epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE

Î9 EPISTOLAE 2384—2385 20
S. Literas tuas, mi suavissime plurimumque
observande Marpachi, M. Iacobo Meyero traditas
nondum accepi — — — — Interea vero quum
praesentium lator D. Franciscus Lysmaninus Corcyraeus
istac iter facturus esset, non potui facere
quin eum commendarem tibi, quo famiiiariter is tuo
colloquio frui, consilio auxilioque iuvari possit. Vocatus
est in Poloniam a cbristianae religionis professoribus
ut agat antistitem, qui iam ante in Anticbristi
regno gradum perquam sublimem tenuit.
Et quanquam quum aetate et yaletudine turn iniuria
temporum impediri posset, vincit tamen pro
ardente zelo omnia obstantia, et cuivis discrimini
se mavult committere quam vocationi sanctae déesse.
Recte ergo, mi Marpachi, faciès si consueta
caritatis viscera illi declares, ut tanto solidius confirmetur
et tanto instet constantius quo magis fremunt
inferorum portae. Basileae
4. Februarii anno 1556.
3385.
Tuus totus Sultzerus.
POLLANÜS CAL VINO.
Multa et varia tractât privata et publica negotia,
Francfordiensia et Germanica.
(Ex autographe Cod. Genev. 112, fol. 232.)
Clarissimo theologo D. Io. Calvino magistro
ac parenti in Cbristo colendissimo. Genevae.
S. P. Literis tuis quas ad me 22. Decemb. *)
dedisti (accepi autem 18. Ianuar.) non mediocriter
sum recreatus. Etsi enim de Dei mei cui bactenus
servivi auxilio et favore nullus dubito, attamen haud
levé illud ipsius nee vulgare beneficium agnosco,
quum mihi non solum vestrum, D. aLasco et tuum,
dat consensum, sed etiam addit auxilium. Alioqui
Bane vereor ut tandem ferendis istis turbis 2 ) par
fuissem. Ecclesia per Dei gratiam habet viros plerosque,
fere omnes, modestissimos, et pace fruere-
In dem Brief Bullingers vom 27. Jan. ist noch keine Erwähnung
der Ankunft der Genfer Gesandten Boset und Boteliier.
Unmittelbar darauf aber muss Calvins Brief vom 23, so wie
die Gesandten selbst angekommen sein.
2385.1) deperditas. Exstat tantum ep. eodem fere tempore
ad eeclesiam scripta N. 2363 quae in codice ad 26. Bec.
refertur.
2) N. 2352. 2360.
mur alta si non fuissent quatuor aut sex") ad summum
quibus nunquam placere potuit meum ministerium.
Spero autem in brevi finemdaturum Deum
hisce nimium infaustis concertationibus. Accepit
nostra omnia D. Glawibwgus,*) cui omne iudicium
commisimus quod indies exspectamus, quanquam
arbitrer te inconsulto eum non pronunciaturum.
Interea spero quieturam eeclesiam. Tuis literis, 6 )
quas qui has tibi reddet publice praelegit, bonos
omnes confirmasti et susurronibus os occlusisti.
Quo etiam nomine tibi plurimum omnes debemus.
Nam etsi unus quispiam vertiginosus nescio quid
ausus fuit oggannire, nullum tamen aut rarum habuit
reliquae ecclesiae assensum, uti frater hic tibi
prolixius exponet.
De D. SecheUio doleo plus quam possim verbis
explicare, quod ita sibi imponi passus sit ab
unb atque altero invido et malevolo. Nam ex quo
coepit huic odio indulgere, nihil unquam potui facere
quod non ille reprehenderet. Itaque per Christum
te oratum velim ut, si forte istuc veniat aut
ad eum scribas, 6 ) meo nomine roges pacem et reconciliationem.
Nihil me laesit si redeamus in gratiam
simul. Iudicet Dominus Satanam qui ilium
turbavit. Nee dubito quin ille tandem aliquando
abscindatur, quum sie hactenus eeclesiam et bonos
viros odio mei conturbarunt. Sed de his plus satis.
Ex isto reliqua cognosces. Utinam nunquam posthac
de his rebus scribèndum sit.
Abhinc quatuor aut quinque dies hao iter fecit
D. Zazius, 7 ) qui est a oonsiliis regis Ferdmandi,
cum mandatis sui regis ad principes -Electores. Is
narravit Austriacos superiores et inferiores simul
conspirasse ut hanc noyam religionem et fidem (ita
enim loquitur homo.papisticus) amplectantur, neque
posse regem tillo pacto obsistere. 8 ) Nam qui erat
ibi cancellarius, homo infensissimus religioni, coactus
est illinc discedere. Iamque in aula est pro 3000
duc. aeeipiens in singulos annos 300. Res ista
male habet regem, quanquam nullum habeat consilium,
quia Uli ita iam constituerunt etiam invito
rege. Sic loquebatur. Addebat etiam Viennae quen-
3) Inter quos Secelius et quidam Augustinus Legrand
(cf. 2404. 2405) de quo et infra.
4) ibid.
5) cf. not. 1.
6) vide N. 2399.
7) Io. Vir. Zasius, cuius pater ciarus fuerat Iureconsultots
Friburgensis et Erasmi amicus, natus erat 1521 et fuit
prof, iuris Basileae, postea Ferdinando et Maximiliano a
consiliis aulicis. Obiit a. 1565.
8) Priait Cal. Febr. 1556 quum Ferdinandus. subsidid
peteret contra Turcas status Austriaci contra postularunt Überam
religionis professionem. (Sleid. III. 536). Quorum supplicatio
legitur in Baupachii ev. Qesterreich Beil. III. p. 12,
cf. Tom. I. p. 45. Bex concessit, communionem sub utraqüe.
(Waldau, Gesch. d. Prot, in Oesierreieh I. 121.)