epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE

epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE

archive.ouverte.unige.ch
from archive.ouverte.unige.ch More from this publisher
17.11.2012 Views

MDLVII. 2574. optimo pro thesäuro retinemus tum tuum Apologeticum tum etiam utramque D. Galvini defensionem FINCKIUS BÜLLINGERO. pro quibus scriptis non solum noetro, sed et totius ecclesiae Christi nomine vobis immortales gratias Excusat diuturnum sUenUwm. Consensui Tigu- agimus. Quod autem nihildum rescripserimus in rino cum collegis toto animo aähaerct, scripta contra causa fuit, quod synergi mei querebantur, se iam WestpJialum édita approbat, discordiis sacramentariis admodum pertaesos esse huiusmodi altercationum, tandem aliquando finem imponi cupit. Quod synodo et licet simpliciter ac pie sentirent vobiscum, tarnen coacta fieri posse candide sperat. Denique queritur se maxime abhorrere dicebant, cum quoquam de isto de Mylhusanis sub signis gallicis militantibus. negotio rixari. Latebat enim nos omnes tarn impios ac pessimis calumniis refertos libros a Wiestphalo * (Ex autographo Aroh. Turic. Plut. VI. Vol. 109, olim Epp. editos : ego tarnen, licet vobis omnibus sim incog­ Tom. IV. P. 2, fol. 510. — Simler. Vol. 89.) nitas, me ad vos rescripturum recipiebam et praecipue ad te, vel eo nomine ut necessitudinem ali- Ornatissimo viro Heinricho Bullingero. Tigurinae quam tecum contraherem, non quod tarn magnifiée ecclesiae antistiti summo ac christianae veritatis de me aut sentiam aut alios sentire velim, sed po- propugnatori fidelissimo domino ac maiori suo tius quod in te singularem quandam pietatem, eru- summe observando. ditionem, veritatem humanitatemque esse, ex libris tuis cognoscam. Sed inter caetera maximum mihi Salutem et pacem per Christum Iesum. Bien- impedimentum fuit tabellariorum penuria, rarissime nium iam erit veniente Februario, quando ad nos enim qui Tigurum petant nobis obveniunt. Opta- Milhusam *) datis Uteris una mittebas D. Calvini inus autem omnes ac admodum enixe Deum Opt. piissimam doctissimamque expositionem vestri in Max. oramus, quicunque Dominum nostrum Iesum sacramentorum ratione consensus, doctissime D. Christum et agnoscimus et confitemur, ut eucharis- JBuUingere. Verum nondum nee tibi nee D. Calvino ticum illud dissidium quod nebulo ille Wiestphaluf quidquam rescripsimus, unde maxime quum ingra- ab orco revocavit, tandem componi possit, quacunque titudinis, turn ineivilitatis merito a vobis incusamur. pia iustaque. ratione possit fieri, salva ac illaesa Oro autem per Christum Iesum, uti hanc nobis veritate. incivilitatem condonetis. Non enim responsum in- Scripsit ad me hisce diebus optimus ac pius termisimus vel ex ingratitudine, vel ex contemptu, senex noster mihique carissimus frater Matthias aut quod in sacramentorum negotio a vobis dissen- Erbius, tiamus. Idem enim prorsus turn ego, turn etiam fratres ac collegae mei omnes vobiscum sentimus, ac gaudemus ex animo tarn pia, erudita ac christianae veritati consentanea scripta consensui subsequuta, et a te et a D. Càlvino. Exosculamur ac 2 ) ac pium sui principis s ) in eo negotio indicavit studium, qui et literas ad te dedeiït, ipsumque D. Erbium iusserit, ut te hortaretur, si qua forte concordiae via inveniri possit. Mihi vero non inconsultum videretur, si prius pmnium Helveticarum ecclesiarum synodus fieret antequam quidquam in concordiae negotio attentaretur. In qua praecipui fratres ecclesiarum ministri antea inter se con- ~2574.1) Mylhusani iam a. 1515 foedus cum Helvetiis inier ant •anno vero 1529 arctius cum pagis evangelicis se coniunxerunt postquam a. 1522 primum Krämer us et Prugnerus, post hunc Binderus ibi evangelium praedicarunt. A. 1537 confessions Jüasüeensi subcripserunt (Möehrieh I. 383. II. 236.) 2) Bichenvittanus. 3) Georgii eomitis Monsbelgardensis.

