epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
557 1557 AUGUST. 558<br />
difficile erat. Nunc collecta nova fiducia, quia te<br />
hoc menée Wormaciae fore confido, 3 ) quo literae<br />
meae et tutius et maturius <strong>ad</strong> te pervenient, occasionem<br />
hanc praetermittere nolui. Tantum cuperem<br />
mihi laetius offerri argumentum. Et tarnen si partem<br />
veteris erga me amoris rétines, hoc quidquid<br />
est molestiae facile vor<strong>ab</strong>is, quod curas et dolores<br />
meos familiariter in sinum tuum exonero. Vicinos<br />
tuos 4 ) tan ta in me intempérie bacohari, non dubito quin<br />
pro modestia tua et humanitate valde tibi displiceat :<br />
imo quum non hominem unum sed pios omnes, nec<br />
priva<strong>tam</strong> unius dootrinam sed communem fidem oppugnent,<br />
tibi causae societas non vulgarem moerorem<br />
afferre debet. Caeterum, quando semel in hanc<br />
arenam protracto liberum non est pedem inde cito<br />
retrahere, truculentas vero bestias humano more<br />
tractare <strong>ab</strong>surdum fuisset, d<strong>ab</strong>is vehementiae meae<br />
yeniam quae in tanta indignitate a me cohiberi non<br />
potuit. 5 ) Si quid te privatim offendet, non longa<br />
excusatione opus fore arbitror. Quia subinde fallendis<br />
imperitis fucum ex tuo nomine videbam facere<br />
<strong>ad</strong>versarios, ne viderer in re <strong>tam</strong> clara tergiversari<br />
(quod minime ingenuum erat) fidem tuo testimonio<br />
saepius déferre non dubitavi. 6 ) Hac in re culpam,<br />
de qua me purgare operae pretium sit, <strong>ad</strong>eo non<br />
agnosco, ut iure optimo conqueri de tua cunctatione<br />
liceat: etsi a turbulentis cer<strong>tam</strong>inibus <strong>ab</strong>horres, scis<br />
tarnen quid suo exemplo Paulus omnibus Christi<br />
servis praescribat. Oerte maior tibi, <strong>quam</strong> in eo<br />
spectata fuit, moderationis laus non est appetenda.<br />
Quum ergo ille summa lenitate praeditus per seditiones<br />
intrépide transient, nec e<strong>ad</strong>em nobis molesta<br />
sit hodie conditio. Ac tibi omnino iam videndum<br />
est quidem mature, ne tibi apud posteros dedecori<br />
sit nimia taciturnitas. Quod si, dum suis telis undique<br />
te confodiant hippocentauri isti, exspectas,<br />
timendum rursus ne parum opportuna censeatur<br />
confessio <strong>quam</strong> tanta nécessitas extorserit. Quid si<br />
mors occupet? Nonne ut tibi decedat omnis autoritas<br />
fidesque <strong>ab</strong>rogetur, serviliter timidum fuisse<br />
clam<strong>ab</strong>unt? <strong>quam</strong> inf&miam ut <strong>ab</strong>s te extergere<br />
festines, non es pluribus verbis monendus. Si pacificandi<br />
ratio quaeritur, una spes erat in colloquio, 7 )<br />
3) d. 15. Aug. Wïttembergaprofectus, d. 28. Wormaciam<br />
venu quo et t<strong>ab</strong>ellarius se conferebat.<br />
4) Lutheranos Saxones.<br />
5) Videtur ei una cum hac epistola Ultimam <strong>ad</strong>moniiionem<br />
iam magna eue parie typis emscrip<strong>tam</strong> veî misisse, vel<br />
certe commendare voluisse postea mittendam.<br />
6) Vide etc. gr. Opp^ IX. 148. 154 etc.<br />
7) Rêvera Palatinus et Wirtembergensis Wormaciae<br />
inter theologos coneordiam procurare studebant, exclusis tarnen<br />
Cdlvinistis. Conciliationi fundamentum posuerunt Augustanam<br />
cum Apologia, damnatis sectis, non vero sacramentariis, et<br />
