epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE

epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE

archive.ouverte.unige.ch
from archive.ouverte.unige.ch More from this publisher
17.11.2012 Views

575 EPISTOLAE 2687—2689 576 S. Aocepi tuas, BiUlingere compater in Domino .carissime, quibus a me petis quid ' de confessione D. Farélli vaBesae hac aestate Q-eppingae de coena Domini scripta et Principi Wirtemp. oblata sentiam. Quum earn hue D. Haîlero compatri meo misisses, non satis persuadebar tale quid a duobus istis fratribus in Domino carissimis esse factum. Iam vero quoniam earn Calvmus noster ab ipso Beza acoeptàm Petro Martyri misit contristor admodum ao vehementer miror quaenam fuerit ipsis nécessitas sine symmystarum praecipuorum saltern conscientia talem componere. confessionem, illique tituli vice praemittere quod ad huno modum in ecclesiis Helveticis et Sabaudicis doceatur. Sunt hi duo fratres digni quos merito habeamus in pretio, quum pietatis ; et eruditionis nomine tum quod senior ille ac veteranus Christi miles fideliter ac dextre causae yeritatis propagandae multos iam annos haud absque fructu seryivit. Quare me factum illorum hoc amplius turbat quo Tel nobis Tel sibi ipsis negotium pepererunt, si processurum sit colloquium, quo magis utrumque in Domino amanter compleotor. Gaeterum quae de substantia Christi, carne videlicet ac sanguine eius ac illius praesentia in coena, seribunt, meo iudicio magis disptitationis quae-per ilia inter nos excitari poterit, quam conciliationis cum Lutheranis fratribus ineundae maiteriam habent. Quare eiusmodi loquutiones non .probo. Quemadmodum necillud quod modum praesentiae huius soli deo cognitum esse et tarnen a nobis credi dicunt. — -»- Bernae xx. Augusti 1^57. . 2688. W. Musculus thus in Domino totus. MICRONIUS BULLINGERO. • Prodwt confessio ecdesiarum Samnicarwm de re emharisiica m qua^ecclesia Nordensiß cakmniis impetikw. Contra has apologiatn scripsit. (Ex FQsalini Centnria N. 87, p. 407.) Non te arbitror latere hac aestate in lucem prodiisse confessionem ecclesiarum Saxonicarum de re eucharistica, >) cui multae et variae subinsertae \2088.iy Vide Prolegg. nostra Opp. Vol IX. p. œxi. 2689.1) Vide Saum I. 284. sunt literae, inter quas variae sub oaloem fere adversus nos Nordanos sunt. Consilium igitur fratrum omnium fuit, ut publice nos ab eiusmodi calumniis purgaremus. Tota igitur hac aestate, dum otium- fuit, in conscribenda apologia laboravi, cui tractatum de eucharistica re, in quo adversariorum argumenta ordine pro mea tenuitate dilui, adieoi. Yerum iam multi eius dissuadent editionem, ne pacem, quae in superiori conciliolo Frahcdfordiano coepta videtur, nostro scripto perturbare aut impedire videamur. Ita hic suspensus haereo, quid consulto opus sit, ederene an premere responsionem nostram debeamus. ' Ecclesiae porro nostrae loco iam sunt bono et tranquillo, quemadmodum et vestram esse speramus beneficio Dei, qui vos omnes Bospitet ad nominis sui gloriam. vale. Raptim Nordae 1557 Augusti 23. Tuae humânitati addictissimus Martinus Micronius. 2689. BEZA BULLINGERO ET VERMILIO. Confessionem suatn et FaréUi de coena Duci Wirtemlergensi traditam. vindicat, excusat, explkat, maxime allatis excerptis ex suis AnnotaMonibus in N. T. (Ex autographo Arch. Tnrio. Sorin. C. Epp. Torn. IY. nunc Plut. VI. Vol. 117«, Fol. 471. Simler Vol. 90. Edidit Baum. 1.471.) Eximiis Christi servis patribus mihi in Domino plurimum observandis D. Henrico Bullingero et D. Petro Martyr». Tiguri. Salutem et pacem a Domino. Morbus 1 ) partim ex moerore, partim ex illa contagione, quae singulos paene homines in his regionibus hoc mense invasit, contractus ita me afflixit ut in huno usque • diem' fuerim coactus responsum differre ad eas literas quas a vöbis postremas accepi et nunc qubque contra consuetüdmem,meam communes vobis literas scribam, minime id quidem quasi Tel mihi per se molestum sit ad vos sigillatim soribere, vel si qua etiam hic esset molestia, non earn fuerim perlibenter subiturus, sed partim quod non-

