f° 1 - Cartusiana
f° 1 - Cartusiana f° 1 - Cartusiana
f° 93 v (117) 1477 Domnus Laurentius de Muschesele ad superos migravit. Hoc eodem anno 1477 in profesto Sanctæ Barbaræ obijt venerabilis pater domnus Laurentius de Muschezele, Alostensis, qui ibidem fuerat rector scholarum vir bonæ vitæ et famæ et bonus clericus quamvis tantum grammaticus. Receptus est ad ordinem a domnus Joannes Montegnijs, priore circa annum 1432 (vide f° 31) et datus est illi magister dominus Joannes de Haycruce. Hic igitur Laurentius omnium suorum testimonio fratrum vir fuit vera religione conspicuus vir vita sanctissimus, et cum fuisser tribus aut quatuor annis in ordine fratres (electione sibi concessa) constituerunt illum supra se priorem quod valde rigorose et religiose se ordine habuisset rexit autem domum istam circiter octo annis, et ipsam tam in ædificijs cellarum quam idoneis personis multum valde decoravit. Recepit enim ad ordinem domnus Rasonem ( de quo Dorlandus lib. 7. c. 26), domnus Henricum Loen (de quo idem Dorlandus c. 31), domnus Joannem de Aldenardo circa annum 1441 (de quo Dorlandus c. 34), domnus Gasparum vander Stock, Lovaviensem magistri in artibus, qui fuit primus procurator domus Bruxellæ, postea prior Diestensis et postremo prior domus Capellæ, recepit et domnus Hugonem Boletum, de quo Dorlandus c. 29, et domnus Joannem Balon qui fuit vicarius domus Bruxellæ in principio et prior Amsterdamensis et Diestensis. O vere oliva fructifera in domo Dei. Habuit procuratorem domnus Arnoldum de Monte, de quo Dorlandus lib. 7. c. 33. Eius liberalitas in pauperes. Anno Domini 1437 quo fuit in priorem electus cum esset ingens frumenti inopra (de qua scribit Trithemius in Chronicon Sponhemensi : quod fuerit maxima fames in omni regione et præcipue in partibus inferiori in Hollandia, in Zelandia, Hannonia et circa Rhenum ubique, inquit, exorta est, ita ut multi pauperes tam in civitatibus quam in villis fame perirent) ipse pauperum et calamitosorum omnium prodigus provisor et pastor erat adeo ut de Franciæ partibus tanquam ad quendam asylum pro stipe pauperes confugerent, domnus enim Gerardus Delph qui eum præcessit in officio prioratus fuit vir parcus solaria reliquit plena annana et blaudis, quæ iste P. Laurentius tam largiter erogavit tempore præfatæ caristiæ et alia quæ habere potuit ut inde magnam famam acquisiverit in vulgo neque tamen penuriam timuit vel de crastivo cogitavit summa spe semper ad superma erectus. Post annos octo prioratus sui hydropisim incurrit Deo ita disponente quo facilius famulum suum et amicum in secretiorem familiaritatem ad scisceret atque in cellam vinariam introduceret. Postulans igitur reperta occasione sibi misericordiam fieri per patres visitatores ab officio dimissus est quo onere deposito, aquarum etiam pondus, Deo adiutore, deposuit 176
f° 94 r (118 1478 Egregium testimonium sanctitatis domnus Laurentij. dein vicarium institutus tres et triginta annos vixit, quod officium et ministerium laudabiliter quoque exequebatur, de quo domnus Judocus Vander Cleyen sic testificabatur : quoties, inquit, absente priore pater Laurentius visitandi gratia venit ad me in cellam : sermonibus suis e exhortationibus sic erexit me, stabilivit et confortavit, ut postea duas hebdomadas mihi gratiam Dei sentirem adesse. Eram siquidem pronior ad modestiam, proclinor ad piietatem, promptior ad fraternam dilectionem, et serventior in precibus, subtilior in divinarum contemplatione et in cunctis observantijs ordinis publice et privatim alacrior. Significat dominus Jacobo de Croÿ, episcopo Cameracensi diem obitus sui. Eadem die qua cessit e vita (uti a triginta tribus annis spoponderat Jacobo de Croy, postea episcopo et duci Cameracensi mortis suæ diem intimavit, cum enim decum beret an mensam hora cœnæ in quadam magna societate unus dedit illi ictum in dorso av percusset