epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
737 1557 DEOEMB. 738<br />
cultatibus et annis iam ploribus etiam per simpli-<br />
068 contra versutissimos fortiter défendisse. Parati<br />
sumus ergo secundum praeceptum apostoli unicuique<br />
rationem reddere eius quae in nobis est fidei.<br />
Neque <strong>ab</strong>horremus sane a oonoordia sanota com<br />
iis qui eundem nobiscum Christum confitentur, sive<br />
Saxones sint sive Sue vi. Christus enim nos omnes<br />
in unum compegit corpus, suoque nomine sacratissimo<br />
decoravit, neque aliud requirit a nobis impenßius<br />
<strong>quam</strong> caritatem mutuam et concordiam sanc<strong>tam</strong>.<br />
Interim non <strong>quam</strong>vis appetimus concordiam,<br />
sed religiosam, modera<strong>tam</strong>, nihilque cum confessa<br />
hactenus veritate sinoera pugnantem, nihil obscuritatis<br />
aut dubii in manifes<strong>tam</strong> lucem et perspicuam<br />
doctrinam inferentem, quae propter sinceritatem<br />
sit communis et grata piis omnibus, diuturna item<br />
et st<strong>ab</strong>ilis, quaeque nulla nova spargat novis dissidiis<br />
principia. Êrgo non inique feres, si hie explicaverimus,<br />
quae nos impeditos teneant, <strong>ad</strong>de et sollicites,<br />
quo oredamus difficilius per colloquium salutare<br />
alioqui negotium concordiae expedite et féliciter<br />
progredi posse.<br />
Neque tarnen haec rursus aquo<strong>quam</strong> eo <strong>ab</strong>ripi<br />
debent quasi totis animis cum fratribus confessionem<br />
Augustanam sequentibus, cum quibus hucusque<br />
in quibusdam nondum convenire potuit, dissideamus<br />
implac<strong>ab</strong>iliter, aut quod ipsos ipsorumque<br />
eoclesias et odio prose<strong>quam</strong>nr et odiosius condemnemus,<br />
aut <strong>ab</strong> omni prorsus colloquio <strong>ab</strong>horreamus.<br />
Saepe alias testati sumus quantopere nobis doleat<br />
infelix hoc dissidium, et quanti alias extra is<strong>tam</strong><br />
nostram controversiam faoiamus fratres illos nostras,<br />
quorum tarnen aliqui nos pro fratribus h<strong>ab</strong>ere<br />
dedignantur. Proinde quae hie commemoramus<br />
hue potissimum pertinent quod non <strong>ab</strong>sque magnis<br />
multisque causis metuiinus, minimo cum fructu instituenda<br />
fore colloquia, ut quae vix <strong>eum</strong> finem<br />
assequi posse videantur <strong>ad</strong> quern attingere debuèrant,<br />
quodque toto pectore caveri modis omnibus<br />
op<strong>tam</strong>us, ne quid nimio consensionis studio committatur<br />
cuius postea poeniteat, dum videlicet indignari<br />
et nobiscum dissidere inoipiunt optimi quique<br />
ex Anglia, Gallia, Italia, aliisque nationibus luce<br />
veritatis illustratis.<br />
Certe nobis nondum est persuasum colloquiis<br />
nos perventuros <strong>ad</strong> concordiam, aut colloquium cum<br />
istis hominibus unioum illam esse viam qua discedatur<br />
a discordia, nisi forte, prius<strong>quam</strong> <strong>ad</strong> colloquium<br />
deveniatur, in animum. induxerimus velle<br />
nos simplioiter Augustanae confessioni subscribere,<br />
confessioni in<strong>quam</strong> Imperatori et Ordinibus Imperii<br />
omnibus A. 1530. in comitiis imperialibus publicis<br />
exhibitae, proximis quoque annis repetitae<br />
et oblatae conoilio Tridentino.<br />
H<strong>ab</strong>ita sunt non pauca <strong>ab</strong> édita ilia oonfessione<br />
colloquia, in quibus tarnen omnibus maior propemo-<br />
