epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
59 EPISTOLAE 2404—2405 60<br />
8. Prioribus tuis Uteris iam responderam, l )<br />
clarissime vir et honörande Domine, quum alterae<br />
mihi redditae sunt, 8 ) quibus m<strong>eum</strong> de G-allicanae<br />
ecclesiae, quae apud TOS est, dissidiis consilium<br />
postulas, quo certius quid utile sit factu statuere<br />
liceat. Ego s ) vero Deo non vulgares ago gratias,<br />
cuius mir<strong>ab</strong>ili Providentia factum est, ut haec<br />
cognitio <strong>ad</strong> <strong>eum</strong> arbitrum veniret, qui haotenus se<br />
modis omnibus patrem miserae ecclesiae exhibuit.<br />
Tua enim praeoipue et D. Adolphi *) opera hospitium<br />
istic <strong>ad</strong>epta est. Atque ut earn liberaliter<br />
eratis amplexi, fovere et iuvare nun<strong>quam</strong> desiistis.<br />
Et nunc optimi et fidelissimi patroni munus impies,<br />
dum molestiam banc suscipere non gravaris. Satis<br />
coniicio, <strong>quam</strong> multa tandem taedia tibi devoranda<br />
fuerint, quo plus laudis meretur animi tui moderatio,<br />
qua factum est, ut obstacula omnia superaveris.<br />
Superest extremus actus, quem, ut spero, eodem<br />
virtutis tenore <strong>ab</strong>solves. Quamvis autem ecclesiam<br />
talibus discordiis lacerari triste sit ac luctuosum,<br />
hoc tarnen in malis non levé solatium est, divinitus<br />
remedium oblatum esse, quo sedari queant, si modo<br />
non prorsus maneant insan<strong>ab</strong>iles quibus tu paterna<br />
mansuetudine consulere paratus eris. Etsi autem<br />
satis tibi prudentiae suppetere confido, qua per te<br />
totum negotium transigas, quia tarnen pro tua modestia<br />
sententiam meam audire cupis, familiariter<br />
et libère, quidquid sentio, tibi exponam.<br />
Primum suspicor, Augustinum 5 ) et similes (ut<br />
saepe ingénia discrepant) Valerandi nostri moribus<br />
offensos nimis cupide arripuisse alienationis causam:<br />
ac fieri potest, ut vitia quaedam ipsis merito displicuerint:<br />
sed zeli inconsiderati fervor ultra iustum<br />
modum eos impulit. Certe hoc plus <strong>quam</strong> iniquum<br />
fuit, quod, ut ministerio <strong>eum</strong> deiicerent, praetexere<br />
coopérant, nondum fuisse electum pastorem. Qui<br />
enim ex funesta dissipatione 6 ) exiguum gregem suo<br />
l<strong>ab</strong>ore collegerat, <strong>ab</strong>sque solenni ritu legitimus debuit<br />
agnosci pastor. Quid enim suflragiis opus fuit quum<br />
2404.1) N. 2398.<br />
2) quae desiderantur.<br />
3) Ionvülaeus primum scripserat: Ego vero Christo non<br />
vulgares ago gratiaB qui te <strong>ad</strong> hanc molestiam subenndam<br />
Bpiritu suo <strong>ad</strong>duxit, si haotenus patronna fuisti miserae ecclesiae.<br />
Non liquet ulrum Glauburgo arbitrium delatum sit an<br />
ipse se sponte mediatorem obtulerit istis hominibus qui vel in<br />
exsüio suas tristes eontroversias compescere non sustinebant.<br />
4) Pollanus in suo Antidote <strong>ad</strong>v. loach. Westphali<br />
pestilens consilium (1557 in Frankf. Bei. Hdl. 11. Beil.)<br />
dicit p. 222 se Beyero autore hune Adolphum <strong>ad</strong>iisse, per<br />
quem a senatu voti compos foetus sit.<br />
5) Rune dermo ut <strong>ad</strong>versariorum antesignanum notât,<br />
non tarnen mutins ire videtur quin et ipse Pollanus aligna ex<br />
parle iis ansam elamandi praebuerit. Nomen ei fuit Le Grand,<br />
et occur rit in Actis. {Bel. Hdl. I. Beü. 23. 25.)<br />
