f° 1 - Cartusiana

f° 127 v (185)
1504
Dominus Judocus Argillanus. Magister Joannis Ammonij.
Ad ædificationem nostram qualiter conversatus fuerit dominus Judocus Vander Cleyen, et quæ
documenta dederit discipulo suo Joanni Ammonio chronographo domus Capellæ ex eo audiamus :
dominus Judocus Agillanus de Geraldi-monte cognatus domni Arnoldi Carreman, prioris domus
Capellæ, fuit vir probus et gratiosus, vultu liberali statura mediocriter eminenti, ingenio satis
acuto, qui tametsi in litteris sæcularibus non multum fuit eruditus, scientia tamen christiana et
spirituali non multis postponendus erat, soccis uti non consuevit ne in hyeme quidem sed qm
siccos semper habebat pedes parvis utebatur calceis intra calceos non tamenpilosis, habuit dulcem
et quasi angelicam vocem, unde pluribus annis tametsi non placuit ei fuit cantor chori, qui
quoniam fuit impeditioris linguæ ideo silentium et solitudinem amavit plurimum alioqui et
vicarius huius domus fuisset ordinatus si prædicare publice potuisset, multis tamen admodum
charus fuit scivit autem accurate flores concinnare de filo serico et cupreo filo substrato, sed dixit
quod visum suum in tali opere multum debilitavit. Delectabatur arte inserendi arbores quam artem
domnus Hieronymus Rustico, monacho scribens etiam commendat. Ad studia literarum mihi
propenso et de viris eruditis intendum loquenti respondebat : moritur doctus similiter et indoctus
eccles. 2, quasi diceret studeamus bene vivere et semper habere bonam conscientiam.
Vicissitudines bonorum et malorum.
Alias autem mihi dicebat : Ô Joannes Joannes si diu vixeris in ordine frequenter iturus es et ab hoc
et ab hac, vicissitudines bonorum et malorum sic indicans quas in hoc mundo cuncti mortales
velint nolint experiuntur, et profecto verum dixit. Porro quales aliquando vicissitudines et ipse
magister meus Judocus in ordine sit expertus non etiam mihi tacuit omnino. Alias namque dicebat.
Interdum gratia Dei visa est mihi sic affuisse ut post vigilias nocturnas et officium matutinale ita
me sentirem robustum et alacrem, ac si non amplius quam ad dimidiam horam in choro fuissem.
Hoc modo sane divina gratia mecum egit, sed non semper, nam et interdum ita relictus sum in
infirmitatibus meis et miserijs ut non solum tæderet me vitæ meæ, sed etiam ut nonunquam
optarem mihi terram dehiscere quo liberatus a tentationibus in ea quiescerem.
Quantum exhortationes bonorum virorum valeant.
Nec silentio prætermittendum quantum exhortationes P. Laurentij illum erexerint cum ipse quoque
fatetur : cum essem iunior, inquit, et multis annis in ordine non fuissem pater Arnoldus Kaerman
diu fuit huius provinciæ visitator principalis et propterea frequenter oportebat eum abesse domo.
Præclarum testimonium de sanctitate patris Laurentij Muschezele.
Interim vero domnus Laurentius de Muschezele, vicarius fuit huius domus quod officium
laudabiliter exequebatur. Sed quoties domnus Laurentius visitandi gratia venit ad me in cellam
sermonibus suis et exhortationibus sic erexit me, stabilivit et confortavit, ut posteaquam fuit in
cella mea per duas hebdomadas mihi gratiam Dei sentirem adesse. Eram siquidem pronior ad
modestiam, proclinior ad pietatem, promptior ad fraternam dilectionem ferventior in precibus,
subtilior in divinarum contemplatione, et in cunctis observationibus ordinis publice et privatim
alacrior. Sed de prædicto domno Laurentio alia multa referuntur. Ad prædictum Judocus revertam.
273