qui satis ex hoc turbatus et circumspiciens ubique nominem vidit, qui surgens ex mensa perrexit ad cameram suam compunctionem habens non modicam, et revolvens in corde suo quid hoc esset vel quod signum cæpit recordari verborum prædicti patris Laurentij quibus promiserat se illi intimaturum obitum suum, postea intellexit eadem hora ad superos migrasse pater Laurentium, et propterea semper habuit ordinem nostrum valde in honore. Electus in episcopum Cameracensem eadem die qua fuit consecratus in domo cartusiensi Lovanij quæ supra scripta sunt narravit. Vide Dorlandum lib. 7. c. 25. Maximilianus Belgicæ princeps inauguratus adhuc iuvenis et imberbis. Anno 1478 Maximilianus data acceptaque fide in orincipem a Brabantis, Flandris et Hannonijs recipitur, inauguraturque solitis cæremonijs primarijs in cicvitatibus celebratis. Circa festum Paschatis Maximilianus quoque Middelburgi Zelandiæ inauguratur, aderantque et Hollandiæ ordines. Ut vero Houckios ac Cabbelianos conciliaret sex septimanis manens frustra dat operam. Aurei velleris comitia. Interea Brugis parata erant necessaria ad equitum aurei velleris suppletionem, quem ordinem Maximilianus in templo Salvatoris iam primum accepturus ac daturus erat pridie calendas mayas accepit. Ordinem ab Adolpho Clivio Ravastainæ Regulo, Torque cum aureo vellere collo eius appendente Lanoj domino equitum huius ordinis natu maximo. Tum ipse varios eodem ornat honore. Ludovicus XI regis timiditas. Quibus peractis Maximilianus pugnæ cum Ludovico rege conferendæ cupidus in Artesiam flexo itinare auctoque validis Flandrorum copijs exercitu ad pontem Wendinum subsidit, regem in certamen provocat qui licet instructissimum haberet exercitum attamen intra Atrebatensis opidi muros continere sese consultius esse putavit. Natalis Philippi Austriaci principe nostri. Nono kalendas julij hora tertia pomeridiana Brugæ filius Maximiliano ex Maria nascitur cui nomen inditum Philippus. Eius natalem hoc metro numeralibus litteris quidam expressit. oMnIbVs aCCeptIs regnat noVVs ecce PhILippVs 177
- Page 125 and 126: f° 69r (69) 1458 Georgius Podiebra
- Page 127 and 128: f° 70r (71) 1459 Interfuit Capitul
- Page 129 and 130: f° 71r (73) 1460 Jacobus Rubs, pr
- Page 131 and 132: f°72r (75) 1461 Pius secundus pap
- Page 133 and 134: f° 73r (77) 1463 Memorabile divin
- Page 135 and 136: f° 74r (79) 1465 Nicolaus Cusanus
- Page 137 and 138: f° 75r (81) 1466 nunciatum est. Ac
- Page 139 and 140: f° 76r (83) 1467 Philippi Boni pr
- Page 141 and 142: f° 77r (85) 1467 1468 Bellum Leodi
- Page 143 and 144: f° 78r (88) 1468 Supplicatio pro
- Page 145 and 146: f° 79r (90) 1469 Cartusia Delphen
- Page 147 and 148: Carolus rex Bohemiæ ac imperator
- Page 149 and 150: f° 81v (93) 1470 Corpora sanctorum
- Page 151 and 152: f° 82v (95) 1471 unde præter gene
- Page 153 and 154: f° 83v (97) 1471 Pleraque ordinis
- Page 155 and 156: 1471 quam ipsi ad quos ipsius itent
- Page 157 and 158: f° 85v (101) 1472 Mausolæum præd
- Page 159 and 160: translata est in feretro argenteo p
- Page 161 and 162: 1473 Ordo Minimorum. Minimorum ord
- Page 163 and 164: f° 88r (106) 1474 Vivarium tot Os
- Page 165 and 166: f° 89r (108) 1474 requirunt indagi
- Page 167 and 168: f° 90 r (110) 1475 propter desider
- Page 169 and 170: f° 91 r (112) 1476 Domnus Joannes
- Page 171 and 172: f° 92 r (114) 1476 1477 Provida i
- Page 173 and 174: f° 92 v (114) 1477 alij cæsum, al
- Page 175: Augusti duodevicesima Gandavi Mari
- Page 179 and 180: f° 95 r (120) 1479 Margaretæ van
- Page 181 and 182: 1479 1479 Hoc anno in Schuet fuit
- Page 183 and 184: f° 96 r (122) 1480 Margareta Aust
- Page 185 and 186: f° 96 v (123) 1480 abductis ex car
- Page 187 and 188: Assumptionis Beatæ Mariæ fere per
- Page 189 and 190: f° 98 r (126) 1481 usque ad diem o
- Page 191 and 192: f° 99 r (128) 1482 flore, annos qu