6) Hoc insigne Valerandi meritum etiam alibi <strong>ad</strong>versariis<br />
eonsiderandum proponit (N. 2363. 2402) quippe sine<br />
cuius prudentia fartasse nihil obtinuerint.<br />
ecclesiola fidem eius sequuta preoibus eius obtinuerit,<br />
quod opt<strong>ab</strong>at, ac pastoris officium re ipsa detulerit?<br />
Perperam ergo et iniuste mo<strong>tam</strong> de eius ministerio<br />
controversiam iam fuisse existimo, ut semper testatus<br />
sum. Ut tarnen ingenue fatear quod sentio, pars<br />
nonnulla culpae <strong>ab</strong> ipso Valerando videtur profecta,<br />
qui sponte se electioni subiecit, ') quum minime<br />
opus foret: ut soient interdum, inter contentionum<br />
impetus, multa leviter effluere. Verum si minus<br />
prudenter ministerium suum l<strong>ab</strong>efactare visus est,<br />
non tarnen haec facilitas eorum ingratitudinem excusat,<br />
quibus debuit maiori esse in pretio, quum<br />
tarn uberem eius fructum perciperent. Fecit deinde<br />
haec alienatio, ut non modo fastidio esset Valerandi<br />
dootrina, sed omnes eius actiones in sinistram partem<br />
traherentur: forte etiam Valerandus turn infestis<br />
eorum odiis se vexari cernens, turn etiam<br />
metuens a pravis et obliquis studiis, idoneis praesidiis<br />
se munire voluerit, illi contra <strong>ad</strong> <strong>eum</strong> in ordinem<br />
cogendum toto animo intenti essent. Hinc<br />
seniorum electio primum contentionem, pugnas<br />
deinde atroces peperit. 8 ) Dum utrinque in hoc<br />
cursu pergunt, fieri potest, ut quaedam exoiderint<br />
Valerando, quae non sine prob<strong>ab</strong>ili colore isti in<br />
crimen torquent. Fatetur ipse, alicubi, 9 ) se incogitantia<br />
lapsum esse, durius <strong>eum</strong> urget <strong>ad</strong>versa pars,<br />
et certe quod prior electio, <strong>quam</strong>vis nondum plane<br />
sancita esset, in nibilum redacta fuit, reprehensione<br />
non caret. Alia praetereo, in quibus hollem vel<br />
malae fidei vel ambitionis Valerandum nostrum<br />
damnare, sicut isti flagitant. Optarem certe prudentius<br />
egisse, ne <strong>cal</strong>umniis foret obnoxius. Sed<br />
difficile est semper inter cer<strong>tam</strong>ina tenere modum.<br />
Interea video Augustinum et reliquos exarsisse, quod<br />
spe sua votisque frustrati Valerandum superiorem<br />
videbant. l0 )<br />
Equidem in amico meo D. Secelio mihi hoc<br />
non probatur, quod senioris munere ante tempus<br />
se <strong>ab</strong>dicaverit. 1 ') Quam iustas h<strong>ab</strong>uerit causas non<br />
disputo: quia suum consilium hac in re nun<strong>quam</strong><br />
mihi aperuit, et hac de re nihil mihi innotuit, nisi<br />
ex Valerandi relatu. Forma tarnen agendi mihi<br />
displicet, quia intempestiva fuit, et ecclesiae parum<br />
utilis. Ut mihi comperta est hominis integritas et<br />
candor, pio affectu impulsum fuisse non dubito.<br />
Verum, si quid peccavit, damnare malo, <strong>quam</strong> amicitiae<br />
praetextu tueri.<br />
7) Hoc nuperrime factum fuisse videtur, quum antea<br />
eius rei mentio nulla occurrerit.<br />
8) Quam<strong>quam</strong> de his iam saepius dictum sit, si Universum<br />
exposition^ tenorem respexeris, haec quoque electio<br />
recens facta videtur. Etiam infra de priore electione loquitur.<br />
9) Et quidem non semél in prioribus epistolis.<br />
10) In nova seil, electione qua <strong>ad</strong>versarii victi fuerunt.<br />
11) De Secelio ita loquitur ut <strong>eum</strong> ex <strong>ad</strong>versariorum<br />
numéro eximere videatur.