373 1557 IANUAR. ferrent, ne unus ab altero dissentiret, unde hostes nostri denuo ansam calumniandi arriperent. Tuum autem esset fratres undicunque * in commodum aliquem locum convocare, interpellato prius nninscniusque magistratu, non solum ob coenae negotium, verum etiam ob res alias, Christi Domini nostri ecclesiae admodum necessarias ac utiles. Praeterea est etiam aliud negotium satis arduum, quod meam rnaximopere urget conscientiam, in quo tuum et quaero et peto consilium. Non tè latere potest foedus illud, quod ante aliquot annos inierunt cum Gallo, 4 ) non solum papistici Helvetiorum loci, verum etiam hi, qui puram evangelii Iesu Christi doctrinam amplexi sunt, puto Basileam, Schafusiam ac plerosque qui illis foedere sunt coniuncti, ut Rhaeti, Sangallenses, et nostri Milhusani. Terum foedus illud apud nos, viventibus etiamnum oonsulibus ac senatoribus illis, qui primo evangelii doctrinam receperunt, ac christianam honestatem instituerunt, ita servatum fuit, ut paucissimi e nostris militatum abirent, et ii quodammodo occulte furtimque. Postquam autem optimi illi viri consu- Iares, quizelo divino praediti erant, naturae cursum absolverunt, res etiam apud nos in alium statum ducitur. Habemus enim Consulem, qui intra unum et alteram mensem Soloturni, ab eo qui Galliae Regis vicein agit, emendicavit, ut ipsius privignum susciperet ac crearet in caput et ducem mißtum. Is erecto signo Milhusa abiens iustum numerum optimorum civium secum abduxit, quod plus qnam triginta annis Milhusae nunquam visum est. Caeterum quantum luxum, quantam impietatem, quantum denique coritemptum Domini Dei nostri, ipsius verbi ac omnis pietatis honestatisque ista militia secum advectura sit, tu ipse facillime iudicare potes. De his autem omnibus illos summa qua potui fide admonui diligentissimeque illos ab institute tarn impio dehortatus -sum, sed fideli mea admonitione non plus effeci, quam quod omnium fere in me concitavi odium. Illud autem certo scio, quum redierint illi, qui se in tarn nefandnm facinus dederant, illos continuo velle participes esse ecclesiasticae communionis, quasi nihil quidquam designarint : admittere autem illos nostrum esse non video, qui sumus ecclesiae praepositi ac ministri, magistrates autem omnino non feret, ut quisquam illorum a communione arceatur. Haec itaque ac multa huiusmodi alia mecum reputans, animus esset Milhusa discedere" ac me alio conferre, tuum autem in isto meo institute peto fidèle consilium. Non enim quidquam sine piorum doctorumque fratrum consilio attentare volo. Vale, ac Ioannem Hugonem iunio- 4) sal. Soloduri 7. Iun. 1549. Soli Bernenses et Turicenses reeusarunt, autore maxime ipso Bullingero (Hess. II. 9.) m rem, cum omnibus iis, qui (ni fallor) ante triennium Marpurgum oum illo proficiscebantur, meo nomine plurimum salvere iubeas rogö. Iterum valer Milhusae tertio Nonas Ianuarii anno Domini 5T super sesquimillesimum. Tuus ex animo Conradus Finck Ecclesiastes Milhusanus. 2575. SINAPIUS CALYINO. Tristïbus suis et famüiae et patriae fatis relatif gratias agit de libris sibi missis, ipse alium vicissim tradit, veterum Ferrariensium sodalium memoriam recdit et civern quendam Genevensem commendat. (Ex autographo Cod. Genev. 112, fol. 17.) Clarissimo doctrina et pietate viro D. Ioanni Calvino Genevensis ecclesiae antistiti domino et amico dignissimo, ivTioatTttv xal ^atqtw. Felicem ac faustum ineuntem hunc annum tibi, vir integerrime, omnibusque sincere Christum profitentibus ex animo precor. Nam etsi me |Ui?' xôa/iip vtxQCÔ/ttvoç. Praeter enim dulcissimae consortis acerbissimam mihi mortem, praeter patriae direptionem et funestum exitialeque incendium, praeter patrimonii et facultatum longo tempore, aoquisitarum iacturam, totum biennium contumacissimis torminibus et intolerabilibus ventriculi atque alvi dolpribus ita cruciatuB fui, ut nemo spectator me evasurum sperarit. Nee sane sine magno crucis miraculo, quod prae- 8entium lator narrabit, evasi. Unde iam aliis quoque commonstrare meo malo didici, wg oXlyov xal (itjâtvoç a%KX navra rà TOV x6ff(iov &av(icaa, neo ullam esse 8olidam gloriain quam in cruce Domini: opes, honores, genus, formam, vires, voluptates, merasomnia in tenebris mundi huius versantium et irritamenta malorum esse. Ut heremita ergo vel passer solus in teoto vitam dego solitariam, senez: viduus et valetudinarius, adhuc languida membra, 24*

MDLVII.<br />

2574.<br />

optimo pro thesäuro retinemus tum tuum Apologeticum<br />

tum etiam utramque D. Galvini defensionem<br />

FINCKIUS BÜLLINGERO.<br />

pro quibus scriptis non solum noetro, sed et totius<br />

ecclesiae Christi nomine vobis immortales gratias<br />

Excusat diuturnum sUenUwm. Consensui Tigu- agimus. Quod autem nihildum rescripserimus in<br />

rino cum collegis toto animo aähaerct, scripta contra causa fuit, quod synergi mei querebantur, se iam<br />

