIO PRO DOCTRINA FIDEI1973 Mart. 23 Declaratio. - De tuenda Sacramenti Paenitentiae dignitate . . 678» Maii 11 Declaratio circa Catholicam Doctrinam de Ecclesia contra nonnulloserrores hodiernos tuendam 396» Sept. 20 Decretum de sepultura ecclesiastica 500


702 Index documentorum chronologico ordine digestusII - SACRA CONGREGATIO PRO EPISCOPISP A G1973 Febr. 11 RIPANAE. - Decretum de Concathedralis erectione . . . . . 156» Mart. 24 AQUIPENDIENSIS, BALNEOREGIENSIS, CIVITATIS PLEBIS, URBEVETANAE. -Decretum de mutatione finium dioecesium 261» Apr. 7 GORLICENSIS. - Decretum de erectione templi pro-cathedralis . 445» Maii 31 CAMPANIENSIS - POTENTINAE - MURANAE. - Decretum de mutationefinium dioecesium 503» Iul. 1 CIVITATIS CASTELLANAE HORTANAE ET GALLESINAE ATQUE BALNEORE­GIENSIS. - Decretum de finium immutatione 504» » 16 CLUSINAE ET PIENTINAE - CIVITATIS PLEBIS. - Decretum de finiumimmutatione 505» Sept. 8 BONONIENSIS, FLOBENTINAE ET MUTILENSIS. - Decretum. - MutilensisEcclesia regioni ecclesiasticae Romandiolae adnectitur 507» » 25 IOANNOPOLITANAE A LACUBUS. - Decretum de mutatione nominiscurialis dioeceseos . 604» Nov. 5 COLIMENSIS - GUSMANOPOLITANAE. - Decretum de finium mutatione 605III - SACRA CONGREGATIO PRO ECCLESIIS ORIENTALIBUS1973 Apr. 2 AIMERENSIS - IAIPURENSIS ET SAGARENSIS. - Decretum de mutationefinium 263IV- SACRA CONGREGATIO DE DISCIPLINA SACRAMENTORUM1973 Ian. 29 Instructio de communione sacramentali quibusdam in adiunctisfaciliore reddenda 264V - SACRA CONGREGATIO DE DISCIPLINA SACRAMENTORUMSACRA CONGREGATIO PRO CLERICIS1973 Maii 24 Declaratio de praemittendo sacramento Poenitentiae primaepuerorum Communioni 410VI - SACRA CONGREGATIOPRO GENTIUM EVANGELIZATIONE SEU DE PROPAGANDA FIDE1973 Ian. 12 RUMBEKENSIS - VAVENSIS - MOPOIENSIS - IUBAËNSIS. - Decretum definium mutatione 105» » » NYERIENSIS - MERUENSIS - MACHAKOSENSIS. - Decretum de mutationefinium 10(5» » 19 PUSANENSIS - MASANENSIS. - Decretum de mutatione finium . . 107» Apr. 13 GITEGAËNSIS - MUYINGANAE. - Decretum de finium mutatione . . 273» Aug. 22 INDONESIAE. - Decretum de mutatione nominum aliquarum Archidioecesiumet Dioecesium 508» » 31 NYERIENSIS - MERUENSIS. - Decretum de mutatione finium . . . 509» Sept. 22 NYERIENSIS - MERUENSIS. - Decretum de finium mutatione . . . 608» Oct. 15 ARCIS LAMY - NDJAMENANA. - Decretum de mutatione nominis . . 609VII - SACRA CONGREGATIO PRO CULTU DIVINO1972 Iun. 24 Decretum. - De cantibus in Missa quae lingua latina celebraturnovo ordine disponendis 274» Dec. 3 Decretum. - Ritus institutionis Lectorum et Acolythorum, admissionisinter candidatos ad Diaconatum et Presbyteratum,nec non sacri caelibatus amplectendi, eduntur . . . . 274» » 7 Decretum. - Ordo Unctionis infirmorum eorumque pastoraliscurae, editur 275


Index documentorum chronologico ordine digestus 703PAG.1973 Mart. 25 Normae circa patronos constituendos et imagines B. M. Virginiscoronandas 276De Patronis constituendis 276De Coronatione Imaginis B. M. Virginis 280» Apr. 27 Litterae circulares ad Conferentiarum Episcopalium Praesidesde Precibus eucharisticis 340» Iun. 21 Decretum. - Ritus qui inscribuntur «De sacra communione etde cultu mysterii eucharistici extra Missam» vulgantureditione quae typica declaratur 610VIII - SACRA CONGREGATIO PRO CAUSIS SANCTORUM1972 Maii 4 CARACENSIS. - Decretum introductionis Causae pro beatificationeServi Dei Iosephi Gregorii Hernández Cisneros, viri laiciprofessoris Athenaei Caracensis 49» » » NEAPOLITANA. - Decretum introductionis Causae pro beatificationeServae Dei Mariae Christinae ab Immaculata (in saec.Adelaidis Brando), fundatricis Congregationis Sororum Victimarumexpiatricum a Sacramentato Iesu 52» Oct. 7 MAIORICENSIS. - Decretum introductionis Causae pro beatificationeServae Dei Caietanae Albertae Giménez, fundatricisCongregationis Sororum a puritate B. M. Virginis 55» » » MARIANOPOLITANA. - Decretum introductionis Causae pro beatificationeet canonizatione Servae Dei Mariae Rosae Durocher,fundatricis Congregationis Sororum a SS. NominibusIesu et Mariae in Canadia 447» Dec. 16 ALEXANDRINA STATIELLORUM. - Decretum introductionis Causaepro beatificatione et canonizatione Servae Dei TeresiaeGrillo Vid. Michel, fundatricis Parvarum Sororum a DivinaProvidentia 450» » » CORDUBENSIS IN ARGENTINA. - Decretum introductionis Causaepro beatificatione et canonizatione Servi Dei Iosephi LeonisTorres, Sacerdotis professi ordinis B. Mariae de Mercede,fundatoris Sororum ab Infante Iesu e tertio ordine deMercede 453» » » LAUDENSIS. - Decretum introductionis Causae pro beatificationeet canonizatione Servi Dei Petri Dominici Trabattoni,Sacerdotis saecularis fundatoris Domus Divinae Providentiaein pago v. «Maleo» . 4551973 Febr. 1 SYDNEYENSIS. - Decretum introductionis causae pro beatificationeServae Dei Mariae a Cruce Mekillop, fundatricis CongregationisAustralianae Sororum S. Ioseph a SS.mo CordeIesu .108» Maii 10 NEAPOLIIANA. - Decretum de virtutibus pro beatificatione ServiDei Iosephi Moscati, Viri laici medici atque professoris inNeapolitano Athenaeo . . . . . . 458» » » ROMANA. - Decretum de virtutibus pro beatificatione Servae DeiMariae Teresiae Zonfrilli, Sororis professae congregationisFiliarum a Domina Nostra ad montem Calvariae . . . 461» » » ROMANA SEU ALBANENSIS. - Decretum de virtutibus pro beatificationeServi Dei Ioannis Merlini, Moderatoris Generalis CongregationisMissionariorum Pretiosissimi Sanguinis D.N.I.C. 465» » » VICENSIS. - Decretum de virtutibus pro beatificatione Servae DeiPaulae Delpuig a S. Aloisio, moderatricis generalis SororumCarmelitarum a Caritate 470» » » SANCTI HYACINTHI. - Decretum de virtutibus pro beatificationeServi Dei Ludovici Zephyrini Moreau, Episcopi S. Hyacinthi 510» » » CREMONENSIS SEU LAUDENSIS. - Decretum de virtutibus pro beati-


704 Index documentorum chronologico ordine digestusPAG.ficatione Servi Dei Vincentii Grossi, Paroclii loci « Vieobellignano»,fundatoris Instituti Filiarum Oratorii . . . . 5611973 Maii 10 RUREMUNDENSIS. - Decretum de virtutibus pro beatificationeServi Dei Arnoldi Janssen, Sacerdotis fundatoris SocietatisVerbi Divini necnon duarum Congregationum MissionalisServarum Spiritus Sancti et Servarum Spiritus Sancti abAdoratione Perpetua 566» » 21 GRANATENSIS. - Decretum introductionis Causae pro beatificationeServi Dei Andreae Manjon y Manjon, Sacerdotis fundatorisScholarum ab « Ave Maria » appellatarum 516•» Oct. 18 BURDIGALEN, SEU VICTORIEN. - Decretum de virtutibus pro beatificationeServi Dei Guilelmi Iosephi Chaminade, fundatorisSocietatis Mariae (Marianistarum) et Instituti FiliarumMariae Immaculatae 611» » » VALENTINA. - Decretum de miraculis pro canonizatione BeataeTeresiae a Iesu Jornet Ibars, virginis, fundatricis CongregationisParvarum Sororum Senum Derelictörum . . . . 680IX - SACRA CONGREGATIO PRO INSTITUTIONE CATHOLICA1972 Sept. 8 Decretum. - Universitas Catholica Campinensis in Brasilia Pontificiotitulo decoratur 446IV - <strong>ACTA</strong> TRIBUNALIUMI - SACRA PAENITENTIARIA APOSTOLICA1973 Sept. 24 Decretum. - Statuitur opus requisitum ad lucrandum « Donumindulgentiae» in variis ecclesiis localibus Anni Sacri occasione 615II - TRIBUNAL VICARIATUS URBISCitationes edictales:Ii >73 i M n. 4 CALARITANA SEU ROMANA. - Nullitatis matrimonii (De Sole-North) 58» Iun. 11 ROMANA. - Nullitatis matrimonii (Costi-Ciolini) 348» Iul. 5 ROMANA. - Nullitatis matrimonii (Tramo-Matuglia) . . . . 413V - <strong>ACTA</strong> SECRETARIATUUMSECRETARIATUS AD CHRISTIANORUM UNITATEM FOVENDAM1973 Oct. 17 Communicatio quoad interpretationem Instructionis de peculiaribuscasibus admittendi alios Christianos ad communionemeucharisticam in Ecclesia Catholica, die 1 mensis Iunii1972 editae 616VI - <strong>ACTA</strong> COMMISSIONUMPONTIFICIA COMMISSIODECRETIS CONCILII VATICANI II INTERPRETANDIS1973 Ian. 8 Responsum ad propositum dubium 59» Apr. 18 Responsa ad proposita dubia 220¿) Oct. 31 Responsa ad proposita dubia 620


Index nominum personarum 705mINDICESNOMINUNI - I N D E X NOMINUM P E R S O N A R U M(OMITTUNTUR NOMINA ACTIS subscripta)AAbba C, 607.Abberton T., 573.Abdalla G., 526.Abdelmalek Bergaoui, 369,414.Abdel Nour A., 524.Abele E., 194.Abiad I. I., 201.Abou-Mokh F., 520.Abramski S., 63.Achter M., 685.Adalbertus (S.), 213, 242.Adamiuk A., 175.Addario T., 478.Addazi R. I. M., 171.Adelakun I., 47, 411.Adimou C, 171.Agazzi A., 223.Agré B., 684.Agresti I., 193, 260, 476.Aguilar García I. I., 197.Ahr G., 60.Aillot About C, 159.Akanlu R., 47, 197.Al W. G., 285.Alamgimattathil A., 411.Alamilla Arteaga G., 686.Alapatt G., 175, 624.Alba Palacios I. C, 177.Alberti O. P., 560.Alberto y Valderrama T.,409.Albinger G., 63.Alcini A., 522.Alessandri C, 523.Alexander M. A., 476.Aliverti P., 159.Allendorff G., 63.Allinger-Csollicb T., 524.Almario C, 560.Almeida Merino A., 684.Alozipan G. A., 62.Altomare H. L., 177.Alvarez G., 573.Alvárez Martínez F., 339.Alvarez Restrepo M., 185.Al ves Ferreira da Silva A.C, 191.Amadio F., 186.Amalorpavadass D. S., 415.Amaral dos Santos A., 175.Amari I., 168.Amasbaufer G., 575.Ambrosanio A., 351.Ambrosius (S.), 647.Amichia J., 524.Amstalden C, 183.Anastasi V., 624.Anathil G., 271.Andoh D. K., 186.Andrade Keller J. E., 576.Andrade Ponte P. E., 186.Andreotti G., 287.Andriamahanina P., 283.Angelino P., 287.Angeloni L., 170.+ Anglim M. R. E., 224.Arnioni E., 159.Añoveros Ataun A., 189.Anthonimuthu R., 180.Anthony L. R., 48, 198.Antoine de Padoue (Madre),284.Antonelli Card. F. I., 166,204, 2S3.Antonetti L., 414.Apicella M., 526.Aponte Martínez Card. A.,166, 203.Appasinghe P. P., 412.Aquino D. L, 186.Arana A. R., 105, 200.Araujo Iglesias M., 176.Arboleda J. R., 415.Arce Vivas M. A., 189.Arcieri V., 526.Argaya Goicoechea H., 196.Arinze F., 282.Armbruster G., 63.Arns Card. P. E., 166, 188,204, 476.Arokiasamy M., 180.Arokiaswamy P., 172, 181,529.Arseni S., 478.Arulappa S., 172.Asghedom S., 223, 520.Assolari A., 607.Athanasius (S.), 316, 320.Ato Abate Agede, 41, 60.Aubach T., 284.Aubry R. A., 412.Auda G., 522.Aufderbeck H., 502.Augustina, Suor (B.), 229.Auman J., 476.A vallone L., 525.Averkamp L., 45, 199.Awa P., 182.Ayoub A., 526.Ayvazian G., 201.Bt Babana J., 528.Babatunde Adelakun I.,197.Babulik F., 350.Bach P., 186.Bachelet V., 60.Bacile P., 179.Badaloni M., 350, 476.Bade I., 12.Badini G., 476.Baggio Card. S., Ili, 158,193, 222, 282, 477, 572,685.Bahincinthie E., 60, 284.Baier F., 575.Balla I., 350.Balsamo V., 573.Balzarini A., 573.Bamberger S., 350.45 - A. A. S.


706 Index nominum personarumt Baratta R., 288.Barbasiewicz E., 622.Barbier G., 479.Bareelloni Corte V., 287.Bardonne L. A., 196.Barlattini M., 286.Barni I., 176.Baroi M., 607.Baroni G., 105, 200, 222.Barotto H. C, 104, 199.Barrera y Reyes B., 445.Bartbe A., 190.Bartoccini S., 527.Bartoletti E., 284, 415, 475.Bartolucci H., 412.Basile L., 287.Basili Hhando N., 186.Bassotto C, 159.Bassoul I., 200.Basti G., 287.Bastiampillai DeogupillaiI., 47, 198.Baszkiewicz T., 175.Batanian I. P. XVI (Patriarcha),201.Battaglia I., 175.Battersby G. F., 575.Battisti A., 173.Battisti C, 527.Battìi Wiehrowski W., 185,197.Bauderer G., 351.Baudoux M., 173.t Bäuerlein S., 480.Baum V. V., 167, 222.Becker G. M. U., 62.Becker T., 574.Bednorz H., 175.Bedoglouyan A., 201.Begley M., 188.Bellanti F. P., 527.Bella tore A., 479.Bellec J., 182.Bellido Caro R., 679.Bellosillo P., 284.Bellotti C, 525.Bellucci C, 501.t Beltrami Card. G., 688.Benedict R., 350.Benelli G., 349.Bengsch Card. A., 178, 586.Bénites L., 673.Benítez Fonturvel C, 179.Bensen G. M., 685.Bentia S., 520.Bentivoglio V. A., 171.Beran Card I., 164.Berenguer Prado J., 188.Berg C, 45, 173, 202.Berg E., 522.Bergamini G., 287.Bergonzini M., 175, 507.Berkhouver C., 651.Bernal Vargas G., 680.Bernardi G., 622.Bernard I., 190.Bernard J., 350.Bernardin I. L., 173, 222.Bernini D., 188.Bernizon Eguren T., 350.Berntson Terranee W., 572.Bertin G., 351.Bertoli Card. P., 167, 282,415.Bertrand G., 47, 197.Bertagna B., 523.Berthier R., 350.Bertuzzi G., 287.Bescond I., 182.Betancourt O., 180.Beuzeville Ferro A., 260.Beuzon P., 023.Beyer J. B., 284, 476.Beyns L., 287.Bézac R., 192.Bezerra Bessa P., 46, 199.Bianchi E., 351.Bianchi Barriviera L., 286.Bianco U., 623.Bianconi I., 501.Biayenda Card. A., 166,204, 475.Bidawid T., 201.Bieluch G. C, 285.Bierster L. N., 62.Biffi F., 285.Biletsi E., 174.f Bilgeri .1. A., 480.Bill R. C, 686.Bilski E. G., 687.Binagana A., 654, 683.Bingler T., 622.Binz L., 186, 187.Birgitta (S.), 530.Bischof F., 575.Biser E., 477.Blanchet B., 679.Blanco G. S., 350.Blanco Prieto F., 523.Blüggel W., 287.Boccaccio P., 112.Boccadoro A., 175, 504.Boccadoro L., 685.Bodet H., 61, 684.Bodio A., 478.Boffet A., 176.Böhm G., 480.Bohn E., 684.Boitani E., 476.Bokenfohr I., 191.Böker A., 352.Bolatti V., 104, 190, 192,199.Böiger W., 686.Bolzan C, 522.Bonadio I., 416.Bonapace R., 526.Bonfigli C, 522.Bonfilioli I., 261.Bong-Kil Sye I. B., 196.f Bonhomme J., 480.Bonicelli G., 476.Bonomini F., 178.Bonucchi C, 284.Boracchia F., 525.f Borgatti J., 624.* Borge y Castrino C, 480.Borges Leal Castello BrancoFilho A., 491, 519.f Borie V., 480.Borowsky P., 479.Borrmans M., 415.Borromeo A. C, 501.Bortoletto Cavallin A., 409.Bosco A., 174.Bosco (Don), 213.Bösl E. A., 48, 198.Bossuyt A., 187.Bottiglieri Martino R., 61.Bottiglioni E., 525.f Bottino F., 160.Botto O., 415.Bouchaud C, 431.Bouehet R., 192.Boudreäux G., 185.Bouladoux M., 623.Boulanger G., 273.Boutìn G. R., 285.Bouve G. I., 178.Bovone A., 61, 350.Bowen M. G., 174.Bowers I. O., 181.Boxleitner J. J., 572.Boyle H., 195.Bozzini E., 286.Bozzoli H. A., 156.Brachini Z., 525.Brambilla F., 170.Brancaleone M., 526.Brand C, 190.Brandäo Vilela Card. A.,166, 170, 203, 475.Brando Adelaide (S. D.),52.Brasca G., 284.Brasò G., 284.Brasseur V., 184.Braun J. G., 416.Breña López V., 561.Brendan Daly C, 415.Brennan K. J., 285.Bressan A., 107.


Index nominum personarum 707Bressan L., 523.Brewer I., 185, 222.Brezzi P., 525.Brini M., 519.Bromuri B., 687.Brosnahan T. I., 170.Bruder G. I., 686.Brunetti P., 478.Brungs R., 477.Brunini I., 197.Buchner F., 159.Bucko A., 523.f Budelacci B., 480.Bududira B., 607.Bueno Couto G. P., 187.Bueno et Monreal Card.I., 679.Bugnini H., 172.Buis I., 177.Buitrago R., 1S2.Buitrago S. S., 198.Bullet G., 181.Burghart F., 525.Burié V., 521.Burke S. G., 160.Bums F., 286.Burri M., 286.Busch A., 527.Busco G., 686.Bussi N., 476.f Buteler A. M., 576.Butelezi P. I., 195, 476.Büth L., 63.Buttimer O. H., 283.Buxarrais Ventura R., 187,339.Bwemi Magambo S., 47,197.Byrne L., 521.Byrne L. C, 684.CCaballa F., 62.Caballero W., 688.Cabana Viia G., 351.Cabrai Duarte L. I., 170.Cabrera Urdangarin H. L.,192.Cacciavillan A., 522.Cadilhac I., 502.Caffarata C, 183.Caggiano P., 63.Caiazza G., 351.Cain G., 62.Calabresi U., 105.Calabretta A., 176.Calabro R., 622.Calcagnini D. P., 286.Calcagnini V., 623.Calderón J. G., 476.Calderón Barrueto I., 196.Calderón et Padilla O. I.,176.Callaman F., 63.Calón P. G. A., 285.Caloyeras D., 223, 520.Calvaresi C, 62.Calzoni M., 687.Camozzo U., 169.Campise F., 573.Camprodón Rovira I., 560.Canciani M., 476.Candau M., 308.Canestri I., 181.Canindé (a) T., 183.Cani vez J., 284.Cannavo I., 179.Canonne M. H., 192.Cannonerò I., 186.Cantagallo F., 624.Cantuarias Pastor A. R.,561.Cantisani A., 171, 202.Caponi A., 288.Caporali A., 574.Capovilla L. F., 174.Capponi G., 527.Capriccioli G., 624.Cara G., 351.Carata I., 202.Caravella D., 688.Carberry Card. I., 181.Carboni M., 288.Cárdenas J. M., 160.Cardoso de A velar S., 187.Caridi B., 479.Carinci A., 130, 173, 202.Carli A., 46, 173.Carli L., 349.Carletti L., 523.Carlini C, 288.Carnevali A., 479.Carraro G., 350, 427.Carrasco B., 185.Carretto P. M., 415.Carriquiy G., 285, 685.Carrol C, 189.Carter S. E., 170, 282.Caruso E., 575.Casaldaliga P., 187.Cascarin F., 526.Casciani A., 478.Caselli V. M., 575.Cases Deordaí I. M., 190.Cashman D., 174.Casoli L., 480.Casoria G., 111, 172, 222,349, 416.Caspari F., 352.Casper B., 477.t Cassaigne .T., 624.Cassi Ramelli A., 159.Cassidy E., 111, 170.Cassisa S., 680.Castellano I. M., 176, 505.Castellini I., 687.Castillo Lara R. L, 155.Castrillón Hoyos D., 185.Casu S., 351.Catarella A., 179.Catoire G., 159.Cattani G., 112.Cauchi N., 195.Cavalla C, 182.Cavallaro Vedaldi E., 60.Cavanna N., 186.Cavazzi V., 524.Cavazzoni F., 286.Ceballos D., 63.Cecchi V., 501.Cegeslki G. G., 160.Öekada S. F., 180.Celant G., 527.Celata P. L., 63.Cenarruzabeitia G., 351.i- Cento Card. F., 64.Cerniani G., 288.Cerri F., 623.Chagnon J., 284.Chakaipa P., 46, 188.Chakiamury G., 63.Chaminade (S. D.), G. L,611.Champagne J., 684.Chamye M., 520.Chan L, 48, 198.Charles N., 685.Charpenet L., 272.Chauriz S., 201.Checcobelli C, 522.Chedid L, 189.Cheikho L, 169.Chelhot G., 201.Cheli G., 477.Cheloman D., 284.f Chen-Ping Hsu F. X., 186,282, 288.Cheng P., 283.Cherubini N., 622.Chetwode Crawley D. J.,524.Cheung D., 286.Chiaradia G., 523.Chiavazza C, 350.Chiesa L., 286.Chimóle M., 178.Chimy J., 223.Chiocchetta P., 415.Chirivella T.> 522.Chiù R., 63.Choi L, 187, 607.Chojecki A., 622.