577 1557 AUGUST. 578 dum sim ita confinnatus ut diuturnae soriptionis laborem poBsim sustinere, partim quod mihi persuaserim, vos non iniquo animo passuros, ut dum valetudini meae servio, binis quidem sed unius et euisdem argumenti literis unico responso satisfaciam. Id ego vero conabor, quam paucissimis verbis fieri poterit, praestare; Sic igitur de me habete, patres mihi in Domino observandissimi. Quicunqae de me rumor sit sparsus ab iis qui meam illam et D. Farelli confessionem sinistre sunt interprétai, nunquam tarnen mihi persuadere potui, vos de mea fide dubitare. Si tarnen ita est, spero fore ut ista vobis satisfaoiant, quae ex nostris in N. T. annotationibus nuper edjtis exseribere non piguit ut vobis adeundi ipsius exemplaris laborem eximam. Matth. c. 26. v. 26. Est, lorC, metonymice, ita tarnen ut sciamus una cum signo a credentibus vere percipi spiritual! modo id quod externo symbolo repraesentatur, totum seil. Christum cum suis donis. Neque tarnen vel transsubstantiatio, vel localis quam vocant coniunetio vel transfusio aut commistio cogitanda sed signi et rei coniunetio symbolica et sacramentalis : quum illa neque consistere possint cum veritate humanitatis Christi neque ad salutem sint necessaria. Neque enim ut Christi participes fiamus, oum oportet e coelo deducere, sed potius Spiritus saneti virtute et fide in coelum ascendere et illic eum complecti, ut cum eo consideamus in coelestibus. In summa, vere nos coniungi et unum fieri cum toto Christo Deo et homine necesse est ut salvi simus : quod non alio quam spirituali modo fit, per fidem, quae quidem fides in nobis creatur et confirmatur per spiritum sanctum idque praedicatione verbi Dei, et adiunetis praedicationi symbolis quibus omnes nostrisensus excitantur et percelluntur, ut vere mittamur in Christi ipsius possessionem. 2 ) Ibidem vers. 28 in haec verba: „hoc est sanguis meus."' Vulgata et Erasmus: hic est sanguis meus, referentes seil, pronomen tovxo ad aîfia, id est, sanguinem. Atqui constat ex Luc. 22. v. 20 referendum esse ad «or^qtov, id est, poculum metonymice tarnen ita at continens pro contento aeeipiatur, vulgata et trita omnibus Unguis consuetudine loquendi. Clamabunt autem (sat scio) nonnulli, saorilegam esse meam audaciam. Sed clament atque etiam crêpent, si übet : ita loquitur Lucas ut ambigi non possit, quin Christus poculum indicarit, quum haec diceret, ut velint nolint cogantur tropum agnoscere in pronomine demonstrativo. Item Luc. 22. v. 20 in haec verba: „hocpoculum." Duplex est hoc loco metonymia, quam agnoscere coguntur etiam ii qui in hac formula non 2) fol. 39 v. Calvini opera. Vol. XVI. desinunt to jfipw urgere ut quod semel tuendum susoeperunt modis omnibus defendant. Primum enim ponitur continens (ut • grammatici loquuntur) pro contento, poculum videlicet pro vino, quod in poculo oontinetur. Deinde vinum dioitur esse ipsum foedus, quum sit duntaxat foederis", aut eius potius quo foedus sancitur, nimirum »sanguinis Domini, symbolum ac tessera: vera illa quidem ac minime inanis, sed tarnen ab eo distinguenda quod ipsa res repraesentat. Non est igitur quod e coelo Christum eliciamus, vel Christi corpus immehsum et invisibile comminisoamur, ut propriam significationem verbi Est conservemus. Est autem haec metonymia non modo in s. literis frequens, ut est ab eruditissimis hominibus toties inoulcatum, sed etiam ab ipso Homero usurpata. Sic enim ille ubi mentionem foederis inter Graecos et Troianos multis caeremoniis sanciti libro Hiados y s ) •' ' KÇQVXIÇ ô' à va attxv &tmv tpéqov oQxta moid, "Aovê ôvm xaX olvov ivyoova. etc. In quibus versiculis nemo non videt (liceat enim nobis profana cum sacris hactenus componere) agnis et vino, quae foederis duntaxat symbola erant, tribui ipsam foederis appellationem : simili prorsus dicendi genere, quo hie usus Lucas poculum vocavit Novum Testamentum. 4 ) Item Actor, cap. I. v. 11 in haec verba: „ita veniet." In tribus vetustis codicibus scriptum erat OVTOÇ per epanalepsin, quae quidem lectio magnam habet emphasin et omnem cavillandi occasionem iis praecidit, qui, ut sui illius Iovis Blicii corporalem praesentiam adversus apertum hoc angelorum testimonium tueantur, haerent in ista particula ovrcoç. Quotidie enim, aiunt, imo vero singulis momentis descendit, .sed aliter quam ascendit, invisibiliter seil, xal àntQWQâjiraç. Bgregium certe cavillum! At nos potius fide in coelum ascendamus, ut Christum illic re vera amplectamur, quam ut ilium e coelo ante summum ilium diem deduoamus et in terrestribus elementis haereamus. 6 ) Item Actor. III. v. 21 in haec verba: „coelo capi," id est contineri. Nam, ut alibi diximus, apud Hebraeos unp verbo posito saepe inteUigitur consequens, ut quum iÇel&tïv pro Venire ponitur, et similia multa quae nos suis locis annotavimus. Quod autem passivum dicendi genus potius, quamactivum usurpaverimus, factum est a nobis ut amphiboliaomnis vitaretur. Nam operae pretium est in ecclesia Dei exstare perspicuum hoc testimonium adversus istos qui pro eo, quod fide ascendendum est nobis in coelos. 3) v. 245 seq. — Apud Baumium legitur; Hiados V. et Berne error immerito tribuitur. 4) fol. 102 v. 5) fol. 135 v. 37

