17.11.2012 Views

epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE

epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE

epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

367/ EPISTOLAE 2572—2573 368<br />

nobis placent et quantum probemus ilia quae miscuistis<br />

de varus poetis. Quia sunt bonae' sententiae<br />

et pregnantes, praesertim quum vultis finire clausulam<br />

per unum versum aut dimidium. Quia hoc<br />

melius ediscitur memoriter, et facilius retinetur<br />

<strong>quam</strong> textus prosaicus. Rideaut illi quantum volent<br />

stylum nostrum, dicendo esse farraginatum, variegatum,<br />

semipoeticum, et quosdam, veluti vos, c<strong>ad</strong>ere<br />

in pedes. Nemo est boni iudicii qui non videat hoc<br />

provenire ex diversa lectiono omnifariorum authornm,<br />

ex quibus vos ac similes vestri substantiam<br />

sugitis, quod praecipuum est, et non curatis multum<br />

de grandiloquio et elocutiono. Et tarnen quantum<br />

<strong>ad</strong> vos, certe vos hoc satis superque curatis, nee<br />

e8ti8 nisi nimium elegans pro tali materia. Non<br />

oporteret vos affectare tot elegantias, neque nimium<br />

poetisare: quia vos scitis poetas fuisse prophanos.<br />

Yerum est quod quidam fuerunt Ohristiani, de quibus<br />

etiam bene <strong>ad</strong> propositum allegatis quaedam<br />

carmina. Sed loquimur de stylo, quod melius est<br />

uti theologico. Nos bene essemus Oiceroniani si<br />

vellemus, ut sunt inter nos qui satis studuerunt in<br />

Cicerone, sed nolumus. Quia hoc non esset magistrale,<br />

nee conveniret officio nostro. Nos bene existimamus<br />

verba nostra tantum valere, quantum<br />

verba Oiceronis, Titi Livii, et unum punctum supra<br />

si non vale.nt in specie, valent in pondère. Praeterea<br />

non possunt alio stylo tractari et decidi quaestiones<br />

argumentosae et subtiles, nee etiam bene<br />

disputari in modo et figura. TJnde videtis quod illi<br />

qui inter nos volunt esse magni humanistae et<br />

Ciceroniani, non sunt de magis promotis in schola,<br />

neque illis multum fiditur in decisione quaestionum<br />

et difficultatum, quia aliquando ernbescunt loqui<br />

nostro more. Non deoet autem artificem pudorem<br />

h<strong>ab</strong>ere de arte sua, aut oportet ipsum (ut vulgaribus<br />

verbis u<strong>tam</strong>ur) mestierum quictare. Forsitan<br />

voluistis imitari magistros nostros Lovanienses, qui<br />

profecto sunt paulo elegantiores, quia legunt et sequuntur<br />

Erasmum in sua facundia. Sed non ducimur<br />

tali aemulatione. TJnusquisque <strong>ab</strong>undet in sensu<br />

suo. Non libenter assueta relinquimus: sed contenu<br />

sumus nostro more et usu, quern magistralitati<br />

nostrae magis conveniens esse pu<strong>tam</strong>us. Et<br />

quando vos magis conformavissetis <strong>ad</strong> nostram<br />

con8uetudinem et nostrum stylum, iamdiu, ut scitis,<br />

usitatum, fecissetis nobis omnibus grande placitum,<br />

et ut vera dicamus, multo gratior fuissetis. Nam<br />

etiam ista aemulatio et affectatio elegantiarum non<br />

est multum conveniens gravitati senectutis vestrae.<br />

Sed videmus bene quid sit. Est corruptela huius<br />

seculi, quae facit etiam senes oblivisci mores veteres,<br />

<strong>ad</strong>eo placent omnibus nova. Unum bonum verbum<br />

Sorbonicum sat bene applicatum in modo et<br />

figura, h<strong>ab</strong>uisset plus virtutis, <strong>quam</strong> decern mil lia<br />

phalerarum, quibus vos studuistis lenocinare oratio-<br />

nem vestram. Magistri nostri bene meminerunt<br />

quod semper affectavistis quandam particularitatem<br />

<strong>ab</strong> omni tempore, et cupivistis videri h<strong>ab</strong>ere aliquid<br />

quod alii non h<strong>ab</strong>ebant. • Nam si bene meminimus<br />

sunt fere qu<strong>ad</strong>raginta anni aut circiter, quod<br />

coepistis legere psalterium apud coenobium heremitarum<br />

sancti Augustini, ubi magnus conoursus<br />

hominum factus est de tota urbe propter rumorem,<br />

quem incoeperant nonnulli vobis dare. Sed quum<br />

nihil audirent a vobis praeter sensum grammati<strong>cal</strong>em,<br />

et aliquas quaestiones parum utiles, dereliquerunt<br />

auditorium vestrum. Tunc magistri nostri observa<br />

verunt lectiones vestras propius, auscultando<br />

vos per cancellos, et invenerunt vos in omnibus<br />

sequi Cassiodorum. Quod certe approbare non potuerunt.<br />

Sic factum est, ut displicueritis omnibus.<br />

Turn enim auditores et clerioi et laioi, turn etiam<br />

magistri nostri eius opinionis fuerunt, quod eratis<br />

potius grammaticus, et Oassiodorita, <strong>quam</strong> bonus<br />

theologus. Ita etiam nunc cavenduin est ne cum<br />

elegantiis vestrïs, et novo quodam modo tractandi<br />

materias per enthymemata Rhetorices, quae sunt<br />

nimis brevia, et aliis particularitatibus vestris, displieeatis<br />

non solum haereticis quos impugnatis, sed<br />

etiam catholicis, et praesertim magistris nostris, qui<br />

tarnen vos amant de bono corde. Sed pu<strong>tam</strong>us<br />

quod credetis bonum consilium, et visa censura<br />

nostra et bene ruminata, omnia in melius reform<strong>ab</strong>itis.<br />

Deus det reverendae paternitati vestrae per<br />

intercessionem Beatae Mariae semper virginis intemeratae<br />

nec non beatorum Petri et Pauli omniumque<br />

sanctorum et sanctarum septiformem gratiam<br />

Spiritus sancti, et illuminatione condigna vos impleat,<br />

ut congrue possitis pro sancta matre nostra<br />

militare, Nestoreos vivons annos, in despectum<br />

haereticorum, cum omni foelicitate. Deo gratias><br />

Amen.<br />

Finis.<br />

2573.<br />

OALVINUS INCERTO.<br />

Cuidam qui se apud Calvinum tr<strong>ad</strong>uetwm credit<br />

respondet in <strong>eum</strong> finem ut ipse sibi caveat ne suspicwnïbus<br />

ansam det, et modestus sit in exigendis confessionïbus<br />

<strong>ab</strong> Us qui alibi iam probati fuerint.<br />

(Ex edit. Bezae Genev. p. 177, Laus. p. 373, Hanov. p. 417,<br />

Chouet p. 239, Amst. p. .1<strong>10.</strong>)

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!