epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
509 1557 IUN. 510<br />
sus sum) cum illis hominibus nullam promitto. Expertus<br />
enim sum Augustae et alibi quales erga nos<br />
gérant animos. Itaque mihi nimium faciles videntur<br />
duo hi nostri 5 ) qui ex eo quod semel humaniter<br />
excepti fuere colligunt uniTerBalem obtineri posse<br />
concordiam. Et metuo ne qua fiat ut hac concordandi<br />
ratione denuo <strong>ab</strong>ducamur a simplicitate veritatis,<br />
sicut prius quoque factum est. Scio enim<br />
multos ex nostris plurimum <strong>ad</strong> hanc aspirare concordiam:<br />
sed metuo ne eo nomine, ut hac ratione<br />
obtineant formulas quas vellent ipsi loquendi. Nun<strong>quam</strong><br />
enim concordia fiet, nisi formulae concedantur<br />
periculosissimae, quibus quum alio atque alio<br />
sensu usuri simus, veterem h<strong>ab</strong>ebimus contentionem.<br />
Vestra hac in parte ecclesia tutior erit, quae prius<br />
per Domini gratiam nihil huius dissidii sensit. Sed<br />
mihi haec, dum nostras considero ecclesias, hasce<br />
pariunt cogitationes. Et sunt de senatorio etiam<br />
numéro hic non insulsi homines qui hoc et suspiv<br />
centur et metuant, praesertim si Galli huius concordiae<br />
autores fuerint, qui priori etiam plus nimio<br />
intricati exstiterunt. Ad haec ipsamet Basiliensis<br />
confessio, de qua opinor te scribere, h<strong>ab</strong>et voc<strong>ab</strong>ula<br />
quaedam a Bucero et Capitone obtrusa, quae postea<br />
déclarari necesse fuit, ne quis illis <strong>ab</strong>uteretur aut in<br />
alium sensum, <strong>quam</strong> a nostris concessa fuerunt,<br />
verteret. Nee dubito quin <strong>ad</strong>huc Basilienses sub<br />
his vocibus suam tueantur opinionem. Scis etiam<br />
Hucerum et Argentinenses voluisse ut vestri studiosi<br />
sub ea confessione ipsis communicarent, et quid a<br />
nobis <strong>ad</strong> ea responsum sit. In summa: Ich förcht<br />
immer man führe vns hinder das Hecht. Ad haec<br />
h<strong>ab</strong>emüs in ac<strong>ad</strong>emia illa Helvetica <strong>eum</strong> 6 ) qui cum<br />
Lutheranis conspirât, colludit, ministros Ulis mittit,<br />
confessiones eorum reeipere et probare iubet, apud<br />
eos concionatur, totus illorum est, et tarnen interea<br />
quoque noster esse videri yult: a quo mihi hac in<br />
re maximopere metuo. Itaque non possem me, meo<br />
iudicio, altius intromittere in hanc concordandi rationem.<br />
Si confessio una cum declaratione mittenda<br />
videretur, non <strong>ab</strong>nuerem. Sed quis hoc faciet?<br />
Prius communiter hoc esset decemendum. Quod<br />
vero aliarum ecclesiarum iudicium sit ego ignoro.<br />
Si quid ergo nobis hic agendum videretur, signifi-.<br />
cate nobis et respondebimus in tempore. Sine senatus<br />
nostri conscientia non yelim neque auderem<br />
etiam quid<strong>quam</strong> hie praesumere. Utinam hoc unum<br />
obtineri posset, ut cessarent acerba et odiosa illa<br />
scripta 7 ) et declarationes illae amarissimae quibus<br />
Bubiatis non diffiderem de aliqua coneordia. Velim<br />
vero <strong>ad</strong>huc Philippi procedere consilium et ut is<br />
tandem Deo tribuens gloriam publice fidem suam<br />
profiteatur, 8 ) nee in finem usque, animos multorum<br />
suspenderet. Audio illum Heidelbergam venturum. 9 )<br />
Haec de concordia illa quae me premit valde, dum<br />
ipsam obtinere oupio et .tarnen non possum non<br />
timere maioris discordiae seminarium.<br />
Genevenses hie h<strong>ab</strong>uere denuo suos legates, 10 )<br />
sed sine aliqua agendi potestate, sicut semper. Itaque<br />
nihil actum est. — — — —<br />
Vergerius triduo fuit Gerievae ante<strong>quam</strong>' <strong>ad</strong><br />
Cälvini colloquium potuerit <strong>ad</strong>mitti. Id quod Calvini<br />
nomini maximam parit apud omnes invidiam.<br />
Marchionissa ") quaedam ex Gallia his diebus<br />
hue venit, cui lis est cum alio quodam principe de<br />
comitatu Neocomensi. Ea hie deeidetur, et nisi<br />
commode agatur periculum est ne comitatus ille in<br />
aliénas perveniat manus, et ecolesiae ditionis illius<br />
omnes evertantur. In quo efficiendo Solodorenses<br />
graviter l<strong>ab</strong>orant — —<br />
3646.<br />
BEZA CAL VINO.<br />
I. Hallerus tuus.<br />
lam tandem monitus de sua Duci Christophoro dilata<br />
confessione verba facit, sed earn quasi nullius<br />
momenti et plane ex Calvini mente scriptum depmgit.<br />
Instat ut hie ipse rem apud Wirtembergenses urgeat.<br />
(Ex autographe) Cod. Qenev. 117, fol. 87, coll. cum exemplarités<br />
recentioribus Cod. 119, fol. 25, Epp. Bern. VI. p. 1023,<br />
Simleri Vol. 89. Edidit Baum. I: 466.)<br />
Eximio Christi servo D. Iohanni Oal<strong>vino</strong> Genevensis<br />
ecclesiae vere fido pastori.<br />
Genevae.<br />
8) A quo tarnen ille sibi maxime cavebat, partim quae<br />
naturalis eins erat timiditas, partim quia sciebat se paueissimis<br />
satisfaeturum.<br />
9) N. 2638, not. <strong>10.</strong><br />
10) Beg. du Conseil <strong>10.</strong> 25. Mai, 1. lun.<br />
11) Jacqueline de Rohan marquise de Bothelin filio suo<br />
Leonor d'Orleans duc de Longuevitte eomitatum Neocomensem<br />
vindic<strong>ab</strong>at contra lac. de Savoie duc de Nemours. Bernenses<br />
5) Beza et Farellus. Quid vero dixisset si t'ai» eorum arbitri facti. Marchionissa ipsa <strong>ad</strong>fuit cum ßia sua quae<br />
eonfessionem vidisset! Oui vel Basileensis suspecta erat et postea Condaeo nupsit. Post duos menses Neocomensis aitio<br />
nimis ambigua.<br />
ei <strong>ad</strong>iudicata fuit ita quidem ut Nemorensi aliae quaedam<br />
6) Sulzerum notât.<br />
terrae et pecuniae summa in compensationem darentur. (Buchat<br />
7) Westphali et Flacianorum.<br />
VI. 221 «a.)
Change language