708 Index nominum personarumChong M., 685.Choonhavan C, 687.Chowaniec E,, 622.Chullikal A., 60.Chung Wang Ting P., 177,283.Cialeo F. B., 193.Cicaloni A., 63.Cicognani Card. A. I., 201,688.f Cicuttini L., 112.Cinches M., 104, 198.Cinense A., 194.Cingoli N., 479.Ciocci A. 6., 56.Ciocci D., 527.Ciocci F., 526.Cirarda Lachiondo J., 61,189.Clancy E. B., 607, 608.Clarizio V., 478.Clark E. J., 686.Cia ver F. F., 476.Clementi B., 479.Clementi M., 571.Clemins F. J., 686.Clerici C, 624.Cloherty G. K., 63.Cocjin G., 287.Cogoni I., 178.Colafrancesco G. B., 351.Colauti D., 525.Colini Lombardi P., 284.Colleran G., 350.Collin F., 524.Collini A., 45, 173, 282, 415.Collino D. E., 190, 197.i- Collins T. P., 688.Colman Gomis O. T., 415.Cologno (a) V., 184.Colombo Card. I., 178, 302,647.Cols A., 478.Compagnone E. E., 283.Compaorè I. M., 606.Compernolle E., 478.Gonfalonieri Card. C, 151,588.Connolly I., 179.Connolly T., 184, 349.Connolly W. J., 285.Conombo J., 523.Constantius (S.), 297.Conte G., 524.Conway D., 179, 283.Conway Card. W., 222,238.Conzon G., 525.Cooke Card. T. I., 168, 195.Cooney M. F., 686.Copas V. P., 178, 272.Copernlcus N., 149.Coppini E., 525.Coppini G., 286.Corda D., 478.Cordeiro Card. L, 166, 203,282, 684.Cordts V. E., 160.Corish P., 519.Coronado Caro I. M., 105,200.Correa León P., 177.Correa Pereira M., 261.Correa Yepes H., 199, 282.Corripio Ahumada E., 118,283.Coscia B. D., 194.Costa I. B., 184.Cosyns S., 479.Coueter E., 189.Coughlan P., 687.Coughlin P., 416.Cowderoy C, 196.t Cowley L. P., 480.Cox J. F., 522.Cozzi M. V., 285.Creemers A., 177.Cremata C, 350.Cremin D., 608.Crisan T., 522.Crisanti M., 525.Criscito A., 176.Cristiano N. K., 572.Cronin D., 179.Cronin P., 169.Crowley I., 185.Cruces F., 560.Cruciani U., 159.Csertö S., 285.Cuenco I. M., 172.Öule P., 181.Culkin F. G., 686.Cullinane J. N., 476.Cunningham A., 63.Cunningham G., 285.Curis C, 171.Curtin G., 62.Cyrillus et Metodius (SS.),242.Czapliñski B., 260.DDaem .T. V., 222.D'Agostino T., 479.Dahmen K., 575.Dakoure A., 524.D'Alessandro F., 351.Dalmais P., 415, 609.Dalton S., 285.Dalvit I., 174, 561.D'Andrea A., 286.Danylak B., 520.Daoud M., 520.Darcy Freeman J., 415.Darmancier M., 192.da Silva F., 196.da Silva Matthes D., 182.da Silva Sarai va I. A., 194.Dávila Uzcátegui R., 194.f de Aguirre J. C, 64.De Albuquerque S., 46,199.de Andrade y Silva F.,194.De Andrea G., 351.De Angelis A., 523.de Araújo Sales Card. E.,170, 201, 603.Dearden Card. L, 104, 199,313.f de Arriba y Castro Card.B., 160.De Bernon I. I. F., 272.De Béthune G., 478.De Block A. L., 574.de Bruin G. W. A., 160.de Castro Xavier MonteiroA., 194.De Chiara V., 502.De Clercq C, 520..De Cocq C. M., 282.Décoste I. B., 193.de Courrèges d'Ustou A.,178.Decourtray A., 185,Deegan G., 477.De Estrada S., 524.de Fürstenberg Card. M.,357.De Giorgi S., 573, 679.De Girolamo C, 522.Degner L. A., 685.De Goede E. G., 479.Degrijse O., 283.de Guruceaga Iturriza F.,561, 603.de Hornedo Correa A., 184.Deissler A., 572.Dejaifve G., 520.De Kok G. L., 525.de Koning P. E., 525.de la Brousse A. C, 185.de la Chanonie P., 184.de la Potterie L, 285, 416.Delaquis N., 680.Delargey R. I., 177.de Larrea et LegarretaA-M., 186.de la Serna de la LagunaTerminos E., 526.De Lencastro G., 574.Delgado Padilla G., 478-Delhaye P., 159.Delheid F., 575.


Index nominum personarum 709de Lima L, 260.Delisle A., 182.Dell'Acqua Card. A., 164,183, 186, 215.Dell'Amore G., 623.Della Rotta O., 478.Dellenda A., 478.Dei Monte A., 181, 190,476.Dell'Omo L, 191.Delly E. K., 520.Delogu S., 193.de Lojendio I. P., 93, 111.Delplanque M., 527.Delpuig a S. Aloisio P.(S. D.), 470.Dei Rosario E., 188, 560.Delva C, 285.Del Val Gallo I. A., 189.Del Vescovo D., 523.De Magistris L., 573.De Magistris P., 351.De Marescaux G., 525.De Marsico A., 525.De Matos Pereira L, 261.Démets A., 62.De Michele G., 573.De Miranda R., 624.de Mol B. C. J., 160.de Moráis Penido G. M.,679.de Oliveira Lima A., 188.Denis G., 527.Denzel A., 284.De Provenchères C, 192,283.Derda B., 573.de Reeper L, 194.De Riedmatten H., 61.Derisi O. N., 180.Derouet H., 179.f Derouineau A., 576.f de Sá Leäo y Seabra P.,224.De Sanctis B., 573.Descamps A., 158.Desirat E., 286.de S. José M. A., 223.Deskur A. M., 521.de Smet R., 415.Desmond M. L., 575.De Sole, 58.de Sousa Lima I., 261.Despatie R. A., 104.Despatis R., 199.Desseaux J., 416.De Stefano M., 287.Deubner O. R., 478.Deuel D. A., 686.de Ulhôa Vieira B., 188.Devriendt C, 159.De Vries W., 416.De Wilde F. O., 193.De Wolff Metternich F.,623.De Zanche V., 176.De Zulueta y Dato E., 524.Dezza P., 222.D'Haenens A., 525.Dhammayana Mahathera,368.Diabre P., 525.Dias Nogueira E., 191.Díaz Merchan G., 179, 426.Di Bari S., 527.Di Battista T., 479.Dick I., 477.Di Clemente N., 622.Didonet F., 187.Di Felice A., 476.Di Giuseppe A., 479.Di Leve L., 287.Di Liegro L., 523.Di Luccia P., 480.Di Matteo N., 687.Di Nardo A., 624.Dini A., 576.Diniz Barreto G., 604.Dioletta F., 523.Diouf L., 415, 477.Dirven P., 415.Dixneuf L., 45, 197, 416.Djajasepoetra H., 168.Djebarus V., 272.D'Mello L., 263.do Amaral A. C, 195, 476.i Dodds P., 64.Dognin P., 416.Domanski S., 622.Domin C, 175.Donovan P., 186.Döpfner Card. I., 190, 533.Dorado Soto A., 560.f Dos Santos A. A., 576.Dossena A., 174.Dossena I., 158.Dossing G., 684.Dougherty G. S., 686.Dougherty N., 283.Doumith M., 223, 520.Dousse M., 60.Dowe W., 574.Downey L. V., 62.Downing G., 687.f Doyle F. J., 624.Dozier C, 180.Dreossi G., 624.Driscoll L, 178.D'Rosario H., 282.D'Rozario M., 178.Droubi Sami, 551, 571.Druzba W., 622.Drzazga L, 194, 202.D'Sa C, 185.D'Souza A., 684.D'Souza P., 175, 415.Dubon Quintanal G. A., 479.Dudick M. J., 223.Dufault M. A., 283.Duffy F., 63.Duffy Q., 60.Dugan D. J., 688.Duivenvoorde L, 172.Dumont C, 223, 520.Dun-Ruttonjec, 286.Dunn J. O., 687.Dunne G. T., 351.Du Noday A. M., 191.Durighello F., 287.Durkin I. T., 47, 197.Durocher M. R. (S. D.),447.Duval Card. L.-E., 683.Dworschak L., 178.Dwyer G. P., 222.Dwyer J., 350.Dzudzewicz B., 523.EEbert C, 502.Echeverría Ruiz B., 193.Eckermann C. E., 686.Eggenhuizen C. A. A., 527.Eickenbrock B., 480.Eid E., 520.Eilers F. J., 350.Einaudi G., 687.Ekandem D., 186.Ekka F., 183.Ekpu P. E., 185.Elannjikal C, 181.Eldarov G., 520.El-Hachem M., 521.El-Hayek E., 520.Ellis E., 191.Ellis G. M., 607.Elmi G., 527.t Elwell C, 112.Eman G. M., 223.Encinozo N. G. M., 622.Engels E., 62.Enrici D., 416.Enrique et Tarancón Card.V., 172, 195, 196.Eranci L, 284.Erkens E. C. G., 525.Ermecke G., 62.Ernest J., 288.f Errázuriz Gandarillas L,528.Esaa L., 523.Espino y Silva A., 46, 199.


710 Index nominum personarumEstepa Llaurens I. E., 196.Estiu P. M., 169.Esser G., 284.Etchegaray R., 170, 222,684.Etteldorf R., 571.Extross I., 477.FFaber H., 573.Fàbiàn A., 191.Fabbri F., 287.Fabre J., 685.Fagiolo V., 202.Fagum M. P., 186.Fahmy Awad K., 526.Fahmy ,Selim K., 526.Fahmy T., 520.Faisal Al Salen Al Mutawa,249, 282.Falbo G. G., 160.Falcáo Freiré I., 188.Falcucci G., 527.Faltas O., 526.Farano V., 475, 607.Faraone A., 351.Farrugia P., 545, 571.Faruk Haznedar, 286.Faughnan G., 351.Fauler M., 622.Favreau F., 197.Fedalto P. A., 170, 409.t Fedders E. L., 160.Fedeli A., 685.Fehily T., 573.Felieetti D., 479.Feneberg E., 623.Feranec I., 155, 200.Fernandes Bijos G., 475,561.Fernández A., 176.Fernández F., 64.Fernández-Prada F. R., 260.Fernando T., 180.Ferrari D., 178, 200.f Ferrari E., 224.Ferrari G., 520.Ferrari H., 184.Ferraroni T., 178.Ferreira Alvares I. L., 182.Ferreira Arreóla F., 45,198.Ferreira Cabrai E., 196.Ferreira da Silva A. G.,197.Ferretti P., 159.f Ferretto Gard. G., 153,160.Ferreyros Balta J. C, 524.Ferro I., 502.Festa G. A., 686.Fester S., 575.Festing E., 63.Fiedler H., 62.Field V. R., 186.Fihey J., 350.Filhatsch F., 283.t Filippini F. V., 224.Fili G., 288.Finau Punou-Ki-Hihifo P.,188, 283.Finken M., 286.Finn R., 182.Finnerty E. G., 522.Fiore G., 287.Fiorelli L., 61.Fiorini G., 527.Fisher C, 286.Fischer F., 287.Fitzgerald M., 415.Fitzgibbon E., 350, 608.Fitzpatrick I. I., 183.Fiuggi (a) B., 183.Flanagan G. G., 686.f Flannelly J. F., 288.Flatley E. J., 686.Flaherty G. F., 686.Fleckenstein F., 351.Fleming F. J., 572.Fleming W. J., 686.Florenzani H., 155, 199.Flores F. C, 183.Flores V., 524.Florit Card. H., 507.Fochtner R., 622.Foery G., 177.Forbes Allan E., 575.Forconi F., 523.Foresi P., 476.Fort C, 622.Forti G., 624.Fortini F., 573.Fox L., 194, 621.Fozzi E., 351.Fraehlich H., 188.Fraghi S., 62.Franceschi P., 501.Francini V., 622.Franciscus Salesius (S.),76.Franco A., 622.François M. M., 524.Frangiamore A., 526.Franzi F., 168.Freeman Card. I. D., 166,171, 204, 608.Freiré de Oliveira NetoI., 604.Freschi A., 176.Frétellière F., 181.Frey G., 196.Frutaz P. A., 519.Fuahea L., 192.Fuchs G., 287.Fucili G., 287.Furno C, 475, 502.Fusi Pecci O., 187.Fustella A., 501.GGabared A., 520.Gabriel Archangelus (S.),148.Gabris I., 155, 200.Gagnon E., 60, 621.Gaidon M., 502.Gaith D., 200.Gajecki W., 622.Gajewski C. A., 6S6.Galea Rapa G., 522.Galichon A., 60.Galimberti D., 351.Gallen C. V., 686.Galler G., 575.Gallo B., 523.Gallo S., 525.Galot J., 476.Ganda I.,' 180.Ganter B., 198.Gantin B., 111, 416.Ganuza García I. A., 191.Garagnani A., 286.Garango Tiémoko M., 524.t García y Goldáraz .T., 169,416.f García Lahiguera I. M.,183.f García Martínez F., 112.Gargiulo L., 178.Garoldini P., 479.Garrigues A., 93.Gasbarri P., 188.Gasi I., 412.Gaspari M. P., 339, 349.Gasparini A., 272.Gassirà A., 624.Gatti E., 527.Gauci A. .T., 624.Gaudry H., 477.Gazza G., 283, 684.Gbuji A., 607.Gea Escolano I., 183.Geese H., 478.Geise P. N., 283.Gelinau L., 189.Gencarelli A., 525.Genicot L., 524.Gennangi I., 197.Gerada E., 621.Gerety P., 180.Gergen E. V., 62.Gerna A., 184.


Index nominum personarum 711Gervesie P., 525.Gb.edigb.ian H., 201.Ghelfi Zoboli G., 287.Gherardini B., 476.Ghizzoni P., 193.Giacchi O., 61.Giannecehini M., 522.Giannini F., 522.Giannone S., 479.Giardini P., 480.Gibertini C., 286.Giblin B. E., 686.Gierse E., 523.Giesrigl C, 575.Gijsen I. B., 190.Guardone E., 684.Gilgallon J. P., 686.t Gill T. E., 624.Gillard E. F. J., 687.Giménez C. A. (S. D.), 55.Gimondo G., 576.Gini A., 525.Giommini G., 687.Giordano M., 190.Girardi L., 574.Gironi R., 286.Giudice G., 522..Gleeson I. V., 199, 684.Glenn L., 176.Glennie I., 48, 198.Glorieux A., 475.Glynn P., 63.f Gobbi A., 688.Goergen A., 287.Goldie R., 284.Golsteyn A., 284.Gómez Aristizábal I., 195.Gómez Caffarena J., 477.Gómez Hoyos R., 622.Gómez Nogales S., 415.Gómez Serrano O. A., 195.Gonçalves I. I., 409.Gonsun Ganaka G., 412.González Martín Gard. M.,166, 172, 203, 282.Gospos P., 63.Gottardi A. M., 629.Gottardi I., 192.Gottardi L., 527.Götz G., 686.Gouyon Card. P., 45.Graber R., 194.Graber-Duvernay M. T.,284.Gracias Card. V., 185.Gracida R., 189.Graf Podewils M., 352.Graff O., 622.Grama je T. U., 177.Granati A., 159.Grant E., 623.Grasar V., 185.Grave F., 573.Graveiii G., 414.Graves L. P., 409.Grechi M., 502.Gregnanin A., 523.Gregorius VII (S.), 305.Greteman F. H., 179.Grillo Michel T. (S. D.),450.Grimaldi G., 183.Grimm F., 63.Groblicki J., 684.Groen G. C, 527.Gross H., 112.Grossi V. (S. D.), 561.Grottanelli V., 415.Gruner W., 479.Gruythuysen P. M. P., 288.Gsoedl M., 622.t Guercilena F., 288.Guerin-Saumade G. M.,525.Guerra E. A., 160.Guerra R., 523.Guerra Campos I., 339.Guevarra C, 194.t Guffens J., 416.Guggenberger V., 193.Guillocheau V., 476.Guilly R. L., 182.Guirao E., 179.Guiraud P., 286.Guizar Barragan A., 184.Guizar Díaz R., 175.Gurda I., 190.Gutiérrez A., 223.Gutiérrez G., 623.Gutiérrez Pedraza D., 603.Gutting E., 185.Guyon Card. P., 197.Guyot Card. L. I., 45, 166,173, 203, 475.HHabbert A., 622.Hacault A., 173, 476.Hackel C. R., 685.Hadot D., 574.Haelg A. V., 129.Hafner T., 480.Hage A., 520.Hagel G., 573.Hailé Selassié (Imperator),41.Hainzl G., 522.Hakim Maximos V (Patriarcha),200.Hallinger K., 519.Halpin C, 560.Hamel E., 285.Hamelin I-V., 679.Hamer J. 158, 222, 349,445.Hammerl G., 63.Hampden Dickson A., 179.f Han Kong-ryel P., 160,171.Hanly V., 179.Hann L., 479.Hanraets G. M., 285.Hardy P., 478.Harle I., 179.Harnett J., 685.Harper H., 477.f Harrington M., 480.Harris V., 183Hartemink A. A., 527.Harzing G. A. M., 527.Hasbún R., 350.Hasche R., 477.t Hascher J., 288.Hanslik E., 63.Haslinger A., 524.f Hász S., 64.Hävers G., 63.Havouri G., 520.Hayek I. A., 201.Hayes I., 168.Head E., 104, 199.Heafey E. A., 688.f Healy Farmer J., 112.ï Heard Card. W. T., 528.Hecht H., 191.Heggelbacher O., 62.Heim B., 475.Heindrichs G. G., 573.Heinemann G. (Praeses),250, 282, 352.Heinrichs C, 573.Hemmerle K., 477.Henderson C. I., 196.Henebry G. F., 285.Hengsbach F., 476.Henrichs B. L. M., 573.Henriques A., 191.Henriquez Jiménez A. E.,197.Henry H. V., 171.Herbut J., 520.Hermann C, 223.Hermann R., 522.Hermens G. A., 287.Hernández Cisneros I. G.(S. D.), 49.I Hernández - Gallegos A.,688.Hernández Hurtado A.,177.Herpels J., 685.Herré A., 179.


712 Inde® nominum personarumHerrera Riera E., 179.Herrmann C, 284.Herrmann E., 560.Herron G. P., 687.t Heston E., 288.Hettinga N., 186, 688.Heuschen I., 158, 196.t Hickey D. P., 528.Higgins F. A., 686.Hinojosa Hurtado H., 260.Hirka J., 223.Hirschvogel G., 686.Hofmann O., 159.Hofmann H., 478.Hoff man I., 184.Hoffmann G., 288.Hoffmann K., 521.Höffner Card. J., 283.Hollenbach G., 159.Hollos J., 520.Honoré I., 196.Honorowski G. R., 686.Horstkemper G. S., 522.Hossu I., 165.t Hostin D., 624.Hotchkin J., 416.Houlihan I. B. ,179.Hoven K., 480.Howard G. J., 686.Howze I., 197.Huber A., 574.Huber G., 288.Hubert B., 186.Hubrich T., 622.Huesca R., 174.Hughes T. G., 521.Huhn B., 188, 445.Hundhausen O., 575.Huot D. M., 284.Hurley F., 187.Hurley M. J., 685.Hurtado y Robles A., 176.Huyghe G., 179.IIannotta L., 575.Idris Talog D., 285.Iguacen Borau D., 177.Ilboudo J.-B., 525.Ilboudo P., 524.Imesch I. L., 104, 199.Imperati G., 64.Iniesta Jiménez A., 195.Innocenti A., III.Ioannes Baptista (S.), 294,295.Ioannes Gualberti (S.), 434.Ioannes Nepomucenus (S.),242, 243.Iosaphat (S.), 665.Irigoyen J., 350.Irizar Campos M., 192.Irizarry R., 62.Iruthayaraj S., 606.Ishigami P. B., 47.Isuja M. I., 194.Iteka P., 412.JJacob H., 684.Jacqueline B., 572.Jacquemain G. G., 573.Jakab A., 190.Janssen (S. D.) A., 566.Jaramillo Duque H., 608.Jaramillo Monsalve I. A.,180.Jadot J., 349.Jarawan E., 520.Jaroszewicz I., 190.Jarque y Jutglar I., 350.Jebaily G., 525.Jenne G., 573.Jentgens E., 574.Jez I., 194.Jin-Suk Cheong N., 176.Job F. A. A., 182.Jochem P., 480.Johan R., 196.Jomier J., 415.Jongstra P., 527.Jop F., 175, 194.Joubeir A., 223, 520.Jubany Arnau Card. N.,166, 172, 349, 366.Juen M., 288.Jung T., 190.KKabanga E., 412, 476.Kabwe G., 193.Kaczmarech L., 188, 193.Kaczorowski J., 622.Kada L., 522, 683.Kàdàr L., 191.Kalale G., 522.Kalilombe P. A., 193.Kaminski L., 62.Kamphuys S. G. G. M.,527.Kaniampurath S., 64.Kaspar O., 288.Kaspar ian I., 201.Katenga-Kaunda Reid Willie,438, 475.Kavanagh I., 260.Kawanaka T., 350.Keegan P., 60.Keeprath g. T., 189.Kelanthara I., 170.Kellenberg G., 180.Keller-Sarmiento C. O.,159.Kellermann E., 575.Kelly I. A., 47, 197.Kelly P. I., 185.Kempem E., 63.Kempeneers J., 684.Kempf F., 416.Kenedo A., 62.Kennedy G. E., 285.Kennedy H. I., 189.Kennedy P. I. A., 199.Keogh G. P., 522.Kérautret R., 200.Kerketta R., 174.Kessels G., 522.Keuppens V. P., 183.Khoraiche A., 520.Khoury J., 476.Kia Yen-Wen M., 174.Kilinski G., 63.Kim Jae Deok A., 199.Kimbondo P., 188.f Kinsch N., 160.Kioko U., 607.Kipengele N., 176.Kla Juwle P., 195, 480.Klein E., 171.Kleineidam I., 178.Klempa C. A., 191.Kluge G.„ 522.Kluz C, 193.Knauber A., 572.Kner A., 573.Knox Card. I. R., 47, 165,197, 203, 282.Koaik E., 603.Koester C, 181.Kofi Anani Lodonu F., 412.Koikakudy J., 520.Kok T., 576.Komenan Yao V., 411.Kominek Card. B., 166,173, 203, 476, 679.Konate A., 524.Kong-Hi Youn V., 607.König Card. F., 149, 282.Konings A., 412.Kopf F. R., 573.Koscielniak P. L., 572.Koser C, 353.Kouwenhoven H., 350.f Kovács S., 64.Kraemer K., 350.Kraff C, 479.Kriekenbeek F., 62.Krajewski F., 63.Krammer M., 573.Krampe W., 526.


Index nominum personarum 713Krapp G., 573.Kraszewski S., 180.Krausen E., 624.Kräutler E., 184.Krautwurst G., 572.Krawczak A. H., 104, 199.Kreutz S. A., 194, 680.Krevei E. B., 189.Krol Cara. J. J., 158.Kruk L., 46, 199.Kuharic F., 169, 175.Kuijlaars A. G., 478.Kundraditz G., 286.Kundukulam I., 175.Kuo J., 283.Küpper G. F., 573.Küppers L., 522.t Kurz B. S., 688.Kurza A., 623.Kwadwo Owusu I., 272.LLaane O. M., 527.Labelle L., 61.Laboy Lamberty L., 285.t La Brie N.-A., 288.Lacroix F., 177.Ladanyi O., 287.Laghi P., 349.Laguna J. O., 572.Lahart G. F., 351.Laigueglia G., 475, 502.Laise I. B., 183.Laillet M., 623.Lallier M., 502.La Mache P., 286.Lamayen J. X., 684.Lambruschini F., 262, 506.Lammerts L. E. L, 527.Lanctot O., 60.Landázuri Biehetts Card.L, 177, 260.Landriault L, 183.Lanfry J., 283.Langella R., 521.Langlois B,., 287.Lanne E., 223.Lanni C, 624.f Lanzo E. L., 64.Lapierre M., 526.Larkin G. C, 686.Larraona Card. A. M.,161,288.Lasfargues G., 285.Laszlo S., 283.Latin N., 288.Latourelle R., 223.t Latusek P., 112.Lauricella C, 175, 679.Lavezzoli M., 573.Lavin R. F., 686.Law B. F., 679.Lawlor T. F., 686.Lazzati G., 223.Leber L., 574.Lebrún Mora tinos I. A.,173, 198.Le Cléac'h H.-M. D., 272.Ledere G., 476.Le Clerq P. E., 352.Le Deault R., 416.Ledesma Z., 287.Lee P., 196.Leech G., 188.Lee Kap-Sou G., 187.t Lefebvre Card. J., 224.Legaré H., 47, 173.Le Guillou M. J., 285.Lehne F., 524.Leiprecht CL, 179.Leitch T., 62.Leitz T., 180.Lekai L., 191.Lelong M., 415.Lentocha G. V., 62.Lenz H., 522.Leonard T. J., 686.Leonard V. M., 174.Leonardi E., 286.Leone I. (Praeses), 312.Lesage G., 685.Lesambo N., 283.Lessa M., 284.Lessard R. V., 168.Lessenich P., 63.Letayf R., 520.Lettmann R., 45, 199.Lewandowski C, 155, 2O0.Ley G., 573.L'Heureux H., 182, 191.Libaba M., 48, 198.Libbrecht L., 478.Liberotti G., 525.t Liénart Card. A., 112.Lim R., 182.Limón F., 172, 283.Little T. F., 47, 197.Livin P., 687.Lizambri V., 623.Lizano Faith E., 684.Llaguno I. A., 412.Lloyd T., 554, 571.Loevendie E. G., 575.Lo Giudice G., 574.Logroño Battie A., 524.Lokuang S., 10, 415.Lona Reyes A., 184.Lonergan B., 477.Long C. A., 686.Longo G., 159.Longobucco L., 573.Longoni F., 159.Loosen M. G., 63.Lopes De Moura A. J., 283.López E., 576.López G. E., 172.López-Gay J., 283.López Mayorga R., 156.López Trujillo A., 182, 476,684.Lorenzon R., 159.Loria G., 64.Lorscheider A., 65, 155,194, 216, 222, 283.Lorusso D., 523.Losten B., 183.Louis J. H., 687.Louisen D., 688.Lourdusamy S. D., 111,416.Lo Voi C, 525.Lubaki R., 184.Lucarelli G., 526.Lucchesi G., 351.Luchia-Puig A., 350.Luciani Card. A., 165, 203,204.Lucini L., 624.Lucker R., 186.Luers C. L, 261.Lumanauw T., 607.Luna C. C., 192.Luyten N., 223.Luzardo Romero M., 193.Lyathaud A., 286.MMaassen G. L., 288.Mabula B., 192.Mabutas y Lloren A., 174.Macario R., 188.Macear i C, 196, 202.MacCarthy L, 173.Macchi F. L., 288.Macciò M., 64.Maccolini A., 574.Macey Rodgers I. H., 188,192, 272.Machat A., 525.Macheiner E., 183.Mackey G., 62.Mac Luhan M., 350.MacNeil L N., 560.Macomber W., 223.Madangeng A., 184.Madden G. R., 686.Madden P. G., 686.Madersbacher F. B., 174.Ma digan F., 688.Madriaga M., 172.Madsen C, 522.


