Papst Pius XI.: Enzyklika »Divini illius magistri« vom ... - Kreuzgang

Papst Pius XI.: Enzyklika »Divini illius magistri« vom ... - Kreuzgang Papst Pius XI.: Enzyklika »Divini illius magistri« vom ... - Kreuzgang

kreuzgang.org
from kreuzgang.org More from this publisher
08.11.2014 Views

cones ad christianam vitam atque humanitatem varias illas gentes informavit, ex quibus christianae civilis orbis nationes in praesenti constant. Itaque pro explorato est, tam iure quam re ipsa educationis munus praecipua quadam ratione esse Ecclesiae proprium, et neminem Posse, qui animum habeat ab praeiudicatis opinionibus vacuum, iustam aliquam cogitare causam cur ea ipsa Ecclesiae oppugnetur inipediaturque opera, cuius hodie beneficiis societas humana perfruitur. Idque eo magis, quod cum praecipuo eiusniodi Ecclesiae iure non modo non discrepant, sed etiam iura omnino congruunt et familiae et Civitatis, immo vel ipsa quae in singulis civibus insunt ad iustam quod attinet cum scientiae, tum rationis ac disciplinae in ea pervestiganda, tum denique cuiusvis culturae animorum profanae libertatem. Etenim, ut talis concordiae causam atque originem, nulla mors, declaremus, supernaturalis ordo, in quo iura Ecclesiae nituntur, tantum abest ut naturalem ordinem, ad quem alia pertinent, quae memoravimus, iura, destruat atque extenuet, ut, contra, eundem extollat ac perficiat: quorum quidem ordinum alter auxilium et quasi complementum alteri praestat, suae cuiusque naturae ac dignitati consentaneum, cum ambo a Deo profluant, qui non constare sibi non potest: «Dei perfecta sunt opera, et omnes viae eius iudicia)). Quae quidem res clarius apparebit, si educandi munus, quod ad familiam et Civitatem pertinet, seorsum propiusque consideremus. Atque primum cum Ecclesiae munere familiae munus mirifice concordat, cum utraque a Deo simillime proficiscatur. Namque cum familia, in naturali ordine, Deus proxime fecunditatem communicat, principium Mtae ideoque principium educationis ad vitam, una simul cum auctoritate, quae est ordinis principium. felbern %lasEas, fo bat bie Rirdje mit ihren miiffionacen au allen 3eiten bie ~erfdjiebenen, beute bie djriftlidjen Xationen ber aioilifierten Cmelt bilbenben BolEer attm djriftlidjen geben unb auc Befittung eqogen. 'Daraus ergibt fidj mit E~ibena bie SeftfteUung, batj bie Eqiebungtiaufgabe redjtlidj unb fatfädjlidj ber Rirdje in gana ljer~orragenber %eire auEommt, unb batj für jebee ~orurteilsfreie benEen Eein ~ernunftiger Brunb erfidjfUdj ift, ber Rirdje entgegendutreten ober fie an bem merEe au binbern, beffen moljltatige Sriidjte bie melt jeftt geniefjt. miit biefem Sorrang ber Rirdje fteljen Eeineemegs in Cmiber- d) 9amonie AwirQen bem fpcudj, ~ielmebr in tdem EinETang bie Sedjte ber Samilie, xeQte beL bee 6taatee unb bec EinaeTperfonen binfidjtlidj ber beredje unb bem bet 5* tigten ffreiheif ber Cmiffenfdjaft, ber miffenfdjaftlidjen 3ne- m i ~ t @oben unb bec gefamten profanEultur im allgemeinen. benn, um gleidj bie Brunburfadje biefer Qarmonie anaubeuten, bie ubernaturlidje Brbnung, meldjer bie Secfjte bec Rirdje an= geboren, aerftort unb 6ef~ranEt nidjt bie nafurlidje Brbnung, au ber bie anbern ermäbnten Sedjte geboren, erbebt fie biet= meljr unb ~erbollEommnet fie, unb beibe Drbnungsbereidje leiften fidj gegenfeitig Qilfe unb geben bec Xatuc unb mürbe einer jeben bie entfpredjenbe Grganjung, eben barum, meil beibe Don Bott ausgeben, ber fidj nidjt miberfpredjen Eann. ,@oftes Cmerle finb ooUEommen, aUe feine mege Beredjt igfei t." ' bar; erbeUt nodj beutlidjer unb Elarer, menn man bie Eraiebungsmiffion ber gamilie unb bes 6taates nabec unb im einaelnen ins %uge fafjt. 3unadjft fte$t mit ber Eqieijungsaufgabe ber Rirdje in munberoollem Einllang bie bec Samilie, ba beibe in gana abnlidjec rßeife Don Bott ausgeben. Sn ber Saf teilt Bott ber Samilie in bec naturlidjen Brbnung unmittelbar bie fjrudjt= badeit. bas r)rinaip bes Qebens, mit unb barin bas prinaip ber @raiebung aum geben aufamf bec %utoritaf, bem r)rinaip bec Brbnung. ber Gnglifdje Eebrer fagt mit feiner gemobnten Die Samilie: 24 Deut. 32, 4.