Calvini opera. Vol. XVI.<br />
dum eius h<strong>ab</strong>ita est ratio <strong>quam</strong> ipsius saorosancti<br />
evangelii Iesu Ohristi, <strong>ad</strong>eo. ut qui ipsam in omnibus<br />
non agnoscat atque recipiat, licet pleno et sin*<br />
cere evangelioam fidem apostolicamque doctrinam<br />
profiteatur, nihildum tarnen sanae doctrinae videatur<br />
agnosoere ac récépissé. , Unde iam non levi de<br />
causa veremur, etiamsi veniaitur <strong>ad</strong> colloquium, operam<br />
nobis et impensam periisse nisi confessioni<br />
Augustanae per omnia et ante omnia subscripserimus.<br />
Neque vero haec ideo <strong>ad</strong>ducimus qùod confessionem<br />
Augustanam prorsus feiiciamus, sed quod,<br />
quum tot ubique per orbem dispersae sint Christi,<br />
ecclesiae, quae in quibusdam simplicius et purins<br />
sentiunt, <strong>quam</strong> in ilia, prout tunc quum ea ederetur<br />
erant tempora, tr<strong>ad</strong>itum aut profession * reperiatur,<br />
isti tarnen homines nihilominus pergunt suam<br />
illam omnibus iniicere et praefigere tan<strong>quam</strong> unicam<br />
et perfectissimam fidei regulam, <strong>quam</strong> nisi quia<br />
sequatur in omnibus indignus sit consortio corporis<br />
Christi. Et quidem, ut difficillimos isti sese semper<br />
praebuerunt <strong>ad</strong> colloquia, ita plerique eorum<br />
non hoc spectare videntur ut amice et pacifice conferatur,<br />
deinde locus concedatur <strong>ab</strong>sque praeiudicio<br />
veritati, sed ut Uli vicisse potius videantur semper,<br />
nos autem <strong>ab</strong>strahamur a claris <strong>ad</strong> obscura, a oertis<br />
<strong>ad</strong> dubia, a disertis <strong>ad</strong> impexa, <strong>ad</strong>eoque a nostra<br />
sententia in ipsorum opinionem. Etenim iàctant<br />
nimis insolenter, suam illam doctrinam solam esse<br />
sinceram, ideoque contra Schuermeros et inferorum<br />
portas triumphaturam.<br />
Quo etiam pertinet quod post tot annos et<br />
tan<strong>tam</strong> veritatis lucem tantaque fide et diligentia<br />
dogmata disoussa nun<strong>quam</strong> rerum suarum vel verbum<br />
mutare aut commodius proferre dignati sunt,<br />
nedum errores aliquot agnosoere atque deponere.<br />
Quibus <strong>ad</strong>iiciunt nolle se nobis vel pilum cedere,<br />
aut tantillum dare. Neque vero aliter se posse<br />
aut velle cum Schuermeris agere. Certe ante annos<br />
viginti conscripserant in synodo Basileae ministri<br />
Helveticarum ecclesiarum confessionem fidei<br />
suae : quae recitata deinde coram omnibus ecclesiis<br />
Helveticis concorditer est agnita atque approbata.<br />
E<strong>ad</strong>em ilia per D. Bucerum et Capitonem, qui et<br />
ipsi eandem approb<strong>ab</strong>ant, D. Luthero et svmmystis<br />
eius in colloquio Witebergensi oblata, damnata quidem<br />
aut reiectanon fuit. Sed postulatum interim ut<br />
approbaremus Augustanam confessionem, quo ex ea<br />
re innotesceret, nos id ex animo sentire quod oonfessione<br />
scripta fueramus professi. ju«u»t\>-€*/.XA«««<br />
Fuit tunc quoque varus comitiis et colloquiis di<br />
et quidem maximis sumptibus atque l<strong>ab</strong>oribus quaesita<br />
concordia, D. Bmero subinde pollicente certum<br />
firmumque consensum: sed dum ecclesiae Helveti- { •<br />
cae neque vellent neque possent confessioni Augustanae<br />
subscribere, totum illud et tanto tempore<br />
maxima cum spe versatum negotium, non in oine-<br />
47
Change language