714 Index nominum personarumMaestu Ojanguren A. M.B., 182.Maffei G. L., 624.Maffeo S., 521.Maglia G., 622.Magnoni A., 60, 285.Maguire I., 189.Mahlouf L., 520.Mahoney I., 195.Mahony G. P., 63.Mahowäld R., 416.Mai P., 351.Maida A., 349.Maier J., 480.Maimone I. M., 409.Maioli L., 522.Majka J., 477.Makhlouf R., 520.Makinde A. U., 684.Makozi A., 182, 195.Malagò U., 526.Malak H., 520.Malaneheruvil C, 521.Malbois R., 182.Maldaner B., 184.Malforti G., 287.Malhame F., 527.Mallet .7., 112.Maloney D. M., 349, 475.Malula Card. I., 177.Malunga B., 183.Mamie P., 181, 685.Mancini G., 523.Mancuso R., 351.Mancuso S., 288.Manders E. C. P., 527.Manjon y Manjon A. (S.D.), 516.Manning Card. T., 166,203,283.Manno E., 351.Mannocchi B., 480.Mantesso Z., 624.Mantilla Duarte R., 181.Mantwitz A., 480.Manzetti A., 523.Manzini R., 350.Manzoni A., 302.Maojica I. E., 175.i Marafini G., 480.Marcante L., 186.Marchetti M. G., 480.Marchetto A., 622.Marchioni O., 480.Marciano G., 286.Marcoaldi L., 527.Marek I., 679.Marengo O., 273.Margéot G., 62, 282.Maria Christina ab Immaculata(S. D.), 52.Mariani G., 61.Marie-Sainte M., 46, 173.Mariani A., 574.Marini M., 574.Marinozzi C. D., 48.Marins J., 416.Markall F. V., 46, 188.Markham T. H., 572.Marochi A. A., 561.Márquez Bernal I. M., 603.Márquez et Tóriz O., 174,175.Marrese R., 523.Marrou H. I., 519.Marshall I., 190.Marsilli C, 287.Martegani O., 287.Martelli G., 112.Martenetz I., 189.Martí Alanis I., 180.Martin P., 171.Martin T., (S.), 12.Martinek G., 575.Martínez Betancourt I. A.,198.Martínez Martínez G., 185.Martínez Sánchez G., 521.Martini C, 501.Martino C, 60.Martinoli I., 182.Martinus de Porres (S.),297.Mártires D., 287.Marton A., 190.Martoriati M., 526.Marusyn M. S., 223, 520.Marzotto A., 574.Masao Kubota, 478.Masip J. A., 684.Massa A., 64.Massimiliani R., 504.Masson J., 521.Matagrin G. M. I., 185.Mathaliamuthu A., 187.Matteueci B., 170, 202,476.Mattiazzo A., 573.Matulaitis (Matulewicz) G.,310.Matulewicz (Matulaitis) G.,310.Mauaki Sanualio G., 521.Maurer F. I., 180.Maury I. M., 187.Mavely A., 64.May J. L., 61.Mayala A., 188.Mayer A., 158, 172, 349.Mayer C, 575.Mayer G., 172.Mayer R., 479.Maynard R. R., 285.Mayr I., 183.Maziers M., 181.Mazloum J., 350.Mazobwe M. I., 180.Mazur I., 428.Mazza A., 445.Mazzotti M., 351.Mazzuccone D., 287.Mbikanye E. M., 177.McAndrews D. A., 687.McCormack T. J., 522.McCoy E., 47, 185, 197.McDevitt A. J., 686.McDevitt J. W., 350.McDonald A., 195.Me Donnell T., 178.McDonough G. T., 686.McEleney I., 170.McElroy F. J., 686.McFarland N. F., 175.McGann I., 180.McGettrick T., 184, 411.McGinley J. A., 686.McGrath G., 686.McGrath R. T., 175.McGucken I., 175.McGuin W., 688.McGuiness I., 191.f McKeefry Card. T. P.,624.McKierman F., 196.McKillop Maria a Cruce(S. D.), 108.McLellan D., 477.McLeod T., 284.McMullin G. A., 686.McNelis H., 686.f McQuaid J. C, 224.Medeiros Card. H. S., 166,169, 189, 204, 222.Medina J., 223.Mediolano (a) M., 187.Meerts L., 350.Mees I., 414.f Ménard J. E., 416.Medina Ramírez F., 680.Meehan G. H., 686.Meijer G. G., 285.Melgoza Osorio I., 174.Meus Fois L, 180.Meis B., 169.Mena Porta I. H., 169.Ménager I. E. A., 502.Méndez Asensio I., 172.f Mendonça Monteiro A.,64.Menéndez E., 156.Menjibar F. R., 169.Mensah V., 178.Mercep V., 476.Merchi I., 200.


Index nominum personarum 715Mercuri D., 288.Merkert E., 624.Merlini I. (S. D.), 465.Mertens P. G. G., 575.Merwin A., 192.Messina E., 624.Mester I., 350.Mestice A. F., 168.Metge J.,' 284.Metz R., 520.Meulendijks G., 575.Meyer G., 521.Micci C, 501.Michai Kitbunchu M., 271.Michetti C., 501.Mifsud S. O., 527.Migliorini A., 286.f Mignani G., 64.Miles Board D., 350.Milillo G., 285.Minchiatti C, 185.Minciacchi V., 240.Mingo G., 501.f Minihan J. F., 480.Minisci T., 520.Minutino O., 479.Miranda et Gómez Card.D., 185.Miziolek W., 416.Modinos Polys, 543, 571.Moeller C, 158, 223, 283,684.Moizo I., 191.Mojaisky-Perrelli G., 502.Moke E., 177.Mol M. G. M., 576.Moller-Christensen P. G.,624.Monde jar N., 176.Mondésert M., 185.Mondin G. B., 476.Mongkhom Vangtan L.,575.Monni P., 351.Montanari F., 523.Montanaro S., 351.Monte N., 188.Montenovo F., 527.Monti G., 287, 478.Monzino G., 688.Moors P. 1., 181.Mora P., 687.Morachioli R., 522.Moran B. G., 685.Moran G., 63.Moreau L. Z. (S. D.), 510.Moreira Ne ves L., 61.Moretti I., 171.Moretto N. P., 197.Morgan Morales A., 74,111.Moricca C, 287.Mörsdorf K., 476.Morstabilini L., 282.Morvan F., 411.Moscardi A., 622.Moscati I. (S. D.), 458.Moschini D., 575.Moser G., 179.Moudry R. P., 572.Mounayer I., 201, 520.f Mousses C, 224.Mouton Burton C, 351.Movers F., 574.Moynagh I., 174.Mozzoni Card. H., 166,204,223, 283, 415, 621.Muaca E. A., 561.Mudartha B., 415, 476.Mudryj S., 521.Mueller I., 179.Muga vero F., 198, 416.Muis E. A. G. M., 286.Mukenge G., 187.Mukwaya J., 350.Mulago V., 415.Müller A., 522.Müller Gerardo, 159.Müller Giuseppe, 575.Müller Manfredus, 190.Müller Max, 573.Mullin C, 192.Münninghoff H. F. M.,193.Muñoz Duque Card. H.,166, 182, 203, 222, 604.Muñoz Nuñez R., 195.Munst G., 478.Munz H., 479.Muriaido L. (S.), 240.Murphy G., 575.Murphy G. M., 285.t Murphy H., 576.Murphy H. E., 285.Murphy I. P., 193.Musaka V., 62.Mutale E., 186, 273, 607.Mwanyika R., 181.Mweng C, 416.Mwya P., 415.NNaffah G., 573.Nambiaparambil A., 415.Nana G., 524.Nanayakkara L., 47, 198.Naranjo Villegas X., 185.Narducci A., 285.Narojek B., 622.Natali A. E., 525.Ndaye H., 181.Ndingi R., 187.Nealon G., 572.Nedungatt G., 521.Neguib I., 524.Nerses S., 520.f Neuhäusler J. B., 688.Neuhseuser B., 476.Ngawiliau B. M., 272.Ngoyagoye E., 477.Nguyen Kim Dien P., 282.f Nguyen-van Hien S. H.,528.Nguyen Van Nang P. M.,181.Nicchi M., 624.f Nicodemo E., 480.f Nicolini G. P. M., 688.Nicolosi S., 176.Nicosia V., 523.Nijmé E., 200.t Niu Hui-ching T., 160.Niza Ribeiro F., 191.Njenga I., 179.Nkuissi T., 272.Noè V., 61, 285.Nogbou A., 188.Xorris J., 684.North H. S., 58.Noser A. A., 62.Nour Kamal A., 526.Nowak A., 575.v Nowieki J., 480.Nsubuga E., 282.Nufíez A. A., 187.Ñuño Guerrero F. X., 193,604.Nuyens G., 287.Nuzzi I., 181, 196.Nyary E. C. A., 172, 223.N'Zita S., 184.OO'Brien R., 478.O'Brien P. G., 685.O'Boyle Card. P. A., 17.O'Boyle P., 178.Obot E. S., 186.Obeso Rivera S., 184.Oberhammer G., 415.Obviar et Aranda A., 190.f O'Callaghan E., 288.Occell G., 526.Ocehionegrelli A., 351.O'Connell P., 416.O'Connor H. P., 188.f O'Connor W. P., 416.O'Donnell P., 189.O'Donnel W. E., 572.Oelker C, 526.f O'Flanagan D., 64.Oggioni I., 196.Ohlhäuser F., 622.


716 Index nominum personarumOjo Gr., 477.Okada F. T., 575.Okogie A., 185, 411.f Olalia A., 64.Olatunji Fagun M. P., 195.Olçomendy M., 127.O'Leary E., 180.Oliver Domingo V., 195.O'Meara E., 191.O'Neil F. E., 160.O'Neil G., 525.Onitsna, 282.Onofri T., 623.Oostveen A. E. P., 525.Orchampt I., 186, 476.t O'Reilly M., 112.O'Reilly M., 284.O'Rourke B. T., 63.O'Rourke E., 184.Orszulik A., 350.Ottaviani Card. A., 161.Ottaviani G., 526.Ottaviani V., 45, 202, 679.Otunga Card. M., 166, 171,203, 222.Oualli S., 176.Ouedraogo P., 526.Ouellet I. A., 409.Overbaugh L., 62.Oves Fernández F. R., 179.Owson P. G., 662, 683.Oziemblo Z. C, 622.PPacheco Ribeiro A., 679.Padilla y Padilla C, 479.Padinjaremannil K., 520.Padiyara A., 168, 190.Paetz G., 351.Pagani C, 190, 191.Pagani G., 286.Paglia R., 573.Painblanc F., 478.Pala G. F., 351.Palazzini Card. P., 166,204, 222, 223, 349, 415,416.Palha Teixeira A. A., 187.Palenzuela Velásquez A.,476.Palma A., 526.Palmer ini A., 192.Palombella I., 190.Panciroli R., 521.Pandolfelli P., 479.Pangrazio A., 350.Panisi A., 527.Panken T. I., 285.Pansera D., 623.Pantosti G., 624.Panuceio A., 479.Papa G., 522.Papczynski S., 310.Pappalardo Card. S., 166,169, 203, 223.Parampath K., 520.Parcon P., 63.Parisio A., 523.Park Hee Sup, 684.Paro G., 414Parrini U., 573.Pascale A., 622.Pasini H., 1S7.Pasztor I., 155, 200.Pataki A., 520 .Patricelli S., 480.Patrone S., 522.Paul B. P., 183.Paupini Card. G., 158.Pavan P., 61.Pawathil I., 190.Peccheneda V., 623.Pecoraio E., 172.Pees P., 573.Peeters I., 182.Peinado Peinado M., 184.Pellecchia R., 171.Pellegrini A., 572.Pellegrini I. D., 48, 198.Peltzer E., 578.Penados del Barrio P., 189.Penati P. L., 525.Penney A., 197.Pennings G. G., 688.Perea Sánchez E., 197.Pereira de Almeida C, 191.Pereira S., 1S6.Pérez E., 63.Peric M., 63.Perini N., 501.Perkins H. G., 47, 197.Peroni N. M., 525.Peroni P., 624.Pesce A., 686.Peter H. G., 573.Peters C. E., 193.Peters F., 286.t Petit J. E., 352.Petralia F., 622.Petroncelli M., 61, 285.Peyrou E., 180.Pezeril D., 476.Philbin W., 158.Philippe Card. P., 158,166,204, 283, 349, 415, 519,621, 665.Phiri Amock I., 524.Piamonte A., 63.Piana Agostinetti G., 61.Picado Trejos I., 222.Picchi G., 687.Picchi M., 180.Picchinenna D., 170.Piccini U., 526.Picher Pena E., 171.Piérard R. I., 196.Pietrantoni L. (B.), 229.Pietrelli C, 688.Pighi G. B., 525, 574.Pignedoli Card. S., 158,165, 204, 222, 282, 415,621.Pijnappels P. A., 521.Pilotti G., 287.Pimenta S. I., 185.Pinarello de Almeida R.,187.Pinero Carion J. M., 476.Pinheiro M. V., 284.Pinori B., 624.Pinto Correa M. H., 684.Pinto Gómez J. M., 61.Pioger A., 179.Piola V., 191.Piombini G., 478.Pirastrum I., 178.Pirone G., 523.Pironio E., 193.Pisano M., 351.Piseddu A., 351.Piuzzo S., 285.Pizzardo Card. I., 164.Pizzolotto F., 622.Pizzoni E., 62.Pía Gandía I., 183.Planas Muntaner F., 177.Plasmati E., 479.Plaza A. I., 180.Plöchl W., 349, 521.Ploier-Niederschck E., 526.Pluta G., 679.Pluta V., 121, 122, 194.Podipara P., 521.Poeta G., 287.Pogaenik J., 222, 429.Poggel G., 478.Poggi A., 519.Poggi I,., 477.Pohlschneider I., 298.Polachini A. A., 183.Poletti Card. U., 159, 166,203, 215, 361, 475.Polge E., 502.Politis A. F., 286.Pollio C, 305, 502, 503.Pollio G., 283.Poma Card. A., 507.Pompili A., 288.f Poncet A., 528.Poncin .T., 574.Pont et Gol, 170.


Index nominum personarum 717Popan F., 63.Popitz P., 478.Popper de Podhragy, 526.Possei A., 622 .Prader I., 520.Prado Pérez Rosas E., 178.Prego Casal P., 180,187.Prigione G., 571.Primatestar Card. R. F.,166, 203, 222, 283.Principi G., 159.Prindiville B. F., 159.Pritz G., 351.Pro volo D., 622.Pryor T. P., 687.Pujol C, 521.Pullen Hardman L., 178.Purdy W., 573.Pursley L., 185.Purugganan M., 182.Pusic M., 169.Pyne M., 284.QQuadri S. B., 105, 199.Quaglia E., 192.Quaglietti P., 351.Quezada Toruno R., 192.Quinn I. R., 188, 202.Quinn J. D., 572.Quintal de Gouveia M. G.,679.Quintero Card. I. H., 173.RRaad I., 520.t Raballand G. A. F., 64.f Rabbani J., 288.Rabine I., 409.Rada Senosiain C, 156.Radicioni V., 156.Raeymaeckers F. A., 607.Ragonesi R., 186.Raï P., 519.t Raiappa P. F., 224.Raimondi Card. L., 158,165, 204, 282.Rakotomalala Card. H., 48,198.Rakotomaria E., 684.Rakotondrabe R. I., 192.Rakotondra vaha tra I. V.,192.Ramanantoanina G., 283,608.Rambaldi G., 476.Ramírez Gómez L., 191.Ramírez Ponce M. A., 198.Ramos Díaz E., 179.Rampa S., 623.Rangatin C, 684.Rapallo E., 606.Raquez O., 223.Ratti P., 523.Rauh M., 622.Rausch I. S., 168.Rautureau A., 526.t Rauzi O,., 112.Ravicino A., 526.Ravitarivao N., 48, 198.Raymakers G. M. T., 525.Razafimahatratra V., 181.Razafindrazaka H., 192.Rebora A., 64.Reddington I. I., 412.Reding P. F., 560.Rehne G., 522.Regan W. A., 686.Peggiori F., 623.Reghezza G., 112.Rego G., 183.Reicher A., 183.Reide Wiles, 375, 414.Reinwald G., 62.Reiter L., 525.Remeyn G., 527.Renard Card. A., 176, 282.Rencoret Donoso A., 168.Rendina G., 63.Rendu C, 61.Rendu E., 61.Restrepo D., 223.Revelo Contreras M. R.,445.Revollo Bravo M., 604.Rezaè J., 521.Rezende Costa I., 561.Ria L., 286.Ribeiro Card. A., 165, 168,203, 222, 349, 679.f Ribeiro de Santana A.,160, 192.Ricchetti C, 52?..Richards R., 478.Rijser G. E. M., 2S7.Riley L., 189.Ri Moun-Hi, 196.Rinaldini D., 522.Rivera Mejia P. I., 195.Rizzo A., 573.Roach I., 187.Roca Cabanellas M., 158.Roccioletti A., 525.Rocco C, 349.Rode F., 477.Rodericks I., 176.Rodhain J., 684.Rodino di Miglione M., 350.f Rodrigo Ruesca L., 288.Rodríguez A., 522.Rodríguez A. B., 622.Rodríguez D., 284.Roest Crollius A., 415.Rogers G. M., 519.Rohr E., 525.Rojas Chaparro I. L., 155.Rojas Galdames R., 524.Rojas Ramírez F., 193.Rol G., 200.t Rolland C, 576.Rolón Silvero I. B., 169.RoUy V., 194.Romano E., 501.Rombouts L., 478.Romeo B. C, 526.Romero de Lema M., 158,222, 260, 477, 685.Romero Gross T., 607.Rosales Card. I., 176, 196,222.Rosati R., 526.Rosenhammer I. C, 174.Rosenthal G. B., 62.Rosner L, 191.Rossano P., 112, 416.Rossi M., 187.Rosso S., 180.Rott W., 480.Rotunno N., 687.Roucairol G., 522.Rousset P. M., 182.Rovaio Azcué P., 174.Roveda B., 286.Rovida E., 171.Rovigatti A., 105, 112, 173.Roy Card. M., 60.Roy R., 193.Rozier L, 184, 339.Rua (Don), 213.Rubianes E., 477.Rubiano Saenz P., 185.Rudderham I. E., 192.Rufino do Rego I., 183.Ruhuna L, 411.Ruiseco C. L, 189.Rupp L, 170.Rush F. R., 167.Rusch P., 158.Russell I. L, 179.Russo C, 287.Russo D., 688.f Russo I. A., 112.Ryan D., Í72, 260.SSaba ni E., 159.Sabattani A., 416.Sacconi P., 575.Saggese G., 523.Sahagún López A., 603.


718 Index nominum personarumSaid M., 284.- Saier A., 192.Saint-Gaudens S., 196.Salac I., 175, 222.Salachas D., 416, 520.Salamina, 283.Salazar A., 287.Salazar B., 180.Salazar Espinosa Ë., 104,199.Salazar López Card. L, 166,203, 603.Salembere K., 524.Salimei L, 603.Sallé L., 61.Salumeti P., 194.Salvador E., 104, 196.Samaniego Barriga E., 181.Sambenedetto L., 623.Sánchez L, 190.Sánchez González R., 195,605.Sánchez Vega M., 223.Sangarè L. A., 282.Sangoulé Lamisana (Praeses),376, 523.Sangu J., 283, 684.San Juan V,, 477.Sanna A., 284.Sanon A., 415.Sansone D., 623.Sansone R., 527.Santarelli E., 286.Santin B., 624.Santoro P., 175.Santoro-Passarelli F., 350.f Santos Card. R. J., 528.Santos Asearza J. M., 684.Santucci E., 623.Santulin G., 522.Sanz Villalba S., 169.Sapelak A., 520.Sarcuto S., 527.Sarmiento Peralta R., 195.Sarra V., 479.Sarraf J., 520.Sarte C, 409.Sarto A., 184.Sartorelli P. A., 106, 173.Sasinowski N., 409.Sastre R., 192.Sattler U., 575.Sauget J. M., 223.Saupin G., 185.Saxer V., 519.Scalabrino Borasani G.,415.Scalfari C, 478.Scalzotto T., 61.Scania n I., 188.Schaad D., 477.Schaetzler W., 350.Schaffran G., 178, 501.Schaufele H., 192.Scheel G., 352.Scheele Werner P., 416.Schierano M., 171.Schlaefer S., 176.Schmid M. E., 174.Schmid R., 190.Schmid W., 479.Schmidt M., 194.Schmidt-Dornedden H., 479.Schmitdinger G., 522.Schmitz G., 575.Schmitz G. P., 479.Schmitz Sauerborn G., 177.Schneider L., 478.Schorn F. G., 573.Schraaf C, 62.Sehramm H. G., 63.Sehreven G. P., 525.Schröer F. G., 575.Schruers P., 196.Schulten G. B., 527.Schwarz A., 576.Schwarzenböck F., 190.Sciullo A., 622.Sciutto A., 287.Scoccianti A., 288.Sculte F. B., 687.Scuneo A., 284.Secchi A., 159.Seger E., 285.Seif riz A., 112.Sekone F., 524.Selis A., 171, 202.Sella A. B., 159.Sellioglu T., 623.Selvanather V. S., 272.Seman J., 520.Semeraro A., 679.Senetsky R., 520.Senyshyn A., 182, 183, 223.Seper Card. F., 282.Serafini A., 522.Sereni U., 480.Serra R., 183.Setién Alberro I. M., 196.Sette L., 526.Settepani A., 523.Seybold M., 477.Sheedy F. C, 686.Sheehan P. F., 178.Sheeran T., 350.Shehan Card. L. I., 16,69.Shenouda III (Patriarcha),299, 314, 319.Shih I., 415.Shirayanagi P. S., 282.Shorter Aylward, 415.Siauve S., 415.Siconolfi C. V., 687.Sidarouss Card. S., 71.Siegle B., 521.Siekierko G., 622.Sielski L, 310.Siepi A., 527.Silba A., 351.Silva Henriquez Card. R.,502.Silvestrini A., 477.Silvuni S., 624.Simeoni A., 193.Simon C. L., 575.Simon J., 574.Simon K., 477.Simoni G., 622.Simonis A., 181, 283.Sin I. L., 172.Sinai A., 520.Sing A., 524.Singh B., 182, 195.Singha G., 194.Sirieda G., 415.Sisón I., 182.Sistig G., 573.Sitzia E., 350.Siyam G., 521.Skvorc M., 476.Skvork M., 175.Sledziewski V., 622.Smith P. F., 194.Snyder I., 198.Soeha P., 679.Soebagio Soerianingrat,436, 475.Soekata L., 168, 415.f Sola y Farrell M., 480.Solinas G., 478.f Solis Fernández J. V.,64.Some Sogbe S., 526.Sonein P., 285.Songy D. G., 63.Sorrentino A., 132, 167,173,202, 503.Soulier L., 186.Souria R., 685.t Souto Vizoso J., 480.Spanedda F., 192.Spangerberg T., 352.Spagnoletti L., 350.Spath E., 687.Spatuzza D., 572.Specht G., 685.Speltz G. H., 168.Spence F., 177, 282.t Spence John S., 160.Spizzo G., 285.Spraggon D. M., 412.Staechiotti A., 527.


