Apollonii Pergaei quae graece exstant cum ... - Wilbourhall.org

LXX
PROLEGOMENA.
p«^ iV §^ hovg ,^^« (h. e. 1499).*) cum interpolationibus codicis
p apte conferri potest, quod in codicibua Coislinianis 172 et
173 saeculi XIV, olim Laurae S. Athanasii in monte Atho, de
Nicephoro Gregora dicitur (Montfaucon Bibl. Coisl. p. 227 sq.):
nccl ro nccQOv ^i^ltov SLCOQ&mGuto v.a,l avEnXrjQ(06S xal rjQ^rjvsvosv
b cpiXooocpog Nfii7](p6Qog rQrjyoQccg' 6 yccQ iici-KQbg XQOvog
(pccvXcov yQucpsav %SQolv stg dLudox^v zfig ^l^Xov XQriOixiiSvog
xu fisv sv. rov ccGcpaXovg slg ocpaXsQOV fiszj^vsyKS^ tcc d' dfiad^ag
SLay.otpag sv, (isoov TtSTtoLrj-nsv , cag SQycodsg svtsv&sv sivaL toCg
(istLovoL ovvdntsLv tov vovv ntX. Nicephorus Gregoras discipulus
erat Thecdori Metochitae (Niceph. Greg. hist. Byz. VIII, 7);
fortasse igitur diorthosis codicis p aut eius est aut saltim eo
auctore facta.
Arabes Post saeculum XIV studia mathematica Byzantinorum intra
prima huius scientiae elementa steterunt; de ApoUonio non
fit mentio. sed iam saeculo X Conica eius Arabibus innotuerant,
de quorum studiis Apollonianis e disputatione Ludouici
Nixii (Das fiiufte Buch der Conica des Apollonius von Perga.
Lipsiae 1889) hic pauca repetenda esse duxi; sumpta sunt e
praefatione filiorum Musae, quo fonte usi sunt et Fihrist (Abhandlungen
zur Geschichte der Mathematik VI p. 18) et Hadji
Chalfa (V p. 147 sq.). Ahmed igitur ct Hasan filii Musae saeculo
X interpretationem Arabicam Conicorum instituere conati
corruptione codicum Graecorum ab incepto deterriti sunt, donec
Ahmed in Syria codicem editionis Eutocii**) librorum I— IV
nactus est, quem emendauit et ab Hilal ibn abi Hilal Emesseno
interpretandum curauit; etiam libros V— VII, quos ope illius
codicis intellegere ei contigit, eius iussu Thabit ibn Korrah ex
alio codice***) Arabicos fecit. quod Fihrist de seruatis quattuor
propositionibus libri octaui narrat, incertissimum tst; neque
enim in praefatione illa commemoratur (u. Nixius p. 5), nec
omnino apud Arabes ullum eius rei uestigium exstat. huius
interpretationis autoribus filiis Musae factae eorumque prae-
*) Casu igitur adcidit, ut in p idem ordo commentariorum
Eutocii restitueretur, qui ab initio fuit (u. supra p. LVII).
**) Quae Fihrist 1. c. de discrepantia codicum Conicorum
habet, apertissime ex Eutocio II p. 176, 17 iq. petita sunt.
***) Quae in praefatione dicuntur, libros I— IV ex editione
Eutocii, ceteros ex recensione Apollonii translatos esse (Nix p. 4),
confirmant, Eutocium solos libros quattuor edidisse.