ritibus externis inter <strong>ad</strong>iaphora relegatis. Melanchthon vero<br />
probe sciebat quid a Flacianis eœspectandum esset. {Schmidt,<br />
Mel. 603 seqq.)<br />
quod te quidem expetere non dubito: tantum cuperem<br />
animosius fiagitari. Nam quum videas principes<br />
non modo cessare, sed etiam alio a suis doctoribus<br />
retrahi, colligis haud dübie clausos esse acutus<br />
omnes, nisi aliis instar fraeni, aliis vice stimuli sit<br />
tua autoritas- Nuper audivi; quod minime speraveram,<br />
Ducem Wirtebergensem sponte iam hue propensum<br />
esse: imo si ea fuisset quae esse debebat humanitas,<br />
oblata erat <strong>quam</strong> semper optavimus occasio:<br />
sed quia multorum animis insidet prava süspicio,<br />
magis alienatos esse a nobis animos prineipum<br />
<strong>quam</strong> ut placide audiamur, congressus omnes formidant.<br />
8 ) Adduht etiam illud, non nisi praefractos<br />
homines te uno excepto venturos, qui imperiose<br />
praescribant ne a suis placitis discedatur. Neque<br />
tarnen eorum qui sic loquuntur tanta est morositas,<br />
quin libenter venturi sint si vocentur: hoc nunc in<br />
te onus recumbere exïstima, ut tua oratione persuasi<br />
principes nostros <strong>ad</strong> colloquium invitent : vel Argentorati,<br />
vel Tubingae, vel Heidelbergae, vel etiam<br />
Francfurti oommodus esset locus: tantum si hoc<br />
impetres, ut <strong>ad</strong> placidam diseeptationem utraque<br />
pars descendere parata sit, meliorem fore spero exitum,<br />
<strong>quam</strong> divinent multi suspiciosi homines. Quod<br />
si te hoc negotio infecto iterum in Saxoniam recipis,<br />
vereor ne sero te poeniteat, exitialibus istis* turbis<br />
non allatum fuisse tua opera remedium. Ac<br />
nunc memineris non <strong>tam</strong> votis hie tibi esse agendum<br />
<strong>quam</strong> strenua sollicitudine, ut <strong>ad</strong> satagendum<br />
paulo ferventius <strong>quam</strong> mores tui ferant intentus sis.<br />
Iam vero si non <strong>tam</strong> flexibiles erunt principes, non<br />
tarnen negligendum erit, quod anno superiore amicis<br />
quibusdam scripsisti, te operam daturum, ut cum<br />
piis, integris et moderatis hominibus ipse convenires. "<br />
Ex eorum numéro si me unum esse censes, quaecunque<br />
aliunde urgeat nécessitas, hoc tarnen in<br />
praecipuis votis est mihi, ante<strong>quam</strong> Dominus in<br />
regnum suum coeleste nos colligat, quo alacrius <strong>ad</strong><br />
mortem properem, iucundissimo tuo conspectu semel<br />
<strong>ad</strong>huc in terra frui, et mala quibus mederi non possumus,<br />
apud te deplorando aliquid levationis sentire.<br />
Vale, praestantissime vir et mihi ex animo semper<br />
observande." Dominus te semper suo spiritu gubernet,<br />
praesidio tueatur et <strong>ad</strong> hanc actionem te sancta<br />
prudentia invictaque fortitudine instruat, tuosque<br />
pios conatus benedicat. 3. Nonas Augusti. 1557. 9 )<br />
8) Buttingerum aliosque innuit.<br />
9) Melanchthon <strong>ad</strong> Calvinum scripsit postridie Non.<br />
Oct. sed de hac ep. ne yov quidem. An non acceperat? An<br />
rem de qua interpelïatus fuerat tractare recus<strong>ab</strong>atP An dénique<br />
coram cum Fareïïo Beea vel Budaeo argumentum illud<br />
attigissë satis hdbuit? Etiam <strong>ad</strong> Bullingerum nihil <strong>ad</strong> rem.<br />
(Corp. lie f. IX. 283. 296. 327. 379.)
Change language