Index nominum personarum 719Stack P. G.," 686.Stackfleth O., 480.Staffiere R., 573.Starnati G., 223.Stano G., 621.Stare G., 63.Stefanizzi A., 521.Stefanos G., 520.Steigel C, 526.Stella G., 202, 624.Stevens C. E. T., 479.Stevenson R. A., 160.Steves S. B., 160.Stewart R., 416.Stiefvater L., 573.Still S., 688.Stimpfle I., 190.Stock I., 182.Stoerlein G. G., 686.Stoffel O. V., 187, 200.Stonehill T., 63.Storero L., 414.Stranski T., 416.Strategier G. E., 688.Stratiew M. D., 223.Streit A., 174.Stroba G., 194.Strumendo P. G., 526.Strye de Swielande G., 479.Stumpe G. E., 572.Suárez Rivera A., 184.Sudartanto HadisumartoP. X., 272.Suenens Card. L. I., 363.Sullivan C. F., 160.Sullivan G., 179.Sullivan G. A., 286.Sullivan H. J., 522.Sullivan I., 195.Sulpizzi U., 624.Suquia Goicoechea A., 339.Svidercoschi F. A., 623.Swanstrom E. E., 684.Sweeney J. C., 525.Szelazek S., 63.Szennay I., 260.Szoka E., 186.TTabanelli C, 480.Tabera Araoz Card. A.,416, 519, 572.Tacke C. H. W., 574.Tagliabue S., 177.Tagliaferri A., 351.Taha Carim, 664, 683.Tamantini M., 523.Taminiau T., 286.Taofinu'u Card. P., 166,204.Tassini F., 63.Tautu L., 520.Tavares P. J., 352.Taylor G., 159.Taylor I. E., 530.Tayroyan N., 173.Tchantayan L., 190.Tedeschi V., 573.Teewen F. G. P. M., 574.Teissier H., 415.Teixeira D., 284.Teixeira Gurgel M., 184,282, 415.Tekeyan V., 201, 520.Tékry N., 183.Teleli G., 287.Teller R. J., 687.Tenhumberg H., 45, 46, 61,199.Teodori A., 288.Tepe B. T., 181.Terenzani E., 159.Teresia a Iesu Jornet Ibars(B.), 680.Terrosi F., 623.Tevoedjre V. O., 600, 621.Thadamarum Ishigami P.I. B., 198.Thaller F., 479.Than A., 196.Thary J.-J., 622.Then A., 46.Theresia a Iesu Infante(S.), 12.Theurer W., 61.Thibault C., 169, 174.Thienchai Samanchit L.,186.Thijssen A. H., 48, 411.Thomas Aquinas (S.), 296,297.Thomas I. C., 192.Thottungal C., 263.Thul E. J., 688.Thuma R., 574.Tiddia P., 351.Tientaraboum F., 524.Tinarelli L., 687.Tirado Pedraza I. de I.,46, 199.Tisserant Card. E., 163.Tocanel P., 521.Tocci S., 573.Toé Z., 606.Tokarczuk I., 175.Tomasek F., 241.Tomassini D., 177.Tomko J., 61.Tonini E., 501.Toomey K., 522.Topping J., 686.Toppo I., 184.Torebianca M., 198.Torno F., 623.Torpigliani B., 349.Torreblanca M., 45.Torres I. L., 453.Torres J., 687.f Torrini A., 64.Tort R., 178.Tortora F., 196.Tourel C., 186.Toussaint R., 174.Trabalzali D., 416.Trabattoni P. D. (S. D.),455.Tracy G. G. D., 287.Tranquilli A., 526.Trapè A., 222, 284.Traversone G., 574.Tremblay P., 593, 621.Tresoldi L., 178.Treviño R. S., 160.Trigona V., 624.Trinci R., 479-Trindade A., 607.Trochta Card. S., 164, 212,349, 476.Troisi A., 526.Tschiderer E., 288.Tshibangu T., 177, 415.f Tubino Mongilardi F. M.,112.Tucci F., 523.Tucci R., 416, 521, 621.Tudtud B. S., 200.Tuquib I., 155, 200.Turner A. G. L., 624.Tzadua P., 520.UUbeda Gramaje T., 339.Ubeda Purkis M., 476.Udalricus (S.), 363.Uhaö I., 169.Ukpo I., 184, 411.Urna A., 193.Unegbu M., 176.Ungrad K., 573.Urgel Villahermosa O., 409.Urru C., 182.Urtasum I., 169.Usanga B. D., 174.VVadakumcherry J., 520.Vadigno F., 573.Vagar ini C, 478.Vagnozzi Card. A., 167.Vailati V., 168, 202.Vairo I., 167, 170, 202.


720 Index nominum personarumVaivods I., 196.Valbuena G., 198.Valder E., 287.Valech Aldunate S., 502.Valeriani R., 479.Valigi A., 687.Vallarne F., 176.Valle jos Santoni A., 188.Valschaerts J., 687.Van Aachen A., 195.van Asdonk G., 416.Van-Ästen R. G. O. G. M.,286.Van Bellinghen C, 524.Vanchipurackal K., 520.Van Den Bogaert G., 479.Van Den Bogaert M., 478.van den Boom L., 608.j Van den Bosch A. M.,160.Van den Campinter CF.U., 527.Van-Den-Dobbelsteen P. G.,527.Van-den-Heuvel N. E. L.,574.van De Paverd F., 223.Vandeputte G., 478.Von de Ven G. A. M., 688.Van De Walle E. L., 160.Van Dijk F., 575.Van Dijk T. G., 576.Van Drunen O. G., 287.Van Engeland E. M. M.,287.Vangeke L., 178.Vanhoucke G., 688.Van Houten B. G., 351.Vanistendael A., 684.Van Lammeren T. G. G.,285.Van Massenhove G., 684.Van Melckebeke O., 62.Van Noort G. G. E., 575.Van Oostrum G., 287.Van Susante A. G. M., 688.Van Well E. F. L., 576.Varalta Z., 415.Varanda .T., 522.Várela A. R., 476.Vargas Ruiz de SomocurcioF., 188.Vásquez Díaz I., 187.Vásquez Ochoa H., 193.Vecchi A., 286.Vega P. A., 104, 199, 200.f Vehr U. G., 528.Vela Chiriboga R., 193.Velásquez Lotero F., 189,261.Vélez Correa J., 685.Veliath G., 286.Velia D. J., 522.Venceslaus (S.), 213, 243.Vendargon D., 47, 127, 173.Vendrick M. H. C, 284.Venezia P., 193.Vennemann J., 572.Verbist A., 524.Verbraak G. P., 525.Verdzekov P., 177.Vergani O., 159.Vermaat P. N. G., 479.Veroni G., 527.Verrotti di Pianella A., 476.Verschuren P., 283.Verzini G., 63.Vetulani A., 159.Vetuli L., 63.Viale G., 624.Vicarelli G., 687.Victory C, 61.Vidal A., 192.Vidal R., 188, 560.Vieira-Alvernaz E., 63.Viera Contreras L., 193,605.Vieri Andreotti P., 193.Vigliotti A., 623.Vigorita M., 522.Villabona L. E., 572.Villa Gaviria G., 189, 223.Villalobos F., 184.Vilnet J., 283.Vincent I. P. M., 197.Violardo Card. L, 365.Violi F., 286.Vion H., 339.Virgulin S., 112, 223.Viscera P., 286.Visser J., 60.Visuvasam E., 191.Vitulli F., 351.Vivaldo L., 178.Vivarelli N., 574.Vobbe H., 572.Vogel M., 288.Vogt E., 478.Volk Card. H., 166, 194,204, 222, 415, 477.Volz G. A., 160.von Balestrem K. W., 684.Vonderach J., 476.Von Loevenich F., 160.Von Pachelbel-Gehag R.,479.von Soden-Fraunhofen H.,190.Von Twickel M. G., 45, 199.Von Twickel R., 477.t Vos J., 416.Vozzi A., 173, 202.Vrána I., 155, 200.WWahl F. X., 687.Wakefield Baum W., 415.Waldner A., 480.Waldron G. F., 687.Walmsley G. T., 687.Walsh B., 522.Walsh M., 624.Walsh M. E., 686.Wang-kei Lei P., 186.t Ward J., 624.Wasfy Salan E. M., 523.Wath K., 684.Watzlavick A. G. A., 160.Wawryk M., 223.Weckbach O., 686.Weekx P. A. M., 287.Weeber L. A., 575.Weichsel H., 575.Weinhold G., 501.Weissgerber S., 476.Welch L. G., 160.Welykyj A., 520.Werner M. E., 62.Wessel S., 575.Westphalen F., 575.Wetter F., 185.Whalen G. M., 351.Whelan I. B., 176.Wierzalis G. T., 687.Wiesner F., 351.Wilkinson L. B., 285.i Willinger A. J., 480.Winning T., 188.Wohlfrom P., 687.Woityla Card. K., 222.Wolfs M. G. A., 288.Worku S., 186, 223.Wright Card. J. J., 416.Wüstenberg B., 683.Wyszynski C. (S. D.), 310.Wyszynski Card. S., 149,180, 223, 649.XXuereb G., 527.YYago B., 178, 415.Yanes Alvarez E., 179.Yapi L., 178.Yariyok Jatau P., 173.f Yerema y Camarena M.J., 688.Yoshigoro Taguchi Card.P., 166, 203, 415.


Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc. 721Yoshimatsu Noguchi D.,587.Youakim E., 201.Youakim S., 200.Zabalza Itùrri F., 185.Zadro M., 527.Zago M., 415.Zajicek E., 478.Zalba M., 476.Zaleski A., 195.Zambernardi I., 434.Zambrano Palacios A., 198.Zammit P., 527.Zanardi A., 527.Zanello O., 286.Zanic P., 181.Zanini L., 685.Zanoni G., 286.t Zaplana Bellizza A., 224.Zareba L, 155, 200.fZarranz y Pueyo J. P.,624.Zawistowski T. I., 409.Zayek F., 189.Zazzera O. J., 687.Zeilinger L., 479.Zell M., 572.t Zemplén G., 160.t Zerba Card. C, 416.Zerbi P., 519.Ziadé I., 158.Zicbem A., 187.Zielinski O., 63.Zoa J., 158, 283.f Zucchetta A. S., 64.Zoceo G., 575.Zofrea A., 525.Zondaks V., 196.Zonfrilli M. T. (S. D.),461.Zoungrana Card. P., 606.Zticcari L., 623.f Zuccarino P., 480.Zupi S., 684.Zuzek L, 223.II - INDEX NOMINUM DIOECESIUMVICARIATUUM, ETC |Abakalikien., 411, 419.Ab Alma Domo Lauretana,174.Abaritan., 501, 502.Abellinen., 193.Abidianen., 178.Abidianum, 625, 626.Absiritan., 194.Abthugnitan., 182.Abulen., 260.Accraën., 181, 186.Acellen., 177.Acheruntin., 132, 167, 170,202.Achyraën., 195.Acque Albe di Mauritania,222.Acren, et Puruen., 502.Acriden., 171.Adanen. Armenorum, 197.Adelaiden., 199, 202.Adiacen., 45, 173.Adigrat, 223.Adigraten., 186.Adoëkitien., 195.Aelien., 502.Aemonien. seu Civitatis Novae,166, 260.Aesernien., 192.Aethiopicum (Imperium),41, 60.Afufenien., 193.Aganien., 183.Agathonieian., 184.Agbien., 183.Agennen., 196.Ahvasien. Chaldaeorum,201.Aimeren.-Iaipuren., 263.Aix-en-Provence, 283.Alamiliaren., 175.Alatrin., 45, 679.Albae Iulien., 190.Albanen., 188, 465.Alben, maritimus, 194.Alexandrin., 409.Alexandrin. Statelliorum,450.Algaren., 192.Alien., 188.Alladen., 178.Allahabaden., 176.Alleghenen., 188.Alta ven., 187.Altinen., 178.Amadiyah dei Caldei, 224.Amalphitan., 173, 202.Amantian., 170.Americae SeptemtrionalisFoederatae Civitates, 255.Amiden. Syrorum, 169.Ammenien., 189, 197.Ammoniacen., 182.Ampurien., ISO, 182.Anagnin., 45, 202, 679.Anconitan., 196, 202.Angelopolitana 65, 155, 194,216, 680.Angelorum, 174, 175.Angelorum in California,166.Anglonen., 177.Antequera, 283.Antequeren., 118.Antiochen. Melchitarum,200.Antiochen. Syrorum, 201.Antwerpen., 222.Apamien., 186.Apia, 206.Apian., 166.Apolloniden., 185.Aquae Augustae, 192.Aquaeflavien., 182.Aquaenoven. in Numidia,198, 409.Aquaviven., 105, 172, 173.Aquen., 181, 182, 191.Aquen. in Dacia, 180.Aquen. in Gallia, 192.Aquen. in Mauretania, 184,186.Aquilan., 202, 501.Aquinaten., 185, 296, 297.Aquipendien., 175, 261, 504.Aquisgranen., 298.Araba Syriaca (Resp.), 551,571.Arabisso, 224.Aracaiuen., 170, 202.Aradien., 194.Ararien., 608.Arassuahyen., 679.Araucen., 180.Arbanen., 179.Arcadiopolitan in Asia, 183.Arcen., 189, 502.Arcis Gallicae, 46, 173, 202.Arcis Iohnstonen., 582,607.Arcis Lamy, 609.Arcis Portal, 47, 197.Arcis Rousset, 194.46 - A. A. S.


722 Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc.Ardcarnen., 607.Ardstraten., 104, 199.Aren, in Mauritania, 184.Aren, in Numidia, 183.Arenen., 412.Arianen., 105, 200.Armaehan., 238.Armenien., 191.Armenopolitan., 165.Armidalen., 171, 189.Arpin., 171.Arsacalitan., 273.Arsennaritan., 48, 182, 195,198.Arundellien - Brichtelmestunen.,174.Astigitan., 190.Astypalaeen., 177.Asmara, 223.Assaven., 45, 198.Assidonen., 188.Ästen., 186.Atellan., 191.Atrebaten., 179.Aturen., 192.Aucen., 193.Aucopolitan., 177.Augusta Vindelicorum, 363.Augustan. Vindelicorum,190.Auratopolitan., 180.Aurusulianen., 188, 194.Ausafanen., 172.Ausafen., 193.Austinen., 183.Australia, 154, 237, 554, 571.Auximan., 196.Auzegeren., 182.Avasan., 272.Avenionen., 169, 202, 502.A Vico Augusti, 603.BBabylonen. Armenorum,173, 201.Babylonen. Latinorum, 172,202.Badien., 186.Badullan., 47, 198.Badullen., 289.Bagaien., 192.Bagdad Latinorum, 223.Baianen., 129.Baiocen., 12.Baionen., 197.Bakerien., 184.Baliana, 222.Balianen., 175.Balneoregien., 261, 504.Baltimoren., 16, 68.Bamako, 282.Bamendan., 177.Bañaren., 175.Banati, 190.Bandiarmesinen., 508.Bangaloren., 172, 202, 529.Bangiarmasin., 508.Bangkoken., 271.Bangladesh (Resp.), 111,236.Banguelen., 175.Banguen., 202.Baranquilla, 223.Barbastren., 177.Barcellona, 206.Barcinonen., 166, 172, 202,366.Bareten., 183.Barolen., 171, 202.Barquisimeten., 179.Barranquillen., 189.Barreten., 261, 420.Basticen., 191.Beiren., 192, 196.Belalitan., 190.Bellicastren., 192.Bellohorizontin., 561.Bellomonten., 185.Belopolitan., 191.Beneventan., 130.Bereinitan., 171, 272.Beroeen., 170.Berolinen., 178, 586.Beryten. Armenorum, 201.Bevanien., 196.Biden., 175.Birmingham, 222.Birthen., 192.Bisacien., 502.Bisuldinen., 175.Bisuntin., 502.Bitecten., 188.Blantyren., 582.Bleran., 176.Bluefielden., 176.Bocconien., 185.Bogor, 283.Bogotá, 206.Bogoten., 166, 182, 202, 604.Boianen., 130, 173, 202.Bolivia, 502.Bombayen., 185.Bonaëren., 105.Bonaventuren., 199.Boni Iesu de Piaui, 187.Bononien., 197, 199, 507.Bononien. (tit.), 104.Bondoën., 177.Bosanen., 192.Bosetan., 182.Boston, 206.Bostonien., 166, 169, 189,201.Bourges, 224.Boven., 502.Bracaren., 196.Brasilia, 216.Brasiliae Foederates Civitates,491, 519.Brazzapolitan., 166, 202.Brazzaville, 206.Breien., 188.Brescia, 282.Brigantien. in Brasilia, 182.Brisbanen., 167, 189, 202.Britonia, 222.Britonien., 185.Brovnsvillen., 169, 183.Bruklynien., 198.Buaken., 411.Buccae Taurinae, 191.Bueaën., 182.Buenaventura, 282.Buffalen., 104, 199.Bugellen., 191.Buiumburaën., 411.Bullen., 174.Burdigalen., 181, 611.Burlingtonen., 190.Burundensis (Resp.), 654,683.Bururien., 293, 607.Burutan., 177.Buxentin., 169, 190, 197,603.CCaacupen., 169, 186.Cabralopolitan., 191, 197.Caceren., 409.Cadurcen., 409.Caebuan., 176, 196.Caeciritan., 104, 193, 199.Caesarien. in Cappadocia,166.Caesarien. in Mauretania,171, 191.Caesarien. Philippi, 190.Caëtiten., 46, 199.Cafayaten., 603.Caffen., 189.Cagayan., 168, 169, 202.Cahiren. Maronitarum, 200.Caiennen., 411.Caietan., 46, 173, 178, 202.Calabaren., 174.Calaritan., 58, 193, 261.Calatin., 179.Calbayogan., 409.Callaën., 171, 188.Callinicen. Maronitarum,189.


Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc. 723Calynden., 185.Camerunensis (Resp.), 277.Campanien., 181, 502, 503.Campiiontis - Capiti Girardeaunen.,167, 679.Campi Moränen., 422.Campinen., 446.Camplen., "182, 191.Campobassen., 130,173, 202.Canadensis (Natio), 593,621.Canberra, 237.Canarien., 295, 296.Canelosen., 198, 607.Cannen., 193.Capitis Palmensis, 195.Capsen., 178.Caput Cillen., 192, 272.Caracen., 49, 173, 198.Careabien., 182.Carianen., 182, 198.Carolinan., 188.Carolinapolitan., 177.Carolinen, in Brasilia, 187.Carpitan., 174.Casen, in Numidia, 156,198.Castabalen., 185.Casalen., 182.Casanigren., 186, 195, 199.Casilin. seu Marcellianen.,181.Castellan., 173.Castellan. in Numidia, 190.Castellomedianitan., 193.Castellominoritan., 184.Castello tatroporten., 170,184.Castri Maris, 171.Castulonen., 412.Catabitan., 187.Catalaunen., 196.Catanen., 171.Caven., 173.Cecoslovacchia, 212, 213.Celenen., 182, 191.Cenculianen., 170, 178, 184.Cenen., 183, 187.Centumcellarum, 501.Centumfocen., 187.Cephaluden., 175, 679, 680.Ceramen., 187.Ceylon, 171.Chachapoyasen., 178.Changanacherren., 168, 190.Chanthaburien., 186.Charlottetown, 282.Cheongiuen., 176.Chersonitan. in Zechia, 201.Chetumalen., 680.Chilensis (Resp.), 169.Chimaeren., 180.Chipaten., 180.Chiquitosen., 174.Chullitan., 184, 411.Chunavien., 179, 187.Ciliciae Armenorum, 201.Cincinnati, 222.Cincinnaten., 173, 202.Cingulan., 501.Cissen., 176, 184.Civitatis Altamiren., 181.Civitatis Castellanae, 504.Civitatis Castelli, 191.Civitatis Ducalis, 104, 168,199.Civitatis Plebis, 261, 262,505, 506.Civitatis Reginae seuQueenstovnen., 191.Civitatis Victorien., 46,199.Claramontan., 184.Claternen., 185, 188, 560.Claudiopolitan., 165.Clavaren., 200.dienten., 175.Clif tonen., 192.Clivi Zamoeren., 197.Clonerden., 174.Cluenten., 607.Clusin., 176.Clusin. et Pientin., 505.Clypien., 191.Coari, 224.Coimbaturen., 191.Colimen., 193, 195, 605.Collen., 176.Collis Mariae seu Mariannhillen.,174.Columben., 560.Columben. in Ceylon, 289.Columnaten., 177, 184.Comanen. in Armenia, 201.Comen., 178.Compluten., 172, 195, 196.Compostellan., 339.Compsan., 502.Conchen., 339.Conchen, in Aequatore, 202.Concordien., 176.Congen., 608.Conimbricen., 194.Consentin., 202.Coptorum Alexandrin., 71.Coracesiotan., 176.Corbilien., 182.Córdoba, 206.Corduben., 166, 189.Corduben. in Argentina, 453.Corea, 158, 174.Cornubien., 191.Corrienten., 172, 202.Cosentin., 171.Coslinen-Colubregan., 194.Cotonuen., 171, 202.Cremonen., 168, 561.Croen., 179.Crookstonien., 176.Crucis Altae, 185, 197.Cucuten., 177, 185.Cueven., 48, 198.Cuiculitan., 412.Culmen., 260.Culusitan., 178.Cuman., 172, 178.Curen., 181, 260.Curitiben., 170, 202, 409.Cyprica (Resp.), 543, 571.Cyprus (insula), 235.DDacaria, 625, 627.Dacca, 236.Dacchen., 292.Dagnen., 175.Dahomeiana (Resp.), 600,621, 625, 683.Dahomeyensis (Resp.).V. Dahomeiana.Daltonganien., 185.Damascen. Syrorum, 201.Daressalaamen., 129.Daulien., 175, 194.Davaën., 169, 174, 202.Davligen., 187, 189.Decorianen., 155, 200.de Insulis Falkland seuMalvinis, 412.Denpasaren., 48, 411.Derthonen., 181.de Tandiung-Karang, 508.Detroiten., 104, 199.Dibrugarhen., 174, 417.Diaiapuraën., 193, 508.Diakartan., 168, 202, 508.Diamanteae, 188.Dainen., 177.Dinaipuren., 292.Diocletianen., 172.Dioclezianopoli di Tracia,223.Dionysianen., 190.Dionysopolitan., 170.Divionen., 185.Dodomaën., 194.Dominae Nostrae Libanensis,189.Dominae Nostrae Paradisi,189.Druen., 502.Dublinen., 172, 202, 260.


724 Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc.Dublino, 224.Dumien., 196.Dumnen., 181.EEbroicen., 196.Ebusitan., 177.Ecclesien., 178.Edistianen., 181.Edmontonen., 560.Edmundstonen., 177.Egnatien., 179, 182.Egugen., 411.Eisenstadt, 283.Ekitien., 195.Eldoreten., 179.Eleplen., 195.Elephantarien. in Proconsulari,195.Einen., 182, 191.Elotonen., 192.Elphinen., 179, 283.Elven., 192.Emeriten. Augustan., 169.Emeri ten. in Venezuela,202.Engolismen., 200.Epagren., 195.Equialben., 188.Equilien., 261.Ereximen., 184.Erfurt, 502.Ernakulamen., 229.Escuintlen., 197.Esmeralden., 412.Espinalen., 193.Eucarpen., 187.Euchaiten., 173.Eugubin., 190.FPacatativen., 261.lialiscodunen., 504.Fallaben., 47, 182, 195,197.Fanen., 501.Farafanganen., 181.Fargen., 178.Faustinopolitan., 260.Faventin., 175.Febianen., 189.Ferentien., 169.Ferentien. in Etruria, 183.Ferentin., 155, 199.Ferrolen., 176.Fianarantsoaën., 283, 608Fidolomen., 155, 192, 200.Firman., 501.Fissianen., 48, 198.Flaviobrigen., 189.Flenucleten., 188.Florentin., 507.Flumenpiscen., 176.Forconien., 186, 196.Fodinen., 192.Foris S. Annae, 46, 188,199.Formosa, 10.Foroiulien.-Tolonen., 190.Foromartinien., 156.Foronovan., 172.Foropopulien., 170, 198.Fororaphaëlien., 46, 199.Forosempronien., 501.Fortalexien., 155.Fortaleza, 222, 283.Fortisventurae, 187.Francopolitan., 182.Frequentia, 176.Friburgen., 181, 192.Frisingen., 190, 533.Funchalen., 194, 679.GGabin., 168, 200.Gadiaufalen., 170, 192.Gadicen., 189.Gadicen. et Septen., 560.Gagnoaën., 183.Gaguari, 224.Gaguaritan., 603.Gallesin., 504.Garanhunen., 261.Garben., 189, 261.Garellen., 193.Gaspesien., 409, 679.Gaudin., 181.Gaudisien., 195.Gaurianen., 178.Gaylorden., 186.Gedanen., 188, 193.Gemellen. in Byzacena, 187.Gemellen. in Numidia, 170,192.Geneven., 181.Georgiopolitan., 182, 195.Germania (Resp.), 250, 282.Germanicianen., 445.Germanien., 180.Gerunden., 172, 560.Ghana, 628.Giakartan., 508.Giayapuran., 508.Gibraltarien., 606.Giennen., 169, 184.Giohoren., 126.Girardoten., 105, 195, 200.Giren. Tarasii, 191.Gitegaën., 273, 293, 294.Glasguen., 188.Glavinitzen., 181.Gnesnen., 149, 649.Gorlicen., 445.Gorzovien., 121, 194, 679.Guadalaiaren., 166, 603.Guadalajara, 206.Guadicen., 560.Guairen., 198, 561, 603.Guanaren., 179, 183.Guaranden., 156.Guastallen., 105, 200.Guayaquilen., 193.Guineana (Resp.), 625, 626,683.Gulielmopolitan., 607.Gusmanopolitan., 183, 605.Granaten., 516.Grandfallen., 197.Gratianopolitan., 185.Gravelburgen., 680.Gravinen., 170.Grossetan., 188.Gruarden. - McLennanpolitan.,47, 173, 202.Grumentin., 176.HHadrumetin., 175.Hamiltonen., 560.Harrisburgen., 188.Hasseleten., 196.Hearsten., 104, 183, 199.Heliosebasten., 194.Helsinki, 283.Hemesen. Melchitarum, 200.Hemesen. Syrorum, 201.Heracleopolitan., 166.Hieracen.-Locren., 196.Hierapolitan. in Syria, 201.Hierpinianen., 183.Hilten., 193.Hinchen., 193.Hipponen., 185.Hirinen., 169, 177.Hiroshimaën., 587.Hispalen., 679.Hispania, 93, 111.Hispanien. Armenorum, 190.Hisphaanien. Armenorum,201.Holmien., 530.Hong Kong, 282.Horaeen., 180.Horreacoelien., 193.Horreomargen., 180.Hortan., 504.Hosannen., 48.Hospiten., 409.Huachen., 561.Huancayen., 171, 202.Huarazen., 188.


Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc. 725Huautlen., 118.Hué, 282.Humahuacen., 603.Hyderabaden., 172, 202.Hyderabaden. in Pakistan,183.IIaboticaballen., 420.Iacarezinhoën., 424.Iaeien., 179.Iaffnen., 47, 198.Ialpaigurien., 183, 184.Iamshedpuren., 176.Iaren., 172, 202.Ibadanen., 182.leen., 561.Iconien., 165.Idicren., 166, 501.Idiofaën., 174.Ieoniunen., 171, 199.Ieremiopolitan., 193.Iericoën., 175.Ieronopolitan. in Cilicia,502.Ihosien., 192.Ijebuoden., 116.Ikot Ekpenet (de), 186.Ilaganen., 560.Ilcinen., 176.Ilheosen., 181, 187.Iliganen., 200.Illicitan., 603.Imae Telluris, 176.Indonesia, 508.Indonesiana (Resp.), 436,475, 607.Indoren., 271.Inongo, 283.Insulae Grandis, 195.Insulae Viridis, 679.Insularum Sancti Petri etMiquelonen., 180.Insulen., 561.Interamnen., 105, 199.Ioannopolitan. a Lacubus,193, 604.Iohannesburgen., 195.Ioloën., 194.Iomniten., 183, 188.losen., 412.Iraq, 170.Irenopolitan. in Isauria,175.Isclan., 177.Isiren., 193.Isseleukuan., 487, 607.Istaien., 194.Itabiren., 184, 282.Italia, 76.Itapipocan., 186.Itumbieren., 260.Iubaën., 105.Iubaltianen., 190.Iudicii oren., 679.Iuigalpen., 104, 176, 199,200.Iuiuyen., 490.Iuncen., 186.Iundiaien., 187.Iunellen., 187.Iullunduren., 189.KKadunaën., 173, 584.Kagoshimaen., 125.Kalamazuen., 186.Kameclien. Armenorum,197, 201.Kaminaën., 183.Kampala, 282.Kandien., 47, 198, 289, 412.Karachi, 206.Karachien., 166.Kasamaën., 273, 607.Katovicen., 175.Kenemaën., 180.Kentunghen., 46, 196.Ketaën., 412.Kiayen., 174.Kielcen., 190.Kilmoren., 196.Kimberleyen., 191.Kinshasan., 177.Kisantuen., 188.Kisumuen., 194.Kohimaën-Imphalen., 411,417, 418.Koluezen., 183.Kongoloën., 178, 181.Korhongen., 188.Kotakinabaluen., 177, 283.Kottaren., 180.Krishnagaren., 607.Kuala Lumpuren., 47, 126,173, 202.Kulnen., 178.Kumasien., 291.Kuwait (natio), 249, 282.Kvangiuen., 171, 202, 607.LLabacen., 429.Labican., 174.Labradoren - Schefferpolitan.,47, 173, 273.Labrean., 185.Lafayetten., 196.Lagosen., 116, 117, 411, 487.Lagos, 628.Lahoren., 607.Lamacen., 191, 194.Lamdien., 197.Lamphuen., 194.Lansingen., 195.Lamsorten., 174.Lamzellen., 560, 606.Laoagen., 174, 182.Laos (Regnum), 171, 368.Lapden., 196.Larantukan., 48, 411.Larinen., 175.Laritan., 190.Lauden., 196, 455, 561.Lausannen., 181.Legionen., 186.Leirien., 195.Leonen, in Nicaragua, 104,199.Leptimagnen., 194.Lestronen., 177.Lesvitan., 190.Lexovien., 12.Liberae Urbis et Boen., 170.202.Liberalien., 560.Liberiana (Resp.), 375, 414.Liepaien., 196.Lilongven., 193.Lilybaetan., 186.Lilybaetan., 186.Liman., 177, 260.Linusen., 195.Limoëiren., 46, 188, 199.Linar in., 603.Lingayen.-Dagupanen., 172,202, 283.Liparen., 176.Lipen., 560.Lisbona, 206.Lisbonen., 165, 168, 201,679.Litomericen., 164, 212.Litoris Capitis, 291.Litus Eburneum (Resp.),625, 683.Liviaden., 196.Ljubljana, 222.Loian., 198.Lokoian., 182, 195.Lokossaën., 171, 192.Lomzen., 409, 585.Londrinen., 202, 422, 424,561.Lorien., 170, 445.Los Angeles, 206.Louis Trichardt (de), 120.Louis Trichardt-Tzaneen.,47, 120, 197.Lubumbashien., 412.Luceatin., 260.


726 Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc.Lucen., 202, 260.Lucenen., 190.Lucerin., 176.Lucknoven., 185.Ludovican., 169, 187.Luganen., 182.Lugdunen., 176.Lugmaden., 188.Luguren., 45, 173, 199.Lungro, 223.Lupercianen., 272.Lyallpuren., 193.Lldden., 187.MMaceraten. et Tolentin.,501.Machakosen., 106, 187, 607.Macomaden., 185.Mactaritan., 189.Magonza, 206.Mahengen., 176, 412.Maduraien., 484, 485.Maioricen., 55, 339.Maiucen., 501.Makassaren., 508.Malacen.-Giohoren., 48, 126,198.Malacen.-Singaporen., 126.Malacensis (Regio), 171.Malacitan., 339.Malangen., 272.Malanien., 561.Malanje, 224.Malawi, 170.Malawiana (Resp.), 438,475.Mali, 627.Malolosin., 188, 560.Mammillen., 178.Manaën., 261.Mananiaren., 608.Manantoddyen., 228, 229.Mandetrien., 181.Mangocien., 582, 607.Manonen., 193.Mansaën., 186, 273, 607.Maraben., 187.Maraguien., 185.Marazanensium Regionum,193.Margariten., 561, 603.Mariamnen., 200.Marianopolitan., 447.Maris Platen., 193.Maronanen., 680.Maronen., 194.Marsicen., 167.Marsiglia, 222.Marsorum, 679.Maruana, 226.Maruan.-Mokolen., 225, 226,271.Masanen., 107.Masculitan., 185, 411, 412.Massalubren., 172.Massan., 178.Massilien., 170, 202.Masuccaben., 189.Matadien., 184.Matagalpen., 176.Materanen., 190.Matriten., 172, 195, 196, 202.Matritum, 353, 489.Maturben., 174.Mauren., 194.Mauretania, 627.Maximianen, in Numidia,184, 339.Maxiten., 197.Mbeya, 283.Mbuluen., 186.Mechlinien.-Bruxellen., 363.Medelitan., 171.Medellen., 180.Medien., 173.Mediolanen., 178, 302, 647.Megalopolitan. in Proconsulari,177.Meiningen., 502.Melbourne, 206.Melburnen., 47, 165, 197.Melburnium, 68, 154.Melden., 502.Meliten., 173.Melitensis (Civitas), 172,545, 571.Melphiten., 167.Melzitan., 501.Memphitan. in Tennesia,180.Mene ven., 194.Merauken., 172, 202.Mercedanian., 192.Meruen., 106, 509, 608, 609.Mesembrian., 174.Meten., 169, 178, 186.Mevanien., 46, 199.Mexican., 185.Mexicana (Resp.), 339.Miamen., 189.Mileten., 502.Mindo, 284.Mindonien., 176.Minnaën., 583, 584, 607.Misenen., 186.Misenten., 177.Misnen., 178, 501.Mitylen., 194.Moglaenen., 180.Moguntin., 166, 194.Molicunzen., 607.Monacen., 190, 533.Monasterien., 45, 46, 199.Monotonien., 202.Monoecen., 170, 194.Montan., 184.Monterien., 198.Monterreyen., 46, 199.Montis Albani, 178.Montis Falisci, 175.Montis Pelusii, 170.Montis Pessulani, 186.Montis Potitiani, 176.Montis Regalis, 501.Mopoien., 105, 412.Morelien., 202.Morosbisden., 180.Mosae Traiecten., 181.Mossoren., 604.Mozotcoritan., 47, 198.Mtuaran., 48, 128, 198.Mugen., 174.Mullitan., 179.Munatianen., 561.Muran., 167, 177, 503.Mustitan., 169, 181, 190.Mutien., 339, 679.Mutilen., 175, 507.Mutugennen., 194.Muyingan., 273.Muzucen. in Proconsulari,47, 197.NNagasakien., 125.Nahan., 47, 125, 198.Nairobi, 206.Nairobien., 166, 171, 202.Nakuren., 187.Nanneten., 409.Naraggaritan., 177.Narnien., 105, 199.Nasbincen., 176.Natalen., 188.Natcheten.-Iaksonien., 197.Navrongen., 47, 197.Ndandaën., 48, 128, 198.Ndjamenan., 609.Neapolitan., 52, 458.Neiven., 195.Neo-Bboracen., 168, 195.Neosolien., 155, 200.Niangaraën., 193.Niciven., 187.Nicotrien. et Tropien., 502.Nictberonum, 294.Nictheroyen., 295.Nigeria, 628.Nigren., 177, 501.Niomben., 181.


Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc. 727Nisiben., 201.Nitrien., 155, 200.Niuflen., 48, 198.Nkongsamben., 272.Noben., 603.Nolan., 183.Nonceien.,' .190.Nonen., 175.Noten., 176.Nottingbanen., 191.Nova Zelandia, 430, 662,683.Novae Lisbonae, 191.Novae Segobiae, 182.Novarien., 168, 190.Noven., 177, 178.Novoranien., 179.Nucerin. Paganorum, .181,196.Numanen., 196.Numean., 171, 202.Numiden., 339.Nunen., 606.Nuoren., 180.Nursin., 193, 260, 560.Ñuscan., 502.Nyerien., 106, 509, 608, 609.OObben., 191.Obbitan., 179.Obiden., 261.Ocanien., 195.Octaben., 186.Octabien., 155, 200.Octaven., 179.Ogogiaen., 184, 411.Oklahomen., 123, 188, 202.Olomucen., 155, 200.Ondoën., 186.Onitshaën., 419.Ootacamunden., 168, 181.Opolien., 194.Osaka, 206.Osaken., 166.Ostien., 201.Otriculan., 181.Overrien., ,176.Oveten., 179, 339, 426.Oyoën., 47, 185, 197, 411.Ozamisan., 169.PPagadianen., 155, 200.Pakistana (Resp.), 169.Palayamkottaien., 484, 485,606.Palen., 409.Palermo, 206.Palmyren. Melchitarum,200.Pampilonen., 172.Panamensis (Resp.), 74,111, 171.Panormitan., 166, 169, 201.Papantlen., 184.Papeeten., 202.Paramariboën., 187.Parania Superiore (de), 195.Pannen., 187.Passaic dei Ruteni, 223.Paulalf onsanen., 188.Paulopolitan. et Minneapolitan.,186, 187.Pauzeren., 191.Peorien., 184.Pereiran., 185.Pergamen., 182.Perusin., 202, 262, 506.Peruviana (Resp.), 502.Petren. et Philadelphien.,200.Petrieulan., 195.Petrirostren., 176.Petropolitan., 180.Pharaonen., 194.Pharen., 169.Phelbesian., 185, 197.Philadelphien. ucrainorum,182, 183, 223.Pictavien., 339.Pientin., 176.Pinangen., 48, 127.Pinhelen., 192.Pisan., 169, 170, 202.Pisauren., 501.Pittsburgen., 174.Piuren., 260.Platen., 180.Platien., 179, 180.Polymartien., 171.Pomarien., 104, 199.Pondicherien. et Ouddaloren.,272.Pontipolitan., 179.Pontiscurvi, 185, 296, 297.Popayanen., 189.Portalegre-Castelo Branco,283,Portlanden., 180.Port-Louis, 282.Portus Elizabethen., 193.Portus Harcurten., 608Portus Montt, 168.Portus Moresbien., 178, 272.Portus Nationalis, 191.Portus Novi, 178.Portus Veteris, 184.Potentin., 131, 167, 173, 202,503.Pragen., 164, 241, 242.Praetor ien., 120.Precausen., 155.Premislien. Latinorum, 175.Presov, 223.Proeopien., 409, 424.Providentien., 189.Pulcheriopolitan., 169.Punien., 196.Pusanen., 107, 187, 607.QQuicen., 197.Quixaden., 183.RRaigarhen. - Ambikapuren.,183.Rangunen., 202.Rapollen., 167.Rarotongan., 272, 282.Ratisbonen., 194.Ravalpinden., 186.Ravardsciren., 169.Reatin., 186.Recineten., 501.Regalitan., 179.Reggio Emilia, 222.Regien, in Aemilia, 105, 200.Reginaten., 560.Regiopolitan. in Iamaica,170, 202, 282.Remen., 187, 502.Reyesen., 412.Rhasen., 180.Rhedonen., 45, 197.Rheginen., 502.Rhenania-Palatinatum, 631.Richmonden., 179.Rigen., 196.Ripan., 156.Risitan., 171.Rivadaviae, 180.Riverormen., 179.Rivi Nigri, 202, 421.Rivogranden., 187.Rockhamptonien., 167.Roma, 72, 159, 247, 325, 327,330, 357, 361, 371, 378,493, 590, 653, 656, 660.Roman., 58, 133, 134, 136,137, 138, 139, 141, 142,143, 144, 146, 147, 348,413, 461, 465.Romandiola, 507.Rondopolitan., 187, 200.Rosarien., 104, 190, 192,199.


728 Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc.Rosgren., 179, 199.Rossanen., .171, 202.Rotarien., 45, 188, 199.Roterodamen., 181, 283.Rottenburgen., 179.Rubicen., 192.Rueumen., 46, 188.Rumbeken., 105.Ruremonden., 181,190, 566.Rusticianen., 156, 183.Rutengen., 272.Ruyigien., 293, 411.Ruynen.-Noranden., 679.SSabarien., 191.Sabbaritan., 199.Sadabandeiropolitan., 191,192.Saelesien., 179.Sagaren., 263.Sagien., 179.Saint-Dié, 283.Saint Paul in Alberta, 623.Sakanien., 412.Salamina, 283.Salapin., 45, 173, 183.Salemen., 272.Salen., 175.Salernitan., 283, 305, 502.Salisburgen., 45, 173, 183,202.Salisburien., 46, 188.Salopien., 185.Salten, in Mexico, 680.Saltillen., 184.Salutiarum, 501.Sanctae Annae, 445.Sanctae Annae Pocatieren.,679.Sanctae Iustae, 189.Sanctae Luciae, 196.Sanctae Mariae, 184, 224.Sanctae Marthae, 185.Sanctae Rosae in Argentina,105, 172, 200.Sancti Angeli de Lombardis,502.Sancti Anthimi, 260.Sancti Bonifacii, 173.Sancti Caroli in Brasilia,183.Sancti Caroli in Venetiola,193.Sancti Christophori de Habana,179.Sancti Clodoaldi, 168.Sancti Felicis, 187.Sancti Ferdinandi, 194.Sancti Ferdinandi Apuren.,183, 194.Sancti Francisci in California,175.Sancti Francisci Xaverii,184.Sancti Georgii Terrae Novae,175.Saneti Germani, 409.Sancti Hieronymi Terraebonae,186.Sancti Hyacinthi, 510.Sancti Iacobi in Chile, 502.Sancti Iacobi in Cuba, 169,202.Sancti Ioannis, 181.Sancti Ioannis a Lacubus,604.Sancti Ioannis BaptistaeCuritibensis ucrainorum,189.Sancti Ioannis Canaden.,560.Sancti Ioannis Portoricen.,166.Sancti Iosephi de Grajau,184.Sancti Ludovici, 181, 191.Sancti Ludovici in Argentina,183.Sancti Ludovici Potosien.,197.Sancti Marci Alexandriae,299, 314, 319.Sancti Marci in Guatimala,189.Sancti Maronis DetroitensisPro Maronitis, 189.Sancti Maronis Sydneyen.,486.Sancti Martini ad MontemCiminum, 175.Sancti Martini in MontePannoniae, 260.Sancti Matthaei, 174, 184,561.Sancti Miniati, 193.Sancti Pauli in Alberta,193.Sancti Pauli in Brasilia,166, 188, 201.Sancti Petri, 46.Sancti Raymundi, 182.Sancti Sebastiani, 196.Sancti Sebastiani FluminisIanuarii, 170, 201, 603.Sancti Salvatoris in Brasilia,166, 170, 202.Sancti Severi, 168, 176.Sancti Stephani, 182.Sanctissimae Assumptionis,. 169, 202.San Juan de Puerto Rico,206.Santanderien., 189.Sao Paulo, 206.Säo Salvador de Bahía,206.Sarba, 223.Sarnen., 196.Satrianen., 172.Savannakheten., 186.Savannen., 168, 196.Saxonia Inferior, 643.Scampin., 177.Scebanatien., 185.Sciiamchiamen., 186.Scilitan., 184.Scythopolitan., 201.Sebanen., 501, 679.Sebargen., 502.Sebastopolitan. in Armenia,190.Sedinen.-Caminen., 194.Segermitan., 105, 173, 502.Segobricen. - Castellionen.,170, 190.Sejny, 585.Selendeten., 192.Seminen., 173.Semmeaen., 178.Senegaliensis (Resp.), 625.Señen., 176, 505.Senogallien., 187.Septen., 189.Seraien., 180.Sesten., 184, 680.Sezze e Pr i verno, 283.Shillongen. - Gauhatin., 282,292, 418.Sibundoyen., 181.Siccessitan., 195.Sicilibben., 46, 173.Sidetan., 166.Siedlcen., 428.Signin., 46, 173.Siguitan., 193.Silen., 168.Sillitan., 501.Simingitan., 189.Simitthen. 179, 603.Simien, et Chandigarhen.,176, 183.Singaporen., 126.Singaporensis (Regio), 171.Singidaën., 192.Sinianden., 194.Sinnaden, in Mauretania,188.Sipontin., 168, 202.Sintangen., 608.Sinus Albi, 172, 202.Siopolitan., 179.


Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc. 729Sitaben., 191.Siebten., 196.Sodaien., 189.Soractes, 27.Soran., 185, 296, 297.Soutbvarcen., 196.Spiren., 185.Spoletan., 193, 260, 560.Sri Lanka, 488.Stagnen., 183.Strumnitzen., 180.Suaeinen., 181.Subbaritan., 104.Succursen. et Sancti Aegidii,195.Sufaritan., 185.Sullectin., 174.Sulmonen., 186.Summen., 368.Sunyanien., 272 , 290.Surabaien., 508.Surabayan., 508.Surigen., 104, 198.Surrentin., 202.Suvonen., 607.Sydney, 206.Sydneyen., 108, 166, 171,202, 608.Syracusan., 261, 679.Syracusen., 177.TTabaicaren., 196.Taborenten., 194.Tacambaren., 198.Taciamontanen., 176.Tacna, 224.Tacnen., 561.Taeguen., 196.Tagarien., 195.Tainan, 283.Taiohaën., 272.Taipehen., 10.Tamataven., 192.Tananariven., 48, 198.Tanaramusen., 607.Tangiungkarangan., 508.Tanitan., 409.Tapacolen., 177, 185.Tauitan., 189.Tauromentan., 171.Tanzanica (Resp.), 170.Tarabumaren., 412.Tarcminien., 501.Tarraconen., 170, 202.Tarsen., 165.Tasaccoren., 188, 445.Tatilten., 48, 198.Teglaten. in Numidia, 169.47 - A. A. S.Tehuantapecen., 177, 184.Tellicberrien., 22S, 229.Templen., 180, 182.Temunianen., 47, 197.Tenedien., 1S1.Tepicen., 176, 184.Teresian., 170, 18S, 202.Terien., 191.Terracina-Latina, 283.Tetien., 191.Texcocen., 45, 198.Thabracen., 561.Thailandia, 171.Thapsitan., 45, 199.Tharren., 169.Thasbalten., 181, 190.Theatin., 174, 202.Themisonen., 174.Thenitan., 193.Thennesien., 188.Thermularum, 175.TMbuzabeten., 48, 198.Thibuzaten., 179.Thigen., 179.Thimiden., 200.Thimidorum Regiorum, 196.Thinisen. in Numidia, 604.Thisiduen., 188, 191.Thubunen., 171.Thuburnieen., 183.Thuccen. in Numidia, 260.Thunigaben., 47, 197, 411.Thunusuden., 177, 339, 409.Tianguen., 183.Tigamibenen., 195.Tigillaven., 168, 679.Timminen., 183.Tinisa di Numidia, 224.Tirasonen., 172, 339.Tiruchirapolitan., 180.Tisilitan., 196.Titulan, in Proconsulari,186.Togana (Resp.), 625, 626,6S3.Tokyo, 282.Toledo, 206.Toletan., 166, 172, 202.Tolosa, 206.Tolosan., 45, 166, 173, 282.Tongan., 188, 192, 283.Torontin., 202.Tortibulan., 46, 196.Tranen., 171, 202.Trebulan. in Latio, 178.Trecalitan., 196.Treien., 501.Trichurien., 175.Tridentin., 629.Trincomalien. - Battiealoaën.,48, 198.Trium Tabernarum, 176.Triventin., 192.Trofimianen., 184.Truxillen. in Venetiola, 155.Tubernecen., 195.Tubusuptitan., 607.Tulanen., 679.Tulearen., 192.Tulsen., 123, 188, 198.Tunetana (Resp.), 369, 414.Tunigaben., 679.Turan., 273.Turana, 292.Turcarum (Resp.), 664, 683.Tursien., 177.Tuscanen., 175, 504.Tuticoren., 180, 187.Tyrnavien., 155, 200.UUagaduguen., 606.Ubaben., 174.Ubazen., 169, 179.Ugiungpandangan., 508, 607.Umbriaticen., 192.Tlmuaramen., 409, 422.Urbevetan., 261.Urbis Beninen., 185, 487.Urcitan., 194.Urgellen., 180.Urritan., 679.Usinazen., 104, 199, 501.Usulen., 187.Uthinen., 190.Utimmen., 182.Utinen., 173, 202.VVageaten., 190.Valarien., 174.Valentin., 183, 680.Valentin, in Venetiola, 197.Vallipolitan., 174.Vallisien. et Futunen., 192.Vallisoletan., 169, 202.Vallispostan., 261.Vaivén., 186.Vanniden., 194.Varanasien., 175.Varmien., 194, 202.Varsavien., 149, 180, 649.Vartanen., 171, 185.Vashingtonen., 17, 167, 202.Vassinassen., 45, 197.Vaven., 105.


730 Index nominum religionumVayne Castren.-Southbenden.,185.Vazaritan. Didden., 198.Vegeselitan. in Numidia,180, 187, 502.Velebusdien., 171, 173.Velefitan., 680.Velien., 175, 178, 200, 445.Vellingtonium, 430.Velloren., 180.Venafran., 192.Venetiarum, 165.Venezia, 206.Venusin., 167.Verapolitan., 170, 202.Vergen., 176.Veronen., 427.Verronen., 47, 197.Vestphalenian., 184.Veszprimien., 191.Vibomen., 170.Vicen., 470, 560.Vico Augusti (a), 195.Vicoturren., 190.Victorien., 611.Viglevanen., 187.Vijayapuramen., 181.Villanoven., 105, 168, 199.Villaregen., 185.Viminacien., 170.Vinen., 409.Vinnen., 181.Vinnipegen., 560.Vissalsen., 179.Viterbien., 175, 504.Vladislavien., 155, 200.Volta Superior (Resp.), 376,414.Volaterran., 175.Volsinien., 168.Voncarien., 169, 173, 198.Vratislavien., 166, 173, 202,679.Vrhbosnen., 180.WWashington, 222.Wroclaw, 206.XXinguen., 184.YTaguan., 227, 272.Yaguana, 227.Yaounde, 283.Yaunden., 226, 227.Yolaen., 178.Yurimaguaen., 192.ZZabaën., 560.Zaben., 502.Zacapen., 192.Zacatecen., 174, 195.Zagrebien., 169, 175, 202.Zallaten., 187.Zambia, 170.Zamboangen., 560.Zamen. Minor, 178, 196.Zamoren., 187, 339.Zamoren. in Mexico, 177.Zanzibaren. et Pembaën.,272.Zarnen., 104, 196.Zerten., 260.Zombaën., 178.Zucchabaritan., 47, 197.III - INDEX NOMINUM RELIGIONUMVirorum :Congregatio Passionis IesuChristi, 237.Congregatio S. Ioseph, 240.Congregatio Clericorum RegulariumMarianorumsub titulo ImmaculataeConceptionis B. M. V.,310.Ordo Fratrum Minorum,353.Societas Presbyterorum aS. Sulpitio, 431.Congregatio Vallis UmbrosaeOrdinis S. Benedicti,434.Ordo Beatae Mariae deMercede, 453.Congregatio MissionariorumPretiosissimi SanguinisD. N. I. C, 465.Societas S. Francisci Salesii,481.Ordo S. Benedicti, 546.Congregatio Sanctissimi Redemptoris,552.Societas Verbi Divini, 566.Congregatio MissionariorumFiliorum ImmaculatiCordis B. M. V.,598.Societas Mariae (Marianistae),611.Mulierum :Congregatio Sororum VictimarumExpiatricum aSacramentato Iesu, 52.Congregatio Sororum a puritateB. M. V., 55.Congregatio AustralianaSororum S. Ioseph aSS.mo Corde Iesu, 108.Congregatio Sororum a SS.Nominibus Iesu et Mariae,447.Congregatio Parvarum Sororuma Divina Providentia,450.Congregatio Sororum a IesuInfante e Tertio Ordinede Mercede, 453.Congregatio Filiarum a DominaNostra ad montemCalvariae, 461.Congregatio Sororum Carmelitaruma Caritate,470.Institutum Filiarum Oratorii,561.Congregatio MissionalisServarum Spiritus Sancti,566.Congregatio Servarum SpiritusSancti ab AdorationePerpetua, 566.Institutum Filiarum MariaeImmaculatae, 611.Congregatio Parvarum SororumSenum Derelictorum,680.