Ad rem, qua solet perspicuitate sententiae dicendique subtilitate, Angelicus Doctor: darnalis pater particulariter participat rationem principii, quae universaliter invenitur in Deo.. . . Pater est principium et generationis et educationis et disciplinae, et omnium quae ad perfectionem humanae vitae pertinent)).' Habet igitur familia proxime a Creatore munus proptereaque ius prolis educandae; quod quidem ius cum abiici nequeat, quia cum gravissimo officio coniunctum, tum cuivis societatis civilis et reipublicae iuri antecedit, eaque de Causa nulli in terris potestati illud infringere licet. Eiusmodi autem sanctitudinem iuris sic declarat Angelicus: ((Filius enim naturaliter est aliquid patris.. .: ita de iure naturali est quod filius, antequam habeat usum rationis, sit sub cura patris. Unde contra iustitiam naturalem esset, si puer, antequam habeat usum rationis, a cura parentum subtrahatur, vel de eo aliquid ordinetur invitis parentibus.)) Cum vero ad hanc curam parentes teneantur, donec sibi ipsa consulere soboles valeat, patet, idem parentum inviolatum ius sobolis educandae eo usque proferri. ((Non enim - docet Angelicus - intendit natura solum generationem prolis, sed etiam traductionem et promotionem usque ad perfectum statum hominis in quantum homo est, qui est virtutis status.)) Qua de re Ecclesia, pro sua iuris sapientia, haec et subtiliter et perspicue et uno quodam complexu in Codice iuris canonici edicit : ((Parentes gravissima obligatione tenentur prolis educationem turn religiosam et moralem, turn physicam et civilem pro viribus curandi, et etiam temporali eorum bono pr0videndi.u S.th.2,2,q.102,a.l. SS.th.2,2,q.10,a.12. Suppl. S. th. 3 p., q. 41, a. 1. Cod. Iur. Can. C. 1113. 26 Rlarbeit bee BebanEene unb Benauigteif bee Zuebru&e: ,!Der leiblidje Bater teilt in befonberer: Zaeife ben Segriff bes Ur- a) l[rlprüng= lieeres %e4t im bem fprungee, ber in dumfaßenber rß'eife in Bott fldj finbet.. . . bee Gtaatee. ber %der ift ber Urfprung ber seugung unb Gqieijung unb 3udjf unb der> beffen, mae aur ZTermUfommnung bee menfdjtidjen 2ebene geljörf." bie Samilie bat fomit unmittelbar Dom Bdjöpfer ben Iluftrag unb bafjer audj bas 'Xedjt, iijre XadjEommenfdjaft au eraieijen, ein un~erüufjerlidjee %e&f, mei1 unaerfrennlidj Derbunben mit ber ftrengen Zerpflidjfung, ein 'Xedjf, bae jebmebem 'Xedjt ber Solfegemeinfdjaft unb bee etaatee bOraU5- geijf, unb barum ein un~erle$baree Sedjt gegenüber jeglidjec irbifdjen Zmadjt. Sür bie Un~erletjbarEeit biefes Sedjfes gibt ber Gnglifdje b) UmetleQbatw, aber niet abfo: Qebrer als Brunb an: ,bae Rinb ift nümlidj Don Xafur efmas Dom Sater. . . . Bafjer enffpridjt ee bem nafürlidjen Sedjf, bafj bae Rinb ~ o bem r Bebraudj ber 23ernunf-t ber Borge bee Zrafere unferfteijf. Begen bae Xaturredjt mure e5 baber, menn bae Rinb DOL bem ZJernunftgebraudj ber Pflege ber Eltern enQogen, ober menn gegen beren ZaiUen irgenbmie uber baefelbe beftimmt mürbe." 233eiC bie %erpflidjfung ber Elfern aur Pflege fortbauert bis au bem 3eifpuntf, ba bie 'Xadjfommenfdjaft imftanbe ift, felber fiir fidj au forgen, bauert audj bae unoerle$Udje elferlidje Ggieijungsredjt fort. ,Denn bie Xafur bat nidjt nur bie Gqeugung ber %adjfommenfdjaff aum Siel, fonbern audj iijre Gntmi&- Iung unb ibren Sortfdjriff bis aum 23oilenbunge~uftanb bee menfdjen, fofern er Zmenfdj ift, b. ij. bis aur fitflidjen %o& reife", fagf mieber bec englifdje 2eijrer3. Besmegen brü&t ficf) bie gefeegeberifdje 223eieijeit ber Rirdje uber biefen PunEt mit aufammenfaßenber 23eftimmtijeit unb Rlarijeif im Ranon 1113 bee Eirdjli6en Sedjfebudjes alfo aus: S i e Eltern baben bie ftrenge SerpfCidjtung, fomoljl für bie celigiöfe unb moralifdje mie für bie Eörperlifie unb ftaafsbürgeclidje Eqiebung ber Xadjtommenfdjaft unb audj fiir beren aeitlidjes rß'oijlergeijen nadj Rräften Borge au fragenF4 S.th.2,2,q.102,a.l. S.th.2,2, q.lO, a.12. SUPP~. S. th. 3, 4.41, a. 1. .%C+[. Zlle+tebu& San. 1113. 27 ht, xe4t.

