epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE

295 EPISTOLA 2538 296
calumniae in cuius crimen trahebatur. Quare pro
absolute» habendum decrevimus.
Super sexto artioulo, ubi arguitur dixisse publice
e suggestu, bis se ab ecclesia fuisse confirmatum in
ministerio, pronunciamus in voce confirmationis
fuisse excessum. Nam quamvis ultra approbationem
ab initio faotam scheda, quae anno! proximo elapso
post paeificationem leeta fuit, possit ita accipi ac si
tacite populus ratum habuisßet Valerandi ministerium,
tarnen forma loquendi, quod bis fuerit confirmatus,
eo usque non potest extendi. Itaque satius
fuisset Valerandum ab eo verbo supersedere vel
aliter moderari. 6 In decimo articulo, ubi accusatur Valerandus
quod post oblatas sibi quinque paois conditiones
ab Augustino promulgaverit tamen pro suggestu
Augustinum in causa esse quominus pax fieret : postquam
sciscitando comperimus id accidisse antequam
causae cognitio D. Glauiurgo mandata esset, iudicamus
melius facturum fuisse si supersedisset ab
his publicandis. Nam ut aliis temporibus iusta excusatio
ei fuerit quod per ipsum non staret, tunc
videri Augustino facta iniuria potest, qui nuper ad
istas leges descenderat quas putabat aequas sibi
esse.
)
Super undecimo, ubi accusatur Valerandus
In septimo articulo ubi arguitur M. Valerandus, quod duriter quosdam repulerit qui ad eum rogandum
in diaconis eligendis, quum schedas scriberet, quae- vénérant ne Augustino colloquium negaret, unde
dam nomina suppressisse, alia supposuisse, pronun­ palam fieret penes quern resideret culpa de schedis
ciamus quod Valerandus tarn negligenter se gesserit publicatis, pronunciamus: quia certis testimoniis
nt schedas falsas obsignaret, in quibus partim omissa probatum nobis fuit illos ipsos consilium inter se et
partim addita fuerint nomina, praesertim vero quod cum aliis captasse de vocando in templum populo,
eorum operam repudiaverit qui schedas in aliis idque sine publica autoritate, praesertim quum eius-
electionibus scripserant, deinde quod passus non modi conventus mali sint exempli et pariant saepe
fuerit a diacono, qui vitia haec vitare et corrigere graves turbas ac multa pericula secum trahant,
poterat, obsignari, sed mutuo sumere maluerit si- eius conventiculi habendi autores peccasse et ingillum
D. a Lasco : ad haec quod iam ante fuisset considerate egisse, ut eorum factum reprehehsione
de illis vitiis admonitus, saltern in una scheda dignum sit, et tamen Valerandum seditiosos vocando
fuisset deprehensa falsitas eique monstrata, vel ca- modum excessisse, nec se tam placide et humaniter
vere attentius debuerit, et tarnen promiBcue schedas gessisse quam decebat, multis praesertim circum-
quae merito suspectae esse debebant obsignayerit : stantiis additis quas notavimus.
in hac incuria fuisse gravem et latam culpam. Super duodecimum articulum ubi récusasse
Quia tarnen de fraude nobis non constat, pronun- dicitur Valerandus oblatam a tribus senioribus ràciare
etiam nolumus, nee eum etiam subiicimus tionem concordiae, pronunciamus: quia nobis liquet,
huic crimini.
non simpliciter vel praecise récusasse, sed quia
Quantum ad octavum articulum, ubi mendacii Augustinus ordinem seniorum qui tune erant no-
et inconstantiae arguitur, quia dixerit, [si] ex artiluisset agnoscere pro legitimo, fuisse aliquam excueulis
contra se a D. Sechdio productis exacte fuisset sationem, et quanquam omnibus expensis videtur
cognitum, potuisse cognosci Sechelium ipsum men- voluisse colorem obtendere, neque nobis plane satis
titum fuisse, quamvis tamen utrinque polliciti fuissent faciunt quas adducit rationes, iudioamus tamen non
de his rebus se nunquam verba facturos, pronun­ ita gravi culpae esse obnoxium.
ciamus non liquere nobis tale probrum ipsi Secelio In tertio et decimo articulo Valerandum accusât
inustum sermonibus Valerandi. Hunc ergo tarn Augustinus quod quum ambo ipsi coram octo de-
calumniae quam violatae fidei culpa liberamus. lectis suas controversias exponerent, Valerandus
Super nonum articulum, ubi queritur Augustinus, bonam partem «riminum quae sibi obiiciebantur
quum eligendi ministri causa ad petendam schedam confessus est, alia silentio transmisit, ut duo e
cum aliis venisset, se repulsam fuisse passum, nisi coetu dicerent longe aliter se prius edoctos fuisse a
seniorum electioni subscriberet, .pronunciamus : quum Valerando, pronunciamus: id minime fuisse nobis
Augustinus ipse palam improbasset seniorum elec- probatum, itaque Valerandum absolvimus.
tionem, et quum privatus esset non haberet in suo In quarto et decimo, ubi Valerando exprobratur,
arbitrio mutare vel labefactare publicum ordinèm, noluisse eum acquiescere in illorum octo hominum
tunc autem quod a populo factum fuerat recusaverit arbitrio coram quibus disceptatum fuerat, quia ex-
suo suffragio probare vel in eo acquiescere, non cipit Valerandus se illos nunquam tulisse arbitras,
fuisse factam 'Ûli iniuriam in repulsa.
neque etiam de eius consensu nobis fides facta est:
in eo culpam nullam nostro iudicio contraxit, quia
liberum erat eorum sententiae non parère, quum
6j Inde àb-ihuioPdUanus se duœm fugitivorum senatui nulla erat submissio.
sistébai, et eum mmistris lutheramis negotia tractaverat quasi
•eeclesiae' caput. Praeter ülum mmistràbant lo. Mwettius et In quinto et decimo, ubi awviB&tav ValerancRts
Ijud. Castellio Hispant Geo. Maupas ludimagister erat. quod coram populo dixerit Augustinum simularè