577 1557 AUGUST. 578<br />

dum sim ita confinnatus ut diuturnae soriptionis<br />

l<strong>ab</strong>orem poBsim sustinere, partim quod mihi persuaserim,<br />

vos non iniquo animo passuros, ut dum<br />

valetudini meae servio, binis quidem sed unius et<br />

euisdem argumenti literis unico responso satisfaciam.<br />

Id ego vero con<strong>ab</strong>or, <strong>quam</strong> paucissimis<br />

verbis fieri poterit, praestare; Sic igitur de me<br />

h<strong>ab</strong>ete, patres mihi in Domino observandissimi.<br />

Quicunqae de me rumor sit sparsus <strong>ab</strong> iis qui meam<br />

illam et D. Farelli confessionem sinistre sunt interprétai,<br />

nun<strong>quam</strong> tarnen mihi persu<strong>ad</strong>ere potui, vos<br />

de mea fide dubitare. Si tarnen ita est, spero fore<br />

ut ista vobis satisfaoiant, quae ex nostris in N. T.<br />

annotationibus nuper edjtis exseribere non piguit<br />

ut vobis <strong>ad</strong>eundi ipsius exemplaris l<strong>ab</strong>orem eximam.<br />

Matth. c. 26. v. 26. Est, lorC, metonymice,<br />

ita tarnen ut sciamus una cum signo a credentibus<br />

vere percipi spiritual! modo id quod externo symbolo<br />

repraesentatur, totum seil. Christum cum suis<br />

donis. Neque tarnen vel transsubstantiatio, vel lo<strong>cal</strong>is<br />

<strong>quam</strong> vocant coniunetio vel transfusio aut commistio<br />

cogitanda sed signi et rei coniunetio symbolica<br />

et sacramentalis : quum illa neque consistere<br />

possint cum veritate humanitatis Christi neque <strong>ad</strong><br />

salutem sint necessaria. Neque enim ut Christi<br />

participes fiamus, oum oportet e coelo deducere, sed<br />

potius Spiritus saneti virtute et fide in coelum<br />

ascendere et illic <strong>eum</strong> complecti, ut cum eo consideamus<br />

in coelestibus. In summa, vere nos coniungi<br />

et unum fieri cum toto Christo Deo et homine<br />

necesse est ut salvi simus : quod non alio <strong>quam</strong><br />

spirituali modo fit, per fidem, quae quidem fides in<br />

nobis creatur et confirmatur per spiritum sanctum<br />

idque praedicatione verbi Dei, et <strong>ad</strong>iunetis praedicationi<br />

symbolis quibus omnes nostrisensus excitantur<br />

et percelluntur, ut vere mit<strong>tam</strong>ur in Christi<br />

ipsius possessionem. 2 )<br />

Ibidem vers. 28 in haec verba: „hoc est sanguis<br />

meus."' Vulgata et Erasmus: hic est sanguis meus,<br />

referentes seil, pronomen tovxo <strong>ad</strong> aîfia, id est, sanguinem.<br />