cones ad christianam vitam atque humanitatem varias<br />

illas gentes informavit, ex quibus christianae civilis orbis<br />

nationes in praesenti constant.<br />

Itaque pro explorato est, tam iure quam re ipsa educationis<br />

munus praecipua quadam ratione esse Ecclesiae<br />

proprium, et neminem Posse, qui animum habeat ab<br />

praeiudicatis opinionibus vacuum, iustam aliquam cogitare<br />

causam cur ea ipsa Ecclesiae oppugnetur inipediaturque<br />

opera, cuius hodie beneficiis societas humana<br />

perfruitur.<br />

Idque eo magis, quod cum praecipuo eiusniodi Ecclesiae<br />

iure non modo non discrepant, sed etiam iura omnino<br />

congruunt et familiae et Civitatis, immo vel ipsa<br />

quae in singulis civibus insunt ad iustam quod attinet<br />

cum scientiae, tum rationis ac disciplinae in ea pervestiganda,<br />

tum denique cuiusvis culturae animorum profanae<br />

libertatem. Etenim, ut talis concordiae causam atque<br />

originem, nulla mors, declaremus, supernaturalis ordo,<br />

in quo iura Ecclesiae nituntur, tantum abest ut naturalem<br />

ordinem, ad quem alia pertinent, quae memoravimus,<br />

iura, destruat atque extenuet, ut, contra, eundem extollat<br />

ac perficiat: quorum quidem ordinum alter auxilium et<br />

quasi complementum alteri praestat, suae cuiusque naturae<br />

ac dignitati consentaneum, cum ambo a Deo profluant,<br />

qui non constare sibi non potest: «Dei perfecta<br />

sunt opera, et omnes viae eius iudicia)).<br />

Quae quidem res clarius apparebit, si educandi munus,<br />

quod ad familiam et Civitatem pertinet, seorsum propiusque<br />

consideremus.<br />

Atque primum cum Ecclesiae munere familiae munus<br />

mirifice concordat, cum utraque a Deo simillime proficiscatur.<br />

Namque cum familia, in naturali ordine, Deus<br />

proxime fecunditatem communicat, principium Mtae ideoque<br />

principium educationis ad vitam, una simul cum<br />

auctoritate, quae est ordinis principium.<br />

felbern %lasEas, fo bat bie Rirdje mit ihren miiffionacen au<br />

allen 3eiten bie ~erfdjiebenen, beute bie djriftlidjen Xationen<br />

ber aioilifierten Cmelt bilbenben BolEer attm djriftlidjen geben<br />