- Page 193 and 194: f° 100 r (130) 1483 Per id tempus
- Page 195 and 196: nam illum iam regem duo tresue homu
- Page 197 and 198: f° 101 v (133) 1484 Deinde astuta
- Page 199 and 200: f° 102 r (134) 1485 Argenteus Car
- Page 201 and 202: f° 103 r (136) 1485 dein nonis jul
- Page 203 and 204: f° 104 r (138) 1486 Tumultus Brux
- Page 205 and 206: f ° 104 v (139) 1487 Arenbergij L
- Page 207 and 208: f° 105 v (141) 1488 2 septembris i
- Page 209 and 210: 1488 Explicantur verba libri funda
- Page 211 and 212: 211
- Page 213 and 214: f° 107 r (144) 1488 ore sententia
- Page 215 and 216: f° 108 r (146) 1489 tempore debito
- Page 217 and 218: f° 109 r (148) 1489 Quidam ruteri
- Page 219 and 220: incusantes ac si 219
- Page 221 and 222: 221
- Page 223 and 224: f° 111 r (152) 1489 Sepultura par
- Page 225 and 226: f° 111 v (153) 1489 1490 Pax proc
<strong>f°</strong> 93 v (117)<br />
1477<br />
Domnus Laurentius de Muschesele ad superos migravit.<br />
Hoc eodem anno 1477 in profesto Sanctæ Barbaræ obijt venerabilis pater domnus Laurentius de<br />
Muschezele, Alostensis, qui ibidem fuerat rector scholarum vir bonæ vitæ et famæ et bonus<br />
clericus quamvis tantum grammaticus. Receptus est ad ordinem a domnus Joannes Montegnijs,<br />
priore circa annum 1432 (vide <strong>f°</strong> 31) et datus est illi magister dominus Joannes de Haycruce. Hic<br />
igitur Laurentius omnium suorum testimonio fratrum vir fuit vera religione conspicuus vir vita<br />
sanctissimus, et cum fuisser tribus aut quatuor annis in ordine fratres (electione sibi concessa)<br />
constituerunt illum supra se priorem quod valde rigorose et religiose se ordine habuisset rexit<br />
autem domum istam circiter octo annis, et ipsam tam in ædificijs cellarum quam idoneis personis<br />
multum valde decoravit. Recepit enim ad ordinem domnus Rasonem ( de quo Dorlandus lib. 7.<br />
c. 26), domnus Henricum Loen (de quo idem Dorlandus c. 31), domnus Joannem de Aldenardo<br />
circa annum 1441 (de quo Dorlandus c. 34), domnus Gasparum vander Stock, Lovaviensem<br />
magistri in artibus, qui fuit primus procurator domus Bruxellæ, postea prior Diestensis et postremo<br />
prior domus Capellæ, recepit et domnus Hugonem Boletum, de quo Dorlandus c. 29, et domnus<br />
Joannem Balon qui fuit vicarius domus Bruxellæ in principio et prior Amsterdamensis et<br />
Diestensis. O vere oliva fructifera in domo Dei. Habuit procuratorem domnus Arnoldum de<br />
Monte, de quo Dorlandus lib. 7. c. 33.<br />
Eius liberalitas in pauperes.<br />
Anno Domini 1437 quo fuit in priorem electus cum esset ingens frumenti inopra (de qua scribit<br />
Trithemius in Chronicon Sponhemensi : quod fuerit maxima fames in omni regione et præcipue in<br />
partibus inferiori in Hollandia, in Zelandia, Hannonia et circa Rhenum ubique, inquit, exorta est,<br />
ita ut multi pauperes tam in civitatibus quam in villis fame perirent) ipse pauperum et<br />
calamitosorum omnium prodigus provisor et pastor erat adeo ut de Franciæ partibus tanquam ad<br />
quendam asylum pro stipe pauperes confugerent, domnus enim Gerardus Delph qui eum præcessit<br />
in officio prioratus fuit vir parcus solaria reliquit plena annana et blaudis, quæ iste P. Laurentius<br />
tam largiter erogavit tempore præfatæ caristiæ et alia quæ habere potuit ut inde magnam famam<br />
acquisiverit in vulgo neque tamen penuriam timuit vel de crastivo cogitavit summa spe semper ad<br />
superma erectus. Post annos octo prioratus sui hydropisim incurrit Deo ita disponente quo facilius<br />
famulum suum et amicum in secretiorem familiaritatem ad scisceret atque in cellam vinariam<br />
introduceret. Postulans igitur reperta occasione sibi misericordiam fieri per patres visitatores ab<br />
officio dimissus est quo onere deposito, aquarum etiam pondus, Deo adiutore, deposuit<br />
176