epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE

607 EPISTOLAE 2702—2705 608
me vocat partim firmum, quum domestica me angant.
Christus Claudio fratri sit propitius, nam is
mire domum perdidit, nescio an magis perdat. Vale
bene cum collegia omnibus et tarn sancto coetu.
Cupio syndicos cum senatu salvos. Collega te salutat.
Igno8oe quum relegere non licuerit. Neocomi
8. Septembris 1557.
2703.
Tuu8 Farellus.
LISMANINUS BULLINGERO.
Fratrum Bohemicorum confessionem Turicensium
censurae submittii.
(Ex autographo Arch. Turio. Flat. VI. Vol. J13, olim Epp.
Tom/Tn. P. I. p. 2305. — Simler. Vol. 90.)
Doctrina et pietate praestantissimo D. Heinrycho
Bullingero Tigurinae ecclesiae pastori fidelissimo
Domino et fratri observandissimo.
Tiguri.
— Valdensium Apologia *) quam tibi nunc mitto
opus habet commendatione vestrae ecclesiae aut
censura, quare omnium hie piorum nomine te et
omnes tuos symmystas rogo ut serio hie nobis adsitis,
quo tolli possint remorae quas Satan iniicit
ne pulcherrimum hoc aedificium assurgat. Dedi
Stanislao 2 ) memoriae causa descriptos locos qui
examine indigent. Qui confessioni Augustanae sunt
addicti abhorrent doctrinam Valdensium. Et a D.
a Laseo sententia quoque dissentiunt. D. a Lasco
rursum Valdenses per omnia non probat nee cum
confessioni Augustanae addictis sibi oonvenit, ut ex
eius libello, oui titulus est: Purgatio Ministrorum
etc. 8 ) apparet. Valdenses vero ne tantillum a con-
2703.1) Quos hie Waldenses dicit alias fratres Moravienses
appeUantur, quos et Lutheran» et Calvinistae, maxime Laseus,
ad suas partes trahere studebant. Cf. N. 2633. 2640 et infra
N. 2745. Salig II. 619 ss. Vergerii Epp. ed. Kausler et
Schott, passim, maxime ineunte a. 1558 scriptae. Gindély,
Gesch. d. böhm. Br. L 403 ss. Titulus libri in textu laudati est:
Apologia verae dootrinae eornm qui vulgo appeUantur Waldenses
vel Pieardi. Transi, e Bohemico. Witeb. 1538. 4.
2) Stanislaus comes de Ostrorog Lismanini amicus.
3) Pnrgatio ministrornm in ecclesiis peregrinorum Francofurti.
Basil. Oporin. 1556. 8. (et in Frankf. Bel. Hndl.
II. Beil. 167). Gindély I. I. : Hatte Hr. v. Laski bei seiner
fessione sua 4 ) et apologia discedent, nisi iudicium
primorum in eoclesia Dei virorum, idque ex verbo
Dei, accesserit. lis adiuncti sunt primarii ex proceribus
et nobilitate viri complures, 5 ) qui ita ex
eorum praescripto et sentiunt et vivunt, ut malint
exsulare, quam aliorum uti ministerio. Mihi hoc
remedium praesentaneuin videtùr, ut quam primum
exhiberi possit istarum ecclesiarum iudicium. Ad
hoc mitto aliquot exemplaria Apologiae et duo in
quibus est quoque confessio.
Ex Tomice 6 ) 8. Sept. 1557.
Franc. Lismaninus tuus.
3704.
CALVmUS VHtETO ET BEZAE.
lui quidem de Zerkinte, gui conquestus fuerat de
minus amino iudicio Calvmi, ipsum Gribaldi patronum
dicente: huic vero de libetto guodam quern Castdlionis
esse suspicatur.
Rückkunft sich nicht bes. mit den Brüdern befreundet, so war
dies um so weniger in der nächsten Zeit der Fall. Er nahm
ihre Confession zur Hand und verzeichnete seine Einwände
gegen die einzelnen Artikel. Ob er sie drucken liess ist nicht
bekannt; doch sorgte er für ihre Verbreitung und trug dadurch
einerseits zur Entfernung der Kalviner von den Brüdern
bei, andrerseits stachelte er das Misstranen der letztern
in nicht zu überwindendem Masse auf. Ja, er und Lismanin
schrieben jetzt nach der Schweiz, schickten dahin die Oon-
' fession der. Brüder zur Begutachtung und forderten die Ausstellung
ihrer Fehler, um der Unität in der öfftl. Meinung
Abbruch zu thun.
4) Confessio fidei ac religionis Baronum ao nobilium
regnitßohemiae Ser. Bomanorum Eegi Viennae sub a. 1535
oblata. Cum praef. M. Lutheri Witeb. 4. — Confessio ....
a nobilib'us ez communitate fratrum Bohemicorum Begi Ferdinando
13. Nov. 1535 oblata. Recognita et conversa in 1.
lat. nova interpr. a. 1573. Basil. 1575. 8. et saepius. (Niemeyer,
OoU. Confess, eccl. ref. L. 1840, p. 771 cf. praef.
p. 86.) 5) Inter alios lacobus Comes de Ostrorog cum uxore
Barbara Stadnieia, aliisque membris eiusdem familiae nobüissimae.
(Salig TL. 584 ss.)
6) Castellanus Tomichius postr. Id. Sept. 1557 ad Matthiam
Ceerwenkam, qui fratrum Bohemicorum fere caput erat,
haec scripsit: Quinta die Augusti quum domum redii reperi
D. Lismaninum, qui acoedente vo Imitate regia apud me manere
constatait, ootavaqne die eiusdem menais pro uxore in
Tigurim misit, misitque ad illas ecolesias exemplaria confessionis
nostrae aliquot. Etsi D. Stan, ab Ostrorog obtulerat
illi apud se mansionem, verum Ole non alibi anhhum quam
apud me manendi deolaravit: aoquievi voluntati eins. (Gindély
p. 520.)