Apollonii Pergaei quae graece exstant cum ... - Wilbourhall.org

LXXXIV
PROLEGOMENA.
aliorum cum schematis et notis ex scbedis D. Golii viri summi.
haec cum lemmatis Pappi. Translatio Arabica Beni Musa ex
cod. Bibl. Leidensis (qui etiam ms. optimae notae in Catalogo
librorum mss. D. Golii tov ficcKaQiTov apograplium est) transscripta
fuit. Golianus codex etiam quatuor priores Conic. libros
exhibet, sicut et iste in Bibl. Florentina, quem latine vertit
A. Echellensis non adeo feliciter.
haec igitur Bernhardi consilia fuerunt. quem narret codicem
Graecum Leidensem ApoUonii, nescio; hodie saltim non exstat.
codex Regis 103 est Paris. 2357, ni fallor; nam praeter p
Mazarinaeum, de quo uix cogitari potest, ille solus e Parisinis
etiam Serenum continet, quem Bernhardus ex eodem codice
Regis petere uoluit (Fabricius 1. c. II p. 568).
Denique a. 1710 Oxoniae prodierunt Conica Graece per
Hailey Edmundum Halley. ab initio ita comparatum fuerat, ut „Gregorius
quatuor priores Conicorum libros cum Eutocii Commentariis
Graece Latineque prelo pararet, atque ipse tres posteriores
ex Arabico in Latinum sermonem verterem" (praef. p. 1).
sed dum ille „Graecis accurandis Latinaeque versioni Commandini
corrigendae . . . incumbit", subito mortuus est, et Halleius
iam solus laborem edendi suscepit (praef. p. 2). in Graecis
Apollonii recensendis „ad manus erat codex e Bibliotheca
Savilii mathematica praestantissimi istius viri calamo hinc
illinc non leviter emendatus", idem scilicet, quem significat
Bemhardus. „et paulo post" inquit „accessit alter benigne
nobiscum a rev. D. Baynard commuuicatus ; sed eadem fere
utrisque communia erant vitia, utpote ex eodem codice, ut
videtur, descriptis. ad Eutocium quidem publicandum non
aliud repertum est exemplar Graecum praeter Baroccianum
in Bibliotheca Bodleiana adservatum". quos hic commemorat
codices, ubi lateant, nescio; in bibliotheca Bodleiana equidem
nullum codicem uel Apollonii uel Eutocii inueni praeter
Canon. 106, qui anno demum 1817 Uenetiis eo peruenit. sed
hoc quidem constat, uel Sauilium uel Halleium codicem habuisse
e Paris. 2356 descriptum; nam pleraeque adnotationes
et interpolationes Montaurei, quas supra p. XVII sq. ex illo codice
adtuli, ab Halleio receptae sunt (3, 4, 5, 6, 7, 9, 10, 11
et paullum mutatae 8, 13). his correcturis ueri simile est et
Sauilium et Halleium suas quemque addidisse; sed quantum
cuique debeatur, parum interest. ex iis, quae editio Halleiana
propria habet, pauca recepi, ueri non dissimilia quaedam in