Atqui constat ex Luc. 22. v. 20 referendum<br />

esse <strong>ad</strong> «or^qtov, id est, poculum metonymice<br />

tarnen ita at continens pro contento aeeipiatur, vulgata<br />

et trita omnibus Unguis consuetudine loquendi.<br />

Clam<strong>ab</strong>unt autem (sat scio) nonnulli, saorilegam<br />

esse meam audaciam. Sed clament atque etiam<br />

crêpent, si übet : ita loquitur Lucas ut ambigi non<br />

possit, quin Christus poculum indicarit, quum haec<br />

diceret, ut velint nolint cogantur tropum agnoscere<br />

in pronomine demonstrativo.<br />

Item Luc. 22. v. 20 in haec verba: „hocpoculum."<br />

Duplex est hoc loco metonymia, <strong>quam</strong> agnoscere<br />

coguntur etiam ii qui in hac formula non<br />

2) fol. 39 v.<br />

Calvini opera. Vol. XVI.<br />

desinunt to jfipw urgere ut quod semel tuendum<br />

susoeperunt modis omnibus defendant. Primum<br />

enim ponitur continens (ut • grammatici loquuntur)<br />

pro contento, poculum videlicet pro <strong>vino</strong>, quod in<br />

poculo oontinetur. Deinde vinum dioitur esse ipsum<br />

foedus, quum sit duntaxat foederis", aut eius potius<br />

quo foedus sancitur, nimirum »sanguinis Domini,<br />

symbolum ac tessera: vera illa quidem ac minime<br />

inanis, sed tarnen <strong>ab</strong> eo distinguenda quod ipsa res<br />

repraesentat. Non est igitur quod e coelo Christum<br />

eliciamus, vel Christi corpus immehsum et invisibile<br />

comminisoamur, ut propriam significationem verbi<br />

Est conservemus. Est autem haec metonymia non<br />

modo in s. literis frequens, ut est <strong>ab</strong> eruditissimis<br />

hominibus toties inoulcatum, sed etiam <strong>ab</strong> ipso Homero<br />

usurpata. Sic enim ille ubi mentionem foederis<br />

inter Graecos et Troianos multis caeremoniis sanciti<br />

libro Hi<strong>ad</strong>os y s ) •' '<br />

KÇQVXIÇ ô' à va attxv &tmv tpéqov oQxta moid,<br />

"Aovê ôvm xaX olvov ivyoova. etc.<br />

In quibus versiculis nemo non videt (liceat enim<br />

nobis profana cum sacris hactenus componere) agnis<br />

et <strong>vino</strong>, quae foederis duntaxat symbola erant,<br />

tribui ipsam foederis appellationem : simili prorsus<br />

dicendi genere, quo hie usus Lucas poculum vocavit<br />

Novum Tes<strong>tam</strong>entum. 4 )<br />

Item Actor, cap. I. v. 11 in haec verba: „ita<br />

veniet." In tribus vetustis codicibus scriptum erat<br />

OVTOÇ per epanalepsin, quae quidem lectio magnam<br />

h<strong>ab</strong>et emphasin et omnem cavillandi occasionem iis<br />

praecidit, qui, ut sui illius Iovis Blicii corporalem<br />

praesentiam <strong>ad</strong>versus apertum hoc angelorum testimonium<br />

tueantur, haerent in ista particula ovrcoç.<br />

Quotidie enim, aiunt, imo vero singulis momentis<br />

descendit, .sed aliter <strong>quam</strong> ascendit, invisibiliter<br />

seil, xal àntQWQâjiraç. Bgregium certe cavillum!<br />

At nos potius fide in coelum ascendamus, ut Christum<br />

illic re vera amplec<strong>tam</strong>ur, <strong>quam</strong> ut ilium e coelo<br />

ante summum ilium diem deduoamus et in terrestribus<br />

elementis haereamus. 6 )<br />

Item Actor. III. v. 21 in haec verba: „coelo<br />

capi," id est contineri. Nam, ut alibi diximus, apud<br />

Hebraeos unp verbo posito saepe inteUigitur consequens,<br />

ut quum iÇel&tïv pro Venire ponitur, et<br />

similia multa quae nos suis locis annotavimus. Quod<br />

autem passivum dicendi genus potius, <strong>quam</strong>activum<br />

usurpaverimus, factum est a nobis ut amphiboliaomnis<br />

vitaretur. Nam operae pretium est in ecclesia Dei<br />

exstare perspicuum hoc testimonium <strong>ad</strong>versus istos<br />

qui pro eo, quod fide ascendendum est nobis in coelos.<br />

3) v. 245 seq. — Apud Baumium legitur; Hi<strong>ad</strong>os V.<br />

et Berne error immerito tribuitur.<br />

4) fol. 102 v.<br />

5) fol. 135 v.<br />

37

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!