WestpJialum édita approbat, discordiis sacramentariis <strong>ad</strong>modum pertaesos esse huiusmodi altercationum,<br />

tandem aliquando finem imponi cupit. Quod synodo et licet simpliciter ac pie sentirent vobiscum, tarnen<br />

coacta fieri posse candide sperat. Denique queritur se maxime <strong>ab</strong>horrere dicebant, cum quo<strong>quam</strong> de isto<br />

de Mylhusanis sub signis gallicis militantibus. negotio rixari. Latebat enim nos omnes tarn impios<br />

ac pessimis <strong>cal</strong>umniis refertos libros a Wiestphalo *<br />

(Ex autographo Aroh. Turic. Plut. VI. Vol. 109, olim Epp. editos : ego tarnen, licet vobis omnibus sim incog­<br />

Tom. IV. P. 2, fol. 5<strong>10.</strong> — Simler. Vol. 89.)<br />

nitas, me <strong>ad</strong> vos rescripturum recipiebam et praecipue<br />

<strong>ad</strong> te, vel eo nomine ut necessitudinem ali-<br />

Ornatissimo viro Heinricho Bullingero. Tigurinae <strong>quam</strong> tecum contraherem, non quod tarn magnifiée<br />

ecclesiae antistiti summo ac christianae veritatis de me aut sentiam aut alios sentire velim, sed po-<br />

propugnatori fidelissimo domino ac maiori suo tius quod in te singularem quandam pietatem, eru-<br />

summe observando.<br />

ditionem, veritatem humanitatemque esse, ex libris<br />

tuis cognoscam. Sed inter caetera maximum mihi<br />

Salutem et pacem per Christum Iesum. Bien- impedimentum fuit t<strong>ab</strong>ellariorum penuria, rarissime<br />

nium iam erit veniente Februario, quando <strong>ad</strong> nos enim qui Tigurum petant nobis obveniunt. Opta-<br />

Milhusam *) datis Uteris una mittebas D. Calvini inus autem omnes ac <strong>ad</strong>modum enixe D<strong>eum</strong> Opt.<br />

piissimam doctissimamque expositionem vestri in Max. oramus, quicunque Dominum nostrum Iesum<br />

sacramentorum ratione consensus, doctissime D. Christum et agnoscimus et confitemur, ut eucharis-<br />

JBuUingere. Verum nondum nee tibi nee D. Cal<strong>vino</strong> ticum illud dissidium quod nebulo ille Wiestphaluf<br />

quid<strong>quam</strong> rescripsimus, unde maxime quum ingra- <strong>ab</strong> orco revocavit, tandem componi possit, quacunque<br />

titudinis, turn ineivilitatis merito a vobis incusamur. pia iustaque. ratione possit fieri, salva ac illaesa<br />

Oro autem per Christum Iesum, uti hanc nobis veritate.<br />

incivilitatem condonetis. Non enim responsum in-<br />

Scripsit <strong>ad</strong> me hisce diebus optimus ac pius<br />

termisimus vel ex ingratitudine, vel ex contemptu,<br />

senex noster mihique carissimus frater Matthias<br />

aut quod in sacramentorum negotio a vobis dissen-<br />

Erbius,<br />

tiamus. Idem enim prorsus turn ego, turn etiam<br />

fratres ac collegae mei omnes vobiscum sentimus,<br />

ac gaudemus ex animo tarn pia, erudita ac christianae<br />

veritati consentanea scripta consensui subsequuta,<br />

et a te et a D. Càl<strong>vino</strong>. Exosculamur ac<br />

2 ) ac pium sui principis s ) in eo negotio indicavit<br />

studium, qui et literas <strong>ad</strong> te dedeiït, ipsumque<br />

D. Erbium iusserit, ut te hortaretur, si qua<br />

forte concordiae via inveniri possit. Mihi vero non<br />

inconsultum videretur, si prius pmnium Helveticarum<br />

ecclesiarum synodus fieret ante<strong>quam</strong> quid<strong>quam</strong><br />

in concordiae negotio attentaretur. In qua praecipui<br />

fratres ecclesiarum ministri antea inter se con-<br />

~2574.1) Mylhusani iam a. 1515 foedus cum Helvetiis inier ant<br />

•anno vero 1529 arctius cum pagis evangelicis se coniunxerunt<br />

post<strong>quam</strong> a. 1522 primum Krämer us et Prugnerus, post hunc<br />

Binderus ibi evangelium praedicarunt. A. 1537 confessions<br />

Jüasüeensi subcripserunt (Möehrieh I. 383. II. 236.)<br />

2) Bichenvittanus.<br />

3) Georgii eomitis Monsbelgardensis.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!