Index rerum analyticus 731IVINDEX RERUM ANALYTICUSAAbbatia nullius:— in dioecesim evecta: Ndandaënsis, 128.Abdelmalek Bergaoui, Tunetanae Reipublicaeliberis cum mandatis Legatus,B. P. Litteras concrediti muneris testestradit, 369.Acolythi. Ritus institutionis Acolythorumeditur, 274.Actio Catholica Italica. B. P. alloquitursodales Primarii Consilii Italicae Actio-• nis Catholicae coram admissos, 535.Adsistentia socialis. B. P. epistulam mittitarchiepiscopo Armachano, card. VillelmoConway, Episcopalis ConferentiaeHiberniae praesidi, adsistentiae socialiscausa pecunia constituta (vulgo«Trocaire»), 238.Ambrosius (S.). Sexto et decimo ineuntesaeculo ex quo ipse ad episcopalem dignitatemevectus est, B. P. epistulamscribit card. Ioanni Colombo, Mediolanensiarchiepiscopo, 647.Americae Septemtrionalis Foederatae Civitates.B. P. nuntium mittit episcopis,annua, quadragesimali tempore, ea inNatione stipe collecta, 255.Annus Sacer.V. Iubilaeum universale.Antistites Maiores.V. Religiosae.Artis religiosa opera. In Aede Sixtina B. P.bonarum artium cultores coram admissosalloquitur ob inauguranda religiosaArtis opera huius aetatis apud VaticanumMuseum collecta, 391.Ato Abate Agede, Aethiopia Imperii apudSedem Apostolicam liberis cum mandatisLegatus, B. P. Litteras commissimuneris testes tradit, 41.Augusta Vindelicorum. Celebritatibus obmillesimum expletum annum e pientissimoobitu S. Udalrici eiusdem civitatisepiscopi praesidet card. Leo IosephusSuenens, Mechliniensis-Bruxellensisarchiepiscopus, B. P. Missus Extraordinarius,363.Augustina (soror).V. Petrantoni Livia.BBade Ioannes, Baiocensis et Lexoviensisepiscopus. Ei B. P. scribit prima centenariaredeunte memoria ab ortu S. Theresiaea Iesu Infante, 12.Basilicae Minores declarantur templa:S. Ioannis Baptistae in urbe Telde, indioecesi Canariensi, 295; S. Viti, inurbe dioecesis Aquisgranensis vulgoMönchengladbach, 298; Beatae MariaeVirginis in Caelum Assumptae in archidioecesiOvetensi, 426; S. Zenonis indioecesi Veronensi, 427; S. Annae in- urbe Kodén, in dioecesi Siedlcensi, 428;Dominae Nostrae de Sri Lanka in Columbensiarchidioecesi, 488; paroecialeMatritense, Iesu Nazareno dicatum,489; SS. Salvatoris dioecesis Iuiuyensis,49Ü; Dominae Nostrae a Salute,in urbe Bangalore, 52.9; Beatae MariaeVirginis, in pago Sejny, in dioecesiLomzensi, 585; Sanctorum martyrumSisinii, Martyrii et Alexandri in locovulgari lingua « Sanzeno » cognominato,in archidioecesi Tridentina, 629.Bengsch Card. Alfredus, Berolinensis episcopus.Illi B. P. epistulam mittit duo-


732 Index rerum analyticusbus saeculis expletis a consecrationecathedralis ecclesiae, S. Hedvigi sacrae,586.Bénites Leopoldus, XXVIII generalis coetusNationum Coniunctarum praeses.Nuntium a B. P. accipit xxv expletoanno a declaratione universali quoadiura hominum edita, 673.Berkhouver Cornelius, Europaei publici legibusferendis coetus praeses. BeatissimumPatrem invisit et ab Eo comiterexcipitur ac salutatur, 651.Binagana Adolfus, Reipublicae Burundensiscum auctoritate Legatus, B. P. Litterasconcrediti muneris testes tradit,654.Birgitta (S.). Sexto evoluto saeculo abeius obitu, B. P. epistulam mittit Exc.moIoanni Taylor, Holmiensi episcopo, 530.Borges Leal Castello Branco Filho Antonius,Foederatarum Brasiliae Civitatumcum auctoritate Legatus, B. P. Litterascommissi muneris testes tradit, 491.Bouchaud Constans, Presbyterorum aS. Sulpitio summus moderator. Illi B.P. epistulam mittit, capitulo generalieiusdem Societatis celebrato, 431.Brando Adelaidis.V. Maria Christina ab Immaculata.cCampinensis in Brasilia Catholica StudiorumUniversitas. Pontificio titulo decoratur,446.Cancellaria Apostolica. Eius munera transferunturin Secretariam Status seu Papalem,113.Candau Marcolinus, Instituti Internationaliscompendiaras litteris v. d. O. M.S. moderator generalis. Illi B. P. epistulammittit quinto et vicesimo volventeanno ex quo Institutum conditumest, 308.Cathedralia Collegia. Canonicorum collegiumconstituitur in dioecesi Gorzoviensi,121.Centenariae commemorationes :— prima centenaria redeunte memoria abortu S. Theresiae a Iesu Infante, 12;— centesimo expleto anno ex quo CongregatioS. Ioseph a S. Leonardo Murialdocondita est, 240;— millesimo exacto anno ex quo PragensisEcclesia condita est, 241;— quinquies centenaria redeunte memoriaab ortu Nicolai Copernici, 149;— prima centenaria redeunte memoriaAlexandri Manzoni obitus, 302;— nono expleto saeculo a provectioneS. Gregorii VII ad Petri sedem, 305;— tertio volvente saeculo ex quo CongregatioClericorum Regularium Marianorumsub titulo Immaculatae ConceptionisB. M. V. condita est in Polonia, 310;— millesimo expleto anno e pientissimoobitu S. Uldarici, 363;— novies impleto saeculo e pientissimo obituS. Ioannis Gualberti, CongregationisVallis Umbrosae Ordinis S. Benedictipatris legiferi, 434;— sexto evoluto saeculo ab obitu S. Birgittae,530;— duobus saeculis expletis a consecrationecathedralis ecclesiae Berolinensis,586.— sexto et decimo ineunte saeculo ex quoS. Ambrosius, Mediolanensis episcopusnec non Ecclesiae doctor, ad episcopalemdignitatem evectus est, 647;—- tercentesimo quinquagesimo anno revolutoa S. Iosaphat obitu, 665.Chaminade Guilelmus Iosephus (S. D.),fundator Societatis Mariae (Marianistarum)et Instituti Filiarum Mariae Immaculatae.Decretum de virtutibus proillius beatificatione, 611.Collegium Sacrum Cardinalium. B. P. diemcelebranti nominalem, felicia ac faustaominatur, 381.Collegium Slovenicum in Urbe. Nomen Pontificiiei tribuitur, 429.Colombo Card. Ioannes, Mediolanensis archiepiscopus.Illi B. P. epistulam mittit,centenaria redeunte memoria AlexandriManzoni obitus, 302; rursus eiscribit sexto et decimo ineunte saeculoex quo S. Ambrosius, Mediolanensisepiscopus nec non Ecclesiae doctor, adepiscopalem dignitatem evectus est, 647.


Index rerum analyticus 733Commissio Theologica Internationalis.Quintum plenarium coetum habet. B. P.coram admittit illius membra, 555.Communicatio Secretariatus ad Christianorumunitatem fovendam quoad interpretationemInstructionis de peculiaribuscasibus admittendi alios Christianosad communionem eucharisticam inEcclesia Catholica, die 1 mensis Iunii1972 editae, 616.V. Normae.Communicationis socialis instrumenta. B.P. nuntius, ob celebrandum diem rectohorum instrumentorum usui provehendoper totum terrarum orbem dicatum,335.Concathedralis erigitur in urbe vulgo « SanBenedetto del Tronto» in dioecesi Ripana,156.Confalonieri Card. Carolus, S. Congregationispro Episcopis Praefectus. Illi B.P. epistulam mittit, edito volumine quod« Directorium de Pastorali MinisterioEpiscoporum» inscribitur, 151; denuoei scribit ut Mediolani celebritatibuspraesideat ob inaugurandas aedes «AltiorisCentri studiis pastoralibus exercendis», 588.Conferentia Episcoporum Brasiliae. B. P.epistulam mittit Exc.mo Aloisio Lorscheider,Angelopolitano episcopo, ConferentiaeEpiscoporum Brasiliae praesidi,eiusdem Conferentiae coacto coetu,65.Conferentia Italicoritm Episcoporum, Romaeconventum generalem habet et B.P. praesules alloquitur, 371.Congregatio Clericorum Regularium Marianorumsub titulo Immaculatae ConceptionisB.M.V. B. P. epistulam mittit admoderatorem generalem, P. IosephumSielski, ob tertium volventem saeculumex quo Institutum in Polonia conditumest, 310.Congregatio Missionariorum Filiorum ImmaculatiCordis B.M.V. Sodales, quigenerali Coetui religiosae suae communitatisinterfuerunt, B. P. coram admittitet alloquitur, 598.Congregatio S. Ioseph. Centesimo expletoanno ex quo Institutum a S. LeonardoMurialdo conditum est, B. P. nuntiummittit P. Vincentio Minciacchi, eiusdemcongregationis moderatori generali, 240.Congregatio Sanctissimi Redemptoris. B.P. coram admissos sodales alloquiturqui generali coetui religiosae suae communitatisinterfuerunt, 552.Congregatio Vallis L mbrosae Ordinis S. Benedicti.Novies impleto saeculo e pientissimoobitu S. Ioannis Gualberti, eiusdemmonastici Instituti patris legiferi,B. P. epistulam scribit P. Iosepho Zambernardi,abbati generali, 434.Consilium Familiae tuendae. Primum coetumRomae habet eiusdemque membraB. P. coram admittit et alloquitur, 378.Consilium Pontificium Instrumentis CommunicationisSocialis praepositum. Annuumplenarium coetum habet. B. P.membra et consultores coram admittitet alloquitur, 595.Consistoria Sacra:— Consistorium secretum, 161 ss.— Consistorium unicum (publicum et semipublicum),201 ss.Conventiones :— inter Sanctam Sedem et Rhenaniam-Palatinatum de scholis catholicis, 631;— inter Sanctam Sedem et Saxoniam Inferioremqua nonnullae immutationesinducuntur in Concordatum die xxviFebruarii anno mcmt,xv initum, 643.Conventus :— Romae habitus, cui interfuerunt e totaItalia maiores antistitae, 327 ;— generalis, Romae habitus, a summismoderatoribus Institutorum Religiosorum,annitente Sacra Congregationepro Religiosis et Institutis Saecularibus,330;— decimus generalis, Romae habitus, aConferentia Italicorum Episcoporum,371;— primus, Romae habitus, a Consilio Familiaetuendae, 378;— Romae habitus ab Instituto Iuris Internationalis,493;— Romae habitus ab Instituto rei aeronauticae civili internationali accurandae,497;— quintus plenarius Commissionis TheologicaeInternationalis, 555;


734 Index rerum analyticus— e tota Europa Romae habitus de pastoraliMigratorum cura, 590.— «Biduum Latinum» appellatus, vicesimoexpleto anno, ex quo Commentarii,qui « Latinitas » inscribuntur, edi coeptisunt, 653;— septimus et decimus, Romae habitus,a Consilio v. d. «Food and AgricultureOrganisation» (F.A.O.), 656;— Romae habitus, cui interfuerunt ex omnibusnationibus maiores antistitae, 660.Conway Card. Villelmus, archiepiscopusArmachanus, Episcopalis ConferentiaeHiberniae praeses. Illi B. P. epistulammittit, adsistentiae socialis causa pecuniaconstituta (vulgo «Trocaire»), 238.Copernicus Nicolaus. Quinquies centenariaredeunte memoria ab eius ortu, B. P.nuntium mittit E.mo Card. StephanoWyszynski, Gnesnensi et Varsaviensiarchiepiscopo, 149.Curia Romana:— Nativitatis D. N. I. Ch. festo adventante,B. P. felicia ac fausta ominatur,19;— responsum ad propositum dubium decessatione post quinquennium a commissomunere, 220;— munera Cancellariae Apostolicae in SecretariamStatus transferuntur, 113;— de opportunitate transferendi competentiamcirca causas inconsummationismatrimonii ad unam tantum SacramCongregationem (Rescriptum ex audientia),602.DDearden Card. Franciscus, Detroitensisarchiepiscopus. Illi B. P. gratulationesac vota profert, quinque condenti lustraa suscepta ordinatione episcopali,313.Declaratio communis, Pauli Papae VI etShenoudae III Patriarchae Sedis S. MarciAlexandriae, mutuis fovendis rationibusinter Catholicam Romanam etAlexandrinam Ecclesiam subscribitur,299.Declarationes :— S. Congregationis pro Doctrina Fideicirca Catholicam Doctrinam de Ecclesiacontra nonnullos errores hodiernos tuendam,396;— S. Congregationis de Disciplina Sacramentorumet S. Congregationis proClericis de praemittendo sacramentoPaenitentiae primae puerorum Communioni,410;— S. Congregationis pro Doctrina Fidei detuenda Sacramenti Paenitentiae dignitate,678.V. Normae.de Furstenberg Card. Maximilianus. B. P.illi epistulam mittit ob indictum univerversalemaximumque iubilaeum in annumMCMLXXV, 357.Delegationes Apostolicae :— in Africa Occidentali costituuntur : inTogo et Guinea, 626;— e delegatione Apostolica Africae Occidentalis,nova constituitur in Mali etMauretania, 627;— quarum nomen mutatur: Delegatio Apostolicain Africa Media et Occidentalideinceps « in Nigeria et Ghana » cognominabitur,62S.de Lojendio Ioannes Paulus, cum auctoritateLegatus ab Hispanica Natione adSedem Apostolicam missus, B. P. Litterasdemandati muneris testes tradit,93.Delpuig Paula a S. Aloisio (S. D.), moderatrixgeneralis Sororum Carmelitaruma Caritate. Decretum de virtutibus proillius beatificatione, 470.Dhammayana Mahatliera, in Laotiano regnoBuddhae sectatorum Summus Patriarcha,Beatissimum Patrem invisit etab Eo comiter excipitur ac salutatur,368.Diaconi. Ritus admissionis inter candidatosad diaconatum editur, 274.Diaconiae constituuntur templa: S. PetriDamiani ad Montes S. Pauli, 144 ;S. Pii V ad villam vulgo « Carpegna »in Urbe. 146; S. Sebastiani in MontePalatino, 147.Dioeceses :— noviter erectae: Ijebuodensis, 116; DeLouis Trichardt-Tzaneen, 120; Tulsensis,123; Nahana, 125; Malacensis Giohorensis,127; Mtuarana, 128; Maruana-Mokolensis,225, 226; Yaguana, 227; Badullensis,289; Sunyaniensis, 291; Turana,292; Ruyigiensis, 293; Kohimaën-


Index rerum analyticus 735sis-Imphalensis, 417; Abakalikiensis,419; Barretensis, 420; Umuaramensis,422 ; Proeopiensis, 424 ; Palayamkottaiensis,4S4; Isseleukuana, 487; Mangociensis,582; Minnaënsis, 583.— metropolitanae effectae: Kualalumpurensis,127.— ad archiepiscopalis gradum evectae:P>oianensis-Campobassensis, 130; Potentina,131.— dismembratae: Lagosensis, 116; Antequerensis,118; Oklahomensis et Tulsensis,123; Kagoshimaensis, 125; Kandiensis,289; Kumasiensis, 291; Shillongensis-Gauhatina,292; Gitegaënsis, 293;Dibrugarhensis, 417; Ogogiaensis, 419;Iaboticaballensis, 420 ; Campi Moranensis,422; Iacarezinhoënsis, 424; Maduraiensis, 484; Urbis Beninensis, 487.— ad aliam provinciam ecclesiasticamtranslatae: Pinangensis, 127; Mutilensis,507.— Apostolicae Sedi directe subiectae: Singaporensis,127.— suffraganeae: Ijebuodensis, metrop. Lagosensi,117 ; de Louis Trichardt-Tzaneen,metrop. Praetoriensi, 120; Tulsensis,metrop. Oklahomensi, 124; Nahana, metrop.Nagasakiensi, 125; Pinangensis,metrop. Kualalumpurensi, 127 ; Malacensis-Giohorensis,metrop. Kualalumpurensi,127; Mtuarana, metrop. Daressalaamensi,129; Maruana-Mokolensis, metropolitanaeYaundensi, 226; Yaguana,metrop. Yaundensi, 227; Badullensis,metrop. Columbensi in Taprobane,289; Sunyaniensis, metrop. Litoris Capitis,291; Turana, metrop. Shillongensi-Gauhatinae,292; Ruyigiensis, metrop.Gitegaënsi, 294; Kohimaënsis-Imphalensis,metrop. Shillongensi-Gauhatinae,418; Abakalikiensis, metrop. Onitshaënsi,419; Barretensis, metrop. Rivi Nigri,421; Umuaramensis, metrop. Londrinensi,422; Proeopiensis, metrop.Londrinensi, 424 ; Palayamkottaiensis,metrop. Maduraiensi, 485; Isseleukuana,metrop. Lagosensi, 487; Mutilensis, metrop.Bononiensi, 507; Mangociensis,metrop. Blantyrensi, 582; Minnaënsis,metrop. Kadunaënsi, 584.— quarum fines mutantur: Nyerensis, 106,107, 608; Meruensis, 106, 107, 608; Machakosensis,106, 107 ; Pusanensis, 107 ;Masanensis, 107; Aquipendiensis, 261;Balneoregiensis, 261; Civitatis Plebis,261; Urbevetana, 261; Aimerensis-Iaipurensis,263; Gitegaënsis, 273; Muyingana,273; Campaniensis, 503; Potentina,503; Murana, 503; Civitatis Castellarne,504; Hortana, 504; Gallesina, 504; Balneoregiensis,504; Clusina, 505; Pientina,505; Civitatis Plebis, 505; Nyerensis,509; Meruensis, 509; Colimensis,605 ; Gusmanopolitana, 605.— quarum nomen mutatur: Diakartana,in posterum Giakartana appellabitur,50S; Makassarensis, deinde Agiungpandangananuneupabitur, 508; Bandiarmesinensis,in posterum Bangiarmasinacognominabitur, 508; Surabaiensis, deindeSurabayana appellabitur, 508; deTandiung-Karang, in posterum Tangiungkarangananominabitur, 508; Diaiapuraënsis,deinde Giayapurana nuneupabitur,508. Ioannopolitana a Lacubus,in posterum Sancti Ioannis a Lacubusappellabitur, 604; Arcis Lamy,deinde Ndjamenana nominabitur, 609.Directorium de Pastorali Ministerio Episcoporum.Edito volumine B. P. epistulammittit E.mo Card. Carolo Confalonieri,Sacrae Congregationis proEpiscopis Praefecto, 151.Doctrina Catholica. Declaratio S. Congregationispro Doctrina Fidei circa CatholicamDoctrinam de Ecclesia contranonnullos errores hodiernos tuendam,396.Döpfner Card. Iulius, Monacensis et Frisingensisarchiepiscopus. B. P. ominaprofert illi, quinque condenti lustra asuscepta ordinatione episcopali, 533.Durocher Maria Rosa (S. D.), fundatrixCongregationis Sororum a SS. NominibusIesu et Mariae. Decretum introductionisCausae pro illius beatificatione,447.EEparchiae :— noviter erectae: Manantoddyensis, 229;S. Maronis Sydneyensis, 486.— Apostolicae Sedi directe subiectae:S. Maronis Sydneyensis, 486.— dismembratae: Tellicherriensis, 228.Epiphaniae Domini festum. In VaticanaBasilica e variis longinquis regionibussacrorum alumni a B. P. sacerdotio,sollemni ritu, initiati sunt, 30.Eucharistia (SS.ma). B. P. nuntius radiotelevisificisAustraliae ceterisque Chri-


736 Index rerum analyticusstifidelibus quadragesimum ConventumEucharisticum ex omnibus nationibusMelburni celebrantibus, 154; perenneDomini Iesu Christi memoriale, de quoloquitur B. P. in homilia habita feriaquinta maioris hebdomadae, 244; instructiode communione sacramentaliquibusdam in adiunctis faciliore reddenda,264; litterae circulares SacraeCongregationis pro Cultu Divino adConferentiarum Episcopalium Praesidesde Precibus eucharisticis, 340; declaratioS. Congregationis de Disciplina Sacramentorumatque S. Congregationispro Clericis de praemittendo SacramentoPaenitentiae primae puerorumCommunioni, 410; ritus qui inscribuntur« De sacra communione et de cultumysterii eucharistici extra Missam»vulgantur editione quae typica declaratur,610; communicatio Secretariatusad Christianorum unitatem fovendamquoad interpretationem Instructionis depeculiaribus casibus admittendi aliosChristianos ad communionem eucharisticamin Ecclesia Catholica, die 1mensis Iunii 1972 editae, 616.Eucharistici Congressus :— e tota Formosa insula Taipehae celebrandus,10;— Melburni in Australia, ex omnibus nationibushabendus, 68.Exarchatus :— quorum fines mutantur: Sagarensis,263.Excommunicatio latae sententiae. Responsumad propositum dubium de poenaexcommunicationis 1. s. declaranda, 220.Ferretto Card. Iosephus, PaenitentiariusMaior. B. P. omina profert illi, decemcondenti lustra ex quo sacerdotio estauctus, 153.GGabites Owson Paulus, primus apud SedemApostolicam Reipublicae Novae Zelandiaecum auctoritate Legatus, B. P.Litteras concrediti muneris fidem facientestradit, 662.Germaniae Respublica Foederata. ReipublicaeFoederatae Germaniae Praeses,Gustavus Heinemann, Beatissimum Patreminvisit et ab Eo comiter excipiturac salutatur, 250.Giménez Caietana Alberta (S. D.), fundatrixCongregationis Sororum a puritateB. M. V. Decretum de introducendaCausa pro illius beatificatione, 55.Gregorius VII (S.). Nono expleto saeculoab eius provectione ad Petri sedem,B. P. epistulam mittit Exc.mo CaietanoPollio, Salernitano archiepiscopo, 305.Grillo Theresia, vid. Michel (S. D.), fundatrixParvarum Sororum a DivinaProvidentia. Decretum introductionisCausae pro illius beatificatione, 450.Grossi Vincentius (S. D.), parochus loci« Vicobellignano », fundator Instituti FiliarumOratorii. Decretum de virtutibuspro illius beatificatione, 561.HFFaisal Al Saleh Al Mutawa, Nationis«Kuwait» appellatae primus cum auctoritateLegatus, B. P. Litteras concreditimuneris testes tradit, 249.F.A.O. (Food and Agriculture Organization).B. P. alloquitur coram admissosdelegatos et observatores qui coetuiXVII, Romae habito, interfuerunt, 656.Farrugia Paulus, Melitensis Civitatis apudSedem Apostolicam cum auctoritate Legatus,B. P. Litteras crediti muneristestes tradit, 545.Heinemann Gustavus, Reipublicae FoederataeGermaniae Praeses. BeatissimumPatrem invisit et ab Eo comiter excipiturac salutatur, 250.Hernández Cisneros Iosephus Gregorius(S. D.), vir laicus professor AthenaeiCaracensis. Decretum de introducendaCausa pro illius beatificatione, 49.Hiroshima. B. P. epistulam mittit Exc.moDominico Yoshimatsu Noguchi, episcopoHiroshimaënsi cum decem conderenturlustra ex quo territorium illud ecclesiasticumin Vicariatum Apostolicum erectumest, 587.