unb auc Befittung eqogen.<br />

'Daraus ergibt fidj mit E~ibena bie SeftfteUung, batj bie<br />

Eqiebungtiaufgabe redjtlidj unb fatfädjlidj ber Rirdje in gana<br />

ljer~orragenber %eire auEommt, unb batj für jebee ~orurteilsfreie<br />

benEen Eein ~ernunftiger Brunb erfidjfUdj ift, ber Rirdje<br />

entgegendutreten ober fie an bem merEe au binbern, beffen<br />

moljltatige Sriidjte bie melt jeftt geniefjt.<br />

miit biefem Sorrang ber Rirdje fteljen Eeineemegs in Cmiber- d) 9amonie<br />

AwirQen bem<br />

fpcudj, ~ielmebr in tdem EinETang bie Sedjte ber Samilie, xeQte beL<br />

bee 6taatee unb bec EinaeTperfonen binfidjtlidj ber beredje unb bem bet 5*<br />

tigten ffreiheif ber Cmiffenfdjaft, ber miffenfdjaftlidjen 3ne- m i ~ t<br />

@oben unb bec gefamten profanEultur im allgemeinen. benn,<br />

um gleidj bie Brunburfadje biefer Qarmonie anaubeuten, bie<br />

ubernaturlidje Brbnung, meldjer bie Secfjte bec Rirdje an=<br />

geboren, aerftort unb 6ef~ranEt nidjt bie nafurlidje Brbnung,<br />

au ber bie anbern ermäbnten Sedjte geboren, erbebt fie biet=<br />

meljr unb ~erbollEommnet fie, unb beibe Drbnungsbereidje<br />

leiften fidj gegenfeitig Qilfe unb geben bec Xatuc unb mürbe<br />

einer jeben bie entfpredjenbe Grganjung, eben barum, meil<br />

beibe Don Bott ausgeben, ber fidj nidjt miberfpredjen Eann.<br />

,@oftes Cmerle finb ooUEommen, aUe feine mege Beredjt<br />

igfei t." '<br />

bar; erbeUt nodj beutlidjer unb Elarer, menn man bie Eraiebungsmiffion<br />

ber gamilie unb bes 6taates nabec unb im<br />

einaelnen ins %uge fafjt.<br />

3unadjft fte$t mit ber Eqieijungsaufgabe ber Rirdje in<br />

munberoollem Einllang bie bec Samilie, ba beibe in gana<br />

abnlidjec rßeife Don Bott ausgeben. Sn ber Saf teilt Bott<br />

ber Samilie in bec naturlidjen Brbnung unmittelbar bie fjrudjt=<br />

badeit. bas r)rinaip bes Qebens, mit unb barin bas prinaip<br />

ber @raiebung aum geben aufamf bec %utoritaf, bem r)rinaip<br />

bec Brbnung. ber Gnglifdje Eebrer fagt mit feiner gemobnten<br />

Die Samilie:<br />

24<br />

Deut. 32, 4.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!