epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
485 1557 MAL • 486<br />
impius? HI. Quis coenae usus? Sic autem tractât<br />
ut de singulis praemittat sententiam Lutheri, deinde<br />
n08tram, postremo quid sentiendum sit exponat.<br />
1. Substantia coenae non est panis et vinum<br />
duntaxat, sed cum pane et <strong>vino</strong> corpus et sanguis<br />
Domini. De modo esse dissidium. Lutherum explicare<br />
id per corporaliter, nos per spiritualiter.<br />
At vocem spiritualiter non satis explicare mysterium,<br />
nisi quis per spiritualiter intelligat modum<br />
coelestem et ineff<strong>ab</strong>ilem quo vera caro praesens intelligitur<br />
pani. Nihil autem obstare huic doctrinae<br />
articulum de ascensione Domini et proprietate naturae<br />
humanae Christi. Apud D<strong>eum</strong> enim in coelo<br />
nullum esse locum, omnes locos unum esse locum.<br />
Ideo scribi, Christum ascendisse in coelum et supra<br />
coelos, et Paulum vidisse Christum <strong>ad</strong> Damascum.<br />
Vanissimum ergo ésse commentum doctrinae de<br />
coelo, quasi locus sit corporis Christi. Neque enim<br />
ullnm tempus esse in coelis apud D<strong>eum</strong>, quum scribatur:<br />
Unus dies tan<strong>quam</strong> mille: et vox praedicatoris<br />
8imul esse possit et in auribus multorum millium<br />
auditorum et in ore concionatoris. Dexteram<br />
Dei implere coelum et terram, ergo et filium hominis<br />
in dextera sedentem, ita ut ineff<strong>ab</strong>iliter percipi<br />
possit vere et corporaliter <strong>ab</strong> omnibus quum<br />
repleat omnia. Interim tarnen non imaginandum<br />
de repletione illa quasi naturalis sit, sed divina et<br />
' per <strong>quam</strong> non negetur Veritas humanae naturae in<br />
Christo. In scripturis narrari similia, quod Helias<br />
et Moses fuerint in Monte Th<strong>ab</strong>or, quos tarnen<br />
certum sit coelos non reliquisse 18 ). Angelos semper<br />
videre faciem patris nee coelum relinquere, et<br />
tarnen nobis in terra praesentes esse. Animam in<br />
qualibet corporis parte esse to<strong>tam</strong>. Et quum per<br />
mortem migrant illico esse in coelo, neque opus ulla<br />
motione.<br />
2. Impios dicit manducare ipsum verum Domini<br />
corpus, nee tantum Ulis offerri hoc sed percipi.<br />
Hie autem fingit in Christo duos effeetüs,<br />
alteram vitae, alteram iudieii. Christum «rgo a<br />
piis manducatum carne vivificare. Bundem manducatum<br />
<strong>ab</strong> impiis iudicare. Ideoque dictum esse:<br />
Qui indigne manduoat iudicium sibi edit. Sicut<br />
enim unum atque idem evangelium est aliis odor<br />
vitae <strong>ad</strong> vi<strong>tam</strong>, aliis odor mortis <strong>ad</strong> mortem, ita et<br />
-Christus et eucharistia. Sicuti ergo operatur vi<strong>tam</strong><br />
caro Christi in piis, ita mortem et iudicium in impiis.<br />
Proinde qui negant vöram carnem manducari<br />
<strong>ab</strong> impiis spoliant Christum iudicandi maiestate et<br />
gloria. Neque vero tantum iudioat in extremo iudicio,<br />
sed quotidie, ut elaret 1, Cor. xj. Sacramenti<br />
quoque Veritas non innititur nostrae fidei vel perfidiae,<br />
sed institutioni et veritati divinae. Licet ergo<br />
credulus accédât, semper çibum et hospitem esse<br />
18) <strong>ab</strong> hoc voc<strong>ab</strong>ulo ineipit fragmenttim- in God. 129.<br />
paratum. Graviter ergo errare nos qui negemus<br />
impios, eo quod fide careant, non peroipere ipsum<br />
verum Domini corpus. Neque vero ignominiosum<br />
esse hoc gloriae Christi etc. .<br />
3. Multis agit de usu et <strong>ab</strong>usu. De quibus<br />
iam non est dicendi locus. Plus diu satis te detinur.<br />
Bern autem gra<strong>tam</strong> faceres, si de his omnibus<br />
paueula quaedam annotares et mihi mitteres mature<br />
: praesertim de impiis manducantibus ipsum<br />
Dominum. Nihil haec me olim protrita movent:<br />
sed nihilominus tuum exspecto iudicium. Satis te<br />
detinüi. Yive et vale cum omnibus fratribus atque<br />
ministris. Dominus benedicat vobis. Salütant vos<br />
symmystae et fratres. Festinantissime. scripsi.<br />
Ignosce ergo festinanti. Tiguri xvj. Maii 1557.<br />
2631.<br />
Bullingerus tuus.<br />
CALVINUS PFARRERO.<br />
Gratulatur ei consulatum Herum delatum. Eortatur<br />
<strong>eum</strong> ut Sedulo in repurganda ecclesia l<strong>ab</strong>oret et<br />
commendat ei exsuies si qui Argentorati hospitium<br />
quaesituri sint.<br />
(Ex Epp. a Beza editis Genev. p. 188, Laus. p. 394, Hanov.<br />
p. 441, Chonet p. 249, Amst. p. 114. — Vers. angL in. 328.)<br />
Quum mihi scripsisset doctor Othomanus *) te<br />
consulem esse rursus electum, vir ornatissime, statueram<br />
pro mea in te observantia tibi gratulari, et<br />
quo esses <strong>ad</strong> munus obeundum alacrior vota mea<br />
precesque <strong>ad</strong>dere. Nunc igitur dum oblata mihi<br />
fuit nova scribendi occasio, earn libenter arripui.<br />
Frater enim meus, qui frumenti petendi causa istuc<br />
profectus erat 2 ) mihi retulit, se ita fuisse humaniter<br />
aoeeptum, ut facile prospiceret, nomen m<strong>eum</strong><br />
commendationis loco apud te fuisse. Pro hoc amoris<br />
testimonio nisi gratias agerem, me inhumanum<br />
fore putavi. Hinc etiam mihi crevit scribendi fiducia,<br />
quia mihi dubium non fuit quin tibi gratae<br />
essent meae literae. Etsi autem sponte <strong>ad</strong> officium<br />
propensus ullis stimulis non indiges: si tarnen pro<br />
vetere nostra amicitia ardorem quo praeditus es magis<br />
exoitare libère audeam, non molesta, ut spero,<br />
tibi erit haec sedulitas. Ac primo quidem, dum<br />
coniectos in te ao tuum consulatum bonorum om-<br />
2631.1) N. 2598 de hoe re nihil; aKa igitur deperdita esse<br />
videtur.<br />
2) N. 2620.<br />
31«
Change language