Index rerum analyticus 737Homilia. In Patriarchali Archibasilica Lateranensihabita, feria quinta «in CenaDomini», Beatissimo Patre SacrumPontificali ritu peragente, 244.IIndulgentia. Statuitur a Sacra PaenitentiariaApostolica opus requisitum ad lucrandum«Donum indulgentiae» in variisecclesiis localibus Anni Sacri occasione,615.V. 'Normae.Infirmi. Ritus essentialis Sacramenti UnctionisInfirmorum statuitur ac declaratur,5; approbatur «Ordo unctionisinfirmorum eorumque pastoralis curae»a S. Congregatione pro Cultu Divinorecognitus, 9; ordo Unctionis infirmomorumeorumque pastoralis curae, editur,275.Institutum Iuris Internationalis. Romaecoetum habet et B. P. coram admittitet alloquitur illius membra, 493.Institutum «.Pontificia Opera di Assistenza»in Italia, a suis muneribus cessavissedeclaratur, 219.Institutum rei aeronauticae civili internationaliaccurandae. B. P. coram admittitet alloquitur eius membra, Romaecoetum habentia, 497.Instructio S. Congregationis de DisciplinaSacramentorum circa communionem sacramentalemquibusdam in adiunctisfaciliorem reddendam, 264.V. Normae.Ioannes Gualberti (S.). Novies impletosaeculo ab eius pientissimo obitu, B.P. epistulam scribit P. Iosepho Zambernardi,congregationis Vallis UmbrosaeOrdinis S. Benedicti abbati generali,434.Iosaphat (S.). Tercentesimo quinquagesimoanno revoluto ab eius obitu, B.P. nuntium mittit card. Paulo Philippe,Sacrae Congregationis pro EcclesiisOrientalibus Praefecto, 665.Iubilaeum universale. B. P. epistulam mittitIoanni Leone, Italicae Reipublicaepraesidi, universali Iubilaeo indicto, 312 ;Christifidelibus in Basilica Vaticana coramadmissis B. P. nuntiat Se universaleIubilaeum in annum MCMLXXV indieturum,322; B. P. epistulam mittitcard. Maximiliano de Furstenberg obindictum universale maximumque iubilaeumin annum MCMLXXV, 357; card.Hugoni Poletti, vicaria potestate UrbisAntistiti, B. P. nuntium mittit cumsollemnis ritus in Lateranensi Archibasilicacelebratur ut Iubilaeum maximumin annum MCMLXXV indictumfructus afferat salubérrimos, 361 ; statuitura Sacra Paenitentiaria Apostolicaopus requisitum ad lucrandum «Donumindulgentiae» in variis ecclesiis localibusAnni Sacri occasione, 615.Iura hominum. XXV expleto anno a declarationeuniversali quoad iura hominumedita, B. P. nuntium mittit LeopoldoBénites, XXVIII generalis coetus NationumConiunctarum praesidi, 673.JJanssen Arnoldus, sacerdos, fundator SocietatisVerbi Divini necnon duarumCongregationum Missionalis ServarumSpiritus Sancti et Servarum SpiritusSancti ab Adoratione Perpetua. Decretumde virtutibus pro illius beatificatione,566.Jubany Arnau Card. Narcissus, Barcinonensisarchiepiscopus. Illi B. P. biretumrubrum imponit atque anulum tradit,366.KKatenga-Kaunda Reid Willie, MalawianaeReipublicae apud Sedem Apostolicamcum auctoritate Legatus, B. P. Litterasconcrediti muneris fidem facientes tradit,438.Koser Constantinus, minister generalis OrdinisFratrum Minorum. Illi B. P. epistulammittit ob capitulum generaleeiusdem Ordinis Matriti celebrandum,353.L«Latinitas». Vicesimo anno expleto ex quoCommentarii qui «Latinitas» inscribunturedi coepti sunt, B. P. coramadmittit et alloquitur eos qui conven-


738 Index rerum analyticustui «Biduum Latinum» appellato, Romaehabito, interfuerunt, 653.Lectores. Ritus institutionis editur, 274.Legatorum coetus apud Sedem Apostolicam.Novo ineunte anno B. P. felicia acfausta ominatur, 49.Leone Ioannes, Reipublicae Italicae Praeses.Illi B. P. epistulam mittit, universaliIubilaeo in annum MCMLXXV indicto,312.Litterae circulares S. Congregationis proCultu Divino ad Conferentiarum EpiscopaliumPraesides de Precibus eucharisticis,340.V. Normae.fjloyd Thomson, B. P. crediti muneris testestradit Litteras, quibus ab AustraliaePraeside apud Sedem Apostolicamprimus cum auctoritate Legatus constituitur,554.Lokuang Stanislaus, Thaipehensis archiepiscopus.Ei B. P. scribit ob EucharisticumConventum e tota Formosa insulaTaipehae celebrandum, 10.Lorscheider Aloisius, Angelopolitana Episcopus,Conferentiae Episcoporum BrasiliaePraeses. Illi B. P. nuntium mittiteiusdem Conferentiae coacto coetu,65; item cum annuum in Brasilia FraternitatiConciliandae Coeptum initiumhabuit, 216.MM an jon y Manjon Andreas (S. D.), sacerdos,fundator Scholarum ab «Ave Maria» appellatarum. Decretum de introducendaCausa pro illius beatificatione,516..Manzoni Alexander. Centenaria redeuntememoria eius obitus, B. P. epistulammittit card. Ioanni Colombo, Mediolanensiarchiepiscopo, 302.Maria a Cruce McKillop (S. D.), fundatrixCongregationis Australianae SororumS. Ioseph a SS.mo Corde Iesu. Decretumde introducenda Causa pro illiusbeatificatione, 108.Maria Christina ab Immaculata (in saec.Adelaidis Brando) (S. D.), fundatrixCongregationis Sororum VictimarumExpiatrieum a Sacramentato Iesu. Decretumde introducenda Causa pro illiusbeatificatione, 52.Maria Virgo (B.). Normae circa imaginesB. M. V. coronandas, 276.V. Patroni caelestes.Matrimonium. Responsum ad propositumdubium de iure accusandi matrimonium,59; normae quaedam statuuntur adprocessus matrimoniales apud EcclesiasOrientales expeditius absolvendos, 577;de opportunitate transferendi competentiamcirca causas inconsummationismatrimonii ad unam tantum SacramCongregationem, 602; responsa ad propositadubia circa appellationes in causismatrimonialibus, 620.McKillop Maria Helena.V. Maria a Cruce McKillop.Mediolanum. Celebritatibus ob inaugurandasaedes «Altioris Centri studiis pastoralibusexercendis», praesidet card.Carolus Confalonieri, B. P. Missus Extraordinarius,588.Melbumium. Celebritatibus EucharisticiCoetus ex omnibus nationibus habendi,praesidet card. Laurentius IosephusShehan, Baltimorensis archiepiscopus,B. P. Legatus, 68; B. P. nuntius radiotelevisificusAustraliae ceterisque ChristifidelibusConventum Eucharisticumex omnibus nationibus celebrantibus,154.Merlini Ioannes (S. D.), moderator generalisCongregationis MissionariorumPretiosissimi Sanguinis D. N. I. C. Decretumde virtutibus pro illius beatificatione,465.Migrati. B. P. coram admissos alloquitureos qui interfuerunt coetui e tota Europahabito de pastorali migratorumcura, 590.Minciacchi Vincentius, Congregationis SanctiIoseph moderator generalis. Ei B. P.scribit centesimo expleto anno ex quoInstitutum a S. Leonardo Murialdo conditumest, 240.Missa. Normae de cantibus novo ordinedisponendis in Missa quae lingua latinacelebratur, 274; litterae circulares Sa-


Index rerum analyticus 739erae Congregationis pro Cultu Divinoad Conferentiarum Episcopalium Praesidesde Precibus eucharisticis, 340; ritusqui inscribuntur «De sacra communioneet de cultu mysterii eucharisticiextra Missam» vulgantur editionequae typica declaratur, 610.Missionalia Pontificia Opera. Moderatoresillorum Operum, Romae, annuum coetumhabentes, B. P. coram admittit,325.Missiones catholicae. In Vaticana Basilicae variis longinquis regionibus sacrorumalumni a B. P. sacerdotio, sollemniritu, initiati sunt, 30; B. P. nuntiummittit ob diem celebrandum, per totumorbem catholicum rei missionali provehendaedicatum, 439.Moreau Ludovicus Zephyrinus (S. D.),S. Hyacinthi episcopus. Decretum de, virtutibus pro illius beatificatione, 510.Morgan Morales Arturus, Panamensis Reipublicaecum auctoritate Legatus, SummoPontifici Litteras commissi muneristestes tradit, 74.Moscati Iosephus (S. D.), vir laicus medicusatque professor in NeapolitanoAthenaeo. Decretum de virtutibus proillius beatificatione, 458.Museum Vaticanum. In Aede Sixtina B. P.bonarum artium cultores coram admissosalloquitur ob inauguranda religiosaartis opera huius aetatis apud VaticanumMuseum collecta, 391.NNationes Coniunctae. XXV expleto anno adeclaratione universali quoad iura hominumedita, B. P. nuntium mittit LeopoldoBénites, XXVIII generalis coetusNationum Coniunctarum praesidi, 673.Nativitatis D. N. I. Ch. festum. Nocte NativitatisDomini, B. P. sacrum peragensad montis Soractis radices, caniculariosalloquitur, 27 ; B. P. omina et benedictioRomanis civibus et universisChristifidelibus, hunc diem celebrantibus,42.Normae:— a S. Congregatione pro Episcopis editaede pastorali ministerio episcoporum,151;— a S. Congregatione de Disciplina Sacramentorumeditae de communione sacramentaliquibusdam in adiunctis faciliorereddenda, 264;— a S. Congregatione pro Cultu Divinoeditae de cantibus in Missa quae lingualatina celebratur novo ordine disponendis,174; de ritu institutionis Lectorumet Acolythorum, admissionis intercandidatos ad Diaconatum et Presbyteratum,nec non sacri caelibatus amplectendi,274; de Ordine Unctionis infirmorumeorumque pastorali cura, 275; circaPatronos constituendos et imagines B.M. V. coronandas, 276; de Precibuseucharisticis, 340;— a S. Congregatione pro Doctrina Fideieditae circa Catholicam Doctrinam deEcclesia contra nonnullos errores hodiernostuendam, 396;— a S. Congregatione de Disciplina Sacramentorumatque S. Congregatione proClericis de praemittendo sacramentoPoenitentiae primae puerorum Communioni,410;— a S. Congregatione pro Doctrina Fideide sepultura ecclesiastica, 500;— apostolicae statutae ad processus matrimonialesapud Ecclesias Orientales expeditiusabsolvendos, 577;— a S. Congregatione pro Cultu Divinoeditae quoad ritus «De sacra communioneet de cultu mysterii eucharisticiextra Missam» qui vulgantur editionequae typica declaratur, 610;— a Sacra Paenitentiaria Apostolica editaecirca opus requisitum ad lucrandum«Donum indulgentiae» in variis ecclesiislocalibus Anni Sacri occasione, 615;— a Secretariatu ad Christianorum unitatemfovendam quoad interpretationemInstructionis de peculiaribus casibusadmittendi alios Christianos ad communionemeucharisticam in EcclesiaCatholica, die 1 mensis Iunii 1972 editae,616;— a S. Congregatione pro Doctrina Fideide tuenda Sacramenti Paenitentiae dignitate,678.Notificatio Secretariae Status seu Papalis.Institutum cui nomen «PontificiaOpera di Assistenza» in Italia, a suismuneribus cessavisse declaratur, 219.


740 Index rerum analyticus'NuntiaturaeApostolicae:— constituuntur: in insula Cypro, 235; inBangladesa, 236; in Australia, 237; inNova Zelandia, 430;— mutantur sedes: Litoris Eburnei, 625;Dahomeiana, 625.OO'Boyle Card. Patricius Aloisius, Vashingtonensisarchiepiscopus. Illi quinquecondenti lustra a suscepta ordinationeepiscopali, B. P. vota ac salutares adprecationesprofert, 17.Oecumenismus. In sacra romana aede S.Mariae in Vallicella B. P. praesentesalloquitur cum sollemnis ritus celebraturad Christianorum unitatem implorandam,85.O.M.B. (Organisation Mondiale de la Santé).Quinto et vicesimo volvente annoex quo Institutum conditum est, B. P.epistulam mittit Marcolino Candau eiusdemInstituti moderatori generali, 308.Ordo Fratrum Minorum. B. P. epistulammittit P. Constantino Koser, ministrogenerali Ordinis Fratrum Minorum obcapitulum generale eiusdem Ordinis Matriticelebrandum, 353.Ordo Sancti Benedicti. Sodales eiusdem,in Alma Urbe congregatos ad disceptandumde ratione experiendi Deum invita monastica, B. P. coram admittitet alloquitur, 546.Orientales Ecclesiae. Normae quaedamstatuuntur ad processus matrimonialesexpeditius absolvendos, 577.PPaenitentiae Sacramentum :— Declaratio S. Congregationis de DisciplinaSacramentorum atque S. Congregationispro Clericis de praemittendo SamentoPaenitentiae primae puerorumCommunioni, 410.V. Normae.— Declaratio S. Congregationis pro DoctrinaFidei de tuenda Sacramenti dignitate,678.V. Normae.Pascha Resurrectionis D. N. I.. Ch. BeatissimiPatris omina ac benedictio ChristifidelibusUrbis et Orbis eo festo diequi nuntium spei atque gaudii affert,253.Patroni caelestes:— declarantur: Beata Maria Virgo Perdolens,Congregationis Passionis IesuChristi, 237; S. Gabriel Archangelus, tabellariaerei, 148;— confirmantur: S. Ioannes Baptista, urbisNictheroni; S. Thomas Aquinus,praecipuus patronus dioecesis Aquinatensis,296; S. Martinus de Porres, confoederationisHispanicae « Sindicato nacionalde Actividades diversas», 297;— Normae circa Patronos constituendos,276.Paulus Pp. VI. Diem celebrans nominalem,Sacri Collegii fausta excipiensomina, de praesenti Ecclesiae Christicondicione disserit, 381.Pax. Beatissimi Patris nuntius ad universoshomines, praesertim Christifideles,calendis ianuariis diem fovendae paciper totum terrarum orbem dicatum celebraturus,668.Petrantoni Livia (S. D.). Recensio illiusvitae, 230ss.; Beata renuntiatur, 234.Philippe Card. Paulus, Sacrae Congregationispro Ecclesiis Orientalibus praefectus.Illi B. P. nuntium mittit tercentesimoquinquagesimo anno revolutoa S. Iosaphat obitu, 665.Potetti Card. Hugo, titulo Sanctorum Ambrosiiet Caroli ad Viam Latam. EligiturVicarius Generalis B. P. in Urbeeiusque suburbiis et districtu, 215; B.P. illi epistulam mittit cum sollemnisritus in Lateranensi Archibasilica celebraturut Iubilaeum maximum in annumMCMLXXV indictum fructus afferatsalubérrimos, 361.Pollio Caietanus, Salernitanus archiepiscopus.Illi B. P. epistulam mittit, nonoexpleto saeculo a provectione S. GregoriiVII ad Petri sedem, 305.Polys Modinos, Cypricae Civitatis primuscum auctoritate Legatus, B. P. Litterasconcrediti muneris testes tradit, 543.


Index rerum analyticus 741Praefecturae Apostolicae:— quarum fines mutantur: Mopoiensis,105, 106;— in dioecesim evectae: Maruana-Mokolensis,225, 226; Yaguana, 227; de LouisTrichardt, 120; Arcis Iohnstonensis, 582;Minnaënsis, 583;Praelaturae:— noviter erectae: Huautlensis, 118.— suffraganeae: Huautlensis, metropolitanaeAntequerensi, 118;Pragensis Ecclesia. Millesimo exacto annoex quo ea Ecclesia condita est, B. P.epistulam mittit Exc.mo Francisco Tomasek,Pragensi Administratori Apostolico,241.Presbyteri. Ritus admissionis inter candidatosad Presbyteratum editur, 274.Pro-Cathedralis ecclesia. Erigitur templumDeo in honorem S. Iacobi Apostoli inurbe Gorlicensi exstans, 445.Provinciae ecclesiasticae:— noviter constitutae: Oklahomensis, 123;Kualalumpurensis, 127.QQuadragesimale tempus. B. P. nuntiummittit praesulibus Civitatum FoederatarumAmericae Septemtrionalis, ea inNatione stipe collecta, 255.RRaide Wiles, Liberianae Reipublicae cumauctoritate Legatus, B. P. Litteras concreditimuneris fidem facientes tradit,375.Religiosa Instituta. Summos moderatoresInstitutorum Religiosorum, annitente SacraCongregatione pro Religiosis et InstitutisSaecularibus, Romae coetumhabentes, B. P. coram admittit, 330.Religiosae. Maiores antistitas, Romae, etota Italia coetum habentes, B. P. coramadmittit et alloquitur, 327; denuomaiores antistitas, quae ex omnibusnationibus conventui, Romae habito,interfuerunt, 660.Religiosi. Responsum ad propositum dubiumde poena excommunicationis l.s.declaranda, 220.Rescriptum ex audientia. De opportunitatetransferendi competentiam circa causasinconsummationis matrimonii ad unamtantum Sacram Congregationem, 602.Responsa ad proposita dubia:— de iure accusandi matrimonium, 59;— de poena excommunicationis 1. s. declaranda,220;— de cessatione post quinquennium a commissomunere, 220;— de appellationibus in causis matrimonialibus,620.Romanae Civitatis magister et administratorumcoetus. Novo ineunte anno B. P.fausta ominantur, 72.Romandiola (ecclesiastica regio). Eidem adnectiturMutilensis Ecclesia, 507.Rota 8. Romana.V. Tribunal 8. Romanae Rotae.SSacra Congregatio pro Disciplina Sacramentorum.In posterum cognoscit etiamde causis inconsummationis matrimonii,in quibus una pars non est baptizata,602.Sacrae Virgines. In festo PraesentationisDomini, cum cerei, more antiquitus tradito,B. P. oblati sunt, Summus Pontifexsacras virgines alloquitur in basilicavaticana, 89.Sami Droubi, Reipublicae Arabae Syriacaeliberis cum mandatis Legatus, B. P. Litterastradit legationis fidem facientes,551.Sangoulé Lamisana, Reipublicae v. d.« Haute Volta » Praeses. BeatissimumPatrem invisit et ab Eo comiter excipiturac salutatur, 376.Secretaria Status seu Papalis. MuneraCancellariae Apostolicae in SecretariamStatus transferuntur, 113.Sepultura ecclesiastica. Decretum S. Congregationispro Doctrina Fidei, 500.V. Normae.


742 Indem rerum analyticusSheJian Card. Laurentius Iosephus, Baltimorensisarchiepiscopus. B. P. ominaprofert illi, decem condenti lustra exquo sacerdotio auctus est, 16; ei B. P.epistulam mittit ut celebritatibus praesideatEucharistici Coetus, ex omnibusnationibus Melburni in Australia habendi,68.Shenouda III, Patriarcha Sedis S. MarciAlexandriae.— Subscribit cum B. P. communem declarationem,mutuis fovendis rationibusinter Catholicam Romanam et AlexandrinamEcclesiam, 299;— a B. P. comiter excipitur, 314;— in Basilica Vaticana a B. P. salutatur,sedecies centenaria pientissimi obitusS. Athanasii redeunte memoria, 316,319.Sidarouss Card. Stephanus, CoptorumAlexandrinus Patriarcha. Illi, quinquecondenti lustra ab episcopali ordinationesuscepta, B. P. gratulationes profertac vota, 71.Sielshi Iosephus, Congregationis ClericorumRegularium Marianorum sub tituloImmaculatae Conceptionis B. M. V.moderator generalis. Illi B. P. epistulammittit ob tertium volventem saeculumex quo Institutum in Polonia conditumest, 310.Societas Presbyterorum a S. Sulpitio. Capitulogenerali eiusdem Societatis celebrato,B. P. epistulam scribit P. ConstantiBouchaud, moderatori summoInstituti, 431.Societas S. Francisci Salesii. PontificiumAthenaeum Salesianum Studiorum Universitatistitulo et honore decoratur,481.Sodalitas v. d. « Associatione della StampaEstera in Italia ». Eius membra, diefesto recurrente S. Francisci Salesii,diurnariorum Patroni, B. P. coramadmittit et alloquitur, 76.Soebagio Soerianingrat, Indonesianae Reipublicaeliberis eum mandatis Legatus,B. P. Litteras concrediti muneris testestradit, 436.Suenens Card. Leo Iosephus, archiepiscopusMechliniensis-Bruxellensis. Illi B.P. epistulam scribit ut in urbe AugustaVindelicorum celebritatibus praesideat,millesimo expleto anno e pientissimoobitu Sancti Udalrici eiusdemcivitatis Episcopi, 363.Synodus Episcoporum. E.mos Patres etExc.mos Praesules e Consilio Secretariaegeneralis, Romae coetum habentes,B. P. coram admittit et alloquitur,247.TTaha Carim, Turcarum Reipublicae cumauctoritate Legatus, B. P. Litteras commissimuneris testes tradit, 664.Taylor Ioannes, Holmiensis episcopus. IlliB. P. epistulam mittit, sexto evolutosaeculo ab obitu S. Birgittae, 530.Tevoedjre Vergilius Octavius, DahomeyensisReipublicae cum auctoritate Legatus,B. P. Litteras commissi muneristestes tradit, 600.Theresia a Iesu Infante (S.). Prima centenariaredeunte memoria ab eius ortu,B. P. epistulam mittit Exc.mo IoanniBadé, Baiocensi et Lexoviensi episcopo,12.Theresia a Iesu Jornet Ibars (B.), virgo,fundatrix Congregationis Parvarum SororumSenum Derelictorum. Decretumde miraculis pro illius canonizatione,680.Titulis cardinaliciis ditantur templa: S. AntoniiPatavini in via Tusculana, 136;S. Emerentianae ad Turrim «Fiorenza»,136; SS. Fabiani et Venantii inUrbe, 136; S. Gregorii Barbadici adAquas Salvias, 137 ; S. Luciae ad locum«Piazza d'Armi» in Urbe, 138; S. Marciin Agro Laurentino in Urbe, 139;S. Mariae Matris Providentiae in MonteViridi, in Urbe, 141; S. Mariae ReginaePacis ad litus Ostiense, 142;S. Mariae Odigitriae Siculorum inUrbe, 143; S. Petri Damiani ad MontesS. Pauli, 144; S. Pii V ad villamvulgo «Carpegna» in Urbe, 146; S. Sebastianiin Monte Palatino, 147.Tornasele Franciscus, Administrator ApostolicusPragensis. Ei B. P. nuntiummittit, millesimo exacto anno ex quoPragensis Ecclesia condita est, 241.


Index rerum analyticus 743Torres Iosephus Leo (S. D.), sacerdos professusOrdinis Beatae Mariae de Mercede,fundator Sororum ab Infante Iesue tertio Ordine de Mercede, 453. Decretumintroductionis Causae pro illiusbeatificatione, 453.Trabattoni Petrus Dominicus (S. D.), sacerdossaecularis fundator Domus DivinaeProvidentiae in pago v. « Maleo ».Decretum introductionis Causae pro illiusbeatificatione, 455.Tremblay Paulus, Canadensis Nationis liberiscum mandatis Legatus, B. P. Litterastradit legationis fidem facientes,593.Tribunal 8. Romanae Rotae. Praelatos auditores,officiales et advocatos, novo litibusiudicandis ineunte anno, B. P.coram admittit et alloquitur, 202.« Trocaire ».V. Adsistentia socialis.VVicariatus Apostolici:— quorum fines mutantur: Rumbekensis,105, 106; Iubaënsis, 105, 106; Vavensis,105, 106.Violardo Gard. Iacobus. Illi decem a susceptaordinatione sacerdotali implentilustra, B. P. gratulationes profert acvota, 365.Vocationes ecclesiasticae. B. P. nuntius obdiem celebrandum vocationibus iuvandisper totum catholicum orbem dicatum,257.WWyszynski Card. Stephanus, Gnesnensiset Varsaviensis archiepiscopus. Illi B.P. epistulam scribit quinquies centenariaredeunte memoria ab ortu NicolaiCopernici, 149; rursus ei nuntium mittit,quinque condenti lustra a susceptaordinatione episcopali, 649.UUdalricus (S.), Millesimo expleto anno epientissimo eius obitu, B. P. epistulammittit card. Leoni Iosepho Suenens,Mechliniensi-Bruxellensi archiepiscopout celebritatibus praesideat in urbe AugustaVindelicorum, 363.Unctio Infirmorum (Sacramentum). Ritusessentialis Sacramenti Unctionis Infirmorumstatuitur ac declaratur, 6; Approbatur«Ordo unctionis infirmorumeorumque pastoralis curae» a S. Congregationepro Cultu Divino recognitus^;Ordo Unctionis infirmorum eorumquepastoralis curae, editur, 275.Universitates 8tudiorum :— Catholica Campinensis in Brasilia pontificiotitulo decoratur, 446.— Pontificium Athenaeum Salesianum StudiorumUniversitatis titulo et honoredecoratur, 481.YYoshimatsu Noguchi Dominicus, Hiroshimaënsisepiscopus. Illi B. P. nuntiummittit cum decem conderentur lustraex quo illud territorium ecclesiasticumin Vicariatum Apostolicum erectum est,287.zZambemardi Iosephus, Congregationis VallisUmbrosae Ordinis S. Benedicti abbasgeneralis. Illi B. P. epistulam mittit,novies impleto saeculo e pientistissimoobitu S. Ioannis Gualberti, eiusdemmonastici Instituti patris legiferi,434.Zonfrilli Maria Teresia (S. D.), soror professaCongregationis Filiarum a DominaNostra ad montem Calvariae. Decretumde virtutibus pro illius beatificatione,461.


