epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE

701 1557 NOVEMB. 702
Eximio Christo servo D. Ioh. Oalvino Genevensis
ecclesiae vere fido pastori.
Gehevae.
S. et pacem a Domino.
Mi pater, ne yerbulum quidem faoiam excusandi
mei causa. Tantum rogo ut plenius rem intelligas.
Tuum illud scriptum ') erat veluti in très
partes distinctum. Nam primo loco monebantur
legati de suo officio, ubi ad aulam perrenissent.
Deinde ea afferebas quibus perinoveretur rex ad
concedendam petitionem: postremo loco adscripseras
petitionis capita. Nos neque in prima neque
in ultima parte vel unum apioem mutavimus, ac
praesertim in ipsa petitione quam ad yerbum descripsimus.
Tantum in iis quae regi videbantur
exponenda ut ad petitionem pateret adrtus, hactenusmutatum
est aUquid, ut, quum non meminisses
postremae istius calamitatis (neque enim adhuc ea
inoiderat quum fratres ad te soriberent, et tu ista
ex illorum voluntate annotares) nos omnia ad praesentem
statum et regni et Parisiensis ecclesiae referremus,
et bac hypothesi uteremur ad eas omnes
indignitates explicandas quae tu perscripseras. Et
tarnen hic quoque tuis vestigiis, sicuti par est, prorsus
institimus, eo uno excepto, quod quae de unius
Dei invocatione expresseras maluimus in genere
tantum attingere, veriti nimirum ne Rex, ut prorsus
est imperitus et recens etiam irritatus, mox ad
eius rei mentionem resiliret. Quod tarnen non essemus
veriti, si haec legatio rebus integris, quemadmodum
sperebas futurum quam ilia scriberes, esset
a nobis suscepta. Haec ita esse, ut dico, tu
ipse, si libuerit et si yacabit, ex utriusque scripti
collatione cognosces. Nam quod Gomitis Mompelgardensis
seoretarius nonnulla in compendium contraxit,
nihil est, quum intégra latine scripta et
apud Lantgravium et apud Palatinwm reliquerimus,
qui conficiendae, quam vooant, instructionis onus
in se recepit. Deinde hoc ipsum ubique diserte inculcavimus,
non tantum nos laborare de captivorum
liberatione, sed multo magis ut rex aliquid libertatis
ac quietis ecclesiis concédât, etiam cum causae
cognitione, si hoc possit ab eo impetrari. Quum
igitur nihil neque in consilii scopo neque in ipsis
petitionis capitibus sit mutatum (quamquam non
possumus statuere quid ipsis principibus magis placuerit)
rogo te ut statuas num sit ex usu fratrum,
eo tempore te obmutescere quo nihil non a te exspectant
plus sit Ulis profuturum quod soribere iam, ut audio,
eras aggressus, quam omnes omnium exhortationes.
Et sane etiam si quid a nobis per incogitantiam
peccatum est, indignum fuerit nostram culpam in
illos redundare. Sed tu hic quoque statues, procul
dubio, quod maxime censebis expedire.
De rebus nostris. Exspectamus legates brevi
venturos ut nostri Viräi causam componant. Hic
vero non dubito quin plus satis detur ocoasionis ad
ea fortiter tentanda, quae iam confeota esse oportuit.
Nostra 2 ) yidetur multo plus esse animi quam
putes. Ideo monueram ut tantum confirmares. Ego
quidem si nihil aliud possim, suadere et hortari
non desistam.
Gratissimum fuit quod de Palatini Uteris scripsisti.
3 ) Nostras *) miramur tarn diu oessare, neque
de Germanis quidquam audimus. 5 ) Tigurum et
Bernam soripsi. 6 ) Quidquid de fratribus istic acoipitis,
rogo non ut nobis tu ipse scribas, sed per
Normandium aut Budaewn nostrum, aut denique
per quemvis alium signifiées.
De Galam nostri filio vanum est quod ilia loquacula
apud vos sparsit. Prevotium satis nosti.
Bendonus, 7 ) quo praeoeptore utitur puer in secunda
classe, si qua in re, certe in nimia lenitate peccat.
Domi comperi ilium semel atque iterum vapulasse,
sed intra modum, idque ut mihi affirmavit Praevotius
non sine magno fructu. Nam quum antea esset
quodammodo petulans, et ad mentiendum valde
pronus, levi castigatione multum profecit. Ego vero
perinde ilium curare constitui ac si meus esset.
Hoc enim paternae benevolentiae ac pietati debeo.
Gaeterum tua ilia brevis quidem sed amoris
plena cohortatio mihi non tantum iucunda, sed
etiam utilis fuit, unde coniicio quid apud nostros
illos fratres sis effecturus, si in illis confirmandis
omnes illos tuos nervös contenderis. Si me velint
nostri secum implicare, quod tarnen puto non esse
facturas, longe aliud consilium oapiam, quam is oui
tantum fuit certaminis, de quo ad me soripsisti, in
quo nihil habeo praeter unum scopum, quod possim
probare. Nam optimam causam tuetur pessime,
neque ullis consiliis régi se patitur. Utar interim
mea libertate, et quidem liberius, ut spero, quam
antea, quandoquidem maledicit Dominus non tantum
male agentibus, sed etiam vel tacite oonsentientibus.
8 )
2) Vireto.
Laborem ego quidem minime defugio, qui sum 3) Tales Calvini literae non exstant. Scripsisse videtur
etiam, Dei gratia, paratuB vel mea praesentia, si de Ottonis Renrici epistola ad Begem. •
ita opus sit, illos adiuvare: sed non dubito quin
4) legato» Helvetiorum.
5) quia sea. nuMi fuerunt missi.
. 6) Non invenimus. ,
7) Hie et Prevotius schidae Lausannensis praeceptores.
2761.1) Instruetiones datae legatis Helvetiorum. Cf. N. 2754. 8) Totum hunc obscunorem locum Baumius I. 349 sic