epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE

447 EPISTOLAE 2616-2618 448
Transalpini, 4 ) ut anno superiori impetiti fuerant
ab adversariis ita nunc et ut nonnulli perterriti receperunt
se non amplius audituros concionatores sed
missatores, et tandem resipuerunt constantia firmiorum
et exempla moti, ita nunc pauci annuerunt, sed
demum quam gravissime tulerunt quod cum aliis
constantiores non fuerunt in fidei doctrina confitenda,
et nisi pastures summa cura laborassent. in misericordia
Domini et gratuita peccatorum remissione plane
in desperationem ruebant. Faxit Christus ut ex turbis
et omnibus quae minabantur perniciem piis laetus
et quietus datus fuit exitus ita nunc contingat.
Nos negligimus vioinos 5 ) qui omnes parati sunt
ad audiendum. Tantum hoc deest quod nemo audet
pastores rogare nt loquantur: ita sibi-timent ab
officiariis qui plebem dévorant. Quum venissem ad
Divum Leodegarium 6 ) sine contradictione docui.
Audiebant omnes praesentes. Ooactus fui tum a
collega uno vel altero abire, quos sane poenituit
facti et consilii. Ubi abivi confluxerant aliquot centena
audire exoptantia. Portentruenses adivimus, 7 )
ego .cum viciniori ministre Excepti fuimus quam
humanis8ime. Civium magister et scriba coenarunt
nobiscum. Audierunt nos, et quum peteremus senatum,
nobis in crastinum datus fuit frequens et
gravis. Nusquam ingressi sumus urbem in qua
fuerimus amice magis et maiori cum honore excepti.
Âuditi fuimus summa attentione et, ut licebat ex
facie coniectare, multo cum affectu et favore. Tum
in gratiam Christi, evangelii et salutis ipsorum ac
plebis quam senatus a Domino accepit regendam ut
patres Alios,, nos nostraque omnia offerremus, parati
vitam cum sanguine fundere: tantum bono, essent
animo. Non defuturum Christi potentissimi regis
auxilium, etiam ubi totus insurgeret mundus. Servasse
Dominum suos olim nostrisque temporibus:
nos non inexpertes loqui et sensisse opem Domini:
Sed paucis complecti non possum quae liberius et
fuaius dixi. Nam attentio et benevolentia movebat
ut plenius loquerer, eratque dicendi amplissimus
campus. Finita oratione egredimur. Consulitur,
quod alibi aoceperam. Hoc bonos viros movet, quod
ad me attinet, nimis honorifice, ut ex responso ac-
4) Simlerus hie sibi Locarnenses deprehendisse videtur.
Cur non potins de Pedemontanis cogitares?
5) in ditione episcopi Basileensis. Post obitum Philippi
episcopi a. 1555 defuncti classis Neocomensis faüstam
rata erat occasionem operis ineipiendi, verum Blaurerus dissuaserat.
(Kirchh. II. 143.)
6) St. Legier s. Seignelegier in ditione Bernensi ad
viam quae em Porentruaco et JDelemontio ad La Chaux-defonds
dueit.
1) Seil, ipse cum collega Emaro Beynon ministro in
Serrièresqui iam antea in similibus eœpeditionibus eius comes
fuerat. Sic guidem Kirchh. II. 145. Ruchat vero (VI. 218)
alium nomen praebet Lalliet.
cepi. Utinam Christo plustributum fuisset et mihi
nihil. Nam actae sunt ingentes gratiae. Oblata
omnia officia, nee respuerunt mea uti opera : tantum
esse quaedam peragenda per quae differri oporteat
quae suadeo. Sed priusquam respondeant qui designati
sunt, episcopus 8 ) vocat ad se in arcem ut
intelligat quid egerimus in senatu, quidque conelusum
fuerit. Responsum est, nos quidem petiisse
senatum et datum fuisse lit petentibus fieri solet.
Caeterum, conclusio non fuit indicata. Vocati et
nos fuimus, sed non tarn cito ascendimus ut iubebat
qui nos vocabat. Quum ascendissemus syndicus
episcopi et capituli, Ioannes, ni fallor, Vendelinus
ita nos convenit: Farelle, olim hue te contuleras
sparsurus zizania, sed iussus a PMlippo b. memoriae
secedere et temperare a spargenda tua doctrina
in hunc diem te continuisti. Nunc sane miramur
quod ausus sis rursus tentare quod Dominus non
est passurus. Quare amice te admonitum volo et
rogatum ut désistas, ne quid tibi mali eveniat. Nam
si quid contigerit in tuum caput recidet. Et iussit
ut canos meos non exponerem tanto discrimini, contentus
iis qui me audirent, ne motus et seditiones
exoitarem, fretus plebeculae invitatione, ubi iusta
non esset vocatio. Et alia quaedam addidit. Ego
petii ut respondere daretur. Ubi datum est, dixi me
unum praedicasse Christum, et hunc crucifixum, vere
sapientem, iustum, perfectum, summe bonum, quern
audire omnes debeant, nee cuiquam liceat addere,
demere, immutare aut corrigere iis quae tradidit
credenda, tenenda et facienda. Proinde iniuriam
maximam fieri Christo et evangelio et scripturae
sacrae quod vocentur zizania, et tarn sancta et pura
praedicatio sparsio zizaniorum. Quod ad hunc locum
attinet, desiderasse me ante annos triginta invisere
sed nunquam datum nisi nunc. Phtlipjattm vero
praecepisse ut secederem hinc, hoc nunquam factum
ab episcopo, nee hie nee alibi, sed me docuisse libère
in ditione episcopi, ut Agathopoli 9 ) et alibi :
me neque seditiones neque motus excitare, sed ea
proponere quae principes cum plebe eoniungant
sancte et nihil esse magis e re principum quam id
quod doceo, 'nimirum ut pareant Christo, régi regum,
in cuius manu sunt omnia, curentque omnes
obedire Christo. Me vocationem a Christo habere
probatam, cui omnes adversarii non potuerunt resistere
: ita dédisse Dominum os et sapientiam contra
omnes adversarios. Quod et futurum non dubito,
et si quis possit me falsi et perversae doctrinae
convincere me nullam veniam poscere, sed potius
ut quam durissimae de me sumantur poenae.
Hoc enim multo praestare ut hic luam poenas quam
8) Melchior a Lichtenfels, Philippi a Gundelsheim
successor.
9) Neuvevitte alias Bonneville ad lacum Biélensem.