ADDENDA ET CORRIGENDAin vol. LXV (1973) Commentarii <strong>ACTA</strong> <strong>APOSTOLICAE</strong> <strong>SEDIS</strong>pag. 522, linea tricésima quarta, loco mons. Anda; legatur mons. Auda.pag. 629 linea nona, post nomen Alexandro, addatur verbum dicatum.SEXAGESIMUM QUINTUM VOLUMENCOMMENTARII OFFICIALIS « <strong>ACTA</strong> <strong>APOSTOLICAE</strong> <strong>SEDIS</strong> »ABSOLVITUR DIE XXXI M. DECEMBRIS A. MCMLXXIIITYPIS POLYGLOTTIS VATICANIS


Anno XLIV Gitta del Vaticano, martedì, 19 giugno 1973 Num. 5<strong>ACTA</strong> <strong>APOSTOLICAE</strong> <strong>SEDIS</strong>SUPPLEMENTO PER LE LEGGI E DISPOSIZIONIDELLO STATODELLA CITTADEL VATICANOPontificato di S. S. Paolo VI - Anno XN. XCIII - Ordinanza della Pontificia Commissione per lo Statodella Città del Vaticano con la quale è autorizzata la emissionedi una serie di francobolli per commemorare il quinto centenariodella nascita di Nicolò Copernico.19 giugno 197SLA PONTIFICIA COMMISSIONEPER LO STATO DELLA CITTÀ DEL VATICANOVista la legge 24 giugno 1969, n. LI ;Visti gli art. 2 e 20 lett. o n. 5 della legge sulle fonti del diritto,7 giugno 1929, n. II;ORDINAArt. 1. - È autorizzata la emissione di una serie di quattro francobolliper commemorare il quinto centenario della nascita di NicolòCopernico, da valere per il pagamento delle tasse relative alle corrispondenzein partenza dalla Città del Vaticano.Art. 2. - I francobolli di cui all'articolo precedente, stampati incalcografìa ad un colore su carta bianca, hanno le seguenti caratteristiche:


18 Acta Apostolicae Sedis - Supplementodimensioni : mm. 30 x 40, compresa la dentellatura, formato verticale;valori : L. 20, L. 50, L. 100, L. 130 ;soggetti : i valori da L. 20 e da L. 100 riproducono una vedutadella città di Thorn, tratta da un originale in possesso dell'Accademiadelle Belle Arti di Vienna;i valori da L. 50 e da L. 130 riproducono un ritratto di Copernicoin età matura, tratto da un dipinto conservato presso la BibliotecaNazionale Austriaca;i quattro valori recano, in alto, la leggenda in lingua latina(( NICOLAUS COPERNICUS TORUNUM 1473 », che è disposta al centro su duerighe nei valori da L. 20 e da L. 100, e a destra su tre righe nei valorida L. 50 e da L. 130; sotto al soggetto, tutti i francobolli recano ladicitura (( POSTE VATICANE », seguita dalla indicazione dei rispettivivalori in cifre arabiche.Art. 3. - I francobolli di cui agli articoli precedenti hanno validitàillimitata agli effetti postali, dalla data di entrata in vigore della presenteordinanza.La tiratura è di 1.400.000 serie complete.Art. 4. - La presente ordinanza sarà pubblicata, oltre che nei modiordinari, mediante affissione nel Cortile di S. Damaso, alla porta degliUffici del Governatorato e negli Uffici postali dello Stato, ed entreràin vigore nel giorno stesso della sua pubblicazione.Città del Vaticano, diciannove giugno millenovecentosettantatre.GIOVANNI Card. VILLOT, PresidenteSERGIO Card. GUERRI, Pro PresidenteLUIGI Card. TRAGLIAMASSIMILIANO Card, DE FURSTENBERGGIOVANNI GIUSEPPE Card. WRIGHTGIUSEPPE Card. PAUPINIGIACOMO Card. VIOLARDO


Anno XLIV Città del Vaticano, lunedì, 15 ottobre 1973 Num. 7<strong>ACTA</strong> <strong>APOSTOLICAE</strong> <strong>SEDIS</strong>SUPPLEMENTO PER LE LEGGI E DISPOSIZIONIDELLO STATODELLA CITTA DEL VATICANOPontificato di S. S. Paolo VI - Anno XIN. XCV - Decreto della Pontificia Commissione per Io Stato dellaCittà del Vaticano con il quale è promulgato il Regolamentointerno della Direzione delle Ville Pontificie.15 ottobre 1978LA PONTIFICIA COMMISSIONEPER LO STATO DELLA CITTÀ DEL VATICANOVisto il Regolamento per l'Azienda autonoma delle Ville Pontifìciedi Castel Gandolfo ed annessi, 5 dicembre 1932, N. XXXIV;Vista la legge sul governo dello Stato della Città del Vaticano,24 giugno 1969, N. LI;Ha emanato il presente decreto, con il quale è promulgato ilR E G O L A M E N T OI N T E R N OD E L L A D I R E Z I O N E D E L L E V I L L E P O N T I F I C I EIl Palazzo Pontifìcio, le Ville Barberini e Cybo, nonché tutte leproprietà della Santa Sede, annessi e dipendenze, siti nei Comuni diCastel Gandolfo e di Albano Laziale, dipendono dalla Pontifìcia Com-


26 Acta Apostolicae Sedis - Supplementomissione per lo Stato della Città del Vaticano, che li amministraattraverso la Direzione delle Ville Pontifìcie, secondo le modalitàstabilite dal presente Regolamento.Art. 1. - La Direzione delle Ville Pontifìcie provvede alla manutenzionee all'amministrazione del Palazzo Pontificio, delle Ville Barberinie Cybo, e delle proprietà della Santa Sede, annessi e dipendenze,site nei Comuni di Castel Gandolfo e di Albano Laziale, come dall'allegato(( A » unito al presente Regolamento.La Direzione esercita i propri compiti nell'ambito e con l'osservanzadelle direttive impartite dalla Pontificia Commissione per loStato della Città del Vaticano.TITOLO IDel Direttore e delle sue attribuzioniArt. 2. - Alla Direzione è preposto un Direttore, nominato dalSommo Pontefice.Il Direttore ha la responsabilità, secondo le direttive impartitedalla Pontifìcia Commissione, della gestione tecnica ed amministrativadei vari servizi, della conservazione del patrimonio affidato allasua custodia, della esecuzione di quanto è necessario alla manutenzionedi tale patrimonio, della cura dei giardini e dell'incrementodella produzione agricola della fattoria; egli, per compiere atti cheesorbitino dall'amministrazione ordinaria, dovrà ottenere la preventivaautorizzazione dalla Pontifìcia Commissione per lo Stato dellaCittà del Vaticano.Il Direttore deve richiedere l'intervento degli Uffici e dei Servizidel Governatorato ogni volta che si rendano necessari atti legali odamministrativi o lavori di carattere straordinario.A lui è delegata la rappresentanza della Santa Sede nei consorzidi utenza delle acque di Palazzolo e del lago di Albano, per tuttoquanto si riferisce all'ordinaria amministrazione.A lui è, altresì, delegata dalla Pontificia Commissione la stipulazionedei contratti di locazione riguardanti gli immobili affidatiall'amministrazione della Direzione delle Ville Pontificie di CastelGandolfo, sentito il parere dell' Ufficio legale del Governatorato.


Leggi e disposizioni dello Stato della Città del Vaticano 27In armonia con le disposizioni impartite dalla Pontificia Commissioneper lo Stato della Città del Vaticano, il Direttore ha la responsabilitàdell'accesso alle Ville dei visitatori e delle persone comunqueestranee al personale addetto ai servizi.Il Direttore, in conformità alle disposizioni dettate dalla PontificiaCommissione, cura l'osservanza delle norme relative al personale edalle famiglie di questo, autorizzate dalla Pontifìcia Commissione adabitare nell'interno delle Ville.TITOLO IIDei Servizi dipendenti dalla DirezioneArt. 3. - Segreteria.La Segreteria è retta dal Segretario di Direzione, che opera inconformità alle direttive impartite dal Direttore ed ha la responsabilitàdel normale funzionamento dei servizi della Direzione, perquanto riguarda le questioni di ordine amministrativo e disciplinare.Egli cura la corrispondenza e custodisce l'inventario dei beni mobilie l'archivio della Direzione.Provvede, in conformità alle direttive del Direttore, alla contabilitàordinaria della Direzione e agli adempimenti di carattere statistico,economico e contabile, nonché a tutti gli atti che comportanomovimenti di cassa.Da lui dipende l'utilizzazione del personale addetto alla Segreteria.Il Segretario supplisce il Direttore, in caso di assenza o impedimentodi questi, in tutti gli atti relativi alla ordinaria amministrazione.Il Segretario deve essere munito di laurea in una disciplina confacentealle sue attribuzioni.Art. 4. - Servizio giardini ed agrario.Il Servizio giardini ed agrario è retto da un Capo Servizio che,in osservanza alle direttive impartite dal Direttore, ha la responsabilitàdella coltivazione e manutenzione dei giardini, delle serre, delpatrimonio arboreo delle Ville e degli annessi esterni, nonché dellecolture, delle piantagioni e degli allevamenti del bestiame.Egli provvede, altresì, sempre in conformità alle Direttive del


28 Acta Apostolicae Sedis - SupplementoDirettore, alla raccolta, lavorazione e vendita dei prodotti floricoli,agricoli, zootecnici e derivati.Da Ini dipendono la disciplina e l'utilizzazione del personale addettoai giardini e alla fattoria.Il Capo del Servizio giardini ed agrario deve essere munito dititolo di studio adeguato alle mansioni che dovrà svolgere.Art 5. - Servizio tecnico.Il servizio tecnico è retto da un Capo Servizio che, in osservanzaalle direttive impartite dal Direttore, ha la responsabilità della buonaconservazione degli immobili, nonché della piena efficienza e funzionalitàdegli impianti idraulici, elettrici, termici e telefonici (esclusoquanto di competenza del Servizio dei telefoni del Governatorato), ecomunque di tutte le installazioni meccaniche esistenti negli immobiliaffidati alla cura della Direzione, nei giardini e nella fattoria.Il Capo del Servizio ha anche la responsabilità dell'autoparco delleVille, compresa la manutenzione dei macchinari agricoli.In conformità alle direttive del Direttore cura la realizzazionedei servizi speciali che la Direzione deve assicurare durante il periododi permanenza del Sommo Pontefice a Castel Gandolfo.Da lui dipende la disciplina e l'utilizzazione del personale addettoalla custodia degli ingressi del Palazzo Pontificio e delle Ville, allaautorimessa, alla falegnameria, alle apparecchiature elettriche ed allamanutenzione degli impianti elettrici e idraulici, nonché di quello addettoalla edilizia, alla pulizia, manutenzione, custodia e sorveglianzadei palazzi e di tutto quanto in essi contenuto.Il Capo del Servizio tecnico deve essere munito di titolo di studioadeguato alle mansioni che dovrà svolgere.TITOLO IIIGestione ed amministrazioneArt. 6. - Il Direttore ha in consegna tutti gli immobili, le strade,le costruzioni, i manufatti, i giardini, le piantagioni ed i marmi.Egli tiene un inventario del mobilio, degli arredi e degli oggettid'arte, collocati nei Palazzi e nelle Ville Pontifìcie, nonché di tutti imacchinari, utensili, ecc., in dotazione ai vari servizi.Il Direttore è, altresì, responsabile della tenuta dei libri contabili.


Leggi e disposizioni dello Stato della Città del Vaticano 29Art. 7. - Bilancio e contabilità.La direzione delle Ville Pontifìcie redige nn suo bilancio preventivoche deve essere presentato dal Direttore, entro il 31 ottobre di ognianno, alla Segreteria Generale per la elaborazione da parte della RagioneriaCentrale del bilancio del Governatorato che dovrà essere approvatodalla Pontifìcia Commissione per lo Stato della Città del Vaticano.Con le stesse modalità entro il 28 febbraio deve essere presentato ilbilancio consuntivo.Jusb Direzione, peraltro, presenta mensilmente all'ufficio della RagioneriaCentrale la prima nota ed il movimento di cassa e provvede aversare l'eccedenza.TITOLO IVOrganico del personaleArt. 8. - Il personale è assunto dalla Pontificia Commissione perlo Stato della Città del Vaticano secondo le modalità di cui al Regolamentogenerale per il personale di ruolo dipendente dallo Stato dellaCittà del Vaticano, in data I oluglio 1969, N. LII, ed alle modifiche adesso apportate col Decreto JS T . LXXXVII, in data 28 novembre 1972.L'organico del personale di ruolo è riportato nelle distinte carrieree nelle rispettive classi, in conformità al Regolamento ed alle modifichedi cui al primo comma del presente articolo.TITOLO VOrario, prestazioni straordinarie, ferieArt. 9. - Il personale osserva di norma l'orario settimanale stabilitodalla normativa di cui all'articolo 8, primo comma, del presenteRegolamento.In considerazione della esigenza di predisporre servizi speciali durantela permanenza del Sommo Pontefice a Castel Gandolfo e di assicurareturni particolari, stagionali o festivi, la Direzione potrà fissareorari e turni speciali per i servizi le cui necessità lo richiedano.Art. 10. - I servizi che comportino prestazioni straordinarie conobbligo di presenza eccedenti le sette ore giornaliere e con carattere di


30 Acta Apostolicae Sedis - Supplementocontinuità verranno compensati in misura da stabilirsi caso per caso,previa approvazione della Pontificia Commissione per lo Stato dellaCittà del Vaticano.Art. 11. - Il periodo di godimento delle ferie annuali, in deroga aquanto stabilito dall'articolo 59 del Regolamento Generale per il personaledi ruolo dipendente dallo Stato della Città del Vaticano in data1° luglio 1969, IST. LU, decorre dal I o gennaio ed ba termine con il31 dicembre.Art. 12. - Per quanto non è previsto nel presente Regolamento siapplicano le norme del Regolamento Generale per il personale di ruolodipendente dallo Stato della Città del Vaticano, in data I o luglio 1969,N. LU, e le modifiche ad esso apportate col decreto N. LXXXVII, indata 28 novembre 1972.Il presente Regolamento abroga il « Regolamento per l'AziendaAutonoma delle Ville Pontifìcie di Castel Gandolfo » del 5 dicembre1932, N. XXXIV, ed entrerà in vigore il giorno stesso della sua pubblicazione.Città del Vaticano, quindici ottobre millenovecentosettantatre.GIOVANNI Card. VILLOT, PresidenteSERGIO Card. GUERRI, Pro PresidenteLUIGI Card. TRAGLIAMASSIMILIANO Card, DE FURSTENBERGGIOVANNI GIUSEPPE Card. WRIGHTGIUSEPPE Card. PAUPINIGIACOMO Card. VIOLARDO


Allegato APROPRIETÀ DELLA SANTA SEDEIN CASTEL GANDOLFO E ALBANO LAZIALEEXTRATERRITORIAL! :1. Complesso delle Ville Pontificie di Castel Gandolfo, costituito dalPalazzo Apostolico con adiacenze e pertinenze, dal Giardino delMoro, dal Palazzo e dalla Villa ex Barberini, dalla Villa Cybo edall'oliveto ex Baccelli.2. Casa popolare Benedetto XV, situata nel territorio di Villa Cybo.3. Casa in Castel Gandolfo, via delle Scuole Pie, n. 2 e 7.4. Casa popolare S. Pio X in Castel Gandolfo, via Prati, n. 1.5. Chiesa di S. Tommaso da Villanova e annessa casa parrocchialesulla piazza della Libertà in Castel Gandolfo, con ampi locali alpiano terreno.6. Portico dei Pellegrini in Castel Gandolfo, piazza della Libertà.7. Stabile in Castel Gandolfo, via Massimo d'Azeglio con locali alpianterreno ai numeri 4, 5, 6, 7, 11 ed al piano superiore cinemaparrocchiale e locali per le attività giovanili cattoliche.8. Casa delle Maestre Pie Filippini e scuola elementare femminilenella Villa Cybo.9. Palazzo Cybo in via S. Giovanni Battista de la Salle.10. Stabile sulle sponde del lago di Albano con impianto di sollevamentodelle acque, con terreno annesso e striscia di terreno della larghezzadi m. 4 che va dal detto terreno, attraverso il bosco Comunale, sinoal serbatoio sito nella villa ex Barberini.11. Palazzetto sito in Albano Laziale, piazza L. Sabatini, n. 1, destinatoalle opere parrocchiali.12. Conventi delle Suore Clarisse e delle Monache Basiliane, siti inAlbano Laziale, piazza L. Sabatini, numeri 2, 3, 4, 5, 6 e via Cairoli,n. 43.13. Piano viabile e pertinenze della strada di Sant'Antonio (adibita apubblico passaggio).


32 Acta Apostolicae Sedis - SupplementoNON EXTRATERRITORIAL! :14. Casa in Castel Gandolfo. via C. Rosselli, numeri 19, 21, 23.15. Tre grandi vani sulla piazza del Fontanile a Castel Gandolfo.16. Stabile in Castel Gandolfo, via Garibaldi, numeri 8, 10, 12, 14.17. Stabile in via Garibaldi, n. 16 (ex villa Brazzà) in Castel Gandolfo.18. Oratorio Salesiano in Castel Gandolfo, via del Fosso, con abitazionedel custode e terreno annesso di circa mq. 1000.19. Abitazione e cantina in via del Fosso.20. Villa Pax in Castel Gandolfo, via del Palazzo Pontificio, n. 3 eparco annesso di circa 2 ettari.21. Villino ex Costantini in Castel Gandolfo, via del Palazzo Pontificio,n. 1 e terreno annesso.22. Villino ex Di Stefano, sito in Castel Gandolfo, viale Pio XI, conannesso giardino.23. Abitazione in Castel Gandolfo, via C. Battisti, n. 17.24. Piccolo stabile in Castel Gandolfo, piazza C. Battisti, nn. 22 e 23(escluso piano terreno).25. Scuola Pontifìcia Paolo VI in località Ibernesi, con annesso giardino.26. Complesso della Villa degli Ibernesi, con parco annesso.27. Pineta adiacente al Giardino del Moro in Castel Gandolfo, tra lavia Card. Merry del Val e via del Palazzo Pontificio.28. Piano viabile e pertinenze stradali della Strada Statale 216 Maremmana3° tra il km. 25,040 e il km. 26,800 (Galleria di Sotto) etra il km. 23,900 e il km. 24,450 (via di Marino). Il piano viabile èin uso all'ANAS ed accatastato alla stessa.29. Piano viabile e pertinenze stradali della (( Galleria di Sopra ». Ilpiano viabile è in uso alla Provincia ed accatastato alla stessa.30. Piano viabile e pertinenze stradali della Strada dell'Ercolano. Inuso al Comune di Castel Gandolfo e accatastato allo stesso.31. Relitti stradali, già sede viaria dell'antica strada Alessandrina.32. Piccoli appezzamenti di terreno antistanti il Palazzo Barberinie prospicienti il lago.33. Piccolo terreno annesso alla Casa popolare S. Pio X in CastelGandolfo.


Anno XLIV Città del Vaticano, giovedì 15 novembre 1973 Num. 8<strong>ACTA</strong> <strong>APOSTOLICAE</strong> <strong>SEDIS</strong>SUPPLEMENTO PER LE LEGGI E DISPOSIZIONIDELLOSTATODELLACITTAaliiPontificato di S. S. Paolo VI - Anno XIDEL VATICANON. XCVI - Legge che autorizza la coniazione ed emissione dimonete per l'anno 1973.15 novembre 1973PAOLO PP. VIDi Nostro moto proprio e certa scienza, con la pienezza della Nostrasovrana autorità;Vista la legge monetaria 31 dicembre 1930, n. XXI;Vista la legge 30 dicembre 1959, n. XI, con cui sono determinatenuove caratteristiche per le monete vaticane;Vista la Convenzione monetaria sottoscritta il 9 agosto 1971 nellaCittà del Vaticano tra lo Stato della Città del Vaticano e Vitalia;Abbiamo ordinato e ordiniamo quanto appresso, da osservarsi comelegge dello Stato;Art. 1. - È autorizzata la coniazione e la emissione di monete metallichedel valore nominale di L. 1, L. 2, L. 5, L. 10, L. 20, L. 50, L. 100,L. 500, aventi le caratteristiche tecniche di cui all'articolo 2 dellalegge 30 dicembre 1959, n. XI.


34 Acta Apostolicae Sedis - SupplementoArt. 2. - Le caratteristiche artistiche delle monete di cui all'articolo1 sono le seguenti :nel diritto :lo stemma del Regnante Pontefice, con intorno la scritta : * PAULUS * VI *P. M. * A. XI * MCMLXXIII * ;nel rovescio :per le monete da L. 500 : il soggetto è rappresentato da una spigae un grappolo d'uva;per le monete da L. 100 : il soggetto è rappresentato da una colombache stringe col becco un ramoscello dì olivo;per le monete da L. 50 : il soggetto è rappresentato da un ramo diolivo con foglie e frutti;per le monete da L. 20 : il soggetto è rappresentato da un cervo chesi disseta ad una fonte;per le monete da L. 10 : il soggetto è rappresentato da un pesce ;per le monete da L. 5 : il soggetto è rappresentato da un pellicano inatto di imboccare i piccoli;per le monete da L. 2: il soggetto è rappresentato da un agnello;per le monete da L. 1 : il soggetto è rappresentato da rami di palma ;tutte le monete recano intorno al soggetto la scritta : CITTÀ DEL VATICANOe in basso l'indicazione del valore.Le parole della dicitura sono intervallate da asterischi.Le monete da L. 100, L. 50, L. 2, hanno il bordo circolare esternogodronato; le monete da L. 20, L. 10, L. 5, L. 1, hanno il bordo circolareesterno liscio; la moneta da L. 500 reca, sul bordo circolareesterno, la scritta in rilievo: IN • NOMINE • DOMINI +++.


Leggi e disposizioni dello Stato della Città del Vaticano 35Art. 3. - Le monete di cui agli articoli precedenti saranno emessenei quantitativi di cui appresso :Monete da L. 1 pezzi 132.000 pari a L. 132.000Monete da L. 2 pezzi 132.000 pari a L. 264.000Monete da L. 5 pezzi 132.000 pari a L. 660.000Monete da L. 10 pezzi 170.000 pari a L. 1.700.000Monete da L. 20 pezzi 210.000 pari a L. 4.200.000Monete da L. 50 pezzi 750.000 pari a L. 37.500.000Monete da L. 100 pezzi 830.440 pari a L. 83.044.000Monete da L. 500 pezzi 145.000 pari a L. 72.500.000L. 200.000.000Art. 4. - La presente legge entrerà in vigore il giorno della suapubblicazione.Comandiamo che l'originale della presente legge, munito del sigillodello Stato, sia depositato nell'Archivio delle leggi dello Stato dellaCittà del Vaticano, e che il testo corrispondente sia pubblicato nelSupplemento degli Acta Apostolicae Sedis, mandando a chiunque spettidi osservarla e di farla osservare.Data dal Nostro Palazzo Apostolico Vaticano il quindici novembremillenovecentosettantatre, anno XI del Nostro Pontificato.PAOLO PP. VI


Anno XLÎV Città del Vaticano, martedì 27 novembre 1973 Num. 9<strong>ACTA</strong> <strong>APOSTOLICAE</strong> <strong>SEDIS</strong>SUPPLEMENTO PER LE LEGGI EDELLOSTATODELLA CITTA DEL VATICANOPontificato di S. S. Paolo VI - Anno XIN". XCVII - Ordinanza della Pontificia Commissione per lo Statodella Città del Vaticano con la quale è autorizzata la emissionedi una serie di francobolli per commemorare l'ottavo centenariodella morte del Patriarca Armeno S. Narsete Shnorali.#7 novembre 1973LA PONTIFICIA COMMISSIONEPER LO STATO DELLA CITTÀ DEL VATICANOVista la legge 24 giugno 1969, n. LI ;Visti gli art. 2 e 20 lett. c n. 5 della legge sulle fonti del diritto,7 giugno 1929, n. II;ORDINAArt. 1. - È autorizzata la emissione di una serie di tre francobolliper commemorare l'ottavo centenario della morte del Patriarca ArmenoS. Narsete Shnorali, da valere per il pagamento delle tasse relativealle corrispondenze in partenza dalla Città del Vaticano.Art. 2. - I francobolli di cui all'articolo precedente, stampati incalcografìa con fondo in offset di diverso colore per ciascun valore sucarta bianca patinata, hanno le seguenti caratteristiche :


38 Acta Apostolicae Sedis - Supplementodimensioni: mm. 30x40, compresa la dentellatura, formato verticale;valori : L. 25, L. 90, L. 180 ;soggetti : il valore da L. 25 riproduce la chiesa di S. Hripsime,vergine romana martirizzata in Armenia, come indica la duplice scrittain lingua latina e armena;il valore da L. 90 riproduce un caratteristico khatchkar armeno,stele in pietra con la raffigurazione della Croce, e la dicitura « segnodi vittoria » scritta in lingua armena ;il valore da L. 180 raffigura il Santo Patriarca, come indica lascritta in lingua armena, nell'aspetto che viene tramandato dalla tradizioneminiaturistica armena;i tre francobolli recano, in alto, la leggenda in lingua latina« s. NEUSES SHNORALI 1102-1173 » e l'indicazione dei rispettivi valoriin cifre arabiche, in basso la dicitura « POSTE VATICANE ».Art. 3. - I francobolli di cui agli articoli precedenti hanno validitàillimitata agli effetti postali, dalla data di entrata in vigore dellapresente ordinanza.La tiratura è di 1.350.000 serie complete.Art. 4. - La presente ordinanza sarà pubblicata, oltre che nei modiordinari, mediante affissione nel Cortile di S. Damaso, alla porta degliUffici del Governatorato e negli Uffici postali dello Stato, ed entreràin vigore nel giorno stesso della sua pubblicazione.Città del Vaticano, ventisette novembre millenovecentosettantatre.GIOVANNI Card. VILLOT, PresidenteSERGIO Card. GUERRI, Pro PresidenteLUIGI Card. TRAGLIAMASSIMILIANO Card, DE FURSTENBERGGIOVANNI GIUSEPPE Card. WRIGHTGIUSEPPE Card.PAUPINIGIACOMO Card. VIOLARDO

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!